| δὴ καὶ ἐγὼ πρόφρων ἐθέλοιμι ἐρύσσαι , αὐτῇ κεν γαίῃ ἐρύσαιμ ' αὐτῇ τε θαλάσσῃ : σειρὴν μέν κεν ἔπειτα | ||
| ὅτε δὴ καὶ ἐγὼ πρόφρων ἐθέλωμι ἐρύσσαι αὐτῇ κεν γαίῃ ἐρύσαιμ ' , αὐτῇ δὲ θαλάσσῃ . σειρὴν μέν κεν |
| γενέσθαι : ἀλλ ' ὅτε κεν καὶ ἐγὼ πρόφρων ἐθέλοιμι ἐρύσσαι , αὐτῇ κεν γαίῃ ἐρύσαιμ ' αὐτῇ τε θαλάσσῃ | ||
| δ ' ἄρα μελίην Ἀχιλῆος οὐ δύνατ ' ἐκ κρημνοῖο ἐρύσσαι χειρὶ παχείῃ . τρὶς μέν μιν πελέμιξεν ἐρύσσασθαι μενεαίνων |
| λήθοντο μετὰ φρεσίν , ἀλλ ' ἄρα τήνγε δείματι πεπτηυῖαν ἑῇ φέρε χειρὶ μεμαρπώς Εὔφημος : γαίης δ ' ἀπὸ | ||
| Αἴθ ' ὄφελον μηδ ' ἄλγος Ἀχαιίδι θήκατο πάσῃ αὐτὸς ἑῇ ὑπὸ χειρὶ δαμείς : οὐ γάρ μιν ἀπείρων δυσμενέων |
| . οὐχ ὡς δοκεῖ γυναῖκα λαμβάνει μόνον , ὁμοῦ δὲ τῇδ ' ἐπεισκομίζεται λαβών καὶ δαίμον ' ἤτοι χρηστὸν ἢ | ||
| ἐπίγραμμα , κεραυνωθῆναι αὐτόν , λέγον οὕτως : Θρήϊκα χρυσολύρην τῇδ ' Ὀρφέα Μοῦσαι ἔθαψαν , ὃν κτάνεν ὑψιμέδων Ζεὺς |
| δὲ τῶν τοιούτων ἐρασταῖς οἱ μὲν οἰκεῖοι συναχθεσθεῖεν ἂν ὡς ἔνι μάλιστα , οἱ δ ' ἐχθροὶ τὰ μέγιστα πάντων | ||
| ὀχλεῦνται : τὸ δέ τ ' ὦκα κατειβόμενον κελαρύζει χώρῳ ἔνι προαλεῖ , φθάνει δέ τε καὶ τὸν ἄγοντα : |
| καὶ ἀμφιπόλοισι κέλευε ἔργον ἐποίχεσθαι : μῦθος δ ' ἄνδρεσσι μελήσει πᾶσι , μάλιστα δ ' ἐμοί : τοῦ γὰρ | ||
| ἐπιγελάσας εἶπεν : Ἀλλὰ περὶ μὲν τῶν ἐξ ἐναντίας ἡμῖν μελήσει , τοὺς δ ' ἐκ πλαγίου σὺ ἄλλοις πρόσταξον |
| καθ ' ἡμῶν ἐγγελῶν ἁβρύνεται : ὅν , εἰ σὺ τἠμῇ ξυμπαραστήσῃ φρενί , βραχεῖ σὺν ὄγκῳ καὶ χρόνῳ διασκεδῶ | ||
| , ἐνδίκοις ὁμιλίαις πάντᾳ τιμιώταται θεῶν . τάδε τοι χώρᾳ τἠμῇ προφρόνως ἐπικραινομένων γάνυμαι : στέργω δ ' ὄμματα Πειθοῦς |
| δὲ δοῦλον ἄγετε εἰς τὴν στιβάδα καὶ εἰς τὰ πέτρινα κρήδεμνα καὶ περιβόλαια : ἀμφί μοι Ἴλιον : ποίησόν με | ||
| ' ἀφύη , Τρίτωνος ἑταίρη , ἄντα παρειάων σχομένη ῥυπαρὰ κρήδεμνα . τοὺς δ ' ὁ Κύκλωψ ἐφίλει καὶ ἐν |
| πυλάων καὶ δύ ' ἐόντε χάσσασθαι πρίν γ ' ἠὲ κατακτάμεν ἠὲ ἁλῶναι . Ὣς ἔφατ ' , οὐδὲ Διὸς | ||
| μνηστῆρες φράζονται , ὃ μὴ τελέσειε Κρονίων : Τηλέμαχον μεμάασι κατακτάμεν ὀξέϊ χαλκῷ οἴκαδε νισόμενον : ὁ δ ' ἔβη |
| καὶ ? ? ? ὑμεῖς ? εἴκελα Τηλεμάχῳ καὶ [ ἐχέφρονι Πηνελοπείῃ . ] βουκόλε κάτθεο ? [ ] γείνεο | ||
| περὶ χροΐ , μή ἑ συβώτης γνοίη ἐσάντα ἰδὼν καὶ ἐχέφρονι Πηνελοπείῃ ἔλθοι ἀπαγγέλλων μηδὲ φρεσὶν εἰρύσσαιτο . τὸν καὶ |
| ἵστατο : τὸν δ ' ἐκίχανε σπένδοντ ' εὐχόμενόν τε θοῇ παρὰ νηῒ μελαίνῃ , καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα | ||
| ἔνθα δὲ Βεβρύκων μὲν ἄναξ , ἅτε κῦμα θαλάσσης τρηχὺ θοῇ ἐπὶ νηὶ κορύσσεται , ἡ δ ' ὑπὸ τυτθόν |
| τ ' αἰδομένη πόσιος δήμοιό τε φῆμιν , ἦ ἤδη ἅμ ' ἕπηται , Ἀχαιῶν ὅς τις ἄριστος μνᾶται ἐνὶ | ||
| νύκτα διαγρυπνήσας καὶ τὸ διάστημα τῆς ὁδοῦ κατὰ σπουδὴν διανύσας ἅμ ' ἡμέρᾳ προσῆγε τῇ Σπάρτῃ . ὁ δ ' |
| πάντα δ ' ἔνερθεν ἅ περ θέμις ἐκρύψαντο αἰδόμενοι Πηλῆος ἐυσθενέος παράκοιτιν ἄλλάς τ ' εἰναλίας Νηρηίδας , ὅσσαι ἅμ | ||
| ἔρεξα καὶ ἔτλην εἵνεκα λαῶν . Ὣς εἰπὼν πάις ἐσθλὸς ἐυσθενέος Τελαμῶνος Ἑκτόρεον ξίφος ὦσε δι ' αὐχένος : ἐκ |
