ἡ μὲν σοφία τοῦ κρείττονος μορίου τῆς ψυχῆς ἐστι , θεωρητικὸς ὑπάρχει νοῦς , ἡ δὲ τοῦ ἐσχάτου ἐν λογικοῖς | ||
μὲν ὁ περὶ θέατρά τινα καὶ δημώδεις ἀσχολούμενός τινας , θεωρητικὸς δὲ ὁ θεωρῆσαι δι ' ὑπερβολὴν φρονήσεως καλῆς δυνάμενος |
δὲ ἡ ἐμπαθής , ἁμαρτάνει . καὶ ἀεὶ μὲν ὁ πρακτικὸς νοῦς ἕνεκά του , ὁ θεωρητικὸς δ ' οὔ | ||
καὶ τὸ κοινωνεῖν τὴν φρόνησιν τῷ νῷ κατὰ τοὔνομα . πρακτικὸς γὰρ νοῦς ἡ φρόνησις ὀνομάζεται , περὶ τὰ συμφέροντα |
τοιαύτῃ πόλει ὁ ῥητορικὸς πάντα ὑποδύσεται : καὶ γὰρ ὡς πολιτικὸς καὶ ὡς ἀρχιτέκτων συγκεχυμένως ὑποκριθήσεται πάντα εἶναι καὶ πάντα | ||
σχέσεσιν ὁ σπουδαῖος ἐπαινετός , ἔνδον τε καὶ ἔξω , πολιτικὸς ὁμοῦ καὶ οἰκονόμος , ὡς τὰ μὲν ἔνδον ἐξορθοῦν |
καὶ πάλιν ὅτι ἐν μὲν τοῖς ἄλλοις ζῴοις οὐκ ἔστιν εὐεργετικὸς ἀλλ ' ἀνόμοιος ἐν πᾶσι , τό τε θυμικὸν | ||
πολλὰ ] δυναμένων καὶ οὐ περιουσιάζεσθαι πάντως , ἵνα τις εὐεργετικὸς ᾖ , δέοντος , ὡς εἴρηται καὶ τὸ ξενίων |
οἱ πολλοὶ τὰς Μούσας αἰτεῖν . καίτοι Σωκράτης ὁ Ἀθηναῖος ποιητικὸς μὲν οὐκ ἦν , ἐδεήθη δὲ τῶν Μουσῶν παρεῖναί | ||
χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο . Ὁ δὲ τρόπος ἐστὶ ποιητικὸς πράξεως ἢ παθήματος ἢ σχέσεώς τινος , καθ ' |
περιόδους πεπερασμένας ὁ κόσμος διοικῆται . Ὁ λόγος καὶ ἡ λογικὴ τέχνη δυνάμεις εἰσὶν ἑαυταῖς ἀρκούμεναι καὶ τοῖς καθ ' | ||
ἀλλήλων οὐσίαι , τρόπον δὲ ἄλλον συνιοῦσαι , καθάπερ ἡ λογικὴ ψυχὴ καὶ τὸ ζῷον ἢ τὸ ὀστρέϊνον ζῷον καὶ |
μονῳδίαι καὶ οἱ ῥυθμοὶ τῶν χορῶν καὶ ἡ τῶν ἠθῶν μίμησις , ὧν ἀνάγκη τὰ πλείω χρηστὰ φαίνεσθαι , μεταβάλλει | ||
μιμεῖσθαι πράξεις ἐν τραγῳδίᾳ ἢ νῦν γενομένας ὅτε καὶ ἡ μίμησις αὐτῶν γίνεται . δεῖ οὖν ταύτην τὴν διαφορὰν περὶ |
μὴ ἐν τῇ ὄψει ἡ κρίσις , ἀλλά τις καὶ λογισμὸς ἐπακολουθεῖ τοῖς βλεπομένοις . Τὸ γὰρ τῆς τε ἡμέρας | ||
: πολλὰ δ ' ἐστίν , ὧν οὐ δύναται στοχάσασθαι λογισμὸς ἀνθρώπινος : οὐ τὴν τύχην , ὥσπερ ἐχρῆν , |
ὑπάρχουσιν ἄνευ δυνάμεως , ὥς φησιν ἀλλαχοῦ , καὶ ὁ νοῦς αὐτὸς θιγγάνων αἱρεῖ αὐτὰ ἁπλαῖς ἐπιβολαῖς , ὥς φησιν | ||
καὶ ὁ νοῦς ΑἰακοῦΖεὺς γὰρ καὶ ἡ εἱμαρμένη καὶ ὁ νοῦς λέγεται μετέστρεψεν αὐτοὺς καὶ μετερύθμισε πρὸς τὸ κατ ' |
προνοίας εἴη ἂν λόγων οἰκειότερον καὶ θεολογικῆς θεωρίας ἐχόμενον : ἠθικὴ δὲ ἡ προκειμένη πραγματεία , καὶ ὅσον κατ ' | ||
τῇ φρονήσει ἕπεται καὶ ἡ σωφροσύνη , ὅτι καὶ πᾶσα ἠθικὴ ἀρετή , ὁ δὲ σώφρων οὐ δύναται ἐγκρατὴς εἶναι |
Ὅτι δ ' οὐκ ἔστιν ὀρθῶς ἡγεῖσθαι , ἐὰν μὴ φρόνιμος ᾖ , τοῦτο ὅμοιοί ἐσμεν οὐκ ὀρθῶς ὡμολογηκόσιν . | ||
ἡ μὲν τρυγὼν ἐκ φύσεώς ἐστι σώφρων ἡ δὲ ἀλώπηξ φρόνιμος ὁ δὲ λέων ἀνδρεῖος ὁ δὲ πελαργὸς δίκαιος : |
ἐκ τῶν ἀρχῶν πρόεισι τῶν γεωμετρικῶν , τὸ ὅλον τοῦτο πειραστικὸς συλλογισμὸς ἐν μαθήμασιν : εἰ δὲ ἀπό τινων κοινοτέρων | ||
ὡς ἂν γραφεῖεν οὐ γεωμετρικός . ὅθεν συνθλίβει μὲν ὁ πειραστικὸς εἰς ἀντιφάσεις τὸν προσποιούμενόν του ἐπιστήμονα εἶναι καὶ ἐπ |
? ? ἐτῶν ἀδιάφθοροι ; νόμος δὲ βλάπτει με οὐ γεγραμμένος ἄλλως δὲ ἔθει φλυάρωι πληρούμενος ἐπειδὴ παρ ' ἡμῖν | ||
εἶναι τὴν καρδίαν . ὁ μὲν πρῶτος ὑπ ' αὐτοῦ γεγραμμένος οὐσιώδης ἐστὶ κατὰ τὴν Ἐρασιστράτου δόξαν συγκείμενος , ἐπειδὴ |
