λαβεῖν τὸ ἀντιφάρμακον καὶ μὴ δυναμένη , ἤγουν καὶ μὴ καταλαμβάνουσα διὰ τὸ ὕψος , ἀποθνῄσκει ἢ ἀτονεῖ : ἄτονον | ||
γνώμη καὶ ἡ συγγνώμη συνῃρημένη τις εἶναι καὶ σύνθετος , καταλαμβάνουσα μὲν καὶ ἅπερ ἡ φρόνησις ἀπειργάσατο καὶ ἐπαινοῦσα μὲν |
αὐτὴν ἐνεργεῖν , οὕτω δὴ καὶ ἡ ἔξω τελεστικὴ , ἀπαλλάττουσα ἡμῶν τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα καὶ τὰ ἐκτὸς | ||
ἑκάστου πόλεμον εὖ τιθεμένη , τοὺς συνεχεῖς καὶ συμφύτους ἐχθροὺς ἀπαλλάττουσα , ὑφ ' ὧν καὶ οἶκοι καὶ πόλεις ἀνάστατοι |
: καὶ ἡ μέν ἐστιν ἀπὸ τοῦ πρώτου νοητοῦ , μετέχουσα καὶ τῆς τοῦ δημιουργοῦ δυνάμεως , ἡ δὲ ἐνδιδομένη | ||
ῥᾳδίως ποτὲ πᾶσα φύσις ἱκανὴ γένοιτο θεωρῆσαι , μὴ θαυμαστῆς μετέχουσα φύσεως . ὃ νῦν εἰρήκαμεν ἐροῦμέν τε , ὥς |
ἂν μετέσχεν , εἰ μὴ τὰ συνιόντα σύμμετρα εἴη καὶ συμπαθῆ πρὸς ἄλληλα , καὶ ἀληθείας τῷ αὐτῷ φωτὶ γεγανωμένα | ||
ὡς ἀφόρητον ὑπομένων , μήτε τοῖς τοῦ σαρκιδίου πάθεσιν ἐμπαρέχων συμπαθῆ τὸν νοῦν . Ἡ φύσις οὐχ οὕτως συνεκέρασέ σε |
εἶναι κατάληψιν τῷ λόγῳ τούτῳ χρώμενοι : εἰ μέλλοι εἶναι κατάληψις , δεῖ τὸ γινῶσκον ἐφαρμόζειν τῷ γινωσκομένῳ : εἰ | ||
λόγος τυπωδῶς ἐμφανίζων τὰ πράγματα . ζʹ . Ἐπιστήμη ἐστὶ κατάληψις ἀσφαλὴς καὶ ἀμετάπτωτος ὑπὸ λόγου . δυνατὸν δὲ καὶ |
, ἔνυδρα . Ὅτι ἡ σοφία οὐκ ἔστι πρακτικὴ ἀλλὰ θεωρητική , δῆλον ἐντεῦθεν : μετὰ γὰρ τὸ εὐπορῆσαι τοὺς | ||
τῆς διαιρέσεως . καὶ διὰ μὲν τῆς διαιρέσεως ἐμάθομεν ὅτι θεωρητική ἐστι καὶ πρακτική : εἰς γὰρ ταῦτα τὰ δύο |
ἔχοι καὶ περὶ τούτων εἰπεῖν . ἡ μὲν οὖν προτέρα διάθεσις εἰ μὲν ἅπαξ συσταίη , δι ' ἐμέτων καθαρθεῖσα | ||
εἶδος τῆς ποιότητος ἐνεργείᾳ θεωρεῖται ἥ τε ἕξις καὶ ἡ διάθεσις , τὸ δὲ δεύτερον δυνάμει : οἱ γὰρ δυνάμει |
σφόδρα πιστεύειν εἰδέναι οὐδ ' ἔσκεψαι : ἐπεὶ δὲ πόλεως δημοκρατουμένης παρασκευάζῃ προεστάναι , δῆλον ὅτι δημοκρατίαν γε οἶσθα τί | ||
τῶν ἑτέρων ἐξ ὀλιγαρχουμένης πόλεως συμμαχίαν ἢ τῶν ἑτέρων ἐκ δημοκρατουμένης , νοσεῖ τε καὶ αὐτὴ αὑτῇ μάχεται , ἐνίοτε |
ἐν ᾧ λόγῳ ἐστὶν ἡ διὰ πασῶν καὶ διὰ πέντε μικτὴ συμφωνία , ὅπερ οὐχ ὑπῆρχε τῇ προτέρᾳ μεσότητι γʹ | ||
κεφαλαίων ἑκάτερον ἂν εἴη τῶν προοιμίων μικτόν , ἐπεὶ καὶ μικτὴ τῶν κεφαλαίων ἡ φύσις . τὰ δὲ ἐντεῦθεν λοιπὸν |
μάτην φύσει ζωοποιός . τούτῳ γοῦν ἐνιδρυμένη ὡς αἰσθομένη καὶ κρίνουσα εἰσδέχεται τὰς τῶν αἰσθητῶν προσβολάς . μέσον γὰρ τοῦτο | ||
γλαυκῶπις λέγεται μεταληπτικῶς , ἡ καθαρῶς καὶ ὀρθῶς ὁρῶσα καὶ κρίνουσα τὰ πράγματα . Ὡς τοὐναντίον , ὁ θυμὸς κελαινῶπις |
τῶν Τρώων ἀδικίαν οὔτε ἐξωνεῖσθαι τὴν οἴκοι μονὴν ἠξίουν οὔτε ἀπέκρυπτον ἑαυτοὺς ὥσπερ ἄλλοι τινες , ἀλλὰ γνόντες ὡς αὐτῶν | ||
ἀποπλεύσουσιν ἐμήνυον ταῦτα τοῖς πειραταῖς . Τοῦτο μαθόντες οἱ ἔμποροι ἀπέκρυπτον τὰ πολλά : ἐπειδὴ δὲ καὶ οὕτως ἔνια τοῖς |
Νῦν δέ γε , ὡς ἔοικε , φαίνεται ἄλλη τις αἰτία τοῦ φιλεῖν τε καὶ φιλεῖσθαι . Ἔοικεν . Ἆρ | ||
ὥστε πληροῦσθαι τοὺς χιτωνίσκους , ἀνέγνωμεν ἐν ὑπομνήμασιν Ἀριστοξενείοις . αἰτία δ ' ἴσως ἡ τοῦ σώματος κρᾶσις , πολύθερμος |
ἡ οὐσία σωματική τίς ἐστι σύστασις , ἡ δὲ σωματικὴ σύστασις οὐ δεῖταί τινος , ἐν ᾧ γενομένη τὸ εἶναι | ||