| χρειὼ θελκτήριον οἶδα πόθοιο : εἰ δέ σοι αὐτῇ μῦθος ἐφανδάνει , ἦ τ ' ἂν ἔγωγε ἑσποίμην , σὺ | ||
| ἐμοῖσι συναρθμῆσαι ἐπέεσσιν . ἔνθ ' εἴ τοι τόδε ἔργον ἐφανδάνει , οὔτι μεγαίρω , κτεῖνέ τε καὶ Κόλχοισιν ἀείρεο |
| λαῶν ἀμφί μ ' Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος ἵκετ ' ἀϋτὴ τῷ ἰκέλη ὡς εἴ ἑ βιῴατο μοῦνον ἐόντα Τρῶες ἀποτμήξαντες ἐνὶ | ||
| τῶν παραδειγμάτων : ἀκούεις γὰρ δή που αὐτοῦ λέγοντος Ἀρτέμιδι ἰκέλη ἠὲ χρυσέῃ Ἀφροδίτῃ . καὶ οἵη δ ' Ἄρτεμις |
| παρ ' ὀστέα Λαομέδοντος , ἦρα φέροντες Ἄρηι καὶ αὐτῇ Πενθεσιλείῃ . Καί οἱ παρκατέθαψαν Ἀμαζόνας ὅσσαι ἅμ ' αὐτῇ | ||
| ' ἐπεσσύμενον βαρὺ πῆμα οἷ αὐτῷ καὶ Τρωσὶ καὶ αὐτῇ Πενθεσιλείῃ . Οὐ γάρ πώ τι μόθοιο δυσηχέος ἀμφὶ πέπυστο |
| . ” ὕβριζ ' , ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇ . οὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ ' ἔτ ' ἐνταυθοῖ | ||
| τι δηλώσας ῥῦσαι τὸν ἑταῖρον τοῦ κακοῦ . Ἐπανήκει τῇ καλῇ πόλει τὸ τῆς προσηγορίας ἔργον , καὶ ἔστιν ὄντως |
| ἀλλὰ θεός τε μέγας καὶ Μοῖρα κραταιή . οὐδὲ γὰρ ἡμετέρῃ βραδυτῆτί τε νωχελίῃ τε Τρῶες ἀπ ' ὤμοιιν Πατρόκλου | ||
| δὴ ἐμῇ κεφαλῇ κατ ' ὀνείδεα χεῦαν μητέρι θ ' ἡμετέρῃ , παρά τε μνηστῆρσιν ἴαυον . ” ὣς ἄρ |
| . Ἔλεγε δὲ καὶ ” ὕβριν χρὴ σβεννύναι μᾶλλον ἢ πυρκαϊήν “ , καὶ ” μάχεσθαι χρὴ τὸν δῆμον ὑπὲρ | ||
| εἰς Βίαντα εἰπὼν . . . . ἵλαος ταύτην δέχνυσο πυρκαϊήν : ἔστι δὲ ἐλεγεῖον τὸ μέτρον : καὶ ἐν |
| καὶ νεῖκος [ ] ἐτύχθη [ Σισύφωι ἠδ ' Αἴθωνι τανισφύρου [ εἵνεκα ] [ κούρης , οὐδ ] ? | ||
| πολύκροτα μήδεα εἰδώς . δῶρα μὲν οὔ ποτ ' ἔπεμπε τανισφύρου εἵνεκα κούρης : ἤιδεε γὰρ κατὰ θυμὸν ὅτι ξανθὸς |
| ἀναδέξασθαι , ἐν γὰρ ἁπάσαις ἦν τὸ ἑῇ ἐν πατρίδι γαίῃ , ὑπολαβόντα τὸ ἑαυτῆς νοεῖσθαι ἐκ τοῦ ἑῇ , | ||
| δὲ καὶ μεσσηγύ , πάρος χρόα λευκὸν ἐπαυρεῖν , ἐν γαίῃ ἵσταντο λιλαιόμενα χροὸς ἆσαι . Τὸν δ ' ὡς |
| βαλλαντίῳ ; Ἐξαρπάσομαί σου τοῖς ὄνυξι τἄντερα . Ἀπονυχιῶ σου τἀν πρυτανείῳ σιτία . Ἕλξω σε πρὸς τὸν δῆμον , | ||
| αὐτῶν . Ἀεὶ δὲ καὶ ζῶντ ' ἐστὶ καὶ τεθνηκότα τἀν τῇ θαλάττῃ πολέμι ' ἡμῖν θηρία . ἂν ἀνατραπῇ |
| οὖν τοῦ τιμιωτέρου οὕτω καλείσθωσαν , ὡς τὸ Τεῦκρε , φίλη κεφαλή . Ἐπειδὴ ἔγνωμεν τὰ σημαινόμενα τῶν διαφορῶν , | ||
| δωροδοκῆσαι λέγεται . πόλις δὲ Λέσβου τῆς νήσου Μιτυλήνη , φίλη μὲν Ἀθηναίοις καὶ σύμμαχος , ὕστερον δὲ νεωτερίσασαν καὶ |
| κῆρ . Καί ῥ ' οἳ μὲν δόρποιο ποτὶ κλισίῃσι μέλοντο υἱὸν Ἀχιλλῆος θεοειδέα κυδαίνοντες ἶσον ἐπουρανίοισιν ἀτειρέσι : τῷ | ||
| ' ἀρωγῆς δευομένοις , ἤδη δὲ καὶ ἀμφ ' αὐτοῖο μέλοντο . Ἔνθα δὲ ναυτιλίης πυκινὴν πέρι μητιάασκον ἑζόμενοι βουλήν |
| σχήματα ταῦτα , καὶ πότμῳ στυγερῷ ζωῆς ἐπὶ τέρμαθ ' ἵκοιντο : ἤτοι ναυφθορίῃ γάρ , ἢ ἐν πελάγεσσιν ἐόντες | ||
| φρονέοιεν ἅπερ θέμις , ἠέ πῃ ἄλλῃ αὐταῖς ληιάδεσσιν ἀφορμηθέντες ἵκοιντο . οἱ δ ' ἄρα θεσσάμενοι παίδων γένος ὅσσον |