νοῦν καὶ σύνεσιν ἔχειν καὶ γνώμην . νοῦν λέγω τὸν πρακτικόν : ὁ γὰρ νοῦς καθὼς εἴρηται καὶ θεωρητικός ἐστι | ||
εἰκότως προεβάλετο τὸ θεωρητικόν , διὰ δὲ τὰς πρακτικὰς τὸ πρακτικόν . Τούτων οὕτως ἐχόντων εἴπωμεν τὴν ὑποδιαίρεσιν τοῦ θεωρητικοῦ |
' ἐκάλεσαν ὅτι τῶν σχημάτων ὁ κύκλος ἀπήρτισται καὶ ἔστι τέλειος . καὶ τὸ ποτήριον οὖν τὸ δεχόμενον τὴν ὑγρὰν | ||
καὶ ἀεὶ ἄλλη : ἡ δὲ κίνησις οὐκ ἦν ἡ τέλειος ἐνέργεια , καθάπερ εἴρηται πρότερον , ἀλλ ' ἡ |
καὶ ἀναγκαῖα ἔχειν τὰ τοῖς τεθειμένοις ἑπόμενα , τοῦ δὲ λογιστικοῦ τὸ ἐξ ἐνδεχομένων καὶ ἐνδεχόμενα , δῆλον ὅτι διάφοροι | ||
δὲ ὑπὸ πόνων . ] Ἀφροσύνη δέ ἐστι κακία τοῦ λογιστικοῦ αἰτία τοῦ ζῆν κακῶς . ἔργα δὲ αὐτῆς : |
γε . τί δή ἐστιν τοῦτο περὶ οὗ αὐτός τε ἐπιστήμων ἐστὶν ὁ σοφιστὴς καὶ τὸν μαθητὴν ποιεῖ ; Μὰ | ||
ἤγουν ὁ ἄρχων τῆς νεὼς ἢ ὁ κωπηλατῶν πᾶς τε ἐπιστήμων τῶν ὅπλων καὶ στρατιώτης εἰσήρχετο εἰς τὴν ναῦν . |
τὰ χρησιμώτατα ἐκλέγουσαν ἀφ ' ἑκατέρας , οὐδείς ἐστι χαρακτὴρ ἴδιος , ἀλλ ' ὡς ἂν οἱ μετιόντες αὐτὴν προαιρέσεως | ||
, οἷον ἄρσεως ἢ βάσεως , ἢ ὅλου ποδός : ἴδιος δὲ ῥυθμοποιίας ὁ παραλλάσσων ταῦτα τὰ μεγέθη εἴτ ' |
ἢ ποιήσουσα ἢ μιμησομένη◄ . ►χρώμενος ἐπιστήμη ποιητής πίστις ὀρθή μιμητής οὐδέτερα ἐπιθεμένη . ἐπαναστᾶσα . ἀντίστροφον . ἀντὶ τοῦ | ||
χρώμενος διαλόγοις πρεπούσῃ μᾶλλον ἢ στρατιωτικοῖς κατορθώμασι . Φίλιστος δὲ μιμητής ἐστι Θουκυδίδου , ἔξω τοῦ ἤθους : ᾧ μὲν |
γιγνόμενον ὁρῶν . . ὁ δὲ Πολιτικὸς αὐτοῦ [ ] διάλογος ἁπάντων καταδρομὴν περιέχει τῶν Ἀθήνησιν δημαγωγῶν , ὁ δ | ||
καὶ ὁ πολὺς προσελθεῖν οὐκ ἠδύνατο . Ἔστι δὲ ὁ διάλογος διὰ μὲν τὸν Φαῖδρον ἠθικὸς καὶ καθαρτικὸς , ἐλεγκτικὸς |
πλήρης ? ? ? ? ? ὡς [ ἂν ] εὐφυὴς [ ] ? τῶν κοινῶν [ ] ἐννοιῶν ? | ||
καὶ προτελεῖν τῇ ἡλικίᾳ βουλόμενος , οὐχ ἥκιστα δὲ ὅστις εὐφυὴς τῶν νέων βασιλείου γένους πα [ . . . |
τῇ ὀργῇ κατὰ τὸ προσῆκον . . Ἐπειδὴ πολιτικὸς καὶ κοινωνικός ἐστιν ὁ ἄνθρωπος φύσει , ἀνάγκῃ καὶ λόγων καὶ | ||
τοῦ λογικοῦ καὶ κοινωνικοῦ ζῴου . Ὁ τοῦ ὅλου νοῦς κοινωνικός . πεποίηκε γοῦν τὰ χείρω τῶν κρειττόνων ἕνεκεν καὶ |
οὖν ὅτι οὐ δύναται γνῶναι αὐτό . ἄρα οὖν ἡ φιλοσοφία γνῶσις τῶν ὄντων εἶναι οὐ δύναται , ὅπου τὰ | ||
δόξαν θηρᾶται , ἀλλὰ τῇ αὑτοῦ ἀρετῇ . διόπερ ἐπεὶ φιλοσοφία εἰς ἑαυτὸν ἀνηρτῆσθαι ποιεῖ τῷ ἀγαθῷ πάντα , παθῶν |
τι ἄλλο κώλυμα γένηται πρὸς τῶν ὑπάτων . ἦν δὲ τοιόσδε ὁ νόμος : Δημάρχου γνώμην ἀγορεύοντος ἐν δήμῳ μηδεὶς | ||
τοῦ Αἴαντος θανάτῳ , ὁ Ἀγαπήνωρ δὲ ὁ τοιόσδε καὶ τοιόσδε ἐλθὼν εἰς τὴν Κύπρον χαλκωρυχήσει , οὗ τὸν πατέρα |
, ἔνυδρα . Ὅτι ἡ σοφία οὐκ ἔστι πρακτικὴ ἀλλὰ θεωρητική , δῆλον ἐντεῦθεν : μετὰ γὰρ τὸ εὐπορῆσαι τοὺς | ||
τῆς διαιρέσεως . καὶ διὰ μὲν τῆς διαιρέσεως ἐμάθομεν ὅτι θεωρητική ἐστι καὶ πρακτική : εἰς γὰρ ταῦτα τὰ δύο |
ἄνδρ ' ὁ φιτύσας πατὴρ ἐφῆκεν ἐλλοῖς ἰχθύσιν διαφθοράν . Τοιοῦτος ὢν τοιῷδ ' ὀνειδίζεις σποράν ; ὃς ἐκ πατρὸς | ||
δυνάμεσι καὶ ταῖς οὐσίαις : διὸ περικρατεῖται τοῖς σώμασι . Τοιοῦτος μὲν οὖν καὶ ὁ τῆς διαίτης τρόπος . Δεῖ |
