ὥϲπερ ἡ τῶν κηρύκων καὶ πορφυρῶν , οὐ μόνον τῷ ῥυπτικῷ τῆϲ δυνάμεωϲ , ἀλλὰ καὶ τῷ τραχεῖ τῆϲ οὐϲίαϲ | ||
ὑπάγειν ἅπαντας τοὺς ἐν τοῖς ἐντέροις μοχθηροὺς χυμοὺς καὶ τῷ ῥυπτικῷ παρορμᾶν τὸ ἔντερον ἐπὶ τὴν ἔκκρισιν : ὀλίγον δ |
καὶ τεθηπέναι . ἀμήχανον οὖν βλάπτεσθαί τινα οἰόμενον χαίρειν τῷ δοκοῦντι βλάπτειν , ὥσπερ καὶ τὸ αὐτῇ τῇ βλάβῃ χαίρειν | ||
οὐκ ἐν τούτῳ ζεῖ τε καὶ χαλεπαίνει καὶ συμμαχεῖ τῷ δοκοῦντι δικαίῳ καί , διὰ τὸ πεινῆν καὶ διὰ τὸ |
σταθερᾷ φύσει , εἰδῶν καθαρᾷ μετουσίᾳ , τῇ ἀσωμάτῳ καὶ ἀύλῳ φύσει , καὶ συλλήβδην φάναι , πᾶσι τοῖς βελτίοσιν | ||
ἢ καὶ δι ' ἄμφω ταῦτα , κρείττων μὲν ἡ ἀύλῳ χρωμένη τῷ ὑποκειμένῳ τῆς ὑλικῷ , καὶ τῆς φθαρτῷ |
νομίζετ ' ἐμὲ θεωρήσοντας ἥκειν , ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ὑμᾶς εἰσομένους εἰ μὴ μόνον εὖ νομοθετεῖν ἐπίστασθε , ἀλλὰ καὶ | ||
Ῥωμαίους κατέφυγεν . οἳ δὲ πρέσβεις τοῖς Ἰσσίοις συνέπεμψαν , εἰσομένους τὰ Ἄγρωνος ἐς αὐτοὺς ἐγκλήματα . τοῖς δὲ πρέσβεσιν |
διδασκάλου . . . , : ὅτι δὲ οἰκειότερον τῷ διαλεκτικῷ τὸ ἀνασκευάζειν τοῦ κατασκευάζειν , ἐν τῷ πρώτῳ τῶν | ||
, παντὶ συλλογισμῷ ὑπάρχει , καὶ τῷ ἀποδεικτικῷ καὶ τῷ διαλεκτικῷ καὶ τῷ σοφιστικῷ . Ἀλλὰ διὰ τί μὴ ἓν |
καὶ τῶν κινουμένων τῷ τε ἀβαρεῖ καὶ οὐρανίῳ καὶ τῷ ἐνύλῳ καὶ βάρος ἔχοντι ἢ κουφότητα , οὕτω δὴ καὶ | ||
αὐτὸ ἔσται καὶ ὡσαύτως ἐν τῷ ἀύλῳ καὶ ἐν τῷ ἐνύλῳ καὶ ἐν τῇ εἰκόνι καὶ τῷ παραδείγματι καὶ ἐν |
μέν πως γινομένης , παρ ' αὐτὸ δὲ τοῦτο τῷ γνωστικῷ κινουμένης . . : Στράτων : ἄλλη τις φύσις | ||
τὴν ὑπόστασιν , τῷ δραστηρίῳ καὶ δημιουργικῷ καὶ προνοητικῷ καὶ γνωστικῷ τῶν ὅλων τῶν παρὰ σοὶ χωριστῶν εἰδῶν διαφέροντα , |
, τὰ δὲ τῶν θηλειῶν αὐτῷ τῷ τῆς φύσεως ἑκατέρου διαφέροντι , τούτῳ δεῖ καὶ διασαφεῖν . τὸ δὴ μεγαλοπρεπὲς | ||
κατέχονται , οἱ δὲ ἐν ἑτέραις καὶ ἑτέραις πολλῷ τῷ διαφέροντι κέχρηνται διὰ τὴν τῆς ἑτερότητος ἐπικράτειαν . Ἐνταῦθα Πλάτωνα |
ἴδιον αἰσθητὸν ἀκοῆς : ἢ ὅτι ἄνθρωπός ἐστιν ὀρθοπεριπατητικὸς πλατυώνυχος γελαστικός . μικτὸς δὲ ἀπὸ οὐσίας καὶ αἰτίας , οἷον | ||
ἄλλως : ὅτι ὁ ἄνθρωπος γελαστικὸν μὲν λέγεται ἢ καὶ γελαστικός , γελαστικοῦ δὲ ὁ ἄνθρωπος οὐ λέγεται οὐδὲ οἶδεν |
' ἑταίρα , ὡς Ἀντιφάνης φησὶν ἐν Ἀγροίκῳ , τῷ τρέφοντι συμφορά : εὐφραίνεται γὰρ κακὸν ἔχων οἴκοι μέγα . | ||
πράξει συμπαρὼν ὅ τι ἂν δέῃ , δίκαια ταὐτὰ τῷ τρέφοντι νενομικώς , ἐπαινέτης θαυμαστὸς οἷος τῶν φίλων . χαίρουσι |
ὅσον ἐκεῖ τοῦ Πανὸς ὄνομα . Εἰπὲ δέ μοι , γεγάμηκας , ὦ Πάν , ἤδη ; τοῦτο γάρ , | ||
Τίμωνα ὠνόμακα . Πῶς , ὦ Δημέα , ὃς οὐδὲ γεγάμηκας , ὅσα γε καὶ ἡμᾶς εἰδέναι ; Ἀλλὰ γαμῶ |
μέρος οἴονται τὴν λογικὴν φιλοσοφίας : τοιγαροῦν ἀντιδιαιροῦσιν αὐτὴν τῷ θεωρητικῷ καὶ τῷ πρακτικῷ : οἱ δὲ Περιπατητικοὶ ὄργανον : | ||
ἀλλὰ τοὺς ἐκ πρώτης | ἡλικίας ἐνηβήσαντας καὶ ἐνακμάσαντας τῷ θεωρητικῷ μέρει φιλοσοφίας , ὃ δὴ κάλλιστον καὶ θειότατόν ἐστι |
παρ ' αὑτῷ ἑκάτερον ἐχρῆν λαβεῖν : Ζηνοθέμιδι δὲ τῷ Στωϊκῷ καὶ Ἕρμωνι τῷ Ἐπικουρείῳ ὁμοίως κοινὸν καὶ τούτοις : | ||
