| ἐστι κοιμίσαι . καὶ ἀωτεῖς κοιμᾷ . “ μηκέτι νῦν εὕδοντες ἀωτεῖτε γλυκὺν ὕπνον . ” βάλλεν ἔβαλλεν . βάζειν | ||
| ἃ ? νῦν ἔχουσιν οὔποτ ' ὀφθαλμοῖσιν ? ? ἂν εὕδοντες εἶδον . . . ὅσοι δὲ μείζους καὶ βίην |
| πότνια μήτηρ ὄσσε καθαιρήσουσι θανόντι περ , ἀλλ ' οἰωνοὶ ὠμησταὶ ἐρύουσι , περὶ πτερὰ πυκνὰ βαλόντες . αὐτὰρ ἔμ | ||
| φωλεόν . οἳ δ ' αὖ προγεννήτειραν : οἱ δὲ ὠμησταὶ Ἕλληνες τοῖς βύκταις καὶ τοῖς ἀνέμοις θυσιάσουσι τὴν Ἰφιγένειαν |
| , δύσμοροι , οἵ τ ' ἀγαθῶν μὲν ἀεὶ κτῆσιν ποθέοντες οὔτ ' ἐσορῶσι θεοῦ κοινὸν νόμον οὔτε κλύουσιν , | ||
| ἐριαύχενες ἵπποι κείν ' ὄχεα κροτάλιζον ἀνὰ πτολέμοιο γεφύρας ἡνιόχους ποθέοντες ἀμύμονας : οἳ δ ' ἐπὶ γαίῃ κείατο , |
| , ἐξεχούσας . κροτάφοισιν : ἐξοχαῖς : κρόταφος ἀπὸ τοῦ κηρύσσειν τὸν τάφον , ἢ παρὰ τὸ ποιεῖν κρότον τῇ | ||
| κοινόπουν παρουσίαν ; Ἥδ ' , εἰ τὸν ἄγχιστόν γε κηρύσσειν χρεών . Ἴθ ' , ὦ γύναι , δήλωσον |
| ἀθανάτων ἔχραινον ἀπενθέας αἵματι βωμούς . οἰκτρότατοι δὲ γέροντες ἀτιμοτάτοισι φόνοισιν οὐδ ' ὀρθοὶ κτείνοντο , χαμαὶ δ ' ἱκετήσια | ||
| , καὶ ἀσεβεῖν ἔφασκον τοὺς ἀνθρώπους βωμὸν ἐρεύθοντας μακάρων θερμοῖσι φόνοισιν . καὶ Ἐμπεδοκλῆς πού φησιν οὐ παύσεσθε φόνοιο δυσηχέος |
| διαλεκτικὸς πειραστικῶς λαμβάνει , ὁ δὲ ἀποδείκνυσιν . ἀμφότεραι δὲ σπεύδουσι γνῶσιν ἔχειν : κἀκεῖνος γὰρ πειρᾶται , εἴτε ἐπιστήμην | ||
| ἄρα ) οἱ ἐν ταῖς Ἀθήναις , φησί , δικάζοντες σπεύδουσι πολλοῖς ἐγγεγράφθαι γράμμασιν ἤτοι δικαστηρίοις . περὶ δὲ τῶν |
| ὁ σιλλογραφός φησιν : ἐνὶ κόγχῳ Ἑλλήνων ἡ πᾶσα περισσοτρύφητος ὀιζύς . Σώπατρος τὴν Ἐρετρίαν λευκάλφιτόν φησι . διάφοραι γὰρ | ||
| ἐν Δαναοῖσιν : ἐλαφροτέρη δὲ μόθοιο ἔσσεται ἱπποδάμοισι μετὰ Τρώεσσιν ὀιζύς . Ἀλλά μοι ἆσσον ἵκεσθε ἀνὰ κλόνον , ὄφρ |
| τὰ τῆς ξένης ὁρῶν προσδέγματ ' , αὐτὴν ὡς ἐδεξάμην φίλως . Ὥστ ' ἐκπλαγῆναι τοὐμὸν ἡδονῇ κέαρ . Τί | ||
| παράγραφος . εὔφρον ] εὐφραντικόν . τιμαόρους ] βοηθούς . φίλως ] προσφιλῶς . πατρώιας ] ἤγουν τῆς τοῦ Ἀτρέως |
| ' ὑφίσταται λέγων : Ἦ τοι ἐγὼν ἔλαχον πολιὴν ἅλα ναιέμεν αἰεὶ παλλομένων , Ἀίδης δ ' ἔλαχε ζόφον ἠερόεντα | ||
| σύμπασαν ἐυφροσύνην βιότοιο , ὔμμι δὲ καὶ πάτρην καὶ δώματα ναιέμεν αὖτις ἤνυσα , καὶ γλυκεροῖσιν ἔτ ' εἰσόψεσθε τοκῆας |
| ἐν δὲ τῷ πλαζόμεθα τετληότες μετάθεσιν ποιητέον , οἷον πλαζόμενοι τέτλαμεν . οὐδέ τις αἶα τηλουρός : οὐδὲ αὐτῷ πολὺ | ||
| , , . ; . . . . . : τέτλαμεν : . . . ὁ δὲ Φιλόξενος ἀξιοῖ εἶναί |
| , τὼς δὲ ἐχθρὼς αἰσχρόν . καὶ τὼς μὲν πολεμίως φεύγεν αἰσχρόν , τὼς δὲ ἐν σταδίωι ἀνταγωνιστὰς καλόν . | ||
| τῷ μὴ ἀντέχεν μηδὲ κρατέν . καὶ διὰ τοῦτο συμβαίνει φεύγεν τἀγαθὰ τὼς ἀνθρώπως διὰ λύπαν , ἀποβάλλεν δ ' |
| ταῦτα κόψαι καὶ κατασῆσαι λεῖα , καὶ ἐπ ' οἶνον εὔοδμον ἐπιπάσσειν , καὶ ἐπιχέαι ῥόδινον ἔλαιον . Ὅταν δὲ | ||
| ' οὐ λανθάνει , φοινικοεάνων ὁπότ ' οἰχθέντος Ὡρᾶν θαλάμου εὔοδμον ἐπάγῃσιν ἔαρ φυτὰ νεκτάρεα : τότε βάλλεται , τότ |
| ἠδ ' ὁπόσοι δολόεντος ἐσήλυθον ἔνδοθεν ἵππου ἀνέρες ὥς τε πόληα θεηγενέος Πριάμοιο πέρσαντες δαίνυντο κακῶν ἀπὸ νόσφι κυδοιμῶν . | ||
| τόσον σθένος ἔλλαχε μούνη ; Ἣ καὶ νῦν Πριάμοιο πολυχρύσοιο πόληα ἐκπέρσει Τρώων τε καὶ Ἀργείων ὀλέσασα ἀνέρας , ὅν |
