| τὰς τῶν στεφανῶν στολὰς ὥσπερ ἔνδυσιν ποιουσῶν αὐτῇ : τί θέσμιον : τίς θεσμὸς , ποῖον θεμιτὸν ἢ νόμος τῶν | ||
| : καὶ γὰρ Διονύσου τροφοὶ αἱ Νύμφαι λέγονται . καὶ θέσμιον ἔθετο προσφέρεσθαι μετὰ τὰ σιτία πᾶσιν ἄκρατον μόνον ὅσον |
| . Ἄλεξις : παραφέρων ἀγαθῶν ἁμάξας . ὡσαύτως καὶ τὸ γεῦμα : Ἔφιππος : γεύματα οἴνων . ὡσαύτως καὶ τὸ | ||
| ψυχῆς , τὸ α βραχύ : ἄριστον δὲ , τὸ γεῦμα , μακρόν . Ὕδωρ ] * Ὕδωρ ἐστὶ στοιχεῖον |
| μ ' , ὁρᾷς . Ἔριφος Μελιβοίᾳ : ἐκπεπήδηκας πρὶν Ἀγαθοῦ πρῶτον Δαίμονος λαβεῖν , πρὶν Διὸς σωτῆρος . Θεόφραστος | ||
| Διονύσου τὰς Νύμφας ὀνομασθῆναι . ὅτι δὲ δοθείσης τῆς τοῦ Ἀγαθοῦ Δαίμονος κράσεως ἔθος ἦν βαστάζεσθαι τὰς τραπέζας ἔδειξεν διὰ |
| τὴν μάχαιραν . Αἰδοῦς βωμός : Ἀθήνησιν ἐν τῇ ἀκροπόλει Αἰδοῦς καὶ Ἀφελείας ἦν βωμὸς περὶ τὸν τῆς Πολιάδος Ἀθηνᾶς | ||
| μήτ ' οὖν ἑκόντα μήτ ' ἄκοντα κατὰ δύναμινπαρθένος γὰρ Αἰδοῦς Δίκη λέγεταί τε καὶ ὄντως εἴρηται , ψεῦδος δὲ |
| νικῆσαι τοῖς ποσὶν ἐποίησε . βούλεται δὲ δεῖξαι αὐτὸν καὶ ὀλυμπιονίκην καὶ πυθιονίκην . διὸ καὶ ἄνω εἴρηκεν ὡς τοῖς | ||
| εἰς ἀγῶνα παρεσκευασμένος καλῶς : εἰ δὲ ὑμεῖς ἐμπνεύσητε , ὀλυμπιονίκην εἶναι τὸν νέον μαντεύομαι . γένοιτο δὲ ὑμᾶς λαμπρῶς |
| . βʹ . μόνον ἀρχέτω κτλ . γʹ . ►ὁ νομοφύλαξ ἀρχέτω ἔτη κʹ ἀπὸ νʹ ἕως οʹ αʹ βʹ | ||
| Μαλθὼ παιδὸς ἕστηκεν εἰκὼν πύκτου : καὶ αὐτὸν ἔφασκεν ὁ νομοφύλαξ Ἠλείων γένος μὲν Ἀλεξανδρέα εἶναι τῆς ὑπὲρ Φάρου τῆς |
| , Σώστρατος Φιλίππου Ἑστιαιόθεν , Ἀρχενομίδης Στράτωνος Θριάσιος , Φιλτάδης Κτησικλέους Ξυπεταιών . Ἡ μὲν ἀναίδεια τοιαύτη τῶν ἀνθρώπων τούτων | ||
| τις : εἶτ ' εἰς τὸν νεὼν κατέκλεισεν αὑτόν . Κτησικλέους δ ' ἐστὶν ἔργον τὸ ἄγαλμα , ὥς φησιν |
| : τράπεζα φυστημινεις , ἅμα δ ' ἦν Δαίμονος Ἀγαθοῦ μετάνιπτρον . Νικόστρατος Ἀντερώσῃ : μετανιπτρίδ ' αὐτῷ τῆς Ὑγιείας | ||
| ὕδωρ καὶ σμῆμα . τράπεζα φυστημινεις ἀλλὰ μὴν δαίμονος ἀγαθοῦ μετάνιπτρον , ἐντραγεῖν , σπονδή , κρότος . κεστρεῖς ἔχων |
| Πελαγίαν , τὴν δὲ Αἰγυπτίαν αὐτῶν ἐπονομάζουσιν , καὶ δύο Σαράπιδος , ἐν Κανώβῳ καλουμένου τὸ ἕτερον . μετὰ δὲ | ||
| μὲν Διὶ καὶ πρόρρησιν μένουσα , ἀποδοθεῖσα δὲ ὡς τοῦ Σαράπιδος οὖσα , ἀπεδόθη δὲ καὶ ὡς τῷ Διὶ , |
| ὁ κλῆρος τῆς Τύχης . ὁμοίως δὲ καὶ τὸν τοῦ Δαίμονος ἀπὸ μοίρας Σελήνης ἐπὶ μοῖραν Ἡλίου , αἵ εἰσι | ||
| τὰς Νύμφας ὀνομασθῆναι . ὅτι δὲ δοθείσης τῆς τοῦ Ἀγαθοῦ Δαίμονος κράσεως ἔθος ἦν βαστάζεσθαι τὰς τραπέζας ὁ Σικελιώτης Διονύσιος |
| ὑπὸ ἀνδρῶν ἀπηγγέλλετο αὐτομόλων , ὡς Ἀριστομένης ἐπανήκοι σῶς : νομιζομένου δὲ ἀπίστου κατὰ ταὐτὰ ἢ εἴ τινα τεθνεῶτα ἐλέγετο | ||
| ἐφίεται , ἀλλ ' ἢ τοῦ ὄντως ἀγαθοῦ ἢ τοῦ νομιζομένου , οὐ πάντως δὲ ἀγαθοῦ . Εἰ οὖν πάντα |
| τὰ γένη διὰ τὸ ὄνομα : ἀεὶ γὰρ τὸ γένος προτιμότερον . Τὰ σύνθετα προσεχῶς ἐκ δύο συντίθεται , οἷον | ||
| : ἰσχυρότερον δὲ τὸ ὡρισμένον τοῦ ἀορίστου καὶ ἀδήλου καὶ προτιμότερον : μετὰ ταῦτα τὰ παρὰ τὸν μέλλοντα τέτακται κεφάλαια |
| ζωὴ καθ ' ἑαυτὴν μὲν οὖσα ἅτε κίνησις ὑπάρ - χουσα ἀόριστός ἐστιν , ὁρίζεται δὲ ὑπὸ τῆς ἀύλου καὶ | ||
