ἡ ἀνάδοσις , ἡ πρόσθεσις , ἡ πρόσφυσις καὶ ἡ ἐξομοίωσις . ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῆς τιτάνου , ξηρᾶς αὐτῆς | ||
ἐστὶ τῶν τιμωμένων γνῶσις καὶ ἡ πρὸς αὐτὴν κατὰ δύναμιν ἐξομοίωσις . ὃ γὰρ ἄγαταί τις , καὶ μιμεῖται , |
τελεία . διὸ ἐνεργεῖ μὲν καὶ ἐν τῷ ἐνεργεῖν ἡ τελειότης : ἐπεὶ δὲ καὶ ὅταν ἐπίστηται οὐ πάντως ἐνεργεῖ | ||
, κίνησιν λέγω καὶ τελειότητα τῆς δυνάμεως . πᾶσα γὰρ τελειότης σῴζει ὃ τελειοῖ : ἕως μὲν γὰρ ἡ δύναμις |
ὁρίζω : οὐ γάρ ἐστι δογματικὴ ὑπόληψις , τουτέστιν ἀδήλῳ συγκατάθεσις , ἀλλὰ φωνὴ πάθους ἡμετέρου δηλωτική . ὅταν οὖν | ||
δοκῇ , τόθ ' ἡ ἐξ ἀσυμφώνων ὡς κρίσις καὶ συγκατάθεσις τὴν ἐπὶ τῷ θαυμαζομένῳ πίστιν ἰσχυρὰν λαμβάνει καὶ ἀναμφίλεκτον |
δὲ ὡς ἄνευ τῆς οἰκείας βλάβης προεστώσης τῶν ἐγκοσμίων καὶ ἀκλινοῦς μενούσης πρὸς τὰ δεύτερα : ἐξ ἀκηράτων γὰρ γενῶν | ||
γὰρ ἡ τῶν στοιχείων μεταβολή , τὸ δ ' ἰσοκρατὲς ἀκλινοῦς βεβαιότητος καὶ ἀσαλεύτου μονῆς αἴτιον . ἅτε μήτε πλεονεκτοῦν |
λβʹ ἔτει γεγενημένης , ὅσας καὶ ποιεῖ τὸ τέταρτον μόνον ἐπιλαμβανόμενον ἑκάστῳ τῶν μεταξὺ ια ἐτῶν . εἴπερ οὖν μήτε | ||
μέτεισιν , ἤτοι ὃν μὲν ἀπολεῖπον τόπον , οὗ δὲ ἐπιλαμβανόμενον μέτεισιν , ἢ οὗ μὲν ἐχόμενον τόπου , εἰς |
, εἶθ ' ὁριζόμενος οὐκ ἐκ τοῦ ὅρου τὸ ὁριστὸν κατείληφεν ἀλλ ' ἐπὶ προκατειλημ - μένῳ τούτῳ τὸν ὅρον | ||
τούτων ἡγουμένων τῶν μαθημάτων μανθάνειν . οὕτω γὰρ ἀνάγκη φύσει κατείληφεν , ᾗ φαμεν οὐδένα θεῶν οὔτε μάχεσθαι τὰ νῦν |
τῶν αἰδοίων ἔπαρσις γίνεται . καὶ περὶ τὸν καιρὸν τοῦτον ψυχική τις αὐτοῖς λύπη ἐντρέχει . περὶ δὲ τὸν αὐτὸν | ||
μὲν ἔχῃ κατὰ δῆμον ἅπαντα . Ἡ δ ' εὐφροσύνη ψυχική τίς ἐστι διάθεσις , ἣν ἄν τις ἐξηγήσαιτο καλὴν |
νύκτες τῶν ἡμερῶν γίνονται . Καὶ μένει μὲν ἡ ἡμέρα μειουμένη , μέχρις ἂν πελάσῃ τῷ χειμερινῷ , ἡ δὲ | ||
ἀχρόνους ποιεῖ : Σελήνη δύνουσα πληρουμένη τοῦ Ἄρεως ὡροσκοποῦντος , μειουμένη δὲ Κρόνου , ἀχρόνους ποιεῖ . ἐὰν δὲ οἱ |