| ἐπὶ τραφερὴν χθόν ' ἀκυμάντοισι πόδεσσι . Τὸν καὶ ληϊστῆρες ἀνάρσιοι οἶον ἐόντα φεύξονται , καὶ δμῶες ὀϊόμενοι πατέρ ' | ||
| ἐπὶ τραφερὴν χθόν ' ἀκυμάντοισι πόδεσσι . τὸν καὶ ληϊστῆρες ἀνάρσιοι οἶον ἐόντα φεύξονται : καὶ δμῶες ὀϊόμενοι πατέρ ' |
| ] ος ἔφυς , αἰεὶ μερόπεσσιν ἀρήγεις : [ νῦν ἀπόνοσφι ] μένεις , πατρὶς δ ' ἔτι σεῖο χατίζει | ||
| ] ος ἔφυς , αἰεὶ μερόπεσσιν ἀρήγεις : [ νῦν ἀπόνοσφι ] μένεις , πατρὶς δ ' ἔτι σεῖο χατίζει |
| κεν πελάσῃ πολιοῖο σιδήρου , ἠΰτε παρθενικὴ τερενόχροα χερσὶν ἑλοῦσα ἠΐθεον στέρνῳ προσπτύσσεται ἱμερόεντι , ὣς ἥγ ' ἁρπάζουσα ποτὶ | ||
| κεν πελάσῃ πολιοῖο σιδήρου , ἠΰτε παρθενικὴ γλαγερόχροα χερσὶν ἑλοῦσα ἠΐθεον στέρνῳ προσπτύσσεται ἱμερόεντι , ὣς ἥ γ ' ἁρπάζουσα |
| χεῖρας ἀάπτους σχήσεσθ ' , ἀλλ ' ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι . εἴη δ ' ὅς τις ἑταῖρος ἀπαγγείλειε τάχιστα | ||
| ἔτι φασὶ σχήσεσθ ' , ἀλλ ' ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι . Ζεὺς δέ σφι Κρονίδης ἐνδέξια σήματα φαίνων ἀστράπτει |
| Καλλίμαχος . δίζετο : πρὸς τὸ ἄπειρον τῶν τόπων τὸ δίζεσθαι . φθαίη : προλάβοι πρὸ τοῦ συμποσίου . νηπιάχοντα | ||
| πρήσσειν ἀνήκεστον ὧν νόμοι κωλύουσιν . διόπερ τὰ μὲν μὴ δίζεσθαι χρεών , ἐπὶ δὲ τοῖς εὐθυμέεσθαι χρεών , παραβάλλοντα |
| ἐρητύονται ἀέθλων . ἔρρετε , μηδ ' ὔμμιν πολεμήια ἔργα μέλοιτο , παρθενικὰς δὲ λιτῇσιν ἀνάλκιδας ἠπεροπεύειν . ” Ὧς | ||
| ἄγχ ' ἵπποιο σιδήρεον ἐνθέμενος κῆρ : καί οἱ πάντα μέλοιτο μάλ ' ἔμπεδον ὁππός ' ἔγωγε πρόσθ ' ἐφάμην |
| , ὅς τις σχεδὸν ἔγχεος ἔλθῃ . Ὣς φάτ ' ἐποτρύνων : Τρώεσσι δὲ φαίδιμος Ἕκτωρ κέκλεθ ' ὁμοκλήσας , | ||
| χρυσόν τε , τά οἱ Μενέλαος ἔδωκε : καί μιν ἐποτρύνων ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ σπουδῇ νῦν ἀνάβαινε κέλευέ |
| ταὶ δὲ γυναῖκες ἀμφίπολοι γοάασκον ἐπισταδόν : αὐτὰρ ὁ τήνγε μειλιχίοις ἐπέεσσι παρηγορέων προσέειπεν : “ Μή μοι λευγαλέας ἐνιβάλλεο | ||
| δὲ πεσεῖν αὐτὴ μαλερῷ πυρί . τοῖα δ ' Ἰήσων μειλιχίοις ἐπέεσσιν ὑποδδείσας προσέειπεν : “ Ἴσχεο , δαιμονίη : |
| τᾶν ὀίων ἕπεται σκοπός : ἃ δὲ βαΰσδει εἰς ἅλα δερκομένα , τὰ δέ νιν καλὰ κύματα φαίνει ἅσυχα καχλάζοντος | ||
| τυγχάνῃ δεικτική . τὸ ἑξῆς : τὰν κύνα βάλλειεἰς ἅλα δερκομένα , ὥστε τὰ λοιπὰ διὰ μέσου . τᾶν ὀΐων |
| κηάμενοι πυρὰ πολλὰ κατὰ στρατόν , οὐδ ' ἔτι φασὶ σχήσεσθ ' , ἀλλ ' ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι . | ||
| ἐπημοιβοί . . . . ἔφαντο γὰρ οὐκέτ ' Ἀχαιούς σχήσεσθ ' ἀλλ ' ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι : ὅτι |
| , ἄγαν κρατοῦντες κοὐ νομίζοντες δίκην δώσειν ἔδρασαν πάντ ' ἐφέντες ἡδονῇ . σὺ δ ' ὧδ ' ἔρημος ξυμμάχων | ||
| λείπουσιν , ἀλλ ' οἱ μὲν τὰ νῶτα κομίζονται οὐρίᾳ ἐφέντες εἰς τὸ πέλαγος διὰ νήσων τῆς πόλεως , οἱ |
| ἐθέλω ἢ Καστορείῳ̆ ἢ Ἰολάοι ' ἐναρμόξαι νιν ὕμνῳ . κεῖνοι γὰρ ἡρώων διφρηλάται Λακεδαίμονι καὶ Θήβαις ἐτέκˈνωθεν κράτιστοι : | ||
| ὅμοιοι : ἢ κεῖνοι καὶ ὅμοιοι , ἢ ἕως τὸ κεῖνοι στιγμὴν , τὸ δὲ τοὺς ὁμοίους τοιούτους . φάτις |
