τὴν Ἑλλάδα , ἔνιοι δὲ κατακλυσμοῦ , συνελθόντας τοὺς Ἕλληνας καθικετεῦσαι τὸν Αἰακὸν ὡς ὄντα παῖδα Διὸς ἐξαιτήσασθαι τῶν τότε | ||
Ἀρτέμιδος ἑορτὴν καὶ μέλλουσαν ἁρπάζεσθαι εὐλαβηθεῖσαν Πομπίλον τινὰ θαλασσουργὸν ἄνθρωπον καθικετεῦσαι ὄντα πατρῷον φίλον , ὅπως αὐτὴν εἰς τὴν πατρίδα |
, ˘ – ⚕ – ˘˘ – ⚓ ] . Πομπίλε , ναύταισιν πέμπων πλόον εὔπλοον , ἰχθύ , πομπεύσαις | ||
ὤπασαν Ὧραι . Πατρὸς ἐμεῖο φίλου συμφράδμονα θυμὸν ἀέξων , Πομπίλε , δυσκελάδου δεδαὼς θοὰ βένθεα πόντου , σῷζέ με |
εἰς Μίλητον κατά τινα Ἀρτέμιδος ἑορτὴν καὶ μέλλουσαν ἁρπάζεσθαι εὐλαβηθεῖσαν Πομπίλον τινὰ θαλασσουργὸν ἄνθρωπον καθικετεῦσαι ὄντα πατρῷον φίλον , ὅπως | ||
δὲ ὁ Ῥόδιος ἢ Ναυκρατίτης ἐν Ναυκράτεως κτίσει φησὶ τὸν Πομπίλον ἄνθρωπον πρότερον ὄντα μεταβαλεῖν εἰς ἰχθὺν διά τινα Ἀπόλλωνος |
καθικετεῦσαι ὄντα πατρῷον φίλον , ὅπως αὐτὴν εἰς τὴν πατρίδα διασώσῃ , λέγουσαν τάδε : πατρὸς ἐμεῖο φίλου συμφράδμονα θυμὸν | ||
καθικετεῦσαι ὄντα πατρῷον φίλον , ὅπως αὐτὴν εἰς τὴν πατρίδα διασώσῃ , λέγουσαν τάδε : πατρὸς ἐμοῖο φίλου συμφράδμονα θυμὸν |
ἀνδρίᾳ γνώριμον ἐκάλει : ” σῷζε τὸν ὅμοιον σεαυτῷ , σῷζε τὸν φίλον καὶ πέμπε μοι τοὺς χειραγωγήσοντας , ἐπεὶ | ||
. Δήμητερ , ἁγνῶν ὀργίων ἄνασσα , συμπαραστάτει , καὶ σῷζε τὸν σαυτῆς χορόν : καί μ ' ἀσφαλῶς πανήμερον |
πρὸς Ὄλυμπον ἀγάννιφον , αἴ κε πίθηται . καὶ ταῦτα ὑποσχομένη , ἐπειδὴ ἀφίκετο πρὸς τὸν Δία , τὸ μὲν | ||
ποτε κεμμάς , ἑῷ δ ' ἴσα φίλατο νεβρῷ μαζὸν ὑποσχομένη βουλῇ Διός : οὐ γὰρ ἐῴκει ἔκγονον Ἡρακλῆος ὀιζυρῶς |
ἐπισκοπεῖν καὶ μὴ διαλείπειν , τὰ δ ' ἄλλα πάρεργα ἡγήσασθαι . εἰ δὲ μή , οὐδὲν ὄφελος ὑμῖν ἔσται | ||
Τί οὖν ; ἐκ τούτων σὺ φῂς νοῦν ἔχειν αὐτὴν ἡγήσασθαι τὸν Ἀγαμέμνονα ; Οὐδαμῶς : οὐδὲ γὰρ εἰκὸς ἦν |
θεοῖσιν ἔμμην ' ἱερὰ τοῖς σωτηρίοις . Ἐγὼ δ ' ὁρῶς ' ἡ δύσμορος κατὰ στέγας κλαίω , τέτηκα , | ||
ἀλλὰ γὰρ βαρέως φέρω τάλαινα πολὺν ἤδη χρόνον , προπηλακιζομένας ὁρῶς ' ἡμᾶς ὑπὸ Εὐριπίδου τοῦ τῆς λαχανοπωλητρίας καὶ πολλὰ |
: πατρὸς ἐμοῖο φίλου συμφράδμονα θυμὸν ἀέξων , Πομπίλε , δυσκελάδου δεδαὼς θοὰ βένθεα πόντου , σῷζέ με : καὶ | ||
: πατρὸς ἐμεῖο φίλου συμφράδμονα θυμὸν ἀέξων , Πομπίλε , δυσκελάδου δεδαὼς θοὰ βένθεα πόντου , σῷζέ με : καὶ |
ὁ Μυρτίλος ἡνίοχος Οἰνομάου , Ψύλλα δὲ ὄνομα ἵππου . πανώλεθρον κηλῖδα : * καὶ τοῦτο ἐρρέθη * ὅτι ῥιπτόμενος | ||
τὸν τῶν τριήρων ἐμπρησμὸν , ἢ πρὸς τὴν ἀναχώρησιν τὴν πανώλεθρον ; ἀλλὰ μὰ τὸν Δία καὶ τοὺς θεοὺς οὐκ |
τὸν νικητήν , θέλοντες ἀγαγεῖν καὶ κομίσαι τῷ ἱπποκλεῖ τὴν ἐγκωμιαστικὴν τῶν χορευτῶν φωνήν , ἥτις ἔνδοξον τοῦτον ποιήσει καὶ | ||
δικανικὸν τὸ εἶδος ποιεῖ , ἀλλὰ τῶν πραγμάτων ἡ φύσις ἐγκωμιαστικὴν τὴν ὑπόθεσιν δείκνυσι . πρὸς δὲ τὸ ὅτι καὶ |
σύνταξιν ἀνθρώποις ἢ δυναμένοις ἢ βουλομένοις , καὶ δότε πρόφασιν ὑμνῆσαι τὴν φιλότιμον καὶ σοφωτάτην ἀρχήν , αὐτοὶ πρὸς ἕκαστον | ||
ὅσα δίδωσιν ὁ καιρός . Ἐποίησε Πίνδαρος καὶ θεοὺς ὀκνοῦντας ὑμνῆσαι τὰς τοῦ Διὸς εἰς ἀνθρώπους φιλοτιμίας . ἐδόκει γάρ |
χερί : Τί δ ' ἆρ ' ἐγὼ σέ ; πρέσβυν ἆρ ' ἐσδέξομαι ἐμῶν φίλαισιν ὑποδοχαῖς δόμων , πάτερ | ||