σοφία ἕξις ἐπαινετή , ἡ ἐπαινετὴ ἕξις ἀρετή , ἡ σοφία ἄρα ἀρετή . ὡσαύτως δὲ καὶ ἡ σύνεσις καὶ | ||
οὖν ἐστι συμφέρον ῥώμη κάλλος ὑγίεια , ψυχῇ δὲ ἀνδρεία σοφία δικαιοσύνη : τὰ δὲ ἐπίκτητα φίλοι χρήματα κτήματα : |
ὑπάρχουσιν ἄμφω ἀκάκωτοι , ἐν ἐκείνῳ τῷ ἔτει προστεθήσεται ἡ παίδευσις αὐτοῦ καὶ ἡ γνῶσις καὶ μεταδώσει πολλοῖς τῆς οἰκείας | ||
δὲ ἐγκωμιαστικὰ δηλονότι ἔστι τάδε : γένος , ἀγωγὴ , παίδευσις , ἡλικία , φύσις ψυχῆς καὶ σώματος , ἐπιτηδεύματα |
σῶμα καὶ ψυχὴ συνέλθῃ ; Ἔσται γὰρ ὁ λόγος οὗτος δηλωτικὸς τοῦ ἐσομένου , οὐχ οἷος ὅν φαμεν αὐτοάνθρωπος , | ||
ἀπορηματικός ἐστι καὶ προπερισπᾶται , ἢ συλλογιστικὸς καὶ ἀποφαντικὸς καὶ δηλωτικὸς ἀληθείας ἢ ψεύδους καὶ παροξύνεται . παροξύνεται δὲ καὶ |
ὁπότε εἰσίοιμι ὑποστένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοττὸς ἀτελὴς ὑποκρώζων ὥστ ' ἐμὲ ὅσον αὐτίκα οἰόμενον ἐπιβήσειν αὐτὸν | ||
: καταμελήσας δέ , χωλὴν τοῦ βίου διαπορευθεὶς ζωήν , ἀτελὴς καὶ ἀνόητος εἰς Ἅιδου πάλιν ἔρχεται . ταῦτα μὲν |
τέλος δὲ ἔχον τὸ ἀληθές , καὶ τὸ πρακτικὸν τοῦ θεωρητικοῦ , ὅτι εἰ καὶ μὴ ὑπόκεινται αὐτῷ πάντα τὰ | ||
κατὰ Ἀριστοτέλη ἢ ἡ ἀπάθεια κατὰ Πλάτωνα , τοῦ δὲ θεωρητικοῦ ὕλη μὲν τὰ ὄντα πάντα , τέλος δὲ ἡ |
. ὃ καὶ πέπονθε Θεμιστοκλῆς , μηδὲν οἴκοθεν προσμαθὼν , λογικὸς ἦν ὁ ἀνὴρ , οἴκοθεν παιδευθείς . ἀπαίδευτος ἡ | ||
μᾶλλον καὶ τὸ ἧττον : οὐ γὰρ λέγεταί τις μᾶλλον λογικὸς οὐδὲ μᾶλλον θνητὸς καὶ ἧττον λογικὸς ἢ ἧττον θνητός |
, ὥσπερ ἡ οἰκοδομική : φρόνησις δὲ ἕξις μετὰ λόγου πρακτική , ὡς μετὰ ταῦτα ῥηθήσεται : ἡ ἄρα τέχνη | ||
καὶ διὰ μὲν τῆς διαιρέσεως ἐμάθομεν ὅτι θεωρητική ἐστι καὶ πρακτική : εἰς γὰρ ταῦτα τὰ δύο διείλομεν τὴν φιλοσοφίαν |
, ὅτι ἐκ μὲν τοῦ πράως τὰ δυσχερῆ φέρειν ὁ ἀνθρώπινος τρόπος εὐλόγιστος ἀναφαίνεται καὶ πρὸς τὸ παρὸν ἐπελαφρύνων τὰ | ||
ἔξω σώματος πάντῃ καὶ γενέσεως , ὁ δὲ λόγος ὁ ἀνθρώπινος μετὰ τούτων ἐστίν , ἔστ ' ἂν ἡ ψυχὴ |
αὐτῷ περιττότερον τοὺς πεπαιδευμένους . καθόλου δὲ τοὺς ἀπό τινος ἐπαινουμένης μούσης ὁρμωμένους εὐεργέτει , συλλαμβάνων ἐκ τῆς ἰδίας οὐσίας | ||
ἢ χρημάτων ἢ σώματος ἢ γένους , ἀλλὰ μὴ γελᾶν ἐπαινουμένης ἀκούοντα ; ὡς δή τοι εἴ τις ἔχει ψευδῆ |
) Ἑρμῆς καὶ ὁ λόγος καὶ λογικῶν τεχνῶν ἡγεμονεύει καὶ πρακτικῶν , ὑποτιθεὶς ἑκάστῃ καὶ ἐφευρέσεις καὶ πανουργίας καὶ ἀφορμάς | ||
αἱρούμεθα διὰ τὴν εἰρήνην . αἱ μὲν οὖν ἐνέργειαι τῶν πρακτικῶν ἀρετῶν ἐν τοῖς πολιτικοῖς εἰσι καὶ πολεμικοῖς : αἱ |
ἀνθρώπων ἴδιον ὥρισται , διάνοια μέν ἐστιν ὁ λόγος ὁ ἐνδιάθετος διέξοδός τις οὖσα καὶ ἀναπόλησις καὶ διάκρισις τῶν μνημονευθέντων | ||
τὸ ἐνάρθρου . Ἔστι δὲ καὶ πρῶτος τῇ φύσει ὁ ἐνδιάθετος τοῦ προφορικοῦ , ἐπεὶ καὶ συναναιρεῖ μὲν αὐτόν , |
μάλιστα καὶ εὐτυχὴς καὶ μακάριος καὶ ὄλβιος καὶ εὐσεβὴς καὶ θεοφιλὴς καὶ ἀξιωματικός , βασιλικός τε καὶ στρατηγικὸς καὶ πολιτικὸς | ||
πράξεων . τοιγαροῦν μετ ' ὀλίγων ἄλλων φιλόθεός τε καὶ θεοφιλὴς ἐγένετο , καταπνευσθεὶς ὑπ ' ἔρωτος οὐρανίου καὶ διαφερόντως |
καὶ οὐδὲν ἐλάττονος ἢ τούτου ; ἵνα τὴν ὅτ ' ἀδωροδόκητος ὑπῆρχε προαίρεσιν αὐτοῦ τῆς πολιτείας ἀναμνησθέντες , ὡς προβεβλημένη | ||
