| ὁμαίμοσι δηριόωσιν ἢ θείοις , ἐν δ ' αὖτε Κρόνου γενέτας κεν ἐφεύρῃς ἢ πάππους ἢ τοῖσιν ἐοικότας ἔκ τε | ||
| γὰρ ἐπ ' αὐτὸν ἐπενθρῴσκει πυρὶ καὶ στεροπαῖς ὁ Διὸς γενέτας , δειναὶ δ ' ἅμ ' ἕπονται Κῆρες ἀναπλάκητοι |
| μάλα λιγὺ πότνια μήτηρ , οὐδ ' ἄρ ' ἔχει τέκνοισιν ἐπαρκέσαι , ἦ γάρ οἱ αὐτῇ ἆσσον ἴμεν μέγα | ||
| Πελιάδας κόρας πατέρα κατώικει τήνδε γῆν Κορινθίαν ξὺν ἀνδρὶ καὶ τέκνοισιν , ἁνδάνουσα μὲν † φυγῆι πολιτῶν † ὧν ἀφίκετο |
| ἀπαιδευσίην σημαίνουσι . , Δου . ἀνδρείη τὰς ἄτας μικρὰς ἔρδει . Δου . ἀνδρεῖος οὐχ ὁ τῶν πολεμίων μόνον | ||
| : καὶ δ ' ἑτέροις τροπικοῖς ζώοις πάντεσσι τάδ ' ἔρδει . χρυσοφαὴς δ ' Ἑρμῆς ἐν Καρκίνῳ αἰθροπολεύων ὀξεῖς |
| αὔτως πλάζοιτ ' , οὐδέ μιν ὦκα κιχήσεαι , ἀλλὰ χρόνοιο πολλοῦ μεσσάτιον τελέει δρόμον ἠλασκάζων . ἢν δ ' | ||
| αἴτιον γίνεται . “ ἐπὶ τιμάς τ ' ἀνόρουσε τελειομένοιο χρόνοιο ” . τιμῶν τε καὶ βασιλειῶν ἀπελαύετο κατὰ τὴν |
| φρεσὶ ταῦτα μέμηλεν , ἀλλὰ φόνος τε καὶ αἷμα καὶ ἀργαλέος στόνος ἀνδρῶν . Τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις | ||
| ὤλετο δὲ προτέροις πεπονημένον ἡμιθέοισιν ἔργον : ὃ δ ' ἀργαλέος καὶ ἀπεχθὴς αὐτίκα πᾶσιν , ᾧ κεν ἐπωνυμίην λαοὶ |
| νομοῦ ἄρχοντα τοῦ ἐν Δασκυλείῳ , τούτους ἐκ λόγων ἐς νείκεα συμπεσεῖν : κρινομένων δὲ περὶ ἀρετῆς εἰπεῖν τὸν Μιτροβάτην | ||
| : τοὺς εἶμ ' ὀψομένη , καί σφ ' ἄκριτα νείκεα λύσω : ἤδη γὰρ δηρὸν χρόνον ἀλλήλων ἀπέχονται εὐνῆς |
| ἀφίκετο ; οὐ γάρ τί μ ' ὡς θεωρὸν ἀξιοῖ δόμος πύλας ἀνοίξας εὐφρόνως προσεννέπειν . μῶν Πιτθέως τι γῆρας | ||
| ἀκίς , ὁ μὴ τίνων θεοῖσιν ὁρκίων δίκας . φθίνει δόμος ἀσυστάτοισι δεσποτῶν κεχρημένος τύχαις , ἀλάστωρ τ ' εἰσπέπαικε |
| τούτου καὶ “ καρπῷ βριθομένη νοτίῃσί τε εἰαρινῇσι . ” βροτολοιγός ὁ Ἄρης ὁ διὰ τοῦ φονεύειν τὸν ὄλεθρον ἐπιφέρων | ||
| . ” Ἄρης ἐπὶ μὲν τοῦ θεοῦ “ Ἄρης τε βροτολοιγός , ” ἐπὶ δὲ τοῦ σιδήρου “ ἔνθα μάλιστα |
| μύθων ἀγαθοὺς σοφίῃ τε μάλ ' αἰεὶ εὐπρεπέας τελέουσι καὶ ἡγητῆρας ἀρίστους παιδείης : τῶν δ ' αὖτε καὶ ἀλλοδαπῆς | ||
| εὐόλβους ἔργοις τε καὶ εὐκτεάνοισι τραπέζαις [ παίδων θ ' ἡγητῆρας ἢ αὐτῶν θῆκεν ἀνάκτων ] . ὥρῃ δ ' |
| , οὐκ ὄντ ' ἐν ἑαυτοῦ : πολλὰ δ ' ἐξεργάζεται ἀνόητ ' ἄκρατος καὶ νεότης , ὅταν λάβηι τὸν | ||
| δέει τῶν τραυμάτων . τοῦτο δὲ ἡμῖν δύο τὰ ὠφελιμώτατα ἐξεργάζεται ἐν αὐτοῖς , θυμοειδεῖς τε παρασκευάζον εἰς τοὺς κινδύνους |
| ἢ θείοις , ἐν δ ' αὖτε Κρόνου γενέτας κεν ἐφεύρῃς ἢ πάππους ἢ τοῖσιν ἐοικότας ἔκ τε χρόνοιο ἔκ | ||
| ἀριστέρ ' ἀεὶ τὴν ἄρκτον ἔχων λάμπουσαν , ἕως ἂν ἐφεύρῃς . τῆ νῦν τόδε πῖθι λαβὼν ἤδη , καὶ |
| ἀπὸ τῆς ἔχθρας τῆς ἐσομένης φέρειν . ὅτι μὲν γὰρ δυσμενὴς ἐπὶ τούτοις ἐκεῖνος καὶ πάντα ἐπιβουλεύσει τρόπον καὶ συνεργῶν | ||
| ἐπιστολῆς εἰς Βαβυλῶνα ἡκούσης , ὑφ ' ἧς ἂν αὐτοῖς δυσμενὴς ἐπανῆκεν ἐκεῖνος , ψηφίζονται παρὰ συγγενῆ με γυναῖκα εἰσιόντα |
| ἀγλαοεργός , ἥντε κεν ἤμασι τοῖσδε πορὼν περικαλλέα ἕδνα κουριδίην οἴκοισιν ἑοῖς ἐσάγηται ἄνασσαν ἀνήρ , εἰ μονίην στυγέοι καὶ | ||