| ποτέ οἱ ξεινήιον ἐγγυάλιξε , πρόφρων ἀντομένη , πέρι γὰρ μενέαινεν ἕπεσθαι τὴν ὁδόν : ἀλλ ' , ὅσον αὐτὸς | ||
| μετὰ πνοιῇσιν ἔθειραι . Οὐδὲ μὲν οὐδ ' αὐτοῖο πάις μενέαινεν Ἄκαστος ἰφθίμου Πελίαο δόμοις ἔνι πατρὸς ἑῆος μιμνάζειν , |
| . ἐν δὲ τῷ πλαζόμεθα τετληότες μετάθεσιν ποιητέον , οἷον πλαζόμενοι τέτλαμεν . οὐδέ τις αἶα τηλουρός : οὐδὲ αὐτῷ | ||
| ' οὐρανὸν ἀντέλλοντα , ἄλλοι μὲν πλήθους ὀλοοὺς ἐνέπουσιν ὀδόντας πλαζόμενοι , νῶϊν δὲ κεράατα μυθήσασθαι εὔαδεν : ὧδε γὰρ |
| περιπλεκόμεναι . σπείρῃσιν : πλοκάμοις . Παρθενικαί : παρθένοι . δηναιόν : μετὰ χρόνον , μακροχρόνιον . Ἀπήμονα : ὑγιῆ | ||
| περιπλεκόμεναι . σπείρῃσιν : πλοκάμοις . Παρθενικαί : παρθένοι . δηναιόν : μετὰ χρόνον , μακροχρόνιον . Ἀπήμονα : ὑγιῆ |
| προσφθέγγομαι . ἴτ ' , ὦ νέοι μοι τῆσδε γῆς ὁμήλικες , προσείπαθ ' ἡμᾶς καὶ προπέμψατε χθονός : ὡς | ||
| ὅτι μάλιστα ἀκροποδητὶ ἐπεγείρῃ ἑαυτόν : ἀλλ ' εἰ μέλλουσιν ὁμήλικες φανεῖσθαι , ὁ μείζων ἐκεῖνος ἐπικύψει καὶ ταπεινότερον ἀποφανεῖ |
| ' ἐστὶ θανεῖν μετὰ κύμασιν : ἀλλά ς ' ἄνωγα φράζεσθαι τάδε πάντα μετὰ φρεσὶν ὡς ἀγορεύω . μηδ ' | ||
| βοῦς ὡς χρησόμενος αὐταῖς ἤδη πρὸς ἔργον τῆς σπορᾶς . φράζεσθαι δ ' εὖτ ' ἂν γεράνου φωνὴν ἐπακούσῃς : |
| ' ὦκα φέρεσκον ἀπὸ χθονὸς ἀίσσοντα : οὐδ ' ἁρματροχιὰς ἰδέειν πέλεν οὐδὲ ποδοῖιν ἐν χθονὶ σήματα , τόσσον ὑπεξέφερον | ||
| φίλα φρονέῃς ' ἐνὶ θυμῷ , ἐλπωρή τοι ἔπειτα φίλους ἰδέειν καὶ ἱκέσθαι οἶκον ἐς ὑψόροφον καὶ σὴν ἐς πατρίδα |
| μέλη . ἐπιδέξιον κατὰ πᾶν μέλος καὶ βλέποντα ἀνδρικῶς . ὁρῶντ ' ἀλκάν : βλέποντα ἀνδρικῶς . Αἰάντειον : τὸ | ||
| δεῖ , πάτερ , τηρεῖν , πρὸ πολλοῦ ταῦθ ' ὁρῶντ ' ἐξ ὧν ἔνι . ἀλλ ' “ ἀπόδος |
| αἴσῃ ἔργ ' ἄδικ ' ἀνθρώποισιν , ἃ δὴ πολέες μεμάασι τετλάμεν ἐν βιοτῇ κέρδους ἕνεκεν σφετέροιο . Ἀλλά μοι | ||
| μεγάροις ' ἀλέγουσιν , οὐδ ' ὄπιδα τρομέουσι θεῶν : μεμάασι γὰρ ἤδη κτήματα δάσσασθαι δὴν οἰχομένοιο ἄνακτος . αὐτὰρ |
| καὶ φλογὸς ἁρπάζειν δεδοκημένος ἔμπυρον ὁρμὴν ἐς μόρον αὐτὸς ἑκὼν αὐτάγρετον ἔδραμε Φοῖνιξ τεφρώσας πυρὶ γυῖα , καὶ ἡδέϊ κέκλιτο | ||
| νόῳ μακάρων τ ' ἀλέγοντες πείρετε , μηδ ' αὔτως αὐτάγρετον οἶτον ὀλέσθαι ἀφραδέως ἰθύετ ' ἐπισπόμενοι νεότητι . οἰωνῷ |
| Δὴ γάρ οἱ κατένευσεν ὅπως ἀπὸ πολλοὶ ὄλωνται Τρῶες ὁμῶς τεκέεσσι , δαΐφρονα δ ' υἷ ' Ἀχιλῆος τρεψέμεν οὐ | ||
| θυμὸν ἐτέρφθης , ἔνθα τοι ἑλκεχίτωνες Ἰάονες ἠγερέθονται σὺν σφοῖσιν τεκέεσσι γυναιξί τε σὴν ἐς ἀγυιάν : ἔνθα σε πυγμαχίῃ |
| οὔτι πέλει σθένος οὐδέ τις ἀλκὴ τρηχείαις γενύεσσιν ὑπερφιάλως ἐρύσαντα ἐκφυγέειν , ἅτε πῶλον ἀποπτυστῆρα χαλινῶν : ἀλλ ' αἰεὶ | ||
| τε κυκλώσαντο ἱέμενοι ] μάρψαι ? , ταὶ δ ' ἐκφυγέειν καὶ ἀλύξαι . ἔς τε Κεφαλλήνων ] ἀγερώχων φῦλον |
| οὐκ ἄν σε διατμήξειαν ἀκωκαί γηγενέων ἀνδρῶν οὐδ ' ἄσχετος ἀίσσουσα φλὸξ ὀλοῶν ταύρων . τοῖός γε μὲν οὐκ ἐπὶ | ||
| ὀρυμαγδὸς ἐπειγομένων ἐλάτῃσιν ἦεν ἀριστήων . ἡ δ ' ἔμπαλιν ἀίσσουσα γαίῃ χεῖρας ἔτεινεν , ἀμήχανος : αὐτὰρ Ἰήσων θάρσυνέν |
| ἔκτοθεν ἄτης εἶναι ἀριστήων , αὐτῇ ὑπὸ νυκτὶ πέδησεν μαρνάμενον κείνοισι . πολεῖς δ ' ἐπαρηγόνες ἄλλοι ἔκταθεν : Ἡρακλέης | ||