| κεδνόν : μὴ μάταιος ἁ χάρις γενέσθω . ἐνθάδε τὴν ἱερὴν κεφαλὴν κατὰ γαῖα καλύπτει ἀνδρῶν ἡρώων κοσμήτορα θεῖον Ὅμηρον | ||
| ' αὐτοῦ ζῶντος ἔτι γεγραμμένον εἰς αὐτόν : ἐνθάδε τὴν ἱερὴν κεφαλὴν κατὰ γαῖα καλύπτει ἀνδρῶν ἡρώων κοσμήτορα θεῖον Ὅμηρον |
| καὶ οὐκ ἄν τις τοῦτο θαρσήσας ὁσίως θύσειεν ἢ βωμῷ παρασταίη , ἀλλ ' ἐξάγιστος ὁ τοῦτο δράσας καὶ μολυσμὸς | ||
| καὶ λέγουσιν ἰχῶρα ἐφίστασθαι μέλανα , ὃν εἴ τις χρισάμενος παρασταίη πυρί , ἀνάπτεται : τούτῳ φασὶ τὴν Μήδειαν τῷ |
| * * καὶ . τῶν Ἀγησίου προγόνων . . Ὄφρα κελεύθῳ τ ' ἐν καθαρᾷ ] ἵνα ἐπιβιβάσωμεν καὶ πορεύσωμεν | ||
| τὴν ἀνερεύνησιν καὶ μάθησιν τῶν λόγων τῆς Κασάνδρας . ὀρθῇ κελεύθῳ . * αὕτη γὰρ , φησὶν , ἡ ὁδὸς |
| ὀφθαλμὸν μέρη κοῖλα . καὶ παρὰ Θεοκρίτῳ [ , ] δηθὰ κυλοιδιόωντες . τὴν ὄψιν οἰδεῖν . . ὥσπερ σφηκιά | ||
| ἤδη γὰρ φάος οἴχεθ ' ὑπὸ ζόφον , οὐδὲ ἔοικε δηθὰ θεῶν ἐν δαιτὶ θαασσέμεν , ἀλλὰ νέεσθαι . ” |
| Ἀχαιοί . Ἀλλ ' ὅτε δὴ δέμας ἠὺ κατήνυσε πῦρ ἀίδηλον , δὴ τότε πυρκαϊὴν οἴνῳ σβέσαν : ὀστέα δ | ||
| ἀνέγρετο λαὸς ἐυσθενέων Ἀργείων πορφύρων Τρώεσσι φόνον καὶ κῆρ ' ἀίδηλον . Κίνυτο δ ' ἠύτε πόντος ἀπείριτος Ἰκαρίοιο ἠὲ |
| ἄλλοτε μὲν χθονὶ πίλνατο πουλοβοτείρῃ , ἄλλοτε δ ' ἀίξασκε μετήορα : τοὶ δὲ θεαταὶ θώκοις ἐν σφετέροις οὔθ ' | ||
| ἄλλοτε μὲν χθονὶ πίλνατο πουλυβοτείρῃ , ἄλλοτε δ ' ἀΐξασκε μετήορα , τοὶ δ ' ἐλατῆρες ἕστασαν ἐν δίφροισι , |
| . ὄφρ ' ἂν ὕδωρ τε νάῃ καὶ δένδρεα μακρὰ τεθήλῃ , αὐτοῦ τῇδε μένουσα πολυκλαύτου ἐπὶ τύμβου , ἀγγελέω | ||
| , ὄφρ ' ἂν ὕδωρ τε νάῃ καὶ δένδρεα μακρὰ τεθήλῃ . σοῦ τις ἤδη τὴν τελευτὴν ἀγγείλας αὐτοῦ λίθοις |
| ἁρπάξας ἐν ποντοπόροισι νέεσσι , νήσῳ δ ' ἐν Κραναῇ ἐμίγην φιλότητι καὶ εὐνῇ , ὥς σεο νῦν ἔραμαι καί | ||
| ἐν ποντοπόροισι νέεσσι , νήσῳ δ ' ἐν Κρανάῃ „ ἐμίγην φιλότητι καὶ εὐνῇ . „ ταύτην γὰρ λέγει Κρανάην |
| αὐτόν . τοῦ δ ' ἀπὸ μὲν κρατὸς κυνέην βάλε Φοῖβος Ἀπόλλων . Ρ . πᾶν δέ οἱ ἐν χείρεσσιν | ||
| ἴδιον τοῦ Ἑρμοῦ , ὥσπερ καὶ τοῦ Ἀπόλλων βαρυνόμενον τὸ Φοῖβος : διὸ βαρυτονητέον ὁμοίως καὶ αὐτῷ τῷ κυρίῳ . |
| Ἀλλ ' οὐ γυναῖκές εἰσιν , Ἥραν δέ , ὦ Πάρι , καὶ Ἀθηνᾶν καὶ Ἀφροδίτην ὁρᾷς : κἀμὲ τὸν | ||
| ταῦτα ἤδη πάντα ποιῶ . Μὴ πρότερον ἐρασθῇς , ὦ Πάρι , πρὶν ἐμὲ τὴν προμνήστριαν καὶ νυμφαγωγὸν ἀμείψασθαι τῇ |
| ! ! ] υτωναλλα [ ! ! ] ? ? κείνης ? ἡμέρης ἐπὶ ? χθόνα ? [ ] ? | ||
| ἄνασσαν τῆς ἐπωνύμου πάτρας . πολλοὶ δὲ πρόσθεν γαῖαν ἐκ κείνης ὀδὰξ δάψουσι πρηνιχθέντες οὐδ ' ἄτερ πόνων πύργους διαρραίσουσι |
| τῷ βίῳ . Οὐκ οἰκοσίτους τοὺς ἀκροατὰς λαμβάνεις . Φιλόμουσον εἶν ' αὐτὸν πάνυ , ἀκούσματ ' εἰς τρυφήν τε | ||
| πρότερον ἁμαρτίας . Εἶτ ' ἄτιμόν φημι χρῆναι μηδέν ' εἶν ' ἐν τῇ πόλει . Καὶ γὰρ αἰσχρόν ἐστι |
| ἢ Δωρικὴ ἡ ἐμεῦ . Τὰ μὲν οὖν τῆς φωνῆς τῇδε ἔχει , ὡς ὁμοίως παρήχθη : τὰ δὲ τοῦ | ||
| δύναται ἕκαστον ζῆν ἔτη ἀναγραφῆς ἀξιώσας ἀναθήσομαί σοι : Ἐν τῇδε τῇ συντάξει , τὸν ἀριθμὸν οὔσῃ δευτέρᾳ , πειράσομαι |
| ἐστι ὅς τοι τὸν πατέρα Δαρεῖον ἐδωρήσατο τῇ πλατανίστῳ τῇ χρυσέῃ καὶ τῇ ἀμπέλῳ : ὃς καὶ νῦν ἐστι πρῶτος | ||
