' ἡμέων καί οἱ νωθρή τε ἡ κίνησις καὶ οὐ ῥηιδίη τοῖσιν ἀνθρώποισιν ὁρέεσθαι . διὸ δή μιν ἑστάναι λέγουσιν | ||
τὸ πρῶτον : ἐπὴν δ ' εἰς ἄκρον ἵκηται , ῥηιδίη δὴ ἔπειτα πέλει , χαλεπή περ ἐοῦσα . Οὗτος |
δ ' αὖ Κοίου πολυήρατον ἦλθεν ἐς εὐνήν : κυσαμένη δἤπειτα θεὰ θεοῦ ἐν φιλότητι Λητὼ κυανόπεπλον ἐγείνατο , μείλιχον | ||
ὅρρα τ ' ἀέθλου παννύχιοι ἥρωες ἐυφροσύνῃσιν ἔδαιον . ὀξείῃ δἤπειτα διὰ κνέφας ὄρθια φωνῇ ὁπλότατον Φρίξοιο περαιόθεν ἤπυε παίδων |
ἀελλόποδες δέ μιν ἵπποι , ὡς ἐτεόν , σπεύδοντες ὑπὲρ πόντοιο φέρεσκον χρυσείῃ μάστιγι πεπληγότες : ἀμφὶ δὲ κῦμα στόρνυτ | ||
βαλλόμενον , κἂν λίθος εἴη : “ ὡς καὶ νῦν πόντοιο δὲ βαλὼν βέλος ἤγαγε νῆα . ” βεβολημένος ὥσπερ |
τῇ : Χύτρας ποικίλλεις . Ὠὸν τίλλεις . Αἰσχρόν τοι δῆρόν τε μένειν κενεόν τε νέεσθαι : ἐκ τῶν Ὁμήρου | ||
τῇ : Χύτρας ποικίλλεις . Ὠὸν τίλλεις . Αἰσχρόν τοι δῆρόν τε μένειν κενεόν τε νέεσθαι : ἐκ τῶν Ὁμήρου |
ἐν μυχάταισιν ὑπὸ πτερύγεσσιν ἀερθείς δινεῖται : ταὶ δ ' αἶψα κραδαινόμεναι ἑκάτερθεν σύμπεσον ἀλλήλαισι , καὶ οὐρῆς ἄκρον ἔκερσαν | ||
τοῖο λίθοιο , τί τοι πλέον οὐρανιώνων φθέγγωμαι ; τῶν αἶψα καὶ ὑψόθι περ μάλ ' ἐόντων ἦτορ ἐπιγνάμπτει καὶ |
αἰνὰ ῥέεθρα , ἧχι θοαὶ ναίουσιν Ἐριννύες αἵ τε βροτοῖσιν αἰὲν ὑπερφιάλοισι κακὰς ἐφιᾶσιν ἀνίας . Αἴας δ ' , | ||
, μή τις ἔνδοθεν κλύῃ . Οὐ τὰν Ἄρτεμιν τὰν αἰὲν ἀδμήταν , τόδε μὲν οὔ ποτ ' ἀξιώσω τρέσαι |
πρῶνα φοβεύμεναι αἰνὸν ἀήτην ὅς τε φέρει νιφετόν τε πολὺν κρυερήν τε χάλαζαν ψυχρὸς ἐπαΐσσων , ταὶ δ ' ἐς | ||
Ἀΐοντες : ἀκούοντες . ἄδην : αὐταρκῶς , δαψιλῶς . κρυερήν : φοβεράν . φύζαν : φυγήν . νέονται : |
μὲν ἐϲ πόδαϲ , ἔξωθεν . ἀϲηρὸν μὲν ὦν καὶ ἀλεγεινὸν καὶ ἀτερπέϲ : δύϲχρηϲτον δὲ καὶ βαδίϲαι καὶ ἐϲ | ||
. . . . . . κελάδοντες χείμαρροί τ ' ἀλεγεινὸν ἀεξόμενοι Διὸς ὄμβρῳ , τοὺς μέλαν οἶδμ ' ἀνέεργε |
καὶ Ἡσίοδός φησι : τῆς δ ' ἀρετῆς ἱδρῶτα θεοὶ προπάροιθεν ἔθηκαν . σμςʹ Τοῦ λέγειν καὶ πράττειν Καλῶς τὸ | ||
, , ἢ εὐχερῶς ἐπιβουλεύσει . ἐγὼ δ ' εἶμι προπάροιθεν . † ) πρότερον χρονικῶς , ὅμοιον τῷ „ |
δύο λέξεων εὑρίσκεται , οἷον ὁ αὐτός ωὐτός , Ε εὖτέ μιν ωὐτὸς ἀνήρ , ἐμέο αὐτοῦ ἐμεωυτοῦ καὶ κατὰ | ||
φορέοντο . ὡς δὲ δράκων σκολιὴν εἱλιγμένος ἔρχεται οἷμον , εὖτέ μιν ὀξύτατον θάλπει σέλας ἠελίοιο , ῥοίζῳ δ ' |
Χρόνου δὲ γενομένου καὶ αἰεὶ φοιτώντων τῶν Σκυθέων ἐπ ' ἄγρην καὶ αἰεί τι φερόντων , καί κοτε συνήνεικε ἑλεῖν | ||
κοίλῃσι περιπτύσσουσι σαγήναις ἀσπασίως , πολλὴν δὲ ποτὶ ῥηγμῖνας ἄγουσιν ἄγρην νόσφι πόνοιο καὶ ἄγγεα πάντ ' ἀφύῃσιν ἔν τ |
εἶναι . τοιαῦται δὲ αἵ τε ἐπιστῆμαι καὶ ἀρεταί : ἥτε γὰρ ἐπιστήμη δοκεῖ τῶν παραμονίμων εἶναι καὶ δυσκινήτων , | ||
ἐν . . Οὕτω δὲ μοῖρα τῶνδε καὶ τούτων , ἥτε πατρώϊον καὶ πατρικὴ ὑπάρχουσα ἔχει τὸν εὔφρονα καὶ εὐτυχῆ |
μετωνόμασεν ἀπὸ τῶν καθηγησαμένων λύκων . Ἐπὶ δὲ τὴν κρήνην αὖτις ἐξίκετο , δίκην ἐπιβαλοῦσα τοῖς ἀπελάσασιν αὐτὴν βουκόλοις : | ||