| ἑκάστῃ οὔνομ ' ἔχει στροφάλιγγι : τὰ δ ' ἂν κείνοισι μέλοιτο ἀνδράσιν , οἳ κατὰ χῶρον ὁμούριον οἶκον ἔχουσι |
| ἐγὼ παύω χόλον , οὐδέ τί με χρὴ ἀσκελέως αἰεὶ μενεαινέμεν : ἀλλ ' ἄγε θᾶσσον ὄτρυνον πόλεμον δὲ κάρη | ||
| Ἀσκελέως : σκληρῶς : οὐδέ τί με χρὴ ἀσκελέως αἰεὶ μενεαινέμεν , . . . Ἀσκωλιάζειν : ἐφ ' ἑνὸς |
| αὖ κύρτοισιν ἐπὶ φρένα μᾶλλον ἔχουσι , κύρτοις , οἳ κνώσσοντας ἑοὺς ηὔφρηναν ἄνακτας εὐκήλους : βαιῷ δὲ πόνῳ μέγα | ||
| , συστελλομένους , πεσόντας . Ὑστάτιον : καὶ τελευταῖον . κνώσσοντας : κοιμωμένους , καρηβαριῶντας , ἀνοηταίνοντας . ἀνείρυσεν : |
| , φλοίσβου τε καὶ ἀργαλέοιο κυδοιμοῦ παύσωνται , στονόεσσαν ἀποπνεύσαντες ἀϋτμήν . καὶ τότ ' ἀπειρέσιον νεκύων ἐρύουσιν ὅμιλον ξυνῷ | ||
| γ ' ἐν νήεσσι Ποσειδάων ἐδάμασσεν ὄρσας ἀργαλέων ἀνέμων ἀμέγαρτον ἀϋτμήν ; ἦέ ς ' ἀνάρσιοι ἄνδρες ἐδηλήσαντ ' ἐπὶ |
| ἴμεν ἐκ θαλάμοιο θεῷ ἐναλίγκιος ἄντην . αἶψα δὲ κηρύκεσσι λιγυφθόγγοισι κέλευσε κηρύσσειν ἀγορήνδε κάρη κομόωντας Ἀχαιούς . οἱ μὲν | ||
| Ζηνὶ φόως ἐρέουσα καὶ ἄλλοις ἀθανάτοισιν : αὐτὰρ ὃ κηρύκεσσι λιγυφθόγγοισι κέλευσε κηρύσσειν ἀγορὴν δὲ κάρη κομόωντας Ἀχαιούς : οἳ |
| οὐ βλάψειϲ , κἄν ποτε χρεία γένηται ἀποϲχάζειν αὐτάϲ , δεόντωϲ αὐτὸ ποιήϲειϲ . τὰϲ δὲ ἐπὶ ῥεύματι φλεγμονὰϲ ἀποϲχάϲαϲ | ||
| ἀναϲτάντεϲ ἐκ τῆϲ κοίτηϲ μετὰ τὸ ἀποτρίψαϲθαι τὰ περιττώματα καὶ δεόντωϲ ὑπαχθῆναι τὴν γαϲτέρα ἀλειφθῆναι δεόνται , μήτε ἄκρωϲ ψυχρῷ |
| ῥύωνται ἑλκομένην , ἀπάτην δὲ περιπροθέουσιν ἁπάντῃ , οἴστρῳ θηλυμανεῖ βεβιημένοι : οἱ δ ' ἐλάτῃσι νῆα κατασπέρχουσιν ὅσον σθένος | ||
| ; ἔμπεδον ἀθανάτων ἔσαν αἵματος , οἷον ὑπέσταν ἔργον ἀναγκαίῃ βεβιημένοι . αὐτὰρ ἐπιπρό τῆλε μάλ ' ἀσπασίως Τριτωνίδος ὕδασι |
| σθένος : οὐδέ τι ἥβης δεύεται , ἀλλὰ κακοῖσι συνέρρηκται πολέεσσιν . οὐ γὰρ ἐγώ γέ τί φημι κακώτερον ἄλλο | ||
| οἳ δ ' ἐθελημοὶ ἥσυχοι ἔργ ' ἐνέμοντο σὺν ἐσθλοῖσιν πολέεσσιν . αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ τοῦτο γένος κατὰ γαῖα κάλυψε |
| μ ' ἔφαντο ἄξειν εἰς Ἰθάκην εὐδείελον , οὐδ ' ἐτέλεσσαν . Ζεύς σφεας τείσαιτο ἱκετήσιος , ὅς τε καὶ | ||
| ἐπεξεινοῦντο γυναιξίν : ὅσσα τε Κύζικον ἀμφὶ Δολιονίην τ ' ἐτέλεσσαν : Μυσίδα θ ' ὡς ἀφίκοντο Κίον θ ' |
| πλείονι καταβαφῇ . καί τινες δὲ ἱδρῶτες λήγοντος τοῦ πυρετοῦ ἐφέπονται , ἐνίοις δὲ καὶ ἔμετοι ξανθῆς χολῆς , καὶ | ||
| ἑταῖροι ἀχνύμενοι , μετὰ δέ σφι κύνες ποθέοντες ἄνακτα κνυζηθμῷ ἐφέπονται ἀνιηρῆς ἕνεκ ' ἄγρης : ὣς οἵ γε προλιπόντες |
| δινεύει σκολιὸν δέμας , αἶψα δὲ νῶτα καράβου ὀξυβελῆ περιβάλλεται ἀμφιχυθεῖσα , ἐν δ ' ἐπάγη σκώλοισι καὶ ὀξείῃσιν ἀκωκαῖς | ||
| , ἢ τὰ ὀξέως βάλλοντα . περιβάλλεται : περιπλέκεται . ἀμφιχυθεῖσα : περιπλακεῖσα . Σκώλοισι : τοῖς ἀπεξυσμένοις ξύλοις , |
| ' ἄν , ὥστε τοῖς αἰδοίοισι δρόσος καὶ χνοῦς ὥσπερ μήλοισιν ἐπήνθει . οὐδ ' ἂν μαλακὴν φυρασάμενος τὴν φωνὴν | ||
| ποταμοῖο φέρονται ὃν Πόντον καλέουσι , τόθι Θρήικες ἀμορβοί κριοφάγοι μήλοισιν ἀεργηλοῖσιν ἕπονται . ναὶ μὴν καὶ βαρύοδμος ἐπὶ φλογὶ |
| μακρὰ περῆσαι . παννυχίδας δ ' ὁρίσαντες ἀκοιμήτων ὑμεναίων ἀλλήλων ἀέκοντες ἐνοσφίσθησαν ἀνάγκῃ . ἡ μὲν ἔβη ποτὶ πύργον , | ||