ἡ γὰρ ἐπὶ τοῖς αἰσθητοῖς τοῦ καθόλου συναίσθησίς τε καὶ σύστασις καὶ ἡ ἐπὶ τοῖς πρώτοις καθόλου λῆψις τῆς ἀρχῆς |
περὶ αὐτῶν . Ἔστω μὲν γὰρ ἡ ἄγνοια καὶ ἀπάτη πλημμέλεια καὶ ἀσέβεια , οὐ μὴν διὰ τοῦτο ψευδῆ ποιεῖ | ||
ἠξίου καὶ τἆλλα τὰ μέγιστα σοφώτατος εἶναικαὶ αὐτῶν αὕτη ἡ πλημμέλεια ἐκείνην τὴν σοφίαν ἀποκρύπτειν : ὥστε με ἐμαυτὸν ἀνερωτᾶν |
ὑπόστασιν ψαμμώδη ἔχοντα , καὶ ἡ κοιλία ἐκδίδωσι δαψιλῆ , συναίσθησίς τε γίνεται τῷ πεπονθότι , ὡς παροδεύοντος ἀπὸ τῶν | ||
ἀθροιζομένων εἶπεν : ἡ γὰρ ἐπὶ τοῖς αἰσθητοῖς τοῦ καθόλου συναίσθησίς τε καὶ σύστασις καὶ ἡ ἐπὶ τοῖς πρώτοις καθόλου |
εἶχες χλαμύδιον καὶ παῖδ ' ἕνα . ἡ τῶν ὁμοίων αἵρεσις μάλιστά πως τὴν τοῦ βίου σύγκρασιν ὁμόνοιαν ποιεῖ . | ||
ἐγένετο . πλοῦτος ἄρα καὶ ὑγίεια δῶρα ἄμφω ἐστόν : αἵρεσις δὲ ἐρρωμένη καὶ διάνοια ὑγιαίνουσα αἱρεῖται τὰ βελτίω , |
τοῦτο καὶ ἤθελες : γίνεται δὲ ταῦτα , ἥ τε βούλησις καὶ ἡ δύναμις , ἐκ τῶν παρακολουθούντων τῷ προσώπῳ | ||
καὶ τὴν ἀλήθειαν , ἢ προστάσσειν βούλεται καὶ λέγεται ἡ βούλησις αὕτη προστακτική , ἢ εὔχεσθαι θέλει καὶ λέγεται ἡ |
ἄλλοις ἀνθρώποις αἰωρεῖται , ἐξ ὧν ἢ εὖ ἢ κακῶς πραξάντων πλανᾶσθαι ἠνάγκασται καὶ τὰ ἐκείνου , τούτῳ ἄριστα παρεσκεύασται | ||
χώρας ἀπαλλάττηται αὐτός , ὡς μηδένα ἀπολείπεσθαι τῶν τὴν ἀπόστασιν πραξάντων . Ἐν τούτῳ δὲ τῶν τε ἐκ τῆς Ἀσίας |
ὕπνος σύνοδός τις τοῦ θερμοῦ εἴσω τῆς καρδίας καὶ ἀντιπερίστασις φυσικὴ διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν . ὅθεν δ ' ἐκλείπει | ||
οἱ σταγόνες μᾶλλον τοῦ αἵματος καὶ τῶν ἐντέρων ἐπιφέρεται ἡ φυσικὴ πιμελή . προσέτι δὲ καὶ σαρκώδη τὰ ἐκκρινόμενα φαίνεται |
ἐχρήσατο . Τῆς δ ' Ὁμήρου σοφίας κἀκεῖνα καταμαθεῖν ἔστι δείγματα , ὅτι πολλὰ καὶ καλὰ σοφῶν ἀνδρῶν ἀποφθέγματα προανεφώνησεν | ||
πάσης τελειότερον τοῦ φιλοδώρου θεοῦ παρασχόντος . Τοσαῦτα μὲν ἀπόχρη δείγματα περὶ τῆς γυναικὸς εἰρῆσθαι , πλείω δ ' ἐστὶν |
: λέγεται στόλος καὶ ἡ πορεία . πυγοστόλος : ἡ κινοῦσα τὴν πυγὴν ἐν τῇ πορείᾳ ἢ ἀποστίλβουσα τὸ σῶμα | ||
πλείω . τέρψιν γάρ , οἶμαι , τινὰ ταύτην τέρπεται κινοῦσα τὰ τῶν ἀνθρώπων καὶ οὐκ ἐῶσα τοὺς αὐτοὺς ἐπὶ |
. ρκθʹ . Ὑγίειά ἐστι τῶν πρώτων κατὰ φύσιν ἡ εὐκρασία τῶν ἐν ἡμῖν χυμῶν ἢ τῶν φυσικῶν δυνάμεων ἀπαραπόδιστος | ||
; ὑγίεια μὲν πρὸς σωφροσύνην . ἡ μὲν γὰρ ὑγίεια εὐκρασία τῶν πρώτων καὶ σύστασίς ἐστιν , ἡ δὲ σωφροσύνη |
προνοίας εἴη ἂν λόγων οἰκειότερον καὶ θεολογικῆς θεωρίας ἐχόμενον : ἠθικὴ δὲ ἡ προκειμένη πραγματεία , καὶ ὅσον κατ ' | ||
τῇ φρονήσει ἕπεται καὶ ἡ σωφροσύνη , ὅτι καὶ πᾶσα ἠθικὴ ἀρετή , ὁ δὲ σώφρων οὐ δύναται ἐγκρατὴς εἶναι |
τὴν πάσχουσαν διάρθρωσιν , ἧς πληρωθείσης συμβαίνει τείνεσθαι τοῖς περικειμένοις νευρώδεσι σώμασι κἀκ τούτων γίνεσθαι τὴν ὀδύνην . πρὸς δὲ | ||
: σημαίνει γὰρ παραφροσύνην , ἐπειδὴ ὁ ἐγκέφαλος συμπάσχει τοῖς νευρώδεσι μορίοις , ἔνθα ἢ πολλὰ νεῦρα καταφύονται ἢ μέγιστα |
τυγχάνεις τεθεαμένος ; τί δέ ; τοῦτο μὲν τοὺς ὁρῶντας θηλύνειν ὑπολαμβάνεις , τῶν δὲ βελτιόνων σχημάτων οὐδὲν πρὸς ἑαυτὸ | ||
