τὸν Αἰακόν , καὶ Φθιώτης διὰ τὴν προσεχῆ πατρίδα τὴν Φθίαν , καὶ Θετταλὸς διὰ τὴν πόρρω πατρίδα τὴν Θετταλίαν | ||
πρὸς Διὸς μαντεῖα Δωδωναῖ ' . ἐπεὶ δ ' ἀφικόμην Φθίαν , δοκεῖ μοι ξυγγενοῦς μαθεῖν περὶ γυναικός , εἰ |
: Φρίξος Μινυήιος ] Μινυήιος ὁ Ἰώλκιος : τὴν γὰρ Ἰωλκὸν Μινύαι ὤικουν , ὥς φησι Σιμωνίδης ἐν Συμμίκτοις . | ||
καὶ Ἀθάμας . ὁ δὲ Σκήψιος Δημήτριός φησι τοὺς τὴν Ἰωλκὸν οἰκοῦντας Μινύας προσαγορεύεσθαι . Παγασαί : ἀκρωτήριον Μαγνησίας : |
διόπερ πρὸς Περσέα ἐξαπέστειλαν εἰς Μακεδονίαν , ἐπαγγελλόμενοι παραδώσειν τὴν Ἤπειρον . , . . ) Ὅτι Ὁστιλίου τοῦ ὑπάτου | ||
τῷ Ἀκτίῳ θάλατταν , ἔνθα τοι καὶ τὸν χῶρον καλοῦσιν Ἤπειρον , κεφάλων εἰσὶ κατὰ ἴλας ὡς ἂν εἴποι τις |
καλούμενον ὄρος ἐθεάσατο τὰς πέριξ νήσους , κατιδὼν δὲ καὶ Κρήτην , καὶ τῶν πατρῴων ὑπομνησθεὶς θεῶν , ἱδρύετο βωμὸν | ||
] Πασιφάης [ ] [ ἦσαν πάντες ? ] τὴν Κρήτην ἐπεὶ πολλαὶ ἐκεῖ [ κυπάρισσοι ] γίγνονται [ ! |
τοὺς Δολίονας Πελασγοὺς ὄντας καὶ ἐχθρωδῶς διακειμένους πρὸς τοὺς τὴν Θεσσαλίαν καὶ Μαγνησίαν κατοικοῦντας διὰ τὸ ἀπελασθῆναι ὑπ ' αὐτῶν | ||
τὸ δὲ αὐτὸ τοῦτο γίνεται ἐπί τε Ὀνοχώνου τοῦ κατὰ Θεσσαλίαν καὶ Πηνειοῦ καὶ Παμίσου : ὅταν γὰρ εἰς ταὐτὸ |
' αὐτῇ λόγοι : μόνους γὰρ ἄνδρας ἡγούμενοι τοὺς ἐς Τροίαν στρατεύσαντας ἀμελεῖτε πλειόνων τε καὶ θειοτέρων ἀνδρῶν , οὓς | ||
δὲ μνησικακοῦσα θεραπεύσειν οὐκ ἔφη . Ἀλέξανδρος μὲν οὖν εἰς Τροίαν κομιζόμενος ἐτελεύτα , Οἰνώνη δὲ μετανοήσασα τὰ πρὸς θεραπείαν |
ἥλω νηῦς ἡ Σιδωνίη , ὥστε Πυθέην οὕτω σωθῆναι ἐς Αἴγιναν . Ὡς δὲ ἐσεῖδε τὴν νέα τὴν Ἀττικὴν ὁ | ||
αἱ νῆες ἤδη περιπεπλευκυῖαι καὶ ὁρμισάμεναι ἐς τὴν Ἐπίδαυρον τὴν Αἴγιναν κατεδεδραμήκεσαν : καὶ οὐκ ἔφη ὁ Θηραμένης εἰκὸς εἶναι |
βασιλέως καὶ τῶν Ἑλλήνων ἐπαρθέντων , τραπῆναι πρὸς φυγὴν τοὺς Κόλχους , καὶ κατὰ τὸν διωγμὸν τοὺς πλείστους αὐτῶν ἀναιρεθῆναι | ||
διὰ τούτων πρώτην ναῦν περάσαι τὴν Ἀργὼ , ἥτις εἰς Κόλχους Ἰάσονα ἤγαγεν . Ἀπὸ δὲ Κυανέων εἰς τὸ Ἱερὸν |
] : ἁλωμένην ? [ δόλωι ] [ ] Δαναῶν Ἴλιον ! ! ! ! ! ! Τί ὀξὺ ] | ||
ἀπ ' αὐτοῦ χρησμόν , μὴ ἂν ἄλλως πορθηθῆναι τὸ Ἴλιον , εἰ μὴ τὰ ὀστᾶ Πέλοπος ἐκ Λετρίνης ἐνέγκοιεν |
: φησὶ γάρ που ὧδε : Θαργηλία Μιλησία ἐλθοῦσα εἰς Θετταλίαν ξυνῆν Ἀντιόχωι Θετταλῶι βασιλεύοντι πάντων Θετταλῶν . αἱ δὲ | ||
} κῶν γενομένους εἰς τὴν τότε μὲν Αἰολίδα νῦν δὲ Θετταλίαν ὀνομαζομένην στρατεύσασθαι , καὶ τοὺς τὴν γῆν νεμομένους ἐξελάσαντας |
ἐλέφαντα τὸν εἰς τὰς φολίδας ἐκρίθη . καὶ φυγὼν εἰς Ἦλιν ἐργολαβῆσαι τὸ ἄγαλμα τοῦ Διὸς τὸ ἐν Ὀλυμπίᾳ λέγεται | ||
καθάπερ καὶ Ὅμηρος εἴρηκε , τὴν μὲν τῶν Ἐπειῶν ὀνομάζων Ἦλιν „ ἠδὲ παρ ' Ἤλιδα δῖαν , ὅθι κρατέουσιν |
Τίρυνθα , ταύτην αὐτῷ Κυκλώπων τειχισάντων . μερισάμενοι δὲ τὴν Ἀργείαν ἅπασαν κατῴκουν , καὶ Ἀκρίσιος μὲν Ἄργους βασιλεύει , | ||
ἔδοσαν , εἴτε μὴ κτανὼν θέλοιμ ' ἄγεσθαι πάλιν ἐς Ἀργείαν χθόνα . ἐμοὶ δ ' ἔδοξε τὸν μὲν ἐν |
εἰς βοῦν μετημείφθη οἶδεν , οὔτε τὸ πῶς ἐφονεύθη ὁ Ἄργος , ὡς γυνή . : ἀπεστέρησεν ] Καὶ γὰρ | ||
δὲ ὁ τραγικός φησι σὺν Αἰγυπτίοις τὸν Αἴγυπτον ἥκειν εἰς Ἄργος . λέγεται δέ τις ἐν Ἄργει Πρὼν , ὅπου |