| ἕβδομον ἱππεύσας τετράζυγον ἄντυγα πώλων . Ῥάμνος ἔχει πανάκειαν ἐν οἴκοισιν παναρίστην φυομένη φραγμοῖσιν ἀκανθῆεν πετάλειον . ὤρου δ ' |
| οἶδ ' ἄνδρα Μυσὸν Τήλεφον . . εἴτε δὲ Μυσὸς γεγὼς ἦν εἴτε κἄλλοθέν ποθεν , πῶς . . . | ||
| αἴθων εὐνάσῃ βαρὺν κλόνον ἀπ ' Αἰακοῦ τε κἀπὸ Δαρδάνου γεγὼς Θεσπρωτὸς ἄμφω καὶ Χαλαστραῖος λέων πρηνῆ θ ' ὁμαίμων |
| : τύνη δὲ θεοὺς ἐνὶ σοῖσιν ἑταίροις ξεῖνε τεῶν μύθων ἐπιίστορας οὕς μοι ὑπέστης ποίησαι , μηδ ' ἔνθεν ἑκαστέρω | ||
| πάντῃ ἀνθρώπων ἐπὶ φῦλα διηερίη πεπότηται τινυμένη σὺν Ζηνὶ κακῶν ἐπιίστορας ἔργων . Ὣς εἰπὼν δηίοισιν ἀνηλέα τεῦχεν ὄλεθρον : |
| , τοιοῦτός τοι ἑταῖρος ἀνὴρ φίλος οὔ τι μάλ ' ἐσθλός , ὅς κ ' εἴπηι γλώσσηι λῶια , φρονῆι | ||
| ἐστὶν ὄρεξις , ὑπερβαίνουσα δὲ μῆνις . ζῆλος τῶν ἀγαθῶν ἐσθλός , φαύλων δ ' ὑπέρογκος . τόλμα κακῶν ὀλοή |
| , πολυλλίστη βασίλεια , εὔτεκνον Ζηνὸς γονίμην ὠδῖνα λαχοῦσα , γειναμένη Φοῖβόν τε καὶ Ἄρτεμιν ἰοχέαιραν , τὴν μὲν ἐν | ||
| τοῖς δὲ προθύμως ἀγωνισαμένοις κάλλιστος μὲν στέφανος πόλις ἥδε ἡ γειναμένη στᾶσα ὀρθή , καλὸς δὲ καὶ ὁ παρὰ τῶν |
| δαῖτα θάλειαν ἄχθου ὁρῶν παρεόντα : κακὸς γὰρ ἀνὴρ τόδε ῥέζει : ἀλλὰ μάλ ' εὔκηλος τέρπου φρένα τέρπε τ | ||
| ὑπὲρ χαροποῖο Λέοντος εὐκλέας ἐν βιότῳ καὶ ὑπείροχον εὖχος ἔχοντας ῥέζει : κέντρου δ ' αὖτε τυχὼν βασιλῆας ἔτευξεν , |
| , οὐχ ὡς ἁβροβίων Ἀράβων γένος : οὐ γὰρ ἐν ὄλβῳ ἴσην μοῖραν ἅπασιν ἐπ ' ἀνδράσι θήκατο δαίμων . | ||
| τε καὖθις οὐκ εὐδαιμονεῖ . ] τί δῆτ ' ἐν ὄλβῳ μὴ σαφεῖ βεβηκότες οὐ ζῶμεν ὡς ἥδιστα μὴ λυπούμενοι |
| : “ ἐξ ὀρέων ἐπὶ κάρ ' μηνύθει δέ τοι ἔργ ' ἀνδρῶν . ” ἐπικάρσια πλάγια , οὐ κατ | ||
| πολλῶν πιστὸν ἔχουσι νόον . Παύροισιν πίσυνος μεγάλ ' ἀνδράσιν ἔργ ' ἐπιχείρει , μή ποτ ' ἀνήκεστον , Κύρνε |
| : ἱκανὼ γὰρ τὼ φύλακε κωλύοντε , δέος τε καὶ αἰδώς , αἰδὼς μὲν ὡς γονέων μὴ ἅπτεσθαι εἴργουσα , | ||
| οὐκ ἐθέλει νεικεῖν : ἵνα γὰρ δέος , ἔνθα καὶ αἰδώς . οὐκ ἐφάμην Ἀχιλῆϊ χολωσέμεν ἄλκιμον ἦτορ ὧδε μάλ |
| τέοντι . Γίνεται δὲ ταῦτα τὰ ἀλγήματα , ὅσα ἐκ ποσίων γίνεται ἢ ἐξ εὐωχίης , ὅταν τὰ σιτία καὶ | ||
| καὶ ἄλλους ἦλθον ὁμεύνους , πολλάκι δ ' αὐτοχερὶ σφετέρων ποσίων ἐδάμησαν : ζώοις δ ' ἐν τροπικοῖσι χερείονα τῶνδε |
| : περισσὸν τὸ ἓν ὡς : οὐ μόνιμος ὁ μέγας ὄλβος . κατέκλυσε γὰρ αὐτὸν δαίμων τις , ὡσεὶ λαῖφος | ||
| καταστᾶσα ὅτι αὐτὴν δίκαιόν ἐστι , ἀναγορεύειν : ὁ γὰρ ὄλβος οὐ βέβαιος , ἀλλ ' ἐφήμερος ἐξίπτατ ' οἴκων |
| Ἑλληνικῶι . ἥκω δὲ τὴν Λάκαιναν ἄξων : δόμοις γὰρ τοῖσδ ' ἐν αἰχμαλωτικοῖς κατηρίθμηται Τρωιάδων ἄλλων μέτα . οἵπερ | ||
| τἀπίλοιπ ' ἤνπερ πύθῃ ; ὀπταὶ κίχλαι δ ' ἐπὶ τοῖσδ ' ἀνάβραστ ' ἠρτυμέναι περὶ τὸ στόμ ' ἐπέτοντ |
| . νεόκοτα ] † ἐκ νέας ὀργῆς δαίμονος ἐπελθόντα . δάϊ ' ] πολεμικά , ἀφανιστικά . διαίνεσθε ] βρέχεσθε | ||
| θανεῖν . ἰώ μοί μοι : σπάραγμα κόμας ὀνύχων τε δάϊ ' ἀμύγματα θήσομαι . ὦ παῖ , τί δράσεις |
| ἔην Διδύμοις , τῷ δ ' αὖθ ' ἅμα καλὴ Κύπρις καὶ Φαέθων ἐρατὸς καὶ χρύσεος Ἑρμῆς , Ὑδροχόῳ δὲ | ||