μὴ τέτταρα ξυμβαίνειν λέγων . Τί δὲ , ἐντετύχηκας πώποτε Στωϊκῷ τινι καὶ Ἐπικουρείῳ μὴ διαφερομένοις περὶ ἀρχῆς ἢ τέλους |
πράγματος , αἱ δὲ διαφοραὶ μόνου πράγματος . Οὐ τῷ προφορικῷ φησιν , ἐπεὶ οὐκ ἔσται ὁ ἄγγελος λογικὸς μὴ | ||
οὐκ ἂν εἴποι τοὺς ὄρνιθας ἀγχινοίᾳ τε διαφέρειν καὶ τῷ προφορικῷ κεχρῆσθαι λόγῳ ; οἵ γε οὐ μόνον τὰ παρόντα |
ἔγωγετὰ γὰρ κακὰ αἰσχρὰ καλῶἐπειδὴ δεῖ σοι ἀποκρίνασθαι ὡς ἤδη εἰδότι ἃ ἐγὼ λέγω . Μὰ τὸν Δία , ὦ | ||
καὶ μετὰ τὴν συλλογὴν ἐφ ' ἡμῖν ἐστὶ , τῷ εἰδότι μᾶλλον τὸ ἐπιτυγχάνειν . Ἡ μὲν οὖν γένεσις καὶ |
οὐδὲ γὰρ ὁτιοῦν ἐρεῖ πρὸς ἀπολογίαν : ἔοικε δὲ τῷ μονομερεῖ : διενήνοχε δὲ αὐτοῦ , ὅτι ἐν ἐκείνῳ μὲν | ||
εἰκότως δὲ ταῦτα δευτέραν ἔχει τάξιν : κοινωνεῖ γὰρ τῷ μονομερεῖ τούτῳ : καὶ λόγους οὐκ ἔχει : καὶ ὅτι |
. Ἀναγράφει δ ' αὐτοῦ καὶ Διοκλῆς ταυτί . τῷ σοφῷ ξένον οὐδὲν οὐδ ' ἄπορον . ἀξιέραστος ὁ ἀγαθός | ||
ἔστι πρὸς τὰ ἔγγονα φιλοστοργία ; διὰ τί ἀποσυμβουλεύεις τῷ σοφῷ τεκνοτροφεῖν ; τί φοβῇ μὴ διὰ ταῦτα εἰς λύπας |
καλόν ἐστι τῷ ἀγγέλῳ τῆς δικαιοσύνης ἀκολουθεῖν , τῷ δὲ ἀγγέλῳ τῆς πονηρίας ἀποτάξασθαι . τὰ μὲν περὶ τῆς πίστεως | ||
. βλέπεις οὖν , φησίν , ὅτι καλόν ἐστι τῷ ἀγγέλῳ τῆς δικαιοσύνης ἀκολουθεῖν , τῷ δὲ ἀγγέλῳ τῆς πονηρίας |
ϲημειωϲόμεθα . οὖρον τοίνυν ἄριϲτόν ἐϲτι τὸ τοῖϲ τῶν ὑγιαινόντων ὁμοιότατον : τοιοῦτον δέ ἐϲτι τὸ ὑπόπυρρόν τε ἅμα καὶ | ||
μὲν οὖν ἐστιν οὖρον ἐπὶ τῶν νοσούντων τὸ τοῖς ὑγιαίνουσιν ὁμοιότατον ὕπωχρον ἢ ὑπόξανθον καὶ λευκὸν καὶ λείαν καὶ ὁμαλὴν |
Σωκρατικούς , οὓς δὴ ἀναγκαιοτάτους εἶναί φημι παντὶ ἀνδρὶ λόγων ἐφιεμένῳ . ὥσπερ γὰρ οὐδὲν ὄψον ἄνευ ἁλῶν γεύσει κεχαρισμένον | ||
θεὸς πᾶσι λέγεται , εἰ μηδεμία πρὸς τὸ ἐφετὸν τῷ ἐφιεμένῳ σχέσις ; εἰ οὖν ταῦτα ἄτοπα , πολύ τι |
Τὸ μηδὲν ἀδικεῖν καὶ φιλανθρώπους ποιεῖ . Ὡς ἡδὺ τῷ μισοῦντι τοὺς φαύλους τρόπους ἐρημία , καὶ τῷ μελετῶντι μηδὲ | ||
βουλευτέον ἐστὶν , ἀλλ ' ἐκείνῳ μὲν ὡς ἐχθρῷ καὶ μισοῦντι , ὑμῖν δ ' ὡς ἄρχουσι καὶ προστάταις . |
ἀλλ ' οὐδὲ νόμος ἦν περὶ τούτου διὰ τὸ νόμῳ φυσικῷ κεκωλῦσθαι : ὑπὸ δέ τινας καιροὺς πρῶτον ἱερεῖον θῦσαι | ||
, ἢ τῷ ἀνομοίῳ τὸ ἀνόμοιον , ὡς Ἡρακλείτῳ τῷ φυσικῷ . Ὅταν δὲ εἴπῃ γενητὸν εἶναι τὸν κόσμον , |
πολλὰς πληγὰς λαβεῖν . καὶ γὰρ τοῦτο λίαν κομψὸν τῷ Κυνικῷ παραπέπλεκται : δέρεσθαι αὐτὸν δεῖ ὡς ὄνον καὶ δερόμενον | ||
ἀγωγόν . Δεῖ δὲ καὶ χάριν πολλὴν προσεῖναι φυσικὴν τῷ Κυνικῷ καὶ ὀξύτητα , ἵνα ἑτοίμως δύνηται καὶ παρακειμένως πρὸς |
τῆϲ τρίτηϲ : ὅϲα δὲ οὕτω θερμαίνειν πέφυκεν , ὡϲ ἐϲχαροῦν τε καὶ καίειν , τετάρτηϲ . οὕτω δὲ καί | ||
πνεύματοϲ καὶ αἵματοϲ ὁλκῇ ὁ ἰόϲ : ἐπιφλέγειν τε καὶ ἐϲχαροῦν τὰ ἡλκωμένα . καὶ ἀκρωτηριαϲμὸϲ δὲ παραλαμβανέϲθω εἰϲ καιρόν |
ἔλαβε καὶ διάγραμμα συνεστήσατο . ἦν δὲ καὶ ἐν τῷ γελοίῳ οὐκ ἀπίθανος . φασὶ δὲ καὶ τελευτῆσαι αὐτὸν διὰ | ||
περιπατητικοῦ . ἦν δὲ καὶ θεατρικὸς καὶ πολὺς ἐν τῷ γελοίῳ διαφορῆσαι , φορτικοῖς ὀνόμασι κατὰ τῶν πραγμάτων χρώμενος . |
λόγου δυνάμεως παρευρέσεις καὶ παραγωγὰς ἐξευπορεῖν ῥᾳδίως δυναμένης καὶ τῷ πιθανῷ εἰκότι ἐκκρούειν οἵας τε οὔσης καὶ τὴν ἀλήθειαν . | ||
