| πρὸ τοῦ κάλλους τῶν καταγωγίων . ἀλλ ' ὁ μὲν ᾀδέτω τέ με καὶ ἐγκωμιαζέτω καὶ χαριζέσθω στέφανον τὸν ἀπὸ | ||
| τε καὶ νηχόμενα γένη . καὶ ποταμόν τινα πηγῆς ἐραστὴν ᾀδέτω σμικρολόγος ἀνήρ : ᾧ γὰρ μεγάλα κατώρθωται , τοῦ |
| Ἑρμῆ : ἄμεινον γὰρ ὡρίσθαι καὶ ἀπραγμονέστερον . Ἄγκυραν ἐντειλαμένῳ ἐκόμισα πέντε δραχμῶν . Πολλοῦ λέγεις . Νὴ τὸν Ἀϊδωνέα | ||
| πλουτῶν ἐτύγχανον . τῇ μητρὶ δὲ οὐδὲ κεφαλίδα μίαν σκορόδου ἐκόμισα πώποτε . ἡδέως δ ' ἂν ἔμαθον ἅτινά σοι |
| ἀνδριαντοποιῶν ἀναγραφῆς καὶ ἐκ τῶν Ἀριστονίκου Περὶ τοῦ ἐν Ἀλεξανδρείαι Μουσείου καὶ ἐκ τῶν Ἀριστοτέλους Πολιτειῶν . . , . | ||
| καὶ μετ ' ἐκεῖνον Ἐρατοσθένης ὃν Βῆτα ἐκάλεσαν οἱ τοῦ Μουσείου προστάντες , πρὸς δὲ τούτοις Πυθέας τε ὁ Μασσαλιώτης |
| μὴ τῶν αὐτῶν ἀξιοίην , οὐκ ἀδικήσω ; οὐκ ἐσμὲν Κύπριοι οὐδέ , σὺν Ἀδραστείᾳ δὲ εἰρήσεται , τῷ σεισμῷ | ||
| γὰρ τὸ ἐν Κύπρῳ ἱρὸν ἐνθεῦτεν ἐγένετο , ὡς αὐτοὶ Κύπριοι λέγουσι , καὶ τὸ ἐν Κυθήροισι Φοίνικές εἰσι οἱ |
| γένους φησὶν εἶναι . ὁ δὲ Ἑκαταῖος ἄλλως ἱστορεῖ . δᾶμον Ὑπερβορέων : πείσας τὸν δῆμον τὸν τῶν Ὑπερβορέων δοῦναι | ||
| , καὶ παλαισμάτων λάβε φροντίδ ' : ἀγών τοι χάλκεος δᾶμον ὀτˈρύνει ποτὶ βουθυσίαν Ἥρας ἀέθλων τε κρίσιν : Οὐλία |
| λαβόμενος τῆς κόμης τῇ ταινίᾳ . ἐπεὶ οὐδὲ Κροῖσόν ποτε Λυδὸν ἐν μεγάλῳ ἐποιησάμην , καίτοι ἐμπλήσαντα τὸν σηκὸν πλίνθων | ||
| οὔτε τῆς Ἑλλάδος παντάπασιν , ἐπεὶ ἐγὼ αὐτὸν εἶδον ὥσπερ Λυδὸν ἀμφότερα τὰ ὦτα τετρυπημένον . καὶ εἶχεν οὕτως . |
| . . . . . . δραχ . αʹ ὀπίου Θηβαίου . . . . . . . δραχ . | ||
| τῇ σοφίᾳ πανταχῆ κατὰ τοὺς Ἕλληνας ὄντα . τέλος τοῦ Θηβαίου Ἱέρωνος . Θήρωνι Ἀκραγαντίνῳ ἅρματι . . . Τῆς |
| . τινὲς λέξεις εἰσὶν ἁπλαῖ , ὡς τό , τινὲς σύνθεται . ἐκ τῶν συνθέτων λέξεών τινες γίνονται ἐκ δύο | ||
| . τινὲς λέξεις εἰσὶν ἁπλαῖ , ὡς τό , τινὲς σύνθεται . ἐκ τῶν συνθέτων λέξεών τινες γίνονται ἐκ δύο |
| ὕμνοις ἰήιε Παιάν : ὁ γάρ μ ' εὐγενέτας μακραίων Σπάρτας μέγας ἁγεμὼν βρύων ἄνθεσιν ἥβας δονεῖ λαὸς ἐπιφλέγων ἐλᾶι | ||
| , αὖθις ἐπανέλαβεν εἰπών : Ἐμὸν γαρύεται δ ' ἀπὸ Σπάρτας κλέος : ὅπερ ταὐτόν ἐστιν ἐκείνῳ : ἐν Λακεδαιμονίᾳ |
| ἐνταῦθα ἐνεχθείς : τῆς πρὸ ταύτης : χθὲς δηλονότι : Εὐμόλπου δορός : Εὔμολπος παῖς Ποσειδῶνος καὶ Χιόνης τῆς Βορέου | ||
| ἔφασαν , ὦ Ἀνάχαρσι , Θρᾳκῶν τε ὅσοι μετ ' Εὐμόλπου ἐφ ' ἡμᾶς ἐστράτευσαν καὶ αἱ γυναῖκες ὑμῶν αἱ |
| ὠνοῦμαι ἢ αὐτὸς ἀποδίδομαι σμικρὰ εἰπών τε καὶ ἀκούσας . Χρυσῆν ἀγορὰν λέγεις , ἀμπελουργέ , καὶ ἡρώων μᾶλλον ἢ | ||
| ἱερά : χρυσῆ δὲ ἀντὶ τοῦ ἐρυθρά . Ταύτην δὲ Χρυσῆν χερσόνησον ὁ Πτολεμαῖος φησί : κεῖται δὲ ἐν τῇ |
| ἐπιρροιζοῦσι γηραιαὶ κόραι . Κηφεὺς δὲ καὶ Πράξανδρος , οὐ ναυκληρίας λαῶν ἄνακτες , ἀλλ ' ἀνώνυμοι σποραί , πέμπτοι | ||
| Καλλικρατίδα μὲν γὰρ τοῦ περὶ Ἀργινούσας ναυαρχήσαντος ἦν ἔκγονος , ναυκληρίας δὲ ἤρα καὶ οὐ προσεῖχε τοῖς κοινοῖς , ἀλλ |
| τοῦ Διός . εὑρεθῆναι δὲ τὸν διθύραμβον ἐν Κορίνθῳ ὑπὸ Ἀρίονός φασι , τῶν δὲ ποιητῶν τῷ μὲν αʹ βοῦς | ||
| τοῦ Διός . εὑρεθῆναι δὲ τὸν διθύραμβον ἐν Κορίνθῳ ὑπὸ Ἀρίονός φασι , τῶν δὲ ποιητῶν τῷ μὲν αʹ βοῦς |