| καὶ τῶν γάμων καὶ τῶν ἀφροδισίων ἐπιστάτης . λέγεται δὲ Κύπρις καὶ αὐτὸς ὁ γάμος καὶ ἡ πρὸς ἀλλήλους τῶν |
| διὰ δὲ τῶν ἀγεννῶν τε καὶ ταπεινῶν ἀμεγέθης τις καὶ ἄσεμνος , ἐάν τε καθ ' ἑαυτοὺς ἕκαστοι τούτων λαμβάνωνται | ||
| ἀφίλως παρὰ τὸ ἄφιλος , καὶ τὸ ἀσέμνως παρὰ τὸ ἄσεμνος . ἔνθεν καὶ μένει ὁ τόνος ἐν τῷ ἀψευδῶς |
| νεφέων ἐρεβεννὴ φαίνεται ἀὴρ καύματος ἐξ ἀνέμοιο δυσαέος ὀρνυμένοιο , τοῖος Τυδεΐδῃ Διομήδεϊ χάλκεος Ἄρης φαίνεθ ' ὁμοῦ νεφέεσσιν ἰὼν | ||
| φησιν ἀλλ ' ἧμαι παρὰ νηυσὶν ἐτώσιον ἄχθος ἀρούρης , τοῖος ἐὼν οἷος οὔ τις Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων . ἄχθεται γὰρ |
| ἀπὸ πλευρῆς τε τριγώνου , δωρεῖται φιλίην βασιλήιον ἢ καὶ ἄναξιν εἰκελίων ἀνδρῶν , αὐτοὺς δ ' ἄρα φῆμιν ἀρίστην | ||
| . ἥμισυ δ ' αὖτε ὄφιν , διὰ τὴν σφοδρὰν ἄναξιν τῶν ἀτμίδων , οἷος καὶ ὁ ὄφις ἐστίν , |
| Καρκίνος αἴθων οὔτε Λέων τούτοισιν ἐπάρκιος . ἡ δέ νυ Κούρη ἐσθλὴ καὶ Ζυγὸς ἶσον . ἀτὰρ χθόνα ποσσὶν ἀμύσσων | ||
| , λελίητο γὰρ ἀμφοτέροισιν δηιοτῆτος ἄνευθεν ὑπέρβια νείκεα λῦσαι . Κούρη δ ' οὐλομένῳ ὑπὸ δείματι πολλὰ μὲν αὐτούς Αἰσονίδεω |
| τε μοῦνον ὄλεθρος ἀντιάει , καὶ δή τις ἀπόπροθεν ἄμμε χαλέπτει , ὡς ὅγε , χάλκειός περ ἐών , ὑπόειξε | ||
| ἕκητι . ῥέα μὲν γὰρ βριάει , ῥέα δὲ βριάοντα χαλέπτει , ῥεῖα δ ' ἀρίζηλον μινύθει καὶ ἄδηλον ἀέξει |
| τ ' ἔξαιτον μελιηδέα : ἀλλ ' ἄρα καὶ ἲς ἐσθλή , ἐπεὶ Λυκίοισι μέτα πρώτοισι μάχονται . ὦ πέπον | ||
| . γενέσθαι : καὶ πρὸς τὸ γεννῆσαι παῖδα τῷ ἀνδρογόνῳ ἐσθλή . * παῦροι δ ' αὖτ ' ἴσασι τρισεινάδα |
| αὐτοὶ ὀρφναίην κατὰ νύκτα βαθὺ κνώσσοντες ἴδωνται . ἐν δὲ μεσουρανίῳ θνητοῖς ἔργ ' ὤπασε κέντρῳ : ἤτοι γὰρ σοφίης | ||
| πάτρης ἀλλοτρίην κατὰ γαῖαν ἀλωομένους θαμὰ πλάζει . ἐν δὲ μεσουρανίῳ νυκτὸς μὲν ἀρίστη ἐτύχθη , ἤματι δ ' αὖθ |
| νᾶες ] πολυγόμφοι ἐλεύσαν [ Τροίαι ] κακόν , ἥρωας ἐσθλούς ? ? [ : τῶν ] μὲν κρείων Ἀγαμέμνων | ||
| ὄχεσφι , πεζοὺς δ ' ἐξόπιθεν στήσας πολέας τε καὶ ἐσθλούς . Καὶ τὸ εἶναι ἐν τοῖς στρατιώταις ἡγεμόνας κατὰ |
| φθέγξατο . θαρσήσας δὲ μέγας Κρόνος ἀγκυλομήτης αἶψ ' αὖτις μύθοισι προσηύδα μητέρα κεδνήν : “ μῆτερ , ἐγώ κεν | ||
| οὔποτ ' ἂν ἐξ ἀγαθοῦ πατρὸς ἔγεντο κακός , πειθόμενος μύθοισι σαόφροσιν : ἀλλὰ διδάσκων οὔποτε ποιήσει τὸν κακὸν ἄνδρ |
| – – – – κρυερὸν γὰρ οὐκ ἄλυξεν μόρον , ὠκεῖα δέ νιν φλὸξ κατεδαίσατο δαλοῦ περθομένου ματρὸς ὑπ ' | ||
| δράματι ἔδειξε Πλευρωνίαις : κρυερὸν γὰρ οὐκ ἤλυξεν μόρον , ὠκεῖα δέ νιν φλὸξ κατεδαίσατο , δαλοῦ περθομένου ματρὸς ὑπ |
| παθόντ ' , ὀλέσαντ ' ἄπο πάντας ἑταίρους , ἄγνωστον πάντεσσιν ἐεικοστῷ ἐνιαυτῷ οἴκαδ ' ἐλεύσεσθαι : τὰ δὲ δὴ | ||
| ἀστράπτουσιν ἀπ ' ὀφθαλμῶν ἀμαρυγαί , ἔξοχα δ ' ἐν πάντεσσιν ἀρίζηλοι τελέθουσιν : ἀλλ ' ὀλίγον τούτων γένος ἔλλαχε |
| θυμῷ νοέω καὶ οἶδα ἕκαστα , ἐσθλά τε καὶ τὰ χέρεια : πάρος δ ' ἔτι νήπιος ἦα . ἀλλά | ||
| Ἔνθ ' ἐσθλὸς μὲν ἔδυ καλὰ τεύχεα , τοὶ δὲ χέρεια δῦσαν ὅσοις ἀλαπαδνὸν ὑπὸ κραδίῃ πέλεν ἦτορ . Αὐτὰρ |
