| ἡμᾶς καλῶσιν ὡς στρατηγούς , τί ποιήσομεν , ὦ ἀγαθὲ Βροῦτε ” ; “ ἀμυνῶ τῇ πατρίδι , ” ἔφη | ||
| ὡς βεβαιοτέροις προσφεύξεσθαι βοηθοῖς . δῆλον γὰρ πεποίηκας , ὦ Βροῦτε , οὐ δι ' ὀργὴν ἐλαύνων τοὺς φυγάδας ἐκ |
| αὐτῶν . Οἶσθα οὖν , ὦ τέκνον , ὅ τι χαρίσῃ τὸ πρῶτον αἰτοῦντί μοι ; Πρόσταττε , ὦ πάτερ | ||
| μοι πρὸς χάριν ὁμιλήσῃς καὶ παρὰ τὸ δίκαιον τὴν νίκην χαρίσῃ , μήτε μὴν περιΐδῃς ἀδικούμενον . μήτ ' ὦν |
| εἰς ἄψυχον χθονίων βωμόν : τὸ δὲ μέτριον νομοθέτης ἂν μαντεύσαιτο οὐκ ἀσχημονέστατα . ἔστω δὴ νόμος οὗτος : Τῷ | ||
| τοῦ Ἐμπεδοκλέους λέγοντος : οὐκ ἂν ἀνὴρ τοιαῦτα σοφὸς φρεσὶ μαντεύσαιτο , ὡς ὄφρα μέν τε βιῶσι , τὸ δὴ |
| εἴδωλα τοῦ ἑνὸς γιγνόμενα . . . . . . Καλλικρατίδα ἐκ τοῦ Περὶ οἴκου εὐδαιμονίας . Ἔχει δὲ τὸ | ||
| . Μικρὰ δ ' ἀπὸ τῆς ἄγαν σπουδῆς , ὦ Καλλικρατίδα , ἐπὶ τὴν ὑμετέραν καταβὰς ἡδονὴν ἐπιδείξω παιδικῆς χρήσεως |
| : θάρσος γὰρ τὸ εὔλογον , θράσος δὲ τὸ μετὰ ἰταμότητος . οὕτω καὶ Ἀρίστιππος ὁ φιλόσοφος . ᾗ τε | ||
| λήψεται : ὅ τε δεσπότης ἐκ τῆς πρὸς τοὺς οἰκέτας ἰταμότητος ἢ φιλανθρωπίας εὐπρόσιτος , ἢ φιλαπεχθήμων τοῖς ἐντυγχάνουσιν δόξειεν |
| δὲ καὶ σπονδὰς καὶ πίστεις ἐπὶ θεῶν γιγνομένας μήτε σὺ διάβαλλε , Βροῦτε , μήτ ' ἀναίρει τὸ κάλλιστον ἐπιτή | ||
| ὦσι μάρτυρες , ἐπαίνει τὰ εἰκότα : καὶ τοὺς μάρτυρας διάβαλλε , καὶ καθόλου ἐν τῇ τῶν ἐλέγχων ἀπαιτήσει ἢ |
| βασιλικοῦ κοιτῶνος εἰς πρεσβείαν στελλομένῳ ἐπὶ τοὺς ὑπερβορείους Σκύθας , ἀξιώσαντί με ἐκδοῦναί οἱ βιβλίον , ὅπως ἂν ἔχῃ μετρίως | ||
| κεφαλῇ , τὸν κάλλιστον οἶδ ' ὅτι οἴει Ἰωσήφ , ἀξιώσαντί με ἐκδοῦναί οἱ βιβλίον περὶ τῆς κατὰ τὸ ψυχικὸν |
| , εὐθὺς αὐτὴν ἀναβιώσεσθαι τῶι τῆς τελετῆς νόμωι δυσωπουμένην . ἀπορήσαντος δὲ ἐπὶ πολὺ τοῦ Δαρείου καὶ μηδένα ἄνδρα δυνηθέντος | ||
| δὲ πάλιν πυθέσθαι ποῦ δὲ καλοὶ κἀγαθοὶ γίνονται ἄνθρωποι : ἀπορήσαντος δέ , “ ἕπου τοίνυν , ” φάναι , |
| , τό τε ποιητικὸν πρὸς τὸ παθητικὸν κἂν ἔργον ἓν ἀπεργάσαιτο , καὶ τὸ μέτρον πρὸς τὸ μετρούμενον τὴν μέτρησιν | ||
| τις ἢ φροίμιον εἴπῃ πρὸ τοῦ λόγου , ὡς εὐνουστέρους ἀπεργάσαιτο αὐτούς , ἢ οἶκτον ἢ δείνωσιν ἔξωθεν ἐπάγῃ τῷ |
| ἐνταυθὶ ἀλλ ' οὐκ ἐξεταστικῶς ἐκκλησιάζοντας , καὶ νομίζοντας τὴν παραυτίχ ' ἡσυχίαν οὐκ ἔσεσθαί ποτ ' αἰτίαν ταραχῆς ἀτόπου | ||
| τὸν ἥξοντ ' εἰς ἔπαινον εὐκλεῶς : ῥᾳθυμία δὲ τὴν παραυτίχ ' ἡδονήν λαβοῦσα λύπας τῷ χρόνῳ τίκτειν φιλεῖ ἅπαντ |
| Θεοπόμπῳ ἐν Ὀδυσσεῖ : ἵνα μὴ τὸ παλαιὸν τοῦτο καὶ θρυλούμενον δι ' ἡμετέρων στομάτων εἴπω σόφισμ ' , ὅ | ||
| σοφισταῖς συμπιπτόντων , ἔργου δὲ ἐρημία δεινή : καὶ τὸ θρυλούμενον τοῦτο τὸ ἀγαθόν , ὑπὲρ οὗ διέστηκεν καὶ διεστασίασται |
| ταῖς ἓξ καὶ δέκα προτάσεσιν ἐπεξελθόντες τέτταρας μὲν εὕρομεν ἀεὶ ψευδομένας τέτταρας δὲ ἀεὶ ἀληθεῖς , τὰς δὲ λοιπὰς καὶ | ||
| ἀληθείας τἀγαθὰ διαγγελλούσας δεινὰς εἶναι συνάγειν ἀνθρώπους εἰς κηδείαν , ψευδομένας δ ' οὐκ ἐθέλειν ἐπαινεῖν : τοὺς γὰρ ἐξαπατηθέντας |
| χεῖρας αὐτοῦ προσφέρων τῷ στόματι ἀπέπνει . τοῦ δὲ σατύρου ἐπερωτήσαντος , δι ' ἣν αἰτίαν τοῦτο πράττει , ἔφη | ||