, εἰπέ μοι , τὸν κεχρημένον ἢ τὸν θεώμενον οἴει θηλύνειν ; σὺ μὲν ἀμφοτέρους ἐρεῖς , ἐγὼ δὲ τούτων |
, ἅ , κἂν ἡσυχάζητε , ἑτέρων λεγόντων ἀκούσεσθε : προπέτεια τοίνυν ἐστὶ μετὰ ἀναισχυντίας , ὕβρις μετὰ βίας , | ||
ἐχθροὺς εὐφράνηις . Πᾶσιν ἄρεσκε . Καλὸν ἡσυχία . Ἐπισφαλὲς προπέτεια . Ἀεὶ αἱ μὲν ἡδοναὶ θνηταί , αἱ δὲ |
μὲν δίδωσιν ὕγραν καὶ μικράν , τῆς δὲ κοιλίας ἐστι λυτικὰ καὶ οὐρήσεως κινητικά . Ἀρχέστρατος δέ πού φησι : | ||
ἔλυσα . διότι καὶ τὰ τέλη τῆς καταστάσεως ταύτης ἐστὶ λυτικὰ τῆς ἀντιθέσεως . ΔΕυτέρα ἀντίθεσις : ἀλλ ' αὐτὸς |
προέρχεται , γάμῳ δὲ συγκαλύπτεται , καὶ γίνεται γάμος ὀρφανίας ἀφανισμός , οὐχ ὑπόθεσις . εἶτα χηρείαν ἐκ τελευτῆς μὲν | ||
σώματος δουλαγωγία , φρόνημα ταπεινόν , ἐννοίας καθαρότης , ὀργῆς ἀφανισμός : ἀγγαρευόμενος προστίθει , ἀποστερούμενος μὴ δικάζου , μισούμενος |
οἰκοδομημάτων , οὐ γὰρ εἴασεν ἡ πάλαι Περσῶν ὕβρις πῦρ ἐπιφέρουσα τοῖς ἀνθισταμένοις , ἔστι δὲ πολὺ τὸ οἰκούμενον ἀποχρῶν | ||
ἐστιν ἕλκωσις ὑπὸ πληγῆς ἢ ἄλλης τινὸς αἰτίας κατὰ βάθος ἐπιφέρουσα ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ , τὴν διαίρεσιν τῶν ὑμένων |
ἀνδρὸς γυνὴ μηδέποτε παύσαιτο καὶ διὰ τῶν ὑφαινομένων μείζω σοι ποιοῦσα τὸν οἶκον : ἐγὼ δὲ τὸν χιτῶνα τὸν λινοῦν | ||
Ἀλέξανδρον Μακεδονίαν : εἰς μέντοι τἀκριβὲς ἄκρα τίς ἐστιν ἡ ποιοῦσα τὸν κόλπον πρὸς τὸν Ἄθω , πόλιν ἐσχηκυῖα τὴν |
ἐξ ἀρχῆς σπουδάσαντες . τὸν ἀπόστολον ] ἀπόστολος πᾶσα πεμπομένη δύναμις εἴτε τοξοτῶν εἴτε ὁπλιτῶν εἴτε ἱππέων , ἐξαιρέτως δ | ||
νεώρια καθῃρέθη καὶ Λακεδαιμόνιοι τὴν ἀκρόπολιν ἡμῶν εἶχον καὶ ἡ δύναμις ἅπασα τῆς πόλεως παρελύθη , ὥστε μηδὲν διαφέρειν τῆς |
γονὴ καὶ ἡ γονὴ σφαῖρα . νῦν εἰς τὰ μεθόρια καθέστηκε τοῦ βρέφους καὶ τῆς σφαίρας . λοιπὸν γὰρ γίνεται | ||
δηλοῖ , ὡς τῶν ἀνθρώπων ἕκαστος ἐν τῇ ἰδίᾳ τέχνῃ καθέστηκε δόκιμος . δύο ἀλέκτορες ἀλλήλοις ἐμάχοντο . καὶ ὁ |
ἀρετὴ οὐδὲν ἧττον ἐπῆγεν αὐτὸν θαυμαστή τις οὖσα καὶ πᾶσιν εὐθηνουμένη τοῖς ἀγαθοῖς : ἥ τε γὰρ γῆ πάμφορός τέ | ||
αὖθις τῶν ὀνομαστῶν καὶ πλουσίων οἰκήτορσί τε ἀρίστοις κεχρημένη καὶ εὐθηνουμένη πᾶσι καλοῖς . εἶχε δὲ αὐτῆς τὴν ἀρχὴν πρὸ |
τῆς τοῦ κόσμου γενέσεως , ἐν ᾧ τότε ἀνετράφη ἡ διοικοῦσα αὐτὸν φύσις καὶ ἐπεκράτησεν , ὅτε εἰς τὸ μεσαίτατον | ||
τῆς διαλλαγῆς αἴτιον ἀποδιδοῦσα , οὕτως ἐν ταῖς πόλεσιν ἡ διοικοῦσα τὰ κοινὰ καὶ τοῦ προσήκοντος ἑκάστῳ προνοουμένη βουλὴ πάντα |
ἀδοξία , κἂν ἦι σοφός τις , ἥ τ ' ἀτιμία βίου . φίλους δὲ τοὺς μὲν μὴ χαλῶντας ἐν | ||
ἀδοξία , κἂν ᾖ σοφός τις , ἥ τ ' ἀτιμία βίου . φίλους δὲ τοὺς μὲν μὴ χαλῶντας ἐν |
, καὶ ἐν ὑπολήψει παρὰ τοῖς ὄχλοις φρενῶν τε καὶ ἀγχινοίας καὶ βίου σώφρονος , ὁ δὲ Βαλβῖνος γενόμενος μὲν | ||
τέχναι , συνεργὸν πρὸς τὴν ἀπόδειξιν τῆς φυσικῆς τῶν ἀνθρώπων ἀγχινοίας γενόμενον ὥσπερ κεκρυμμένην αὐτὴν εἰς φῶς προήγαγε : τοὺς |
καὶ οὐ συγκειμένοις . διὸ καὶ περιεξεσμένον ἔχει τι ἡ ἑρμηνεία ἡ πρὶν καὶ εὐσταλές , ὥσπερ καὶ τὰ ἀρχαῖα | ||
ἡ συστολὴ καὶ ἰσχνότης , ἡ δὲ τῶν μετὰ ταῦτα ἑρμηνεία τοῖς Φειδίου ἔργοις ἤδη ἔοικεν ἔχουσά τι καὶ μεγαλεῖον |
