| δὲ σῶμα τοῖς κυσὶ ῥίψῃ : οὐδέπω γὰρ ὁ Γλαῦκος ὠνείδισεν αὐτὸν ὡς ἀμελοῦντα τῶν συμμάχων , ὅτι τὸ Σαρπηδόνος | ||
| ὡς οὐδεὶς προσῄει , ἐπέβαλε τερετίζειν : ἀθροισθέντων δέ , ὠνείδισεν ὡς ἐπὶ μὲν τοὺς φληνάφους ἀφικνουμένων σπουδαίως , ἐπὶ |
| παρὰ τὸν διοικοῦντα τὴν Αἴγυπτον . Ὁ δὲ ἔτι μᾶλλον ὀργισθεὶς καὶ πονηρὸν εἶναι νομίσας τελέως κελεύει πυρὰν ποιήσαντας , | ||
| συμφωνοῦντος αὐτῇ καὶ αὐλητοῦ τινος Μόλπου καλουμένου . ὁ δὲ ὀργισθεὶς ἐνέβαλε καὶ τὸν Τέννην καὶ τὴν Ἡμιθέαν εἰς λάρνακα |
| ταύτῃ ζητουμένου ἀνδρὸς βασιλικοῦ γένους ἐνεχείρισεν ἑαυτὸν τοῖς συμπράττουσι , προσποιησάμενος Μιθριδάτου τοῦ Εὐπάτορος υἱὸς [ εἶναι ] , καὶ | ||
| ' ὁ Ῥόδιος ὑπηρετῶν τότε τοῖς Πέρσαις καὶ στρατηγῶν , προσποιησάμενος φιλίαν καλεῖ πρὸς ἑαυτὸν ξενίας τε ἅμα καὶ πραγμάτων |
| τις λαβὼν ἕλκος ἐν ἄκρῳ δακτύλῳ τοῦ ποδὸς , βουβῶνα ἀνήνεγκεν . ὁ Ἱπποκράτης οὖν , πρὸς ὑπόμνησιν αὐτοῦ γράφων | ||
| μικροῦ γε ἐξαμεληθεῖσαν . οὗτος δὲ καὶ τὸ Ἀφροδίτης κάλλος ἀνήνεγκεν ἐξ ἑαυτοῦ , καθάπερ ἐκ κεφαλῆς τινος καὶ οὗτος |
| δὲ τὸν ἱππόδρομον ᾠκοδόμησε θεάτρων τε ἐνεστήσατο τέρψιν , Ῥωμάνην καλέσας τὴν θέαν , ἥτις ἐξ ἐκείνου καὶ εἰς τόδε | ||
| μαθὼν τὸν χρησμὸν θύσας τῷ Ποσειδῶνι πάντας ἐπὶ τὴν θυσίαν καλέσας εἶδε μονοκρήπιδα τὸν Ἰάσονα : διαπεραιούμενος γὰρ τὸν Ἄναυρον |
| καὶ μὴ παρών , ἐπεὶ ἔμαθε , πολλὰ τῶι πατρὶ κατηράσατο , καὶ πόλιν Ζάριν καταλαβών , ἐφύλασσε ταύτην τῶι | ||
| καὶ φυλάσσοντες . θ ἀρά τε : καὶ κατάρα ἣν κατηράσατο αὐτοὺς ὁ Οἰδίπους ὁ πατὴρ αὐτῶν . ἀρά ] |
| βασιλεῦς ' ἐρέω , νοέουσι καὶ αὐτοῖς : ὧδ ' ἵρηξ προσέειπεν ἀηδόνα ποικιλόδειρον . ἀπὸ δὲ φυτῶν : ὡς | ||
| καὶ κορυδαλλὸς οὑν τάφοις παίζων , χὠ νηπίων ἔφεδρος ὀρνέων ἵρηξ , τά τ ' ἄλλ ' ὁμοίως . καὶ |
| φέρων , ὥσπερ ὑμεῖς , τὸ φρόνημα τῶν Λακεδαιμονίων , ἄσμενος δ ' ἂν τὴν δουλείαν ἀποφυγών . οἱ οὖν | ||
| , τὴν ἀνάγκην τοῦ γάμου διηγούμενοι . Σοφωνίβαν μὲν οὖν ἄσμενος εἶχε λαβὼν ὁ Μασσανάσσης : καὶ αὐτήν , ἐπανιὼν |
| εὐθύς ; διαλιπὼν δ ' ; ἀρτίως ; ὃς καὶ φράσας εἰς τοὺς γάμους μοι τἆνδον εὐτρεπῆ ποεῖν μεταξύ μ | ||
| , ἀλλ ' εὐθὺς ὡμολόγει ψεύδεσθαι , καὶ ἐδεῖτο σῴζεσθαι φράσας τοὺς πείσαντας αὐτὸν λέγειν ταῦτα : εἶναι δὲ Ἀλκιβιάδην |
| ἔν τισι τούτων πρόσωπαὡς καὶ τὰ τοῦ Λουκιανοῦ ; οὐκ ἤθελεν ὁ ποιητὴς θεῖναι ἀλλοίας καὶ ἀλλοίας ὑπογραφάς , ἀλλὰ | ||
| ' ἔτικτε μητέρα , ] οὐχ ηὗρε πλὴν γυναικὸς ὅστις ἤθελεν θανὼν πρὸ κείνου μηκέτ ' εἰσορᾶν φάος : ἣν |
| ἐλθὼν σὺν τριοῖσι μάρτυσιν , ὅκου τὸν ἕρπιν ὁ σκότος καπηλεύει , ἄνθρωπον εὑρὼν τὴν στέγην ὀφέλλοντα . Ζάρηκος ἐκγόνους | ||
| ἀπὸ τῶν ἐν Λήμνῳ κακῶν γυναικῶν ἡ παραβολή . Λυδὸς καπηλεύει : λέγεται Κῦρον περιγενόμενον τῶν Λυδῶν προστάξαι αὐτοῖς καπηλεύειν |
| Γναῖος αὐτοῖς ὑπήντα , χαλεπαίνων ὡς ὑπάτου παρανόμως ἀνῃρημένου : δυσχεράνας δ ' ὅμως εὐθὺς ἦρχεν αὐτῶν . Ἐξαγγελθέντος δ | ||
| ; πρὸς τί τοῦτ ' εἶπες ; Τὴν ἐμαυτοῦ δυσμαθίαν δυσχεράνας καὶ ὡς ἀληθῶς ἀδολεσχίαν . τί γὰρ ἄν τις |
| : Προσπεσεῖν τῷ Ἡρακλεῖ ἐκ λόχου οἱ Μολιονίδαι , αὐτὸς φοβηθεὶς ἔφυγε . Οὐκ ἐπιγλωττήσομαι : Ἀριστοφάνης , οὐ βλασφημήσω | ||