ἐγγὺς κειμένην τ ' αὐτῆς Ἴκον νῆσον συνοικίζουσι , τὴν Σκῦρον δὲ καί [ τὴν ] Σκίαθον ἐκ Θρᾴκης διαβάντες | ||
ἐκ Σκύρου Θησέα , ἄλλως δὲ οὐκ εἶναί σφισιν ἑλεῖν Σκῦρον : ἀνεῦρε δὲ [ δὴ ] τὰ ὀστᾶ τοῦ |
ὡς κατηγωνίσαντο τὰς Ἁρπυίας . ἑξῆς δέ ἐστι τὰ περὶ Κυρήνην τὴν Ὑψέως καὶ Ἀρισταῖον τὸν Ἀπόλλωνος καὶ αὐτῆς τῆς | ||
εἰς Σικελίαν ἐγένοντο Διονυσίου μισθοφόροι , τινὲς δ ' εἰς Κυρήνην ἔπλευσαν , περὶ τρισχιλίους ὄντες , καὶ μετὰ τῶν |
, ] κάππεσον ἐν Λήμνῳ . ἀντὶ τοῦ εἰς τὴν Λῆμνον . ὑστριχίδι : Ἐκ δέρματος μετ ' αὐτῶν τῶν | ||
δὲ νισσομένοισιν Ἄθω ἀνέτειλε κολώνη Θρηικίη , ἣ τόσσον ἀπόπροθι Λῆμνον ἐοῦσαν ὅσσον ἐς ἔνδιόν κεν ἐύστολος ὁλκὰς ἀνύσσαι , |
καὶ εὑρὼν τὴν πατρίδα τυραννουμένην ὑπὸ Πολυκράτους , ἀπῆρεν εἰς Κρότωνα τῆς Ἰταλίας : κἀκεῖ νόμους θεὶς τοῖς Ἰταλιώταις ἐδοξάσθη | ||
ὑγίειαν : τῷ μὲν δὴ Συρακούσσας δοῦναι κτίζειν τῷ δὲ Κρότωνα . καὶ δὴ συμβῆναι Κροτωνιάτας μὲν οὕτως ὑγιεινὴν οἰκῆσαι |
' Εὐρυμέδοντι Παμφυλίας ποταμῷ ναυσὶ καὶ πεζῇ μαχεσαμένων ἐπί τε Κύπρον καὶ Αἴγυπτον ἐλθόντων . περὶ τῶν ἐν Τανάγρᾳ μαχεσαμένων | ||
' ἐξονόμηναν Σαρδώ τ ' Εὔβοιάν τ ' ἐπὶ δὲ Κύπρον ἠνεμόεσσαν Δὴ τότε φορμίζοντος , ἀπὸ σκοπέλου νιφόεντος Σειρῆνες |
φησι διὰ τὸν Νεπτόλεμον , ὅτι τότε παρακαλούμενος παραχωρῆσαι τὴν Ἑρμιόνην ὑπερεῖδεν καὶ νῦν αὐτῆς ἀποστερεῖται : ἄλλως : τῶν | ||
παρὰ Ἰκαρίου μνηστεύεται Πηνελόπην . Μενέλαος μὲν οὖν ἐξ Ἑλένης Ἑρμιόνην ἐγέννησε καὶ κατά τινας Νικόστρατον , ἐκ δούλης δὲ |
, ἢ Αἴτνην ψολόεσσαν , ἐναύλιον Ἀστερόποιο . Ἵκετο μὴν Τίρυνθα παλιγκότῳ Εὐρυσθῆι ζωὸς ὑπὲξ Ἀίδαο δυώδεκα λοῖσθος ἀέθλων : | ||
οὐκ οἶδ ' ἀτρεκέως ἢ Ἄργεος ἐξ ἱεροῖο αὐτόθεν ἢ Τίρυνθα νέμων πόλιν ἠὲ Μυκήνην : ” ὣς κεῖνος ἀγόρευε |
κατέδραμεν Λυδίαν καὶ λείαν πολλὴν κατέσχεν . Ὅτι Δημοσθένης ἐπὶ Πύλον ἐκπλεύσας ταύτην εἷλε τρόπῳ τοιούτῳ : προσεποιήσατο γὰρ , | ||
. Ἐς δὲ τὴν Σπάρτην ὡς ἠγγέλθη τὰ γεγενημένα περὶ Πύλον , ἔδοξεν αὐτοῖς ὡς ἐπὶ ξυμφορᾷ μεγάλῃ τὰ τέλη |
δὲ Κλεοπάτραν τὴν Ὠρειθυίας πρώτην ἔγημεν , μετὰ ταῦτα δὲ Ἰδαίαν τὴν Δαρδάνου , ἥτις ἀπεχθῶς ἔχουσα πρὸς τοὺς προγόνους | ||
” σὺ δ ' αὖθι μίμνων „ που κατ ' Ἰδαίαν χθόνα ποίμνας Ὀλύμπου συναγαγὼν ” θυηπόλει . ” Τῷ |
τῆς Ἄτλαντος αὐτὴν εἶναι λέγει , Κάδμου δὲ παραπλέοντος τὴν Σαμοθρᾴκην ἁρπάσαι αὐτήν , τὴν δὲ εἰς τιμὴν τῆς μητρὸς | ||
τῇ Θρᾴκῃ νῆσον ᾤκησαν , καὶ ἀπὸ τούτων τῆς ἐνοικήσεως Σαμοθρᾴκην τὴν νῆσον καλοῦσιν ἀντὶ Δαρδανίας : οἱ δὲ ὁμοῦ |
ἀδελφαί , Αἴγλη , Λαμπετίη , Φαέθουσα . Ἕλλη καὶ Φρίξος . Μακαρία ἡ Ἡρακλέους ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν Θηριμάχου , | ||
καὶ Μελαγχαίτης , πρὸς δὲ τούτοις Θηρεὺς καὶ Δούπων καὶ Φρίξος . τῶν δὲ διαφυγόντων τὸν κίνδυνον ὕστερον ἕκαστος τιμωρίας |
Ἀδριανός . εἰ μὴ ὡς παρὰ τὸ Ῥήγιον Ῥηγῖνος , Μεταπόντιον Μεταποντῖνος . Ἰταλοὶ γὰρ μάλιστα τούτῳ φιληδοῦσι τῷ τύπῳ | ||
, τοσούτῳ θᾶττον ἀπώλετο ; Κρότων δὲ καὶ Θούριοι καὶ Μεταπόντιον καὶ Τάρας , ἐπὶ τοσοῦτον ἀκμάσασαι καὶ τηλικαύτην ποτὲ |
καὶ Μελίης . Καλοῦσι δὲ , φησὶ , Δολωνίδα καὶ Μυσίαν τὴν περὶ Κύζικον ἰόντι εἰς Μιλητούπολιν . . : | ||
