| πατέρων καὶ μητέρων τυχόντες οἵας ἀνδράσι τοιούτοις ἔπρεπε συνοικεῖν οὐχ ἕξετε πρὸς τὰς νύμφας μεγαλαυχεῖν . τὴν μὲν γὰρ ἤνεγκαν | ||
| τῶν ἁμαρτημάτων ἀπογενόμενοι τῆς ἀφ ' ἡμῶν αἰτίας τὸ ἴσον ἕξετε , πάλαι δὲ κοινώσαντας τὴν δύναμιν κοινὰ καὶ τὰ |
| καὶ βεβαιώσομεν καὶ μάρτυρα τὸν θεὸν τῶνδε ποιούμεθα . καὶ ἔχετε καὶ ἕξετε , ἃ εἰλήφατε : καὶ οὐ μή | ||
| τε καὶ τῶν πατέρων ἄξιοι καὶ τῆς ἀρχῆς , ἣν ἔχετε , συμπάσης τῆς Βοιωτίας , καὶ δείξατε τοῖς Πλαταιεῦσιν |
| τῶν Ὀλυνθίων , ὑμεῖς ἐκεῖ πολεμήσετε καὶ τὴν ἐκείνου κακῶς ποιήσετε , τὴν ὑπάρχουσαν καὶ τὴν οἰκείαν ταύτην ἀδεῶς καρπούμενοι | ||
| τῶν Ὀλυνθίων , ὑμεῖς ἐκεῖ πολεμήσετε καὶ τὴν ἐκείνου κακῶς ποιήσετε „ καὶ ἑξῆς . τὰ δὲ ἀπὸ τοῦ ἐκβησομένου |
| . εἰ ταῦτα παρ ' ὑμῶν ἐγίγνετο , πολλοὺς ἂν εἴχετε τοὺς βοῶντας , τοὺς λέγοντας , τοὺς διδάσκοντας , | ||
| ὑμεῖς μέν , ὦ Ἀθηναῖοι , τὰς ἐλπίδας τῆς σωτηρίας εἴχετε ἐν τῷ τὸν στρατηγὸν ὑμῶν ἐκπλεύσαντα ταχέως τῶν ἐπικαίρων |
| συγχωρεῖτε κηρύττεσθαι , τὸ δὲ καθαρὰν πολεμίων τὴν Ἀττικὴν οὐ ζητεῖτε τοῖς γεγενημένοις συνάπτεσθαι : μηδεὶς , ὦ ἄνδρες δικασταὶ | ||
| φωνὴν δὲ βάρβαρον οὐ δοκιμάζετε ; αὐλούντων καὶ ᾀδόντων φωνὰς ζητεῖτε ἐμμελεῖς , καὶ ποιητῶν ἔμμετρα ποιούντων ἐπιλαμβάνεσθε , εἰ |
| ὅτι γῆ πάντων μήτηρ καὶ πατρὶς κοινὴ πάντων , ἄριστα ὑμεῖς ἀπεδείξατε . νῦν γοῦν ἔξεστι καὶ Ἕλληνι καὶ βαρβάρῳ | ||
| ταῖς μελλούσαις ἐλπίσιν , ὧν διαμάρτοιεν , καὶ μετάσχοιεν ὧν ὑμεῖς οἱ τὰ βέλτιστα βουλόμενοι τοὺς θεοὺς αἰτεῖτε , μὴ |
| οὐδ ' ὁ καιρὸς παιδευόντων , ἀλλὰ παιζόντων εἰ μὲν βούλεσθε ὁ τῶν Διονυσίων , εἰ δὲ βούλεσθε , ὁ | ||
| οὗτοι ἡμᾶς οὓς ἀκούομεν ὑμῖν πολεμίους εἶναι . εἰ οὖν βούλεσθε , ἔξεστιν ὑμῖν ἡμᾶς λαβεῖν ξυμμάχους καὶ τιμωρήσασθαι εἴ |
| ἀνδράποδον ἡγήσαισθε εἶναι τὸν λέγοντα . νῦν τοίνυν αὐτὸ τοῦτο ποιεῖτε : ὅσου γὰρ ἀν - δριὰς γένοιτ ' ἄν | ||
| ἀκούσαντας ὑμᾶς τούτου ἀπαλλάττεσθαι προσήκει . νῦν δ ' οὐ ποιεῖτε τοῦτο , ἀλλὰ βούλεσθε πολλῶν συμβουλευόντων ἀκούειν . οὐ |
| : αἱ γὰρ ἁμαρτίαι ὑμῶν κατεβάρησαν , καὶ εἰ μὴ πεπόνθατε ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος κυρίου , διὰ τὰς ἁμαρτίας ὑμῶν | ||
| εἰ δ ' ἀκόντων ὑμῶν ἐκεῖνος ἐκράτει , τί δεινὸν πεπόνθατε λαβόντος ἐμοῦ καὶ τὸν τόπον τοῖς πλέουσιν ἀσφαλῆ παρέχοντος |
| ἢ λόγῳ . . . : τουτέστι , καὶ οὐχ ἡγεῖσθε τοῦτο , ὅτι , ἄν τε λόγῳ παραχθέντες ὑπ | ||
| ὑμᾶς , τόθ ' ὑμεῖς τοὺς νόμους ἔχοντά με πλησίον ἡγεῖσθε παρεστάναι [ καὶ τὸν ὅρκον ὃν ὀμωμόκατε ] , |
| αὐτὸς ἐν ὑμῖν , ἂν τὰ δίκαια καὶ τὰ προσήκοντα ποιῆτε , ἀπολεῖσθαι , ὅμως ἐμιμήσατο τοῦτο τἀδίκημα , καὶ | ||
| Ἀλειπτρίᾳφέρεται τὸ δρᾶμα καὶ ὡς Ἀλέξιδος : ἐὰν δὲ τοὐργαστήριον ποιῆτε περιβόητον , κατασκεδῶ , νὴ τὴν φίλην Δήμητρα , |
| αὐτὸν τὴν κοινὴν τάξιν ; Ὦ Ἀθηναῖοι , παρὰ τί οἴεσθε τὰς πόλεις τοτὲ μὲν εὖ τοτὲ δὲ φαύλως πράττειν | ||
| τοὺς Ὀτρυνέας , ὄντα ἐξ ἑτέρου δήμου , τοῦτον οὐκ οἴεσθε τοῦ κλήρου παρὰ τοὺς νόμους ἀμφισβητεῖν ; ἢ τὸν |
| μὲν ἥδεσθε τῶν λόγων καὶ κατέχεσθε κηλούμενοι καὶ τοὺς υἱεῖς ἀξιοῦτε μανθάνειν ἀρξαμένους ἀπὸ τῆς μήνιδος τῆς Ἀχιλλέως , ὡς | ||
| Ὅμηρος εὐθὺς ἐκ παίδων . ὑμεῖς δὲ τῷ πεπαιδεῦσθαι μὲν ἀξιοῦτε τιμᾶσθαι καὶ παίδευσιν καλεῖτε τὰ ἔπη , περὶ δὲ |