θαλεροὺς παρακοίτας . Ὣς ἄρα φωνήσας φύγαδε τράπε μώνυχας ἵππους αὖτις ἀν ' ἰωχμόν : ἐπὶ δὲ Τρῶές τε καὶ |
δήιοι ἄγουσι . . ὣς ὁ μὲν Αἰτωλοῖσιν ἀπήμυνεν κακὸν ἦμαρ εἴξας ᾧ θυμῷ : ἡ διπλῆ ὅτι οὐ τῷ | ||
φεῦ : ὦ μῆτερ , ἥτις ἐκ τυραννικῶν δόμων δούλειον ἦμαρ εἶδες , ὡς πράσσεις κακῶς ὅσονπερ εὖ ποτ ' |
: [ βορέης ] τε νότος τ ' ἐν πείρασι γαίης [ ] οισι μινυνθάνει : ἀγλαὸν ἥβην [ ´πησι | ||
καὶ ὁ Κολοφώνιος Ξενοφάνης : φησὶ γάρ : πάντες γὰρ γαίης τε καὶ ὕδατος ἐκγενόμεσθα . ἐκ γῆς δὲ καὶ |
ἦκα καὶ ἀτρεμέως ἐκβήμεναι : οἳ δ ' ἐπίθοντο ἐς μόθον ὀτρύνοντι καὶ ἐξ ἵπποιο χαμᾶζε ὥρμαινον πονέεσθαι . Ὃ | ||
Νέστορος ὄβριμος υἱὸς ἀδελφειοῖο χολωθείς , ὃν Μέμνων ἐδάιξε κατὰ μόθον , ἀμφὶ δ ' ἄρ ' αὐτῷ χερσὶν ὑπ |
ἀντὶ τοῦ ἄγγελον . . . . . Γ . ῥηιδίως : τοίη οἱ ἐπίῤῥοθος ἦεν Ἀθήνη : ὁ ἀστερίσκος | ||
: προσφιλέες γὰρ ἀεὶ καὶ μείλιχοι ἐξεγένοντο , ἔργα τε ῥηιδίως καὶ πρήξιας ἐξετέλεσσαν . εἰ δέ τ ' ἐν |
ἐμφύεται ἀνθρώπῳ . Δύο δ ' ἔχων ταῦτα ἔχει πᾶσαν κακότητα : τὰ μὲν γὰρ ὕβρι κεκορημένος ἔρδει πολλὰ καὶ | ||
μῦθον ἐμεῖο . Αὐτὴ γαῖα μέλαινα πολυκλαύτοισι βροτοῖσι τίκτει καὶ κακότητα καὶ ἄλγεος ἄλκαρ ἑκάστου : γαῖα μὲν ἑρπετὰ τίκτε |
αὐτῷ πότμος ὁμοῖος ἑσπέσθαι παρὰ βωμὸν ἀληθέος Ἀπόλλωνος ὕστερον , ὁππότε μιν ζαθέου δηλήμονα νηοῦ Δελφὸς ἀνὴρ ἐλάσας ἱερῇ κατέπεφνε | ||
γε δώσεις πλείοσιν ἢ ἔχομαι : ἡ γὰρ δίκη , ὁππότε πάτρης ἧς ἀπέῃσιν ἀνὴρ τόσσον χρόνον ὅσσον ἐγὼ νῦν |
παμμήνου ὁπότ ' ἔρχεται Ἠέλιόνδε τηνίκα οἱ νόστον τεκμαιρέμεν εἶναι ὀπίσσω , ἐπ ' αὐτῆς δὲ τῆς συνόδου δυσχερῶς . | ||
λιπέσθαι : ἀλλὰ τὸν αἰδέομαι καὶ δείδια , μή μοι ὀπίσσω νεικείῃ : χαλεπαὶ δέ τ ' ἀνάκτων εἰσὶν ὁμοκλαί |
ἀρηρομένῃ δ ' ἐνὶ γαίῃ καὶ θέρεος βαρύθουσι πόδες καὶ χείματος ὥρῃ ἄχρις ἐπισφυρίων ὀλοὴν κρηπῖδα φέρουσιν . Ἤν ποτ | ||
! ! ! ! ] ν ! ἐλπὶς ὡρίου ] χείματος [ ] [ ! ! ! ! ] ερ |
ὅ γ ' Ἀχιλλεύς ἐστι καὶ οὐ κίε δῶμ ' Ἀίδαο , εἴ τέ τις ἄλλος Ἀχαιὸς ἀλίγκιος ἀνέρι κείνῳ | ||
γὰρ τῆς νήσου κεῖται ἡ Μαριανδυνία . ἔνθα μὲν εἰς Ἀίδαο : κατὰ τὸν ἐν τῇ Μαριανδυνίᾳ Ἀχέροντα ὡς ἐπὶ |
! ! ! ! ! ] ? ? καὶ κεφαλὴ στονόεντος [ ] δουρὸς ἀπ ' ἀκροτάτου ? δ ? | ||
ὁμάδῳ πέσον ἀθρόοι : αἶψα δ ' ἀυτῆς πλῆτο πόλις στονόεντος ὑποτροπίῃ πολέμοιο . ἠῶθεν δ ' ὀλοὴν καὶ ἀμήχανον |
σπλὴν ἀλγύνει πολυώδυνος , ἀτρεμὲς ἴσχει πᾶν δέμας ἀχθήεντος ἀναπνεύσας καμάτοιο . σμαρίδες αὖ λεῖαι μυρμηκώεντα κάρηνα ῥηιδίως θαμινάς τ | ||
ποῖαί τε χθαμαλαί , μαλακὴ κλίσις ὕπνον ἑλέσθαι εὔδιον ἐκ καμάτοιο , καὶ ὥρια δόρπα πάσασθαι ὕλης ἀγρονόμοιο , τά |
' ἀπίθησε διάκτορος Ἀργεϊφόντης . αὐτίκ ' ἔπειθ ' ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα , ἀμβρόσια χρύσεια , τά μιν | ||
κεν ἀκτήμων ἐριτίμοιο χρυσοῖο , ὅσς ' Ἀγαμέμνονος ἵπποι ἀέθλια ποσσὶν ἄροντο . δώσει δ ' ἑπτὰ γυναῖκας ἀμύμονα ἔργα |
ἀμοίρατον [ ] ἐς χρόνον ἔλθοις , ὁ κλυτὸς ἐν μερόπεσσι καὶ ἐν χθονὶ παμβασιλῆος . ἔμπλεος εἰς πλόον ἦλθον | ||
, μεγάλη , μεγαλώνυμε Δηοῖ , σεμνοτάτη δώτειρ ' ἀγαθῶν μερόπεσσι ἅπασι εὐσεβέσιν μεγάλας χάριτας καὶ πλοῦτον ἔδωκας , καὶ |