τὸ ἀγαθὸν τῆς ἡδονῆς συναπέρχεται . Καὶ πότερος τούτων τῷ πιθανῷ πλησιαίτερος ; ὁ λέγων τὴν ἡδονὴν ἀγαθὸν εἶναι , |
ζυγῷ ἐπιρρέψει , ἄν τε θέλῃς ἄν τε μή . λογικῷ ἡγεμονικῷ δεῖξον μάχην καὶ ἀποστήσεται : ἂν δὲ μὴ | ||
τοῦ γένους : ἰδοὺ γὰρ ὁ ἄνθρωπος εἶδος ὢν τῷ λογικῷ διαφορᾷ ὄντι περιττεύει τοῦ ζῴου , ὅπερ ἦν αὐτοῦ |
ἐπὶ τὸ πολὺ μὴ ἐκβαίνῃ : παρυφίσταται δὲ τούτῳ τῷ ἐνδεχομένῳ τύχη καὶ αὐτόματον . ἡ μὲν οὖν τύχη θεωρεῖται | ||
συμβεβηκὸς ἐν τῇ οὐσίᾳ ἔχει τὸ εἶναι καὶ ἐν τῷ ἐνδεχομένῳ τὸ ὑπάρχον , ἀλλ ' οὐκ ἐν ἑαυτοῖς ; |
τοὺς αὐτῆς φόρους ἐπὶ πολύ . τοῦτο οὖν ἔδοξε τῷ Στρεψιάδῃ νοεῖν τὸ ” παρατέταται μακρὰ πόρρω πάνυ “ , | ||
παίζουσιν , μικρὰν ἅμαξαν . προαναφωνεῖ ἐνταῦθα ὁ Φειδιππίδης τῷ Στρεψιάδῃ , ὅσα μέλλει ποιῆσαι εἰς αὐτὸν λυπηρά : διὰ |
νόμος Ἀθηναίοις καὶ πᾶσι τοῖς Ἕλλησι τρόπῳ τοιῷδε : τῷ ῥηθησομένῳ . πρότριτα : πρὸ τριῶν ἡμερῶν . ʃ πρὸ | ||
τῶν ἄλλων υἱῶν τοῦ Πεισιστράτου . αὐτῷ τούτῳ : τῷ ῥηθησομένῳ . αὐτῷ : τῷ Ἱππίᾳ . διὰ τὸ πρεσβεύειν |
σημεῖον ἀμαθίας . ἀνδρὶ σοφῷ πᾶσα γῆ πατρίς . τῷ ψεύδει ὡς φαρμάκῳ χρῶ . ὁπότε δεῖ πράττειν , λόγῳ | ||
' ἕκαστον γυμνάσας ἡμῶν τὴν διάνοιαν παντοίοις θεωρήμασι καὶ τῷ ψεύδει τὸ ἀληθὲς παραθεὶς καὶ τῇ πείρᾳ τὸν ἔλεγχον τῆς |
παρ ' ὁτουοῦν καὶ ἐφ ' ὁτῳοῦν ἀχάριστον εἶναι ἀνδρὶ σπουδαίῳ καὶ ἐν Καρὸς μοίρᾳ ; καὶ οὐ μέμνημαι ἄρα | ||
ἔτυχε , μάτην : τουτέστιν ἐπ ' οὐδενὶ ἀναγκαίῳ καὶ σπουδαίῳ πράγματι , φανερὰν καὶ ἐν τούτῳ ποιῶν τὴν ἑαυτοῦ |
τὸ ἦθος . * Ζεὺς ὑψιβρεμέτης : καταπλήττει αὐτὸν τῷ ἐπιθέτῳ τῆς ἀξιοπίστου οἰκήσεως διὰ τοῦ εἰπεῖν : Ζεὺς ὑψιβρεμέτης | ||
σὺν δυστυχίᾳ πολλῇ : ἄλλως : κακομοιρίᾳ : τῷ γὰρ ἐπιθέτῳ διέστειλε τὸ τῆς μοίρας ὄνομα ὂν τῶν μέσων : |
ἄν . πρὸς μὲν οὖν ἑαυτὸν ἕκαστον τούτων ὑπάρχει τῷ ἐπιεικεῖ . λέγων ἕκαστον τὸ συνήδεσθαι , τὸ συναλγεῖν ἑαυτῷ | ||
οὖν τῶν χρωμάτων πέρι μάλιστα εἰκὸς πρέποι τ ' ἂν ἐπιεικεῖ λόγῳ διεξελθεῖν : τὰ φερόμενα ἀπὸ τῶν ἄλλων μόρια |
παρὰ τὴν Ἄσκρην οἰκῶν . Καὶ ὁ μὲν φιλοσοφώτατος Πρόκλος παιδευτικῷ τρόπῳ τοῦτό φησι ποιῆσαι τὸν ποιητὴν , ὑπογραμμὴν τοῖς | ||
μεθύσκεσθαι . διαστέλλει δὲ καὶ Ἀριστόξενος ὁ μουσικὸς ἐν Νόμῳ παιδευτικῷ . φησὶ γοῦν διαφορὰν τήνδε νομιστέον αἰδοῦς καὶ αἰσχύνης |
ἢ νάπεϊ ἢ ὑσσώπῳ ἢ ὀριγάνῳ . τὰς δὲ τῷ βρόγχῳ προσφυείσας ἐκβλητέον ἐμβιβάσαντας εἰς θερμὴν ἔμβασιν καὶ δόντας διακρατεῖν | ||
ϲὺν ὕδατι καὶ χαλκάνθῳ ϲὺν ὄξει . τὰϲ δὲ τῷ βρόγχῳ προϲφυείϲαϲ ἐμβιβάϲαϲ εἰϲ ἔμβαϲιν θερμὴν τὸν ἄνθρωπον δούϲ τε |
τῷ θεῷ τῷ τε ἀγαθῷ καὶ τῷ γνωστικῷ καὶ τῷ δυνατῷ , εἴ γε κατὰ τὸν ποιητὴν οὔ ποτε φῦλον | ||
εἰς δικαιοσύνην , καὶ ἐὰν ἄρα σφάλληταί τι , ἐπανορθοῦσθαι δυνατῷ εἶναι , λέγειν τε ἱκανῷ ὄντι πρὸς τὸ πείθειν |
Ἀνθρωπορραίστῃ [ . ] : καὶ τῶν μὲν ἄλλων οὐκ ἐμέλησέ μοι μελῶν , Εὐριπίδου δὲ δρᾶμα δεξιώτατον διέκναις ' | ||
λελεπασμένον ὁμοπτέρους ἡ προγονός τρῶγες Καὶ τῶν μὲν ἄλλων οὐκ ἐμέλησέ μοι μελῶν , Εὐριπίδου δὲ δρᾶμα δεξιώτατον διέκναις ' |