| μικρὸν τὴν μυῖαν ὕστερον . σύντροφος δὲ ἀνθρώποις ὑπάρ - χουσα καὶ ὁμοδίαιτος καὶ ὁμοτράπεζος ἁπάντων γεύεται πλὴν ἐλαίου : |
| δὲ ἥμισυ διορθούμενος . τὸ μὲν γὰρ φίλους εὖ ποιεῖν συνωμολόγει , τοὺς δὲ ἐχθροὺς οὐ βλάπτειν , ἀλλὰ φίλους | ||
| ἔφασαν ἀποδώσειν ἐφ ' ᾧ μὴ καίειν τὰς οἰκίας . συνωμολόγει ταῦτα ὁ Ξενοφῶν . ἐν ᾧ δὲ τὸ μὲν |
| ἔτι φησὶν ὁ Πολέμων καὶ τὸ δεῖπνον ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων ἄικλον προσαγορεύεσθαι , παραπλησίως ἁπάντων Δωριέων οὕτως αὐτὸ καλούντων . | ||
| καὶ παρατιθέασιν ἐν τῇ θοίνῃ τοὺς ἰπνίτας ἄρτους . ὅτι ἄικλον ὑπὸ τῶν Δωριέων καλεῖται τὸ δεῖπνον . ὅτι τὸν |
| , στακτῆς ἀπὸ συκίνων ἢ δρυΐνων ξύλων ξέστην ἕνα . Λείου τὸ ἀφρόνιτρον ξηρὸν εὖ μάλα , εἶτα ἐπίβαλλε τῆς | ||
| τῇ τοῦ ἁλός : ἄθικτον θεῖον , πάνυ λευκότατον . Λείου αὐτὸ σὺν σανδαράχῃ , ἢ οὔρῳ δαμάλεως ἡμέρας ἓξ |
| ὁ δ ' [ μάγειρος ἔνδον ἐστί : τὴν ὗν θυέτω . κανοῦν δὲ ποῦ καὶ τἆλλ ' ἃ δεῖ | ||
| ἐν αὐτῷ περὶ τῆς προσηγορίας οὕτως : Τὰ δὲ ἐπιμήνια θυέτω ὁ ἱερεὺς μετὰ τῶν παρασίτων . Οἱ δὲ παράσιτοι |
| † ἔνθα : ῥωγαλέον κοτίνοιο . . . . . ἀεθλεύειν : ἀγωνίζεσθαι τροπῇ τοῦ τ εἰς θ ἆθλον λεγόμενον | ||
| ' ἄεθλα λέβητάς τε τρίποδάς τε . Καὶ ἀπὸ τούτου ἀεθλεύειν , τὸ ἀγωνίζεσθαι . Γίνεται δὲ ἡ λέξις , |
| ἀλλὰ καὶ ἑάλω ζωγρίᾳ : πάλιν δ ' ἐσώθη τυχὼν εὐγνώμονος τοῦ βαρβάρου , καθάπερ εἶπον πρότερον . Πρὸς δὲ | ||
| , ταῦτα οὐ πάνυ ὁμολογοῦσι : τὸ δὲ δειλὸν εἶναι εὐγνώμονος ἤθους φαντάζονται καὶ τὸ ἐλεήμονα , τὸ δ ' |
| : ἀμφισβητεῖται γὰρ ἑκάτερον . ὁ γὰρ νόμος περὶ παντὸς διαγορεύει ξένου : ὁ δ ' ἀνελθὼν ἠδίκησε τὸν νόμον | ||
| ἐπιθήσεσθαι τὰ στρατόπεδα τοῖς φίλοις τοῦ βασιλέως τοῦ κατὰ νότον διαγορεύει . ἐὰν δὲ ἐν τοῖς Ἰχθύσι κομήτης γένηται καὶ |
| πληροῦντας . αἱμάσσοντας ] ἡμᾶς . αἱμάσσοντας ] αἱματοῦντας . αἱμάσσοντας ] ἤτοι αἱματηρὰς ποιοῦντας . Ξ ἑστίας θεῶν ] | ||
| Ἰσμηνοῦ λέγω , εὖ ξυντυχόντων καὶ πόλεως σεσωμένης , μήλοισιν αἱμάσσοντας ἑστίας θεῶν , ταυροκτονοῦντας θ ' οἷσιν ὧδ ' |
| Κλέαρχον δὲ ἄνδρα Ῥηγῖνον τὸ ἄγαλμα ποιῆσαι λέγουσιν , ὃν Διποίνου καὶ Σκύλλιδος , οἱ δὲ αὐτοῦ Δαιδάλου φασὶν εἶναι | ||
| ἐστιν ἱερὸν Ἀθηνᾶς , τὸ δὲ ἄγαλμα Σκύλλιδος τέχνη καὶ Διποίνου : μαθητὰς δὲ εἶναι Δαιδάλου σφᾶς , οἱ δὲ |
| τοῖς πλείστοις ὁ Ἰσίδωρος τὰ πρωτεῖα φέρεται καὶ λέγεται ὁ συμποσίαρχος , ὁ κλινάρχης , ὁ ταραξίπολις . εἶτα ὅταν | ||
| τὸν τῆς βουλῆς ὑπηρέτην . ὡς δὲ παρεγένετο , ἐγενήθη συμποσίαρχος , τοῦ κεκληκότος δηλονότι καταστήσαντος , ὃς ὑπεγράφετο τυραννίδος |
| τὰς δὲ καταλογάδην ῥήσεις ἐπιζητοῦντες : ὧν πάλιν ἰδεῖν ἔστιν ἀνακείμενα ὑπομνήματα . πῶς ; ἀγαθοῦ τις γέγονεν ἀπροσδόκητος μετουσία | ||
| τὰ μὲν τῶν Ἀθηναίων πλέοντα ἑάλω , τὰ δὲ νῦν ἀνακείμενα ἐν τοῖς Ἀττικοῖς ἱεροῖς Δημοσθένει ἐξῃρέθησαν τριακόσιαι πανοπλίαι , |
| Ἥρᾳ θεὸς ἡ Θέτις . στόρθυγξ λέγεται τὸ ἀκρωτήριον τοῦ Λακινίου διὰ τὸ εἶναι ὀξὺ καὶ μέγα . ταύρου τοῦ | ||
| ' ἀριστερὰ πόντος . οὕτω ς ' οὐκ ἄν φημι Λακινίου ἄκρου ἁμαρτεῖν οὐδ ' ἱερᾶς Κριμίσης οὐδ ' Αἰσάρου |