| παρηγορῶν . εἰσελθέτω σε μήποθ ' ὡς ἐγὼ Διὸς γνώμην φοβηθεὶς θηλύνους γενήσομαι , καὶ λιπαρήσω τὸν μέγα στυγούμενον γυναικομίμοις |
| οὓς σοὶ προδοῦσα καὶ πάτραν ἀφικόμην ; ἢ πρὸς ταλαίνας Πελιάδας ; καλῶς γ ' ἂν οὖν δέξαιντό μ ' | ||
| ὑπομνήματος τοῦ εἰς Πίνδαρον [ . , ] ἔγραψα : Πελιάδας κόρας : τὰς Πελίου θυγατέρας ἔπεισεν ἡ Μήδεια τὸν |
| τὸν λιπόντα τὴν τάξιν ἀντιπροβάλλονται ἀλλήλους , ὅ τ ' ἐκπέμψας καὶ ὁ πεμφθείς : τοῦτο δὲ τὸ ζήτημα τινές | ||
| νῦν ἔαρ ἀνθρώποις δίδωσι , σκεδάσας τὰς νεφέλας καὶ χρυσοῦν ἐκπέμψας ἥλιον : καὶ γῆν μὲν στέφει τοῖς ἄνθεσιν , |
| τοῦ πατρός σου ἔργον , ὃ ἂν μὴ ἐκπληρώσῃ , ἀπώλεσεν τὸν πατέρα , τὸν φιλόστοργον , τὸν ἥμερον . | ||
| λόγος , ξὺν παισὶ πεντήκοντα ναυτίλῳ πλάτῃ Ἄργος κατασχών ληκύθιον ἀπώλεσεν . Τουτὶ τί ἦν τὸ ληκύθιον ; Οὐ κλαύσεται |
| οἷον τὸ ἀνελεῖν : πολλάκις γὰρ ἔφαμεν , ὡς ὁ αἰτῶν τάξιν ἔχει διώκοντος : ἰστέον δὲ , ὅτι καὶ | ||
| δευτέρῳ δὲ ἔτει ἔπεμψεν Ἀθηναίοις σπυρίδα , γῆν καὶ ὕδωρ αἰτῶν , οἱ δὲ τοὺς μὲν Περσῶν πρέσβεις εἰς φρέαρ |
| μεγάλων ῥήγματα συνεχῆ λαβουσῶν ἀποκριθῆναι . τὸ μέντοι δυσαπολόγητον Αἰσχύλος καταμαθὼν ἢ παρ ' ἄλλου λαβὼν εἰς μῦθον ἐξετόπισε . | ||
| ἐν τῷ οὐρανῷ μηδὲ τοὺς ἑπτὰ τῆς μεγάλης ἄρκτου ἀστέρας καταμαθὼν μηδ ' ἄλλο τι τῶν τοιούτων μηδέν , ἢ |
| καὶ λέγειν ἀρχόμενος ἐπέκλεισε τὰς θύρας καὶ τὸ ξίφος ἐπισπάσας ἠπείλει τῷ δημάρχῳ κτενεῖν αὐτόν , εἰ μὴ ὀμόσειεν , | ||
| δὲ ὁ Ἄδμητος νύκτωρ , ἐντυχὼν λοχαγοῖς συνελήφθη ζῶν . ἠπείλει δὲ Ἄκαστος ἀποκτεῖναι αὐτόν , εἰ μὴ παραδώσει τὴν |
| μὲν θεοῖς τὰς ἀναγκαίους ἐψηφίσατο θυσίας , τὴν δ ' ἐπινίκιον τοῦ θριάμβου πομπὴν οὐκ ἐπέτρεψε ποιήσασθαι τοῖς ὑπάτοις . | ||
| ἵππων νίκη : δι ' ἣν καὶ τὸ παρὸν γέγραπται ἐπινίκιον . διὸ καὶ Θεοξένια ἐπιγέγραπται . . Φιλοξένους λέγει |
| ο ἐπὶ γενικῆς : οἷον , πεποιηκὼς , πεποιηκότος : δεδρακὼς , δεδρακότος : πρόσκειται ἀπαθεῖς , διὰ τὸ ἑστὼς | ||
| τὰ μέγιστα συγχεῖ ; ὁ δ ' εἰδὼς οὐ δίκαια δεδρακὼς ἐζήτει περιερχόμενος φάρμακον : οὐ μὴν εὗρεν . ἡ |
| εἵλου , εἵλετο : ἠρόμην , ἤρου , ἤρετο . ἀφείλετο καὶ τὰ ὅμοια διὰ τοῦ ε , ἐφ ' | ||
| τὸν λοιπὸν χρόνον ἐσομένους , καὶ πᾶν ὅσον ὁ δαίμων ἀφείλετο τοῦ Λατίνων ἀξιώματος , τοῦτο τῇ Ῥωμαίων προσθήσοντας εὐποτμίᾳ |
| ὑπόσχεσιν ἀπῄτει πληρῶσαι καὶ τῆς νήσου ἐξήλαυνεν . ὁ δὲ ἀπελθὼν καὶ τὴν κεφαλὴν τῆς γοργόνος ἀποτεμών , εἰσήνεγκεν εἰς | ||
| μὲν ἑωυτοῦ κατὰ χώρην ἔφη καταλείψειν , ἵνα ὀπίσω σφέα ἀπελθὼν ἔχοι , τὴν μέντοι ὁλκάδα , τήν οἱ Δαρεῖος |
| ναυτικὸν δὲ αὐτὸν καὶ κολυμβητὴν ἀγαθὸν γενόμενον Πόντιον καλεῖσθαι : ἁρπάσαντα Σύμην τὴν Ἰηλύσου καὶ Δωτίδος θυγατέρα ἀποπλεῦσαι εἰς τὴν | ||
| εἰσὶν Ἀργεῖοι , καὶ ἄνδρας αὐτῶν ἀποκτεῖναι καὶ τὸ Παλλάδιον ἁρπάσαντα οἴχεσθαι , Ἀθηναῖόν τε ἄνδρα οὐ προϊδόμενον ὑπὸ τοῦ |
| : θᾶττον γὰρ ἐν συνηθείᾳ γίνεται τοῦ προοραθέντος , ὡς φυλάξας δῆλον ὅτι τύπον τινὰ καὶ δι ' αὐτοῦ λαβὼν | ||
| δὲ τοῖς ἄνθεσιν , ὥστε διαφθεῖραι αὐτά . Νύκτα δὴ φυλάξας καὶ ὑπερβὰς τὴν αἱμασιὰν τὰ μὲν ἀνώρυξε , τὰ |
| ἐστιν ? ἐπιστήμη ἀντὶ τοῦ τί ἐστιν τὸ τίνων ἐστὶν ἀπέδωκεν : αἱ γὰρ ἐν εἴδει ἐπιστῆμαι τινῶν εἰσιν ὡς | ||
