| καὶ Γερμανοῖς , κάτω δὲ ὁρᾶν φανέντος τοῦ τῶν μαθημάτων καθηγεμόνος , κατιόντα ἐκ τοῦ θρόνου τοῦ ὑψηλοῦ , ἡνίκα | ||
| τὸν Πλάτωνος ἐχθρόν , Ἐπικούρειον ὄντα πάντως ἔδει τὰ τοῦ καθηγεμόνος τῶν Ἐπικούρου δογμάτων μὴ ἀγνοῆσαι μηδὲ ἀγνοήσαντα ζητεῖν , |
| ἐπιδίδωσι δὲ καὶ ἀρετὴν τοῖς χρωμένοις , πόρρω ἂν οὗτος σοφιστοῦ ἀποκρίνοιτο . Ἀλλ ' ἐγὼ ὄναρ ὑμῖν ἀλλότριον ἀπαγγέλλω | ||
| ποίει : λάγνης γυναικός ἐστιν οὐκ ἀνδρὸς τόδε . Ἔρως σοφιστοῦ γίγνεται διδάσκαλος σκαιοῦ πολὺ κρείττων πρὸς τὸν ἀνθρώπων βίον |
| οὐ ῥᾴδιον εἶναι πείθειν . Εἶεν : τὸ μὲν τοῦ Σιδωνίου μυθολόγημα ῥᾴδιον ἐγένετο πείθειν , οὕτως ἀπίθανον ὄν , | ||
| διαιρῶ , παραιτούμενος τά τε τοῦ Μανέθωνος καὶ Δωροθέου τοῦ Σιδωνίου . Ἔτι δὲ Δωρόθεός τε καὶ Ἀννουβίων καὶ Κολόκυνθος |
| ἔμοιγε ἀκρασίας ἐφαίνετο ἔργον εἶναι , δεδωκότι τηλικαύτην δίκην τοῦ πολιτεύεσθαι , πλὴν εἴ τι δέοι καλούντων ὑμῶν : ἄλλως | ||
| ἔχοντες μήτε γῆν σπείροντες ἢ φυτεύοντες δικαίως καὶ κατὰ νόμους πολιτεύεσθαι : ἄνευ δὲ νόμου καὶ δικαίου μὴ κακῶς ζῆν |
| πολὺς καὶ ὁ γέλως παραβάλλειν τοῖς ἐμοῖς παιδικοῖς καὶ τὸν Κλεινίου καὶ τὸν Ἱππαρίνου . ὀκνῶ δὲ ἐγὼ φάναι δι | ||
| δὲ Ῥωμαίων . ἐθεασάμην καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην τὸν καλὸν τὸν Κλεινίου , οὐκ οἶδ ' ὅπου , πλὴν ἐθεασάμην ἐν |
| , μὴ τὴν τελευταίαν τοῦ νῦν εἶναι , ἀλλ ' αἰσχυνθεὶς τήν τε χρείαν τὴν κοινὴν καὶ τοὺς πρέσβεις ἡμᾶς | ||
| τίθεσθαι . ” Τὰ ὅπλα “ μοι δοκεῖς βουληθεὶς εἰπεῖν αἰσχυνθεὶς ἀπολιπεῖν . Ἔστω νῦν ταῦτα ταύτῃ ὅπῃ σοι δοκεῖ |
| πολέμου τλήμονας οἶδε φέρειν . Νυμφίον Εὐαγόρην πολὺ πενθεροῦ ἡ Πολυαίνου Σκυλλὶς ἀν ' εὐρείας ἦλθε βοῶσα πύλας , παῖδα | ||
| μὲν ἀπαγορεύω τῶι πόνωι . . . , , : Πολυαίνου ἐν τῶι Ὑπὲρ τοῦ συνεδρίου : οὐ γὰρ ἀγνοεῖς |
| ἕκαστα [ . . ] : ἰδοὺ ἐκ τούτου τοῦ ῥησειδίου δυνατόν ἐστι βεβαιῶσαι τὴν τοῦ Γαληνοῦ ἐξήγησιν , ὅτι | ||
| ἐπελάβοντό τινες τοῦ τεχνικοῦ , ὡς Μινουκιανῷ συντρέχοντος διὰ τοῦ ῥησειδίου τούτου , ἑαυτῷ καὶ ἐναντιουμένου : ἄνω μὲν γὰρ |
| αἴτιοι γεγόνασιν : τὴν γὰρ ἀπόφασιν αὑτοῦ Ἰσοκράτης μετὰ ἀποδείξεως ἐξενήνοχε . κατὰ χαριεντισμὸν δὲ οἷον Ὀλυμπιὰς πυθομένη τὸν υἱὸν | ||
| ἡγήτορες . * ) [ ἡ διπλῆ ὅτι ] ἰδίως ἐξενήνοχε . τὸ γὰρ δεῦτε πληθυντικῶς φήσας τὸ ἄγε ἑνικῶς |
| ἐνεδίδου κατ ' αὐτοῦ τυρεύων καὶ παντοίως τὴν αὐτοῦ ἀπώλειαν μελετῶν . Ταῦτά μοι , ὦ μαγίστρων ἥλιε καὶ Ῥώμης | ||
| τὸν θεὸν νοῦς καὶ τὰς εἰς αὐτὸν εὐχαρίστους ὑμνῳδίας ἀπαύστως μελετῶν αὐτὸς ὁ πρὸς ἀλήθειαν „ ἅγιος καὶ αἰνετὸς καρπὸς |
| . Ἄσβεστον , νίτρον ἴσα ἀξουγγίῳ ἀναλαβὼν ἐπιτίθει . Ἄλλο Διοσκορίδου . Ἀμμωνιακὸν μετὰ πίσσης ξηρᾶς συμμαλάξας παρὰ πυρὶ ἐπιτίθει | ||
| ἀκρωτηρίου τῶν Ἀρωμάτων , τῷ Συάγρῳ συνορίζουσα μᾶλλον , ἡ Διοσκορίδου καλουμένη , μεγίστη μὲν ἔρημος δὲ καὶ κάθυγρος , |
| τὸ μὲν πρῶτον ἐπέστειλεν ἀπέχεσθαι Χερρονήσου κελεύουσα , ὡς δὲ κατεφρόνησεν ὁ Σκύθης , παραλαβοῦσα ἑκατὸν εἴκοσιν ἄνδρας τοὺς ψυχὴν | ||
| ποιήσαντος δὲ δὴ ταῦτα ἐμοῦ οὗτος τοσοῦτον περιεγένετό τε καὶ κατεφρόνησεν καὶ κατεγέλασεν τῆς ἐμῆς ὥρας καὶ ὕβρισενκαὶ περὶ ἐκεῖνό |
| μάλιστα ᾔδει βουλαῖς ἀνοσίοις καὶ πράξεσιν ἀντιβησόμενον ὑπὲρ τοῦ παρασπονδηθῆναι κινδυνεύσαντος αὐτοκράτορος . καὶ τοῖς πανταχόσε χειροτονουμένοις ὑπάρχοις ἐπέσκηψε παρηγορῆσαι | ||
