μιμεῖσθαι : ὡς δέ οἱ διαφορὰ ἐς Θεόπομπον ἐγεγόνει τὸν Δαμασιστράτου , γράφει βιβλίον ἐς Ἀθηναίους καὶ ἐπὶ Λακεδαιμονίοις ὁμοῦ | ||
μιμεῖσθαι : ὡς δέ οἱ διαφορὰ ἐς Θεόπομπον ἐγεγόνει τὸν Δαμασιστράτου , γράφει βιβλίον ἐς Ἀθηναίους καὶ ἐπὶ Λακεδαιμονίοις ὁμοῦ |
τινα ἴσως αἰτίαν εἵλοντο Σιβύλλαι προσαγορεύεσθαι , ὥσπερ δὴ ὁ Τρισμέγιστος Ἑρμῆς λέγεται πλεονάκις ἐπιδημήσας τῇ Αἰγύπτῳ ἑαυτοῦ ἀνεμνῆσθαι καὶ | ||
καὶ ἐπὶ πάσης προθέσεως τοῦτο πραγματεύσῃ . Παρέθετο δὲ ὁ Τρισμέγιστος Ἑρμῆς ἐν τῇ περὶ κλιμακτήρων πραγματείᾳ λέγων οὕτως : |
ἐριστικοὶ ἀλλὰ τὸ ὅλον τοῦτο πειραστικοί . ὁ δέ γε Βρύσων κατὰ κοινόν τι τετραγωνίζειν ἐπιχειρῶν καὶ οὐ κατὰ τὸ | ||
συμπεράσματα , οἱ δὲ παρὰ τὰς ἐν ἰατρικῇ Ὥσπερ ὁ Βρύσων ἐλέγχεται μὴ τετραγωνίζων τὸν κύκλον διὰ τὸ μὴ ἐκ |
μετὰ τοὺς παλαιοὺς ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ τὴν ἀνατομικὴν θεωρίαν ἠμελημένην ἀνακτησάμενος : οὐδεὶς δ ' ἄλλος εἶπεν ἰατρὸς ὀκτὼ | ||
ἢ ὅτι οὐχ ἑώρακε . Τὸν δὲ κυνηγέτην ἐξιέναι ἔχοντα ἠμελημένην ἐλαφρὰν ἐσθῆτα ἐπὶ τὸ κυνηγέσιον καὶ ὑπόδεσιν , ἐν |
μὲν Ἀντίοχος ὁ Κύκνος καὶ Σῶσος καὶ Ἀντίβιος καὶ Εὔβιος στωικοὶ ἐπιφανεῖς , γραμματικοὶ δὲ Πτολεμαῖος Ἀριστάρχου γνώριμος καὶ Δωρόθεος | ||
Δωρικῶς τοῦτο δ ' Αἰολικῶς , καὶ οὐχ ᾗπερ οἱ στωικοὶ τὸ σημαινόμενον , ἀλλ ' ἀνάπαλιν τὸ σημαῖνον : |
αἰσθόμενος ὧν ἕνεκα τὰς διατριβὰς ἐποιεῖτο Τίμαρχος οὑτοσὶ ἐπὶ τοῦ ἰατρείου , ἀργύριόν τι προαναλώσας ἀνέστησεν αὐτὸν καὶ ἔσχε παρ | ||
ἀπηλλάγη ἐκ παίδων , ἐκάθητο ἐν Πειραιεῖ ἐπὶ τοῦ Εὐθυδίκου ἰατρείου , προφάσει μὲν τῆς τέχνης μαθητής , τῇ δ |
. καὶ ἄλλοι δὲ πολλοὶ γεγόνασιν Ἄρατοι ἄνδρες ἐλλόγιμοι , ἱστοριογράφοι , ὥσπερ ὁ Κνίδιος , οὗ φέρονται Αἰγυπτιακὰ ἱστορικὰ | ||
λόγον καὶ ὡς ἴδια ἐξήνεγκαν Εὔμηλός τε καὶ Ἀκουσίλαος οἱ ἱστοριογράφοι . . , , : Εὔμηλος δὲ ὁ Ἀμφιλύτου |
ἀλλὰ τῶν ἄρτων σκιάς . Φιλόξενος δὲ ὁ παράσιτος , Πτερνοκοπὶς δ ' ἐπίκλην , παρὰ Πύθωνι ἀριστῶν παρακειμένων ἐλαῶν | ||
ἀριστερὰν χεῖρα ὥσπερ αἱ Καρυάτιδες . Φιλόξενος δ ' ἡ Πτερνοκοπὶς ἐμπεσόντος λόγου ὅτι αἱ κίχλαι τίμιαί εἰσι καὶ τοῦ |
καὶ † Πευσίνιοι , Πευσῖνός † τινος τῶν πάλαι πολιτευομένων συντάξαντος τὰ περὶ αὐτούς . Γ ὦ Τριπτόλεμε : τοὺς | ||
Σκύθαι ἐκαλοῦντο καὶ τοξόται καὶ σπευσίνιοι , ἀπὸ τοῦ πρώτου συντάξαντος τὴν περὶ αὐτοὺς ὑπηρεσίαν . Τέλη δ ' ἦν |
ὁδοποιῶν τὰ ἄβατα ἢ γεφυρῶν τὰ δύσπορα . περὶ δὲ Δημώνακτος ἤδη δίκαιον λέγειν ἀμφοῖν ἕνεκα , ὡς ἐκεῖνος τε | ||
[ ! ! ! ] μέμνηται [ ] καὶ τοῦ Δημώνακτος ? [ ] [ ] καὶ Ἡρόδοτος ? [ |
κρατήσαντες , ὁ μὲν Σθέννιδος ἔργον τοῦ Ὀλυνθίου Χοιρίλος , Θεότιμος δὲ Δαιτώνδα Σικυωνίου : παῖς δὲ ὁ Θεότιμος ἦν | ||
καὶ Λεωσθένης καὶ Καλλίστρατος καὶ Φίλων ὁ ἐξ Ἀναίων καὶ Θεότιμος ὁ Σηστὸν ἀπολέσας καὶ ἕτεροι τοιοῦτοι : καὶ οἱ |
Ἀναξιμένην καὶ Ἀναξαγόραν , καὶ ὅσοι κατὰ τοῦτο γεγόνασι τούτοις ἀγνοοῦνται περὶ μόνην τὴν ὑπὲρ τῆς φύσεως τῶν ὄντων σκέψιν | ||
κατὰ τὸν Γοργίαν θῆξαι , Κριτίας δὲ καὶ Θουκυδίδης οὐκ ἀγνοοῦνται τὸ μεγαλόγνωμον καὶ τὴν ὀφρὺν παρ ' αὐτοῦ κεκτημένοι |
ἐν αἷς ἀφροῦται καὶ διαφύσεις σπέρματος λαμβάνει τὸ σπέρμα , Ἀνδροκύδης τε ὁ Πυθαγορικὸς ὁ Περὶ τῶν συμβόλων γράψας καὶ | ||