| ὀλιγαρχία δ ' ἐκ τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν συνεστηκυῖα , ᾗ χρῆσθε καὶ ὑμεῖς νυνί , ὅταν πλούτῳ καὶ ἑταιρίαις ἐπαρθεῖσα | ||
| μείζων ἡ ὑμετέρα τῆς ἐμῆς , οἵ γε οἰκίᾳ μὲν χρῆσθε γῇ τε καὶ οὐρανῷ , κλῖναι δ ' ὑμῖν |
| τῆς ἰδίας ἕνεκα ῥᾳθυμίας τοὺς ἄλλους πάντας Ἕλληνας εἰς δουλείαν προέσθαι , καὶ ἔγωγ ' αὐτὸς μὲν τεθνάναι μᾶλλον ἂν | ||
| μήτε ὁσίαν μήτε σπονδὰς ἐθέλειν αἰσχυνθῆναι : καὶ τότε μὲν προέσθαι τὴν σαυτοῦ γνωρίμην , ἵνα σωθῇ τὰ τῶν Ἀχαιῶν |
| , τούτοις ὑμεῖς ἐναντία ψηφιεῖσθε ; πάντων ἄρ ' ἀνθρώπων ἔσεσθε ἀγνωμονέστατοι , καὶ ἐλαχίστους ἕξετε τοὺς ὑπὲρ ὑμῶν αὐτῶν | ||
| ἀμφοτέροις ἐστὶ τοῦτο . ὥσθ ' οἷς μετὰ τῶν ἑτέρων ἔσεσθε δικαίως , τούτοις τοὺς ἑτέρους παριδόντες ἁμαρτά - νειν |
| εὑρίσκω ἅμα μὲν κῦδος ἡμῖν προσγινόμενον χώραν τε ἧς νῦν κεκτήμεθα οὐκ ἐλάσσονα οὐδὲ φλαυροτέραν παμφορωτέραν τε , ἅμα δὲ | ||
| ἀλλὰ τῶν ἐν τῇ Σικελίᾳ ἀγαθῶν ἐφιέμενοι , ἃ κοινῇ κεκτήμεθα . ἐδήλωσαν δὲ νῦν ἐν τῇ τοῦ Χαλκιδικοῦ γένους |
| τοὺς ἄλλους ταῦτα παθόντες . πάλιν οὖν συνελευσόμεθα Ἀθήναζε οἱ ἀναξίως ἀνασεσοβημένοι ὡς τὸ πρόσθεν . Ἄγοντες τὴν ἔτειον ἑορτὴν | ||
| . εὐθὺ δὲ καὶ τῶν Συρακοσίων οἱ πλεῖστοι μετεμελήθησαν , ἀναξίως τῆς ἰδίας ἀρετῆς ὁρῶντες πεφυγαδευμένον τὸν Ἑρμοκράτην . διὸ |
| Ξάνθος σὺν τοῖς φίλοις αὐτοῦ λουσάμενος λέγει ” ἄνδρες , δύνασθε πρὸς ἐμὲ εὐτελῶς ἀριστῆσαι ; πρὸς φακὸν γὰρ ἡμῖν | ||
| θεοῦ : τὴν δὲ ἰδίαν πολυτέλειαν πράσσετε , ἐν ᾗ δύνασθε χαρῆναι : καὶ μὴ παραχαράσσετε μηδὲ τοῦ ἀλλοτρίου ἅψησθε |
| τῶν δημοτικῶν ἠξίουν βοηθεῖν , οὓς ὑμεῖς ἱεροὺς καὶ ἀσύλους ἐποιήσατε τῷ νόμῳ , τί οὐ πεπόνθασι τῶν δεινῶν ; | ||
| δι ' ἑτέρους : τοὺς Ἀθηναίους . εἵλεσθε : προτιμοτέρους ἐποιήσατε εἰς τὸ ξυμμαχεῖν αὐτοῖς . μέχρι τοῦ δεῦρο : |
| Καὶ γὰρ ταύτην τὸν ἑαυτῇ πρόσφορον τρόπον τῆς θρησκείας ἐκλέγεσθαι ἀξιῶ , ἄυλον μὲν τὴν ἀύλως συμμιγνυμένην καὶ ταῖς ἀσωμάτοις | ||
| μὲν καὶ αὐτός , ὦ Πρωταγόρα τε καὶ Σώκρατες , ἀξιῶ ὑμᾶς συγχωρεῖν καὶ ἀλλήλοις περὶ τῶν λόγων ἀμφισβητεῖν μέν |
| ' ἐπειδὴ τοὺς γέροντας οὐκ ἐᾶθ ' ὕπνου τυχεῖν , ψηφίσασθε χωρὶς εἶναι τὰς γραφάς , ὅπως ἂν ᾖ τῷ | ||
| . Ἑκατέρῳ οὖν ἡμῶν , ἐξ ὧν ἀντωμόσαμεν σκεψάμενοι , ψηφίσασθε . Κλέων μὲν γάρ φησι τὸν ὑὸν τὸν ἑαυτοῦ |
| ἠρώτων τοὺς ναύταςἀνεπλέομεν γὰρ ἔτιἈλλ ' οἵ γε κύκνοι πηνίκα ὑμῖν τὸ λιγυρὸν ἐκεῖνο ᾄδουσιν ἐφεστῶτες τῷ ποταμῷ ἔνθεν καὶ | ||
| πάντων ἀντίρροπος , Ἠπιόνης δὴ παῖδες ἐπώνυμοι : οὐδ ' ὑμῖν θᾶκοι χωρὶς ἀλλήλων οὐδὲ διεσκηνώσατε . ὦ κάλλιστος μὲν |
| ὡς , ἢν ὑμῖν δοκῇ , Κορύλαν καὶ Παφλαγόνας ξυμμάχους ποιήσεσθε ἐφ ' ἡμᾶς , ἡμεῖς δέ , ἢν μὲν | ||
| ὅταν οὖν προβαλλόμενοι τὴν δαπάνην καὶ τὸ δεῖν ἀναλίσκειν εἰ ποιήσεσθε ἑτέρους ἀνδριάντας , ἀξιῶσι παραπέμπειν τὸ πρᾶγμα , δῆλον |
| χάριν πνεύματος ἀγαθοῦ ἀγαπᾷ κατὰ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ . Ἐὰν ἔχητε ἀγαθὴν διάνοιαν , τέκνα , καὶ οἱ πονηροὶ ἄνθρωποι | ||
| ἐφ ' Ἱερὸν παρέπεμψα τῷ δήμῳ τὸν σῖτον , ἵνα ἔχητε ἄφθονον ὠνεῖσθαι καὶ μηδὲν ὑμῖν τὸ κατ ' ἐμὲ |
| καὶ ἄλλοι λέγουσι . τὰ δὲ ἔτι λοιπὰ τῆς θήρας ἀκούσεσθε ἄλλων . Θύννων δὲ ἄρα ᾑρημένων τῇ θήρᾳ τῇ | ||