λέγειν ὕστερον ὡς μόνος εἴη Ξενοκράτης τῶν πρὸς αὐτὸν ἀφιγμένων ἀδωροδόκητος . ἀλλὰ καὶ πρεσβεύων πρὸς Ἀντίπατρον περὶ αἰχμαλώτων Ἀθηναίων |
Αἰγυπτιακῶν ἔργων „ : ἐπεὶ ζῶν γε ὁ βασιλεὺς καὶ φιλήδονος τρόπος ἐν ἡμῖν γεγηθέναι τὴν ψυχὴν ἀναπείθει ἐφ ' | ||
νομίζων τὰς εὐεργεσίας ] . οὐδεὶς γὰρ οὕτω μαλακὸς οὐδὲ φιλήδονος ὃς οὐχ ἥδεται τῇ αὑτοῦ πράξει , κἂν τύχῃ |
μόλις πολλοῖς καὶ μεγάλοις πόνοις ἀνευρισκόμενα . οὗ χάριν ὁ φιλομαθὴς τοῦ τόπου Συχὲμ ἐνείληπται , μεταληφθὲν δὲ τοὔνομα Συχὲμ | ||
μάλιστα ἐξ ὧν ἀναγινώσκεις ἕως τοῦ δεῦρο , ἵνα ὡς φιλομαθὴς ἐγενήθης ἕως τοῦ δεῦρο οὕτως καὶ φιλομαθὴς ἔσῃ . |
συνθηκῶν . Ταῦτα δὲ πάντα τὰ λεγόμενα τὰς κινήσεις τοῦ ἐπιθυμητικοῦ τὰς εἰς ἡμᾶς γινομένας ἐμφαίνει , τουτέστι τὰς καταγωγοὺς | ||
νοητόν . Τὸ δὲ μόγις ἐξαναπνεύσας : ὁ ἵππος τοῦ ἐπιθυμητικοῦ δηλονότι ἤρξατο κατηγορεῖν τὸν ἡνίοχον ὅτι ἔδει προσελθεῖν τοῖς |
κρατούντων , καταλιπὼν τούτους ἐπεθύμησας τῆς ἐμῆς ἀγραυλίας καὶ ἀγενείας οἰκεῖος γενέσθαι ; Ἦν δὲ οὗτος κατὰ τὰς ὁμιλίας εὔστοχος | ||
: οὗτος γὰρ καὶ τὸ τῆς πρεσβείας εἶχε κῦρος ἅτε οἰκεῖος ὢν βασιλεῖ : ὁ δὲ ἕτερος χάριν τοῦ πείθειν |
ἀποτέλεσμα , ἀλλὰ παρακολούθημα . Ὅτι οἱ μὲν ἀπὸ τῆς λογικῆς ψυχῆς ἄχρι τῆς ἐμψύχου ἕξεως ἀπαθανατίζουσιν , ὡς Νουμήνιος | ||
ἑτέρην προτέρην : τὴν ἀμείνω λέγει καὶ αὐτὴν οὖσαν τῆς λογικῆς ψυχῆς ἅμιλλαν σύντονον πρὸς τὸ ἀγαθὸν ὁρῶσαν . ταύτην |
δὲ ὑπόκειται , τοῦ δὲ δευτέρου , ἐν ᾧ ὁ κοινὸς ὅρος ἀμφοτέρων κατηγορεῖται , τοῦ δὲ τρίτου , ἐν | ||
οὐδὲ ἑαυτόν . μηθὲν ἴδιον κτῆμα νομιζέσθω φιλοσόφῳ . ὧν κοινὸς ὁ θεὸς καὶ ταῦτα ὡς πατήρ , τούτων μὴ |
ταῦτα περὶ τὰς σημείωσαι ἀρχὰς ἀρετή , κτῆσις ἀρκοῦσα , φρόνησις τὸ γὰρ τῆς εὐνοίας κοινόν ὧν τὰ μὲν δύο | ||
, σοφία μὲν [ γὰρ ] πρὸς θεραπείαν θεοῦ , φρόνησις δὲ πρὸς ἀνθρωπίνου βίου διοίκησιν . ἄχρι μὲν οὖν |
' ἔμμεναι , εἴτε τευ ἄλλου , εὔκηλος φορέοιτο . Λόγος γε μὲν ἐντρέχει ἄλλος ἀνθρώποις , ὡς δῆθεν ἐπιχθονίη | ||
γὰρ αὐτὸς αὐτῷ ἐστιν ὁ τοῦ ΑΓ πρὸς ΓΒ . Λόγος ἄρα τοῦ ΔΖ πρὸς ἑκάτερον . , ] ὁ |
. Καὶ καθόλου δὲ τὸ μὲν ἐνθύμημα συλλογισμός τίς ἐστι ῥητορικός , ἡ περίοδος δὲ συλλογίζεται μὲν οὐδέν , σύγκειται | ||
ἀπὸ ταὐτομάτου δεθῆναι τὴν γλῶτταν : ἦν δὲ ὁ ἀνὴρ ῥητορικός φησί , καὶ συμβουλεύσασθαι δυνάμενος . . . . |
ὑγιοῦς ἐπὶ τὴν ἄσκησιν ἦλθες . καὶ μὴν ὅ γε προτρεπτικὸς λόγος τοῦ πατρὸς ἀνάγκην ἐπιτίθησιν οὐδεμίαν , ἵνα ἐθελουργὸς | ||
δέοι . καὶ ὅσα τοιαῦτα . ὁ δὲ τοῦ κατηγόρου προτρεπτικὸς μὲν καὶ αὐτὸς ἐπὶ τὸ ζητῆσαι τὰ πράγματα ὁμοίως |
. δευτέραν δέ , ὅτι εἰσαγωγὴ οὖσα φιλοσοφίας ἡ παροῦσα πραγματεία , τῆς τεχνούσης τὰς ἄλλας τέχνας καὶ ἐπιστήμας , | ||
γὰρ αὐτῇ γνῶσις ὡς ὀφθαλμοῖς βλέψις καὶ εὐνομία ὡς ζωῆς πραγματεία . καὶ εἶδες ἂν περὶ μηδὲν ἄλλο τὴν νεάζουσαν |
δὲ οἱ μὲν ἄλλοι πάντες κατεκοιμήθησαν , ἡσυχία δὲ ἦν ἀκριβής , περιλαβοῦσα ἡ Ἀνθία τὸν Ἁβροκόμην ἔκλαεν ἄνερ λέγουσα | ||
μίαν . Τὸ δὲ τρίτον γένος τῶν διαλειπόντων πυρετῶν ὁ ἀκριβής ἐστι τεταρταῖος , πολυχρονιώτερος καὶ ἐπὶ μόνῳ γινόμενος τῷ |