| ἐποίησεν ἀρχόμενον τὸν Ὀδυσσέα καὶ λέγονθ ' οὕτω Πᾶσι γὰρ ἀνθρώποισιν ἐπιχθονίοισιν ἀοιδοὶ τιμῆς ἔμμοροί εἰσι καὶ αἰδοῦς , οὕνεκ | ||
| κατέκταν . ἀλλ ' οὔ πως ἅμα πάντα θεοὶ δόσαν ἀνθρώποισιν : εἰ τότε κοῦρος ἔα νῦν αὖτέ με γῆρας |
| μὰ τὴν ἄνασσαν , οὐκ ἂν ἔν γ ' ἐμοῖς δόμοις βλέπους ' ἂν αὐγὰς τἄμ ' ἐκαρποῦτ ' ἂν | ||
| συνεβούλευσας ἐξιλεώσασθαι οὐρανίους καὶ καταχθονίους δαίμονας . . παιδὶ καὶ δόμοις ἐμοῖσι ] τῇ ἡμῶν ἀρχῇ . τήνδ ' ἐκύρωσας |
| τοὺς τρόπους τοῦ εὐμεταβλήτου καὶ ἄλλοτε ἄλλῃ πηδῶντος ἀνθρώπου : ἔμπληκτος γὰρ ὁ εὐμετάβλητος : καὶ μὴ πρὸ χειρῶν : | ||
| ἁδηφάγος καὶ ὑβριστής , ὁ δὲ θυμώδης καὶ ἰτητικὸς καὶ ἔμπληκτος , ὁ δὲ νωθὴς καὶ ἐκλελυμένος , ὁ δὲ |
| μίσγοιτ ' ε [ τοίων δὲ κόμπων [ ποινὰς θεοῖς ἔτεισεν ? [ μανίας τροχῶι περι ? [ οἰστρηλάτοισιν [ | ||
| ἐς τέλος ἐξεφάνη : ἀλλ ' ὁ μὲν αὐτίκ ' ἔτεισεν , ὁ δ ' ὕστερον : οἳ δὲ φύγωσιν |
| πέρι , παρθένε , μορφᾶς καὶ θανεῖν ζηλωτὸς ἐν Ἑλλάδι πότμος καὶ πόνους τλῆναι μαλεροὺς ἀκαμάτους : τοῖον ἐπὶ φρένα | ||
| . . , εἶτα μετ ' ὀλίγον λέγοντος οὑμὸς δὲ πότμος οὐρανῶι κυρῶν ἄνω ἔραζε πίπτει καί με προσφωνεῖ τάδε |
| ” ὁτὲ δὲ ἐπιγονή , “ πεντήκοντα δ ' ἕκασται γόνος δ ' οὐ γίνετ ' αὐτῶν . ” ἐπὶ | ||
| τε γυναῖκά τε θήσατο μαζόν : αὐτὰρ Ἀχιλλεύς ἐστι θεᾶς γόνος , ἣν ἐγὼ αὐτὴ θρέψά τε καὶ ἀτίτηλα καὶ |
| ὅτε πέτρας Πληγάδας ἐξέπλωμεν , ὀίομαι οὐκ ἔτ ' ὀπίσσω ἔσσεσθαι τοιόνδ ' ἕτερον φόβον , εἰ ἐτεόν γε φραδμοσύνῃ | ||
| ἥρωες , Φινῆος ὃ δὴ πλόον ἄλλον ἔειπεν ἐξ Αἴης ἔσσεσθαι : ἀνώιστος δὲ τέτυκτο πᾶσιν ὁμῶς . Ἄργος δὲ |
| ἠδὲ δέπαστρα οἰσόντων χρύσεια , τά τ ' ἐν μεγάροισιν ἐμοῖσι κείαται . κἀν τοῖς ἑξῆς δέ φησι : καὶ | ||
| , ὃς τῶνδ ' αἴτιος κακῶν ἔφυ , τόξοισι τοῖς ἐμοῖσι νοσφιεῖς βίου , πέρσεις τε Τροίαν , σκῦλά τ |
| ' ἔπειτ ' ἀπάνευθε νεῶν , μετὰ δ ' ἰὸν ἕηκεν , δεινὴ δὲ κλαγγὴ γένετ ' ἀργυρέοιο βιοῖο ; | ||
| φάσγαν ' ἐπισχόμενοι ἐπ ' ἴσῳ θέον , ἐν γὰρ ἕηκεν Ζεὺς μένος ἀκάματόν σφιν : ἀτὰρ Διὸς οὔ κεν |
| μόνον πιναραῖς ἀλόχοις γάμον ἐζεύξαντο , καὶ δ ' αὐτοὶ πρήξεις κυθέρης ἀγάπησαν ἀθέσμους . εἴκελα δ ' ἀντέλλουσα πάλιν | ||
| . τῆς Τροίας . . . . οὐ γάρ τι πρήξεις ἀκαχήμενος υἷος ἑῆος , οὐδέ μιν ἀνστήσεις , πρὶν |
| μέγας Εὔρυτος , αὐτὰρ ὁ παιδὶ κάλλιπ ' ἀποθνῄσκων ἐν δώμασιν ὑψηλοῖσι . τῷ δ ' Ὀδυσεὺς ξίφος ὀξὺ καὶ | ||
| μῆτις ἔην : ἔτι μοι μίτρη μένει ὡς ἐνὶ πατρός δώμασιν ἄχραντος καὶ ἀκήρατος . ἀλλ ' ἐλέαιρε πότνα τεόν |
| : ἐπέβραχε δ ' ἔντεα νεκρῷ . Τῷ δ ' ἐπικαγχαλόων υἱὸς κρατεροῖο Μόλοιο ἄλλον ἀφῆκεν ὀιστὸν ἐελδόμενος μέγα θυμῷ | ||
| λαοὺς οἳ δῆριν ἀνὰ στονόεσσαν ὄλοντο . Τῇ δ ' ἐπικαγχαλόων μεγάλ ' εὔχετο Πηλέος υἱός : Κεῖσό νυν ἐν |
| , κἄφθημεν οὔπω τεύχεσιν πεφαργμένον Ἀργεῖον ἐσπεσόντες ἐξαίφνης στρατόν . κοὐδεὶς ὑπέστη , πεδία δ ' ἐξεπίμπλασαν φεύγοντες , ἔρρει | ||
| ! [ [ ] ν ! [ * * * κοὐδεὶς παλαιῶν οὐδὲ τῶν νεωτέρων [ ἑκὼν ἄπεστι τῶνδε διστοίχων |