| ] ἀντιξενίσαι : καὶ θύραν ἀλλοτρίαν κόπτων [ ] , ἐπερωτήσαντος τίς ἐστιν , μηδὲν ? ἀποκρίνεσθαι , μέχρι ἂν |
| ' ἀνορθ ? [ ! ] ! [ ! ] χάρι [ [ ] ! [ ! ] υδος ὡς | ||
| ἰδίαν , ὡς ἔοικεν , ἡδονὴν δευτέραν τῆς σῆς ἔθετο χάρι - τος : εἰ δὲ ἀγανακτῶν ἀπέσπα τὴν κόρην |
| μαρτυρίαν παρέχεται ὑπὲρ τοῦδε τοῦ λόγου εἰς τοὺς Ἕλληνας , ἐθελήσασα μόνη ὑπὲρ τοῦ αὑτῆς ἀνδρὸς ἀποθανεῖν , ὄντων αὐτῷ | ||
| εἰς ἀκμὴν ἐλθοῦσα , πρότερον οὐκ οἶδ ' ὅπως οὐκ ἐθελήσασα γενέσθαι , πλὴν εἰ τοῦτο εἴποις , ὅτι μοι |
| ἐνιαυτόν , ἀλλὰ ἀφαιρῆται τὰς τιμὰς τὰς ἐκείνου : ἃ προνοηθεὶς ὁ Μενεκλῆς , κύριος ὢν τῶν ἑαυτοῦ , ἐποιήσατο | ||
| δὲ τοῦτο πλείστης δέεται καὶ περιπάτων . Ἢν δὲ μὴ προνοηθεὶς ἐς πυρετὸν ἀφίκηται , προσφέρειν μηδὲν ἄλλο ἀλλ ' |
| προσήκασθαι τὴν τοιαύτην πλάσιν οὐκ εὔλογον : υἱὲ , Καρπωνιανὲ τιμιώτατε : καὶ γὰρ εἰ τύχη σέ τις εὐδαίμων ὑπηρετεῖν | ||
| δικαίαν σου ψυχὴν ἀπό σου . καὶ νῦν γίνωσκε , τιμιώτατε Ἁβραὰμ , ὅτι μέλλεις ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ καταλιπεῖν |
| τὴν βασιλείαν τοῦ τεθεικότος αὐτοῖς θεοῦ τὸν νόμου , καθὼς περιείργασμαι . Τὸν γὰρ πάντων ἐπόπτην καὶ κτίστην θεὸν οὗτοι | ||
| ἐν τοῖς ἄνω ἐναλλάξας , ὡς ἔφην . τὸ δὲ περιείργασμαι , περιττῶς καὶ οὐκ ἀναγκαίως παρῄνεσά τε ἐγὼ καὶ |
| ὑπερβάλλειν εὐτυχίᾳ τοὺς γεννήσαντας . ὅσοι μὲν γὰρ τῶν κατὰ παιδοποιΐαν μόχθων ἐκτός εἰσιν , εἴτε καλὸν εἴτε λυπηρὸν οἱ | ||
| ἀρχὴν ἐξαλείφειν οἴεται τέλει χείρονι , παιδοκτονίᾳ προπετεῖ τὴν ἄβουλον παιδοποιΐαν ἀρνουμένη . εἰ δὲ βούλει , τὸν Ἀγαμέμνονα θέασαι |
| ἐμβαλεῖν φλόγα , οὐδ ' ὧδ ' Ἀχαιοὺς ὡς δοκεῖς ἀναρπάσαι : αἴθων γὰρ ἁνὴρ καὶ πεπύργωται θράσει . ἀλλὰ | ||
| τοι τοῖς στρατεύμασι κατὰ τῶν ὅπλα οὐκ ἐχόντων , κἂν ἀναρπάσαι νεύσῃ πόλιν , οἴχεται ἡ μεγίστη τῶν ἁπασῶν ἐν |
| καὶ θερμὴ καὶ τεταμένη , καὶ εἰ θίγοις αὐτῆς , ὀδυνωμένη . πληθωρικοῦ μὲν οὖν ὄντος ἢ κακοχύμου τοῦ παντὸς | ||
| εἰρημένοις , ἐξ αὐτοῦ δὲ τοῦ μηδὲν ἔχειν ἀντειπεῖν πλέον ὀδυνωμένη συνετῆς οὕτως ἀποστερεῖσθαι παιδὸς μικρὸν ὕστερον μέλλουσα . τοιαύτης |
| δὲ τίμημα ἐπικεῖσθαι , τοῦ γένους γίνεσθαι δήμιον . μᾶλλον δέτί γάρ σοι δεῖ ῥημάτων ἔτι καὶ συλλαβῶν ; ἐναργέστερόν | ||
| φιλίαν τὸ νεῖκος ἢ τοὔμπαλιν ἑκάστη τὴν ἄλλην , μᾶλλον δέτί λέγω ποιεῖν ; εἶναι καθ ' ἑαυτὴν ἑκάστη καὶ |
| , φυλαττόμενος τὸ μήτε ἀκαίρως παρακαλεῖν , μήτ ' ἐκείνῳ προσάντως . Καὶ ὁ μὲν οὐκ ὀλίγα ζώπυρα καὶ φιλανθρωπίας | ||
| : ὁ δὲ δῆμος τοῦτον μὲν τοῖς θορύβοις ἐξέβαλε , προσάντως ἀκούων τοὺς λόγους , Δημοσθένους δὲ λόγον πεφροντισμένον διελθόντος |
| , δι ' ἃ οὐκ ἔδει γενέσθαι τὴν διαβολήν , ἐποίσεις : οὔτε τοὺς θεοὺς αἰδεσθεὶς οὔτε τὴν δίκην οὔτε | ||
| εἰ γὰρ οὕτω τῇ κατηγορίᾳ χρήσῃ . Γ ὧδ ' ἐποίσεις ] ἤγουν οὕτω τῇ κατηγορίᾳ χρήσῃ . Γ καθέξεις |
| . Ὢ φωτὸς ἡδίων ἐμοὶ κόρη καὶ τῶν πώποτε λαλουμένων εὐτυχεστέρα : τὸν ἐραστὴν ἔχεις ἄνδρα , μεθ ' οὗ | ||
| ἡ σμικρὰ πόλις ἐν τραχεῖ σκοπέλῳ κειμένη κρείττων ἐστὶ καὶ εὐτυχεστέρα κατὰ κόσμον οἰκοῦσα ἢ μεγάλη ἐν λείῳ καὶ πλατεῖ |