| πῶς ἄρα . . θύσειεν : Ὅτι καὶ ἐπὶ τοῦ θυμιάσαι τὸ θύειν . ἐπὶ μὲν γὰρ τοῦ βοὸς σφάξειεν | ||
| πῦον : ἢν δὲ μὴ , τῇ ὑστεραίῃ λούσας θερμῷ θυμιάσαι , καὶ ἢν ῥαγῇ , ἰῆσθαι ὥσπερ ἔμπυον . |
| ναʹ ἔτει ἐξενίτευσε καὶ ἐπὶ βασιλέως ἐλθὼν δίκην ὑπὲρ φίλου ἀρχιερωσύνης ἐνίκησεν : ἦν γὰρ ἡ παράδοσις ἀπὸ Σελήνης καὶ | ||
| Τῶν δὲ τοῦ Καρκίνου τὸ μὲν πρῶτον περὶ ἀρχῆς καὶ ἀρχιερωσύνης ἢ ἱερουργίας , τὸ βʹ περὶ μεγάλου πράγματος καὶ |
| ] ἀπὸ Κύπρου τῆς θυγατρὸς Κινύρου , [ ἢ τῆς Βύβλου καὶ Ἀφροδίτης , ὡς Φιλοστέφανος ἐν τῷ περὶ νήσων | ||
| πόλεως , ἐξ οὗ καὶ Βύβλινος οἶνος , ἀπὸ τῆς Βύβλου πόλεως , . , , . , . * |
| μὴ πίνειν ὕδωρ . Ὅτε τοῦ παρασιτεῖν πρῶτον ἠράσθην μετὰ Φιλοξένου τῆς Πτερνοκοπίδος νέος ἔτ ' ὤν , πληγὰς ὑπέμενον | ||
| καταφρονῆσαι τῶν καλῶν ἐκείνων , ἐν οἷς ἀνετράφη , τὰ Φιλοξένου δὲ καὶ Τιμοθέου ἐκμανθάνειν , καὶ τούτων αὐτῶν τὰ |
| ' ἣν διασαφεῖται , ὅτι τῷ ιγʹ ἔτει κατὰ Διονύσιον Αἴγωνος κεʹ ἑῷος ὁ τοῦ Ἄρεως τῷ βορείῳ μετώπῳ τοῦ | ||
| , Αἴγων Αἴγωνος , . , οὐκ , ἀλλ ' Αἴγωνος : βόσκεν δέ μοι αὐτὰς ἔδωκεν . Τὰ εἰς |
| καὶ τόδ ' αὐτίκα φόρμιγξ : ἐργάζου δὲ οὖν καὶ πλήρου τοῦτο τὸ ποικίλον μέλος , ὦ γλυ - κυτάτη | ||
| - μισθῆναι , σὺ δὲ ἔνευσας . ἥκει δὴ καὶ πλήρου τὰς ὑποσχέσεις παρόντα μὲν ἡδέως ὁρῶν , ἐκπέμπων δὲ |
| ποτε νόμος . οὗ μέμνηται καὶ Μένανδρος : καλὸν τὸ Κείων νόμιμόν ἐστι . Φανία : ὁ μὴ δυνάμενος ζῆν | ||
| τῶν αἰγῶν . Αἰσχυλίδης ἐν τοῖς περὶ γεωργίας κατὰ τὴν Κείων γῆν πρόβατα γίνεσθαι ὀλίγα ἑκάστῳ τῶν γεωργῶν φησι . |
| ' , ἵν ' ἕσταμεν χρείας , ἄμεινον ἐκμαθεῖν τί δραστέον . Οὕτως ἄρ ' ἀνδρὸς ἀθλίου πεύσεσθ ' ὕπερ | ||
| προσήκοντα μετρίως ἀποτετελεκέναι . τοῦτ ' οὖν αὔτ ' ἤδη δραστέον , καὶ μελλητέον οὐδὲν ἔτι . Πάντων δὴ πρῶτον |
| καὶ μὴν ἔτι τοῦτ ' ἔστιν ἄξιον μόνον , τὸν παραμασήτην λαμβάνειν δίκρουν ξύλον : οὔτ ' εὔρυθμος γάρ ἐστιν | ||
| ἐπαφροδισίας καὶ χάριτος ἦν μεστόν . Μοσχίωνα δὲ τὸν παράσιτον παραμασήτην Ἄλεξίς φησιν : ἀλλαχοῦ δ ' ὁ αὐτὸς τρεχεδείπνους |
| σε , ὦ Δημόσθενες , ἐᾶσαι τὸν τῶν λογιστῶν κήρυκα κηρύξαι τὸ πάτριον καὶ ἔννομον κήρυγμα τοῦτο , τίς βούλεται | ||
| πληρώσας τούτου κατέπεμψε , δοὺς κήρυκα , καὶ ἐκέλευσεν αὐτῷ κηρύξαι ταῖς τῶν ἀνθρώπων καρδίαις τάδε : βάπτισον σεαυτὴν ἡ |
| δέ φησιν ὅτι περὶ Πύδνης μόνον καὶ Φιλίππου , ἵνα δῶι αὐτὸς μὲν Ἀθηναίοις Ἀμφίπολιν , δέξηται δὲ παρ ' | ||
| γὰρ ἀντιλάζυται παίδων παρ ' αὑτοῦ τοιάδ ' ἃν τοκεῦσι δῶι . ἱππόβοτον Ἄργος , ὦ πάτριον ἐμὸν πέδον , |
| ἀνάγκη καὶ τὰ ἄλλα πρόσωπα οὕτως ἐκφέρεσθαι , οἷον : Κἀμοὶ , Κἀσύ , ταῦτα δὲ οὕτως οὐχ εὑρήκαμεν προφερόμενα | ||
| . Ἄδουσι γοῦν τὸν Ἴακχον ὅνπερ δι ' ἀγορᾶς . Κἀμοὶ δοκοῦσιν . Ἡσυχίαν τοίνυν ἄγειν βέλτιστόν ἐστιν , ὡς |
| τάδε λέγωμεν , ὅτι Ῥωμαῖοι καλλίστας ὑπολαμβάνομεν κτήσεις εἶναι καὶ δικαιοτάτας , ἃς ἂν κατάσχωμεν πολέμου λαβόντες κατὰ νόμον , | ||
| ἔργα τε καὶ θυσίας : δίκας δέ σφι πάντων βασιλέων δικαιοτάτας κρίνειν . Κατὰ τοῦτο μέν νυν τὸ ἔργον ἁπάντων |
| αὐτῶι σύγκρατός ἐστιν ὁ λόγος . κέχρηται δὲ τῆι Ἰωνικῆι διαλέκτωι , εἰ καὶ μὴ δι ' ὅλου , καθάπερ | ||