ὅτε συνέπλει τοῖς Ἀργοναύταις , γενόμενον [ δὲ ] κατὰ Μυσίαν ἐξελθεῖν ὑδρευσόμενον , ὑπὸ Νυμφῶν δὲ ἀφανισθῆναι . τούτου |
δὲ φοβηθεὶς ἔφευγεν . ἐν δὲ τῆι ναυμαχίαι τῆι περὶ Σαλαμῖνα καὶ οἱ θεοὶ συνεμάχησαν τοῖς Ἕλλησιν . Δίκαιος γὰρ | ||
δὲ τὸν ταῦτα κατειργασμένον καὶ τὸν κομίσαντα αὐτοὺς εἰς τὴν Σαλαμῖνα λυμήνασθαί φησι τοῖς πράγμασι καὶ τῶν πρὸς ἡδονὴν ὑπηρετούντων |
ἀπὸ τῆς Σάμου μεταβὰς εἰς τὴν Καρίαν ἔκτισε πόλιν , Μίλητον ἀφ ' ἑαυτοῦ καλέσας . μαρτυρεῖ Ἡρόδωρος . ὁ | ||
διαβολὰς καὶ τὸν θυμὸν [ τοῦ ] βασιλέως , ἀλλὰ Μίλητον μὲν καταλαβεῖν καὶ Διονύσιον ἀνελεῖν τὸν αἴτιον , Καλλιρόην |
' εἰς Ἁλίαρτον καὶ πάλιν οὐ πολλαῖς ἡμέραις ὕστερον εἰς Κόρινθον , τῶν τότ ' Ἀθηναίων πόλλ ' ἂν ἐχόντων | ||
Ῥωμαίων βουλὴ μήτε Λακεδαιμονίους τελεῖν ἐς τὸ Ἀχαϊκὸν μήτε αὐτὴν Κόρινθον , ἀφεῖσθαι δὲ καὶ Ἄργος καὶ Ἡράκλειαν τὴν πρὸς |
, ἐν ᾧ ἐπικαλεῖται τὰς Νηρεΐδας ἐξελθούσας κρῖναι πρὸς τὴν Θέτιν τις λέγων “ δέσποινα πεντήκοντα Νηρῄδων κορῶν ” . | ||
. Πηλεὺς δ ' ἐπιθυμίαν παρέσχε καὶ θεοῖς δοῦναι τε Θέτιν αὐτῷ καὶ τὸν γάμον παρὰ Χείρωνι ὑμνῆσαι . Τελαμὼν |
δὲ θύοντι Τηλεμάχῳ , δεῖται αὐτοῦ σῶσαι αὐτὸν εἰς τὴν Ἰθάκην . Εἰπόντα δὲ αὐτὸν τὰ περὶ τοῦ πατρὸς ἀληθῆ | ||
. πολλὰ δὲ γουνούμην νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα , ἐλθὼν εἰς Ἰθάκην στεῖραν βοῦν , ἥ τις ἀρίστη , ῥέξειν ἐν |
γὰρ ταύτην πρῶτον ἁρπάσας Θησεὺς μετὰ τὸ τεκεῖν ἐξ αὐτῆς Ἰφιγένειαν ἀφῃρέθη αὐτὴν καὶ δευτέραν εἰς ἄρκυν εἰς δεύτερον δίκτυον | ||
ἐν Μεγάροις . ἐγὼ δὲ ἤκουσα μὲν καὶ ἄλλον ἐς Ἰφιγένειαν λόγον ὑπὸ Ἀρκάδων λεγόμενον , οἶδα δὲ Ἡσίοδον ποιήσαντα |
Ἀγαμέμνων . ἄγει δὲ καὶ Ἑρμῆς παρ ' Ἀλέξανδρον τὸν Πριάμου τὰς θεὰς κριθησομένας ὑπὲρ τοῦ κάλλους , καὶ ἔστιν | ||
Δευ - τέρῃ δὲ λέγουσι γενεῇ μετὰ ταῦτα Ἀλέξανδρον τὸν Πριάμου ἀκηκοότα ταῦτα ἐθελῆσαί οἱ ἐκ τῆς Ἑλλάδος δι ' |
καὶ ὁ ποιητὴς , λέγων οὕτως [ Υ ] . Δάρδανον αὖ πρῶτον τέκετο νεφεληγερέτα Ζεύς : κτίσσε δὲ Δαρδανίην | ||
οὐτάζων ξίφεϊ μεγάλῳ ἐξαίνυτο θυμόν : αὐτὰρ ὃ Λαόγονον καὶ Δάρδανον υἷε Βίαντος ἄμφω ἐφορμηθεὶς ἐξ ἵππων ὦσε χαμᾶζε , |
καθ ' ] ἣν ἐνίκα στάδιον Ἀστύλος Κροτωνιάτης ἄρχοντος Ἀθήνησιν Ἀγχίσου , Γάιος Ἰούλιος Ἰοῦλος καὶ Πόπλιος Πινάριος Ῥοῦφος , | ||
περὶ τούτου συγγραφή . Ἄρχεται τῆς ἱστορίας ἀπὸ Αἰνείου τοῦ Ἀγχίσου τοῦ Κάπυος , ὃς ἐν τῷ Τρωικῷ ἤκμαζε πολέμῳ |
. διακηκόει καὶ διάδοχος | ἐγένετο Ἀντιπάτρου | σχολῆς : Δάρδανος | Ἀνδρομάχου | , καὶ οὗτος | ! ! | ||
υἱὸς Αἰνείου . . . . Κεφάλων δέ φησιν ὅτι Δάρδανος ἀπὸ Σαμοθράικης ἐλθὼν εἰς τὴν Τρωάδα τὴν Τεύκρου τοῦ |
συνέβαινεν ὑπ ' οὐδενὶ κοινῷ φύλῳ τεταγμένα . φασὶ δὲ Αἰνείαν μετὰ τοῦ πατρὸς Ἀγχίσου καὶ τοῦ παιδὸς Ἀσκανίου κατάραντας | ||
ἄδειαν σώζεσθαι τοῖς φεύγουσι παρῆκαν . οἱ δὲ ἀμφὶ τὸν Αἰνείαν ἔτι καθ ' ὁδὸν εὑρόντες τοὺς σφετέρους καὶ καθ |
Βάτειαν θυγατέρα Τεύκρου γήμας Δάρδανος γεννᾷ * Ἐριχθόνιον * , Τρῶα δ ' Ἐριχθόνιος , Τρὼς δὲ Ἴλον , Ἀσσάρακον | ||
νῶτα θαλάσσης , ἄκρον ἐπὶ ῥηγμῖνος ἁλὸς πολιοῖο θέεσκον . Τρῶα δ ' Ἐριχθόνιος τέκετο Τρώεσσιν ἄνακτα : Τρωὸς δ |
