. Τοῦτο δὴ ἔλεγον , ὅτι μουσικῆς πρότερον ἁπτέον ἢ γυμναστικῆς . Ὀρθῶς , ἔφη . Οὐκοῦν οἶσθ ' ὅτι | ||
εἴ σοι ἔλεγον ἐγὼ ὅτι Ἄνθρωπε , ἐπαΐεις οὐδὲν περὶ γυμναστικῆς : διακόνους μοι λέγεις καὶ ἐπιθυμιῶν παρασκευαστὰς ἀνθρώπους , |
ἐν τῇ θεωρίᾳ ἤπερ ἐν τῇ πράξει . διό φησι θεωρητικῆς μὲν γὰρ τέλος ἀλήθεια καὶ γνῶσις , πρακτικῆς δὲ | ||
γὰρ σοφώτατός ἐστι καὶ θεωρῆσαι τὰ ὄντα δυνατός , τῆς θεωρητικῆς αὐτὸν καὶ θεολογικῆς σοφίας δεῖ ἀντιποιεῖσθαι : καὶ εἴπερ |
ψυχικῆς καὶ κατὰ τόπον ὁρμητικῆς , ὀρεκτικῆς καὶ φανταστικῆς καὶ διανοητικῆς , τοῦ δὲ μεγέθους ἡμῶν ἕτερον μέσον , οἷον | ||
δὲ βλαστικήν , καὶ ταύτην ἥρμοσεν ἁρμονίᾳ ὑποδοχὴν οὖσαν τῆς διανοητικῆς ζωῆς , τὸ δ ' ἐν τῇ νηδύι ἀριθμοῖς |
πρὸς τὸ πρᾶξαι μόνον ὅπερ ἂν ὁ τῆς βασιλικῆς καὶ νομοθετικῆς λόγος ὑποβάλλῃ ἐπ ' ὠφελείᾳ ἀνθρώπων : τὴν δὲ | ||
οὕτω χρὴ τὸ καθόλου , τό γε τῆς ἰατρικῆς ἢ νομοθετικῆς ἢ ἄλλης τοιαύτης ἐπιστήμης οὐχ ὡς ἀκίνητον καὶ ἀεὶ |
τὴν τοῦ ῥυθμοῦ , πρὸς δὲ τούτοις ἔκ τε τῆς ῥυθμικῆς καὶ τῆς ἁρμονικῆς πραγματείας καὶ τῆς περὶ τὴν κροῦσίν | ||
χρῆσίν τινα τὴν μελοποιίαν εὕρομεν οὖσαν , ἐπί τε τῆς ῥυθμικῆς πραγματείας τὴν ῥυθμοποιίαν ὡσαύτως χρῆσίν τινά φαμεν εἶναι . |
λέγει , ἀλλ ' ὅτι οὔσης καὶ περὶ ταῦτα τῆς ἐλευθεριότητος , ἡ μεγαλοπρέπεια διοίσει αὐτῆς οὐκ ἐν τῷ εὐλόγως | ||
λαμβάνειν τὸ εὖ πάσχειν : τὸ διδόναι ἄρα οἰκειότερον τῆς ἐλευθεριότητος . ἔτι τῆς ἀρετῆς τὸ καλὰ πράττειν μᾶλλον ἢ |
ἐννοίᾳ καὶ τῷ σχήματι περιβεβλημένον ἐὰν θελήσῃς τοῖς σχήμασι τῆς καθαρότητος μεταβαλεῖν , τὸ μὲν κατ ' ἔννοιαν αὐτοῦ περιβεβλημένον | ||
τοῦτο τῇ καθαρότητι . Ἀλλ ' ἐννοίας μὲν καὶ μεθόδους καθαρότητος ταύτας εὑρίσκομεν . Λέξις δὲ καθαρὰ ἡ κοινὴ καὶ |
τὰ Ἀρχιλόχου καὶ τῶν Ὁμήρου Ἐπικιχλίδων τὰ πολλὰ διὰ τῆς ἐμμέτρου ποιήσεως τούτων ἔχεταί τινος τῶν παθῶν , ἀλλὰ καὶ | ||
. ἀμφότερα δὲ τὰ προειρημένα πολλοὶ τῶν ποιητῶν δι ' ἐμμέτρου ποιήματος μεμαρτυρήκασι : τὴν μὲν καχομιλίαν ἐν τοῖσδε , |
μετὰ τοῦτο διδάσκει περὶ ἑτέρας τινὸς μεσότητος ἁρμονικῆς τελειότητος . τελειοτάτης . ἁρμονικὴν δὲ αὐτὴν καλεῖ , ἐπειδὴ ἐκ τριῶν | ||
ἐπιθυμητικόν , δικαιοσύνης δὲ περὶ πάσας ὁμοῦ τὰς δυνάμεις , τελειοτάτης οὔσης καὶ διὰ πασῶν , ἀρετῆς περιεκτικῆς τῶν ἄλλων |
ἐσπούδακε τῆς τε συμπλοκῆς τῶν φωνηέντων γραμμάτων καὶ τῆς κυκλικῆς εὐρυθμίας τῶν περιόδων καὶ τῆς ὁμοειδείας τῶν σχηματισμῶν , πολὺ | ||
Δημοσθένει πλείονα ποιεῖσθαι πρόνοιαν τῆς ἀκριβείας τῶν κώλων ἢ τῆς εὐρυθμίας . τὰ δ ' αὐτὰ εἰρήσθω μοι καὶ περὶ |
μαντικῇ καὶ μουσικῇ τὸν σοφώτερον , τὴν αὐτὴν καὶ περὶ τεκτονικῆς καὶ πασῶν βαναύσων τιθέμενοι ψῆφον , ῥητορικὴν δὲ ἐπαινοῦσι | ||
, αἱ δὲ ἠρέμα καὶ ἀκραδάντως κατ ' εἰκόνα τῆς τεκτονικῆς στάθμης . ἀνάπαλιν δὲ τῶν ἐμπνευστῶν αἱ μείζονες κοιλιώσεις |
Ἐπιστολὴ πρὸς Ἀρήτην τὴν θυγατέρα , Πρὸς τὸν εἰς Ὀλυμπίαν γυμνάζοντα ἑαυτόν , Ἐρώτησις , Ἄλλη Ἐρώτησις , Χρεία πρὸς | ||
διαίρεσιν . διαιρεῖται τὸ παρὸν βιβλίον τῶν Προγυμνασμάτων εἰς τὰ γυμνάζοντα ἡμᾶς εἰς τὸ συμβουλευτικὸν εἶδος τῆς ῥητορικῆς καὶ εἰς |
οἷα τυράννου συγγράφων , ἐς μίμημα τῶν Δημοσθένους , Φιλιππικοὺς ἐπέγραφεν . ἔθεον δὲ οἱ μὲν ἐπὶ ἵππων , οἱ | ||