μίμημα ἀπηχήματος αὐλοῦ . ὦ πρέσβυ : ἑαυτὸν γὰρ ὑπετίθετο πρέσβυν , πρὸς τὴν γυναῖκα διαλεγόμενος ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ |
αὐτὸς ἄλλα πλάσαι οὐκ ἠδυνάμην , ὅτι δὲ ἔγνων πολλὰ ἐπεδειξάμην . ἤδη μέντοι καὶ εἶπόν τινα , ὧν οὐκ | ||
' αὐτῇ τεθνεώσῃ τὸν ἐπὶ τῷ τάφῳ λέγεσθαι νομιζόμενον ἔπαινον ἐπεδειξάμην ἡρωικοῖς ἔπεσι κεκοσμημένον ἔτι νέος ὢν τότε καὶ κομιδῇ |
χωρίον , οὕτω καὶ τὸν νοῦν ἐξ ἄλης πολυχρονίου πάντῃ πλανηθέντα καὶ κακωθέντα πρὸς ἡδονῆς καὶ ἐπιθυμίας , δεσποινῶν ἐκτετιμημένων | ||
μὴ ἀλλοιώσετε νόμον Θεοῦ ἐν ἀταξίᾳ πράξεων ὑμῶν . Ἔθνη πλανηθέντα καὶ ἀφέντα τὸν Κύριον ἠλλοίωσαν τάξιν αὐτῶν , καὶ |
μὲν Δείνων ὑπουργῆσαι τῆι φαρμακείαι φησί , συγγνῶναι δὲ μόνον ἄκουσαν ὁ Κτησίας : τὸν δὲ δόντα τὸ φάρμακον οὗτος | ||
τὸν ἐξ αὐτοῦ παῖδα ἐφύλαττεν . ὕστερον δὲ τὴν γυναῖκα ἄκουσαν δορυφόρῳ αὑτοῦ πάντων μάλιστα θεραπευτῇ Τιμοκράτει γυναῖκα δίδωσι : |
, κλέπτου καὶ παλιμβούλου κατήγορος ἀνδρός ἐστιν . οἱ δὲ γρυπὴν ῥῖνα ἔχοντες μεγαλόνοες ἄνδρες . οἱ δὲ σιμοὶ λάγνοι | ||
ὅ τι βούλει λέγε σὴν ἐρωμένην ἡγούμεθα , τὴν δὲ γρυπὴν ἐκείνην καὶ βασιλικὴν οὐκ ἠμελῆσθαι μέν , οὐ τοσαύτης |
ὑποδεκόμενον ἐλθόντι ἐς ὄψιν τὴν ἑωυτοῦ . Τὸν δὲ φῶρα πιστεύσαντα ἐλθεῖν πρὸς αὐτόν , Ῥαμψίνιτον δὲ μεγάλως θωμάσαι καί | ||
, αὐτὸν δ ' ἀνδρωθέντα καὶ τῇ τοῦ θεοῦ προρρήσει πιστεύσαντα κατενεχθῆναι πρὸς τὴν εἰρημένην στρατείαν . πρὸς δὲ ταύτην |
ἀνύουσα αὐτίκα ἄνδρα εὑρίσκει δρυοτόμον ἐνταῦθα , ὃν καθικέτευε τοῦ κρύψαι αὐτήν . ὁ δὲ ὑπέδειξεν αὐτῇ τὴν ἑαυτοῦ καλύβην | ||
παιδὸς φυλακῆς τὴν μὲν Ῥωξάνην καὶ τὸν βασιλέα κατασφάξαι καὶ κρύψαι τὰ σώματα , τὸ δὲ γεγονὸς μηδενὶ τῶν ἄλλων |
μοι ἐφαίνετο ἐν τῇ γνώμῃ . Τί φὴς , ὦ Ἱππόκρατες , ἐν τῇ γνώμῃ σοι ἐφαίνετο ; τί οὖν | ||
, ὁ δὲ τὸ διηνεκὲς οἰστρομανίην ἔχει τῆς ἀσελγείης . Ἱππόκρατες , μὴ γελάσω τὸν κλαίοντα δι ' ἔρωτα , |
καὶ σύμπαντός γε τοῦ περὶ τὸν Ὅμηρον χοροῦ , ὃν ἐδέξω μὲν νέος ὤν , ὡς εἰκὸς τὸν τηλικοῦτον , | ||
ἰχθύες ἀκολούθως ἐποίησε καὶ Ἀρχίλοχος : πολλὰς δὲ τυφλὰς ἐγχέλυας ἐδέξω . οἱ δ ' Ἀττικοί , καθὼς Τρύφων φησί |
εὐκαίρως κατ ' Αἰσχίνου γενόμενον . καὶ ἔστι κἀνταῦθα τὴν δαιμονίαν αὐτοῦ κατοπτεῦσαι φύσιν . ἵνα γὰρ μὴ δόξῃ χάριτι | ||
ἤγουν εὐτυχία , τουτέστιν ὁ θεὸς ὅταν πέμπῃ μεγάλην εἰ δαιμονίαν ἀνεκάς , ἤγουν εἰς παράτασιν χρόνου μακράν . . |
] [ ] συνάορον [ ] υς δὲ καί φησιν κτανεῖν [ σαφῶς ] ποινὰς ὅπως [ ἐκλέγοιεν ] ἄν | ||
: ποῦ γὰρ ἄγγελοι ; ἥξουσιν : οὔτοι βασιλέα φαῦλον κτανεῖν . ὦ καλλίνικοι παρθένοι Μυκηνίδες , νικῶντ ' Ὀρέστην |
ἐν ἀέθλοις ἐν μάχαις τε πολέμου τιμώμενος , Ἀδραστιδᾶν θάλος ἀρωγὸν δόμοις : ὅθεν σπέρματος ἔχοντα ῥίζαν πρέπει τὸν Αἰνησιδάμου | ||
ζῴων πλὴν ταῖς τοῦ ἀνθρώπου , ταῖς δὲ τοῦ ἀνθρώπου ἀρωγὸν καὶ τῷ ἄλλῳ σώματι . οὕτω δὲ ποικίλον τί |
βοῶσαν αὐτῇ μᾶλλον προσήκειν ἤπερ Ὀλυμπιάδι τὴν βασιλείαν ἔκρινε μείζονος ἀξιῶσαι τιμωρίας . εἰσέπεμψεν οὖν αὐτῇ ξίφος καὶ βρόχον καὶ | ||
τὸ λοιπὸν ἀπειρόπονον καὶ ἄλυπον διαφυλάξαι καὶ τῆς τῶν οὐρανῶν ἀξιῶσαι βασιλείας . ] Ἄριστον Ἀχαιῶν Ἀγαμέμνων νομίζων Νέστορα ἔπειτα |
ἐστιν ὁ μετὰ τὴν ἐμὴν φυγὴν Ἐρύθειαν τὴν γυναῖκα , βουλομένην ἐμὲ διώκειν , ἀναινομένην δὲ τούτῳ γήμασθαι , φαρμάκῳ | ||