δικαστὴς , αὐτὸς ἄρχων , αὐτὸς σωτὴρ , καὶ τούτων τεχνίτης ἀφίξῃ . Ταῦτά σε προσδοκῶμεν , Ἱππόκρατες , ταῦτα | ||
ὁ τεχνίτης τὸν ἄτεχνον διδάσκει . εἰ δὲ μήτε ὁ τεχνίτης τὸν τεχνίτην διδάσκει μήτε ὁ ἄτεχνος τὸν ἄτεχνον μήτε |
ἐκλείψεσι τῆς σελήνης καὶ ἐπὶ τοῖς κατοιχομένοις , ἐπειδὴ ἐνομίζετο καθαρτικὸς εἶναι καὶ ἀπελαστικὸς τῶν μιασμάτων . διόπερ πρὸς πᾶσαν | ||
, ἵνα μὴ αὐτῷ λυμαίνηται τὸ μακάριον . ὁ δὲ καθαρτικὸς καὶ θεωρητικὸς τοῦ κατ ' ἄνθρωπον παντὸς ἀποσχόμενος καὶ |
μὲν δὴ φιλόσοφος τὴν φύσιν καὶ ὁ μουσικὸς καὶ ὁ ἐρωτικὸς ἀνακτέοι . Τίς οὖν ὁ τρόπος ; Ἆρά γε | ||
εἰς τὴν τῶν καλῶν τε κἀγαθῶν θήραν ἔχοιμι διὰ τὸ ἐρωτικὸς εἶναι : δεινῶς γάρ , ὧν ἂν ἐπιθυμήσω ἀνθρώπων |
πάντων τῶν ἀνθρωπίνων . ὅστις ἂν οὖν ὑμῶν βούληται ἢ οἰκονομικὸς ἢ δημηγορικὸς ἢ στρατηγικὸς γενέσθαι ἢ ὅμοιος Ἀχιλλεῖ ἢ | ||
, ; , ; , . . Ἀσκληπιόδοτος ἀποθάνωμεν χρηματισμός οἰκονομικὸς δὲ ὢν καὶ γεωργικός , ἀποθανόντος αὐτῷ τοῦ πατρός |
μὴ σκολιῶς . τὰ δὲ ἡμέτερα τί ἂν εἴποι ὁ αὐτοδίδακτος ποιητής ; ποῦ δὲ ἀνάξει ἡμῖν τὴν ῥίζαν , | ||
τότε . Λέγει δέ που αὐτῷ καὶ ἀοιδὸς ἀνήρ , αὐτοδίδακτος δ ' εἰμί , θεοὶ δέ μοι ὤπασαν ὀμφήν |
ἐστιν ἢ τινῶν μορίων ἕξις τοῦ παθητικοῦ ψυχῆς , οἷον θυμικοῦ μὲν ἀνδρεία , ἐπιθυμητικοῦ σωφροσύνη , δικαιοσύνη δὲ ἀμφοτέρων | ||
ζητούντων ἐν θυμῷ μεγάλην ἀρετήν : καὶ γὰρ κινουμένου τοῦ θυμικοῦ ἐν τῇ καρδίᾳ , ὅθεν καὶ εὐκάρδιος , παρακινεῖταί |
τῶν δοκούντων ἐνδόξων : διαφορὰ δὲ αὐτῶν ὅτι ὁ μὲν διαλεκτικὸς καὶ ἐκ δοκούντων καὶ ὄντων , ὁ δὲ λοιπὸς | ||
τὰς ἀνωτάτω καὶ τὴν καθόλου ἐπισκεπτομένου φύσιν . ὁ δὲ διαλεκτικὸς ἀποδώσει τοὺς ὁρισμοὺς ἔκ τε τοῦ εἴδους καὶ τῆς |
γε ταύτης αὐτὸ τὸ ὄν , ὁ κρύφιος τῷ ὄντι διάκοσμος . Ἔτι οὖν μειζόνως ἡ τούτου αἰτία παντελής : | ||
καὶ νοερὰς πολλὰς τάξεις παρειλήφαμεν , καὶ τῶν ψυχῶν ὁ διάκοσμος πολλαχῇ τῷ κατ ' εἴδη τὰ ὄντα διακρίνειν μελετήσαντι |
πόλεσιν , ὅπως μήτε αὐτὸς κίβδηλός ποτε φανεῖται ὁτῳοῦν , ἁπλοῦς δὲ καὶ ἀληθὴς ἀεί , μήτε ἄλλος τοιοῦτος ὢν | ||
ἡμέτερα + ὅστις δέ , φησίν , ἐστὶν ἀγαθὸς καὶ ἁπλοῦς καὶ ἄκακος τὴν γνώμην , ἢ ἀγαθὸς καὶ ἐπιτήδειος |
αἱρετὴ καὶ οὐ πρὸς ἄλλο σκοπεῖ , ἀλλὰ μόνον ἡ γνῶσις αὐτῆς ἀρκεῖ πρὸς εὐδαιμονίαν . κατήκοοι . ἀντὶ τοῦ | ||
τῆς φιλοσοφίας θαυμάσας τις τὸ ὑπερέχον τῆς γνώσεως εἴποι γνῶσις γνῶσις πολλάκις καὶ οὐδαμῶς ἄγνοια : μόνη γὰρ ἡ φιλοσοφία |
ἑαυτὸν ἀγνοῶν οὐκ ἔστι πολιτικὸς οὐδ ' οἰκονομικὸς οὐδ ' ἠθικός . εἰ δὴ μέλλεις κτλ . συλλογισμοῦ πρώτη πρότασις | ||
, ἀλλὰ ἐν ἀρχῇ τοῦτο κρύπτειν σπουδάζουσιν : Ὁ λόγος ἠθικός : ἐμὲ ἐρωτᾷς , ὦ δέσποτα ἄπολλον , πόθεν |
τὸν καθ ' ἡμᾶς νοῦν , εἰς τὸ πρακτικὸν καὶ θεωρητικόν . καὶ εἰπὼν διαφέρειν αὐτοὺς ἀλλήλων κατὰ τὰ ὑποκείμενα | ||
γὰρ τοῦτο ἐπιστήμη ἐστίν . εἰς τρία δὲ ὑποδιαιρεῖται τὸ θεωρητικόν , τουτέστιν εἰς φυσιολογικὸν μαθηματικὸν καὶ θεολογικόν , ἐπειδὴ |
τὸ τοιοῦτον ἐπιτηδείων ἁπλῶν φθεγμάτων , οὕτως ἄρχεται ταῖς τοῦ ἐνδιαθέτου ἐπιβάλλειν διαρθρώσεσιν , καθὸ λογικὸν ἤδη ὑπάρχει ζῶον , | ||