βασιλέως Ἐπειῶν τε καὶ Πισατῶν ἐκ τῆς Ἠλείας εἰς τὴν Αἰτωλίαν , ὀνομάσαι τε ἀφ ' αὑτοῦ τὴν χώραν καὶ | ||
Εὔηνος , ὁ μὲν τὴν Ἀκαρνανίαν διεξιὼν ὁ δὲ τὴν Αἰτωλίαν : ὁ δὲ Ἐρίγων πολλὰ δεξάμενος ῥεύματα ἐκ τῶν |
ταχθεὶς ὑπὸ Κασάνδρου στρατηγὸς ἐπὶ τῆς Ἀργείων πόλεως ἐξοδεύσας εἰς Ἀρκαδίαν νυκτὸς ἐκυρίευσε τῆς τῶν Στυμφαλίων πόλεως : περὶ ταῦτα | ||
φθείρει , δι ' ὅλου δὲ φθείρει καθάπερ οἱ περὶ Ἀρκαδίαν φασὶ καὶ πεύκην καὶ ἐλάτην καὶ ἀλλ ' ὅτι |
. ἀναστρέψαντι δὲ ἐπί τε Τευμησσὸν καὶ ὁδὸν τὴν ἐς Χαλκίδα Χαλκώδοντος μνῆμά ἐστιν , ὃς ἀπέθανεν ὑπὸ Ἀμφιτρύωνος μάχης | ||
δ ' οὖν Ἀριστοτέλης . . . . ὑπεξῆλθεν εἰς Χαλκίδα , Εὐρυμέδοντος αὐτὸν τοῦ ἱεροφάντου δίκην ἀσεβείας γραψαμένου , |
αὐτῶν . Ἔφορος μὲν οὖν ἀρχὴν εἶναι τῆς Ἑλλάδος τὴν Ἀκαρνανίαν φησὶν ἀπὸ τῶν ἑσπερίων μερῶν : ταύτην γὰρ συνάπτειν | ||
, παραδόντα δ ' ἐκείνοις τὴν Αἰτωλίαν αὐτὸν εἰς τὴν Ἀκαρνανίαν παρελθεῖν καὶ ταύτην καταστρέφεσθαι . Ἀγαμέμνονα δ ' ἐν |
κατ ' ὄνομα καὶ φύσιν , πατρὸς μὲν οὖσα γένεσιν Εὐρύτου ποτὲ Ἰόλη ' καλεῖτο , τῆς ἐκεῖνος οὐδαμὰ βλάστας | ||
. αὐτοῦ δέ που καὶ ἡ Οἰχαλία ἐστὶν ἡ τοῦ Εὐρύτου ἡ νῦν Ἀνδανία , πολίχνιον Ἀρκαδικὸν ὁμώνυμον τῷ Θετταλικῷ |
ὑστεραίᾳ ἔπλευσαν εἰς Νότιον , καὶ ἐντεῦθεν παρασκευασάμενοι ἐπορεύοντο εἰς Κολοφῶνα . Κολοφώνιοι δὲ προσεχώρησαν . καὶ τῆς ἐπιούσης νυκτὸς | ||
τῶν τοῦ Κνωποῦ φίλων καὶ ἡ Κλεονίκη μαθοῦσα φεύγει εἰς Κολοφῶνα . οἱ δὲ περὶ τὸν Ὀρτύγην τύραννοι ἔχοντες τὴν |
Σερβίλιος ἀφικόμενος Κιλικίαν τε ὑπηγάγετο καὶ Λυκίας τὸ πλεῖστον . Φασήλιδα γὰρ καὶ Ὄλυμπον καὶ Κώρυκον προςένειμε Ῥωμαίοις : Ἰσαύροις | ||
εἶναί φασιν , ἀδελφὸν Ἀντιφήμου τοῦ Γέλαν οἰκίσαντος εἰς τὴν Φασήλιδα ὑπὸ Μόψου μετ ' ἀνδρῶν πεμφθέντα κατά τινα λόγον |
ἑαυταῖς . οὕτω τὸ αὑταῖς σύντασσε . [ . ] Φασὶν ὡς πρὸ τοῦ γενέσθαι ἀρισταῖον τὰ πρόβατα οὐκ εἶχεν | ||
ἑαυτοῦ πλεῖον οὐδεὶς οὐδένα . Φιλίας δικαίας κτῆσις ἀσφαλεστάτη . Φασὶν κακίστους οἱ πονηροὶ τοὺς καλούς . Φίλον βέβαιον ἐν |
τῶν μεταβολῶν ἕκαστον εἶδος ἐπαινεσόμεθα , διδάξω . ἐὰν μὲν ἀποικίαν , ὅτι ἀπὸ μεγίστης πόλεως ἀπῴκησαν καὶ ἐνδοξοτάτης , | ||
βουλομένων αὐτοὺς ἀνελεῖν , Θήρας ὁ Αὐτεσίωνος κατὰ συντυχίαν τότε ἀποικίαν στέλλων καθικέτευσε τοὺς Λάκωνας εἰς τὴν ἀποικίαν αὐτῷ τοὺς |
ἱστοροῦσιν . σφωιτέρων : ἀντὶ τοῦ σφετέρων . ὅσσα τε Κύζικον : Κύζικον τὴν πόλιν τῶν Δολιόνων φησίν , οὐ | ||
πεπραγμένου τὴν κρίσιν ἔχει , οἷον Ἀλκιβιάδης μετὰ τὰ κατὰ Κύζικον κατελθών , εἶτα ἔχων ἐν ἐκπώμασι τὰ περὶ Σικελίαν |
δή τινι ἄριστον νομίζων . Ἀριστομένης δὲ ἐς μὲν τὴν Ῥόδον ἀφίκετο σὺν τῇ θυγατρί , ἐκεῖθεν δὲ ἔς τε | ||
ἔχοντα καὶ φιλίαν δεικνύντα . καὶ ἀποπλεῖ καὶ οὗτος ἐς Ῥόδον . ἐν τούτῳ δὲ καὶ τὸ φθινόπωρον ἐτελεύτα καὶ |
γὰρ εἰς α οὐδετέρων παρά τε τοῖς Λυδοῖς καὶ τὴν Καρίαν οἰκοῦσι χαίρει τῇ εἰς ευς ἐπὶ τῶν ἐθνικῶν . | ||
τῆς Καρίας ἐν τοῖς ὀχυρώτατον , καὶ ἐσβαλόντι Ἀλεξάνδρῳ ἐς Καρίαν ἀπήντα , τά τε Ἄλινδα ἐνδιδοῦσα καὶ παῖδά οἱ |
, τὴν Νίνον τὴν Σαρδαναπάλλου καὶ Βαβυλῶνα καὶ Μυκήνας καὶ Κλεωνὰς καὶ τὴν Ἴλιον αὐτήν : πολλοὺς γοῦν μέμνημαι διαπορθμεύσας | ||