| : κούρη δ ' ἐπεβήσετ ' ἀπήνης . δῶκεν δὲ χρυσέῃ ἐν ληκύθῳ ὑγρὸν ἔλαιον , εἷος χυτλώσαιτο σὺν ἀμφιπόλοισι |
| αὐτῶν ὕδωρ ἀέναον λισσῆς ὑπὸ πυθμένι πέτρης λευκὸν ἀναβλύζον κελαρύζεται εἴκελον ᾠδῇ . Ἴομεν : οὔτοι δαῖτα θεῶν θέμις ἀρνήσασθαι | ||
| Περίβολον δὲ ἔχει παχὺν , καὶ βόθρον ἐμβεβόθρωται τὸ εἶδος εἴκελον ὅλμῳ . Ἀλλὰ γὰρ ἤδη καὶ τοῦ πνεύμονος ἐνδύεται |
| ξεῖν ' , ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις , ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι . Ἀκμᾶς ἑστακυῖαν ἐπὶ ξυροῦ Ἑλλάδα πᾶσαν | ||
| σημείων εἶναι ἐν τῇσι δυσεντερίῃσιν ἐπιγένηται : εἰ δέ τι κείνων ἐπιφαίνοιτο , τῷ τε ἐμβρύῳ ὄλεθρον σημαίνει καὶ τῇ |
| τοῖνδε παγκρατὴς φονεύς ; ἀλλ ' ἐπεὶ δοκεῖς τάδ ' ἔρδειν καὶ λέγειν , γνώσῃ τάχα : εἶα δή , | ||
| πάμπαν ἔεργ ' ἀεσίφρονα θυμόν . Κὰδ δύναμιν δ ' ἔρδειν ἱέρ ' ἀθανάτοισι θεοῖσιν ἁγνῶς καὶ καθαρῶς , ἐπὶ |
| ἀρέσσασθαι θυέεσσιν ἠνώγει Ἑκάτην , καὶ δὴ τὰ μὲν ὅσσα θυηλήν κούρη πορσανέουσα τιτύσκετο ἅζομαι αὐδῆσαι : τό γε μὴν | ||
| ἴθι , καὶ τήνδ ' ἧμιν , Ἑκηβόλε , δέξο θυηλήν , ἥν τοι τῆσδ ' ἐπίβαθρα χάριν προτιθείμεθα νηός |
| : ὥρη μὲν πολέων μύθων παύσασθαι , ὥρη δὲ ὕπνου μνήσασθαι . . : οἱ ἠὲ ἀθετοῦνται ὑπὸ Ἀριστοφάνους ὡς | ||
| γαστέρι κύντερον ἄλλο ἔπλετο , ἥ τ ' ἐκέλευσεν ἕο μνήσασθαι ἀνάγκῃ καὶ πάλιν ἡ δὲ μάλ ' αἰεὶ ἐσθέμεναι |
| λιμένος . ἀναπλώεσκεν : ἔπλεεν . ἀΰσας : βοήσας . Κεῖνο : ἤως ὠκύαλον . τό : ὅπερ . φήμιξεν | ||
| ᾐωρεῖτο , ὕστερον αὖτ ' ἀμενηνὸς ἀπείρονι κάππεσε δούπῳ . Κεῖνο μὲν οὖν Κρήτῃ ἐνὶ δὴ κνέφας ηὐλίζοντο ἥρωες : |
| ἐσθλά , τίνες κακὰ τεκμαίρουσιν , Ἠέλιος φαυλοῖσι βεβλαμμένος , Ἀφρογενής τε Ζηνὸς ἐπεσσυμένου ἢ καὶ παρεόντος ἅμ ' αὐτῇ | ||
| αἶσαν . Ταύρου , Παρθενικῆς τε καὶ Αἰγόκερω κρατέουσιν ἤματι Ἀφρογενής , νυκτὶ δέ τε δῖα Σελήνη , καὶ τρίτατος |
| ὁππότε μιν σεύαιτο ἀπ ' ἠϊόνος πεδίον δέ . ἔνθα Ποσειδάων κατ ' ἄρ ' ἕζετο καὶ θεοὶ ἄλλοι , | ||
| ἶσον ἐμοὶ φρονέουσα μετ ' ἀθανάτοισι καθίζοις , τώ κε Ποσειδάων γε , καὶ εἰ μάλα βούλεται ἄλλῃ , αἶψα |
| ἠέρος ὄρνιν ἴδοντο : ὅς ῥα , τιναξάμενος πτέρυγας κατὰ νῆα θέουσαν , ἧκ ' ἐπὶ οἷ πτερὸν ὀξύ . | ||
| Καλυψὼ παρῄνει τὸ τοῦ μὲν καπνοῦ καὶ κύματος ἐκτὸς ἔεργε νῆα : καὶ γὰρ ἁμαρτάνομεν μέν , πρὸς ὅπερ ἂν |
| κορέννυσθαι μεμαῶτας αὐτόθεν ἐκ τρίποδος : τὰ δὲ λείψανα γαῖα καλύπτοι : καί σφιν ἐπισπεῖσαι λευκὸν γάλα καὶ μέθυ ἡδὺ | ||
| ἀμύνειν δούλιον ἦμαρ . ἀλλά με τεθνηῶτα χυτὴ κατὰ γαῖα καλύπτοι πρίν γέ τι σῆς τε βοῆς σοῦ θ ' |
| ἐμοὶ καὶ Τρωσὶ καὶ αὐτῷ σοὶ μέγα πῆμα , ὤλεο λευγαλέως : ἐμὲ δ ' ἐν στυγερῇ κακότητι κάλλιπες ἐλπομένην | ||
| τὰ δὲ πάντοθεν αὔτως στείνονται πίπτοντα περὶ σφίσινὧς ἄρα τοίγε λευγαλέως Βέβρυκας ὑπερφιάλους ἐφόβησαν . ὡς δὲ μελισσάων σμῆνος μέγα |
| . καί φησι Θεαίτητος ὁ ποιητὴς περὶ αὐτοῦ οὑτωσί : ἥνδανεν ἀνθρώποις , ὁ δ ' ἐπὶ πλέον ἥνδανε Μούσαις | ||
