| ἤγουν ἡσύχως προορώμενος τὸ μὴ ἀναστῆσαι κοιμώμενον , ὥσπερ εὐσεβής εὐσεβέως . οὕτως φησὶν Ἡρωδιανὸς εἰς † τὸ Μέγα Ἐπιμερισμόν | ||
| ναιετάοντες ἐδώρησαν θεῶν κάρυκα λιταῖς θυσίαις πολλὰ δὴ πολλαῖσιν Ἑρμᾶν εὐσεβέως , ὃς ἀγῶνας ἔχει μοῖράν τ ' ἀέθλων , |
| τινὲς δασύνουσι : καὶ Ἥρη ἁπτοεπής , ὡς καθαπτομένη τοῖς ἔπεσιν . ἐμφατικώτερον δὲ τὸ ψιλοῦν : ἄαπτον γάρ ἐστι | ||
| αἱ γυναῖκες καὶ ἐργάζονται τὰ ἔργα , ἃ ἐν τοῖς ἔπεσιν Ὅμηρος εἴρηκε . Κένταυρος δὲ οὐ τοὺς πάντας ἵππου |
| προηγουμένων τῶν τριῶν θυγατέρων αὐτοῦ καὶ περιεζωσμένων , ὑμνολογουσῶν ἐν ὕμνοις τοῦ πατρός . Καὶ ἐγὼ Νηρεὺς ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ | ||
| ἀγαθούς , καθ ' ὅσον ἂν ἀγαθοὶ φαίνωνται , καὶ ὕμνοις καὶ οἷς νυνδὴ ἐλέγομεν τιμήσομεν , πρὸς δὲ τούτοις |
| ἃ βούληται λέγῃ , οὐ χρὴ αὐτὸν οὔτ ' ἐναντίοις ἔπεσι χρῆσθαι οὔτ ' εὐδιαλύτοις , οὕτως ὅταν τις ὧν | ||
| . . . . . . . ἐν δὲ τοῖς ἔπεσι φαίνεται ὁ ἀνὴρ οὗτος τὴν μὲν γῆν ἐᾶν ἀκίνητον |
| καὶ ἀλαζονευόμενον τῇ σοφίᾳ τοῦ δόλου : εἴμ ' Ὀδυσεὺς Λαερτιάδης , ὃς πᾶσι δόλοισιν ἀνθρώποισι μέλω , καί μευ | ||
| τοῦτο ἐν τῷ δείπνῳ Εἴμ ' Ὀδυσεὺς , ἔφη , Λαερτιάδης , ὃς πᾶσι δόλοισιν ἀνθρώποισι μέλω , καί μευ |
| τὸ δὲ ἄνερ πάτερ ἄλλην ἰδικήν , ὅτι συνεξέδραμον τοῖς συγγενικοῖς μῆτερ θύγατερ : ἀλλὰ καὶ ὅτι Αἰολικά ἐστιν : | ||
| ἐφύλαξαν τὸν τόνον , ἀκολουθήσαντα . . . τοῖς ἰδίοις συγγενικοῖς πατέρος δαέρος ἀνέρος . ἔτι ἡμάρτηται καὶ ὁ τόνος |
| κυρίως Αἰολικόν . Ἰστέον δὲ ὅτι τὸ ἄνερ πάτερ σῶτερ δᾶερ συστείλαντα τὸ η εἰς τὸ ε ἐν τῇ κλητικῇ | ||
| λιμήν , ὦ ἀστήρ , πλὴν τοῦ ἄνερ πάτερ σῶτερ δᾶερ . Δυϊκά . Τὼ Ἀλκμᾶνε , τοῖν Ἀλκμάνοιν , |
| Παλλάδ ' ὀνοˈμασθῆμεν ὑπὸ πάντων τόκα . ˈ περιεπέσομεν δὲ ποιήμασιν , ˈ ἐφ ' ὧν ἦν ἐπιγραφὴ Μεροπίς , | ||
| μεταλαμβάνονται . ἔτι καὶ ἄλλαι συντάξεις εἰσὶν ἐν αὐτοῖς τοῖς ποιήμασιν τὸν αὐτὸν ἐπέχουσαι λόγον , πρώτω γὰρ καὶ δαιτὸς |
| , [ ἀπὸ Μελήτου ] ποταμοῦ , ὡς Ἑκαταῖος ἐν Αἰολικοῖς . Μελία , πόλις Καρίας . Ἑκαταῖος γενεαλογιῶν δʹ | ||
| ἐφ ' ὧν καὶ μέσους συνδέσμους ἔταξενΚαὶ . παρὰ τοῖς Αἰολικοῖς δὲ ὡς ἐν παραθέσει ἀνεγνώσθη ἔμ ' αὔτᾳ τοῦτ |
| ὦ φίλοι , οὐχ ἥμιν συνθεύσεται ἥδε γε βουλή , Τηλεμάχοιο φόνος : ἀλλὰ μνησώμεθα δαιτός . ” ὣς ἔφατ | ||
| πληγῆς ἀίοντες . . ἀλλ ' Ὀδυσσεύς , Διομήδης . Τηλεμάχοιο φίλον πατέρα προμάχοισι μιγέντα : ἡ διπλῆ , ὅτι |
| δυσφρόνων παραβαλλόμεναι , δολίοις δ ' ἕλε Κύπρις λόγοις , τερπνοῖς μὲν ἀκοῦσαι , πικρὰν δὲ σύγχυσιν βίου Φρυγῶν πόλει | ||
| θέμις ἔστ ' ἀλιτέσθαι : ὅπου οὐ καθήκει ἁμαρτεῖν . τερπνοῖς : παραλογιστικοῖς . φηλώσῃς : ἀπατήσῃς : ἀπὸ τοῦ |
| ἐρέω φρονέουσι καὶ αὐτοῖς : ὧδ ' ἴρηξ προσέειπεν ἀηδόνα ποικιλόδειρον ὕψι μάλ ' ἐν νεφέεσσι φέρων ὀνύχεσσι μεμαρπώς : | ||
| : εἶτα ἄρχεται τοῦ μύθου : ἴρηξ ὀνύχεσι μεμαρπὼς ἀηδόνα ποικιλόδειρον , ὕψι μάλ ' ἐν νεφέεσσι φέρων , προσέειπεν |
| συγκοπὴν ἐπιδείξει καὶ ἐν ἑτέροις ὀνόμασι καὶ ἐν ἐπιρρήμασι καὶ ῥήμασι . παρὰ γοῦν Αἰολεῦσι συνεχέστερον μὲν αἱ προθέσεις συγκόπτονται | ||