γὰρ προσθήκη τινὸς ἐκ τῆς ὕλης λαμβανομένου ἢ συμβεβηκότος ἁπλῶς ἐπιγινομένη τοῖς οὐσιώδεσιν ἀπείργει εἶναι τὸν λόγον τὸ τί ἐστιν | ||
τὴν ἕξιν ἐπιτηδειότητα καὶ εὐφυΐαν . ἡ δὲ ἕξις ἡ ἐπιγινομένη τῇ δεινότητι , ἥ ἐστιν ἡ φρόνησις , γίνεται |
τοῖς αἰσθητοῖς ἐπιπέδου τὸ σῶμα καὶ πρότερον τῇ οὐσίᾳ καὶ τελειότερον . καὶ ὅτι ἔμψυχον . . . ἀξίωμα . | ||
ἡ τοιαύτη δικαιοσύνη διαφέρει , καθὸ κἀκείνῳ δοκεῖ τελειότερον . τελειότερον γάρ ἐστιν ἕξις καὶ ἀρετή , ἣν ὁ ἔχων |
γενέσεως αἰτία πιστοῦται τὴν εἰς ἀεὶ διαμονήν , ἡ δὲ διαμονὴ τὴν ἀνάστασιν , ἧς χωρὶς οὐκ ἂν διαμείνειεν ἄνθρωπος | ||
φύσις καὶ ψυχὴ καὶ νοῦς , καὶ τούτων πάντων ἡ διαμονὴ τὸ λεγόμενον ἀγαθόν ; καὶ οὐκέτι ἐστί τι τῶν |
, καὶ αὕτη καταδίκη ψυχῆς κακῆς . κακία δὲ ψυχῆς ἀγνωσία . ψυχὴ γάρ , μηδὲν ἐπιγνοῦσα τῶν ὄντων μηδὲ | ||
γενόμενα τάχα τῶν κακῶν αὐτοῖς ἔσται σύμβολα . ἄνοια ] ἀγνωσία . ἄνοια ] εὕρηται καὶ ἐν ἀνοίᾳ τινί . |
καλουμένου . ὁ δὲ Ἡλιόδωρος ὡς δύο μέρη λόγου ὄντα μετείληφεν , ἵν ' ᾖ ὑπὸ τῷ νηίῳ : φησὶ | ||
κόσμον ἐπωνομάκαμεν , πολλῶν μὲν καὶ μακαρίων παρὰ τοῦ γεννήσαντος μετείληφεν , ἀτὰρ οὖν δὴ κεκοινώνηκέ γε καὶ σώματος : |
καὶ ποός πούς ἐν ὀξείᾳ τάσει , ὥσπερ καὶ ἐκ τοὐναντίου ἡ ὀξεῖα καὶ ἡ βαρεῖα εἰς περισπωμένην συνέρχονται , | ||
πρὸς τὸ κοινῇ συμφέρον πᾶσαν ὁρμὴν ἐμαυτοῦ ἄξω καὶ ἀπὸ τοὐναντίου ἀπάξω . τούτων δὲ οὕτως περαινομένων ἀνάγκη τὸν βίον |
τοῖς πολιτικοῖς ἀγῶσι μόνος τῶν ἄλλων ἐφ ' ὑμᾶς οὐ συνεστηκώς , αἰτῶ παρ ' ὑμῶν τὴν σωτηρίαν , μετὰ | ||
μέν γε τοῦ ἐμφανοῦς πόλεμος πρὸς τοὺς Θηβαίους οὐκ ἦν συνεστηκώς , ἀλλὰ οἱ Πλαταιεῖς μένειν τὴν εἰρήνην σφίσιν ἔφασαν |
̈ . . γένος δέ ἐστι πλειόνων καὶ ἀναφαιρέτων ἐννοημάτων σύλληψις , οἷον „ ζῷον „ : τοῦτο γὰρ περιείληφε | ||
τῆς μήτρας ἐπὶ μόνων τούτων ἐστίν , οἷον κάθαρσις , σύλληψις , ἀπότεξις * * * * * * * |