| νὴ τὸν Δία καὶ τοὺς θεούς , εἰ καὶ χαλεπῶς ἀκούσεσθε , οὐ δοκεῖ τὰ τοιαῦτα εἶναι τῶν ἐνδεῶς πραττόντων |
| τῶν ἐκεῖ πραγμάτων ἐπιλείπεται : πέμποντες δὲ τὴν βοήθειαν οὐχ ἁμαρτήσεσθε δυοῖν θατέρου : ἢ γὰρ ἕξετε , ὡς ἐγὼ | ||
| ὑμετέρᾳ σωτηρίᾳ μόνῃ , ἐμῇ δὲ δυστυχίᾳ χάριν ἐπιστάμενοι οὐχ ἁμαρτήσεσθε , ὅτι ὥσπερ μεγάλου καὶ πίονος θρέμματος καὶ ἀγρεύματος |
| εἰς ταπεινοὺς καὶ ἀναξίους καταβαλεῖτε οὔτε δυναστείας ἀδίκους ἑαυτοῖς κατασκευάζεσθαι δόξετε μηδεμιᾶς ἀρχῆς μεταδιδόντες τοῖς δημοτικοῖς . Ἐπαινεσάντων δ ' | ||
| τις ὑμῶν τοῦτο ἀφέληται , ποίας πόλεως καὶ τῆς βραχυτάτης δόξετε ἀμείνους ; νῦν γάρ , ἐὰν διενεχθῆτε πρός τινα |
| ἐς τὴν ξυμφορὰν ὡς ἐκ τῶν παρόντων κόσμον μάλιστα μέλλῃ οἴσειν . τοὺς δὲ λόγους μακροτέρους οὐ παρὰ τὸ εἰωθὸς | ||
| εἱλόμην ταῦτα , ἃ ἐμοὶ μὲν λύπας ἐπὶ χρόνον πλεῖστον οἴσειν ἔμελλεν , ὑμῖν δὲ ταχίστην τοῦ παρόντος τότε κακοῦ |
| , καὶ ζητήσατε ὑψωθῆναι ὑπὲρ αὐτούς , ἀλλ ' οὐ δυνήσεσθε . Ὁ γὰρ Θεὸς ποιήσει τὴν ἐκδίκησιν αὐτῶν , | ||
| παραδραμεῖν τὰ φαινόμενα καὶ νομιζόμενα γῆς [ ὄντα ] ἀγαθὰ δυνήσεσθε ; καὶ οὐδὲν ἄρα τὴν εἰς τὸ πρόσω ὑμῶν |
| ἐτῶν ; εἶτα τῶν μὲν γυναικῶν τὰς ὑποβαλλομένας παιδία πονηρὰς κρίνετε καὶ δεινόν τι ποιεῖν ἡγεῖσθε καταψευδομένας : αὐτοὶ δὲ | ||
| , τάχα ἄν τις εἴποι , τοῦτ ' ἄξιον ἐπαίνου κρίνετε ; τίς δὲ οὐκ ἄν τι λέγοντι καὶ ὑπισχνουμένῳ |
| καὶ μάχεσθαι . ἀπορουμένου δὲ τοῦ βασιλέως καὶ νομίζοντος μηδένα τολμήσειν ἔτι μάχεσθαι , ἧκε πρὸς αὐτὸν Τραχίνιός τις τῶν | ||
| τὸ πεδίον . Ἀμομφάρετος δὲ ἀρχήν γε οὐδαμὰ δοκέων Παυσανίην τολμήσειν σφέας ἀπολιπεῖν περιείχετο αὐτοῦ μένοντας μὴ ἐκλιπεῖν τὴν τάξιν |
| πείσειν , τὰ δυνατὰ δ ' ἐξ ὧν ἑκάτεροι ἀληθῶς φρονοῦμεν διαπράσσεσθαι , ἐπισταμένους πρὸς εἰδότας ὅτι δίκαια μὲν ἐν | ||
| . Εὐφρόνη . ἡ νὺξ , καθ ' ἣν εὖ φρονοῦμεν , τῆς διανοίας σχολαζούσης . Ἑσπέρα . παρὰ τὸ |
| αὐτοὶ τηλικαῦτα καὶ τοιαῦτα περιεργασάμενοι βοήθειαν αἰτήσουσιν , οὐ δίκην ὑφέξουσι . νὴ Δί ' ἀλλ ' ἤδη δεδώκασιν αὐτάρκη | ||
| : ἢ γὰρ οὐχ ὑπομενοῦσιν ὑμᾶς ἐπιόντας ὁμοθυμαδὸν ἢ δίκας ὑφέξουσι τῆς τόλμης ἀξίας : ἐνθυμήθητε γάρ , ὅτι Οὐολοῦσκοι |
| τιμωρίας οὐχ εὑρίσκεται ἐν αὐτῷ δυνατὸν ὂν ἅμα γίγνεσθαι . Ὑμεῖς δὲ γνόντες ἀμείνω τάδε εἶναι καὶ μήτε οἴκτῳ πλέον | ||
| , μηδέ σε κινησάτω τις , ἀλλὰ προσπεσὼν ἔχου . Ὑμεῖς τε μὴ γυναῖκες ἀντ ' ἀνδρῶν πέλας παρέστατ ' |
| τὴν Ἑλλάδα διάλεκτον τοιόσδε : Ὁσίῳ πόλεως νόμῳ γυναῖκες γαμεταὶ δεδώκατέ με . οἷα δὲ φιλεῖ γίνεσθαι περὶ τὰς παραδόξους | ||
| δὲ τοῦ λέγειν ὅτι θαυμάζω ὑμᾶς ὅτι κἂν γοῦν νῦν δεδώκατέ μοι παρρησίαν προτρέπει αὐτοὺς τοῦτο ποιεῖν . καὶ ταῖς |
| τοίνυν ὑμᾶς ἐροίμην ἐπὶ τούτοις ἅπασι , κατὰ ποίους νόμους ὀμωμοκότες δικάζετε , πότερα κατὰ τοὺς τῆς πόλεως ἢ καθ | ||
| εἶναι πρὸς τοὺς θεσμοθέτας , ὑμεῖς δὲ ἀπογνοίητε τῆς δίκης ὀμωμοκότες κατὰ τοὺς νόμους ψηφιεῖσθαι . Τοῦ μὲν οὖν δανεῖσαι |
| . πρὶν ] ὅτε τὸ πῦρ κέκλοφας . αὐθαδίσμασιν ] κομπάσμασιν : ἔλεγ ' ὡς δικαίως κέκλοφε . . ἐς | ||
| ἔκρυψεν . ἀλλὰ βορεάσιν [ πνοαῖς ἐκεῖ διεσπαράχθη συμμέτρωι [ κομπάσμασιν πατὴρ ἁμαρτὼν εἰς θεοὺς [ τιμωρίαι . ἐγὼ δ |