ὁπόσον ἄρα περίεστιν ἡ τῆς ψυχῆς εὐφροσύνη τῆς τοῦ σώματος ἀδυναμίας : ποιεῖ γοῦν μοι καὶ τὴν νόσον ῥᾳστώνην καὶ | ||
τὸ ἐπὶ τούτῳ συμβουλεύεις ; τίνα ἴασιν ποιήσασθαι τῆς Τιμοκλέους ἀδυναμίας ἐν τοῖς λόγοις ; Συνήγορον , ὦ Μῶμε , |
εἶναι μεστούς , εἰ καθόλου μὴ τὴν ἐλπίδα τῆς μεταβολῆς ὑφεωρῶντο ; φασὶ πολλοὶ τὴν τύχην ἄκριτον εἶναι καὶ πονηροῖς | ||
ἐπ ' αὐτούς , ὡς κοινοὺς πολεμίους : σφόδρα γὰρ ὑφεωρῶντο τὴν αὔξησιν αὐτῶν , μήποτε τῆς ὅλης Βοιωτίας ἡγούμενοι |
τυγχάνει . Ταῦτα δὴ αὐτῇ ὁ θεῖος καὶ ἀναγωγὸς ἔρως περιποιεῖ : διὸ τῷ κατὰ ἀνάλυσιν τρόπῳ πως χρώμενος ἦλθεν | ||
καὶ κλόνον , ἅπερ ἐναντιώτατά ἐστι βεβαιότητι ψυχῆς , ἣν περιποιεῖ χαρὰ συνώνυμος Ἐδέμ . τοῦ δὲ εἰς ἐπίκρισιν ἐναντίου |
ἔχε ἀτρέμα κατὰ σεαυτὴν καὶ ῥάπιζε τὸ κακὸν ἐξωθοῦσα τῆς διανοίας . εἰ γάρ τι τούτων ὁ σὸς πατὴρ πύθοιτο | ||
τὸν μετὰ φωνῆς τοῦ ποσοῦ εἶναι : ὁ γὰρ λόγος διανοίας ἐστὶ σημαντικός , καὶ διὰ τοῦτο σύνθετός ἐστιν ὡς |
καὶ ὁμιλήσει βασιλεῦσι καὶ ἄρχουσι καὶ ἐν εὐεξίᾳ ἔσται καὶ οἴησιν ἕξει περὶ αὐτοῦ καὶ τῷ οἰκείῳ λογισμῷ ἀρκεσθήσεται μὴ | ||
ἐστίν . Τί πρῶτόν ἐστιν ἔργον τοῦ φιλοσοφοῦντος ; ἀποβαλεῖν οἴησιν : ἀμήχανον γάρ , ἅ τις εἰδέναι οἴεται , |
, δι ' ἧς τῆς ἐνεργείας τυγχάνομεν : καὶ τὸ σωστικὸν τῆς ἑκάστου οὐσίας , καθὸ κρατήσει τῶν μερῶν τὰ | ||
τοιοῦτον δὲ τὸ πολιτικὸν δίκαιον . συντηρητικὸν γάρ ἐστι καὶ σωστικὸν τῶν κατὰ κοινωνίαν ἐλευθέρων καὶ ἴσων ἢ κατ ' |
καὶ ἡ περὶ τοῦ τόπου ζήτησις : ἅπασι γὰρ συμφώνως ἀξιοῦται τὸ σῶμα ἤτοι ἐν τόπῳ περιέχεσθαι ἢ κατὰ τόπου | ||
' ὑφίσταται , λοιπὸν ἄρα τρίτος ἄνθρωπος οὐκ ἐστι . ἀξιοῦται γὰρ καὶ λαμβάνει ὁ παραλογισμὸς ὡς εἰ τόδε μετὰ |
διάκρισις . Ἐν οὖν τῇ ψυχῇ αὔξησίς ἐστιν ὅταν ἑαυτὴν ἐπιδοῦσα τοῖς κρείττοσι πολλαπλασιάζῃ ἑαυτῆς τὰς νοήσεις : φθίσις δὲ | ||
ἀδελφῶν Θηριμάχου , Αἰχμαίου , Διοπείθους , Κρεοντιάδου σφάγιον ἑαυτὴν ἐπιδοῦσα . αἱ Ἐρεχθέως θυγατέρες Κρέουσα καὶ Χθονία διὰ Πρόκριν |
τοῖς λόγοις ἐλέγετο ὑπὸ σοῦ ἡ δικαιοσύνη καὶ σωφροσύνη καὶ ὁσιότης καὶ πάντα ταῦτα ὡς ἕν τι εἴη συλλήβδην , | ||
τὸ δὲ πρότερον αὖ ἐφάνη ἡμῖν ἡ δικαιοσύνη καὶ ἡ ὁσιότης σχεδόν τι ταὐτὸν ὄν . Ἴθι δή , ἦν |
Τῶν δὲ καρπῶν ἐν αὐτοῖς τοῖς φυτοῖς ἡ ἐκτροφὴ καὶ τελείωσις ὥστε πλείονος δεῖ δυνάμεως . Πρὸς δὲ θησαυρισμὸν ἄριστα | ||
παραλλάττουσι , μᾶλλον δὲ καὶ ἐπὶ πλέον ἡ τῶν καρπῶν τελείωσις . κρανεία μὲν γὰρ ἀποδίδωσι περὶ τροπὰς θερινὰς ἡ |
τῶν αἰδοίων ἔπαρσις γίνεται . καὶ περὶ τὸν καιρὸν τοῦτον ψυχική τις αὐτοῖς λύπη ἐντρέχει . περὶ δὲ τὸν αὐτὸν | ||
μὲν ἔχῃ κατὰ δῆμον ἅπαντα . Ἡ δ ' εὐφροσύνη ψυχική τίς ἐστι διάθεσις , ἣν ἄν τις ἐξηγήσαιτο καλὴν |
ἀκριβῆ ὁρισμόν : οὐ γάρ ἐστι γένος τῆς προαιρέσεως ἡ βούλευσις οὐδ ' ἡ ὄρεξις , ἀλλὰ τὸ ἐξ ἀμφοῖν | ||
ζητεῖ , ἡ εὐβουλία ἄρα ζητεῖ . βουλὴ γὰρ καὶ βούλευσις τὸ αὐτό . ἕτερον δὲ ἡ βούλησις παρὰ τὴν |
οὔτε λόγῳ οὔτ ' ἀριθμῷ . ὁ τοίνυν Πλάτων τὴν ψυχικὴν ἁρμονίαν τῶν τεσσάρων στοιχείων καὶ τὴν αἰτίαν τῆς πρὸς | ||
ἐξ ἐγκεφάλου ὁρμωμένην , ἐξαιρέτως δ ' ὀνομαζομένην ὑπό τινων ψυχικὴν , ἐκ τῆς περὶ τὰς προαιρετικὰς κινήσεις ἀρρωστίας γνωρίζεις |