| ἄλλως πως . ἐπήβολος δὲ ἀσφαλής : οὕτω καὶ Ἀμερίας ἀπέδωκεν ἐν ταῖς Γλώσσαις . παρηγορίῃσιν : προτροπαῖς καὶ ξυμβουλαῖς |
| , ἠλέησα δὲ πολλάκις ναυαγοὺς ἀφικομένους , καὶ τῇ σκηνῇ ὑπεδεξάμην , καὶ φαγεῖν ἔδωκα καὶ πιεῖν , καὶ εἴ | ||
| οὐκ ἄπεισιν ἐκ τούτου τοῦ καταγωγίου . οὕτω κἀγώ σε ὑπεδεξάμην καὶ φέρω πανταχοῦ τοῖς τῶν ὀμμάτων δικτύοις , κἂν |
| τὰ ἀμείνω καὶ Ἑλληνικὰ ἐκδεδιῃτημένη . καὶ ἡ Κλυταιμνήστρα δὲ περιπαθὴς γενομένη τὴν Κασσάνδραν σὺν αὐτῷ τῷ Ἀγαμέμνονι ἀποκτείνει , | ||
| τὸν αἰγιαλὸν ἀφικνεῖτο ζητῶν καὶ ὅτι μὴ τυγχάνοι τοῦ φίλου περιπαθὴς ὤν , οὔτ ' οὖν καλοῦσιν ἔτι προσῄει τοῖς |
| εἶθ ' ἃ πράττειν ὅπως μήποτε λάθῃς ἀντὶ λειποθυμίας θάνατον ἐργασάμενος , ἐὰν δὲ ὥρα ἐαρινὴ καὶ τὸ χωρίον εὔκρατον | ||
| ἔργοις καὶ τοῖς μικροῖς , οἷον ὁ Πολύκλειτος καὶ μέγα ἐργασάμενος καὶ μικρὸν ἐδήλου τὴν τέχνην , οὕτως καὶ ὁ |
| εὔχοντο μιγήμεναι Ἀργείοισιν αἴσῃ ἐν ἀργαλέῃ : ὃ δ ' ὑπέσχετο πάντα τελέσσειν . Αὐτὰρ ἐπεὶ δόρπησαν , ἔβαν ποτὶ | ||
| τοὺς Παφλαγόνας καὶ τῶν Ἑλλήνων ὁπόσους πείσειεν . ἐπεὶ δὲ ὑπέσχετο αὐτῷ , ἐθύετο : καὶ ἅμα δείλῃ καλλιερησάμενος κατέλυσε |
| διὰ τὸ τὰς ἀποσκευὰς ἐν Αἰγύπτῳ καταλελοιπέναι παρὰ Πτολεμαίῳ , γνοὺς ἀμεταθέτους ὄντας ἐνεβίβασεν εἰς τὰς ναῦς καὶ πρὸς Ἀντίγονον | ||
| , αὐτὸς δὲ ἤδη ὡς πρὸς ὁμολογούμενον ἐχθρὸν παρεσκευάζετο . γνοὺς δὲ ταῦτα ὁ Σεβῆρος , καὶ πάντα μὲν ἐκθύμως |
| μέγιστον ἐπὶ τούτοις ἔθνος . | τοὺς Ἀρκάδας μὲν οὖν λέγους ' αὐτόχθονας , | ὕστερον Ἀλήτην δ ' οἰκίσαι | ||
| ἐγὼ φιλῶ , καὶ δέλτος αὐτῶι ζῶντας οὓς δοκεῖ θανεῖν λέγους ' ἀπίστους ἡδονὰς ἀπαγγελεῖ . κατολοφύρομαι σὲ τὸν χερνίβων |
| καὶ πάντα κατ ' αὐτοῦ πράττειν φιλαπεχθημόνως ἀφῆκεν ἀθῴους , ἐπιφθεγξάμενος ὅτι συγγνώμη τιμωρίας αἱρετωτέρα . Ὅτι οἱ πλεῖστοι τῶν | ||
| πρὸς αὐτόν , ὑπερηφάνως ἀπειλήσας προσέταξεν ἀπιέναι τὴν ταχίστην , ἐπιφθεγξάμενος ὅτι δεῖ τοὺς ἀγαθοὺς ἢ νικᾶν ἢ εἴκειν τοῖς |
| ἧ μακάριόν σε καὶ περίβλεπτον ἅπασι πεποίηκεν . ἤδη δὲ μεθύων ὁ Μιθριδάτης τί δὲ ταῦτ ' ἔστιν , ὦ | ||
| ὅσα ἡ νεωτεροποιὸς ἐν αὐτῷ κακία πρότερον εἰργάζετο , ἃ μεθύων ἀδυνάτως καταλαβεῖν εἶχε . τίνι μέντοι καταρᾶται , σκεπτέον |
| ὡς μηδὲν τεθηρακότος τοῦ Πηλέως . ὁ δὲ τὰς γλώσσας παρασχόμενος ὅσας εἶχεν ἐκείνοις , τοσαῦτα ἔφη τεθηρευκέναι . ἀποκοιμηθέντος | ||
| μεμαρτυρηκὼς οὑτοσὶ Στέφανος , ἀλλὰ καὶ ἐξ ὧν πεποίηκεν ὁ παρασχόμενος αὐτόν , τὰ πεπραγμέν ' ἐκείνῳ βούλομαι πρὸς ὑμᾶς |
| ὕστατον ἀνασκιρτῶντα κένταυρον ; Νέσσος δέ , οἶμαι , οὗτος διαφυγὼν ἐκ τῆς Φολόης τὴν Ἡρακλείαν μόνος χεῖρα , ὅτ | ||
| δεσμωτήριον καὶ διαδρὰς πρὸς τοὺς πολεμίους εἰς Δεκέλειαν , ὅπως διαφυγὼν τὸν θάνατον μὴ μόνον Ἀθήνησιν , ἀλλὰ καὶ παρὰ |
| ἰδεῖν , προδοσίας μὲν ὅτι τὴν πόλιν ἐγκαταλιπὼν τοῖς πολεμίοις ὑποχείριον ἐποίησε , δήμου δὲ καταλύσεως ὅτι οὐχ ὑπέμεινε τὸν | ||
| ' : τοῦτο αὐτὸ , φησὶ , τὸ τινὰ λαβεῖν ὑποχείριον τούτων , σωτηρίαν ἡμῖν τοῖς τρισὶ φέρειν νομίζω : |
| τῶν ἑταιρῶν Αἶγα λέγεσθαί φησι ταύτην τὴν ἑταίραν διὰ τὸ Θάλλον τὸν κάπηλον καταφαγεῖν : ὅτι γὰρ θαλλῷ χαίρουσιν αἱ | ||