| ὑμῖν ἔσται , τῶν δὲ υἱέων οἷς αὐτὰ παραδώσετε οὐδεμίαν ποιεῖσθε ἐπιμέλειαν , ὅπως ἐπιστήσονται χρῆσθαι δικαίως . οὐδέ γε | ||
| , καὶ ἐνθυμηθέντες ὅτι καὶ ὑπὲρ τῶν περιφανῶν ἀδικημάτων συγγνώμην ποιεῖσθε , τοὺς μηδὲν ἀδικήσαντας διὰ τὰς ἔχθρας μὴ περιίδητε |
| τι καὶ ἄλλο βίαιον καὶ ὠμόν , δι ' οὗ ταπεινώσειν ὑπελάμβανον τοὺς Εἵλωτας : ἐκήρυξαν γὰρ ἀπογράφεσθαι τῶν Εἱλώτων | ||
| . ὀλίγων ἐτῶν καθαιρήσειν : ἤγουν δι ' ὀλίγων ἐτῶν ταπεινώσειν . ἐν τῇ νήσῳ : τῇ Σφακτηρίᾳ . αὐτομολούντων |
| γιγνώσκειν ὅτι , ὅσῳ ἂν σπουδαιοτέρους τούτους περὶ Θηβαίους γεγενημένους ἀποδείξωσι , τοσούτῳ πλείονος ὀργῆς αὐτοὶ δικαίως ἂν τυγχάνοιεν , | ||
| ' ἐπιτρέψειν τοῖς ὑπάτοις στρατιὰν καταγράφειν , ἐὰν μὴ πρότερον ἀποδείξωσι τοὺς ὁριστὰς τῆς δημοσίας γῆς καὶ τὸ περὶ τῆς |
| συναγορεύσαντα , τοὺς χρόνους κατατρίψαντα , ἵνα μηδ ' εἰ βούλοισθε δύναισθε ἐξελθεῖν εἰς Φωκέας , καὶ ἄλλα ἐπὶ τῆς | ||
| συμφοράς . ὅθεν δὲ αὐτοῖς ἡ δύναμις τῆς παρασκευῆς εἰ βούλοισθε ἀκούειν , ἔχοιμ ' ἂν λέγειν . Φύεται ἐν |
| ἀπὸ τοῦ προσώπου . δώσομεν ] δέον εἰπεῖν δώσεις εἶπε δώσομεν , οὐχ ὅτι ὡς καὶ αὐτοῦ τοῦ Δημοσθένους κακόν | ||
| , τοῖς δὲ τοὺς λόγους κιβδήλους καὶ παρασήμους ἀπεργαζομένοις παρρησιάζεσθαι δώσομεν , ἢ τοῦτο πρῶτον λέγειν ἐξεῖναι : κἂν μὲν |
| τοῖς μέχρι τοῦδε τοῦ Ἀριστοτέλους ῥητοῖς περὶ τοῦ καθόλου εὖ βεβουλεῦσθαι εἰρημένοις , τὰ δὲ ἑξῆς ἔοικε τῷ ὅρῳ ἐφαρμόζειν | ||
| ἡμῖν ὁ λόγος ἐκεῖνος , ἐν ᾧ σε καλῶς ἔλεγον βεβουλεῦσθαι τῷ παιδεύειν νέους δεδωκότα σεαυτόν . εἴτ ' οὖν |
| λογιζόμενοι τὰς αἰτίας τοῖς οὐδὲν αἰτίοις ἀνατιθέασι , τοὺς αἰτίους ἐλευθεροῦντες ; Εἰσὶ δέ τινες οἳ καὶ διὰ τοὺς μὴ | ||
| κατὰ τὴν Ἑλλάδα πόλεις οὐδεμίαν ἐνδεδειγμένας εὔνοιαν εἰς τοὺς εὐεργέτας ἐλευθεροῦντες τὴν διὰ τῆς πείρας φανεῖσαν βεβαιοτάτην εἰς ἀμοιβὴν χάριτος |
| ἐκ τῶν ἐπιφανῶν οἴκων ὡς πλείστους πελάτας ἔχειν τάς τε προγονικὰς φυλάττουσι διαδοχὰς τῶν πατρωνειῶν καὶ διὰ τῆς ἑαυτῶν ἀρετῆς | ||
| τὰ γὰρ Ἴσθμια νικήσας εὐμηχανίας πεποίηκας τῷ ὕμνῳ ἀνυμνεῖν τὰς προγονικὰς ὑμῶν ἀρετάς . αἷσι Κλεωνυμίδαι : Κλεωνυμίδας κέκληκε τοὺς |
| ἄλλης ἀρχῆς τὸ , ἢν ἐξῆν , λέγοντες , καὶ σκοπεῖτε ἔξωθεν λαμβάνοντες οὐκ ὀρθῶς οἴονται . 〛 ἐξῇ : | ||
| οὕτως ? ἐμφερὴς ὅδ ' ἐστίν . εἶα δή , σκοπεῖτε δῶμα ? Ποντίου Σεισίχθονος [ , κἀπιπασσάλευ ' ἕκαστος |
| Σὺ ὦν ἐμοί νῦν [ τε ] συμβούλευσον ὁκότερα ποιέων ἐπιτύχω εὖ βουλευσάμενος . Ὁ μὲν ταῦτα συνεβουλεύετο , ἡ | ||
| ἐνεργοῦσιν . Οὐκ οἶδα , φησί , ποίαν εἰπὼν βουλὴν ἐπιτύχω : κἂν γὰρ βουλεύσωμαι πρᾶξαι οὐ δύναμαι . ἀνήνυτος |
| ὀλιγαρχία δὶς κατέστη . ὥστε οὐκ ἄξιον τούτοις πολλάκις χρῆσθαι συμβούλοις , οἷς οὐδὲ ἅπαξ ἐλυσιτέλησε πειθομένοις . σκέψασθαι δὲ | ||
| ὡς ἓν δυνατοὶ φράζειν ἐσόμεθα ; οὔκουν ἐάν γε ἡμῖν συμβούλοις πειθώμεθα , ἄλλως δέ πως μηχανησόμεθα ἐν τῇ πόλει |
| ὀλίγον εὐπορώτεροι ʃ ὑπερφέρετε τῶν ἄλλων . ἃ τῇ ἀπορίᾳ ἐκτήθη : ὑπ ' ἀπορίας κινηθέντες ἐκτησάμεθα . θαρσοῦντες : | ||
| δύο καὶ δὴ καὶ ἀδελφῷ : καὶ τὸ ἔθνος πᾶν ἐκτήθη . Ἐγένετο δὲ τὸ ἔργον ἡμέραις τριάκοντα , ἔφθασέ |
| ' οἰκεῖα ἀγαθὰ μὴ θησαυροφυλακοῦντες , ἀλλ ' εἰς μέσον προφέροντες καθάπερ συγγενέσι καὶ ἐκ φύσεως ἀδελφοῖς τοῖς πανταχοῦ πᾶσιν | ||
