| ὡς πάρος ἐσθλοῖς αἰνεῖσθαι σπεύδοντι , νενίκηνται δ ' ὑπὸ κερδέων . πᾶς δ ' ὑπὸ κόλπου χεῖρας ἔχων πόθεν | ||
| ἀναιδεῖ ἐλπίδι γυῖα , προμαθείας δ ' ἀπόκεινται ῥοαί . κερδέων δὲ χˈρὴ μέτρον θηρευέμεν : ἀπˈροσίκτων δ ' ἐρώτων |
| ἀκόνιτον ἐνεβλάστησεν ὀρόγκοις . τῷ καί που τιτάνοιο χερὸς βάρος ἔσσεται ἄρκος πιμπλαμένης ὅτε νέκταρ ἐύτριβι κιρρὸν ἀφύσσῃς μετρήδηνκοτύλη δὲ | ||
| γὰρ ἐγὼ τόδε οἶδα κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν : ἔσσεται ἦμαρ ὅτ ' ἄν ποτ ' ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ |
| κύδηναν , ἀγακληεῖς τ ' ἐνὶ λαοῖς ἐξαίτοις γεράεσσιν ἀέθλων εἵνεκ ' ἔθηκαν . εἰ δ ' ἔτι καὶ Πυρόεις | ||
| ' ὑμῶν αὐτῶν πρῶτον ὑπάρξῃ τὰ δέοντα . τίνος γὰρ εἵνεκ ' , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , νομίζετε τοῦτον μὲν |
| καὶ παίδων ἀλαλητὸς ἐμίσγετο γήραος ἠχῇ . οἷαι δ ' ἀφνειοῖο μετήλυδες Ὠκεανοῖο , χείματος ἀμφίπολοι , γεράνων στίχες ἠεροφώνων | ||
| δαμῆναι . Καὶ τότ ' ἄρ ' ἐς κλισίην Ἀγαμέμνονος ἀφνειοῖο πάντες ὁμῶς οἱ ἄριστοι ἄγον Ποιάντιον υἷα , καί |
| δαμάσσει . εἰ δὲ καὶ οὔνομα δῆθεν ἐπιθύεις γενεήν τε ἴδμεναι οἵτινές εἰσιν , ἕκαστά κε μυθησαίμην . τόνδε μέν | ||
| τὴν ὁδὸν ὥσπερ ἐγώ . Ὅστις τοι δοκέει τὸν πλησίον ἴδμεναι οὐδέν , ἀλλ ' αὐτὸς μοῦνος ποικίλα δήνε ' |
| [ ] λεγέσθω : τί ? μάταν ? [ ] βροτοὶ δὲ ? [ ] πολλὰ ? ? [ πέπασθε | ||
| ἐννέπετε , σφέτερον πατέρ ' ὑμνείουσαι . ὅν τε διὰ βροτοὶ ἄνδρες ὁμῶς ἄφατοί τε φατοί τε , ῥητοί τ |
| κορυθαίολος Ἕκτωρ : Πηλεΐδη μὴ δὴ ἐπέεσσί με νηπύτιον ὣς ἔλπεο δειδίξεσθαι , ἐπεὶ σάφα οἶδα καὶ αὐτὸς ἠμὲν κερτομίας | ||
| οἳ σεῖο περιτρομέοντες ὁμοκλὴν φεῦγον ἐπεσσυμένοιο , σὺ δ ' ἔλπεο πολλὸν ἄριστος ἔμμεναι ; Ἀλλὰ σοὶ εἴ περ ὑπὸ |
| ὅμοιος ὁ ψόφος . ὑπὸ νύκτα τῆς φωνῆς δὲ ταύτης οὕνεκα ἐν τῷ πελάγει διέλυσε τὴν παρρησίαν . ἐπιδεικνυμένου πόθ | ||
| ὁ μὲν νενικηκὼς Αἰγινήτης , αὐτὸς δὲ Θηβαῖος . πατρὸς οὕνεκα δίδυμαι γένοντο θυγατέρες : Θήβη καὶ Αἴγινα αἱ Ἀσωποῦ |
| μὴ τοίνυν τὴν μείζω καρτερίαν ἀσκήσαντες τῆς ἐλάττονος ἀμελήσητε . ἐσθλοῦ γὰρ ἀνδρός , ἡ τραγῳδία φησίν , ἅπαντα φέρειν | ||
| ἐμπνεῦσαι δεξιά , ὡς νῦν γε μάλιστα πλησιστίου τε καὶ ἐσθλοῦ ἑταίρου ἀνέμου δεόμεθα , ἵνα , εἰ ἄξιοι φαινοίμεθα |
| ἔσφηλαν κτεάνων τ ' ἄπο πάμπαν ἄμερσαν , καὶ καμάτους βιότοιο χάριν μόχθους τ ' ἐπάγουσιν . ταῦτα δέ , | ||
| ἄλλα τε πολλὰ πολυτλήτοις μερόπεσσιν . Αὐτὰρ ἀληθείην πᾶσαν βροτέου βιότοιο σύγκρασις διέκριν ' , ἐπιμαρτυρίαι τε φαεινῶν ἄστρων ἀλλήλοις |
| Δείξω δὲ καὶ σοὶ τήνδε περιφανῆ νόσον , ὡς πᾶσιν Ἀργείοισιν εἰσιδὼν θροῇς . Θαρσῶν δὲ μίμνε μηδὲ συμφορὰν δέχου | ||
| γὰρ πέφευγεν ἐλπὶς τῶνδέ μοι σωτηρίας . ἔμ ' ἔκδος Ἀργείοισιν ἀντὶ τῶνδ ' , ἄναξ , καὶ μήτε κινδύνευε |
| : ἀκήματα φάρμακα πάσσων , καὶ ἐπὶ δ ' ἕλκεϊ λυγρῷ φάρμακ ' ἀκήματ ' ἔπασσεν . παρὰ τὸ ἀκῶ | ||
| καὶ ἄλαλον , ἦτορ δὲ ἄλκιμον καὶ ἀνδρεῖον , ἐν λυγρῷ νείκει κατέχει λήθη καὶ θάνατος , τουτέστι καὶ ἕτερός |