| ' , ὦ Ζεῦ , καὶ σύ γ ' ἡ Πεπρωμένη , ὅποι ποθ ' ὑμῖν εἰμι διατεταγμένος . Ἀλλὰ | ||
| ' , ὦ Ζεῦ , καὶ σύ γ ' ἡ Πεπρωμένη . εἶτα τοῦτο τὸ προκείμενον ἔχων ἀρέσαντός σοι λεξειδίου |
| ἤ τι τῶν θαλαττίων ζῴων ὧν εἶπον , εἶθ ' ἡδύνας τὸ ἀφέψημα δι ' ἐλαίου καὶ γάρου καὶ πεπέρεως | ||
| καὶ τοὺς φίλους καὶ τὰς πόλεις ἀνατρέπει λόγῳ κακούργῳ μικρὸν ἡδύνας χρόνον . διὸ καὶ Θέτταλοι καλῶς ποιήσαντες κατέσκαψαν τὴν |
| εἶδος τὸ τῆς κώπης ἀναδεδεγμένῳ . καὶ μὴν τῷ γε τἀληθὲς σκοπουμένῳ ἔτι φανεῖται ἄχρι τοκετῶν τὸ ἔμβρυον : ἦν | ||
| ἡδονῆς ὄργανα καὶ μουσικὴ τοὔνομα τῇ τέχνῃ , λόγος δὲ τἀληθὲς εὑρίσκει . τοῦτό σοι πρακτέον , τοῦτό σοι ῥητέον |
| δ ' οἴκαδ ' ἱκέσθαι , παῖδα δ ' ἐμοὶ λύσαιτε φίλην , ἀπολελυμένοως 〚 〛 δὲ ὅταν ἕτερον μὴ | ||
| ὑμετέρα δ ' ἀγνω - μοσύνη : ἣν τῷ μεταγνῶναι λύσαιτε . πάντα τοίνυν τὰ προειρημέν ' ἐλάττω νομίζω τῆς |
| . ἐκ μὲν γὰρ τῶ αἰσχύνᾳ ζαμιοῦσθαι κοσμιότατα καὶ χρηστότατα σπουδάζοντι , ὅπως τὰν ἐν τοῖς νόμοις ζαμίαν ἀκοινώνατον ἔχωντι | ||
| καὶ ἐμοὶ νῦν τοσαῦτα εἰρήσθω . Ἀναξαγόρᾳ τις τῷ Κλαζομενίῳ σπουδάζοντι πρὸς τοὺς ἑταίρους προσελθὼν ἔφη τεθνηκέναι οἱ τοὺς δύο |
| καὶ λείαν κατέλιπε τὴν σιαγόνα . . . ἐμέ , Νικόμαχε , πρὸς τὸν στρατιώτην τάξατε : ἂν μὴ ποιήσω | ||
| ἀρχῆς κατὰ πρυτανείαν λόγον ἀποφέρουσι , σὺ δέ , ὦ Νικόμαχε , οὐδὲ τεττάρων ἐτῶν ἠξίωσας ἐγγράψαι , ἀλλὰ μόνῳ |
| ἐν δὲ τῇ μέχρι τοῦ ποταμοῦ τούτου ὁδοιπορίᾳ τάδε εὗρον ἀφηγήσεως ἄξια : ἐπορεύοντο μὲν γὰρ ἐν σελήνῃ λαμπρᾷ , | ||
| ξένον , ἔτι δὲ τὸ καινόν τε καὶ περικαλλὲς τῆς ἀφηγήσεως : δεῖ γὰρ δύο τούτους ποιήσασθαι σκοπούς , τὴν |
| εἰκὸς εἰσενεγκεῖν ἐπὶ μὲν τοῖς συνηδόμενον , ἐπὶ δὲ τοῖς συναχθόμενον , καὶ παρ ' ἐκείνων τῆς ἴσης ἀντιδόσεως τυχεῖν | ||
| τε φαίνεσθαι , ἤν τι ἀγαθὸν αὐτοῖς συμβαίνῃ , καὶ συναχθόμενον , ἤν τι κακόν , καὶ συνεπικουρεῖν προθυμούμενον ταῖς |
| καὶ μάλα εἴχομεν ἂν αὐτῷ διαλέγεσθαι : Φέρε , ὦ νομοθέτα , εἴτε Κρησὶν εἴθ ' οἱστισινοῦν νομοθετεῖς , πρῶτον | ||
| δέ , δύσκλεια δὲ τἀναντία ; ἥκιστα , ὦ φίλε νομοθέτα , φήσομεν . ἀλλὰ τὸ μήτε τινὰ ἀδικεῖν μήτε |
| ναίοντες οὐκ εἰσὶν φίλοι . πᾶσιν δὲ θνητοῖς βούλομαι παραινέσαι τοὐφήμερον ζῆν ἡδέως : ὁ γὰρ θανὼν τὸ μηδέν ἐστι | ||
| - μέλη πάραυλα κἀκρότητα κύμβαλα πᾶσιν δὲ θνητοῖς βούλομαι παραινέσαι τοὐφήμερον ζῆν ἡδέως : ὁ γὰρ θανών τὸ μηδέν ἐστι |
| : οἷον , πέδη : Νέδη . Τὰ διὰ τοῦ ιδη δισύλλαβα διὰ τοῦ ι γράφονται : οἷον , κνίδη | ||
| 〛 τούτοις ὅθεν [ ] οὐδεὶς [ ! ! ] ιδη ? καὶ οἰκείωμα [ δι ] ' ἐλάττονος | |
| διαλεχθῆναι : ἐπεὶ δὲ τῷ λαβόντι μὴ προσηκόντως συναπολαύειν τῆς αἰτιάσεως καὶ τὸν δεδωκότα ἀνάγκη , ἀνάγκη ὑπὸ σοὶ κριτῇ | ||
| ὄρυγμα ὕστατόν τε ἀποκτεῖναι τοῦτον , μετέχει γὰρ οὐδὲν τῆς αἰτιάσεως , ἀλλ ' ὑμεῖς γε ὅσι ' ἂν πράττοιτε |
| , καὶ κατὰ στόμα μὲν οὐκ ἐτόλμα παρατάττεσθαι , φοβούμενος ἀπεγνωσμένων ἀνδρῶν θράσος καὶ ἀπόνοιαν , ἐν δὲ τοῖς εὐθέτοις | ||
| ἂν δῆμος , ἠγνόει καὶ ἀνεπείθετο . καί ποτε τῶν ἀπεγνωσμένων τις καὶ ἀτίμων καὶ ὅτε ἐδούλευεν ἡ πόλις καὶ |