| οὐ δοκιμώσητε , μὴ φήνῃς . ἐμοὶ μὲν γὰρ οὔκω ἥνδανεν . ἔστι δὲ οὐκ ἀτρεκηίη πρηγμάτων οὐδ ' ὑπίσχομαι |
| σκιόεντα γαίης ὑμετέρης , γήθησε δέ μοι φίλον ἦτορ , δυσμόρῳ : ἦ γὰρ μέλλον ἔτι ξυνέσεσθαι ὀϊζυῖ πολλῇ , | ||
| καί τι καὶ βορᾶς λιπόντες ᾤχονθ ' , οἷα φωτὶ δυσμόρῳ ἐπωφέλημα σμικρόν : οἷ ' αὐτοῖς τύχοι . Σὺ |
| ' ἐπιβαίην : ὑπέρβατόν ἐστι . τὸ δὲ ἑξῆς : ὄφρ ' ἐπιβαίην νηός , ἐπιβάντι δὲ τῆς νηὸς ἡ | ||
| μήδετο θυμός , εἰ μή σφεας κατέρυξε θεῶν νόος , ὄφρ ' Ἀχιλῆος ἔλθοι ἀπὸ Σκύροιο θοὸς πάις , ὅν |
| . οὐκ ἂν ἐγὼ κατ ' Ὄλυμπον ἐφιμείρω θεὸς εἶναι ἡμετέρην παράκοιτιν ἔχων ἐνὶ δώμασιν Ἡρώ . εἰ δέ μοι | ||
| ἐμεῦ πέρι , καί ς ' ἐκέλευσεν οἴχεσθαι προλιπόνθ ' ἡμετέρην φιλίην νεβρὸν ὑπὲξ ἐλάφοιο λέων ὣς ἀλκὶ πεποιθώς ποσσὶ |
| ἰδὲ καλὰ πρόσωπα . εἶπε δ ' ἄρα κλαίουσα γυνὴ ἐϊκυῖα θεῇσι : Πάτροκλέ μοι δειλῇ πλεῖστον κεχαρισμένε θυμῷ ζωὸν | ||
| δειλοῖο πάντ ' αὐτῷ μέγεθός τε καὶ ὄμματα κάλ ' ἐϊκυῖα καὶ φωνήν , καὶ τοῖα περὶ χροῒ εἵματα ἕστο |
| Ἡμέραις οὕτω φησίν : ὦ Πέρση , σὺ δὲ ταῦτα τεῷ ἐγκάτθεο κόλπῳ δ ' ἄϊε δίκης μηδ ' ὕβριν | ||
| κώνειον ἁπλῶς μὲν ἐδέξω , αὐτοὶ δ ' ἐξέπιον τοῦτο τεῷ στόματι . Οὐ μόνον ἐς Πέρσας ἀνέβη Ξενοφῶν διὰ |
| ἐμὲ προέηκε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ τῷ ἅμα πομπὸν ἕπεσθαι : ἐέλδετο γάρ σε ἰδέσθαι , ὄφρα οἱ ἤ τι ἔπος | ||
| καὶ οὐ τρέσεν , οὕνεκ ' ἄρ ' αὐτοῦ θυμὸς ἐέλδετο παισὶν ἐπὶ σφετέροισιν ὀλέσθαι . Τοὔνεκά μιν προσέειπε λιλαιόμενος |
| Μήδων ἄδικον παύσας ' ὕβριν , ἥδε Σόλωνα τόνδε τεκνοῖ Σαλαμὶς θεσμοθέτην ἱερόν . Ἤκμαζε μὲν οὖν περὶ τὴν τεσσαρακοστὴν | ||
| αἵματι δηλονότι . περικλύστα ] η α . ἤγουν ἡ Σαλαμὶς . σώματα δηλονότι . γνωμικὸν . . ὦ . |
| καὶ διὰ τοῦτο ὀλίγα μὲν πράττει , μεγάλα δὲ καὶ ὀνομαστά . οὓς δὲ ἢ φίλους ἡγεῖται ἢ ἐχθρούς , | ||
| Ῥόδου ἐννέα νῆας ἄγεν Ῥοδίων ἀγερώχων . ” ἀγακλυτά ἄγαν ὀνομαστά , ὡς καὶ Ἡλιόδωρος . ἀγροτέρας οὐ συγκριτικῶς εἴρηκεν |
| τῶν Ἑλλήνων : ὁ λόγος : εἰώθασιν οἱ βάρβαροι τὸν αἴλινον ἐν ἀρχῇ θρήνου λέγειν οἰκείως τῇ ἑαυτῶν βαρβάρῳ φωνῇ | ||
| ἰωάν , ἢ ναὸς ἄξενον αὐγάζων ὅρμον : προβοᾷ γὰρ αἴλινον . Ἰὼ ξένοι , τίνες ποτ ' ἐς γῆν |
| ἀσπασίην ἐπὶ θήρην ἔσσυτο γηθομένη : τὸν δ ' οὐ λάθεν ἐγγὺς ἐοῦσα : ἀλλ ' ἤτοι πρῶτον μὲν ἀτυζόμενος | ||
| δὲ κατασχομένη ἑανῷ ἀργῆτι φαεινῷ Σιγῇ , πάσας δὲ Τρῳὰς λάθεν , ἦρχε δὲ δαίμων . . καλῶς ἔχει , |
| υἱός . κατεχρήσατο οὖν οὕτως εἰπών : ἦν γὰρ ἡ Ἑκάβη ἐν τῇ τοῦ Ὀδυσσέως σκηνῇ , ὁ δὲ χορὸς | ||
| εἰς τὸ ἄκρον τοῦ ἱστοῦ . καὶ πάλιν φησὶν ἡ Ἑκάβη : ἀνέλθω , ἀλλὰ πτερὰ φύσασα ἐν τοῖς νώτοις |
| συναμφοτέρους μοῖρα λάβοι θανάτου . Οἵ κ ' ἀπογηράσκοντας ἀτιμάζωσι τοκῆας , τούτων τοι χώρη , Κύρν ' , ὀλίγη | ||
| τὸ βοᾶν ἀεὶ τῇ φωνῇ τραχυτέρᾳ λαιδρούς ] θρασεῖς δαμάσαιο τοκῆας : ἑψήσειας δαμάσαιο ] φόνευσον τοκῆας ] τὰ τέκνα |
| . φησὶ δὲ οὕτως : ἦλθεν ἡ τοῦ Εὐβούλου θυγάτηρ Ἀναξὼ κανηφοροῦσα τῇ Ἀρτέμιδι καὶ πομπὴν ἐπαγομένη τῇ θεῷ . | ||