ὁμωνυμίαν , κατὰ γλῶτταν . κατὰ μὲν ὅμοιον , οἷον Ἀνδροκύδης ὁ Πυθα - γορικὸς ἔλεγε , ζυγὸν μὴ ὑπερβαίνειν |
, τοῦ θηρίου μορφὴν ἔχων , πρὸς ὃν οἱ ” δωροδοκοῦντες κατὰ ιʹ γιγνόμενοι ἀνεστρέφοντο , ὅθεν εἴρηται Λύκου “ | ||
Ἑλλάδα πᾶσαν , οὐχὶ τὰς ἰδίας ἀδικοῦσι μόνον πατρίδας οἱ δωροδοκοῦντες καὶ χρήματα λαμβάνοντες παρὰ Φιλίππου . ἐπειδὴ τοίνυν ταῦτα |
τῷ κατορθοῦν . Ἡρακλείδης μέντοι ὁ Ταρσεύς , Ἀντιπάτρου τοῦ Ταρσέως γνώριμος , καὶ Ἀθηνόδωρος ἄνισά φασι τὰ ἁμαρτήματα . | ||
̈ . . Ἡρακλείδης μέντοι ὁ Ταρσεύς , Ἀντιπάτρου τοῦ Ταρσέως γνώριμος , καὶ Ἀθηνόδωρος ἄνισά φασι τὰ ἁμαρτήματα . |
παρεμφάσεως πρὸς Στησαγόραν βʹ , Περὶ τῶν προσηγορικῶν βʹ . Λογικοῦ τόπου περὶ τὰς λέξεις καὶ τὸν κατ ' αὐτὰς | ||
πρὸς Ἀρισταγόραν αʹ , Συνημμένων πιθανῶν πρὸς Διοσκουρίδην δʹ . Λογικοῦ τόπου τοῦ περὶ τὰ πράγματα Σύνταξις πρώτη Περὶ ἀξιωμάτων |
καὶ αὐτὸς ἑτέραν προσέθηκε καὶ μετ ' αὐτὸν Ἀντιφῶν ὁ Ῥαμνούσιος , ὁ Θουκυδίδου διδάσκαλος λέγεται τέχνην γράψαι : μετὰ | ||
τῶν ἐκεῖ φυομένων ῥάμνων , ὧν οἱ δημόται Μυρρινούσιος καὶ Ῥαμνούσιος . καὶ ἡ Ἐρεικοῦσα λέγεται διὰ τὰς ἐν αὐτῇ |
πρότερον Πιτύουσα καὶ ὕστερον Φάρσαλος . ὁ πολίτης Φασηλίτης . Θεοδέκτης δ ' ἦν γένος Φασηλίτης , υἱὸς Ἀριστάνδρου , | ||
δὴ καὶ στοιχεῖά τινες τῆς λέξεως καλοῦσιν . ταῦτα δὲ Θεοδέκτης μὲν καὶ Ἀριστοτέλης καὶ οἱ κατ ' ἐκείνους φιλοσοφήσαντες |
ἐφετῶν . ἐναντίον τι συνέβη . κατ ' ἀντίφασιν ὁ Γοργίου λόγος ἀπέβη ? διότι ποτὲ μὲν ὡς ἀπὸ τῆς | ||
ἀποδρὰς ᾠχόμην , εἴ πῃ εἶχον . καὶ γάρ με Γοργίου ὁ λόγος ἀνεμίμνῃσκεν , ὥστε ἀτεχνῶς τὸ τοῦ Ὁμήρου |
ἢ πάλιν πρὸς ἡμέραν . Στίλπωνός ἐστι βύσμαθ ' ὁ Χαρίνου λόγος . ὁ γὰρ κόλαξ καὶ στρατηγὸν καὶ δυνάστην | ||
. - ; , , , . [ ἐπὶ ] Χαρίνου [ ] [ ] αοντον [ ! ! ! |
δίδωσι ταύτας , ἐγκελευσάμενος κομίζειν πρὸς Ξέρξην . ὁ δὲ Ἀργίλιος δεδοικὼς περὶ αὑτοῦ , ἐπειδὴ γὰρ οὐδὲ οἱ πρότεροι | ||
Παυσανίου καὶ τοῦ Ἀργιλίου , ὅτι παιδικὰ ἦν ποτε ὁ Ἀργίλιος τοῦ Παυσανίου . τὸ δὲ Θρασύτητα ἐσεβάσθησαν , περὶ |
τεταγμένην τέχνην . καὶ τὰς καλουμένας τέχνας γράψαι τολμήσαντες ] Τισίαν καὶ Κόρακα λέγει τοὺς Συρακουσίους , καὶ Γοργίαν καὶ | ||
ἀνοήτου ἐκείνου πρεσβύτου χρυσοῦς τριάκοντα , ὁ δὲ διὰ τὸν Τισίαν ἀντὶ τοῦ βιβλίου πεντήκοντα καὶ ἑπτακοσίας ἐξέτισε κατασοφισθείς . |
ψεῦδος ὄν . ΑΙΣΧΙΝΗΣ ὁ ῥήτωρ τὸ μὲν γένος ἦν Ἀθηναῖος , τῶν δήμων Κοθωκίδης , υἱὸς δ ' Ἀτρομήτου | ||
ποτεὀψὲ λέγω ; χθὲς μὲν οὖν καὶ πρώην ἅμ ' Ἀθηναῖος καὶ ῥήτωρ γέγονεν , καὶ δύο συλλαβὰς προσθεὶς τὸν |
, ἀλλὰ μετὰ τοῦ σεμνοῦ καὶ πρέποντος . οἱ γὰρ ἱστορήσαντες τὰ τοιαῦτα Τερπάνδρῳ μὲν τήν τε Δώριον νήτην προσετίθεσαν | ||
δὲ οἱ σοφώτατοι Φίλων τε καὶ Ἰώσηπος οἱ τὰ Ἰουδαίων ἱστορήσαντες , ὡς σφόδρα ἀρχαίου καὶ παλαιοῦ τῶν Ἰουδαίων ἄρχοντος |
ἄλλοί τε πολλοὶ δηλοῦσι καὶ Ἀγάθυλλος Ἀρκὰς ὁ ποιητὴς ἐν ἐλεγείῳ λέγων ὧδε : ἵκετο δ ' Ἀρκαδίην , Νήσῳ | ||
μεγίστῳ τεκμηρίῳ χρώμενοι πρὸς ἀπόδειξιν τῷ ἐπὶ τοῦ ἀνδριάντος ἐπιγεγραμμένῳ ἐλεγείῳ : ἔχει δ ' οὕτως : υἱὲ Μέλητος Ὅμηρε |
τῶν ἑτερογενῶν δείξεως ψευδοποιηθῆναι τὴν διαίρεσιν . Ἄλλοι δὲ κἀκείνως ἐνέστησαν : πᾶσα γάρ , φασίν , ὑγιὴς διαίρεσις γένους | ||