| χρῆμα ἱρότατον καὶ οὐδὲ ψαύειν αὐτέων δικαιέουσιν : καὶ ἢν ἀέκοντες ἅψωνται , ἐναγέες ἐκείνην τὴν ἡμέρην εἰσί . τοὔνεκα |
| τόπον διὰ τὴν τῆς ὕλης πυκνότητα : τὰ πυκνὰ γὰρ τάρφεα Ὅμηρος λέγει ” βαθείης τάρφεσιν ὕλης ” . καὶ | ||
| κόλπον ἱκέσθαι : πάντη γὰρ τέναγος , πάντη μνιόεντα βυθοῖο τάρφεα , κωφὴ δέ σφιν ἐπιβλύει ὕδατος ἄχνη : ἠερίη |
| ἐκ Ῥώμης καὶ τοῖς στρατιώταις διάδοχοι νεοκατάγραφοί τε καὶ ἔτι ἀγύμναστοι καὶ ἀπειροπόλεμοι . μεθ ' ὧν ὁ Πομπήιος , | ||
| τῶν ἐν τοῖσι σώμασιν ἐγγινομένων ὧδε ἔχει : οἱ μὲν ἀγύμναστοι τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ παντὸς κοπιῶσι πόνου : οὐδὲν γὰρ |
| ἱέμενοι νόστοιο . Νέας δ ' ἐς βένθεα πόντου εἷλκον καγχαλόωντες ἀνὰ φρένας , εἰ μὴ ἄρ ' αὐτοὺς ἐσσυμένους | ||
| λέγει . Ἀσπασίως : χαριέντως . προφυγόντες : ἐκφυγόντες . καγχαλόωντες : γελῶντες , χαίροντες . Θρώσκους ' : πηδῶσιν |
| ἐσθ ' , ὅς τ ' οὐκ ἐθέλοντα νέεσθαι ξεῖνον ἐποτρύνῃ καὶ ὃς ἐσσύμενον κατερύκῃ . [ χρὴ ξεῖνον παρεόντα | ||
| τ ' εἰς ὦπα ἴδησθε , ἔρδειν ὅττι κε κεῖνος ἐποτρύνῃ καὶ ἀνώγῃ . ἀθετοῦνται ἀμφότεροι , ὅτι ἀνηθοποιητοί εἰσι |
| ἵν ' εἰδῆτε . Οὐ τοίνυν μόνον ἐκ τούτων ἂν γνοίητε , ὅτι δεινὸν οὐδ ' ὁτιοῦν πέπονθεν τὸν ἄνθρωπον | ||
| συμβουλεύω ἐγὼ γνῶναι ὑμᾶς αὐτούς . μάλιστα δ ' ἂν γνοίητε , εἰ ἀναλογίσαισθε ἐπὶ τίνι ὑμῖν μέγα φρονητέον ἐστίν |
| . . . . . . . . . . ἀτερπέα χῶρον , ἔνθα Φόνος τε Κότος τε καὶ ἄλλων | ||
| πόροιο Θρήϊκες ἀγρώσσουσιν ἀπηνέϊ χείματος ὥρῃ , θήρην ἀργαλέην καὶ ἀτερπέα , δηϊοτῆτος θεσμὸν ὑφ ' αἱματόεντα καὶ ἄγριον αἶσαν |
| , οἷς οὐδ ' ὅσον ἰσοφαρίζεις ἠνορέην , ἔμπης δὲ θοοῖς ἐδάμησαν ὀιστοῖς ἄμφω Λητοΐδαο , καὶ ἴφθιμοί περ ἐόντες | ||
| ἀντίαχεν : οἱ δ ' ἄρα τείως ἥρωες μετὰ τήνγε θοοῖς ἐλάασκον ἐρετμοῖς . οὔπω πείσματα νηὸς ἐπ ' ἠπείροιο |
| Ποσειδῶνος εἶναι καὶ κατασοφίσασθαι τὴν Τυρὼ ἀφελῆ κόρην οὖσαν ; Ὀψὲ ζηλοτυπεῖς , ὦ Ἐνιπεῦ , ὑπερόπτης πρότερον ὤν : | ||
| ἦεν . Αὐτὰρ ὃ κυδιόων ἐν τεύχεσι δάμνατο λαούς . Ὀψὲ δέ οἱ ἐπόρουσε Πάρις , στονόεντας ὀιστοὺς νωμῶν ἐν |
| οἳ δὲ γυναῖκας δμωίδας , οἳ δ ' ἄρα χαλκὸν ἀάσπετον , οἳ δὲ σίδηρον , ἄλλοι δ ' οἶνον | ||
| ' ἔγχεϊ θυμὸν ὀλέσσαι . Νῦν δ ' ἄρ ' ἀάσπετον ἄλγος ὀιζυρῶς ἐσάθρησα , κεῖνον ὅτ ' ἀμφὶ πόληα |
| δὴ τοῦτο γῇ κρύψαντες ἐξαρκεῖν , ἀλλὰ τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ φοβηθῆναι μὴ ἄρα τοὺς ἄλλους ἐξ ἴσου σφίσι ποιήσωσιν , | ||
| διὰ τὸ αἰσχυνθῆναι ἐρυθρίας λέγεται οὔτε ὁ ὠχριῶν διὰ τὸ φοβηθῆναι ὠχρίας , ἀλλὰ μᾶλλον τὸ πεπονθέναι τι . ὥστε |
| τῇ Ἀρτέμιδι , ἢ ὅλως ἐπὶ νοῦν οὐκ ἦλθεν . λαιψηρά ταχέως κινούμενα , ἀντὶ τοῦ λαιψηρῶς , ὡς ταχεῖα | ||
| τοῖς ἔχουσι ξύλον ὄρεσι , τούτοις τοῖς ξύλα ἔχουσιν . λαιψηρά : ταχεῖα , ταχέως . Ἔλαφον : ἔλαφος ἢ |
| ἠερόεντα πεφυζότας αἶψα νέεσθαι : ἀλλ ' οὐ μὰν δείσουσι λιλαιόμενοι μέγα χάρμης . Εἰσὶν γὰρ κρατεροί τε καὶ ὄβριμοι | ||
| μὲν σῖτον ἔχον καὶ οἶνον ἐρυθρόν , τόφρα βοῶν ἀπέχοντο λιλαιόμενοι βιότοιο : ἀλλ ' ὅτε δὴ νηὸς ἐξέφθιτο ἤϊα |
| ἦκα καταρρέξειεν ἐπικλίνοι τε πιέζων : οἱ δ ' αὔτως μίμνουσιν ἀρηρότες ἀλλήλοισιν ἀστεμφεῖς , προβολῇσι πεποιθότες ὀξείῃσιν : ἔνθα | ||