ἀμυνέμεν , ἔνθεν ἀπῆλθεν Ἀντίλοχος , μεγάλη δὲ ποθὴ Πυλίοισιν ἐτύχθη : ἀλλ ' ὅ γε τοῖσιν μὲν Θρασυμήδεα δῖον | ||
ὕστατον αὖ καὶ κῶας , ἐφ ' ᾧ πλόος ὔμμιν ἐτύχθη , εἷλες ἐμῇ ματίῃ , κατὰ δ ' οὐλοὸν |
καὶ ἁλμυρὸν , κίνδυνος τῇ τε κόρῃ ἑλκωθῆναι καὶ τοῖσι βλεφάροισιν . Εἰ δὲ τὸ μὲν οἴδημα κατασταίη , δάκρυον | ||
ὀπωπαὶ κανθὸν ἀγρυπνίῃ κεκορυθμένον : οὔποτε γὰρ δὴ ὕπνον ἐπὶ βλεφάροισιν ἀποβρίξαντες ἕλοντο , δειδιότες θηρῶν τε βίην μερόπων τε |
, τόσον τεχθὲν χρόνον ἠῶ ἀθρήσει , μέχρις ἄν κε Σεληναίη ἀφίκηται . εἰ δ ' ἄρ ' ὑπὲρ κέντροιο | ||
κατ ' οἴκου Ἑρμῇ ὁμοτροχάων τέχνας ὤπασσε βαναύσους . εὖτε Σεληναίη δὲ μεσουρανίου ἀπὸ κέντρου κλίνῃ , ἀτὰρ Φαίνων τε |
τῶ ς ' οὔ τι πάλιν πλαγχθέντα γ ' ὀΐω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἰ καὶ μάλα πολλὰ πέπονθας . ὑμέων | ||
θοῇ συνάρασσε κορώνῃ ζεύγληθεν . καὶ τὼ μὲν ὑπὲκ πυρὸς ἂψ ἐπὶ νῆα χαζέσθην : ὁ δ ' ἄρ ' |
τεθυμιαμένου ἀδύτου : λέγει δὲ τοῦ κατὰ τὴν Πυθῶνα . πλόον : πλεῖν ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς Λερναίας ἀκτῆς εἰς | ||
πρῶτον ἐπιψαίρωσι πόροιο τε πειρήσωνται , ξεῖνον ἁλὸς σπεύδουσι μετὰ πλόον , οὐδ ' ἐθέλουσι μίμνειν ἔνθ ' ἐγένοντο καὶ |
. Ἕκτωρ δ ' ὡς Σκαιάς τε πύλας καὶ φηγὸν ἵκανεν : ἡ διπλῆ , ὅτι τὰς Σκαιάς ὀνοματικῶς Δαρδανίας | ||
θερμὸς ἀυτμὴ Τιτῆνας χθονίους , φλὸξ δ ' αἰθέρα δῖαν ἵκανεν ἄσπετος , ὄσσε δ ' ἄμερδε καὶ ἰφθίμων περ |
ἡνιόχοιο . πολλάκι καὶ πέτρῃσι καὶ ἠϊόνεσσιν ἔκελσε πλαζόμενον : τοίη οἱ ἐπ ' ὄμμασι πέπταται ἀχλύς . δή ῥα | ||
ἄεθλον κεκλομένων : φαίης κεν ἐνυάλιον πόνον ἀνδρῶν δέρκεσθαι : τοίη γὰρ ἐνὶ φρεσὶν ἵσταται ἀλκή , τόσσος δὲ φλοῖσβός |
τὴν τῆς θαλάσσης ἀναρρόφησιν * . ἀπορία . πῶς φησὶ βαιὸν ; ζʹ γὰρ ἔτη ἐποίησεν ὁ Ὀδυσσεὺς παρὰ τῇ | ||
οὐ μὲν ὅσον τὸ πάροιθεν , ὅμως δ ' ἄρα βαιὸν ἰάνθη πολλῆς ἐκ κακότητος , ἔχει δ ' ἔτι |
, τοῖσι δ ' ὁμοῦ βεβαῶσι Κρόνος τετράγωνος ὁρῆται , τῆμος ἐνὶ στέρνοισι χολὴ ζείουσα μέλαινα ἀνθρώποις παρέπλαγξε νόον , | ||
διὰ τὸ πρὸς μεσημβρίαν ἀνατέλλειν αὐτὸν καὶ ταχέως δύνειν . τῆμος ἀδηκτοτάτη : ἀβρωτάτη , ὅτι τότε σκώληξ οὐκ ἐσθίει |
Δωρόθεος λέγων οὕτως : δίζεο καὶ πρῆξιν τίς τ ' ἀνέρος ἐστὶν ἑκάστου . τῶν μέντοι κέντρων προτάττει τὸ μεσουράνημα | ||
γυναῖκα ἐπανελεύσεσθαι θυμήρως . εἰ δέ γε μὴν ἄλοχος δόμον ἀνέρος ἐκλείπησι πρὶν Μήνην διάμετρον ἐς Ἠελίοιο περῆσαι οὐ μάλα |
Βοιώτιε , σοί με , Κάβειρε δέσποτα , χειμερίης ἄνθεμα ναυτιλίης , ἀρτήσειν ἁγίοις τόδε λώπιον ἐν προπυλαίοις Διογένης : | ||
ἡμίονοι κυφὸν ἕλκουσιν ἄροτρον τῆς ἄλλης † μνηστῆς † εἵνεκα ναυτιλίης . Οὐκ εἶμ ' , οὐδ ' ὑπ ' |
ἑκάτερθε καὶ ἀργύρεοι κύνες ἦσαν , οὓς Ἥφαιστος ἔτευξεν ἰδυίῃσι πραπίδεσσι δῶμα φυλασσέμεναι μεγαλήτορος Ἀλκινόοιο , ἀθανάτους ὄντας καὶ ἀγήρως | ||
ἀγαθὸς δὲ μάχεσθαι , ἐσθλὸς [ ] δ ' ἐν πραπίδεσσι , φίλος δ ' ἦν ἀθανάτοισι : γείνατο δ |