| Ὠρίωνος , οἵ τε Ποσειδάωνος ὁρώμενοι ἢ Διὸς αὐτοῦ ἀστέρες ἀνθρώποισι τετυγμένα σημαίνουσιν . Τῷ κείνων πεπόνησο . Μέλοι δέ | ||
| ναίων . εἴμ ' Ὀδυσεὺς Λαερτιάδης , ὃς πᾶσι δόλοισιν ἀνθρώποισι μέλω , καί μευ κλέος οὐρανὸν ἵκει . ναιετάω |
| ἔγω δὲ κῆν ' ὄττω [ ] τις ἔραται : πάγχυ ] δ ' εὔμαρες σύνετον πόησαι πάντι ] τοῦτ | ||
| στρατιῶται οἱ ταύτῃ ἀκούοντες ταῦτα ἐς φόβον κατιστέατο , ἐλπίζοντες πάγχυ ἀπολέεσθαι ἐς οἷα κακὰ ἧκον : πρὶν γὰρ ἢ |
| πρὸ πόληος ὑπὲρ βαθυκύμονας ὄχθας γείτονα πόντον ἔχω στυγεραῖς βουλῇσι τοκήων . οὐδέ μοι ἐγγὺς ἔασιν ὁμήλικες οὐδὲ χορεῖαι ἠιθέων | ||
| τινές ἐστον ἀνδρῶν : οὐ γὰρ σφῶν γε γένος ἀπόλωλε τοκήων , ἀλλ ' ἀνδρῶν γένος ἐστὲ διοτρεφέων βασιλήων σκηπτούχων |
| νῦν μευ , Ἰθακήσιοι , ὅττι κεν εἴπω . ὑμετέρῃ κακότητι , φίλοι , τάδε ἔργα γένοντο : οὐ γὰρ | ||
| μὴ λύσιν ἐν τρισὶν ἕξει ἤμασι τοῖς πρώτοις τετρύσεται ἐν κακότητι . Καρκίνος αὖτ ' ἐπὶ δηρὸν ἀεικείῃ μιν ἐρύξει |
| πάντ ' ἀγορεύειν . Πρῶτα θεὸν τιμᾶν , μετέπειτα δὲ σεῖο γονῆας . πάντα δίκαια νέμειν , μὴ δὲ κρίσιν | ||
| μεῖναι ἐπερχόμενον : νῦν αὖτέ με θυμὸς ἀνῆκε στήμεναι ἀντία σεῖο : ἕλοιμί κεν ἤ κεν ἁλοίην . ἀλλ ' |
| ' ἐσσυμένως : καί κεν πολὺ λώιον εἴη ἢ ζώειν ἀπάνευθεν ἀοσσητῆρος ἑοῖο . Ἦ ῥ ' ὁ γέρων ἀλίαστον | ||
| μάχης εἰρύατο νῆες „ . τὸ δὲ ” μὴ ἐμέο ἀπάνευθεν τιθειόμεναι ” , χωρίς . ἀπειλῆσαι δʹ : τὸ |
| Μεσσηνίοις πολίτης εἴη , ἔχρησεν ἡ Πυθία : ὦ μέγα χάρμα βροτοῖς βλαστὼν Ἀσκληπιὲ πᾶσιν , ὃν Φλεγυηὶς ἔτικτεν ἐμοὶ | ||
| ἵκανεν , ἄλγος μὲν μνησθέντι ποδώκεος ἀμφ ' Ἀχιλῆος , χάρμα δ ' ἄρ ' , οὕνεκά οἱ κρατερὸν παῖδ |
| Ὣς εἰπὼν κύσε παῖδα καὶ οὐκ ἀνέεργε κελεύθου ἱμείροντα μόθοιο δυσηχέος . Ὃς δ ' ἐρατεινὸν μειδιόων ἐπὶ νῆα θοῶς | ||
| θερμοῖσι φόνοισιν . καὶ Ἐμπεδοκλῆς πού φησιν οὐ παύσεσθε φόνοιο δυσηχέος ; οὐκ ἐσορᾶτε ἀλλήλους δάπτοντες ἀκηδείῃσι νόοιο ; καὶ |
| τ ' ἔξαιτον μελιηδέα : ἀλλ ' ἄρα καὶ ἲς ἐσθλή , ἐπεὶ Λυκίοισι μέτα πρώτοισι μάχονται . ὦ πέπον | ||
| . γενέσθαι : καὶ πρὸς τὸ γεννῆσαι παῖδα τῷ ἀνδρογόνῳ ἐσθλή . * παῦροι δ ' αὖτ ' ἴσασι τρισεινάδα |
| οὐρανῷ δὲ οὔτε Δεῖμος οὔτε Ἐνυὼ οὔτε μὴν Κυδοιμὸς οὔτε Κῆρες . ἵνα γὰρ πηγαὶ ζωῆς , ἵνα πηγαὶ εὐδαιμονίας | ||
| , ἐπεὶ κακὰ πολλὰ τέτληκα παίδων ὀλλυμένων οὕς μοι περὶ Κῆρες ἔμαρψαν Ἀργείων παλάμῃσι κατὰ στόμα δηιοτῆτος : αἴδεο δ |
| . . . ] οὕτως καὶ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν οἶκτος οὔτις ἦν διὰ στόμα , πλὴν ἐκεῖνοι κατέλειβον δάκρυ , | ||
| ] τοῖς Ἕλλησι . . δόκιμος δ ' οὔτις ] οὔτις δὲ δόκιμος φρονῶν ἐν ἑαυτῷ καὶ δοκῶν καὶ θαρρῶν |
| κατακλῖναι οὐ νέμεσις πρὸς θεῶν γίνεται οὐδεμία . Οὐδένα , Κύρν ' , αὐγαὶ φαεσιμβρότου ἠελίοιο ἄνδρ ' ἐφορῶς ' | ||
| αὐτῶι οὐδ ' ἀγνωμοσύνης , Κύρν ' , ὀδυνηρότερον . Κύρν ' , εἰ πάντ ' ἄνδρεσσι καταθνητοῖς † χαλεπαίνειν |
| [ ὥστε βίου πεδέχειν ἐν Ὀλύμπωι [ , κρέσσον [ ἐλέγχεα δ ? [ καὶ τ [ κερα [ ἁμετέρω | ||
| νυκτὶ λιπεῖν βίον ἐν θαλάμοισιν , πότμῳ ἀνωίστῳ κάκ ' ἐλέγχεα πάντα φυγοῦσαν , πρὶν τάδε λωβήεντα καὶ οὐκ ὀνομαστὰ |