| γόνοιο ἰχθύες ὠοτόκοι , τοὶ μὲν κατὰ χῶρον ἕκαστοι εὔκηλοι μίμνουσιν ἐνὶ σφετέροισι δόμοισι : πολλοὶ δ ' ἀγρόμενοι ξυνὴν |
| ἐνταῦθα ἔχειν τε καὶ κεκτῆσθαι τὸ ψεῦδος πάντες ἥκιστα ἂν δέξαιντο , καὶ μισοῦσι μάλιστα αὐτὸ ἐν τῷ τοιούτῳ . | ||
| μηδ ' ἐξείη , πότερον τὰς ἁπάντων τῶν ἄλλων παρούσας δέξαιντο ἂν μᾶλλον ἢ τὰς Ἀθήνηθεν μόνας , οὐχ αἵρεσιν |
| βοῦς τις ε [ ἤδη ? με πνίγεις καὶ σὺ χαἰ [ βόες σέθεν . [ ! ! ! ] | ||
| τοὺς Μητρογαθὴς Ἀρκτεύς τ ' ἀγαθός , βασιλῆς δίοποι , χαἰ πολύχρυσοι Σάρδεις ἐπόχους πολλοῖς ἅρμασιν ἐξορμῶσιν , δίρρυμά τε |
| ἄδην : αὐταρκῶς , δαψιλῶς . κρυερήν : φοβεράν . φύζαν : φυγήν . νέονται : πορεύονται . Θοαί : | ||
| Φοῖβε πολὺν κάματον καὶ ὀϊζὺν σύγχεας Ἀργείων , αὐτοῖσι δὲ φύζαν ἐνῶρσας . Ὣς οἳ μὲν παρὰ νηυσὶν ἐρητύοντο μένοντες |
| μὴ χλωρὸν ἔφυσε θεὸς μέλι , πολλὸν ἔφασκον γλύσσονα σῦκα πέλεσθαι . κέρασον τὸ δένδρον ἐν τῶι Περὶ φύσεως Ξενοφάνους | ||
| μὴ χλωρὸν ἔφυσε θεὸς μέλι , πολλὸν ἔφασκον γλύσσονα σῦκα πέλεσθαι . Καί ποτέ μιν στυφελιζομένου σκύλακος παριόντα φασὶν ἐποικτεῖραι |
| δύνοντες ἐν τοῖς βυθοῖς κολυμβηταί . στυγέουσιν : μισοῦσιν . Εὖτε : ἡνίκα ἴδωσιν ἁλιέα σπογγοτόμον σπουδάζοντα καθιέναι εἰς τὸν | ||
| γεγαῶτα : σὺ δ ' ἐν φρεσὶ βάλλεο μῦθον . Εὖτε γὰρ αἰγλῆεν σφέτερον δέμας εὐρύστερνος Οὐρανός , ὠμηστῆρος ὑπαὶ |
| δ ' εἰλυφόων ἄνεμος φέρει , οἱ δέ τε θάμνοι πρόρριζοι πίπτουσιν ἐπειγόμενοι πυρὸς ὁρμῇ : ὣς οἱ μὲν μάρναντο | ||
| τ ' εἰλυφόων ἄνεμος φέρει , οἳ δέ τε θάμνοι πρόρριζοι πίπτουσιν ἐπειγόμενοι πυρὸς ὁρμῇ : ὣς ἄρ ' ὑπ |
| μέλας ἐνὶ ἠέρι καπνός : Περσεὺς δ ' ἀντίθεος βλοσυρὴν ἐδάιζε Μέδουσαν , ἄστρων ἧχι λοετρὰ πέλει καὶ τέρματα γαίης | ||
| . Ὣς δ ' αὕτως ἑτέρωθεν ἐὺς πάις Ἠριγενείης Ἀργείους ἐδάιζε κακῇ ἐναλίγκιος Αἴσῃ , ἥ τε φέρει λαοῖσι κακὸν |
| ποιήσας . οὐ πόρρω δὲ ἑστᾶσιν Ἁρμόδιος καὶ Ἀριστογείτων οἱ κτείναντες Ἵππαρχον : αἰτία δὲ ἥτις ἐγένετο καὶ τὸ ἔργον | ||
| προαγωνίζεσθαι κουφότατος πόνος . „ οἱ δ ' αὐτοβοεὶ τρισχιλίους κτείναντες τοὺς ἀρχηγέτας μάλιστα τῆς ἀσεβείας γενομένους οὐκ ἀπελογήσαντο μόνον |
| ἂν λούσειεν αὐτοὺς ὡς νόμος ποιεῖν εἰς νεκρούς ; . αὐτοκτόνως ] ἀλληλοφόνως . . αὐτοδάϊκτοι ] αὐτοφόνευτοι . . | ||
| ἀποθανοῦσι . . μεγάλων πεδίων ] τῆς Βοιωτίας . . αὐτοκτόνως ] ὅταν μὲν οὖν αὑτοὺς κτάνωσι καὶ ἡ πατρῴα |
| , ἂν δυσχεραίνητε φωναῖς βαρβάροις , καὶ διὰ τοῦτο μὴ ἀποδεχόμενοι τὰ λεγόμενα : πολλοὺς γὰρ ποιήσετε ὀκνηροὺς εἰσηγεῖσθαι ὑμῖν | ||
| , καὶ οὐ δοκιμάζοντες τοὺς μηνυτάς , ἀλλὰ πάντα ὑπόπτως ἀποδεχόμενοι , διὰ πονηρῶν ἀνθρώπων πίστιν πάνυ χρηστοὺς τῶν πολιτῶν |
| υἱὸς Ἀχιλλῆος πῆλεν δόρυ πατρὸς ἑοῖο : ἀλλ ' ἄλλῃ τρέπε θυμόν , ἐπεὶ Θέτις ἀγλαόπεπλος ἁζομένη Κυθέρειαν ἀπέτραπεν υἱωνοῖο | ||
| κάλλιστόν ἐστί σοι , καὶ πορίζεις τὸν βίον : ἢ τρέπε τὸν ἐπηρμένον σου λογισμὸν ἀπὸ τῶν ἀλλοτρίων κτημάτων τρέψας |
| κορυθαίολος Ἕκτωρ : Πηλεΐδη μὴ δὴ ἐπέεσσί με νηπύτιον ὣς ἔλπεο δειδίξεσθαι , ἐπεὶ σάφα οἶδα καὶ αὐτὸς ἠμὲν κερτομίας | ||
| οἳ σεῖο περιτρομέοντες ὁμοκλὴν φεῦγον ἐπεσσυμένοιο , σὺ δ ' ἔλπεο πολλὸν ἄριστος ἔμμεναι ; Ἀλλὰ σοὶ εἴ περ ὑπὸ |