Ἀστραῖον : τοῦ δ ' αἶψα διὰ στέρνοιο ποτήθη αἰχμὴ ἀνιηρή , στομάχου δ ' ἀπέκερσε κελεύθους ἀνέρι κῆρα φέρουσα | ||
ὀφρύα : στέφη ἢ ἄνθεα . Ἀνιγρή : λυπηρά . ἀνιηρή : δυσχεραίνουσα . Πεφόρηται : πορεύεται . Ἀήτεω : |
μέθυ ἡδύ . ἦμος δ ' ἠέλιος κατέδυ καὶ ἐπὶ κνέφας ἦλθεν , οἱ μὲν κοιμήσαντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα . | ||
μετ ' ἠὼ πιόμενον : τοὶ δ ' αἶψα κατὰ κνέφας ὁρμηθέντες ἀγρευτῆρες ἄγουσιν ἐείκοσιν ἀμφιφορῆας οἴνου νηδυμίοιο , τὸν |
' εἰσαΐουσαι ἐξ ἐμέθεν , μὴ πατρὸς ἐς οὔατα μῦθος ἵκηται : τὸν ξεῖνόν με κέλονται ὅτις περὶ βουσὶν ὑπέστη | ||
δόμοισι , μὴ δή μοι Τροίηθε κακὴ φάτις οὔαθ ' ἵκηται σεῖο καταφθιμένοιο κατὰ μόθον . Οὐ γὰρ ὀίω ἐλθέμεναί |
! [ ! ! ! ! ! ! ] αἵ σφιν θοδν [ ! ! ! ! ] ? [ | ||
πλήθουσαι δὲ κάρτα οὐ χαλῶσιν ἐξ αὐτέων , πρὶν εὐρυχωρίη σφιν γένηται . Ὥσπερ ἐπήν τις πληγῇ καρτερῶς , ὑποτρέχει |
ἀγὸς ἠδ ? ' ἐπαρωγός ? [ , ] φαίνων εὐνομίης ? ἱερὸν ? φάος , ἔργα ? δ ' | ||
τούνεκ ' ἀεὶ ζώοιτε καὶ ἄφθιτον ἐς χρόνον ἔλθοις ἄφθονον εὐνομίης παναοίδιμον ἦδος ἀείρας τοσσατίης ? ? ? ? ἀρετῆς |
μήτε βαρυτλήτων λαγόνων περὶ φόρτον ἄγουσαν μήτε πόνον τρομέουσαν ἀγάστονον Εἰλειθυίης , ἀλλ ' ἧσθαι βασίλειαν ἀφαυρῶν θηλυτεράων ψυχῆς ὄμμα | ||
. ὄρος Ἀρκαδίας τὸ Παρράσιον ἀπὸ Παρράσου τοῦ Λυκάονος . Εἰλειθυίης ἤγουν γεννήσεως . οὔτε ἑρπετὸν οὔτε γυνὴ χρῄζουσα τοῦ |
, τῶνδε δολοφροσύνῃ καὶ μήδεσιν , οἳ σὲ καὶ αὐτὸν δῆριν ἐπὶ στονόεσσαν ἐποτρύνουσι νέεσθαι . Τοὔνεκ ' ἐγὼ δείδοικα | ||
ἀλη - θείης παραβεβήκασι , φιλονεικέοντες ἔχθρῃ πρὸς ἀλλήλους , δῆριν ἔχουσι μετὰ ἀδελφεῶν καὶ τοκήων καὶ πολιτέων , καὶ |
ἐπὶ φρεσὶ πευκαλίμῃσι κέκασται : Ἥφαιστος δ ' ἅμα τοῖσι κίε σθένεϊ βλεμεαίνων χωλεύων , ὑπὸ δὲ κνῆμαι ῥώοντο ἀραιαί | ||
Ἀχαιῶν ἤι ' , ὁ δ ' ἐς Τρώων ὅμαδον κίε καὶ τὰ τοιαῦτα . οὐκ ἄλογον γὰρ τὸν μέλλοντα |
τέλει ' , αἰεὶ δὲ τοιαύταν Ἀμένα παρ ' ὕδωρ αἶσαν ἀστοῖς καὶ βασιλεῦσιν διακˈρίνειν ἔτυμον λόγον ἀνθρώπων . σύν | ||
καὶ ἀτερπέα , δηϊοτῆτος θεσμὸν ὑφ ' αἱματόεντα καὶ ἄγριον αἶσαν ὀλέθρου . ἔστι τις οὐ δολιχὴ μὲν ἀτὰρ πάχος |
σελήνης . ἤλυθε δ ' ἐς λειμῶνα καὶ οὐκ ἐφόβησε φαανθείς παρθενικάς , πάσῃσι δ ' ἔρως γένετ ' ἐγγὺς | ||
Λέοντος , Κριοῦ τ ' εὐκεράοιο , καὶ ἐν Διδύμοισι φαανθείς , ζωιδίοις ἰδίοισιν , ἐς ἡγεμονηίδας ἀρχὰς ἵξεσθαι καὶ |
ἔσφηλαν κτεάνων τ ' ἄπο πάμπαν ἄμερσαν , καὶ καμάτους βιότοιο χάριν μόχθους τ ' ἐπάγουσιν . ταῦτα δέ , | ||
ἄλλα τε πολλὰ πολυτλήτοις μερόπεσσιν . Αὐτὰρ ἀληθείην πᾶσαν βροτέου βιότοιο σύγκρασις διέκριν ' , ἐπιμαρτυρίαι τε φαεινῶν ἄστρων ἀλλήλοις |
φίλαι ἦσαν καὶ πόλεμοι καὶ ἄκοντες ἐΰξεστοι καὶ ὀϊστοί , λυγρά , τά τ ' ἄλλοισίν γε καταρριγηλὰ πέλονται . | ||
τε καὶ εἴδεσιν ἐκμάκτοισι , πάντηι συγγίνεσθαι ἀήθεα καὶ μάλα λυγρά Νείκεος ἐννεσίηισιν , ὅτι σφίσι γένναν ἔοργεν . . |
ἀλγινόεντα , ξεῖνος ἐν ἀλλοδαποῖσιν ἀτιμίης ζυγὸν ἕλκων . Ἐν κείνῃ γενεῇ καὶ καρκίνοι εἰσὶν ἀλῆται καρίδων τε νομαὶ καὶ | ||