| πράξεις ἢ Παυσανίου τοῦ ἐν τῷ τεμένει τῆς Ἀθηνᾶς λιμῷ κινδυνεύσαντος διαφθαρῆναι , ἢ τὰ περὶ Θεμιστοκλέα καὶ τὸν πόλεμον |
| ἂν ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν , εἰ δυνατὸν ἦν , φιλοστοργεῖσθαι ηὔχου , ὥστ ' ἀπολείπεσθαι ὑπ ' αὐτῶν ; εἰ | ||
| οὐ μετέχεις τῆς δυστυχίας τῶν Τανταλιδῶν : θεόθεν πράξας ἅπερ ηὔχου : τὸν γὰρ πόλεμον κατορθώσας ἔλαβε τὴν Ἑλένην . |
| τῶν ἄλλων θεῶν . μόνου δ ' ἴσως οὐκ ἂν ὑπερεῖδε τοῦ Διός , ὅτι βασιλέα καλοῦσιν αὐτὸν [ οἱ | ||
| ἡμῶν πεπερακότων , ἐδεήθη , διὰ δὲ ὑπεροψίαν τὰ προτεινόμενα ὑπερεῖδε καὶ στράτευμα αὖθις πολὺ καὶ παρασκευὴν ἄπειρον ἐφ ' |
| τὴν ἀπόκρισιν : καὶ νεύσας μόνον πρὸς τὴν ἐρώτησιν τοῦ θαῤῥεῖν οὐ παρεσχόμην τῷ τοῦτόν μοι πρώην ἐξηγησαμένῳ τὸν ὄνειρον | ||
| δὲ τὰ ἀριστερά , τοῦ δὲ ἀθλεῖν ἀπεγνωκότι ὄναρ ἐγένετο θαῤῥεῖν τὴν νόσον , ἰσχύσειν γὰρ πλέον τοῖς πεπηρωμένοις ἢ |
| Χίους αἰσθέσθαι , καὶ αὐτὸς ὅταν προσβάλῃ Ἰωνίᾳ , ῥᾳδίως πείσειν τὰς πόλεις ἀφίστασθαι τήν τε τῶν Ἀθηναίων λέγων ἀσθένειαν | ||
| ὄντες οὐ ξυνεστρατεύσατε ἢ ὡς ἡμᾶς οὐδὲν ἠδικήκατε λέγοντας οἴεσθαι πείσειν , τὰ δυνατὰ δ ' ἐξ ὧν ἑκάτεροι ἀληθῶς |
| , κἂν πολεμεῖν πρὸς αὐτὸν ἀναγκασθῶμεν , βέλτιον μετὰ τούτων ἀγωνιεῖσθαι . παραπλησίως δὲ καὶ τοῦ Κλεάρχου περὶ τούτων ἀποκριναμένου | ||
| : ἐπιθαρρύνουσι δὲ οἱ παρεστῶτες αὐτόν , ὡς τοὺς δρόμον ἀγωνιεῖσθαι μέλλοντας προτρέπειν εἰώθαμεν . Ὁ δὲ εἴπερ ἀναθαρρήσειε κυβιστήσας |
| ' ἡμῶν , τῇ δὲ ἀληθείᾳ καὶ τοῖς γιγνομένοις Ἕκτορα πρεσβεύειν καὶ διαλέγεσθαί σοι : ὃς τὰ μὲν ἄλλα ὅσα | ||
| δήπου πρώην ἐν Πειραιεῖ , ὅτ ' αὐτὸν οὐκ εἰᾶτε πρεσβεύειν , βοῶνθ ' ὡς εἰσαγγελεῖ με καὶ γράψεται καὶ |
| τὴν ὀνομασίαν . Ταῦτα μὲν ὁ Πολέμων . Πρὸς ὃν ἀντιλέγων Δίδυμος ὁ γραμματικὸς κτλ . : Διὸς κῴδιον : | ||
| τῆς δὲ λέξεως τὰ νῦν οὐ μεμνῆσθαι . πρὸς ὃν ἀντιλέγων ὁ Πλούταρχος ἀλλὰ μὴν ἔγωγε , φησί , διορίζομαι |
| ἡμῶν ὁ χαρίεις Εὐθύδικος , ἀνὴρ ἐν τοῖς πρώτοις τοῦ συνεδρίου τῶν Ἀρεοπαγιτῶν , ἀνέῳξεν ἡμῖν τὸ δεσμωτήριον , τάχ | ||
| , αἴτιον δὲ γεγονότα τῷ δήμῳ τοῦ μὴ μετὰ κοινοῦ συνεδρίου τῶν Ἑλλήνων ποιήσασθαι τὴν εἰρήνην , ἔκδοτον δὲ πεποιηκότα |
| πλειόνων ὄντι . Λαίλιον δὲ τοῦ Κορνιφικίου μετὰ τῶν ἱππέων πέμψαντος ἔς τινα κατάσκεψιν , ὁ Σέξστιος Ἀραβίωνα ἔπεμψεν ἱππομαχεῖν | ||
| δ ' οὐδὲ σωθῆναι σθένω . Τὸν ἄνδρα , τοῦ πέμψαντος οὕνεκ ' , Οἰδίπους , εἰπὼν ὁποῖα ξύμφορ ' |
| γραμμάτων . Φιλίππῳ τούτῳ δεῖ τῆς παρὰ τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ ὑμετέρου βοηθείας . πιστεύει γὰρ οὕτως ἂν ἰσχυρότερα αὑτῷ γενέσθαι | ||
| [ τερος , σφέτερος , γενικῆς ] ἡμετέρου , [ ὑμετέρου , σφετέρου ] , δοτικῆς [ ἡμετέρῳ , ὑμετέρῳ |
| πόλις προσέταξεν . εἰκότως δὲ προσέταξε τούτῳ : μόνος γὰρ ἐφώρασε Φίλιππον ἐπιβουλεύοντα τοῖς Ἕλλησι καὶ μόνος παρεκάλει τὸν δῆμον | ||
| , ἀποτυχόντες ἀπολαῦσαι τοῦ ἐρωμένου , ὥσπερ που καὶ Ἐρασίστρατος ἐφώρασε δι ' ἔρωτα τὸν τοῦ Σελεύκου ἀῤῥωστοῦντα Ἀντίοχον . |
| καὶ ἐφ ' ἑτέρου παραδείγματος : νόμος τὸν ἀχειροτόνητον μὴ στρατηγεῖν : στρατηγῷ συμπαρετάττετο ὁ παῖς : πεσόντος τοῦ στρατηγοῦ | ||
