| , Ἀτθίδα δὲ κατακορέστερον μετεσχηκέναι τοῦ χρώματος , τὴν δὲ Δώριον διάλεκτον ἐναρμόνιον εἶναι , συνεστηκυῖαν ἐκ τῶν φωναέντων γραμμάτων | ||
| γὰρ οἱ θρασεῖς . Θάτερον . παρὰ τὸ ἅτερον : Δώριον . εἰ γὰρ ἦν παρὰ τὸ ἕτερον , θούτερον |
| δὲ παρθένοι κόμας ἔ - θεντο σύγγονοι νεκρῶν Σκαμάνδριον ἀμφὶ Φρύγιον οἶδμα . βοὰν βοὰν δ ' Ἑλλὰς αἶ ' | ||
| . Εὔπολις ἐν Μαρικᾷ ” πότερ ' ἦν τὸ τάριχος Φρύγιον ἢ Γαδειρικόν ; ” Γάδρα , πόλις Παλαιστίνης . |
| , πόλις μία τῶν τριῶν ὧν Ὅμηρος μνημονεύει „ καὶ Πτελεὸν καὶ Ἕλος καὶ Δώριον „ . Δικαίαρχος δὲ τέτταρας | ||
| πληθυντικῶς λεγομένη . Ὅμηρος ἑνικῶς ἀγχίαλόν τ ' Ἀντρῶνα ἰδὲ Πτελεὸν λεχεποίην . εἰσὶ δέ τινες οἵ , πρὶν ἀκοῦσαι |
| . τοιοῦτον οὖν καὶ τὸ προκείμενον . Ἐκφεύγοντάς φασι τὸ Αἰολικὸν τοὺς περὶ Κομανὸν ἀντωνομασίας καλεῖν , εἴγε τὸ μὲν | ||
| τοῦ ι γράφεται : οἷον , ἄλλυδις : ἄμυδις , Αἰολικὸν ἔχον τὸ πνεῦμα . Τὰ εἰς δις ἐπιῤῥήματα ἔχοντα |
| Μάκαρς : ὁ μακάριος . Δᾶερ : ὁ ἀνδράδελφος . Ἀλκμάν : ὄνομα κύριον . Παιάν : εἶδος ᾠδῆς , | ||
| : τὴν γὰρ αὐτὴν ἔχουσιν ὀρθὴν καὶ κλητικήν , οἷον Ἀλκμάν ὦ Ἀλκμάν , Φαίαξ ὦ Φαίαξ , μάκαρ ὦ |
| Ἄθω δενδρώδεα κάμψαν , Πελλήνην τ ' εὐρεῖαν : ἰδὲ ζαθέην Σαμοθρῄκην , ἔνθα καὶ ὅρκια φρικτὰ θεῶν ἄρρηκτα βροτοῖσιν | ||
| κλῦθί μευ ἀργυρότοξ ' , ὃς Χρύσην ἀμφιβέβηκας Κίλλάν τε ζαθέην Τενέδοιό τε ἶφι ἀνάσσεις : ἦ μὲν δή ποτ |
| ἐφ ' ᾧ παροξυνθέντες οἱ στρατιῶται τὸν μὲν ἔπαρχον ὄνομα Δωρικὸν ἀπέκτειναν , τοὺς δὲ πολίτας βοῶντες ἐπὶ τὴν ἐλευθερίαν | ||
| ἐπεὶ τὸ δήν ὀξύτονον ἦν διὰ μονοσυλλαβίαν , καὶ τὸ Δωρικὸν ὀξύτονον , τὸ δάν . καὶ ἐπεὶ οἱ πλεονασμοὶ |
| ἐπιτάσσει δὲ αὐτοῖς Φαρνούχην τὸν ἑρμηνέα , τὸ μὲν γένος Λύκιον τὸν Φαρνούχην , ἐμπείρως δὲ τῆς τε φωνῆς τῶν | ||
| Σαρπηδόνα διὰ τοὺς ὕμνους τῶν ποιητῶν γινώσκομεν . Νέστορα καὶ Λύκιον : τὸ ἑξῆς : Νέστορα καὶ Λύκιον Σαρπηδόνα γινώσκομεν |
| πᾶσι βαρβάροις παρῆν γνώμης ἀποσφαλεῖσιν : οὐ γὰρ ὡς φυγῇ παιᾶν ' ἐφύμνουν σεμνὸν Ἕλληνες τότε , ἀλλ ' ἐς | ||
| τῶν Ἀργείων . θ χθονὶ ] τῇ πόλει . ἁλώσιμον παιᾶν ' ἐπεξιακχάσας : καὶ βοήσας καὶ ἀλαλάξας παιᾶνα καὶ |
| ἐὰν μὴ τὸν βίον ὃν ἐβίου τότε ὑπαίτιον ὄντα καὶ Ἰωνικὸν μᾶλλον ἢ Λακωνικὸν τοῦ λοιποῦ μεθαρμόσηται : φέρειν γὰρ | ||
| ἐδεδέμην : τὸ τρίτον τῶν πληθυντικῶν ἐδέδεντο : καὶ τὸ Ἰωνικὸν ἐδεδέατο : μετὰ τῆς συν προθέσεως , καὶ τροπῆ |
| οὗτοι δ ' ἄρα καὶ σελίνοις . ὁ δ ' Ἀνακρέων καὶ ῥόδινον στέφανον ὠνόμασεν . τῶν μέντοι συμποτικῶν καὶ | ||
| ἐπιμελῶς τῷ κοτταβίζειν ὄντος τοῦ παιγνίου Σικελικοῦ , καθάπερ καὶ Ἀνακρέων ὁ Τήιος πεποίηκε : Σικελὸν κότταβον ἀγκύλῃ λατάζων . |
| ἐπιγραμματογράφοι ποιηταὶ Σιμωνίδης ὁ παλαιός , οὗ Ἡρόδοτος μέμνηται , Ἀλκαῖος ὁ νέος , ὃς ἦν ἐπὶ * τοῦ * | ||
| τὸ ι , οἷον Θηβαῖος Θηβάος , ἀρχαῖος ἀρχάος , Ἀλκαῖος Ἀλκάος . . . ἀλκυών : παρὰ τὸ ἐν |
| σταδίων . μέμνηται δὲ τῆς Κυλλήνης ταύτης καὶ Ὅμηρος λέγων Ὦτον Κυλλήνιον ἀρχὸν Ἐπειῶν . οὐ γὰρ ἀπὸ τοῦ Ἀρκαδικοῦ | ||