| ταῖς ἑαυτῶν ψυχαῖς ἐναποθλίψαντες τὸ κλαπὲν οἱ φῶρες οὐκ ἐρυθριῶσι προφέροντες ὡς ἴδιον . Οὗ χάριν φρυαττόμενοι τῆς κυρίας , |
| . Καὶ εἶπεν ἂν ἐπεγγελάσασα τὸ σαρδόνιον : ὅτι ὑμεῖς ὄψεσθε : δώσω γὰρ ὑμῖν , ὃ ποθεῖτε ἐκ τοῦ | ||
| καθάπερ ἔν τινι πίνακι τὰ τῶν πατέρων ἀνιστοροῦσι γνωρίσματα . ὄψεσθε μὲν τὸ τῆς ἐλαίας ἔρνος , θεοῦ τῆς ὡπλισμένης |
| τὸ ἐπιχείρημα ὅτι ἀλλ ' ἐὰν παρασκευαζώμεθα , οὐδὲν ἧττον δόξομεν αἱρεῖσθαι πόλεμον , ἐξ οὗ συνάγεται τὸ δεινόν , | ||
| εἰκότως , εἰ γὰρ ἀκόλουθα λέγομεν , συνειδέναι τοῖς πεποιηκόσι δόξομεν , οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ τρισαριστέως , οὗπερ εἰκόνα |
| ἀγρεύειν ἀσεβὲς νομιστέον , καὶ οὐκ ἄν τις τοῦτο θαρσήσας ὁσίως θύσειεν ἢ βωμῷ παρασταίη , ἀλλ ' ἐξάγιστος ὁ | ||
| κατασχόντας : ταύτῃ τε οὐ βιάζεσθαι δόξουσιν , ἀλλ ' ὁσίως ἐπιστρατεύειν , ὡς οὐδέν τι ὀθνεῖον μαστεύσοντες , ἀλλὰ |
| καὶ δάκνομαι τῷ ῥήματι τὴν ψυχὴν ἀναμνήσας τε ἐμαυτὸν τῆς ὑμετέρας ἐν τῷ πρόσθεν εὐνοίας οὕτω δὴ ἐπηγγειλάμην καὶ πρὸς | ||
| αὑτοῦ . εἶτ ' ἔχων τούτους ἦγ ' ἐπὶ τὰς ὑμετέρας οἰκίας , καὶ σύ , ὦ Τιμόκρατες , συνηκολούθεις |
| μεταγνῶναι προσήκει . οὐ γὰρ ὑπ ' ἀνάγκης ἀλλ ' ἑκόντες , ὡς ἂν ἄριστα περὶ τῶν οἰκείων βουλεύσαιντο , | ||
| ἑξῆς τῇ φύσει . Μήτε θεοῖς μεμπτέον : οὐδὲν γὰρ ἑκόντες ἢ ἄκοντες ἁμαρτάνουσι : μήτε ἀνθρώποις : οὐδὲν γὰρ |
| : οὐδὲ γὰρ ἐπὶ βλάβῃ τῶν κληρονόμων εἴποιεν ἂν αὐτοὶ διαθέσθαι τὸν πατέρα . Μαρκελλίνου . Ζητητέον διὰ τί μὴ | ||
| ἀφορμῆς πολλὰ ” ἂν καὶ καλὰ κακῶς διαθεῖτο . “ διαθέσθαι ἀντὶ τοῦ συνθέσθαι Ὑπερείδης κατὰ Δημοσθένους . Διάληξις : |
| βλάβη δὲ οὐδεμία καὶ πρὸς μεμνημένους ἐλθεῖν τοιαύτην ἐπιστολήν . δέχεσθε τοίνυν τὴν ἐπιστολὴν καὶ οἷς πράττετε τιμᾶτε καὶ Ῥωμύλον | ||
| εὔφρων τάνδε πόλιν φύλασς ' εὐαίωνι σὺν ὄλβῳ . Ἀλλὰ δέχεσθε Βακχιάσταν [ - ] [ ? ] Διόνυσον [ |
| τῇ οὐσίᾳ , ὅτι τὸ πρὸς σῶμα αὐτῆς πάθος ἤδη δεδωκότες ἦμεν ποιῷ : ἄνευ δὲ τοῦ πάθους καὶ τοῦ | ||
| τὴν δίκην ἡμᾶς ; δῆλον γὰρ ὅτι Θηβαίοις μὲν ἂν δεδωκότες εἶεν , ἡμῖν δ ' ὀφείλουσιν . οὐκοῦν εἰ |
| ἐς θαῦμα : οἱ γὰρ ἰκτῖνες πεφυκότες ἁρπάζειν μάλιστα ὀρνίθων ἀδικοῦσιν οὐδὲν ἐν Ὀλυμπίᾳ τοὺς θύοντας : ἢν δὲ ἁρπάσῃ | ||
| τε οὖσιν αὐτοῦ καὶ στρατιώταις ποτὲ γενομένοις καὶ οὐδὲ νῦν ἀδικοῦσιν οὐδὲ πολεμήσασιν ἄνευ καλῆς αἰτίας οὐδὲ ἡσσημένοις πολέμῳ μᾶλλον |
| νομίζω κατὰ τῆς πόλεως καὶ βούλομαι , κἀκεῖνο δ ' ὑπολαμβάνω σωφρόνων ἀνθρώπων ἔργον εἶναι , ἴσην πρόνοιαν τῶν αὑτοῖς | ||
| γὰρ ἄπιστον καὶ θεοῖς ἐχθρόν , οὐ μόνον ἀνθρώποις , ὑπολαμβάνω τὸν τῶν γονέων ἀμελοῦντα . ἀλλὰ νὴ Δί ' |
| παύσω τοῦτο γιγνόμενον . νῦν μὲν γὰρ κακῶς αἱ δίκαι δικάζονται . ἀμπεχόμενοι γάρ , “ ἔφη , ” οἱ | ||
| αὐτοὶ τὴν αἱμασιὰν προαγαγόντες καὶ τὴν ὁδὸν ἀνακεχωκότες ἑτέροις βλάβης δικάζονται , καὶ ταῦτα χιλίων δραχμῶν ἀτίμητον , οἵ γ |
| εἴσεσθε . Ἃ γάρ μοι αὐτοὶ γνόντες τε καὶ ὑποσχόμενοι ἔδοτε , ὕστερον δὲ ἑτέροις πειθόμενοι ἀφείλεσθε , ταῦθ ' | ||
| , ὃ καὶ πυθομένους ὑμᾶς ἀγαπήσειν οἴομαι . ἃ γὰρ ἔδοτε τοῖς ἡμετέροις ἐχθροῖς ἐν ἔτεσι δύο , ταῦτα λαβεῖν |