| τινὰς προσεμισθώσατο : ἦρχον δὲ τῆς στρατιᾶς Εὐφαμίδας τε ὁ Ἀριστωνύμου καὶ Τιμόξενος ὁ Τιμοκράτους καὶ Εὔμαχος ὁ Χρύσιδος . | ||
| μαλακὴν καὶ βαθεῖαν ᾐόνα : τοῦτ ' ᾤκισεν Ἀρχίας Θάσιος Ἀριστωνύμου παῖς καὶ πόλιν ἐν αὐτῷ κτίζειν ἠξίωσεν : ἀλλὰ |
| νίκη : Ἐτεοκλῆς καὶ Πολυνείκης υἱοὶ Οἰδίποδος , τινὲς δὲ Κάδμου , οὗ τὴν βασιλείαν διεδέξαντο , συνέθεντο πρὸς ἀλλήλους | ||
| ὑδάτων ὑπάρχοντα , ὅτι Σέριφον ἀνεῖλε καὶ Δηιολέοντα φίλους τοῦ Κάδμου ὕδωρ πρὸς τὴν θυσίαν ἀποκομίζοντας ἀνασπάσας τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ |
| πᾶσι βαρβάροις παρῆν γνώμης ἀποσφαλεῖσιν : οὐ γὰρ ὡς φυγῇ παιᾶν ' ἐφύμνουν σεμνὸν Ἕλληνες τότε , ἀλλ ' ἐς | ||
| τῶν Ἀργείων . θ χθονὶ ] τῇ πόλει . ἁλώσιμον παιᾶν ' ἐπεξιακχάσας : καὶ βοήσας καὶ ἀλαλάξας παιᾶνα καὶ |
| Φοινίκην μέτιμεν . ταύτης δὲ τὰ μὲν ἀπὸ Ὀρθωσίας μέχρι Βηρυτοῦ λόγου τετύχηκε . μετὰ δὲ Βηρυτὸν ἔστι Σιδὼν ὅσον | ||
| καὶ δόξης ἐραστὴν καὶ λόγων . ἦν μὲν γὰρ ἐκ Βηρυτοῦ πόλεως , καὶ Ἀνατόλιος ἐκαλεῖτο : οἱ δὲ βασκαίνοντες |
| , αὐταῖς τ ' εἶναι λουτρὸν ῥυτὸν καὶ Νηρηίδας παρὰ Νηρέως δέξασθαι δι ' ὀλίγου . ῥεῖ δὲ ὁ Μέλης | ||
| μελανόφθαλμον , γερανόφθαλμον , μελανόμματον . νηρηΐνην : τὴν τοῦ Νηρέως θυγατέρα : τρεῖς τύποι τῶν πατρωνυμικῶν ἀρσενικῶν : ὁ |
| Μούσας τὰς λογικὰς τέχνας φησί . χορεύειν δὲ περὶ τὸν Ἑλικῶνα , ἤτοι τὴν βάσιν τοῦ ἐγκεφάλου . φασὶ γὰρ | ||
| ἐπείγῃ , ὅτι ἐκεῖ πυνθάνομαι Πιερίαν ὄντως , ἐκεῖ τὸν Ἑλικῶνα : καὶ ὅταν αὐξήσῃς τοῦτο τὸ μέρος , καὶ |
| , τῶν μὲν ἄλλων πόλεων ταχὺ τὴν ἡγεμονίαν παρέλαβεν , Ἀμαθούσιοι δὲ καὶ Σόλιοι καὶ Κιτιεῖς ἀντέχοντες τῷ πολέμῳ πρέσβεις | ||
| Κύπρον κατέσχον ἀπελάσαντες τοὺς μετὰ Κινύρου , ὧν εἰσιν ὑπολιπεῖς Ἀμαθούσιοι : ὅπως τε ὁ βασιλεὺς Εὐαγόραι συνεπείσθη πολεμῆσαι , |
| τινες ὀρείχαλκον καλοῦσι : γίνεται δὲ ψευδάργυρος καὶ περὶ τὸν Τμῶλον . ταῦτα δ ' ἐστὶ τὰ χωρία , ἃ | ||
| ' εἰσί , συμμετασχήσω χορῶν . Ἀσίας ἀπὸ γαίας ἱερὸν Τμῶλον ἀμείψασα θοάζω Βρομίωι πόνον ἡδὺν κάματόν τ ' εὐκάματον |
| ὁμοῦ τοῦτον θρηνήσωμεν , τάφον ἐγείρωμεν ἐπίσημον , ἐπιγράψωμεν αὐτῷ ἐπιγράμματα , ὡς τυφλὸς ἦν , καὶ διὰ βίαν τινὸς | ||
| δὲ ἐγένετο . Γ ἔγραψε δὲ καὶ Γ κωμῳδίας καὶ ἐπιγράμματα Γ καὶ Γ παιᾶνας καὶ Γ ὕμνους καὶ Γ |
| κρήνην τὴν ἐν Ἀντιοχείᾳ κεράσαι οἴνῳ : καθάπερ καὶ τὸν Φρύγα Μίδαν φησὶ Θεόπομπος , ὅτε ἑλεῖν τὸν Σειληνὸν ὑπὸ | ||
| κατὰ νύκτα μοι φλόγ ' ἀνασειράζεις ἐπὶ τῷ λυχνείῳ τὸν Φρύγα τὸν αὐλητῆρα , τὸν Σαβάζιον ἐμοὶ κράτιστόν ἐστιν εἰς |
| τάδ ' εἰσιδεῖν . δμωαὶ δὲ τίνων κλήιζεσθε δόμων ; Παλλάδι σύνοικα τρόφιμα μέλα - θρα τῶν ἐμῶν τυράννων : | ||
| τῶν ἐννέα ἀρχόντων ἐκαθέζοντο , καὶ τὴν πομπὴν ἔπεμπον τῆι Παλλάδι . τὰς δὲ ἀρχὰς ἠνάγκαζον τοῖς νόμοις χρῆσθαι , |
| , ἐμῶν μέγαν οἶκον ἀνάκτων , μητέρα πασάων πολίων , ἀφνειὸν ἔδεθλον . τῇ δ ' ἐπὶ Καμπανῶν λιπαρὸν πέδον | ||
| προλελεγμένοι ὧν ὄφελός τι , ἵκετο χὠ ταλαεργὸς ἀνὴρ ἐς ἀφνειὸν Ἰωλκόν , Ἀλκμήνας υἱὸς Μιδεάτιδος ἡρωίνας , σὺν δ |
| φίλον κακῶς μὴ λέγε : ἐκ τῶν ἀποφθεγμάτων Θάλεω τοῦ Μιλησίου . Μικροῦ δ ' ἀγῶνος οὐ μέγ ' ἔρχεται | ||
