| διασπασθήσεται γὰρ τὸ φυτόν , εἰ μή τι ἔσται τὸ κωλῦσον καὶ καθέξον : εἰ δὲ ἔστι , τοῦτο δὲ | ||
| τὴν Ἀρικηνῶν πόλιν ὑποχείριον ἔλαβον , οὐδὲν ἂν ἦν τὸ κωλῦσον αὐτοὺς καὶ τὰς ἄλλας καταδουλώσασθαι πόλεις ἁπάσας . εἰ |
| ἐκώλυον ; τὸν αὐτὸν ἐρῶ πάλιν λόγον , ὅτι τὸ κωλύον ἦν ἰσχυρότερον . ἦν γάρ τι δαιμόνιον ἐνταῦθα , | ||
| λόγῳ ἢ ἔργῳ λυπήσειν τὸν Κάνδιδον . καίτοι τί τὸ κωλύον ἦν , εἰ πολλὰς οὕτω γενέσθαι τὰς πληγὰς ἐβούλετο |
| ὡς νενικηκότες , καὶ τὴν μίαν ναῦν τῶν Ἀθηναίων τὴν ὑπόλοιπον ἐδίωκε Λευκαδία ναῦς μία πολὺ πρὸ τῶν ἄλλων . | ||
| ἐπὶ τοῦτο φερούσας ἀφορμάς . Ἐξητασμένων δὲ ποσῶς τῶν προτεθέντων ὑπόλοιπον ἂν εἴη καὶ τὸν ἀπὸ τοῦ τέλους διασκέψασθαι λόγον |
| φημί φησί . καὶ ὃν τρόπον παρὰ Ἀνακρέοντι τὸ φησίν ἀποκοπὲν φή ἐγένετο , σὲ γάρ φη ταργήλιος , τὸν | ||
| θεά ἀπεκόπη τοῦ ὅλου στίχου . ὥστε οὐ πᾶν τὸ ἀποκοπὲν ἀπό τινος ἤδη διὰ τοῦτο καὶ πολύσημον ἔσται . |
| μὴ γρύζῃς ] μηδὲ μικρόν τι λαλῇς ] δίμετροι . πείσῃς ] ἡμᾶς : ἀκούσομέν σου ] μονόμετρος . μέλλειν | ||
| . . μηδ ' ὅλως . . οὐδ ' ἢν πείσῃς : Ἐν ὑπερβολῇ λέγει , ὅτι κἂν πείσῃς , |
| φανερῶς ἐξελοῦντες ἄνιμεν . Ἔτι δ ' αὐτοῦ βουλομένου λέγειν τἀκόλουθα ὑπολαβὼν ὁ ὕπατος εἶπεν : Οὐ πολλῶν δεῖ λόγων | ||
| Εὐριπίδη , ' πειδήπερ ἐχαρίσω ταδί , κἀκεῖνά μοι δὸς τἀκόλουθα τῶν ῥακῶν , τὸ πιλίδιον περὶ τὴν κεφαλὴν τὸ |
| , φάρμακον διδόναι : ἢν γὰρ αὐτίκα ἀρχομένου τοῦ πυρετοῦ διδῷς , ἐπὴν καθαρθῇ , ἐπανέλαβε πυρετὸς , καὶ αὖθις | ||
| δύναμίν τε καὶ φύσιν τὴν ἑωυτέου : ἢν γάρ τινι διδῷς ἀνθρώπῳ φάρμακον ὅ τι φλέγμα ἄγει , ἐμέεταί σοι |
| γὰρ καὶ τρὶς τάχα τεύξεαι : ἢν δ ' ἔτι λυπῇς , χρῆμα μὲν οὐ πρήξεις , σὺ δ ' | ||
| Μὰ Δί ' ἀλλ ' ἀφελὼν τὸν στέφανον , ἢν λυπῇς τί με , ἵνα μᾶλλον ἀλγῇς . Λῆρος : |
| πορφύροντ ' ἐν χθονὶ σεῖε νέφη : ἢν γάρ με κτείνῃς , τότε παύσομαι : ἢν δέ μ ' ἀφῇς | ||
| βίας ἀποτείσεαι ἐλθών : αὐτὰρ ἐπὴν μνηστῆρας ἐνὶ μεγάροισι τεοῖσι κτείνῃς ἠὲ δόλῳ ἢ ἀμφαδὸν ὀξέϊ χαλκῷ , ἔρχεσθαι δὴ |
| χρηστῶς ἐπιδέηται . Κληῒς δὲ κατεαγεῖσα , ἢν μὲν ἀτρεκέως ἀποκαυλισθῇ , εὐιητοτέρη ἐστίν : ἢν δὲ παραμηκέως , δυσιητοτέρη | ||
| τοῦ βραχίονος , πλανωδέστερον τὸ ἄρθρον γίνεται , ἢν παντάπασιν ἀποκαυλισθῇ . Ἀσινέστερα δὲ , ὡς ἐν κεφαλαίῳ εἰρῆσθαι , |
| δίαιτα χρηστὴ ἔστω , ὡς μὴ τὸ οὖρον δριμὺ γενόμενον δάκνῃ τε καὶ ἐρεθίζῃ τὰ ἕλκη . Παρηγορεῖν δὲ καὶ | ||
| . Οὕτω δὲ ἰσχυρά ἐστιν , ὥσθ ' ὁπόταν τι δάκνῃ , τιτρώσκει οὐκ ἀνθρώπου δέρμα μόνον , ἀλλὰ καὶ |
| παπτανέουσι . καὶ † ἀποπτανέουσι , . . . . ἀποδρᾶν : δρῶ , τὸ ὑπηρετῶ , ὅθεν καὶ δρηστῆρες | ||
| , τὸ ὑπηρετῶ , ὅθεν καὶ δρηστῆρες . τὸ οὖν ἀποδρᾶν ἐστι τὸ ἔξω γενέσθαι τῆς ὑπηρεσίας τοῦ δεσπότου . |
| εἰς Κρότωνα ἐπεδήμησε , τίνα τε ἔπραξεν ἐν τῇ πρώτῃ ἐπιφοιτήσει , καὶ τίνας λόγους εἶπεν εἰς τοὺς νεανίσκους . | ||
| ἐπιφοιτήσει , τοῦτο ἤδη μαθητέον ἐστί : εἰ γὰρ δὴ ἐπιφοιτήσει γε συνεχέως , φαίην ἂν καὶ αὐτὸς θεῖον εἶναι |