γεννᾷ τὸν ὀκτὼ καὶ εἴκοσι τέλειον καὶ τοῖς αὑτοῦ μέρεσιν ἰσούμενον : ὁ δὲ γεννηθεὶς ἀριθμὸς ἀποκαταστατικός ἐστι σελήνης , | ||
ἴσος ἰσάκις , καὶ τὸν τέλειον , τὸν ἕξ , ἰσούμενον τοῖς ἑαυτοῦ μέρεσι , τρισὶ καὶ δυσὶ καὶ ἑνί |
παραγραφικὸν ἐν τοῖς κατὰ ἀμφισβήτησιν , ἰσάζειν γάρ πως δοκεῖ ἀμφοτέρῳ τῶν μερῶν ἀπαιτούντων , τότε γὰρ μόνον ἐμπεσεῖται , | ||
, ὡς ἔδειξεν ὁ μέλλων χρόνος . κάλλιστον δὲ κόσμον ἀμφοτέρῳ τῷ γένει περιθεῖσα οὐ μόνον τῷ πλήθει καὶ ἅμα |
; Ἀρετὴ μὲν οὖν εἰς τέλος προιοῦσα καὶ ἐν ψυχῇ ἐγγενομένη μετὰ φρονήσεως θεὸν δείκνυσιν : ἄνευ δὲ ἀρετῆς ἀληθινῆς | ||
διαφορουμένης τῆς ὑγρότητος . τὸ γοῦν μέρος , τουτέστι ἡ ἐγγενομένη θερμότης , μέρος τι ὁμώνυμον ἐποίησεν ἑαυτῇ , τουτέστι |
ὡρίσθη κατὰ τὴν ὑπόστασιν : συνῆπτε δὲ αὐτὸν καὶ ἡ ζωτική , ἀλλὰ κατὰ τὴν δευτέραν διάκρισιν , καθ ' | ||
ἡ τῶν ῥάβδων φύσις καὶ ὅλως οἷον ἀρχή τις αὕτη ζωτική . διὸ καὶ ἐξαιρουμένου καὶ πονήσαντος θνήσκει : ἐπεὶ |
μὲν οὖν ἐστιν εὐλάβεια ὀρθοῦ ψόγου . βʹ Ἁγνεία δὲ εὐλάβεια τῶν περὶ θεοὺς ἁμαρτημάτων . Ἐπαινετὰ μέν ἐστι τὰ | ||
ᾧ τὸ καθαρὸν χρυσίον δοκιμάζεται . ὄκνος . ἀνάδυσις , εὐλάβεια , ἀναβολή . δυνατή ἡ τῶν ἀρχόντων φύσις . |
πᾶν τὸ ἐζυμωμένον ἐπαίρεται : χαρὰ δὲ ψυχῆς ἐστιν εὔλογος ἔπαρσις : ἐπ ' οὐδενὶ δὲ τῶν ὄντων μᾶλλον χαίρειν | ||
: φυλακή . Εἰρχθῆναι : φυλακισθῆναι . Ὀφρῦς : ἡ ἔπαρσις . Ἄθρους : ὁμοῦ . Ἀάπτους : ἀπροσπελάστους . |
ἀντίξουν πρὸς τὴν διάκρισιν , ἧς ἄνευ οὐκ ἂν γένοιτο πρόοδος , καὶ ὅσα ἄν τις ἀπὸ τῶν εἰρημένων ἄλλα | ||
οὔτε τι πρῶτον αὐτοῦ , οὐδὲ ἔσχατον : οὐδὲ γὰρ πρόοδος : οὐδὲ ἄρα θριγκός ἐστι πάντων , οὐδὲ περιέχει |
Ὁ φίλος λανθάνων δυστυχεῖ , ὁ κόλαξ μὴ λανθάνων . Φιλία βασανιζομένη κρατύνεται , κολακεία ἐλεγχομένη θραύεται : φιλία χρόνῳ | ||
] οὐδέ . . . βασίλεια , ἣ ἔστιν ἡ Φιλία τὴν οἵ γ ' . . . οὖδας , |
δεσμὰς καὶ χωρίζοντας τὸ γεῶδες τιθέναι ἐπ ' ἐδάφους νοτεροῦ προϋποκειμένου χάρτου , τῇ δ ' ὑστεραίᾳ καθαίρειν : οὐ | ||