| τοῦτο ἐμοὶ συμφέρει . Προείλοντο τοῦ Φωκίωνος Ἀθηναῖοι τὸν Δημάδην στρατηγεῖν . ὃ δὲ προτιμηθεὶς καὶ μέγα φρονῶν , προσελθὼν |
| γὰρ θεωρίας ἐπιστημονικῆς οὐδὲν τῶν πραττομένων καλόν . Ἑνὸς ἔτι μνησθεὶς ἀνδρός , στοχαζόμενος τοῦ μὴ μακρηγορεῖν , ἐπὶ τὰ | ||
| τὰ ὀστᾶ καὶ κατεπόντωσαν . τῆς δὲ τῶν Λοκρῶν νομογραφίας μνησθεὶς Ἔφορος , ἣν Ζάλευκος συνέταξεν ἔκ τε τῶν Κρητικῶν |
| εὔμορφόν τ ' ἰδεῖν . μόνῳ δὲ χαίρειν κἀν νόσων ξυνουσίᾳ πάρεστιν αὐτῷ κἀπικρύπτεσθαι κακά . νομάς τέ τις κεροῦσς | ||
| Πολέμωνα δὲ οὔπω γιγνώσκων ἀφῖκτο μὲν ἐς τὴν Σμύρναν ἐπὶ ξυνουσίᾳ τοῦ ἀνδρὸς κατὰ χρόνους , οὓς τὰς ἐλευθέρας τῶν |
| οὑτοσί ; ἐν αὐτῷ Γοργίᾳ τούτῳ ἐν τοῖς Σωκράτους καὶ Καλλικλέους λόγοις . ἐλθὼν γὰρ ἐπ ' αὐτὸ τὸ λῦον | ||
| ἐῶσιν οἱ νόμοι . ἀκούσας δ ' ἐγὼ ταῦτα τοῦ Καλλικλέους προσέρχομαι τῷ Καλλίππῳ , καὶ ἐρωτῶ αὐτὸν ὅποι τε |
| περιεκόπη μόνος τῶν Ἑρμῶν τῶν Ἀθήνησιν , ὡς ἐμοῦ τοῦτο ποιήσοντος , ὡς ἔφη πρὸς αὐτοὺς Εὐφίλητος . Οἱ δ | ||
| Ἡρακλείτου σοφίας ἐχρησμῴδει : ὁ μὲν γὰρ δεῖσθαι ἔφη τοῦ ποιήσοντος ἐξ ἐπομβρίας αὐχμόν , ἐσελθόντος αὐτὸν τουτουὶ τοῦ πάθους |
| πομπαὶ τοῖς θεοῖς . καὶ ἔγωγ ' ἡδέως ἂν ἐροίμην Αἰσχίνην , ὅτε ταῦτ ' ἐπράττετο καὶ ζήλου καὶ χαρᾶς | ||
| “ ἢ Γ * ” πῦρ “ εἰπεῖν , ” Αἰσχίνην “ εἶπεν , ἐπεὶ καπνὸς ἐκαλεῖτο ⌈ δι ' |
| . Σωτίων δ ' ἐν τῷ ἑβδόμῳ ταῦτα μόνα φησὶ Διογένους εἶναι : Περὶ ἀρετῆς , Περὶ ἀγαθοῦ , Ἐρωτικόν | ||
| Διαδοχῆς καὶ Σάτυρος ἐν τῷ τετάρτῳ τῶν Βίων οὐδὲν εἶναι Διογένους φασί : τά τε τραγῳδάριά φησιν ὁ Σάτυρος Φιλίσκου |
| δὲ συναγαγὼν τῶν τε στρατιωτῶν καὶ τῶν παρεπιδημούντων κοινὴν ἐκκλησίαν κατηγόρησε Κασάνδρου , προφερόμενος τήν τε Ὀλυμπιάδος ἀναίρεσιν καὶ τὰ | ||
| εἰρημένων , ἵνα γένηται οὕτως ὁ νοῦς , πολλὰ μὲν κατηγόρησε καὶ μέγιστα κακά , τούτων δὲ δίκην λαβεῖν διὰ |
| ὑπὸ τοῦ ἔθους : ἀλλ ' εἴ πώς μοι ἔχεις ἐνδείξασθαι ὅτι ἔχει ὥσπερ λέγεις , ἔνδειξαι . Ἀλλ ' | ||
| λέγοντες ἓν τοῦτ ' οὐκ ἔφυγον , ὅτι λαθεῖν ζητοῦσιν ἐνδείξασθαι . ἐπεὶ τί δεῖ λέγειν , νῦν οὐχ ἵνα |
| τὸν Λεωνίδην μαχίμων : ἀμαχώτερος γὰρ ὁ ἔρως ἦν τοῦ βαρβάρου : καὶ τὰ τοῦ ἔρωτος βλήματα τιτρώσκει μᾶλλον ἢ | ||
| ' ὑμῶν μὲν οὐκ ἐθελησάντων παραμεῖναι πρὸς τὰ ὑπόλοιπα τοῦ βαρβάρου , ἡμῖν δὲ προσελθόντων τῶν ξυμμάχων καὶ αὐτῶν δεηθέντων |
| αὐτὸν ἄλλων ἄρχειν εἰωθότα . Ἐπειδὴ δὲ ἡ ἐκκλησία οὐδενὸς ἀντειπόντος , ἀλλὰ κυρώσασα ταῦτα διελύθη , τοὺς τετρακοσίους ἤδη | ||
| . καὶ τοῦθ ' ὑπατεύοντος ἔτι τοῦ Πομπηίου καὶ οὐδὲν ἀντειπόντος ἐκεκύρωτο . ὁ δὲ Καῖσαρ ἀντιπράξειν τὴν βουλὴν ὑπονοῶν |
| ἥττων ἐστίν ; ὡς καὶ ὁ σεμνότατος Ἀριστοτέλης τοῦ Φασηλίτου μαθητοῦ . ἡμεῖς δ ' οὐχὶ καὶ τῶν ἀψύχων τὰ | ||
| παραδοθεὶς τῷ δημίῳ , σὺ δὲ τὴν Σωστράτου γυναῖκα τοῦ μαθητοῦ ἐμοίχευες , ὦ Κλεόδημε , καὶ καταληφθεὶς τὰ αἴσχιστα |
| τῶν Ἀθηναίων , τῶν δὲ τὰ ἐναντία λεγόντων , καὶ Ἑρμοκράτης ὁ Ἕρμωνος παρελθὼν αὐτοῖς , ὡς σαφῶς οἰόμενος εἰδέναι | ||
| ἀνασχέσθαι μοι δοκεῖ . ὁ δ ' ἐν Συρακούσαις δημηγορῶν Ἑρμοκράτης οὐκ ἄντικρύς σοι κομπαστὴς εἶναι δοκεῖ ; λέγει γοῦν |
| τῇ τραγῳδίᾳ εὑρίσκεται : πρὸς διάφορα ἀντίγραφα παραγέγραπται ἐκ τοῦ Διονυσίου ὑπομνήματος ὁλοσχερῶς καὶ τῶν μικτῶν : Ἐτεοκλῆς παραλαβὼν τὴν | ||
