βαρεῖαν ἰαχήν , τουτέστι φωνήν , ἔχειν γίνεται βαριχιᾶν καὶ βραγχιᾶν : βραγχιᾶν γὰρ λέγεται τὸ σαπρᾷ καὶ τραχεῖᾳ φωνῇ | ||
, τουτέστιν φωνήν , ἔχειν γίνεται βαριχιᾶν καὶ βραγχιᾶν : βραγχιᾶν γὰρ λέγεται τὸ σαπρᾷ καὶ τραχείᾳ φωνῇ χρῆσθαι , |
λεῖμμα δὲ τὸ διὰ διφθόγγου τὸ λειπόμενον . λύμη καὶ λήμη καὶ λοιμικὴ διαφέρει . ἡ μὲν γὰρ λύμη φθορά | ||
φθορά τίς ἐστιν ἐπὶ ψυχῆς διαβαίνουσα . ἡ δὲ ἑτέρα λήμη ἡ διὰ τοῦ η λευκόν τί ἐστιν ἔνυγρον , |
ἐστὶ ζῷον Γ ἡ φώκη . Ὅμηρος : φωκάων ἁλιοτρεφέων ὀλοώτατος ὀδμή . Γ Λαμίας ὄρχεις Γ : δραστικοὶ γὰρ | ||
κέχυντο βίῃ ῥοπάλοιο δαμέντα . Πρόσθε δέ οἱ δέδμητο κύων ὀλοώτατος ἄλλων Ὄρθρος , ἀνιηρῷ ἐναλίγκιος ὄβριμον ἀλκὴν Κερβέρῳ ὅς |
. δεῖ δὲ ἀμφότερα μίξας ἐπιμελέστατα χρῆσθαι . Καραβὶς ποτάμιος ὀστρακόδερμόν ἐστι λιμναῖον σμικρότατον μὲν τὸ μέγεθος ἐοικὼς δ ' | ||
. δεῖ δὲ ἀμφότερα μίξας ἐπιμελέστατα χρῆσθαι . Καραβὶς ποτάμιος ὀστρακόδερμόν ἐστι λιμναῖον σμικρότατον μὲν τὸ μέγεθος ἐοικὼς δ ' |
λίαν μέλαιναν : οἱ μὲν ἄλλοι Σύραν , ἐγὼ δὲ μελίχλωρον ἀποκαλῶ . ἐγὼ δὲ μόνος μελίχλωρον : οἱ μὲν | ||
Σύραν , ἐγὼ δὲ μελίχλωρον ἀποκαλῶ . ἐγὼ δὲ μόνος μελίχλωρον : οἱ μὲν ἄλλοι Σύραν αὐτὴν καλοῦσιν , ἐγὼ |
αἱ τοιαῦται ποιότητεϲ ἁρμόζουϲιν ἐπιτήδειοϲ . Κρῆθμον ἁλμυρὸν πώϲ ἐϲτι γευομένοιϲ ἅμα βραχείᾳ πικρότητι , διὸ καὶ ἡ δύναμιϲ αὐτοῦ | ||
ὑδατώδη καὶ ὅλωϲ ὅϲα μηδεμίαν ἰϲχυρὰν ἔχειν φαίνεται ποιότητα τοῖϲ γευομένοιϲ ἢ ὀϲμωμένοιϲ αὐτῶν μέϲηϲ πώϲ ἐϲτι δυνάμεωϲ τῶν τε |
τῶν ἀγαθῶν . χαὰ γὰρ παρὰ Λακεδαιμονίοις τὰ ἀγαθά : χαῖον δὲ τὸ εὐγενὲς καὶ ἀρχαῖον , ὁμοίως καὶ τὸ | ||
κάρης εὐρεῖα καλύπτρη , ποιμενικὸν πίλημα : καὶ ἐν χερὶ χαῖον ἔχουσα . καὶ τὸ παρ ' Ἀλκμᾶνι δὲ λεγόμενον |
μέλεσι . Πιτυρίασις οὖν καὶ φαλάκρωσις , ὀφίασίς τε καὶ ἀλωπεκία , πάθη μὲν κεφαλῆς , διάφορα δὲ ἐκ διαφόρων | ||
. περὶ δὲ τὸ τετριχωμένον τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦ γενείου ἀλωπεκία , ὀφίασις , μαδαρότης , φαλάκρωσις . τρίχες δὲ |
σέθεν εὐτυχίαν . δόξαν ἔχω τιν ' ἐπὶ γˈλώσσᾳ λιγυρᾶς ἀκόνας , ἅ μ ' ἐθέλοντα προσέρπει καλλιρόαισι πνοαῖς . | ||
μάχαιραι . πέτρης Ναξίας θοούμεναι : Νάξος Κρήτης νῆσος φέρουσα ἀκόνας . παμάτων : τῶν θρεμμάτων . οὐ στροβίλων λιγνύϊ |
ὡς Σίφνιος . ἀλλὰ καὶ Πεφναῖος , ὡς τοῦ νῆσος νησαῖος , καὶ Πεφναία τὸ θηλυκόν . Πηγαί , παροικία | ||
] ἐν [ δικτύωι ἕλκει ] γέρων ? ? ? νησαῖος ; ὡς ? ? [ ἀμήχανον × – ˘ |
δορκάς , βούβαλος , τραγέλαφος , πύγαργος , ὄρυξ , καμηλοπάρδαλις . ἀεὶ γὰρ τῆς ἀριθμητικῆς θεωρίας περιεχόμενος , ἣν | ||
, πάνθηρες ἑκκαίδεκα , λυγκία τέσσαρα , ἄρκηλοι τρεῖς , καμηλοπάρδαλις μία , ῥινόκερως Αἰθιοπικὸς εἷς . Ἑξῆς ἐπὶ τετρακύκλου |
οὐδὲ τοῖσιν εὐόργοις ἔπος . εὕδοντι δ ' αἱρεῖ κύρτος πύγαργος Δήμητρος ἁγνῆς καὶ Κόρης τὴν πανήγυριν σέβων . χρυσοέθειρ | ||
ἐξόπιν ] ὁ ἐκ τοῦ ὄπισθεν λευκός , ἤτοι ὁ πύγαργος . ἴκταρ ] ἐγγύς . μελάθρων ] τῶν οἴκων |