τὴν γραμματικὴν καὶ τὴν ῥητορικήν . ὅθεν κἀν τῷ ἀκροατηρίῳ ἐπέγραφεν : “ ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω ” . τὸ δὲ |
δὲ ὁ τόπος , ὡς τό : ἀσφοδελὸν λειμῶνα . ἁπλότης μωρίας διαφέρει . ἁπλότης μὲν γάρ ἐστιν ἡ φρόνησις | ||
. ἀφάδιον : τὸ ἐχθρὸν καὶ ἀπαρέσκον . ἀφέλεια : ἁπλότης ἢ μεγαλεῖόν τι καὶ ἐνδοξότης . ἀφ ' ἑστίας |
οὐ χαλεπὸν συνιδεῖν . ἁπάσης γὰρ φωνῆς ὀργανικῆς τε καὶ ἀνθρωπικῆς ὡρισμένος ἐστί τις τόπος ὃν διεξέρχεται μελῳδοῦσα ὅ τε | ||
εἴρηται τὸ ἔμαρπτε τροπικὴ γάρ ἐστιν ἡ λέξις ἀπὸ τῆς ἀνθρωπικῆς περὶ τὰ ἐρωτικὰ πτοίας ἐπὶ τὴν τοῦ θείου ἀπάθειαν |
δυσχρηστούμενον οὖν τῇ βρώσει καὶ οὐ συνιέντα τὴν ἀντιτυπίαν τῆς τραχύτητος εἰπεῖν : ὦ φάγημα μιαρόν , οὔτε μὴ νῦν | ||
ἀλλὰ σεμνὴν κώλοις τε μακροτέροις ἐξαγγελθὲν λαμπρότητος ἱκανῶς μετέχει . τραχύτητος δὲ μόνης σὺν λαμπρότητι ἢ σφοδρότητος μόνης σὺν λαμπρότητι |
προνοίας εἴη ἂν λόγων οἰκειότερον καὶ θεολογικῆς θεωρίας ἐχόμενον : ἠθικὴ δὲ ἡ προκειμένη πραγματεία , καὶ ὅσον κατ ' | ||
τῇ φρονήσει ἕπεται καὶ ἡ σωφροσύνη , ὅτι καὶ πᾶσα ἠθικὴ ἀρετή , ὁ δὲ σώφρων οὐ δύναται ἐγκρατὴς εἶναι |
τοῦτο ἐνῆν ἀποκρίνασθαι ; Οὐκοῦν καὶ ἡμεῖς ἐπισκοποῦντες περὶ θεοῦ μιμήσεως , βασιλεία δὲ αὕτη , ὡς ἐρρήθη , ἐννόμως | ||
μηδαμοῦ ἑαυτὸν ἀποκρύπτοιτο ὁ ποιητής , πᾶσα ἂν αὐτῷ ἄνευ μιμήσεως ἡ ποίησίς τε καὶ διήγησις γεγονυῖα εἴη . ἵνα |
ἐπαναβεβηκότων ὀνόμασι χρῆται ἐπὶ τῶν ἐφεξῆς : διὸ ἐπὶ τῆς τελεστικῆς εἶπεν . Ἡ μανία ἐγγενομένη καὶ προφητεύσασα : τὸ | ||
αὐτῇ πάλιν τὴν ἀνθρωπικὴν καὶ τεχνικὴν ποιητικὴν , ἐπὶ τῆς τελεστικῆς τοῦτο οὐκ ἐποίησεν , ἀλλὰ μόνον τὴν ἔνθουν ἐξέθετο |
χρωμένη τήν τε θεραπείαν ἐξ ὧν ὑπαγορεύουσιν αἱ αἰτίαι , παραλαμβάνουσα καθ ' ὑπεναντίωσιν . τὰ γὰρ ἐναντία τῶν ἐναντίων | ||
Εὔδοξον σφαιροποιία εἴκοσι καὶ ἓξ τὰς πάσας ἐπὶ τῶν ἑπτὰ παραλαμβάνουσα , ἓξ μὲν ἐπὶ ἡλίου καὶ σελήνης , εἴκοσι |
. . . . Παρμενίδης δὲ οὐκ ἂν δόξαι τῆς διαλεκτικῆς ἀπείρως ἔχειν , ἐπείπερ πάλιν Ἀριστοτέλης τὸν γνώριμον αὐτοῦ | ||
τὰ τοιαῦτα ἄττα ἀτεχνῶς σκοτεινὰ καὶ λοξὰ ῥήματα τῆς Ἀριστοτέλους διαλεκτικῆς , τούτῳ δὲ οὐχ ἕξετε προσενεγκεῖν τι βασανιστήριον οὐδὲ |
ὁ μὲν τῆσδε , ὁ δὲ τῆσδε , μετὰ τῆς ἀφελείας καὶ σεμνότητα ἔχει . Καὶ τὸ ἐν γένει δέ | ||
οὐδὲν φροντίσαντες , λέγω περὶ αὐτῆς σεμνότητος , περὶ αὐτῆς ἀφελείας , τῶν ἄλλων ἰδεῶν , τάχα ἂν περὶ Δημοσθένους |
ταχέως ἀφ ' ἑκάστου τῶν πραγμάτων ἀπαλλάττεσθαι τὸν ῥήτορα , γοργότητος δὲ μετέχουσι τῷ τὰ πλείονα τῶν κώλων κομματικώτερα εἶναι | ||
] τὰ τῶν Ὀλυνθίων . Θηβαῖοι ] πολὺ τὸ τῆς γοργότητος διὰ τὸ ταῖς ἀπαντήσεσι ταχείαις χρῆσθαι καὶ βραχείαις . |
διηγήμασι μετὰ πολλῶν ἑτέρων καὶ ἡ κατ ' εὐθεῖαν πτῶσιν ἀπαγγελία : εὔγνωστον γὰρ [ ἐν ] ταῖς συνεχέσιν ἀναπαύσεσι | ||
μὲν γάρ ἐστι σύντομος ἀπόκρισις , πεῦσις δὲ μακρᾶς πράξεως ἀπαγγελία , ἀνάκρισις δὲ δευτέρων ἐξέτασις . ἔσται τοῦ γενήσεται |
τὰ μὴ οὕτως ἔχοντα . Τῆς ποιήσεως ἡ μὲν ἀμίμητος ἱστορική παιδευτική ὑφηγητική θεωρητική ἡ δὲ μιμητική τὸ μὲν ἀπαγγελτικόν | ||
δρᾶσαι τὰ εἰρημένα . Τρία δὲ γένη περιόδων ἐστίν , ἱστορική , διαλογική , ῥητορική . ἱστορικὴ μὲν ἡ μήτε |