τῆς ἐμῆς ἔργον γινομένη χειρὸς αὐτή τε τυραννικῆς ἄπεισιν ἀσελγείας ἀπηλλαγμένη καὶ τῇ πόλει βεβαίαν ἐλευθερίαν ἀνύσει , μᾶλλον εἱλόμην | ||
, τὴν δὲ τιμὴν σωφρονοῦσα καὶ καθεστηκυῖα κρίσις ἑκατέρου πάθους ἀπηλλαγμένη . Ἀλλ ' ἔστω σοι τῶν Ἑλλήνων ὁ βασιλεὺς |
“ παραιτοῦνται [ ] διὰ μὲν | τὸ περὶ πολλοῖς δυσαρεστεῖν | στυγοῦντες αὐτούς , διὰ δὲ | τὸ περὶ | ||
μεθ ' ἑαυτοῦ ἄγων , ἥτις αὐτὸν καὶ τοῖς ἐκεῖ δυσαρεστεῖν ποιήσει καθάπερ καὶ τοῖς ἐνθάδε . Καὶ οὐχ ὁπότε |
, ἐν κύκλοις περιέχοντας τὸν αἰσθητὸν κόσμον , καὶ ἡ διοίκησις αὐτῶν εἱμαρμένη καλεῖται . ἐπήδησεν εὐθὺς ἐκ τῶν κατωφερῶν | ||
εἰς ἕνα συνάγουσιν ἔρωτα . ἄριστα δὲ καὶ ἐνταῦθα ἡ διοίκησις : τὴν μὲν ὅλην φάρμαξιν οὐκ ἐπὶ σκηνῆς , |
δ ' αἰσθητοῦ ἀθροίσματος , τὸν μὲν νοητὸν κόσμον κρίνει νόησις μετὰ λόγου , τουτέστιν οὐκ ἄνευ λόγου , τὸν | ||
, διότι πεπλήρωται τῶν ἀγαθῶν ὅλων ἡ μακαριωτάτη τῶν θεῶν νόησις : οὐ τοίνυν προορῶσι μέν , ὡς σὺ τοπάζεις |
ἀιδές , νοητὸν δὲ καὶ φιλοσοφίᾳ αἱρετόν , τοῦτο δὲ εἰθισμένη μισεῖν τε καὶ τρέμειν καὶ φεύγειν , οὕτω δὴ | ||
διοριζομένη , πάντα δὲ ἐν ἀρετῇ λέγειν τε καὶ πράττειν εἰθισμένη : ἣν ἀδέσποτον εἶναι καὶ ὁ τοῦ θείου Πλάτωνος |
μὲν φαντασία τῶν ὄντων ἐστὶν ἀναπόλησις , ἡ δὲ ψιλὴ ἐπίνοια τῶν μὴ ὄντων ἐστὶ διατύπωσις , ὡς ὅταν τις | ||
, καὶ μηδενὸς ὄντος ἀριστεροῦ συμπεριγράφεται καὶ ἡ τοῦ δεξιοῦ ἐπίνοια . ἀλλὰ δὴ τὰ πρός τι συγκαταλαμβάνεται ἀλλήλοις : |
τὸ ὄνομα καὶ ὁ λόγος καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ ἐπιστήμη τοῦ ὄντος , ἀφαιρεῖ καὶ ταύτην . Εἰ δὲ | ||
τὸ σχῆμα οὔτε τοὔνομα οὔθ ' ὁ ὁρισμὸς οὔτ ' ἐπιστήμη γνῶσίς ἐστιν αὐτοῦ , ἀλλὰ θέαν δεῖ τοῦ πράγματος |
θεοῖς καὶ τοῖς δαίμοσιν ἢ τοῖς ἀγαυοῖς ἥρωσιν . διὸ πρόνοια ἐπ ' ἀνθρώπων ἐστὶ καθ ' ἕνα ἕκαστον , | ||
ἓξ ἢ καὶ πλείω . ἦν δὲ τοῦτο τρόπον τινὰ πρόνοια παρὰ τοῦ βασιλέως τοῖς αἰχμαλώτοις τοῦ τε διατρέφεσθαι καὶ |
μὴ ἡττᾶσθαι τὸ νικᾶν : διὸ βέλτιον καὶ αἱρετώτερον ἡ ἐγκράτεια τῆς καρτερίας : βέλτιον γὰρ νικᾶν ἢ μὴ ἡττᾶσθαι | ||
φαύλων ἡδονῶν . Οἰκεῖαι δέ εἰσιν αὐτῆς : αὐστηρία : ἐγκράτεια : εὐτέλεια : λιτότης : κοσμιότης : εὐταξία : |
μάλιστα , μετὰ ταῦτα δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασι τοῖς περικειμένοις ὀργάνοις . Εἷς ἐστι τοῦ θώρακος μῦς οὐχ ὁ | ||
καταλαμβάνουσα τὴν πάσχουσαν διάρθρωσιν , ἧς πληρωθείσης συμβαίνει τείνεσθαι τοῖς περικειμένοις νευρώδεσι σώμασι κἀκ τούτων γίνεσθαι τὴν ὀδύνην . πρὸς |
τῶν ἄλλων ὀργάνων καὶ πείνης , λοιπὸν ἕτερον λόγον , ἄσκησις , καὶ τοῦτο ἐδέξαντο ὡς πρόγραμμα , καὶ ἐπήνεγκαν | ||
γυμνάσασθαι , πονῆσαι , ἀγωνίσασθαι . καὶ ὄνομα καλὸν ἡ ἄσκησις . καὶ γυμναστικὴ ἡ τέχνη , καὶ γυμνασία τὸ |
δὴ αὐτῶν ταῖς γλυκεραῖς κοίταις ἐπέραστον ἔβαλεν αἰδῶ , κοινὸν ἁρμόζουσα τὸν μιχθέντα γάμον τῷ θεῷ καὶ τῇ τοῦ Ὑψέως | ||
τῶν ὁμοίων παράθεσις : Τί ἔστιν ἐτυμολογία ; ἀνάπτυξις λέξεων ἁρμόζουσα τὴν φωνὴν πρὸς τὴν τοῦ ὑποκειμένου πιθανότητα . Τί |
εἶναι τὸ χορηγὸν τῆς ζωῆς , εἴτε τῇ ὕλῃ ἡ χορηγία , εἴθ ' ὁτῳοῦν τῶν σωμάτων , ἔξω ὂν | ||