τῆς βουλῆς τὰς ἐπὶ τοῖς κατωρθωμένοις χάριτας αἴτιον ἐγένετο . ἐνέστησαν γὰρ αὐτῷ τὸν θρίαμβον αἰτουμένῳ τὴν αὐθάδειαν αἰτιώμενοι τῶν |
τῆς Θεσσαλίας , ἐν Λαρίσσῃ . ἐκεῖ καὶ Διότιμος ὁ Ἀδραμυττηνὸς ἐδίδασκε γράμματα , εἰς ὃν Ἄρατος εἶπεν „ αἰάζω | ||
διατρίψας ἐν Ἀλεξανδρείᾳ σοφιστής , τέχνας γεγραφὼς ῥητορικάς : ἔνατος Ἀδραμυττηνὸς γραμματικός , ἐπικληθεὶς Ἰξίων διὰ τὸ ἀδικῆσαί τι δοκεῖν |
περὶ ἐκλείψεων ἡλίου κατὰ τὰ ἑπτὰ κλίματα , ὥσπερ Ὠρίων Ἀπολλινάριος Πτολεμαῖος Ἵππαρχος . κλίματα δὲ εἴρηται διὰ τὸ τὴν | ||
: ἄτροφος ἐξ ἀνάγκης ὁ οὕτως ἔχων ἔσται : καὶ Ἀπολλινάριος δὲ καὶ Ἀντίοχος τούτοις συμφωνεῖ . ἀλλ ' ἔστω |
ὑβρίζειν ᾤετο , ἀμυνάμενον οὕτως ὥστε καὶ ἀποκτεῖναι . ἴσασιν Εὐαίωνα πολλοὶ τὸν Λεωδάμαντος ἀδελφόν , ἀποκτείναντα Βοιωτὸν ἐν δείπνῳ | ||
πληγὴν ἀγανακτήσαντες ἐφόνευσαν τοὺς τυπτήσαντας , ἐν οἷς παρεισάγει τὸν Εὐαίωνα , εἰ δὲ μὴ ᾖ τὸ ζήτημα ἱστορικὸν , |
Μαραθούσιος . Μαραθών , δῆμος τῆς Λεοντίδος φυλῆς . καὶ Μαραθώνιος καὶ Μαραθωνία καὶ Μαραθώνιον . τοπικὸν Μαραθωνόθεν , καὶ | ||
Καλλίας Σουνιεύς , Ζήνων Φλυεύς , Κλέων Φαληρεύς , Δημόνικος Μαραθώνιος , ὅτι τοῦ δήμου ποτὲ χειροτονήσαντος Αἰσχίνην σύνδικον ὑπὲρ |
ἄξιον , πρὸς Ἐρατοσθένη δὲ καὶ Ἵππαρχον καὶ Ποσειδώνιον καὶ Πολύβιον καὶ ἄλλους τοιούτους καλόν . Πρῶτον δ ' ἐπισκεπτέον | ||
ἔδωκεν ἑαυτὸν πρὸς τοὺς ἐν φιλοσοφίᾳ λόγους , λαβὼν ἐπιστάτην Πολύβιον τὸν Μεγαλοπολίτην τὸν τὰς ἱστορίας συντεταγμένον . τούτῳ δὲ |
λέγει , ὃς ἦν ἐπὶ κόμῃ σκωπτόμενος . οἱ δὲ Ἱερώνυμον . ἀγρίους καὶ κολλοποδιώκτας ἐκάλουν τοὺς τὰς ἀπηγριωμένας πράξεις | ||
Αἰτωλός , ὡς αὐτός φησιν ὁ Ἀντίγονος ἐν τοῖς πρὸς Ἱερώνυμον . ἐπισταθεὶς δὲ τῷ βασιλεῖ πρῶτον μὲν αὐτῷ ποίημα |
θεραπείας τὰ τοῦ δήμου καθίστατο , ὡς Θησέα ἀνασωθέντα ὕστερον ἀπωσθῆναι . στέλλεται δὴ Θησεὺς παρὰ Δευκαλίωνα ἐς Κρήτην , | ||
τῆς διαστροφῆς ἐς τὴν φύσιν , δεῖ δὲ ἐς τοὐπίσω ἀπωσθῆναι τὴν γνάθον τὴν κάτω , δεῖ δὲ ἑπόμενον τούτοισι |
ῥήτωρ καὶ Γάϊος Ἀντώνιος , ὕπατοι χειροτονηθέντες , ἑξακοσιοστῷ καὶ ὀγδοηκοστῷ καὶ ἐνάτῳ τῆς πόλεως ἔτει τὸν ἐμφύλιον ἔσχον πόλεμον | ||
σχεδὸν ἅπαντες συγγραφεῖς ὁμολογοῦσι : Διονύσιος δ ' ὁ πρεσβύτερος ὀγδοηκοστῷ καὶ πέμπτῳ μετὰ ταῦτ ' ἔτει Συρακουσίοις ἐπαναστὰς κατέσχε |
, τὰ δὲ ὑπολειπόμενα τοῦ ἐν τοῖς ἀετοῖς κόσμου ἐποίησεν Ἀνδροσθένης , γένος μὲν καὶ οὗτος Ἀθηναῖος , μαθητὴς δὲ | ||
. Ὀλύμπια δ ' ἐγένετο τοῦ θέρους τούτου , οἷς Ἀνδροσθένης Ἀρκὰς παγκράτιον τὸ πρῶτον ἐνίκα : καὶ Λακεδαιμόνιοι τοῦ |
κατευημερηκὼς ] οἷον εὐδοκιμήσας ἑλεῖν τὴν ἐκκλησίαν , ὡς καλῶς πρεσβευσάμενος . . . . ταῦτα μὴ ποιεῖν ] τουτέστι | ||
Ἀττικῶς μέγα γράφε : ἄλλως δὲ μικρὸν οὐχ ἁμαρτήσεις γράφων πρεσβευσάμενος : πρεσβεὺς ὢν αὐτός . κατὰ βορέαν ἑστηκώς : |
μὲν ἐξ ἑκατέρων πολλοί , πίπτει δὲ καὶ αὐτὸς ὁ Μουχούμετ , οὔτε τόξῳ βληθεὶς οὔτε δόρατι , ἀλλ ' | ||
ἀρχηγὸς Περσίδος καὶ Χωρασμίων καὶ Ἀβριτανῶν καὶ Μηδίας ὑπάρχων τότε Μουχούμετ ὁ τοῦ Ἰμβραὴλ κατὰ τοὺς χρόνους Βασιλείου τοῦ αὐτοκράτορος |