| τινες ἄλλαι πράξεις λέγονται , ὥσπερ αὖ Θάλεω πέρι τοῦ Μιλησίου καὶ Ἀναχάρσιος τοῦ Σκύθου ; Οὐδαμῶς τοιοῦτον οὐδέν . |
| τοῦ βασιλέως μετ ' αὐτοῦ διέτριβεν . Ἄντεια δὲ ἡ Προίτου γυνή , ἐρασθεῖσα τοῦ Βελλεροφόντου , ἐδέετο ὅπως αὐτοῦ | ||
| μὲν παρθένον ἔτι ἐξ ἀνθρώπων , θυγατέρα δὲ αὐτὴν εἶναι Προίτου τοῦ Θερσάνδρου , τὸν δὲ εἶναι Σισύφου . ἐφεξῆς |
| διαμένουσι . Ἀλλ ' οὐκ ἐγίνωσκες τὴν ἐπῳδὴν καὶ τὰ ὄργια . Εἰ ταῦτα , ὦ Κριτία , ἐξ ἐπῳδῆς | ||
| . 〛 κἀξίστασθαι : ἐκχωρεῖν . . μὴ ἐμυήθη . ὄργια δὲ τὰ μυστήρια . . μήτε Κρατίνου : Πρὸς |
| παρὰ τῷ τάφῳ τοῦ Ἀχιλλέως πολλάς τινας καταβαλέσθαι εἰς τὸν ἥρω χοὰς καὶ στεφάνους , καὶ παρακαλεῖν αὐτὸν ὀφθῆναι αὐτῷ | ||
| ἄνθη , ὁπότε περὶ αὐτὰ εἴη . Ἱλαρόν γε τὸν ἥρω λέγεις καὶ ἀτεχνῶς νυμφίον . Καὶ σώφρονά γε , |
| , τἆλλα δὲ φυλάξαντες τὰ ποιητικά , συνέγραψαν οἱ περὶ Κάδμον καὶ Φερεκύδη καὶ Ἑκαταῖον : εἶτα οἱ ὕστερον ἀφαιροῦντες | ||
| : Ἀνδροτίων δὲ ὁ ἱστορικὸς μετὰ σποράδων τινῶν φησὶ τὸν Κάδμον εἰς Θήβας ἐλθεῖν . . . . Λ , |
| κεφάλαια καὶ λαβρακίου τεμάχια . ποδαπὸς σύ ; φράσον . Ἀκάνθιος . εἶτα πρὸς θεῶν οἴνου πολίτης ὢν κρατίστου στρυφνὸς | ||
| τε τὴν ἐκκλησίαν καὶ τοὺς συμμάχους . ἔνθα δὴ Κλειγένης Ἀκάνθιος ἔλεξεν : Ὦ ἄνδρες Λακεδαιμόνιοί τε καὶ σύμμαχοι , |
| πομπὴν ἐπόμπευσας εἰς τὸ φίλον ποτὲ χωρίον , νυνὶ δὲ Κιθαιρῶνος τραγικώτερον : οὐχ οἵαν μετὰ τοῦ πατρός , νῦν | ||
| διῄρει μίμησιν , τὴν μὲν ἔμπνουν στήσασα καὶ οἷον ὀρεγομένην Κιθαιρῶνος , τὴν δὲ ἐκ τοῦ βακχικοῦ θανατωθεῖσαν οἴστρου καὶ |
| ἵστημι τοῖσδ ' ἰύγμασιν | [ ] πάντες ? γεωργοὶ δεῦτε | κἀμπελοσκάφοι ? [ ] ε ποιμήν τ ' | ||
| φιλόσοφος , ὁ ῥήτωρ ὡς ῥήτωρ . ὅταν οὖν λέγῃς δεῦτε καὶ ἀκούσατέ μου ἀναγιγνώσκοντος ὑμῖν , σκέψαι πρῶτον μὴ |
| πάντες . . . . . . πάντα θεοῖς ' ἀνέθηκαν Ὅμηρός θ ' Ἡσίοδός τε , ὅσσα παρ ' | ||
| τοῦ πρὸς ἑσπέρην τετραμμένου . Καὶ τῶν λύτρων τὴν δεκάτην ἀνέθηκαν ποιησάμενοι τέθριππον χάλκεον : τὸ δὲ ἀριστερῆς χειρὸς ἕστηκε |
| πέμματα , ἃ τοῖς θεοῖς μετὰ τῶν σπλάγχνων ἔθυον . Φοινικήϊα γράμματα : Λυδοὶ καὶ Ἴωνες τὰ γράμματα ἀπὸ Φοίνικος | ||
| σείεσθαι : καὶ πρῶτον ὀρχήσασθαι τὴν σίκιννιν Θέρσιππον . . Φοινικήϊα γράμματα : Λυδοὶ καὶ Ἴωνες τὰ γράμματα ἀπὸ Φοίνικος |
| ψεύδεται . Ὅμηρος γὰρ παρεισάγει ἐν Ὀδυσσείᾳ τὸν Ὀδυσσέως πάππον Αὐτόλυκον λέγοντα κληθῆναι τὸν παῖδα Ὀδυσσέα : πολλοὶ γάρ μοι | ||
| . τινὲς δὲ τὸν Ναμερτίδαν Ἐρίτιμόν φασιν , Ἐριτίμου δὲ Αὐτόλυκον . μακρότεραι τέρψιες : αἱ πλείους ἀκολουθοῦσι νῖκαι ἐπιτερπεῖς |
| ἐπὶ δικαίᾳ χρήσει τῶν πέλας . , . . Δομνῖνος Δομνῖνος , φιλόσοφος , Σύρος τὸ γένος ἀπό τε Λαοδικείας | ||
| ἂν ἐντύχωμεν , κἂν σφόδρα ἐπείγηται , κατέχοντες διηγούμεθα ὅτι Δομνῖνος ἐκεῖνος ὁ γενναῖος Βάττου τοῦδε τὸν οἶκον τὸν μικρὸν |
| ἐν τῷ Πειραιεῖ ἐπιδανείζεται λάθρᾳ ἡμῶν παρὰ μὲν Θεοδώρου τοῦ Φοίνικος τετρακισχιλίας πεντακοσίας δραχμάς , παρὰ δὲ τοῦ ναυκλήρου Λάμπιδος | ||
| ' εἰς τὴν Ἀσίαν . μδʹ . Ἀπόστασις Δοκίμου καὶ Φοίνικος τῶν στρατηγῶν ἀπ ' Ἀντιγόνου . μεʹ . Ὡς |