πρὸς λῆψιν τῶν καλῶν , τὸ δὲ παρὰ θεοῦ συντελούμενον χορηγία εἶναι καὶ πηγὴ τῆς δόσεως τῶν ἀγαθῶν καὶ τὸ |
τοῦδε τοὔνομα . ἡ γὰρ τοῦ ἀνθρώπου ἐϲ τὰ πάντα εὐεξίη , καὶ ἡ ἐϲ πέψιν ἢ ἐϲ ἀνάδοϲιν αἵματοϲ | ||
τρέπεται ἐφ ' ἑκάτερα , καὶ ἀκμάζει ὀλίγον χρόνον ἡ εὐεξίη ἐν τοῖσι τοιουτοτρόποισι τῶν σωμάτων . Τὰ δὲ ἀραιότερα |
συναναφέρει πλῆθος ἡ γῆ , ὡς εἶναι τὸ τῆς χώρας ἐπίτευγμα τοῖς οἰκηταῖς αἴτιον ἀκληρίας . Ἀπὸ δὲ τῶν ἐφεξῆς | ||
τὸ μὲν ἀπόπτωμα φυγῆς καὶ θανάτου ἄξιον , τὸ δὲ ἐπίτευγμα κέαρ πεπονημέ - νον ἀρετῆς . τοῦτο δὲ περὶ |
καὶ δυσχυλότερον . πρὸς ὃ δὴ καὶ ἡ γεωργία μεμηχάνηται κωλύουσα τὴν τούτων αὔξησιν καὶ τροφήν . ἅπαν γὰρ ὡς | ||
βιαιότερον περιέβαλλον καὶ ἐφίλουν ἐλευθερώτερον : ἡ δὲ ἠνείχετο , κωλύουσα δῆθεν . Ἐν τούτῳ πόρρωθεν ἰδόντες προσιοῦσαν τὴν θεράπαιναν |
, οἷον αὕτη τῶν περὶ Θήβας ἐγένετο πραγμάτων ἀρχὴ καὶ κατάστασις πρώτη , εἶτα πρὶν ἐπαγαγεῖν , ὃ σφόδρα ἂν | ||
ὀξέα δὲ τούτοισι καὶ θανατώδεα ξυνέπιπτεν . Ἦν δὲ ἡ κατάστασις τῶν γενομένων καύσων ὧδε : ἀρχόμενοι κωματώδεες , ἀσώδεες |
τε περικόπτοντας καὶ μετατι - θέντας εἰς ὠφέλειαν τὰ δοκοῦντα βλαβερά , μάλιστα μὲν τῶν θείων ἀγαθῶν ἑαυτοὺς ἀξίους παρέχεσθαι | ||
περὶ χρήσεως ἀφροδισίων ἐπιτηρεῖν , εἴτε ἀβλαβῆ αὐτοῖς ἐστιν εἴτε βλαβερά , πολλοὺς γὰρ ἱστορήσαμεν μεγάλως βλαπτομένους ἐπὶ τῇ τῶν |
δὴ σώματος φύσιν ὁρᾶν δεῖ πρὸς τὸ ζῆν οἵας ψυχῆς προσδεῖται , καὶ ὅ τι δεῖ τῆς ψυχῆς πανταχοῦ τῷ | ||
πρὸς τὴν χρείαν . Ὁ δὲ Δημήτριος εἶπεν : Ἑρμηνείας προσδεῖται : χαρακτῆρσι γὰρ ἰδίοις κατὰ τὴν Ἰουδαίαν χρῶνται , |
οὐ γὰρ ἀφώριστο τοῦτ ' εἶναι τὸ φιλοσοφεῖν , ἀλλὰ παιδεία τις ἦν , ἧς τούτοις οὐδ ' ὁτιοῦν μέτεστιν | ||
' αὐτῶν καὶ ἦθος ἐκδεχόμεθα , ἐφ ' ὧν κυρίως παιδεία καὶ τιθασσεία καὶ ἀγριότης λέγεται , κατὰ μεταφορὰν δὲ |
εὐβουλίαν τινά . ἀλλὰ μὴν οὐκ ἔστιν εὐβουλία τις ἡ ἀγχίνοια , οὐκ ἄρα ταὐτὸν εὐβουλία καὶ εὐστοχία . ὅτι | ||
τοίνυν ἡγεμονικὰς ἐνεργείας τὰς ὑπὸ τῆς ἀρχῆς μόνης γινομένας . ἀγχίνοια μὲν οὖν λεπτομεροῦς οὐσίας γνώρισμα , βραδυτὴς δὲ διανοίας |
καὶ διετέλει τεταγμέναις ὥραις ἀναπεταννῦσα καὶ τὴν ἐπιτηδείαν αὐτῷ τροφὴν παρεχομένη . καί ποτε ἀνοιξάσης αὐτῆς καὶ τὸ πῶμα ἐπιθείσης | ||
, ὑγρὰ καὶ θερμὴ , σκέπην τε καὶ τὴν μαλακότητα παρεχομένη τῷ σώματι . πδʹ . Ὁ ἐν τοῖς ὀστέοις |
διανοίας , τουτέστι νοούσης , ἔσται διάνοια ὁ ὄγκος , διάνοια δὲ ὢν οὐκ ἔσται τὸ ζητοῦν ἀλλὰ τὸ ζητούμενον | ||
ὃ αἱ προτάσεις συνεπέραναν , δόξα μετὰ λόγου λέγεται . διάνοια δέ ἐστιν ἡ τῶν καθόλου μετὰ λόγου γνῶσις : |
τοῦ Σωφρονίσκου : οὐ γὰρ αὐτὰ ἦσαν βλάβαι , ἀλλὰ μοχθηρία . τί δέ ἔφην , ἀλλὰ ταῦτα ἔδρα ἡ | ||
ἄκοντας ἔπειτα κεχειρωμένους ἀπολύοις . συμφεύξεται γὰρ τοῖς φυγοῦσιν ἡ μοχθηρία ἅμα καὶ ἡ δουλεία , συναπολειφθήσεται δὲ τοῖς συμμένουσί |
ποιότητας ἢ ποσότητας ἢ ἄλλο τι τῶν συμβεβηκότων αὐταῖς , φαντασία δὲ τῶν αἰσθήσει φανέντων τύπους καὶ εἰκόνας ἐν αὑτῇ | ||
οὐδέν , ἀλλ ' ἢ ἄλογος : οὐδὲ γὰρ ἡ φαντασία τύπον ἑαυτῆς προβάλλεται , ἀλλὰ τοῦ αἰσθητοῦ , οἷον |