| τῶν ἑταιρῶν Αἶγα λέγεσθαί φησι ταύτην τὴν ἑταίραν διὰ τὸ Θάλλον τὸν κάπηλον καταφαγεῖν : ὅτι γὰρ θαλλῷ χαίρουσιν αἱ |
| γεννηθέντες τῶν Ἑλλήνων δοῦλοι καθεστήκατε . ” ταῦτα εἰπὼν ὁ Αἴσωπος περὶ ἐκδημίαν ἐγένετο . οἱ δὲ Δελφοί , λογισάμενοι | ||
| . ὁ δὲ Ξάνθος λέγει “ λύσατε αὐτόν . ” Αἴσωπος λέγει “ οὐ βούλομαι λυθῆναι . ” Ξάνθος : |
| παρὰ Θεοκρίτῳ σὺν καὶ τρίτος ἁμὶν Ἀμύντας δεόντως ἠξίωσάν τινες ὀρθοτονεῖν . Περισσὸν ἡγοῦμαι , τῆς συντάξεως προδήλου οὔσης , | ||
| χρήσεως τὸ διηνεκὲς βιάζεσθαιἔπειτα . δὲ ἡ αἰτία τοῦ μόνως ὀρθοτονεῖν οὐ μόνον τὰς τοῦ δευτέρου , ἀλλὰ καὶ τὰς |
| : ὡς δὲ εἶδεν ἔλαφον ἐκπηδήσασαν , πάντων ἐπιλαθόμενος ὧν ἤκουσεν ἐδίωκεν οὐδὲν ἄλλο ὁρῶν ἢ ὅπῃ ἔφευγε . καί | ||
| ἐμπεσοῦσα ψυχῇ δυσέκλειπτόν ἐστιν . ἐθορυβήθη οὖν ὅτι τὴν κόρην ἤκουσεν εἶναί μου γυναῖκα , ὥστε ἐμίσει με μᾶλλον . |
| ἐν τοῖς θεραπεύουσιν , ἀλλὰ καὶ δεομένου ξυνεῖναί οἱ θαμὰ ἀνεβάλλετο , ἕως ἠνάγκασε τὸν βασιλέα ἐπὶ θύρας ἀφικέσθαι ἀπάγοντα | ||
| σήματα οἱ μνηστῆρες ἐκεῖ ἐθάπτοντο , οὓς ἀποκτείνων ὁ Οἰνόμαος ἀνεβάλλετο τὸν τῆς θυγατρὸς γάμον ἐπὶ τρισκαίδεκα ἤδη νέοις . |
| μὲν δράκων εἶχε τὸν ἀετὸν συλλαβών . γεωργὸς δὲ ἰδὼν λύσας τὴν πλοκὴν τοῦ δράκοντος αὐτόνομον ἀφῆκε τὸν ἀετόν . | ||
| οἰκείου προτίθησι σώματος . ἐπειδὴ ὁ Οἰδίπους ἐμίγη τῇ μητρὶ λύσας τὸ αἴνιγμα τῆς Σφιγγός . πόλεως ὄνειδος : ὁ |
| τοῦ ἐν νιφοέσσῃ δειρῇ ἐν νιφοέσσῃ ἐξοχῇ * κιχών : εὑρών * ἐφράσσατο : ἐνόησεν ἀμαρακόεσσα : παραπλησία τῷ ἀμαράκῳ | ||
| , καὶ νῦν ὀργίζῃ ἐπὶ τῇ μητρί σου ἅπαξ με εὑρών ; Σχολαστικῷ πραγματευτὴς ἀπήγγειλεν , ὅτι τὸ χωρίον αὐτοῦ |
| . . . ] . ! ασταε ! ! ἵνα εὕρηι ? ? ? ωμαυνλεγε ! ! ! διὰ ? | ||
| λάθω δέδοικα καὶ τύραννον , ἡνίκ ' ἂν κενὰς κρηπῖδας εὕρηι λαΐνας ἀγάλματος . πῶς οὐ θανοῦμαι ; τίς δ |
| νῶτα δὲ λέγει , ἐπειδὴ τὰ πτερὰ ἐντεῦθεν ἐκφύεται . Πόθον γ ' ἔνδαιεν Ἥρα ] * Ἐπειδὴ ἡ Ἥρα | ||
| δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν συγγραφέα πρὸ πάντων Χρόνον ὑποτίθενται καὶ Πόθον καὶ Ὀμίχλην , Πόθου δὲ καὶ Ὀμίχλης μιγέντων ὡς |
| ὁ δὲ Κορύλας , ὃς ἐτύγχανε τότε Παφλαγονίας ἄρχων , πέμπει παρὰ τοὺς Ἕλληνας πρέσβεις ἔχοντας ἵππους καὶ στολὰς καλάς | ||
| , οὔθ ' ὅτι πᾶν ἀλλοῖον τὸ ἡμέτερον . καὶ πέμπει δὴ τοῖς ἄρχουσιν ἐπιστολὴν , οὐκ αὐτοῖς ἐπιστείλας , |
| , ἔψεγεν δὲ ὅτι τοιοῦτο ζῷον φωνὴν οὐκ ἔχει . πλανηθεὶς οὖν ὁ κόραξ ἤνοιξεν τὸ στόμα καὶ τὸν τυρὸν | ||
| καὶ ἄλλο μηδέν σε περισπάτω : πεπείρασαι γὰρ περὶ πόσα πλανηθεὶς οὐδαμοῦ εὗρες τὸ εὖ ζῆν , οὐκ ἐν συλλογισμοῖς |
| τὰς κατὰ κλῆρον καὶ λάχος εὑρούσας τὸν Ἰόνιον κόλπον , ἐκράτυνε καὶ ὑπὸ τὸ ἴδιον κράτος εἶχε . τινὲς δὲ | ||
| στεναγμῶν . καὶ τὰς εὐκτεάνους κατὰ κλῆρον Ἰαόνιον πολυάνδρους Ἑλλάνων ἐκράτυνε † σφετέραις φρεσίν . ἀκάματον δὲ παρῆν σθένος ἀνδρῶν |
| . ταῦτα ἤδη Ἀχιλλέως καθάπτεται , ὅτι τὸν ἄνδρα αὐτῆς ἀποκτείνας ἔχει αὐτὴν συνοικοῦσαν , καὶ δεῖ αὐτῇ πολλῆς παραμυθίας | ||
| λέγοντι δὲ ἐπ ' ἀληθείᾳ Πάτροκλός ἐστιν ὁ τὸν Λᾶν ἀποκτείνας : οὗτος γὰρ καὶ ὁ μνηστευσάμενός ἐστιν Ἑλένην . |
| δεῖν διὰ πράγματος τοῦτο πρᾶξαι καὶ παρῄνεσεν αὐτοῖς ῥάβδων δέσμην κομίσαι . τῶν δὲ τὸ προσταχθὲν ποιησάντων τὸ μὲν πρῶτον | ||
