| . ἀγαγὼν γάρ σε εἰς τὸ οἴκημα , ἐν ᾧ κοιμώμεθα , ὄπισθε τῆς ἀνοιγομένης θύρας στήσω : μετὰ δὲ | ||
| περὶ ἡμᾶς κρατεῖ , οὐκ ἀληθεύσεις : οὔτε γὰρ ὅτε κοιμώμεθα τῶν τοιῶνδε φαντασμάτων ἐσμὲν κύριοι , οὔτε τοῦ τὰ |
| ἀναπλώεσκεν : ἔπλεεν . ἀΰσας : βοήσας . Κεῖνο : ἤως ὠκύαλον . τό : ὅπερ . φήμιξεν : δωρικόν | ||
| ἀπέπεσε ] χαυνωθεὶς καὶ ἐξ ἀσελγείας [ θνήσκει ] , ἤως ἀπὸ τοῦ τῆς θηλυμανίας [ ἔρωτος ] : οὕτως |
| [ Ἄπολλον α [ οὕτωϲ δ ' ἀνεμ [ ἡμῖν ὑβριζ ! ! ! [ καὶ τρίποδεϲ ἀλ ! ! | ||
| [ Ἄπολλον α [ οὕτωϲ δ ' ἀνεμ [ ἡμῖν ὑβριζ ! ! ! [ καὶ τρίποδεϲ ἀλ ! ! |
| ὤν . Κεῖνος γὰρ ἄκρας νυκτός , ἡνίχ ' ἕσπεροι λαμπτῆρες οὐκέτ ' ᾖθον , ἄμφηκες λαβὼν ἐμαίετ ' ἔγχος | ||
| γραφήν , πλείω ἐν αὐτοῖς ὄψει . σκόπει γάρ : λαμπτῆρες οὗτοι χορηγοὶ φωτόςἐν νυκτὶ γὰρ ταῦτά πουκρατῆρες δ ' |
| γυναικὸς κόσμος , ἄλλος ἀρρένων . ἡ δὲ προὐκαλεῖτό με βαυβᾶν μεθ ' αὑτῆς . ὅστις τῆς ὁδοῦ ἡγήσεταί σοι | ||
| τὸ κοιμᾶσθαι , οἷον : ” ἡ δὲ προὐκαλεῖτό με βαυβᾶν μετ ' αὐτῆς . ” ὅθεν , φησί , |
| πι συλλαβῆς : ὄπτω γάρ ἐστιν , ἀφ ' οὗ ὄψομαι , καὶ παράγωγον ὀπτεύω : ἀποβολῇ τοῦ τ ὀπεύω | ||
| βοᾶι : τὸ παιδίον φησὶν ἐμπρήσειν ἀπειλῶν . ὑιδοῦν ὀπτώμενον ὄψομαι . πάλιν πέπληχε τὴν θύραν . στρόβιλος ἢ σκηπτὸς |
| ἀδικοῦμεν εὐποροῦντες , μενέτω βέβαια τὰ τῆς Τύχης , καὶ στῆθι μετὰ φίλων καὶ νόμων . Ἐγώ σε οἶδα μεγάλων | ||
| δὲ κόσμος τοῦτ ' ἐστί μοι . Χρυσοῦς ἐν Ὀλυμπίοις στῆθι : ἤγουν ἐν ταῖς πανηγύρεσι λευχειμόνει . Χύτραις λημᾶν |
| ὑπὲρ ὧν πονεῖς . οὐ γὰρ εἰς χρυσόν γε σὺ βλέπεις , ἀλλ ' ἐπαίνων ἐρᾷς : ὃ καὶ ἡνίκα | ||
| δὲ καὶ ἐπὶ ταύτης τὸ ἐπίγραμμα τόδε : ὕδατα ταῦτα βλέπεις φοβερά , ξένε , τῶν ἄπο χερσὶ λουτρὰ μὲν |
| δὲ εἰσέρχῃ ἐν τόπῳ ἔνθα εἰσὶ ψύλλαι , λέγε ὢχ ὤχ , καὶ οὐχ ἅψονταί σου . Ὑπὸ τὴν κλίνην | ||
| δὲ εἰσέρχῃ ἐν τόπῳ ἔνθα εἰσὶ ψύλλαι , λέγε ὢχ ὤχ , καὶ οὐχ ἅψονταί σου . Ὑπὸ τὴν κλίνην |
| τοῖον μετὰ μῦθον ἔειπεν : “ Κολχίδα μὲν δὴ γαῖαν ἱκάνομεν ἠδὲ ῥέεθρα Φάσιδος : ὥρη δ ' ἧμιν ἐνὶ | ||
| ἀεκαζομένους , οὐδ ' ἤθελον ἐξαπατῆσαι . κεῖθεν δὲ πλαγχθέντες ἱκάνομεν ἐνθάδε νυκτός . σπουδῇ δ ' ἐς λιμένα προερέσσαμεν |
| ἐστι : μάταιον οὖν περὶ τοῦ μὴ νῦν ὄντος ὡς ἔτ ' ἐσομένου φροντίζειν : εἰ δ ' εὖ ἔχειν | ||
| δ ' ἄχος ἀμφεχύθη θυμοφθόρον , οὐδ ' ἄρ ' ἔτ ' ἔτλη δίφρῳ ἐφέζεσθαι πολλῶν κατὰ οἶκον ἐόντων , |
| δῆριν ἐς ἀργαλέην , τοὺς οὐχ ὑποδέξεται οἶκος , οὐ τοκέες : πολέας γὰρ ὑπέκλασε Δαίμονος Αἶσα . Ὡς ὄφελον | ||
| . [ γρ . μαλερῶς , ἤγουν θερμῶς . ] τοκέες τ ' ἄλοχοί τε : οἱ πατέρες δὲ αὐτῶν |
| κ ' ὄχ ' ἄριστον ἁπάντων εἴη , ἐπεὶ τάχα κεῖθι τετεύξεται αἰπὺς ὄλεθρος : ὧδε γὰρ ἔβρισαν Λυκίων ἀγοί | ||
| ' ἄρτον αὐτῶν , οἳ δὲ συμμεμιγμένους γούρους φακοῖσι . κεῖθι δ ' οὔτε πεμμάτων ἄπεστιν οὐδ ' ἑνασσεν ἀνθρώποισι |
| πνοήν . λέγεις μάγειρον ζῶντα ; πλησίον δέ γε ταύτης ἄσιτος ἡμέραν καὶ νύχθ ' ὅλην κεστρεύς , λεπισθείς , | ||