| παρὰ θῖνα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης : ὅτι Ζηνόδοτος διὰ τοῦ χ ἀχέων . . κλῦθί μευ ἀργυρότοξ ' , ὃς Χρύσην | ||
| δὲ τάφοιο θηρείου λαιμοῖο μυχοὺς πλήσαντο τυχόντες : δειμαίνω τοίων ἀχέων τροφόν : ἀλλά , θάλασσα , χαῖρέ μοι ἐκ |
| τῆς ἐμοῦ γενικῆς ἑνικῶς παρελαμβάνετο ἡ ἐμός , καὶ ἔτι νῶιν νωίτερος δυϊκῶς κατὰ τὸν κτήτορα , καὶ ἔτι πληθυντικῶς | ||
| πείσειας ἄν τιν ' οἵτινες τετραζύγων ὄχων ἀνάσσους ' ὥστε νῶιν δοῦναι δίφρους ; πείσαιμ ' ἄν : ἀλλὰ τίνα |
| δ ' ἐναίσιμος ἥνδανε μῦθος : Ὑψιπύλην δ ' εἴσαντο καταφθιμένοιο Θόαντος τηλυγέτην γεγαυῖαν ἀνασσέμεν . ὦκα δὲ τόνγε πέμπον | ||
| ἰσοφαρίζειν . ὀγδωκονταέτει παιδὶ Λεωπρέπεος , πόλις ἄνδρα διδάσκει σῆμα καταφθιμένοιο Μεγακλέος εὖτ ' ἂν ἴδωμαι , οἰκτίρω σε τάλαν |
| φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' ἴδεν ὃς μέγ ' ἄριστος ἐνὶ στρατῷ εὔχεται εἶναι . βούλεται γὰρ | ||
| αἰδὼς γὰρ καθαρὰ καὶ νυμφοκόμος [ ] ? ? ? μέγ [ ' ] ἀρίστα ? ? [ , παίδων |
| : τὰ δὲ πάντα πρὸς Εὐρυσθῆα τρέποιτο οἴκου ἀφ ' ἡμετέροιο , γένοιτο δὲ μάντις ἐκείνῳ θυμὸς ἐμός , μηδ | ||
| φρεσὶ μηχανόωντο , ἀλλ ' αὕτως ἀπόρουσαν ἀπ ' ἄστεος ἡμετέροιο νηπιάχοις παίδεσσιν ἐοικότες ἠὲ γυναιξίν . Ὣς ἄρ ' |
| θεῆς σύνοδόνδε κιούσης βαιὸν ἂν ἐκ πολλοῦ δοίης τό τοι ἔσσετ ' ἄμεινον . Περὶ δὲ ἀγορασμοῦ σκέπτου οὕτως . | ||
| ' ἁλὸς στεινωπόν , ἐπεὶ φάος οὔ νύ τι τόσσον ἔσσετ ' ἐν εὐχωλῇσιν ὅσον τ ' ἐνὶ κάρτεϊ χειρῶν |
| ἀφύσσων : πλήσας * οἴνης : μετά . περὶ ἀλκιβίου ἐσθλὴν δ ' ἀλκιβίου : ἀντὶ τοῦ θεραπευτικήν . ἀλκίβιος | ||
| , πάμπαν θ ' ἡλικίῃσι νέαις ἢ πάγχυ γεραιαῖς . ἐσθλὴν δ ' αὖ φιλότητα γάμου πίστιν τε γυναικῶν ἀχράντοιο |
| ἀπαιδευσίην σημαίνουσι . , Δου . ἀνδρείη τὰς ἄτας μικρὰς ἔρδει . Δου . ἀνδρεῖος οὐχ ὁ τῶν πολεμίων μόνον | ||
| : καὶ δ ' ἑτέροις τροπικοῖς ζώοις πάντεσσι τάδ ' ἔρδει . χρυσοφαὴς δ ' Ἑρμῆς ἐν Καρκίνῳ αἰθροπολεύων ὀξεῖς |
| : “ ἐξ ὀρέων ἐπὶ κάρ ' μηνύθει δέ τοι ἔργ ' ἀνδρῶν . ” ἐπικάρσια πλάγια , οὐ κατ | ||
| πολλῶν πιστὸν ἔχουσι νόον . Παύροισιν πίσυνος μεγάλ ' ἀνδράσιν ἔργ ' ἐπιχείρει , μή ποτ ' ἀνήκεστον , Κύρνε |
| ξυστᾶς ' ἀεί τιν ' ἐκ φόβου φόβον τρέφω , κείνου προκηραίνουσα : νὺξ γὰρ εἰσάγει καὶ νὺξ ἀπωθεῖ διαδεδεγμένη | ||
| ηὔδα : “ Ἀτρεΐδη Μενέλαε διοτρεφές , ὄρχαμε λαῶν , κείνου μέν τοι ὅδ ' υἱὸς ἐτήτυμον , ὡς ἀγορεύεις |
| τῇ Αἰγύπτῳ παράκειται , ἥτις ἐστὶ πολύπυρος . κρανίοις ὄφρα ξείνων : ἰδίως τὸν Ἀνταῖόν φησι τῶν ξένων τῶν ἡττωμένων | ||
| τέ οἱ αἰδοίαν χάριν καὶ ποτ ' ἀστῶν καὶ ποτὶ ξείνων . ἐπεὶ ὕβˈριος ἐχθρὰν ὁδόν εὐθυπορεῖ , σάφα δαεὶς |
| : ἐξ ἐμέθεν δὲ κλυτοὺς φιτύσεαι υἷας οἳ σκηπτοῦχοι ἅπαντες ἐπιχθονίοισιν ἔσονται . Ὣς φάτο : καὶ τετέλεστο τά περ | ||
| αὐτῆς ὑπολήψεως καὶ ταῦτα εἴρηται : ἀρχὴν μὲν μὴ φῦναι ἐπιχθονίοισιν ἄριστον , μηδ ' ἐσιδεῖν αὐγὰς ὀξέος ἠελίου , |
| βόησεν ἀγακλειτὸς Γανυμήδης οὐρανοῦ ἐκ κατιδών : μάλα γὰρ περιδείδιε πάτρης : Ζεῦ πάτερ , εἰ ἐτεόν γε τεῆς ἔξειμι | ||
| ἔτος ἐστίν , ἐξ οὗ κεῖθεν ἔβη καὶ ἐμῆς ἀπελήλυθε πάτρης , δύσμορος : ἦ τέ οἱ ἐσθλοὶ ἔσαν ὄρνιθες |