| τὸν λόγον ἐδιώκαθες κατὰ φύσιν . φύσει μὲν γὰρ πᾶν αἴσχιόν ἐστιν ὅπερ καὶ κάκιον , τὸ ἀδικεῖσθαι , νόμῳ | ||
| δυνάμει , φησίν , οὖσιν , ὥσπερ ἐσμὲν ἡμεῖς , αἴσχιόν ἐστι μετὰ ἀπάτης εὐπρεποῦς κτήσασθαι ἤπερ βιασαμένοις ἐκ τοῦ |
| αὐτόν , ἠριναὶ δὲ ὅταν ὑπάρξωνται τροπαὶ τοῦ ἔτους , τηνικαῦτ ' ἂν ἐπιφαίνοιτο . Ἀρκτοῦρός τε ἐπέτειλεν , ὃ | ||
| κτῆμ ' εἰσίν : οὐδὲ γὰρ ὁ φθόνος αὐτοῖς ἔτι τηνικαῦτ ' ἐναντιοῦται . ὧν ἀποστερῶν ἐκείνους οὗτος , αὐτὸς |
| δέ φησι τὴν εὐδαιμονίαν εἶναι , ὅταν τῇ πολλῇ εὐπραγίᾳ παρέπηταί τι φαῦλον . τοιοῦτόν ἐστι τὸ παρ ' Ὁμήρῳ | ||
| δέ φησι τὴν εὐδαιμονίαν εἶναι , ὅταν τῇ πολλῇ εὐπραγίᾳ παρέπηταί τι φαῦλον . τοιοῦτόν ἐστι τὸ παρ ' Ὁμήρῳ |
| . . γράφεται ῥεχθῇ , τυπωθῇ , ἑδραιωθῇ . . μαλακογνώμων ] ταπεινός . . ῥαισθῇ ] οὕτως ὡς ἔφην | ||
| ὅταν οὕτω τυφθῇ ὑπὸ τοῦ ἀναγκαίου ὥσπερ ὑπὸ ῥαιστῆρος , μαλακογνώμων ἔσται . εἴρηται δὲ ἐκ μεταφορᾶς τοῦ σιδήρου . |
| καὶ ὡς ἀπ ' εὐνοίας διορθοῦντα ὑποδέξασθαί τε καὶ δῆσαι λαθόντα . προσέταξεν δὲ καὶ τοῖς χιλιάρχοις τοὺς πιστοτάτους ἕκαστον | ||
| τέγη , περιστεφανοῦν θωρακίοις δέον ὑπὲρ τοῦ μή τινα κατακρημνισθῆναι λαθόντα : φόνον γάρ , εἰ δεῖ τἀληθὲς εἰπεῖν , |
| προσωρμίσαντο , οὐ προσώρμισαν . πρότροπος οἶνος ὁ πρὸ τοῦ πατηθῆναι τὴν σταφυλὴν ῥεύσας . πεπολέμωται ὁ εἰς ἔχθραν προαχθείς | ||
| ἐζήτησα , τοῦτο δηλονότι . § ἄβατον τὸ μὴ πρέπον πατηθῆναι , καὶ ὃ οὐ διῆλθέ τις , καὶ ὃ |
| παραφέρῃ σε ὁ κλύδων , παραφερέτω τὸ σαρκίδιον , τὸ πνευμάτιον , τἆλλα : τὸν γὰρ νοῦν οὐ παροίσει . | ||
| ἀσχολήσεται . Τρία ἐστὶν ἐξ ὧν συνέστηκας : σωμάτιον , πνευμάτιον , νοῦς . τούτων τἆλλα μέχρι τοῦ ἐπιμελεῖσθαι δεῖν |
| διὰ σαυτοῦ : τοῦτο γὰρ ἀθάνατόν ἐστι , κἄν ποτε πταίσας τύχῃς , ἐκεῖθεν ἔσται ταὐτὸ τοῦτό σοι πάλιν . | ||
| κολάσεως , πταίσματος , ὀλέκῃ καὶ φθείρῃ : ἤγουν τί πταίσας καὶ κολασθεὶς ἐνταῦθα προσήλωσαι . καὶ εἰ μὲν περισπᾶ |
| [ ] ? ἢ δίκην [ ] ἐπιρρέπουσαν [ ] ἐδεδοίκειν [ ] ; οὐ δῆτα [ ] ἔγωγε ? | ||
| διεχείρισα [ καὶ ] εὔθυναί μοι [ ἦσαν ] ἃς ἐδεδοίκειν [ ] , ἢ ἄτιμος [ ἦν ] , |
| ἑταίρους : ἦν ἄρα , φησὶ , καλῶς τοῦτο ἔκπαλαι δεδογμένον τὸ μὴ μόνον τοὺς συγγενεῖς φίλους νομίζειν , ἀλλὰ | ||
| γὰρ αὐτός : διὰ τοῦτό σοι παραινῶ μὴ γαμεῖν . δεδογμένον τὸ πρᾶγμ ' : ἀνερρίφθω κύβος . πέραινε . |
| δίκης ταύτης ἀντειλήχασίν μοι συκοφαντοῦντες , ὡς καὶ ὑμῖν ἔσται καταφανές , παρὰ δὲ τούτων ἐν ἕνδεκα ἔτεσιν οὐ δυνάμενος | ||
| οἷα δὴ καὶ φοβερώτερα ἐν βασιλείᾳ ὄντα . οὐ μέντοι καταφανές γέ τι ἢ ἔργον ἢ λόγος ἐξηγγέλλετο Ἀλεξάνδρου ἐφ |
| ὑπαλείφειν τοῖϲ πρὸϲ τὰϲ παλαιὰϲ διαθέϲειϲ , οἷόν ἐϲτι τὸ Χιακόν . Μυωπίαι δὲ λέγονται οἱ ἐκ γενετῆϲ τὰ μὲν | ||
| τε καὶ ὑγραίνειν καὶ ἐκκρίνειν δυναμένοιϲ , οἷόν ἐϲτι τὸ Χιακόν . ἐὰν δὲ περὶ τὴν κεφαλὴν ἐνϲφηνωθῇ τὰ ὑγρά |
| ἐσθ ' ἕδρα , ἐπείπερ ἐστὶ Θεσμοφορίων ἡ μέση . Τοῦτ ' αὐτὸ γάρ τοι κἀπολεῖν με προσδοκῶ . Αἱ | ||
| ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα μυθολογῶ , οὐδέν τι μᾶλλον μεταθήσῃ ; Τοῦτ ' ἀληθέστερον εἴρηκας , ὦ Σώκρατες . Φέρε δή |