| ἔχει τῆς καθάρσιος : ἢν δὲ μὴ , κακῶς : ἄσιτος δὲ ταῦτα ποιείτω . Καὶ ἢν μὴ τεκνοῦσα ἦ |
| τὸ τὴν ἔλην τοῦ ἡλίου . δεέλη ἐστὶ , καὶ δείλη . Δίκτυον . παρὰ τὸ βαλεῖν , ὃ ἐστὶ | ||
| μέρος τῆς ἡμέρας , ὡς Ὅμηρος : ἢ ἠὼς ἢ δείλη ἢ μέσον ἦμαρ . ὁ δὲ Ἡσίοδος οὐ τοῦ |
| δολιχόσκιον ἔγχος ἔμεινας : δυστήνων δέ τε παῖδες ἐμῷ μένει ἀντιόωσιν . εἰ δέ τις ἀθανάτων γε κατ ' οὐρανοῦ | ||
| ἐξισωθῇ , ὁμοιωθῇ , ἀνασώσει σωθῆναι Πεφρίκασι : φοβοῦνται . ἀντιόωσιν : ἀντιόωσαι . Δάμνανται : δαμάζονται . μέλει : |
| ἐπεί ῥ ' ἐνέηκε κέλευσέ τε οἰνοχοῆσαι , ἐξαῦτις μύθοισιν ἀμειβομένη προσέειπεν : “ Ἀτρεΐδη Μενέλαε διοτρεφὲς ἠδὲ καὶ οἵδε | ||
| ψυχὴν ἐπιδέδρομε λήθη : ἀλλ ' ἥγ ' ἔμπεδον αἰὲν ἀμειβομένη μεμόρηται , ἄλλοθ ' ὑποχθονίοις ἐναρίθμιος , ἄλλοτ ' |
| , σκοτεινῆς . νυκτὸς ὄμμ ' ] † ἤγουν ἡ νύξ . ἀφείλετο ] τὸν πόλεμον , τὴν μάχην . | ||
| τούτων ἡ διατύπωσις , τὸ δὲ ὀρώρει δ ' οὐρανόθεν νύξ ἐπιφώνημα λοιπόν ἐστιν : ᾗ μὲν γὰρ ἐκ τῶν |
| νοῦς ἐστι τοιοῦτος , ἡ δὲ σύνταξις οὕτως : αὔρα ποντιὰς αὔρα , ἥτις κομίζεις τὰς ἐν θαλάσσῃ πορευομένας θοὰς | ||
| τὸ αὔρα ἀποδοτέον , ἵν ' ᾖ οὕτως : αὔρα ποντιὰς , ποῖ με κομίσεις , ἢ εἰς τὸν ὅρμον |
| τρηχύν : λυπηρὸν , ἀγανακτικὸν , ἐπίπονον , θανάσιμον . ἀέκουσαν : μὴ βουλομένην , μὴ θέλουσαν , οὐδὲ θέλουσαν | ||
| , δέος δ ' ὤχριε παρειάς , μή οἱ ἑλὼν ἀέκουσαν ἑὸν πέμψειε δόμονδε Φαιήκων βασιλεὺς , ἀνάπυστά τε ἔργα |
| : ἀρχομένου . ἀνυμένοιο : δυνομένου . Μεσάτου : λείπει ἤματος . ἑσπερίου : εἰς τὸ ἑσπερινόν . ὄρφνῃ : | ||
| τε μειλίσσοντο . Ἀμβολίη δ ' εἰς ἦμαρ ἀεὶ ἐξ ἤματος ἦεν ναυτιλίης . δηρὸν δ ' ἂν ἐλίνυον αὖθι |
| πεπωκότων , οἶμαι , καὶ μικρῶν ὄντων τῶν παροξυνόντων , εἰπούσης τι καὶ δακρυσάσης ἐκείνης περιρρήξας τὸν χιτωνίσκον ὁ οἰκέτης | ||
| παιδοτρίβην μνᾶν δοὺς οἴει αἰεὶ φοιτήσειν ; Φρύνης δὲ πικρότερον εἰπούσης αὐτῇ εἰ δὲ λίθον , ἔφη , εἶχες , |
| δ ' αὐτὴ πέλας ἷζεν ἐνωπαδίς . αἶψα δὲ μύθῳ χρειὼ ναυτιλίην τε διακριδὸν ἐξερέεινεν , ἠδ ' ὁπόθεν μετὰ | ||
| : ἔνειπε . πατὴρ τεός : Ἀπόλλων . τὸ δὲ χρειὼ δηλοῖ καὶ τὸ κατὰ χρείαν καὶ μοῖραν λεγόμενον καὶ |
| ] , γύναι , εἰ δύνατον [ ] ἡμῖν [ νύκτ ' ἐναυλίσαι [ ] μίαν . ἔχομεν δ ' | ||
| , δι ' οὗ θοὸν ἅρμα τιταίνων ἴσην Ἠέλιος τεύχει νύκτ ' ἄμβροτον ἠοῖ : τῷ δ ' ἔπι χειμερίοιο |
| εἰς α ληγόντων ἀνταποδοτικῶν ἀνεπέκτατόν ἐστιν : ἰδοὺ γὰρ τὸ τηνίκα τηνικαῦτα λέγεται , τόσα τοσαῦτα , τοῖα τοιαῦτα . | ||
| τοῦ χρόνου , τότε καὶ πότε καὶ ὁπότε , καὶ τηνίκα καὶ πηνίκα καὶ ὁπηνίκα καὶ ἡνίκα καὶ τηνικαῦτα . |
| σκεύεα , ἀπὸ τῶν ἕδρην συνδέων ὁκοίην καλιὴν ἱζάνει , μίμνει τε χρόνον τῶν εἶπον ἡμερέων . πολλοὶ δὲ ἀπικνεόμενοι | ||
| ὀμίχληϲ ἡ αἴϲθηϲιϲ , ἡ δὲ γνώμη εὐϲταθὴϲ ἠδὲ ἔμπεδοϲ μίμνει . τάδε μέντοι τῆϲ λύϲιοϲ τῆϲ νούϲου γνώματα . |
