| λέγειν . τὸν δὲ σὸν ἔρωτα , ὦ Βουκαῖε , διηγοῦ σῇ μητρὶ ἐν τῷ θαλάμῳ ἀντ ' ἄλλου σπουδαίου | ||
| σὺ οὖν αὐτός τε δίδου μεμνημένος , ὡς ἡδέως μοι διηγοῦ προτέρας δόσεις , καὶ τοὺς ἄλλους ἐργάζου φιλοτιμοτέρους . |
| ἄνθρωπον συκοφάντην καὶ θρασὺν Ἀριστογείτονος μιαρώτερον ἐπιτιθέμενον Στρατηγίῳ τῷ σοφιστῇ παῦσον ἢ πείθων ἢ ἀναγκάζων . ἰσχύεις δὲ ἀμφότερα : | ||
| λόγοι εἰς ἔριν καταντῶσιν : ἐγὼ δὲ ποιήσω τοῦτο . παῦσον πολλά μοι λέγειν : περαίνει γὰρ καὶ τελειοῖ τὸν |
| τὰς τῶν πλοίων ἐπιμελείας . ὧδ ' ἔρδειν : οὕτως πράττε . ἔργον ἐπ ' ἔργῳ : ἀδιαλείπτως . * | ||
| Εὖ εἰπεῖν θάλατταν : ἐπὶ τῶν μάτην εὐεργετούντων . Εὖ πράττε : τὰ φίλων δ ' οὐδὲν , ἢν σὺ |
| ὃ βούλεταί τις πράττειν , παρέχει πρόφασιν φεύγειν τοῖς ὁπωσοῦν σώζε - σθαι βουλομένοις ἐκείνῳ : τῷ ἐς χεῖρας ἐλθεῖν | ||
| ὃ βούλεταί τις πράττειν , παρέχει πρόφασιν φεύγειν τοῖς ὁπωσοῦν σώζε - σθαι βουλομένοις ἐκείνῳ : τῷ ἐς χεῖρας ἐλθεῖν |
| ἀνδρίᾳ γνώριμον ἐκάλει : ” σῷζε τὸν ὅμοιον σεαυτῷ , σῷζε τὸν φίλον καὶ πέμπε μοι τοὺς χειραγωγήσοντας , ἐπεὶ | ||
| . Δήμητερ , ἁγνῶν ὀργίων ἄνασσα , συμπαραστάτει , καὶ σῷζε τὸν σαυτῆς χορόν : καί μ ' ἀσφαλῶς πανήμερον |
| ὑμεῖς τἀναντία ἀξιοῦντες οὐκ ὀρθῶς ποιεῖτε . Τοιαῦτα τοῦ Φουφεττίου λέξαντος παραλαβὼν ὁ Τύλλος τὸν λόγον εἶπε : Τὸ μὲν | ||
| σοὶ μὴ χαρίζεσθαι καὶ τοῖσδε , ἄλλως τε καὶ σοῦ λέξαντος ὡς εἶπες , ἄξενόν τι καταφαίνεταί μοι καὶ ἄγριον |
| Ἐλάλησε δὲ Ἱερεμίας λέγων : Παρακαλῶ σε , κύριε , δεῖξόν μοι τὶ ποιήσω Ἀβιμέλεχ τῷ Αἰθίοπι , ὅτι πολλὰς | ||
| εἶναι , ἄρα πῶς προκόπτεις ; Σὺ οὖν ἐνταῦθά μοι δεῖξόν σου τὴν προκοπήν . καθάπερ εἰ ἀθλητῇ διελεγόμην δεῖξόν |
| πάντων τῶν τὴν τροφὴν δωρησαμένων : θύειν μὲν οὖν καὶ ὑμνεῖν νόμος πρὸ τοῦ τῆς τροφῆς ἅψασθαι . δεῖ οὖν | ||
| ἔχει δώματα καὶ θαλίη . χρὴ δὲ πρῶτον μὲν θεὸν ὑμνεῖν εὔφρονας ἄνδρας εὐφήμοις μύθοις καὶ καθαροῖσι λόγοις , σπείσαντάς |
| αὐλητὰς κυκλίους καὶ κιθαρῳδίαν , ἐναγώνια ταῦτα καὶ διὰ τοῦτο σεμνὰ προσειπών , φέρε νῦν ἀντεξετάσωμεν τῇ ὀρχήσει ἕκαστον αὐτῶν | ||
| , εἰ δὲ περὶ τοὺς λόγους τοῦτο δράσετε , τὰ σεμνὰ ὑμῖν οἰχήσεται ; ἐγὼ μὲν οὐδ ' εἰ πάντας |
| δεικνύναι τεκμήριον ἐμφανὲς ἅμα τοῖς λόγοις . νῦν οὖν ἐπεὶ δέδοκταί σοι τοὺς νεανίσκους δεῦρο κομίσαι χαίρω τε , καὶ | ||
| κύβον , ἀλλ ' οὐδὲν ἧττον ἀναρρίπτω καὶ τολμῶ καὶ δέδοκταί μοι , κἀμὲ μήτε Λέαγρος οὑμὸς ἑταῖρος ἐπισχεῖν θελήσει |
| λιπαυγῆ , Ζεῦ χθόνιε , σκηπτοῦχε , τάδ ' ἱερὰ δέξο προθύμως , Πλούτων , ὃς κατέχεις γαίης κληῖδας ἁπάσης | ||
| ὦ ? θύγατερ Σχοινῆος , ἀμείλιχον [ ἦτορ ἔχουσα , δέξο ] ? τάδ ' ἀγλαὰ ? [ ] δῶρα |
| . Πῶς γὰρ οὔ ; Οὐδέποτ ' ἄρα , ὦ μακάριε Θρασύμαχε , λυσιτελέστερον ἀδικία δικαιοσύνης . Ταῦτα δή σοι | ||
| , ἐπεὶ δοκεῖ γέ σοι ὡς ἐγὼ λέγω . Ὦ μακάριε , ῥητορικῶς γάρ με ἐπιχειρεῖς ἐλέγχειν , ὥσπερ οἱ |
| τούτων ἕκαστα ποιοῦντας πονηροτέρους ἢ τοὺς ἑκόντας . σὺ οὖν χάρισαι καὶ μὴ φθονήσῃς ἰάσασθαι τὴν ψυχήν μου : πολὺ | ||