. στεγανὸς ὁ σκεπασμένος : λέγεται δὲ στεγανὸν καὶ τὸ στεγνότερον : καὶ στεγανόποδες ὄρνιθες : οἱ ἐν ὕδασι διατρίβουσι | ||
, τὰς δὲ ἀμυδρόν , καὶ τῶν ἀμυδρὸν τὰς μὲν στεγνότερον , τὰς δὲ ῥοωδέστερον . ταῖς μὲν οὖν στεγνότερον |
: ἥσυχος . εἰλαπινάζει : εὐωχεῖται , καὶ συμποσιάζει : εἰλαπινάζει ἐστὶ τὸ ὁμοῦ σὺν ἀλλήλοις εἱλούμενον πίνειν , κυρίως | ||
φιλοτιμήματα . Αὐτάρ : δέ . κεχαρημένος : χαίρων . εἰλαπινάζει : θοινεῖ , ἐσθίει , εὐωχεῖται . Δαῖτα : |
. ἐσχημάτισται ] ἐζωγράφηται . Ξ ἐσχημάτισται ] ηὐτρέπισται , ἐζωγράφηται . ἐσχημάτισται ] σῆμα ἔχει . ἐσχημάτισται ] τετύπωται | ||
ἐσχημάτισται δ ' ἀσπίς : ἡ ἀσπὶς δὲ τοῦ Ἐτεόκλου ἐζωγράφηται οὐ μικρὸν τρόπον , ἤτοι οὐ λιτῶς καὶ εὐτελῶς |
ὅμως πρεσβυτέρα καὶ προφερεστέρα . ΔΡΑΚΟΝ . Τὸ θέμα , δέρκω τὸ βλέπω , ὁ μέλλων δέρξω , ὁ ἀόριστος | ||
δέος , ὡς νείφω νέφος . . . . . δέρκω : δέρκω : τὸ ὁρῶ . παρὰ τὸ δρῶ |
ἀμέλγοντας τὰ κοινά . Ἡσίοδος δὲ “ μᾶζά τ ' ἀμολγαίη . ” οἱ δὲ ἀντὶ τοῦ ἀκμαῖον . παρὰ | ||
τὸν τυρόν φησιν ἢ ὄλυραν βεβρεγμένην γάλακτι . μάζα οὖν ἀμολγαίη ἢ τυρὸς ἢ ἄρτος ἐκ γάλακτος ἐζυμωμένος . σβεννυμενάων |
θεῖον ἀπάνθισμα τῶν ἡρώων . καὶ εἴρηται ἄωτος ἀπὸ τοῦ ἄειν , ὅ ἐστι πνεῖν καὶ ὀδωδέναι . νότῳ τρίτον | ||
: αὐτὸς δὲ φίλης αἰῶνος † ἀμερθείς . παρὰ τὸ ἄειν , ὅ ἐστι πνέειν , σημαίνει δὲ τὸ αἰών |
πολυβλαβές . τὸ ἀβλαβές . τὸ βλαβερόν . καὶ τὸ ἀπλήρωτον . ἀβληχρόν βʹ : τὸ ἀβίαστον . καὶ τὸ | ||
. Φιλῶν ἃ μὴ δεῖ οὐ φιλήσεις ἃ δεῖ : ἀπλήρωτον γὰρ ἡ ἐπιθυμία , διὰ τοῦτο καὶ ἄπορον : |
. Ἦ πού τι χαλεπόν ἐστι τὸ ψευδῆ λέγειν . Πικρόν ἐστι θρέμμ ' ἐν οἰκίᾳ γέρων . Οὐδεὶς πονηρὸν | ||
οἱ ἄλλοι δέ . ἐρχθέντες : κρατηθέντες , ἐμπλακέντες . Πικρόν : ἐλεεινόν . ἀνέτλησαν : ὑπέμειναν , ὑπὸ τῶν |
. ἀλλοιοῦται δ ' οὐ λίαν , οὐ διὰ τὸ δύσπεπτον αὐτῶν , ἀλλ ' ὅτι καταπίνομεν τε ταχέως οὐ | ||
ἡ κοιλία γίνεται : τροφήν τε δίδωσιν ὕγραν τε καὶ δύσπεπτον ἅπαν ὄστρεον καὶ πρὸς τὰς οὐρήσεις ἐστὶν οὐκ εὔοδα |
ἄριστον τῶν ἡρώων ἐπαινέσαι ζητῶν οὐ λέοντι ἢ παρδάλει ἢ ὑῒ τὴν ἀλκὴν αὐτοῦ εἰκάζει , ἀλλὰ τῷ θάρσει τῆς | ||
βοὸς ἡ αἲξ ξηρὰ τὴν κρᾶσίν ἐστιν , ἀλλ ' ὑῒ παραβαλλομένη πολὺ διαλλάττει . περιττωματικωτέραν δ ' ἡμῖν οἱ |
πολλοῦ ὄντος : ἑλώδης γὰρ ὁ τόπος . ἱμονιοστρόφου : ἱμονιὰ γὰρ καλεῖται τὸ τῶν ἀντλημάτων σχοινίον , καὶ τὸ | ||
λαλιά : καλιά : δεξιά : σποδιά : ῥοδονιά : ἱμονιὰ τὸ ἀντλητήριον : ὁρμιά : σεσημείωται διὰ τῆς ει |
. . Ἀλεξητήριον : . , . Ἀλεύατο : καὶ ἀλεύατο πολὺν ὅμιλον : τὸ ἀλεύατο , ἐφυλάξατο : εἴρηται | ||
γίνεται . . . . , . ἀλεύατο : καὶ ἀλεύατο πολὺν ὅμιλον , τὸ ἀλεύατο ἀντὶ τοῦ ἐφυλάξατο : |
πρὸ τοῦ γ οὐχ εὑρίσκεται πλὴν τῶν γεγονότων παρὰ τὸ ἀΐσσω , ὡς ἔχει τὸ αἰγίς : αἴγειρος : Αἴγυπτος | ||
φύρδην : μίγω μίγδην . οὕτω Φιλόξενος . Αἴγλη , ἀΐσσω , ἀΐξω : κατὰ συναίρεσιν αἴξω , ὄνομα αἴγλη |
τῆς θαλάσσης ἱκανῶς ψύχει καὶ ξηραίνει καὶ στύφει μετρίως . Χαλβάνη μαλακτικῆς τε καὶ διαφορητικῆς ὑπάρχει δυνάμεως , ξηραίνουσα μὲν | ||