| κ ' ἐθέλῃσθα . Οὔθατα γὰρ μήλων ὅτε κεν μινύθοντα ἴδηαι , πῶς ἔρξεις , φίλε τέκνον , ἐπὴν ἐρίφοισι | ||
| βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον : σκέπτεο νῦν Μενέλαε διοτρεφὲς αἴ κεν ἴδηαι ζωὸν ἔτ ' Ἀντίλοχον μεγαθύμου Νέστορος υἱόν , ὄτρυνον |
| . οὐ γὰρ δή γε ἓν μέρος λόγου τὸ ἐὰν δράμῃς , ἐὰν γράψῃς , ἵνα δῶμεν τὸ μὴ πάντως | ||
| τῷ τὴν φωνὴν ἀποστῆναι ἐν τῷ ἐὰν λάβῃς , ἐὰν δράμῃς , συναπέστη καὶ ἡ ὀνομασία τῆς ἐγκλίσεως . . |
| τε τὸν ὅρκον , καὶ τότ ' ἐγὼ Κίρκης ἐπέβην περικαλλέος εὐνῆς . ἀμφίπολοι δ ' ἄρα τεῖος ἐνὶ μεγάροισι | ||
| ἕλκων . Ἠΐθεοι : νέοι , ἀΐσσοντες ἐπὶ θέαν . περικαλλέος : εὐμόρφου . Φρασσάμενοι : ἰδόντες . ἀποσταδόν : |
| καὶ νῆας Ἀχαιῶν οἰσόμενος δόρυ μακρόν , ὅ οἱ κλισίηφι λέλειπτο . Οἳ δ ' ἄλλοι μάρναντο , βοὴ δ | ||
| ἔκυρσαν ἕκαστος , Ἡρακλῆος ἄνευθεν , ὁ γὰρ παρὰ νηὶ λέλειπτο αὐτὸς ἑκὼν παῦροί τε διακρινθέντες ἑταῖροι . αὐτίκα δ |
| καὶ πόρεν ὄλβον ἀθέσφατον ἐνναέτῃσιν . ἔνθα τότ ' ἐστόρεσαν λέκτρον μέγα : τοῖο δ ' ὕπερθε χρύσεον αἰγλῆεν κῶας | ||
| ὅμως . ἡγησάμην οὖν , εἰ παραζεύξειέ τις χρηστῷ πονηρὸν λέκτρον , οὐκ ἂν εὐτεκνεῖν , ἐσθλοῖν δ ' ἀπ |
| καὶ ἐς τοὺς ἑκατὸν σταδίους , ἐσθιέτω τὴν μίην μερίδα μούνην , καὶ ταύτης τῆς ἡμέρης περιπατησάτω τοὺς ἑκατὸν σταδίους | ||
| : καὶ ὄρνιθας τοὺς μὲν ἄλλους σιτέονται , περιστερὴν δὲ μούνην οὐ σιτέονται , ἀλλὰ σφίσιν ἥδε ἱρή . τὰ |
| τούτων , ἢ ῥὶς τυχὸν ἢ χεῖλος ἢ βλέφαρα . διαστρέφονται δὲ εἴτε ἐπὶ σπασμῷ , τοῦ σπασμοῦ ἐπὶ ξηρότητι | ||
| νὴ τὴν Ἄρτεμιν , μάλ ' ἡδέως . τῇ κλίμακι διαστρέφονται κατὰ μέλη στρεβλούμενοι . ἀγάλματα χρυσοῦ ' στ ' |
| ] ἀρίστα ? ? [ , παίδων δ ' εὔκαρπον τελέθει [ ] ? γένος , οἷσιν ? [ ἐκεῖναι | ||
| ἐξ ἀρχῆς . Οὐ γάρ τι θεῶν γένος Οὐρανιώνων ἄπρηκτον τελέθει καὶ ἀμήχανον , ἀλλά οἱ ἀλκὴ ἕσπετ ' ἀπειρεσίη |
| Βοιώτιε , σοί με , Κάβειρε δέσποτα , χειμερίης ἄνθεμα ναυτιλίης , ἀρτήσειν ἁγίοις τόδε λώπιον ἐν προπυλαίοις Διογένης : | ||
| ἡμίονοι κυφὸν ἕλκουσιν ἄροτρον τῆς ἄλλης † μνηστῆς † εἵνεκα ναυτιλίης . Οὐκ εἶμ ' , οὐδ ' ὑπ ' |
| ' ἀπέρρηξεν βίου . ὅσοι δὲ λοιποὶ κἄτυχον σωτηρίας , Θρῄκην περάσαντες μόγις πολλῷ πόνῳ , ἥκουσιν ἐκφυγόντες , οὐ | ||
| οἱ μεγάλοιο Διὸς διεφαίνετο θυμός : ἵκετο δ ' ἐς Θρῄκην δυσχείμερον , οὐδ ' ἔτι Τρώων μέμβλετό οἱ κατὰ |
| Μελεάγρῳ : μάγοις ἐπῳδαῖς πᾶσα Θεσσαλὶς κόρη ψευδὴς σελήνης αἰθέρος καταιβάτις . τὸ τάχα ἐπὶ δισταγμῷ κεῖται : τινὲς δὲ | ||
| καὶ δή σε , ὦ Ἀλέξανδρε , ἡ Ἀχερουσία καὶ καταιβάτις τρίβος δεξιώσεται λέγει δὲ τὸ Ταίναρον ἀκρωτήριον τῆς Λακωνικῆς |
| . . . . φέρε τὸν τρίτον Φίλας Ἀφροδίτης . χαίρετ ' , ἄνδρες συμπόται , ὅσων ἀγαθῶν τὴν κύλικα | ||
| διάγοντες . χαίρετε , χαίρετ ' ἐν αἰσιμίαισι πλούτου . χαίρετ ' ἀστικὸς λεώς , ἴκταρ ἥμενοι Διός , παρθένου |