| : ἐν δὲ Νάξῳ φαντὶ θανεῖν λιπαρᾷ Ἰφιμεδείας παῖδας , Ὦτον καὶ σέ , τολμάεις Ἐπιάλτα ἄναξ . καὶ μὰν |
| ἔδρακε νῶε μολοῦσα : καὶ τού τε νῶε ἐν Ἰολάῳ Κόριννα . Σφωέ . Αὕτη αἰτιατικὴν μόνην σημαίνει , τίς | ||
| τῷ πέμπτῳ ἢ διανεκῶς εὕδης ; οὐ μὰν πάρος ἦσθα Κόριννα , καὶ παρὰ Πραξίλλῃ ἐν διθυράμβοις ἐν ᾠδῇ ἐπιγραφομένῃ |
| Κρωμναιεύς . ἔστι καὶ Πελοποννήσου πόλις ἀρσενικῶς καὶ θηλυκῶς καὶ ἑνικῶς καὶ πληθυντικῶς . ἀπὸ Κρώμνου τοῦ Λυκάονος . Κρωπιά | ||
| τι εἶναι , μὴ διὰ τὰς προτάσεις τοῦτο νόει οὕτως ἑνικῶς ἐκφερόμενον . μιᾶς γὰρ οὔσης προτάσεως οὐκ ἔστι γενέσθαι |
| ' ἀκτὰς εἶμι καὶ νεὼς σκάφος ἥσω ' πὶ πόντον Σικελὸν ἔς τ ' ἐμὴν πάτραν . οὐ δῆτ ' | ||
| καὶ τὸ Σίφνιον καὶ πολλαχόθεν ἄλλοθεν τῶν Κυκλάδων νήσων καὶ Σικελὸν τὸ Λιλυβαῖον καὶ Κρητικὸν καὶ τοῦ Βοιωτίου τὸ πρὸς |
| : Καὶ ἠπέδιζον τὴν ἀκρόπολιν , περιέβαλλον δὲ ἐννεάπυλον τὸ Πελασγικόν . . : Προηρόσια : τὰ πρὸ τοῦ ἀρότου | ||
| Δωδώνη Διός μαντεῖον : ἵδρυμ ' ἐστὶ δ ' οὖν Πελασγικόν . Ἐν τῇ μεσογείῳ δ ' εἰσὶ μιγάδες βάρβαροι |
| διὰ τὸ Αἴολος , Αἰολία ἡ χώρα καὶ τὸ ἐθνικὸν Αἰολεύς . Ἡρωδιανὸς δέ φησιν , ὅτι τοῖς συνοικισταῖς συνεχῶς | ||
| , καὶ Αἰολήιος . δύναται δὲ τοῦτο καὶ ἀπὸ τοῦ Αἰολεύς εἶναι , ὅθεν καὶ τὸ Αἰόλειον , ὥστε γενικὸν |
| οἱ μὲν πλεῖστοι παρθένους παραδεδώκασι , ἀναγράφει δὲ Οὐρανίας μὲν Λίνον , Καλλιόπης δὲ , Ὀρφέα , Μελπομένης δὲ Θάμυριν | ||
| Ἱππόβοτος δὲ ἐν τῇ Τῶν φιλοσόφων ἀναγραφῇ : Ὀρφέα , Λίνον , Σόλωνα , Περίανδρον , Ἀνάχαρσιν , Κλεόβουλον , |
| δὲ Μακεδονικόν , μετὰ ἑξακόσια ἔτη τῶν ἡρωϊκῶν ὀνομασθεῖσα : Σαπφώ † αὕτη γὰρ † μέμνηται τῆς χλαμύδος . διαφέρειν | ||
| , ἦρα λέγεται : ἦρ ' ἔτι παρθενίας ἐπιβάλλομαι , Σαπφώ . ἦρ ' ἔστι θ ' ὕδωρ ς . |
| γὰρ οὐκ ἐθέλειν ἐς τὸν οἶκον αὐτὴν ἄγεσθαι . καὶ Θάμυριν μὲν Ὀδρύσην τε καὶ Θρᾷκα ἐπὶ τούτῳ καλοῦσιν : | ||
| περὶ αὐτῶν φησι τὸν τρόπον τοῦτον : “ τὸν μὲν Θάμυριν περὶ τὸ εἶδός φασι θαυμαστόν , τῶν δὲ ὀφθαλμῶν |
| ην [ ] Μήπω λιγυαχέα ? [ – – ] βάρβιτον : μέλλω [ πολυ˘ ] ? [ – – | ||
| ' οὐ λήγει μελιτερπέος , ἀλλ ' ἔτ ' ἐκεῖνον βάρβιτον οὐδὲ θανὼν εὔνασεν εἰν Ἀίδῃ . Οὗτος ὁ τοῦ |
| φράζειν ὡς Ὅμηρος ” οἵθ ' Ὑρίην ἐνέμοντο καὶ Αὐλίδα πετρήεσσαν Σχοῖνόν τε Σκῶλόν τε ; „ ἡμῖν δὲ προσήκει | ||
| πέπονθεν . ὅταν δὲ φῇ τὴν Καλυδῶνα αἰπεῖάν τε καὶ πετρήεσσαν , ἀπὸ τῆς χώρας δεκτέον : εἴρηται γὰρ ὅτι |
| ἐπὶ ἐνεστῶτος , ὁπότε μὴ ἀπὸ μέλλοντος εἰς ἐνεστῶτα μετήχθη ποιητικῶς , περισπᾶται : ἰσῶ νοσῶ μασῶ . Τὰ εἰς | ||
| Ῥόδον καὶ Ἀτάβυριν , καὶ ἔτι Λακεδαίμονα καὶ Ταΰγετον : ποιητικῶς δὲ τοὐναντίον . ἐν μέντοι τῷ „ ναιετάω δ |
| αὖτ ' ἦγε Πολυκλέος „ υἱὸς ἀμύμων , οἳ περὶ Παρθένιον ποταμὸν κλυτὰ δώματ ” ' ἔναιον . ” παρήκειν | ||
| μέχρι Παρθενίου καὶ τὸ τῶν Ἐνετῶν τὸ συνεχὲς μετὰ τὸν Παρθένιον τῶν ἐχόντων τὸ Κύτωρον : καὶ νῦν δ ' |
| μετὰ τὸν ἆθλον Αὐγέου τήνελλα ὦ καλλίνικε , χαῖρε ἄναξ Ἡράκλεες , αὐτός τε κἰόλαος , αἰχμητὰ δύω . δοκεῖ | ||