τῷ ἐξ ἀμφοῖν , αὐτοῦ τε τοῦ μῆνιν καὶ τοῦ προϋποκειμένου ἡμιστιχίου , ἀποτελουμένῳ ἑξαμέτρῳ καὶ ἡρωικῷ στίχῳ προστίθεσθαι . |
κῶλον δέ ἐστιν ἡ ἀπηρτισμένη διάνοια . ἡ μὲν γὰρ μονόκωλος ἐκείνη , ἐπειδὴ κρέμαται ἡ διάνοια αὐτῆς μέχρι τοῦ | ||
πρὸς εὐκαρπίαν : ἐκτρέχει γὰρ ἄγαν μὴ κολουσθεῖσα καὶ γίνεται μονόκωλος καὶ ἀσθενὴς , εἰ δὲ μὴ παραβλαστάνουσα δενδροῦται . |
ἡ οὖν ἀπόδειξις δι ' ἧς κατασκευάζεται ἡ ἀπόδειξις , ὁμολογουμένη μὲν καὶ προῦπτος οὐκ ἔσται , διαφωνουμένη δὲ καὶ | ||
εὔπνους καὶ ὅλως ὁ προσήνεμος ἀναυξής . Σχεδὸν δ ' ὁμολογουμένη τις καὶ ἡ τοῦ ἀέρος διάθεσίς ἐστι τούτοις : |
, ἀλλ ' ἵνα σοι πρὸς Θέρσανδρον ἡ τῆς αἰτίας ἀπόλυσις ᾖ ὡς οὐ συνεγνωκότι . χρυσοῖ δέ σοι οὗτοι | ||
προσδοκίαν ἔχει , κἄν τι συμβῇ χαλεπὸν τοῖς τοιούτοις , ἀπόλυσις γίγνεται , ἐν δὲ προαιρέσει χρηστῇ καὶ βίῳ σώφρονι |
γὰρ σώματος διαμονὴ μεταβολή , καὶ τοῦ μὲν ἀθανάτου , ἀδιάλυτος , τοῦ δὲ θνητοῦ μετὰ διαλύσεως . καὶ αὕτη | ||
ἐπίβουλα , πρὸς τίνα δὲ αὐτοῖς ἀνοχαὶ καὶ οἷον σύμβασις ἀδιάλυτος . λέων μὲν γοῦν , εἰ μὲν ταύρωι μάχοιτο |
τοῦ προσφιλὴς προσφίλεια . προσφίλεια ] ἡ φιλία , ἡ οἰκείωσις . προσφίλεια ] ἀγάπη . προσφίλεια ] κατ ' | ||
διαφέρει . παρρησία μὲν γὰρ ἡ διὰ λόγων πρός τινα οἰκείωσις , παρουσία δὲ ἡ ἐπέλευσις . πολίτης καὶ πατριώτης |
ξυνίσταντο , ταχεῖα ἂν ἐγίγνετο αὐτοῖς ἐν τῷ ψυχρῷ ἡ σβέσις . ὅτι δὲ πρόσκαιρά ἐστιν , ἡ φθορὰ αὐτῶν | ||
, πλείω γὰρ χρόνον ἐπιμένον μᾶλλον σβέννυσιν . ἡ δὲ σβέσις οὐκ ἐὰν ὁπόσον οὖν ᾖ πῦρ , ἀλλ ' |
ἐχθρῶν ἢ διὰ τῶν πλαγίων ἐγχειρεῖν . Ἐπικίνδυνος γὰρ καὶ ἐπισφαλής ἐστιν ἀεὶ ἡ δι ' ὄψεως μόνον μάχη πρὸς | ||
νέων θεῶν διδασκόμεθα . ἡ δὲ διαλεκτικὴ τοῖς τοιούτοις ἀνδράσιν ἐπισφαλής . καὶ ὁ Πλωτῖνος τοιοῦτο λέγει τὸ παραδοτέον τοῖς |
κυρίου σέθεν . οἵδ ' , ὦ γεραιέ , σὺν τέκνωι θανουμένην ἄγουσί μ ' οὕτως ὡς ὁρᾶις . τί | ||