πέρας ἀποροῦντα ἑαυτὸν ἀνελεῖν . Χαλκιδέων : κατῴκισαν δὲ καὶ Κλεωνὰς Χαλκιδεῖς οἱ ἐν τῷ Ἄθῳ ἐξαναστάντες ἐξ Ἐλυμνίου , |
ἐπὶ τῶν Θήρωνος προγόνων , οἳ οὐχ ἁπλῶς εἰς τὴν Γέλαν μετῆραν , ἀλλὰ εὐθὺς ἀπὸ Ῥόδου εἰς τὴν Ἀκράγαντα | ||
, ὅν τινες Λίνδιον εἶναί φασιν , ἀδελφὸν Ἀντιφήμου τοῦ Γέλαν οἰκίσαντος εἰς τὴν Φασήλιδα ὑπὸ Μόψου μετ ' ἀνδρῶν |
Κύρν ' , οὐδ ' εὐλαβίης ἐστὶ περὶ πλέονος . Χρυσοῦ κιβδήλοιο καὶ ἀργύρου ἀνσχετὸς ἄτη , Κύρνε , καὶ | ||
γὰρ πολύ φασι παραλλάττειν τοῦ ἄλλου τὸν Κολοφώνιον χρυσόν . Χρυσοῦ λαλοῦντος πᾶς ἀπρακτείτω λόγος : πείθειν γὰρ οἶδε καὶ |
περὶ τῶν Ἑρμῶν καὶ τῶν μυστηρίων στρογγύλης νεὼς ἐπιβὰς ἐς Λακεδαίμονα κομίζεται καὶ πείθει τὴν ταχίστην πέμψαι Συρακουσίοις βοήθειαν καὶ | ||
διεμέτρει τὴν δωρεὰν κατὰ τέλη : δοκεῖ δέ τισι καὶ Λακεδαίμονα καὶ Θεσσαλονίκην ἐς διαρπαγὴν αὐτοῖς δώσειν ὑποσχέσθαι . Ὁ |
ἐκτῖσαι τῆς δυσσεβείας : κῆτος γὰρ ἐπελθὸν τῇ νηὶ τὸν Ἐπωπέα ἐν ὄψει τοῦ παιδὸς καταπιεῖν . ἱστορεῖ δ ' | ||
. στρατεύει δὲ ἐπὶ τὴν πόλιν Λύκος καὶ κτείνει τὸν Ἐπωπέα , καὶ λαβὼν τὴν Ἀντιόπην αἰχμάλωτον παραδίδωσι φυλάττειν Δίρκῃ |
αὐτὸν ἀπέκτεινε , καὶ τὰς μυκήνας ἀφεὶς εἰς θήβας φυγὼν μετῴκησεν : Ἡ ἀλκμήνη , φησί , μιγεῖσα τῷ διῒ | ||
καὶ Ὀρέστης ὁ Ἀγαμέμνονος κατὰ μαντείαν τοῦ ἐν Δελφοῖς Ἀπόλλωνος μετῴκησεν ἐς Ἀρκαδίαν ἐκ Μυκηνῶν . Αἰπύτῳ δὲ τῷ Ἱππόθου |
παίδων , ὃς μεταβάλλων τὰς μορφὰς ἐμάχετο . τὸν δὲ Νηλέα καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ χωρὶς Νέστορος ἀπέκτεινεν : οὗτος | ||
. , , : τάφους δὲ Σισύφου καὶ Νηλέωςκαὶ γὰρ Νηλέα ἀφικόμενον ἐς Κόρινθον νόσωι τελευτῆσαί φασι καὶ περὶ τὸν |
ἀποπλεῖ . Διὰ τοῦτο ὕστερον βουλόμενος Ἡρακλῆς Ἀμαζόνας ἀμύνασθαι , ἐστράτευσε κατ ' αὐτῶν , συμπαραλαβὼν καὶ Θησέα εἰς συμμαχίαν | ||
δὲ οὐδὲν ἀποδέδωκε πρὸς αὐτὸν ὁ Περδίκκας ἅπερ ὑπέσχετο , ἐστράτευσε κατ ' αὐτοῦ , τὸν Φιλίππου υἱὸν ἀντὶ τοῦ |
ἀλλὰ τοσαύτη τις ἦν ἁπλότης τοῦ ἤθους , ὡς κατὰ Λυδίαν μικροῦ καὶ ἔλαθεν ἡ τῶν ἱερῶν ἐπανόρθωσις . ὡς | ||
σώματα γυπῶν , πρόσωπα κορῶν ἔχουσαι καὶ ἡ Ἔχιδνα περὶ Λυδίαν στέρνα καὶ κεφαλὴν κόρης , τὰ δὲ κάτω ὄφις |
ὑπομείναντες . λέγει δὲ ὁ Ἀντήνωρ καὶ ἔτι κατὰ τὴν Ἴδην τὴν Κρῆσσαν ἐκείνου τοῦ γένους τῶν μελιττῶν εἶναι ἰνδάλματα | ||
σφεας φωνήσας ' ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : Ζεὺς σφὼ εἰς Ἴδην κέλετ ' ἐλθέμεν ὅττι τάχιστα : αὐτὰρ ἐπὴν ἔλθητε |
Ἀρίστωνι τῷ Σπαρτιάτῃ γύναιον ἦν ὡραιοτάτη πασῶν , ὅσαι τὴν Σπάρτην οἰκοῦσι , καὶ ταῦτα δυσειδής , εἴπερ τις ἄλλη | ||
Σπάρτῃ τύραννον , Ἀλκυονέα δ ' ἐν Παλλήνῃ , καὶ Σπάρτην μὲν Τυνδάρεῳ , Ποτείδαιαν δὲ καὶ τὴν ἄλλην Παλλήνην |
ὠνοῦμαι ἢ αὐτὸς ἀποδίδομαι σμικρὰ εἰπών τε καὶ ἀκούσας . Χρυσῆν ἀγορὰν λέγεις , ἀμπελουργέ , καὶ ἡρώων μᾶλλον ἢ | ||
ἱερά : χρυσῆ δὲ ἀντὶ τοῦ ἐρυθρά . Ταύτην δὲ Χρυσῆν χερσόνησον ὁ Πτολεμαῖος φησί : κεῖται δὲ ἐν τῇ |
γὰρ Πυλάδης ἀντιλέγει μέχρι τοῦ ἀλλὰ δῆτ ' ἔλθω : Στρόφιος ἤλασέν μ ' : Ἀναξιβίαν τὴν Ἀγαμέμνονος ἀδελφὴν Στρόφιος | ||
ὅτε πατὴρ ἔκτεινέ με . οὐκ ἦν : χρόνον γὰρ Στρόφιος ἦν ἄπαις τινά . χαῖρ ' ὦ πόσις μοι |