| τοῦτο καὶ τὸ ἀλεξιφάρμακος ἀπὸ τοῦ ἀλέξω γέγονε καὶ τοῦ κακός , ἀλεξώκακος καὶ τροπῇ τοῦ ω εἰς ι ἀλεξίκακος | ||
| ἐφ ' ἑστίαν . πρὸς τοῖσδε νῦν ἄκουσον ὡς φαίνηι κακός : χρῆν ς ' , εἴπερ ἦσθα τοῖς Ἀχαιοῖσιν |
| Θέτιδος Πηλῆι . Τεῆς δ ' ἐπελήσαο ἀρῆς ἦρα φέρων λαοῖσι κραταιοῦ Λαομέδοντος ᾧ πάρα βουκολέεσκες : ὃ δ ' | ||
| : τερπόμενοι : μετὰ δέ σφιν ἐμέλπετο θεῖος ἀοιδός Δημόδοκος λαοῖσι τετιμένος . αὐτὰρ Ὀδυσσεύς . ἐδαίνυτο ἐμέλπετο ? ἦμος |
| δειλίας θανεῖν ς ' ὕπο , οὑμὸς δ ' ἀμαρτύρητος εὐκλεὴς πόσις , ὃς τούσδε παῖδας οὐκ ἂν ἐκσῶσαι θέλοι | ||
| τεθνεώτων . ὅμως δὲ τοῖς προσθοδόμοις Ἀτρείδαις ὁ γόος ὁ εὐκλεὴς ὁμοίως χάριτες κέκληνται . χάριτες ] χάριτας δὲ νεκρῶν |
| δεσμεύων αὐτοῦ τὰς φρένας . αὐονὰ ] ὁ ξηραίνων τοὺς βροτούς . διανταία ] ἡ διαμπὰξ τιμωρουμένη . αὐτουργίαις ] | ||
| ' : εὔηθες δέ τοι τὸ καὶ δοκεῖν ὄρνιθας ὠφελεῖν βροτούς . ] Κάλχας γὰρ οὐκ εἶπ ' οὐδ ' |
| ἐποικοδομέουσι , χαρίζονται , εἶτα μετανοοῦσι , καὶ ἀφαιρεῦνται τὰ φιλίης δίκαια , κακοπραγεῦντες ἐς ἔχθρην , τὰ ξυγγενείης πολεμοποιεῦντες | ||
| προθελύμνους ἱππαλέη νοῦσος πρόλιπεν δύο , μητέρα μούνην καὶ μητρὸς φιλίης ὑπομάζιον εἰσέτι πῶλον . αὐτὰρ ἐπεὶ μέγας ἦν , |
| λαὸς ἅλις ὃς κεῖται νεκρός . τοσαῦτ ' ἔλεξε . σὸς δὲ Πολυνείκης γόνος ἐκ τάξεων ὤρουσε κἀπήινει λόγους . | ||
| δειροτομῆσαι . καί κεν Τηλέμαχος τάδε γ ' εἴποι , σὸς φίλος υἱός , ὡς ἐγὼ οὔ τι ἑκὼν ἐς |
| οὐδὲ δίκαιοι πάντες ἔσαν : τῶ σφεων πολέες κακὸν οἶτον ἐπέσπον μήνιος ἐξ ὀλοῆς γλαυκώπιδος ὀβριμοπάτρης , ἥ τ ' | ||
| ' αὐτῷ Ἴλιον εἰς ἅμ ' ἕποντο καὶ αὐτοῦ πότμον ἐπέσπον . νὺξ δ ' ἥδε μάλα μακρή , ἀθέσφατος |
| τε προέδρους , τιμαῖς κυδαλίμους ἠδ ' ἐξαίτοις γεράεσσιν , πρήξιος ἐκ πάσης συναθροίζοντας πολὺν ὄλβον , δήμου θ ' | ||
| γὰρ ἀθυμήσας ὁ σοφὸς Περίανδρος ἀπέσβη , οὕνεκεν οὐκ ἔτυχεν πρήξιος , ἧς ἔθελεν . Ἰλιγγίασε Βάκχον ἐκπιὼν χανδὸν Χρύσιππος |
| Μαστορίδης , ὃν νῶι Κυθηρόθεν ἔνδον ἐόντα ἶσα φίλοισι τοκεῦσιν ἐτίομεν ἐν μεγάροισιν . ἡ διπλῆ ὅτι παραλλήλως καὶ διδασκαλικῶς | ||
| , οὐδὲ μετατρέπεται φιλότητος ἑταίρων τῆς ᾗ μιν παρὰ νηυσὶν ἐτίομεν ἔξοχον ἄλλων νηλής : καὶ μέν τίς τε κασιγνήτοιο |
| ἀνδράσι τοῖσι μεταῦτις [ . ὃν δέ κε φίλτατον ἔσχε ἀνάκτων ἡ βασίλεια [ οὗτος καὶ Ἀσίας τε καὶ Εὐρώπης | ||
| , μή μοι ὀπίσσω νεικείῃ : χαλεπαὶ δέ τ ' ἀνάκτων εἰσὶν ὁμοκλαί : ἀλλ ' ἄγε νῦν ἴομεν : |
| συναφὴν δείκνυντ ' , ἢ μαρτυρίῃσιν ὁρῶσιν , δισσοὺς οἵγε κασιγνήτους θνητοῖσι νέμουσιν . εἰ δ ' ἐθέλοις δεδαῆσθαι , | ||
| , εἶδον πρὸ πτόλιος δεδαϊγμένον ὀξέι χαλκῷ , τρεῖς τε κασιγνήτους , οὕς μοι μία γείνατο μήτηρ , κηδείους , |
| ἀμφιπολεύων , ἢν μὲν ὑπ ' ἀκτίνεσς ' ἀγαθῶν καὶ μαρτυρίῃσιν κοσμῆται , μεγάλους τε καὶ εὐκλέα ἔργα τελοῦντας , | ||
| γάμοις συνέθεντο μιγῆναι καὶ νυχίην φιλότητα καὶ ἀγγελίην ὑμεναίων λύχνου μαρτυρίῃσιν ἐπιστώσαντο φυλάσσειν , ἡ μὲν φῶς τανύειν , ὁ |
| ἀκοὴ τούτους λυπεῖ ἢ ἄλλο τι . Κρέσσων γὰρ οἰκτιρμοῦ φθόνος ὁ μὲν γὰρ βέλτιστος φθονεῖται διὰ τὰ προσόντα αὐτῷ | ||