ὁ ἄρτος αἴρεται : ᾗ δ ' ἂν φυσᾶται , κείνῃ τὸ ὑμενοειδὲς γίνεται . Τῇ δὲ γονῇ θερμαινομένῃ καὶ |
ἄρα παιδὶ μενεπτολέμου Ἀχιλῆος . Κτεῖνον δ ' ἀλλήλους : ὀλοὴ δ ' ἀνὰ μέσσον Ἐνυὼ στρωφᾶτ ' ἀλγινόεντι λύθρῳ | ||
Ἔρις , ἐν δὲ Κυδοιμὸς ὁμίλεον , ἐν δ ' ὀλοὴ Κήρ , ἄλλον ζῳὸν ἔχουσα νεούτατον , ἄλλον ἄουτον |
, ἀλλ ' αὐτὸ τοὐναντίον : πῶς ἂν ἔπειτ ' Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην , οὗ περὶ μὲν πρόφρων κραδίη | ||
. ἐς δ ' ἄρα καὶ τὼ δμῶε ἴτην θείου Ὀδυσῆος . Εὐρύμαχος δ ' ἤδη τόξον μετὰ χερσὶν ἐνώμα |
Σαρωνίδα κικλήσκουσιν . πρόσθε γε μὴν Ἰσθμοῖο πρὸς αὐγὰς Ἀττικὸν οὖδας , τοῦ διὰ θεσπεσίου φέρεται ῥόος Ἰλισσοῖο , ἔνθεν | ||
ἀμύμονος οἶδα γενέθλην : οὐ Πύλον ἠμαθόεσσαν ἔχεις , Νηλήιον οὖδας , Ἀντίλοχον δεδάηκα , τεὴν δ ' οὐκ εἶδον |
ναυτιλίην τε διακριδὸν ἐξερέεινεν , ἠδ ' ὁπόθεν μετὰ γαῖαν ἑὴν καὶ δώματ ' ἰόντες αὔτως ἱδρύθησαν ἐφέστιοι : ἦ | ||
ἐστὶ φίλους τ ' ἰδέειν καὶ ἱκέσθαι οἶκον ἐϋκτίμενον καὶ ἑὴν ἐς πατρίδα γαῖαν , ὀψὲ κακῶς ἔλθοι , ὀλέσας |
Ἑλένην Μενέλεως ὅπως λάβηι . εἰς ἄρ ' Ἰφιγένειαν Ἑλένης νόστος ἦν πεπρωμένος ; πάντ ' ἔχεις : Ἀρτέμιδι θύσειν | ||
ἐπιπνεύσουσιν ἀῆται : ἀλλὰ φίλοι , ξυνὸς γὰρ ἐς Ἑλλάδα νόστος ὀπίσσω , ξυναὶ δ ' ἄμμι πέλονται ἐς Αἰήταο |
βαθὺ λαῖτμα πόροιο Θρήϊκες ἀγρώσσουσιν ἀπηνέϊ χείματος ὥρῃ , θήρην ἀργαλέην καὶ ἀτερπέα , δηϊοτῆτος θεσμὸν ὑφ ' αἱματόεντα καὶ | ||
βρωμήτορος , ἤγουν τοῦ ὀγκηστικοῦ παρὰ τὸ βρωμᾶσθαι . * ἀργαλέην : κακήν ὀδυνηράν δεινήν , χαλεπήν * θήρ : |
στερεμνίῳ οὐρανὸς καλεῖται . . . . ἀκροτάτῃ κορυφῇ πολυδείραδος Οὐλύμποιο : ἡ διπλῆ , ὅτι ὄρος ὁ Ὄλυμπος , | ||
Τιτῆνες ἀγαυοί , οἱ δ ' ἄρ ' ἀπ ' Οὐλύμποιο θεοὶ δωτῆρες ἐάων οὓς τέκεν ἠύκομος Ῥείη Κρόνῳ εὐνηθεῖσα |
ἠέρος ὄρνιν ἴδοντο : ὅς ῥα , τιναξάμενος πτέρυγας κατὰ νῆα θέουσαν , ἧκ ' ἐπὶ οἷ πτερὸν ὀξύ . | ||
Καλυψὼ παρῄνει τὸ τοῦ μὲν καπνοῦ καὶ κύματος ἐκτὸς ἔεργε νῆα : καὶ γὰρ ἁμαρτάνομεν μέν , πρὸς ὅπερ ἂν |
. ΝΟΥΣΩΝ Τ ' ΑΡΓΑΛΕΩΝ . Ἀπὸ κοινοῦ τὸ , νόσφι τε ἀργαλέων νούσων ζώεσκον . . ΑΙΤ ' ΑΝΔΡΑΣΙ | ||
ἀνέρες ὥς τε πόληα θεηγενέος Πριάμοιο πέρσαντες δαίνυντο κακῶν ἀπὸ νόσφι κυδοιμῶν . Ἄλλῃ δ ' ἄλλος ἄειδεν ὅ τι |
ἀρήρει , βριθύν : ἀτὰρ κεῖνόν γε θεοπροπίαις Ἑκάτοιο Νηλεΐδαι μετόπισθεν Ἰάονες ἱδρύσαντο ἱερόν , ἣ θέμις ἦεν , Ἰησονίης | ||
ἀλλ ' ἐγκεῖσθαι καὶ διώκειν μή τις νῦν ἐνάρων ἐπιβαλλόμενος μετόπισθεν μιμνέτω , ὥς κεν πλεῖστα φέρων ἐπὶ νῆας ἵκηται |
δ ' ἄλλον ἑῆς ἀπὸ παῖδα κελεύθου στέλλει ἐπεμπίπτουσα καὶ ὀτρύνουσα διώκει : φεῦγε , τέκος : μέροπες γὰρ ἀνάρσιοι | ||
' ἄμπνυεν ἀυτμὴν σμερδαλέου : μέγα δ ' αἰὲν ἀύτεεν ὀτρύνουσα αἰζηούς . Οἳ δ ' αἶψα συνήιον ἀρτύνοντες ὑσμίνην |
ἐνὶ οἴκῳ , ἢ χαμάδις στορέσας , ἤ τοι κατὰ δέμνια θέντων . ” ὣς εἰποῦς ' ἀνέβαιν ' ὑπερώϊα | ||
λέχος καὶ σῶμα φυλάσσει . ἐς γάρ μιν κομίσας ὑπὸ δέμνια κάτθεο λάθρη χείλεσιν ἀείδων θελξίμβροτον ἀτρέμας ᾠδήν : ἣ |
καρτεροῖϲι : μία γάρ ἐϲτι πᾶϲα . μετεξετέροιϲι δὲ ἰητροῖϲι μούνη δοκέει ἡ παρὰ τὴν ῥάχιν νοϲέειν , οὕνεκα τῆϲ | ||