καὶ διὰ Λοκρίδος καὶ Βοιωτίας καὶ Μεγαρίδος καὶ ἐντεῦθεν εἰς Πελοπόννησον διὰ Κορίνθου καὶ Λαρίσσης ἄχρι Τεγέας καὶ ἐντεῦθεν παρὰ | ||
ἐγὼ καὶ τούτοις ἠναντιούμην . καὶ πρῶτον μὲν τὴν εἰς Πελοπόννησον πρεσβείαν ἔγραψα , ὅτε πρῶτον ἐκεῖνος εἰς Πελοπόννησον παρεδύετο |
μονομαχίαν αὐτὸν προεκαλεῖτο . Ἄρεος δὲ τοῦτον ἐκδικοῦντος καὶ συνιστάντος μονομαχίαν , βληθεὶς κεραυνὸς μέσος ἀμφοτέρων διαλύει τὴν μάχην . | ||
νεανίας Μανίλιος . Ὑφ ' ἑνὸς γὰρ τῶν Γάλλων εἰς μονομαχίαν προκληθεὶς ἐκεῖνόν τε καθεῖλε καὶ τῷ πολέμῳ τέλος ἔδωκε |
εἰς τὴν Τρωάδα τὴν Τεύκρου τοῦ Κρητὸς τὴν θυγατέρα γαμεῖ Ἀρίσβην . Ἑλλάνικος δὲ Βάτειαν αὐτήν φησι . . . | ||
καὶ Κεραυνίων ὀρῶν καὶ Ἰβηρίας κείμενον οἳ καλοῦνται Ναρβωνήσιοι . Ἀρίσβην ἢ κατά τινας Βάτειαν θυγατέρα Τεύκρου γήμας Δάρδανος γεννᾷ |
οἰκεῖα ἀπέπεμψε ῥεῖθρα , Αἴγιναν δὲ κομίσας εἰς τὴν τότε Οἰνώνην λεγομένην νῆσον , νῦν δὲ Αἴγιναν ἀπ ' ἐκείνης | ||
Ζ : Διὸς τὴν Ἀσωποῦ θυγατέρα Αἴγιναν ἀπὸ Φλιοῦντος εἰς Οἰνώνην διὰ τῆς Κορίνθου μεταβιβάσαντος Σίσυφος ζητοῦντι τῶι Ἀσωπῶι τὴν |
ἤδη τὰ συμφέροντα συνεβούλευσεν , οἷς Ἀργεῖοι πεισθέντες προὐδόθησαν . Νίκαιαν καὶ Μαγνησίαν ἐδίδου ] ταῦτα μὲν ἦν αὐτῶν , | ||
καὶ κάλλει καλλίστην : εἶτα μέντοι ἐπισκοπεῖ καὶ διαβουλεύεται εἴτε Νίκαιαν αὐτὴν ἀπὸ τῆς νίκης χρὴ ὀνομάζεσθαι εἴτε Ὁμόνοιαν εἴτε |
φησίν , ἑταῖραι ἱδρύσαντο αἱ συνακολουθήσασαι Περικλεῖ ὅτε ἐπολιόρκει τὴν Σάμον , ἐργασάμεναι ἱκανῶς ἀπὸ τῆς ὥρας . Εὐάλκης δ | ||
. Σάμοιό τε παιπαλοέσσης . * ) ὅτι τὴν Σάμην Σάμον εἶπεν . . . . . α . ἐπισμυγερῶς |
Ἀνθήνη καὶ τὰ περὶ τοὺς καλουμένους Πραίους : Ἀφείδας δὲ Τέγεαν καὶ τὰ περὶ Μαιναλίαν : Ἀζὰν δὲ καὶ τὴν | ||
καὶ λόγου ἀξίας , Κόρινθόν τέ φημι καὶ Σπάρτην καὶ Τέγεαν καὶ Πάτρας τῆς Ἀχαΐας , καὶ φρούρια ἐξεῖλε πλεῖστα |
, ἢ παῖς ἢ υἱωνός : ὁ δ ' ἵκετο Κολχίδα γαῖαν . . . : Κάρνεια ἑορτὴ τελουμένη τῶι | ||
σύμπασαν Ἰβηρίαν καὶ συνάπτοντες πρός τε τὴν Ἀρμενίαν καὶ τὴν Κολχίδα : ἐν μέσῳ δ ' ἐστὶ πεδίον ποταμοῖς διάρρυτον |
Ἰωνικαί τε καὶ Λύδιοι καὶ καθ ' Ἑλλήσποντόν τε καὶ Φρυγίαν , καὶ ὁπόσα ἔθνη ἀνθρώπων ἐν Ἀσίᾳ εἰσί , | ||
, ἐκ δὲ ἀριστερῶν ἡ Εὐρώπη . πολυλήιον δὲ τὴν Φρυγίαν εἶπεν τὴν πολύπυρον ἢ πολυθρέμμονα . ὅσσον τ ' |
ὁ Εὐθυκλέους πέμπτος αὐτός . ἐπειδὴ δὲ προσέμειξαν τῇ κατὰ Κέρκυραν ἠπείρῳ ἀπὸ Λευκάδος πλέοντες , ὁρμίζονται ἐς Χειμέριον τῆς | ||
Βακχιάδας φυγαδεύσας ἐδήμευσε τὰς οὐσίας αὐτῶν . Οἱ δὲ εἰς Κέρκυραν ἀπεχώρησαν . Κύψελος δὲ Κορίνθου πράως ἦρχεν , οὔτε |
ἀεικελίη ] . κεῖσε δ ' ὁμαρτήσουσιν ἔται : ἐπὶ Σκυθίαν συνελεύσονται . καὶ τὸ ὁμοῦ τυχεῖν ὁμαρτεῖν φασιν . | ||
τοῦ μετρίου καὶ ὄρειος , καὶ τὸ τελευταῖον ἐς τὴν Σκυθίαν ἀπελθοῦσα πάντες ἴσασιν οἷα ἐσθίει ξενοκτονοῦσα καὶ μιμουμένη τοὺς |
ἐσβαλόντες Αὐλωνίαν τε εἷλον καὶ τὴν Βρυττίων γῆν ἐπέτρεχον καὶ Τάραντα , φρουρουμένην ὑπὸ Καρθάλωνος , ἐκ γῆς καὶ θαλάσσης | ||
Κάδμον , ὡς Ἀρχίαν ἐπὶ Συρακούσας , ὡς Φίλανθον ἐπὶ Τάραντα , ὡς Νηρέα ἐπὶ Μίλητον , ὡς Τληπόλεμον ἐπὶ |