| εἶπεν αὐτοῖς : Ἀκούσατέ μου , υἱοὶ Ζαβουλών , προσέχετε ῥήμασι πατρὸς ὑμῶν . Ἐγώ εἰμι Ζαβουλών , δόσις ἀγαθὴ |
| εἴθε συντάσσεται εὐκτικοῖς , οἷς σύνεστι τὸ διακρῖναι πρόσωπον , αἴθ ' οὕτως , Εὔμαιε , φίλος Διὶ πατρὶ γένοιο | ||
| ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον : “ αἴθ ' ὤφελλ ' ὁ ξεῖνος ἀλώμενος ἄλλοθ ' ὀλέσθαι |
| καὶ οὐχ ὡς ὑποτιθέμενον , ἀλλ ' αὐτὸν ξυγγεγονότα τοῖς Ἀχαιοῖς ἐν Τροίᾳ : τὸν γὰρ Διομήδην καθάπτεσθαι τοῦ Ἀχιλλέως | ||
| , Δημήτριον , Θῆβαι : εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλαι πόλεις Ἀχαιοῖς ἐν μεσογείᾳ . ΘΕΤΤΑΛΙΑ . Μετὰ δὲ Ἀχαιοὺς Θετταλία |
| εἶδεν , ἀνέκραγεν : Ἀπόλωλα , πέπλων μ ' ὤλεσαν περιπτυχαί . : Ἀποφάρσις , ἡ ἑταίρα , ὡς Ἡγήσανδρος | ||
| τὸν ἥδιστον κέρα . ἀπόλωλα : πέπλων μ ' ὤλεσαν περιπτυχαί . κακός σε δαίμων καὶ κακὴ τύχη λάβοι . |
| Ἡροδότῳ τε εἰρημένα ἐν ἐπιστρατείᾳ τοῦ Μήδου καὶ Βάκιδι ἐν χρησμοῖς . Βάκις μέν γε Τιθορέας τοὺς ἐνθάδε ἐκάλεσεν ἀνθρώπους | ||
| μείζω μέν , ὦ ἄνδρες , εἶπεν ὁ θεὸς ἐν χρησμοῖς περὶ Λυκούργου τοῦ Λακεδαιμονίοις νομοθετήσαντος ἢ περὶ ἐμοῦ . |
| φίλταθ ' Ἕκτορ . . . μαστὸν ἤδη πολλάκις νόθοισι σοῖς ] Τοῦτο παρ ' ἱστορίαν φασὶν εἰρῆσθαι : μὴ | ||
| ἠγωνίσμεθα . τίν ' ; ὡς ἀπαντᾶι δάκρυά μοι τοῖς σοῖς λόγοις . Φοίβωι ξυνῆψ ' ἄκουσα δύστηνον γάμον . |
| καὶ τοῦ Σωκράτους ἐπιδεῖξαι τοῦτο αὐτὸν ἀξιώσαντος , ἀπό τινων μύθων ἐπικεχείρηκε τοῦτο δεῖξαι μηδὲν ὄντων πρὸς τὸ πρᾶγμα , | ||
| , κατὰ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν γεγονότες , ἀπέστησαν τῶν παλαιῶν μύθων . ἡμεῖς δὲ τὴν ἐναντίαν τούτοις κρίσιν ἔχοντες , |
| τοιοῦτος καὶ διαιρουμένων τοὺς ἀντισφαιριοῦντας ἀχώριστος περιγίγνεται , καὶ ἐν χοροῖς δ ' εἰς τὰς ἐπονειδίστους χώρας ἀπελαύνεται , καὶ | ||
| τῆς ἐκκλησίας ἐν ᾗ τὸν ἄρχοντα ἐπικληροῦν ὁ νόμος τοῖς χοροῖς τοὺς αὐλητὰς κελεύει , λόγου καὶ λοιδορίας γενομένης , |
| συνεόρταζον ἄνθρωποι ταῖς οὐρανίαις δυνάμεσιν . εἰ γάρ τις τὴν μοῦσαν ἐκείνην , τὴν ἐκ παντὸς στόματος ὑφ ' ἓν | ||
| ? [ δ ' ὀμφὴν ὁ ] λύρᾳ συνετὴν [ μοῦσαν ] ἀείσας ? ? ? θεσμῴδησεν ? [ ] |
| βασιλεῦς ' ἐρέω , νοέουσι καὶ αὐτοῖς : ὧδ ' ἵρηξ προσέειπεν ἀηδόνα ποικιλόδειρον . ἀπὸ δὲ φυτῶν : ὡς | ||
| καὶ κορυδαλλὸς οὑν τάφοις παίζων , χὠ νηπίων ἔφεδρος ὀρνέων ἵρηξ , τά τ ' ἄλλ ' ὁμοίως . καὶ |
| τύχας βαρείας τὰς ἐμὰς κἀμοῦ πατρός . ἐπεὶ δὲ κινεῖς μῦθον , ἱκετεύω , ξένε , ἄγγελλ ' Ὀρέστηι τἀμὰ | ||
| δὲ ] ῥίγησέν ? ? [ ] τε καὶ ἴδιε μῦθον [ ] ἀκούσας [ ἀθανάτων ] ? οἵ ? |
| πᾶσι βαρβάροις παρῆν γνώμης ἀποσφαλεῖσιν : οὐ γὰρ ὡς φυγῇ παιᾶν ' ἐφύμνουν σεμνὸν Ἕλληνες τότε , ἀλλ ' ἐς | ||
| τῶν Ἀργείων . θ χθονὶ ] τῇ πόλει . ἁλώσιμον παιᾶν ' ἐπεξιακχάσας : καὶ βοήσας καὶ ἀλαλάξας παιᾶνα καὶ |
| αὐτὸν ἡλικίας ἤνεγκε χρόνος , τὴν νουθεσίαν διατιθέμενος , ἀλλὰ μύθοις τὰ πάντα παιδοτριβῶν , οὕτω τὰς τῶν ἀκροωμένων ἀγρεύει | ||
| νύμφη ] ἤθελεν Ἀδρυάδεσσιν [ ἐριδμαίνειν ] ? ? ἐνὶ μύθοις ? [ , ] [ ἀλλὰ ! ! ! |