βαρύτητος διὰ τὴν εἰρωνείαν εἰσαχθὲν ἔχει μὲν οὐκ ὀλίγον τοῦ ἐνδιαθέτου κατὰ τὸ τῆς λέξεως σχῆμα , τὸ δὲ ὅλον |
οὔτε τῶν ἀπείρων οὔτε τῶν ἄλλοτε ἄλλως γινομένων ἔστι τις τεχνικὴ γνῶσις . αἱ δέ γε κατὰ μέρος ἱστορίαι ἄπειροί | ||
τῆς εὑρέσεως : ἢ γὰρ ἐθνική ἐστιν ἡ λέξις ἢ τεχνικὴ ἢ νομική . ὁ γοῦν παρασάγγης οὐκ οἶδα τίς |
προσποίημα τοῦθ ' ὑπέμεινε , καὶ δόξας ἁπάντων ἀνθρώπων εἶναι φρονιμώτατος , μετὰ τοῦτ ' ἔπειθεν αὐτοὺς τὴν αὐτὴν γνώμην | ||
ἡνίοχος παντὸς καλοῦ , ἀδωροδόκητος , ἀγαθῶν ἀγαθώτατος , φρονίμων φρονιμώτατος : ἐστὶ δὲ καὶ πατὴρ εὐνομίας καὶ δικαιοσύνης , |
ἥμερον καὶ φιλάνθρωπον , καλοκἀγαθίας | ἐραστὴν ἰσότητός τε καὶ ἀτυφίας , ἐν βελτίονι τεταγμένον τάξει , λογισμοῦ προαγωνιστήν , | ||
τὸν πλαστὸν καὶ φένακα τῦφον ἀντὶ τῆς ἀπλάστου καὶ ἀψευδοῦς ἀτυφίας ἐπαινεῖσθαί τε καὶ θαυμάζεσθαι ; παγκάλως δὲ προσδιέσταλται τὸ |
ἄνευ πράξεως . διαφέρει μέντοι τὸ ὡς ἀληθὲς ἀγαθὸν τοῦ πρακτικοῦ ἀγαθοῦ καὶ τὸ ὡς ψευδὲς κακὸν τοῦ πρακτικοῦ κακοῦ | ||
τοῦ θεωρητικοῦ ἕξις καὶ ἀρετή , ἡ δὲ φρόνησις τοῦ πρακτικοῦ , κρείττων δὲ ὁ θεωρητικὸς νοῦς τοῦ πρακτικοῦ , |
, καὶ διὰ τοῦτο αἱρετόν ἐστιν . αἱρεῖται γὰρ ὁ σπουδαῖος καὶ ζῆν καὶ αἰσθάνεσθαι καὶ νοεῖν , ὅτι αἰσθάνεται | ||
τὸ ἡδὺ καὶ τὸ ἵλεων τοῦτο : ἵλεως δὲ ὁ σπουδαῖος ἀεὶ καὶ κατάστασις ἥσυχος καὶ ἀγαπητὴ ἡ διάθεσις ἣν |
ὑπὸ χολῶν βλαπτομένους . Ἡ Σελήνη οἴκοις ἢ ὁρίοις Ἑρμοῦ ἀγχίνους , δριμεῖς , ἐπικερδεῖς , παιδεραστὰς δὲ καὶ φιλογυναίους | ||
, ἵνα καὶ διὰ θεωρίας τὴν τέχνην ἰσχύσῃ παραλαβεῖν : ἀγχίνους δὲ πρὸς τὸ ῥᾳδίως τοῖς λεγομένοις καὶ γινομένοις παρακολουθεῖν |
οἱ παῖδες κληρονόμοι , τοῖς δὲ μὴ κληρονόμοις οὐκ ἦν μετουσία τῶν ὄντων . ἀλλὰ μὴν ὅτι ταῦτ ' ἀληθῆ | ||
φαύλοις μετασχεῖν συνέβη , τῆς δ ' οὐκ ἔστιν ἄλλοις μετουσία πλὴν τοῖς ἐν ἀνδραγαθίᾳ διαφέρουσιν . ἀλλὰ μὴν περί |
: τὸ γὰρ τί ἦν εἶναι αἴτιον καὶ ἀρχή . Ὁρισμὸς δὲ πολλαχῶς λέγεται . εἷς μὲν ὁ τί σημαίνει | ||
λαμβάνεται πᾶς ὁρισμός . καὶ ἀρκτέον ἀπὸ τοῦ πρώτου . Ὁρισμὸς τοίνυν ἐστὶ λόγος σύντομος τῆς ἑκάστου φύσεως δηλωτικός . |
κερκίδι καλῶς χρήσεται , καλῶς δ ' ἐστὶν ὑφαντικῶς : διδασκαλικὸς δὲ ὀνόματι , καλῶς δ ' ἐστὶ διδασκαλικῶς . | ||
καλεῖ , ᾧ τρόπῳ πρώην εἰρήκειν : ὁ προφορικὸς καὶ διδασκαλικὸς καὶ ἐφερμηνευτικὸς λόγος Ἑρμῆς εἰς τοὺς ἐπιμηθεστέρους καὶ ὑστερογνώμονας |
/ καὶ τοῦ λοιποῦ τοῖς σύμπασιν ἦν πρᾶιός τε καὶ σώφρων . / Κτησίας καὶ Ἡρόδοτος , Διόδωρος καὶ Δίων | ||
δὲ ἐπὶ τοῦ τρίτου γεννώμενος ἔσται πλούσιος καὶ πεπαιδευμένος , σώφρων , δίκαιος , ἰδιοπράγμων , εὐσεβής , εὐμετάδοτος καὶ |
' ὑβρισμοὺς οὐκ ἐναισίους ἐμοί . ἦν μὲν γὰρ αὐτῶι σκοπὸς ἀεὶ τοὐμὸν κάρα , τοῦ δ ' ἀγκυλητοὺς κοσσάβιους | ||
τῆς δημοκρατίας πολιτευόμενος : εἰκότως : ᾧ γὰρ τὸ πλέον σκοπὸς ζητεῖν , δωρεὰν λαμβάνειν , κἂν ἡ πόλις βλαπτομένη |
Εἱμαρμένην πατέρα καλεῖ , ᾧ τρόπῳ πρώην εἰρήκειν : ὁ προφορικὸς καὶ διδασκαλικὸς καὶ ἐφερμηνευτικὸς λόγος Ἑρμῆς εἰς τοὺς ἐπιμηθεστέρους | ||
ὅτι ἀδιαίρετός ἐστιν ὁ τούτων λόγος . ὁ μέντοι γε προφορικὸς οὐκ ἔστιν ἀδιαίρετος : διαιρεῖται γὰρ εἰς μακρὰν καὶ |