| εἰς τὴν ει δίφθογγον , τὸ δὲ Ἥρακλες ἀπὸ τοῦ Ἡράκλεες γέγονε κατὰ συγκοπὴν τοῦ ε , τὸ δὲ ὦ |
| τὴν κομψότητα τῆς λέξεως Γοργίου τοῦ ῥήτορος . ἧ . Ἀττικὸν τοῦτο , ἀπὸ τοῦ ἔα συνῃρημένον : σημαίνει δὲ | ||
| ὥσπερ [ τι μέλος προνόμιον πρὸ τῆς ἀγωνίας αὐτῆς | Ἀττικὸν ὑμῖν ἀποτείνω διήγημα . ἦν χρόνος , ὅτε Ἀθηναῖοι |
| τοῦ Νηρέως δέ φησιν , ἤγουν τῆς νήξεως , καὶ Δωρίδος τῆς ἠυκόμοιο , ἤγουν τοῦ πλοίου , ἐγένοντο πολλὰ | ||
| Ἑρμείας παρείας . Ἀποροῦσι δέ τινες λέγοντες , πῶς μόνης Δωρίδος ἐνταῦθα μέμνηται , τῶν ἄλλων ἐχουσῶν ἰδίους χαρακτῆρας : |
| ' Ἰθάκην εὐδείελον : ἐν δ ' ὄρος αὐτῇ , Νήριτον εἰνοσίφυλλον , ἀριπρεπές : ἀμφὶ δὲ νῆσοι πολλαὶ ναιετάουσι | ||
| : περὶ ταύτης γάρ φασι λέγειν τὸν Λαέρτην ” οἷος Νήριτον „ εἷλον ἐυκτίμενον πτολίεθρον , ἀκτὴν ἠπείροιο : ” |
| φίλῃ περὶ ληίδι θυμόν . Ἂν δὲ Φιλοκτήτης ὀλοῷ βάλε Πύρασον ἰῷ φεύγοντ ' ἐκ πολέμοιο : διέθρισε δ ' | ||
| τε μητέρα μήλων : ἡ διπλῆ , ὅτι οὐ τὸν Πύρασον λέγει Δήμητρος τέμενος , ἀλλὰ πόλις ἐστὶ Δημήτριον καλουμένη |
| ὕστερον τούτων ἐνέπεσεν ἡ νόσος , ᾗ καὶ τὸν Σύριον Φερεκύδην ἁλῶναι πυνθάνομαι . Σύλλᾳ δὲ ἔστι μὲν καὶ τὰ | ||
| . , [ . . , ] ὅτι Πυθαγόρας πυθόμενος Φερεκύδην τὸν ἐπιστάτην αὐτοῦ γεγενημένον ἐν Δήλωι νοσεῖν καὶ τελέως |
| ἄεισαν νόμον : τοὶ δ ' ὀξυφώνοις πηκτίδων ψαλμοῖς κρέκον Λύδιον ὕμνον . ἄκατον Ὑγίεια βροτοῖσι πρεσβίστα μακάρων , μετὰ | ||
| τὸν Οἰνόμαον , καὶ ἔκτοτε ἡ παροιμία παρῆλθε , Παρὰ Λύδιον ἅρμα θεῖ . Ὀρέστης οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ |
| ἐπαναλαμβάνοντος τοῦ Πινδάρου τὴν ἀρετὴν τοῦ Ἡροδότου . ἔνιοι δὲ πληθυντικῶς ἀναγινώσκουσιν , εἰ δὲ ἀρεταὶ κατάκειται , κατὰ τὴν | ||
| . . † Ἄλπια : ὄρος τῆς Κελτικῆς : καὶ πληθυντικῶς . λέγεται ἀπό τινος Ἄλπιδος ὑπὸ τοὺς τόπους ἀνῃρημένου |
| Βέθρον : βέρεθρον καὶ κατὰ συγκοπὴν βέθρον : Κρατῖνος καὶ Εὐφορίων . οὕτως Ἡρωδιανὸς Περὶ παθῶν , . , . | ||
| ἧς καὶ τὸν Ἀσκάνιον ποταμὸν ῥεῖν , οὗ μνημονεύει καὶ Εὐφορίων „ Μυσοῖος παρ ' ὕδασιν Ἀσκανίοιο ” . „ |
| φησι Δία μιγέντα Ἰοδάμᾳ τῇ Ἰτώνου τοῦ Ἀμφικτύονος τεκνῶσαι τὴν Θήβην , ἣν δοῦναι Ὠγύγῳ , ἀφ ' οὗ Ὠγυγίη | ||
| καὶ δεικνύουσί τινας τόπους κἀνταῦθα , ὥσπερ ἐν τῇ Παμφυλίᾳ Θήβην καὶ Λυρνησσόν , οἱ δ ' ἔμπαλιν καὶ Ἀλήιόν |
| τοῦ ἁλιεύς : τὸ θηλυκὸν Ἁλίας , καὶ Ἁλιακός τὸ κτητικόν . . . ἁλικαρνασσός : πόλις Καρίας : ἀπὸ | ||
| . γράφεται δὲ καὶ ὁ Καρικὸς τάφος ἵν ' ᾖ κτητικόν . γράφεται δὲ καὶ Καρὸς ἵν ' ᾖ ἐθνικὸν |
| δύο πόδας εἰς συλλαβήν , ἣ καὶ διπλασιαζομένη ποιεῖ τὸ ἐλεγεῖον , οὗ πέφυκεν ἀρετὴ τὸ τὴν μὲν τῆς προτέρας | ||
| αὐτόθι καὶ ἀνδριάντων βάθρα , οὐκ ἐπόντων ἔτι ἀνδριάντων : ἐλεγεῖον δὲ ἐπὶ τῶν βάθρων ἑνὶ Ἀστυάνακτός φησιν εἶναι τὴν |
| τίμιον ἕδος ] τὴν ἀκρόπολιν , τίμιον ἕδος . τίμιον ἕδος ἱκόμαν : διὰ τοῦτο λέγονται τὰ τείχη τῆς πόλεως | ||
| ' αὐτῆς ἄγχι θαλάσσης . τῇς δ ' ἐπὶ Κομμαγεηνὸν ἕδος Συρίης τε πόληες θινὸς ἔπι στρεπτῆς περιμήκεες : ἀμφὶ |