| τὰ μὲν φυλάσσει τὸ Ω μέγα , ὡς τὸ παρθενὼν παρθενῶνος , τὰ δὲ οὐ φυλάσσει , ὡς τὸ Σαρπηδών | ||
| κοιτών κοιτῶνος , δαφνών δαφνῶνος , ἀμπελών ἀμπελῶνος , παρθενών παρθενῶνος , ἀκανθών ἀκανθῶνος , ὡς περιεκτικὰ δέ , ὡς |
| μὲν θεοῖς τὰς ἀναγκαίους ἐψηφίσατο θυσίας , τὴν δ ' ἐπινίκιον τοῦ θριάμβου πομπὴν οὐκ ἐπέτρεψε ποιήσασθαι τοῖς ὑπάτοις . | ||
| ἵππων νίκη : δι ' ἣν καὶ τὸ παρὸν γέγραπται ἐπινίκιον . διὸ καὶ Θεοξένια ἐπιγέγραπται . . Φιλοξένους λέγει |
| . Οὗτος οὖν ὁ Ἡσίοδος σὺν ἀδελφῷ Πέρσῃ παῖς ἐγεγόνει Δίου καὶ Πυκιμήδης , κατῴκουν δὲ ἐν τῇ Κύμῃ . | ||
| Ἀσκληπιόν , στέρνοισιν ἐμβαλὼν φλόγα : οὗ δὴ χολωθεὶς τέκτονας Δίου πυρὸς κτείνω Κύκλωπας : καί με θητεύειν πατὴρ θνητῶι |
| ἱερεὺς τῆς Κυπρίας Ἀφροδίτης . πλειστάκις . οἱ ὕμνοι . Κινύραν . ὁ χρυσόθριξ . προθύμως . ἢ ὡς τοξικὸν | ||
| οὐχ Ἡρακλέα τῆς ἀθανασίας , ἀλλὰ Καλλίαν καὶ Γύγην καὶ Κινύραν καὶ Κροῖσον καὶ τοὺς ἐν Ἰνδοῖς μύρμηκας . καὶ |
| κύριον καὶ προστάτην καὶ λόγων καὶ ἔργων μάρτυρα ποιεῖσθαι καὶ ἀκουστὴν τοῦ παρὰ φιλοσοφίας κηρύγματος , μᾶλλον δὲ αὐτὸν πρῶτον | ||
| τὴν φωνήν „ : ἐμφαντικώτατα : τὴν μὲν γὰρ ἀνθρώπων ἀκουστὴν εἶναι συμβέβηκεν , ὁρατὴν δὲ ὡς ἀληθῶς τὴν θεοῦ |
| πλεῖον δὲ περὶ αὐτῶν διείλεκται Ἔφορος , ἀποδεικνὺς ὅτι τὴν Δαυλίδα καὶ οὐ τὴν Γυρτῶνα ὤικησαν : ὅθεν καὶ παρὰ | ||
| : δαυλοὺς γὰρ καλοῦσι τὰ δάση . Ὅμηρος μὲν οὖν Δαυλίδα εἶπεν , οἱ δ ' ὕστερον Δαυλίαν . καὶ |
| οἱ μὲν πλεῖστοι παρθένους παραδεδώκασι , ἀναγράφει δὲ Οὐρανίας μὲν Λίνον , Καλλιόπης δὲ , Ὀρφέα , Μελπομένης δὲ Θάμυριν | ||
| Ἱππόβοτος δὲ ἐν τῇ Τῶν φιλοσόφων ἀναγραφῇ : Ὀρφέα , Λίνον , Σόλωνα , Περίανδρον , Ἀνάχαρσιν , Κλεόβουλον , |
| ἐπιστολὰς γραψάντων γαῖαν καὶ ὕδωρ αἰτεόντων , οὐκ ἔδωκεν ὁ δᾶμος , ὁρέων αὐτοὺς ὁμοίως τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις θνητοὺς ἐόντας | ||
| βασιλεῖς τάδε τῆι ῥήτραι παρενέγραψαν : αἰ δὲ σκολιὰν ὁ δᾶμος ἔροιτο , τοὺς πρεσβυγενέας καὶ ἀρχαγέτας ἀποστατῆρας ἦμεν . |
| τῶν ὀρῶν μέδοντος τῷ ὕψει . ἢ Ὠρομέδοντά φησι τὸν Πᾶνα : ἀγροικικὸς γὰρ θεός . ὄρος δὲ αὐτοῦ , | ||
| ὥριον ἄνθος . ἔνθεν ἐπωνυμίην σε βροτοὶ κλήιζουσιν ἄνακτα , Πᾶνα , θεὸν δικέρωτ ' , ἀνέμων συρίγμαθ ' ἱέντα |
| , φησὶ , τῷ περὶ τῆς διχοτομίας ἐνδοῦναι Ξενοκράτη τὸν Καλχηδόνιον δεξάμενον μὲν τὸ πᾶν τὸ διαιρετὸν πολλὰ εἶναι καὶ | ||
| ] , Ξενοκράτην [ ] εἵλοντο ? | τὸν [ Καλχηδόνιον ] ? ? , Ἀριστοτέλους [ ] ‖ [ |
| “ : ἔστι δὲ τοῦτο τοῦ αὔξειν καὶ † ποιεῖν ἐπωνυμία . Τὰ δὲ δὴ τούτων ἐναντία πῶς ἔχει ἡμῖν | ||
| αὐτῇ τῶν διαβολῶν καὶ οἰκέτης τοῦ πρεσβύτου μάγειρος , ᾧ ἐπωνυμία Κύθηρος , ὑποθωπεύων , ὥσπερ ἐν δράματι , τὸν |
| καὶ γράφει οὕτως „ οἷον ὅτε πρῶτον λίπον ” Ὀρμένιον πολύμηλον , ” ἀντὶ τοῦ „ λίπον Ἑλλάδα ” καλλιγύναικα | ||
| ὁμωνυμίας , οἷον ἐπὶ τοῦ Ὀρχομενοῦ , τὸν μὲν Ἀρκαδικὸν πολύμηλον καλῶν , τὸν δὲ Βοιωτικὸν Μινύειον , καὶ Σάμον |
| τι λέγειν παράδοξον , ἔτι μυούμενος ἄνθρωπος αὐτὸν τελούμενον τὸν ἱεροφάντην διόρθωται , καὶ τὰ τοιαῦτα . Νόμος τὸν ἀλλοτρίῳ | ||