δευτέραν ἀπόϲταϲιν . ἔχει δέ τι καὶ ϲτῦφον μετρίωϲ . Χαλβάνη ὀπόϲ ἐϲτι ναρθηκώδουϲ φυτοῦ , μαλακτικῆϲ καὶ διαφορητικῆϲ οὖϲα |
' οὗ τὸ θαμέες γὰρ ἄκοντες . . . . ἄμαθος : ἡ ψάμμος : παρὰ τὸ ψάμαθος γίνεται ἀποβολῇ | ||
ἀμάθοιο βαθείης . παρὰ τὸ ψάμαθος καὶ ἀποβολῇ τοῦ ψ ἄμαθος . ἢ ἄμυθός τις οὖσα , τουτέστιν ἡ ἀνεπίγνωστος |
. ἠϊόσιν : τοῖς αἰγιαλοῖς . Αἰγιαλὸς ἐτυμολογεῖται παρὰ τὸ ἀΐειν διὰ τὸ ἀνεπιπροσμάχητον , ἢ παρὰ τὸ δίκην αἰγὸς | ||
ἐπίθετον , ὃ δηλοῖ τὴν † ἐνυπόστατον κίνησιν : ἔνθεν ἀΐειν , τὸ ὁρμᾶν , καὶ ἀΐσσειν . οὕτως Μεθόδιος |
γὰρ μετὰ ταλαιπωρίας γίγνεται ᾔδει : η γραπτέον ἐστίν , Ἀττικώτερον τουτὶ νόει κερδαλέον : ἐπωφελές . ἀνθρώπων νόμος : | ||
πρόθεσις ὁλοκληροτέρα καὶ τὸ ἔσωΤὸ . ἄρα πόρρω ἐκτέταται ὡς Ἀττικώτερον , καθὸ καὶ τὸ προπέρυσι πρωπέρυσίν φασι , καὶ |
ἐν πόλει : ὑπὸ Φαίδου ἀνετέθη γλαὺξ ἐν ἀκροπόλει . Γλυκὺ μέλι καὶ πνιξάτω : Τέρπανδρος γὰρ σῦκα ἐσθίων ἐπνίγη | ||
τὸ μᾶλλον καὶ ἀπ ' ἀμφοτέρων ἐς τὸ ἧσσον . Γλυκὺ οὐ γλυκὺ , γλυκὺ ἐς δύναμιν οἷον ὕδωρ , |
καὶ κεχωρίσθαι τῶν πράξεων . λϊγυϊῶδες τὸ ἀσβολῶδες : καὶ καπνῶδες : λιγνὺς γὰρ λέγεται ὁ ἀπὸ καιομένων αἰλαιωδῶν : | ||
ἐπὶ ταῖς χολαῖς ἀμφότεραι συνίστανται : ἀτμῶδες δέ τι καὶ καπνῶδες αὐτὸ τῷ ἐπὶ φλέγματι σηπομένῳ συνιστάμενον σημεῖον τῆς διαφορᾶς |
ποτὲ [ δὲ ] γνόφος : καὶ θηρσὶν αὐτὸς γίνεται παρεμφερής , ἀνέμῳ νεφέλῃ τε καὶ ἀστραπῇ , βροντῇ , | ||
' ὕδωρ , ποτὲ γνόφος : καὶ θηρσὶν αὐτὸς γίνεται παρεμφερής , ἀνέμῳ νεφέλῃ τε καὶ ἀστραπῇ , βροντῇ , |
παρὰ τὸ βουκόλος , τοῦτο παρὰ τὸ βοῦς καὶ τὸ κονῶ , τὸ σημαῖνον τὸ ἐνεργῶ : σημαίνει δὲ τὸ | ||
ὄνειρος : ἀΐσσω αἴγειρος : ἥδω Ἄνδειρος ὄνομα ποταμοῦ : κονῶ Κόνειρος ὄνομα ἔθνους : καίω καυστειρός : τοῦτο τὴν |
υ ὡς ἐπὶ τοῦ ἄως αὔως . ἐπεὶ οὖν ἐστιν ἀάτη , αὐάτη παρ ' αὐτῷ εἴρηται . ἐξαίρετον ἔσχε | ||
λέγοντες . Ἐπεὶ οὖν οὐ μόνον ἄτη , ἀλλὰ καὶ ἀάτη εὑρίσκεται ἀντὶ μεγάλη βλάβη , ἐπιτατικὸν γάρ ἐστι τὸ |
οὐκ ἐμοὶ διὰ τὸ νηστεύειν . , , : Ἴσως ὑπνοποιόν τι μέλος πρὸς ἑσπέραν αὐλούμενον . φησὶ δὲ ὅτι | ||
κυάμου , παιϲὶν ἐρεβίνθου . ἀνώδυνόν ἐϲτι μάλιϲτα φάρμακον καὶ ὑπνοποιόν . Καϲϲίαϲ ⋖ η , ναρδοϲτάχυοϲ ἀμώμου , κρόκου |
βρέχω , μετὰ τοῦ στερητικοῦ α ἀΰω καὶ κατὰ συναίρεσιν αὔω , τὸ ἐξ ἀνομβρίας γινόμενον ' . . . | ||
δρῦς καὶ ἄλλα τινὰ φυτά . Ἐπαφρόδιτος δὲ παρὰ τὸ αὔω , τὸ σημαῖνον τὸ καίω : ἵνα μή ποθεν |
, ὦ Θεαίτητε ; φῶμεν τοῦτο σὸν μὲν εἶναι οἷον νεογενὲς παιδίον , ἐμὸν δὲ μαίευμα ; ἢ πῶς λέγεις | ||
ἢ κατ ' ἐπιτηδειότητα , οἷόν τι , φιλόσοφον τὸ νεογενὲς παιδίον : αὐξανόμενον γὰρ δύναται ἐπιτηδεῦον τὴν ἐπιστήμην ἀσκῆσαι |
διαθέσει τε τᾷ περὶ τὰν ἐπιπρέπῃαν . οὐ γὰρ μῇον αὐλῶ καὶ ἁρμονίας ἁ τῶ ἀγαθῶ βασιλέως ποταύγασις ὀφείλει τρέπεν | ||
ἢ τὸ Ε ἐν δισυλλάβῳ : καλῶ χαλῶ ζηλῶ δηλῶ αὐλῶ πολῶ πωλῶ ἀπειλῶ βουκολῶ ἀμελῶ ὠφελῶ . σεσημείωται τὸ |
πτέρναν ” . διὰ τίνα αἰτίαν χωρὶς ἀπολογίας καταρᾶται τῷ ὄφει , κελεύων ἐν ἑτέροις ὡς εἰκὸς „ στῆναι τοὺς | ||