τρόπον συνδιαιτᾶσθαι τοῖς πέλας . εἰ καὶ ἐναντίον εἴη τῷ φαινομένῳ τὸ ἀληθινὸν ἀγαθὸν , μηδέποτε ἐκεῖνο τούτου ἐπίπροσθεν ἄγειν | ||
ἀστέρ ' ὀπωρινῷ τῷ κυνὶ λέγει τῷ κατὰ τὴν ὀπώραν φαινομένῳ . ἄσκοπος ἀνόητος , τὸ δέον μὴ σκοπῶν . |
ἔχων καὶ ξύλον ; ἢ ὡς ἡ μήτηρ σου τοῖς μεθημερινοῖς γάμοις ἐν τῷ κλεισίῳ τῷ πρὸς τῷ Καλαμίτῃ χρωμένη | ||
συνηθείᾳ φαμὲν τὸν κακουργότατον . Ὡς ἡ μήτηρ σου τοῖς μεθημερινοῖς γάμοις ἐν τῷ κλισίῳ τῷ πρὸς τῷ Καλαμίτῃ χρωμένη |
ῥημάτων , ἀλλ ' ἰσχυρᾷ καὶ πλήρει κληδόνι καὶ λόγῳ σαφεῖ , διδάσκοντι περὶ τῶν ἀναγκαιοτάτων , ἂν ὑπομένητε , | ||
ἀποδίδονται , διενηνόχασι δὲ ἀλλήλων , ὡς εἴρηται , τῷ σαφεῖ τε καὶ ἀσαφεῖ . ἔστι δὲ καὶ τοιοῦτος ὁρισμὸς |
ἐναρμόνιοι περιφοραί . μὴ δὴ τοιαῦτα λέγων ἀπολείπῃς ἥδιστά γε ἀκούοντί μοι . Ὁ θεόςὦ Θωμάσιεἀγαθὸς καὶ σοφὸς καὶ δυνατὸς | ||
δ ' ἀρετᾶν δρόσῳ μαλθακᾷ ῥανθεισᾶν κώμων ὑπὸ χεύμασιν , ἀκούοντί ποι χθονίᾳ φρενί , σφὸν ὄλβον υἱῷ τε κοινὰν |
πᾶν μὲν χαλεπὸν ἀποστρέφουσιν , πᾶν δὲ ἀγαθὸν ἐπιφέρουσι τῷ φοροῦντι . Ἐὰν δὲ τὰς ἐν τῇ ῥίνῃ αὐτῆς τρίχας | ||
' αὐτῷ καὶ οἱ περὶ τὸν Διόνυσον τεχνῖται χλαμύδα τε φοροῦντι καὶ δακτύλιον χρυσίον ἐγγεγλυμμένην ἔχοντα τὴν Μιθριδάτου εἰκόνα . |
ἂν βουλώμεθα : ἀλλ ' οὔ μοι δοκεῖ τὸ λαβεῖν κερδαλεώτερον εἶναι τοῦ δικαίους φαινομένους ἐκείνοις τούτῳ πρίασθαι ἔτι μᾶλλον | ||
, εἰ δὲ ἀσθενεῖς καὶ μικροί εἰσιν οἱ ὀφθαλμοί , κερδαλεώτερον καὶ δουλοπρεπῆ φιλοχρήματόν τε καὶ πλείω διανοούμενον , ἕτερα |
πεντεκαίδεκα τοίνυν κέχρηται τρόποις διδασκαλικοῖς : τῷ ἐνθουσιαστικῷ , τῷ ἀποδεικτικῷ , τῷ ὁριστικῷ , τῷ διαιρετικῷ , τῷ ἀνα | ||
γὰρ ἡ ὑπογραφὴ εἰκών ἐστι τοῦ ὁρισμοῦ . καὶ τῷ ἀποδεικτικῷ , ἡνίκα ἀποδείκνυσι πῶς θεωροῦνται ἐν τῷ γένει αἱ |
Γοργίᾳ φησίν : εἰ βούλῃ ἀναθέσθαι , ὦ Καλλίκλεις , ἀνάθου : δίκαιος γὰρ εἶ : τοῦτό ἐστιν εἰ βούλῃ | ||
φυλακῇ τοῦ μὴ ἁλώσεσθαι τὸ ἀσφαλές . ἀλλὰ μάλιστα μὲν ἀνάθου τὴν γνώμηνἡ πεῖρα γὰρ ἐπισφαλήςεἰ δὲ πάντως ἔγνωσταί σοι |
: οὐ δέχεται γὰρ τὸ ἄλογον ἀθάνατον . ᾧ καὶ ἀκολουθεῖ ὁ Πορφύριος : τρεῖς γὰρ εἶναι λέγει : οὕτω | ||
ἔδει δὲ οὕτως ποιῆσαι τὴν ἀντιστροφήν : εἰ τὸ ζῷον ἀκολουθεῖ τῷ ἀνθρώπῳ * * * ὄντος γὰρ αὐτοῦ , |
, διὰ τὸ τῆς ποιητικῆς ᾠδικόν : τοὺς δὲ κριτὰς ἱέρακι , διὰ τὸ ἁρπακτικόν . Γνωστὸν δὲ τοῦτο πᾶσι | ||
ὁ Ξέρξης , οὐδὲν ἄλλο ἐποίει ἢ μόνον παρεῖχε τῷ ἱέρακι τὸ σῶμα χρῆσθαι τούτῳ ὡς βούλεται . ἀετὸν οὖν |
τὸ φυσικὸν ὡς ὑπὲρ ἡμᾶς καθεστηκὸς καὶ μόνον σχολάζειν τῷ ἠθικῷ ὡς πρὸς ἡμᾶς ὄντι . τοιοῦτον δ ' αὐτὸν | ||
, ἐμφερῶς Ἀρίστωνι τῷ Χίῳ , μόνῳ δὲ προσέχειν τῷ ἠθικῷ . καὶ ὅπερ τινὲς ἐπὶ Σωκράτους , τοῦτο Διοκλῆς |
πεπληγυῖα : ἡ διπλῆ , ὅτι ἀντὶ τοῦ πλήσσουσα τῷ παθητικῷ . . . . . τὴν δ ' ἀπαμειβόμενος | ||
ἡ φιλία ἔν τε τῷ λόγον ἔχοντι καὶ ἐν τῷ παθητικῷ , ἀφ ' ἧς βούλονται τἀγαθὰ τοῖς φίλοις αὐτῶν |
ἄνδρας τοῖς ὅρκοις , ὁ δὲ διαβεβαιούμενος ὅτι δεῖ τὸ λυσιτελέστατον ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων , οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν | ||