| Νυσαέων συντάξασθαι τὴν Φρυγίαν ὀνομαζομένην ποίησιν , ἀρχαικοῖς τῆι τε διαλέκτωι καὶ τοῖς γράμμασι χρησάμενον . Φησὶ δ ' οὖν |
| , ἔμοιγε δοκεῖ . Πλήν γ ' ἴσως , ὦ Πολέμαρχε , πρὸς τὸ χρῆσθαι ἀργυρίῳ , ὅταν δέῃ ἀργυρίου | ||
| ἀνήρτοῦτο μέντοι ὅτι ποτὲ λέγει , σὺ μέν , ὦ Πολέμαρχε , ἴσως γιγνώσκεις , ἐγὼ δὲ ἀγνοῶ : δῆλον |
| γὰρ τοῦ κόρου , φησὶ , προσείληφε τὴν ἄτην , ἀδυνατήσας κατασχεῖν τὴν εὐδαιμονίαν . τίκτει τοι κόρος ὕβριν . | ||
| αὐτὰ συμπεφευγότων γενναίως ἀγωνιζομένων , ἀνέστρεψεν εἰς τὴν πόλιν , ἀδυνατήσας αὐτῶν κυριεῦσαι . μετὰ δὲ ταῦτα τήν τε δύναμιν |
| , τῆς δὲ καθηκούσης φιλανθρωπίας στερισκόμενος πολέμιος γίνεται τῶν ἀνημέρως δεσποζόντων . Ὅτι Δαμόφιλός τις ἦν τὸ γένος Ἐνναῖος , | ||
| μετὰ βασιλικῆς ἀρχῆς , τοῖς δὲ ἀρχὴ ὑπεύθυνος βασιλικὴ , δεσποζόντων νόμων τῶν τε ἄλλων πολιτῶν καὶ τῶν βασιλέων αὐτῶν |
| οὗτοι τὰς ἱερὰς δίκας ἁπάσας ἰδιώταις τε καὶ ἄρχουσι καὶ λειτουργοῖς θεῶν καὶ νομοθετοῦσιν ὅσα τῶν ἱερῶν ἄγραφα ὄντα καὶ | ||
| δὲ ἅτε μηδενὸς ἐπιδεᾶ τοῖς ἀμφὶ τὸ ἱερὸν ὑπηρέταις καὶ λειτουργοῖς χαρίζεσθαι μετὰ σεμνότητος καὶ τιμῆς τῆς ἁπάσης : τὸ |
| , ἔφη ὁ Διονυσόδωρος , λοιδορῇ , ὦ Κτήσιππε , λοιδορῇ . Μὰ Δί ' οὐκ ἔγωγε , ἦ δ | ||
| ὅτι τῇ τε βουλῇ καὶ τῇ σεαυτοῦ ἀρχῇ ταῦτα λέγων λοιδορῇ ; καὶ γὰρ ἡ βουλὴ διαναστᾶσα πρὸς τοὺς βασιλεῖς |
| , σιγὴ , μὴ εἰπεῖν ἃ βούλεται . ηʹ . Λόγοις οὓς λέγει ἢ μεγάλοι ἢ πολλοὶ ἀτρεκέες , ἢ | ||
| δόκει πονηρὸς ὤν . Λόγος τις εὐχάριστος ἀπόδοσις καλή . Λόγοις ἀμείβου τὸν λόγοις πείθοντά σε . Λάμβανε πρόνοιαν τοῦ |
| πλήξας ἀφύκτως κατὰ τὸ βουβωνόσφυρον ἐκείνου . τὸ δὲ γράφειν κτανόντα μῶρόν ἐστιν ἐπὶ τοῦ Ἀγκαίου Ἀταλάντη γὰρ αὐτὸν ἐτόξευσε | ||
| παῖδα συναπέκτεινε καὶ ἑαυτήν . οὕτως ἐγώ φημι συντάσσειν τὸν κτανόντα . τρίτος δὲ Αἰγεὺς ὁ Πανδίονος υἱὸς ἢ Σκυρίου |
| κἀπιχωρίοις ὄρνισι δεῖπνον οὐκ ἀναίνομαι πέλειν : τὸ γὰρ θανεῖν ἐλευθεροῦται φιλαιάκτων κακῶν . ἐλθέτω μόρος , πρὸ κοίτας γαμηλίου | ||
| . δαΐκτορος ] τοῦ γάμου δαϊκτῆρος τῆς καρδίας μου . ἐλευθεροῦται ] ἀντὶ ἐλευθεροῖ . τυχών : ἐμοῦ δηλονότι . |
| . τὸ μνηστεύειν [ ? ] τοῦ [ ? ? μνηστεύεσθαι ] διαφέρει [ ] . μνηστεύειν [ ] αὑτῷ | ||
| παρθένον γὰρ οὔ . ἐν δὲ Ζυγῷ ἀνεπιτήδειον γαμεῖν , μνηστεύεσθαι αἴσιον . ἐν δὲ τῷ πρώτῳ τμήματι τοῦ Σκορπίου |
| ἄνδρα Ῥηγῖνον τὸ ἄγαλμα ποιῆσαι λέγουσιν , ὃν Διποίνου καὶ Σκύλλιδος , οἱ δὲ αὐτοῦ Δαιδάλου φασὶν εἶναι μαθητήν . | ||
| πόλει . ἐνταῦθά ἐστιν ἱερὸν Ἀθηνᾶς , τὸ δὲ ἄγαλμα Σκύλλιδος τέχνη καὶ Διποίνου : μαθητὰς δὲ εἶναι Δαιδάλου σφᾶς |
| πεντήκοντά που σταδίοις ἐστὶν ἡ πόλις : οἰκιστὴν δὲ οἱ Φενεᾶται λέγουσιν ἄνδρα αὐτόχθονα εἶναι Φενεόν . ἔστι δέ σφισιν | ||
| Ἰθάκης ἀπαντικρὺ τρέφειν αὐτόν : καί μοι καὶ γράμματα οἱ Φενεᾶται παρείχοντο ἐπὶ τοῦ ἀγάλματος γεγραμμένα τῷ βάθρῳ , τοῦ |
| , ἐγενήθη συμποσίαρχος , τοῦ κεκληκότος δηλονότι καταστήσαντος , ὃς ὑπεγράφετο τυραννίδος ἀρχήν : ἐκέλευσε γὰρ ἢ πίνειν ἢ καταχεῖσθαι | ||
| , ἐγενήθη συμποσίαρχος , τοῦ κεκληκότος δηλονότι καταστήσαντος , ὃς ὑπεγράφετο τυραννίδος ἀρχήν : ἐκέλευσε γὰρ ἢ πίνειν ἢ καταχεῖσθαι |