| ἰδοὺ καὶ ἐνθάδε . ἐκεῖ ἱεροφάντης : καὶ ἐγὼ ποιήσω ἱεροφάντην . ἐκεῖ κήρυξ : κἀγὼ κήρυκα καταστήσω . ἐκεῖ |
| ἱεροῦ . οὐδὲ γὰρ ἀσεβηθεὶς περιόψεται . „ οἱ δὲ Δελφοὶ τούτων ὀλίγα φροντίζοντες , τὴν ἐπὶ τὸν θάνατον ὁμοίως | ||
| ὅλη τὸν ἐμὸν ἐκζητήσουσι θάνατον . ” τοῦτο ἀκούσαντες οἱ Δελφοὶ οὐκ ἐφείσαντο αὐτοῦ ἀλλ ' ἤγαγον ἐπὶ τὸν κρημνόν |
| ἀντὶ τοῦ : ὁ ἐκ Θεσσαλίας Ἆπις καὶ ὁ στρατιώτης Κλεόνικος εἱστιῶντο τὴν εὐωχίαν σὺν ἐμοί , ἐμοῦ παρασκευάζοντος . | ||
| δὴ τεθνᾶσι καὶ εἰν Ἀίδαο δόμοισιν : ἔστι δέ τις Κλεόνικος , ὃν ἀθάνατον λάχε γῆρας , οὔτε ποιητάων ἀδαήμων |
| τεύχεα σύλησας οἴσω προτὶ Ἴλιον ἱρήν , καὶ κρεμόω προτὶ νηὸν Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο , τὸν δὲ νέκυν ἐπὶ νῆας ἐϋσσέλμους | ||
| ὅσσον ἀγειρομένων διὰ κάλλεα παρθενικάων . Ἡ δὲ θεῆς ἀνὰ νηὸν ἐπῴχετο παρθένος Ἡρὼ μαρμαρυγὴν χαρίεσσαν ἀπαστράπτουσα προσώπου οἷά τε |
| αὐτῷ λέγειν ταῦτα καὶ σοὶ νῦν λέγουσιν οἱ θεοὶ ταῦτα Ἑρμείαν πέμψαντες διάκτορον ἀργειφόντην μὴ ἐκστρέφειν τὰ καλῶς ἔχοντα μηδὲ | ||
| τέκνα , Ἰδαίους τε θεοὺς ἠδ ' ἄγγελον Οὐρανιώνων , Ἑρμείαν κήρυκα , Θέμιν θ ' , ἱεροσκόπον ἀνδρῶν , |
| Χαρίτων ὑπὸ τὸ χωρίον ἀναστρεφόμεθα , ἀντὶ τοῦ ἀνυμνοῦμεν τὴν Ἀκράγαντα εἰς τὸν ναὸν παραγινόμενοι τὸν τῆς ἐριβρόμου γῆς ὄντα | ||
| τὸν νικηφόρον . μήποτε δὲ βέλτιον ἀκούειν σκοπὸν , τὴν Ἀκράγαντα . καὶ γὰρ ἐπιφέρει : ἐπί τοι Ἀκράγαντι τανύσαις |
| καχλάζοισαν δρόσῳ τὴν οἴνου πλήθουσαν φιάλην , εὐωνύμων δὲ πατέρων ἄωτον τὸν Θήρωνα , τὸ δὲ ἀρετὴν ἀσκεῖν δρέπων μὲν | ||
| , ἐν Νεμέᾳ μὲν πρῶτον , ὦ Ζεῦ , τὶν̄ ἄωτον δεξάμενοι στεφάνων , νῦν αὖτε Ἰσθμοῦ δεσπότᾳ Νηρεΐδεσσί τε |
| ἄλλυδις ἄλλος ἡμῶν μᾶζαν ἐπ ' ἀλλόφυλον , οὗ δεῖ χαρίεντα πολλὰ τὸν κόλακ ' εὐθέως λέγειν ἢ ' κφέρεται | ||
| ὡς χρημάτων ἥττων : ἀμέλει τὸν Τηλαύγη ἑταῖρον ὄντα καὶ χαρίεντα παρεώρα ἀθεράπευτον . Αἰσχίνης ὁ Σωκρατικὸς ἐν μὲν τῷ |
| βιαίου τέχνης μὴ δεῖσθαι ἀλήθειαν . „ σκέψαι γὰρ τὸν Ἀπόλλω ” εἶπε ” τὸν Δελφικόν , ὃς τὰ μέσα | ||
| καὶ τὸν Δία τὸν Δωδωναῖον καὶ τὴν Διώνην καὶ τὸν Ἀπόλλω τὸν Πύθιον ἀεὶ λέγοντας ἐν ταῖς μαντείαις καὶ προσεπισφραγιζομένους |
| : ἐπὶ τῶν ἄγαν εἰσρεόντων καὶ εἰσιόντων . φησὶν Ἀριστοτέλης Ἱππότην εἰς ἀποικίαν στελλόμενον τοῖς μὴ βουληθεῖσιν αὐτῷ συμπλεῖν καταράσασθαι | ||
| Πένταθλον τὸν Κνίδιον , ὃς ἦν ἀναφέρων τὸ γένος εἰς Ἱππότην τὸν ἀφ ' Ἡρακλέους γεγονότα , κατὰ τὴν ὀλυμπιάδα |
| καὶ καθεστηκὸς λάβῃς . Ἀλλ ' ὦ πρῶτος τῶν Ἑλλήνων πυργώσας ῥήματα σεμνὰ καὶ κοσμήσας τραγικὸν λῆρον , θαρρῶν τὸν | ||
| αὐτοῦ φησιν : ἀλλ ' , ὦ πρῶτος τῶν Ἑλλήνων πυργώσας Γ ῥήματα σεμνά . Γ οὐκ ἀγοραίοις ] οὐ |
| ὕμνον εἰς Ἀπόλλωνα οὗ ἡ ἀρχή μνήσομαι οὐδὲ λάθωμαι Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο . ῥηθέντος δὲ τοῦ ὕμνου οἱ μὲν Ἴωνες πολίτην | ||
| οἴσω προτὶ Ἴλιον ἱρήν , καὶ κρεμόω προτὶ νηὸν Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο , τὸν δὲ νέκυν ἐπὶ νῆας ἐϋσσέλμους ἀποδώσω , |
| ἄνευ τῶν ἔργων διασέσωται . λέγω δὲ αὐτὰ τεκμαιρόμενος ὅτι Κέκροπός τε καὶ Ἐρεχθέως καὶ Ἐριχθονίου καὶ Ἐρυσίχθονος τῶν τε | ||