| πόλιόν φασιν , ἀπήμονα φυλάττειν καὶ τοῦτον παρὰ τῆς πείρας ἐσχήκαμεν . Ἔστι δὲ δυσῶδες τοῦτο καὶ φορτικὸν τοῖς ἑρπετοῖς | ||
| κακῶν ὁπόσα ἔξεστί σοι καὶ δεῖξον ἡμῖν ὡς οὐδὲν ἔλαττον ἐσχήκαμεν ἢ εἰ γράφειν εἴχομεν τῷ τῆς γνώσεως κυρίῳ . |
| , ἀπὸ σοῦ ; ὑμεῖς , ὑμῶν , ὑμῖν , ὑμᾶς , ὦ ὑμεῖς , ἀφ ' ὑμῶν . . | ||
| διετρέπεσθε τῶν ἡγεμόνων εἰσιόντων , οἱ δὲ ἀηδῶς ἔχοντες πρὸς ὑμᾶς ἐπέχαιρον καὶ ἐγέλων : ὅπου μηδὲ τοῖς χαλκεῦσιν ἐξῆν |
| αὐτῶν . Καὶ ὅσα μὲν λόγῳ εἶπον ἕκαστοι ἢ μέλλοντες πολεμήσειν ἢ ἐν αὐτῷ ἤδη ὄντες , χαλεπὸν τὴν ἀκρίβειαν | ||
| Πομπήιος Τιτίῳ μὲν ἀχαριστίας ὠργίζετο , τὸν πόλεμον τόνδε ὑποδεξαμέμῳ πολεμήσειν πρὸς αὐτόν : ἁλόντα γὰρ αὐτὸν αἰχμάλωτον περισεσώκει . |
| δὲ περὶ αὐτὸν ὄντας ἑταίρους καὶ τοὺς τῶν ξένων ἡγεμόνας εὑρήσετε δόξαν μὲν ἔχοντας ἐπ ' ἀνδρείᾳ , περιδεῶς δὲ | ||
| πρύμνης εἰς πρῷραν ; οὕτως οὖν οὐδὲ ὑμεῖς μηχανὴν σωτηρίας εὑρήσετε περιιοῦσαι καὶ ἐλθοῦσαι ὡδί , καταλείψασαι τὰ οἰκεῖα οἰκήματα |
| ' , οἷς ἐστιν ἀμφότερα ταῦτα παρὰ πάντων ὁμολογούμενα , ἀξιώσετε μόνους ἀκλήρους ποιῆσαι τῶν ἐκείνου . Καὶ εἰ μὲν | ||
| ἁμαρτάνετε . εἰ γὰρ τοιοῦτοι ἔσεσθε κἂν ὀργισθῆτέ τῳ τηλικαύτην ἀξιώσετε τιμωρίαν λαμβάνειν , ὥστ ' εὐθὺς μετὰ τῶν παίδων |
| καὶ τοῖς πρεσβυτέροις μηδὲν ἀντιλέγειν : οὕτω γὰρ εἰκότως ὕστερον ἀξιώσειν μηδὲ αὐτοῖς τοὺς νεωτέρους ἀντιδικεῖν . διὰ δὲ τὰς | ||
| ἐλπίσιν δὲ βόσκομαι ἄχη τέκνου κλύουσαν ἐς πόλιν γόους οὐκ ἀξιώσειν , ἀλλ ' ὑπὸ στέγης ἔσω δμωαῖς προθήσειν πένθος |
| . ” κατωμαδόν κατὰ τῶν ὤμων . κατηφόνες κατηφείας ἄξια πράττοντες , παρὰ τὸ φῶ , οὗ παραγωγὸν φάω . | ||
| ἀλλὰ δικαιοσύνην καὶ σωφροσύνην . Φαίνεται . Δικαίως μὲν γὰρ πράττοντες καὶ σωφρόνως σύ τε καὶ ἡ πόλις θεοφιλῶς πράξετε |
| , εὐτυχὴς δ ' ἴσως ” . Γ λείπω ] ἀφίημι . Γ Ἑλλάνιε Ζεῦ : Ἑλλάνιος Ζεὺς ἀπὸ τοῦ | ||
| διασύρειν τὸ τῆς ἀριστείας κατόρθωμα , σιωπῶ τὰ λοιπὰ , ἀφίημι τοῦτον μόνον ὡς ἀληθῶς τῆς ἐλευθερίας προστάτην : τί |
| τοὺς ἀληθινούς , καὶ διαστρέφοντες τὴν αἰώνιον διαθήκην , καὶ λογιζόμενοι ἑαυτοὺς ἀναμαρτήτους : ἐν τῇ γῇ καταποθήσονται . τότε | ||
| τείχη ἐξελθόντες , ἡσύχαζον δὲ καὶ αὐτοὶ μὴ ἐπιόντων , λογιζόμενοι καὶ οἱ ἐκείνων στρατηγοὶ μὴ ἀντίπαλον εἶναι σφίσι τὸν |
| τῶν ἀριστέων περὶ τῆς συμμαχίας καὶ τὴν διάταξιν τῶν ἀγώνων ἐπιτρεψάντων Ἡρακλεῖ , φασὶ τοῦτον [ τὸν ] τόπον προκρῖναι | ||
| Πορσίνας εἰς ἐκκλησίαν τοὺς Τυρρηνοὺς συνεκάλει καὶ διεξελθών , ὡς ἐπιτρεψάντων αὐτῷ [ δίκας ] Ῥωμαίων δικάσαι περὶ ὧν ἐνεκαλοῦντο |
| ἢ τῆς ἐνστάσεως ἀπάξειν ἡμᾶς τοῦ βίου ἢ πικροὺς καὶ ἀπαραιτήτους τῇ τῶν αἰτιῶν ὑπερβολῇ τοὺς ἄρχοντας παρασκευάσειν , πρὸς | ||
| ἥλιον ἐναυγάζεσθε μήτε τὰς ἀνθρώπων τῶν ἀμεινόνων ἀπειλὰς μήτε τὰς ἀπαραιτήτους ἐκ θεοῦ δίκας τοῖς οὕτως ἀνοσιουργοῖς ἀπαντωμένας καταδείσαντες , |
| δὲ τὴν διάταξιν ἔσχηκεν , ὥστε | παρὰ τρόπον ἄλλοις ἐπιτρέψαντες φιλοσοφεῖν αὐτοῖς τὸν περὶ παιδοτροφίας λόγον ἐνθάδε τελειοῦμεν . | ||
| ἐνεργούμενα . παραβεβλημένοι : πρόβλημα αὐτοὺς καὶ ἔρυμα ἔχοντες ʃ ἐπιτρέψαντες παραβόλως . κατὰ πόλεις : τὰς συμμαχίδας . τὴν |
| ὄντι ἐνόμιζον τῆς Ἑλλάδος τὸ γεγονός , οἱ δέ τινες ἤλπιζον ὠφεληθήσεσθαι ἀπὸ τῆς στρατείας : δόξα γὰρ ἦν τῶν | ||