| ' ὁσίων ἀπ ' Εὐκλείδου ἄρχοντος , Ἀνδροκλῆς δὲ καὶ Ἀντίδωρος οἴονται δεῖν , ἀφελόμενοι τὰς Εὐκτήμονος θυγατέρας τὰς γνησίας | ||
| , πολλὸν παρὰ δόξαν ἀγωνισάμενοι . Ἐν ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ Ἀντίδωρος Λήμνιος μοῦνος τῶν σὺν βασιλέϊ Ἑλλήνων ἐόντων αὐτομολέει ἐς |
| εἰς δίαιταν καὶ ὅσα εἰς διάγνωσίν τε καὶ πρόγνωσιν τοῦ ἀρρωστήματος ἀναφαίνονται . διὰ τοιαύτης γὰρ ἀναγόμενος τῆς μεθόδου βραχύ | ||
| ἤτοι γέλωτες , ἢ ἀγριότητες αὐτοῖς , τὸ τέλος τοῦ ἀρρωστήματος , ὧν τὸ μὲν μανία λέγεται τὸ δ ' |
| τὴν τῶν καταμηνίων λῆξιν . Ἄλλος Ἀλυπότατος . Ἀλθαίας ῥίζης κεκαθαρμένης καὶ πεπλυμένης οὐγ . γʹ θλάσας ἀκριβῶς , ἕψε | ||
| * αὐγοειδέστατον φῶς μὴ ἰδόντες . ἐπειδὴ τοίνυν ἡ εὐγένεια κεκαθαρμένης διανοίας καθαρσίοις τελείοις κλῆρος οἰκεῖος , χρὴ μόνους λέγειν |
| πάντας τοὺς αἰῶνας , καὶ τὸ ὄνομά σου ἅγιον καὶ εὐλογημένον εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας . . αἰῶνας : καὶ | ||
| ζῶντα καὶ ἐσθίει ἄρτον εὐλογημένον ⌈ ζωῆς καὶ πίνει ποτήριον εὐλογημένον ἀθανασίας καὶ χρίεται χρίσματι εὐλογημένῳ ⌉ ἀφθαρσίας , φιλῆσαι |
| δηλοῖ Ἀντιφάνης γράφων : νήττας , σχαδόνας , κάρυ ' ἐντραγεῖν , ᾤ ' , ἐγκρίδας , ῥαφανῖδας ἀπλύτους , | ||
| καὶ λαγῷα καὶ ἰχθὺς ἐκ ταγήνου καὶ σησαμοῦντες καὶ ὅσα ἐντραγεῖν , καὶ ἐξῆν ἀποφέρεσθαι ταῦτα . προὔκειτο δὲ οὐχ |
| πρὸς τὴν γῆν ἡ νομή : μικρόν μοί σου μέρος καταλέλειπται ἐν ὄψει τοῦ μείζονος : αὕτη δὲ ἐν ὀλίγῳ | ||
| ὀρθαῖν τούτων ἑκάτερον . ἀφῃρημένης οὖν τῆς ὑπὸ ΓΑΔ ὀρθὴ καταλέλειπται ἡ ὑπὸ ΓΑΒ , ἡμίσεια τῶν δύο ὑπάρχουσα , |
| Ἴλιον ἐνεγκόντες τὰ τοῦ ἥρωος λείψανα ἔθηκαν αὐτὰ ἐκεῖσε . γενεθλίαν δὲ πλάκα φησὶ τὰς Θήβας παρ ' ὅσον τινές | ||
| λέγε τὴν σπορὰν ἐν ἡμέρᾳ γεγενῆσθαι , ἐὰν δὲ τὴν γενεθλίαν Σελήνην εὕρῃς ἐν τοῖς προανηνεγμένοις ζῳδίοις τοῦ τῆς σπορᾶς |
| , ἢ δημοσίᾳ πράττοντά τι τῶν κοινῶν καὶ ἐς δύναμιν πολιτευόμενον ἐπὶ τούτῳ παρὰ βασιλέως μισθοφορεῖν . διελθὼν δὴ καὶ | ||
| τοιαῦτα . τούτοις στενοχωρεῖν ἐκεῖνον προσῆκον ἦν , τούτοις πολεμεῖν πολιτευόμενον πένητα τῷ γράφειν ἃ δεῖ , τῷ συμβουλεύειν τὰ |
| καὶ τῶν ῥοιδίων ἐτρώγομεν . ταῦτά σοι καὶ Πύθια καὶ Δήλια ἀλλ ' ἢν χιτών σοι . οὐχ ὅθεν ἂν | ||
| ; Ἀνεῖλε δὲ αὐτὸς ὁ θεός : Ταῦτά σοι καὶ Δήλια καὶ Πύθια . Ἐσήμαινε δὲ αὐτῷ ὅτι εὐθὺς ἀποθανεῖται |
| διὰ δὲ τὰς ὑποκειμένας αὐτοῖς ἢ πονηρὰς ἢ ἀγαθὰς ἢ φλαῦρα ἢ ἀγαθὰ δοκεῖ . ὑμεῖς δὲ ταῦτα ἴστε φανερώτερον | ||
| . Τῇσιν ἐπιφόροισι κεφαλαλγικὰ , καρώδεα μετὰ βάρεος γινόμενα , φλαῦρα , ἴσως δὲ ταύτῃσι καὶ σπασμῶδές τι παθεῖν ὀφείλει |
| οἱ δ ' Ἀττικοί , ὦ Συραττικὲ Οὐλπιανέ , καὶ ἔμβαμμα λέγουσιν , ὡς Θεόπομπος ἐν Εἰρήνῃ : ὁ μὲν | ||
| . ὁ μὲν ἄρτος ἡδύ , τὸ δὲ φενακίζειν προσὸν ἔμβαμμα τοῖς ἄρτοις πονηρὸν γίγνεται . ἄχθομαι δ ' ἀπολωλεκὼς |
| : “ Ποσειδῶν ὑποδμώς . ” ὁ μὲν Ἡλιόδωρος δμὼς ὑποτεταγμένος , ἔνιοι δὲ ὡς περισσὸν οὔσης ἀκούουσι τῆς προθέσεως | ||
| ἄτμενος δὲ οὐ μόνον ὁ δοῦλος , ἀλλὰ καὶ ὁ ὑποτεταγμένος ἐλεύθερος . Ἀνάκειται μὲν ὁ ἀνδριὰς καὶ ἡ εἰκὼν |