| ἱστορεῖν ἐν τῷ Κατακολυμβητῇ Κράτητά τινα πρῶτον εἰς τὴν Ἑλλάδα κομίσαι τὸ βιβλίον : ὃν καὶ εἰπεῖν Δηλίου τινὸς δεῖσθαι |
| ὑπερφέρει πάντας τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων . ὁ δὲ Ἰσαὰκ ἡτοίμασεν πάντα καλῶς : παραλαβὼν δὲ Ἁβραὰμ τὸν ἀρχάγγελον Μιχαὴλ | ||
| ἐστι τῶι ἐν Ψαλμοῖς εἰρημένωι τὸ τόξον αὐτοῦ ἐνέτεινε καὶ ἡτοίμασεν αὐτὸ καὶ ἐν αὐτῶι ἡτοίμασε σκεύη θανάτου : ἐντείνει |
| διὰ . τῆς κολακεύσεως σου . * γινώσκω . * ἀκούων . λάβῃ * ἄνεσιν τῶν κακῶν καὶ τῆς λύπης | ||
| βλάβην καὶ συμφοράν . ἄελπτον ] ἀνέλπιστον . κλύων ] ἀκούων . Πέρσαι ] ὦ . φράσαιμ ' ἂν ] |
| Ἡγησάνδρου , ἀνδρὸς λογοποιοῦ , τούτων μὲν ἐς οὐδετέρην στέλλειν ἔφερε ἡ γνώμη , ἐν Λέρωι δὲ τῆι νήσωι τεῖχος | ||
| οἷς τὸ μέλλον ἄνθρωποι θηρῶνται , ἃ πάντα ἐς ταὐτὸν ἔφερε καὶ χρηστάς οἱ ὑπετίθει ἐλπίδας ἁλώσιμον εἶναι τὴν Πόλιν |
| ἐγὼ δὲ ὡς ἐκέλευσας δώσω τὰ ἱμάτια . ” ὁ Ξάνθος τῷ Αἰσώπῳ λέγει : [ ὁ δεσπότης ] “ | ||
| καὶ Ἡροδότῳ τὰς ἀφορμὰς δεδωκότος : ὁ δ ' οὖν Ξάνθος ἐν τῇ δευτέρᾳ τῶν Λυδιακῶν Ἀδραμύτην φησὶ τῶν Λυδῶν |
| : ταῦρον γὰρ οὐκ ἔσφαξεν ? [ ὅν γ ' ἐπηύξατο ] ἐλθόντα θύσειν φάσμα [ ποντίωι ] [ θεῶι | ||
| μὴ τῆς μηρίνθου , καὶ ταύτην διακόψαι , ἐπειδὴ μὴ ἐπηύξατο τῷ Ἀπόλλωνι : Μηριόνην δέ , ἄνδρα οὐ τοξικόν |
| φυγεῖν διὰ τὸ πλῆθος τῶν Περσῶν , Θεμιστοκλῆς Σίκιννον τὸν παιδαγωγὸν ἔπεμψε πρὸς τὸν Ξέρξην ὡς αὐτομολήσαντα , λέγοντα τῷ | ||
| μέγιστον , μητρὸς ἀπούσης , πατρὸς οὐ παρόντος , σαυτῷ παιδαγωγὸν ἐπέστησας τὴν τῶν καλῶν ἐπιθυμίαν . ἐγὼ τοίνυν παραινεῖν |
| περὶ ἐμὲ τότ ' ἐγένετο , καὶ τὸ πρᾶγμ ' αἰσθόμενος τὸν ἄνθρωπον ἀπελάσας αὐτὸς συγκροτεῖν καὶ διδάσκειν ᾤετο δεῖν | ||
| ὥρα πληθυούσης μάλιστ ' ἀγορᾶς , κάμνοντας ἤδη τοὺς πολεμίους αἰσθόμενος ὑπό τ ' ἀγρυπνίας καὶ ἀκροβολισμῶν , καὶ οὐ |
| , καὶ τοῦ Λεύκωνος οὐκ ἀποστέλλοντος τὸν εἰωθότα σῖτον Λεπτίνης εἰσαγγέλλεται : ἡ προβολὴ τοῦ ἀδικήματος , ὅτι τὴν κοινὴν | ||
| ταὐτὸ ἐποίησαν καὶ οἱ ἄλλοι δανεισταί : μετὰ τὴν νίκην εἰσαγγέλλεται ὡς χρεῶν ἀποκοπὰς εἰσηγησάμενος : νόμος γὰρ ὁ τοῦτο |
| , οἱ Γίγαντες ἐβασίλευον : ἐλθὼν δὲ ὁ Ζεὺς καὶ καταβαλὼν τούτους , ἐβασίλευσεν . : πελώρια ] Ἔθη τὰ | ||
| ἐγὼ δ ' ἔφη ἄνδρες Τρίτωνες , ὑπὸ τοῦ δέους καταβαλὼν ἐμαυτὸν ὑπὸ τοὺς θαλάμους ὡς ἔνι μάλιστα κατωτάτω ἐκείμην |
| ἐπιγραφὴ τῇ Λακεδαιμονίων στήλῃ οὕτως ἔχουσα ” ὦ ξέν ' ἀπάγγειλον Λακεδαιμονίοις ὅτι „ τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων πειθόμενοι νομίμοις | ||
| ἀπὸ στρατείας ἄνδρα σώσαντος θεοῦ πύλας ἀνοῖξαι ; ταῦτ ' ἀπάγγειλον πόσει : ἥκειν ὅπως τάχιστ ' ἐράσμιον πόλει : |
| τὴν πόλιν , καὶ μετὰ τοῦτον Ἡρακλῆς . ὡς δὲ ἐθεάσατο Τελαμῶνα πρῶτον εἰσεληλυθότα , σπασάμενος τὸ ξίφος ἐπ ' | ||
| Ῥωμαίων κέρατος ἐξεώθει τῆς στάσεως : ὡς δὲ τὸν Ποστόμιον ἐθεάσατο σὺν τοῖς ἐπιλέκτοις ἱππεῦσιν ἐπιφερόμενον ἀπογνοὺς ἁπάσης ἐλπίδος εἰς |
| οὗ γεγόνασιν † ἀπὸ Θερμοπυλῶν ἀπὸ τῆς πέτρας τὸν Λίχαν ῥίψας καὶ ἀνελών . τὰ δὲ τόξα αὐτοῦ Ἡρακλῆς τῷ | ||
| ἕψε , ἕως ἀποτριτωθῇ τὸ ὕδωρ , εἶθ ' οὕτω ῥίψας τὰ βοηθήματα πρόσβαλε τὸ μέλι καὶ τὸ ἕψημα καὶ |