| τῷ κόσμῳ καὶ τοῦ βίου τὸ ἄγριον μύησον εἰρήνῃ : χάρισαι νόμους τῷ βίῳ , χάρισαι νυκτὶ χρησμούς : πλήρωσον |
| τὴν αὑτοῖς ὁμοιότητα τῆς διαγωγῆς ἀεὶ ἕξουσι , κακοὶ κακοῖς ξυνόντες , ταῦτα δὴ καὶ παντάπασιν ὡς δεινοὶ καὶ πανοῦργοι | ||
| τε ἐπ ' ἐλπίδος μηδ ' ἂν παθεῖν μηδὲν ἐκείνῳ ξυνόντες . Τῆς δ ' ὑστεραίας διελέγετο μὲν ἐς τὸν |
| ὅταν δὲ σὺ στένηις , ἡμᾶς παρόντας χρή σε νουθετεῖν φίλα : ἐπικουρίαι γὰρ αἵδε τοῖς φίλοις καλαί . ἀλλ | ||
| μορφῆς καὶ μεγέθους , ἴσασιν ἄνθρωποι . Τούτοις οἱ πέρδικες φίλα σπεισάμενοι σύννομοί τε καὶ συνήθεις καὶ ὁμόσκηνοι διαμένουσιν . |
| ἰδὼν προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς : Ἕκτορ μή μοι ἄλαστε συνημοσύνας ἀγόρευε : ὡς οὐκ ἔστι λέουσι καὶ ἀνδράσιν ὅρκια | ||
| : καταμαλάττων . ἀδινῷ : νῦν οἰκτρῷ , λυπηρῷ . συνημοσύνας : συγγενείας . πορσανέουσι : νῦν ἀντὶ τοῦ τιμήσουσι |
| ἔννοιαν ἀρίστην μὲν καὶ τελειοτάτην ἀνθρώποις θεὸς ἔδωκεν , ὦ κράτιστε Μεγεθίον , ἐκ μέρους δέ που καὶ τῶν ἀλόγων | ||
| τοὺς βασιλεῖς ἐξ ὀνομάτων ὡς τὸ καλλιστέφανε . φέριστε ] κράτιστε . φέριστε ] ἔνδοξε . Ξ φέριστε ] λαμπρέ |
| καὶ περιπλεκόμενος βιαιότερον τοῖς πρέμνοις ] . τὰ δὲ θυμελικὰ ἀκροάματα τὸν Διόνυσον θεραπεύει διὰ τὴν πρὸς τὰς θαλίας οἰκειότητα | ||
| ἐρίζοντες . ἥ τε περὶ τὰ θεάματα αὐτῶν ἢ τὰ ἀκροάματα σπουδὴ φιλονείκως ἑκάστοτε ἐμερίζετο : καὶ οὐδενὶ ἀμφότεροι ὁμοίως |
| [ εὐνοίας ] μοι ? σημεῖα [ πολλάκις ] , Ἀντίπατρε , [ ἤδη παρέσχηκας ] , δι ' [ | ||
| τὴν ἔρευναν [ ] . % διὰ τοῦτο οὖν , Ἀντίπατρε ? , τὴν διάλεξιν [ ] ἐκείνην # ἀπέστειλά |
| ἐγὼ καὶ σὺ θήσομεν κρατοῦντε τῶνδε δωμάτων καλῶς . Ἑρμῆ χθόνιε , πατρῷ ' ἐποπτεύων κράτη , σωτὴρ γενοῦ μοι | ||
| μ ' ἁμαρτεῖν ; Αὖθις ἐξ ἀρχῆς λέγε . Ἑρμῆ χθόνιε , πατρῷ ' ἐποπτεύων κράτη . Οὔκουν Ὀρέστης τοῦτ |
| Ἔτι γὰρ γρύζεις ; Ἔτι γὰρ γρύζεις ; Λαβὲ τὴ μιαρά . Λαβὲ τὴ μιαρά . Λάλο καὶ κατάρατο γύναικο | ||
| ὕπερθε μήποτ ' αἴρεσθαι βροτούς : ἀπατήσαντος τὴν ξένην : μιαρά : τοῦ σώματος : μάτην εἶπας τοῦτο : γράφεται |
| ' ὅπερ ἐδεόμεθά σου , μὴ ἄλλως ποιήσῃς , ἀλλὰ διήγησαι τίνες ἦσαν οἱ λόγοι . Ἦσαν τοίνυν ἐκεῖνοι τοιοίδε | ||
| , εἰ μή τις σοι μεγάλη ἀσχολία τυγχάνει οὖσα , διήγησαι ἡμῖν : πάνυ γὰρ ἐπιθυμοῦμεν ἀκοῦσαι , τί ποτέ |
| Δεῦρο δὴ πάλιν , ἦν δ ' ἐγώ , ὦ ἄριστε . ἐπιστήμην πότερον δύναμίν τινα φῂς εἶναι αὐτήν , | ||
| . Καὶ μὲν δὴ ταύτην γε τὴν ἀπόκρισιν , ὦ ἄριστε , οὐ μόνον οὐκ ἀποδέξεται , ἀλλὰ πάνυ με |
| τῶν ᾀδόντων τὰ ψυχοτερπῆ μέλη καὶ τῶν τῷ θεῷ κεκληρωμένων σπουδάσματα πῶς τῷ λόγῳ σημανῶ ; πῶς δὲ τὴν τούτων | ||
| κατορθώματα δείξειεν . Σὺ γὰρ μικρὰ τὰ τῶν ἄλλων βασιλέων σπουδάσματα λογισάμενος πρὸς μόνον ἐκεῖνον ἡμιλλήθης τὸν πρῶτον Χριστιανῶν βασιλέα |
| πάλιν εἰς τὸν ἀγρὸν νυνὶ χρὴ πάντα κομίζειν ὀρχησαμένους καὶ σπείσαντας καὶ Ὑπέρβολον ἐξελάσαντας , κἀπευξαμένους τοῖσι θεοῖσιν διδόναι πλοῦτον | ||