| γυνή . τὸ μοσχίον τὸ τῆς Κορώνης αὔριον δειπνήσομεν . Διονυσίου δὲ δράματ ' ἐκμαθεῖν δέοι καὶ Δημοφῶντος ἅττ ' |
| ἀντιτάξασθαι εἴτε καὶ μή , καὶ πῶς τὰ τῆς μοίρας ἐκβαίη αὐτῷ : ταῦτα δὲ μάθοι ἐν τῇ χρείᾳ τοῦ | ||
| ἐδεῖτο ἀκριβείας τὸ πρᾶγμα καὶ ὡς , εἰ βραχύ τις ἐκβαίη τῆς ὁδοῦ , οἴχεται πάντα ; ἠγνόεις δὲ καὶ |
| ἡμῶν ἔλθῃς τὰ νῦν , πρῶτον μέν σοι τὰ περὶ Δίωνα ὑπάρξει ταύτῃ γιγνόμενα ὅπῃπερ ἂν αὐτὸς ἐθέλῃςθελήσεις δὲ οἶδ | ||
| ἀφήγησιν . μετὰ γὰρ τὰ περὶ Ἀλέξανδρον καὶ Τιμολέοντα καὶ Δίωνα , μετὰ τὰς περὶ αὐτοὺς ἱστορίας , ἥδε αὐτῷ |
| ἔσται οὐχ ὡς γένος . Ὥστε οὔτε τῶν πρώτων γενῶν ἀληθεύσεται ὡς γένος , ἐπείπερ καὶ τὸ ἓν ὂν οὐ | ||
| ἀληθεύεται τὸ ἓν καὶ τὰ ἀντικείμενα [ καθ ' οὗ ἀληθεύσεται τὸ ἓν ὡς γένος ] , κατὰ τούτου ἔσται |
| τῶν σίλλων Ἀρίστωνά φησι τὸν Χῖον , Ζήνωνος δὲ τοῦ Κιτιέως γνώριμον , κόλακα γενέσθαι Περσαίου τοῦ φιλοσόφου , ὅτι | ||
| ἀσθένειαν ἐμφαίνει τῆς ἑαυτοῦ γνώμης : ᾗ τοῦ Ζήνωνος τοῦ Κιτιέως γνώριμος γενόμενος Ἀθήνησι τῶν μὲν ἐκεῖνον διαδεξαμένων οὐδενὸς μέμνηται |
| ὀλυμπιάδι ἐπὶ | τέσσαρα ἔτη Ἀλέξανδρος | τὰς λοιπὰς πράξεις διεπράξατο | τὰ ἐν τῆι Ἀσίαι ἔθνη | [ χειρούμενος | ||
| ἀποδοχῆς δὲ τυγχάνων καὶ φήμης ἀγαθῆς παρὰ πᾶσι θαυμασιώτερόν τι διεπράξατο . τοῦ γὰρ ἀδελφοῦ Φαβίου μονομαχίας βουλομένου ποιεῖν ἐπὶ |
| κατὰ τὸ ἀνακόλουθον : ἐγέλασεν Ἀλκιβιάδης ἐπαγγειλαμένου τὰ περὶ Πύλον Κλέωνος , καὶ ἐπανελ - θὼν ὁ Κλέων κρίνει αὐτὸν | ||
| τῷ Ἀριστοφάνει διὰ τὰς ὕβρεις . τὸ βαρβαρῶδες δὲ τοῦ Κλέωνος δηλοῖ διὰ τοῦ “ βαρβαροθύμους ” . Παφλαγὼν γὰρ |
| ταῖς μέσαις ἐναρμόνιον πυκνὸν ᾧ νῦν χρῶνται οὐ δοκεῖ τοῦ ποιητοῦ εἶναι . ῥᾴδιον δ ' ἐστὶ συνιδεῖν , ἐάν | ||
| τῷ Συμποσίῳ ταυτί : καίτοι Παυσανίας γε ὁ Ἀγάθωνος τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴς ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡς καὶ |
| ποτε ἐστασίασεν οὔτε Ἀριστοτέλη ῥᾳδίως ᾤετο . Ἐπίκουρον δὲ τὸν Νεοκλέους κομψὸν μὲν ἡγεῖτο καὶ τῶν ἀτόμων οὐκ εἶναι τομόν | ||
| δῆμος τῆς Αἰγηίδος φυλῆς . ὁ δημότης Γαργήττιος . Ἐπίκουρος Νεοκλέους Γαργήττιος . τὸ ἐκ τόπου Γαργηττόθεν , καὶ τἆλλα |
| φίλε Πολύβιε , φαίη τις ἄν , ὥσπερ τούτου τοῦ ψεύσματος ἐναργῆ παρίστησι τὸν ἔλεγχον ἡ πεῖρα ἐξ αὐτῶν ὧν | ||
| ὃς ἂν ἀκούσῃ τὴν ἐντολὴν ταύτην καὶ ἀφέξεται τοῦ πονηροτάτου ψεύσματος , ζήσεται τῷ θεῷ . Ἐντέλλομαί σοι , φησίν |
| βουληθέντα Λοκροὺς καταπολεμῆσαι τοὺς ἐν Ἰταλίᾳ καὶ ἐμποδισθέντα τῇ τοῦ Ἱέρωνος ἀπειλῇ . ὅτι δὲ Ἀναξίλαος Λοκροὺς ἠθέλησεν ἄρδην ἀπολέσαι | ||
| τὸν ὄλβον , ἤτοι τὴν εὐδαιμονίαν αὐτοῦ , δηλονότι τοῦ Ἱέρωνος . σὺν φιλοφροσύναις δέ , ἤγουν δεξιώσεσιν ἐπεράστοις εἴθε |
| Ἀριστάρχῳ : καὶ μετὰ τοῦτον Μητρόδωρος , ἀνὴρ ἐκ τοῦ φιλοσόφου μεταβεβληκὼς ἐπὶ τὸν πολιτικὸν βίον καὶ ῥητορεύων τὸ πλέον | ||
| ἐστιν . παραθήσω δὲ πρώτου Ἀριστοβούλου , τοῦ ἐξ Ἑβραίων φιλοσόφου , τὰς οὕτως ἐχούσας φωνάς : Φανερὸν ὅτι κατηκολούθησεν |
| παρὰ δὲ τοῦ ὄντως λευκοῦ ἔχει τὸ λευκὸν εἶναι , κἀκείνου τὸ λευκὸν ἔχοντος κατὰ μετάληψιν τοῦ ἐκεῖ ὄντος ἔχοντος | ||
| αὐτῷ δηλοῦν εἴ τινι συμπεριενεχθείη δείπνῳ πολυτελεῖ , τὰ ὅμοια κἀκείνου ἀντιπροπίνοντος αὐτῷ . ἑκατέρων οὖν σῴζονται δειπνητικαί τινες ἐπιστολαί |