| ἀτελής , μή που μέμψις , μή που ταπείνωσις ἢ φθόνος ; ὧδε ἡ πολλὴ προσοχὴ καὶ σύντασις , τῶν |
| ' ἀφροσύνας τὸ τέλος δυστυχία : ὁ δὲ τᾶς ἡσυχίας βίοτος καὶ τὸ φρονεῖν ἀσάλευτόν τε μένει καὶ ξυνέχει δώματα | ||
| δὲ τοῦ παρόντος οὐ μνείαν ἔχεις ; Καλὸς γὰρ οὑμὸς βίοτος ὥστε θαυμάσαι . Ἀλλ ' ἦν ἄν , εἰ |
| ἐνὶ μεγάροις Φυλάκοιο δεσμῷ ἐν ἀργαλέῳ δέδετο , κρατέρ ' ἄλγεα πάσχων εἵνεκα Νηλῆος κούρης ἄτης τε βαρείης , τήν | ||
| Τρῶας καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺς τοιῇδ ' ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν , ὥσπερ τὸ αὐτὸ ποιοῦν εἰκόνα τε Ἑλένης |
| ποιοῦντος συλλαβήν , οἷον μέσος μέσσος , ἔδεισεν ἔδδεισεν , τόσος τόσσος , ὅτι ὅττι , νήεσι νήεσσι , ἔνεπεν | ||
| : Θάσος Κάσος δρόσος πίσος μέσος ἴσος πόσος [ ὅσος τόσος ] . Τὰ εἰς ΣΟΣ δισύλλαβα τῷ Η παραληγόμενα |
| δὲ ποιητὴς ῥῆμα αὐτὸ οἶδεν : “ οὐκ ὄφελον Τρώεσσι κοτεσσάμενος ” καὶ μὴ ὄφελες λίσσεσθαι ἀμύμονος Αἰακίδαο . . | ||
| λέγει . . . . εἰ μή τις θεός ἐστι κοτεσσάμενος Τρώεσσιν : πρὸς τὸ ἀμφίβολον , εἰ μὴ οὗτος |
| . ἔμφρων δὲ καὶ ἐλεεινὸς ὁ λόγος : τοῖς φιλτάτοις τοκεῦσι : γράφεται καὶ ἑκοῦσιν , ἵν ' ᾖ : | ||
| καὶ κάρτει , καλὸν ἄεθλον ῥεῖα φέρει χαίρων τε , τοκεῦσι δὲ κῦδος ὀπάζει . καὶ τοῖς , οἳ γλαυκὴν |
| ἐκπαγλότατ ' ἀνδρῶν : Πατρόκλῳ ἐπάμυνον , οὗ εἵνεκα φύλοπις αἰνὴ ἕστηκε πρὸ νεῶν : οἳ δ ' ἀλλήλους ὀλέκουσιν | ||
| δ ' αὖ Τρῶες Δαναῶν στίχας . Ἔπλετο δ ' αἰνὴ ὑσμίνη : νιφάδεσσι δ ' ἐοικότα πῖπτε βέλεμνα ἀμφοτέρωθεν |
| μνηστῆρας : τῶ κέ σφεων γούνατ ' ἔλυσα πολλῶν ἐν μεγάροισι , σὺ δὲ φρένας ἔνδον ἐγήθεις . ” ὣς | ||
| ἐπῄνει τὸν Ὅμηρον πρὸ ἁπάντων σκοπεῖν ἀξιοῦντα ὅττι τοι ἐν μεγάροισι κακόν τ ' ἀγαθόν τε τέτυκται : ἐπὶ δὲ |
| ? [ ] [ ] σκεν ? ἄνακτος [ ] εἰληλουθώς [ ] ηονα ? ? λυγρῇ [ ] ια | ||
| , ὅς κεν ἐμῆς γε χοίνικος ἅπτηται , καὶ τηλόθεν εἰληλουθώς . ” ὣς ἄρ ' ἐφώνησεν , τῇ δ |
| πάτερ ὡς οὔ τίς με θεῶν ἐλεεινὸν ὑπέστη ἐκ ποταμοῖο σαῶσαι : ἔπειτα δὲ καί τι πάθοιμι . ἄλλος δ | ||
| ἢν ἐθέλῃς : σῇσιν γὰρ ἐπὶ φρεσίν , εἴ τε σαῶσαι μήδεαι ἐκ θανάτοιο δυσηχέος , εἴ τε καὶ οὐκί |
| Ἀδώνιδι πορφύροντο . αἰαῖ τὰν Κυθέρειαν , ἐπαιάζουσιν Ἔρωτες . ὤλεσε τὸν καλὸν ἄνδρα , σὺν ὤλεσεν ἱερὸν εἶδος . | ||
| ὥς τις ἔφη : πολλοὺς δὲ βροντῆς τραῦμ ' ἄναιμον ὤλεσε . καὶ μὴν εἴ τις οὕτως βαρὺς εἴη φθόγγος |
| ⌊ τάδε μὲν λεύσσεις , φαίδιμ ' Ἀχιλλεῦ , ⌋ δοριλυμάντους ⌊ Δαναῶν μόχθους , ⌋ οὓς σὺ προπιν ? | ||
| Μυρμιδόνων Αἰσχύλος τάδε μὲν λεύσσεις , φαίδιμ ' Ἀχιλλεῦ , δοριλυμάντους Δαναῶν μόχθους , οὓς * * * εἴσω κλισίας |
| ἀλωὰς ] ἀφαιρήσασθαι [ ] . μὴ φόρον εὐσεβίης [ βασιληίδος ] ὄφλω ἐκείνοις . ὀξέα τόνδ ' ἐδίδου κακογείτοσιν | ||
| χρόνον ἄσπετον εἶναι . εἰ ὕπατον [ ] Κρονίδης ? βασιληίδος [ ] ? ἕζετο θῶκον , [ μᾶλλον ] |
| ' ἅμ ' ἀγρομένοισι Θέτις κυανοκρήδεμνος θῆκεν ἄεθλα φέρουσα καὶ ὀτρύνεσκεν Ἀχαιοὺς αὐτίκ ' ἀεθλεύειν : τοὶ δ ' ἀθανάτῃ | ||