| ἐοῦσαν , σώετε : δὴ γάρ που μάλ ' , ὀίομαι , εἶσιν ἐρύξων Αἰήτης ὁμάδῳ πόντονδ ' ἴμεν ἐκ | ||
| οἳ ναίουσι μελάμβροτον Αἰθιόπειαν . Ἤδη γάρ ῥα καὶ αὐτὸν ὀίομαι ἀγχόθι γαίης ἔμμεναι ἡμετέρης , ἐπεὶ ἦ νύ οἱ |
| . τοιούτοις χείλεσσι ποτέδραμε κοὐκ ἐγλυκάνθη ; τίς δὲ βροτὸς τοσσοῦτον ἀνάμερος ἢ κεράσαι τοι ἢ δοῦναι καλέοντι τὸ φάρμακον | ||
| ' αὐτῆς Ἰθάκης : οὐδὲ ξυνεείκοσι φωτῶν ἔστ ' ἄφενος τοσσοῦτον : ἐγὼ δέ κέ τοι καταλέξω . δώδεκ ' |
| περιτέλλεται : ἡ δ ' ὥρη χαλεπή : πάντα δὲ δίψαις ' ὑπὸ καύματος . καὶ ἀλλαχοῦ : πίνωμεν , | ||
| περιτέλλεται : ἁ δ ' ὥρα χαλεπά , πάντα δὲ δίψαις ' ὑπὸ καύματος . τοῦ δ ' ἔαρος : |
| ἔστιν ἀπαρτῶ συμπληρῶ , καὶ ἀπαρτία . . . . ἄπαστος : ὁ ἄγευστος ἡ πρώτη γὰρ τροφὴ ἀπὸ δρυῶν | ||
| πολυκμήτῳ ὑπ ' Ἄρηι : νωλεμέως δ ' ἄρ ' ἄπαστος ἐδητύος ἐν κονίῃσι κεῖτο μέγα στενάχων Ποδαλείριος . Οὐδ |
| . ἐπεὶ δὲ κινεῖς μῦθον , ἱκετεύω , ξένε , ἄγγελλ ' Ὀρέστηι τἀμὰ κἀκείνου κακά , πρῶτον μὲν οἵοις | ||
| καὶ καταβαίνειν . οἶσθ ' οὓς φράζω ; τούτοις τοίνυν ἄγγελλ ' ὁτιὴ ψυχρὸν τοὔψον , τὸ ποτὸν θερμόν , |
| εὔφραινε σαυτόν , πῖνε , τὸν καθ ' ἡμέραν βίον λογίζου σόν , τὰ δ ' ἄλλα τῆς τύχης . | ||
| βοηθήσας ἐκπλήσεις τὰς ἁπάντων εὐχάς . κἀκεῖνα ἔτι πρὸς τούτοις λογίζου , ἔξιμεν δὴ αὐτίκα μάλα ἐκ τῆς σκηνῆς , |
| ἵν ' / [ ἵνα ] ἐμέσω ⌈ δηλονότι : βλασφημεῖ γάρ . τυφογέρων ] μάταιος ⌈ γέρων / . | ||
| πάντα ὑπὲρ ἀνθρωπίνην φύσιν φθέγγεται : καὶ εἰς ἐμὲ μεγάλως βλασφημεῖ καὶ εἰς σέ , ἅτινα οὔτε αἱ ἀκοαί μου |
| χερείων τιμήεις τε πέλει καὶ φίλτερος : ἦ γὰρ Ὀδυσσεὺς τίετ ' ἐν Ἀργείοισιν , ἐμεῦ δ ' ἐπὶ πάγχυ | ||
| δὲ καὶ τὴν τιμὴν ἡγεῖται καλὸν τιοίμην δ ' ὡς τίετ ' Ἀθηναίη καὶ Ἀπόλλων , ποτὲ δὲ τὴν εὐπαιδίαν |
| εὔαδε θυμῷ , ἢ θανέειν δηίοισιν ὑπ ' ἀνδράσιν ἢ ὑπαλύξαι Ἀργείοις μέγα κῦδος ἐελδομένοισι φέροντα . Ὣς φάτο θαρσαλέως | ||
| ἀλιτρῶν στρωφῶντ ' , οὐδέ τι ἔστι θεὰς ἀλιτόνθ ' ὑπαλύξαι . Σὺν δέ οἱ ἄλλαι ἕποντο δυώδεκα , πᾶσαι |
| ἄλλοτε ἄλλως ἔχον οὐχ ὑποπίπτει ἀκριβεῖ γνώσει , ἀλλὰ τυχὸν σήμερον μὲν τοιῶσδε γινώσκεται αὔριον δὲ τοιῶσδε διὰ τὸ ἄλλως | ||
| εἰ μὴ γὰρ ἐσπούδαζεν , οὐκ ἂν ἀπέστειλέ με ὄρθρου σήμερον . Ἀναστὰς οὖν πορεύσομαι τῷ καύματι : οὐ γὰρ |
| δείσητον , ἀλλὰ πάντ ' ἐπέξιτον , θεατῶν γ ' οὕνεχ ' , ὡς ὄντων σοφῶν . Καὶ μὴν ἐπ | ||
| σὺν ἔντεσι δούριος ἵππος . Θαύμαζον δὲ Σίνωνα περικλυτόν , οὕνεχ ' ὑπέτλη λώβην δυσμενέων πολυκηδέα : καί ῥά ἑ |
| οἷς δ ' ὁ γέρων μετέῃσιν ἅμα πρόσσω καὶ ὀπίσσω λεύσσει , ὅπως ὄχ ' ἄριστα μετ ' ἀμφοτέροισι γένηται | ||
| 〛 [ ] γανάενταχ ? [ [ ] ν : λεύσσει δ ! [ [ ] ! ᾽ὼν ? [ |
| χθὲς ἄδικοι χεῖρες ἐνέπρησαν , τόνδε σοὶ τὸν ἄνδρα ἀναστῆσαι πέπρωται . ” θαυμάσαντος δὲ τοῦ βασιλέως τὸν λόγον ” | ||
| νῦν λυθῆναί με ἀλλὰ μετὰ πολλὰς πημονάς κρᾶναι ] τελέσαι πέπρωται ] μεμοίρασται μυρίαις ] πολλαῖς πημοναῖς ] βλάβαις δύαις |