| ἰδίου πράγματος , οὐδεμιᾶς ὕβρεως προσούσης , ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ παραβῆναι τὸν νόμον τοσαύτην ἔδωκε δίκην . εἰκότως : τοῦτο | ||
| ἐμὸν θεὸν καὶ δαίμονα : οὐδεὶς γὰρ ὁ ἀναγκάσων τοῦτον παραβῆναι . Πρὸς τί ποτε ἄρα νῦν χρῶμαι τῇ ἐμαυτοῦ |
| παιδὸς χωριζόμενος . ἐγὼ τὴν ἐκ τῆς οἰκίας ἐβουλευσάμην διάστασιν ὑποκρίνασθαι , ὅπως ἀλγήσας τῷ πράγματι συγχωρήσῃς ἣν προέκρινα γῆμαι | ||
| . ὑποσταίης δὲ ἄν , εἰ καὶ μάγον ἢ μάντιν ὑποκρίνασθαι δέοι τῶν κλήρους πολυταλάντους καὶ ἀρχὰς καὶ ἀθρόους τοὺς |
| , ἔσπευδον τὰς Ἀθήνας ταῖς ὁμοίαις περιβαλεῖν διαβολαῖς . διόπερ εὐδοκιμοῦντος παρ ' αὐτοῖς Θεμιστοκλέους καὶ μεγάλην δόξαν ἔχοντος ἐπ | ||
| γένους ὑπάρχων Ἰογόρθας ἕτερος , ἀντιποιούμενος τῆς Νομαδικῆς βασιλείας . εὐδοκιμοῦντος δὲ αὐτοῦ καθ ' ὑπερβολήν , ὁ Ἰογόρθας μισθωσάμενός |
| τὸ ἁπαλόν . Τῷ πρώτῳ κανόνι τὸ εἴρην ἀντίκειται : εἴρην δὲ λέγεται ὁ δυνάμενος ὑπὲρ ἑαυτοῦ λέγειν , τουτέστιν | ||
| Ε φωνῆεν καταλήγουσαν ὀξύνεται : Σειρήν Πειρήν διπρήν πλὴν τοῦ εἴρην . Τὰ εἰς ΡΗΝ καθαρὸν τῷ Ε παραλήγοντα παροξύνεται |
| ἐν ἁπάσαις ταῖς ἡλικίαις , εἰ φυλακικοί εἰσι τούτου τοῦ δόγματος καὶ μήτε γοητευόμενοι μήτε βιαζόμενοι ἐκβάλλουσιν ἐπιλανθανόμενοι δόξαν τὴν | ||
| πρὸς ] ἐμὲ ἔμπροσθεν [ ] ἀνδρῶν τοῦ αὐτοῦ [ δόγματος ] . ἐν πᾶσι [ δὲ ἡττήθη ] ? |
| καὶ ἐσπείσατο , τὸν παῖδα ὡραῖον ὄντα ἐκεῖ καταλιπών : ἐγράψατο αὐτὸν προαγωγείας ὁ Δημοσθένης ἐπανελθόντα , ἔλυσε τὴν εἰρήνην | ||
| ὁ θέμενος , ἀπέτεισε τιμὴν τῶν φιαλῶν τῷ Τιμοσθένει , ἐγράψατο δὲ ὁ πατὴρ αὑτῷ τοῦτον ὀφείλοντα πρὸς τὸ ἄλλο |
| Αὖλος Οὐεργίνιος Καιλιμοντανὸς καὶ Τῖτος Οὐετούριος Γέμινος , ἄρχοντος Ἀθήνησι Θεμιστοκλέους , ἑξηκοστῷ καὶ διακοσιοστῷ μετὰ τὴν κτίσιν ἔτει , | ||
| τῶν ἄλλων δηλονότι . αὐτοσχεδιάζειν : ἑτοίμως λέγειν . τελευτὴ Θεμιστοκλέους φαρμάκῳ ἀποθανεῖν αὐτόν : αἷμα γὰρ ταύρειον πιὼν ἀπέθανεν |
| ” . ἴσως γὰρ ἄν τις εἴποι τῶν οὐκ εὐαγῶν ἐπιχλευάζων ἅμα : καινὸν ἡμᾶς ἀναδιδάσκει μάθημα ὁ νομοθέτης , | ||
| ἀπὸ σαπροῦ καὶ παλαιοῦ στήμονος ἠρτημένους , οὕτως τὸν Ἀντίπατρον ἐπιχλευάζων : Δείναρχος δὲ ὁ Κορίνθιος ὁ κατήγορος ἦν . |
| Κακοδαίμων ἐγώ . Ἔμ ' ἥτις εἴμ ' ἤρου ; Κλεωνύμου γυνή . Γιγνώσκεθ ' ὑμεῖς ἥτις ἔσθ ' ἡδὶ | ||
| γάρ τις αὐτοὺς ἔροιτο διὰ τί ἀξιοῦσι κληρονόμοι γενέσθαι τῶν Κλεωνύμου , τοῦτ ' ἂν εἰπεῖν ἔχοιεν , ὅτι καὶ |
| ὢν τῷ τε ἀξιώματι καὶ τῇ γνώμῃ , χρημάτων τε διαφανῶς ἀδωρότατος γενόμενος κατεῖχε τὸ πλῆθος ἐλευθέρως καὶ οὐκ ἤγετο | ||
| αὐτὰς δή που τὰς λειτουργίας περικόπτων τῇ πόλει καὶ ταύτῃ διαφανῶς πολεμῶν . εἰ γὰρ ἀτέλεια μὲν τοῖς ὑπὲρ ἡμῶν |
| τῶν ἄλλων κοινολογίᾳ καὶ τὰς συμβολὰς ἀποδιδόντων , τοῦ δὲ Ζήνωνος ἡσυχίαν ἄγοντος , φιλοφρονησάμενοι καὶ προπιόντες οἱ ξένοι „ | ||
| . . , . . τάχα δὲ καὶ τοῖς ἀπὸ Ζήνωνος σύμφωνος ἡ δόξα , διὰ πάσης οὐσίας πεφοιτηκέναι τὸν |
| ὁ δὲ μέλλων ἀποκρίνεσθαι ᾤχετο . μετὰ ταῦτα ἀσχολία τοῖν βασιλέοιν καὶ πλῆθος πραγμάτων , τὰ τούτου δὲ οὐδαμοῦ . | ||
| τε πρῶτον εἰς ἅπαν Ῥωμαίοις ἡγεμόνα γενέσθαι , καρπωσάμενον δυοῖν βασιλέοιν πλοῦτον , Μιθριδάτου καὶ Τιγράνου . : Νικόλαος δ |
| χωρὶς τοῦ “ εἶτα νῦν ” , ὅταν ἐξαπατηθῇ τις πιστεύσας . Γ ⌈ ἔστιν οὖν παροιμία Γ [ εἴρηται | ||