| θεὸν ὑμνεῖν εὔφρονας ἄνδρας εὐφήμοις μύθοις καὶ καθαροῖσι λόγοις : σπείσαντας δὲ καὶ εὐξαμένους τὰ δίκαια δύνασθαι πρήσσεινταῦτα γὰρ ὦν |
| . Πότερον εἰ τὴν κεφαλὴν μόνον κνησιῷἢ ἔτι τί σε ἐρωτῶ ; ὅρα , ὦ Καλλίκλεις , τί ἀποκρινῇ , | ||
| ἰσχυροτέραν ; Τοῦτ ' , ἔφη , λέγω , καὶ ἐρωτῶ γέ σε πότερον ἴσον ἂν ἑκατέρᾳ τῇ γῇ σπέρμα |
| τῶν σῶν δορυφόρων . Τί οὖν οὐκ ἀπαλλαττόμεθα , ὦ Ἑρμῆ , τὴν ταχίστην ; οὐ γὰρ ἄν τι ἡμεῖς | ||
| . τὸ πλῆρες δὲ Ἑρμᾶ . Ἑρμ ' ἐμπολαῖε ] Ἑρμῆ ἐμπορικέ . ὡς εὐτυχῶς πωλήσας τὰς ἑαυτοῦ θυγατέρας εὔχεται |
| δικασταί , μεταξὺ γάρ με πάλιν τὰ τῶν ἀνθρώπων πράγματα ἀνέμνησε περὶ τῆς γλώσσης , καὶ ταύτης με τὸ μέρος | ||
| ; ἀλλὰ τοῖς ἐχθροῖς ὑπηρετῶν ; „ οὕτως μὲν οὖν ἀνέμνησε κεφαλαιωδῶς , ἐξ ὧν αὐτὸν ἐδείκνυεν οὐκ ὄντα τῆς |
| ζήσονται τῷ θεῷ . Διατί , φημί , κύριε , εἶπας περὶ τῶν τηρούντων τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ : Ζήσονται τῷ | ||
| χοαὶ ἐπὶ τῶν νεκρῶν : οἷον : εἰς τί τοῦτο εἶπας : ἐνέχυρον τῆς σωτηρίας ἡμῖν : λείπει τὸ ἕνεκεν |
| ἔμπειρος τὰ μουσικὰ δύναται κρίνειν καὶ ὁ τῶν γραμματικῶν τὰ γραμματικά , καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὡσαύτως : οὗτοι γὰρ | ||
| ἔργα : τὸν τέκτονα τὰ τεκτονικά , τὸν γραμματικὸν τὰ γραμματικά . ἂν δ ' ἐθίσῃ γράφειν ἀγραμμάτως , ἀνάγκη |
| χρυσῶν . πρός τ ' ἑὰ τέκνα φίλα γλυκερὴν φάσιν ἔκδοτε δούλῃ , χάρματι νοστῆσαι πάλιν [ ] ἣν ἐπὶ | ||
| δ ' Ἀργείην Ἑλένην καὶ κτήμαθ ' ἅμ ' αὐτῇ ἔκδοτε , καὶ τιμὴν ἀποτινέμεν ἥν τιν ' ἔοικεν , |
| ἐκποδών , τὸν οὐκ ὄντα μᾶλλον ἢ μηδένα . Κέρδη παραινεῖς , εἴ τι κέρδος ἐν κακοῖς : βράχιστα γὰρ | ||
| βλέπουσιν ἡδονάς . Εἶεν , τῷ παιδὶ μὲν οὕτως ἀνόνητα παραινεῖς καὶ φέροντα βλάβην , τῇ θρεψαμένῃ δὲ πῶς ; |
| προῆχθαι . ἐὰν δὲ ἐπισημήνῃ ὥσπερ ὁ Αἰσχίνης , οἷον δότε μοι εἰπεῖν κίναιδον αὐτόν , οὔτε ὁμοίως ἔσῃ πιθανὸς | ||
| δότε ἡμῖν ” ἐφώνουν „ λίθους , δότε κονίαν , δότε ξύλα , καὶ τἄλλα τῶν πρὸς οἰκοδομὴν ἐπιτηδείων . |
| κατασκευάζων ὃ βούλει , ὥσπερ ὁ φεύγων τοῖς αὐτοῖς τούτοις παραγραφόμενος ἐν τοῖς ὁρικοῖς ἀπεδείκνυεν , ὅτι οὐκ ἔστι τοῦτο | ||
| τὰ βουλεύματα , ὁ δὲ θυμὸς τῇ ῥύμῃ τῆς ὀργῆς παραγραφόμενος τὴν φύσιν πρὸς τὸ ἔργον ἤγειρε τὴν ἐπὶ τὸν |
| Τροίᾳ , ἐκάθησθε : ἕνεκα τῶν ἐν Τροίᾳ γεγενημένων : δείξω δ ' ἐγώ σοι : ἐγώ σε ποιήσω αὐτοῖς | ||
| ταῖς τῶν πατέρων τιμαῖς ἡ τῶν παίδων ἀνδραγαθία κρίνεται , δείξω τὸν λόγον . Καλλιμάχου γὰρ πατὴρ ὢν παντὸς ἄλλου |
| υἱὸς δίου ] Ἀρητιάδαο : δίδου [ ] δ ' ἀπερείσια [ ἕδνα ] ? , πολλὰ ] μάλ ' | ||
| ὥστε καὶ δαιτυμὼν ὅ τε διδοὺς καὶ ὁ λαμβάνων . ἀπερείσια : τὰ πολλὰ , ἀπειρέσια , ἄπειρα ἀπὸ τοῦ |
| φύλλα : τροπικώτερον δὲ τῶν φιλονεικιῶν τὰς στάσεις ἢ τὰ νείκη , ὡς Ἴβυκος κλάδον Ἐνυαλίου καὶ Ὅμηρος ὄζον Ἄρηος | ||
| μηδὲ εἰς ὀργὰς καὶ ἐμφιλονείκους λόγους καὶ ὀργῆς κινητικούς : νείκη θυμόν : τὰ νείκη κατ ' εὐθεῖαν πληθυντικὴν εἴρηται |