| συμπέμπει ἐφ ' ἵππων πρεσβυτέρους , ὅπως ἀπὸ τῶν δυσχωριῶν φυλάττοιεν αὐτὸν καὶ εἰ τῶν ἀγρίων τι φανείη θηρίων . | ||
| αἱ δ ' οὔ : ἀλλ ' εἰ τὸν ἀριθμὸν φυλάττοιεν , ἡ σμικρότης γε αὐτὰς οὐδὲν κωλύσει . πῶς |
| ἔχει . ἀναπνεῖ γὰρ καὶ δι ' αὐτῶν , καὶ αἰσθητικώτατον τῶν διχηλῶν ἐστιν . αἶγες δὲ Κεφαλληνίδες οὐ πίνουσιν | ||
| καὶ διὰ τῶν ὤτων καὶ διὰ τῶν μυκτήρων , καὶ αἰσθητικώτατον τῶν διχήλων ἐστί . καὶ τὴν μὲν αἰτίαν εἰπεῖν |
| ὑμᾶς ἥκειν παρρησίας , ὄντας οἷοίπερ ἐστέ , πῶς οὐ πάνδεινον ; εἰ δὲ γεωργὸς ὢν ἀεὶ σπείρων οὐδὲν κομιζόμενος | ||
| τιμωρίαν ἐπιτρέπειν ἀλλ ' ἑαυτοῖς . πῶς γὰρ οὐκ ἔστι πάνδεινον , διὰ τροφῆς ἣ τοῦ ζῆν αἰτία καθέστηκε θάνατον |
| φλεγματῶδες εἴη τὸ διαπτυόμενον καὶ γλίσχρον , ὥστε διὰ τοῦτο δυσανάγωγον εἶναι καὶ μετὰ πολλῆς ἀνάγεσθαι βηχὸς , ἐπὶ τούτων | ||
| ὅτι παχύτερον ἐγένετο τὸ ἀναπτυόμενον καὶ τὸ χολῶδες ἀπέθετο καὶ δυσανάγωγον ἤρξατο γίνεσθαι , τότε πάλιν συμφέρει μεταβαίνειν ἐπὶ τὸ |
| καλῶς λέγεις . ὦ Χαιρεφῶν , ἐροῦ αὐτόν . Τί ἔρωμαι ; Ὅστις ἐστίν . Πῶς λέγεις ; Ὥσπερ ἂν | ||
| τοῦ παρέχειν αὐτὰ ἑτέροις : ἄγ ' ἤν ς ' ἔρωμαι : ἄγε , ἐάν σε ἐρωτήσω δύο λόγους προβαλλομένη |
| ἐπειδὴ ὅσον χρονίζει τὸ νόσημα , τοσοῦτον καὶ ἡ ὕλη νωθροτέρα καὶ παχυτέρα γίνεται , καὶ διὰ τοῦτο καὶ τὸ | ||
| τέκοι παρὰ τὰς ὁδούς : οἶδε γὰρ ὅτι δραμεῖν ἐστι νωθροτέρα . τίκτει οὖν ἐν τοῖς ἄγκεσι καὶ τοῖς δρυμοῖς |
| καὶ δίκαιον νομίζων εἶναι ὅπερ ἂν βούληται πράττειν . : ῥαισθῇ : Ὅταν οὕτω τυφθῇ ὑπὸ τοῦ ἀναγκαίου ὥσπερ ὑπὸ | ||
| τυπωθῇ , ἑδραιωθῇ . . μαλακογνώμων ] ταπεινός . . ῥαισθῇ ] οὕτως ὡς ἔφην δαμασθῇ . . ἀτέραμνον ] |
| Κρονίδη ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες . ἄνδρα θνητὸν ἐόντα πάλαι πεπρωμένον αἴσῃ ἂψ ἐθέλεις θανάτοιο δυσηχέος ἐξαναλῦσαι ; ἔρδ ' | ||
| Προμηθεύς φησι , διὰ τί φοβοίμην ἐγὼ , ᾧ οὐ πεπρωμένον ἐστὶν ἀποθανεῖν ; . ταρβεῖς ] εἰς φόβον πίπτεις |
| ἀπὸ τοῦ Ζ ἐπὶ τὸ Γ ἀγομένη παράλληλος ἔσται τῇ ἀσυμπτώτῳ , ἐφ ' ἧς ἐστι τὸ σημεῖον . ἔστωσαν | ||
| διὰ τῶν περάτων τῶν ὑπεροχῶν ἀγομένη εὐθεῖα παράλληλος ἔσται τῇ ἀσυμπτώτῳ , ἐφ ' ἧς ἐστι τὸ σημεῖον , καὶ |
| ἐπὶ τὰς θύρας τοῦ βασιλέος κλαίεσκε ἂν καὶ ὀδυρέσκετο : ποιεῦσα δὲ αἰεὶ τὠυτὸ τοῦτο τὸν Δαρεῖον ἔπεισε οἰκτῖραί μιν | ||
| καὶ θέλουσι ἐξευρεῖν , ἢν δὲ πλανᾶται καὶ ἐκείνη ἐναλλὰξ ποιεῦσα , δῆλά σφι ἔσεσθαι ὡς οὐδὲ ἐκείνη πλέον οὐδὲν |
| Σκόπει μήν , ἔφη , ὦ Σώκρατες , ὅπως μὴ ἔξαρνος ἔσῃ ἃ νῦν λέγεις . Ἔσκεμμαι , ἦν δ | ||
| δὲ Νάναρος ἀφικομένῳ τῷ ἀγγάρῳ , καὶ ἀπαιτοῦντι Παρσώνδην , ἔξαρνος γενόμενος , οὐδαμοῦ ἔφη ἐκεῖνον ἑωρακέναι , ἐξ ὅτου |
| σῆμα καὶ μνημεῖον εἶναι τοῦ ποτε ζῶντος , ἤγουν τὸ λείψανον , λαμβάνονται δὲ καὶ ἀντ ' ἀλλήλων καταχρηστικῶς . | ||
| κεφαλὴ ὑπὸ τῆϲ τοῦ οἴνου πόϲεωϲ . πρὸϲ δὲ τὸ λείψανον τῆϲ κακώϲεωϲ τοῦ ὀφθαλμοῦ χρῆϲθαι δεῖ κολλυρίῳ , πρῶτον |
| ἢν δέ τι δεήσῃ ἢ θηρίου ἕνεκα ἐπικαταμεῖναι ἢ ἄλλως ἐθελήσωσι διατρῖψαι περὶ τὴν θήραν , τὸ οὖν ἄριστον τοῦτο | ||