καὶ τάφου μεταίτιον , κοινὸν τόδ ' ἔργον προστιθεὶς ἐμῶι τέκνωι πόλει τ ' Ἀθηνῶν . τυγχάνω δ ' ὑπὲρ |
νοητὴ καὶ νοερὰ ἀπὸ τῶν ἄκρων , ἔστι δὲ οὐδέτερον ἀκραιφνῶς , ἀλλ ' ᾗ διακρίνεται μόνον , ταύτῃ καὶ | ||
τοῦ νεύρου πεπονθότος , ὡς μηκέτ ' ἰσχύος ἔχειν , ἀκραιφνῶς διαπορθμεύειν τὴν ἀπ ' ἐγκεφάλου εἰς ταῦτα ἰοῦσαν δύναμιν |
' ὑπολείπεται τὸ δικαιότατον καὶ ἀναγκαιότατον τῶν ἔργων , ὃ ὑπερβαίνουσιν ἑκόντες οὗτοι . τί οὖν ἐστι τοῦτο ; ἀμύνεσθαι | ||
. τρεῖς δὲ ἐν τῷ μέσῳ αὐτῶν εἰσιν , οὓς ὑπερβαίνουσιν , οἷον μεταξὺ τοῦ Ϛ καὶ τοῦ ι γ |
μὲν τῶν ὅρων Ζεὺς ὅριος καὶ στήλη ἐφορία καὶ ποταμὸς μεθόριος , καὶ ὅμορος πόλις καὶ πρόσορος τόπος καὶ ἐνόριος | ||
Φιλιππουπόλεως . Τὴν Φιλιππούπολιν , ἔστι δὲ ἡ πόλις αὕτη μεθόριος μὲν τῆς Θρᾳκῶν καὶ Μακεδόνων γῆς , κεῖται δὲ |
. Ἐλλάμπεται οὖν ὑποβάλλουσα ἑαυτὴν καὶ ἀφ ' οὗ μὲν ἐλλάμπεται οὐ δύναται λαβεῖν : οὐ γὰρ ἀνέχεται αὐτὴν ἐκεῖνο | ||
καθαρὰ γὰρ γενομένη καὶ ἐλευθέρα τῶν παθῶν ἡ ψυχή , ἐλλάμπεται μὲν τῇ πρὸς νοῦν γειτνιάσει , δέχεται δὲ ἐκεῖθεν |
. ἀναπαύσεως , ἀπραξίας . σχολή . ἡ ἡσυχία καὶ ἠρεμία , ὡς φαμὲν ἐπὶ σχολῆς ποιῶ τόδε , τουτέστι | ||
μεταβολῆς οὐκ ὀλίγον μέρος ὑφίησιν . Ἔτι τοίνυν τάξις καὶ ἠρεμία τοῖς θεοῖς προσήκει , τοῖς δὲ τῶν ἀρχαγγέλων δραστήριον |
ἀντικνήμιον , ἔπειτα πρίζειν , καὶ μετὰ τὴν τῶν ὀστῶν πρῖσιν τὰ λοιπὰ σώματα διακόπτειν πρὸς τὴν τοῦ μέρους ἀφαίρεσιν | ||
ἀντικνήμιον , ἔπειτα πρίζειν , καὶ μετὰ τὴν τῶν ὀστῶν πρῖσιν τὰ λοιπὰ σώματα διακόπτειν πρὸς τὴν τοῦ μέρους ἀφαίρεσιν |
. καὶ ἡ πίννη διαστήσασα τὸ ὄστρακον ἡσυχάζει τηροῦσα τὰ ἐπεισιόντα ἰχθύδια , ὁ δὲ πιννοτήρης παρεστὼς ὅταν εἰσέλθῃ τι | ||
ἀλλ ' οὐδὲ δι ' ἴσου τοῖς ἀπορρέουσιν ἀναπληροῖ τὰ ἐπεισιόντα συμμέτρως , ὡς μήτε ὑπερβολὴν ἐπικρατεῖν μήτε ἔλλειψίν ποτε |
σῴζεται . Κοὐκ ἄλλον ἕξεις εἰς τόδ ' : ὡς ἔξοιδά σε οὐ ψιλὸν οὐδ ' ἄσκευον ἐς τοσήνδ ' | ||