| ἡ πᾶσα βλάβη , ἔμ ' εἰς Ἀχαιοὺς ὤμοσεν πείσας στελεῖν ; πεισθήσομαι γὰρ ὧδε κἀξ Ἅιδου θανὼν πρὸς φῶς | ||
| τῶν Σικυωνίων τὸν στρατόν , πομπήν τε ἐν Δελφοῖς αὐτῷ στελεῖν ὁσημέραι καὶ ἱερεῖα θύσειν οἷα δὴ καὶ ὅσα ἀριθμόν |
| τις ἔχοι με πεῖσαι , τί δεῖ ταῦτα κατηγορεῖν ὧν ἀποκρῖναι τοὺς ἑτέρους οὐκ ἔστιν ; ἁπάντων γὰρ τῶν ὡς | ||
| , ὧν [ ἃ ] ἕκαστοι παρὰ σφίσι λέγουσιν , ἀποκρῖναι τὰ ἀξιολογώτατα . ὡς οὖν εὖ βεβουλευμένος οὐκ ἔστιν |
| ὑμέας δίκην βασιλέϊ τῆς ἀποστάσιος . Ἀλλ ' ἐμοί τε πείθεσθε καὶ ἐμοὶ ὑμέας αὐτοὺς ἐπιτρέψατε : καὶ ὑμῖν ἐγώ | ||
| δὲ Διονύσιον , τρίτους δὲ ὑμᾶς νῦν . καὶ ἐμοὶ πείθεσθε Διὸς τρίτου σωτῆρος χάριν , εἶτα εἰς Διονύσιον βλέψαντες |
| , ὃ λόγῳ καὶ φθόνῳ γέγονεν , οὐκ ἔχω τί καταγνῶ , εἰ μὴ ὅλως πικρῶς καὶ ταραχωδῶς ἔχειν πρὸς | ||
| φίλους ἁπάσας τὰς βλάβας ἀποτίνοντας , ἃς ἂν αὐτῶν ἐγὼ καταγνῶ . Ὀρθῶς δὲ ποιήσετε καὶ ὑμεῖς βεβαιωτὰς παρασχόντες ὑπὲρ |
| ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν : ὅτι Ζηνόδοτος γράφει : ὅς μιν ἀμειβόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα . . μίν αὐτούς , : | ||
| ὃς καὶ ἐμοὶ εἰς τὴν ἄκραν φιλίαν ἥρμοσται . ἧς ἀμειβόμενος αὐτὸν τῷ παιδὶ ταύτην τὴν χάριν δίδωμι σοὶ ποιῶν |
| γὰρ κυνῶν μέλπηθρα φησί . . . ζ . Α μέλπειν μολπή , : Η Ν Π Σ α ζ | ||
| δ ' Ἀμφίονα λύραν ἄνωγα [ ] διὰ χερῶν ὡπλισμένον μέλπειν θεοὺς [ ὠιδαῖσιν ] : ἕψονται δέ σοι πέτραι |
| , ὅτε ἐπῄνεις Μόδεστον , οἷς ἔλεγες περιέθηκε δόξαν . ἀμείβου δὴ τὸν ἄνδρα εὐφημίαις καὶ δίδασκε τὴν φιλτάτην Ἄγκυραν | ||
| μέν ἐσμεν , λέξομεν δὲ συντόμως . ἔπος δ ' ἀμείβου πρὸς ἔπος ἐν μέρει τιθείς . τὴν μητέρ ' |
| Ἱστορῶ τὸ ἐρωτῶ , ὡς ἐνταῦθα : τὸ ἱστορίαν τινὰ διηγοῦμαι : καὶ τὸ βλέπω , ὡς παρ ' Εὐριπίδη | ||
| ἄν μοι φιλανθρώπως λαλήσῃ καὶ ἀποδέξηταί με , καὶ ἄλλοις διηγοῦμαι , πῶς μοι ἐλάλησεν ; μὴ γὰρ Σωκράτης ἐστίν |
| τὸ ἴδιον τὰ ἐκείνων οὔτε ἃ ὑπέσχου μοι ἀπῄτησα : ὄμνυμι δέ σοι μηδὲ ἀποδιδόντος δέξασθαι ἄν , εἰ μὴ | ||
| πάσχετε οἷάπερ ἐγὼ πρὸς τὸν ἐμοὶ δοκοῦντα καλὸν εἶναι , ὄμνυμι πάντας θεοὺς μὴ ἑλέσθαι ἂν τὴν βασιλέως ἀρχὴν ἀντὶ |
| ? , ἐμαί , σαί , αἵ , ἐμά , σά , ἅ . ἐντὸς δυϊκαὶ ἐκτὸς ἑνικαί , νωΐτερος | ||
| ἀκριβείας ἐν τούτοις εἰρηκέναι τά τε τοῦ πατρὸς τά τε σά ; καίτοι τοῦ γε παραφρονοῦντος ἦν ἕτερα ἀνθ ' |
| ποθῶ γὰρ ἤδη αὐτόν . εἰ δὲ ἀπάξεις με , ὑπισχνοῦμαί σοι καὶ ἄλλον παρ ' αὐτοῦ κριὸν τυθήσεσθαι λύτρα | ||
| οὐ μαχεῖται ταῖς ἡμέραις : ἐὰν δ ' ἀληθεύσῃς , ὑπισχνοῦμαί σοι δέκα τάλαντα . τοῦτο τὸ χρυσίον τότε ἀπέδωκεν |
| παρίει : ὡς οὗτος ἤδη καικίας ἢ συκοφαντίας πνεῖ . Σὲ δ ' ἐκ Ποτειδαίας ἔχοντ ' εὖ οἶδα δέκα | ||
| ὅτι καὶ ἑτέρωθι μεμνημένος περὶ αὐτῶν ἐν διθυράμβῳ τινὶ ” Σὲ δ ' ἐγὼ παρ ' ἁμὶν ” φησὶν „ |
| καὶ ἀμφιπόλοισι κέλευε ἔργον ἐποίχεσθαι : μῦθος δ ' ἄνδρεσσι μελήσει πᾶσι , μάλιστα δ ' ἐμοί : τοῦ γὰρ | ||
| ἐπιγελάσας εἶπεν : Ἀλλὰ περὶ μὲν τῶν ἐξ ἐναντίας ἡμῖν μελήσει , τοὺς δ ' ἐκ πλαγίου σὺ ἄλλοις πρόσταξον |