| ὦ Μενέλαε , εἰπόντα βραδὺ εἶναι τὸ θεῖον πρὸς συνασπισμὸν ἀντειπὼν ὡς ταχὺ μετῆλθόν ς ' αἷμα μη - τέρος | ||
| : οἷον ἐψηφίσατο ὁ δῆμος τῷ φεύγοντι πένητι κάθοδον , ἀντειπὼν ὁ πλούσιος ἡττήθη , κατιὼν ὁ πένης ἀνῄρηται καὶ |
| τι κακόν . Βελλεροφόντης πρότερον Ἱππόνους ἐκαλεῖτο : ἀνελὼν δὲ Βέλλερον τῶν Κορινθίων δυναστὴν Βελλεροφόντης ἐκλήθη . ἦν δὲ φύσει | ||
| τὴν δίκην ἀποφήνασθαι . Βελλεροφόντης τὰ γράμματα : Βελλεροφόντης ἀνελὼν Βέλλερον , ἢ , ὥς τινες φασὶ , Πείρην , |
| τι μηθὲν ταύταις ὅλως ἢ βουλεῦσαι ἢ πρᾶξαι πολλοῖς δώροις ἀναπείσας αὐτόν , καὶ δι ' αὐτοῦ μέσου πέμπει δὴ | ||
| καὶ χαύνους καὶ ἀσθενεῖς ποιήσῃ , διὰ τῶν λόγων αὐτοῦ ἀναπείσας τοὺς δικαστάς , ὡς ἄρ ' ἀληθῆ λέγει . |
| δὲ μόναι : ἐλέγχει δὲ αὐτὸν ἐνταῦθα ὁ τεχνικὸς , ἀποθέμενος μὲν ὡς οὐκ ἔστιν ἁπλοῦς ἀτελὴς ἐκ μόνων προσώπων | ||
| τοιαῦτα πάθοι , ἴστω παραπεσὼν παίδων παιδιᾷ τὸ περὶ αὐτὸν ἀποθέμενος παίγνιον . Εἰ δὲ δὴ καὶ παίζοι Σωκράτης , |
| , οἷον πόλεμον εἰς τὴν Ἀττικήν , εἰς τὴν Ἀττικὴν εἰσάγεις πόλεμον : καὶ ἐὰν τὰς περιφράσεις φύγῃς , οἷον | ||
| μόνου τοῦ μείζονος , ἀλλὰ τὸ μεῖζον παραδραμὼν τὸ ἔλαττον εἰσάγεις εἰς μέσον καὶ τὴν ἐμὴν κλέπτων εὐεργεσίαν τὴν συμφορὰν |
| δ ' ὅτε πίνοιεν μελιηδέα οἶνον ἐρυθρόν , ἓν δέπας ἐμπλήσας ὕδατος ἀνὰ εἴκοσι μέτρα χεῦ ' , ὀδμὴ δ | ||
| ὅπως μεταδῶ τῶν ἑταίρων τοῖς δεομένοιςἱκανὸν εἰ ταυτηνὶ τὴν πήραν ἐμπλήσας παράσχοις οὐδὲ ὅλους δύο μεδίμνους χωροῦσαν Αἰγινητικούς . ὀλιγαρκῆ |
| στόμα . καὶ γὰρ καὶ τάχους δεῖ πρὸς τὸ ταχέως κλεισθῆναι τὰς διώρυγας καὶ μὴ πᾶν ἐκπεσεῖν ἐξ αὐτῶν τὸ | ||
| ἀπὸ τῆς πόλεως ἀγγέλων , οἷς ἐξεγένετο πρώτοις πρὶν ἢ κλεισθῆναι τὰς πύλας διαδρᾶναι , τοσοῦτο μόνον ἀπαγγελλόντων , ὅτι |
| : ὁ δ ' ἐν πολεμίων συμπλοκῇ καὶ τηλικούτων κινδύνων τηρήσας ἑαυτὸν ἄτρωτον εὐλαβείᾳ τοῦ παθεῖν τι τοῦτ ' ἐνήργησεν | ||
| ἀφωνίαν ἐξέπιπτον . πέρας δ ' οὖν ἐμαυτῷ κελεύσας παρρησιάσασθαι τηρήσας πολλὴν ἄγοντα σχολὴν τὸν πατέρα καί τι καὶ χαίροντα |
| τὴν χύτραν ἔρριψε καὶ συνήψει . ὁ δὲ Ξάνθος , ὑποπτεύσας μή πως ὁ Αἴσωπος τὸν λείποντα πόδα μὴ εὑρὼν | ||
| τὴν Λυσιακὴν οὐδὲ τὴν εὐστομίαν ἔχουσιν ἐκείνης τῆς λέξεως , ὑποπτεύσας τε καὶ βασανίσας εὗρον οὐκ ὄντας Λυσίου . ὧν |
| ἢν ὀπίσω πλέῃ τοῦ ταύρου κρατήσας : τούτων λήθην ἔσχεν Ἀριάδνην ἀφῃρημένος : ἐνταῦθα Αἰγεὺς ὡς εἶδεν ἱστίοις μέλασι τὴν | ||
| προειρημένων ἐννοιῶν , οἷον εἰ λέγοις ὅτι γαμοῦντος Διονύσου τὴν Ἀριάδνην παρῆν ὁ Ἀπόλλων νέος ὢν καὶ τὴν λύραν ἔπληττεν |
| τὸν Κάστορα , ὕστερον δὲ ὁ μὲν Πολυδεύκης τὸν Λυγκέα ἀνεῖλεν , Ἴδαν δὲ ὁ Ζεὺς ἐκεραύνωσε πρότερον τοῦ Ἴδα | ||
| θεοῦ μαντείαν , θυσίας τε ἐθύσατό τινας ἃς ὁ θεὸς ἀνεῖλεν , καὶ δὴ καὶ φοβουμένων τὸν Περσικὸν Ἀθηναίων στόλον |
| τίνων ποιητὴς ᾀσμάτων ; σεμνῶν πάνυ . τί πρὸς τὸν Ἀργᾶν οὗτος ; ἡμέρας δρόμῳ κρείττων . Παρ ' ἐμοῦ | ||
| δριμέως ἐν . . παπαῖ , μεστὸς γενόμενος πρὸς τὸν Ἀργᾶν βούλομαι κωδωνίσας πέμψαι ς ' ἀγωνιούμενον , ἵνα καὶ |
| φαρμάκου , ἐδάην τε καὶ ἐγέλασα καὶ τὸν παῖδα θαρρεῖν ἐκέλευσα , ὡς μηδενὸς αὐτῷ προσδοκωμένου δεινοῦ . Οὐκ ἀκριβῶς | ||