| καὶ ὑπ ' εὐθύνην ὤν ὑπεύθυνος ] δυνατὸς ὑπ ' εὐθύνην ἐλθεῖν ἐάν τι παρὰ δίκην ἐργάσηται κρατεῖ ] ἄρχει | ||
| ὑπεύθυνος : ἤγουν ὑπ ' ἄλλου ἐξουσιαζόμενος καὶ ὑπ ' εὐθύνην ὤν ὑπεύθυνος ] δυνατὸς ὑπ ' εὐθύνην ἐλθεῖν ἐάν |
| Ξενοκράτης δὲ καίπερ αὐστηρὸς ὢν τὸν τρόπον ὅμως ὑπὸ δυσωπίας ἐκάμφθη , καὶ συνέστησε Πολυσπέρχοντι δι ' ἐπιστολῆς ἄνθρωπον οὐ | ||
| ἴδιον ἔστιν εὑρεῖν ἐπὶ τοῦ ἱδροῦν . ἰδνώθη εἰς τοὐπίσω ἐκάμφθη , οἱονεὶ τὸ ἰνίον ἐδονώθη . ἱδρῶ , κατ |
| ἁρμόσω τὰς φύσεις , ἔφησέ μοι δύσκολον λέγειν , οὐκ ἐπιτρέποντος αὐτῷ τοῦ δαίμονος : μόνον δὲ εἶπεν : αἱ | ||
| τὸν υἱόν , ἐμαυτόν ” , τοῦ δὲ μέτρου οὐκ ἐπιτρέποντος εἰπεῖν “ ἐμαυτόν ” “ διδάξομαι ” ἔφη “ |
| οὐδὲν αἰσχρόν : εἰ δ ' ἑτέρῳ μέρει τρίψας εὔφραινεν ὀδυνωμένην παύσας , καὶ παῖδας ἐκ τῆς μητρὸς γενναίους ποιήσας | ||
| οὐδὲν αἰσχρόν : εἰ δὲ ἕτερα μέρη τρίψας εὔφραινεν , ὀδυνωμένην παύσας , καὶ παῖδας ἐκ τῆς μητρὸς γενναίους ἐποίησεν |
| τε εἰς μὲν ἡδονὰς τὰς αὑτοῦ φειδωλότατον , εἰς δὲ εὐποιίαν τῶν πλησίον ἀφθονώτατον , πρὸς τούτοις ἀμνησίκακον καὶ μάλιστα | ||
| μηδὲ τότε χάριν ἀπαιτεῖσθαι δυνάμενος . Οὐ δὴ δεῖ τὴν εὐποιίαν τὴν ἐμὴν ἀνάγκην ἐς τὸ λοιπόν μοι γενέσθαι , |
| ' , ὥστε μή σε νουθετεῖν , ὅταν σὺν ὑμεναίοισιν ἐξάγω κόρην : ἀλλ ' ὁ νόμος αὐτὰ τῶι χρόνωι | ||
| μὴ ἀμνήμονες ὄντες . περὶ δὲ τῶν θεραπευόντων ἐμαυτὸν οὕτως ἐξάγω : Δημητρίῳ μὲν ἐλευθέρῳ πάλαι ὄντι ἀφίημι τὰ λύτρα |
| νῦν ὅτε ἀνὴρ γέγονας καὶ ἀκμάζεις καὶ ὀφείλεις ζῆν , ἀπόλλυσαι κατακριθείς : ἄλλως : νῦν σε , φησὶν , | ||
| ὡς ἐπιτρίψεσθαι αὐτίκα καὶ ἰὼ Σικελία καὶ σὺ δὲ ὡς ἀπόλλυσαι καὶ οἵα πόλις τάλαινα διακναισθήσεται , ὁπότε περὶ Ἀθηνῶν |
| ἃς πάσχεις νῦν . . πρὶν ] ὅτε τὸ πῦρ κέκλοφας . αὐθαδίσμασιν ] κομπάσμασιν : ἔλεγ ' ὡς δικαίως | ||
| πῦρ κέκλοφας αὐθαδίσμασιν ] κομπάσμασιν : ἔλεγες γὰρ ὡς δικαίως κέκλοφας τάσδε ] ἐν αἷς νῦν τυγχάνεις πημονὰς ] βλάβας |
| οὐδὲ συλλήβδην εἰπεῖν , ὅ τι τῶν τοιούτων ἐπισπασάμενος καὶ ἐγγυμνασάμενος τῷ ἑκουσίως περὶ ταῦτα διαγενέσθαι , ἑκούσιον σχοίη καὶ | ||
| ὡς ἂν βούληταί τις . Ταῦτα οὖν ἀκριβῶς τηρήσας καὶ ἐγγυμνασάμενος αὐτοῖς ποιήσεις καὶ ἀξιώματος ὄντος ἐπιμέλειαν καὶ ἐξ ἐπιμελείας |
| τὸ μὲν ὑπερέχειν τὸ δὲ ἐλλείπειν . εἰ δέ τις ἐνίσταιτο πρὸς τὸ θέσεις ταῦτα καθάπαξ εἶναι , ἐκεῖνο λέγομεν | ||
| τῶν ἄλλων οὐδενὸς φαίνεται τὸ τοιοῦτον , εἰ μή τις ἐνίσταιτο τὸν λόγον καὶ τὴν δόξαν φάσκων τῶν ἐναντίων εἶναι |
| σὺ λέγεις ; Ὡς γέλοιον , ὦ θεοί , τὸ δέημα τῆς νύμφης , ὃ δεῖταί μου σφόδρα , ὅπως | ||
| . κωφὸν γὰρ εἰσάγει τὸ πρόσωπον τῆς νυμφευτρίας . τὸ δέημα ] τοῦτο πρὸς τὸ “ γελοῖον ” συνάπτεται . |
| εἰκόνισμα μὴ ἐτύμης ? ? ? δείσθω . ἔπευ , Φίλη , μοι καὶ καλόν τί σοι δείξω πρῆγμ ' | ||
| ' ὀ Παιὼν καὶ Εὐθίηι καλῶν ἔργων . ὄρη , Φίλη , τὴν παῖδα τὴν ἄνω κείνην βλέπουσαν ἐς τὸ |
| μετρίως εἶχε . Σφυγμοῦ οὖν ἡψάμην καὶ οὐκ ὀλίγον πυρετὸν διέγνων ἐπὶ τῇ σήψει τῶν χυμῶν γεγενημένον . Ἐπὶ τούτοις | ||
| . ὁ δὲ Ἐρασίστρατος εἶπε πάλιν τὰ αὐτά , ὅτι διέγνων μὲν τὸ νόσημα καὶ δύναμαι αὐτὸν θεραπεῦσαι , οὐ |