| ἐκεῖθεν , οἳ δ ' ἐκεῖθεν , ὡς δ ' ἤιει [ μάχη σιγή τ ' ἀφ ' ἡμῶν , | ||
| ἡ σὴ δὲ θυγάτηρ ἰδίοισιν ὑμεναίοισι κοὐχὶ σώφροσιν ἐς ἀνδρὸς ἤιει λέκτρ ' : ἐμαυτόν , ἢν λέγω κακῶς ἐκείνην |
| λάεσσιν : ἅπας δ ' ἄρα λαὸς ἐκείνωι σὴν ἀρετὴν θάμβησεν ἐν ἤματι , καὶ μέγα κῦδος σῶι τεῦξας θεράποντι | ||
| δῦ : αἰτία γάρ ἐστι τοῦ ἀναπαλῆναι τὸν ἵππον . θάμβησεν δ ' Ἀχιλεύς , μετὰ δ ' ἐτράπετ ' |
| τό γε σῶμα , νόος δέ οἱ ἐμπεπύκασται : καὶ πτερόεις ὅσον ὄρνις ἐφίπταται ἄλλον ἐπ ' ἄλλῳ , ἀνέρας | ||
| μή μιν Φρίξοιο θεὰ σὺν παισὶ φέβεσθαι ὦρσεν ἀτυζομένην . πτερόεις δέ οἱ ἐν φρεσὶ θυμός ἰάνθη , μετὰ δ |
| δὴ κεῖνο Δολιονίῃσι γυναιξίν ἀνδράσι τ ' ἐκ Διὸς ἦμαρ ἐπήλυθεν : οὐδὲ † γὰρ αὐτῶν † ἔτλη τις πάσσασθαι | ||
| πάντων περιώσιον αἰνὰ παθοῦσα : οὐ γάρ μοι τόσσον περ ἐπήλυθεν ἄλλό τι πῆμα , οὔτε κασιγνήτων οὔτ ' εὐρυχόρου |
| σώματι οὐκ ἔστιν . εἰ ἀπιστεῖτε , ἴδετε Μύρωνα , ἴδετε Ὀφέλλιον . ἐν κτήσει οὐκ ἔστιν . εἰ δ | ||
| λωποδυτεῖν καὶ ἐγκτᾶσθαι καὶ [ ἰδεῖν ] ἡμέρας ἀγαθάς . ἴδετε οὖν οἱ δικαιοῦντες [ ἑαυτούς ] , ὁποία ἐγένετο |
| τὸ τῶν ὀδοντοφυούντων πάθος περὶ τοὺς ὀδόντας γίγνεται ὅταν ἄρτι φύωσιν , κνῆσίς τε καὶ ἀγανάκτησις περὶ τὰ οὖλα , | ||
| δύναται ἀραιῶσαι τὴν ἐπιδερματίδα τῆς κάτω γένυος , ἵνα πώγωνα φύωσιν . Εἶεν . Καὶ ταῦτα ὑπὸ τοῦ πατρὸς γίνεται |
| ἐντὸς περιλαμβάνειν τὸ σῶμα . οἷον σκεπαστήριά τινα ὄντα . Ἕως . ἐτυμολογεῖται Ἀττικῶς ἀντὶ τοῦ ἠὼς διὰ τοῦ ε | ||
| ἦν Μιλυάς , οἱ δὲ Μιλύαι τότε Σόλυμοι ἐκαλέοντο . Ἕως μὲν δὴ αὐτῶν Σαρπηδὼν ἦρχε , οἱ δὲ ἐκαλέοντο |
| τε καὶ φεύγοντι δεδορκότες εἴκελον ἰχθὺν σπεύδοντες μετὰ δαῖτα παραφθαδὸν ἀΐσσουσιν ἀλλήλων : φαίης κεν ἐπ ' ἀνέρα δήϊον ἄνδρα | ||
| : αὐτὰρ ἐπεὶ σάλπιγξαν ἐφ ' ὑσμίνην ἀλεγεινήν , ἄσχετον ἀΐσσουσιν , ἑοῖσι δ ' ἄφαρ κεράεσσι πᾶν δέμας ἀλλήλοισιν |
| : εἰ δὲ καὶ κάμοιμι , χαμαὶ τὸν τρίβωνα ὑποβαλόμενος κείσομαι ἐπ ' ἀγκῶνος οἷον τὸν Ἡρακλέα γράφουσιν . Οὕτως | ||
| τυφλὸν ὄντα θεραπεύσει , πάτερ ; πεσὼν ὅπου μοι μοῖρα κείσομαι πέδωι . ὁ δ ' Οἰδίπους ποῦ καὶ τὰ |
| ! ! ] υτωναλλα [ ! ! ] ? ? κείνης ? ἡμέρης ἐπὶ ? χθόνα ? [ ] ? | ||
| ἄνασσαν τῆς ἐπωνύμου πάτρας . πολλοὶ δὲ πρόσθεν γαῖαν ἐκ κείνης ὀδὰξ δάψουσι πρηνιχθέντες οὐδ ' ἄτερ πόνων πύργους διαρραίσουσι |
| Θησείοις μεμυστιλημένοι : [ Ὁ θεράπων ἔρχεται ἀγγέλλων τὸν Πλοῦτον ἀναβλέψαντα . ] μετὰ τὸ χαρίσασθαι τὴν δημοκρατίαν τοῖς Ἀθηναίοις | ||
| ῥ ' Ἑλίκης : πρὸς τὸ κλίμα τῆς Ἑλίκης φησὶν ἀναβλέψαντα τὸν Ἰάσονα σημειώσασθαι τὸν καιρὸν τὸν εἰρημένον ὑπὸ τῆς |
| , θαρσύνων : δμώεσσι δ ' ἀρήια τεύχε ' ἀείρειν πέφραδεν , οἱ δέ τε σῖγα κατηφέες ἠείροντο . μήτηρ | ||
| ἐν λιμένι σχεδὸν ἄστεος , ἐκ δ ' ἄρα πᾶσαν πέφραδεν ἀγγελίην : γήθησε δὲ θυμὸς ἑκάστου ἡρώων , μάλα |
| εἶπεν [ ! ! ! ! ! ! ! ] σει ? οὐ μή [ ] σε ἀποκτενῶ [ οὐδὲ | ||