| ἐπ ' αὐτῷ δὲ γλάγος ἄμνης . Ἥρωας δ ' ἐκέλευσα περισταδὸν ἀμφιχυθέντας δούρατ ' ἐπαμπήξασθαι ἰδ ' ἄορα κωπήεντα |
| : καρπαλίμως δ ' ἵκανε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν . εὗρεν ἔπειτ ' Ὀδυσῆα Διὶ μῆτιν ἀτάλαντον ἐσταότ ' : | ||
| , ἐν ᾧ ἡ πηγή , ἐν ᾧ τὸ παιδίον εὗρεν ὁ Δρύας , τὸν Δάφνιν καὶ τὴν Χλόην παραδιδόναι |
| . κἀγὼ ποιῶ νῦν τοῦτ ' : ἐπὰν κλίνας ἴδω ἐστρωμένας καὶ τὰς τραπέζας εὐτρεπεῖς καὶ τὴν θύραν ἀνεῳγμένην , | ||
| ἐνθαῦτα τὸν Παυσανίην ἰδόντα κλίνας τε χρυσέας καὶ ἀργυρέας εὖ ἐστρωμένας καὶ τραπέζας τε χρυσέας καὶ ἀργυρέας καὶ παρασκευὴν μεγαλοπρεπέα |
| ἡ Λυκάονος θυγάτηρ , σύνθηρος ἦν Ἀρτέμιδι , ᾗ Ζεὺς εἰκασθεὶς Ἀρτέμιδι συνεμίγη , ἄρκτον δὲ ταύτην ποιεῖ διὰ τὸ | ||
| τῆς οἴκαδε νόστου τύχωσιν , ὁ Τρίτων αὐτοῖς ἐπεφάνη , εἰκασθεὶς Εὐρυπύλῳ , καὶ ἐκ τῆς παρατυχούσης αὐτῷ γῆς λαβών |
| ἀρίστων λόγων τε καὶ ἐπιτηδευμάτων . Τίνα τοῖς παισὶ Κροτωνιατῶν συνεβούλευσεν ἐν τῷ Πυθαίῳ κατὰ τὴν πρώτην ἐπιδημίαν . Τίνα | ||
| ὑπὸ τῶν ὀργὴν ἀμείλικτον ἐπ ' αὐτῷ ζωπυρούντων δολοφονηθῇ , συνεβούλευσεν ἀποδόσθαι δουλείαν ὑπαλλαττόμενος | θανάτου , κουφότερον κακὸν μείζονος |
| ὅρκων πίστιν προῆλθον . Ὁ μὲν δὴ Δάφνις τὸν Πᾶνα ὤμοσεν ἐλθὼν ἐπὶ τὴν πίτυν μὴ ζήσεσθαι μόνος ἄνευ Χλόης | ||
| , ἔτι δ ' οὐχὶ τοὺς ἄνδρας ἀπαθανατίσας ὁ ποιητὴς ὤμοσεν , ἵνα τῆς ἐκείνων ἀρετῆς τοῖς ἀκούουσιν ἐντέκῃ λόγον |
| βουλόμενος ἐκδικῆσαι , παραδοὺς τὴν βασιλείαν Ἀμφιτρύωνι καὶ τὴν θυγατέρα Ἀλκμήνην , ἐξορκίσας ἵνα μέχρι τῆς ἐπανόδου παρθένον αὐτὴν φυλάξῃ | ||
| ἀνέβη ποτὲ εἰς οὐρανοὺς διὰ κάλλος γυνή , ἀλλ ' Ἀλκμήνην μὲν ἔχει πένθος καὶ φυγή , Δανάην δὲ λάρναξ |
| δ ' αὐτοῖς τὴν ἀγαθὴν ἔριν ἐκείνην , ἣν Ἡσίοδος ἐπήινει , καὶ οἱ ἐκ τῆς Ἰταλίας ἰατροί , Φιλιστίων | ||
| συγγράψαι τὰς πράξεις οὕτω λαμπρὰς οὔσας . ἤδη δὲ κατιὼν ἐπήινει καὶ τὴν πατρίδα τὴν Μίλητον , προστιθεὶς ὡς ἄμεινον |
| αὐτοῦ Ἴφικλον καὶ Λύκον . ἐπανελθὼν δὲ Ἰδομενεὺς ἐκ Τροίας ἐξετύφλωσεν αὐτόν τὸν ἀποστάτην Λεῦκον . οὗτος δὲ ὁ Λεῦκος | ||
| νικήσας αὐτὴν , ἀγνοῶν ἔγημε τὴν ἑαυτοῦ μητέρα : εἶτα ἐξετύφλωσεν ἑαυτὸν , ὥστε μὴ λυσιτελῆσαι τὴν νίκην αὐτῷ : |
| οὐ γάρ ἐστιν ἄλλων τοιαύτη σοφία τῶν νῦν ἀνθρώπων . Κἀγὼ εἶπον : Τί γελᾷς , ὦ Κλεινία , ἐπὶ | ||
| σκορπίον , ἐκταραχθέντα ἀναπηδῆσαι , εἶτα γνόντα τὸ γεγενημένον , Κἀγὼ σὲ , φησὶν , ἐκφοβήσω , βασιλεῦ : δός |
| τῷ τόπῳ . . . . . ἐς Πηλῆ ' ἱκέτευσε καὶ ἐς Θέτιν ἀργυρόπεζαν : ἡ διπλῆ ὅτι οὐκ | ||
| ἀτὰρ τότε γ ' ἐσθλὸν ἀνεψιὸν ἐξεναρίξας ἐς Πηλῆ ' ἱκέτευσε καὶ ἐς Θέτιν ἀργυρόπεζαν : οἳ δ ' ἅμ |
| τῆς εἰκόνος τοῦ θεοῦ . τότε ἔφυγεν τὸ θηρίον καὶ ἀφῆκεν αὐτὸν πεπληγμένον , καὶ ἐπορεύθη εἰς τὴν σκηνὴν αὐτοῦ | ||
| , προσετίμησεν ἐπετίμησεν , ἐζημίωσεν , ἀπέγνω , ἀπεψηφίσατο , ἀφῆκεν , ἀπελύσατο , ἀπεδίκασεν . κλήρωσις κλῆρος , σύστασις |
| πρῶτον ἀρχικὸν τολμήσασα θέατρον τὴν αἰτίαν ἀποδίδωσι τῆς παρρησίας . Δωρίωνα λόγος τὸν αὐλητὴν τὸν Δελφὸν ἐπιτρέψαντός οἱ τοῖς θύμασιν | ||
| . ἑσπέρας οὖν ἐς τὰς Σάρδεις ἥκων ὁ Διονύσιος ἤρετο Δωρίωνα τὸν κριτικὸν ξένον ἑαυτοῦ : ” εἰπέ μοι , |