| διατριβὰς αἱ θεαὶ κατὰ ταύτην τὴν νῆσον ἐποιοῦντο διὰ τὸ στέργεσθαι μάλιστα παρ ' αὐταῖς ταύτην . γενέσθαι δὲ μυθολογοῦσι | ||
| τὸ δὲ ὄνομα μηδὲν ἀντιπράσσειν τὸ τοῦ βασιλέως εἰς τὸ στέργεσθαι ὑπὸ τῶν φίλων . Καὶ ἀφικόμεθα εἰς Μακεδονίαν , |
| τις τὸν ὄνειρον Ἀχαιῶν ἄλλος ἔνισπε ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' ἴδεν ὃς μέγ ' | ||
| μάντιές εἰσι θυοσκόοι ἢ ἱερῆες , ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' , αὐτὸς γὰρ ἄκουσα |
| τινα ἴσως αἰτίαν εἵλοντο Σιβύλλαι προσαγορεύεσθαι , ὥσπερ δὴ ὁ Τρισμέγιστος Ἑρμῆς λέγεται πλεονάκις ἐπιδημήσας τῇ Αἰγύπτῳ ἑαυτοῦ ἀνεμνῆσθαι καὶ | ||
| καὶ ἐπὶ πάσης προθέσεως τοῦτο πραγματεύσῃ . Παρέθετο δὲ ὁ Τρισμέγιστος Ἑρμῆς ἐν τῇ περὶ κλιμακτήρων πραγματείᾳ λέγων οὕτως : |
| τούτοις βοῶντες πολλοὶ ἦσαν , λέγοντες ὡς σὺ ἐμοῦ μὲν καταπεφρόνηκας , ἄλλα δ ' ἐσπούδακας . ταῦτα δὴ διαβεβόηται | ||
| ὑπεξίστασθαι καλῶς εἶχεν , εἰ καὶ τοῦ Ἐπικούρου τοῦ πάνυ καταπεφρόνηκας . Ἐγέλασα , ἦ δ ' ὃς ὁ Ζηνόθεμις |
| ὑποδείκνυσιν εἷς σωτηρίαν . [ ] ! λοιπόν ἐστιν ἡμῖν ἐγγυᾶν . ἀλλ ' ἐγγυῶ παίδων ἐπ ' ἀρότωι γνησίων | ||
| καὶ [ ἐπιμελοῦ ] τούτου . τὸ λοιπὸν [ ] ἐγγυᾶν [ τὴν ] ἀδελφήν . ἐπανένεγκε ταῦτα , [ |
| πυνθάνεται ὁ πατὴρ τὸ ἀπόρρητον καὶ οὐ λέγοντα τὸν υἱὸν ἀποκηρύσσει , οἷον ἡμῖν ἐξενήνεκται καὶ περὶ τοῦδε προοίμιον δεύτερον | ||
| ἐρῶν ἀπήγξατο : ὁ δεύτερος τῆς αὐτῆς ἐρᾷ : οὐκ ἀποκηρύσσει αὐτὸν ὁ πατὴρ καὶ κρίνεται ὑπὸ τοῦ τρίτου παρανοίας |
| γυναικῶν πάσης ἠλλοτρίωται κολακείας , εἴ γε κατὰ τὴν τραγῳδίαν φιλόψογόν ἐστι τὸ φῦλον καί τις ἡδονὴ γυναιξὶ μηδὲν ὑγιὲς | ||
| γυναικῶν πάσης ἠλλοτρίωται κολακείας , εἴ γε κατὰ τὴν τραγῳδίαν φιλόψογόν ἐστι τὸ φῦλον καί τις ἡδονὴ γυναιξὶ μηδὲν ὑγιὲς |
| τοῦ βαδίζειν ἐπὶ τὰς ἀκροάσεις περὶ τὰς κολυμβήθρας οἱ πλείους διατρίβετε , εἶτα θαυμάζετε , εἴ τινες ὑμᾶς τῶν λεγόντων | ||
| ἀγαθῶν αἰτίους εἶναι μετὰ τῶν θεῶν : εἰ δὲ τοῦτο διατρίβετε καὶ δι ' ἄλλους εὖ πράττειν ἡδύ , δοκεῖ |
| δὲ τὰς ἐν τοῖς ῥόδοις εὑρισκομένας κάμπας ἐν ἐλαίῳ ἑψήσας ἀλείψῃς τὰ δρέπανα , οὔτε ἀπ ' ἄλλου ζώου , | ||
| κακόν τι γεγονὸς βουλομένων συντόμως δηλῶσαι . Ἑρμῆν μήτ ' ἀλείψῃς μήτ ' ἀπαλείψῃς : ἐπὶ τῶν διὰ προσποιητῆς χάριτος |
| οὔτε ἄλλως πάσχοντας δίκαια ὑπὸ Ῥωμαίων καὶ ἐς τὸ ἀνωφελὲς προϋπηργμένων σφίσιν ἐς αὐτούς , οἳ ἐπὶ τὰ Φιλίππου καὶ | ||
| ὅλων , καὶ μάλιστα ἡνίκα ἂν τὸ μέγεθος τῶν μιᾷ προϋπηργμένων ἀδικημάτων ὑπεραίρῃ τὴν ἀπὸ μιᾶς τῆς ἀκολούθου τοῖς πλημμελήμασι |
| ἀντωνυμίαν καὶ περιγράψαντα τὴν κτητικὴν σύνταξιν , διὰ τῆς ἐγκλίσεως προσδοῦναι τὰ ἰδιώματα τῆς γενικῆς , καὶ ὅσα μὴ κατάλληλα | ||
| τούτῳ γάρ , ὡς ὁρῶ , καὶ τὸ δέρμα μέλλω προσδοῦναι . „ ὁ λόγος δηλοῖ , ὅτι τότε μάλιστα |
| ὑπὸ τῶν παιδικῶν , ἀποσφάττειν : ἡ δὲ θεωρία τὸ οἰηθῶσιν ἀδικεῖσθαι τοῦτο λέγει τὸ ἔτι κατέχεσθαι τὴν ψυχὴν ἐν | ||
| στέρησιν ταύτης τῆς ζωῆς σημαίνει . Τὸ δὲ καί τι οἰηθῶσιν ἀδικεῖσθαι τὸ μὲν φαινόμενον τῆς ἐξηγήσεως καὶ ἡ ἀπόπτωσις |