| ἅ θ ' ὑπερωμόκρεως χορδὰ γλυκίστα μιξεριφαρνογενής , ἃν δὴ φιλέοντι θεοί , τουτ ὦ φιλότας ἔσθοις κε , λαγῶιά | ||
| . ξεῖνος γάρ μοι ὅδ ' ἐστί : τίς ἂν φιλέοντι μάχοιτο ; ἄφρων δὴ κεῖνός γε καὶ οὐτιδανὸς πέλει |
| πολύχωστον ἂν εἶχες τάφον διαποντίου γᾶς , δώμασιν εὐφόρητον φίλος φίλοισι τοῖς ἐκεῖ καλῶς θανοῦ - σιν , κατὰ χθονὸς | ||
| Καδˈμεῖοί νιν οὐκ ἀέκοντες ἄνθεσι μείγνυον , Αἰγίνας ἕκατι . φίλοισι γὰρ φίλος ἐλθών ξένιον ἄστυ κατέδˈρακεν Ἡρακˈλέος ὀλβίαν πρὸς |
| ὑμῖν εἰσιν οἱ οἶκοι , ἀντὶ τοῦ ἄπειροι , ὦ Θρασύβουλε , οὔτε ὕμνων ἐπεράστων οὔτε ὑψηλῶν ᾠδῶν : πάλιν | ||
| σχέθων νιν ἐπιδέξια ] * Σύ , φησίν , ὦ Θρασύβουλε , δεξιῶς καὶ ἐπιτηδείως ἄγεις αὐτὴν τὴν παραίνεσιν ὀρθήν |
| ἐνθάδ ' ὁρῶν οὔτ ' ὀπίσω . Τί γὰρ ἢ Λαβδακίδαις ἢ τῷ Πολύβου νεῖκος ἔκειτ ' ; Οὔτε πάροιθέν | ||
| ἀπογεννᾷ περιστάσεις . ἴσως μὲν οὖν εἰς τὰ ἐπὶ τοῖς Λαβδακίδαις τεθρυλλημένα ἀποβλέπει , ἄμεινον δὲ εἰς τὰ ἐν τῇ |
| ! ! ! ! [ ! ] ! ! ων ἔπεα ἐπὶ ? [ ημε ! ! ! ! ! | ||
| ἐν νηῶν ἀγύρει μήτηρ τε καὶ υἱὸς πολλὰ πρὸς ἀλλήλους ἔπεα πτερόεντ ' ἀγόρευον . Ἶριν δ ' ὄτρυνε Κρονίδης |
| παραδοῦναι οὐδ ' ἀνεπισήμαντον ἀφεῖναι . . θεσπεσία δ ' ἐπέων καύχας ἀοιδὰ πρόσφορος : τοῖς νενικηκόσι , φησί , | ||
| ἀνθρώπων γλώσσαις φέρονται διὰ τὸ Ὁμήρου τυχεῖν ἐπαινέτου . Ἐξ ἐπέων κελαδεννῶν ] * Τὸ ἐπέων κελαδεννῶν ἢ πρὸς τὸ |
| τοσοῦτος πατρίδι τῇ πόλει καλλωπιζόμενος ; ἡ μὲν οὖν Καρίνη Μοῦσα , τὴν Ἡροδότου λέγω , τὴν μικροῦ νικῶσαν καὶ | ||
| ὄπισθεν τὰ μέρη καὶ Σάτυρος ἐπιβαστῶν τῇ χειρὶ ῥοπαλίτζι καὶ Μοῦσα συραυλίζουσα καὶ μία τῶν Χαρίτων καὶ κεφαλὴ τοῦ Κάνθαρου |
| αὐτοῖς . ἐν κακοῖσι ] ἐν δυστυχίαις . Ξ ἐν κακοῖσι ] ἤγουν ἐν συμφοραῖς . εὐεστοῖ ] εὐδαιμονίᾳ , | ||
| ἄλλα ἃ δεῖ πάντα . λδʹ . Ἐπὶ τοῖσι μεγάλοισι κακοῖσι πρόσωπον ἢν ᾖ χρηστὸν , σημεῖον χρηστόν : ἐπὶ |
| αὐτῷ προσῇσε μετὰ τὴν θάλατταν , ἀκολουθεῖ μὲν εὐθὺς τοῖς μέλεσι , πολὺς δὲ πνεύσας κατὰ πρύμνης οὔριος ἐλαύνει τὴν | ||
| καὶ τοῦτ ' ἐπέταξεν ἡμῖν , διατρίβειν ἐν ᾄσμασι καὶ μέλεσι , καὶ δὴ καὶ παίζειν τε καὶ τρέφειν παῖδας |
| πολεμιστήν . παντοίης ἀρετῆς μιμνήσκεο : νῦν σε μάλα χρὴ αἰχμητήν τ ' ἔμεναι καὶ θαρσαλέον πολεμιστήν . οὔ τοι | ||
| οὐκ εἰς φυγόξενον οὐδὲ καλῶν ἀπείρατον , καὶ ἀκρόσοφον καὶ αἰχμητήν . . Τοῦτο λέγει διὰ τοὺς Λοκροὺς ὡς φύσει |
| ἧς φύσιος λήγουσι , παρὰ λεχέεσσι γυναικῶν κλινόμεναι φιλότητι , τάτ ' ἀνέρες ἐκτελέουσιν . ἔμπαλι θηλυτέροισι δ ' ὅτ | ||
| , ὄφρα καὶ ὑστατίοισι μετ ' αἰώνεσσι δαέντες πείθωνται , τάτ ' ἐμοὶ δωρήσατο Μοῖρα δεδάσθαι ἄστρων ἰδμοσύνην τε καὶ |
| νέοντ ' ἄνευ στεφάνων , πάτραν ἵν ' ἀκούομεν , Τιμάσαρχε , τεὰν ἐπινικίοισιν ἀοιδαῖς πρόπολον ἔμμεναι . εἰ δέ | ||
| φησιν : εἰ ἔζη σου ὁ πατὴρ Τιμόκριτος , ὦ Τιμάσαρχε . ἤτοι ὁ ἐν κιθάρᾳ ποικίλος ἢ ὁ μουσικώτατος |
| [ ἐπιτε ] - λέσεις εὐθέως , τοῖς δὲ [ Τρωσὶ τὸ Ἑκάβης ] ἐνύπνιον αὖ τελέως ἐπιτελεσθήσεται [ ] | ||
| ἄρ ' ἐφράσσατ ' ἐπεσσύμενον βαρὺ πῆμα οἷ αὐτῷ καὶ Τρωσὶ καὶ αὐτῇ Πενθεσιλείῃ . Οὐ γάρ πώ τι μόθοιο |