, ἀλλὰ βοῇ τοὺς ἄλλους ἐπικαλουμένη , τότε ἐναντιοῦται τῷ ὄφει . Λεῖψιν μυρμήκων βουλόμενοι σημῆναι , ὀρίγανον ἱερογλυφοῦσιν : |
τὸ ἵστημι ἐστὶ τὸ ἱστάς καὶ παρὰ τὸ βίβημι τὸ βιβάς , κίχρημι κιχράς , τίθημι τιθείς . ἔδει οὖν | ||
ὁ μὲν Ἀπίων προβαίνοντες : καὶ γὰρ „ ἤιε μακρὰ βιβάς „ . ἢ φωνοῦντες , οἷον προεγκελευόμενοι μετὰ βοῆς |
. . . , πεπάλη : πάσω πάλη καὶ ἀναδιπλασιασμῷ πεπάλη . . . . . . πεπάλη , , | ||
ἦν νῆσος . Πεπάλη . πέσω πάλη , καὶ ἀναδιπλασιασμὸς πεπάλη . Πτωχός . ὁ ἐκπεπτωκὼς τοῦ ἔχειν . Πίθος |
. λέγεται δὲ κατ ' ἔλλειψιν τοῦ Κ Ὀροπαῖος . Κορόπη δὲ Θεσσαλίας πόλις βέλτιον δ ' ὑπονοεῖν , ὅτι | ||
' ἧστινος , ἢ ὅπου Κοροπαῖος : τινὲς Θεσσαλικός . Κορόπη γὰρ πόλις Θεσσαλίας . γράφεται καὶ Ὀρόπειος : Ὀρόπεια |
. . : κινύρετο : . . . κυρίως δὲ κινύρεσθαί ἐστιν ἐπὶ βοὸς καὶ εἴρηται παρὰ τὸ κινεῖν τὴν | ||
μινύρεσθαι δὲ τὸ θρηνεῖν : τὸ δ ' αὐτὸ καὶ κινύρεσθαί φασιν . μισητὴ καὶ μισήτη διαφέρει παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς |
καταπαττόμενος ] ὑπὸ σοῦ ταῖς πληγαῖς διὰ τὰ μαθήματα . παιπάλη γενήσομαι ] ἤγουν ἀφανισθήσομαι καὶ εἰς οὐδὲν ἔλθω . | ||
μονόμετρον βραχυκατάληκτον . τελευταῖος δὲ πάντων τούτων οὗτος καταπαττόμενος γὰρ παιπάλη γενήσομαι . ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι τῶν συστημάτων παράγραφος . |
ἀπ ' αὐτῶν , ἐπειδὰν κινῆται , βαρὺς ὢν καὶ πληκτικὸς τὴν κεφαλὴν ἐνοχλεῖ : διὰ τοῦτο καὶ τὰς ἐμβάσεις | ||
τῆς μήτρας . ὁ δὲ | οἶνος διὰ τὴν ἀποφορὰν πληκτικὸς καὶ καρώδης οὐ μόνον ἐπὶ τῶν οὕτω τρυφερῶν παίδων |
καταγγέλλει βραχείᾳ καὶ διακεκομμένῃ φωνῇ : οὕτω γὰρ ὁμιλεῖν εἰώθει βραδύγλωσσος ὤν . Ὁ δὲ τὸν τρόπον μὴ ἀγνοήσας , | ||
υ : οἷον , ὀξὺς , ὀξύθυμος : βραδὺς , βραδύγλωσσος : ταχὺς , ταχύγραφος : κατὰ δὲ τὸ τέλος |
θεοὶ νεμεσῶσι καὶ ἀνέρες , ὅς κεν ἀεργὸς ζώει , κηφήνεσσι κοθούροις εἴκελος ὀργήν , οἵ τε μελισσάων κάματον τρύχουσιν | ||
κεκρυμμένον ἔχων ἢ κόθουρος ὁ ἀργὸς ἀπὸ τοῦ κάθημι . κηφήνεσσι κοθούροις : κηφήν ἐστι ζῷον μελισσῶν ἀργότατον καὶ ἄκεντρον |
ἄνδρα φύσει τ ' εὐδιάλλακτον ὄντα καὶ οὐκ ἀξιοῦντα πόλεμον ἄσπειστον θυγατρὶ καὶ γαμβρῷ πολεμεῖν , ἐπειδὴ τὸν οἰκεῖον καιρὸν | ||
σκοπεῖσθε , πότερον οἴεσθε δεῖν περὶ βοιδίων καὶ προβατίων ἁρπαγῆς ἄσπειστον πόλεμον φυλάττειν πρὸς τοὺς κτίσαντας καὶ πατέρας , ἐν |
οὗ τὰ φύλλα οὐκ ἔστιν ἀναγνωρίσαι . ἀκριτόφωνοι βαρβαρόφωνοι : συγκεχυμένη γὰρ ἡ τῶν βαρβάρων φωνή . ἀκτέανοι πτωχοί . | ||
σκόπει δὲ καὶ τὴν σύνθεσιν τῶν ὀνομάτων , ὅπως μήτε συγκεχυμένη μήθ ' ὑπερβατὴ ἔσται : τὰ γὰρ οὕτω λεγόμενα |
πηκτή ἀκτή βλαστή . τοῦτό τινες βαρύνουσιν . τὸ μέντοι κίστη βαρύνεται καὶ τὸ πέλτη . τὰ δὲ κύρια βαρύνεται | ||
ἡ ξυλίνη , δι ' ὃ καὶ ἀντίπηξ καλεῖται : κίστη δὲ ἡ πλεκτή . κλῆσις μὲν ἡ εἰς ὁτιοῦν |
εἶναι δοκεῖ ὁ κουφότατος καὶ πλακώδης , εὔθρυπτός τε καὶ ἐμπόρφυρος , ἀφρώδης , ἔτι δὲ δηκτικός , οἷόν ἐστιν | ||