| μιν διανοεύμενον ὁ Ὀροίτης πέμψας ἀγγελίην ἔλεγε τάδε : Ὀροίτης Πολυκράτεϊ ὧδε λέγει . Πυνθάνομαι ἐπιβουλεύειν σε πρήγμασι μεγάλοισι καὶ | ||
| γινομένης γράψας ἐς βυβλίον τάδε ἐπέστειλε ἐς Σάμον : Ἄμασις Πολυκράτεϊ ὧδε λέγει . Ἡδὺ μὲν πυνθάνεσθαι ἄνδρα φίλον καὶ |
| ; μὴ φοβοῦ , ἀλλ ' ὅπερ ἔμελλες ἄρτι τὸν Γέταν λαβὼν ἐπάνηκ ' , ἐκείνωι πᾶν τὸ πρᾶγμ ' | ||
| μὲν οὖσα τέως , ἀτυχήματι δὲ τὸ ἀτύχημα ἰωμένη . Γέταν δὲ ὁ υἱὸς ἐν εὐρυχώρῳ τῆς οἰκίας ἔδοξε καίειν |
| Φορμίωνος . οὕτω μὲν Σιτάλκης τε ὁ Τήρεω Θρᾳκῶν βασιλεὺς ξύμμαχος ἐγένετο Ἀθηναίοις καὶ Περδίκκας ὁ Ἀλεξάνδρου Μακεδόνων βασιλεύς . | ||
| τῷ Κοαλέμῳ : χὤπως ἀμυνεῖ τὸν ἄνδρα . Καὶ τίς ξύμμαχος γενήσεταί μοι ; Καὶ γὰρ οἵ τε πλούσιοι δεδίασιν |
| κάθαρσιν τῆς ψυχῆς αὐτὴν καθαίρεσθαι , παραχωροῦντας τῷ θεῷ τὸ φαιδρύνειν καὶ μηδέποτε νομίσαντας ἱκανοὺς εἶναι ἑαυτοὺς ἄνευ θείας ἐπιφροσύνης | ||
| μὲν Αἰσχύλος , Ἀριστοφάνης δ ' ἀπόνιπτρον , καὶ τὸ φαιδρύνειν δὲ καὶ ἀποπλύνειν καὶ διαπλύνειν τῷ πλύνειν προσήκει , |
| μάλιστα τὸν σπλῆνα νοσεῖ , ἄνθρακας μυρικίνους εἰς ὕδωρ ἀποσβέσας παράσχε πιεῖν . καὶ ἀνθρώπους δὲ οἶνος ἀντὶ τοῦ ὕδατος | ||
| ἀνὴρ τῶν στρατηλατῶν οὐ δύναται πάντα θεωρῆσαι , ἀλλὰ βοηθοὺς παράσχε ἑκάστῳ : γράφεται καὶ θράσει : λείπει ἡ ἐν |
| καὶ αὐτός τε μετριώτερος ἔσται καὶ τὸ ἐπιτήδευμα τιμιώτερον ἀντὶ ἀτιμοτέρου ποιήσει . Ὀρθῶς , ἔφη . Οὐκοῦν καὶ τὰ | ||
| συνέβη τοῖς παραχωρήσασιν αὐτῆς ἢ τοῖς ἀξιωθεῖσιν , οὐδ ' ἀτιμοτέρου γενέσθαι λόγου οὔτε ἐν τῷ παραχρῆμα τοῖς Ἕλλησιν οὔτ |
| καὶ προπόσεις ὀρέγειν ἐπὶ δεξιὰ καὶ προκαλεῖσθαι ἐξονομακλήδην , ὧι προπιεῖν ἐθέλει . εἶτ ' ἀπὸ τοιούτων πόσεων γλώσσας τε | ||
| κύλικα , μηδ ' ἀποδωρεῖσθαι προπόσεις ὀνομαστὶ λέγοντα , ᾧ προπιεῖν ἐθέλει . εἶτ ' ἀπὸ τοι - ούτων πόσεων |
| ὁ φάτριος Ζεὺς ἤγουν ὁ πάτριος . τὸ δὲ τριώβολον ἡμίδραχμόν ἐστιν . ἡλιασταί ] Ἡλιαία μέγιστον δικαστήριον Ἀθήνησιν . | ||
| ὁ φάτριος Ζεὺς καὶ ὁ πάτριος . τὸ δὲ τριώβολον ἡμίδραχμόν ἐστιν . Ἡλιαία δὲ καλεῖται διὰ τὸ ὑπαίθριον αὐτὴν |
| σημαίνει τὸ ἁπλοῦν καὶ ῥᾴδιον , καὶ τοῖς λοιποῖς . Φαῦλον , τὸ ἁπλοῦν . καὶ Εὐριπίδης ἐν τῷ Λικυμνίῳ | ||
| μὲν μέσον εἶπον εἶναι , τινὲς δ ' ἀστεῖον . Φαῦλον δὲ μηδένα προστάτην ἀγαθὸν οἴκου γίγνεσθαι , μηδὲ δύνασθαι |
| . ἔκανες ὃν οὐ χρῆν , καὶ τὸ μὴ χρεὼν πάθε . στένω μὲν οὖν καὶ τῶνδε συμφορὰν διπλῆν . | ||
| ὀφιώδεος : δράκοντας γὰρ εἶχε τὰς τρίχας . ὃς πολλὰ πάθε ζεῦξαι ποθέων : ὃς πολλὰ ἔπαθε χαλινῶσαι καὶ ζεῦξαι |
| πλήθη λέγοντα τὰς αἰτίας ἥρμοζεν , ἵν ' ἡ πόλις πεισθεῖσα ὑπὸ σοῦ στρατεύεσθαι , πολεμικοῦ σφόδρα ἀνδρός , ἀναγράφηται | ||
| καλὸν ἐν ψυχῇ ὥσπερ φυραθῆναί τε καὶ συνενεχθῆναι , ἵνα πεισθεῖσα τὸν ἀνωτάτω εἶναι θεόν , ὃς ὑπερκέκυφε τὰς δυνάμεις |
| λ , στύρακος # α , οἴνου # Ϛ : ἀπαφρίσας τὸ μέλι καὶ τρίψας τὸν στύρακα μῖξον , καὶ | ||
| ἡμέρας κ καὶ διυλίσας αὐτά , ἑψήσας τὸ μέλι καὶ ἀπαφρίσας ἕνωσον καὶ ἀναδήσας ἔα . Μέλιτος ξέστην α , |
| . τρίτον κτλ . γʹ . ταὐτὸν κεκτημένον ὄνομα . Ἱππαρῖνον . προκαλεῖσθαι . γρ . προκαλέσασθαι . ἱερῶν ἀθεραπευσίαν | ||