πιθανῶς δὲ ὁ Εὐριπίδης τὸν μῦθον προσήρμοσεν : ὁ γὰρ φυσικὸς λόγος τὸν ἥλιον ἀποδείκνυσι τὴν ἐναντίαν ἰόντα πορείαν τῷ | ||
, ὅτι ὁ θυμός ἐστι φυσικός , ὅτι δέ ἐστι φυσικὸς δῆλον , διότι καὶ κατὰ γενεὰς ἐπακολουθεῖ . εἰ |
ἄτοπον . ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἀξιωμάτων ὁ ἔλεγχος κατὰ τῶν ἐνισταμένων διὰ τῆς ἀντιφάσεως , ἐπεὶ καὶ | ||
τὰς θεραπαινίδας διέφθειρεν : ταῦτα δὲ ἀληθὴς τῆς μοιχείας ἐστὶν ἔλεγχος : ὁ δὲ διώκων ὑπὲρ τοῦ εὐνούχου ἀπολογούμενος εἰκότως |
Ἴστω γὰρ καὶ γινωσκέτω ὁ υἱὸς τοῦ Σωστράτου , ὁ ὑμνούμενος δηλονότι , ἔχων δαιμόνιον καὶ λαμπρὸν πόδα καὶ προοίμιον | ||
ἵππος καὶ ποικιλώτατος αὐτῷ τε Διὶ προσφιλέστατος , ὧδέ πως ὑμνούμενος ὑπ ' αὐτῶν , θυσίας τε καὶ τιμὰς ἅτε |
Γὰδ ἐτῶν ὀκτὼ μηνῶν δέκα , Ἀσὴρ ἐτῶν ὀκτὼ , Ἰσσαχὰρ ἐτῶν ὀκτὼ , Ζαβουλὼν ἐτῶν ἑπτὰ μηνῶν δυοῖν , | ||
Γὰδ ἐτῶν ὀκτὼ μηνῶν δέκα , Ἀσὴρ ἐτῶν ὀκτὼ , Ἰσσαχὰρ ἐτῶν ὀκτὼ , Ζαβουλὼν ἐτῶν ἑπτὰ μηνῶν δυοῖν , |
ἀλλὰ πρωτουργοῦ αἰτίας οὔσης . Ἄνευ μὲν οὖν σώματος οὖσα κυριωτάτη τε αὐτῆς καὶ ἐλευθέρα καὶ κοσμικῆς αἰτίας ἔξω : | ||
ἡ προκειμένη ἐπιστήμη , πρώτη τε οὖσα πασῶν ἐπιστημῶν καὶ κυριωτάτη . ἐρεῖ δὲ καὶ ὅτι καὶ περὶ ταὐτὰ τῷ |
. αὗται ἠρώτων αὐτοὺς τίνες εἶεν . ὁ δ ' ἑρμηνεὺς εἶπε περσιστὶ ὅτι παρὰ βασιλέως πορεύονται πρὸς τὸν σατράπην | ||
κατὰ τὴν πρώτην ἑπταετίαν γίνεσθαι , ὅτε ἤδη ἱκανός ἐστιν ἑρμηνεὺς εἶναι τῶν συνήθων ὀνομάτων καὶ ῥημάτων τὴν λογικὴν ἕξιν |
ἡμῖν [ δὲ δικαιοσύνη ] ? τε καὶ ἀδικία , εὐνομία ? ? ? ? τε καὶ δυσνομία , ἥ | ||
εὐλογία , εὐμαθία , εὐφωνία , εὐστοχία , εὐστομία , εὐνομία , εὐδικία , εὐπαιδία , εὐγαμία , εὐτεκνία , |
μαχομένοις ἐναλλὰξ εὐχαί τε καὶ οἰμωγαὶ καὶ παντὸς ἄλλου πάθους ἐναγωνίου φωναὶ συνεχεῖς , αἱ μὲν πρὸς τὰ δρώμενά τε | ||
οὕτω : Τελεσιάδᾳ τόλμᾳ γὰρ εἰκώς , ὡς τοῦ Τελεσιάδου ἐναγωνίου προγόνου γενομένου . ὁ δὲ νοῦς : τῷ γὰρ |
τὸν ἔρωτα καὶ τῷ Χρύσῃ προῖκα τὸ θυγάτριον δεδωκότος οὐδὲ ζηλωτὴς γέγονεν οὗτος δῶρα λαμβάνων . καίτοι τὸν Ἀγαμέμνονος πόθον | ||
τὴν Δημοσθένους γλῶτταν : Δημοσθένης γὰρ μαθητὴς μὲν Ἰσαίου , ζηλωτὴς δὲ Ἰσοκράτους γενόμενος ὑπερεβάλετο αὐτὸν θυμῷ καὶ ἐπιφορᾷ καὶ |
ἵππου χαλεποῦ καὶ βιαίου κατέχων τὸ ἄγριον καὶ ἀπειθὲς , ἐκφερόμενος μὲν ὑπ ' αὐτοῦ , πολλάκις δὲ κατέχων καὶ | ||
τῷ πρώτῳ Περὶ ὅρων , λόγος κατ ' ἀνάλυσιν ἀπαρτιζόντως ἐκφερόμενος , ἤ , ὡς Χρύσιππος ἐν τῷ Περὶ ὅρων |
ὁ τὸν κανόνα καὶ τὸν ὅρον ἀποδιδούς . Τί ἔστιν ἐμπειρία ; ἡ πολλάκις τοῦ αὐτοῦ πράγματος δοκιμασία καὶ γνῶσις | ||
βουλεύεσθαί ἐστι . πεῖρα γὰρ γνῶσις πράγματος ἑνὸς ἄλογος , ἐμπειρία δὲ γνῶσις πλειόνων ἄνευ τῆς αἰτίας ἢ μνήμη καὶ |
τό τ ' εἶδος ὀρθὸς καὶ διηρθρωμένος , ὑψαύχην , ἐπίγρυπος , λευκὸς ἰδεῖν , μελανόμματος , τιμῆς ἐραστὴς μετὰ | ||
ὢν τό τε εἶδος ὀρθὸς καὶ διηρθρωμένος , ὑψαύχην , ἐπίγρυπος , λευκὸς ἰδεῖν , μελανόμ - ματος , τιμῆς |
Ἀθηναίοις , τὰ μέγιστα αὐτοὺς ὠφέλησεν . Ἦν δὲ καὶ καθαρώτατος τὴν στολήν , ὡς ἀνυπερβλήτῳ χρῆσθαι μαλακότητι ἱματίων , | ||