| δι ' ἧς οἱ κατάδικοι τὴν ἐπὶ θανάτου ἐξάγονται . Χαῖρε φίλον φῶς : γραῦς θέλουσα ἀκολασταίνειν γυμνὴ , ἵνα | ||
| ῥοδοδάκτυλος οὖσα ; Ποιμὴν καθέστηκ ' αἰπόλος καὶ βουκόλος . Χαῖρε χρυσόκερω βαβάκτα κήλων , Πάν , Πελασγικὸν Ἄργος ἐμβατεύων |
| ἐάμ ποτ ' οἶνον ἔτι τ ? [ ἀλλ ' ὀμνύω ϲοι τοῦτο [ οὐκ οἶϲθα πρὸϲ ὕδωρ ? ? | ||
| : καὶ ὑμεῖς εἰς κατάραν μεγάλην παραδοθήσεσθε . καὶ νῦν ὀμνύω ὑμῖν τοῖς φρονίμοις καὶ οὐχὶ τοῖς ἄφροσι , ὅτι |
| ἀγαπητῶς ὥσπερ κανοῦν μοι πάντ ' ἐνεσκευασμένον , σπονδήν , ὀλάς , ἔλαιον , ἰσχάδας , μέλι . παρατίθημ ' | ||
| οἶνος οἰνηρός , ὁμὸς ὅμηρος , οὕτως οἴσυπος οἰσυπηρός . ὀλάς : οὐχὶ οὐλὰς λεκτέον . ὄμνυθι καὶ ἔκδυθι καὶ |
| θέλειν ἰέναι αὐτοῖς ἀνταγωνιουμένους : οὕς , ἔφη , ἐγὼ αἰσθάνομαι ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν ἡμετέρων φίλων τούτων ἡγουμένους δεῖν τὸν | ||
| ὄψεαι πίτνοντα . ἰὼ ἰώ : τί κεκίνηται , τίνος αἰσθάνομαι θείου ; κοῦραι , λεύσσετ ' ἀθρήσατε : δαίμων |
| ἔχειν πυνθάνεσθαι ταύτην λίαν ἔχομεν ἐρωτικῶς . Ἄλλη . Συνήθως εὔφρανας , δέσποτα , τῇ τῶν γραμμάτων διαδοχῇ σωματικὴν ἡμῖν | ||
| ταῖς θείαις γοναῖς . κατὰ πάντων δὲ ἀπὸ κοινοῦ τὸ εὔφρανας ἀκουστέον . ἢ ὅτ ' ἀμφὶ Τειρεσίαο : ἢ |
| καὶ νῦν ἀτρεκέως μάλα τοι λέξαντος ἕκαστα ἡμετέροις , ἥρως ἑκατηβόλε , πείθεο μύθοις . Ὣς ἄρ ' ἔφη Πριάμοιο | ||
| ἐπισσείων φοβέειν ἥρωας Ἀχαιούς : σοὶ δ ' αὐτῷ μελέτω ἑκατηβόλε φαίδιμος Ἕκτωρ : τόφρα γὰρ οὖν οἱ ἔγειρε μένος |
| ἀνήρ . σὺ μὲν οὖν αὐτοῦ τὴν τέχνην ἐν ἄλλων ἔγνως σώμασι καὶ οὕτω γε τὰς ἁπάντων ἰατρῶν μανθάνοις : | ||
| , ᾗ σὺ φιληδῶν οὕτως ἀρέσκῃ : κεῖθι καὶ μένειν ἔγνως . Εὗρον δ ' ἀλλαχόθι ἀκμάσαι αὐτὸν περὶ τὴν |
| πλήρεις δὲ αἱ κρῆναι ὕδατος ; οὐκ εὐνάς σοι τοσαύτας παρέχω ὁπόση γῆ ; καὶ στρωμνὰς φύλλα ; ἢ εὐφραίνεσθαι | ||
| τοῖν ποδοῖν ἦν ὁ πόνος . ὁρᾷς , ὅσας σοι παρέχω πρὸς ἡδονὴν ἀφορμάς . οὐ μὴν ἐκεῖνό γέ σε |
| μοι ἐφαίνετο ἐν τῇ γνώμῃ . Τί φὴς , ὦ Ἱππόκρατες , ἐν τῇ γνώμῃ σοι ἐφαίνετο ; τί οὖν | ||
| , ὁ δὲ τὸ διηνεκὲς οἰστρομανίην ἔχει τῆς ἀσελγείης . Ἱππόκρατες , μὴ γελάσω τὸν κλαίοντα δι ' ἔρωτα , |
| κατάβηθι καὶ κατάβα , καὶ ἀνάστηθι καὶ ἀνάστα , καὶ ἀνίστω καὶ ἀνίστασο , καὶ τὰ ὅμοια . ἀνάδοχον : | ||
| κύων μέριμναν οὔποτ ' ἐκλείπων πόνου . τί δρᾷς ; ἀνίστω , μή σε νικάτω πόνος , μηδ ' ἀγνοήσῃς |
| καὶ πολύλογος , Λακεδαίμονα δὲ καὶ Κρήτην , τὴν μὲν βραχύλογον , τὴν δὲ πολύνοιαν μᾶλλον ἢ πολυλογίαν ἀσκοῦσαν : | ||
| . ἄνθρωπος ἀκρατὴς μιαίνει τὸν θεόν . ἄνθρωπον θεοῦ γνῶσις βραχύλογον ποιεῖ . πολλοὺς λόγους περὶ θεοῦ ἀπειρία ποιεῖ . |
| ἐπιχωρίων εἶναί τις , τί σοι φαῦλον ἢ τί χρηστὸν εἴργασται , λέξον , ὡς τῶν μὲν λύσις παρ ' | ||
| πῶς καίοι εἴ τις θεῶν νῶϊ αἰειγενετάων . ” ἔοργεν εἴργασται . ἐοῖο τοῦ ἑαυτοῦ : “ πατρὸς ἐοῖο φίλοιο |
| ἐναρμόζων ὅ τι δὴ θνητοῖσι κάλλιστόν τε καὶ ἔχθιστον : ποθέω γὰρ ἀκοῦσαι . ὁ δέ φησι : Ἡσίοδ ' | ||