τινας εἶναι συμβαίνειν , μόνον δὲ τοῦτον ἡμῖν κοινότατον καὶ λυσιτελέστατον καὶ διαρκῆ καὶ βεβαίαν καὶ διὰ πάντων ἥκουσαν τὴν |
τῆς ὅλης γῆς ἐστι : τοῦτο μὲν γὰρ οἰκεῖον τῷ γεωγράφῳ , τὸ δὲ καὶ περὶ ὅλης ἀκριβολογεῖσθαι τῆς γῆς | ||
καὶ διὰ τοῦ π Ἀπαρνίς , ὡς παρὰ Ἀρτεμιδώρῳ τῷ γεωγράφῳ . τὸ ἐθνικὸν Ἀβαρναῖος καὶ θηλυκὸν Ἀβαρναίη . [ |
ὀργιζόμενον , οἷς ἵνα διαλλαγῇς ἐδωρήσατο , δι ' ὧν ἐγκαλοῦντι τῷ Νέστορι γέγονε σύμψηφος , διὰ τοσούτων τὸ πλῆθος | ||
ἂν γένοιτο συγχέαι καὶ ἀνελεῖν ὁμόνοιαν ἐκ πόλεως τοιαῦτ ' ἐγκαλοῦντι , ὧν ἡ πίστις μέλλουσα καὶ ἐν ἀδήλῳ ἔτι |
” ἐπὶ τῆς ἀρετῆς ” , ἐπειδὴ ἐπὶ γυναικὸς παρὰ Φιλοξένῳ οὐ λέγεται ἀνδρεία γυνή , ἀλλὰ μᾶλλον ἀνδρικὴ γυνή | ||
αὐτῷ τὴν τρῖγλαν τὴν παρακειμένην αὐτῷ . συνεμέθυε δὲ τῷ Φιλοξένῳ ἡδέως ὁ Διονύσιος . ἐπεὶ δὲ τὴν ἐρωμένην Γαλάτειαν |
ἑψήσεσι καὶ τῇ ἀρτύσει ὡς ἀηδῆ ἐντεῦθεν ἢ σκληρὰ τῷ τρεφομένῳ φαίνεσθαι , καὶ χρόνου πλείονος εἰς πέψιν δέεσθαι . | ||
γε τῆς κατὰ φύσιν τροφῆς ἑκάστῳ γένει ζῴων καὶ τῷ τρεφομένῳ σώματι συνεξαλλαττομένης , τριττῆς δὲ κατὰ τὴν ἑκάστου ζῴου |
προὐβάλλετο τοσοῦτον ὅσον τὸ τῆς σχέσεως ἰδίωμα προεφάνη τῷ νῷ ἀντιδιαιρούμενον . Τοσαῦτα πρὸς τὸ παρὸν εἰρήσθω περὶ τούτων . | ||
τῶν κρειττόνων γενῶν ἐστιν ἐμπαθὲς οὐδ ' ἀπαθὲς οὕτως ὡς ἀντιδιαιρούμενον πρὸς τὸ παθητὸν οὐδ ' ὡς πεφυκὸς μὲν δέχεσθαι |
ὀνομάζων , ἐς δὲ ξενίαν τῆς πόλεως ἰγκουϊλῖνον , ᾧ ῥήματι καλοῦσι τοὺς ἐνοικοῦντας ἐν ἀλλοτρίαις οἰκίαις . αὐτὸς δὲ | ||
ῥήματος οὐ τοῦτο . εἶτα προστίθησι καὶ τὰ παρεπόμενα τῷ ῥήματι , ὅτι τὸ ῥῆμα σύμβολόν ἐστιν καὶ σημαντικὸν τῶν |
ἔχει τὴν θεωρίαν , μίαν μὲν , ὅτι ἐχρήσατο τῷ ὑβριστὸν ἀντὶ τοῦ ὑβριστικόν , ὅμοιον ὂν τῷ τύπῳ τοῖς | ||
ἡμῶν φησίν . , . . , . ἀκόλαστον καὶ ὑβριστὸν πρᾶγμα . Ἀττικῶς συντέθειται , δίττην δ ' ἔχει |
τῷ συμβουλευτικῷ καὶ δικανικῷ καὶ ὁ Πλάτων ἐν τῷ πεζῷ πανηγυρικῷ , τοῦτ ' ἂν Ὅμηρος εἴη κατὰ τὴν ποίησιν | ||
κατ ' αὐτοὺς ἕξεως , ἄλλως τε καὶ ἐν εἴδει πανηγυρικῷ : τῇ δὲ ἀκολουθίᾳ τοῦ περὶ τῆς ἰδέας ἐκείνης |
ὡς ἔστιν ἄρα καὶ ἐπὶ ζωῆς τὸ μὲν ἀναλογοῦν τῷ γιγνώσκοντι , δῆλον ὅτι τὸ ζῶν , τὸ δὲ τῷ | ||
ἀγνοοῦμεν : καὶ γὰρ ἡ γνῶσις τοῦ γνωστοῦ ἐν τῷ γιγνώσκοντι , οὐκ ἐν τῷ γιγνωσκομένῳ . Εἰ δὲ ὥσπερ |
ἀναγόμενα μέσον καὶ αἴτιον , καὶ δι ' ἐκεῖνο ἀλλήλοις σύνεστιν . ἡ γὰρ σελήνη τῷ ἡλίῳ συνοδεύουσα τὸ μὲν | ||
ὕπαρξιν , ὡς κατὰ μόνην ἔνδειξιν φάναι , ἐπεὶ ταῦτα σύνεστιν ἀλλήλοις , ὕπαρξις καὶ δύναμις καὶ ἐνέργεια , καὶ |
ἡμῖν νυνδὴ γεγονέναι . Πῶς λέγεις τοῦτο καὶ τίνι τεκμηρίῳ χρῇ ; Φράσω δῆλον ὅτι : σὺ δέ μοι συνακολούθησον | ||
ὦ Καλλίκλεις , ὡς πανοῦργος εἶ καί μοι ὥσπερ παιδὶ χρῇ , τοτὲ μὲν τὰ αὐτὰ φάσκων οὕτως ἔχειν , |
ἐς τοῦτό μοι εἴρηται : παρέψαυσται δέ μοι δηλῶσαι τῷ συνετῷ καὶ ὅκως ταῦτα ἐλάσσονα γίνεται : δηλώσω δὲ περὶ | ||
τὰ λῷστα ] τὰ λυσιτελῆ καὶ κάλλιστα ποικίλῳ ] ἤγουν συνετῷ . τὸν νοῦν δηλονότι γίνωσκε σαυτόν ] ὡς ἐλάττων |
παγκρατίου ὁ ἀγὼν πρόκειται , οὗ καὶ τυχόντι καὶ μὴ τυχόντι ἔξεστιν μὲν πλείστου ἀξίῳ , ἔξεστι δὲ ὀλίγου εἶναι | ||