| ὁ μῦθος δηλοῖ , ὅτι καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ πονηροὶ εὐεργετούμενοι μᾶλλον ἀδικεῖν παροξύνονται . Διογένης ὁ κύων ὁδοιπορῶν ὡς | ||
| νησιωτῶν ἑκόντων προστάται τοῦ ναυτικοῦ ἐγενόμεθα ; οὔκουν καὶ Θηβαῖοι εὐεργετούμενοι ἡγεμονεύειν αὑτῶν ἔδωκαν Ἀθηναίοις ; ἀλλὰ μὴν καὶ Λακεδαιμόνιοι |
| ἔχοντας . Γ ὀρχίλων ] εἶδος ὀρνέου μικροῦ . ἅλμην κύκα : ὡς πρὸς ἰχθῦς ⌈ τοὺς τοῦ Καρκίνου Γ | ||
| , ἅρπαζ ' ἀπελθών , κλέπτ ' , ἀποστέρει , κύκα . μηδὲν πλανηθῇς : ἔστι κἀν Ἅιδου κρίσις ἥνπερ |
| ἠξίου τὸν υἱόν , [ εἰ καὶ εὔλογον , ὅμως ἀπαρέσκει τισί ] , διὰ τὸ μηδ ' ἂν τὸν | ||
| καθιέντες , ἐμβάλλουσι τὰ φυτά . ἐμοὶ δὲ σφόδρα τοῦτο ἀπαρέσκει , καλλίων γὰρ ἡ διὰ πανσκαφίας φυτεία τῆς διὰ |
| τοὺς ἐν ἑαυτῇ ἐκείνου λόγους ποιεῖ καὶ οὐ κατὰ τὸ ἐπιτυχόν : ὥστε οὐδὲν τῶν ἀσυμμέτρων τῇ φύσει εἴη ἄλογον | ||
| δ ' ἀκμάζων παιδί , τὸ δὲ πρὸς ὁτιοῦν τὸ ἐπιτυχόν , οἷον ὁ Δίων πρὸς τὸν Θέωνα . καὶ |
| συναποθανεῖν ηὐξάμην σοι , Χαιρέα : πάντως δέ μοι κἂν ἐπαποθανεῖν ἀναγκαῖον : τίς γὰρ ἔτι λείπεται ἐλπὶς ἐν τῷ | ||
| ὑπὲρ πόλεως κόρην ἀνῃρηκότος κατηγορεῖ : καὶ μὴν εἴπερ ἀνέγκλητον ἐπαποθανεῖν ἐρωμένῃ , πῶς ὑπεραποθανεῖν πατρίδος ὑπεύθυνον ; Εἰ μὲν |
| : Ἀμαθὴς γὰρ ἔφυς καὶ πολυπράγμων , οὐδ ' Αἴσωπον πεπάτηκας : ὃς ἔφασκε λέγων κορυδὸν πάντων πρώτην ὄρνιθα γενέσθαι | ||
| Ἀριστοφάνης : ἀμαθὴς ἔφυς κοὐ πολυπράγμων , οὔτ ' Αἴσωπον πεπάτηκας . ἐπὶ τῶν ἰδιωτῶν . Πέδη τοῦ λέγειν ἡ |
| , ὡς οὐδὲ αἱ ἄνω δυνάμεις δημιουργεῖν , ἀλλὰ τῷ Δημιουργῷ διακονεῖν ἐτάχθησαν : εἰ ταῦτα ποιοῖμεν , τί τῶν | ||
| τῷ σώματι σκιὰ παραφαίνεται : ἀλλ ' ἀδύνατον ἅμα τῷ Δημιουργῷ παραλαμβάνειν τὴν ὕλην . Καὶ τοῦτο Πλωτῖνος περιεργαζόμενος τὴν |
| ἀγαπῶν δι ' ἐλάχιστ ' ὀργίζεται . οὐκ ἔστ ' ἄκουσμ ' ἥδιον ἢ ῥηθεὶς λόγος πατρὸς πρὸς υἱὸν περιέχων | ||
| γραφόμενος πρὸς γονεῖς μαίνῃ , τάλαν . οὐκ ἔστ ' ἄκουσμ ' ἥδιον ἢ ῥηθεὶς λόγος πατρὸς πρὸς υἱὸν περιέχων |
| κεῖται νόμιμα παρὰ νομοθέτου βασιλέως παραλαβοῦσα , κρίνειν εἰς ἐκεῖνα σκοποῦσα τά τε δίκαια ταχθέντ ' εἶναι καὶ ἄδικα , | ||
| αὐθαίρετον δουλείαν ἐπιβαλεῖται , αὐτὴ δ ' ἐφ ' αὑτῆς σκοποῦσα τούς τε λόγους ἀφ ' ὑμῶν ὡς ἔργα δυναμένους |
| γλῶσσαν ἰσχύειν πλέον : ἀλλ ' εἴτε χρήστ ' ἔδρασε χρήστ ' ἔδει λέγειν , εἴτ ' αὖ πονηρὰ τοὺς | ||
| ' ἀναστρέφοντες ἐξ Ἅιδου , τὰ δὲ δίκαια καὶ τὰ χρήστ ' ἀποστέλλους ' ἀεί . Ποῦ χρὴ τίθεσθαι ταῦτα |
| ἐμὴν τροφὴν λαμβάνω καὶ διαμερίζω σοί τε καὶ ἐμοὶ , ἐννοουμένη ἐν τῇ καρδίᾳ μου ὅτι οὐκ ἀρκετὸν εἶναι σε | ||
| καλεῖ τοὺς Ὄννεω παῖδας καὶ κελεύει ὅ τι δήποτ ' ἐννοουμένη ἥκειν ὡπλισμένους . Καὶ ὁ Σατιβάρας χαίρων τοὺς νεανίσκους |
| αὑτὴν ἐν μέσῳ κατέστησεν ἐφορῶσά τε τὰς ἑκατέρων γνώμας καὶ παρεσκευασμένη τοῖς ἀδικουμένοις ἐν ταῖς ταραχαῖς ἀμύνειν . εὗρε δὴ | ||
| , Ἑρμόδωρε τέκνον , κατὰ σύλληψιν ἰδία τίς ἐστιν ὕλη παρεσκευασμένη μετὰ τὴν τῶν κοινῶν στοιχείων ποίησιν τοῖς βουλομένοις ἀναλαμβάνειν |
| - σαιο , πρὸ ὁδοῦ ἔσῃ τοῦτο ἐς τὰ ἄλφιτα πεπονηκώς . εἰ δέ σοι καθεύδειν ἥδιον , ἐγὼ μὲν | ||