τε ἦσαν καὶ φόρων ἐπιτάξιες . Ἡ Περσὶς δὲ χώρη μούνη μοι οὐκ εἴρηται δασμοφόρος : ἀτελέα γὰρ Πέρσαι νέμονται |
ἔρωτες : “ Χαλκιόπη , περί μοι παίδων σέο θυμὸς ἄηται , μή σφε πατὴρ ξείνοισι σὺν ἀνδράσιν αὐτίκ ' | ||
αὔτως ὕδρῳ ἐισκόμενος : τὸ δ ' ἀπὸ χροὸς ἐχθρὸν ἄηται οἷον ὅτε πλαδόωντα περὶ σκύλα καὶ δέρε ' ἵππων |
, τό θαῦμά μ ' ἔχει ὡς οὔτι πιὼν τάδε φάρμακ ' ἐθέλχθης , θελχθήσῃ γάρ , καὶ μὰ Δί | ||
, ἔπειτα δὲ χερσὶν ἑῇσι ῥάψεν ἐπισταμένως , καθύπερθε δὲ φάρμακ ' ἔθηκε κεῖνα τά οἱ τὸ πάροιθε πατὴρ ἑὸς |
: κρατεραὶ γὰρ ἐποτρύνουσιν ἀνῖαι . Ἀλλ ' αἳ μὲν σφετέροισιν ἐπ ' ἀνδράσι πῆμ ' ἐβάλοντο νυκτὶ μιῇ καὶ | ||
δύναιτο πρήξιας ἢ τέχνας εἰπεῖν , ὅσσας μερόπεσσιν ἀστέρες ἐν σφετέροισιν ἐμοιρήσαντο δρόμοισιν . ἑξείης δ ' ἄρ ' ἔπειτα |
αὖθι λέλειπτο . τάων δ ' αὖ κατόπισθε δύω υἷες Βορέαο φάσγαν ' ἐπισχόμενοι ἐπ ' ἴσῳ θέον , ἐν | ||
: ἴχνια γὰρ νυχίοισιν ἐπηλίνδητ ' ἀνέμοισιν κινυμένης ἀμάθου . Βορέαο μὲν ὡρμήθησαν υἷε δύω πτερύγεσσι πεποιθότε , ποσσὶ δὲ |
' , ᾗ κ ' ἐθέλωσιν , ὁ δ ' ἕσπεται ὅστε σαόφρων , πρὶν χαλεπῇ μάστιγι καὶ οὐκ ἐθέλων | ||
διὰ μέσσων νήσων , ἃς καλέουσιν Ἐχινάδας , ᾗσιν ὁμούρων ἕσπεται ἄλλυδις ἄλλα Κεφαλλήνων πτολίεθρα . τῷ δ ' ἐπὶ |
Ὧς ἄρ ' ἔφη : καὶ τὸν μὲν ἄφαρ προΐαλλε νέεσθαι καρπαλίμως ἐξαῦτις ἀνὰ πτόλιν , οἱ δ ' ἐπὶ | ||
, οὐδὲ ἔοικε δηθὰ θεῶν ἐν δαιτὶ θαασσέμεν , ἀλλὰ νέεσθαι . ” ἦ ῥα Διὸς θυγάτηρ , οἱ δ |
' ἅμα τοῖσι γυνὴ κίεν : αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς δακρύσας ἑτάρων ἄφαρ ἕζετο νόσφι λιασθείς , θῖν ' ἔφ ' ἁλὸς | ||
Αὐτὰρ ὃ οἷς ἑτάροισιν ἐπισπέρχων ἐκέλευεν ὕδατος ἐν πυρὶ θέντας ἄφαρ κρυεροῖο λέβητας θερμῆναι λοῦσαί τε νέκυν περί θ ' |
. διὰ γὰρ τοῦ κόρου , φησὶ , προσείληφε τὴν ἄτην , ἀδυνατήσας κατασχεῖν τὴν εὐδαιμονίαν . τίκτει τοι κόρος | ||
] συνίζησις . μεγάλῳ . μέγαν : ἤτοι εἰς μεγάλην ἄτην περιφραστικῶς . καθημένην . ἰδίαν . τὴν Ἦλιν . |
σὺ καὶ τοίων μερόπων ἐπιφράζεο μοῖραν . ἢν μὲν ἔῃ πανδῖα μετ ' εὐπόκου Ἀρνειοῖο , ὦκά μιν εἰσανάγοιο : | ||
, αὐτίκα τοι καὶ πᾶσαν ἐτητυμίην καταλέξω , ὅππως ἂν πανδῖα Σεληναίη πεπίθοιτο , ὄμπνιά σοι Δήμητρος ἀερσινόοιό τε Βάκχου |
ἐν Αἰγιμιοῦ Δωριεῖς . ἔσχον δ ' Ἀμύκˈλας ὄλβιοι Πινδόθεν ὀρνύμενοι , λευκοπώλων Τυνδαριδᾶν βαθύδοξοι γείτονες , ὧν κλέος ἄνθησεν | ||
' ἀκαμάτων ἀνέμων μένος , οἵ τ ' ἐπὶ γαῖαν ὀρνύμενοι πνοιαῖσι καταφθινύθουσιν ἄρουραν : καὶ πάλιν , ἢν ἐθέλῃσθα |
μετεκίαθεν ὅσσοι ἔναιον Ἄργος , ἐπεὶ δεδαὼς τὸν ἑὸν μόρον οἰωνοῖσιν ἤιε , μή οἱ δῆμος ἐυκλείης ἀγάσαιτο : οὐ | ||
γονῆες ῥίπτους ' ἐς βαθὺ κῦμα βορήν τ ' ἔμεν οἰωνοῖσιν . ἔμπαλι δ ' ἀρητοὶ παῖδες τοκέεσσι γένοντο εὐτραφέες |
' ἐπὶ δεξί ' ἴωσι , πρὸς ἠῶ τ ' ἠέλιόν τε εἴτ ' ἐπ ' ἀριστερά , εἴτε πρόσω | ||
ἰέναι μὴ ἡσυχάζοντα . Ὅμηρόν τε μάρτυρα Αἰγύπτιοι ἐπάγονται λέγοντα ἠέλιόν τ ' ἀκάμαντα . ἔστι δὲ πρὸς τῇ ῥώμῃ |