| ἡμῖν χαίρειν εἰπόντες αὐτοὶ ἀπαθανατίζουσι καὶ θεοὺς χειροτονοῦσιν οὓς ἂν ἐθελήσωσι , τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ καὶ Ζάμολξις δοῦλος ὢν |
| καὶ τὸν Ἕκτορα εὐλαβοῦνται αὐτῷ ἀντιπράσσειν . . οὔ τοι ἀπόβλητ ' ἐστὶ θεῶν ἐρικύδεα δῶρα , ὅσσα κεν αὐτοὶ | ||
| ὅτι παρ ' Ἀντιπάτρου τριβώνιον ἔλαβεν , ἔφη , οὔτοι ἀπόβλητ ' ἐστὶ θεῶν ἐρκυδέα δῶρα . Πρὸς τὸν ἐνσείσαντα |
| . Κουλκιανὸς εἶπεν : Ἐνορκῶ σε , Παῦλος ἦν ὁ ἀρνησάμενος . Φιλέας εἶπεν : Μὴ γέ - νοιτο : | ||
| Μὴ γένοιτο . Κουλκιανὸς ? εἶπεν : Τίς ἐστιν ὁ ἀρνησάμενος ; Φιλέας εἶπεν : Οὐ λέγω . Κουλκιανὸς εἶπεν |
| δὲ Μήλης κατὰ τὸ ἄλλο τεῖχος περιενείκας , τῇ ἦν ἐπίμαχον [ τὸ χωρίον ] τῆς ἀκροπόλιος , κατηλόγησε τοῦτο | ||
| τῶν ταύτῃ φυλάκων ἐτάξαντο παρὰ πᾶν ὡς ἀμυνούμενοι ᾗπερ ἦν ἐπίμαχον . καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐπισπόμενοι περίοδον μὲν αὐτῶν καὶ |
| δεῖξον τῇ γνώμῃ συνοίσοντα . ἂν μέντοι μηδ ' οὕτως ὑπακούσωσι , μεταβαλλόμενος τἀναντία παραίνει , καὶ τάχ ' ἂν | ||
| ἄφιξις αὐτῶν κληθέντων καὶ ἡ ἀναχώρησις , καὶ ὅταν μὴ ὑπακούσωσι τί δηλοῦσι , καὶ ὅταν ἔλθωσι πολλοὶ τί σημαίνουσιν |
| . . διηριθμημένους ] ἠναγκασμένους . . . ἑλκοποιεῖς ] πλάττεις λόγους συγκρουστικούς . . ἀντὶ τοῦ τραύματα ἐργάζῃ καὶ | ||
| καὶ σὺ τοίνυν αὐτὸς οὐκ ἔχων ἄλλως ἐξελέγξαι τὸν νόμον πλάττεις αἰτίας διὰ κενῆς , τὰ μὲν αὐτὸς κακουργῶν καὶ |
| δὲ μέλλον οὔπω ἔστιν . λείπεται δὲ ἓν εἶναι μέρος ἐνεστηκός . ἤτοι οὖν ὁ ἐνεστηκὼς χρόνος ἀμερής ἐστιν ἢ | ||
| γυμνὰ λάβῃ τὰ δένδρα , μάλιστα δὲ ἐὰν καὶ ὕδωρ ἐνεστηκός : ἐὰν διαμένῃ πλείω χρόνον , ἐξέπηξεν εἰς ἀσθενεῖς |
| πλείων φθαρῇ καὶ μεταβάλῃ . τούτων οὖν γενομένων εἰ τὸ μεμυκὸς διὰ τῶν μαλακτικῶν καὶ λιπασμάτων ἀνέῳγεν , καὶ ἀπευθύνειν | ||
| καὶ ψευδέσι μαντείαις ἑπόμενος οὐδ ' ὅτε τὸ τῆς ψυχῆς μεμυκὸς ὄμμα ἀναβλέψας „ εἶδε τὸν ἄγγελον τοῦ θεοῦ ἀνθεστῶτα |
| δὲ πάλαι ποθοῦσα φιλῆσαι Δάφνιν , ἀναπηδήσασα αὐτὸν ἐφίλησεν , ἀδίδακτον μὲν καὶ ἄτεχνον , πάνυ δὲ ψυχὴν θερμᾶναι δυνάμενον | ||
| ἐστι διδακτόν ] : εἰ δὲ τῶν ὄντων οὐδέν ἐστιν ἀδίδακτον , οὐδέ γε ἔσται τι διδασκόμενον : δεῖ γὰρ |
| οἳ φιλεῖτε μὲν οὑτωσὶ διαφερόντως καὶ τῶν Ἑλλήνων ἄκρον εἶναι πεπιστεύκατε , καὶ ταῦτα κἀν τοῖς γυμνασίοις καὶ κατὰ τὴν | ||
| , τούτοις περὶ τοῦ ποῖόν τιν ' ἕκαστον χρὴ νομίζειν πεπιστεύκατε : οἱ δ ' ὃν ἂν αὑτοῖς λυσιτελῇ , |
| . οὔκουν ᾑρούμην αὐτομολοῦντι τῷ δαίμονι συμμεταβάλλεσθαι . καλὸν γὰρ κρησφύγετον θάνατον ἐν ἀκινδύνῳ παντὸς αἰσχροῦ γενέσθαι . καὶ νῦν | ||
| ξύλινον τεῖχος ἀνάλωτον ἔσεσθαι : αὐτὸ δὴ τοῦτο εἶναι τὸ κρησφύγετον κατὰ τὸ μαντήιον καὶ οὐ τὰς νέας . Οἱ |
| καὶ κρίσεως , δουλεύομεν αὐτοῖς . τοῦτο δὲ πρὸς τὸ ἀμαθέστερος : ὅ τι ποτ ' εἰσὶν οἱ θεοί : | ||
| Πολὺ δὲ μᾶλλον ἀπορηθείς , καθίσας ἔκλαεν εἰ καὶ κριῶν ἀμαθέστερος εἰς τὰ ἔρωτος ἔργα . Ἦν δέ τις αὐτῷ |
| μηδὲ βαρβαρικὸν ἡγήσῃ τὸ τοιοῦτον , ὅτι μεταξὺ λέγοντί σοι ἐμποδὼν ἐγενόμην . παρ ' ὑμῖν μὲν γὰρ οὐκ ἔθος | ||