πάντα λαλῶμεν . καὶ μελλόντων ἤδη δειπνεῖν ἐπισχεῖν ἐκέλευσεν ὁ Δάφνος , ἐπειπὼν τὸ ἐκ Μαμμακύθου ἢ Αὐρῶν Μεταγένους ἰαμβεῖον | ||
τὸ μέγεθος αὐτοῦ ἐμφανίζων . πρὸς ὃν ὁ ἰατρὸς ἔφη Δάφνος ὠφελιμώτερά ἐστι , φίλτατε , τῷ παντὶ σώματι τὰ |
τὸν ὑπομνηματικὸν τρόπον τοῦ Εὐδήμου κατὰ τὸ ἀρχαϊκὸν ἔθος συντόμους ἐκθεμένου τὰς ἀποδόσεις . λέγει δὲ ὧδε ἐν τῷ δευτέρῳ | ||
ὁμιλιῶν βιβλία συντάξαντος καʹ Ἑρμογένους τε τοῦ καὶ τὴν τέχνην ἐκθεμένου καλουμένην οὕτω τῶν στάσεων καὶ τὴν περὶ ἰδεῶν μετ |
τὸ δὲ Πειραΐδαο ἐν τέσσαρσι συλλαβαῖς προφέρεται τὴν εὐθεῖαν τοῦ πατρωνυμικοῦ , καὶ οἱ ἄλλοι . Τυραννίων δὲ τρισυλλάβως λέγων | ||
, Αἰακίδης ὁ τοῦ Αἰακοῦ ἔγγονος , τὰ δὲ τύπου πατρωνυμικοῦ ὄντα οὐδὲν τοιοῦτον ἔχουσιν : οὐδὲ γὰρ διαλύονται εἰς |
Εὐσέβιος καὶ Ἰώσηππος καὶ ἄλλοι περὶ τῆς τῶν Χαλδαίων βασιλείας ἱστορικοὶ φαίνονται λέγοντες ὅτι πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ ἐβασίλευον ἑπόμενοι Ἀλεξάνδρῳ | ||
τοῖς βωμοῖς τοῦ Διός . τὸν δὲ Ἕρκειον Δία ἄλλοι ἱστορικοὶ ἀναγράφουσιν ἰδίαν τινὰ σχέσιν περὶ αὐτοῦ ἱστοροῦντες . τρισὶ |
ὕποπτοι δοκοῦσιν εἶναι τῆς πολλῆς ἐπιτεχνήσεως ἕνεκα , οἱ δὲ Ἰσοκράτους καὶ Λυσίου παντὸς μάλιστα δίκαιοί τε καὶ ἀληθεῖς , | ||
Ἰσοκράτους ἐδέξατο : ἄλλοι δέ φασι γυμνασίαν εἶναι τὸν λόγον Ἰσοκράτους , τίνας ἂν εἴποι λόγους Ἀρχίδαμος συμβουλεύων Λακεδαιμονίοις . |
τε λέξεις τινὰς καὶ ἱστορίας καὶ ἕτερα καὶ τοῦ ποιητοῦ κατεψεύσαντο , ὥσπερ καὶ οἱ προκείμενοι ἄνδρες τοῖς περὶ τῶν | ||
τι ἠρνήθησαν , ἢ τὰ μὴ ὄντα τοῦ αὑτῶν δεσπότου κατεψεύσαντο . χωρὶς τοίνυν τούτων Λεωκράτης ἀναβοήσεται αὐτίκα ὡς ἰδιώτης |
νὴ τοὺϲ θεούϲ , ἐπὰν ] θεωρῶν [ ] τυγχάνω κωμωιδίαν ὅπου ] ? ? ? [ μάγειρόϲ ] ἐϲτιν | ||
πρὸϲ αὐτοῦ νέον ἀρχομένου ] [ ] γράφειν [ ] κωμωιδίαν καὶ ταῦτα ] αὐτῶν οντοειν ! [ ! ! |
, ἆρα οἱ Ἕλληνες ἢ ὁ παῖς ὁ ἐμὸς Ξέρξης καταυχήσας καὶ ἐπαρθεὶς καὶ θαρρήσας τῷ πλήθει τῶν νηῶν ; | ||
πότερον Ἕλληνες , μάχης , ἢ παῖς ἐμός , πλήθει καταυχήσας νεῶν ; ἦρξεν μέν , ὦ δέσποινα , τοῦ |
οὐκ ἐκπώματα , οὐκ οἰνοχόοι : καὶ ἠγάπησεν παρὰ ἀνδρὸς Μάρδου λαβὼν ἐν ἀσκῷ ὀδωδὸς ὕδωρ : καὶ τότε ἄρα | ||
τοῦ Καμβύσου ὤμοσαν ἀναιρεθῆναι τὸν μάγον τὸν ὑποκρινόμενον τῷ ὀνόματι Μάρδου . . κἀγὼ πάλου δ ' ἔκυρσα ] τοῦ |
πρὸς στῆθος : ὃ δ ' ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη . Ἱππόλοχος δ ' ἀπόρουσε , τὸν αὖ χαμαὶ ἐξενάριξε χεῖρας | ||
ι Ὁμήρου : Ἰλίου ἐξαπολοίατ ' ἀκήδεστοι καὶ ἄφαντοι . Ἱππόλοχος δέ μ ' ἔτικτε καὶ ἐκ τοῦ φημι γενέσθαι |
ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
ὁ Νοννόσου πατὴρ , πρὶν ἢ Νόννοσον πρεσβεύειν αἱρεθῆναι , Ἰουστινιανοῦ πέμποντος , ἀπέσταλτο , καὶ εἰρηνικὰς ἔθετο σπονδάς : | ||
νοῦν . Ἰδού , καὶ κηδεστής ἐστί μοι , τοῖν Ἰουστινιανοῦ παίδοιν ὁ πρεσβύτερος . ἔστι γάρ μοι καὶ θυγάτηρ |
ἐν τοῖς ἐπάνω ἐδηλώσαμεν , ἐξ αὐτῶν τῶν ἱστοριῶν ὧν συνέγραψαν ἀπεδείξαμεν . αἱ δὲ εἰκόνες αὐτῶν τὸ καθ ' | ||
τὰ Τρωικὰ καὶ Ἀμαζονικὰ καὶ Θρᾳκικὰ καὶ ἄλλα ξυνετίθεσαν : συνέγραψαν . κατέστη : ἐγένετο . πρῶτον μέν : σημείωσαι |
τῶν ἄλλων κοινολογίᾳ καὶ τὰς συμβολὰς ἀποδιδόντων , τοῦ δὲ Ζήνωνος ἡσυχίαν ἄγοντος , φιλοφρονησάμενοι καὶ προπιόντες οἱ ξένοι „ | ||