| καὶ ἐπόψεται , εἰ δὲ ἀγαθὸς ἐπιμαρτυρήσῃ ἀστὴρ γαμή - σει μετὰ ταῦτα καλὴν γυναῖκα καὶ εὐσταθὴς ἔσται καὶ καλοῦ |
| ἀνόρουσε καὶ ἐκλάθετο φρεσὶν ᾗσιν ἄψορρον καταβῆναι ἰὼν ἐς κλίμακα μακρήν , ἀλλὰ καταντικρὺ τέγεος πέσεν : ἐκ δέ οἱ | ||
| , βοόωσι δὲ πάντοθεν ἄκραι πόντου ἐρευγομένοιο ποτὶ χθονὸς ᾐόνα μακρήν . Ὣς ἥ γ ' ἑσπομένη Δαναῶν ἐδάιζε φάλαγγας |
| καταπέψῃ , ἀλλά τε καὶ μετόπισθεν ἔχει κότον , ὄφρα τελέσσῃ . ὁ δὲ θυμός ἐστιν ὀργὴ ἀρχομένη . Ἡδονὴ | ||
| τιμωρήσειεν , ἀλλά γε καὶ μετόπισθεν ἔχει κότον , ὄφρα τελέσσῃ , ἐν στήθεσσιν ἑοῖσιν . καὶ τούτου μαρτύριον Ἰόβας |
| ἀλεγεινὰ πάθη λεπιδωτὸς ἀμύνει . Δοιὼ δ ' Ἠελίου χρυσότριχε λᾶε πέλονται , ἄμφω θεσπεσίω : θάμβος δέ τοι ἔσσετ | ||
| δρυὸς ἢ πεύκης : τὸ μὲν οὐ καταπύθεται ὄμβρῳ , λᾶε δὲ τοῦ ἑκάτερθεν ἐρηρέδαται δύο λευκὼ ἐν ξυνοχῇσιν ὁδοῦ |
| δ ' ἐνὶ κλισίῃ πίνοντέ τε δαινυμένω τε κήδεσιν ἀλλήλων τερπώμεθα λευγαλέοισι μνωομένω : μετὰ γάρ τε καὶ ἄλγεσι τέρπεται | ||
| εὕδει , ἡμέτερον κῶμον δέξεται ἁρπαλέως . Νῦν μὲν πίνοντες τερπώμεθα , καλὰ λέγοντες : ἅσσα δ ' ἔπειτ ' |
| Φλεγραίας Θρακικῆς , ὅτι ἐκεῖσε οἱ Γίγαντες ἐφλέχθησαν * . πόσις στυγνὸς Τορώνης ἀνὴρ κατηφὴς καὶ ἀγέλαστος τῆς Τορώνης , | ||
| , μὴ φθῆι σε προσβὰς δῶμα καί μ ' ἑλὼν πόσις ἢ πρέσβυς οἴκους μ ' ἐξερημοῦσαν μαθὼν Πηλεὺς μετέλθηι |
| εἰ δοίης γέ μοι τοὺς Φασιανοὺς οὓς τρέφει Λεωγόρας . ἴθ ' , ἀντιβολῶ ς ' , ὦ φίλτατ ' | ||
| ' ἔασον κἀποκλαύσασθαι κακά . Ἴθ ' , ὦναξ , ἴθ ' , ὦ γονῇ γενναῖε : χερσί τἂν θιγὼν |
| βουλήν . ἐκ Χάεος δ ' Ἔρεβός τε μέλαινά τε Νὺξ ἐγένοντο . Γαῖα δέ τοι πρῶτον μὲν ἐγείνατο ἶσον | ||
| σεύεσθ ' ἐν τεύχεσσιν ἑοῦ πατρός : ἀλλά μιν ἔσχε Νὺξ ἥ τ ' ἀνθρώποισι λύσιν καμάτοιο φέρουσα ἔσσυτ ' |
| ὡς ψιλὰ λαμβάνονται : οἷον λεῖβ ' αἴθοπα οἶνον , λέγ ' αὐτοῖς τὰ αἴσια , ᾆδ ' Ἀκραγαντίνοισι ταῦτα | ||
| Θᾶσαι τὸν ἀνδριάντα τοῦτον , ὦ ξένε , σπουδᾷ καὶ λέγ ' , ἐπὰν ἐς οἶκον ἔνθῃς : ” Ἀνακρέοντος |
| ς ἐμῆς ταύτης μέλει [ ] εἴπηι φλήναφον . [ δέσποιν ] ' Ἀθηνᾶ , σῶιζέ με [ ἀκριβῶς ] | ||
| ν ἡλίκη ει [ ] λομαι ? εἶναι [ ] δέσποιν ' οἰκίας . ὦ Ἡράκλεις [ ] Σιμίας ἀπίωμεν |
| μάθε ὅτι Ἀντιφάνης μὲν ἐν Ἁρπαζομένῃ οὕτως ὠνόμασε : λαβὼν ἐπανάξω σύαγρον εἰς τὴν οἰκίαν τῆς νυκτὸς αὐτῆς καὶ λέοντα | ||
| [ ] γέγονε [ [ παῖ παῖδες [ ] : ἐπανάξω [ ] ? : ψοφεῖ ? [ ] αὐτῶν |
| , ἐπειδὴ καὶ τυφλόν μ ' ὠνείδισας : σὺ καὶ δέδορκας κοὐ βλέπεις ἵν ' εἶ κακοῦ , οὐδ ' | ||
| , καὶ βοᾶι † κυναγὸς ὥς † : Πυλάδη , δέδορκας τήνδε ; τήνδε δ ' οὐχ ὁρᾶις Ἅιδου δράκαιναν |
| εὐκραδάντους ὑπάρχειν , ὅ ἐστιν εὐκινήτους . ἄλλος δ ' εἰαρινὸς πέλεται πλόος : ἐν τέλει Ἀπριλλίου καὶ ἀρχῇ μηνὸς | ||
| κράδῃ ἀκροτάτῃ , τότε δ ' ἄμβατός ἐστι θάλασσα : εἰαρινὸς δ ' οὗτος πέλεται πλόος : οὔ μιν ἔγωγε |
| . Φοιτεόντων δ ' ἐκείνων ὧδε , τῶν δέ τε κεῖσε , συμμισγομένων πρὸς ἄλληλα , τὴν πεπρωμένην μοίρην ἕκαστον | ||