' εἶπε κακὸν οὔτ ' ἐποίησεν , εἰς δὲ Βαβυλῶνα βουλομένην ἐξέπεμψεν , εἰπὼν ἕως ἐκείνη περίεστιν , αὐτὸς οὐκ |
υἱῷ Φοίβῳ ἀκερσεκόμῃ νίκην ὑποχείριον ἕξεις , καὶ μάκαρος Λιβύης καλλιστεφάνου βασιλεύσεις αὐτὸς καὶ γένος ὑμόν : ἄγει δέ σε | ||
λωτοῦ , τῆς βοτάνης : μέλπῃ μοῦσαν : οὐδὲ ἐπὶ καλλιστεφάνου ὡραίας νεάνιδος ἁπλώσας τὸν βόστρυχον κατὰ πνεύματα τοῦ λωτοῦ |
μηδὲν ἀπαιτῆσαι . τί οὖν ἐπὶ τούτοις ἡ θεός ; ἀμεῖψαί φασι τὸν ἄνθρωπον , καὶ ἀμείβεται νεότητι καὶ κάλλει | ||
μηδὲν ἀπατῆσαι : τί οὖν ἐπὶ τούτοις ἡ θεός ; ἀμεῖψαί φασι τὸν ἄνθρωπον , καὶ ἀμείβεται νεότητι καὶ κάλλει |
σοι τὸ μέγιστον καὶ τιμιώτατόν μου τῶν κτημάτων , τὴν ξένην . βούλομαι δὲ αὐτὴν μηδενὸς σπανίζειν , ἀλλὰ καὶ | ||
τοῖς αὐτοῖς διέφθειρε τόκον . οἱ δὲ στειλάμενοι πρὸς τὴν ξένην καὶ τὸ τρίτον ἥκοντες καινόν τινα ὄρνιν καὶ οὐκ |
ὑμῶν ἀποθανεῖν . καταρῶμαι οὖν ὑμῶν τὴν πατρίδα καὶ θεοὺς μαρτύρομαι , οἳ ἐπακούσουσί μου ἀδίκως ἀπολλυμένου καὶ ἐκδικήσουσί με | ||
τέκνα τοῦ θαλασσίου θεοῦ νόσῳ βιασθεὶς ἢ φίλων ἀχηνίᾳ ; μαρτύρομαι δὲ Ζηνὸς ἑρκείου . . ἐς Οἰδίπου δὲ παῖδε |
- μενον ὄντα , καὶ πατέρα , πολλάκις δὲ καὶ παιδευτὴν , τυχὸν δὲ καὶ στρατιώτην , καὶ πολλὰ ἕτερα | ||
μή τις ἄρα Πυθαγόραν ἕτερον ὑποθήσεται πρὸ τοῦ Σαμίου γεγονέναι παιδευτὴν σοφίας , ᾧ συνδιέτριψεν ὁ Νόμας . τοῦτο δ |
μαινάδων τῶνδ ' ἐφέρψει κότος τις ἐργμάτων : πάντ ' ἐφήσω μόρον . πεύσεται δ ' ἄλλος ἄλλοθεν , προφωνῶν | ||
θυμὸς ἐνὶ φρεσὶ μερμηρίζει , ὅππως δὴ μνηστῆρσιν ἀναιδέσι χεῖρας ἐφήσω , μοῦνος ἐών : οἱ δ ' αἰὲν ἀολλέες |
καὶ παθεῖν καὶ Ῥωμαίους μὲν τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν τύχην ἀπολιπεῖν , πρὸς ἑτέρους δὲ διαβῆναί τε καὶ μεταχωρῆσαι , | ||
οὐδενὶ συνοικῆσαι βουληθεῖσαν . ὕστερον δὲ βουλομένην διαδόχους τῆς βασιλείας ἀπολιπεῖν υἱούς , Ὑπερίονι συνοικῆσαι τῶν ἀδελφῶν ἑνί , πρὸς |
' : “ ἐν μιᾶι γὰρ ἡμέραι τὸν εὐτυχῆ τίθησι δυστυχῆ θεός . ” εὖ πάντα ταῦτα , Σμικρίνη . | ||
Λαΐου καταχέουσι καὶ τοῦ Τηλέφου τοῦ συνελθόντος τῇ μητρὶ τὴν δυστυχῆ σύνοδον , τοῦ μὴ πειραθέντος μὲν τῆς ὁμιλίας , |
ὧδ ' ἐπέεσσιν : Ἐς πόλιν , εἰ μὴ πάμπαν ἐπισπέρχουσιν ἀνάγκαι ῥηϊδίως , ὦ ἑταῖρε , καὶ αὔριον ἔσσεθ | ||
ἔξω εἶναι πάσης γλώσσης . ἐπισπεύδουσιν : γράφεται ἐπισπέρχουσιν . ἐπισπέρχουσιν : ἐπείγονται , ἐπιθυμοῦσιν . νέεσθαι : πορεύεσθαι , |
, ὥσπερ ἄρτι ἔλεγον , σκεψάμενος εὖ οἶδ ' ὅτι εὑρήσω . Ἀλλ ' ἐγώ μοι δοκῶ ὑπὸ ἐπιθυμίας τοῦ | ||
μοι μόνον , ὦ στρατηγὲ , δευτέρων εἰκόνων ὑπόθεσιν . εὑρήσω γὰρ ἕτερον ἐγὼ συμφιλοτιμούμενόν μοι τοῖς εὐτυχήμασι : τότε |
καθάπερ Ἔρωτα Ἀφροδίτην Πόθον , πραγμάτων δ ' Ἐλπίδα Δίκην Εὐνομίαν . ἕκτον δὲ τόπον προσέλαβε τὸ ὑπὸ τῶν ποιητῶν | ||
τήμερον ὀρθῶς δεῖ δικάσαι , τὴν τὰ δίκαι ' ἀγαπῶσαν Εὐνομίαν περὶ πλείστου ποιησαμένους , ἣ πάσας καὶ πόλεις καὶ |
οἰκοδομὴν τοῦ πύργου ἐτέθησαν , πεφορηκότες τὰ πνεύματα ταῦτα ; Ἀνάγκην , φησίν , εἶχον δι ' ὕδατος ἀναβῆναι , | ||
ὧν καὶ μονὰς Μνημοσύνη ὠνομάσθη . εἰ δὲ καὶ τὴν Ἀνάγκην οἱ θεολόγοι τῇ τοῦ παντὸς οὐρανοῦ ἐξωτάτῃ ἄντυγι ἐπηχοῦσι |