. ὠνείδισάς μοι γῆρας ὡς κακὸν μέγα , οὗ μὴ τυχόντι θάνατός ἐσθ ' ἡ ζημία , οὗ πάντες ἐπιθυμοῦμεν |
εἰ ὀργίζεσθε τοῖς ἀνεσκευασμένοις τῶν τραπεζιτῶν . εἰ γὰρ ἐκείνοις ὀργίζεσθε δικαίως ὅτι ἀδικοῦσιν ὑμᾶς , πῶς οὐκ εἰκός ἐστιν | ||
τούτοις ἐψηφισμένα παρόν , συλλαβὼν ἀπήγαγεν . ὑμεῖς δὲ πᾶσιν ὀργίζεσθε , ὅσοι εἰς τὰς οἰκίας ἦλθον τὰς ὑμετέρας ζήτησιν |
χθὲς καὶ πρώην ἀνελεῖν τῷ νῦν διαχρήσασθαι : εἶτα τῷ πηλίκῳ , ὅτι οὐδέν ἐστι τὸ χρόνον ὀλίγον καὶ μίαν | ||
αὐτῶν τῆς Ἐλευσῖνος ἐκκαλύπτουσαι μύησιν . ΠΗΛΙΚΟΤΗΣ . εἶτα τῷ πηλίκῳ : κατασκευάσεις δὲ θετικῶς αὐτῷ , ὅτι καλὸν ἡ |
Περὶ κεφάλου . Ὁ κέφαλοϲ ἁπάντων μάλιϲτα τῶν ἰχθύων τοῖϲ ὕδαϲιν ἀμφοτέροιϲ χρῆται ποταμίοιϲ τε καὶ θαλαττίοιϲ : ὁ μὲν | ||
ἀναληφθέντα προϲτιθέϲθω . μετὰ δὲ ταῦτα καὶ τοῖϲ αὐτοφυέϲι χρηϲτέον ὕδαϲιν ἐπιμόνωϲ καὶ τῷ ψαμμιϲμῷ , τῶν δὲ ἄλλων λουτρῶν |
Ἔστιν ἄρα , ἔφη ὁ Σωκράτης , τὴν τέχνην ταύτην ἐπισταμένῳ , καὶ εἰ μὴ αὐτὸς τύχοι χρήματα ἔχων , | ||
ὅσα εἷς ἕκαστος οἶδεν , οὐδὲν ὅτι οὐχὶ ἀκριβέστερον ὁτουοῦν ἐπισταμένῳ , ὑπολαμβάνειν δεῖ τῷ τοιούτῳ ὅτι εὐήθης τις ἄνθρωπος |
. Δειλοῦ γὰρ ἀνδρὸς δειλὰ καὶ φρονήματα . Δέσποινα γὰρ γαμοῦντι νυμφίῳ γυνή . Δειναὶ γὰρ αἱ γυναῖκες εὑρίσκειν τέχνας | ||
αὔτ ' ἀνείλετο ; Ἄρχιππος δ ' εἰπὼν ἐν Ἡρακλεῖ γαμοῦντι ἀνδρῶν ἄριστος καὶ μάλιστ ' ἐμοὶ ξένος , ἀτὰρ |
, ὅπερ ἄτοπον . πάλιν δὲ ἀποροῦσιν ὅτι εἰ τῷ μονίμῳ διαφέρει ἕξις διαθέσεως καὶ εὐμεταβλήτῳ καὶ παθητικὴ δὲ ποιότης | ||
δέ ἐστι τὸ τρίτον στοιχεῖον , καθὸ τὸ προοδικὸν τῷ μονίμῳ συνδέδεται . Ἐκ τριῶν ἄρα τούτων ἐστὶ τὸ προεληλυθός |
, καὶ τὸ ἀντικείμενον τῷ ὄντι τὸ μὴ ὂν τῷ ἀντικειμένῳ τῷ ἑνὶ ταὐτὸν ἔσται : οὐκ ὂν ἄρα τὰ | ||
εἴρηται : εἰ γὰρ τόδε τῷδε ἀκολουθεῖ , καὶ τῷ ἀντικειμένῳ τὸ ἀντικείμενον , οἷον εἰ τὸ πῦρ θερμόν , |
περιτοναίου : πρὸς γὰρ τῷ χολὴν ἄγειν καὶ φυσῶν ἐστι καταρρηκτικόν , ὥς που καὶ Ἱπποκράτης λέγει . Κενταύριον τὸ | ||
μελικράτῳ δοτέον . ἄγει χολὴν παραπληϲίωϲ ἐλλεβόρῳ καὶ φυϲῶν ἐϲτι καταρρηκτικόν . Ἀγαρικὸν παραπληϲίαν κολοκυνθίδι τὴν δύναμιν ἔχει , βραδέωϲ |
ἀσμένως ἠκούσαμεν , ὡς οὐ τὸ σεῦτλον ταὐτὸν ὂν τῷ τευτλίῳ . ἐκαλοῦντο δ ' οἱ μετιόντες τὴν τοιαύτην παιδιὰν | ||
ἀσμένως ἠκούσαμεν : ὡς οὐ τὸ σεῦτλον ταὐτὸν ὂν τῷ τευτλίῳ . Εἴ τινας μᾶλλον φιλῶ ξένους ἑτέρους ὑμῶν , |
ῥύσις ἐπίσχῃ καὶ ἡ λέπρα μεταβαλοῦσα τῷ τῆς ὑγιοῦς σαρκὸς ἐξομοιωθῇ χρώματι . κἂν προσάψηται μέντοι τις ὅτου δήποτε τῶν | ||
χρόνῳ , παύσεται δ ' ὀδυνώμενα τότε πρῶτον , ὅταν ἐξομοιωθῇ τῷ μεταβάλλοντι : πονεῖ γὰρ οὐκ ἐν τῷ μεταβεβλῆσθαι |
οὖν ἐστιν ὃ ἐν Λυκούργῳ κατανοήσας μᾶλλον ἐθέμην τῷ θείῳ προσρήματι ἢ τῷ ἀνθρωπίνῳ ; ἡ πρᾳότης καὶ ἡ δικαιοσύνη | ||
τοὔνομα , οὐκ ἀπέχονται μὴ οὐ πολίτην τιθέναι καὶ τῷ προσρήματι τούτῳ καλεῖν , ὅπου γε καὶ προστάτην ἀτεχνῶς ὥσπερ |
καὶ λίθων ἐκάθισέ σε . κἂν βλακεύῃ τις , οὐκ ἐπιτρέπεις , ἀλλὰ καὶ φωνῇ καὶ ὀφθαλμῷ τέκτονα ἐπεγείρεις . | ||
δεῖ πρὸς ἡμᾶς . ἔστιν ὅτῳ ἄλλῳ τῶν σπουδαίων πλείω ἐπιτρέπεις ἢ τῇ γυναικί ; Οὐδενί , ἔφη . Ἔστι |