οὐδ ' ἡμεῖς ἐκείνους λέγομεν ἔχειν τέχνην ῥητορικὴν τοὺς ἐκ ψιλῆς παρατηρήσεως τῶν ῥητορικῶν λόγων δυναμένους λόγους ποιεῖν ῥητορικούς , | ||
μοιχὸς τῆς ἑαυτοῦ γυναικὸς πᾶς ὁ ἀκόλαστος . μηδὲν ἕνεκα ψιλῆς ἡδονῆς ποίει . ἴσθι μοιχὸς εἶναι κἂν νοήσῃς μοιχεῦσαι |
ἄξιον ὡς ἄριστόν τε καὶ τεχνικώτατον καὶ τῆς τελεωτάτης καὶ κριτικῆς περὶ λόγους ἕξεως οὐδαμῶς ἄμοιρον . ἐπειδὴ τοίνυν πολλὰ | ||
τὰς ζητήσεις ποιούμενος , ἀλλ ' ὡς ἔνι μάλιστα μετὰ κριτικῆς τινος καὶ Σωκρατικῆς ἐπιστήμης , ὡς πάντας θαυμάζειν τῶν |
δ ' ἧττον πάντα ταῦτ ' ἔχουσα . καὶ τῆς ποικίλης ἡ μὲν μεῖζον ἡ δ ' ἔλαττον τὸ φύλλον | ||
ἐστι τέχνης τὸ νῦν ζητούμενον , ἀλλ ' εὖ μάλα ποικίλης . καὶ γὰρ οὖν ἐν τοῖς πρόσθεν εἰρημένοις φάντασμα |
: ὡς εἰ ἀφέλοι τις ἀπὸ τῆς διαιρετικῆς καὶ τῆς ἀναλυτικῆς τὸ πρὸς τοὺς ὁρισμοὺς ἀποβλέπειν καὶ πρὸς τούτους λυσιτελεῖν | ||
παραδείγματος πιστοῦσθαι τὸ διὰ τί οὕτως εἴρηται , τρόπον τινὰ ἀναλυτικῆς : οἷον τὸ ἀπό τινος φανεροῦ σημείου τῆς ὑπογραφῆς |
. . . . Ἀρχύτα Πυθαγορείου ἐκ τοῦ Περὶ παιδεύσεως ἠθικῆς . Φαμὶ τὰν ἀρετὰν ἦμεν ποττὸ μὴ κακοδαιμονεῖν ἱκανάν | ||
προβληματικῶς τὴν ἐπιστήμην , ἧς ἐγὼ διαιρέσεως ἐκθήσομαι τὸ τῆς ἠθικῆς οἰκεῖον . Ἔχει δ ' οὕτως . Τριμεροῦς ὄντος |
; ναί . σὺ ἄρα λίθος εἶ σῶμα ὤν . ἀσυλλόγιστα γὰρ ταῦτα πάντα . καὶ πάλιν : τὸ παρὰ | ||
καὶ τῆς ἀληθείας ἀποδέδεικται ταῦτα αὐτοῦ τὰ ἀναπόδεικτά τε καὶ ἀσυλλόγιστα , εἴ γε . . . οὔτε Βαβυλὼν ἢ |
αὐτῷ , τὰ μὲν αἰσθήσεως δεῖσθαι , τὰ δ ' ἐπιστημονικῆς , τὰ μὲν καὶ τὰ τῆς , τὸ δ | ||
οὕτω καὶ ἡ ἐπιστημονικὴ αἴσθησις φυσικῶς παρὰ τοῦ λόγου τῆς ἐπιστημονικῆς μεταλαμβάνει τριβῆς πρὸς ἀπλανῆ τῶν ὑποκειμένων διάγνωσιν . , |
περὶ τὸ ποσὸν τὸ διωρισμένον καταγινόμεναι προτερεύουσι τῆς γεωμετρίας καὶ ἀστρονομίας ὡς τούτων περὶ τὸ ποσὸν τὸ συνεχὲς καταγινομένων . | ||
τοίνυν τὰ μέγιστα καὶ κυριώτατα μέρη διαιρουμένου τοῦ δι ' ἀστρονομίας προγνωστικοῦ , καὶ πρώτου μὲν ὄντος καὶ γενικωτέρου τοῦ |
ὅτι παραφθορὰ τῆς ἰατρικῆς ἐστιν : ἐκ γὰρ ἀγαθοῦ τῆς ῥητορικῆς γνόντες τὴν φύσιν αὐτῶν εἰς φθορὰν αὐτοῖς κατεχρήσαντο : | ||
βούλεται δεῖξαι αὐτῷ ὅσον διάφορόν ἐστι τῆς ἀλη - θοῦς ῥητορικῆς πρὸς τὴν δημώδη , καὶ ὅτι ὃ μὲν σῴζει |
ἑτέρα τοῦ συστήματος ἡ φωνὴ τῆς ἐν τῷ συστήματι κατασκευασθείσης μελοποιίας , περὶ ἧς οὐκ ἔστι θεωρῆσαι τῆς ἁρμονικῆς πραγματείας | ||
πέμπτον περὶ τόνων , ἕκτον περὶ μεταβολῶν , ἕβδομον περὶ μελοποιίας . πρῶτος δέ ἐστιν ἐν τοῖς διαστήμασι φθόγγος , |
κατ ' ἀξίαν [ ] ? προελήλυ - θας ; ἐπίστησον οὖν κατὰ τὸ γενναῖον [ καὶ ] λέγε μοι | ||
ἢ κατ ' ἀξίαν | [ ] ? προελήλυθας ; ἐπίστησον οὖν κατὰ τὸ γενναῖον | [ καὶ ] λέγε |
κινεῖ δ ' ἡμᾶς ἡ εὐμουσία ἐνοχλεῖ δ ' ἡ ἀμουσία . ἔτι πᾶν τὸ κινούμενον σῶμά ἐστι : κινεῖται | ||
ἔργον , ἀγροικία δὲ πολλὴ καὶ ἀπειροκαλία καὶ προσέτι γε ἀμουσία , τῶν ἡδίστων αὑτὸν ἀπαξιοῦν καὶ τῶν καλλίστων ἀποξενοῦν |
ἀφ ' ὧν οὐ δεῖ † . τὰ δὲ πράγματα μεγαλοφροσύνη , μεγαλοψυχία , μεγαλογνωμοσύνη , ἐλευθερία . ῥήματα δ | ||
. . . . . ἥ τε γὰρ τοῦ Αἰσχύλου μεγαλοφροσύνη καὶ τὸ ἀρχαῖον , ἔτι δὲ τὸ αὔθαδες τῆς |