| μοι βραχύς ἐστι παντελῶς , οὔτε ἡπτόμην οὐδενὸς μείζονος οὔτε ἤλπιζον , μόνον δὲ τὴν διάνοιαν οὐκ ἐδυνάμην τὴν ἐμαυτοῦ |
| δ ' οὑτωσὶ , τίνας μάλιστ ' εἰκὸς ἐξωνεῖσθαι τὰς κακηγορίας ; ἆρ ' οὐ τοὺς τὰ τοιαῦτα συνειδότας ἑαυτοῖς | ||
| , ὅπως μὴ μείζους γίγνωνται , προείδοντο , οἷον εἰσὶ κακηγορίας δίκαι : φασὶ τοίνυν ταύτας διὰ τοῦτο γίγνεσθαι , |
| . . Ὅτι μὲν οὖν ἀφείθην ὑπὸ τῶν ταμιῶν , ἐπίστασθε : προσήκειν δὲ ἡγούμενος καὶ διὰ ταύτην τὴν ἀπόδειξιν | ||
| μνησθῆναι , οὐδὲν δὲ δεῖ πολλῶν λόγων : σχεδὸν γὰρ ἐπίστασθε ἅπαντες ὅτι ἀληθῆ λέγω . ὅμως δὲ μάρτυρας αὐτῶν |
| ἡμεῖς μὲν ταῦτα ‖ ὑπὸ τῶν φίλων καὶ τῶν ἐχθρῶν παθόντες εἴχομεν ἡσυχίαν . Τούτων δ ' ὑμῖν μάρτυρας παρέξομαι | ||
| νομίζετε , ταῦτ ' αὐτοὶ δημοσίᾳ μοι δοκεῖτ ' ἀναμένειν παθόντες αἰσθέσθαι . Οὐδεὶς πώποτ ' ἴσως ὑμῶν ἐζήτησεν , |
| δὲ θάτερα νενίκηκε , κἀνταῦθά τι προσέστω τάχους . Ὅσα κατηγόρησα τῆς ὁδοῦ , καὶ γὰρ ἦν χαλεπή , τοσαῦτα | ||
| ' ἐγὼ πάντα τἀληθῆ πρὸς τὴν βουλὴν ἀπήγγειλα , καὶ κατηγόρησα τούτων , καὶ ἀνηριθμησάμην ἀπὸ τῶν πρώτων ἐλπίδων ἐκείνων |
| Ἑρμοῦ δὲ εὐνοίᾳ καὶ Μουσῶν ἀπὸ Πλαταιῶν ἀρξάμενοι χρῆσθαι οἷς εἴχομεν ἐπαινούμενοί τε καὶ μακαριζόμενοι τῶν τε Ἀθηνῶν εὐεργέται προσαγορευόμενοι | ||
| πάντας ἐς πέδον κάρα νεῦσαι φόβῳ προὔτρεψεν : οὐ γὰρ εἴχομεν οὔτ ' ἀντιφωνεῖν οὔθ ' ὅπως δρῶντες καλῶς πράξαιμεν |
| οὓς ἥκιστα προσῆκεν , ἀδικοῦντα . λέγε . Τὰς μὲν εὐεργεσίας ἀνθ ' ὧν εὕρετο τὴν ἀτέλειαν ὁ Ἐπικέρδης ἀκηκόατ | ||
| πολλάκις , καλλοφώνους καὶ μουσικοὺς , ἐκ καλῆς ἁρμονίας , εὐεργεσίας δέχεσθαι παρ ' ἀνδρῶν μεγιστάνων : εὐπρεπεῖς μὲν τὸ |
| κινδύνων οἱ αὐτοὶ τὴν τιμωρίαν ὑφέξετε . σκοπεῖτε οὖν καὶ αἱρεῖσθε ἤδη ἢ τὴν αὐτίκα ἀκινδύνως δουλείαν ἢ κἂν περιγενόμενοι | ||
| ἀφαιρεῖσθε τοῦτ ' ἀνέλοιτε , μηδ ' ὑμεῖς εὖ πάσχειν αἱρεῖσθε , μηδ ' ὅπερ ἐν τοῖς πρὸς τοὺς ἄλλους |
| τοιοῦτο , πάντα ἂν ἐκαίετο ὑπ ' αὐτοῦ . Ἢ πεισόμεθα - τῶι Πρωταγόρᾳ , ὅτι τῷ μὲν ῥειγοῦντι ψυχρόν | ||
| ἔχω , ἢ ὁ αὐτός , καὶ ἐάσομεν χαίρειν ἢ πεισόμεθα αὐτῷ . ἐλέγετο δέ πως , ὡς ἐγᾦμαι , |
| ἐὰν μὲν γὰρ ἀντέχῃ τὰ τῶν Ὀλυνθίων , ὑμεῖς ἐκεῖ πολεμήσετε καὶ τὴν ἐκείνου κακῶς ποιήσετε τὴν ὑπάρχουσαν καὶ τὴν | ||
| τῶν ῥητόρων λεγόμενα . πρᾶξαι δὲ δυνήσεσθε ] οὐκ εἶπε πολεμήσετε φεύγων τὸ λυπεῖν διὰ τῆς δυσχερείας τοῦ ὀνόματος . |
| ὡς ἀσεβῆ ἀνελόντες , ἀλλὰ φύγοιμεν τὸν θάνατον , μὴ χαρισάμενοι τῇ πατρίδι ὡς μετὰ θάνατον ἴσως εὐκλείας τευξόμενοι ; | ||
| δῆμον ἔλεγον , ὅτι τὰς μὲν εἰς ἑαυτοὺς ὕβρεις ἀφείκασι χαρισάμενοι πολλοῖς καὶ ἀγαθοῖς ἀνδράσι δεομένοις , οἷς οὐκ ἦν |
| δὲ συστρατευόμενοι Συρακόσιοι κύριοι τῶν ὅπλων ὄντες συστάσεις ἐποιοῦντο καὶ κατηγόρουν ἀλλήλων , ὅτι τοῖς ἱππεῦσιν οὐ συνεπελάβοντο τῆς καταλύσεως | ||
| χαλεπαίνω . καίτοι οὐ ταύτῃ τῇ διανοίᾳ κατεψηφίζοντό μου καὶ κατηγόρουν , ἀλλ ' οἰόμενοι βλάπτειν : τοῦτο αὐτοῖς ἄξιον |
| τρόπον καὶ τεταγμένως καὶ ἀκολούθως τῇ ἑκάστου φύσει καὶ κατασκευῇ πράττωμεν , οὐκέτι τοῦ τέλους τευξόμεθα τοῦ ἑαυτῶν . ὧν | ||
| πάνυ γε . ταὔτ ' ἀεὶ λέγω . ἀγαθῆι τύχηι πράττωμεν , ἡμέραν τινὰ θέμενοι . δέδοκται ταῦτα ; ἐμοὶ |