κατάληψίς ἐστι καταληπτικῆς φαντασίας συγκατάθεσις . οὐδεμία δ ' ἦν καταληπτικὴ φαντασία διὰ τὸ μήτε πᾶσαν ὑπάρχειν φαντασίαν καταληπτικήν , | ||
ἡμῖν ἀκριβῶς εὐχῇ μᾶλλον ἔοικεν ἢ ἀληθείᾳ . ἦν γὰρ καταληπτικὴ φαντασία , ἵνα τις ἀπὸ ταύτης ἄρχηται , ἡ |
τοῖς κακοῖς , πάλιν ἐν τοῖς ἀντικειμένοις ἐκείνοις τοῖς ἀγαθοῖς μειονεξία . τοῦτο δὴ πρῶτον ἔδειξε . διὸ διττὸν τὸ | ||
τὸ πλεονάζον κακία ἡ πλεονεξία , κατὰ τὸ ἐλλεῖπον δὲ μειονεξία : ἀνδρείας δὲ κατὰ τὸ πλεονάζον θρασύτης , καὶ |
φίλια δὲ ἔπραττε βασιλεῖ , διὰ τὸ οἰκεῖον συμφέρον αὐτὸν θεραπεύουσα καὶ ἄρχουσα μὲν τῶν οἰκείων , οὐδὲν δὲ ἧττον | ||
οὐδὲν παθέων ἀποκουφίζους ' : οὐδὲν τῶν περιεχόντων σε κακῶν θεραπεύουσα : ἄλλως : ἐν ὑπερβατῷ : σπουδῇ πρὸς ς |
παρὰ πάντα τὸν πόλεμον ὁμονοοῦντες . ἡ δὲ τῶν στρατηγῶν ὁμόνοια μάλιστα δὴ τοὺς βαρβάρους ἐνίκησεν . Λεωνίδας ἐν Θερμοπύλαις | ||
δι ' ἀκαταστασίαν καὶ ζηλοτυπίαν , Διὸς δὲ καὶ Ἀφροδίτης ὁμόνοια αὐτοῖς ἔσται καὶ τεκνοποιία , Σελήνης δὲ καὶ Ἡλίου |
ἀντίστροφος , ἡ ὁριστική : χρῆται γὰρ καὶ ὁρισμοῖς ἡ μαθηματική , καὶ τούτους δι ' ἀκριβείας ποιεῖται . τρόπος | ||
' ἐκείνην ἡ περὶ τῶν φυσικῶν , καὶ οὕτως ἡ μαθηματική , καὶ ἐσχάτης ἐπὶ τούτοις ἀντιληψόμεθα τῆς θεολογίας . |
ὡραῖον . ἐπάχνωσεν : ἐλύπησεν : ἀπὸ τῆς πάχνης τῆς φθειρούσης . * εἰ γάρ κεν καὶ σμικρὸν ἐπὶ σμικρῷ | ||
δυνατοῖς : στρατιᾶς δ ' ἡμετέρας πάλιν ἐκεῖσε ἀφικομένης καὶ φθειρούσης τὴν ἐκείνων γῆν : οὐ γὰρ ἀνεξόμεθα μὴ ἀντιτιμωρούμενοι |
τουτέστιν ὅσον ποτὲ καὶ οὐ κινεῖται , καὶ οὗ ἡ ἀκινησία ἠρεμία ἐστίν . οἷς γὰρ κίνησις ὑπάρχει , ταῦθ | ||
τί ἐστι τοῦ αἰσθητικοῦ μορίου καὶ οἷον δεσμός τις καὶ ἀκινησία , αἰσθητικὸν δὲ τὸ δυνατὸν αἰσθάνεσθαι κατ ' ἐνέργειαν |
δὲ διήγημα εἰς διήγησιν , ἡ δὲ ἀνασκευὴ καὶ ἡ κατασκευὴ εἰς τοὺς ἀγῶνας , ὁ δὲ κοινὸς τόπος εἰς | ||
ἀναλλοίωτον τὸ σῶμα , διὰ παντὸς ἂν ἔμενεν ἡ ἀρίστη κατασκευὴ καὶ οὐκ ἂν ἐδεῖτο τέχνης ἐπιστατούσης αὐτῷ : ἐπειδὴ |
ὁ ἀκάθαρτος προσάψηται , μετουσίᾳ τοῦ μὴ καθαροῦ μιαινόμενα . καθολικωτέραν δ ' ἀπόφασιν ὁ χρησμὸς οὗτος ἔοικέ πως δηλοῦν | ||
εἶναι φωνὴν μηδὲ χρόνον . ἴδωμεν δὲ τάξει πρῶτον τὴν καθολικωτέραν ἀντίρρησιν . Τὴν μὲν οὖν γενομένην παρὰ τοῖς φιλοσόφοις |
γένη ὅλα καὶ πόλεις , ἵν ' ὥσπερ ἡ ἔνδον τελεστικὴ τελέαν ἡμῶν ἐποίει τὴν ψυχὴν καὶ ὁλόκληρον , ὥστε | ||
θανάτου αἰτία . τελεία ] εἰς τέλος ἐλθοῦσα . . τελεστικὴ , ἀφανιστικὴ , ἡ ἀφανίσασα . . γένος ] |
καταφέρειν , τὴν δὲ ἐκ τούτων ὀρυττομένην γῆν ἐπὶ τὰ γεώργια ἀναφέρειν , οὔσης ἐπιεικῶς ὑπάντρου τε καὶ ὑποπέτρου τῆς | ||
καταφέρειν , τὴν δὲ ἐκ τούτων ὀρυττομένην γῆν ἐπὶ τὰ γεώργια ἀναφέρειν , οὔσης ἐπιεικῶς ὑπάντρου καὶ ὑποπέτρου τῆς νήσου |
πρὸς ἀλλήλους . Τριττὴ γὰρ ἡ φιλία : συγγενικὴ , ἑταιρικὴ , ξενική . . ΠΑΙΔΕΣΣΙΝ ΟΜΟΙΙΟΣ . Διὰ τούτων | ||
ἡ δὲ τῶν ἀδελφῶν φιλία τῇ ἑταιρικῇ ἔοικεν . ] ἑταιρικὴ δέ ἐστιν ἡ τῶν ἴσων καὶ ἡλικιωτῶν καὶ ὁμοηθῶν |
ἡ οὖν ἀπόδειξις δι ' ἧς κατασκευάζεται ἡ ἀπόδειξις , ὁμολογουμένη μὲν καὶ προῦπτος οὐκ ἔσται , διαφωνουμένη δὲ καὶ | ||
εὔπνους καὶ ὅλως ὁ προσήνεμος ἀναυξής . Σχεδὸν δ ' ὁμολογουμένη τις καὶ ἡ τοῦ ἀέρος διάθεσίς ἐστι τούτοις : |