| νιν . δίδωσι δ ' , ὥσπερ ἐν γραφῆι νομίζεται Κέκροπός γε σώιζειν παισὶν οὐχ ὁρώμενον . ἤκουσα λῦσαι παρθένους |
| * ῥακτῶν βουστάθμων τραχειῶν βουστάσεων * . τὸν θυωρίτην τὸν τραπεζίτην , ἀργυρογνώμονα , κριτὴν Ἥρας καὶ Ἀφροδίτης καὶ Ἀθηνᾶς | ||
| τέχνης γὰρ οὐχ ἥμαρτες τίεσκε μύθους Τιρύνθιον πλίνθευμα Κυκλώπων ἕδος τραπεζίτην Πάριν φοινικελίκτην καὶ λόγων ἀλαζόνα χαλκόδοντας στόλους χθονίαν λώβαν |
| ἄλλους Ἀρκάδας ἀστυγείτονας ὄντας ; ἔνθ ' οὐδεὶς εὕρηκέ πω Λακεδαιμόνιον ἄρχοντα , ὥσπερ οὖν ἐνθάδε Μακεδόνα : πολιτείας δὲ | ||
| ναῦς μακρὰς ἄγων τριάκοντα παρὰ τῶν συμμάχων καὶ ναύαρχον Φαρακίδαν Λακεδαιμόνιον . Μετὰ δὲ ταῦτα Διονύσιος μὲν καὶ Λεπτίνης μετὰ |
| χθών . τὰ δὲ τῶν Θηβῶν τείχη ἔκτισαν Ἀμφίων καὶ Ζῆθος , παῖδες Ἀντιόπης τῆς Ἀσώπου , ᾗ συμμιγεὶς ὁ | ||
| μακρᾷ παραλήγοντα μὴ κοινὰ κατὰ γένος βαρύνεται : μῦθος κῶθος Ζῆθος Ξοῦθος . τὸ δὲ στρουθός κοινὸν τῷ γένει . |
| τὸ „ ἡ δ ' ἄρα Κύπρον ἵκανεν , εἰς Πάφον ” . πορθεῖ δὲ τοὺς Κίκονας , ὅτι συνεμάχησαν | ||
| πλεονασμῷ τοῦ π , πτίλα . Παφίη . παρὰ τὴν Πάφον , ἀποβολῇ τοῦ α , παρὰ τὸ παφίσκειν , |
| ἐπέτυχον , ἐπεί γε μόλις καὶ τῶνδε . Τέλος τῶν Θεοκρίτου Βουκολικῶν . Τοῦτο τὸ εἰδύλλιον σύγκειται εἰς ἠλακάτην ἐλεφαντίνην | ||
| τοι , ἔφα , κορύναν δωρήσομαι : τὸ ἔφα τοῦ Θεοκρίτου , ὁ δὲ λοιπὸς στίχος τοῦ Λυκίδου . πᾶν |
| διὰ τὴν συγγένειαν : Σκείρωνα γὰρ υἱὸν εἶναι Κανήθου καὶ Ἡνιόχης τῆς Πιτθέως . οἱ δὲ Σίνιν , οὐ Σκείρωνα | ||
| δίφρος : ἐν δεξιᾷ δὲ τοῦ ναοῦ λίθου πεποιημένας εἰκόνας Ἡνιόχης εἶναι , τὴν δὲ Πύρρας λέγουσι , θυγατέρας δὲ |
| τὸ ἔθος , δηλοῦσιν οἱ νόμοι , ἐν οἷς τὰ μυθώδη καὶ παιδαριώδη μᾶλλον ἰσχύει τοῦ γινώσκειν περὶ αὐτῶν τὸ | ||
| πανταχοῦ , τὰ περὶ γεωργίας διδάσκει . Ταῦτα μὲν τὰ μυθώδη . Τὸ δ ' ἀληθὲς οὕτως ἔχει : μή |
| κοινῇ μηδὲν ἀτυχούντων , συνῇδον μετὰ τῶν ἄλλων πρέσβεων τὸν παιᾶνα , ἡνίκα ὁ θεὸς μὲν ἐτιμᾶτο , Ἀθηναῖοι δὲ | ||
| ἀλλὰ γένος τι ὕμνου τὸν λίνον , ὥσπερ εἰ ἔλεγε παιᾶνα ᾖδεν ἤ τι τοιοῦτον . διὸ ἡ διπλῆ . |
| Ἀλλ ' ὅ γε Ἀθηνόδωρος ὁ τοῦ Σάνδωνος ἀρχαΐζειν τὸν Σάραπιν βουληθεὶς οὐκ οἶδ ' ὅπως περιέπεσεν , ἐλέγξας αὐτὸν | ||
| . . . . . : Οὐ γὰρ ἄλλον εἶναι Σάραπιν ἢ τὸν Πλούτωνά φασι , καὶ Ἶσιν τὴν Περσέφασσαν |
| πεζοὶ δ ' οὐκ ἀξιοῦντες ἀγχοῦ τῶν πολεμίων στρατοπεδεύειν ἐς Φοίνικα πόλιν ἀνεχώρουν . καὶ νυκτὸς οἱ μὲν ἀνεπαύοντο , | ||
| δὲ καὶ Νίνος ὁ Ἀσσύριος , ὃς κατὰ τὸν Κολοφώνιον Φοίνικα χρυσίου τάλαντα εἶχε πολλῷ πλείονα Κασπίης ψάμμου , ὃς |
| τῶν ἐνταῦθα πρώτη γυναικῶν . αὕτη νεανίσκου τινὸς ἠράσθη : Τύριον , οἶμαι , φασὶν αὐτόν : κἀκεῖνος ἔτυχεν ἐρωμένην | ||
| ὧν οὐκ ἤλπισαν . φησὶ γὰρ Εὔδοξος , Ἡρακλέα τὸν Τύριον ὑπὸ Τυφῶνος διαφθαρῆναι , τὸν δὲ Ἰόλαον ἅπαντα πράττοντα |
| λέγει : κατεσκάπτετο γὰρ ὑπ ' Ἀλεξάνδρου . . . Θήβης , ἣν ἤδη κατέσκαψεν Ἀλέξανδρος . . τὸν Φαρσάλιον | ||
| μὲν ξυλλαβοῦς ' αὐτὴ τρέφει τοὺς δ ' ἂν τὸ Θήβης ἄστυ ναίοντας μάθοις : ἡμεῖς δ ' ὅσοι πάρεσμεν |
| ὅτι ἡ δίκη πρὸς αὐτοῦ ἔσται . Ἔστι καὶ τὸν Παλαμήδην ἰδεῖν , ἀμπελουργέ , καθάπερ καὶ τὸν Νέστορα εἶδον | ||