ἀλαλκέμεν , ὁππότε κεν δὴ μοῖρ ' ὀλοὴ καθέλῃσι τανηλεγέος θανάτοιο . ” τὴν δ ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον | ||
κυανῶπιν . ὦ πέπον , οὐ μὲν γάρ τοι Ἄρης θανάτοιο τελευτὴν ἀρκέσει , εἰ δὴ νῶι συνοισόμεθα πτολεμίζειν . |
Ἦ ῥα λιλαιομένη χθόνα δύμεναι : οὐ γὰρ ἔοικε ζωέμεναι κείνοισιν ὅσων μέγα κῦδος ὄνειδος ἀμφιχάνῃ : δεινὸν γὰρ ὑπόψιον | ||
ὁκόσοι ἐκ γενετῆς πολιόν τι ἔχουσιν ἐν τῇ κεφαλῇ , κείνοισιν ἡ ἐπιδερμὶς , ὅκου αἱ πολιαί εἰσι , λευκοτέρη |
Πατρόκλοιο δεδουπότος : ἀλλ ' ὃ μὲν ἤδη ἐστὶ σὺν ἀθανάτοισι : σὲ δ ' ἐκ μακάρων προέηκε σήμερον Ἀργείοισιν | ||
τεθεικέναι κατὰ τὴν Νεκυίαν εἴδωλον , αὐτὸς δὲ μετ ' ἀθανάτοισι θεοῖσι τέρπεται ἐν θαλίαις καὶ ἔχει καλλίσφυρον Ἥβην . |
' ἐπὶ γηθοσύνας νόος ἐτράπετ ' : ἀλλ ' ἄρα τοίγε ἤματα μὲν στρεύγοντο περιβληχρὸν βαρύθοντες ὀδμῇ λευγαλέῃ τήν ῥ | ||
θῆρες ἐς πεδίον δρυμοῖο βοῶν ἕνεκ ' ἀγροτεράων , πρῶτοι τοίγε μάχηνδε κατὰ χροὸς ἤισαν ὀδμήν , δεινὸν δ ' |
ὑποχλίσσασα πυλάων : / ἔτλη δ ' οἷσιν ἰδέσθαι ἐν ὀφθαλμοῖσι τοκῆας / χαλκῶι ἐληλαμένους καὶ δούλια δεσμὰ γυναικῶν / | ||
Ἑρμείης ἤσκητο , πέλας δέ οἱ ἐκτετάνυστο Ἄργος ἀκοιμήτοισι κεκασμένος ὀφθαλμοῖσι . τοῖο δὲ φοινήεντος ἀφ ' αἵματος ἐξανέτελλεν ὄρνις |
μάχῃ ἔνι τλῆναι ὅμιλον , τοὺς ἅμα λέξατο πάντας ἐπισταμένους πονέεσθαι , ὅππως δυσμενέεσσιν ἐνὶ πρώτοισι μάχωνται ἐν πολέμῳ . | ||
Εἰλατίδης Πολύφημος , ὁ δ ' Εὐρυσθῆος ἀέθλους αὖτις ἰὼν πονέεσθαι : ἐπηπείλησε δὲ γαῖαν Μυσίδ ' ἀναστήσειν αὐτοσχεδόν , |
' ἐς πεδίον τὸ Ἀρήιον ἠπείγοντο . τόσσον δὲ προτέρω πέλεν ἄστεος ἀντιπέρηθεν , ὅσσον τ ' ἐκ βαλβῖδος ἐπήβολος | ||
Ἀργείων Πριάμοιό τε κύδιμον ἄστυ : ἀλλ ' οὐκ ἀνθρώποισι πέλεν δέος , οὐδ ' ἐνόησαν αὐτῶν ἐννεσίῃσι θεῶν ἔριν |
δὲ χρεμέτιζον ἐπ ' ἄκρῳ χείλει ἐφεσταότες : ἀπὸ γὰρ δειδίσσετο τάφρος εὐρεῖ ' , οὔτ ' ἄρ ' ὑπερθορέειν | ||
μὲν ὅγε λάεσσιν ἀπὸ χθονὸς ὅσσον ἀείρων φευγέμεν ἂψ ὀπίσω δειδίσσετο , τρηχὺ δὲ φωνῇ ἠπείλει μάλα πᾶσιν , ἐρητύσασκε |
, ἐπεί κε τέκωσι , τοκῆες . εἰπὲ δέ μοι γαῖάν τε τεὴν δῆμόν τε πόλιν τε , ὄφρα σε | ||
εὐωδία : οὗ κινυμένου Διὸς ποτὶ χαλκοβατὲς δῶμα ἔμπης εἰς γαῖάν τε καὶ οὐρανὸν ἵκετ ' ἀυτμή . καὶ στρωμνὰς |
ἠύτε πόντος ἀπείριτος Ἰκαρίοιο ἠὲ καὶ αὐαλέον βαθὺ λήιον , ὁππόθ ' ἵκηται ῥιπὴ ἀπειρεσίη νεφεληγερέος Ζεφύροιο : ὣς ἄρα | ||
Πολύφημος , ἰὼν προτέρωσε κελεύθου , δέκτο γὰρ Ἡρακλῆα πελώριον ὁππόθ ' ἵκοιτο . αἶψα δ ' ἐρυσσάμενος μέγα φάσγανον |
, ] εἰ μὴ Ἀθήνη λάβρον [ ἐπεβρόντησε ] διὲκ νεφέων καταβᾶσα [ ] : πληξαμένη θέναρι [ ] δ | ||
, θηροτρόφε , ὑγροκέλευθε , μήτηρ μὲν Κύπριδος , μήτηρ νεφέων ἐρεβεννῶν καὶ πάσης πηγῆς νυμφῶν νασμοῖσι βρυούσης : κλῦθί |
χόλον διέχευεν Ἀθήνη ἀνέρας εἰσορόωντος ὁμήθεας . Οἳ δέ οἱ ἄγχι ἤλυθον ἀχνυμένοισιν ἐοικότε , καί ῥά μιν ἄμφω ἄντρου | ||
Ἕκτορος αἰπὰ μέλαθρα νηόν τε ζάθεον Τριτωνίδος , ἔνθά οἱ ἄγχι δώματ ' ἔσαν καὶ βωμὸς ἀκήρατος Ἑρκείοιο . Καί |