| παρὰ τοῖς Φοίνιξιν . καὶ Ὀγκαῖαι πύλαι . μέμνηται καὶ Ἀντίμαχος καὶ Ῥιανός . Φοῖνιξ δὲ ἄνωθεν ὁ Κάδμος . | ||
| καὶ Ἀπολλώνιος . Ἡσίοδος δὲ καὶ Πίνδαρος ἐν Πυθιονίκαις καὶ Ἀντίμαχος ἐν Λύδηι διὰ τοῦ Ὠκεανοῦ φασιν ἐλθεῖν αὐτοὺς εἰς |
| γνώμην ἄκρως φιλόσοφον ἐκφαίνειν : λέγω δὲ εἴς τε τὸν Βοιώτιον Σώστρατον ἀναφέρων , ὃν Ἡρακλέα οἱ Ἕλληνες ἐκάλουν καὶ | ||
| ὑπεκτίθε - ται ὁ Κλεάναξ τὴν Κρηθηΐδα πρὸς Ἰσμηνίην τὸν Βοιώτιον τῶν ἀποίκων λελογχότα , ὃς ἐτύγχανεν αὐτῷ ἐὼν ἑταῖρος |
| πλησίον τοῦ Ἰσμηνοῦ ἀπὸ Δίρκης ὀνομασθεῖσα . οἱ γὰρ περὶ Ζῆθον καὶ Ἀμφίονα ἐκτεθέντες ὑπὸ τῆς μητρὸς Ἀντιόπης καὶ τραφέντες | ||
| λοπαδίων ἅθρους τεμαχίτας , ὥστ ' ἐνεῖναι μηδὲ ἕν . Ζῆθον μὲν ἐλθόνθ ' ἁγνὸν ἐς Θήβης πέδον οἰκεῖν κελεύει |
| ὀλίγον : Ἀττικῶς . τὸ δὲ ὀλίον ἢ βάρβαρον ἢ Ἰακόν . ὅμαιμος καὶ ὁμαίμων : ἀδελφὸς ἢ συγγενής [ | ||
| γεγονότες . ἀστραγάλους : οἱ Ἀττικοί , τὸ γὰρ θηλυκὸν Ἰακόν : καὶ παρ ' Ὁμήρῳ τινὲς θηλυκῶς , οἷον |
| τῶν εἰδῶν . Σχήματα δέ εἰσι τρία , ἁπλοῦν σύνθετον παρασύνθετον : καὶ ἁπλοῦν μέν ἐστι τὸ μὴ ἐκ διαφόρων | ||
| ἀκούω „ προπαροξύνεται : ὑπήκοος ἀνήκοος . τὸ δὲ ἐπακουός παρασύνθετον [ γίνεται γὰρ ] ἐκ τοῦ ἐπακούω . Τὰ |
| Καὶ γὰρ ἑτέρωθί που φησίν : Ἔνθεν δ ' αὖ νήσοισιν ἐπιπροέηκα θοῇσιν , οὐ τὸ τάχος τῶν ἐρριζωμένων νήσων | ||
| θαυμασίως ὡς δυσανάπειστον = . . . . . μακάρων νήσοισιν : ἡ ἀκρόπολις τῶν ἐν Βοιωτίαι Θηβῶν τὸ παλαιόν |
| τὸν Ἔρωτα γενεαλογεῖ , Σαπφὼ δὲ Γῆς καὶ Οὐρανοῦ , Σιμωνίδης δὲ Ἀφροδίτης καὶ Ἄρεως : σχέτλιε παῖ δολόμηδες Ἀφροδίτας | ||
| μὲν γὰρ τῶν μακρῶν οὐκ ἤρξατο , ὅτι ὁ Κεῖος Σιμωνίδης ὕστερον τοῦ Παλαμήδους ἐφεῦρεν αὐτά . Συζεύξας γὰρ δύο |
| τοῖς πρώτοις , ὃς Χρύσην ἀμφιβέβηκας Κίλλαν τε ζαθέην , Τενέδοιό τε ἶφι ἀνάσσεις . ἓν οὖν τόδε γίνωσκε , | ||
| μευ ἀργυρότοξ ' , ὃς Χρύσην ἀμφιβέβηκας Κίλλάν τε ζαθέην Τενέδοιό τε ἶφι ἀνάσσεις , Σμινθεῦ εἴ ποτέ τοι χαρίεντ |
| ἤθεσι τῶν Ἰώνων . διόπερ ὑπολαμβάνω οὐχ ἁρμονίαν εἶναι τὴν Ἰαστί , τρόπον δέ τινα θαυμαστὸν σχήματος ἁρμονίας . καταφρονητέον | ||
| θρηνῳδίας . ὅθεν καὶ τὸ περιφερόμενον αὐλεῖ Μαριανδυνοῖς καλάμοις κρούων Ἰαστί . . . ἥσω καὶ πέμψω θρῆνον καὶ λίαν |
| τὴν χρόαν αὐτῶν ἀπιστοίη μηδείς : ἔχεται δὲ ἄλλο ὄρος Κυλλήνης Χελυδόρεα , ἔνθα εὑρὼν χελώνην Ἑρμῆς ἐκδεῖραι τὸ θηρίον | ||
| νῦν δ ' οὐκ ἔστιν : ἀλλ ' ἀκρωτήριον πλησίον Κυλλήνης ὀρεινόν ἐστι , καλούμενον Ὅρμινα ἢ Ὕρμινα : Μύρσινος |
| ἔπη ταῦτα εἰς τὸν Διάκοσμον μετὰ τὸ Κρῶμναν τ ' Αἰγιαλόν τε καὶ ὑψηλοὺς Ἐρυθίνους τιθεὶς Καύκωνας δ ' αὖτ | ||
| ἣν Ὅμηρος Ὑπερησίην φησίν . ἔνιοι ἀπὸ Αἰγιαλέως τὴν χώραν Αἰγιαλόν φασι τό τε Αἴγιον καὶ ἔτι Αἴγειραν . τὸ |
| τῆς Αἰτωλίας , ὥς φησι Πολύβιος ἐν Ϛʹ ἱστοριῶν . Στησίχορός τέ φησιν ἐν Συοθήραις : κρύψαι δὲ ῥύγχος ἄκρον | ||
| ἀναστῆναι ὑπ ' αὐτοῦ , Καπανέα καὶ Λυκοῦργον , ὡς Στησίχορός φησιν ἐν Ἐριφύλῃ , Ἱππόλυτον , ὡς ὁ τὰ |