μετὰ ποσῆς πυρώσεως ἀρωματιζούσης , οἰνίζουσαν : ἡ δ ' ἐμπόρφυρος καὶ παχεῖα ἡ γιζηρὰ καλουμένη , ῥοδίζουσα τῇ ὀσμῇ |
λέγεται τὸ εὐυφὲς ἱμάτιον καὶ ἀραιὸν , ὅπερ φαίνεται μὲν εὐυφὲς , τῷ δὲ κατανοοῦντι διεστηκός ἐστι καὶ ἀραιὸν καὶ | ||
Κρατῖνος Ἀρχιλόχοις : εὕδοντι πρωκτὸς αἱρεῖ . εὐήτριον : ἱμάτιον εὐυφὲς ἢ τὸ ὁμαλὸν ὕφασμα . Εὔνοστος : θεὸς ἐπιμύλιος |
. ὀπτᾶται δ ' ἐπ ' ἀνθράκων ἐκφυσωμένη μέχρι τοῦ ὕπωχρον αὐτὴν γενέσθαι ἢ ἐπ ' ὀστράκου καὶ διαπύρων ἀνθράκων | ||
λυκαίνιον ὑπόμηκες : ῥυτίδες λεπταὶ καὶ πυκναί : λευκόν , ὕπωχρον , στρεβλὸν τὸ ὄμμα . ἡ δὲ παχεῖα γραῦς |
: δεσμοῦσι ἀλυσθαίνοντος δέ , τουτέστιν ἀδημονοῦντος , καὶ ἐν ἄλῃ τυγχάνοντος , ἤγουν ἀδημονίᾳ . * ἀλυσθαίνοντος : λύπαις | ||
Ἀλαζών : ὁ ἀπατεὼν † ἢ κομπαστής , ὁ ἐν ἄλῃ καὶ πλάνῃ ζῶν . ἢ ὁ ἐκ τοῦ ἀλᾶν |
τοῦ Φορωνέως , καὶ ὁ οἰκήτωρ Κάριος . ἔστι καὶ Καρίνη . ἔστι καὶ Καριάτης . ἔστι καὶ Καριᾶτις , | ||
' , ἣν Λεσβόθεν ἦγε . πῶς δὲ δύναται ἡ Καρίνη Λεσβία εἶναι , εἰ μὴ ἄρα ῥητέον , ὅτι |
. . . . ἀκράαντον : ἀτελείωτον , ἀπλήρωτον : κραίνω γὰρ τὸ ἐπιτελῶ , κρανῶ ὁ μέλλων , κέκρακα | ||
παρὰ τὸ κρατῶ κράτωρ καὶ αὐτοκράτωρ . ἢ παρὰ τὸ κραίνω , τὸ τελειῶ , κράτωρ καὶ ἐν συνθέσει αὐτοκράτωρ |
, Νῆφος Πραξιθέας , Λυσίππης Ἐράσιππος , Λυκοῦργος Τοξικράτης , Βουκόλος Μάρσης , Λεύκιππος Εὐρυτέλης , Ἱπποκράτης Ἱππόζυγος . οὗτοι | ||
τὸ ἄννεμε ἀντὶ τοῦ ἀνάγνωθι : καὶ ἀννείμῃ Δωριστὶ ὁ Βουκόλος . Τοῦ τρίτου εἴδους ἡ στροφὴ καὶ ἀντίστροφος κώλων |
ἡ δ ' ἡμετέρα θερμασία πρὸς τῷ παχυμερὴς εἶναι καὶ ἀτμώδης ἔτι καὶ ἀσθενής ἐστιν , ὡς μὴ ῥᾳδίως μεταβάλλειν | ||
ἐκ τῶν ὑδάτων τῆς γῆς , ἣ μὲν ὑγρὰ καὶ ἀτμώδης , ἣ δὲ ξηρὰ καὶ καπνώδης . καὶ ἡ |
τὸ ἀποδιώκειν τῇ ὀσμῇ τοὺς ὄφεις . καλεῖται δὲ καὶ βλῆχρον . πτέριν : βοτάνη συγκαμπτή . ἦ ῥα λεαίνας | ||
τὸ ἀποδιώκειν τῇ ὀσμῇ τοὺς ὄφεις . καλεῖται δὲ καὶ βλῆχρον . πτέριν : βοτάνη συγκαμπτή . ἦ ῥα λεαίνας |
ἡ καὶ κογχύλη λεγομένη , κηρύκιόν ἐστι μικρόν , ὥσπερ ὀνύχιον . αὕτη ὑποθυμιωμένη ἀναδρομὰς ὑστέρας παύει καὶ πνιγμοὺς ἀποσοβεῖ | ||
] . ἀπὸ τοῦ σφραγὶς τὸ δακτύλιον , ὄνυξ τὸ ὀνύχιον καὶ τοῦ ἀργὸς καὶ τοῦ κομῶ τὸ ἐπιμελοῦμαι . |
προσελθὼν τῷ Φωκίωνι , χρῆσόν μοι , ἔφη , τὴν ῥυπαρὰν χλαμύδα , ἣν εἰώθεις φορεῖν παρὰ τὴν στρατηγίαν . | ||
: ἡ μὲν γὰρ Ἀφροδίτη τὴν νύμφην μοιχαλίδα τε καὶ ῥυπαρὰν σημαίνει , εἰ δὲ Σελήνη , χωρισμὸς γίνεται παρ |
ὡς καὶ τὰς Ἐρινύας , ὀφείλων λέγειν δυσμενίδας , ἐν εὐφήμῳ ὀνόματί φησιν Εὐμενίδας : καὶ ” σεμνῶν Κορυβάντων , | ||
τοῦ σώματος . ἔτι δὲ ὁ μὲν χαῖρε εἰπὼν μόνον εὐφήμῳ τῇ ἀρχῇ ἐχρήσατο , καὶ ἔστιν εὐχὴ τὸ πρᾶγμα |
ἄμυξα . ἦλθε δὲ Νηρῆος θυγάτηρ , Θέτις ἀργυρόπεζα , σηπίη εὐπλόκαμος , δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα , ἣ μόνη ἰχθὺς | ||
ἄμυξα . ἦλθε δὲ Νηρῆος θυγάτηρ , Θέτις ἀργυρόπεζα , σηπίη εὐπλόκαμος , δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα , ἣ μόνη ἰχθὺς |
ὡς τέφρα γιγνομένη , καὶ αὖθις μηλινοειδής , καὶ ἄλλοτε μελαινομένη , καὶ ἄλλοτε εἰς † ὄψιν † ἄγει τοὺς | ||