| λοχαγοὶ τὸ χωρίον , καὶ ὁ Ξενοφῶν ξυνεχώρησε τοῖς ἱεροῖς πιστεύσας : οἱ γὰρ μάντεις ἀποδεδειγμένοι ἦσαν ὅτι μάχη μὲν |
| Δέρδου τοῦ Μακεδόνος αἰχμάλωτον γεγενημένον . ἔπινε δὲ πλεῖστον καὶ Ἀρκαδίων , ὡς τὸ ἐπίγραμμα δηλοῖ , ὅπερ ἀνέγραψε Πολέμων | ||
| καὶ Φιλόχορος κγ . . . : ἀλλ ' οὐκ Ἀρκαδίων ὁ Ἀχαιὸς κόλαξ ἦν , περὶ οὗ ὁ αὐτὸς |
| συκοφάνταις λοιπὸς ᾖ . καὶ ξυνίημι μὲν ἐπιτιμῶν μᾶλλον ἢ ἀπολογούμενος , εἰρήσθω δέ μοι ταῦθ ' ὑπὲρ τῶν νόμων | ||
| ὡς βαρύνοντα τὴν λέξιν τὸν Ἀρίσταρχον διαβάλλουσιν . Κάσσιος δὲ ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῆς βαρυτονήσεώς φησιν ὅτι τὰ μονοσύλλαβα , ὅταν |
| τοσαύτην δέ μου ποιουμένου πρόνοιαν τῆς ὑμετέρας πόλεως , καὶ διδόντος αὐτῇ τὴν νῆσον , οἱ ῥήτορες λαμβάνειν μὲν οὐκ | ||
| τοῦ ἀδικουμένου ἀθλιώτερον εἶναι καὶ τὸν μὴ διδόντα δίκην τοῦ διδόντος ; οὐ ταῦτ ' ἦν τὰ ὑπ ' ἐμοῦ |
| Θεόπομπος μέντοι ὁ ἱστορικὸς τὸν Πανταίνου φησὶν ἀντὶ τούτου ἀντιπολιτεύσασθαι Περικλεῖ : ἀλλ ' οὐκ Ἀνδροτίων , ἀλλὰ καὶ αὐτὸς | ||
| οὑτωσὶ διαφέροντα τῶν Ἑλλήνων αὐτὸν προσειρηκώς : τοσοῦτον φαίνεται τῷ Περικλεῖ νέμων εἰς λόγους . καίτοι οὐ δή που τοῦ |
| τὴν συμφορὰν τὴν γενομένην ἐκεῖσε τοῖς Ἀθηναίοις παρὰ Φιλίππου . ἀποκαρτερήσας δὲ ἐτελεύτησεν , ὡς μὲν Δημήτριός φησιν ἐννέα ἡμέρας | ||
| Λῖνος λυπούμενος ἐπὶ τῷ ἠδικηκέναι αὐτὸν καὶ διὰ λόγων μεμαστιγῶσθαι ἀποκαρτερήσας τοῦ βίου ἀπέληξεν . ὁ δὲ Αἴσωπος λαμπρῶς αὐτὸν |
| λύραν μὲν ἰατρῷ , μουσικῷ δὲ τὰ κατὰ τὴν χειρουργίαν δωρεῖσθαι ὄργανα καταγέλαστον , εἰ μὴ καὶ διψῶσι μὲν πολυτελῆ | ||
| καὶ ἐπινεύων . ἀλλ ' ὅμως χρυσίον μὲν οἶσθα καὶ δωρεῖσθαι τοῖς ὑπηκόοις καὶ ἀφιέναι τοῖς ὑπευθύνοις , γλυκὺ δέ |
| : τῷ δὲ μετὰ τοῦτον Μενεσθέα ἐθέμην : τῷ δὲ νεωτάτῳ ἐθέμην ὄνομα Καλλίστρατον , ὃ ἦν ὄνομα τῷ πατρὶ | ||
| Ὑμέναιον , [ Ἰάλεμον , ] Ὀρφέα : τῷ δὲ νεωτάτῳ τὴν μὲν ἐπιθυμίαν . . . . . . |
| ἀλλὰ καὶ τῆς ἡγεμονίας , ἐπεὶ ταῦτα καὶ παραπλήσια τούτοις διεξῆλθε , τελευτῶν ἔφη μὴ δύνασθαι πόλιν ἐλευθέραν εἶναι , | ||
| τοίνυν ὡς μετὰ σωφροσύνης καὶ τοῦ μηδένα λυπεῖν τοῦτον ἅπαντα διεξῆλθε τὸν χρόνον : ἀνθ ' ὧν αὐτῷ παρὰ μὲν |
| λόγους , ὡς ὑψηλούς τε καὶ μεγαλοπρεπεῖς . βουλόμενος οὖν χαρίσασθαι αὐτῷ , ἅμα τε ἐπιδεῖξαι ὅτι οὐκ ἀδύνατός ἐστιν | ||
| ἄρχοντ ' αὐτῶν καταλιπὼν Μῆδον ὃν ᾤετο Κυαξάρῃ ἂν μάλιστα χαρίσασθαι , ἀπῄει συλλαβὼν τὸ στράτευμα ὅσον τε ἦλθεν ἔχων |
| ἐνθυμούμεθα , κατ ' ἔμφασιν αὐτὰ σημαίνων , ὡς ἵνα ἐγκαλῶν τινι πολυπραγμοσύνην καὶ ἐργολάβειαν εἴπω , ὁ δεῖνα ὁ | ||
| : Μετὰ τιμωρίας λάβοι . . προσκαλούμενος : Ἀντὶ τοῦ ἐγκαλῶν , εἰς δικαστήριον ἕλκων , . 〚 καὶ πῶς |
| τῆς νίκης ἐκπονῆσαι , ὁτὲ δ ' ἐπιπλήσσοντός τε καὶ ὀνειδίζοντος , εἰ τὸ πλῆθος νενικηκότες ὀλίγων οὐ περιέσονται . | ||
| ἐπιφαινόμενον τοῖς οἴκοι . τοῦτο δὲ ποιεῖν ἀκούσαντα Ἰνδοῦ τινος ὀνειδίζοντος Ἀναξάρχῳ ὡς οὐκ ἂν ἕτερόν τινα διδάξαι οὗτος ἀγαθόν |
| ταῖς γὰρ ἂν Θήβαις τόδε γένοιτ ' ὄνειδος , εἰ Μυκηναίου δορὸς φόβωι παρείην σκῆπτρα τἀμὰ τῶιδ ' ἔχειν . | ||
| ἀγῶνα τῶν Πυθίων , ἐν ᾧ ἐνίκα Δημόδοκος Λάκων μαθητὴς Μυκηναίου Αὐτομήδους τοῦ δι ' ἐπῶν γράψαντος τὴν Ἀμφιτρύωνός τε |