| ἄλλος ἀρσένων γνησίων ἐπὶ σπορᾷ παίδων ἐν πρώτοις ἄγω Ζεὺς κατεῖδε χρόνιος εἰς τὰς διφθέρας . ὡς αἰσχρόν ἐστι μὴ | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] ι κατεῖδε ? ? ? ? ? [ ! ! ! |
| δὲ κατηγόρου πάλιν ὁμοίως τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους προφέροντος , ἀφ ' οὗ καὶ κατὰ ταὐτὸν ὠνόμασται . | ||
| τις ἄτη σωομένοις μεσσηγὺς ἐνέκλασεν ; οὐ μὲν ἐμεῖο πείθεσθε προφέροντος ἀπείρονα μέτρα κελεύθου . ᾔδειν γάρ ποτε πατρὸς ἐν |
| ἑκατὸν ψάλλουσαι καὶ ἄιδουσαι γυναῖκες : ἔψαλλον δὲ αὗται καὶ ἦιδον ἐκείνου δειπνοῦντος . . . : Ζαριναία : αὕτη | ||
| οἱ δὲ λεγόμενοι Λακωνισταί φησὶν ὁ Τίμαιος ἐν τετραγώνοις χοροῖς ἦιδον . καθόλου δὲ διάφορος ἦν ἡ μουσικὴ παρὰ τοῖς |
| πρὸς τὸν Ἀντίφιλον , ὡς συγγνωστὸς ἂν εἰκότως νομίζοιτο ἤδη ἀπολιπὼν αὐτόν : οὔτε γὰρ αὐτὸς δεῖσθαι τῶν χρημάτων , | ||
| εὖ ποιεῖς οὐδὲ πρέποντα σεαυτῷ ὃς ἁπάντων θεῶν δεσπότης ὢν ἀπολιπὼν ἐμὲ τὴν νόμῳ γαμετὴν ἐπὶ τὴν γῆν κάτει μοιχεύσων |
| . καὶ ζητοῦντός μου λυχνίδα , ἵνα τὸ δέον αὐτῇ προσάξω φάρμακον , εἰ μὴ εὐθέως εὗρον ἀκανθίου σπέρμα , | ||
| Οὐδαμῶς δήπουθεν . Πρὸς ἕνα δὲ τὸν πρῶτον τῶν συγγενῶν προσάξω καὶ τοῦ γένους καθ ' ἕκαστον ὑμᾶς ἐρωτήσω : |
| χωριστὴν αὐτοῦ τῶν σωμάτων καὶ δημιουργικήν τε ἅμα καὶ παραδειγματικὴν ἐθεώρουν ὑπεροχήν ; Μήποτε καὶ οὗτος ἐν τῷ εἰδητικῷ πάντας | ||
| ἑλλέβορον ἔτρεχον , ἡνίκα μηδὲν ἀξιόλογον ὑπὸ τῶν ἄλλων καθαρσίων ἐθεώρουν τὸ πάθος μειούμενον , ἀλλ ' ἔγωγε τοῦ ἑλλεβόρου |
| , μήτηρ ἑώρα τῆς κόρης ἐφ ' ἅρματος . Τοῦτον εὐτυχέστατον λέγω , ὅστις θεωρήσας ἀλύπως , Παρμένων , τὰ | ||
| Μετὰ ταύτην δ ' ἔστιν ἡμερῶν δυοῖν τελέσαντι πλοῦν ἐμπόριον εὐτυχέστατον ἡ λεγομένη Ταρτησσὸς , ἐπιφανὴς πόλις , ποταμόρρυτον κασσίτερον |
| νικήσαντα δέ , εἰ μὲν ἐχθρὸς εἶ τῆς πατρίδος , κἀμὲ ἡγεῖσθαι πολέμιον , ἃ ἔδοξα συνοίσειν αὐτῇ , βουληθέντα | ||
| Παναίτιος : ὅς ῥ ' ἐτέλεσσε καὶ ψυχὴν θνητήν , κἀμὲ νόθον † τελέσαι . Θεωρίαν ἀπάξειν . θεωρίαν ἀπάξειν |
| ; Ὦ θεῶν μαντεύματα , ἵν ' ἐστέ ; Τοῦτον Οἰδίπους πάλαι τρέμων τὸν ἄνδρ ' ἔφευγε μὴ κτάνοι , | ||
| οὗ Πολύδωρος , οὗ Λάβδακος , οὗ Λάιος , οὗ Οἰδίπους , οὗ Ἐτεοκλῆς καὶ Πολυνείκης : λείπει τὸ ὑπαρχόντων |
| παροξυσμῶν μηδεμίαν ἡμέραν τελείαν διδούσης ἀνάπαυσιν τῇ δυνάμει , κίνδυνον ἀπειλεῖ φθορᾶς . καθ ' ἑκάστην γὰρ ὁ τοιοῦτος εἰσβάλλων | ||
| ἐδόκει Λυδοῖς κήρυξ ἐν μέσῳ βοῶν : βασιλεὺς Κῦρος ὑμῖν ἀπειλεῖ περιβάλλειν ἄτολμον σχῆμα καὶ ψιλῶσαι τῶν Ἄρεος ἔργων , |
| ἀδικίαν , ὡς καὶ Ὅμηρος ἱστορεῖ λέγων : ὅς ποτε δεῦρ ' ἐλθὼν ἕνεχ ' ἵππων Λαομέδοντος : τὸ δὲ | ||
| τῶν ἐπῶν , ἐν οἷς ταῦτά φησιν : ὅς ποτε δεῦρ ' ἐλθὼν ἕνεχ ' ἵππων Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς σὺν |
| τριῶν . ὡς δὲ ἀνελόμενος τὸ ξίφος ὁ Μενέλαος ἔλαθε μεταστρέψας κατὰ τὸ τοῦ σιδήρου μέρος , τὸ μικρὸν ἐκεῖνο | ||
| ήραξε ] [ ] ιου ? [ δακτύλους ] ? μεταστρέψας : [ ] ος τε καὶ ῥύδην [ ] |
| τρισμυρίους . Ἀλέξανδρος δὲ τῷ Ἡρακλεῖ ἔθυσέ τε καὶ πομπὴν ἔστειλε ξὺν τῇ δυνάμει ὡπλισμένῃ : καὶ αἱ νῆες ξυνεπόμπευσαν | ||
| Ἁλιμοῦς ? ἤθεσι , καιρίαν δέ , ἔκ ? τινος ἔστειλε τύχης [ – ˘˘ ] ! σεμνοῖς ὁ γελοῖος |