| ἵστημι τοῖσδ ' ἰύγμασιν | [ ] πάντες ? γεωργοὶ δεῦτε | κἀμπελοσκάφοι ? [ ] ε ποιμήν τ ' | ||
| φιλόσοφος , ὁ ῥήτωρ ὡς ῥήτωρ . ὅταν οὖν λέγῃς δεῦτε καὶ ἀκούσατέ μου ἀναγιγνώσκοντος ὑμῖν , σκέψαι πρῶτον μὴ |
| , οἷον Ἕκτωρ Ἕκτορος ὦ Ἕκτορ , Μέμνων Μέμνονος ὦ Μέμνον , γείτων γείτονος ὦ γεῖτον , ἄρσην ἄρσενος ὦ | ||
| : τὸν δ ' ἐνένιπε θρασὺς πάις Αἰακίδαο : Ὦ Μέμνον , πῇ νῦν σε κακαὶ φρένες ἐξορόθυναν ἐλθέμεν ἀντί |
| , ἀντὶ τοῦ : ὦ πολυχρόνιε παρθένε : ἄλλως : παρθένε μακρὸν δὴ μῆκος : ὅ ἐστι : πολλῷ χρόνῳ | ||
| ' εἶ ' ἄτεγκτον συλλαβοῦσα καρδίαν , Νυκτὸς κελαινῆς ἀνυμέναιε παρθένε , μανίας τ ' ἐπ ' ἀνδρὶ τῶιδε καὶ |
| ἑκουσίῳ γνώμῃ προκληρονομούμενοι , οἷς δὲ μὴ συγγενεῖς εἰσιν , ἑταίροις καὶ φίλοις : ἔδει γὰρ τοὺς τὸν βλέποντα πλοῦτον | ||
| ἦλθον ἐς τὰς Ἀθήνας . καὶ καταλαμβάνουσι τὰ πλεῖστα τοῖς ἑταίροις προειργασμένα . καὶ γὰρ Ἀνδροκλέα τέ τινα τοῦ δήμου |
| φόβους , τοσούτῳ μᾶλλον αὐτῷ κοσμουμένου τοῦ κατορθώματος διαβάλλει τοῖς ἀκροωμένοις αὑτὸν τὴν κοινὴν ἀνανδρίαν πρόφασιν τῆς οἰκείας ποιούμενον εὐφημίας | ||
| τοῦ θρόνου φαιδρῷ τῷ προσώπῳ , καθάπερ εὐαγγέλια ἐπάγων τοῖς ἀκροωμένοις ὧν εἰπεῖν ἔχοι . προιόντος δὲ αὐτῷ τοῦ λόγου |
| , οὐδ ' εἰ πρὸ τοὐμοῦ προὔλαβες τὰ τῶνδ ' ἔπη : βάρος γὰρ ἡμᾶς οὐδὲν ἐκ τούτων ἔχει : | ||
| εἰς ἔπη τείνουσι πεντακισχίλια , ὁ δὲ Ἰατρικὸς λόγος εἰς ἔπη ἑξακόσια [ . ̈ . ] . περὶ δὲ |
| θεῶν ἄλλοις ἄλλαι τιμαὶ πρόσκεινται , καὶ ναὶ μὰ Δία ἥρωσιν ἄλλαι , καὶ αὗται ἀποκεκριμέναι τοῦ θείου . οὔκουν | ||
| οἱ τῶν θεῶν ἐχθροί . . . δαίμοσιν ] τοῖς ἥρωσιν . εἴκασμα ] εἰκονισμένον . . δαροβίοις ] τοῖς |
| Ἀγαμέμνων , καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : ὦ υἱὲ Πετεῶο διοτρεφέος βασιλῆος , καὶ σὺ κακοῖσι δόλοισι κεκασμένε | ||
| μέλεσσιν . ” ἀκόρητον ἀπλήρωτον : “ ἀμφὶ σὲ Πηλέως υἱὲ μάχης ἀκόρητον Ἀχαιοί . ” ἀκέονται οἷον ἡσυχίαν ἔχουσιν |
| πέμψω σῆς νόσου πρὸς Ἴλιον : τὸ δεύτερον γὰρ τοῖς ἐμοῖς αὐτὴν χρεὼν τόξοις ἁλῶναι . Τοῦτο δ ' ἐννοεῖθ | ||
| , καὶ Κυρῖνε δαῖμον ἐπίτροπε Ῥωμαίων ἡγεμονίας , διδοίητε τοῖς ἐμοῖς παιδικοῖς ἐρᾶν μὲν Ῥώμης , ἀντερᾶσθαι δὲ ὑπὸ Ῥώμης |
| Κλεώνυμος : φασὶ μὲν γὰρ αὐτὸν ἐρεπτόμενον τὰ τῶν ἐχόντων ἀνέρων οὐκ ἂν ἐξελθεῖν ἀπὸ τῆς σιπύης : τοὺς δ | ||
| . Ἐν τοῖς Σκίροις τὰ γύναι ' ἔκρινεν ἐν στολαῖς ἀνέρων προκαθίζοντα , γενομένης ἐκκλησίας , περιθέμεναι πώγωνας ἀλλοτρίων τριχῶν |
| φήσειε διάλληλον τὸ τοιοῦτον . τί γάρ ἐστι μᾶλλον ξανθὸς Ἀτρείδης ἢ Ἀτρείδης ξανθός ; Πρὸς ὃν ἔστι φάναι , | ||
| : ὅτι σαφῶς νῦν φιλότητα τὴν ξενίαν εἴρηκεν . . Ἀτρείδης δὲ ἐρυσσάμενος ξίφος : ἡ διπλῆ , ὅτι ξίφος |
| . 〚 καὶ Ἀπολλώνιος δέ φησι περὶ αὐτοῦ ἐν τοῖς Ἀργοναυτικοῖς [ , ] εἰ ἐτεόν γε πέλει , κλέος | ||
| . , : [ Ἐριβώτης . ] Ἡρόδωρος ἐν τοῖς Ἀργοναυτικοῖς τοῦτον Εὐρυβάτην καλεῖ , καί φησιν αὐτὸν Τελέοντος υἱόν |
| ' οὐχ ὑπ ' ἄλλων , ἀλλὰ τοῖς αὑτῶν λόγοις ἁλισκόμεσθα κατὰ τὴν τραγῳδίαν , δαιμονιώτατε Πλάτων , διθυράμβων ψόφους | ||