. . , . . τάχα δὲ καὶ τοῖς ἀπὸ Ζήνωνος σύμφωνος ἡ δόξα , διὰ πάσης οὐσίας πεφοιτηκέναι τὸν |
. Δημόκριτος : . . . . μαθητὴς κατά τινας Ἀναξαγόρου καὶ Λευκίππου , ὡς δέ τινες καὶ μάγων καὶ | ||
τῶν ἀμφὶ τὸν Μιλήσιον Θαλῆν καὶ ἔτι τῶν ὕστερον μέχρι Ἀναξαγόρου , ὡς ἢ πάντες ἢ οἱ πολλοὶ αὐτῶν φαίνονται |
δέ ; πᾶσαν ἡμέραν [ ] ἠσπάζετο [ ] . μαρτύρονται , κύριε , τὴν σὴν τύχην , [ εἶ | ||
ἑσπέραν κόλπος Ἰόνιος , κοινοῖς θεάτροις πρός με τὴν χάριν μαρτύρονται . . . ] ] . Πέμψωμεν αὐτὸν τὸν |
Ἔστω : ἐκεῖνος ἀγροῖκος καὶ πονηρὸν ἀποπνεῖ . τί καὶ Ἀντιφῶντα τὸν Μενεκράτους μνᾶν ὑπισχνούμενον οὐδὲ τοῦτον ἐδέξω ; οὐ | ||
τετρακοσίων καταστάσεως . ὅτι δὲ μετὰ τὸν θάνατον τιμωρούμενοι τὸν Ἀντιφῶντα οἱ Ἀθηναῖοι ἔρριψαν ἔξω τῆς πόλεως τὸ σῶμα , |
ἀσυμμετρίας ἐξειπόντα τοῦτο παθεῖν ἔλεξαν . . . φασὶ γοῦν Ἵππαρχον τὸν Πυθαγόρειον αἰτίαν ἔχοντα γράψασθαι τὰ τοῦ Πυθαγόρου σαφῶς | ||
οὐκ εὔδηλον ὅτι φύσει πᾶσι τοῖς τοιούτοις ἔργοις ἐπολέμουν ; Ἵππαρχον γὰρ τὸν Χάρμου , οὐχ ὑπομείναντα τὴν περὶ τῆς |
κάλλιστα ἀνθρώπων λέγειν περὶ Ὁμήρου , ὡς οὔτε Μητρόδωρος ὁ Λαμψακηνὸς οὔτε Στησίμβροτος ὁ Θάσιος οὔτε Γλαύκων οὔτε ἄλλος οὐδεὶς | ||
ὁ Ἀριστοτέλης τῶν λεγόντων εἶναι τὸ κενόν . ὁ δὲ Λαμψακηνὸς Στράτων ταῦτα μὲν εἰς δύο συνήγαγε τὰ τέτταρα εἴς |
, ἂν δυνώμεθα , προσληψόμεθα . τοῦ δὲ Μήδου ἤκουες ἀποκαλοῦντος τοὺς ἱππέας : εἰ δ ' οὗτοι ἀπίασιν , | ||
ὅσον τὸ ἔπος Ὁμήρου συστῆσαι κοινὸν ἁπάντων δεσπότην τὸν Ὕπνον ἀποκαλοῦντος περιέθεις λαμπαδίῳ προηγουμένῳ πάντα περισκοπῶν , πᾶσιν ἐφεστηκώς , |
ἀποδείξεων , ἢ καὶ ὥς φησιν Ἀριστοτέλης ἐν τῷ Προτρεπτικῷ ἐπιγεγραμμένῳ , ἐν ᾧ προτρέπει τοὺς νέους πρὸς φιλοσοφίαν : | ||
ἀναιρῶν τὰς περὶ θεῶν δόξας : καὶ αὐτοῦ περιετύχομεν βιβλίῳ ἐπιγεγραμμένῳ Περὶ θεῶν , οὐκ εὐκαταφρονήτῳ : ἐξ οὗ φασιν |
. Ἐπὶ μὲν τοίνυν Σπεύσιππον τὸν Πλάτωνος μὲν ἀδελφιδοῦν , Ξενοκράτην δὲ τὸν διάδοχον τοῦ Σπευσίππου . Πολέμωνα δὲ τὸν | ||
παλαιοὺς ἀριθμὸς ἦν αὐτὸς ἑαυτὸν κινῶν . εἰ δὴ κατὰ Ξενοκράτην ψυχή ἐστιν ἀριθμὸς αὑτὸν κινῶν . κτλ . Οἷον |
τῷ περὶ μετάλλων , εἴτε Ἀριστοτέλους ἐστὶ τὸ βιβλίον εἴτε Θεοφράστου . πολλὰ δ ' ἂν καὶ ἄλλα εἴη μέταλλα | ||
τῆς Φιλίππου τελευτῆς . Ἐπ ' ἄρχοντος δ ' Ἀθήνησι Θεοφράστου Ῥωμαῖοι μὲν ὑπάτους κατέστησαν Μάρκον Οὐαλέριον καὶ Αὖλον Κορνήλιον |
ἀδήλων πίστιν . . . τὰ δ ' ὑπ ' Ἐρασιστράτου , τὰ μὲν ἁπλᾶ καὶ ἐφ ' ἁπλοῖς εὑρίσκεσθαι | ||
δημεύειν ἔδοξεν , ἀφεὶς τῇ πόλει τὼ δύο μέρει τὰ Ἐρασιστράτου ἀξιῶ μοι ψηφισθῆναι , διότι ταῦτά γε ἤδη καὶ |
' ἐσίγων . Κρατῖνος Χείρωσιν : τοιοῦτοι δὲ καὶ οἱ Σωκράτους ὅρκοι . ἴθι δή κτλ . . ὅτι καὶ | ||
τὸ χωρίον ] τὸ διάστημα τὸ ἀπὸ τῆς κεφαλῆς τοῦ Σωκράτους μέχρι τῆς ὀφρύος τοῦ Χαιρεφῶντος , τὸν τόπον τῆς |
' ἐντεῖναι τὰς διανοίας τῶν ἀνδρῶν , μετὰ παιδιᾶς κρύφα ἐκφέροντα τὰ Πυθαγόρου δόγματα . περὶ τῶν φυσικῶν ὅσοι τινὰ | ||
: ἄλλως τε οὐδένα στρατιωτῶν ἀρετὴν ἐπ ' ὤμων εἶδον ἐκφέροντα . ” Ὁ αὐτὸς ἐρωτηθεὶς τί ἰσχυρότερόν ἐστιν ἀνδριάντος |
καθάπερ ἱστορεῖ Φιλόχορος οὑτωσὶ γράφων : Ἀθηναῖοι δὲ πρὸς Μεγαρέας διενεχθέντες ὑπὲρ τοῦ ὁρισμοῦ τῆς ἱερᾶς [ Ὀργάδος ] ἐπῆλθον | ||