γὰρ τὸ θεῖον χαρακτηρίζεται , τούτοις καὶ ὁ τέλειος φιλόσοφος χαρακτηρίζεται : καὶ γὰρ τρισὶ τὸ θεῖον χαρακτηρίζεται , τῷ | ||
πάσῃ δέ : τὰ γὰρ ἴδια στενοχωρεῖσθαι θέλοντα τῷ μόνῳ χαρακτηρίζεται καὶ οὐ τῷ παντί . Ἐφ ' οἷς ἀποροῦσιν |
ταὐτὸν λέγων τῷ ὥστε οὐδὲ ἐν ταῖς τοιαύταις ἀντιφάσεσι ταῖς ὁμωνύμῳ χρωμέναις ὑποκειμένῳ ἢ κατηγορουμένῳ ἀνάγκη τὴν μὲν τῶν προτάσεων | ||
εἷς τῶν πρὸ αὐτοῦ βεβασιλευκότων : ἀνενεγκεῖν δὲ τὴν ἐπιθυμίαν ὁμωνύμῳ μὲν αὐτῷ Ἀμενώφει , πατρὸς δὲ Παάπιος ὄντι , |
γὰρ ἀπορεῖν ἐνδοιάζοντος , τὸ δὲ μηκέτι ζητεῖν ἔργον εἶναι πεπιστευκότος . λεκτέον οὖν , ὅτι καὶ ἀπορεῖ καὶ πεπίστευκεν | ||
αἰτίαν βραχυτάτην καὶ τὴν παρατυχοῦσαν ἐς ἐπιβουλὴν ἐξέπτυσε τὴν τοῦ πεπιστευκότος . Θαυμάσαι λόγον ἄξιόν φησιν Εὔδημος , καὶ τῷ |
, ἀλλ ' ἐπῳδικόν ἐστι καὶ τοῦτο , ὡς τῷ σοφωτάτῳ Μοσχοπούλῳ ἐπενοήθη , τὸ ἆσμα , καὶ γʹ στροφῶν | ||
ἐξ ἐμεῦ ὑποκειμένῳ ἀκέο . Βασιλεὺς Αἰγυπτίων Ἄμασις λέγει Βίαντι σοφωτάτῳ . Ἑλλήνων . Βασιλεὺς Αἰθιόπων ἔχει πρὸς ἐμὲ σοφίας |
γὰρ πολλὰ οὕτω ταύτης τῆς τέχνης κρίνεται : τὸ γὰρ ξενοπρεπὲς οὔπω ξυνιέντες εἰ χρηστὸν , μᾶλλον ἐπαινέουσιν , ἢ | ||
τὸ δὲ ἐν πολλοῖς ἰδιοτροπώτερον μὴ κατὰ τὸν Ἱπποκράτην ὅτι ξενοπρεπὲς καὶ μὴ ξύνηθες καταφρονηθήτω , ἀλλὰ τῇ πρὸς τὰ |
: οἱ δὲ πάντων τῶν ἐγκοσμίων μέτρον ἀποθέμενοι παρὰ τῷ δημιουργῷ νῷ καὶ εἰς ταῦτα καὶ εἰς τἆλλα πάντα προβλήματα | ||
περὶ τῶν ἐν τῷ λογιστικῷ σπουδάσεται καὶ τῶν ἐν τῷ δημιουργῷ . διαφέρουσι δὲ οὗτοι τῷ τοὺς μὲν εἰκόνας εἶναι |
τούς γε συγγενεῖς ἡμᾶς ἀεὶ προθύμως διὰ λόγων ἀναγνωρίζειν . Θεαιτήτῳ μὲν οὖν αὐτός τε συνέμειξα χθὲς διὰ λόγων καὶ | ||
δὲ τούτους εἴποι τις ἂν , ἃ καὶ Πλάτων ἐν Θεαιτήτῳ : πρῶτον μὲν , τί δήποτε τοιούτων γε δὴ |
, οὗ δὲ βραχύτης , ἐνταῦθα τάχος , τῷ δὲ περιττῷ σαφήνειαν , χάριν δὲ οὗ σεμνότης , οὗ δὲ | ||
κρατοῦσι . ῥώμῃ δὲ καὶ ἰσχύι καὶ τόνῳ καὶ τῷ περιττῷ καὶ πολυσχηματίστῳ παρηυδοκίμησε Θουκυδίδης : ἡδονῇ δὲ καὶ πειθοῖ |
. σοὶ δ ' ἴσως εὐλάβεια τὸ τῆς παροιμίας ἐπὶ σκώμματι τῆς συμμετρίας ἐπαγαγέσθαι , μή σοι μεῖζον προσκέοιτο τοὐπίγραμμα | ||
ὅτι περαίνει . Ἀγανακτήσαντος δὲ ἐκείνου ἐπὶ τῷ τῆς ἀμφιβολίας σκώμματι καὶ συναπειλήσαντος , Αὐτίκα σοι μάλα τὸν ἄνδρα δείξω |
τοιούτων ἐπιστήμονες ; Νοῦς δὲ νοῒ καὶ λόγος λόγῳ ἐνδιάθετος ἐνδιαθέτῳ πῶς ἐμίγνυτο ἂν τόσης οὔσης παχύτητος ; Διὰ τοῦτο | ||
οὐσίαν γὰρ ἔχει τὸ λόγῳ χρῆσθαι , φημὶ δὲ τῷ ἐνδιαθέτῳ : τοῦτο δὲ καὶ τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῶν ἀτόμων |
ἐν ζῴοισί τε καὶ ἐν φυτοῖσι καὶ ἐν τῷ ἀιδίῳ αἰῶνι . καὶ ἤδη που τὸ θῆλυ καὶ ἄρρεν ἐρυσμώθη | ||
τῶν αὐτῇ ὁμοιοτέρων ἀναγκαῖον αὐτὴν τῆς ποιήσεως ἄρχεσθαι , ἐν αἰῶνι ποιοῦσαν καὶ οὐκ ἐν χρόνῳ τὰ αἰώνια καὶ ἀίδια |
ἐπίτηδες ἐπιλαθόμενος , σαθρότερον γὰρ ἦν αὐτῷ , τῷ δὲ δικαίῳ διὰ παντὸς τοῦ λόγου χρησάμενος καὶ συνεχῶς ὑπομιμνήσκων τοὺς | ||
ὑγιῶν , ἐκεκίνητο μὲν ἐπὶ τὴν βουλὴν ὁ δῆμος οὐδενὶ δικαίῳ , οὐ γὰρ δὴ ὄμβρων ἡ βουλὴ κυρία , |