| οὐχ ὑπ ' ἄλλων , ἀλλὰ τοῖς αὑτῶν πτεροῖς ˈ ἁλισκόμεσθα : ἀντὶ τοῦ ἑαυτοῖς ταῦτα πεποιήκαμεν . λόγος γὰρ |
| . διαμεμνᾶσθαι γάρ , φησίν , ὅσιον εἴη κα τῶν τήνου θείων τε καὶ ἀνθρωπείων παραγγελμάτων , μηδὲ κοινὰ ποιεῖσθαι | ||
| λυθείσας ἄλλος ἄλλοσε φορεύμενοι διεσπάρημες , ὅσιον κἀμὲ μεμνᾶσθαι τῶν τήνου θείων καὶ σεπτῶν παραγγελμάτων , μηδὲ κοινὰ ποιεῖσθαι τὰ |
| διήγησις , ἣν διατίθεται πρὸς Πάτροκλον περὶ τοῦ γενομένου τοῖς Πυλίοις πρὸς Ἠλείους πολέμου , συνηγορεῖ τοῖς ὑφ ' ἡμῶν | ||
| παρεῖναί οἱ καὶ Ἀθηνᾶν συνεργὸν λέγουσιν : ἀφικέσθαι οὖν καὶ Πυλίοις τὸν Ἅιδην συμμαχήσοντα τῇ ἀπεχθείᾳ τοῦ Ἡρακλέους , ἔχοντα |
| ἔνδον οὐδεὶς ἐθάρρει τὴν ἔξοδον οὐδὲ παρακύψαι ῥᾳδίως ἐτόλμα , ῥήμασιν αἰσχροῖς ἔβαλλον ἡμᾶς οἱ πολέμιοι γυναῖκας οἰκουρούσας ἀποκαλοῦντες καὶ | ||
| φωναῖς , ποίαις ταύταις , πότερον τοῖς ὀνόμασι καὶ τοῖς ῥήμασιν ἢ τοῖς ἐκ τούτων συγκειμένοις λόγοις . καὶ διορισθήσεται |
| μὲν ἐν Ὀρτυγίηι , τὸν δὲ κραναῆι ἐνὶ Δήλωι , κλῦθι , θεὰ δέσποινα , καὶ ἵλαον ἦτορ ἔχουσα βαῖν | ||
| ὅτ ' ἐς Τροίην ἔπλεε νηυσὶ θοῆις , εὐχομένωι μοι κλῦθι , κακὰς δ ' ἀπὸ κῆρας ἄλαλκε : σοὶ |
| καὶ σὺ χὠ νέος τρόπος , ἐν οὐ πρέποντι τοῖς λόγοισι χρώμενος . ἐπεὶ δὲ πάντων ἡμᾶς εὐθύνας σοι διδόναι | ||
| τὸ μέτρον ὃ νῦν ἔχει , εἷμα δοὺς καὶ πορφυροῦν λόγοισι ποικίλας καλοῖς δυσπάλαιστος ὢν τὸς ἄλλως εὐπαλαίστως ἀποφανεῖ . |
| δὲ χρῶνται τοῦ μὲν ποιητοῦ τῷ κρῖ καὶ δῶ καὶ μάψ , καὶ ἔτι ” ἥρως „ δ ' Αὐτομέδων | ||
| ἀναφανδά . καὶ τὰ ἄλλως ἔχοντα τὸ Α : ἄψ μάψ λάξ διαμπάξ . Τὰ δὲ διὰ τοῦ Α πρὸ |
| ἐνταῦθα . δᾶ ] γῆ . Ἄπολλον ] ὦ . Ἄπολλον ] ὦ . σύστημα . ἀνωτότυξας ] διὰ τοῦ | ||
| ὀνομάτων τὸ κύριον παριστῶσα : λέξις μὲν Φοῖβε ἀντὶ τοῦ Ἄπολλον , καὶ Ἐννοσίγαιε ἀντὶ τοῦ Πόσειδον , καὶ ὄφρα |
| . . . † ἀοιδὸς ἀειδέμεναι : προκατάρχει ῥῆμα τὸ ἀείδω , ἔφαμεν δὲ ὅτι ἔθος ἔχουσιν οἱ ποιηταὶ παρατιθέναι | ||
| βουκολέεσκεν : οὕτως καὶ ἐνθάδε : † ἀοιδὸς ἀειδέμεναι . ἀείδω ἀοιδός . ἀπὸ τούτου καὶ τὸ ἀοιδή , οὐ |
| οἱ νέοι θαλαμεύονται καὶ θάλλουσι . διασχίζονται δὲ ἐν τοῖς θαλάμοις ὥσπερ τις , λαβὼν πάπυρον , ταύτην εἰς λεπτὰ | ||
| πάγον Πιερίαν ? [ ] ? τε πέτραν χρυσήλατον ἐν θαλάμοις ἔχοιτε πασάμενοι πατρώιοις ? [ ] , οὔτοι τό |
| προσέφη ἑκάεργος Ἀπόλλων : φράζεο Τυδεΐδη καὶ χάζεο , μηδὲ θεοῖσιν ἶς ' ἔθελε φρονέειν , ἐπεὶ οὔ ποτε φῦλον | ||
| ἐν τραγωιδίαις ἐχρῆν κἀλεκτρυόνα ποῆσαι ; σὺ δ ' ὦ θεοῖσιν ἐχθρέ , ποῖ ' ἄττ ' ἐστὶν ἅττ ' |
| ην [ ] Μήπω λιγυαχέα ? [ – – ] βάρβιτον : μέλλω [ πολυ˘ ] ? [ – – | ||
| ' οὐ λήγει μελιτερπέος , ἀλλ ' ἔτ ' ἐκεῖνον βάρβιτον οὐδὲ θανὼν εὔνασεν εἰν Ἀίδῃ . Οὗτος ὁ τοῦ |
| ' ] ναί . ὡς ] ὥστε . . ὦ πόποι κεδνῆς ἀρωγῆς ] φεῦ ἕνεκα τῶν καλλίστων καὶ γενναιοτάτων | ||
| Τεῦκρος δ ' ἐρρίγησε , κασίγνητον δὲ προσηύδα : ὢ πόποι ἦ δὴ πάγχυ μάχης ἐπὶ μήδεα κείρει δαίμων ἡμετέρης |
| ἠδὲ δέπαστρα οἰσόντων χρύσεια , τά τ ' ἐν μεγάροισιν ἐμοῖσι κείαται . κἀν τοῖς ἑξῆς δέ φησι : καὶ | ||