| τῶν πλανωμένων ἀστέρων τὴν ἄπαυστον χορείαν , ἃ μηδέποτε ἀλλήλοις ἐμποδὼν ἵσταται ; πρὸς δὲ αὖ γῆ μὲν τὴν κατωτάτω |
| παρέσται δὲ ὁ δημόσιος καὶ βασανιεῖ ἐναντίον ὑμῶν , ἂν κελεύητε . Ἐνδέ - χεται δὲ τὸ λοιπὸν μέρος τῆς | ||
| ἂν πάνυ μικρὸν ἔργον γένοιτο . Ἐὰν μὲν οὖν ὑμεῖς κελεύητε , περὶ ἐνίων μνησθείην ἂν αὐτῶν : εἰ δέ |
| ἐσθίουσι . „ βραχέα λέγει καὶ ἐπὶ βραχύ . „ σιγῆσαι γάρ ἐστιν ἀδύνατος . ” σαρκῶν ἀπέχεται πασῶν καὶ | ||
| πειρωμένου , ὅτι οὐδὲν διαφέρει τοῦ διωρικέναι τὸν νομοθέτην τὸ σιγῆσαι παντάπασι , φανερὸν γὰρ ἦν . διὸ οὐ προσδιωρίσατο |
| ; Ἀνάγκη . Ἰσχυρότερον ἄρα τὸ κινοῦν τοῦ κινουμένου ; Ἰσχυρότερον γάρ . Ἐναντίαν δὲ ἔχειν φύσιν ἀνάγκη τὸ ἐν | ||
| μεῖζον εἶναι ἐν ᾧ κινεῖται τὸ κινούμενον ; Ἀνάγκη . Ἰσχυρότερον ἄρα τὸ κινοῦν τοῦ κινουμένου ; Ἰσχυρότερον γάρ . |
| χρόνου , καθ ' ὃν ἦν ἢ ἔσται , οἷον τραγέλαφος ἦν χθὲς ἢ πέρυσιν ἢ ἔσται αὔριον ἢ εἰς | ||
| ἔστιν αὐτὸ χωρὶς εἰπεῖν . οὐ γὰρ ἐπειδὴ λέγωμεν ὁ τραγέλαφος δοξαστόν ἐστιν , ἤδη δυνάμεθα εἰπεῖν ὅτι τὸ μὴ |
| ' ἄκρων τῶν πυγιδίων ἐκάθησθε . Εἰ δέ τις ὑμᾶς ὑποθωπεύσας λιπαρὰς καλέσειεν Ἀθήνας , ηὕρετο πᾶν ἂν διὰ τὰς | ||
| κατορύξαι : τοῦτο γὰρ ἡμῖν συγκείμενον . Καὶ ὃς οὐδὲν ὑποθωπεύσας : Σὲ μὲν οὖν , ἔφη , ταῦτα παθεῖν |
| τοῦτο μὲν ἐκ τῶν ἄρθρων κἀκ τῆς ὀσφύος καὶ ἰσχίου κολλῶδες ὁμοῦ τῷ αἵματι : κεῖνο δὲ ἀπὸ ὑστερέων καὶ | ||
| τῶν ὀστέων καὶ τῶν ἄρθρων αἰεὶ τὸ ὑγρότατον αὐτέου ἀπιὸν κολλῶδες γίνεται , ἀπὸ τοῦ θερμοῦ ξηραινόμενον καὶ ἐξαυαινόμενον , |
| Γ στερεᾷ γωνίᾳ ἴση ἡ περιεχομένη ὑπὸ τῶν ΒΑΘ , ΘΑΚ , ΚΑΒ , ὥστε ἴσην εἶναι τὴν μὲν ὑπὸ | ||
| πρὸς ΑΗ . καὶ ἔτι τὸ μὲν ΕΑΖ πρὸς τὸ ΘΑΚ διπλασίονα λόγον ἔχει ἤπερ τὸ ΓΑΔ πρὸς τὸ ΘΑΚ |
| εἰς ἄλλους τρόπους μισεῖς τε λίαν καὶ φιλεῖς ὃν ἂν τύχηις ; οὐκ οἶσθ ' ὑβρισθεῖσάν με καὶ ναοὺς ἐμούς | ||
| σαυτοῦ . τοῦτο γὰρ ἀθάνατόν ἐστι , κἄν ποτε πταίσας τύχηις , ἐκεῖθεν ἔσται ταὐτὸ τοῦτό σοι πάλιν . πολλῶι |
| τι ἐπὶ καταμωκήσει λεγόμενον . Γιγγρών : ἀφροδισιακὸς δαίμων , διακονήσας τῇ Ἄρεως καὶ Ἀφροδίτης μοιχείᾳ . γλαῦκ ' Ἀθήναζε | ||
| ἄρχοντα τῶν περὶ τὸν Εὐφράτην . Νικέντιος δὲ τὰ αὑτοῦ διακονήσας ὧν ἐπλημμέλησαν ἕτεροι δίκας δίδωσι , τοῦτο δὴ τὸ |
| οἱ πολέμιοι . καὶ ἢν μέν γε διὰ στενῶν ὁδῶν ἐλαύνῃς , ἀπὸ παραγγέλσεως εἰς κέρας ἡγητέον : ἢν δὲ | ||
| , οὔτε αὐτοὺς οἰκός , ἢν σὺ ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον ἐλαύνῃς τὸν πεζὸν στρατὸν , ἀτρεμιεῖν τοὺς ἐκεῖθεν αὐτῶν ἥκοντας |
| ἰσχυρὸν καὶ στερρότατον , τουτέστιν ἑταιρίαν ἔχων τοιαύτην . Γ κατεργάσῃ ] καὶ ἀπολέσεις . Γ πλευρὰς . . . | ||
| δωροδοκοῦντος . μέτοικοι δὲ Ἀθηναίων οἱ Μιλήσιοι . ΓΘ ἢν κατεργάσῃ : ἐὰν διαπράξῃ ἅπερ αὐτοῖς ἐπηγγείλω . ΓΘ τῶν |
| κατ ' ἐπιρρηματικὴν σύνταξιν , οὕτως καὶ παρὰ τὸ ἧκα ἥκιστος ἥκιστα . . . . . ἤνοπι : ἤνοπι | ||
| : “ ἦκα πρὸς ἀλλήλους . ” ἤκαχεν ἐλύπησεν . ἥκιστος ἐλάσσων : “ ἥκιστος δ ' ἦν αὐτὸς ἐλαυνέμεν |