μᾶλλον μὲν λόγῳ κέχρηται ἧττον δὲ ἔργῳ ὡς ἐπὶ τῆς γραμματικῆς , ἢ μᾶλλον μὲν ἔργῳ κέχρηται ἧττον δὲ λόγῳ | ||
ἡ τέχνη , συσταίη δ ' ἂν ὁ βίος χωρὶς γραμματικῆς : αἱ δὲ οὔτε ἀναγκαῖαι οὔτε χρήσιμοι : οἷον |
τῆς ἡλικίας ἡμῶν ; ] καὶ τίς ἐστιν ἔξω τῆς καθολικῆς , οἷον νέων ἀνδρῶν γερόντων , εἰ μὴ ἄρα | ||
, οὕτω καὶ ὁ γραμματικὸς δύναται ἀπὸ ἐπιστημονικῆς τινος καὶ καθολικῆς θεωρίας ἀπαγγέλλειν , ὅτι ὁ μὲν Πέλοπος ὦμος ἐλεφάντινος |
τῆς τραγικῆς ὀρχήσεως εἶδος ἡ προσαγορευομένη ἐμμέλεια , τῆς δὲ σατυρικῆς ἡ σίκιννις , τῆς δὲ κωμικῆς ὁ κόρδαξ , | ||
μὲν λύειν τὸν βίον , κωμῳδίας δὲ συνιστᾶν αὐτόν , σατυρικῆς δὲ τοιούτοις θυμελικοῖς χαριεντισμοῖς καθηδύνειν αὐτόν . λυρικοὶ δέ |
ἐπὶ τὸν ἄρχοντα χειρῶν ἀδίκων ἀναφέρουσι . , . . ἀπειροκαλία ἀλλ ' εἰμὶ λίαν ἀπειρόκαλος , ὡς διαβεβοημένα ἐπιδιηγούμενος | ||
Ἀντωνίου περιγενέσθαι . τοσοῦτος ἦν οἶστρος αὐτῷ κατὰ Ἀντωνίου καὶ ἀπειροκαλία . ἐβεβαίου τε αὖθις τοῖς δύο τέλεσι τοῖς ἀπὸ |
φιλίας . . , . ἀντίθετον : τὸ σχῆμα τῆς φράσεως , ὡς ἡμεῖς , Ἀριστοφάνης Θεσμοφοριαζούσαις καὶ κατ ' | ||
ὁ ἐπιφανέστατος , ὃς Τύρταμος ἐλέγετο καὶ διὰ τὸ τῆς φράσεως θεσπέσιον Θεόφραστος ἐκλήθη . τὸ ἐθνικὸν Ἐρέσιος ὡς Ἐφέσιος |
λόγος , ἔτι προσθείς , ἐπὶ τὰ λοιπὰ τῶν προκειμένων μεταβήσομαι . τί δὲ τοῦτ ' ἔστιν ; ἐπειδὴ κρατίστην | ||
ἀποροῦντος δ ' αὐτοῦ ἐπὶ ἕτερον , φησί , στέφανον μεταβήσομαι , ὁ Οὐλπιανός , τὸν ΣΤΡΟΥΘΙΝΟΝ καλούμενον , οὗ |
τῶν ἄλλων , καὶ περὶ ῥυθμῶν καὶ ἁρμονιῶν καὶ γραμμάτων ὀρθότητος , καὶ ἄλλα ἔτι πρὸς τούτοις πάνυ πολλά . | ||
οὐ κατακρατεῖ τῆς περὶ τὸν ἄξονα κυκλικῆς περιαγωγῆς ἀπὸ τῆς ὀρθότητος πλαγιασθείς , οὕτως οὐδὲ ψυχὴ τῆς τεύξεως τῶν ὄντως |
δυνάμενον ἀκοῦσαι . τῆς δὲ ἰατρικῆς μάλιστα μὲν ἀποδέχεσθαι τὸ διαιτητικὸν εἶδος καὶ εἶναι ἀκριβεστάτους ἐν τούτῳ , καὶ πειρᾶσθαι | ||
καὶ ἐμπεριέχεται ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ καὶ τὸ χειρουργικὸν καὶ διαιτητικὸν καὶ τὰ ἄλλα μέρη , καὶ ὅμως οὔ φαμεν |
οὖν . Καὶ συμπάσης γε ὡς ἔπος εἰπεῖν ἔοικεν τῆς οἰκοδομικῆς πέρι τήν γε δὴ νέαν καὶ ἀοίκητον ἐν τῷ | ||
τεχνῶν τῶν μὴ λογικῶν , οἷον τῆς τεκτονικῆς , τῆς οἰκοδομικῆς , τῆς λιθοξοϊκῆς καὶ τῶν τοιούτων : αὗται γὰρ |
δηλονότι καὶ ἡ μετὰ λόγου πρακτικὴ ἕτερον τῆς μετὰ λόγου ποιητικῆς ἕξεως . δεῖ δὲ ἐξακούειν τὴν ἕξιν ἐπ ' | ||
τούτων κρείττων ὤφθη ὁ Πλάτων . ἀπώνατο μὲν γὰρ τῆς ποιητικῆς τὸ ὑμνῆσαι τὴν τάξιν τῶν ὄντων , ὑπερέβαλεν δ |
γὰρ ἐλευθεριότης περὶ δόσιν ἐστὶ καὶ λῆψιν , ἡ δὲ μεγαλοπρέπεια περὶ τὴν δόσιν . καλείσθω γὰρ ἡ δαπάνη καὶ | ||
τε καὶ βαναυσία τῆς ἀσωτίας διαφέρει , οὕτως καὶ ἡ μεγαλοπρέπεια τῆς ἐλευθεριότητος διοίσει . λέγονται δὲ βάναυσοι καὶ οἱ |
γάρ ἐστι κατὰ φύσιν ἀμφότερα : καὶ γὰρ ἀρετὴ λόγου σαφήνεια : κεράσας δὲ τὸν ἀγῶνα τοῖς ἀγωνικοῖς καὶ ἀνθηροῖς | ||
εὐγλωττία , εὐφωνία , ἀφθονία , βραχυλογία , συντομία , σαφήνεια , σφοδρότης , ἰσχύς , δύναμις , βία , |
λόγου τὸ ἄγαν λαμπρὸν τῇ διακοπῇ καὶ ὑποστροφῇ . Ἔτι μεθόδου λαμπρᾶς καὶ τὸ τὰ ἔνδοξα ἐνδοξοτέρως λέγειν , ὥσπερ | ||