| ] λον Ἑρμιόναν τε ? [ [ ] ! ων ποθέω νύκτ ? [ [ αἰγλοπόδαν ] ? [ [ |
| . σοὶ δ ' ὁδὸς οὐκέτι δηρὸν ἀπέσσεται ἣν σὺ μενοινᾷς : τοῖος γάρ τοι ἑταῖρος ἐγὼ πατρώϊός εἰμι , | ||
| . Ἵλαοι : γράφεται ἵλαο . ἵλαθι : συγχώρησον . μενοινᾷς : προθυμεῖς . Ἄμμες : ἡμεῖς . Τριετῇσι : |
| Ἄμμων κερατηφόρε κέκλυθι μάντι . Ζεῦ Λιβύηϲ Ἄμμων κερατηφόρε κέκλυθι μάντι . , : Περὶ δὲ τῆς γενέσεως αὐτῶν Φανόδημος | ||
| ἄγος ἐπαίροντα . στροφὴ ἑτέρα κώλων εʹ . ἴαμβος . μάντι ] ὦ . αὐτὸς ἑαυτὸν καλέσας ἐπὶ τῶι μιᾶναι |
| , ἐπεὶ μάλα πολλὸν ἀπόπροθι δώματα ναίεις : καί με κέλεαι παύσασθαι ὀϊζύος ἠδ ' ὀδυνάων πολλέων , αἵ μ | ||
| θεόν : αὐτὰρ ἐγώ τοι νημερτέως τὸν μῦθον ἐνισπήσω : κέλεαι γάρ . Ζεὺς ἐμέ γ ' ἠνώγει δεῦρ ' |
| δὲ καὶ Θεόπομπος ἐν ταῖς ἱστορίαις ἐπιτρέχων τὰ κατὰ τόπους θαυμάσια . ἔπειτα συμβῆναι ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ τοὺς μὲν | ||
| γυμνοὺς λαβόντας ὅτι ἑκάστῳ παρέτυχεν ὅπλον , θεῖν διατεταμένους ὡς θαυμάσια ἐργασομένους : οὓς εἰ μὴ ἀμυνῇ τῷ λόγῳ καὶ |
| ἤγουν εἰς τρίτον τέταρτον καὶ πέμπτον , γεγόνασιν ἕξ . Καλεῖ δὲ τὸ τρίτον μέρος τῆς γραμματικῆς διόρθωσιν : περιέχει | ||
| ἄστατος . . δόλιος . . [ μίαν πόλιν : Καλεῖ νῦν πόλιν τὸ περιέχον ἅπαν . ] βλέπε νῦν |
| , τοιοῦτό τι : φιλοτησίαν δὲ τήνδε σοι προπίομαι : δέξαι , πιοῦσα δ ' ὁπόσον ἄν σοι θυμὸς ᾖ | ||
| ἄλλα τε παιδιᾶς καὶ γέλωτος ἐχόμενα καὶ εὐφημοῦντας ἐπιλέγειν : δέξαι τὰν ἀγαθὰν τύχαν , δέξαι τὰν ὑγίειαν , ἃν |
| ἂν ἐοίκοι καλεῖν , εἰπὼν ἐν Κωκάλῳ κοφίνους δὲ λίθων ἐκέλευες ἡμᾶς ἐπὶ τὸν κέραμον . ἀγγεῖα κεράμεα καὶ γήινα | ||
| ' Ἀνδρομήδη τὸν Αἰγινήτην πέμψας Ἔραστον , παρ ' οὗ ἐκέλευες τοῦ ὑμετέρου ξένου , εἴ τι δεοίμην , λαμβάνειν |
| αὐτοῦ γε τοῦ τὰ πτερὰ ἔχοντος Πηγάσου μεῖζον ἐμοί , Διονύσιε , τὸ σὲ κάλλους οὕτω γέμουσαν ἐπιστολὴν ἐπεσταλκέναι . | ||
| παρακειμένου , καὶ Διονύσιον , ὃς πρὸς τὸν ” οἰμώξῃ Διονύσιε ” φήσαντα „ σὺ μὲν οὖν , [ ἀπήντησεν |
| ὅτι οἱ μάλα πολλὰ διδοῦσιν ἥρωες Δαναοί : σὺ δὲ κερτομέων ἀγορεύεις . ἀλλ ' ἔκ τοι ἐρέω , τὸ | ||
| . . . . . . . . Καί τις κερτομέων ὀλοφώιον ἔκφατο μῦθον : Ὦ κούρη Πριάμοιο , τί |
| ἑταίρων ὕστερον θοινάσομαι . καλόν γε τὸ γέρας τῶι ξένωι δίδως , Κύκλωψ . οὗτος , τί δρᾶις ; τὸν | ||
| ἢ κέγχρον ἢ ἄλητον ἢ χόνδρον : τούτων ὁκόσα μὲν δίδως ἐς διαχώρησιν , λεπτὰ διδόναι καὶ διεφθότερα , καὶ |
| μοι πάνυ δεῖ λόγου . φέρε γὰρ εἴπατε μοι , Οὐεργίνιε , οἱ τὰ δεινὰ πεισόμενοι , παρὰ τίνων ἐδέξασθε | ||
| πονηρὸς ἑκὼν ἐγένετο , μᾶλλον ἢ οὐχ ὑμῖν , ὦ Οὐεργίνιε , τοῖς τὰ καλὰ ταῦτα πολιτευομένοις ; ἡμῖν μὲν |
| τὸν ἀμφ ' ἑαυτῆς ἆθλον ἐξηγουμένης : τὰ λοιπὰ νῦν ἀκούσαθ ' , οἷα χρὴ πάθη τλῆναι πρὸς Ἥρας τήνδε | ||
| κεῖται . ὃ δὲ βούλεται λέγειν , τοιοῦτόν ἐστιν : ἀκούσαθ ' , ἑλικώπιδος γὰρ δὴ Ἀφροδίτης ἄρουραν ἢ Χαρίτων |
| . , . * . Ἀδρανής : δραίνω , τὸ πράττω , δρανῶ ἔδρανον δρανής , καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ | ||