| πεπαλαγμένος αἵματι χεῖρας . Καί νύ κε δὴ μάλα πάντας ἐπασσυτέρους ἀπόλεσσεν , εἰ μὴ πεπταμένῃσι πύλῃς ἐσέχυντο πόληα βαιὸν | ||
| Ἡρακλέης , ὃς δή σφι παλίντονον αἶψα τανύσσας τόξον , ἐπασσυτέρους πέλασε χθονί . τοὶ δὲ καὶ αὐτοί πέτρας ἀμφιρρῶγας |
| ἴτω , ἴτω , ὅπως μηκέτ ' ἆμαρ ἄλλ ' εἰσίδω . Μέλλοντα ταῦτα . Τῶν προκειμένων τι χρὴ πράσσειν | ||
| δόμοις με καρδίαν ἕξειν δοκεῖς ; ὅταν θρόνους τῆσδ ' εἰσίδω πάντας κενούς , κενοὺς δὲ παρθενῶνας , ἐπὶ δὲ |
| ὣς οἵ γ ' ἐκ πολέμοιο ποτὶ Πριάμοιο πόληα φεῦγον ὀιζυρῶς ἐπιειμένοι ἀκλέα φύζαν , Αἴαντος μεγάλοιο περιτρομέοντες ὁμοκλήν , | ||
| τόδε θυμὸς ἐνὶ κραδίῃ μενεαίνει , Τρῶας ὑπ ' Ἀργείοισιν ὀιζυρῶς ἀπολέσσαι , ἔρξον ἄφαρ , μηδ ' ἄμμι πολὺν |
| ἐν σφετέροις οὔθ ' ἕστασαν οὐδὲ κάθηντο χλωροὶ ὑπαὶ δείους πεφοβημένοι , οἱ δ ' ὑπὸ νείκης ἀλλήλοισί τε κεκλόμενοι | ||
| ἔδεισαν οἱ παρεστῶτες , ὡς ὁπλίτου τὸν ἐκ τῶν ὅπλων πεφοβημένοι δοῦπον . ἀνατείνει δὲ τὴν κεφαλὴν καὶ ἐπινεύει σοβαρώτατα |
| Ὅμηρος [ δ ] : ἀλλ ' αἰεὶ Ζεφύροιο λιγὺ πνείοντας ἀήτας Ὠκεανὸς ἀνίησιν ἀναψύχειν ἀνθρώπους . τὸ φύσει οὖν | ||
| θῆκαν ἐπὶ χθόνα , πὰρ δὲ καὶ ἵππους στῆσαν ἔτι πνείοντας ὀιζυροῖο μόγοιο : ἐν δὲ φάτνῃσι βάλοντο τά τ |
| δ ' Ἔρις οὐλομένη καὶ Ἐριννύες ὀβριμόθυμοι , ἣ μὲν ἐποτρύνουσα ποτὶ κλόνον ἄσχετον ἄνδρας ἐλθέμεν , αἳ δ ' | ||
| ἄλκαρ . Τῷ ἐπικαγχαλόωσα τάχ ' ἤλυθεν ἔκτοθι πύργων Τρῶας ἐποτρύνουσα μάχην ἐς κυδιάνειραν ἐλθέμεναι : τοὶ δ ' ὦκα |
| εἰλαπίνης κορέσαντο , δὴ τότε Νηλέος υἱὸς ἐελδομένοισιν ἔειπε : Κλῦτε , φίλοι , πολέμοιο μακρὴν προφυγόντες ὁμοκλήν , ὄφρα | ||
| Τρῶας . Τοῖον δ ' ἔκφατο μῦθον ἐποτρύνων ἑτάροισι : Κλῦτε , φίλοι , καὶ θάρσος ἐνὶ στήθεσσι βάλεσθε ἄτρομον |
| ἄστυ . οὐ μὲν γάρ τι νόου γε καὶ αὐτὴ δεύεται ἐσθλοῦ , οἷσί τ ' ἐῢ φρονέῃσι , καὶ | ||
| : οὔτ ' ἀνέμοισι τινάσσεται , οὐδέ ποτ ' ὄμβρῳ δεύεται , οὔτε χιὼν ἐπιπίλναται : ἀλλὰ μάλ ' αἰεὶ |
| φιλονικίας ἐπὶ τοῖς πράγμασι πάντ ' ἄνδρα παρασχέσθαι δεῖ , ὅσηνπερ ἐκ τῶν ἄνωθεν χρόνων ἀμελείας : μόλις γὰρ οὕτως | ||
| δύναμιν τοσαύτην εἰς τὸν λόγον παρὰ τῶν Μουσῶν λαβεῖν , ὅσηνπερ αὐτὸς ἔσχηκας εἰς τὸ περισῶσαι τὴν πόλιν . ὁ |
| σκοπέλοισιν ἠλιβάτων ὀρέων : μέγα δ ' ἔβραχον ἀμφοτέρωθε θεινόμεναι μελίῃσι τότ ' ἀσπίδες . Ὀψὲ δὲ μακρὴ Πηλιὰς Εὐρυπύλοιο | ||
| σκορπίος ἐν Κλαρίοις , Φοῖβος ἐπεί ῥ ' αὐλῶνα βαθὺν μελίῃσι καλύψας ποιηρὸν δάπεδον θῆκεν ἑκὰς δακέτων . Ἀκούω λεγόντων |
| καὶ λωβητῶν δ ' ἀπέχεσθαι . φεῦγε κακὴν φήμην , φεῦγ ' ἀνθρώπους ἀθεμίστους . 〛 Μὴ δέ τι θηρόβορον | ||
| λέξεις ; ὥς μ ' ἀπώλεσας , γύναι . [ φεῦγ ' ὡς τάχιστα τῆσδ ' ἀπαλλαχθεὶς χθονός . ] |
| δ ' ἄμοτον πονέοντο πρὸ τείχεος : ἀμφὶ δὲ Κῆρες γήθεον , οὐλομένη δ ' ἐπαΰτεεν ἀμφοτέροισι μακρὸν Ἔρις βοόωσα | ||
| θείης . ” Ἴσκεν ἀκηχεμένη : μέγα δὲ φρένες Αἰσονίδαο γήθεον . αἶψα δέ μιν περὶ γούνασι πεπτηυῖαν ἦκ ' |
| κλέος αἰὲν ἄκουον , χεῖράς τ ' αἰχμητὴν ἔμεναι καὶ ἐπίφρονα βουλήν : ἀλλὰ λίην μέγα εἶπες : ἄγη μ | ||
| θεῶν πάντων τ ' ἀνθρώπων δάμναται ἐν στήθεσσι νόον καὶ ἐπίφρονα βουλήν . ἐκ Χάεος δ ' Ἔρεβός τε μέλαινά |