ἀπέρρηξεν αὐτό , μάλα ἠθικῶς καὶ ἐναργῶς τόν τε ἄγγελον ἐμφήνας ἀκουσίως ἀγγελοῦντα τὴν συμφοράν , καὶ τὴν μητέρα εἰς | ||
ἀπέρρηξεν αὐτό , μάλα ἠθικῶς καὶ ἐναργῶς τόν τε ἄγγελον ἐμφήνας ἀκουσίως ἀγγελοῦντα τὴν συμφοράν , καὶ τὴν μητέρα εἰς |
νεμεσήσῃς , ὦ Ζεῦ . Ξενοφῶντος εὔθυνε : τοῦ Ξενοφῶντος εὔθυνε τὴν εὐτυχίαν , οὔριον καὶ εὐδιεινὸν διδοὺς αὐτῷ τὸ | ||
ὃ μὴ πρότερον εὕρητο , τοῦτο ἐπινοηθὲν αὖθις ὡς φαῦλον εὔθυνε , μηδ ' ὅτι τῶν παιδικῶν ἐρώτων αἱ γυναικεῖαι |
ὡς εἴπερ ἀληθῶς ἐπεπόνθεις ταῦτα , δίκας ἰδίας οὐ προσήκει λαχεῖν : τὸ γὰρ ὡσεὶ στοχαστικόν : ἀντεγκληματικῶς δὲ , | ||
] μάχῃ , πολέμῳ . διαχειρίᾳ ] οἰκονομίᾳ . Ξ λαχεῖν ] διαμερίσαι . λαχεῖν ] μερίσαι . λαχεῖν ] |
τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν μετέωρον φερομένην τὸν Νίγρον καὶ τὸν Ἰουλιανὸν ἁρπάσαι , καταγνοὺς τοῦ μὲν ῥᾳθυμίαν τοῦ δὲ ἀνανδρίαν , | ||
ταύτης ἐπὶ σχολῆς βουλεύσασθαι , μηδὲ γὰρ ἂν τοῦτό σε ἁρπάσαι . παῖς γὰρ ἂν εἴην , εἰ ταῦτα συμβουλεύοιμι |
νῦν ἐχρῆν ὀργὴν λαβεῖν σε , Δημέα , καὶ τουτονὶ ἐκτυφλῶσαι . διά σε τούτωι γέγονε πάντα καταφανῆ . τίνος | ||
προβατίοις , εἰκῇ δὲ καταδαρθόντα που μέγαν λαβόντες ἡμμένον σφηκίσκον ἐκτυφλῶσαι . Ἐγὼ δὲ τὴν Κίρκην γε , τὴν τὰ |
πάντα λόγον ὁ Ἀριστοτέλης τοῦ τε προτεθέντος ἐξ ἀρχῆς προβλήματος ἀναμιμνήσκει καί τινα τὰ ἕπεσθαι αὐτῷ δεδειγμένα προστίθησι , καὶ | ||
καὶ ἐν Ἀπολογίᾳ δὲ Σωκράτους ὁ Πλάτων δι ' ἠθοποιΐας ἀναμιμνήσκει . τοιοῦτος μὲν οὖν ἐστὶν οὗτος ὁ λόγος . |
οὐδὲ σμικρὰν ὑποφήναντός σου πειθοῦς προσδοκίαν , ἀλλὰ καὶ προσθήκην ἐπιβαλόντος τῷ μίσει . ὅθεν οὐδὲ τολμῶσι δευτέραν ἐκπέμψαι πρεσβείαν | ||
γενεᾶς , τοῦ πάντα ἐφορῶντος θεοῦ ταύτην αὐτῷ τὴν δίκην ἐπιβαλόντος . κελεύω δὲ ὑμᾶς , τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς |
ἄλλα δύο τῶν ἄλλων χωρὶς οὐδὲν κωλύει συνίστασθαι , δύστηνον ἐλέησον . Ἑτέρα δέ , ὅτι τὰ ἄλλα ἐξ αὐτῶν | ||
κατοικτειράτω . Γ ἐλεήσαις ] ⌈ λέγει τὸ Γ * ἐλέησον Γ ἢ ἀπόλυσον . Γ χοιριδίοις : ἴσως , |
τὸν ἀσθενῆ σθένειν τίθησι καὶ τὸν ἄπορον εὑρίσκειν πόρον ὦ θάνατε , σωφρόνισμα τῶν ἀγνωμόνων τάδ ' οὐχ ὑπάρχων , | ||
γίγνετ ' , ἄλλοθ ' ἁτέρα λιμὴν Ἀίδας ἀνιᾶν ὦ θάνατε παιάν , – ˘ ? ἰατρὸς μόλοις Ἅιδην δ |
ἅδοι ἀμφοτέροιϊν . ὄφρα μὲν ὕμιν θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἐώλπει νοστῆσαι Ὀδυσῆα πολύφρονα ὅνδε δόμονδε , τόφρ ' οὔ τις | ||
καὶ Κίμωνος τοῦ Μιλτιάδεω , παρεὸν αὐτῷ ὑπόσπονδον ἐξελθεῖν καὶ νοστῆσαι ἐς τὴν Ἀσίην , οὐκ ἠθέλησε , μὴ δειλίῃ |
. Ἔνθ ' υἷι Πριάμοιο συνήντετο Δαρδανίδαο ἐκ ποταμοῦ φεύγοντι Λυκάονι , τόν ῥά ποτ ' αὐτὸς ἦγε λαβὼν ἐκ | ||
θηρευθῆναι ὑπὸ αἰπόλων τινῶν καὶ παραδοθῆναι μετὰ τοῦ βρέφους τῶι Λυκάονι : μετὰ χρόνον δέ τινα δόξαι εἰσελθεῖν εἰς τὸ |
δ ' Ἄμμωνα σιτοδείαι πιεζόμενον φυγεῖν εἰς Κρήτην , καὶ γήμαντα τῶν τότε βασιλευόντων Κουρήτων ἑνὸς θυγατέρα Κρήτην δυναστεῦσαί τε | ||
ς ' , ὡς ἀπαγγέλλουσί μοι , τὸν δόντα καὶ γήμαντα καὶ γαμουμένην δράσειν τι . ταῦτ ' οὖν πρὶν |
Ἀπόλλωνος διακομισθείη ἡ Κυρήνη : λέοντος δὲ τὴν χώραν λυμαινομένου προθείη τὴν βασιλείαν ὁ Εὐρύπυλος ἆθλον τῷ ἀποκτενοῦντι τὸν λέοντα | ||