σῴζεται . Κοὐκ ἄλλον ἕξεις εἰς τόδ ' : ὡς ἔξοιδά σε οὐ ψιλὸν οὐδ ' ἄσκευον ἐς τοσήνδ ' |
εἰπεῖν , ὡς οὐκ αὐτόθεν ἡ ἐν τῷ θεωρητικῷ ὄρεξις κινητική ἐστι τοῦ σώματος , ἀλλ ' ὀρεχθεὶς τοῦ μαθεῖν | ||
τελειοτέροις τῶν ζώων πρὸς ταύταις ὑπάρχει καὶ ἡ κατὰ τόπον κινητική , ἑτέροις δὲ καὶ ἡ διανοητική τε καὶ ὁ |
, τῆς δὲ καθηκούσης φιλανθρωπίας στερισκόμενος πολέμιος γίνεται τῶν ἀνημέρως δεσποζόντων . Ὅτι Δαμόφιλός τις ἦν τὸ γένος Ἐνναῖος , | ||
μετὰ βασιλικῆς ἀρχῆς , τοῖς δὲ ἀρχὴ ὑπεύθυνος βασιλικὴ , δεσποζόντων νόμων τῶν τε ἄλλων πολιτῶν καὶ τῶν βασιλέων αὐτῶν |
ἀμφότερα οὖν λυπηρά ἐστι τῷ πνεύματι τῷ ἁγίῳ , ἡ διψυχία καὶ ἡ ὀχυξολία . ἆρον οὖν ἀπὸ σεαυτοῦ τὴν | ||
γὰρ πίστις πάντα ἐπαγγέλλεται , πάντα τελειοῖ , ἡ δὲ διψυχία μὴ καταπιστεύουσα ἑαυτῇ πάντων ἀποτυγχάνει τῶν ἔργων αὐτῆς ὧν |
' ἕκαστον τάγμα , ἐπὶ δὲ τοῖς ἄλλοις , τοῖς ὑποδεεστέροις , καθ ' ἕκαστον μέρος κατασκόπους ἤτοι σκουλκάτορας , | ||
ἐνίοτε δὲ καὶ ὀλίγον ὕδωρ παραμίγνυται : παρὰ δὲ τοῖς ὑποδεεστέροις ζύθος πύρινον μετὰ μέλιτος ἐσκευασμένον , παρὰ δὲ τοῖς |
τὸν ἀρτίκολλον , ἤτοι τὸν ἄρτι τοῦ εἱρμοῦ καὶ τῆς ἐπιπλοκῆ καὶ τῆς κολλήσεως παρὰ τοῦ ἀγγέλου δραξάμενον . κατὰ | ||
τὸν ἀρτίκολλον , ἤτοι τὸν ἄρτι τοῦ εἱρμοῦ καὶ τῆς ἐπιπλοκῆ καὶ τῆς κολλήσεως παρὰ τοῦ ἀγγέλου δραξάμενον . κατὰ |
εἶναι πέφυκεν , διότι κατὰ τὸ συναμφότερον ἕστηκεν αὐτοῦ ἡ ἰδιότης , εἰ χρὴ οὕτως εἰπεῖν . Οὕτως οὖν διὰ | ||
γένος οἰκεῖ Οἶκος θεοῦ λέγοιτο ἂν ἡ ἑκάστου τάξις καὶ ἰδιότης καὶ ἑστία καὶ μονή : οὐ γὰρ ὡς ἄλλος |
τῷ τρίτῳ τὰ πλείω φαντάζεται , διόπερ καὶ ἡ τῶνδε ἕνωσις ἐν αὐτῷ πρώτῳ , τὸ δὲ πρὸ πάντων ἡνωμένον | ||
δὲ οὐδὲν ἑαυτῷ ἐσεῖται χρήσιμον . τίς δὲ κοινωνία ἢ ἕνωσις γένοιτο τῶν ἄκρως ἐναντίων , μὴ ὄντος τοῦ μεσιτεύοντος |
τὰ μάλιστα χαριῇ . Μνήσων ὁ Ἀμφιπολίτης ἐν Ποτιδαίᾳ μοι συνεστάθη . οὗτος νῦν Ἀθήναζε ἔρχεται πρὸς τὸν δῆμον , | ||