| ' ὁμοίως ἐμοί , ὅτι τὸν Κότυν ποτ ' ἐκεῖνον ἐποιήσασθε πολίτην , δῆλον ὡς κατ ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον | ||
| γιγνώσκετε . Ὀρέστην δὲ καὶ Πυλάδην τίνος μάλιστα θαυμάσαντες ἰσοθέους ἐποιήσασθε , καὶ ταῦτα ἐπήλυδας ὑμῖν ὄντας καὶ τὸ μέγιστον |
| τὴν γῆν μεθεῖσαν φόρων τῶν ἐτησίων ἄνεσιν καὶ ἀνάπαυλαν αὐτῇ παρασχόντες ; αὕτη δέ , καίτοι δοκοῦσα ἄψυχος εἶναι , | ||
| ἀντέσχεν ἡ πόλις , πάντων ἄριστοι περὶ ἡμᾶς ἐγένοντο . παρασχόντες γὰρ οἰκείαν καὶ φίλην τὴν σφετέραν αὐτῶν πόλιν , |
| πείσει τὸν Δία . . ἐγὼ γὰρ οὐκ , εἰ δυστυχῶ : Ἐγώ , φησί , καὶ ἐὰν δυστυχῶ τοιαύτας | ||
| πανταχοῦ φρονεῖν μέγα . Ὡς οἰκτρόν , ἣ τὰ τοιαῦτα δυστυχῶ μόνη , ἃ μηδὲ πιθανὰς τὰς ὑπερβολὰς ἔχει . |
| ἀντὶ τοῦ ἀγγελλέτωσαν ὁμόφωνον ποιοῦσι τῷ τρίτῳ δυϊκῶν τυπτέσθωσαν , λέγετε λεγόντων ἀντὶ τοῦ λεγέτωσαν . καὶ ὁ θεολόγος Γρηγόριος | ||
| γὰρ ἐκεῖνο , ὅτι τοῖς πολλοῖς ὑμῶν ἐξὸν λέγειν οὐ λέγετε , ὥστε τοῦτ ' οὐδὲν ἡγεῖτο βαρύ , καὶ |
| μὲν φαίνηται δίκαιον , πειρώμεθα , εἰ δὲ μή , ἐῶμεν . ἃς δὲ σὺ λέγεις τὰς σκέψεις περί τε | ||
| ἐλλεβόρου κλόνους λαβόντες , ἐπήγνυμεν αὐτοὺς ῥαφανίσι , καὶ ταύτας ἐῶμεν ἐν ὀξυμέλιτι βρέχεσθαι μίαν ἢ δευτέραν ἡμέραν , καὶ |
| δι ' ὑποψίας αὐτῷ γενόμενον , ὃς ἔμελλε νεωτερισμοῦ εἰσαῦθις ἄρξειν , καὶ εἴ τι ἑκούσιον ἀπαναστῆναι ἐβούλετο . ἦν | ||
| αὖ μετὰ τοῦτο μηδὲν τῶν γραμμάτων ἑκόντες παραβήσεσθαι , μηδὲ ἄρξειν μηδὲ ἄρχοντι πείσεσθαι πλὴν κατὰ τοὺς τοῦ πατρὸς ἐπιτάττοντι |
| , ἔκκριτον κρέας . τὸ δή γε συγκόψαντες , οὐ μεμνημένοι , λήσειν δοκοῦντες , ἀντὶ τοῦ κεκομμένου ἐπέμψαμεν βόειον | ||
| φάσκει ἂν δὴ ταῦτα λέγῃ , πρὸς θεῶν ἐρωτήσατε αὐτὸν μεμνημένοι , πότερον ἐξ ἑτέρας τινὸς ᾤχετο πόλεως πρεσβεύων ἢ |
| Ποτειδεατῶν τὸ πρῶτον ἀφίσταντο , καὶ ἄλλους ὕστερον . οὔκουν παραβαίνειν τοὺς τῶν ξυμμάχων ὅρκους ἔφασαν οὐκ ἐσιόντες ἐς τὰς | ||
| τῶν οὐκ ἀκριβῶς τι ἠσκημμένων . Ἅλας καὶ τράπεζαν μὴ παραβαίνειν : τὴν Θέμιν φασὶν χρηστηριάζουσαν παραινεῖν , ὅτι τοῖς |
| , ὧν μὲν διὰ τύχην ὧν δὲ δι ' ἑαυτοὺς ἐσόμεθ ' ἐστερημένοι : εἰ δ ' εὐτυχῶν τις καὶ | ||
| μὴ Λακεδαιμονίους ἐῶντες τὴν Πελοπόννησον καταστρέψασθαι οὐχ οἷοί τ ' ἐσόμεθ ' Ὠρωπὸν λαβεῖν , αἱρετώτερον , εἰ οἷόν τ |
| ἀποτομὴν ἐπὶ τῷ μετοικίζεσθαι δανεισάμενοι , χώραν δὲ καὶ πόλεις κτησάμενοι κλῆρον ἴδιον ἐκ πολλοῦ νέμονται , ἀφ ' οὗ | ||
| μαντείῳ χρησάμενοι καὶ τὴν θαυμαζομένην παρὰ πᾶσι πολιτείαν διὰ τούτου κτησάμενοι καὶ περὶ τῶν μεγίστων ἔτι καὶ νῦν τὸν θεὸν |
| , ὥστε μηδὲν λυπεῖσθαι μετ ' ὀλίγον συντριβέντων . ἆρα ἀγνοεῖτε τὴν προσοῦσαν αἰσχύνην τῷ πράγματι καὶ πόσον γέλωτα ὄφλετε | ||
| “ ὁ δὲ Αἴσωπος : ” δοῦλοι , εἰ δὲ ἀγνοεῖτε , μάθετε . νόμος ἦν ἀρχαῖος παρὰ τοῖς Ἕλλησιν |
| ὁ λόγος γνῶναι σαφῶς : οὕτω γὰρ ἂν εἴητε ἅμα ᾐσθημένοι καὶ ὁποῖόν τί ἐστιν . οἱ γὰρ πολλοί , | ||
| εὖ δοκεῖ λέγεσθαι τὰ παρόντα : ὅσοι δὲ τούτου μηδαμῇ ᾐσθημένοι , εἰκότως ἡγήσονται ἡμᾶς λέγειν οὐδέν : ἄλλην γὰρ |
| ἡμερῶν . κᾆθ ' ὅταν θύειν δέῃ , στρεβλοῦτε καὶ δικάζετε , πολλάκις δ ' ἡμῶν ἀγόντων τῶν θεῶν ἀπαστίαν | ||
| ὑμᾶς ἐροίμην ἐπὶ τούτοις ἅπασι , κατὰ ποίους νόμους ὀμωμοκότες δικάζετε , πότερα κατὰ τοὺς τῆς πόλεως ἢ καθ ' |