| συλλαβῇ . τὸ θʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον , ὅ ἐστιν Ἀλκμανικόν . τὸ ιʹ τροχαικὴ περίοδος ἀπὸ ἰάμβου . τὸ | ||
| δύο : Εὐβοϊκόν , Κορίνθιον , Ἰβύκειον , Χαλκιδικόν , Ἀλκμανικόν , Κλαζομένιον , Κολοφώνιον , Σικελικόν , Νησιωτικόν , |
| ὀξυτόνοις τὰ ὀξύτονα : ὅθεν οὐ παράδοξον καὶ ἀπὸ τοῦ Στάφυλος βαρυτόνου ὀνόματος καὶ τὸ θηλυκὸν βαρυτονεῖν σταφύλην ὡς † | ||
| καὶ παρα [ ] ! [ ] [ ] οι Στάφυλος [ ] τι ? ἀτιμᾶν [ ] ! αμε |
| καὶ ὁ ποιητής φησιν οὕτω „ Ζεῦ ἄνα Δωδωναῖε , Πελασγικέ , ” ὁ δ ' Ἡσίοδος ” Δωδώνην φηγόν | ||
| ἧς Ἀχιλλεὺς καλεῖ τὸν Δία : „ Ζεῦ ἄνα Δωδωναῖε Πελασγικέ „ . . . . . ἀνὰ ῥῶγας : |
| ἐπιχωρίων . δοκοῦν δὴ καὶ τῶι πατρὶ τὸ Ἑλληνικὸν καὶ Καρικὸν ἅπαν σύνταγμα καὶ μυριάδας Ἀσσυρίων ἐπιλέκτους , ἑπτὰ πεζὰς | ||
| ' ἐξοίχεται θύραζε . αὐλοὺς δ ' ἔχουσά τις κορίσκη Καρικὸν μέλος τι μελίζεται τοῖς συμπόταις : κἄλλην τρίγωνον εἶδον |
| οὖν εἰς Δουλίχιον ἦλθε κἀκεῖ κατῴκει , Ἡρακλῆς δὲ εἰς Ὤλενον πρὸς Δεξαμενὸν ἧκε , καὶ κατέλαβε τοῦτον μέλλοντα δι | ||
| ἠδ ' Αἴγειραν ˈ τήν τ ' αἰπεινὴν ˈ ζαθέαν Ὤλενον . . . . Ἐθν . . , ; |
| γνῶσιν . τάχα δέ , ὥς φασιν οἱ περὶ τὸν Ἀσκληπιάδην , καὶ αὐτὴ ἀπὸ μὲν γραμμάτων ὠνόμασται , οὐκ | ||
| ὅλως ὑπάρχειν τι λεγόντων ἡγεμονικόν , ὡς τῶν περὶ τὸν Ἀσκληπιάδην , τινῶν δὲ εἶναι μὲν νομιζόντων , οὐ συμφωνούντων |
| ἀντὶ τοῦ ἀγαθὸν καὶ μεμουσωμένον . Κυδωνικὸν δὲ ἀντὶ τοῦ Κρητικὸν ἀπὸ τόπου . καὶ Ὅμηρος : ἐν δὲ Κρῆτες | ||
| ἐς πῦρ καὶ ἀριπρεπὲς ἔργον ἔτευξαν . Δικταῖον : τὸ Κρητικὸν σπήλαιον : Δίκτη γὰρ ὄρος Κρήτης . ἀμφοτέρῃσιν : |
| παίγνιον , ὁ ξύλινος νοῦς : αἴτιος ὁ γράψας Αἴτια Καλλίμαχος . Καλλίμαχος τὸ κάθαρμα , τὸ παίγνιον , ὁ | ||
| κατὰ συγκοπήν . . . . ἀμπρεύω : ὁ μὲν Καλλίμαχος κυρίως ἐπὶ τοῦ ἕλκειν ἔλαβε τὴν λέξιν : ἀμπρὸν |
| ἔθνος βαρβαρικόν . παιπαλόεντος τραχέος καὶ σκολιώδους . θηλυκῶς “ Σάμοιό τε παιπαλοέσσης . ” παιφάσσειν πυκνῶς ἀπὸ ἄλλου πρὸς | ||
| Ἰλιάδος μετηνέχθησαν οὐ δεόντως οἱ στίχοι . . Α . Σάμοιό τε παιπαλοέσσης . * ) ὅτι τὴν Σάμην Σάμον |
| ἐστιν ἔτα καὶ † Δωρικῶς ἔταν † . ὠόψ : ἐπίφθεγμα τῶν ἀφιέντων τινὰς ἅμα τρέχειν ἤ τι τοιοῦτον ποιεῖν | ||
| 〚 ὦ κοὰξ , κοάξ : Διὰ τὸ συνεχὲς αὐτῶν ἐπίφθεγμα , παίζων λέγει : ὄρρον δὲ , τὸν λεγόμενον |
| ' οὔτε π ? [ παύεται ἀΐσσων ? [ ἵεται Ἀλκυόνης [ ἀλλὰ Διὸς κρυπτὸς [ πέλεται νόος , οὐδέ | ||
| . : Καὶ ὁ εἰς Ἀγήμονα δὲ τὸν Κορίνθιον , Ἀλκυόνης πατέρα , ὃν ᾄδουσι Κορίνθιοι , ἔχει τὸ παιανικὸν |
| οὐκ εἶναι τὰ θεῶν δῶρα οἶσθά που ἐξ ἑνὸς τῶν Καλλιόπης θιασωτῶν ἀκούσας . ὁρᾷς γὰρ καὶ τὰς μελίττας , | ||
| . ἔτι δὲ Κρόνου τινές , ἄλλοι δὲ Διὸς καὶ Καλλιόπης φασὶ τοὺς Κορύβαντας τοὺς αὐτοὺς τοῖς Καβείροις ὄντας , |
| θηλυκὸν Ὑλληίς , ὡς αὐτός φησι , καὶ παρὰ Καλλιμάχῳ Ὑλλίς Ὑλλίδος , ἀπὸ Ἀργείας μιᾶς τῶν νυμφῶν . ἢ | ||
| . . . πεντεκαίδεκα πόλεις ἔχουσα παμμεγέθεις οἰκουμένας . ἔστιν Ὑλλίς καὶ φυλὴ Ἄργους καὶ Δωριέων καὶ Τροιζηνίων . ὁ |