| γάρ , ὥστε ὁρᾶν ἐξέσται αὐτῇ ὅ τι ἂν ἐγὼ πράττω . Ὥρα ἄν , ἔφη , συσκευάζεσθαι ὑμῖν εἴη |
| κοσμοῦσα , μὴ οὐ πείσηις σοφούς . Κύπριν δ ' ἔλεξας ἐλθεῖν ἐμῶι ξὺν παιδὶ Μενέλεω δόμους . οὐκ ἂν | ||
| Οὐδεὶς ἐρεῖ ποθ ' ὡς ὑπόβλητον λόγον , Αἴας , ἔλεξας , ἀλλὰ τῆς σαυτοῦ φρενός . Παῦσαί γε μέντοι |
| πάσας αὐτῷ ἐχαρίσατο . παραγενόμενος οὖν πρὸς τοὺς ἑταίρους αὐτοῦ διηγήσατο αὐτοῖς τὰ συμβάντα αὐτῷ . εἷς δέ τις ἐξ | ||
| ἑνὸς οἱ πάντες ἀπολώλασιν , ὅσπερ οὖν ἐπανελθὼν τὸ πάθος διηγήσατο τῷ πέμψαντι καὶ μάλα γε οἴκτιστον . οὕτω μὲν |
| γ ' αὐτὴν ἔλαβε παῖς παιδὸς γέρας . οὔκουν ἐκείνου τἀμὰ τἀκείνου τ ' ἐμά ; ναί , δρᾶν εὖ | ||
| ἀρχαίας κωμωιδίας ποιητὴς λέγων οὕτως : ὦ λιπερνῆτες γεωργοί , τἀμὰ δὴ συνίετε ῥήματ ' , εἰ βούλεσθ ' ἀκοῦσαι |
| χερί : Τί δ ' ἆρ ' ἐγὼ σέ ; πρέσβυν ἆρ ' ἐσδέξομαι ἐμῶν φίλαισιν ὑποδοχαῖς δόμων , πάτερ | ||
| μίμημα ἀπηχήματος αὐλοῦ . ὦ πρέσβυ : ἑαυτὸν γὰρ ὑπετίθετο πρέσβυν , πρὸς τὴν γυναῖκα διαλεγόμενος ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ |
| δῆμον . μὴ τοῦ λέγοντος ἴσθι ] μὴ τοῖς διαβάλλουσι πείθου . Γ ἴσθι ] ὕπαρχε . Γ ὢν ] | ||
| οὐκέτ ' ἐποψόμεθα : ἐξ ἀποφθέγματος γενναίου Λακωνικοῦ . Νῷ πείθου : ὁμοία τῇ : Τῷ θεῷ ἕπου . Ξένος |
| αἱρετέον . Εἰ δὲ βούλει , καὶ ἄλλο τι ἀπραγμονέστερον ὑποθήσομαί σοι , ὡς μὴ ἱερεῖα καταθύῃς ταυτὶ καὶ θυσιάζῃς | ||
| ἐπὶ τὸ πέρας ἀφίξῃ τῆς εὐχῆς , ἐγὼ καὶ τοῦτο ὑποθήσομαί σοι : σὺ γὰρ αὔλει μὲν καὶ πρὸς τὰ |
| πρὸς τὴν Ἰὼ ὅτι ἑλοῦ δυεῖν θάτερον , ἢ τὰ ἐπίλοιπα τῶν σῶν πόνων εἰπὲ , ἢ τὸν λύσοντά με | ||
| ἐν Λίμναις τέμενος , ἔπειτα θύειν ἐν τῷ ἱερῷ τὰ ἐπίλοιπα : καὶ ἔκτοτε τὴν ἑορτὴν κληθῆναι χόας . , |
| πάντας δὲ τούτους ἔφη σχολάζειν : ἐξεῖναι γὰρ αὐτοῖς ἰέναι πράξοντας τὰ βελτίω τούτων . ἀπὸ μέντοι τῶν βελτιόνων ἐπὶ | ||
| οὐδὲ μέμνηται . δεῖ δέ τινας φίλους ὑπάρχειν τοὺς ἕκαστα πράξοντας ἐν ὑμῖν αὐτῷ καὶ διοικήσοντας , οἷον αὐτὸς δή |
| , , . . . . . . ” οὐκ ἐκόμισας , ἔφη , τὸ προσταχθέν - | ” καὶ | ||
| . βέρβεια πολυτίμητε . κᾆτα τρεῖς μόνας καὶ τάσδ ' ἐκόμισας ; οὐ γὰρ εἶχον πλείονας . Ὠιὰ λευκά γε |
| οὖν φραπὶς καὶ πραπίς . ἀφ ' ἧς προΐεται τὰ βουλεύματα . οὕτω Φιλόξενος . Περίπατος . ἡ περὶ σχέσιν | ||
| δ ' , ὅτι ἀκούω . τὰ γὰρ τοιαῦτα ὑμῶν βουλεύματα ἠξίουν μήθ ' ὁρᾶν μήτ ' ἀκούειν , οἳ |
| συνέγνων ? : [ οὐ πᾶσιν Ἀλεξανδρεῦσι ] ἀλλὰ τοῖς ποιήσασι [ ταῦτα ] δεῖ ἐπεξέρχεσθαι [ ] . [ | ||
| Σκύθαι ἦρχον . Ὑστέρῳ μέντοι χρόνῳ μετεμέλησέ τέ σφι ταῦτα ποιήσασι καὶ ἀπέστησαν ἀπὸ Δαρείου : ἀποστάντες δὲ ὀπίσω κατεστράφησαν |
| πρωτεύειν . ἀλλὰ μὴν τά γε νυνὶ πράγματα καὶ τὸν καθεστηκότα ἀγαθῇ τύχῃ θεσμὸν τίς οὕτω παῖς ἐστιν ἢ πρεσβύτης | ||
| τὰ δὲ ἐπὶ τοῖς ἀγωνοθετοῦσιν οὐ κατὰ τὰ αὐτὰ ἃ καθεστηκότα ἦν ἐξ ἀρχῆς καὶ ἐφ ' ἡμῶν ἐς αὐτοὺς |
| . φησὶν οὖν πρὸς αὐτὸν ὅτι ἐπειδὴ πάντα τὸ ἓν ὑπερβέβηκεν , εἰπέ μοι , ποῖόν ἐστι τὸ ἁπλῶς αἴτιον | ||