συνεισενεγκεῖν τῷ βίῳ τὸν γεγραφότα δοκεῖ , πολλῷ μᾶλλον ἂν προθείη τε καὶ ἀσπάσαιτο τὴν περὶ τῶν ἀνθρώπων θεωρίαν σωμάτων |
ὡμολόγει ἀδικεῖν , καὶ ὅπως μὲν μὴ ἀποθάνῃ ἠντεβόλει καὶ ἱκέτευεν , ἀποτίνειν δ ' ἕτοιμος ἦν χρήματα . ἐγὼ | ||
εἶναι τὴν παῖδα ἐπέπειστο . προσπεσὼν δὲ τοῖς ἀνδράσιν , ἱκέτευεν εἰπεῖν οἵτινες εἶεν : οἱ δὲ μόλις καὶ βραδέως |
ταχύβουλον ἀστασίην , μίσει δ ' ἐρατῆς καὶ ἀκηράτου εὐνῆς κουρίδιόν τε λέχος προλιπεῖν πόσιός τε λαθέσθαι τεύξει ὁμοφροσύνην : | ||
ταχύβουλον ἀστασίην , μίσει δ ' ἐρατῆς καὶ ἀκηράτου εὐνῆς κουρίδιόν τε λέχος προλιπεῖν πόσιός τε λαθέσθαι τεύξει ὁμοφροσύνην : |
, καὶ σὺ βεβαίως ἑλόμενος καὶ κρίνας φιλοσοφήσεις καὶ τὴν τριπόθητον εὐδαιμονίαν κτησάμενος βιώσῃ μετ ' αὐτῆς ἅπαντα συλλήβδην ἔχων | ||
αὐτήν , οὐ φιλεῖν , ἐκεῖνοι δὲ ὑπερφυῶς ἀγαπᾶν καὶ τριπόθητον ἡγεῖσθαι . Λάβαν δ ' ὁ μισάρετος οὐδὲ καταφιλῆσαι |
τῶν παλαιῶν ἐκλείψεων ἀπεδείξαμεν τὴν σελήνην κατὰ τὸν μέσον χρόνον ἐπέχουσαν ὁμαλῶς κατὰ μῆκος μὲν Παρθένου μοίρας ιδ μδ , | ||
∠ ʹδ μγ ∠ ʹγ τὰς δὲ πηγὰς κατὰ θέσιν ἐπέχουσαν μοίρας . . . . . . . . |
οὕτω νόει τὸ ἔργον , ὃ ζητῶν θέλεις , ἔχειν μύησιν γνώσεως , ἐπιστήμην καὶ πραγμάτων εἰς πεῖρας αὐτοῦ ἔκβασιν | ||
. οἳ προτρέπονται πάντας ὥσπερ ἔμφρονες εἰς γνῶσιν ἐλθεῖν καὶ μύησιν ὧν φασι θείων λόγων , οὕτως καὶ τοῖς ἔργοις |
, καὶ φάσκοντος οἴκοι μεῖναι διὰ τὴν ἐκεῖθεν ἀνάγκην δευτέραν ἐξεῦρες αἰτίαν τὸ μὴ τοῦτό σοι μηνύσαι . ταῦτα δὴ | ||
σε δῆλον , ὡς ἄχθοιο τῷ κεκωλύσθαι . ἐπεὶ οὖν ἐξεῦρες ἴασιν ἀκοῦσαι διὰ γραμμάτων ἃ διὰ φωνῆς οὐκ ἦν |
καὶ παραγενέσθαι νύκτερον τέλος : περιφραστικῶς νύκτα τῶν πολλῶν κλαυθμῶν ἐπίρροθον καὶ αὐξητικήν . νύκτα δὲ εἶπεν ἤτοι ἀθυμίαν καὶ | ||
. ἐπίρροθον ] βοηθόν . ἐπίρροθον ] κινητικόν . Ξ ἐπίρροθον ] σύμφωνον . Ξ ἰαμβικοὶ τρίμετροι στίχοι ἕξ . |
, καὶ φάτις πολλὴ κρατεῖ . μὴ καὶ λόγος τις Ζῆνα μειχθῆναι βροτῷ ; κἄκρυπτά γ ' Ἥρας ταῦτα τἀμπαλάγματ | ||
ἐν δὲ Αἰγυπτίοις τὸν Πλούτωνα καλεῖ τὸν ἄγραῖον τὸν πολυξενώτατον Ζῆνα τῶν κεκμηκότων . . . . ἐπὶ Ἀρχεδημίδου ? |
ι οὐκ ἀπαρτίσεις ὃ ἐνθυμῇ . μὴ προσδόκα α οὐκ ἐλευθερωθήσῃ ἄρτι β ὑβρισθήσῃ , οὐ πάνυ δέ . μὴ | ||
οὐ μόνος δέ Ϛ οὐ κληρονομήσεις τὸν πατέρα μόνος ζ ἐλευθερωθήσῃ βραδέως . ἀλλὰ μὴ λυποῦ η οὐχ ὑβρισθήσῃ . |
μὴ ἀγαπᾷ τὴν ἐφ ' ἑαυτῶν ἰδίαν στάσιν , ἀλλὰ πόθῳ τῆς ἀρχαίας φύσεως εἰς ἓν συννένευκεν , ταῦτα κατὰ | ||
, καὶ τοὺς ἄλλους συνεπιλήψεσθαι λογισμῷ τε τῆς ἐλευθερίας καὶ πόθῳ τῆς πολιτείας . ἔτι γὰρ ᾤοντο τὸν δῆμον εἶναι |
καὶ εἶναι τὰς ἐργασαμένας ταύτας τῶν Λακεδαιμονίων τὴν τροπήν , Μάρπησσαν δὲ τὴν Χοίραν ἐπονομαζομένην ὑπερβαλέσθαι τῇ τόλμῃ τὰς ἄλλας | ||
- κωσι Τελφούσιος δὲ παρὰ Βοιωτοῖς . ἐν χάρμαισι : Μάρπησσαν τὴν Εὐήνου θυγατέρα κατεγγυηθεῖσαν τῷ Ἴδᾳ ἁρπάσας Ἀπόλλων εἰς |
, κόγχων δὲ τὸν σέσιλον . ἄπαγ ' ἐς τὸν φθόρον . διψῶντι γάρ τοι πάντα προσφέρων σοφὰ οὐκ ἂν | ||
νόσον ὑψοῦ διᾴττει . Κέρδων γαμεῖ . βάλλ ' ἐς φθόρον . δέκα τοὐβολοῦ Δᾶτον ἀγαθῶν βαρὺ τὸ σκάφιον ἡμεῖς |
Ἰλιὰς κακῶν ἐπῄει : ἐπὶ ταῖς μεγίσταις συμφοραῖς . Ἱππόλυτον μιμήσομαι : ἐπὶ τῶν σωφρονεῖν βουλομένων . Ἰχθὺν νήχεσθαι διδάσκεις | ||