| μιν ἔνδοθεν αἰδώς : αἰδοῖ δ ' ἐργομένην θρασὺς ἵμερος ὀτρύνεσκεν . τρὶς μὲν ἐπειρήθη , τρὶς δ ' ἔσχετο |
| ποτε οἶκον ἐν ἀνθρώποισιν ἔναιον ὄλβιος ἀφνειὸν καὶ πολλάκι δόσκον ἀλήτῃ τοίῳ , ὁποῖος ἔοι καὶ ὅτευ κεχρημένος ἔλθοι : | ||
| που Ἄσιος : χωλός , στιγματίης , πολυγήραος , ἶσος ἀλήτῃ ἦλθε κνισοκόλαξ , εὖτε Μέλης ἐγάμει , ἄκλητος , |
| , λέκτροις δέ τε δῶκε γυναικῶν εὐόλβων ἐν ἑῇσιν ἔμεν πολίεσσιν ἀρίστοις , κτήματά θ ' ἕξουσιν κλεινὸν βίοτόν τε | ||
| ὅν τινα πότμον ἐπ ' ἀνδράσι γεινομένοισιν , ἀνδράσιν ἢ πολίεσσιν , ἐπικλώσηται ἀφύκτῳ νήματι : τῇ δ ' ὑπὸ |
| ἀνδρός , οὐδ ' ἕρδειν ἔθ ' ὁμῶς ἔργ ' ἀπάλαμνα θέλει . ἑπτὰ δὲ νοῦν καὶ γλῶσσαν ἐν ἑβδομάσιν | ||
| τῆς αὐτοῦ γλώσσης καρτερὸς οὐδὲ νόου : μυθεῖται δ ' ἀπάλαμνα , τὰ νήφοσι γίνεται αἰσχρά , αἰδεῖται δ ' |
| ἐξώρμησεν : ὁ δ ' εὐθὺς ἐπιγνοὺς ἐκεῖνον ἱκέτης ἦν ἐλεεινός , διαβεβαιούμενος ὡς ἀγνοίᾳ μᾶλλον ἢ κακουργίᾳ κατ ' | ||
| μνημονευτικός . , μνημονικός . σχέτλιος ] βραδύς . , ἐλεεινός , δυστυχής . , ἄθλιος . ] ἔχεις ἀπὸ |
| ἔτευξαν εἰ δὲ Κρόνος τοῖσιν μάρτυς πέλοι , αἴσχεσιν αἰνοῖς ἀμφέβαλεν : τοῖσιν γὰρ ἅδεν κύπρις στομάτεσσιν . εὖτ ' | ||
| ἔχων περὶ χερσὶ θοῇσι , τούς οἱ ἐπισταμένως Εὐηνορίδης Ἀγέλαος ἀμφέβαλεν παλάμῃσιν ἐποτρύνων βασιλῆα . Ὣς δ ' αὕτως ἕταροι |
| ἐστιν , ὡς ὁ σὸς λόγος . ὁ δὲ δὴ ἐμὸς ὅστις , πολλάκις μὲν ἤδη εἴρηται , οὐδὲν δὲ | ||
| οὐδὲν κρεῖσσον οἰκείου φίλου . νυμφευμάτων μὲν τῶν ἐμῶν πατὴρ ἐμὸς μέριμναν ἕξει , κοὐκ ἐμὸν κρίνειν τόδε . ἀλλ |
| κεφαλῇ περιθεῖσα καθαπερεὶ κόσμον ὁμοῦ τε ᾄδει καὶ ἄπεισιν οἴκαδε χαίρουσα : οὐ μὴν δὲ ἀφιᾶσιν οἱ θηραταὶ , ἀλλὰ | ||
| οἱ μὲν πάντες ἰῷ κίον ἤματι κείνῳ . ” καγχαλόωσα χαίρουσα , διὰ τὸ ἐν χαλάσματι εἶναι τὴν ψυχήν , |
| , καὶ ἡμᾶς ἔτι νεάζοντας καὶ “ πρώτους ὑπηνήτας ” τελοῦντας ἔπεισεν οὕτως εἰπεῖν ἐξηγουμένους τὸν Ὅμηρον , ὡς καὶ | ||
| ὅτι πρεσβύτας εἶδες οὓς κατέλιπες ἀκμάζοντας , καὶ εἰς ἄνδρας τελοῦντας οὓς ἐν ἐφήβοις εἴασας , καὶ νεανίσκους εἶδες τελοῦντας |
| αὖτε νόῳ φρονέοντα , καὶ ἐσθλὴν κτῆσιν ἀπ ' ἀσχολίης βιότου φορέοντα πρὸς οἴκους . ἔμπαλι δ ' Ἑρμείης δόμῳ | ||
| , χέρσυδρος θανάτῳ πεπαλαγμένα χείλεα σύρων ἀντόμενος γλυκεροῦ τέρμα φέροι βιότου . τῇ πίσυνος λειμῶσι θέρους ἔνι τέρπεο , Καῖσαρ |
| ἄτῃ : αὐτὰρ ὁ μηκάζει μανίης ὕπο μυρία φλύζων , δηθάκι δ ' ἀχθόμενος βοάᾳ ἅ τις ἐμπελάδην φώς ἀμφιβρότην | ||
| ἢ ἐν χάρμῃ δορίληπτοι πέρνανται σφιγχθέντες ἀεικελίοις ὑπὸ δεσμοῖς , δηθάκι καὶ θήρεσσιν ἕλωρ καὶ κύρμα γένοντο , ἢ πότ |
| καὶ ἀνηδόνου δαίμονος : οὐ γὰρ ἡδονὴν ἔχει ὁ ἐμὸς γόος ὥσπερ ὁ τῶν βακχῶν . . . δαίμων : | ||
| ἔρρετε λωβητῆρες ἐλεγχέες : οὔ νυ καὶ ὑμῖν οἴκοι ἔνεστι γόος , ὅτι μ ' ἤλθετε κηδήσοντες ; ἦ ὀνόσασθ |
| τόποις . πῶϋ : ποίμνιον . Δρυτόμος : ξυλουργός . ὀλετήρ : φθορεύς . θῆρας ἐναίρων : κυνηγός . ἐναίρων | ||
| οἷον λουτήρ λουτῆρος , σωτήρ σωτῆρος , καμπτήρ καμπτῆρος , ὀλετήρ ὀλετῆρος , ξυστήρ ξυστῆρος , γενετήρ γενετῆρος , ἐλατήρ |