| παρὰ τριόδῳ . Αἱ νόμιμοι δύο γρῆες ὁμήλικες ἦμεν , Ἀναξὼ καὶ Κληνώ , δίδυμοι παῖδες Ἐπικράτεος , Κληνὼ μὲν |
| καὶ ἄλλοι σύμπεσον ἀλλήλοισι . Περὶ σφίσι δ ' ἄμβροτα τεύχη χρύσεα κινυμένοισι μέγ ' ἴαχεν : ἀμφὶ δὲ πόντος | ||
| τοῦ δέδοικα δεδοίκω . Τούτοις δὲ ἦν χαλκᾶ μὲν τὰ τεύχη , ἤγουν τὰ ὅπλα , χαλκοῖ δέ τε οἶκοι |
| ἀλλ ' εἰς οἶκον ἰοῦσα . μὴ δ ' ὄρνις ἀεικελίη : πάλιν παρὰ τὸ Ὁμηρικόν : μηδέ μοι αὐτὴ | ||
| ' ἰόντες αὔτως ἱδρύθησαν ἐφέστιοι : ἦ γὰρ ὀνείρων μνῆστις ἀεικελίη δῦνεν φρένας ὁρμαίνουσαν , ἵετο δ ' αὖ κούρης |
| λαιψηρὸν ἐμὸν θεράποντα Δόλωνα αὐτοκασιγνήτῳ μεμαὼς φίλον Ἕκτορι θεῖναι , πρόφρων ὤπασα λᾶαν Ὀλύμπιον αἰτήσαντι : αὐτὰρ ὅ γ ' | ||
| καυάξαις οὔτ ' ἄνδρας ἀποφθείσειε θάλασσα , εἰ δὴ μὴ πρόφρων γε Ποσειδάων ἐνοσίχθων ἢ Ζεὺς ἀθανάτων βασιλεὺς ἐθέλῃσιν ὀλέσσαι |
| κακὰ φρονέων ἀλάλησαι ἀνθρώποις ἠδ ' ἐσθλά : τὸ καὶ σέο σῶμα δίφυιον . Ἦν δὲ καὶ δεινὸς ὀνοματοποιῆσαι . | ||
| δ ' ἵξεαι πολιὸν ἔαρ οὐδὲ πρὸς ἄλλους αὐγάσεαι : σέο δ ' ἄλλος ἀνὴρ κεχρημένος ἔσται . Εἰ δέ |
| πορευομένη εὑροῦσα κογχύλιον ἔφαγεν . εἶτα τὸ αἷμα τοῦ κογχυλίου ἔβαψε τῆς κυνὸς τὸ στόμα . ὁ δὲ ποιμὴν νομίζων | ||
| τὸ αἲ αἴ . τὸν ὑάκινθον τὸ αἷμα τοῦ Αἴαντος ἔβαψε λευκὸν ὄντα . ἔσχον δὲ καὶ τοῦτο : ὅταν |
| δ ' αὔτως Εὔμαιος ἐπεύξατο πᾶσι θεοῖσι νοστῆσαι Ὀδυσῆα πολύφρονα ὅνδε δόμονδε . αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ τῶν γε νόον νημερτέ | ||
| νῆσον ἐρήμην κάλλιπεν : τὴν δ ' ἐθέλων ἐθέλουσαν ἀνήγαγεν ὅνδε δόμονδε . ” χωρὶς δὲ τούτων ὁ Ἐρατοσθένης ἑαυτῷ |
| περὶ ὁτέων γράφεις , καὶ ἢν κελεύῃς , παρὰ σὲ ἀφίξομαι ἐς Σῦρον . ἦ γὰρ ἂν οὐ φρενήρεες εἴημεν | ||
| ' αἰσχυνῶ γε Κρησίους δόμους οὐδ ' ἐς πρόσωπον Θησέως ἀφίξομαι αἰσχροῖς ἐπ ' ἔργοις οὕνεκα ψυχῆς μιᾶς . μέλλεις |
| ἕσπεο : σὺν δὲ τύχᾳ ναίεις Μεταπόντιον , ὦ χρυσέα δέσποινα λαῶν : ἄλσος τέ τοι ἱμερόεν Κάσαν παρ ' | ||
| ἀνδρὶ πρεσβύτῃ τέκνα δίδωσιν ὅστις οὐκέθ ' ὡραῖος γαμεῖ : δέσποινα γὰρ γέροντι νυμφίῳ γυνή . ὦ γῆρας , οἷον |
| , ἰὼ δαῖμον . Θρῴσκει δ ' αὖ , θρῴσκει δειλαία διολοῦς ' ἡμᾶς ἀποτίβατος ἀγρία νόσος . Ὦ Παλλὰς | ||
| ἔτεκες , ὦ κυανεᾶν λιποῦσα Συμπληγάδων πετρᾶν ἀξενωτάταν ἐσβολάν . δειλαία , τί σοι φρενοβαρὴς χόλος προσπίτνει καὶ ζαμενὴς φόνου |
| ἐπιθυμέων . καὶ ἐπειδὴ ἐς τὸν χῶρον ἦλθεν ἔνθα οἱ Κίρκη ἐσήμηνεν καὶ ἔσκαψεν τὸν βόθρον καὶ τὰ μῆλα ἔσφαξεν | ||
| αὐτῆς κεραμήια λεπτὰ ποιοῦσα . δεῦρο καὶ Ἠελίου θύγατερ πολυφάρμακε Κίρκη ἄγρια φάρμακα βάλλε , κάκου δ ' αὐτούς τε |
| νῆσον ἐρημαίην : τῇ μέν τ ' ἐνὶ νηὸν Ἄρηος λαΐνεον ποίησαν Ἀμαζονίδων βασίλειαι Ὀτρηρή τε καὶ Ἀντιόπη , ὁπότε | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ] ἀμφὶ κολώνας λαΐνεον πυ ? [ ! ! ! ! ! ! |
| θοὰς καὶ λαὸν ὀλέσσειν χερσὶν ὑπὸ κρατερῇσιν ἐπὶ χθόνα τεῖχος ἐρύσσας , εἰ μὴ Τριτογένεια θράσος βάλεν Ἀργείοισιν ὀψέ περ | ||
| λείπεθ ' ἑκών , ἀλλ ' εἴ μιν ἀναγκαίῃ τις ἐρύσσας τῆλε φέρων ἑτέρωσε πάλιν πόντονδε μεθείη , αὐτὰρ ὅγ |