, πρόδηλον ἔσται καὶ τὸ εἶναι θεόν , συγκαταλαμβανόμενον τῷ ἀποδεικνύντι αὐτὸ προδήλῳ ὄντι . οὔκ ἐστι δὲ πρόδηλον , | ||
ἐστι καθεστηκυῖα καὶ ἠθική , διηγουμένῳ δὲ πιθανὴ κἀπερίεργος , ἀποδεικνύντι δὲ στρογγύλη καὶ πυκνή , αὔξοντι δὲ καὶ παθαινομένῳ |
διαλεγομένῃ . εἰ δὲ γινώσκουσα , τῷ περιττῷ καὶ τῷ ἀδυνάτῳ ἐκβληθήσεται , τῷ μὲν περιττῷ , ὅτι ἢ αὕτη | ||
ὀθνείων φυτῶν ἢ κλάδων ἢ καὶ βοτανῶν . ἐπήγαγε δὲ ἀδυνάτῳ ἀδύνατον : οὔτε γὰρ δυνατὸν ὑποδήματα τὴν ψύλλαν ὑποδήσασθαι |
κατασκευαζόμενος τὰ δι ' ὧν τινα λήψοιτο , οὗτος ἐκείνῳ πολεμεῖ , κἂν μή πω ἐνεργείᾳ βάλλῃ μηδὲ τοξεύῃ . | ||
ἀνταγωνιστῶν διὰ φθόνον ἀπόλλυται . ὃ μαθὼν Μίνως Ἀθήνας τε πολεμεῖ καὶ Μέγαρα εἷλεν , μὴ οἷός τε δ ' |
δὲ αὐτοῖς χρωμένοις καὶ πρὸς τὸν ἐν τῷ Μένωνι λόγον ἀπαντητέον , ὃς τὸ ζητεῖν πειρᾶται δεικνύειν ἀδύνατον τῷ δεῖν | ||
ἐν ταπεινώματι βεβηκότων σελήνης ἔκλειψιν γενέσθαι . Ἀλλὰ πρῶτον μὲν ἀπαντητέον λέγοντας , ὅτι πέπλασται ὁ λόγος οὗτος ὑπό τινων |
. πᾶσα γὰρ ἀσέβεια φιλεῖ γίγνεσθαι ἐὰν μή τις τῷ κοσμίῳ Ἔρωτι χαρίζηται μηδὲ τιμᾷ τε αὐτὸν καὶ πρεσβεύῃ ἐν | ||
, οἱ δέ , ὥσπερ Ἑλλανοδίκαι τῷ πρεσβυτάτῳ , εἵποντο κοσμίῳ ἅμα καὶ σχολαίῳ βαδίσματι . ἐπεὶ δ ' ἐκάθισαν |
καταφορὰϲ καὶ ὕπνουϲ μακροὺϲ καὶ βαθεῖϲ : εἰ δὲ μετὰ ψυχρότητοϲ , κάρουϲ τε καὶ ληθάργουϲ . ὡϲαύτωϲ δὲ καὶ | ||
, ὁποῖόν τέ ϲοι τὸ ἀποιότατον ὕδωρ θερμότητόϲ τε καὶ ψυχρότητοϲ ἐπιφανέϲ ἐϲτι , μέϲην ὡϲ οἷόν τε μάλιϲτα κατάϲταϲιν |
τιθῇ κατασκευαστικῶς οἷον ἀντὶ τοῦ καὶ γὰρ ὡς παρὰ τῷ θεολόγῳ εὕρηται ὡς τάχα γε κρείττων . μὴ θεὶς δὲ | ||
καὶ “ οἷος ἀπ ' ἄλλων , ” παρὰ τῷ θεολόγῳ Γρηγορίῳ ἐν τοῖς ἔπεσι . Τὸ μὲν οὖν δὴ |
ἄν τις ἀπέχοιτο . ἢ ἀπὸ τοῦ ἤχου ὁ μὴ συνᾴδων : ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν μουσικῶν ὀργάνων , . , | ||
γένοιτο καὶ οὐχὶ οἰκισθείη ἡ Κυρήνη . καὶ τοῦτο ἑαυτῷ συνᾴδων ὁ Δίδυμος οὕτως ἀποδίδωσιν : ἐπεὶ ὁ Ἀπόλλων ἔχρησεν |
ἑνός . Ἆρ ' οὖν ταὐτόν ἐστι τῷ ἡνωμένῳ καὶ γνωστῷ εἶναι ; ἀλλ ' οὕτω γε οὐκ ἂν αὐτόθεν | ||
δ ' οὖν ἐμοὶ φαινόμενα οὕτω φαίνεται , ἐν τῷ γνωστῷ τελευταία ἡ τοῦ ἀγαθοῦ ἰδέα καὶ μόγις ὁρᾶσθαι , |
δὲ δοκεῖν πανταχοῦ τὸ εὑρεσίλογον πρεσβεύειν . πότερα τῶν ζῴων φρονιμώτερα . . . ὁ μὲν οὗν Κλεάνθης ἔλεγε , | ||
ὁ λόγος κατασκευάσειεν . Εἰ μὲν οὖν ὥσπερ ἔνια ἐνίων φρονιμώτερα φαίνεται ταῖς φυσικαῖς ἰδιότησιν , οὕτω δὴ ἐπεκοινώνει κατὰ |
εὔστροφος καὶ ὁ λεγόμενος ὑγρὸς παλαιστής : ὃς καὶ τῷ βλέμματι ἀλκὴν καὶ δύναμιν ἐμφαίνει . ὄρθιον ὤρουσαι : ὀξὺ | ||
, δεινὸν δὲ καὶ χαλεπὸν ἐμβλέψας ἐμοὶ πᾶσαν ἐκένωσε τῷ βλέμματι τὴν ὀργήν . τί οὖν ἐντεῦθεν , ὦ πάτερ |
τῶν οἰκητόρων ἔλεον . οἱ γὰρ ξένοι παρ ' ἐμοὶ κριτῇ τῶν ὑποδεξαμένων ἱκέται γραφέσθωσαν , μέτοικοι δὲ πρὸς ἱκέταις | ||
τοσαύτης φιλίας ἄρνησις . . . Ἐνίκησα μὲν ὑπὸ σοὶ κριτῇ κατὰ τὴν θερινὴν ὥραν τὸν τέττιγα , ἠπείλησα δὲ |
τί ἦν εἶναι , ὅπερ δὴ καὶ ἅμα ἐστὶ τῷ αἰτιατῷ , ὡς εἶναι κατὰ τὸν χρόνον ὁμόγονα ἀλλήλοις τὸ | ||
χωρὶς τοῦ μηδὲ εὐαγὲς εἶναι οἴεσθαι τὸ αἴτιον ἐν τῷ αἰτιατῷ περιέχεσθαι [ τῷ ] μηδὲ τὰ δένδρα τοὺς ἐτησίους |