καθεσταμένος ἦν ἐπιμελητής . τῶν δὲ συνεργασαμένων τῷ Φειδίᾳ τινὲς διενεχθέντες ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν τοῦ Περικλέους ἐκάθισαν ἐπὶ τῶν τῶν |
δοκεῖν τὸ Θηβαίων . Θεόπομπος δὲ ὁ Δαμασιστράτου τόν τε Ἀρχίδαμον μετασχεῖν τῶν χρημάτων αὐτὸν καὶ ἔτι Δεινίχαν τὴν Ἀρχιδάμου | ||
ἐστι τὴν ἐναντίωσιν τοῦ πολέμου . μιμεῖται γὰρ ἐνταῦθα τὸν Ἀρχίδαμον τοῦ Θουκυδίδου . καὶ γὰρ ἐκεῖνος ἐπειδὴ ἑώρα τοὺς |
ἔστι καὶ ἐκ τοῦ Σόλωνος αʹ ἄξονος καὶ ἐκ τῆς Ἀριστοτέλους Ἀθηναίων πολιτείας . Τιμαχίδας δὲ ἡγεῖται παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς | ||
ἀρχηγῶν καὶ προστατῶν τῆς φιλοσοφίας δεῖξαι , Πλάτωνός τε καὶ Ἀριστοτέλους ; τούτων γὰρ ὁ μὲν εἷς τὴν ἀσάφειαν διὰ |
, : Δεινομένης δὲ υἱὸς Ἱέρωνος ἐκ τῆς Νικοκλέους τοῦ Συρακουσίου θυγατρὸς κατὰ Φίλιστον καὶ Τίμαιον : ἐκ γὰρ τῆς | ||
τε τοῦ Κείου καὶ Γοργίου τοῦ Λεοντίνου καὶ Τισίου τοῦ Συρακουσίου , τῶν τότε μέγιστον ὄνομα ἐν τοῖς Ἕλλησιν ἐχόντων |
δὲ μέσον ὄφιν συνεκτικὸν τούτου Ἀγαθὸν δαίμονα σημαίνοντες . καὶ Ζωροάστρης δὲ ὁ μάγος ἐν τῆι Ἱερᾶι Συναγωγῆι τῶν Περσικῶν | ||
Ἁρμόνιον ἐξ Ἅιδου πρὸς τοὺς ζῶντας ἀνάγει : ὁ δὲ Ζωροάστρης προλέγει ὡς ἔσται ποτὲ χρόνος ἐν ᾧ πάντων νεκρῶν |
τοῦ Ἱπποκράτους , πάντες ὡμοφώνησαν οἱ ἐξηγηταὶ ὅτι ἐκείνου τοῦ Ἱπποκράτους ἐστὶ τὸ παρὸν σύγγραμμα οὗτινος καὶ τὸ Περὶ διαίτης | ||
ἡμῖν , μητρόπολις τις ὡς ἀληθῶς οὖσα καὶ μήτηρ τῶν Ἱπποκράτους υἱῶν , οὓς εἰς ὑωδίαν κωμῳδουμένους οἶδα . Πλάτων |
Πυθαγόραν μηδὲ ἓν καταλιπεῖν σύγγραμμά φασι τὸ δὲ φερόμενον ὡς Πυθαγόρου Λύσιδός ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυθαγορικοῦ φυγόντος εἰς Θήβας καὶ | ||
τὰ δὲ ἀναθήματα αὐτῷ τὰ ἐς Ὀλυμπίαν ἐστὶ τοῦ Ῥηγίνου Πυθαγόρου τέχνη . ἐνταῦθα καὶ Ἀναξιμένους οἶδα εἰκόνα ἀνευρών , |
. καὶ ἐμπεριειληφότα ὧδε τὰ διαφανῆ ὑγρά , ὥστε τὸν ἀμφιβληστροειδῆ ἐντεῦθεν συνεξυφάνθαι χιτῶνα , τὴν κατ ' αἴσθησιν ἀλλοίωσιν | ||
τοῦ ὀπτικοῦ πόρου : ὅθεν αἱ διεσπαρμέναι ἶνες ποιοῦσι τὸν ἀμφιβληστροειδῆ ὁμοίως ὑάλῳ κεχυμένον κατά τε χρῶμα καὶ σύστασιν . |
τι κακόν . Βελλεροφόντης πρότερον Ἱππόνους ἐκαλεῖτο : ἀνελὼν δὲ Βέλλερον τῶν Κορινθίων δυναστὴν Βελλεροφόντης ἐκλήθη . ἦν δὲ φύσει | ||
τὴν δίκην ἀποφήνασθαι . Βελλεροφόντης τὰ γράμματα : Βελλεροφόντης ἀνελὼν Βέλλερον , ἢ , ὥς τινες φασὶ , Πείρην , |
σῖτον ἀπὸ Βοσπόρου τῷ Ῥωμαίων κομιζούσας στρατοπέδῳ , πλησίον Σινώπης κατῆρε : καὶ οἱ περὶ Κλεοχάρην καὶ Σέλευκον ἀνταναχθέντες Σινωπικαῖς | ||
νῆσον : νύκτωρ δ ' ἀνήχθη , καὶ τῇ ὑστεραίᾳ κατῆρε περὶ τετάρτην ὥραν τριακοσίους καὶ εἴκοσι σταδίους τοῦ διάπλου |
βαρύτονα : πένης πλάνης Μύνης χλούνης Φάνης . τὸ μέντοι σθενῆς τεχνῆς λαχνῆς ζαχρῆς ἀπὸ συναλοιφῆς γίνονται . καὶ τὸ | ||
βαρύτονα : πένης πλάνης Μύνης χλούνης Φάνης . τὸ μέντοι σθενῆς τεχνῆς λαχνῆς ζαχρῆς ἀπὸ συναλοιφῆς γίνονται . καὶ τὸ |
τῆς Ὀρέστου κρίσεως ἐν Ἀρείωι πάγωι ἱστορεῖ καὶ Ἑλλάνικος ταῦτα γράφων : τοῖς ἐκ Λακεδαίμονος ἐλθοῦσι καὶ τῶι Ὀρέστηι οἱ | ||
στήθεσι . καὶ λέγει μὲν ταῦτα καὶ Κτησίας , ἀκοῦσαι γράφων . ἰδεῖν δὲ ἐν Βαβυλῶνι ὁ αὐτὸς λέ - |