ἐϲτὶν ἡ θειόχρουϲ λεῖα ὁμαλὴ καθαρὰ καὶ ἐν τῇ θίξει μελαινομένη ταχέωϲ . Πομφόλυξ ἀρίϲτη ἐϲτὶν ἡ Κυπρία , ἐν |
ἢ τῆς δεινῆς καὶ ὀργίλης . * ἀμυδρῆς : ἀσθενοῦς ἴκτις δὲ ἡ λεγομένη ἀγρία γαλῆ : καὶ Ὅμηρος κρατὶ | ||
. καὶ ὁ μὲν ἰχνεύμων ἄνδρας σημαίνει , ἡ δὲ ἴκτις γυναῖκας . Θεὸς εἴ τις ὑπολάβοι γενέσθαι , ἱερεὺς |
, ἀλλ ' ἀγεληδόν , καὶ σκάρος δὲ ἀπὸ τοῦ σκαίρειν , καὶ χαρίς , ἀφύαι δὲ ὡς ἂν ἀφυεῖς | ||
γίνεται παράγωγον , ὡς ἀφύω ἀφύσσω , καὶ παρὰ τὸ σκαίρειν , τὸ κινεῖν τὴν συνεχῆ κίνησιν τῶν βλεφάρων , |
Ἡλιόδωρος θέλει δηλοῦν ἀπὸ μέρους τροφῆς , οὐκ ἀπιθάνως . χραισμεῖν βοηθεῖν , ἀπὸ τοῦ χρείαν τινὰ ἔχοντά τινος βοηθείας | ||
μηνιόωσιν ; ἄμμι γε μὴν νόος ἔνδον ἀτύζεται , ἱεμένοισιν χραισμεῖν εἰ δὴ πρόχνυ γέρας τόδε πάρθετο δαίμων νῶιν : |
ἐν δέ νυ θάλψαις ἤια κριθάων νεοθηλέα φυλλάδα τ ' ἰσχνήν πηγάνου ἥν τ ' ὤκιστα βορῇ ἐπεσίνατο κάμπη , | ||
σὺν ἐμοὶ ᾄσατε ἢ ἐπιπνεύσατε ᾆσαι . ῥαδινήν : τὴν ἰσχνήν : ἀκρίδι γὰρ αὐτὴν παρέβαλεν ὁ Μίλων . ῥαδινάν |
τρύπημα , ὡς δοκεῖν εἶναι τηλία , σανὶς ἡ λεγομένη κάρδοπος : τηλία δὲ ἡ σηλία , ὥσπερ τὸ σήμερον | ||
βωλοκόπος , σφῦρα , σκαλίς , ὅλμος , ὕπερον , κάρδοπος , ἡ καὶ θυΐα , δοῖδυξ ὁ καὶ ἀλετρίβανος |
ποτὲ κατασχόντος , ἔχρησεν ὁ θεὸς ἱκετηρίαν θέσθαι καὶ τὸν Λιμὸν ἐξιλεώσασθαι . Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἀνῆκαν αὐτῷ τὸ ὄπισθεν | ||
, ὅστις σὺν γυναικὶ † πέλεται , οὐδ ' αἶψα Λιμὸν οἰκίης ἀπώσεται , ἐχθρὸν συνοικητῆρα , δυσμενέα θεῶν . |
οἴνου πινόμενον . Ὑποστρώματα προφυλακτικά . Ὑποστρωννύμενα δὲ ταῖς κοίταις ἄγνος , ἀβρότονον , ἔχιον , καλαμίνθη , κόνυζα , | ||
ὄφεις ἡ ἔνδροσός τε καὶ νοτερὰ καλαμίνθη φασὶ καὶ ὁ ἄγνος . τοῦτόν τοι καὶ ἐν Θεσμοφορίοις ἐν ταῖς στιβάσι |
ψαίρειν ἱστίον λέγομεν . [ πλεκτάνην δὲ , ] τὴν εἵλησιν . αἱ δὲ αὖραι διακινοῦσι τὴν πλεκτάνην τοῦ καπνοῦ | ||
τὸ χαλῶ , καὶ συγκοπῇ , χλῶ . τὸ κατὰ εἵλησιν χαλώμενον . ὄνομα χλὸς , καὶ κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν κόχλος |
ἑαυτοῦ μούσας αὐτὸν φιλοσοφεῖν οἱ σοφοὶ τούτων φασί . Ἡ γλαῦξ ἐπί τινα σπουδὴν ὡρμημένῳ ἀνδρὶ συνοῦσα καὶ ἐπιστᾶσα οὐκ | ||
ἐστιν ὄρνις ; Οὐ γάρ ἐστι Σποργίλος ; Χαὐτηί γε γλαῦξ . Τί φῄς ; Τίς γλαῦκ ' Ἀθήναζ ' |
ἕκαστον γὰρ τῶν ἀδιαφόρων παρὰ τὰς διαφόρους περιστάσεις ὁτὲ μὲν προηγμένον φαίνεσθαι , ὁτὲ δὲ ἀποπροηγμένον . εἰ γοῦν , | ||
μὲν καὶ οἱ ἀπὸ τῆς Στοᾶς : μὴ εἶναι δὲ προηγμένον ἀδιάφορον τὴν ὑγείαν καὶ πᾶν τὸ κατ ' αὐτὴν |
τοῦ ἀφένους , ἡ δοτικὴ τῷ ἀφένει καὶ ἐν συγκοπῇ ἄφνει ' . . . . ἀφραδίῃσιν : ἀβουλίαις , | ||
. . . ἄφνει : οἷον : ὃ δ ' ἄφνει πέποιθεν . ἔστιν ἄφενος καὶ ἀρσενικῶς καὶ οὐδετέρως : |
, ἀλλ ' ὑδατώδης μᾶλλον : ἡ δὲ τὰς ἀναστομώσεις κλείουσα παχυμερὴς ψυχρά . παραδείγματα τούτων ἀραιωτικῆς μὲν φύσεως χαμαίμηλον | ||
πέλαγος προβεβλημένη δύο : τούτων δὲ μεταξὺ ἡ νῆσος ἵδρυται κλείουσα τὸν κόλπον , παραβέβληται γὰρ αὐτῷ κατὰ μῆκος : |