| ὁ Ναύπλιος * . πτόρθου διαρραισθέντος : πτόρθον λέγει τὸν Παλαμήδην διὰ τὸ ἀκμαῖον . ἐν Μηθύμνῃ δὲ τέθαπται ὁ |
| . ὁ δ ' Ἀρίσταρχος οὐ μόνον εἰς τὸ τοῦ Μενελάου συμπόσιον ἐμβαλὼν οὓς οὐ προσῆκε στίχους καὶ τῆς Λακώνων | ||
| τε οὐ πιθανὸν μὴ ἐν Σπάρτῃ τὴν οἴκησιν εἶναι τοῦ Μενελάου , [ οὐδὲ ] μὴ οὔσης ἐκεῖ τὸν Τηλέμαχον |
| αὐτὸς ποιῶν ἄλλοις παρέχειν διὰ πενίαν Ἀρκάδας μιμεῖσθαι ἔφη . Ἀρκὰς κυνῆ : Ἀρκαδικὸς πῖλος . . Ἀρκὰς φελλός : | ||
| οὐρανίου αἵματος ἅμα τῇ Ἀφροδίτῃ . Κράτης δ ' ὁ Ἀρκὰς εἰπών : πομπίλος , ὃν γαλέουσιν ἁλίπλοοι ἱερὸν ἰχθύν |
| ἡ Πετροσάκα . ἐπὶ δὲ ὁδοῖς ταῖς κατειλεγμέναις δύο ἐς Ὀρχομενόν εἰσιν ἄλλαι , καὶ τῇ μέν ἐστι καλούμενον Λάδα | ||
| ἔτι μυρίους . ὁ δὲ Σύλλας ἀντεστρατοπέδευε μὲν Ἀρχελάῳ περὶ Ὀρχομενόν , ὡς δὲ εἶδε τῆς ἐπελθούσης ἵππου τὸ πλῆθος |
| γὰρ ἦν Ἄδωνις καὶ ἐν τῇ Κύπρῳ ἕτερος Ἄδωνις ὁ Κινύρου ἅπερ ἀκριβῶς τινες οὐκ εἰδότες συγχέουσι τοὺς νέους τέως | ||
| , εὖ οἶδα , εὐμενέστερόν τε καὶ ἥδιον ἢ παρὰ Κινύρου τὸν θώρακα ὁ Ἀγαμέμνων : φιλόλογος γὰρ οὐχ ἧττόν |
| ὁμοῦ ἔφυγον , Καρῶν δὲ κατὰ φιλίαν ἐκ παλαιοῦ πρὸς Μίνω , Παμφύλων δὲ ὅτι γένους μέτεστιν Ἑλληνικοῦ καὶ τούτοιςεἰσὶ | ||
| συνευχόμεθα , σὺ δ ' ἡμῖν τοῦ προγόνου μεμνῆσθαι τοῦ Μίνω , μᾶλλον δὲ μεμνημένος διατελεῖς , ὅθεν ὤρθωται μὲν |
| ἐς Φηρὰς δ ' ἵκοντο ” Διοκλῆος ποτὶ δῶμα , υἱέος Ὀρτιλόχοιο , „ ὅ τε Τηλέμαχος καὶ ὁ Πεισίστρατος | ||
| δέ ἑ Κῆρες ἄμερσαν παιδὸς ἀνιηραί , μέγα δ ' υἱέος ἔλλαβε πένθος . Αἰνείας δὲ Βρέμοντα καὶ Ἀνδρόμαχον κατέπεφνεν |
| μάκαρ , τὶν δ ' ἐπέοικεν Ἥρας πόσιν τε πειθέμεν κόραν τε γλαυκώπιδα : δύνασαι δὲ βροτοῖσιν ἀλκάν ἀμαχανιᾶν δυσβάτων | ||
| γέρας ἱερὸν προφέρων . Τάν τ ' ἐν ὄρεσι δρυογόνοισιν κόραν ἀείσατ ' Ἄρτεμιν ἀγροτέραν . Ἕπομαι κλῄζουσα σεμνὰν γόνον |
| οὗτοι δ ' ἄρα καὶ σελίνοις . ὁ δ ' Ἀνακρέων καὶ ῥόδινον στέφανον ὠνόμασεν . τῶν μέντοι συμποτικῶν καὶ | ||
| ἐπιμελῶς τῷ κοτταβίζειν ὄντος τοῦ παιγνίου Σικελικοῦ , καθάπερ καὶ Ἀνακρέων ὁ Τήιος πεποίηκε : Σικελὸν κότταβον ἀγκύλῃ λατάζων . |
| , ὅτι παῖς ὁ Ἡσίοδος πενήτων ἀνθρώπων , Δίου καὶ Πυκιμήδης , καὶ ὡς περὶ τὸν Ἑλικῶνα ἐνόμευε : τὰ | ||
| οὐδέ ποτ ' ἐσθλῆς ” , | Δίου δὲ καὶ Πυκιμήδης ? [ ] υἱὸς ὤν , οὓς οὐδὲ εἷς |
| γὰρ οὐκ ἐθέλειν ἐς τὸν οἶκον αὐτὴν ἄγεσθαι . καὶ Θάμυριν μὲν Ὀδρύσην τε καὶ Θρᾷκα ἐπὶ τούτῳ καλοῦσιν : | ||
| περὶ αὐτῶν φησι τὸν τρόπον τοῦτον : “ τὸν μὲν Θάμυριν περὶ τὸ εἶδός φασι θαυμαστόν , τῶν δὲ ὀφθαλμῶν |
| φράζομαι ὀρθῶς εἰπὲ δ ' ὅπως ὀλοὸν τόδε θηρίον αὐτὸς ἔπεφνες , ὅππως τ ' εὔυδρον Νεμέης εἰσήλυθε χῶρον : | ||
| μὲν δὴ Μενέλαε διοτρεφὲς ἦ μάλα τείσεις γνωτὸν ἐμὸν τὸν ἔπεφνες , ἐπευχόμενος δ ' ἀγορεύεις , χήρωσας δὲ γυναῖκα |
| καὶ ἀμύγδαλα σιγαλόεντα Παφλαγόνες παρέχουσι : τὰ γάρ τ ' ἀναθήματα δαιτός . Φοινίκη καρπὸν φοίνικος καὶ σεμίδαλιν : Καρχηδὼν | ||
| εἴη , ἀπέπεμψε ἀσινέα ἐς Κυρήνην . Ἀνέθηκε δὲ καὶ ἀναθήματα ὁ Ἄμασις ἐς τὴν Ἑλλάδα , τοῦτο μὲν ἐς |
| ὄμοσσον ἦ μὲν τοὺς ἵππους τε καὶ ἅρματα ποικίλα χαλκῷ δωσέμεν , οἳ φορέουσιν ἀμύμονα Πηλεΐωνα , σοὶ δ ' | ||