| ἢ τὸ πνεῦμα γὰρ αὐτοὺς τὸ σῷζον ἧκεν ἢ ' φάνη λιμήν . ἐμοὶ δὲ τοῦτ ' οὐκ ἔστιν : | ||
| τι δαίμονες θέλωσιν οὐδὲν φρενοάραις βροτοῖς : νᾶα πάρα λεπτόπρυμνον φάνη : φεῦ , οἵαισιν ἐν φροντίσι Κνώσιον ἔσχασεν στραταγέταν |
| ' ἄπο : τῶν γὰρ ἄτλητον μῶμον ὑπεκπροφυγὼν Θούριον ἔσχε πάτρην . τὸ ἐθνικὸν ὁμωνύμως Θούριοι , καὶ Θουριακοί , | ||
| δόμον , ἣ σύμπασαν ἐυφροσύνην βιότοιο , ὔμμι δὲ καὶ πάτρην καὶ δώματα ναιέμεν αὖτις ἤνυσα , καὶ γλυκεροῖσιν ἔτ |
| , ὁππόσον Ἕκτορα δῖον , ὅτ ' Ἀργείους ἐδάιζε ῥυόμενος πτολίεθρον ἑὸν καὶ κτῆσιν ἅπασαν . Ἀλλ ' ὅτε δὴ | ||
| πετέσθην . αἶψα δ ' ἔπειθ ' ἵκοντο Πύλου αἰπὺ πτολίεθρον : καὶ τότε Τηλέμαχος προσεφώνεε Νέστορος υἱόν : “ |
| ἄειρον , Ἄργος δ ' αὖθ ' ἵκανε , λιπὼν εὐεργέα νῆα , ὅσγε τανυφλοίου ἐλάτης ἀμφιπλεκὲς ἔρνος ἀμπέλου αὐαλέης | ||
| κελεύοι . ἀλλά μοι εἴφ ' , ὅπῃ ἔσχες ἰὼν εὐεργέα νῆα , ἤ που ἐπ ' ἐσχατιῆς ἦ καὶ |
| γάρ ῥα Ποσειδάων ἐνοσίχθων Νέστορος υἱὸν ἔρυτο καὶ ἐν πολλοῖσι βέλεσσιν . οὐ μὲν γάρ ποτ ' ἄνευ δηΐων ἦν | ||
| ἕως μιν ἐν Ὀρτυγίῃ χρυσόθρονος Ἄρτεμις ἁγνὴ οἷς ' ἀγανοῖσι βέλεσσιν ἐποιχομένη κατέπεφνεν . ὣς δ ' ὁπότ ' Ἰασίωνι |
| εἰν ἠοῖ , ἀγανωτέρη ἔσσεται οἶμος ἤματι , νυκτὶ δὲ δίῃ ἀπειρέσια τρύχουσα , μαψίδιοί τε πέλοιντο πόνοι τῆμόσδε βροτοῖσι | ||
| ἐπιστείχουσα κέλευθον . ἢν δ ' ἴσχῃ Κρονίωνα Σεληναίη ἅμα δίῃ ἐν γενέθλῃ , παράδος μιν ἐπ ' ἠγάθεον Φαέθοντα |
| Βοιώτιε , σοί με , Κάβειρε δέσποτα , χειμερίης ἄνθεμα ναυτιλίης , ἀρτήσειν ἁγίοις τόδε λώπιον ἐν προπυλαίοις Διογένης : | ||
| ἡμίονοι κυφὸν ἕλκουσιν ἄροτρον τῆς ἄλλης † μνηστῆς † εἵνεκα ναυτιλίης . Οὐκ εἶμ ' , οὐδ ' ὑπ ' |
| ἐν χρόνοις εἱρμὸν ἀκολουθίας καὶ τάξεως : ὅπερ ἀδηλούμενον ἐπιθειάσας ἀνέφηνε λογίῳ μαρτυρηθέντι διὰ σημείου τινὸς ἐναργοῦς . τὸ δὲ | ||
| ἐπιλελῆσθαι ] ἔνθα ἀπέθεντο , ἡ αἲξ τοῖς ποσὶν ἀνασκαλεύσασα ἀνέφηνε , καὶ τὴν μὲν σκῆψιν αὐτῶν διήλεγξεν , ἑαυτῇ |
| ἔσθιε καὶ σῇ γαστρὶ δίδου χάριν , ὄφρα σε λιμὸς ἐχθαίρῃ , Κοννᾶς δὲ πολυστέφανός σε φιλήσῃ ” . λέγει | ||
| Ἔσθιε καὶ σῇ γαστρὶ δίδου χάριν , ὄφρα σὲ λιμός ἐχθαίρῃ , Κοννᾶς δὲ φιλοστέφανός σε φιλήσει . Οὗτοι δ |
| κατανευσέμεν , ἀλλὰ ἕκηλον δαίνυσθ ' ἐν μεγάροισι καὶ ἄρτια μηχανάασθαι : εἴ τε γὰρ ἐσθλός τ ' εἰμὶ καὶ | ||
| ἀπ ' ἀλλήλων . Δεῖ μὲν γὰρ ἐς τὰ ἀκεστὰ μηχανάασθαι , ὅκως μὴ ἀνήκεστα ἔσται , ξυνιέντα ὅκη ἂν |
| ἑὸν δόμον ἀμφαγαπάζει ἠθαλέας τ ' εὐνὰς φίλιόν τε νάπεσσι μέλαθρον : εἰ δέ τέ μιν στρεπτῇσι πεδήσαντες βροχίδεσσιν ἀγρευτῆρες | ||
| ἀδύτων ὕπο , Κασταλίας ῥεέθρων γείτων , μέσον γᾶς ἔχων μέλαθρον . Θέμιν δ ' ἐπεὶ Γαΐων παῖδ ' ἀπενάσσατο |
| νέμεσις Δαναῶν κακὸν οἶτον ἀείδειν : τὴν γὰρ ἀοιδὴν μᾶλλον ἐπικλείους ' ἄνθρωποι , ἥ τις ἀϊόντεσσι νεωτάτη ἀμφιπέληται . | ||
| ὕμνων νεωτέρων αἴνει : Ὅμηρος : τὴν γὰρ ἀοιδὴν μᾶλλον ἐπικλείους ' ἄνθρωποι , ἥτις ἀκουόντεσσι νεωτάτη ἀμφιπέληται . ἄλλως |
| ” ὣς ἔφατ ' εὐχόμενος , τοῦ δ ' ἔκλυε Παλλὰς Ἀθήνη : αὐτῷ δ ' οὔ πω φαίνετ ' | ||