| δ ' αὐτὴ πέλας ἷζεν ἐνωπαδίς . αἶψα δὲ μύθῳ χρειὼ ναυτιλίην τε διακριδὸν ἐξερέεινεν , ἠδ ' ὁπόθεν μετὰ | ||
| : ἔνειπε . πατὴρ τεός : Ἀπόλλων . τὸ δὲ χρειὼ δηλοῖ καὶ τὸ κατὰ χρείαν καὶ μοῖραν λεγόμενον καὶ |
| κακὰ φρονέων ἀλάλησαι ἀνθρώποις ἠδ ' ἐσθλά : τὸ καὶ σέο σῶμα δίφυιον . Ἦν δὲ καὶ δεινὸς ὀνοματοποιῆσαι . | ||
| δ ' ἵξεαι πολιὸν ἔαρ οὐδὲ πρὸς ἄλλους αὐγάσεαι : σέο δ ' ἄλλος ἀνὴρ κεχρημένος ἔσται . Εἰ δέ |
| : καί ῥα Θέτιν προσέειπεν ἔτ ' ἀχνυμένην Ἀχιλῆος : Ἴσχεο νῦν περὶ παιδὸς ἀπειρέσιον γοόωσα . Οὐ γὰρ ὅ | ||
| ῥ ' ὅ γε μειλιχίοισι μέγ ' ἀχνύμενον προσέειπεν : Ἴσχεο λευγαλέοιο πόνου καὶ πένθεος αἰνοῦ , ὦ τέκος : |
| οἷσί περ ἀνήρ θαρσύνοι ἕταρον : σὺ δ ' ἀτάσθαλα πάμπαν ἔειπας . τοῖα φάτις καὶ τοὺς πρὶν ἐπιφλύειν μακάρεσσιν | ||
| ἀμαυρά , καθάπερ ἡ τῶν παίδων , αὐτοὶ δὲ διαφθείρονται πάμπαν , ὡς μηδὲν ἔτι πράττοντα ὕστερον ἂν ὀρθῶσαι τὴν |
| ὅθι τ ' ἄνδρες ἐχεκτέανοι παρέωσιν , καί οἱ θυμὸν ἔδουσι κατηφείη καὶ ὀϊζύς . Ὃς δέ κεν εὐοχθῇσι , | ||
| ποικίλας ἐδωδάς : λέγει γοῦν ἐδωδὴν παντοίην καὶ ὄψα οἷα ἔδουσι διοτρεφέες βασιλῆες . οἶδε δὲ καὶ πᾶσαν τὴν νῦν |
| φρενὸς ὅπλον ἔφυσε βουλὴν κερδαλέην , πολυμήχανον , οἵ τε δόλοισι πολλάκι καὶ κρατερὸν καὶ ὑπέρτερον ὤλεσαν ἰχθύν . Οἷον | ||
| “ Οὐκ ἄφαρ ὀφθαλμῶν μοι ἀπόπροθι λωβητῆρες νεῖσθ ' αὐτοῖσι δόλοισι παλίσσυτοι ἔκτοθι γαίης , πρίν τινα λευγαλέον τε δέρος |
| ἄλλοτε πὰρ Σιμόεντι θέων ἐπὶ Καλλικολώνῃ . Ὣς τοὺς ἀμφοτέρους μάκαρες θεοὶ ὀτρύνοντες σύμβαλον , ἐν δ ' αὐτοῖς ἔριδα | ||
| ἐκφυγέειν , ἅτε πῶλον ἀποπτυστῆρα χαλινῶν : ἀλλ ' αἰεὶ μάκαρες πανυπέρτατοι ἡνία πάντη κλίνους ' , ᾗ κ ' |
| . νεόκοτα ] † ἐκ νέας ὀργῆς δαίμονος ἐπελθόντα . δάϊ ' ] πολεμικά , ἀφανιστικά . διαίνεσθε ] βρέχεσθε | ||
| θανεῖν . ἰώ μοί μοι : σπάραγμα κόμας ὀνύχων τε δάϊ ' ἀμύγματα θήσομαι . ὦ παῖ , τί δράσεις |
| θεὸς εἴτε βροτῶν ἦν ὁ ταῦτα πράσσων . Ὦ πασᾶν κείνα πλέον ἁμέρα ἐλθοῦς ' ἐχθίστα δή μοι : ὦ | ||
| ῥέζων ποκὰ πᾶσι θεοῖς μόνας λάθετ ' ἠπιοδώρου Κύπριδος : κείνα δὲ Τυνδαρέου κόραις χολωσαμένα διγάμους τε καὶ τριγάμους τίθησι |
| ἦρα παννίκοιο πάλας : οὐκ εἶδέ [ ] νιν ἀέλιος κείνῳ γε σὺν ἄματι πρὸς γαίᾳ πεσόντα . Φάσω δὲ | ||
| ' ἀπὸ Φοινίκης ἱερᾶς τὸν Βύβλινον αἰνῶ : οὐ μέντοι κείνῳ γε παρεξισῶ αὐτόν . ἐὰν γὰρ ἐξαίφνης αὐτοῦ γεύσῃ |
| τῇ : Χύτρας ποικίλλεις . Ὠὸν τίλλεις . Αἰσχρόν τοι δῆρόν τε μένειν κενεόν τε νέεσθαι : ἐκ τῶν Ὁμήρου | ||
| τῇ : Χύτρας ποικίλλεις . Ὠὸν τίλλεις . Αἰσχρόν τοι δῆρόν τε μένειν κενεόν τε νέεσθαι : ἐκ τῶν Ὁμήρου |
| μέλαν αἶψα νέφος κατέχευεν Ἀπόλλων ἔκποθεν Οὐλύμποιο καὶ ἐξ ὀλοοῖο μόθοιο ἥρπασε καί μιν ἔθηκε κατὰ πτόλιν , ἧχι καὶ | ||
| ἑτάροις ἐπόρουσε καὶ οὐτάμενός περ Ὀδυσσεύς , οὐδ ' ἀπέληγε μόθοιο δυσηχέος . Ὣς δὲ καὶ ἄλλοι πάντες ὁμῶς ἐπιμὶξ |
| ἐσάντα μολὼν ἔτ ' ἐσέδρακεν ἠριγένειαν . Νῦν δ ' ὀίω φεύξεσθαι Ἀχαιῶν ὄβριμα τέκνα νηυσὶν ἐυπρώροισι δαϊκταμένου Ἀχιλῆος . | ||
| ἄλυξεν , ἀλλ ' ἐδάμη παλάμῃσιν Ἀχιλλέος , ᾧ περ ὀίω καὶ θεὸν ἀντιάσαντα μάχῃ ἔνι δῃωθῆναι : οἵην τήνδ |