| πρόβασις κατὰ τὴν ὀνομασίαν τοιαύτη τις ᾖ : ἐπιδίτριτος , ἐπιτριτέταρτος , ἐπιτετράπεμπτος , εἶτα ἐπιπένθεκτος καὶ παραπλησίως ἐπὶ τῶν | ||
| εἶπον , τὸ δ καὶ τὸ γ . καὶ πάλιν ἐπιτριτέταρτος , τρίτον καὶ τέταρτον : καὶ ἐφεξῆς . λέγει |
| νυνὶ δὲ τῶν ἐφεξῆς ἐχώμεθα λέγοντες , ἡνίκα μὴ μόνον δακνῶδες , ἀλλὰ καὶ γλίσχρον ᾖ τὸ ἐπιῤῥέον , ὅπως | ||
| χολώδη χυμόν . Σημεῖα χολώδους ὀφθαλμίας . Δηλοῖ δὲ τὸ δακνῶδες εἶναι καὶ δριμὺ τὸ ἐπιφερόμενον τοῖς ὄμμασι καὶ αὐτὴ |
| γὰρ ἡ κατ ' ἐπικράτειαν ἀπαιτεῖ κίνησις . οὐκοῦν εἰ προσθείημεν τέταρτον ἀμερὲς ἀκινητίζον τούτῳ τῷ σώματι , πάλιν γενήσεται | ||
| προσώπῳ , εἰμὶ δοῦλος : ἐφ ' οὗ εἰ καὶ προσθείημεν τὸ ἐμαυτοῦ , κατάλληλα ἂν γένοιτο τὰ τοῦ λόγου |
| τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον ἐρεῖς καὶ τὸ ” ἢν τοῦτο νικηθῇς ἐμοῦ “ παθητικῶς . συνηγοροῦσιν ] τοῖς δικαζομένοις . | ||
| τοῖσί γε μὴ ἔστι μηδέν ; Τοῦτο δέ , ἢν νικηθῇς , μάθε ὅσα ἀγαθὰ ἀποβαλέεις . Γευσάμενοι γὰρ τῶν |
| κακόν μοι μέγα τι προπεφυραμένον . Ποῖόν τι ; Τῇδε θἠμέρᾳ κριθήσεται εἴτ ' ἔστ ' ἔτι ζῶν εἴτ ' | ||
| ὑπ ' ἐμᾶς πτέρυγος ἐν φοναῖς ὄλλυται . Τῇδε μέντοι θἠμέρᾳ μάλιστ ' ἐπαναγορεύεται : Ἢν ἀποκτείνῃ τις ὑμῶν Διαγόραν |
| Γεωργικῷ . Στεφανηφόρος : Ἀντιφῶν ἐν τῷ πρὸς Νικοκλέα . Στεφανηφόρου ἡρῷον , ὡς ἔοικεν , ἦν ἐν ταῖς Ἀθήναις | ||
| ἐλασθείς ἔπλευσε τὴν θάλασσαν , εἰ μὴ μόνος ἐκεῖνος . Στεφανηφόρου μετ ' ἦρος μέλομαι ῥόδον τέρεινον † σὺνεταιρεῖ ἀύξει |
| , κοντοί , καὶ τοῦ δόρατος τὸ ἱστάμενον σαυρωτήρ στύραξ στυράκιον , καὶ τὸ προῦχον σιδήριον λόγχη αἰχμή ἐπιδορατίς , | ||
| ʃ στυράκιόν ἐστιν ὁ καλούμενος σαυρωτὴρ τῶν δοράτων ʃ τὸ στυράκιον λαβών τις , φησί , τῶν Πλαταιέων ἐν τῷ |
| Θεσπικήν : κἄπειτεν αἰτήσασαν αὐτὸν μνᾶν μίαν ὁ Μοίριχος , Μέγ ' , εἶπεν . οὐ πρῴην δύο χρυσοῦς λαβοῦσα | ||
| . Μὴ σπεῦδε πλουτεῖν , μὴ ταχὺς πένης γένῃ . Μέγ ' ἐστὶ κέρδος , ἢν διδάσκεσθαι μάθῃς . Μισῶ |
| καῦσαι αὐτοῦ τὸν σπλῆνα ὡς τὸν πρόσθεν , καὶ ἢν τύχῃς καύσας , ὑγιέα ποιήσεις . Ἄλλη νόσος σπληνός : | ||
| , καῦσαι τὰ στήθεα καὶ τὸ μετάφρενον : ἢν γὰρ τύχῃς καύσας , ἡ αὐτὴ ἂν ὠφελείη γένοιτο . Ἡ |
| ὅλην , ἐπειδὴ τάχιστα ἀριστήσειαν , καὶ τοῦθ ' , ἕωσπερ ἦμεν ἐν τῇ φρουρᾷ , διετέλουν ποιοῦντες : ἡμεῖς | ||
| ὁ ἀεὶ ἔχων ὀρθὴν δόξαν οὐκ ἀεὶ ἂν τυγχάνοι , ἕωσπερ ὀρθὰ δοξάζοι ; Ἀνάγκη μοι φαίνεται : ὥστε θαυμάζω |
| δῷσι παλίντιτα ἔργα γενέσθαι : νήποινοί κεν ἔπειτα δόμων ἔντοσθεν ὄλοισθε . ” ὣς φάτο Τηλέμαχος , τῷ δ ' | ||
| τλάμων ἔπαθον μεγάλων ἄξι ' ὀδυρμῶν . ὦ κατάρατοι παῖδες ὄλοισθε στυγερᾶς ματρὸς σὺν πατρί , καὶ πᾶς δόμος ἔρροι |
| δοτικήν . καὶ αὐτὸς ὡς κακὸς ποιητὴς κωμῳδεῖται . . σκευοφοροῦς ' : Τοῖς . . καὶ οὗτοι οἱ τρεῖς | ||
| δοτικήν . καὶ αὐτὸς ὡς κακὸς ποιητὴς κωμῳδεῖται . . σκευοφοροῦς ' : Τοῖς . . καὶ οὗτοι οἱ τρεῖς |
| , ζήϲεται : ἐὰν δὲ μή , οὔ : τοῦτο ἀπαράβατον . ἐκ δὲ τοῦ ξγ Θεοδώρου κυνοδηκτικὴ Κράτητοϲ , | ||
| δύναμιν εὐσύλληπτον . ἐὰν οὖν βούλῃ εὐσύλληπτον ποιῆσαι μέγιστον καὶ ἀπαράβατον , ποίει οὕτως : σατυρίου σπέρματος οὐγ . δʹ |