ἀγωνιστικόν ἀψύχων ζωοθηρικόν πεζοθηρικόν ὑγροθηρικόν◄ ►τὸ ὑγροθηρευτικόν ἔνυδρον πτηνόν ἑρκοθηρικόν πληκτικόν πυρευτικόν ἀγκιστρευτικόν τριοδοντιακόν ἀσπαλιευτικόν◄ : , : . ἄττα | ||
δύσθραυστον , πλῆρες , μεμυκός καὶ τὸ τῇ ὀσμῇ δὲ πληκτικόν , γεύσει δὲ δριμὺ καὶ ὑπόπικρον . Κασίας ἐστὶ |
τῶν δυσχερῶς τινὸς τυγχανόντων . Καὶ κόρκορος ἐν λαχάνοις : κόρκορον Πελοποννήσιοι φασὶν εἶναι λάχανόν τι τῶν εὐτελῶν ἄγριον : | ||
. Μὴ σύ γ ' ἑλιχρύσοιο λιπεῖν πολυδευκέος ἄνθην , κόρκορον ἢ μύωπα , πανάκτειόν τε κονίλην , ἥν τε |
βρῶμα : τὸ δὲ τοῦτο ποιεῖν καροῦν Ἀντιφῶν φησίν . κεφαλαλγὲς σιτίον , ὡς τὸν τοῦ φοίνικος ἐγκέφαλόν φησιν ὁ | ||
ἐμπέσῃ : Κοινῶς δὲ τὸ γάλα τρόφιμον καὶ εὒχυμον : κεφαλαλγὲς δὲ τοῖς ῥᾳδίως πληρουμένοις τὴν κεφαλήν , καὶ οἷς |
Ἐγκέφαλός ἐστι λευκὸς , μαλακὸς , ὥσπερ ἐξ ἀφροῦ τινος πεπηγὼς , ὑγρὸς καὶ θερμός . λθʹ . Παρεγκεφαλίς ἐστιν | ||
ἐξεχύθη καὶ τέθνηκεν , ὁ δὲ δημιουργικὸς αὐτοῦ λόγος , πεπηγὼς καὶ συγκεκροτημένος καὶ οἷον ἀθάνατος καὶ ἐρρωμένος διαμένων καὶ |
. τῷ πελάζω καὶ ἐμπελάζω παράκειται τὸ ἐμπελαδόν , τῷ σχέθω σχεδόν , τῷ κρίνω κριδόν καὶ διακριδόν , φαίνω | ||
ἀσκηθής , † οὐ παρβεβλημένος † . εἴρηται παρὰ τὸ σχέθω κατὰ σύνθεσιν καὶ ἔκτασιν καὶ τροπὴν ἀσκηθής , ὁ |
ἀπηγόρευται μὴ εἶναι , ἀλλ ' ἐστὶ τῇ ἀληθείᾳ ζῷον θαλάσσιον , ὃν καί τις τῶν καθ ' ἡμᾶς εὑρὼν | ||
ἐν τοῖς προεκκειμένοις , ὡς μὲν Νίκανδρός φησι , τὸ θαλάσσιον αἰδοῖον , ὡς δ ' ὁ Ἡρακλείδης ἐν Ὀψαρτυτικῷ |
αὐτοῦ , τάχιστα βάλλει αὐτὸν ἐκεῖσε τῷ δόρατι . θ βραδύνεται ] βραδεῖαν τὴν χεῖρα ἔχει . βραδύνεται ] βραδύς | ||
Οἰδίπους , τί μέλλομεν χωρεῖν ; πάλαι δὴ τἀπὸ σοῦ βραδύνεται . Ὁ δ ' ὡς ἐπῄσθετ ' ἐκ θεοῦ |
Μουσῶν κατοχή τε καὶ μανία λαβοῦσα ἁπαλὴν καὶ ἄβατον ψυχὴν ἐγείρουσα κἀναβακχεύουσα κατά τε ᾠδὰς καὶ κατὰ τὴν ἄλλην ποίησιν | ||
τὰ αἰσθητὰ παρ ' ἄλλου ἐνιεμένη σείουσα καὶ ἐλαύνουσα καὶ ἐγείρουσα καὶ ὠθοῦσα τὰ μεταλαβόντα αὐτῆς , ὥστε μὴ εὕδειν |
] ! ] αντες ἡ νῆσος 〚 Πάφος 〛 ] ἐριούνης ? ? Κύπρος , ἡ μη [ ] νι | ||
υ , ἐριούνης : τὸ δὲ ἐρι ἐπιτατικὸν ἐστὶν , ἐριούνης ὢν , ὁ μεγάλως ὠφελῶν . Ἡρωδιανός . Εἷμα |
. . . ἀφοσιοῦται : πληροῦται : ὅσιος ὁσιῶ καὶ ἀφοσιῶ ' . . . . ἁφόωντα : ψηλαφῶντα : | ||
τοῦ μισθώσαντας τὰ τέλη τοῦ λιμένος . . . . ἀφοσιῶ ] οἱονεὶ ἀπολογοῦμαι τοῖς θεοῖς ὑπὲρ τῆς πόλεως καὶ |
κίε . ἰὼ ἰώ [ Περσὶς αἶα δύσβατος . ] ἰωὰ δὴ κατ ' ἄστυ . ἰωὰ δῆτα , ναὶ | ||
γῆ . δύσβατος ] † ἡ ἐν κακοῖς βᾶσα . ἰωὰ ] † θρηνήματα οὐδετέρως ἐστί . κατ ' ἄστυ |
δὲ σφόδρα καὶ ὁ αἰγίλωψ τὴν γῆν , καί ἐστι πολύρριζον καὶ πολυκάλαμον : ἡ δὲ αἶρα παντελῶς ἀπηγριωμένον . | ||
. ταῦτα μὲν οὖν καὶ ὀλιγόρριζα : ὁ δὲ θραύπαλος πολύρριζον . συμβαίνει δὲ τοῖς ἄλλοις τοῖς μὴ κατὰ βάθους |
οὐ κάρτος ἔχει : τοῖός μιν ἀθέσφατος ὄχλος αἰόλος ἀμφιέπει δυσπαίπαλος ἑρπηστήρων . δὴ τότε δὴ βαρύθων ἔστη κρατερῆς ὑπ | ||
ἁπαλή τε : τάχ ' αἰγὸς ἂν ἀντιφερίζοι τρηχυτάτῃ χαίτῃ δυσπαίπαλος , οὐκ ὀΐεσσι . Τοίην που καὶ σοῦβος ἔχει |