| Ἰδαῖον εἴρηκε σύριγγα διὰ τούτων : ῥοθεῖ δέ τοι σῦριγξ Ἰδαῖος ἀλέκτωρ . ἐν δὲ τῷ βʹ Φοίνικι ὁ αὐτὸς | ||
| ἐριδούπου . πρόσθε μὲν ἡμίονοι ἕλκον τετράκυκλον ἀπήνην , τὰς Ἰδαῖος ἔλαυνε δαΐφρων : αὐτὰρ ὄπισθεν ἵπποι , τοὺς ὃ |
| διαφέροντι [ ] τῶν ἄλλων , ὁ δὲ ἀπέπεμψε πρὸς Βίαντα τὸν Πριηνέα , ὁ δὲ πρὸς Περίανδρον τὸν Κορίνθιον | ||
| , ὡς καὶ Φανόδικοςεἰς τὴν ἐκκλησίαν , καὶ εἰπεῖν τὸν Βίαντα σοφόν , διηγησαμένας τὰ καθ ' ἑαυτάς . καὶ |
| ὧν οἱ μὲν Αἰγώνειαν ἄθλιοι πάτραν . καὶ Ἑκαταῖος . Ῥιανὸς ιϚ Αἰγώνην αὐτὴν λέγει . . Κραννών : πόλις | ||
| Κερεάτης [ ἢ ] Κρής . . , . : Ῥιανὸς ὁ ἐποποιὸς ἐν Ἐπιγράμμασιν . . . . . |
| χολωσάμεναι πηρὸν θέσαν , αὐτὰρ ἀοιδὴν θεσπεσίην ἀφέλοντο καὶ ἐκλέλαθον κιθαριστύν . περὶ δὲ Ὀρφέως τοῦ τρίτου μαθητοῦ τὰ κατὰ | ||
| τοιαῦτα ] . . . : πόθεν τὸ „ ἐκλέλαθον κιθαριστύν „ ; ἐκ τοῦ λήθω τὸ λανθάνω : καὶ |
| ἢ κατά τινας Βάτειαν θυγατέρα Τεύκρου γήμας Δάρδανος γεννᾷ * Ἐριχθόνιον * , Τρῶα δ ' Ἐριχθόνιος , Τρὼς δὲ | ||
| Εὐρυδίκης τῆς Ἀδράστου . . Δάρδανος αὖ τέκεθ ' υἱὸν Ἐριχθόνιον βασιλῆα ] ἐκ Βατείας τῆς Τεύκρου , ὡς Ἑλλάνικος |
| μνῆμα καὶ Ἀφαρέως τοῦ Περιήρους : καὶ τά γε ἐς Ἐπιμενίδην Λακεδαιμονίους δοξάζω μᾶλλον Ἀργείων λέγειν εἰκότα . , , | ||
| Σκύθην , Μύσωνα τὸν Χηνέα , Φερεκύδην τὸν Σύριον , Ἐπιμενίδην τὸν Κρῆτα : ἔνιοι δὲ καὶ Πεισίστρατον τὸν τύραννον |
| ἄλογος καὶ ἐμπαθὴς ζωή : καὶ τοῦτο ἔστιν ὅ φησι πολυώνυμον καὶ πολυμελὲς αὐτὸς , καὶ αὕτη ἡ ὕδρα καὶ | ||
| τρίτῳ Περὶ ῥητορικῆς , τοῦ ἑτέρου συνωνύμου δεόμεθα , ὅπερ πολυώνυμον ὁ Σπεύσιππος ἐκάλει . καὶ οὐ καλῶς ὁ Βόηθος |
| τοῦ καλοῦ , βʹ ἢ περὶ τοῦ ψεύδους ἀνατρεπτικοί : Ἴων ἢ περὶ Ἰλιάδος , πειραστικός : Μενέξενος ἢ ἐπιτάφιος | ||
| ἔτει δ . πρῶτος Εὐριπίδης , δεύτερος Ἰοφῶν , τρίτος Ἴων . ἔστι δὲ οὗτος Ἱππόλυτος δεύτερος ὁ καὶ στεφανίας |
| τλήμεναι ἄλγος θαρσαλέως καὶ μή τι κατηφιόωντ ' ἀκάχησθαι . Πηλείδης δ ' ἑτάροιο χολούμενος Ἀντιλόχοιο σμερδνὸν ἐπὶ Τρώεσσι κορύσσετο | ||
| ἀφ ' ὧν παρήχθη κατά γε τὸ σημαινόμενον , οἷον Πηλείδης πρὸς τὸ Πηλεύς , τὸ δὲ ἀρχεύω πρὸς τὸ |
| Ἰσμήνιον διὰ τὸ αὐτόθι πολλοὺς ἀνακεῖσθαι τρίποδας : οἱ γὰρ Θηβαγενεῖς ἐτριποδοφόρουν ἐκεῖσε . ἡ δὲ Μελία Ἰσμηνοῦ ἀδελφὴ ὑπὸ | ||
| , καὶ τὸ τοὺς Δημητριακοὺς καρποὺς συλλέξαι . Θηβαῖοι καὶ Θηβαγενεῖς διαφέρουσιν , καθὼς Δίδυμος ἐν Ὑπομνήματι τῷ πρώτῳ τῶν |
| τὸν Ἐνυάλιον , οἱ δὲ Κρόνου καὶ Ῥέας . Γ Ἀλκμᾶνα λέγουσιν ὁτὲ μὲν τὸν αὐτὸν λέγειν , ὁτὲ δὲ | ||
| νός , ὅτε ἀρσενικόν ἐστι . τῷ Ἀλκμᾶνι , τὸν Ἀλκμᾶνα , ὦ Ἀλκμάν : τὰ εἰς ἀμετάβολον ὀξύτονα τὴν |
| σπερμεῖε , ἀρότριε , Πύθιε , Τιτάν , Γρύνειε , Σμινθεῦ , Πυθοκτόνε , Δελφικέ , μάντι , ἄγριε , | ||
| Χρύσην ἀμφιβέβηκας Κίλλάν τε ζαθέην Τενέδοιό τε ἶφι ἀνάσσεις , Σμινθεῦ εἴ ποτέ τοι χαρίεντ ' ἐπὶ νηὸν ἔρεψα , |
| γοῦν ἐπί τινος ἔργου ἐπιγέγραπται : τεῦξ ' Ἑλικὼν Ἀκεσᾶ Σαλαμίνιος , ᾧ ἐνὶ χερσὶ πότνια θεσπεσίην Παλλὰς ἔπνευσε χάριν | ||