| μέλας θολὸς ἀλλ ' ὑπερευθὴς ἐντρέφεται , μῆτιν δὲ πανείκελον ἐντύνονται . Τοίοις μὲν φρονέουσι νοήμασιν : ἀλλὰ καὶ ἔμπης | ||
| μέλισσαι χείματος οὐκέτ ' ἐόντος , ὅτ ' ἐς νομὸν ἐντύνονται ἐλθέμεν , οὐδ ' ἄρα τῇσι φίλον πέλει ἔνδοθι |
| , ὥστ ' οὐδὲ ταύτας ὑπὲρ ἐμοῦ εἰς τὸ δημόσιον ἐτιμήσασθε : ὑμέτεραι γὰρ ἦσαν ἐν ἐκείνοις τοῖς χρόνοις . | ||
| , εἰ ἣν ὑμεῖς ἂν πρὸ πολλῶν χρημάτων καὶ χάριτος ἐτιμήσασθε δύναμιν ὑμῖν προσγενέσθαι , αὕτη πάρεστιν αὐτεπάγγελτος ἄνευ κινδύνων |
| Πηλῆος ἀμύμονος οὔ τι πέπυσμαι , αὐτάρ τοι παιδός γε Νεοπτολέμοιο φίλοιο πᾶσαν ἀληθείην μυθήσομαι , ὥς με κελεύεις : | ||
| κεν ἐκείνους ἀνδρῶν μυθήσαιτο , κατὰ κλόνον ὅσσοι ὄλοντο χερσὶ Νεοπτολέμοιο ; Κάμεν δέ οἱ οὔ ποτε γυῖα . Ὡς |
| φίλον ἦτορ , οὕνεκά μ ' αὖτις ἄνωγεν ἐπ ' ἠεροειδέα πόντον Αἴγυπτόνδ ' ἰέναι , δολιχὴν ὁδὸν ἀργαλέην τε | ||
| ἡμέτερον δῶ καί μ ' ἐν νηῒ κέλευσας ἐπ ' ἠεροειδέα πόντον , νόστον πευσόμενον πατρὸς δὴν οἰχομένοιο , ἔρχεσθαι |
| κεῖθι μάγοισι πορὼν πολυΐδμοσι δῶρα . Εἰ δ ' ἄγε δέχνυσο μῦθον : ἐγὼ δ ' ἐδάην , τά κε | ||
| οὔνομ ' ἔσσετ ' Ἀρχελαΐδος . Ἀκαμαντίς . ἵλαος ταύτην δέχνυσο πυρκαϊήν . ὅστις ἐπ ' ἀνθρώπους ἔξυσεν αἰγανέας . |
| ὢ πόποι , ἦ μάλα δὴ γόνον Ἀτρέος εὐρύοπα Ζεὺς ἐκπάγλως ἤχθηρε γυναικείας διὰ βουλάς ἐξ ἀρχῆς : Ἑλένης μὲν | ||
| ' ἡμετέρην πανετώσιον οὕνεκα πατρός γηραιοῦ κάσιός τε , τὸν ἐκπάγλως : ὀλέσαντες , οὐδὲ γὰρ ὔμμε πάτρῃσιν οἴομαι ἆσσον |
| πρόφαινε δὴ σὺ μοῦσαν ἔτι νέαν . Ταΰγετον αὖτ ' ἐραννὸν ἐκλιπῶἁ , Μῶἁ μόλε , μόλε , Λάκαινα , | ||
| ἐρύκεν ὕβριν : οὐ γὰρ ἂν θέλοιμ ' ἀμβρότοι ' ἐραννὸν Ἀοῦς [ ] ἰδεῖν φάος , ἐπεί τιν ' |
| σύμπασαν ἐπιμύουσι μένοντες χειμερίην ὥρην , δέμας ὕπνοισιν μεθύοντες : δύσμοροι , οὔτε βορὴν ἑλέειν , οὐ φέγγος ἰδέσθαι : | ||
| ἐόντα , ὃν φεύγοντες ἐῶσιν ὅσοι θνητῶν κακοί εἰσιν , δύσμοροι , οἵ τ ' ἀγαθῶν μὲν ἀεὶ κτῆσιν ποθέοντες |
| τοιούτους οἱ μὲν μήτε μέγα ἀγαθὸν , μήτε μέγα κακὸν ποιέοντες , ἰητρεύουσι τὰ μὲν ἕλκεα καθαρτικῷ τινι , ἢ | ||
| καὶ ὁ μὲν ἕλκει , ὁ δὲ ὠθέει , τωὐτὸ ποιέοντες : κάτω δ ' ὁ πιέζων τὸν ἄνω ἕλκει |
| πανώλεις ] παντελῶς ἠφανισμένοι . θ παγκάκως ] πανωλεθρίως . παγκάκως ] λίαν κακῶς . Ξ ὀλοίατο ] διαφθαρῶσι . | ||
| θεῶν , αὐτοῖς ἐκείνοις ἀνοσίοις κομπάσμασιν : ἦ τἂν πανώλεις παγκάκως τ ' ὀλοίατο . ἔστιν δὲ καὶ τῷδ ' |
| ἥρως θόρεν πόντονδε , κατὰ λειρίων τ ' ὀμμάτων δάκρυ χέον , βαρεῖαν ἐπιδέγμενοι ἀνάγκαν . Φέρον δὲ δελφῖνες ἁλιναιέται | ||
| τι σθένε χερσὶν ἑλέσθαι : οἳ μὲν γὰρ στονόεντα βέλη χέον , οἳ δέ νυ λᾶας , ἄλλοι δ ' |
| , ἀπολλυμένων δὲ πολὺς στόνος : οὐδέ τις ἀλκὴ γίνετο τειρομένοισι : μινυνθάδιοι δὲ πέλοντο πάντες ὅσους ἐκίχανεν ἀνὰ κρυερὸν | ||
| ὁππόσα πρόσθ ' ἐμόγησα ἀμφ ' αὐτῷ καὶ παισὶν ἀεικέα τειρομένοισι , μνήσω ἀκηχεμένη , ἵνα οἱ σὺν θυμὸν ὀρίνω |
| ἤδη δέ τινα καὶ κλάδοις περισχεθέντα καὶ ἐμποδίζοντα ἐς τὸν ὠκὺν δρόμον ὑπὸ ῥύμης τὸ θηρίον ὠθούμενον ἀπήραξε . καὶ | ||
| λάβεν ἄλγος . τλῆ δ ' Ἀΐδης ἐν τοῖσι πελώριος ὠκὺν ὀϊστόν , εὖτέ μιν ωὐτὸς ἀνὴρ υἱὸς Διὸς αἰγιόχοιο |