| καὶ ἐν τῇ χρήσει οὕτως ἔχει : ἀτὰρ καὶ ὑπὸ γήραος καὶ ὑπὸ ὀδυνημάτων ξυνδοτική ἐστιν . Αἱ δὲ δὴ | ||
| κακῶι σύμφορος ἀνδρὶ φέρειν . Ὤ μοι ἐγὼν ἥβης καὶ γήραος οὐλομένοιο , τοῦ μὲν ἐπερχομένου , τῆς δ ' |
| καὶ αὐτῶν ἔπλετο Τρώων : οὐδὲ γὰρ οὐδὲ θεῶν τις ἀπειρέσιον χαλεπήνας ἔσθενεν ὄλβιον ἄστυ διαπραθέειν Πριάμοιο ἀθανάτης ἔμπροσθεν ἀκηδέος | ||
| ὡς ἤκουσεν , ἐελδομένοισιν ἔειπεν : οἳ δέ οἱ εἰσαΐοντες ἀπειρέσιον κεχάροντο . Καὶ τότ ' ἄρ ' Ἀτρέος υἷες |
| ἀσφαλέως ἀγορεύων αἶψά τι καὶ μέγα νεῖκος ἐπισταμένως κατέπαυσε : τούνεκα γὰρ βασιλῆες ἐχέφρονες , οὕνεκα λαοῖς βλαπτομένοις ἀγορῆφι μετάτροπα | ||
| τεκούσης ἄρτι πεσών , λύτρον δὲ βοῶν πόρες Ἀπόλλωνι : τούνεκα μουσοπόλον σε νέοι κλείουσιν ἀοιδοί , ἀγρονόμοι δὲ θεὸν |
| ἔβην καὶ ἐμῆς ἀπελήλυθα πάτρης : ἀλλ ' οὔ πω σεῦ ἄκουσα κακὸν ἔπος οὐδ ' ἀσύφηλον : ἀλλ ' | ||
| [ ! ] ! [ ] [ ] πολύλλιτε , σεῦ δέ τις , οἴω , [ ] ! υχατέουσα |
| ἐποίησεν ἀρχόμενον τὸν Ὀδυσσέα καὶ λέγονθ ' οὕτω Πᾶσι γὰρ ἀνθρώποισιν ἐπιχθονίοισιν ἀοιδοὶ τιμῆς ἔμμοροί εἰσι καὶ αἰδοῦς , οὕνεκ | ||
| κατέκταν . ἀλλ ' οὔ πως ἅμα πάντα θεοὶ δόσαν ἀνθρώποισιν : εἰ τότε κοῦρος ἔα νῦν αὖτέ με γῆρας |
| καί μιν ἔφην ἐλθόντα φιλησέμεν ἔξοχα πάντων Ἀργείων , εἰ νῶϊν ὑπεὶρ ἅλα νόστον ἔδωκε νηυσὶ θοῇσι γενέσθαι Ὀλύμπιος εὐρύοπα | ||
| νῶϊν ἡμῶν τῶν δύο . καὶ ἐπὶ τοῦ ἡμῖν “ νῶϊν δυοῖσι δύο φάσγανα καὶ δύο δοῦρε . ” νωλεμέως |
| κεῖνος ὁμῶς Ἀΐδαο πύλῃσιν , ὃς χρυσὸν φιλέει μὲν ἐνὶ φρεσίν , ἄλλο δὲ εἴπῃ . Οὐκοῦν τὸν Κάνθαρόν σοι | ||
| ἀφανῆ τόπον κατάκειται . κεύθει : κρύπτει , ἔχει . φρεσίν : ἔμφυτον γνῶσιν δῆλον . Λείπεθ ' : καταλιμπάνεται |
| ἐπισταδόν : ἐφεστηκυῖαι . τήν γε : τὴν μητέρα . παρηγορέων : παραμυθούμενος . ὧδε λίην : πάνυ τετηρημένως . | ||
| ἄλλοτε καὶ διπλῆν ἐς πόσιν ὀρνύμενοι : ἠοῦς μὲν κεράσαιο παρηγορέων κακοῦ ὁρμήν ὅσσοις ἀλγεινὸς λάμπεται ἠέλιος : νυκτὶ δ |
| ὢ πόποι , ἦ μάλα δὴ γόνον Ἀτρέος εὐρύοπα Ζεὺς ἐκπάγλως ἤχθηρε γυναικείας διὰ βουλάς ἐξ ἀρχῆς : Ἑλένης μὲν | ||
| ' ἡμετέρην πανετώσιον οὕνεκα πατρός γηραιοῦ κάσιός τε , τὸν ἐκπάγλως : ὀλέσαντες , οὐδὲ γὰρ ὔμμε πάτρῃσιν οἴομαι ἆσσον |
| . Ἵππωνος τόδε σῆμα , τὸν ἀθανάτοισι θεοῖσιν ἶσον ἐποίησεν Μοῖρα καταφθίμενον . . πάντων αὐτὸν ἐπὶ τῆι μνήμηι θαυμασάντων | ||
| ἔχον μὴ διάτριβε . Κἂν ἰδιώτην με ποίησον , ὦ Μοῖρα , τῶν πενήτων ἕνα , κἂν δοῦλον ἀντὶ τοῦ |
| καγχαλάασκον ἐτώσια μητιόωντι . Καὶ τότε Μυρμιδόνεσσιν Ἀχιλλέος ἄτρομος υἱὸς θαρσαλέον φάτο μῦθον ἐποτρύνων πονέεσθαι : Κέκλυτέ μευ , θεράποντες | ||
| ὁ τρίβων ἐμπνέοι . . . : ἒν δὲ τὸ θαρσαλέον τε καὶ ἐμμενές , ὅππη ὀρούσαι , φαίνετ ' |
| οὐδ ' ἀγαθοῦ , μᾶλλον δὲ κακῶν ῥεκτῆρα καὶ ὕβριν ἀνέρα τιμήσουσι : δίκη δ ' ἐν χερσί : καὶ | ||
| ἢ καὶ ἐπαρκές θάλπε βαλὼν χύτρῳ σκαμμώνιον . οἷσι κορέσκων ἀνέρα καὶ θανάτοιο πέλας βεβαῶτα σαώσεις . Ἤν γε μὲν |
| τίπτε τ ' ἄρ ' οὔ οἱ ἔειπες , ἐνὶ φρεσὶ πάντα ἰδυῖα ; ἦ ἵνα που καὶ κεῖνος ἀλώμενος | ||