| Τήιος . Κυπρίων δὲ Νικοκλέης Πασικράτεος Σόλιος καὶ Νιθάφων Πνυταγόρεω Σαλαμίνιος . ἦν δὲ δὴ καὶ Πέρσης αὐτῷ τριήραρχος , |
| , ὡς Ἰάσων . τὸ ἐθνικὸν Τήλιος . Ἀνδροτίων ἕκτῳ Ἀτθίδος . Τημένιον , χωρίον Μεσσήνης , ἐν ᾧ τέθαπται | ||
| . . : Κάπαι , πόλις Ἑλλησποντία . Ἀνδροτίων γʹ Ἀτθίδος . . . : Πάνακτον , φρούριον Ἀττικῆς , |
| γὰρ ταῦτα ἱκανὰ ἀνδρὸς σώφρονος ψυχήν . καὶ περὶ τοῦ Λυδίου δ ' οὐκ ἠγνόει καὶ περὶ τῆς Ἰάδος : | ||
| ἔθνος οὐδὲν ἐν τῇ Ἀσίῃ οὔτε ἀνδρηιότερον οὔτε ἀλκιμώτερον τοῦ Λυδίου . Ἡ δὲ μάχη σφέων ἦν ἀπ ' ἵππων |
| τὸ μὲν οὔ ποτ ' ἐρωεῖ : πρὸς γὰρ τὸ συνώνυμον τοῦ νέφους ἀπήντησε . καὶ ἔτι ἐπὶ πλήθους ἦ | ||
| τὸ γενικόν : ὥσπερ ἀμφιβολία καὶ ἀμφίβολον , συνωνυμία καὶ συνώνυμον , διωνυμία καὶ διώνυμον , ὁμωνυμία καὶ ὁμώνυμον . |
| ' αὖ Βορέου καλὸν στάχυν εἰσενόησα , οὓς τέκ ' Ἐρεχθῆος θείου κλυτὴ Ὠρείθυια Ἰλισσοῦ παρὰ χεῦμα θεοῦ φιλότητι μιγεῖσα | ||
| Οἳ δ ' ἄρ ' Ἀθήνας εἶχον ἐϋκτίμενον πτολίεθρον δῆμον Ἐρεχθῆος μεγαλήτορος , ὅν ποτ ' Ἀθήνη θρέψε Διὸς θυγάτηρ |
| . Ἰστέον δὲ ὅτι τὸ κῆρυξ παρὰ τῷ ποιητῇ εὑρέθη συστέλλον τὸ υ κατὰ τὴν δοτικὴν τῶν ἑνικῶν , ὅπερ | ||
| α , οἷον Δ λᾶας ἀναιδής , καὶ λοιπὸν ὡς συστέλλον τὸ α οὐκ ἠκολούθησε τῷ κανόνι τούτῳ : ὁ |
| , οὐδὲ Ἴωνές φασιν ἀσπίος , ἐπὶ δὲ βαρυτόνων λέγουσι Πάριος κατὰ μίμησιν τοῦ ὄφιος : οὕτως ἐπειδὴ πολλὰ εἰς | ||
| ος ἐκφερομένην γενικὴν ἔστιν ἡ εἰς ν αἰτιατική , οἷον Πάριος Πάριν , ὥσπερ βότρυος βότρυν , ἰχθύος ἰχθύν : |
| μετὰ τῆς ἴ ἀντωνυμίας , οἷον ἐγώ σύ ἴ , Ἴγνης Ἴγνητος , καὶ ἐφύλαξε τὴν αὐτὴν κλίσιν , ὥσπερ | ||
| καὶ τὸ Φάγρης Φάγρητος καὶ τὸ Μάγνης Μάγνητος καὶ τὸ Ἴγνης Ἴγνητος καὶ τὸ Μάσης Μάσητος καὶ τὸ Πάρνης Πάρνηθος |
| τινα „ οἳ δ ' ἄρα Περκώτην ” καὶ Πράκτιον ἀμφενέμοντο , καὶ Σηστὸν καὶ „ Ἄβυδον ἔχον καὶ δῖαν | ||
| καὶ αἰπεινὴν Γονόεσσαν Πελλήνην τ ' εἶχον ἠδ ' Αἴγιον ἀμφενέμοντο Αἰγιαλόν τ ' ἀνὰ πάντα καὶ ἀμφ ' Ἑλίκην |
| ἐπὶ τῷδε Ὅμηρος τοὺς Ἀγαμέμνονος ὑπηκόους καταλέγων τὸ ἔπος ἐποίησεν Ὀρνειάς τ ' ἐνέμοντο Ἀραιθυρέην τ ' ἐρατεινήν . τάφους | ||
| , ἧς Ὅμηρος [ . Β , ] μνημονεύει λέγων Ὀρνειάς τ ' ἐνέμοντο . ἴσως δὲ , ὅτι ἐν |
| πρὸς αὐλὸν ᾄδοντες μέλος ἐπιλήνιον , ἐφειστήκει δ ' αὐτοῖς Σιληνός : καὶ δι ' ὅλης τῆς ὁδοῦ τὸ γλεῦκος | ||
| εἰπεῖν : ἐπειδὰν πίῃ ὁ γέρων καὶ κατάσχῃ αὐτὸν ὁ Σιληνός , αὐτίκα ἐπὶ πολὺ ἄφωνός ἐστι καὶ καρηβαροῦντι καὶ |
| χώραν Αἰτωλίαν ἐκάλεσεν . Αἰτωλοῦ δὲ καὶ Προνόης τῆς Φόρβου Πλευρὼν καὶ Καλυδὼν ἐγένοντο , ἀφ ' ὧν αἱ ἐν | ||
| αὐτῆς . Ἔχεται δ ' Αἰτωλία , ἐν ᾗ πόλις Πλευρὼν ὑπόκειται , χἱερόν ἅγιον Ἀθηνᾶς ἐστιν ὠνομασμένον . Ἔπειτα |
| ἀπέθνησκον : ὀξὺ γὰρ τοῦ Τεβέριος περὶ τὴν Φιδήνην καὶ σκολιὸν τὸ ῥεῦμα . ὁ δὲ Τύλλος μοίρᾳ τινὶ τῶν | ||
| μινύθει καὶ ἄδηλον ἀέξει , ῥεῖα δέ τ ' ἰθύνει σκολιὸν καὶ ἀγήνορα κάρφει Ζεὺς ὑψιβρεμέτης , ὃς ὑπέρτατα δώματα |
| ἐν βʹ Θετταλικῶν καλεῖσθαί φησι τοὺς πενέστας καὶ Θετταλικέτας . Ἀρχέμαχος δ ' ἐν τῇ τρίτῃ Εὐβοικῶν Βοιωτῶν , φησίν | ||