| ἡμῖν ξυμφέρειν . καὶ ξυμφέροι γ ' , ὦ πότνια Παλλὰς καὶ θεοί . ἀλλ ' εἶμι : σὺ δ |
| καὶ ὑπ ' ἰωγαῖς κοιταζόμενοι ] . * οἳ σκέπα μαιόμενοι , ἕως τοῦ ἀλευόμενοι νίφα λευκήν : τρισὶν ἀποκοπαῖς | ||
| μὲν οὐδ ' ὁπόσοι σκληρὸν βίον ἐστήσαντο ἀνθρώπων , σκοτίην μαιόμενοι σοφίην , οὓς αὐτὴ περὶ πυκνὰ λόγοις ἐσφίγξατο μῆτις |
| τοὔνεκ ' ἄρ ' ἔμπης Τρῶας ἄδην ἐδάιζε κακῇ ἐναλίγκιος Αἴσῃ . Τῷ δ ' ἐπὶ τόξ ' ἐτίταινε Πάρις | ||
| ἀνθρώποισι . Κεῖνος δ ' ἐσθλὸς ἐὼν στυγερῇ ὑπὸ Δαίμονος Αἴσῃ ἤλιτεν . Οὐ γὰρ ἔοικε μέγ ' ἀσχαλάαν ἐνὶ |
| ταχέως , καὶ ἀπέφθειρεν . Ἑτέρη λευκοῖς θυγατέρα ἔτεκεν : ἑτέρη ἐρυθροῖς , ὡς ἔδει . Φρικώδεες , ἀσώδεες , | ||
| πλούτῳ καὶ γενεῇ κατ ' ἐμέ : ἡ δ ' ἑτέρη προβέβηκε . τί λώϊον ; εἰ δ ' ἄγε |
| οὖν καθημερινὴ δίαιτα τοιαύτη ἔϲτω . ϲαφοῦϲ δὲ ἐνϲτάντοϲ ἀέροϲ τινάξαι τὴν κοιλίαν πρῶτον πειράϲθητι τῇ διὰ τῆϲ κολοκυνθίδοϲ Ἀρχιγένουϲ | ||
| ὀλίγη , ἐχθρὸν ἀεὶ νήκτῃσιν , ὃ πρὶν ποσὶ παῦρα τινάξαι ῥηϊδίως ξηρὴν ἤλασεν ἐς ψάμαθον . ! ! ! |
| πέλονται , ἀλλὰ τῷ , ὅς θ ' ἅμα νηῒ πολυκλήϊδι θαμίζων , ἀρχὸς ναυτάων , οἵ τε πρηκτῆρες ἔασι | ||
| εἰς Ἀΐδεω δόμον ἤλυθεν εὐρώεντα ψυχῇ χρησόμενος Θηβαίου Τειρεσίαο νηῒ πολυκλήϊδι , καὶ εἴσιδε πάντας ἑταίρους μητέρα θ ' , |
| δὲ αὐτὴν Σελέμνου φοιτᾶν τε ὡς αὐτόν φασιν ἐκ θαλάσσης ἀνιοῦσαν , καὶ καθεύδειν παρ ' αὐτῷ : μετὰ δὲ | ||
| πολλὴν δὲ ἐποίει κνίσσαν ἀπὸ παντὸς χωρίου πρὸς τὸν οὐρανὸν ἀνιοῦσαν , ὥστε καὶ τοῖς θεοῖς εἶναι λαμπρὰν ἐν τῇ |
| τὸ ἀληθὲς φόβῳ πρὸς ἑκατέρους αἰδούμενοι : τοσοῦτο δέ : ἐστέναξεν ἄν ποτε Ἁβροκόμης καὶ ἐδάκρυσε καὶ προσηύχετο τῆς κόρης | ||
| λαλέων ἔρωτα Φοίβου , ἀνεμώλιον τὸν οἶστρον . σαόφρων γὰρ ἐστέναξεν θεὸν οὐ θέλουσα κούρη γαμέτην ἔχειν : ὁ δὲ |
| διόπερ καὶ Ἆγις ἐπὶ Λυσάνδρου ἔφη ὅτι δεύτερον τοῦτον ἡ Σπάρτη φέρει Παυσανίαν . Θεόπομπος δὲ ἐν τῇ δεκάτῃ τῶν | ||
| τοῖς Λακεδαιμονίοις λεληθότως ἡ πόλις : ἡ μητρόπολις , ἡ Σπάρτη λειφθείη δὲ τά τε ἱερά : εὐσεβῶς λέγει τὰ |
| , πολυηράτου ἐς γάμου ὥρην , σῇ δ ' ἀλόχῳ φορέειν . αὕτη δ ' ἡ φιλεργία τὴν σωφροσύνην αὐτῆς | ||
| ζεύγλης τε βιαζομένων τε χαλινῶν . οὐ μέν μιν μοῦνον φορέειν θέλεν , ἀλλὰ καὶ ἄλλῳ πείθετο , τῷ μιν |
| . Ἀδμήτην γάρ φησι , τὴν Εὐρυσθέως , ἐξ Ἄργους φυγοῦσαν ἐλθεῖν εἰς Σάμον , θεασαμένην δὲ τὴν τῆς Ἥρας | ||
| ἀνέγνων τὴν μητέρα καὶ τὴν ἐκείνων μητρυιὰν κτείνουσι Σιδηρὼ καίπερ φυγοῦσαν ἐν τῷ τῆς Ἥρας τεμένει . Νηλεὺς δὲ στασιάσας |
| φθέγξατο . θαρσήσας δὲ μέγας Κρόνος ἀγκυλομήτης αἶψ ' αὖτις μύθοισι προσηύδα μητέρα κεδνήν : “ μῆτερ , ἐγώ κεν | ||
| οὔποτ ' ἂν ἐξ ἀγαθοῦ πατρὸς ἔγεντο κακός , πειθόμενος μύθοισι σαόφροσιν : ἀλλὰ διδάσκων οὔποτε ποιήσει τὸν κακὸν ἄνδρ |
| τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον , ἠὲ διεπράθετο πτόλις ἀνδρῶν εὐρυάγυια , ᾗ ἔνι ναιετάασκε πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ , | ||
| ειδαίμων [ ! ! ] [ Ἀρηίφιλος ] ? εὐρύχορος εὐρυάγυια εὐρύνωτος ? εὐρυτος ! ! εὐρυνος ? ? ? |