| τῆς βασιλικῆς ἐπιστήμης , οἷς τὰς ἄλλας τέχνας καὶ ἐπιστήμας ὑπερβέβηκεν . ὅτι δεῖ τὸν ὄντως βασιλέα πρὸς μίμησιν θεοῦ |
| , ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάς . οἴμοι , διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶν . ἐγὼ δ ' ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ | ||
| τὸ γραφεῖον , ἐν ᾧ ἔγραφον . Γ οἴμοι ⌈ διατρίβεις Γ [ διατρίψεις ] : ἐπειγόμενος εἰς τὸ δικάζειν |
| τίνος κόσμου μέρος εἶ καὶ τίνος διοικοῦντος τὸν κόσμον ἀπόρροια ὑπέστης καὶ ὅτι ὅρος ἐστί σοι περιγεγραμμένος τοῦ χρόνου , | ||
| τ ' Αἰσωνίδα ναίων ἡμετέροιο τοκῆος ἐπώνυμον , ὅς μοι ὑπέστης Πυθοῖ χρειομένῳ ἄνυσιν καὶ πείραθ ' ὁδοῖο σημανέειν , |
| μέθης χρείᾳ τὸν κολοφῶνα πρῶτον ἐπιθῶμεν , εἰ καὶ σφῷν συνδοκεῖ . Ποῖον δὴ καὶ τίνα λέγεις ; Εἰ μέν | ||
| τῶν δούλων , χωρὶς δὲ τὰ τῶν δεσποτῶν , εἰ συνδοκεῖ . Πῶς δ ' οὐ συνδοκεῖ νῦν γε οὕτως |
| ἀναβλέψω , εἰ δὲ ἐπιμείνω τῇ ἀρρωστίᾳ , ἵνα μηδὲν παρέξω αὐτῷ . νῦν οὖν αὐτὸς φάσκει , ὅτι ἐθεραπεύθην | ||
| θαυμάσομαι , θρύψω καὶ θρύψομαι , ἀκούσω καὶ ἀκούσομαι , παρέξω καὶ παρασχήσομαι , ὡς παρ ' Ἀριστείδῃ , ἑνὸς |
| ἄλλων ὧν λέγεις πέρι μυθολογοῦντα . Ἔστι γάρ , ὦ φίλε Φαῖδρε , οὕτω : πολὺ δ ' οἶμαι καλλίων | ||
| γὰρ ἀποκαλύψας ἐγὼ λέγω . Ἐκ τῆς Πολιτείας „ Ὦ φίλε Ὅμηρε , εἴπερ μὴ τρίτος ἀπὸ τῆς ἀληθείας εἶ |
| ἡλίῳ ἀνίσχοντι καὶ τεύξει οὗ βούλει . Πείθομαί σοι , ἀμπελουργέ , καὶ οὕτως ἔσται : πλεύσαιμι δὲ μήπω , | ||
| ἤρατο κοὐ πέσε Τροία . Δαιμονίως γε ὁ Ἀχιλλεύς , ἀμπελουργέ , καὶ ἐπαξίως ἑαυτοῦ τε καὶ τοῦ Ὁμήρου . |
| ἀλλ ' ἐμοὶ μόνος μόνωι μάχην συνάψας , ἢ κτανὼν ἄγου λαβὼν τοὺς Ἡρακλείους παῖδας ἢ θανὼν ἐμοὶ τιμὰς πατρώιους | ||
| αἱ ὁρμαὶ καὶ τὰ πάθη . . . . . ἄγου δέ μ ' , ὦ Ζεῦ , καὶ σύ |
| δ ' ἔχοντες ὄλβιοι . φιλοῦσι γάρ τοι τῶν μὲν ὀλβίων βροτοὶ σοφοὺς τίθεσθαι τοὺς λόγους , ὅταν δέ τις | ||
| ποιηταῖς παρέχειν πολλῶν ἐπαίνων χορηγίαν ἕνεκεν τῶν πραττομένων αὐτοῖς ἔργων ὀλβίων . καὶ γὰρ ἐν ἀγαθέᾳ χεῖρας ἱμαντωθείς : καὶ |
| ' οἶσθ ' ὃ δρᾶσον ; Ἢν φράσῃς . Μὴ διαλέγου νῷν μηδέν : Εἰρήνῃ γὰρ ἱερὰ θύομεν . Ὦ | ||
| σοι δοκεῖ πράττεινσυνήθης ἦσθα γὰρ καὶ πολλάκις λελάληκας αὐτῆι πρότερονἐλθὼν διαλέγου , πρέσβευσον , ἱκετεύω σε . τοῦτό μοι δοκεῖ |
| δὲ τῶν χρημάτων οὐκ ἀθυμητέον . εἰ γὰρ Ἀθηνᾶ ἡ Πολιὰς ἐκέλευσεν αὐτὰ ἀναλῶσαι Παναθηναίοις , πόσου ἂν ἐπριάμεθα τὴν | ||
| αὐτὰ οὔτε Ἀθήνησι κεκυρῶσθαι οὔτε ὑπὲρ Ἀθηναίων λέγεσθαι , ὦ Πολιὰς Ἀθηνᾶ καὶ Ἐλευθέριε Ζεῦ καὶ Ἑλλήνων θεοὶ πάντες . |
| λάρναξ ] κἠν ϲτέγαι κήτ ! [ } ] [ ὑποπτεύω ] γα καὶ δέδοικ ' ἐγὼν μὴ δ [ | ||
| , ὦ Σώκρατες ; Ἐγώ σοι φράσω , ὅ γε ὑποπτεύω λέγειν καὶ συμβουλεύειν ἡμῖν τοῦτο τὸ γράμμα . κινδυνεύει |
| γὰρ κἀγὼ θέλω . θάψαι νεκρούς μοι τούσδε καὶ κλαῦσαι πάρες . οὐ δῆτ ' , ἐπεί σφας τῆιδ ' | ||
| λέξω . παρήσω ] παραχωρήσω διαρραγῆναι ἢ πρῶτον εἰπεῖν . πάρες : τοῦ Κλέωνος εἰπόντος “ διαρραγήσομαι ” καὶ τοῦ |