| , ἣν Ἀφροδίτη δῶχ ' , ὅτε μ ' ἤγαγε κεῖσε φίλης ἀπὸ πατρίδος αἴης , παῖδά τ ' ἐμὴν |
| τοῦτο ἀνεβόησα , ὡς θᾶττον ἂν ἀποθάνοιμι ἢ περιΐδω Λευκίππης φίλημα ἀλλοτριούμενον . “ Οὗ τί γάρ , ” ἔφην | ||
| Ἰνδῶν κρατήσας τὴν κεφαλὴν τοῦ πρεσβευτοῦ Ῥωμαίων , δεδωκὼς εἰρήνης φίλημα , ἀπέλυσεν ἐν πολλῇ θεραπείᾳ . Κατέπεμψε γὰρ καὶ |
| τοῦ μὴ τοὺς φίλους ἀνιᾶν , πράξας ἐφ ' οἷσπερ ἀπῆρας ἥκειν ὡς τάχιστα . πάλαι γὰρ ἀπειρήκαμεν ἐρωτῶντες : | ||
| , ἀλλ ' ὁμοίως ἀκμάζει , ὥσπερ ἂν εἰ χθὲς ἀπῆρας , καίτοι πολλῶν ἐτῶν οὐκ εἶδον οὐδὲ ᾤμην ὄψεσθαι |
| : καὶ Ὅμηρος : τοῦ δ ' αὐτοῦ λυκάβαντος ἐλεύσεται ἐνθαδ ' Ὀδυσσεύς . λυκάβας ὁ χρόνος διὰ τοὺς δώδεκα | ||
| : καὶ Ὅμηρος : τοῦ δ ' αὐτοῦ λυκάβαντος ἐλεύσεται ἐνθαδ ' Ὀδυσσεύς . λυκάβας ὁ χρόνος διὰ τοὺς δώδεκα |
| οὔτι πέλει σθένος οὐδέ τις ἀλκὴ τρηχείαις γενύεσσιν ὑπερφιάλως ἐρύσαντα ἐκφυγέειν , ἅτε πῶλον ἀποπτυστῆρα χαλινῶν : ἀλλ ' αἰεὶ | ||
| τε κυκλώσαντο ἱέμενοι ] μάρψαι ? , ταὶ δ ' ἐκφυγέειν καὶ ἀλύξαι . ἔς τε Κεφαλλήνων ] ἀγερώχων φῦλον |
| , ἡ μὲν φῶς τανύειν , ὁ δὲ κύματα μακρὰ περῆσαι . παννυχίδας δ ' ὁρίσαντες ἀκοιμήτων ὑμεναίων ἀλλήλων ἀέκοντες | ||
| ὀξέος ἠελίου , φύντα δ ' ὅπως ὤκιστα πύλας Ἀΐδαο περῆσαι καὶ κεῖσθαι πολλὴν γαῖαν ἐφεσσάμενον . καὶ τὰ περὶ |
| ἄρα παιδὶ μενεπτολέμου Ἀχιλῆος . Κτεῖνον δ ' ἀλλήλους : ὀλοὴ δ ' ἀνὰ μέσσον Ἐνυὼ στρωφᾶτ ' ἀλγινόεντι λύθρῳ | ||
| Ἔρις , ἐν δὲ Κυδοιμὸς ὁμίλεον , ἐν δ ' ὀλοὴ Κήρ , ἄλλον ζῳὸν ἔχουσα νεούτατον , ἄλλον ἄουτον |
| ' ἐπὶ δεξί ' ἴωσι , πρὸς ἠῶ τ ' ἠέλιόν τε εἴτ ' ἐπ ' ἀριστερά , εἴτε πρόσω | ||
| ἰέναι μὴ ἡσυχάζοντα . Ὅμηρόν τε μάρτυρα Αἰγύπτιοι ἐπάγονται λέγοντα ἠέλιόν τ ' ἀκάμαντα . ἔστι δὲ πρὸς τῇ ῥώμῃ |
| ζηλοτυπούσης δίδομαι : σὺ δὲ ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ μείνας οἰκτρῶς ἀποθνῄσκεις , οὐκ ἔχων οὐδὲ ὅστις σου τὸ σῶμα κοσμήσει | ||
| εἴθικας : ἢ ἔξω ὑπάγεις καὶ τοῦτο ἤθελες : ἢ ἀποθνῄσκεις καὶ ἀπελειτούργησας . παρὰ δὲ ταῦτα οὐδέν . οὐκοῦν |
| ὄφρ ' ἀφίκηται δήιον εἰς ἐνοπήν : τῷ δ ' ἄτροπος ἤντετο Μοῖρα ἥ οἱ ὑπέκλασε νόστον , ἀπειρέσιον δ | ||
| παρόντος [ ] ? ? [ γέγονεν ] ? ? ἄτροπος καὶ ? ? [ τὸ ὅλον ] [ οὐκ |
| ὅτε δύσγαμος κατ ' οἴκους μερόπων θροεῖ χελιδών , καὶ νύκτερος καθ ' ὕλαν τὸν Ἴτυν στένει δακρύους ' Ἀτθὶς | ||
| δεῖνα καλλωπίζεται , ὁ δεῖνα ἄρα μοιχός , καὶ πάλιν νύκτερος πλανᾶται , λῃστὴς ἄρα . εἶπε δὲ συμπείθουσιν ἢ |
| , ἣν καλοῦσι χρυσείην , μεθ ' ἣν γενέσθαι φασὶν ἀργυρῆν ἄλλην : τρίτη δ ' ἀπ ' αὐτῶν ἐσμεν | ||
| ' ἐς Ἅιδην οὔτε χρυσὸν οὔθ ' ἵππον οὔτ ' ἀργυρῆν ἅμαξαν ᾠχόμην ἕλκων : σποδὸς δὲ πελλὴ χὠ μιτρηφόρος |
| τεῖχος ἐέργει , καὶ λίην πάντες γε πέρην πιτυώδεος Ἰσθμοῦ ναίους ' , οὐδέ μοί ἐστι πρὸς ὅντινά κε βλέψασα | ||