ἂν αὐτὸν προσαγαγοίμην δράματι ; Ἐγᾦδα : τὴν καινὴν Ἑλένην μιμήσομαι . Πάντως ὑπάρχει μοι γυναικεία στολή . Τί αὖ |
φθόγγον ] φωνήν , λαλιάν . φθόγγον ] διάλεκτον . χέουσαν ] ἔχουσαν . χέουσαν ] σκορπίζουσαν . χέουσαν ] | ||
γὰρ Θηβαῖοι τὴν τῶν Ἀθηνῶν διάλεκτον ἀπεφθέγγοντο . Ἑλλάδος φθόγγον χέουσαν ] Ἑλληνίδα τυγχάνουσαν . Ἑλλάδος φθόγγον χέουσαν ] ἤτοι |
τὴν φίλην : πεπόρνευκε γάρ γ μὴ θῇς παραβόλιον : νικηθήσῃ γάρ δ ἕξεις ἐλπίδα πίστεως καλήν ε ἐπιτεύξῃ τῆς | ||
φίλην καὶ οὐ παραμενεῖ σοι ζ μὴ θῇς παραβόλιον : νικηθήσῃ γάρ η ἕξεις ἐλπίδα πίστεως καλήν θ ἐπιτεύξῃ ἐπικλήσεως |
τίνος κόσμου μέρος εἶ καὶ τίνος διοικοῦντος τὸν κόσμον ἀπόρροια ὑπέστης καὶ ὅτι ὅρος ἐστί σοι περιγεγραμμένος τοῦ χρόνου , | ||
τ ' Αἰσωνίδα ναίων ἡμετέροιο τοκῆος ἐπώνυμον , ὅς μοι ὑπέστης Πυθοῖ χρειομένῳ ἄνυσιν καὶ πείραθ ' ὁδοῖο σημανέειν , |
τὴν εὐνήν : ὦ θεῖον εὐωδίας πνεῦμα : οἱ Ἀττικοὶ κυναγὸν τὸν κυνηγὸν λέγουσι : ἐννοῶ τὴν θεὰν , τίς | ||
κακοῦ πρὸς ἀνδρὸς ᾧ τανῦν ξύνει . Ἐροῦ δὲ τὴν κυναγὸν Ἄρτεμιν τίνος ποινὰς τὰ πολλὰ πνεύματ ' ἔσχ ' |
. ” ταύτην δὲ παρέμισγε τὴν παλινῳδίαν , εἴ πως ἀποστρέψαι δύναιτο τὸν βασιλέα τοῦ ἔρωτος , καὶ ἑαυτὸν ἐλευθερῶσαι | ||
αὐτοῖς τοὺς Διοσκόρους , οἰωνισαμένους τὸ κερτομηθὲν τήν τε ναῦν ἀποστρέψαι καὶ δεηθῆναι τῶν Διοσκόρων συμπλεῖν αὐτοῖς . νικησάντων δὲ |
ἴδριας γεγενημένους . Ἱστορίην σοφίης γὰρ δοκέω ἰητρικῆς ἀδελφὴν καὶ ξύνοικον : σοφίη μὲν γὰρ ψυχὴν ἀναρύεται παθέων , ἰητρικὴ | ||
θεραπεύοντα τὸ θεῖον ἔχοντά τε αὐτὸν εὖ κεκοσμημένον τὸν δαίμονα ξύνοικον ἑαυτῷ , διαφερόντως εὐδαίμονα εἶναι . θεραπεία δὲ δὴ |
[ ] πουδε ? ? μετηλλα [ [ ] ασματα ληιστὴν ! [ [ ] λαμπάδας υληδ ! [ [ | ||
ἐπιχώρια καὶ σπονδαὶ καὶ ὅρκοι . . , κιξάλλην καὶ ληιστὴν πάντα κτείνων τις ἀθῶιος ἂν εἴη καὶ αὐτοχειρίηι καὶ |
, βάρβαρε . τοῦ θηριώδους καὶ παρασπόνδου βίου ἡμᾶς γὰρ ἀπολύσασα καὶ τῆς δυσχεροῦς ἀλληλοφαγίας , ἤγαγ ' εἰς τάξιν | ||
, πρὶν τὸ θερμὸν ὕδωρ ἐπιβαλεῖν , κεχηνότα , κἀκείνην ἀπολύσασα τῶν ὠδίνων , καὶ συντελέσασά γε ὅσα ἐπὶ ταῖς |
, μάλα ἠθικῶς καὶ ἐναργῶς τόν τε ἄγγελον ἐμφήνας ἀκουσίως ἀγγελοῦντα τὴν συμφοράν , καὶ τὴν μητέρα εἰς ἀγωνίαν ἐμβαλὼν | ||
, ἄγοντα εἴκοσι καὶ ἑκατὸν τάλαντα ἀργυρίου , καὶ ἅμα ἀγγελοῦντα τοῖς ἐκεῖ ὅτι ἥξει βοήθεια καὶ ἐπιμέλεια αὐτῶν ἔσται |
φησὶ δ ' Ἀπολλόδωρος ὁ λογιστικὸς ἑκατόμβην θῦσαι αὐτόν , εὑρόντα ὅτι τοῦ τριγώνου ὀρθογωνίου ἡ ὑποτείνουσα πλευρὰ ἴσον δύναται | ||
ὀρνέων τινὰ τὸν Ξίσουθρον ἀφιέναι . Τὰ δὲ οὐ τροφὴν εὑρόντα οὔτε τόπον ὅπου καθίσαι , πάλιν ἐλθεῖν εἰς τὸ |
τοῦ ἀνδρὸς παρουσίᾳ πρὸς τὸ εὐθυμότερον μετατεθεὶς ἀνέκραγον , „ σῶσον „ εἰπών , ” ὅστις εἶ , πρὸς θεοῦ | ||
ἥκω δεῦρ ' ὑποστρέψας πάλιν λέξω : γυναῖκα τήνδε μοι σῶσον λαβών , ἕως ἂν ἵππους δεῦρο Θρηικίας ἄγων ἔλθω |
περὶ ταῦτα χάριν , αὐτὸν δὲ ἑτέροις μὴ δοῦναι . Καλὴν ἐλπίζω τὴν ἐμπορίαν ἔσεσθαι τοῖσδε τοῖς νεανίσκοις , ὅτι | ||
σοφῶν ἕκαστον ᾠδήν τινα καλὴν εἰς μέσον ἠξίουν προσφέρειν . Καλὴν δὲ ταύτην ἐνόμιζον τὴν παραίνεσίν τέ τινα καὶ γνώμην |
ὕειν πολλῷ τὸν θεόν , καὶ ἐκλείπουσιν οἱ Μεσσή - νιοι τὴν φρουράν : τὸ γὰρ ὕδωρ ἐβιάζετο σφᾶς ἀθρόον | ||