| , ὃς τῶνδ ' αἴτιος κακῶν ἔφυ , τόξοισι τοῖς ἐμοῖσι νοσφιεῖς βίου , πέρσεις τε Τροίαν , σκῦλά τ |
| Ἀλλ ' ἔχ ' ἥσυχος , περὶ δὲ στρατιῆς τῆσδε θεοῖσι μελήσει . Τὸν μὲν δὴ ταῦτα παραινέειν , ἐκ | ||
| ; Ὦ φίλτατ ' Αἰγέως παῖ , μόνοις οὐ γίγνεται θεοῖσι γῆρας οὐδὲ κατθανεῖν ποτε , τὰ δ ' ἄλλα |
| ] χθονὸς μοναρχίαν ἑκόντα δοῦναι [ τοῖσδε Καδμείας ] , ἄναξ . ὅταν δὲ θάπτηις ἄλοχον εἰς πυρὰν τιθεὶς σαρκῶν | ||
| , πολύμορφον αἶσχος ἔγνων χθονίοις γάμοισι χαίρων , ὁ θεῶν ἄναξ ἐπαίχθην : τὸ δίκης σέβας σε βάλλει . Τί |
| ἵστατο κούρης . λοξὰ δ ' ὀπιπεύων δολερὰς ἐλέλιζεν ὀπωπὰς νεύμασιν ἀφθόγγοισι παραπλάζων φρένα κούρης . αὐτὴ δ ' , | ||
| δὲ μὴ τούτους εἰπεῖν τοῖς εἰποῦσιν ἔδοσαν ὧν ἀκολουθεῖς τοῖς νεύμασιν . ἐφ ' ᾧ δ ' ἂν καὶ συγκαλύψαιτό |
| πόλις ὠνόμασται . διὸ καὶ Ὠκεανοῦ θυγατέρα αὐτὴν λέγει . σὰν πόλιν : τὴν ἀπὸ σοῦ προσαγορευομένην καὶ χρηματίζουσαν , | ||
| , πάντ ' ἀνάσσων , μὴ λάθοι σὲ τάν τε σὰν ἀθάνατον αἰὲν ἀρχάν . Φθίνοντα γὰρ τοῦ παλαιοῦ Λαΐου |
| καὶ γράφων πρὸς τὸν πατέρα ἔλεγε : Σύγχαιρε ἡμῖν , πάτερ , ἤδη γὰρ ἡμᾶς τὰ βιβλία τρέφει . Σχολαστικὸς | ||
| δὲ καὶ παρ ' Ὁμήρῳ εὐχομένου Ἕλληνος ἀνδρός , Ζεῦ πάτερ , ἢ Αἴαντα λαχεῖν , ἢ Τυδέος υἱόν , |
| φησι Φανίας ὁ Ἐρέσιος . ἀπὸ τούτου ταῦτα κυρωθῆναι τοῖς γράμμασιν . . . κῦρβες : αἱ τὰς τῶν θεῶν | ||
| τρὶς ἤδη πρὸς σὲ βοῶ : τὸ μὲν πρῶτον ἐν γράμμασιν , ἔπειτα πρὸς παρόντα , νῦν δὲ ὥσπερ τὸ |
| σῶμα καὶ τὴν ψυχήν . Αἴαντα οὖν μετὰ τὴν μονομαχίαν νώτοισι [ βοῶν ] γέραιρεν ὁ Ἀγαμέμνων : καὶ Νέστορι | ||
| Τυδείδης γοῦν καὶ κρέασι καὶ πλείοις δεπάεσσι τιμᾶται καὶ Αἴας νώτοισι διηνεκέεσσι γεραίρεται , καὶ οἱ βασιλεῖς δὲ τοῖς αὐτοῖς |
| ποταμοῦ γείτονα πόλιν . ἐκεῖ πρὸς ἄνδρα πάλαι μεθοδεύ - οντα λόγους ἔτι μειράκιον ὢν ἀπεδύσατο ἄρτι πρῶτον ἐν Ἑρμοῦ | ||
| ? μγω ? [ ! ! ] ? [ ] οντα τ ? [ τον αὐτᾶς ? γονοι ? [ |
| ποταμὸς ἐπώνυμος ἀνθρωπίνου πάθους κακόν , θρῆνοι γὰρ ἐπὶ τοῖς τεθνεῶσιν οἱ παρὰ τῶν ζώντων . Πυριφλεγέθοντα δ ' ἐφεξῆς | ||
| σοι φαίνεται , ἀνθοῦσι τοῖς νέοισιν ἠρεθισμένος . Τοῖς μὲν τεθνεῶσιν ἔλεος ἐπιεικὴς θεός , τοῖς ζῶσι δ ' ἕτερον |
| Ἠβιόνος : ἔστι δὲ ὄνομα νήσου : σεσημείωται ἐν τοῖς ὀξυτόνοις , καὶ μὴ οὖσιν ἐπὶ πόλεων φυλάττοντα τὸ ω | ||
| ἄλλα ὁμοτονεῖ τοῖς μὲν βαρυτόνοις τὰ βαρύτονα , τοῖς δὲ ὀξυτόνοις τὰ ὀξύτονα : ὅθεν οὐ παράδοξον καὶ ἀπὸ τοῦ |
| Ὣς φάτ ' Ἀθηναίη , ὃ δ ' ἐπείθετο , χαῖρε δὲ θυμῷ , στῆ δ ' ἄρ ' ἐπὶ | ||
| συμπλέξαντα τὸν Ἰλιάδος καὶ Ὀδυσσείας στέφανον . Δήλι ' Ἄπολλον χαῖρε καὶ Ἄρτεμι , παῖδε κλεεινώ . Αἴσωπός ποτ ' |
| ἄλλυδις ἄλλος ἡμῶν μᾶζαν ἐπ ' ἀλλόφυλον , οὗ δεῖ χαρίεντα πολλὰ τὸν κόλακ ' εὐθέως λέγειν ἢ ' κφέρεται | ||
| ὡς χρημάτων ἥττων : ἀμέλει τὸν Τηλαύγη ἑταῖρον ὄντα καὶ χαρίεντα παρεώρα ἀθεράπευτον . Αἰσχίνης ὁ Σωκρατικὸς ἐν μὲν τῷ |
| Ὁμήρῳ μετὰ τὸ πιεῖν : τοῖς δ ' ὁ γέρων πάμπρωτος ὑφαίνειν ἤρχετο μῆτιν , παρὰ δὲ τοῖς οὐ τὰ | ||
| , μήτε σύ , Πηλεΐδη τοῖς δ ' ὁ κόλαξ πάμπρωτος ὑφαίνειν ἤρχετο μῶκον : πλήρης μὲν λαχάνων ἀγορή , |