| κούρης , φῆ δέ οἱ ἄλλοτε μὲν θελκτήρια φάρμακα ταύρων δωσέμεν : ἄλλοτε δ ' οὔτι , καταφθεῖσθαι δὲ καὶ |
| παρὰ Δρίστα . ἀπὸ τούτου δὲ βασιλεύσαντος Ἀρκαδία τε ἀντὶ Πελασγίας ἡ χώρα καὶ ἀντὶ Πελασγῶν Ἀρκάδες ἐκλήθησαν οἱ ἄνθρωποι | ||
| ἣ καλεῖται μὲν Πυθιάς , φέρει δὲ διὰ Θετταλίας καὶ Πελασγίας καὶ τῆς Οἴτης καὶ τῆς Αἰνιάνων χώρας καὶ τῆς |
| ἐμαυτόν . ὥσπερ δὲ καὶ ὁ Κρέων Εὐριπίδῃ πεποίηται τὸν Τειρεσίαν ἰδὼν ἔχοντα τὰ στέφη καὶ ἀκούσας ἀπὸ τῶν πολεμίων | ||
| αἰχμάλωτοι καὶ ἡ Μαντὼ τῷ Ἀπόλλωνι ἐκομίσθησαν ἐς Δελφούς : Τειρεσίαν δὲ κατὰ τὴν πορείαν τὸ χρεὼν ἐπέλαβεν ἐν τῇ |
| τῆς ἐποχῆς χρόνον ἐπὶ τὸν μέσον τῆς ἐκλείψεως ἐτῶν εἶναι αἰγυπτιακῶν χϚ καὶ ἡμερῶν ρκα καὶ ὡρῶν ἰσημερινῶν ἁπλῶς τε | ||
| ταύτην ἐδέξατο τοῦ βίου τελευτήν . Οὕτω δὴ καὶ τῶν αἰγυπτιακῶν ἐγένετο πραγμάτων Αὔγουστος κύριος , ἐπέστησέ τε τῇ χώρᾳ |
| , δύο δὲ ἐκλέπει , ἓν δὲ ψύχει , καθάπερ Μουσαῖος ἐν τοῖς ἰδίοις ἔπεσί φησιν οὕτως : ὃς τρία | ||
| , ὅθεν ἔνθεος γενόμενος ἐποίησεν τοὺς ὕμνους , οὓς ὀλίγα Μουσαῖος ἐπανορθώσας κατέγραψεν : παρέδωκεν δὲ τὰ Ὀρφέως ὄργια σέβεσθαι |
| Περσῶν φησι : φεῦ φεῦ , κλύω καὶ ἀκούω ταῦτα ὕψιστα καὶ μέγιστα τῶν κακῶν ὅλων , αἴσχη τε καὶ | ||
| ἀτιμίας τοῖς Πέρσαις καὶ ὀξέα κωκύματα ἤτοι θρηνήματα . . ὕψιστα ] μέγιστα , ὑπέρτατα . . αἴσχη ] ὀνείδη |
| τῶν ἑκατόν . κέκληται δέ , ὡς Φιλοστέφανος , παρὰ Ἄνθην τὸν Ποσειδῶνος , ὃν Κλεομένης ὁ Λεωνίδου ἀδελφὸς ἀνελὼν | ||
| οἵ ῥ ' ἐγγὺς ναῖον πόλιος κλειτοῦ βασιλῆος , [ Ἄνθην Μυρμιδόνων τε πόλιν κλειτήν τ ' Ἰαωλκὸν Ἄρνην τ |
| Κάδμος ὁ Ἀγήνορος ἐφιλοποιήσατο : καὶ ἀποθανούσης Τηλεψάης γαμεῖ τὴν Ἁρμονίαν ὁ Κάδμος καὶ ἀποστέλλει τὸν Δάρδανον εἰς τὴν Ἀσίαν | ||
| φυτευθῆναι . ὅπου αἱ δυνάμεις τῶν ἐννέα Μουσῶν : ξανθὰν Ἁρμονίαν : ἔνιοι λέγουσι τὸν Εὐριπίδην τὰς Μούσας λέγειν Ἁρμονίας |
| ἀπονέμειν . καὶ γὰρ εἰ μηδὲν ἄλλο , τόν γε Τριπτόλεμον τὸν Σοφοκλέους ἢ τὸν ἐν ταῖς Βάκχαις ταῖς Εὐριπίδου | ||
| τὸν Διόνυσον ἐπιόντα τὰ ἔθνη φράζων , ὁ δὲ τὸν Τριπτόλεμον τὴν κατασπειρομένην γῆν , τὰ μὲν πολὺ διεστῶτα συνάπτουσιν |
| , οὐχ ἵππων νώτοισιν ἐφήμενος : ἀλλά σε πέμψει ἀγλαὰ Μουσάων δῶρα ἰοστεφάνων . πᾶσι δ ' , ὅσοισι μέμηλε | ||
| , τίς εἶ ; Ἐγώ ; μελιγλώσσων ἐπέων ἱεὶς ἀοιδὰν Μουσάων θεράπων ὀτρηρός , κατὰ τὸν Ὅμηρον . Ἔπειτα δῆτα |
| τεμεῖν καὶ ἀφορίσαι . . . . Ἴσανδρόν τε καὶ Ἱππόλοχον καὶ Λαοδάμειαν . Λαοδαμείῃ μὲν παρελέξατο μητίετα Ζεύς , | ||
| δ ' ἔτεκε τρία τέκνα δαΐφρονι Βελλεροφόντῃ Ἴσανδρόν τε καὶ Ἱππόλοχον καὶ Λαοδάμειαν . Λαοδαμείῃ μὲν παρελέξατο μητίετα Ζεύς , |
| ! ! ! ! ἦν Πολυκράτης ἔφηβος , ὁ δὲ Πολυκράτης οὗτος οὐ βασιλεὺς ] Σάμου μόνον , ἀλλὰ καὶ | ||
| γείτονος : οὐ γὰρ πάσης ʃ τῆς περὶ τὴν Ἰωνίαν Πολυκράτης : ἡ ἱστορία ἐν γʹ Ἡροδότου Ῥήνειαν : μία |
| δὲ Δρίλων καὶ Ἀῶος , περὶ οὓς οἱ Κάδμου καὶ Ἁρμονίας τάφοι δείκνυνται ” . ὅμως δὲ νῦν Δυρραχηνοί λέγονται | ||
| κατεδυναστεύετο ἕκαστα , ὧν ἐν τοῖς Ἐγχελείοις οἱ Κάδμου καὶ Ἁρμονίας ἀπόγονοι ἦρχον , καὶ τὰ μυθευόμενα περὶ αὐτῶν ἐκεῖ |