| γὰρ Πάτροκλον ἐπισπεῖν αἴσιμον ἦμαρ τόφρά τί μοι πεφιδέσθαι ἐνὶ φρεσὶ φίλτερον ἦεν Τρώων , καὶ πολλοὺς ζωοὺς ἕλον ἠδ |
| . Ἡμέραν ἡσύχιμον τὴν τοῦ θανάτου , ἐπεὶ ἐν ταύτῃ θανόντες ἡσυχάζομεν . . Ἡμέραν ἡσυχίας τὸν θάνατον λέγει , | ||
| φησι καὶ Θεόκριτος : Ἐλπίδες ἐν ζωοῖσιν , ἀνέλπιστοι δὲ θανόντες . . ΑΡΡΗΚΤΟΙΣΙ ΔΟΜΟΙΣΙ . Μεταφορικῶς εἶπεν , ἀντὶ |
| ἐξεπέρησεν : ἔγκατα δ ' ἐξεχύθησαν , ἕλεν δέ μιν οὐλομένη Κὴρ ἐσσυμένως ἵπποιο θοοῦ παρὰ ποσσὶ πεσόντα . Εἷλε | ||
| παρ ' Εὐριπίδῃ καὶ κόρος κοῦρος ὁ νέος καὶ ὀλομένη οὐλομένη καὶ ὅρος οὖρος ὁ περιορισμός καὶ γονός γουνός ὁ |
| στιβαραί τε τρίαιναι , ἅρπαι , βουπλῆγές τε βαρύστομοι , ὅσσα τε τοῖα ἄκμοσι δυσκελάδοις ῥαιστήρια χαλκεύονται : ἐσσυμένως δ | ||
| ἐδῃώσαντο πόνοισιν ὅσσα δέμας προβέβηκεν ὑπερφυές , ἄχθεα πόντου . ὅσσα δὲ βαιοτέρων μελέων λάχε , τοῖσι καὶ ἄγρη βαιοτέρη |
| σοίγε , φίλοις σὺν παισὶ θανοῦσα , εἴην ἐξ Ἀίδεω στυγερὴ μετόπισθεν Ἐρινύς . ” Ὧς ἄρ ' ἔφη , | ||
| ' οὐλόμενον , καὶ Ἔριν τέκε καρτερόθυμον . αὐτὰρ Ἔρις στυγερὴ τέκε μὲν Πόνον ἀλγινόεντα Λήθην τε Λιμόν τε καὶ |
| κρατερὸς Λυκόεργος : ἀπόδειξιν δὲ τὸ παράδειγμα οὕτως ἔχει , σχέτλιοι ἐστὲ θεοὶ ζηλήμονες ἔξοχον ἄλλων οἵ τε θεαῖς ἀγάασθε | ||
| Ἦ ῥ ' ἅλιον Δαναοὶ στρατὸν ἐνθάδε πουλὺν ἄγειραν , σχέτλιοι , οὐδ ' ἐτέλεσσαν ὅσα φρεσὶ μηχανόωντο , ἀλλ |
| ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : “ ἥρως , μή μοι τοὔνεκ ' ἀμύμονα νείκεε κούρην : ἡ μὲν γάρ μ | ||
| χολωσάμενος φρεσὶ ᾗσιν , ὅττι μιν ἐξαπάτησε Προμηθεὺς ἀγκυλομήτης : τοὔνεκ ' ἄρ ' ἀνθρώποισιν ἐμήσατο κήδεα λυγρά , κρύψε |
| σεῦ φίλος ὤν , † κατάκεις ' , † ὡς φιλότητος ἔχεις . οὔτε τι τῶν ὄντων ἀποθήσομαι , οὔτε | ||
| , πολλὰ δ ' ἐς ὑγρὴν ἠέρα χεῖρας ἔτεινεν ἐελδομένη φιλότητος . εἶτα μικρὸν ὑποβάς : δέκτο μὲν αὐτίκα λαὸν |
| . μηδὲ κασιγνήτης ἐς ἀπότροπον ἐλθέμεν εὐνήν . μηδὲ κασιγνήτων ἀλόχων ἐπὶ δέμνια βαίνειν . μηδὲ γυνὴ φθείρηι βρέφος ἔμβρυον | ||
| Αἰνείας μὲν Τρωσὶ φιλοπτολέμοισι κελεύων μάρνασθ ' ἀμφὶ πόληος ἑῆς ἀλόχων τε καὶ αὐτῶν προφρονέως : υἱὸς δὲ μενεπτολέμου Ἀχιλῆος |
| τελευταῖον α εἰς η : σοὶ γὰρ ἐγὼ καὶ ἔπειτα κατηφείη καὶ ὄνειδος : καὶ Ἀνακρέων : νεότης τε καὶ | ||
| ἐλάλησας , καὶ τὸ οὕτως ἔχον σοὶ μὲν δὴ Μενέλαε κατηφείη καὶ ὄνειδος ἔσσεται ἤματα πάντα . εἰ γὰρ τὸ |
| θαρσύνεσκε λαόν , ἐπεὶ φρεσὶν ᾗσιν ἐγήθεεν : ἦ γὰρ ἐώλπει Ἀργείους παύσασθαι ἀμαιμακέτοιο κυδοιμοῦ Πηλείδαο πεσόντος : ὃ γὰρ | ||
| χερσὶν ἐμῇσι πολλὸν καγχαλόων , ἐπεὶ ἦ νύ μοι ἦτορ ἐώλπει θρέψειν κηδεμονῆα βίου καὶ γήραος ἄλκαρ . Καὶ τὰ |
| παθόντ ' , ὀλέσαντ ' ἄπο πάντας ἑταίρους , ἄγνωστον πάντεσσιν ἐεικοστῷ ἐνιαυτῷ οἴκαδ ' ἐλεύσεσθαι : τὰ δὲ δὴ | ||
| ἀστράπτουσιν ἀπ ' ὀφθαλμῶν ἀμαρυγαί , ἔξοχα δ ' ἐν πάντεσσιν ἀρίζηλοι τελέθουσιν : ἀλλ ' ὀλίγον τούτων γένος ἔλλαχε |
| , τοὶ μὲν ἐγὼν ἐρέω , σὺ δὲ σύνθεο καί μευ ἄκουσον . ἱστορία . ἡ Σαπφὼ μελῶν λυρικῶν ὑπῆρχε | ||
| . ὥς θην καὶ σὸν ἐγὼ λύσω μένος εἴ κέ μευ ἄντα στήῃς : ἀλλά ς ' ἔγωγ ' ἀναχωρήσαντα |