| Σκύθας δ ' ἀφίξῃ νομάδας , οἳ πλεκτὰς στέγας πεδάρσιοι ναίους ' ἐπ ' εὐκύκλοις ὄχοις , ἑκηβόλοις τόξοισιν ἐξηρτυμένοι |
| : Ζεὺς τάδ ' εἰδείη μέγας , ὡς οὐχ ἑκοῦσα τῶιδ ' ἐκοινώθην λέχει . ἀλλ ' οὔ σφε πείθω | ||
| ἔλουσα νεκρὸν κἀπένιψα τραύματα . ἀλλ ' εἶμ ' ὀρυκτὸν τῶιδ ' ἀναρρήξων τάφον , ὡς σύντομ ' ἡμῖν τἀπ |
| , Ποσειδάωνι ἄνακτι : τοῦ γὰρ καὶ δαίτης ἠντήσατε δεῦρο μολόντες . αὐτὰρ ἐπὴν σπείσῃς τε καὶ εὔξεαι , ἣ | ||
| ἐν ἀγκυρουχίαις θαρσοῦσι ναῶν ποιμένες παραυτίκα , ἄλλως τε καὶ μολόντες ἀλίμενον χθόνα ἐς νύκτ ' ἀποστείχοντος ἡλίου . φιλεῖ |
| ἐξερύθροισι χρώμασι λυόμενα , ἐλπὶς ἐκμανῆναι . Δυσεντερίη σπληνώδεσι μὴ μακρὴ , χρήσιμον , μακρὴ δὲ , πονηρόν : ληγούσης | ||
| καὶ ὕστερον ἐσσομένοισι . Καί οἱ πὰρ κλισίην φαρέτρη παρεκέκλιτο μακρὴ ἰῶν πεπληθυῖα : πέλοντο δ ' ἄρ ' οἳ |
| καὶ αὐτοὶ δαίνυντ ' ἔνδοθι νηός : ἐπήλυθε δ ' ἀμβροσίη νύξ , τοῖσι δ ' ἐφ ' ὕπνος ὄρουσε | ||
| παλάμῃ ἐπορέχθην γεύσασθ ' ἱμείρων : τὸ δέ γ ' ἀμβροσίη μοι ἔδοξεν εἶναι , ἣν δαίονται μάκαρες θεοὶ αἰὲν |
| τ ' αὐτοῦ στρέφεται καί τ ' Ὠρίωνα δοκεύει , οἴη δ ' ἄμμορός ἐστι λοετρῶν Ὠκεανοῖο . Ἐν δὲ | ||
| δουλεύων . Σύννομος : συνήθης . δάμαρ : νύμφη . οἴη : μία . Ἄλοχοι : σύζυγοι . Κεκριμέναι : |
| ' Ἀθήνῃ : “ κλῦθί μευ , ὃ χθιζὸς θεὸς ἤλυθες ἡμέτερον δῶ καί μ ' ἐν νηῒ κέλευσας ἐπ | ||
| . ἀντὶ τοῦ ὀρέξασα ἔπιεν . . . Ψ . ἤλυθες Οὔλυμπον δὲ θεὰ Θέτι : ὅτι ἄνω εἶπεν εἰς |
| ῥανεῖ χοάς , τριαύχενος μήνιμα δειμαίνων θεᾶς , λευστῆρα πρῶτον οὕνεκεν ῥίψας πέτρον Ἅιδῃ κελαινῶν θυμάτων ἀπάρξεται . Σὺ δ | ||
| πόλιν τάνδ ' εὐκλεΐξαι , σιγαλὸν ἀμαχανίαν ἔργῳ φυγών : οὕνεκεν , εἰ φίλος ἀστῶν , εἴ τις ἀντάεις , |
| ἐσπάθα , λίαν ἐτρύφα τὴν περιουσίαν ἐμοῦ ἐξαντλοῦσα θοίναισιν ὄλβον ἐκχέουσα τλήμονος . σπαθᾶν δὲ τὸ λίαν τρυφᾶν εἴρηται ἀπὸ | ||
| τοῦτο δέ ἐστι τῆς εἰς ὕψος ἐπαιρομένης . αὕτη δὲ ἐκχέουσα αἷμα χαλεπὰ ποιεῖ , διότι ἡπατῖτίς ἐστι τουτέστιν ἐξ |
| γὰρ εἰπεῖν : γλαυκοτέρων δὲ δρακόντων εἰσαλλομένων , οἱ βʹ κάπετον , εἷς δὲ ὄρουσε βοήσας . τὸ δὲ σχῆμα | ||
| κτίσθη νέον , πύργον ἐσαλλόμενοι τρεῖς , οἱ δύο μὲν κάπετον , αὖθι δ ' ἀτυζόμενοι ψυχὰς βάλον , εἷς |
| , αὐτὰρ ὅ γ ' υἷας ἄμαξαν ἐΰτροχον ἡμιονείην ὁπλίσαι ἠνώγει , πείρινθα δὲ δῆσαι ἐπ ' αὐτῆς . αὐτὸς | ||
| . ἀνωγῶ οὖν , ὁ παρατατικὸς ἠνώγουν , τὸ τρίτον ἠνώγει , ὁ μέλλων ἀνωγήσω , ὁ ἀόριστος ἠνώγησα , |
| μεγάρῳ κατελείπομεν ἡμεῖς ἄκλαυτον καὶ ἄθαπτον , ἐπεὶ πόνος ἄλλος ἔπειγε . τὸν μὲν ἐγὼ δάκρυσα ἰδὼν ἐλέησά τε θυμῷ | ||
| ' εἴ τι βούλει τῶν λελειμένων φαγεῖν , ἔπειγ ' ἔπειγε , μή ποθ ' ὡς λύκος χανὼν καὶ τῶνδ |
| ὁ Χαιρέας εἶπεν ” ὦ πάντων ἀνθρώπων ἀφυέστατε , οὐκ οἶδας πῶς μεθοδεύεται γυνὴ παρακλήσεσιν , ἐπαίνοις , ἐπαγγελίαις , | ||
| τὸ τῆς Λήθης ὕδωρ πεπώκασι καὶ τῶν ἀλγεινῶν ἐξελάθοντο : οἶδας γὰρ καὶ νεκροῖς ἐπιτοξάζεσθαι καὶ ψυχὰς ἐξ ᾅδου τοῖς |