| ὃς ἐναυμάχησεν ἐπὶ Μυκάλῃ Μήδοις . ἀλλ ' ὁ μὲν Περικλέους ἀνδριὰς ἑτέρωθι ἀνάκειται , τοῦ δὲ Ξανθίππου πλησίον ἕστηκεν | ||
| ἀλλ ' ἐκεῖσε ἐπάνειμι , ὅτι πρῶτον μὲν οὐ τῶν Περικλέους καιρῶν , ἀλλὰ τῶν ὕστερόν ἐστι τὸ τῆς λαλιᾶς |
| λόγους δ ' ἀφθόνους τοιούτους ὑπάρχοντας τίς ὑμῶν ἐμοί τι σύνοιδε τοιοῦτον ; τίς ὑμῶν ἐμὲ ταῦθ ' ἑόρακε ποιοῦντα | ||
| ἐν τῇ τῶν ἐλέγχων ἀπαιτήσει : τίς παρῆν ; τίς σύνοιδε ; καὶ τὰ τοιαῦτα : τοῦτο οὖν λέγει , |
| ἐκ τῶν παρόντων : ἀντὶ τοῦ ἤπερ εἰκὸς μὲν καὶ ξυγγνώμη . . . : εἰκὸς ἡμᾶς ἐν τοιούτῳ καθεστῶτας | ||
| ' ἐπὶ τοῦτο , λέγοιμεν ἄν . Εἰκὸς μὲν καὶ ξυγγνώμη ἐν τῷ τοιῷδε καθεστῶτας ἐπὶ πολλὰ καὶ λέγοντας καὶ |
| ἐᾷ γραφὴν εἶναι , κατὰ δὲ τοῦ μισθώσαντος καὶ τοῦ μισθωσαμένου , τοῦ μὲν ὅτι ἐξεμίσθωσε , τοῦ δὲ ὅτι | ||
| , ὅτι οὐ συνᾴδει τῷ τοῦ θεοῦ βουλήματι ἡ τοῦ μισθωσαμένου προαίρεσις αὐτὸν βασιλέως . τραπόμενος οὖν κατὰ τὴν ἐρήμην |
| ἀναβολὴν τοῦ ἱερέως ὁρῶν καὶ τὸ εἰς ἑαυτὸν βλέμμα τοῦ καίσαρος γοργῶς συνῆκε τὸ δέον καὶ εὐθὺς ἕτερον ἱερέα ἑτοιμάσας | ||
| φερωνύμως νικᾶν , οὐδὲν ἂν εἴη τῶν ἁπάντων ἢ μόνου καίσαρος . Ὑπὸ τοιούτοις ἄρα ταττομένους πατράσι τοὺς καλοὺς τούτους |
| υἷος : τῷ γὰρ ἐχθρῷ λέγει : ὡς πατὴρ υἱοῦ πεφρόντικας . καὶ πάλιν , ὅταν χλευάζων τις ἐπαίρῃ τὸν | ||
| , αὐτῷ σοὶ μελήσει , εἴ τι καὶ τῆς δεξιᾶς πεφρόντικας , ὡς μὴ ἀποτμηθείης αὐτήν . ἀλλὰ χρὴ ἄνδρα |
| οἱ δὲ Ἀθηναῖοι τὸ μὲν βουλόμενον οὐκ ἀφῃρέθησαν ὑπὸ τοῦ ὀχλώδους τῆς παρασκευῆς , καὶ ἐν οἷς περὶ τῶν Θεσσαλῶν | ||
| τοῦ πλεῖν ἐπιθυμίας οὐκ ἔπαυσεν αὐτοὺς τὸ ὀχληρὸν τῆς παρασκευῆς ὀχλώδους : χαλεπότητος . τοὐναντίον περιέστη αὐτῷ : ἀντὶ τοῦ |
| τὴν ῥητορικήν . ὅθεν κἀν τῷ ἀκροατηρίῳ ἐπέγραφεν : “ ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω ” . τὸ δὲ φυσιολογικόν , φασίν | ||
| προσώπων ἀναπαυούμενοι , καὶ διὰ Πλάτωνα ἐπιγράψαντα πρὸ τοῦ μουσείου ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω . Οἱ δὲ λέγοντες ὅτι δεῖ ἀπὸ |
| τὴν χάριν . Καλῶς ποιεῖς φίλον τέ με νομίζων καὶ ἐπιστέλλων , εἰ καὶ μήπω συνεμίξαμεν , ἐπεὶ καὶ αὐτὸς | ||
| ἡμῖν Εὐσέβιος λαβών τε καὶ κατέχων καὶ περὶ ἑτέρων μὲν ἐπιστέλλων , τοῦτο δὲ παραλείπων . δίκη ταῦτα , ὡς |
| , καὶ πρὸς τὸν Κλεισθένη ἔφρασε μέγα στενάξας , ἐκεῖνος συνάχθεσθαι ἀμφοτέροις ἔφη , τῷ μὲν θανόντι , ὅτι ὑπὸ | ||
| ταῦτα λύπῃ ; πῶς ἀδίκημα γίγνεται τὸ τοῖς πράττουσι κακῶς συνάχθεσθαι ; ἐγὼ μὲν γὰρ χρηστότητος εἶναι νομίζω τὸ μὴ |
| σῶμ ' . ἐγώ . ψυχὴν δ ' ἐπανήκειν ὥσπερ Αἰσώπου ποτέ . Εἰπέ μοι ὡς ὀλίγα λοιπὰ τῶν ἐπιτραπεζωμάτων | ||
| τὸν σοφῶς τοῦτον ἀποκριθέντα μόνον . „ οὕτως οὖν τοῦ Αἰσώπου ἀπολελογημένου , ὀρθῶς ἅπαντες λέγειν αὐτὸν ἐψηφίσαντο . Καὶ |
| ἔστιν , ἔφη , ὦ Κῦρε ; καὶ ὁ Κῦρος ἀπεκρίνατο : Ὅτι , ἔφη , ἐγώ , ὦ Γωβρύα | ||
| συνθήκαις , οὐ προειπὼν τὰ χρέα . ὁ δ ' ἀπεκρίνατο ? ἡμῖν , ὡς οὔτε τὰ χρέα γιγνώσκοι ἃ |
| ἐκεῖνος πορνείας γραφὴν ἐνστησάμενος καὶ τοῦ τὰ πατρῷα κατεδηδοκέναι τὸν Τίμαρχον προκατασκευῇ κέχρηται τῇ διδούσῃ κατὰ τῶν ἀσελγῶς ζησάντων ἐξουσίαν | ||
| , Ἀθηναῖοι δ ' ἐπ ' αὐτοὺς ἀπέστειλαν Λεωτροφίδην καὶ Τίμαρχον μετὰ μὲν πεζῶν χιλίων , ἱππέων δὲ τετρακοσίων . |