| . καὶ τὴν μέν ῥα πάλιν σφετέρων ἀποκάτθετο γούνων Ἥρης ἐννεσίῃσι μετάτροπος : οὐδ ' ἔτι βουλάς ἄλλῃ δοιάζεσκεν , | ||
| ἰοῦσι . δηναιοὶ δ ' ἀκτὰς ἁλιμυρέας εἰσαφίκοντο , Ἥρης ἐννεσίῃσι δι ' ἔθνεα μυρία Κελτῶν καὶ Λιγύων περόωντες ἀδήιοι |
| προσέειπεν : “ Οὕτω νῦν Κυθέρεια τόδε χρέος ὡς ἀγορεύεις ἔρξον ἄφαρ : καὶ μή τι χαλέπτεο μηδ ' ἐρίδαινε | ||
| κραδίῃ μενεαίνει , Τρῶας ὑπ ' Ἀργείοισιν ὀιζυρῶς ἀπολέσσαι , ἔρξον ἄφαρ , μηδ ' ἄμμι πολὺν χρόνον ἄλγεα τεῦχε |
| δ ' ἀθανάτοισιν ἀρῆς γένεο κρυεροῖο , σῇσι δ ' ἐπιφροσύνῃσιν ὑπὸ ζόφου ἠερόεντος ἄψορρον ἐξαῦτις ἀμειλίκτων ὑπὸ δεσμῶν ἠλύθομεν | ||
| ἀλλὰ δέδοικα τὸ δίκαιον παραβῆναι . γενέθλην : ἔμβρυον . ἐπιφροσύνῃσιν : γράφεται ἐφημοσύνῃσιν . Ὑλλικῷ : ἀπὸ τοῦ Ὕλλου |
| ὃς δέ κ ' ἀνὴρ οἴνοιο κορεσσάμενος καὶ ἐδωδῆς ἀνδράσι δυσμενέεσσι πανημέριος πολεμίζῃ , θαρσαλέον νύ τοι ἦτορ ἐνὶ φρεσίν | ||
| νοήμασιν οἶκον ἔχητον ἀνὴρ ἠδὲ γυνή : πόλλ ' ἄλγεα δυσμενέεσσι , χάρματα δ ' εὐμενέτησι : μάλιστα δέ τ |
| Χόλου δέ οἱ οὔ τι ἔγωγε αἴτιος , ἀλλά τις Αἶσα πολύστονος ἥ μιν ἐδάμνα . Εἰ γάρ μοι κέαρ | ||
| διὰ φλογὸς ἐσσυμένοιο φθεγγομένου : τοὺς δ ' ἔνδον ἀμείλιχος Αἶσα δάμασσεν . Ἄλλον δ ' ἄλλα κέλευθα φέρον στονόεντος |
| : ἔξοχα δ ' , ὁππότε νῆα διαραισθεῖσαν ἀέλλαις , αἰνὰ Ποσειδάωνος ἀμειλίκτοιο τυχοῦσαν , δασσάμενον μέγα κῦμα διακριδὸν ἄλλοθεν | ||
| ἰήσεται : εἰ δέ κε κρείσσων χρειὼ ἀναγκαίη σε βιήσεται αἰνὰ παθόντα ἀργαλέου ὑδέροιο , τότ ' αὖ κακότητα φράσασθαι |
| ἤλιτεν : οὐδ ' ἂν ἔτ ' αὖτις ἐξαπάφοιτ ' ἐπέεσσιν : ἅλις δέ οἱ : ἀλλὰ ἕκηλος ἐρρέτω : | ||
| Ἀλέξανδρος θεοειδής . Τὸν δ ' Ἕκτωρ νείκεσσεν ἰδὼν αἰσχροῖς ἐπέεσσιν : Δύσπαρι εἶδος ἄριστε γυναιμανὲς ἠπεροπευτὰ αἴθ ' ὄφελες |
| εἶναι καὶ ἐξαριθμείτω τὰ περιεστηκότα δεινά , ἀλλὰ τοῖς ἐναντίοις θαρσαλέως ἀντιταττέσθω , καταφρονήσας τοῦ περιεστηκότος κινδύνου : μᾶλλον γὰρ | ||
| Ὁκόταν δὲ μέλλῃ ἀποθνήσκειν , ὀξύτερά τε ὁρῇ καὶ φθέγγεται θαρσαλέως , καὶ πιέειν καὶ φαγέειν αἰτέει , καὶ ἢν |
| ψυχαὶ δὲ κατὰ μίμησιν ἐκείνων ταύτης τυγχάνουσιν τῆς εὐδαιμονίας . νόσφιν ἄτερ τε πόνων : ἤτοι μὴ νοσοῦντες διὰ τὴν | ||
| τάς τε τρεῖ ἐσσύμενός περ : ἠῶθεν δ ' ἀπὸ νόσφιν ἔβη τετιηότι θυμῷ : ὣς Αἴας τότ ' ἀπὸ |
| ζώῳ ἐν ἐκείνης δερκομένου Φαέθοντα μεσουρανέοντα καὶ Ἄρην , τῇσιν Μοῖρ ' ὀλοὴ τέκνων στάχυν οὔποτ ' ἔνειμεν . Τόσς | ||
| τε μέτα καὶ πόνων ἐς ἄνδρας ἔβαν . οὕτω δὲ Μοῖρ ' , ἅ τε πατˈρώϊον τῶνδ ' ἔχει τὸν |
| κείνου , ἀθλεύων , Τιτίην ἀπεκαίνυτο πυγμαχέοντα καρτερόν , ὃς πάντεσσι μετέπρεπεν ἠιθέοισιν εἶδός τ ' ἠδὲ βίην , χαμάδις | ||
| μακρότερον καὶ πάσσονα θῆκεν ἰδέσθαι , ὥς κεν Φαιήκεσσι φίλος πάντεσσι γένοιτο δεινός τ ' αἰδοῖός τε καὶ ἐκτελέσειεν ἀέθλους |
| θοὴν ἐπὶ νῆα κίοιτε : ὁμοίως , ὡς τό ‚ μνήσομαι , ὥς μ ' ἀσύφηλον ‚ : ὅπως , | ||
| μυθήσασθαι . ἀλλά μοι οἰδάνεται κραδίη χόλῳ , ὁππότε κείνων μνήσομαι , ὥς μ ' ἀσύφηλον ἐν Ἀργείοισιν ἔρεξεν . |
| ἀμοίρατον [ ] ἐς χρόνον ἔλθοις , ὁ κλυτὸς ἐν μερόπεσσι καὶ ἐν χθονὶ παμβασιλῆος . ἔμπλεος εἰς πλόον ἦλθον | ||