γὰρ ἔτι μένειν οἷόν τέ ἐστι τὸ ὅλον , εἴπερ ἀφῄρηται ; εἰ δὲ μὴ μένοι , δῆλον ὡς ἐκ | ||
τοῦ ἑαυτοῦ ἡμίσεως τὸ ΕΗ , ἐκ δὲ τοῦ ΑΒ ἀφῄρηται τὸ ΒΘ μεῖζον τοῦ ἑαυτοῦ ἡμίσεως , ὥστε τὸ |
τὰς παλλακίδας συνουσίας , καὶ ἔτι ἡ διὰ τῆς μουσικῆς ἐπανόρθωσις , δι ' ἧς καὶ τὸ οἰστρημένον μειράκιον ὑπὸ | ||
μᾶλλον ἢ ἀναγκαῖον . ἴσως μὲν οὖν καὶ καλὸν ἡ ἐπανόρθωσις , οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἀναγκαῖον : κωλύει γὰρ |
τελεία . διὸ ἐνεργεῖ μὲν καὶ ἐν τῷ ἐνεργεῖν ἡ τελειότης : ἐπεὶ δὲ καὶ ὅταν ἐπίστηται οὐ πάντως ἐνεργεῖ | ||
, κίνησιν λέγω καὶ τελειότητα τῆς δυνάμεως . πᾶσα γὰρ τελειότης σῴζει ὃ τελειοῖ : ἕως μὲν γὰρ ἡ δύναμις |
, χρηστοῦ ἂν εἴη εἴτε πώματος εἴτε ἄλλου ὅτου ἐστὶν ἐπιθυμία , καὶ αἱ ἄλλαι οὕτω . Ἴσως γὰρ ἄν | ||
τοῦ κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν ἐγκρατοῦς καὶ ἀκρατοῦς ὅτι ἕτερον ἡ ἐπιθυμία καὶ ἡ προαίρεσις . Ἔτι φησὶ προαιρέσει μὲν ἡ |
. ὅταν γὰρ ὕδωρ μικρὸν ἐπιχυθῇ , διαθερμαίνει καὶ αἴσθησιν ἐμποιεῖ κατὰ τὴν ἁφήν . ἀεὶ δὲ δεῖ συμμετρίας τινὸς | ||
τῶν πολεμίων φόβον : τὸ γὰρ εὔχεσθαι τοῖς θεοῖς θάρσος ἐμποιεῖ τοῖς φίλοις . τινὲς δὲ πολέμιον φόβον λέγουσι τὴν |
ᾖ τὸ νόσημα κἄν τε ὀλέθριον , ἀναγκαία ἡ τούτου πρόγνωσις ὥστε , κἂν ἀποτυχία τις ἔσται , διὰ τοῦ | ||
ὀνόματι τὸ τῆς τύχης . λέγεται δὲ πρόνοια καὶ ἡ πρόγνωσις ὡς ἡ ἐτυμολογία τοῦ ὀνόματος δείκνυσι : πρόνοια γὰρ |
' ἐπὶ τὴν ψυχρολουσίαν , εἰ μηδὲν κωλύοι , οἷον ἰσχνότης σώματος ἢ μόριον εὐπερίψυκτον ἢ θώραξ ἢ ἄλλο τι | ||
. ἐτιταίνετο : ἐνεπήγνυτο . | ἐκθήλυνσις : ἔκτηξις καὶ ἰσχνότης . Νίκανδρος δὲ ἀντὶ τῆς ἐκμαλθάξεως αὐτὴν τέθεικεν . |
φησὶν , ὁ κατὰ τὴν πόλιν πῆ μὲν εἰς καλὸν ἐκβέβηκεν αὐτῇ : ἐσώθη γὰρ καὶ οὐκ ἀνηρπάσθη ὑπὸ τῶν | ||
Δίδαξον , εἰ διδακτόν , ἐξ ὅτου φοβῇ . Τοιοῦτον ἐκβέβηκεν οἷον , ἢν φράσω , γυναῖκες , ὑμῖν , |
ἡ ἀληθὴς συνῆκται τοῦ συμπεράσματος ὕπαρξις , ὅταν φαύλη ἡ ἐπιτήδευσις , δι ' ἧς τὸ ὀρεκτὸν ὂν ἀγαθὸν ἀποβέβηκεν | ||
αὐτὸς συνησκεῖτο , τίς τε ἡ τελεωτέρα αὐτοῦ τῆς φιλίας ἐπιτήδευσις ἦν , καὶ αὐτὴ προπαρασκευάζουσα εἰς φιλοσοφίαν ἐπιτηδείους . |
δ ' ἐπιτίθησιν : ἀσφάλεια δὲ τὸ ἐπιβουλεύσασθαι , ἀποτροπῆς πρόφασις εὔλογος . καὶ ὁ μὲν χαλεπαίνων πιστὸς ἀεί , | ||
τὸ ἐπιβουλεύσασθαι : τὸ ἐπὶ πολὺ βουλεύσασθαι δι ' ἀσφάλειαν πρόφασις ἀποτροπῆς ἐνομίζετο φ αὐτῷ : τῷ γαλεπαίνοντι . καὶ |
μὴ ἁλίσκονται . κακία μὲν οὖν ἁπλῶς οὐκ ἔστιν ἡ ἀκρασία , ἀλλά πῃ ἴσως , διὰ τὸ μὴ ὅλην | ||
δύνει . Εὐκτήμονι καὶ Δοσιθέῳ χειμὼν καὶ ὑετία . Καίσαρι ἀκρασία ἀέρος . κϚʹ . ὡρῶν ιγ ∠ ʹ : |
ἀρετὴ λέγεται εἶναι τῶν ἀγαθῶν , ᾗ δὲ τραυμάτων [ περιποιητικὴ ] λέγεται εἶναι τῶν κακῶν . ἀλλ ' ἐπὶ | ||
μήτε πλέον μήτε ἔλασσον ἔχουσά τι , καὶ τοῖς λοιποῖς περιποιητικὴ τοῦ τοιούτου αὐτὴ φανήσεται , ὡς ἄν τις δικαιοσύνη |
τεττάρων , τοῦτ ' ἔστι πρὸς τὰς ἐκ μεταθέσεως : ἐπιδέδεικται γὰρ καὶ τοῦτο πρότερον ὅτι οὐχ ὡς ἔχουσιν αἱ | ||
χάριν ἡμᾶς εἰδέναι καὶ διὰ τὴν ἄλλην προθυμίαν , ἣν ἐπιδέδεικται πρὸς τὴν πόλιν , καὶ ὅτι βουλομένοις ἡμῖν ἐκκλησιάσαι |