| ὡς ἔνι μάλιστα ἀλλοτριώτατα πρὸς τὸν πατέρα διακεῖσθαι . καὶ Ἱππαρῖνον δὲ τὸν Διονυσίου φησὶν ὑπὸ μέθης τυραννοῦντα ἀποσφαγῆναι . |
| εἶτα ἱερέων τε καὶ ἱερειῶν εὐχὰς ποιησομένων ἐπὶ τοῖς πρώτοις θύμασι καὶ δευτέροις καὶ μέχρι τριῶν , τὸν πριάμενον ἢ | ||
| ἐπειδὴ αὐτοῖς ἐν Θήβαις ἡ Τύχη προσεμειδίασε , πανδήμοις εὐφραίνοντο θύμασι καὶ μεστὸν ἦν τὸ ἄστυ διηγημάτων εὐφήμων : ἡδὺ |
| Κινησία . Ἐλάνθανές με ῥᾳδιουργῶν περὶ τὴν πόλιν . Ἡ ναῦλος ἡμῖν τῆς νεὼς ὀφείλεται . Εἰ συγκεχρῶσθαι τοῖς νεκροῖς | ||
| Βραῦλος Παῦλος Δαῦλος κύρια . . . . καὶ τὸ ναῦλος μὴ ὂν κύριον . τὸ δὲ φαῦλος ἐπίθετον . |
| λαμπρὰ εἰργασμένου αὐθένται γενέσθαι , Γαλάτην ἄνδρα ἐπιδημοῦντα μετὰ ξίφους ἐσέπεμψαν ἀνελεῖν . τὸν δὲ Γαλάτην φασὶν ἐν τῷ σκότῳ | ||
| μὴ ἐπηγγέλθαι πω ἐς Λακεδαίμονα τὰς σπονδάς , ὅτ ' ἐσέπεμψαν τοὺς ὁπλίτας . Ἠλεῖοι δὲ τὴν παρ ' αὐτοῖς |
| δ ' ἁπάντων τὴν γνώμην καὶ οὐδενὸς τἀναντία λέγοντος : Ἀκούσατ ' , ἔφη , ἃ καὶ τοῖς ὑπάτοις ὑμῖν | ||
| εὔχομαί νιν Ὀλυμπίᾳ τοῦτο δόμεν γέρας ἔπι Βάττου γένει . Ἀκούσατ ' : ἦ γὰρ ἑλικώπιδος Ἀφˈροδίτας ἄρουραν ἢ Χαρίτων |
| γὰρ ὅτι , εἰ καὶ μὴ ἔστι νῦν ἐν τοῖς Χάλυψι τὰ ἀργυρεῖα , ὑπάρξαι γε ἐνεδέχετο , ἐκεῖνό γε | ||
| ] τοῦ σιδήρου . ἰστέον ὅτι πρῶτον ὁ σίδηρος ἐν Χάλυψι . ἔθνος ἔνθα ὁ σίδηρος ἐγένετο . ὅτε δὲ |
| πρὸς : Ἕνεκεν . . τοῦ μὴ ἔχειν σε . ἱερεῦ . Θ . θύειν : Θυσιάζειν . . . | ||
| παρὰ σοὶ καὶ συμπόσιον : τάχα δὲ καὶ συνεκάθευδες , ἱερεῦ : οἴκημα τὸ ἱερὸν ἐποίησας . ἡ τῆς Ἀρτέμιδος |
| . , : κρωσσόν : παρὰ τὸ κρῶ , τὸ ἐπιχέω , γενόμενον ἀπὸ τοῦ † χέω † κερῶ κατὰ | ||
| ῥῆμα μονοσύλλαβον συγκοπὲν ἀπὸ τοῦ κερῶ , ὃ δηλοῖ τὸ ἐπιχέω . καὶ ὡς παρὰ τὸ εἴρω , τὸ λέγω |
| ' ὅλου σκαλεύει καὶ τὰ κεκρυμμένα ἐρευνᾷ . Ψιλοῦσθαι καὶ πιττοῦσθαι βλάβας καὶ ζημίας σημαίνει . Ἔτι καὶ τοῦτο . | ||
| , ἄφελε , τὸ μύρῳ χρίεσθαι τὰς πολιὰς καὶ τὸ πιττοῦσθαι μόνα ἐκεῖνα . εἰ μὲν γὰρ νόσος τις ἐπείγει |
| . κατασταθήσεται δέ , φησίν , ὁ χειμών , καὶ εὐπλοήσει ὁ Ἀγεάναξ , ἂν αὐτὸν τοῦ ἔρωτος παύσῃ χαρισάμενος | ||
| συμπεσεῖται . Σελήνη Αἰγοκέρωτι μετὰ μοίρας θ , ὁ ἀναχθεὶς εὐπλοήσει μέν , ταραχθήσεται δὲ τὴν ψυχήν . Σελήνη Ὑδροχόῳ |
| , ἀλόης , προπόλεως , ἀνὰ δραχ . η . διφρυγοῦς , λεπίδος , χαλκοῦ , γεντιανῆς , ἀνὰ δραχ | ||
| βατράχου κεκαυμένου σποδός , φρύνου , ὀθονίου κεκαυμένου σποδός , διφρυγοῦς λίθου καὶ κηκίδων διφρυγῶν ὄξει ἐσβεσμένων , στυπτηρία πᾶσα |
| . μάζα οὖν ἀμολγαίη ἢ τυρὸς ἢ ἄρτος ἐκ γάλακτος ἐζυμωμένος . σβεννυμενάων : παυομένων τοῦ θηλάζειν καὶ διὰ τοῦτο | ||
| αὐτοῖς καὶ ὁ πολὺς ἄρτος : ὅπως γὰρ ἂν εἴη ἐζυμωμένος καλῶς , οὐ δύναται τὸ παχὺ καὶ ἐμφράττον μὴ |
| μέλιτι ἀπέφθῳ καὶ δίδου κυάμου μέγεθος . Ἡ Φιλώνειος . Πεπέρεως λευκοῦ ⋖ κ , ὑοσκυάμου σπέρματος ⋖ κ , | ||
| : ποιεῖ καὶ πρὸς τριταίους , τεταρταίους καὶ ἀμφημερινούς . Πεπέρεως μέλανος # δ , πεπέρεως λευκοῦ # β , |
| . Καὶ μὴν ἴση νῷν ἐστιν ἡ ' ξαμαρτία . Θάρσει : σὺ μὲν ζῇς , ἡ δ ' ἐμὴ | ||