| μήτε λίην ὑποχωρέειν , ἵνα τὸ σίαλον ἀνιέναι δύνηται καὶ ἰσχύῃ ὁ κάμνων . Φάρμακα δὲ τῆς ἀναγωγῆς ἑκταίοισι καὶ | ||
| ἡ χροιὴ λευκὴ , ἐνίοτε ὑπόχλωρος . Ταύτῃ , ἢν ἰσχύῃ καὶ ᾖ νέη , καὶ τἄλλα φαίνηται , καταρχὰς |
| τλάμονα , μή με παρένθῃς , στᾶθι δὲ καὶ βραχὺ κλαῦσον , ἐπισπείσας δὲ τὸ δάκρυ λῦσον τᾶς σχοίνω με | ||
| . καὶ νῦν ἄπελθε καὶ ἱκέτευσον ὑπὲρ τοῦ πατρός . κλαῦσον , καταφίλησον , εἰπὲ “ μῆτερ , ὁ πατήρ |
| κοσμικῶν πραγμάτων , τουτέστιν ἠρεμίαν σχών . σχολάζω καὶ τὸ προσμένω , ὅπερ συντάσσεται μετὰ δοτικῆς , ὡς τὸ σχολάζει | ||
| κοσμικῶν πραγμάτων , τουτέστιν ἠρεμίαν σχών . σχολάζω καὶ τὸ προσμένω , ὅπερ συντάσσεται μετὰ δοτικῆς , ὡς τὸ σχολάζει |
| γίνεσθαι - ] . Γίνεται δὲ ἡ ταριχεία ἀπὸ μηνὸς μεχὶρ κεʹ [ καὶ ] ἕως μεσωρὶ κεʹ : ὅσα | ||
| καὶ θείου λευκοῦ : τάδε χρῄζουσιν μὲν προταριχείας ἀπὸ μηνὸς μεχὶρ ἕως μηνὸς φαρμουθὶ ιεʹ ἡμέραι μαʹ , εἶτα πλύσεως |
| πεπρωμένη , ὅποι ποθ ' ὑμῖν εἰμὶ διατεταγμένος , ὡς ἕψομαί γ ' ἄοκνος : ἢν δέ γε μὴ θέλω | ||
| σοί , βασιλεῦ , ἐς μέσον φέρω , αὐτὸς μέντοι ἕψομαί τοι καὶ οὐκ ἂν λειφθείην . Κάρτα τε ἥσθη |
| ἐκ δὲ τούτου πέμψας Κῦρος ἀγγέλους εἰς Λακεδαίμονα ἠξίου , οἷόσπερ αὐτὸς Λακεδαιμονίοις ἦν ἐν τῷ πρὸς Ἀθηναίους πολέμῳ , | ||
| τὸν ὑμένα θεάσασθαι καὶ πρὸ τῆς ἀνατομῆς ἔστι λευκὸν μὲν οἷόσπερ καὶ φαίνεται , τελευτῶντα δ ' οἷπερ καὶ τῶν |
| αὐτοῖς πολὺ τὸ παρὰ τῶν ὁμοεθνῶν ἐπικουρικόν , οὐδὲν ἔτι μελλήσας ἔργου εἴχετο : ἡμέραν δ ' , ἀφ ' | ||
| , καθ ' οὓς ἐποίησεν ὑμᾶς μὴ βοηθῆσαι Φωκεῦσι , μελλήσας ἕως ἂν εἴσω Πυλῶν γένηται Φίλιππος . δοκεῖ δὲ |
| ἔρρωται καὶ τὸ μόριον κύριόν ἐστι , ταχίστη γίνεται ἡ πυοποίησις : εἰ δὲ τἀναντία ψυχρὰ συνέλθωσι καὶ ἡ δύναμις | ||
| πυοποιήσεως : ἐν δὲ τῷ τρίτῳ ζητήσωμεν ποία ἐστὶν ἀγαθὴ πυοποίησις καὶ ποία κακίστη . Καὶ ἀρκτέον ἀπὸ τοῦ πρώτου |
| ὡς οἱ ἐν ὅλμῳ κοιμώμενοι μαντικοὶ γίνονται . ἔνρινον καὶ ἔρρινον : ἄρωμα , ᾧ τὰς ῥῖνας ἐνεχρίοντο . ἐξούλης | ||
| τοῖς πυρικαύστοις ἁρμόττειν . ὁ δὲ χυλός ἐστι μὲν καὶ ἔρρινον , καὶ τὰ χρόνια δὲ τῶν ὤτων ἰᾶται ῥεύματα |
| ἀνάθημα ἐν τῷ ἱερῷ : καὶ ἀνέθηκεν ἡ Βερονίκη . Κόμων οὖν τις ἦν ἀστρονόμος ἐπὶ τῶν αὐτῆς χρόνων , | ||
| ἐς Ἰθώμην ὑπὸ τοῦ Διός , τοῦτο δὲ ἐν Εὐεσπερίταις Κόμων συγγενέσθαι νεκρᾷ τῇ μητρὶ ἐδόκει , συγγενομένου δὲ αὖθίς |
| . Τοῦτο δὲ διελθοῦσιν ὡσανεὶ προσκήνιον ἐπεποίητο τῇ διαθέσει , κατάστεγον ἄνω . Πάλιν ὁμοίως κατὰ μὲν τὴν μέσην πλευρὰν | ||
| εἰ κέραμός ἐστ ' ἔνδοθεν ὑμῖν ἱκανός , εἰ τοὐπτάνιον κατάστεγον , εἰ τἆλλ ' ὑπάρχει πάντα κατακόπτεις γέ με |
| πρεσβύτερος . ἔστι γάρ μοι καὶ θυγάτηρ , ἐπειδήπερ ἐστὶ Κυνηγίῳ , ὃς τὸν ἀδελφὸν τὸν αὑτοῦ μιμησάμενος οὐ χείρων | ||
| βασιλέως εὔνοια βέβαιος μένοι : Εὐσέβιος δὲ ἥκει μὲν καὶ Κυνηγίῳ χάριν φέρων , ἥκει δὲ καὶ τῆς σῆς θέας |
| οὐδ ' ἀλύοντα κερδαίνειν . ὅταν καμὼν δὲ τοῦθ ' ἕλῃς ὅπερ βούλει , τὸ κερτομεῖν σοι καιρός ἐστι καὶ | ||