| τῷ Μικύλλῳ “ πρὸ ὁδοῦ ἔσῃ τοῦτο ἐς τὰ ἄλφιτα πεπονηκώς . ” Οὕτω Πιττακὸς ὥρισεν , εἷς τῶν ἑπτὰ |
| βούλετ ' ἀτυχίαις τρυφᾶν . Πολλῶν μαθητῶν γενομένων ἐμοί , Λύκε , διὰ τὸ νοεῖν ἀεί τι καὶ ψυχὴν ἔχειν | ||
| δ ' οὖν οὕτως : πολλῶν μαθητῶν γενομένων ἐμοί , Λύκε , διὰ τὸ νοεῖν ἀεί τι καὶ ψυχὴν ἔχειν |
| φησι καὶ τὸν διδάξαντα αὐτὸν Χείρωνα . Οὐδεὶς δὲ τούτῳ συμμαρτυρεῖ . . . . . : Ὁ δὲ Ἡσίοδος | ||
| οὕτως ἕξει καὶ τὰ πνεύματα τῇ ψυχρότητι , καὶ τάδε συμμαρτυρεῖ . Ὅσα γὰρ ἀπὸ ποταμῶν ἢ λιμνῶν πάντα ψυχρὰ |
| τὸ τοιοῦτον . μετὰ δὲ ταῦτα φερομένηϲ ἐπὶ πλέον τῆϲ περιουϲίαϲ τῶν ὑγρῶν μηδ ' οὕτωϲ μὲν ἱϲτάναι , διδόναι | ||
| δὲ [ ἐκεῖ ] κειμένων ἀγαθῶν παρὰ τἀνδρὶ καὶ τοϲαύτηϲ περιουϲίαϲ καὶ δαψιλείαϲ καθ ' ἓν ἕκαϲτον θεώρημα | οἱ |
| , καθάπερ ἡνιόχῳ δεξιῷ τὴν τέχνην , ἐξ ἡνίας ἄγειν ἐπιχειροῦντι τὸ ἅρμα , κέντρου δὲ φειδομένῳ καὶ μάστιγος . | ||
| καὶ μηδενὸς ὄντος ἀφ ' ἡμῶν φόβου τῷ τι νεωτερίζειν ἐπιχειροῦντι ; καὶ μὴν τοσοῦτόν γ ' ἐπίστασθε , ὅτι |
| πολυτέλειαν καὶ ὠφεληθῇ τι , ἐκ τῆς ἀρχῆς δὲ τούτῳ παράσχητε τῷ τῆς πόλεως κινδύνῳ ἰδίᾳ ἀπολαμπρύνασθαι ” , Γ | ||
| μοι ὁ λόγος , καὶ λήψεσθε πάντα ἐκ βασιλέως ὁπόσα παράσχητε . Τούτων ἐκεῖνοι ἀκούσαντες ἐπεχείρουν ταράττειν τὸ πλῆθος καὶ |
| . παύονται δὲ τῶν καθάρϲεων αἱ μὲν περὶ τὸ πεντηκοϲτὸν ἔτοϲ , ϲπάνιαι δὲ μέχρι τῶν ἑξήκοντα , ἐνίαιϲ δὲ | ||
| ἡ παροῦϲα ὥρα τοῦ ἔτουϲ , ποταπὸν δὲ τὸ ϲύμπαν ἔτοϲ : ἐντεῦθεν γὰρ τὰϲ διαίταϲ εὑρήϲειϲ ποιεῖϲθαι κάλλιϲτα , |
| , ἐπὶ τέλει δὲ νικηθεὶς ὑπὸ τῆς χολῆς εἶπε καὶ πεπορνευμένος . Ἐπανάληψις γίνεται κατὰ τρόπους τρεῖς , ἐπὶ πράγματος | ||
| Διόνυσον οὐκ οἶδ ' ὅπως δυνήσομαι περιπλέκειν ὅλην τὴν ἡμέρανκαὶ πεπορνευμένος : ὁ γὰρ εἰκῇ τοῦτο καὶ πρὸς πολλοὺς πράττων |
| τῶν Μολιονιδῶν ἡττηθῆναι κατὰ τὴν ἐπ ' Αὐγέαν στρατείαν : διωχθέντα δὲ ἄχρι τῆς Βουπράσιδος , καὶ περιβλεψάμενον , ὡς | ||
| Μολιονιδῶν , ἡττηθῆναι κατὰ τὴν ἐπ ' Αὐγείᾳ στρατείαν : διωχθέντα δὲ ἄχρι τῆς Βουπράσιδος , καὶ περιβλεψάμενον , ὡς |
| λαμπρὰ τῆς τύχης διπλᾶ στέφη . Σὺ δὲ κτυπῶν , Ὅμηρε , κομπώδεις κτύπους , ὑψῶν τὰ μικρά , δεῦρο | ||
| στρατηγέταις : βάλλωμεν , ἄνδρες , τοὺς βιοφθόρους λύκους . Ὅμηρε , πηγὴ τῶν λόγων , ὁ τῆς μάχης πόρρω |
| : ἐπεὶ δὲ πλείω καὶ μείζω δίδως ἢ ὥστε με ἀντεισενεγκεῖν ἔχειν , ἤδη τι συνεισέρχεται καὶ δέους , εἰ | ||
| , καὶ μᾶλλον ἔτι φροντιστέον ἐστὶ καὶ μὴ λίαν ἐνδεὲς ἀντεισενεγκεῖν σοι τὸ χαριστήριον , ὅτι φιλοσοφίαν οὐ πάνυ παρὰ |
| συμφέρει τοὺς κροταφίτας ἐνεργήσαντας ἐπισπᾶσθαι πρὸς ἑαυτοὺς ὅλην αὐτήν : ἐνεργήσουσι δὲ προθυμηθέντος τοῦ κάμνοντος συναγαγεῖν τε καὶ κλεῖσαι τὸ | ||
| εἰσί , δι ' αὑτοὺς καὶ οὐδὲν ἄλλο δηλονότι ἱκανῶς ἐνεργήσουσι τὰ φιλικὰ φιλοῦντες ἀλλήλους . Ὁ δ ' Ἀριστοτέλης |
| ἐμοῦ διάρτασον . . . Δ . : διάρτασον : διάστειλον . . . . . , . . . | ||
| αὐτὸν τῇ χαλκευτικῇ φύσῃ καὶ , ὅταν τοῦτο ποιήσῃς , διάστειλον αὐτὴν , ἕως οὗ θεάσῃ πᾶσαν πληρωθεῖσαν πνεύματος , |
| χρήσηται ἀντὶ ἀρνητικοῦ . οἷον , Μὴ δι ' ἐμὴν ἰότητα Ποσειδάων ἐνοσίχθων . ἀντὶ τοῦ , οὐ δι ' | ||