πῶς ἂν σωθεῖεν ἀπολωλότες . ὁ δ ' Ἀπόλλων ἐκέλευσε στέλλεσθαι μετὰ Χαλκιδέων εἰς τὸ Ῥήγιον καὶ τῇ ἀδελφῇ αὐτοῦ | ||
οἰκίαν : δι ' αὐτὸν δὲ Ἀρχέλαον μηδένα ἐς Μακεδόνας στέλλεσθαι , ἐὰν μή τινα ἀναπείσῃ χρήμασι καὶ δελεάσῃ , |
ἑτοιμάσας , ἐπιστρατεύει πατρίδα τὴν ταύτης , ἐν ᾗ τὸν Εὔρυτον τῶνδ ' εἶπε δεσπόζειν θρόνων , κτείνει τ ' | ||
οἱ μὲν Λάϊον καὶ Φέρανδρον : οἱ δὲ Κτέατον καὶ Εὔρυτον . Οἱ Κρῆτες τὴν θυσίαν : Ἀγαμέμνων , ὥς |
, οὐδεμίαν ἐλπίδα ἔχοντας τῆς σωτηρίας : ] τὴν δὲ Ἑλένην ἐρασθῆναι μὲν ξένου ἀνδρός , ᾧ τὴν ἀρχὴν οὐκ | ||
αὐτῷ ; καὶ μὴν ὁ μὲν οὐ νόμῳ πολέμου τὴν Ἑλένην ἔχει λαβών , ὁ δὲ τὴν Βρισέως ἐξ ἀριστείας |
. δύο δ ' ἡμέραις τὸν Μέλανα κόλπον περιοδεύσαντες ἐς Αἶνον ἀφίκοντο καὶ ἐπὶ Αἴνῳ Δορίσκον τε καὶ ὅσα ἄλλα | ||
Θρᾳκικός , ἐξ οὗ Μέλας κόλπος ὀνομάζεται ὁ περὶ τὴν Αἶνον . . . . Ἄβδηρα : . . . |
ὃν ἐκάλουν Φακῆν . λέγει γὰρ οὕτως : ἐς δὲ Θάσον μ ' ἐλθόντα μετεωρίζοντες ἔβαλλον πολλοῖσι σπελέθοισι , καὶ | ||
Φρασιηρίδου ἐπὶ τὴν ναῦν , ὁ Μνησίλοχος ἐλθὼν εἰς τὴν Θάσον παρέλαβέ τε παρὰ τοῦ Ἁγνίου τὴν τριήρη , καὶ |
σωφροσύνην τοῦ ἀνδρός , συνελθεῖν αὑτῇ , καταψεύδεται αὐτοῦ πρὸς Ἄκαστον ὡς ἀποπειραθέντος αὑτῆς καὶ βίαν ἐπαγαγεῖν ἐπιχειρήσαντος . Ὁ | ||
οὖν ὁ Πηλεὺς ἐκ Φθίας φυγών , εἰς Ἰωλκὸν πρὸς Ἄκαστον ἀφικνεῖται καὶ καθαίρεται ὑπ ' αὐτοῦ . Ἀστυδάμεια δὲ |
Ἀγήνωρ ἐπεστράτευσε τῆι χώραι πολλὴν ἵππον ἐπαγόμενος : ὅθεν ἐκλήθη ἱππόβοτον μὲν τὸ Ἄργος ἀπὸ τῆς Ἀγήνορος ἵππου , ἀπὸ | ||
: πολλοὶ δὲ κασίγνητοί τε ἔται τε Ἄργος ἀν ' ἱππόβοτον , μέγα δὲ κρατέουσιν Ἀχαιῶν : τῶν ὑπαλευάμενος θάνατον |
, μετέπεσε τοῖς λογισμοῖς . ὀρεγόμενος γὰρ βασιλείας ἔσπευδε τὴν Κλεοπάτραν γῆμαι , νομίζων διὰ ταύτης προτρέψεσθαι τοὺς Μακεδόνας συγκατασκευάζειν | ||
κατὰ διαβολὴν Σκυθικῆς γυναικός , ἣν γεγαμήκει ὁ Φινεὺς παραιτησάμενος Κλεοπάτραν . γεγόνει δὲ τοῦ Φινέως καὶ πρεσβύτης κατήγορος παρὰ |
ἱστορίας φησὶ μηδεμίαν τάξαι ῥητορείαν , πολλῶν μὲν κατὰ τὴν Ἰωνίαν γενομένων , πολλῶν δ ' ἐν ταῖς Ἀθήναις , | ||
ἡμερώτατα ἐφ ' ἑκατέρας τῆς ἀκτῆς ἔχων , ἔνθεν μὲν Ἰωνίαν καὶ τὴν Αἰολίδα γῆν , ἑτέρωθεν δὲ τὴν Ἑλλάδα |
μὲν δὴ Μνάσιππος , ἐπεὶ συνελέγη αὐτῷ τὸ ναυτικόν , ἔπλευσεν εἰς τὴν Κέρκυραν : εἶχε δὲ καὶ μισθοφόρους σὺν | ||
θεοποιοῦσιν , ὅμοιον εἰ καὶ ναῦν τις , ἐν ᾗ ἔπλευσεν , ἀντὶ τοῦ κυβερνήτου ἄγοι . ὡς δὲ οὐδὲν |
καὶ Λύκος ὁ Πανδίονος , ὅτε καὶ αὐτὸς τὸν ἀδελφὸν Αἰγέα ἐξ Ἀθηνῶν ἔφευγε : καὶ τὰ ὄργια ἐπέδειξε τῶν | ||
κατὰ τὸ παρὸν ἐκ τούτου βοήθειαν καταφυγεῖν εἰς Ἀθήνας πρὸς Αἰγέα τὸν Πανδίονος . ἐνταῦθα δ ' οἱ μέν φασιν |
καταποθεὶς ἐλάκτισε τὸ ἧπαρ αὐτοῦ καὶ ἐξήλατο καὶ ἔσωσε τὴν Ἀνδρομέδαν . ἀρβυλόπτερον διὰ τὴν τῶν ποδῶν πτέρωσιν . ληρεῖ | ||
καὶ καταλείπει παρὰ Κηφεῖ τὸν δὲ Κηφέως ἀδελφὸν Φινέα προμνηστευόμενον Ἀνδρομέδαν καὶ αὐτῷ ἐπιβουλεύοντα ἀπελίθωσε δείξας τὴν γοργόνην , αὐτὸς |
ἀμφότεραι ἀνάπλους . Ἀπὸ τοῦ Ἀνεμουρίου τῆς Κιλικίας ἐπὶ τὸν Ἀκάμαντα τῆς Κύπρου στάδιοι ψʹ . Ἀπὸ Ἀκάμαντος ἔχων δεξιὰν | ||
οἱ δὲ Θῆλον , Δημοφῶντι δὲ ἐκ Φυλλίδος Ἀμφίπολιν καὶ Ἀκάμαντα υἱόν φασι γενέσθαι . . . . Θησέως παίδων |