ἀπεδίδου , τοὺς δὲ Ἕλληνας ἄνευ λύτρων . Καρχηδό - νιοι τὴν τυράννου φιλανθρωπίαν ὑποπτεύσαντες , οὓς εἶχον μισθοφόρους Ἕλληνας |
δίκην ἐργάσηται κρατεῖ ] ἄρχει εἶμι ] πορεύσομαι πρὸς αὐτόν ἐκλῦσαι ] ἐλευθερῶσαι ἡσύχαζε ] ἥσυχος ἔσο ἄγαν ] λίαν | ||
ὁρᾶν αὐτὸν καὶ τῆς ἐπιούσης τὸν ἀνδριάντα τινῶν περιβεβλημένον παραφερόντων ἐκλῦσαι κελεύσας ἰδεῖν , οἷον ἔδοξε νυκτὸς ἑωρακέναι . τὸ |
οἰκτρὸν ] ἐλέους ἄξιον . πόλιν ] τὴν ἡμετέραν . ὠγυγίαν ] ἀρχαίαν ἢ τὴν μεγάλην ἀπὸ Ὠγύγου τινὸς βασιλεύσαντος | ||
Ὠγύγου τινὸς βασιλεύσαντος ἐκεῖσε . ὠγυγίαν ] ἀρχαίαν . θ ὠγυγίαν ] τὴν παλαιάν . ὠγυγίαν ] ἀρχαίαν καὶ παλαιὰν |
, ἐξιοῦσα δὲ τοῦ θαλάμου πρὸς γυναῖκα συγγενῆ τε καὶ φίλην ἡ μὲν ἤμελλεν αὐτῇ τὸ συμβὰν διηγεῖσθαι , ἡ | ||
ἐθέλουσι λέγειν αὐτόν , ἐπεὶ καὶ γῆν καὶ θάλατταν ἔχει φίλην , τῶν πρώτων ἐμοὶ δοκεῖν θεμένων τὸ ὄνομα αἰνιξαμένων |
ἐκφυγεῖν , ἑκουσίως ἔφυγεν ἐκ τῆς Κρήτης μετὰ τῶν βουλομένων συναπᾶραι , πλειόνων ὄντων . Οὗτος μὲν οὖν κατέπλευσε τῆς | ||
εἰς τὴν Ἀσίαν τὰ τῆς μητρὸς τῶν θεῶν ἱερὰ καὶ συναπᾶραι εἰς Φρυγίαν . καὶ τὴν μὲν Κυβέλην Ὀλύμπῳ τῷ |
διήγησιν , τοῦ ἀνατιθέντος ἐμοῦ τοὔνομα , τὸν τεχνίτην τὸν Περίλαον , τὴν ἐπίνοιαν τὴν ἐκείνου , τὴν δικαιοσύνην τὴν | ||
μᾶλλον προῆγεν ὡς ἀρχηγὸν γεγονότα μεγάλου προτερήματος , τὸν δὲ Περίλαον καὶ τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων τινὰς ἀπέλυσεν , ἐλθούσης περὶ |
πόλις διπλῶν τέκνων μ ' ἐστέρησεν : τὴν Ἴλιον οἰωνιζόμενος ἀνακαλεῖ , ἐπεὶ προιστάμενος αὐτῆς Ἀπόλλων Ἀχιλλέα καὶ Νεοπτόλεμον ἀνεῖλεν | ||
μεθυσκόμενος κατὰ τὴν ἡμέραν ἑκάστην προγάστωρ ἡμῖν ἐν ταῖς ἐκκλησίαις ἀνακαλεῖ . Εὐφορίων δὲ ὁ Χαλκιδεὺς οὕτω που γράφει : |
“ παῦσαί μου καταγελῶν καὶ θεὸν ὀνομάζων τὴν οὐδὲ ἄνθρωπον εὐτυχῆ . ” λαλούσης δὲ αὐτῆς ἡ φωνὴ τῷ Διονυσίῳ | ||
οἶδα χάριν , καὶ περὶ τῶν μελλόντων εὔχομαι καλὴν καὶ εὐτυχῆ τῇ πατρίδι γενέσθαι τὴν ἐμὴν κάθοδον . εἰ δὲ |
δημοσίαν ἀποφῆναι . ἀποστῆναι τῆς οὐσίας , ἐκστῆναι , παραστῆναι παραχωρῆσαι τῶν χρημάτων , τῶν ὄντων , τῶν ὑπαρχόντων , | ||
ὑπ ' ἀσθενείας καθέντα καὶ τὰ βραβεῖα καὶ τὸν στέφανον παραχωρῆσαι τῷ πόλεμον ἄσπονδον καὶ ἀκήρυκτον πρὸς τὰ πάθη πεποιημένῳ |
? ? [ ] ? μοι τ [ [ ] ἀκούσατ [ ] ? [ ' ] ἄκραν ? [ | ||
δικάζειν δίκας . ὦ ' γαθοί , τὸ πρᾶγμ ' ἀκούσατ ' , ἀλλὰ μὴ κεκράγατε . νὴ Δί ' |
, ἐπισπώμενος τὴν ἐκ δευτέρων καὶ τρίτων προσώπων σύλληψιν , πέμψωμεν , ἀριθμήσωμεν : ἣν μάλιστα καὶ εὔχρηστον ὑπολαμβάνω καθίστασθαι | ||
ὁρῶμαι : Ἅρπαξ ἐν βατράχοισιν ἀμείβεται : ἀλλὰ τάχιστα Παλλάδα πέμψωμεν πολεμόκλονον ἢ καὶ Ἄρηα , οἵ μιν ἐπισχήσουσι μάχης |
ὀλεῖται ἧς ἀρετῆς , τεύξουσι δ ' ἐπιχθονίοισιν ἀοιδὴν ἀθάνατοι χαρίεσσαν ἐχέφρονι Πηνελοπείῃ , οὐχ ὡς Τυνδαρέου κούρη κακὰ μήσατο | ||
δεδάηκα , τεὴν δ ' οὐκ εἶδον ὀπωπὴν οὐ Φθίην χαρίεσσαν , ἀριστήων τροφὸν ἀνδρῶν : οἶδα περικλήιστον ὅλον γένος |
τοῦ Ἄργους . ὃς ἰδὼν δράκοντι πόαν ἐπιθέντα τεθνεῶτι καὶ ἀναστήσαντα αὐτὸν , καὶ οὗτος τὸ αὐτὸ ποιήσας εἰς τὸν | ||
τὴν ΘΗ , καὶ δίχα τεμόντα τὴν ΑΒ καὶ ὀρθὴν ἀναστήσαντα τὴν ΡΞ καταγαγεῖν τὴν ΑΞ περιέχουσαν μετὰ τῆς ΞΡ |