| , αὐτός τε πλεῖστα χρήματα ἤθροιζεν ἐς τὸ ἐπιδόσεσι λαμπραῖς ἀποστῆσαι τὸ στρατιωτικόν . οἱ δὲ παῖδες αὐτοῦ λανθάνοντες συνεκρότουν | ||
| συμμαχίας καὶ εἰς Θετταλίαν καὶ Μαγνησίαν τοὺς περὶ Ἀριστόδημον , ἀποστῆσαι αὐτοὺς βουλόμενοι ἀπὸ Φιλίππου , ἐγένοντο μὲν οὖν αὐτοῖς |
| ὦ δῖος αἰθήρ : Ἁρμοζόντως φησὶν ὁ ποιητὴς μὴ εὐθὺς ἀντειπεῖν τὸν Προμηθέα , ἵνα μὴ δόξῃ ἄφρων καὶ αὐθάδης | ||
| ὦ δῖος αἰθὴρ ] ἁρμοζόντως φησὶν ὁ ποιητὴς μὴ εὐθὺς ἀντειπεῖν τὸν Προμηθέα , ἵνα μὴ δόξῃ ἄφρων καὶ αὐθάδης |
| τὸν Ἀττήλαν , ἡμῶν δὲ τὸν βασιλέα θαυμαζόντων , ὁ Βιγίλας ἔφη ὡς οὐκ εἴη θεὸν καὶ ἄνθρωπον δίκαια συγκρίνειν | ||
| ὄψιν ἐλθεῖν , ἀπεθαύμασε τὴν τῶν βασιλείων οἴκων περιφάνειαν . Βιγίλας δέ , ὡς τῷ Χρυσαφίῳ ἐς λόγους ἦλθεν ὁ |
| οὓς ὀφείλω , αἰτοῦντος : τὸ παθητικὸν ἀντὶ ἐνεργητικοῦ , ζητοῦντος . , καὶ λέγοντος πρὸς τὸν δανειστήν . ὦ | ||
| κατασκευασθῆναι προστάξῃ , σύγγνωστός ἐστιν καὶ ἀνυπεύθυνος . τοῦ γὰρ ζητοῦντος ἔργον καὶ τοῦτο διορίσαι , τό τε δυνατὸν καὶ |
| εἰς μάθησιν ἐπιθυμία προσλαβοῦσα διδαχήν . Ἀλλὰ καὶ πρὸς τοῖσδε γινώσκοντί σοι πάντας τοὺς ἀριθμοὺς συγκειμένους ἐκ μονάδων πλήθους τινός | ||
| τρόπους ἐκτελεῖν τὴν λοιπὴν εὐδαιμονίαν . εἰδότι τοι ἐρέω : γινώσκοντί σοι λέγω : μία μήτηρ ἡ Ἐνάρεα τῷ τε |
| ἐποίησεν ἐπίγραμμα τοιοῦτον : [ . . . ] Ἑρμίου εὐνούχου τε καὶ Εὐβούλου τόδε δούλου μνῆμα κενὸν κενόφρων τεῦξεν | ||
| ὡς ἤδη πέμπτην ἡμέραν αὐτῷ συγκαθεύδουσα οὕτως ἀνέστην ὡς ἀπὸ εὐνούχου . ἔοικα δὲ εἰκόνος ἐρᾶν : μέχρι γὰρ τῶν |
| ζῷα προθυμούμενος , τά τε ἄγρια ζῷα σωφρονίζων μᾶλλον καὶ παιδεύων διὰ λόγων καὶ ἔργων , ἀλλ ' οὐχὶ διὰ | ||
| τρόπος καὶ λόγος , ὁ μὲν τῷ παραδείγματι τοῦ βίου παιδεύων , ὁ δὲ λόγος προσαγόμενος καὶ διδάσκων : οὗ |
| ἐξουσίαν ἔτυχον δωρεᾶς . καί , νὴ τοὺς θεούς , ἐπαινέτης μέν εἰμι τοῦδε τοῦ νόμου καὶ συγχαίρω τῆς εὐνομίας | ||
| ; γὰρ ὡς παρόντι τῷ μεμψαμένῳ , ἐπειδὴ συμμετρίας ἡμῖν ἐπαινέτης εὔχεται εἶναι καθ ' Ὅμηροντὸ θρυλλούμενον ἐπίταγμά σοι δοκῶ |
| χωρίων τῶν ἀπὸ τούτων , βελτίστην ὑποτυποῦσθαι πολιτείας εἰκόνα . σφετερίσασθαι δὲ τὴν δόξαν Πλάτωνα , λέγοντα φανερῶς ἐν τῇ | ||
| ' ἱκανά . περὶ δὲ τοῦ βιασαμένους τινὰς ἢ λαθόντας σφετερίσασθαι τὰ δημόσια βραχὺς ἀπαρκεῖ μοι λόγος . εἰ γάρ |
| ' ἂν ἴσως , τούτους μὲν ἐξαπατᾶν αἱρεῖσθαι μᾶλλον ἢ προλέγοντα βιάζεσθαι , ὑμῖν δὲ ἐκ προρρήσεως πολεμῆσαι ; καὶ | ||
| ἴσως μὴ παθεῖν , τούτους μὲν ἐξαπατᾶν αἱρεῖσθαι μᾶλλον ἢ προλέγοντα βιάζεσθαι ; ἐναλλαγείσης δὲ τῆς πτώσεως καὶ τῶν συνδέσμων |
| Σκέπτου δὲ τοῦ ἀπὸ τῆς Κορίνθου τὸν μὲν πηλὸν εὑρηκέναι φήσαντος , τὸν δὲ Πλάτωνα ζητεῖν , ἐπικόπτων αὐτὸν ὁ | ||
| δὲ καὶ Ἀμύντᾳ ἔλεγεν ἑαυτὸν ἐπιτρέψειν . τοῦ Φουρνίου δὲ φήσαντος οὐδ ' Ἀμύνταν ἂν δέξασθαι τόδε ὕβριν ἔχον ἐς |
| Οἶδα , ὦ τέκνον , πολλὰ ἐκεῖνον ἐτόξευσας . Οἷα πεποίηκας , ὦ Τιτάνων κάκιστε ; ἀπολώλεκας τὰ ἐν τῇ | ||
| καὶ μόνον ἐπριάμην τοῦ σοῦ ἔρωτος , ὅτι μου τηλικαύτην πεποίηκας τὴν γαστέρα καὶ μετὰ μικρὸν παιδοτροφεῖν δεήσει , πρᾶγμα |
| καίτοι τὸ Σωκράτης μεταμέλει ἀσύντακτον ὄν . ἐν οἷς καὶ προσιστορεῖ τὴν τῶν Στωϊκῶν διάταξιν περὶ τῶν κατηγορουμένων ὅρων ἐν | ||
| ἔνθα καὶ [ Τιμόθεον ] [ ] υἱὸν αὐτῷ γεγενῆσθαι προσιστορεῖ . § : Ἐγένοντο Θουκυδίδαι πολλοί . . . |