| πῆμ ' ἀνδράσιν ἀλφηστῇσιν . αὐτὰρ ἐπεὶ δόλον αἰπὺν ἀμήχανον ἐξετέλεσσεν , εἰς Ἐπιμηθέα πέμπε πατὴρ κλυτὸν Ἀργεϊφόντην δῶρον ἄγοντα | ||
| ταῦτα δέ , κἢν δύνῃσι πάλιν Ζεύς , ὡρονομοῦντος Ἄρεος ἐξετέλεσσεν ἐπὶ πλέον , οὕνεκα τῆμος δάκρυα καὶ στοναχὰς φθιμένοις |
| ἦρα παννίκοιο πάλας : οὐκ εἶδέ [ ] νιν ἀέλιος κείνῳ γε σὺν ἄματι πρὸς γαίᾳ πεσόντα . Φάσω δὲ | ||
| ' ἀπὸ Φοινίκης ἱερᾶς τὸν Βύβλινον αἰνῶ : οὐ μέντοι κείνῳ γε παρεξισῶ αὐτόν . ἐὰν γὰρ ἐξαίφνης αὐτοῦ γεύσῃ |
| ἐκεῖνα αὐτῷ προσθεῖναι ; οὐχὶ δὲ πάντας τοὺς λόγους τούτους καταπατήσας ἐπηρμένος ἡμῖν καὶ πεφυσημένος περιπατεῖ μηδ ' ἀνεχόμενος , | ||
| ἐν καλοῖς καὶ ἐπιτηδεύοι τὰ τοιαῦτα πάντα , ὡς μεγαλοπρεπῶς καταπατήσας ' ἅπαντ ' αὐτὰ οὐδὲν φροντίζει ἐξ ὁποίων ἄν |
| ἀνθρωποφθόρε : παρὰ τὸ βροτός καὶ τὸ λοιγός , ὁ ὄλεθρος , βροτολοιγός , κακός ἄκακος : χωρὶς τῶν ἐπὶ | ||
| οὗτός τοι Νεμέου γένετ ' , ὦ φίλε , θηρὸς ὄλεθρος , πολλὰ πάρος μήλοις τε καὶ ἀνδράσι κήδεα θέντος |
| Περγασίδην , ὃν Τρῶες ὁμῶς Πριάμοιο τέκεσσι τῖον , ἐπεὶ θοὸς ἔσκε μετὰ πρώτοισι μάχεσθαι . τόν ῥα κατ ' | ||
| , ἣ μετὰ σῶμα μαρανθέν , ἅτ ' ἐκ δεσμῶν θοὸς ἵππος , ῥηιδίως προθοροῦσα κεράννυται ἠέρι κούφῳ δεινὴν καὶ |
| , ἄλλοτε δ ' αὖτε ἐν πόλει ἀκροτάτῃ : νῦν αὖτέ ἑ δῖος Ἀχιλλεὺς ἄστυ πέρι Πριάμοιο ποσὶν ταχέεσσι διώκει | ||
| , ἀλλ ' αὔτως ἄχθος ἀρούρης : ἄλλος δ ' αὖτέ τις οὗτος ἀνέστη μαντεύεσθαι . ἀλλ ' εἴ μοί |
| οὐδὲ ἐπρίω πόρνας οὐδὲ ἑταιρίδων ἑάλως οὐδὲ ἐποιήσω τοὺς αὐτοὺς υἱέας τε καὶ οἰκέτας ; ἀλλ ' οἷα πολλὰ μὲν | ||
| διαμπερὲς ἤματα πάντα αὐτὸν μὲν λιπαρῶς γηρασκέμεν ἐν μεγάροισιν , υἱέας αὖ πινυτούς τε καὶ ἔγχεσιν εἶναι ἀρίστους . ἡμεῖς |
| γὰρ ἅμ ' ἀνθρώποισι θεοὶ τελέουσιν ἅπαντα , ἀλλ ' ἐσθλῷ κακὸν ἄγχι παρίσταται ἔκ τινος αἴσης : ὣς Νιρῆι | ||
| σὺν ληίδι πολλῇ ἀκαμάτης ἔχε χειρὸς ἀέθλιον , ἀλλά μιν ἐσθλῷ ὕστερον Αἰακίδῃ δῶρον πόρεν , ὁππότ ' ἄρ ' |
| ὁπόσοι κρείττους περιφανῶς γένοιντο . „ Συμφερτὴ δ ' ἀρετὴ πέλει ἀνδρῶν „ ἔφη Ὅμηρος , τὴν κατ ' ἰσχὺν | ||
| Ἑρμῆς δὲ ταπεινούμενος πρὸς πεντεκαιδεκάτην : τὸ τρίγωνον ἡμέρας μὲν πέλει τῆς Ἀφροδίτης , νυκτὸς δὲ πρὸς τὸν Ἄρεα : |
| ' ἔπειτα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων : ὦ Νέστορ Νηληϊάδη μέγα κῦδος Ἀχαιῶν γνώσεαι Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα , τὸν περὶ πάντων Ζεὺς | ||
| σὺν Ἠελίῳ τόδε κέντρον ὁδεύοι : ἐσχατίῃ γενέθλῃ βίοτον καὶ κῦδος ὀπάζει . Ἄρης δ ' ἀντολίηθεν ἀνερχόμενος μεγατόλμους , |
| γυμνασίας μὴ πάντα μιμούμενοι τὰ παρ ' ἐκείνοις κείμενα τοῖς ἀνδράσιν , ἀλλὰ τὰς μὲν ἀρετὰς αὐτῶν λαμβάνοντες , τὰς | ||
| Ἀλεξάνδροιο βεβήκει καλά , τά ῥ ' αὐτὸς ἔτευξε σὺν ἀνδράσιν οἳ τότ ' ἄριστοι ἦσαν ἐνὶ Τροίῃ ἐριβώλακι τέκτονες |
| κλῄζεται ἀντωπὸν Βοσπόριον πέλαγος . κείνην γὰρ τὸ πάροιθε βαρὺς χόλος ἤλασεν Ἥρης ἐς Φάρον : αὐτὰρ ἐγὼ Κεκροπίς εἰμι | ||
| ὄμμα σμερδαλέον βλοσυρῇσιν ὑπαὶ γενύεσσι βεβρυχώς : ὣς ἄρα Πηλείδαο χόλος καὶ λοίγιον ἕλκος θυμὸν ἄδην ὀρόθυνε . Θεοῦ δέ |