προσεγένετο τῷ Πλάτωνι . ἄπειροι γὰρ ἦσαν οἱ πρῴην διαλεκτικῆς μεθόδου , φημὶ δὲ διαιρέσεως καὶ ὁρισμῶν . ἔγνω οὖν |
ἐπὶ μεγεθῶν μόνον ἢ ἀριθμῶν μόνον . Προβαίνει ἤδη πρὸς τελεώτερα : ἐκ μεγεθῶν μὲν γὰρ καὶ ὅρων οἱ λόγοι | ||
ἐστὶν ὁ μῦθος , εἶθ ' οὕτως χωρητέον ἐπὶ τὰ τελεώτερα . Ἢ οὖν διὰ ταῦτα προτέτακται ὁ μῦθος ἢ |
. ἀρεταὶ δὲ διηγήσεως τρεῖς , σαφήνεια , συντομία , πιθανότης . ιζʹ . Σαφήνεια μὲν οὖν λέγεται , ὅταν | ||
ἡ τούτου ὕπαρξις . “ καὶ ἔστιν ἡ τῆς συνερωτήσεως πιθανότης προῦπτος . πάσης γὰρ φύσεως καὶ ψυχῆς ἡ καταρχὴ |
κοινὰ τοῖς εἴδεσιν : ὡς εἰ ἀφέλοι τις ἀπὸ τῆς διαιρετικῆς καὶ τῆς ἀναλυτικῆς τὸ πρὸς τοὺς ὁρισμοὺς ἀποβλέπειν καὶ | ||
στοιχεῖα παραλαμβάνων . τῶν γὰρ λογικῶν ἁπασῶν μεθόδων ἴδιον , διαιρετικῆς λέγω καὶ ἀναλυτικῆς ὁριστικῆς τε καὶ ἀποδεικτικῆς , καθολικὰς |
φίλην αὐτῷ συντομίαν συνόψει συντομωτάτῃ περιβάλωμεν : σύνοψις γὰρ καὶ συντομία φίλαι τῷ Ἀριστοτέλει , Πυθαγορείῳ κατ ' ἀλήθειαν γεγονότι | ||
ἐντελῆ συναγόμενόν τε ἐκ τῶν κατὰ μέρος , ἵνα μὴ συντομία μόνον , ἀλλὰ καὶ σαφήνεια τοῖς ἐντευξομένοις ὑπάρχῃ . |
ὅσα τούτοις ὅμοια . οὗτοι κατέσκωπτόν τε καὶ κατεμιμοῦντο τὰς σπουδαίας κινήσεις ἐπὶ τὰ γελοιότερα μεταφέροντες . δηλοῦσι δὲ καὶ | ||
ἐπὶ τούτοις . Ὅτι Λεύκιος Ταρκύνιος ὁ τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς σπουδαίας ἔτυχεν ἀγωγῆς , καὶ γενόμενος ζηλωτὴς παιδείας οὐ μετρίως |
τάξις αὐτῶν ἐστιν αὕτη : ἔσχατος πάντων ὁ ἐκ τῆς ἐτυμολογίας , ὡς περὶ φωνὰς μόνας ἠσχολημένος καὶ οὐδὲν τοῦ | ||
Τὰ δὲ αὐτὰ λεκτέον πρὸς αὐτοὺς καὶ ὅταν δι ' ἐτυμολογίας κρίνειν θέλωσι τὸν ἑλληνισμόν . πάλιν γὰρ ἤτοι σύμφωνός |
εὐβουλίαν τινά . ἀλλὰ μὴν οὐκ ἔστιν εὐβουλία τις ἡ ἀγχίνοια , οὐκ ἄρα ταὐτὸν εὐβουλία καὶ εὐστοχία . ὅτι | ||
τοίνυν ἡγεμονικὰς ἐνεργείας τὰς ὑπὸ τῆς ἀρχῆς μόνης γινομένας . ἀγχίνοια μὲν οὖν λεπτομεροῦς οὐσίας γνώρισμα , βραδυτὴς δὲ διανοίας |
βαρὺ καὶ ἀκαμπὲς ἠχοῦσι , γενναῖα τούτοις τὰ ἤθη καὶ μεγαλόνοια αὐτοὺς κοσμεῖ καὶ δικαιότης . ὅσοι δὲ μαλακόν τε | ||
βοῶσι καὶ ἀκαμπὲς ἠχοῦσι , γενναῖα τούτοις τὰ ἤθη καὶ μεγαλόνοια τούτους κοσμεῖ καὶ δικαιότης . ὅσοι δὲ μαλακόν τε |
τὰ πράγματα εἴληφε τὰς ἐπιδόσεις καὶ παραδείγματα ἐπάξει νόμων τεχνῶν ἰατρικῆς κυβερνητικῆς φιλοσοφίας καὶ τῶν τοιούτων . ἕκαστα δὲ τούτων | ||
ὁρῶ καὶ ἃ εὖ ποιοῦσι τοὺς κάμνοντας ὑπὸ φαρμάκων καὶ ἰατρικῆς ἀνιστάντες : ὁ γοῦν Ἀσκληπιὸς αὐτὸς καὶ οἱ παῖδες |
ἢ φανταστικῶς [ ] ἢ διὰ [ ] λόγου δὴ θεωρητικῶς ψευδὴς ὑποτετάχθαι ταῖς [ ] λέξεσιν [ ] [ | ||
τεχνικὸν ἀποτελεῖ τὸ αἰσθητὸν καὶ ἐπιστημονικόν , οἰκειουμένου τοῦ λόγου θεωρητικῶς , ἃ αὐτῷ ἐμπειρικῶς ἐκ τῆς αἰσθήσεως ὑποβέβληται . |
, τὴν φυγήν . ἦν γάρ , οἶμαι , μᾶλλον ἐμμελὲς πείσαντα ἀπαγαγεῖν ἢ πέμψαντα πρὸς τὰς θύρας εἰς στρατιωτῶν | ||
εἴ τι τῆς διανοίας κατεαγὸς καὶ κεκλασμένον ἐγείροντες καὶ ὅσον ἐμμελὲς αὐτῆς ἁρμοζόμενοι φύσεως καὶ ἀρετῆς ὀργάνοις : ἐφ ' |
Ὁ δ ' οὖν Αἰσχύλος πρῶτος ὑψηλός τε καὶ τῆς μεγαλοπρεπείας ἐχόμενος , καὶ ἠθῶν καὶ παθῶν τὸ πρέπον εἰδώς | ||
' ὃν Κλεόφαντον Θηβαῖον . Διόπερ Θ . παράδειγμα ἐκτέθειται μεγαλοπρεπείας τὸ τοιοῦτον κῶλον : τῶν μὲν περὶ τὰ μηδενὸς |