εἶπον πολλάκις τὴν ἱστορίαν τήν τε τοῦ Διομήδους , τοῦ Δαύνου καὶ τῶν Αἰτωλῶν καὶ περὶ τῶν συγχωσθέντων βʹ ἀνδρογύνων | ||
. Ἀλαίνου : Ἄλαινος νόθος ἀδελφὸς Διομήδους ἐρῶν Εὐίππης τῆς Δαύνου θυγατρός , κριτὴς αἱρεθεὶς καὶ χαριζόμενος αὐτῇ τὸν Διομήδην |
Μεγαρικὸν τὸν τῶν αὐτῶν δογμάτων εὑρετὴν ὑποληφθέντα . τοῦτον δὲ Μενέδημος ὁ Ἐρετριεὺς διεδέδεκτο , ἀφ ' οὗ Ἐρετρικὴ ἡ | ||
πατρίδος τοῦ περὶ οὗ ὁ λόγος . Φαίνεται δὴ ὁ Μενέδημος σεμνὸς ἱκανῶς γενέσθαι : ὅθεν αὐτὸν Κράτης παρῳδῶν φησι |
Λουκιανὸς δὲ ὁ ἐκ Σαμοσάτων , ἀνὴρ σπουδαῖος ἐς τὸ γελασθῆναι , Δημώνακτος φιλοσόφου κατ ' ἐκείνους τοὺς χρόνους βίον | ||
αἰσχρῶν ᾀσμάτων , ὧν εἰς τοὺς συνόντας ποιοῦσιν εἵνεκα τοῦ γελασθῆναι , τούτους ἀγαπᾷ καὶ περὶ αὑτὸν ἔχει . καίτοι |
τὸν Αἰγιλιέα τῶν γεννητῶν οἳ καλοῦνται Βρυτίδαι , καὶ ἀξιοῦντος Φράστορος εἰσάγειν τὸν υἱὸν τὸν αὑτοῦ εἰς τοὺς γεννήτας , | ||
καὶ ἀκριβῶς τὸν βίον συνειλεγμένον , οὐκ ἠπίστατο τοῖς τοῦ Φράστορος τρόποις ἀρέσκειν , ἀλλ ' ἐζήτει τὰ τῆς μητρὸς |
Καίσαρος Τιβερίου ἔτη δύο καὶ ἐνενήκοντα : Ξενοφῶν δὲ ὁ Γρύλλου ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα ἐβίωσεν ἔτη . οὗτοι μὲν φιλοσόφων | ||
ὑπὲρ τῶν τοῦ Κύρου φίλων τοῦ νεωτέρου Ξενοφῶν ὁ τοῦ Γρύλλου νεανιευόμενος δῆλός ἐστι λέγων , τοὺς ὁμοτραπέζους μόνους οἱ |
ἐπεὶ πολὺς ὁ μεταξὺ γεγένηται χρόνος , καὶ τὸ ὑποχόνδριον καθεῖται : τότε γὰρ παρέχουσα τῷ βρέφει τὸν μαστὸν ἡ | ||
ἐκ δὲ τούτου ὁ καλούμενος κεκρύφαλος ἤρτηται , ἐχόμενος δὲ καθεῖται ὁ προσαγορευόμενος ἐχῖνος , μετὰ δὲ τοῦτον τὸ πρός |
διὰ τὴν μίμησιν τῶν ἀνδρῶν Μιμαλλόνας . Φίλιππος ἐπὶ στρατοπέδου Δόκιμον Ταραντῖνον λουτρῷ θερμῷ χρησάμενον τὴν ἡγεμονίαν ἀφείλετο , φήσας | ||
δεξομένους ? [ ] ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τὸν ? [ Δόκιμον ] . καὶ οἱ ? μεν ? \ πρὸς |
. ἔτι δὲ εἶπεν Ἡροδότου τὰ Περσικά : τὰ δὲ Θουκυδίδου τὰ Πελοποννησιακά : τὰ δὲ Ξενοφῶντος αἱ Ἑλληνικαί : | ||
γραμματικός τις Ἀρεθούσιος ἔφασκε χρῆσθαι αὐτῷ Φύλαρχον : ὃς οὐδὲ Θουκυδίδου λέγοντος ἤκουσε „ καθὸ δεῖ εἰς Σικελίαν πλεῖν „ |
ἁρμονίαν εὖ μάλα ἐντεινάμενον κρούειν ἢ ἀπαλλάττεσθαι ὡς ἀνάρμοστον ὄντα Τερπάνδρου κιθάρας ἀκούειν . ἐγὼ μὲν οὖν ταῦτα εἰπὼν ᾤμην | ||
δὲ Ἀριστοκλείδης κιθαρῳδὸς ἦν ἄριστος : τὸ γένος ἦν ἀπὸ Τερπάνδρου . Ἤκμασε δ ' ἐν τῇ Ἑλλάδι κατὰ τὰ |
λέγει ἢ οὔ . Δοκεῖ μοι . Ἦ οὖν ζωγραφικὸς Θεόδωρος ; Οὔχ , ὅσον γέ με εἰδέναι . Ἆρ | ||
Μαρία : ἄρτια ιδʹ . ἡ γυνὴ προτελευτᾷ . πάλιν Θεόδωρος καὶ Εἰρήνη : ιγʹ , ὁ ἀνὴρ προτελευτᾷ . |
ἴσως σοι φαίνεται μὴ γιγνώσκοντα Ἀλκιβιάδην τὰ Ἀλκιβιάδου γιγνώσκειν ὅτι Ἀλκιβιάδου ἐστίν . Ἀδύνατον μέντοι νὴ Δία . Οὐδ ' | ||
κατορθώματα : διοικήσεις δὲ τὰ κατὰ τῆς πόλεως ὑπ ' Ἀλκιβιάδου γενόμενα τῷ φάσκειν αὐτὸν πρὸς καιρὸν τετηρῆσθαι μειζόνων κατορθωμάτων |
ς βαίνετε ! ! ! αλαδες ? ? κεἰ σὺ Ποσείδιππόν ? ποτ ' ἐφίλαο , Κύνθιε , Λητοῦς υ | ||
ς βαίνετε ! ! ! αλαδες ? ? κεἰ σὺ Ποσείδιππόν ? ποτ ' ἐφίλαο , Κύνθιε , Λητοῦς υ |
ἄξιος . τέως μὲν οὖν εὔνους διέμεινε τῷ Λυσιμάχῳ , διενεχθεὶς δὲ πρὸς Ἀρσινόην τὴν γυναῖκα αὐτοῦ διαβάλλουσαν αὐτὸν ἀπέστησε | ||