| Φῆ μέγα κωκύουσα : πάις δέ μιν ἀντίον ηὔδα : Θάρσει , μῆτερ ἐμεῖο , κακὴν δ ' ἀποπέμπεο φήμην |
| εὐχὰς αἰτοῦντες παρὰ θεοῦ : τρισμακαρίους τε καὶ τρισευδαίμονας καὶ τρισολβίους τρίς τε τὰ ἐναντία φαμέν , ὅσοις τελείως ἕκαστον | ||
| μέσον καὶ τέλος . τὰ ἐξαίσια ἐπὶ ταύτης σεμνύνομεν ἀποκαλοῦντες τρισολβίους , τρισμάκαρας . εὐχαὶ καὶ σπονδαὶ τρεῖς γίνονται . |
| Σπαρτιάτην φασὶν οἱ Λάκωνες μανῆναι διὰ τὸ Σκύθαις ὁμιλήσαντα μαθεῖν ἀκρατοποτεῖν „ . : ἕως ἂν τῆς λογοδιαρροίας ἀπαλλαγῶσιν οὗτοι | ||
| Σπαρτιάτην φασὶν οἱ Λάκωνες μανῆναι διὰ τὸ Σκύθαις ὁμιλήσαντα μαθεῖν ἀκρατοποτεῖν . ὅθεν ὅταν βούλωνται πιεῖν ἀκρατέστερον , ἐπισκύθισον λέγουσιν |
| ἡμετέροισι ? δαμέντας [ ? , ] ὄφρα τις ἐν Σπάρτηι βεβαρημένος [ ] ἕλκεϊ λυγρῶι μνήσεται ἡμείων , μηδ | ||
| Λυκούργου διασώιζεται καταγεγραμμένον : οἱ δὲ ταῖς διαδοχαῖς τῶν ἐν Σπάρτηι βεβασιλευκότων ἀναλεγόμενοι τὸν χρόνον . ὥσπερ Ἐρατοσθένης καὶ Ἀπολλόδωρος |
| ἀρχῆς διοίκησιν ἐνεχείρισεν ἅπασαν , ἔκδοτον αὐτῷ παραδοὺς καὶ τὸν Ἔννον . ὁ δὲ Αἴσωπος παραλαβὼν τὸν Ἔννον , οὐδὲν | ||
| παραδοὺς καὶ τὸν Ἔννον . ὁ δὲ Αἴσωπος παραλαβὼν τὸν Ἔννον , οὐδὲν ἀηδὲς αὐτὸν ἔδρασεν , ἀλλ ' ὡς |
| καὶ διεθρύλλουν . ὑποφυομένης δὲ ἄρτι τῆς Πολυκράτους τυραννίδος περὶ ὀκτωκαιδέκατον μάλιστα ἔτος γεγονὼς προορώμενός τε οἷ χωρήσει καὶ ὡς | ||
| τέταρτον ⋖ βʹ ʂ . Τὸ μέγα μύϲτρον κοτύληϲ ἐϲτὶν ὀκτωκαιδέκατον . ἄγει δραχμὰϲ γʹ γράμμα αʹ . [ Μύϲτρον |
| αὐτὸς συγγραφεύς φησι Ἀπολλώνιόν τινα παράσιτον Ἀντιόχου Συρίας βασιλέως τοῦ ἐπικαλουμένου Γρυποῦ . Ἀριστόδημος δέ φησι Βῖθυν τὸν Λυσιμάχου τοῦ | ||
| ἀπολαύων : ὁ δὲ μὴ ἐπιθυμῶν μακαριώτερος . Βίας , ἐπικαλουμένου τινὸς τὸν θάνατον ἐπὶ τέκνων ἀπωλείᾳ , ἔφη , |
| ὤμοις δεῖν ἐκφέρειν , τὰ δὲ τῶν ποιητῶν ἁμάξαις . Κἀκεῖνα τῶν Πολέμωνι τιμὴν ἐχόντων ἤριζεν ἡ Σμύρνα ὑπὲρ τῶν | ||
| πρὶν ἐκεῖ γενέσθαι , ἰδοῦσα ἦν . Τί οὖν ; Κἀκεῖνα νῦν αὐτὴ ἡ δύναμις , καθ ' ἣν τὸ |
| Ἀποβλύζων : ἀπεμῶν . ὀνοματοποιΐα ὁ τρόπος : ἀπὸ τοῦ βλύζω , . . . . Ἁπλοῦς : ὥσπερ παρὰ | ||
| . . . . ἀποβλύζων : ἀπεμῶν : τὸ δὲ βλύζω ἀπὸ τοῦ βάλλω βλῶ βλύζω . . . . |
| . ὅτι ὁ μὲν ἄρτος καὶ ὁ οἶνος καὶ ἡ σπονδὴ σημεῖα εἰρήνης ἦσαν . ἐπὶ εἰρήνῃ γάρ , ὡς | ||
| οἷον βουλόμενόν τι προσποιεῖσθαι μὴ θέλειν . Ἐκεχειρία : ἡ σπονδὴ καὶ συνθήκη . Ἀμηγέπῃ : ὅπως δὴ καὶ καθ |
| ἀλλὰ τὰς πρὸς ἐνιαυτῶν ὡρισμένον ἀριθμόν , οἳ ἐντός εἰσι πεντηκονταετίας . οὐ γὰρ κτημάτων αἱ πράσεις ἀλλὰ καρπῶν ὀφείλουσιν | ||
| . οὕτως καὶ τοῖς Λευίταις τὰ μὲν ἔργα ἐπιτελεῖν ἄχρι πεντηκονταετίας διείρηται , ἀπαλλαγεῖσι δὲ τῆς πρακτικῆς ὑπηρεσίας σκοπεῖν ἕκαστα |
| ΑΒΓΔ περὶ κέντρον τὸ Ε καὶ διάμετρος αὐτοῦ ἡ ΑΕΓ ἐκβεβλημένη ἐπὶ τὸ Ζ κέντρον τοῦ διὰ μέσων τῶν ζῳδίων | ||
| περινοστεῖ τὸ δωμάτιον εὐχομένη , στένουσα καὶ τῶν φρενῶν πως ἐκβεβλημένη , μέχρις ἄν τις αὐτῇ λελῦσθαι τὰς ὠδῖνας ἔνδοθεν |
| ὁ αὐτὸς εἰπόντος Ἀναξιμένους ἐὰν πᾶσι πολλὰ διδῶις , οὐ δυνήσηι τοῦτο ποιεῖν διὰ παντός , ἔφη : οὐδέ γε | ||
| ] τῶν σπειρομένων . ἄμορφον ὄντα ] ἄμομφος οὖσα οὐ δυνήσηι με ἐφ ' οἷς εἶπον ἀντιψέξαι . αἰανῆ ] |