, ἀλλὰ ὁ ἐριστικός . ἔχει δὲ χώραν πρὸς τὰ γεωμετρικὰ διὰ τὸ μιμεῖσθαι τὴν διαλεκτικὴν περὶ παντὸς τοῦ προτεθέντος | ||
Θεόδωρε , φήσομεν ἀκηκοότες εἶναι τοῦ περὶ λογισμοὺς καὶ τὰ γεωμετρικὰ κρατίστου ; Πῶς , ὦ Σώκρατες ; Τῶν ἀνδρῶν |
ἑλληνισμός , ἀττικισμός , πολυγνωμοσύνη , πολύνοια , πολυλογία , εὐγλωττία , εὐφωνία , ἀφθονία , βραχυλογία , συντομία , | ||
εὐπαιδία , εὐγαμία , εὐτεκνία , εὐγένεια , εὐλάβεια , εὐγλωττία , εὐφημία , εὐσέβεια , εὐμένεια , εὐμουσία , |
. τῇ δὲ ἀληθείᾳ κάλλιόν ἐστιν σοφιστικὴ ῥητορικῆς ὅσῳπερ νομοθετικὴ δικαστικῆς καὶ γυμναστικὴ ἰατρικῆς : μόνοις δ ' ἔγωγε καὶ | ||
Οὐκοῦν καὶ ἰατρικήν , οἵαν εἴπομεν , μετὰ τῆς τοιαύτης δικαστικῆς κατὰ πόλιν νομοθετήσεις , αἳ τῶν πολιτῶν σοι τοὺς |
δὲ δεῖ κατὰ ἀνάγνωσιν τὸ τί , ἐκ δὲ τῆς ὑποκρίσεως ἐμφαίνειν τὸ οὐδέν [ τι ] . παθητικὴν δὲ | ||
καὶ ὡς ἄριστα φάμενος , ἐνδεῖν δὲ αὐτοῖς τὰ τῆς ὑποκρίσεως . ὁ δὲ παραδίδωσί τε ἑαυτὸν τῷ Ἀνδρονίκῳ καὶ |
περὶ ἀποκρίσεως πραγματεύεσθαι , ἀλλ ' ἢ διὰ τὴν τῆς σοφιστικῆς γειτνίασιν . δεδήλωται δὲ ἐν τοῖς πρότερον καὶ πρὸς | ||
. . . . ἦρξε δὲ τῆς μὲν ἀρχαιοτέρας [ σοφιστικῆς ] Γ . ὁ Λεοντῖνος ἐν Θετταλοῖς . . |
πόλεις μεμαθήκασιν ἄνθρωποι . ἐν ἀριστερᾷ δὲ τοῦ ἱεροῦ τῆς Δεσποίνης τὸ ὄρος ἐστὶ τὸ Λύκαιον : καλοῦσι δὲ αὐτὸ | ||
θρόνον ἔστιν ἐναργῶς θεάσασθαι . παρὰ δὲ τὸν ναὸν τῆς Δεσποίνης ὀλίγον ἐπαναβάντι ἐν δεξιᾷ Μέγαρόν ἐστι καλούμενον , καὶ |
: κρατὴρ ἐξερροίβδητ ' οἴνου : πρόποσις χωρεῖ : λέπεται κόρδαξ : ἀκολασταίνει νοῦς μειρακίων : πάντ ' ἐστ ' | ||
ποιοῦνται . . , : ὅτι δὴ γένος ὀρχησμοῦ ὁ κόρδαξ , Ἀριστόξενος ἐν τῷ περὶ τραγικῆς ὀρχήσεως δηλοῖ οὕτως |
τρεῖς δ ' εἰσὶ τῆς σκηνικῆς ποιήσεως ὀρχήσεις , τραγικὴ κωμικὴ σατυρική . ὁμοίως δὲ καὶ τῆς λυρικῆς ποιήσεως τρεῖς | ||
δέ γε τὸ μισεῖν κοινότερον ἐπὶ τοῦ ἐχθραίνειν τεθὲν ἡ κωμικὴ σεμνότης ἐπὶ μίξεων ἔθετο ἀσέμνων . Ἀριστοφάνης γοῦν μισητίαν |
ᾧ προελθών φησιν : οὐκ ἂν ἐσπούδαζον περὶ αὐτῆς τῆς ἐγγυθήκης δικαιολογεῖσθαι , ἣ οὔκ ἐστιν ἀξία τριάκοντα δραχμῶν . | ||
οἱ δὲ πλούσιοι χαλκῆν ἢ ἀργυρᾶν . εἰπόντες οὖν περὶ ἐγγυθήκης ἑξῆς πάλιν μνησθησόμεθα φιλοδείπνων βασιλέων . ὁ γὰρ τῷ |
Πτολεμαῖον οὗτος γράφει πεποιηκέναι τοῖς καθέλκουσιν . τὸν Ὀρφέα τῆς ἐμμελείας μεμυθεῦσθαι καὶ τοὺς καὶ θέλγειν , ὡς καὶ νῦν | ||
ἀλλὰ ὡς μὴ κωλύοντα . Οὐδὲ γὰρ ἡ ἐκμέλεια τῆς ἐμμελείας αἰτία : ἐπειδὴ οὐκ ἂν γένοιτο ἐμμέλεια εἰ μὴ |
αὐτοῖς ὡς καὶ προεγράφη ἐπὶ τοῖς δυσεντερικοῖς . Σκευασία τῆς ἐκλογῆς ἀντιδότου . βαλαυστίων ταρʹ α μάκερος ταρʹ α ⊂ | ||
μέγα καὶ σεμνὸν καὶ περιττὸν ἐν λέξει , τῆς τε ἐκλογῆς τῶν ὀνομάτων καὶ τῆς ἐκ τούτων ἁρμονίας καὶ τῶν |
μέσας τῶν λύσεων ἐκείνας τιθείς . ὁ δὲ περὶ ἀντιθέσεων εἰσαγωγῆς λόγος ἐν τῷ περὶ μεθόδου δεινότητος ἡμῖν ἀκριβῶς ῥηθήσεται | ||
προὐνόησαν μάλιστα ὧν ὠλιγώρησαν ἐκεῖνοι , στρώσεως ὁδῶν καὶ ὑδάτων εἰσαγωγῆς καὶ ὑπονόμων τῶν δυναμένων ἐκκλύζειν τὰ λύματα τῆς πόλεως |
τοιούτων ὑπονοιῶν τὸν ὁρισμὸν ἐλευθερώσαντες φέρε καὶ ἐπὶ ἑτέραν ἀπορίαν χωρήσωμεν : λέγουσι γάρ τινες : εἰ οὐδέποτέ τι τῶν | ||