ρ ' ὀλοοῖο κασιγνήτου νόον ἔγνω κλαῖεν ἀηδονίδων θαμινώτερον , αἵτ ' ἐνὶ βήσσῃς Σιθονίῳ κούρῳ πέρι μυρίον αἰάζουσιν . | ||
δὴ ὀλλοοῖο κασιγνήτου νόον ἔγνω , κλαῖεν ἀηδονίδων θαμινώτερον , αἵτ ' ἐνὶ βήσσῃς Σιθονίῳ κούρῳ πέρι μυρίον αἰάζουσιν : |
. Παῖδας : γράφεται πόδας . Κνυζηθμοῖσιν : λείχμασιν . ἀναιδέα : θρασύν . τονθορύζουσι : κινήσουσιν . Πανυπείροχα : | ||
μόρον αἰνοτάτη κείνη μαντεύεται αὐδή . ναὶ μὴν καὶ φάλαιναν ἀναιδέα φασὶ θαλάσσης ἐκβαίνειν χέρσονδε καὶ ἠελίοιο θέρεσθαι . φῶκαι |
τ ' ἀσφάλτῳ τε πολυφλοίσβῳ τε θαλάσσῃ ἐξ ἀκαλαρρείταο βαθυρρόου Ὠκεανοῖο . ἀλλὰ μάκαρ Ἀὴρ διὰ τῶν νεφέων διάπεμψον Ἀντικύραν | ||
ὁτὲ δὲ οὕτως : δ ' ὅσσον κοίλοιο κατ ' Ὠκεανοῖο δύηται , τόσσον ὑπὲρ γαίης φέρεται : πάσῃ δ |
ἀλλήλοις περὶ πρέμνα , τὰ δ ' οὔ ποτε ἲς ἀνέμοιο σφῶν ἀπὸ νόσφι βαλέσθαι ἐπισθένει : ὣς ἄρα τώ | ||
νεφέων ἀνεμοτρεφές , ἡ δέ τε πᾶσα ἄχνῃ ὑπεκρύφθη , ἀνέμοιο δὲ δεινὸς ἀήτης ἱστίῳ ἐμβρέμεται , τρομέουσι δέ τε |
προβάτων . καὶ τὴν οἰκίαν . καὶ τὸ σπήλαιον . αὖλιν βʹ : ἤτοι κοίτην . ἢ ἔπαυλιν . ἀυτή | ||
σύ γε δύσεαι ἀλκήν . ἐγγὺς γὰρ νηῶν καὶ τείχεος αὖλιν ἔθεντο Τρῶες ὑπέρθυμοι τηλεκλειτοί τ ' ἐπίκουροι κηάμενοι πυρὰ |
. . ῬΕΙΑ . Ῥᾳδίως , κοινῶς : ποιητικῶς δὲ ῥεῖα καὶ ῥηϊδίως . Ἀπὸ τοῦ βριάω βριαρόν : ὡς | ||
, οὐδέ τις ἤδη φρυνὸς ἐνὶ ξηροῖς βοσκόμενος πεδίοις . ῥεῖα δὲ καὶ στομάχοιο φέροις ἄκος οἰδήναντος καὶ θοὸν ἰήσαι |
ὀφθαλμὸν μέρη κοῖλα . καὶ παρὰ Θεοκρίτῳ [ , ] δηθὰ κυλοιδιόωντες . τὴν ὄψιν οἰδεῖν . . ὥσπερ σφηκιά | ||
ἤδη γὰρ φάος οἴχεθ ' ὑπὸ ζόφον , οὐδὲ ἔοικε δηθὰ θεῶν ἐν δαιτὶ θαασσέμεν , ἀλλὰ νέεσθαι . ” |
' ἔχει τέκνοισιν ἐπαρκέσαι , ἦ γάρ οἱ αὐτῇ ἆσσον ἴμεν μέγα τάρβος ἀμειλίκτοιο πελώρου ὣς ἐγὼ αἰνοτόκεια φίλον γόνον | ||
ὀλβίαις Ἀθάναις , εὐαίνετε Κηΐα μέριμνα . Πρέπει σε φερτάταν ἴμεν ὁδὸν παρὰ Καλλιόπας λαχοῖσαν ἔξοχον γέρας . † Τιην |
ὀρέων πεδίοιό τε Κιρκαίοιο / Φᾶσις δινήεις εὐρὺν ῥόον εἰς ἅλα βάλλει ] Ἀμαραντῶν δὲ περισπωμένως , ὥς φησιν Ἡρωδιανὸς | ||
ἔχων τὸν ἐρώμενον ὑπὸ τῇ πέτρᾳ , ἀφορῶν τὴν Σικελικὴν ἅλα καὶ τὴν οἰκείαν . ἀλλ ' ὑπὸ τᾷ πέτρᾳ |
Παρνησσὸν νιφόεντα θοοῖς διὰ ποσσὶ περήσας , ἵκετο Κασταλίης Ἀχελωΐδος ἄμβροτον ὕδωρ . τλῆ μὲν Δημήτηρ , τλῆ δὲ κλυτὸς | ||
Καὶ τίνα ἐπομόσωμαί γε ; Ὑψιμέδοντα θεόν , μέγαν , ἄμβροτον , οὐρανίωνα , υἱὸν ἐκ πατρός , πνεῦμα ἐκ |
στόμα λαύρης , ” τὸ τῆς θύρας χάσμα . στομάχοιο θέμεθλα τὴν φάρυγγα , στόμα τῆς κοιλίας . στροφάλιγγι τῇ | ||
[ ] μενων [ Θήβης ] τὰ τείχη [ καὶ θέμεθλα τοῦ ] Νείλου [ τύχης ] αμαρα [ ] |
Σὺ μέν , φίλη χελιδόν , ἐτησίη μολοῦσα θέρει πλέκεις καλιήν , χειμῶνι δ ' εἶς ἄφαντος ἢ Νεῖλον ἢ | ||
καὶ κωτιλότητος : αἱμύλα κωτίλλουσα , τεὴν διφῶσα ἐμὴν κενοῦσα καλιήν . δαπάνης : ἀναλωμάτων , ἐξόδου , καινοτομίας . |
Ἐριχθονίου βλάστημ [ ' ] ἀρότων , οὓς Παλλὰς ἄνασσα ἔξοχα θνητῶν [ ] δορὶ κἀν σοφίαις ἀνέγραψεν , [ | ||
] . . . Ἦ μάλα δὴ κεῖναί γε μακάρταται ἔξοχα πασῶν ψυχάων ποτὶ γαῖαν ἀπ ' οὐρανόθεν προχέονται : |