τὸν ἀριστέα διαφθεῖραι φαρμάκῳ , ἀλλ ' ἔτι καὶ τὴν ἀθλίαν ταύτην αἰχμάλωτον συκοφαντεῖν ἐτόλμησε , προσθεῖναι τῷ ἀριστεῖ τῆς | ||
τῷ Δέλφιδι κεκοινώνηκεν . ἀντὶ γυναικός : ὅς με τὴν ἀθλίαν ἀντὶ κοσμίας γυναικὸς ἀναιδῆ καὶ οἷον μαινάδα ἐποίησεν ἀπολέσας |
. Θαργηλία Μιλησία . Ταύτην φασὶν Ἀντιόχου βασιλεύοντος τῶν Θετταλῶν ἀφικομένην εἰς Θετταλίαν γήμασθαι Ἀντιόχῳ καὶ ἀποθανόντος ἐκείνου βασιλεῦσαι Θετταλίας | ||
ἐς Ῥώμην . εἴκαζεν οὖν πλανηθεῖσαν γυναῖκα ἐκ τούτων καὶ ἀφικομένην ἐπὶ τὴν λίμνην τὴν Τριτωνίδα λυμαίνεσθαι τοὺς προσοίκους , |
ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν : ὅτι Ζηνόδοτος γράφει : ὅς μιν ἀμειβόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα . . μίν αὐτούς , : | ||
ὃς καὶ ἐμοὶ εἰς τὴν ἄκραν φιλίαν ἥρμοσται . ἧς ἀμειβόμενος αὐτὸν τῷ παιδὶ ταύτην τὴν χάριν δίδωμι σοὶ ποιῶν |
ἐπιφανεστάτοις . Ἄλκηστιν μὲν γὰρ τὴν πρεσβυτάτην ἐκδοῦναι πρὸς γάμον Ἀδμήτωι τῶι Φέρητος Θετταλῶι , Ἀμφινόμην δὲ Ἀνδραίμονι Λεοντέως ἀδελφῶι | ||
θανοῦσαν ἀρτίως γυναῖκα κἀς τόνδ ' αὖθις ἱδρῦσαι δόμον Ἄλκηστιν Ἀδμήτωι θ ' ὑπουργῆσαι χάριν . ἐλθὼν δ ' ἄνακτα |
ἀπὸ προσώπου κυρίου τοῦ θεοῦ τῶν πατέρων αὐτοῦ , καὶ προσηύξατο πρὸς κύριον τὸν θεὸν λέγων : Κύριε παντοκράτορ , | ||
ἢ τριπλασίονα . ὁ γοῦν Ἡρακλῆς ἠγάσθη τε αὐτῆς καὶ προσηύξατο ἵλεω τυγχάνειν , καὶ ἐπήρετο τὴν Φρόνησιν , τίνες |
] , χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι : Σόλωνα δὲ μαλακίαν αὐτοῦ καταγνόντα φάναι : χαλεπὰ τὰ καλά . Φασὶ δὲ Περίανδρον | ||
φάναι : Χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι : Σόλωνα δὲ μαλακίαν αὐτοῦ καταγνόντα εἰπεῖν : Χαλεπὰ τὰ καλά . Χαλεπὸν χορίου κύνα |
Πολυχάρμῳ τῷ φίλῳ : καὶ γὰρ εὔνοιαν ἐπεδείξατο καὶ πίστιν ἀληθεστάτην πρὸς ἡμᾶς : κἂν ὑμῖν δοκῇ , δῶμεν αὐτῷ | ||
ὅτου τοσοῦτος πόλεμος τοῖς Ἕλλησι κατέστη . τὴν μὲν γὰρ ἀληθεστάτην πρόφασιν , ἀφανεστάτην δὲ λόγῳ , τοὺς Ἀθηναίους ἡγοῦμαι |
ὁ δὲ Ἡσίοδος τοῦ Φοίνικος αὐτόν φησι τοῦ Ἀγήνορος . πηρωθῆναι δὲ λέγουσι τὸν Φινέα ὑπὸ Ἡλίου , ὅτι πολυχρόνιος | ||
δέ τι ἀποφθεγξάμενος εἰς ὀργὴν ἔτρεψε τὴν νύμφην , ὥστε πηρωθῆναι αὐτόν . καὶ Πίνδαρος δέ φησι , περὶ νυμφῶν |
καὶ εὐόρκως ἀπελπισθεῖσαν . ἢ οὕτω : δύναται δὲ θεὸς τελέσαι καὶ τὸ μεθ ' ὅρκου ἀδύνατον νομιζόμενον εἰς περίκτησιν | ||
μὲν οὔ τι θαμίζεις . αὔδα ὅ τι φρονέεις : τελέσαι δέ με θυμὸς ἄνωγεν , εἰ δύναμαι τελέσαι γε |
ἀναλώματα , ἃ ἐγὼ ὑπὲρ τούτου ἀνήλωσα , τὸν οὐ διαδεξάμενον τὴν ναῦν ; Ὅτι δ ' οὐκ ἐμοὶ μόνῳ | ||
καθόλου λέγει : ἐπεὶ πλοῦτος ὁ ἐπακτὸν λαχὼν ποιμένα τὸν διαδεξάμενον τῷ καταλιπόντι καὶ ἀποθνήσκοντι στυγερός ἐστιν . διὰ δὲ |
' εἶναι πολὺ τοῖς διαμαρτοῦσιν ἐκείνων λυσιτελέστερον ἢ τῷ ταῦτα πείσαντι , τοῖς μὲν ὑπαρχόντων ὑπὲρ ὧν ἠγωνίσαντο φίλων , | ||
σοφίας αὑτοὺς ἀξιώσειαν , ἧς ἀπέστησαν τῷ τὰ μὴ πιθανὰ πείσαντι ; ” διαπραΰνων δ ' αὐτὸν ὁ Θεσπεσίων ” |
ἀνατείνας δὲ τὰς χεῖρας εἰς τὸν οὐρανὸν “ εἰ γὰρ ἴδοιμι ” φησίν , “ ὦ Ζεῦ καὶ Ἥλιε , | ||
τῶν ἑαυτοῦ : καὶ νὴ τὴν Ἀθηνᾶν , ὁπότε Νέρωνα ἴδοιμι ἀσχημονοῦντα , δάκρυά μοι ἐξέπιπτεν ἐνθυμουμένῳ τὸν Κλαύδιον , |