Εἰρηκότες τοὺς προσδιορισμοὺς τῆς τοιαύτης διαφορᾶς φέρε ἐπὶ τὰς κοινωνίας χωρήσωμεν , εἶθ ' ὕστερον ἐπὶ τὰς διαφορὰς βαδίσωμεν . |
οὐδετέρου . . καλὸν δ ' ἐστὶ ] τοῦτο καλεῖται ἐπιδιόρθωσις . . . . φοβηθεὶς γὰρ τὸ εἰπεῖν ἀλλ | ||
λέγων . Πλεονασμῶν δὲ ἕξ ἐστι σχήματα , προδιόρθωσις , ἐπιδιόρθωσις , προκατάληψις , παράλειψις ἤτοι ὑποσιώπησις , διατύπωσις , |
εὐετηρία , εὐαισθησία , εὐβουλία , εὐλογία , εὐμαθία , εὐφωνία , εὐστοχία , εὐστομία , εὐνομία , εὐδικία , | ||
, ἀηδόνων , τῶν ἄλλων ὅσα φύσις μεμούσωκε , λογικῶν εὐφωνία , κιθαρῳδῶν κωμῳδίαν τραγῳδίαν τὴν ἄλλην ὑποκριτικὴν ἐπιδεικνυμένων . |
μηδὲν ἄλλ ' ἡμῖν εἶναι λεγέσθω πλὴν ἡ γένει γενναία σοφιστική . Λεγέσθω μέν : ἀπορῶ δὲ ἔγωγε ἤδη διὰ | ||
σημασίαν ἡ λέξις , ἣν ἐκ τῶν Πλάτωνος ἀδύτων ἡ σοφιστική σου ἡμῖν προεχειρίσατο , σκόπησον , ὦ θαυμάσιε , |
ἐχρήσαντο . ὅλως δὲ εὑρετὴν αὐτὸν γενέσθαι φασὶ καὶ τῆς πολιτικῆς ὅλης παιδείας , εἰπόντα μηδὲν εἰλικρινὲς εἶναι τῶν ὄντων | ||
γὰρ τῶν κατὰ τὸν βίον πράξεων . οἱ δὲ τῆς πολιτικῆς λόγοι , οἱ μὲν περὶ τούτων διαλαμβάνουσιν , οἱ |
καὶ ἰάσασθαι βούλεται : διὰ γὰρ τῆς μυθολογίας τε καὶ παλινῳδίας ἀποκαθήρασθαι καὶ ἰάσασθαι βούλεται τὸ ἁμάρτημα . Ἀλλὰ πῶς | ||
μοι , κατὰ τὸν ποιητὴν ἐκεῖνον , δεήσεσθαι καὶ αὐτὸς παλινῳδίας ἐν τοῖς περὶ τοῦ ἔρωτος λόγοις : θεὸς γὰρ |
τάξιν καὶ τὰ συμπτώματα παραδέδωκεν , αὐτὸς εὑρετὴς ὢν τῆς ἰδιότητος αὐτῶν πᾶσαν εὐθύγραμμον γωνίαν ἐτριχοτόμησεν . ἕτεροι δὲ ἐκ | ||
: ἡ γὰρ ὁμοιότης κοινὴ μὲν κατὰ τὸ ὁλοσχερὲς τῆς ἰδιότητος , οὐχ ἡ αὐτὴ δὲ ὅμως , ἀλλ ' |
τισιν οἵ τε ἀπὸ τῆς Ἀκαδημίας καὶ οἱ ἀπὸ τῆς σκέψεως λέγουσι , πρόδηλος καὶ ἡ κατὰ τοῦτο διαφορὰ τῶν | ||
ιʹ εἰ ἀναιρεῖ τὰ φαινόμενα ιαʹ περὶ τοῦ κριτηρίου τῆς σκέψεως ιβʹ περὶ τοῦ τέλους αὐτῆς ιγʹ περὶ τῶν ὁλοσχερῶν |
λευκὸν ἴδωμεν , ἐγγίνεταί τι πάθος τῇ ψυχῇ ἐκ τῆς λήψεως αὐτοῦ . ὡς γὰρ ἐν τοῖς αἰσθητηρίοις ἐγγίνεται πάθος | ||
τὸ αὐτὸ τῷ ὑποκειμένῳ ἀλλ ' οὐ τῷ τρόπῳ τῆς λήψεως : ἄλλως γὰρ ὡς τί ἐστι λαμβάνεται , καὶ |
. Ἀκάνθης λευκῆς ἡ μὲν ῥίζα ξηραντικὴ καὶ μετρίως ἐστὶ στύφουσα , τὸ δὲ σπέρμα λεπτομεροῦς τε καὶ θερμῆς ἐστι | ||
θλίψιν δὲ διὰ τῆς | ῥόας : ἀπηνὴς γὰρ καὶ στύφουσα . τινὲς δὲ σάκκον τρίχινον τῇ ὑστέρᾳ προσβάλλουσιν , |
, καὶ ἐν ὑπολήψει παρὰ τοῖς ὄχλοις φρενῶν τε καὶ ἀγχινοίας καὶ βίου σώφρονος , ὁ δὲ Βαλβῖνος γενόμενος μὲν | ||
τέχναι , συνεργὸν πρὸς τὴν ἀπόδειξιν τῆς φυσικῆς τῶν ἀνθρώπων ἀγχινοίας γενόμενον ὥσπερ κεκρυμμένην αὐτὴν εἰς φῶς προήγαγε : τοὺς |
τοῦ πραχθῆναι διελέγχεται , ὅσα δ ' ἐστὶ τέχνης καθάπερ φαρμακεία , ταῦτα καὶ πρὸ τῆς πράξεως ἀπὸ τῆς γνώμης | ||
αὐτὴν , ἐφ ' ὅσον ἐνδέχεται . οἶδε γὰρ ἡ φαρμακεία δηλητηριώδη τινὰ τοῖς σπλάγχνοις ἐντιθέναι ποιότητα καὶ κακίαν , |
ὁ γὰρ τῶν ὀνομάτων ἑλληνισμὸς καὶ τῶν λέξεων ἐργάτης τῆς σαφηνείας ἐστίν . περὶ ποιητῶν πολλάκις ὑμῖν ἐδιδάξαμεν καὶ περὶ | ||
αὐτῶι ἐπιπέδωι οὖσαι καὶ μὴ συμπίπτουσαι ἐπὶ μηδέτερα μέρη . σαφηνείας δὲ ἕνεκα ἐκ τοῦ παρακολουθοῦντος εἴπωμεν . φαμὲν οὖν |
μετεφόρεον ἐπὶ στοῖχον ἕκαστον , ὅκως τὸν λίθον ἐξέλοιεν : λελέχθω γὰρ ἡμῖν ἐπ ' ἀμφότερα , κατά περ λέγεται | ||