: Ἀργεῖος δὲ ὁ Πέλοπος ἔρχεται παρ ' Ἀμύκλαν εἰς Ἀμύκλας , καὶ γαμεῖ Ἀμύκλα θυγατέρα Ἡγησάνδραν . . . | ||
αὐτὴν Ἄφιδναν . τάδε μὲν ἐς τοσοῦτον ἐξητάσθω : ἐς Ἀμύκλας δὲ κατιοῦσιν ἐκ Σπάρτης ποταμός ἐστι Τίασα : θυγατέρα |
' ἑπτὰ γυναῖκας ἀμύμονα ἔργα ἰδυίας Λεσβίδας , ἃς ὅτε Λέσβον ἐϋκτιμένην ἕλεν αὐτὸς ἐξελόμην , αἳ κάλλει ἐνίκων φῦλα | ||
τὰς Κυανίδας Νήσους κατὰ πρύμναν , ἐν ἀριστερᾷ δὲ τὴν Λέσβον κατὰ πρῷραν . αἴφνης δὲ σφοδροῦ καταρραγέντος χειμῶνος καὶ |
ἔχει . ἐν δὲ τῷ κόλπῳ τῆς παραλίας τὸ μὲν Ταίναρον ἀκτή ἐστιν ἐκκειμένη τὸ ἱερὸν ἔχουσα τοῦ Ποσειδῶνος ἐν | ||
διαδοὺς τοῖς ὑπὲρ αὐτοῦ δημηγοροῦσι ῥήτορσι διέδρα καὶ κατῆρεν εἰς Ταίναρον πρὸς τοὺς μισθοφόρους . ἐκεῖθεν δὲ πλεύσας εἰς Κρήτην |
αὐτοῦ καὶ Ἐρατοσθένης . εʹ δέ φησιν εἰς Κύπρον ἀπενεχθῆναι Τεῦκρον , Ἀγαπήνορα , Ἀκάμαντα , Πράξανδρον καὶ Κηφέα . | ||
νόον , ὅς ῥ ' ἐφύλασσεν Ἕκτορ ' , ἀτὰρ Τεῦκρον Τελαμώνιον εὖχος ἀπηύρα , ὅς οἱ ἐϋστρεφέα νευρὴν ἐν |
καὶ ” ἑστία „ παρήχθη τὸ Μοψεάτης ἀπὸ μόνου τοῦ Μόψου , οὕτως καὶ ἀπὸ τῆς „ παρθένου ” καὶ | ||
δὲ Ἀντιφήμου τοῦ Γέλαν οἰκίσαντος , εἰς τὴν Φασήλιδα ὑπὸ Μόψου μετ ' ἀνδρῶν πεμφθέντα κατά τινα λόγον Μαντοῦς τῆς |
. στεῦται δ ' Ἠελίου γόνος ἔμμεναι , ἀμφὶ δὲ Κόλχων ἔθνεα ναιετάουσιν ἀπείρονα , καὶ δέ κεν Ἄρει σμερδαλέην | ||
, καὶ τὸν Ἰάσονος εὔδοξον πλόον ἐκτελέσαις εἷλε Μήδειαν ἐν Κόλχων δόμοις . . . ⌊ Σύριον εὐρυαίχμαν διεῖπον ⌋ |
φρὴν ὧδ ' ἀλίαστον φρίσσει ταρβεῖ . ποῦ ποτε θείαν Ἑλένου ψυχὰν καὶ Κασσάνδραν ἐσίδω , Τρωιάδες , ὥς μοι | ||
Κάδμος ὁ ποταμός . Κεστρῖνος δὲ κτίσμα Κεστρίνου τοῦ υἱοῦ Ἑλένου τοῦ Πριαμίδου . οἱ οἰκήτορες Καμμανοί , ὡς τῆς |
κατεπάλαισεν αὐτὸν σοφίᾳ τὸ πλέον : παλαιστικὴν γὰρ τέχνην εὗρε Θησεὺς πρῶτος καὶ πάλης κατέστη ὕστερον ἀπ ' ἐκείνου διδασκαλία | ||
ἐποίησεν εἰκότα τὸν λόγον ὡς προνοίᾳ θείᾳ καὶ αὐτὸς ἀνασωθείη Θησεὺς καὶ οἱ σὺν αὐτῷ . ἐν τούτῳ δέ εἰσι |
τοὺς Θερσάνδρου τοῦ Σισύφου : Σισύφου γὰρ ἀδελφὸς ἦν ὁ Ἀθάμας . ὕστερον δὲ ἀναστρέψαντος ἐκ Κόλχων οἱ μὲν αὐτοῦ | ||
πρέπον . γνωτοί : ἀντὶ τοῦ συγγενεῖς . ►Αἴολος Κρηθεύς Ἀθάμας Αἴσων Φρίξος Ἰάσων Ἄργος◄ . στιάων : στῖαι αἱ |
καὶ τῶν Ἀξίου ῥευμάτων . ἐνταῦθά τοι καὶ τὴν Αἰήτου Μήδειαν οἱ ἐπιχώριοι ὑμνοῦσι τὸ ἔργον ἐκεῖνο τὸ ἐς τὸν | ||
γὰρ ἔμελλεν ἀποθανεῖν ἡ Γλαύκη , ἀνάγκη ἦν φονεῦσαι τὴν Μήδειαν τὰ ἑαυτῆς τέκνα , ἵνα μὴ ὑπὸ ἄλλων τοῦτο |
Τοξέα καὶ Μολίονα καὶ Κλυτίον . λαβὼν δὲ καὶ τὴν Ἰόλην αἰχμάλωτον ἀπῆλθε τῆς Εὐβοίας ἐπὶ τὸ ἀκρωτήριον τὸ καλούμενον | ||
μὲν τοῦ πρεσβυτέρου τῶν παίδων λέγοντος διδόναι τῷ Ἡρακλεῖ τὴν Ἰόλην , Εὐρύτου δὲ καὶ τῶν λοιπῶν ἀπαγορευόντων καὶ δεδοικέναι |
[ γνώμην ἡ ποίησις : | ἐπειδὴ χωρισθεὶς ὑμῶν παισὶν Ἐφυραίων ὡμίλησα , κατηφὴς μὲν ἐδόκει καὶ ἀχλυόεσσα [ . | ||
τεθνηκότος , Κρανῶνα μετωνόμασαν . ἄλλως : ἔλπομαι δ ' Ἐφυραίων : ἐλπίζω δὲ τῶν Κρανωνίων τῶν περὶ τὸν Πηνειὸν |
ἑστίᾳ δεξάμενος . οὗτος δὲ ἧσσον οὐδὲν ἢ σὲ καὶ Μολοσσοὺς προεδίδου , καὶ εἰ κατώρθωσεν , ἡμεῖς , ὦ | ||
. Νεοπτόλεμος δὲ πεζῇ μετὰ βʹ ἡμέ - ρας εἰς Μολοσσοὺς ἀπῆλθε μετὰ Ἑλένου καθ ' ὁδοῦ θάψας τὸν Φοίνικα |