| προσαγορευομένην Αἰολεῖς ἐπελθόντες ἀφείλοντο , τοὺς δὲ κατέχοντας ἐξέβαλον . Ἀρχέμαχος δ ' ὁ Εὐβοεύς φησι τοὺς Κουρῆτας ἐν Χαλκίδι |
| φησιν . . . Σόλωνα Θαλῆν Πιττακόν Βίαντα Χίλωνα Μύσωνα Κλεόβουλον Περίανδρον Ἀνάχαρσιν Ἀκουσίλαον Ἐπιμενίδην Λεώφαντον Φερεκύδην Ἀριστόδημον Πυθαγόραν Λᾶσον | ||
| ἥδε Βίαντα πέτρη κόσμον Ἴωσι μέγαν . * ἄνδρα σοφὸν Κλεόβουλον ἀποφθίμενον καταπενθεῖ ἥδε πάτρα Λίνδος πόντῳ ἀγαλλομένη . * |
| κατὰ δὲ Ῥωμαίους Βέατα . ] τὸ ἐθνικὸν Μακαριεύς . Μακεδνόν , χωρίον ἐν Πίνδῳ , ὡς Ἡρόδοτος ἐν πρώτῃ | ||
| κατὰ δὲ Ῥωμαίους Βέατα . ] τὸ ἐθνικὸν Μακαριεύς . Μακεδνόν , χωρίον ἐν Πίνδῳ , ὡς Ἡρόδοτος ἐν πρώτῃ |
| ἐπήνεγκεν . μέρη γὰρ τῆς Ἴδης ἄλλα τε καὶ τὸ Γάργαρον . . . . . οἱ δ ' ἄρα | ||
| , . , , Θ : Ἴδην δ ' ἵκανεν Γάργαρον , . . . η . ι . . |
| τὸ „ ἡ δ ' ἄρα Κύπρον ἵκανεν , εἰς Πάφον ” . πορθεῖ δὲ τοὺς Κίκονας , ὅτι συνεμάχησαν | ||
| πλεονασμῷ τοῦ π , πτίλα . Παφίη . παρὰ τὴν Πάφον , ἀποβολῇ τοῦ α , παρὰ τὸ παφίσκειν , |
| βασιλεὺς ἀτιμάσῃ , κεραμέοις χρῆται . Χοιρίλος δ ' ὁ ἐποποιός φησι : χερσὶν ὄλβον ἔχω κύλικος τρύφος ἀμφὶς ἐαγός | ||
| καὶ Φερεκύδης καὶ Νίκανδρος ἐν δευτέρωι Αἰτωλικῶν καὶ Θεόπομπος ὁ ἐποποιός . : περὶ δὲ τοῦ δέρους ὅτι ἦν χρυσοῦν |
| Μαίναλον , Τηλεβόαν Φύσιον Φάσσον Φθῖον Λύκιον , Ἁλίφηρον Γενέτορα Βουκολίωνα Σωκλέα Φινέα , Εὐμήτην Ἁρπαλέα Πορθέα Πλάτωνα Αἵμονα , | ||
| ἐκφυγέειν ὀλοοῖο φόνου στονόεσσαν ὁμοκλήν . Εὐρύπυλος μὲν ἔπεφνεν ἀμύμονα Βουκολίωνα Νῖσόν τε Χρομίον τε καὶ Ἄντιφον : οἳ δὲ |
| μολὼν Ἄρης : τρίμετρον δὲ καταληκτικόν , οἷόν ἐστι τὸ Ἀρχιλόχου , ὅ τινες ἀκέφαλον ἰαμβικὸν καλοῦσι , Ζεῦ πάτερ | ||
| τοῦδε τοῦ ὀνόματος εἰς τοὺς Ἕλληνας διαδοθέντος , κατὰ τοὺς Ἀρχιλόχου χρόνους , καθάπερ Ἱ . ὁ σοφιστής φησιν . |
| Μινύας ὁ τὸν Ὀρχομενὸν κτίσας . καὶ κατὰ τοῦτο εἴρηται Αἰολίδης , ὅτι Σίσυφος Αἰόλου ἐγένετο : Μινύας δὲ κατὰ | ||
| κομίσας ὁ κριὸς ἀνεπαύσατο . [ ὅν ῥά ποτ ' Αἰολίδης : ] Διονύσιος ἐν τοῖς Ἀργοναυτικοῖς λέγει Κριὸν γεγονέναι |
| Πλαταιάς . . ἐκ Δωρίου καὶ Κυτινίου ] Δώριον καὶ Κυτίνιον καὶ Ἐρινεὸν πολίσματα τῆς ἐν Θετταλίᾳ Δωρίδος . εἰσὶ | ||
| ἐν ὑπομνήματι Λυκόφρονος . ὁ πολίτης Κυτιναῖος . ἔστι καὶ Κυτίνιον μία τῶν τριῶν τῶν Δωρικῶν . τὸ ἐθνικὸν Κυτινιώτης |
| λέγει : κατεσκάπτετο γὰρ ὑπ ' Ἀλεξάνδρου . . . Θήβης , ἣν ἤδη κατέσκαψεν Ἀλέξανδρος . . τὸν Φαρσάλιον | ||
| μὲν ξυλλαβοῦς ' αὐτὴ τρέφει τοὺς δ ' ἂν τὸ Θήβης ἄστυ ναίοντας μάθοις : ἡμεῖς δ ' ὅσοι πάρεσμεν |
| ἐκάλεσεν . Αἰτωλοῦ δὲ καὶ Προνόης τῆς Φόρβου Πλευρὼν καὶ Καλυδὼν ἐγένοντο , ἀφ ' ὧν αἱ ἐν Αἰτωλίᾳ πόλεις | ||
| παραλήγει , καὶ φυλάττει τὸ ω : Ἀμυδὼν Ἀμυδῶνος : Καλυδὼν Καλυδῶνος . Τὰ εἰς δων ὑπὲρ δύο συλλαβὰς , |
| οἱ αὐτοὶ ἦσαν Ἴωνες καὶ Ἀθηναῖοι , λεγέσθωσαν καὶ οἱ Δωριεῖς καὶ οἱ Αἰολεῖς οἱ αὐτοί , ὥστε δύο ἔθνη | ||
| καλούμενος τραχὺς καὶ δύσβατος . ἐκ τούτου δὲ φελλεάτας λέγουσι Δωριεῖς τοὺς κισσηρώδεις λίθους . αἱ δὲ αἶγες , παρὸ |