| ἀλλ ' οὐ γὰρ ὀρθῶς ταῦτα κρίνουσιν θεοί . ὦ μάκαρ , οἵας ἔλαχες τιμάς , Ἱππόλυθ ' ἥρως , | ||
| Φερσεφόνειαν ἀχθεὶς ἐξετράφης φίλος ἀθανάτοισι θεοῖσιν . εὔφρων ἐλθέ , μάκαρ , κεχαρισμένα δ ' ἱερὰ δέξαι . Κικλήσκω Βάκχον |
| ὡς ὁσιώτατα διαβιῶναι τὸν βίον : οἷσιν γὰρ ἂν Φερσεφόνα ποινὰν παλαιοῦ πένθεος δέξεται , εἰς τὸν ὕπερθεν ἅλιον κείνων | ||
| ἐν εἰρήνᾳ τὸν ἅπαντα χρόνον̄ ἐν σχερῷ ἡσυχίαν καμάτων μεγάλων ποινὰν λαχόντ ' ἐξαίρετον ὀλβίοις ἐν δώμασι , δεξάμενον θαλερὰν |
| λεγόμενα σύμβολα , καθάπερ μύσταις γενομένοις , καὶ τὴν γνῶσιν πεπαιδευμένοις σαφέστερον . ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΣ . Εἶτα συλλογισμῷ : ὅτι ἴσος | ||
| τὸν μισθόν . ἄλλως τε καὶ πρέπον ἂν εἴη τοῖς πεπαιδευμένοις ὑμῖν κρείττοσιν εἶναι χρημάτων . “ Ὁ μὲν ταῦτα |
| τῆς βαρβάρου Λυδῆς εἰς ἐπιθυμίαν καταστὰς ἐποίησεν ὃ μὲν ἐν ἐλεγείοις , ὃ δ ' ἐν μέλει τὸ καλούμενον ποίημα | ||
| διαλύει : τὰ δὲ ἐλεγεῖα λιγυρῶς ἀναγιγνώσκομεν : ἐχρῶντο τοῖς ἐλεγείοις ἐπὶ τοὺς θρήνους : ἐλέγους γὰρ ἐκάλουν τοὺς θρήνους |
| , ᾗ διαλύσειν ἔμελλε τὴν πανήγυριν , παράγγελμα δίδωσι τοῖς νέοις , ἡνίκ ' ἂν αὐτὸς ἄρῃ τὸ σημεῖον ἁρπάζειν | ||
| σωφρονίζειν πληγαῖς : ἀνδράσι δὲ καὶ παιδίοις καὶ πρεσβύταις καὶ νέοις μίμους θεωμένοις μεμψόμεθα ; καὶ μὴν ἡ τοῖς τοιούτοις |
| [ ] μορφὰν μάλ ' ἐίσκον ὅμοιον . τοῖς μὲν πέδα κάλλεος αἰὲν καὶ σύ , Πολύκρατες , κλέος ἄφθιτον | ||
| ὥσπερ τὸ ἐπτέρυγμαι πεπτέρυγμαι , οἷον : ὡς δὲ παῖς πέδα μάτερα πεπτέρυγμαι . Ἡρωδιανὸς ἐν τῷ περὶ πάθους . |
| τε Ἀχαιοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις Τρωσὶν ἐγένοντο , καὶ τοῖς μνηστῆρσι τοῖς τῆς Πηνελόπης καὶ τῷ Ὀδυσσεῖ . Ἀληθῆ λέγεις | ||
| τέχναις καὶ ἐπιστήμαις σχολάζοντες τῆς φιλοσοφίας ἀμελοῦσιν , ἐοίκασι τοῖς μνηστῆρσι τῆς Πηνελόπης , οἵτινες αὐτῇ συγγενέσθαι μὴ δυνάμενοι ἠγάπων |
| πρὸς οὐδὲν οὐδὲ τῶν ἰδίων ἱκανός ἐστι : τοῖς δὲ βασιλεῦσιν ὅσῳ πλείω τε καὶ μείζω πράττειν ἀνάγκη , πλειόνων | ||
| Φαίνων μέν τε Διὸς ζώοις μεγακύδεας ἄνδρας τεύχει , καὶ βασιλεῦσιν ἰδ ' αὖθ ' ἑτάροισιν ἀνάκτων ἐς φιλίην ζεύγνυσι |
| μάλιστα δὲ Πηνελοπείῃ ἥνδανε μύθοισι : φρεσὶ γὰρ κέχρητ ' ἀγαθῇσιν : ὅ σφιν ἐῢ φρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν : | ||
| ὡς Σαπφοῦς . . ἀλλὰ πατὴρ οὑμὸς φρεσὶ μαίνεται οὐκ ἀγαθῇσιν σχέτλιος : σημειοῦνταί τινες ὅτι ἀντὶ τοῦ ἀγνώμων , |
| οἶνον , ἂψ δ ' ἐν χερσὶν ἔθηκε δέπας κοσμήτορι λαῶν . αὐτὰρ ὁ βῆ κατὰ δῶμα φίλον τετιημένος ἦτορ | ||
| τῆς μάχης καὶ δυσμενῶν ἦν συμφορὰ κλόνος , στόνος , λαῶν δὲ τῶν σῶν χαρμονὴ νικηφόρος . ὡς οὖν σταθέντες |
| καριδάριον . Ψάρ : ὄνομα ἔθνους . σημαίνει καὶ τὸν πρ . . . . Μάρτυρ : μάρτυς . Μάκαρ | ||
| πέδῳ καὶ διὰ τέλους ἀκοῦσαι τὰ ' μά Τὸ ταῦτα πρ . . . κρεῖττον . . . ἀποδόσθαι μογοῦντι |
| καὶ ] | | τὸ αὑτοῦ ἀγαθὸν [ πᾶν ] ὑμνεῖ τε ? ? καὶ συναύξει κατὰ πολλὰ ὁμοιοῦν αὑτὸν | ||