| , μεγάλη , μεγαλώνυμε Δηοῖ , σεμνοτάτη δώτειρ ' ἀγαθῶν μερόπεσσι ἅπασι εὐσεβέσιν μεγάλας χάριτας καὶ πλοῦτον ἔδωκας , καὶ |
| Ἠριγενείης ὕστατος ὕπνος ἀνῆκεν : ὃ δ ' ἐν φρεσὶ κάρτος ἀέξων ἤδη δυσμενέεσσι λιλαίετο δηριάασθαι : Ἠὼς δ ' | ||
| ἣ δὲ καταθνήσκει τε μινυνθάδιον θαλέθουσα , καὶ τόσον αὐτῆς κάρτος , ἐφ ' ὁππόσον ἔμπνοός ἐστιν : εἰ δέ |
| φέριστον ἔργον , ὅ τι φρεσὶν ᾗσιν ἐπιστάμενος πονέηται . Τοὔνεκα δηιοτῆτος ἀποσχόμεναι κελαδεινῆς ἱστὸν ἐπεντύνεσθε ἑῶν ἔντοσθε μελάθρων : | ||
| ἄλγος ἔπεισιν ἢ ὅτε παῖδες ὄλωνται ἑοῦ πατρὸς εἰσορόωντος . Τοὔνεκα καὶ στερεῇσιν ἀρηρέμενος φρεσὶ θυμὸν ἄχνυτο παιδὸς ἑοῖο κακῇ |
| δὲ αὐτῆς Στάφυλος ὁ Ναυκρατίτης . Πολλοί τοι ναρθηκοφόροι , παῦροι δέ τε Βάκχοι : παροιμία ἐπὶ τῶν ψευδῆ δόξαν | ||
| Ἕλ . π . ] † ἤγουν τὸν Ἑλλήσποντον . παῦροι ] † ὀλίγοι περάσουσιν ἀπὸ πολλῶν . πιστεῦσαι ] |
| ἐπερχόμενος φοβέει μέγαν Ὠρίωνα . Οὐδὲ μὲν Ἀνδρομέδης καὶ Κήτεος ὅσς ' ἐλέλειπτο κείνου ἔτ ' ἀντέλλοντος ἀπευθέες , ἀλλ | ||
| δράσῃς ῥηϊδίως στήσεις τρόπαιον κατὰ πενίας † ταῦτ ' ἔχω ὅσς ' ἔμαθον καὶ ἐφρόντισα καὶ μετὰ Μουσῶν σέμν ' |
| τῆς Ὀδυσσείας : “ αἰγέην κυνέην κεφαλὴν ἔχε , πένθος ἀέξων . ” σημαίνει δὲ καὶ τὴν ἐξ αἰγείου δέρματος | ||
| ' ἡνία φοινικόεντα ἵππων ὠκυπόδων : μέγα δὲ φρεσὶ θάρσος ἀέξων ἰθὺς ἔχειν θοὸν ἅρμα καὶ ὠκυπόδων σθένος ἵππων , |
| οὕνεκ ' ἄρά σφι θέσφατα γεινομένοισι Χάους ἱεροῖο θύγατρες Μοῖραι ἐπεκλώσαντο καὶ ἀθανάτοις περ ἐοῦσι πρῶτα Ποσειδάωνι δαμήμεναι , αὐτὰρ | ||
| ἑνὸς δὲ μόνου μνησθήσομαι τοῦ ἀξιολογωτάτου , λέγοντος ὣς γὰρ ἐπεκλώσαντο θεοὶ δειλοῖσι βροτοῖσιν , ζώειν ἀχνυμένοις , καὶ οὐ |
| ἑοῖο καὶ πάλιν ὣς ὁ βαρὺ στενάχων ἔπε ' Ἀργείοισι μετηύδα . οἱ δὲ γέροντες τέττιξιν ἐοίκοτες ζῴοις ὀξυφώνοις ἰσάζονται | ||
| χέει ὕδωρ : ὣς ὃ βαρὺ στενάχων ἔπε ' Ἀργείοισι μετηύδα : ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες Ζεύς με |
| ' ἀκούους ' , οὐδέ οἱ ὕπνος πῖπτεν ἐπὶ βλεφάροισι πάρος καταλέξαι ἅπαντα . ἤρξατο δ ' , ὡς πρῶτον | ||
| δ ' ἐκ μεγάροιο γυναῖκες ἤϊσαν , αἳ μνηστῆρσιν ἐμισγέσκοντο πάρος περ , ἀλλήλῃσι γέλω τε καὶ εὐφροσύνην παρέχουσαι . |
| Βοιώτιε , σοί με , Κάβειρε δέσποτα , χειμερίης ἄνθεμα ναυτιλίης , ἀρτήσειν ἁγίοις τόδε λώπιον ἐν προπυλαίοις Διογένης : | ||
| ἡμίονοι κυφὸν ἕλκουσιν ἄροτρον τῆς ἄλλης † μνηστῆς † εἵνεκα ναυτιλίης . Οὐκ εἶμ ' , οὐδ ' ὑπ ' |
| ἁπλοῦ τοῦ ὁποῖος . καὶ τῷ οὖν τίς παράκειται τὸ ὅτις , ἀφ ' οὗ τὸ ἠδ ' ὅτινας μινύθῃσιν | ||
| , ἐποτρυνώμεθα πομπήν : οὐδὲ γὰρ οὐδέ τις ἄλλος , ὅτις κ ' ἐμὰ δώμαθ ' ἵκηται , ἐνθάδ ' |
| δή , βασιλεῦ , γίνεται δεινόν . Ἐγὼ δὲ οὐδεμιῇ σοφίῃ οἰκηίῃ αὐτὸς ταῦτα συμβάλλομαι , ἀλλ ' οἷόν κοτε | ||
| ' ἐστίν , ὃς Ἑλλάδα τὴν μεγαλαυχῆ πᾶσαν ἐκόσμησεν καλλιεπεῖ σοφίῃ , ἔξοχα δ ' Ἀργείους , οἳ τὴν θεοτειχέα |
| δ ' ἄρα πάντα πονησάμενοι κατὰ κόσμον κάτθεσαν ἐν κλισίῃσι δεδουπότα Πηλείωνα . Τὸν δ ' ἐσιδοῦς ' ἐλέησε περίφρων | ||
| νύ σε τῆλ ' ἀπὸ πάτρης οἰωνοί τε κύνες τε δεδουπότα δαρδάψουσιν . Ὣς ἄρ ' ἔφη δολόεντα μετὰ κταμένοις |