τοῦ φυσικοῦ καλουμένου τῆς φιλοσοφίας μέρους ἀρκούντως ὡς ἐν ὑποτυπώσει λελέχθω . Λείπεται δὲ τὸ ἠθικόν , ὅπερ δοκεῖ περὶ |
ἀπόρους ἀσωτία καὶ πολυτέλεια , πολλοὺς δὲ ἀδόξους αἰσχροκέρδεια καὶ μικροπρέπεια . μετά γε μὴν τὴν κακίαν δευτέρα τῶν τοιούτων | ||
. ἔστι δὲ περὶ χρημάτων δαπάνας ὑπερβολή , ἔλλειψις δὲ μικροπρέπεια , ὧν μεγαλοπρέπεια μεσότης ἐστί . οὐ τὸ μὴ |
εἴδη ὀρχήσεως , ὡς καὶ Ἡσύχιος ὁ Ἰλούστριός φησιν : ἐμμέλεια μὲν τραγική , σίκιννις σατυρική , κόρδαξ δὲ κωμική | ||
ἀπόσκημμα : ἀπέρεισμα . Αἰσχύλος Ἀργείαις . , . : ἐμμέλεια : εἶδος ὀρχήσεως . . . τραγικὴ δὲ ἡ |
ἀγχίνους εὐπορήσει τῶν νοημάτων ἄλλως δὲ ὁ βραδύς τε καὶ ἁπλούστερος . εἰκότως οὖν καὶ τὸν περὶ τῶν ἰδεῶν λόγον | ||
καρδιακῶν σφυγμός ἐστιν ὁποῖος εἴρηται , ὁ δὲ τῶν στομαχικῶν ἁπλούστερος καὶ βραδύτερος καὶ ἀραιότερος συγκρινόμενος πρὸς τὸν τῶν καρδιακῶν |
ἀμφορεῖς ] μεγαρικοὶ κέραμοι . ᾀστέον : τὸ τέλειον ” ᾀστέον μοι ἐγκώμιον “ . ἀντὶ τοῦ ” ὀφείλω ᾄδειν | ||
εἶναι τοὺς ἄνδρας οὐδὲ φιλοχρημάτους . Οὐδαμῶς . Οὐδ ' ᾀστέον αὐτοῖς ὅτι δῶρα θεοὺς πείθει , δῶρ ' αἰδοίους |
' ἀκοῆς κατακηλοῦσα : ἢ ἡδονὴ ἐκ λόγου τε καὶ μουσικῆς ἢ δι ' ἀπάτης γινομένη . δʹ Ἐπιχαιρεκακία δὲ | ||
ποιητῶν δείκνυται ὄντα . ἀλλὰ μὴν καὶ τὰ περὶ τῆς μουσικῆς ἐφλυάρησάν τινες εὑρετὴν Ἀπόλλωνα γεγενῆσθαι , ἄλλοι δὲ Ὀρφέα |
τὸ αἰτιολογικὸν , ἢ παθολογικὸν καὶ τὸ ὑγιεινὸν καὶ τὸ σημειωτικὸν καὶ τὸ θεραπευτικόν . Ἀθήναιος δὲ ἀντὶ τοῦ σημειωτικοῦ | ||
μὲν ὑλικὸν ἄνευ θεραπείας οὐδὲν ἕτερον συμβάλλεται . τὸ δὲ σημειωτικὸν καὶ ἄνευ θεραπείας ἀναγκαῖον πρὸς τὸ εἰδέναι τίνα θεραπευτικὰ |
μοι λάφυρον γέγονας , ἀδίκου πάρεργον δαίμονος . ὢ τῆς τραγικῆς καὶ ἀπηνοῦς ἡμέρας : οἷόν μοι σκότος ἀνθ ' | ||
φαρέτρα καὶ κηρύκεια καὶ ῥόπαλα καὶ λεοντῆ καὶ παντευχία μέρη τραγικῆς ἀνδρείας σκευῆς . γυναικείας δὲ συρτὸς πορφυροῦς , παράπηχυ |
τοῦτο ποιεῖ καὶ οὐ κατ ' ἄλλο τι τῶν φύσει γλυκύτητος ἰδίων . τὸ μέντοι περὶ τὸν Ἀβραδάτην καὶ τὴν | ||
Ἀρίστων ὁ Κεῖός φησιν ἥδιστον ποτὸν εἶναι τὸν ἅμα μὲν γλυκύτητος , ἅμα δ ' εὐωδίας κοινωνοῦντα . διὸ καὶ |
ἐν τῇ κεφαλῇ μετὰ ὀστοῦ διακοπῆς : ὑγιάζει γὰρ χωρὶς ἀνασκευῆς , ποιεῖ καὶ πρὸς νύγματα καὶ σκόλοπας , ἀνθρωπόδηκτα | ||
κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον καὶ τὰ ἑξῆς . Περὶ δὲ ἀνασκευῆς καὶ κατασκευῆς εἴπομεν ὅτι οἱ αὐτοὶ τόποι χρήσιμοι , |
περὶ τῆς φιλίας καὶ τῆς ὁμονοίας τῆς πρὸς ἀλλήλους ὑμῶν φιλοτεχνεῖν , ἴσως ἂν ὥσπερ ἄλλο τι πρᾶγμα τῆς προσηκούσης | ||
φυτουργεῖν καὶ ῥιζοτομεῖν ἀσκοῦσι καὶ ὁπλοποιεῖν καὶ λίνα καὶ ἄρκυς φιλοτεχνεῖν . οὐχ ἅπτονται δὲ τῶν θηρευμάτων οἱ παῖδες , |
χρόνῳ ὁ τὴν ἐναλλαγὴν ἔχων ἐπικτήσεται δι ' ἐμπει - ρίας καὶ πραγματειῶν καὶ πράσεως καὶ ἀγορασίας καὶ γραμμάτων καὶ | ||
δὲ τὸ πιθανὸν ἐξ αὐτῆς τῆς τοῦ ὀνόματος ἱστο - ρίας : τύφειν γὰρ τὸ καίειν . ὁ δὲ Πίνδαρός |
καὶ τῶν ἀναγινωσκόντων τὰς τοιαύτας πραγματείας οἱ μὲν ὑπερβαίνουσι τὰς ῥητορείας , κἂν ὅλως ἐπιτετεῦχθαι δόξωσιν , οἱ δὲ διὰ | ||
πράττοντα : τὸ δὲ τοιοῦτον ἀπολογίαν καλοῦσι . πέμπτον εἶδος ῥητορείας : ὅταν τις εὖ λέγῃ καὶ ἀποφαίνῃ καλὸν κἀγαθόν |