| ' ἀντιθέῳ ψυχῇ γεννήσαο κούρας δισσὰς ἡμιθέων γραψάμενος σελίδας : ὑμνεῖ δ ' ἡ μὲν νόστον Ὀδυσσῆος πολύπλαγκτον , ἡ |
| πολὺν χρόνον βιωσόμενος . Οἱ ἀγαθοὶ εὐαπάτητοι . Ἐοίκασι τοῖς ὄμμασι τῆς γλαυκὸς οἱ περὶ τὴν ματαίαν σοφίαν ἠσχοληκότες : | ||
| τὰ περὶ κοίτης . μηδ ' ὕπνον μαλακοῖσιν ἐπ ' ὄμμασι προσδέξασθαι , πρὶν τῶν ἡμερινῶν ἔργων λογίσασθαι ἕκαστα : |
| τίμασεν ἐποίκων Αἰγίνας τε Μενοίτιον . τοῦ παῖς ἅμ ' Ἀτρείδαις Τεύθραντος πεδίον μολὼν ἔστα σὺν Ἀχιλλεῖ μόνος , ὅτ | ||
| Τοῖά μοι πάννυχα καὶ φαέθοντ ' ἀνεστέναζες ὠμόφρων ἐχθοδόπ ' Ἀτρείδαις οὐλίῳ σὺν πάθει . Μέγας ἄρ ' ἦν ἐκεῖνος |
| παροξυντικοῖς , χλευαστικοῖς , ἀπατηλοῖς : κερτόμιον γὰρ λόγιον τὸ παραλογιστικὸν παρὰ τὸ τέμνειν τὸ κέαρ , ὅ ἐστι τὴν | ||
| κατεσκεύασεν ὁ διάκτορος Ἀργειφόντης ψεύδη τε καὶ λόγους ἀπατηλοὺς καὶ παραλογιστικὸν ἦθος , διὰ τὴν βουλὴν τοῦ Διὸς τοῦ τῶν |
| μὲν ἐναντίοις κακίστοις ἂν χρήσαιο , τοῖς δὲ μετὰ σαυτοῦ ἀρίστοις . ἀλλ ' ἕως ἔτι σοι σχολή , ὦ | ||
| ἐκείνου πολίτας εἶναι . διδασκάλοις δὲ χρήσασθαι μὲν λέγεται τοῖς ἀρίστοις , ὑπερβαλόμενος δ ' ὅσον παῖδας ἅπαντας φαίνεται . |
| πατρί . κάλλει ἀριστεύουσα θεάων πότν ' Ἀφροδίτα , σοὶ τήνα μεμέλητο : σέθεν δ ' ἕνεκεν Βερενίκα εὐειδὴς Ἀχέροντα | ||
| ποιμένα κῶμον ἄγοντι ἀντὶ σελαναίας τὺ δίδου φάος , ὥνεκα τήνα σάμερον ἀρχομένα τάχιον δύεν . οὐκ ἐπὶ φωράν ἔρχομαι |
| σεσήμαγκεν ; πείθομαι , ἀκολουθῶ , ἐπευφημῶν τὸν ἡγεμόνα , ὑμνῶν αὐτοῦ τὰ ἔργα . καὶ γὰρ ἦλθον , ὅτ | ||
| . ἱκέτας σέθεν : παρακαλῶ σε , Ζεῦ , Λυδίαις ὑμνῶν εὐρυθμίαις φυλάττειν τὴν Καμάριναν ἐν νίκαις καὶ ἀνδρείαις . |
| λαμπρῷ , τῷ καλῷ γεννήματι , τῷ Γορδιανῷ . Καὶ λαοῖς σύμπασιν : ὧδε ὁ ποιητὴς τὸν ἑαυτοῦ αὐτοκράτορα εὔχεται | ||
| νεῖκος ἐπισταμένως κατέπαυσε : τούνεκα γὰρ βασιλῆες ἐχέφρονες , οὕνεκα λαοῖς βλαπτομένοις ἀγορῆφι μετάτροπα ἔργα τελεῦσι ῥηιδίως , μαλακοῖσι παραιφάμενοι |
| ] [ ] Ἀρκασίδαο [ [ περικαλλέα ] ἔργ ' εἰδυίας Λυσίππην τε καὶ Ἰφινόην ] καὶ Ἰφιάνασσαν [ ] | ||
| ὅτου χάριν σπουδὴν ἔθου τήνδ ' , ὡς παρ ' εἰδυίας μάθῃς . Ὦ φθέγμ ' Ἀθάνας , φιλτάτης ἐμοὶ |
| τινος , ἐκείνῳ λέγει ἤγουν χάριν ἐκείνου . Σύ τοι σχέθων νιν ἐπιδέξια ] * Σύ , φησίν , ὦ | ||
| , ἐπειδὴ τὰς περὶ πατέρων εὐσεβείας περιέχει . σύ τοι σχέθων νιν : ὁ νοῦς : σὺ τοίνυν , Θρασύβουλε |
| τὸν Θήρωνα , τὸ δὲ ἀρετὴν ἀσκεῖν δρέπων μὲν κορυφὰς ἀρετᾶν ἄπο πασᾶν : ἕκαστον γὰρ τούτων πολλῆς τῆς τροπῆς | ||
| , ὡς ἡ τοῦ αἴαντος ἀσπίς : Μυριᾶν δ ' ἀρετᾶν . διὰ τὸ σαθρὸν καὶ ἀσθενὲς τῆς ἐπιτηδεύσεως , |
| , τὸ δὲ τοῦ μειλιχίου σύκινον , τὰ δὲ σύκα μείλιχα καλεῖσθαι : ὠφελιμώτερα δὲ πάντων τῶν ξυλίνων καρπῶν ἀνθρώποις | ||
| ἐέρσην , τοῦ δ ' ἔπε ' ἐκ στόματος ῥεῖ μείλιχα : οἱ δέ τε λαοὶ πάντες ἐς αὐτὸν ὁρῶσι |
| οἰκήσοντα ἀποπέμψω , ὡς Πολέμων ὁ περιηγητὴς Ἴστρον , τὸν Καλλιμάχειον συγγραφέα , εἰς τὸν ὁμώνυμον κατεπόντου ποταμόν . . | ||
| Φᾶσιν οἰκήσοντα ἀποπέμψω , ὡς Πολέμων ὁ περιηγητὴς Ἴστρον τὸν Καλλιμάχειον συγγραφέα εἰς τὸν ὁμώνυμον κατεπόντου ποταμόν . ΑΤΤΑΓΑΣ . |