| , ξίφει φησίν , ὡς τὸ μὴ δι ' ἐμὴν ἰότητα . δεῦρό γ ' ἀεὶ ] ἕως δεῦρο . |
| , καὶ ὡς μηδὲν διαφέρουσι λέγοντος , οὐ τὸ ἴσον συλλογιζομένου : ἄτοπον γὰρ φιλοσοφίαν ἐξισοῦν ἀσελγείᾳ , ἀλλ ' | ||
| δεῖ ἀποδέχεσθαι τὰ λεγόμενα , ἤγουν ὡς μὴ ἐξ ἀναγκαίων συλλογιζομένου τοῦ λέγοντος μηδ ' ὡς ἀναγκαῖα δεικνύντος , ἀλλ |
| τοῖς Ἕλλησιν , ἐὰν εἰς τὴν ἐπιφανεστάτην παρανομήσῃ πόλιν , μετενόησε τῇ γνώμῃ . διακούσας δὲ τῶν πρέσβεων τοῖς μὲν | ||
| Μάγων ἀναχθῇ μετὰ τοῦ στόλου παντὸς ἐπὶ Συρακουσῶν , εὐθέως μετενόησε : καὶ γὰρ τὴν Μεσσήνην ᾔδει τῷ παραπλησίῳ τρόπῳ |
| Ἠμφεσβήτει οὖν αὐτῷ μέρους τινὸς τοῦ χωρίου , πρότερον οὐδεπώποτε ἀμφισβητήσας , καὶ ἀπηγόρευε τοῖς ὠνουμένοις μὴ ὠνεῖσθαι . Κἀκεῖνος | ||
| ἂν ἔτι πρός γε τοσοῦτον στρατόπεδον καὶ στρατηγὸν Ὅμηρον δύναιτο ἀμφισβητήσας μὴ οὐ καταγέλαστος γενέσθαι ; Οὐ ῥᾴδιον , ὦ |
| ἀρτίοις : καὶ αἱ συμφωνίαι δὲ πᾶσαι κατ ' αὐτὸν συμπληροῦνται , ὡς ἐδείχθη . ἡ δὲ πεντὰς μέση ἐστι | ||
| κάλλιστα τὸν βίον μιμησαμένῳ ἀπὸ τῶν τοιούτων αἱ ὑποθέσεις πᾶσαι συμπληροῦνται : εἰς ὃν καὶ Ἀριστοφάνης ὁ γραμματικὸς εὐστοχώτατα εἶπεν |
| νόος ἀτρεκίαν εἰπεῖν . Σὺ μέν , ὦ Πίνδαρε , ἀμφισβητεῖς πρὸς ἑαυτὸν περὶ ἀπάτης καὶ δίκης , παραβάλλων χρυσὸν | ||
| ὃ ἂν ᾖ ἄλογον πρᾶγμα . τούτων δὲ πέρι εἰ ἀμφισβητεῖς , ἐθέλω ὑποσχεῖν λόγον . τῇ μὲν οὖν ἰατρικῇ |
| καί μιν ἀμειβόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ ἥρως ὦ Ἰόλαε , διοτρεφές , οὐκέτι τηλοῦ ὑσμίνη τρηχεῖα : σὺ | ||
| τόθ ' ἡνίοχον προσέφη κρατερὸν Ἰόλαον : “ Ἥρως ὦ Ἰόλαε , βροτῶν πολὺ φίλτατε πάντων , ἦ τι μέγ |
| αἱρουμένους , τὴν πεῖραν ὑμῖν λήψομαι τῶν δογμάτων , πρῶτον καπνίζων : εἶτ ' ἐὰν ὀπτωμένων ἴδω τιν ' ὑμῶν | ||
| πολυφώτῳ ὁ βωμὸς τῆς ἀσκήσεως γίνεται , ἵνα μὴ διαλανθάνῃ καπνίζων . Ἔστι δὲ καὶ ὁ βωμὸς σωληνοειδὴς , ὄρθιος |
| ' εἰπεῖν , ὅτι πιὼν ] κᾆτ ' ἔλαβον τὸ χρυϲίον ] είτω ? τιϲ ὅ τι ποτὲ βούλεται ] | ||
| ] ! ! ? ! ! ! ! [ τὸ χρυϲίον δὲ ? ? [ λάμβαν ] ' . οὐ |
| συνῳκίσθη τινὶ τῶν πολιτῶν . διετῆ μὲν οὖν χρόνον συνεβίωσε τἀνδρί , τὴν μὲν γυναικείαν ἐπιπλοκὴν οὐκ ἐπιδεχομένη , τὴν | ||
| Ἀσσυρίων γράφων ὁμολογεῖ τὴν ἱστορίαν παρὰ Βηρώσσου εἰληφέναι μαρτυρῶν ἀλήθειαν τἀνδρί . . . , : . . . . |
| ὁ χαῦνος τῇ προαιρέσει . εἴρηται δὲ ἢ ἀπὸ τοῦ βεβλάφθαι τὰς φρένας , ἢ ἀπὸ τοῦ μαλακοῦ , οἷον | ||
| καὶ Ἀντώνιος διέπλευσαν . καὶ ὁ Μοῦρκος ὑπό του δαιμόνων βεβλάφθαι νομίζων , ὑπέμενεν ὅμως τὰς ἐκ τῆς Ἰταλίας αὐτοῖς |
| ἱκανὸς εἶναι παρὰ τοιούτοις ἀνδράσι δοκιμασθείην . Τὸ δὲ σύνταγμα θαρροῦντί μοι λοιπὸν εἰπεῖν ὡς στρατηγῶν τε ἀγαθῶν ἄσκησις ἔσται | ||
| ἱκανὸς εἶναι παρὰ τοιούτοις ἀνδράσι δοκιμασθείην . Τὸ δὲ σύνταγμα θαρροῦντί μοι λοιπὸν εἰπεῖν ὡς στρατηγῶν τε ἀγαθῶν ἄσκησις ἔσται |
| „ ἔφη ” ταῦτ ' ἔχε καὶ τῆς ἀρχῆς ἁπάσης ἐμφοροῦ , καὶ γὰρ εὔηθες μηδὲ τὴν προσήκουσαν ἑαυτῷ βασιλείαν | ||
| , οὗ μένοντα ἀπολαύειν ἔνι , μένε ἀγαθῇ τύχῃ καὶ ἐμφοροῦ , πάντως τῷ γε εὐφραίνεσθαι πλέον ἡμᾶς εὐφραίνεις ἢ |