, τουτέστι τὸν τριμερῆ χρόνον , τὸν σύμπαντα αἰῶνα , καθαρώτατος καὶ διαυγέστατος , ὑπ ' οὐδενὸς βλαβεροῦ συσκιαζόμενος , |
ἔσται ἢ καὶ φαρμακοποσίᾳ τελευτήσει ἢ ἀπάγξεται καὶ οὐδὲ ταφῆς ἀξιωθήσεται . Ὁ μὲν Κρόνος ἐν Ὑδροχόῳ χαίρει , ὁ | ||
πανηγεμόνι καὶ πατρὶ μυρίων ἐπαίνων καὶ ἐγκωμίων καὶ ἀναφαιρέτων ἄθλων ἀξιωθήσεται : τὰ δ ' ἆθλα μεγάλα καὶ ἀδελφά , |
διαλέγονται , ἀλλὰ καὶ περὶ νοερῶν καὶ ψυχικῶν καὶ φυσικῶν διακόσμων ἀναδιδάσκουσιν , οὐ μὴν ἀλλὰ γὰρ καὶ τὸν αἰσθητὸν | ||
, ὅτι τριῶν ὄντων ὑπὲρ τὰς φυσικὰς οὐσίας τῶν ἀρχικῶν διακόσμων , τοῦ τε θείου καὶ τοῦ νοεροῦ καὶ πρὸς |
τελεία . διὸ ἐνεργεῖ μὲν καὶ ἐν τῷ ἐνεργεῖν ἡ τελειότης : ἐπεὶ δὲ καὶ ὅταν ἐπίστηται οὐ πάντως ἐνεργεῖ | ||
, κίνησιν λέγω καὶ τελειότητα τῆς δυνάμεως . πᾶσα γὰρ τελειότης σῴζει ὃ τελειοῖ : ἕως μὲν γὰρ ἡ δύναμις |
. Εἰκοστὴ Θάσος . . . Σκύλαξ : Καρυανδεύς : μαθηματικὸς καὶ μουσικός . Περίπλουν τῶν ἐκτὸς τῶν Ἡρακλέους στηλῶν | ||
παραγενόμενον αὐτόν , ἔφη : Οὐδὲν αὐτοῦ ἀχρωμότερον . Ἀφυὴς μαθηματικὸς μοιρολογῶν τινα ἔφη : Οὐκ ἦν σοι κατὰ γένος |
ἐξέβαλε καὶ πρὸς Μέτελλον ἐπιπεμφθέντα ὑπὸ Σύλλα ἀπεμάχετο γενναίως . περιώνυμος δὲ ὢν ἐπὶ τόλμῃ , βουλὴν κατέλεξεν ἐκ τῶν | ||
τόλμης καὶ φρονήματος λαμπροῦ , καὶ τἆλλα ὢν ἐς θρασύτητα περιώνυμος , ὥστε τὴν βουλὴν δείσασαν ἑλέσθαι τοὺς παρὰ σφίσιν |
μερίδος : ὥστε ἐνθένδε δῆλον εἶναι , ὅτι ὁ μὲν Ῥουβὴν τοῦ Ἰακώβ , ὁ δὲ Λευὶ τοῦ Ἰσραὴλ πρωτότοκός | ||
οὖν τρόπον οἱ δύο τοῖς δυσὶν ἐφαρμόζονται , θεασώμεθα . Ῥουβὴν μὲν σύμβολον εὐφυΐας ἐστίνἑρμηνεύεται γὰρ ὁρῶν υἱός , ἐπειδὴ |
δ ' ὁ Αἰτωλός , παρακαθεσταμένος ὑπ ' Ἀγαθοκλέους τἀδελφῷ σύνεδρος , τὴν ἐναντίαν δοὺς γνώμην ἔπεισεν ἅπαντας διακαρτερεῖν μέχρι | ||
αὐτῷ ζωμοῦ ἐγκατεμέμικτο . καὶ ὅ γε κίναιδος , ὁ σύνεδρος , οὐκ ἀμούσως ποτὲ καὶ εἰς τοὺς ἄλλους τοὺς |
πρὸς Λεπτίνην μικτῶς : καὶ συμβουλευτικῶς τὸ συμβουλευτικόν : καὶ δικανικὸς μὲν χαρακτήρ ἐστιν ὁ λεπτὸς καὶ πυκνὸς καὶ συλλογιστικὸς | ||
, καὶ τοτὲ μὲν πανηγυρικός , τοτὲ δὲ συμβουλευτικὸς ἢ δικανικὸς ἢ ὅλως τοιόσδε ἢ τοιόσδε ὁ λόγος γίνεται . |
, οὗτός ἐστιν ὁ τοῦ Διὸς ζηλωτὴς καὶ οὗτος ὁ φιλάνθρωπος ἀτεχνῶς . τῶν δὲ ἄλλων Κῦρον μὲν φιλοπέρσην καλῶ | ||
, ἅπερ οὐκ ἐάσει καθ ' ὑμῶν ἰσχῦσαι ψῆφος ὑμετέρα φιλάνθρωπος . Εὔβουλος ἐγράψατο Ἀρίσταρχον ἐπὶ τῷ Νικόδημον πεφονευκέναι : |
στρατιῶται καὶ οἱ πάλαι στρατιῶται , καὶ τίς δὴ οὐ κριτὴς καὶ ἐξεταστὴς τῶν λόγων , ἀλλὰ καὶ τῶν ἀκροωμένων | ||
ἀρχιστράτηγος : Ἄκουσον , δίκαιε Ἁβραάμ : διότι εὗρεν ὁ κριτὴς τὰς ἁμαρτίας αὐτῆς καὶ τὰς δικαιοσύνας ἐξ ἴσου , |
' ἡγοῦ φιλοσοφίαν , οὐχ ἣν μέτεισιν ὁ νῦν ἀνθρώπων σοφιστικὸς ὅμιλοςλόγων γὰρ οὗτοι τέχνας μελετήσαντες κατὰ τῆς ἀληθείας τὴν | ||
πάντες . Ὑπὲρ ἁπάντων δὲ κοινῶς ἀποφαινόμενοι λέγομεν ὡς πᾶς σοφιστικὸς ἔλεγχος ἢ συλλογισμὸς οὐχ ἁπλῶς ἐστι συλλογισμὸς ἢ ἔλεγχος |
τοῦ κακῶς ποιεῖν πολεμοῦντες ἀλλήλους ; πότερα πρὸς τῶν θεῶν ἐπιστατεῖ τις τοῦ βίου νυνὶ τύχη ἄγροικος ἡμῶν , οὔτε | ||
γὰρ δικαστὴς οὔτε θεατὴς ὥσπερ ποιηταῖς ἐπιτιμήσων τε καὶ ἄρξων ἐπιστατεῖ παρ ' ἡμῖν . Λέγωμεν δή , ὡς ἔοικεν |