ἄλλοις δὲ πλείοσιν αἱ πρασοκουρίδες . ταύτας μὲν οὖν ἡ κράστις ἀθροισθεῖσα ἀπόλλυσι καὶ ὅταν κόπρος ἀθρόα που καταλάβῃ : | ||
εἶδος . ὁ δὲ χόρτος καὶ χιλὸς καὶ βοτάνη καὶ κράστις , ἀφ ' οὗ καὶ τὸ ἀγγεῖον ὃ ἐπὶ |
τόσον ἔσσεται εἶδαρ , ὅσσον ἐνιπλῆσαι γαστρὸς χάος , ὅσσον ἄαπτον ἐς κόρον ἀμπαῦσαι κείνων γένυν ; οἱ δὲ καὶ | ||
ὡς καθαπτομένη τοῖς ἔπεσιν . ἐμφατικώτερον δὲ τὸ ψιλοῦν : ἄαπτον γάρ ἐστι τὸ δεινόν [ . . ἄαπτος δεινός |
τῆς δύσεως διενηνέχθαι καὶ διαλυθῆναι συμφερομένην τοῖς κύμασι . ἐναλίᾳ βᾶμεν : συμβεβηκέναι καὶ εἰς ταὐτὸ γε - γενῆσθαι τῇ | ||
δαιμονίαν . πεύθομαι δ ' αὐτὰν κατακˈλυσθεῖσαν ἐκ δούρατος ἐναλίαν βᾶμεν σὺν ἅλμᾳ ἑσπέρας ὑγˈρῷ πελάγει σπομέναν . ἦ μάν |
θέρος αὐχμηρὸν καὶ βόρειον γένηται , τὸ δὲ φθινό - πωρον ἔπομβρον καὶ νότιον , κεφαλαλγίαι ἐς τὸν χειμῶνα γίνονται | ||
ὀψὲ δὲ καὶ τελειοῖ τὸν καρπὸν πρὸς τὸ μετό - πωρον . τὸ δ ' ὅλον ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν ἅπασα |
διὰ τοῦ ΥΝΩ ῥήματα ὑπερδισύλλαβα βαρύτονα ἐκτείνει τὸ Υ : ὀτρύνω μολύνω . [ Ἀττικοὶ δὲ βαρύνοντες τὸ Υ ἐκτείνουσιν | ||
τινὰ ἢ τὸν διεγειρόμενον γίνεται : ὥστε ταὐτόν ἐστι λέγειν ὀτρύνω σε καὶ ὀτρύνω ἐν σοὶ τόδε . Λυσιπόνοις ] |
. ] : ἀστεμφής . . . καὶ ἀστεμφέως : ἀμετακινήτως , ἰσχυρῶς . παρὰ τὸ στέμβω , ὃ σημαίνει | ||
τῷ συνεστάναι πλήσσοντες . τὸ ἐπισταδὸν ἀντὶ τοῦ ἐπιστατικῶς καὶ ἀμετακινήτως . φορβάδος ἀμφὶ βοός : ὑπὲρ νομάδος καὶ εὐτραφοῦς |
δὲ καὶ Σίγειον ἀκρωτήρια τῆς Ἰλίου . Ἀβαρνίδος : ἡ Ἀβαρνὶς πόλις τῆς Λαμψάκου . ὠνομάσθη δὲ ἀπὸ αἰτίας τοιαύτης | ||
αὐτῆς καὶ Ὅμηρος : καὶ Πιτύειαν ἔχον . ἡ δὲ Ἀβαρνὶς τοῦ Ἑλλησπόντου , ἣ τὸ παλαιὸν Ἀπαρνὶς ἐκαλεῖτο , |
ῥόος Αἰσήποιο ἄστυ τε καὶ πεδίον Νηπήιον Ἀδρηστείης ] πεδίον Νηπείας ἐστὶ περὶ Κύζικον : μνημονεύει δ ' αὐτοῦ καὶ | ||
κολῶναι τοῖς Ἀργοναύταις ἐφαίνοντο . καὶ πεδίον Νηπήιον : πεδίον Νηπείας ἔστι περὶ Κύζικον . μνημονεύει δὲ αὐτοῦ καὶ Καλλίμαχος |
. . . , . = . . Σ : στόμις : ἵππος ἀπειθὴς καὶ βίαιος , ὅν τινες ἄστομον | ||
ναῦλα ὀμείχματα ὀργάζειν οὐρανιζέτω πάλμυδος πεφρασμένος πρέψαι Σκάμανδρος στέμβω Στερνόφθαλμοι στόμις σχελίδες τραγέλαφος τρίσζωος ὑπερτερώτερος Φρύγες / Φρυγία φυξίμηλα χαλιμάδες |
” ἐπὶ τελευτῇ δὲ τοῦ λόγου διαβάλλων τὴν πόλιν ὡς πνιγηρὸν οἰκητήριον τὸ ἐπὶ πᾶσιν ὧδε ἀνεφθέγξατο : ” ἀλλ | ||
τὸ θέρος ψυχρὰ γίνηται ἥ τε ὄπωρα γίνεται καὶ μετόπωρον πνιγηρὸν καὶ οὐκ ἀνεμῶδες . Οἱ πρῖνοι ἐὰν εὐκαρπῶσι χειμῶνες |
φάσαι , ὅ ἐστι φονεῦσαι , ὅθεν καὶ φάσγανον , νεαλὲς δὲ τὸ νεωστὶ ἑαλωκὸς οἷον ἰχθύς : δύναται δὲ | ||
, ὅ ἐστι φονεῦσαι : ὅθεν καὶ τὸ φάσγανον . νεαλὲς δὲ τὸ νεωστὶ ἑαλωκός , οἷον ἰχθύς : δύναται |
τὸν μοχλὸν τὸν σιδηροῦν ἐπέθηκεν αὐτῇ ἐκ πλαγίων καὶ ἐστέναξε στεναγμῷ μεγάλῳ καὶ κλαυθμῷ . Καὶ ἤκουσεν ἡ παρθένος ἣν | ||
βραχύτατον φθέγξασθαι , ὃ καὶ ἄναρθρόν ἐστιν , μυγμῷ ἢ στεναγμῷ παραπλήσιον . κέχρηται δὲ αὐτῷ καινότατα Φερεκράτης τί δ |