, : Ἀμφιάραος ὁ Ἰοκλέους γήμας Ἐριφύλην τὴν Ταλάου καὶ διενεχθεὶς ὑπέρ τινων πρὸς Ἄδραστον , καὶ πάλιν διαλυθεὶς ὁρκούμενος |
. . , : Ἀλέξανδρος δὲ ὁ τοῦ Νουμηνίου καὶ Νεοκλῆς οὐ μίαν ἀποδεδώκασιν αὐτῇ τάξιν , ἀλλὰ ἄλλοτε ἄλλην | ||
πάθος ἐστὶν ὁρμὴ ἀπεστραμμένη τὸν αἱροῦντα λόγον : ὡς δὲ Νεοκλῆς , πρόσκαιρος κατάστασις ψυχῆς σφοδροτέραν ὁρμὴν ἢ ἀφορμὴν κινοῦσα |
ἀκριβέστερον ἐπισκοπήσομεν . Οἱ γὰρ δὴ δοκοῦντες ταῦτα μετὰ λόγων ἐξητακέναι , Τιμοσθένης ὁ Ῥόδιός ἐστιν , ἀρχικυβερνήτης τοῦ δευτέρου | ||
Κορατίους , Ῥωμαίων δὲ ὑμᾶς : τοῦτό τε καταμαθὼν αὐτὸς ἐξητακέναι πρῶτον εἰ βουλομένοις εἴη τοῖς ἀνεψιοῖς ὑμῶν ἐπιδοῦναι τὰ |
, ὡς αὐτός . . . : ἐν δὲ τῆι πεντηκοστῆι ὁ Θεόπομπος περὶ Μηθυμναίων τάδε λέγει : καὶ τὰ | ||
ἁμαρτήματα . . . : ἐν δὲ τῆι δευτέραι καὶ πεντηκοστῆι φησὶν ὡς Ἀρχίδαμος ὁ Λάκων ἀποστὰς τῆς πατρίου διαίτης |
[ ] ἔχω σοι εἰπεῖν διὰ τὴν Ζήνωνος Πυθόδωρον τὸν Ἰσολόχου [ . ] καὶ Καλλίαν τὸν Καλλιάδου , ὧν | ||
ὥσπερ ἐγὼ ἔχω σοι εἰπεῖν διὰ τὴν Ζήνωνος Πυθόδωρον τὸν Ἰσολόχου καὶ Καλλίαν τὸν Καλλιάδου , ὧν ἑκάτερος Ζήνωνι ἑκατὸν |
ὁ τὰ Ἰδιοφυῆ ποιήσας , ἄλλος τεχνογράφος ῥήτωρ . Σωκράτης Σωφρονίσκου μὲν ἦν υἱὸς λιθουργοῦ καὶ Φαιναρέτης μαίας , ὡς | ||
τὸ λέγεσθαι ἀρσενικῶς , ἡγοῦνται οἱ σοφισταὶ ὅτι καὶ ὁ Σωφρονίσκου υἱός , οὗ σύμβολον τὸ Σωκράτης ὄνομα , ὁ |
συγγραφέως . Προθέμενος γὰρ πρώτην διασαφεῖν τὴν τῶν περὶ τὸν Σκόπαν ἔκταξιν , τῷ μὲν δεξιῷ κέρατί φησι τῆς ὑπωρείας | ||
τήν τε Γάζης πολιορκίαν καὶ τὴν γενομένην παράταξιν Ἀντιόχου πρὸς Σκόπαν ἐν Κοίλῃ Συρίᾳ περὶ τὸ Πάνιον , περὶ μὲν |
? ? ἐκ τοῦ εὐκτικοῦ ? [ ] , [ μεταποιοῦντες ] τὸν στίχον ποῖοί κ ' ἐστὲ [ ] | ||
καὶ τὴν ὀφρὺν παρ ' αὐτοῦ [ ] κεκτημένοι , μεταποιοῦντες δὲ αὐτὸ ἐς τὸ οἰκεῖον ὁ μὲν ὑπ ' |
οἱ τοιοῦτοι μικρολογίαν εἶναι ὑποτίθενται , οἷον τὸ εἰπεῖν τὸν Δημοσθένην μὴ ἐγκείσθω ὑπὸ τοῦ Φιλίππου τὸ δίδωμι ἀλλὰ τὸ | ||
Ἡρακλέϊ Ἡρακλεῖ : Ἡρακλέα Ἡρακλῆ καὶ ἀττικῶς Ἡρακλῆν , ὥσπερ Δημοσθένην . Ὦ Ἥρακλες καὶ ἀττικῶς ὦ Ἡρακλῆ , ὥσπερ |
. τὰ δ ' ἑξῆς εἴρηται τὰ περὶ Πιτάνην καὶ Ἀταρνέα καὶ τἆλλα τὰ ταύτῃ . Μεγίστη δέ ἐστι τῶν | ||
ἐπανελθὼν δὲ τῷ δεσπότῃ συνετυράννησε , πρῶτον ἐπιθεμένῳ τοῖς περὶ Ἀταρνέα καὶ Ἄσσον χωρίοις : ἔπειτα διεδέξατο ἐκεῖνον καὶ μετεπέμψατο |
περαίνεσθαι τῆς πρὸς ἀλλήλους , ὄνομα δὲ μηδὲν εἰρῆσθαι τοῦ ᾠδοῦ μηδὲ ᾠδὴν ἣν ᾖδε μηδὲ προσέχειν τοὺς περὶ Τηλέμαχον | ||
Θήβαις Πινδάρου μὲν οὐκ ἔστιν εἰκών , Κλέωνος δὲ τοῦ ᾠδοῦ , ἐφ ' ἧς ἐπιγέγραπται : Πυθέα υἱὸς ὅδ |
κοιλίαν ὁρμᾷ , καὶ ἐν τῇ ὑπόπτῳ ἡμέρᾳ ἀντὶ τοῦ ῥοφήματοϲ ϲύμμετρον διδόναι πρὸ πολλοῦ τῆϲ ὥραϲ καὶ ψωμοὺϲ ὀλίγουϲ | ||
, ὅτε φηϲί : “ καιρὸν δὲ τῆϲ δόϲεωϲ τοῦ ῥοφήματοϲ τόνδε μάλιϲτα φυλάττεϲθαι κατ ' ἀρχὰϲ καὶ διὰ παντὸϲ |
Εὐβούλου ⌊ τόδε ⌋ δούλου σῆμα ? κενὸν ⌊ ⌋ κενόφρων ⌊ θῆκεν Ἀριστοτέλης - ⌋ : ὃς ⌊ γαστρὸς | ||
: Ἑρμίου εὐνούχου ἠδ ' Εὐβούλου ἅμα δούλου σῆμα κενὸν κενόφρων τεῦξεν Ἀριστοτέλης , ὃς διὰ τὴν ἀκρατῆ γαστρὸς φύσιν |
ἀλεγεινὸς ὀϊζυροῖσι βροτοῖσιν . Ἠχήν , ἦχον ἢ φήμην . Θαλλός . πᾶν τὸ θάλλον . κυρίως δὲ ὁ τῆς | ||
ἀλεγεινὸς ὀϊζυροῖσι βροτοῖσιν . Ἠχήν , ἦχον ἢ φήμην . Θαλλός . πᾶν τὸ θάλλον . κυρίως δὲ ὁ τῆς |