| δαιμονίαισι τύχαις βροτοὶ ἄλγε ' ἔχουσιν , ἣν ἂν μοῖραν ἕλῃς , ταύτην φέρε μὴ δ ' ἀγανάκτει . καὶ |
| Λακεδαιμονίων μισθοφόροι . . Κόρραγον ] στρατηγὸς Ἀλεξάνδρου . . ἐπίδοξος ] προσδοκήσιμος . . . ἔξω τῆς ἄρκτου ] | ||
| τῆς βάσεως τόπῳ συμπαρόντος καὶ τοῦ οἰκοδεσπότου , λαμπρὰ καὶ ἐπίδοξος ἡ γένεσις ἔσται . ὁμοίως δὲ καὶ ἐὰν ὁ |
| ὅτι τὰ μὲν κατὰ τὴν τούτων βούλησιν πραττόμενα ἐπὶ τὸ λῷον ἐκβαίνει , τὰ δὲ παρὰ θεὸν ἀλυσιτελῆ ὑπάρχει τοῖς | ||
| Δελφῶν μαντειῶν , αἵτινες θυσίαι καὶ θεοῖς οἷστισιν ἄμεινον καὶ λῷον θυούσῃ τῇ πόλει γίγνοιντ ' ἄν : πότε δὲ |
| εἶδε . Λέγει δὲ αὐτοῖς Ἱερεμίας : Σιωπήσατε καὶ μὴ κλαίετε : οὐ μὴ γάρ με ἀποκτείνωσιν ἕως οὗ πάντα | ||
| πλέειν χειμῶνος ὄντος σφοδροῦ καὶ τῶν οἰκετῶν κλαιόντων : Μὴ κλαίετε , ἔφη : πάντας γὰρ ὑμᾶς ἐν διαθήκαις ἐλευθέρους |
| . . . : Σατύας , Σατύαντος , παρ ' Ἡγησίππῳ . Ἔστι δὲ ὄνομα κύριον . . Προπύλαια ταῦτα | ||
| ὑστεραίῃ ἔρχεται , ἢν καὶ τὰ ἄλλα μὴ κρατήσῃ : Ἡγησίππῳ γὰρ τὸ ὑπνικὸν ἐντεθὲν οὐκ ἐκράτησε , μᾶλλον δέ |
| λαῶν βάλλ ' οὕτως , αἴ κέν τι φόως Δαναοῖσι γένηαι πατρί τε σῷ Τελαμῶνι , ὅ ς ' ἔτρεφε | ||
| : “ βάλλ ' οὕτως , αἴ κέν τι φόως γένηαι . ” ὥσπερ γὰρ οἱ τοῦ Φρυγίου αὐλοῦ ἀκούοντες |
| ἀπὸ τοῦ πλῆξαι , ἀμύνασθαί σφισιν τὸν μελιττουργὸν αὐταῖς ἐπειδὰν δεήσῃ : οὕτως οὐδὲ ὁ βέμβιξ ἄρα τοῦ κέντρου στερηθεὶς | ||
| μέν ἐστιν εἶδος τὸ ἐν ταῖς διανομαῖς , ὅταν διανέμειν δεήσῃ χρήματα ἢ τιμὴν ἢ ἄλλο τι τῶν ὅσα μερίζονται |
| ἔτι καὶ νῦν ἐστι Πέρσαις καὶ τὸ πτύειν καὶ τὸ ἀπομύττεσθαι καὶ τὸ φύσης μεστοὺς φαίνεσθαι , αἰσχρὸν δέ ἐστι | ||
| σώματα στερεοῦσθαι . νῦν δὲ τὸ μὲν μὴ πτύειν μηδὲ ἀπομύττεσθαι ἔτι διαμένει , τὸ δ ' ἐκπονεῖν οὐδαμοῦ ἐπιτηδεύεται |
| δὲ τῇ κατὰ πόλεμον συντυχίᾳ . οὐκοῦν , φησὶν , ἀρκέσθητι τῷ θανάτῳ , ὃν ἔτυχεν αὐτὸν ἐν τῷ πολέμῳ | ||
| : ἐὰν ἐπιζητήσῃς σύμβουλον , τῷ ἰατρῷ πρὸς τὴν σκέψιν ἀρκέσθητι : ἂν ἀνδρὸς δεηθῇς , τοῦτον σύνοικον ἑλέσθαι θέλησον |
| ἐπαφίησι φθεγξάμενος [ δὲ ] πρὸς αὐτόν : „ ὦ δειλότατον θηρίον , ποῦ σου ἡ προλαβοῦσα ἰσχύς , ὅτι | ||
| φησιν ἀποκτεῖναι αὐτόν , ὃν πεποίηκε τῶν Τρώων κάκιστον καὶ δειλότατον καὶ ὑπὸ τοῦ Μενελάου μικροῦ δεῖν ζωγρηθέντα , ὃν |
| πασχούσῃ . Καὶ ἡ μὲν ἐθεραπεύετο ὡς νοσοῦσα παρὰ τῷ πορνοβοσκῷ : ὁ δὲ Ἁβροκόμης ἀπὸ τῆς Σικελίας , ἐπαναχθεὶς | ||
| δὲ ὁ Κλυτὸς δεδοικὼς τὰς τῆς Ῥηναίας ἐντολὰς ἀποδίδοται αὐτὴν πορνοβοσκῷ . Ὁ δὲ ἰδὼν κάλλος οἷον οὔπω πρότερον ἐτεθέατο |
| ῥητέον δὲ πρὸς τοῦτο τέως τὸ σκωμμάτιον , ὅτι τὸ λυσιτελέστερον κρᾶμα καταλληλότερόν ἐστι καὶ συμφωνότερον τῇ φύσει τοῦ χρωμένου | ||
| φεύγοντας μὴ φονεύετε , ἵνα τὸ φεύγειν ἡγοῖντο τοῦ μένειν λυσιτελέστερον . Τυρταῖος , Λακεδαιμονίων μελλόντων παρατάττεσθαι Μεσηνίοις καὶ βεβουλευμένων |
| ἄλλως παρὰ φύσιν , βίον χρὴ παρὰ βίον ἡδίω καὶ λυπηρότερον ὧδε σκοπεῖν . ἡδονὴν βουλόμεθα ἡμῖν εἶναι , λύπην | ||
| τὸ γαμεῖν ἔχει τινὰ λυπηρά , πόσῳ τὸ μὴ γαμεῖν λυπηρότερον , τὸ εἶναι ἄοικον , ἀνέστιον , ἄπαιδα , |