τρόπον μετὰ τὴν παράκρουσιν τὴν διὰ τῶν πρὸς Κηφισόδοτον συνθηκῶν συνεστάθη , ἤδη Μιλτοκύθου μὲν ἀνῃρημένου , Χαριδήμου δ ' |
γὰρ ἂν ταὐτὸ πᾶσιν ἐδόκει , ἀλλ ' ἀνθρωπίνη τις οἴησις , ἐν ᾗ πολλά τε καὶ ἐναντία ποικίλλεται . | ||
βολῇ . ἔοικε δὲ τούτῳ μᾶλλον . ἡ γοῦν ” οἴησις “ τούτῳ συμφωνεῖ . ” οἶσιν “ γὰρ τῆς |
. εἷς οὖν τρόπος ὑδέρου οὗτος ὁ ἐπὶ ἀσθενείᾳ τῆς ἀλλοιωτικῆς δυνάμεως γινόμενος τοῦ ἥπατος . Γίνεται ὕδερος καὶ κατὰ | ||
Εἰρηκὼς πῶς τὸ ἀνδρεῖον σπέρμα μίγνυται τῷ γυναικείῳ , τῆς ἀλλοιωτικῆς ἐνεργούσης δυνάμεως , καὶ πῶς γίνεται σφαῖρα , εἶτα |
εὐθεῖα γραμμὴ ἦκται ἡ ΕΑΖ : ὅπερ ἔδει ποιῆσαι . Παντὸς τριγώνου μιᾶς τῶν πλευρῶν προσεκβληθείσης ἡ ἐκτὸς γωνία δυσὶ | ||
γωνίαν ἡ μείζων πλευρὰ ὑποτείνει : ὅπερ ἔδει δεῖξαι . Παντὸς τριγώνου αἱ δύο πλευραὶ τῆς λοιπῆς μείζονές εἰσι πάντῃ |
, ὡς ἐπιδείξομεν . ” εἶπε ” γάρ φησι „ Σάρα πρὸς Ἀβραάμ : ἰδοὺ συνέκλεισέ με κύριος τοῦ μὴ | ||
τῶν θνητῶν αἱ βελτιώσεις γίνονται πρὸς τὰ ἄφθαρτα . ” Σάρα δὲ ἡ γυνὴ Ἀβραὰμ οὐκ ἔτικτεν αὐτῷ . ἦν |
τὸ ἀγαθὸν ἐν φύσει τινὶ κείμενον , καὶ οὐχ ἡ ἔφεσις ποιεῖ τὸ ἀγαθόν , ἀλλ ' ἡ ἔφεσις , | ||
' ὑπόθεσιν ἐκ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς . ἐφέσιμον ] ἔφεσις ἡ ἔκκλησις ἡ ἀπὸ σμικροῦ εἰς μεῖζον κριτήριον προκαλουμένη |
ἔχειν , ὅτι ἡ μὲν ὑλική ἐστιν , ἡ δὲ οὐσιώδης . ἐμοὶ δὲ δοκοῦσιν ἀμφότεραι ἡνῶσθαι καὶ μὴ διαιρεῖσθαι | ||
τῶν ἰδεῶν εἰσιν ἀριθμοί , ὅ τε ἑνιαῖος καὶ ὁ οὐσιώδης , καὶ ὅτι ἐν πάσαις τάξεσιν οὗτοι τῶν θείων |
ἀεικίνατον . ἔν τε τῷ ἀνθρώπῳ ἁ συναρμογὰ τῶ ἀλόγω μέρεος τᾶς ψυχᾶς ποτὶ τὸ λόγον ἔχον , ἀρετά . | ||
ἢ διὰ φιλοτιμίαν . ἁ μὲν ὦν κακία τῶ λογιστικῶ μέρεος τᾶς ψυχᾶς ἐντὶ οἰκειοτέρα : προσέοικε γὰρ ἁ μὲν |
ἀνώτερον ὑπεδείξαμεν , ἄγνωστος ὀφείλει τυγχάνειν καὶ ὁ ἐλλιπής : ἀνεύρετος δέ γέ ἐστιν ὁ ἀπηρτισμένος , ὡς παρεστήσαμεν : | ||
ὑπερβολὴν τῆς εὐδαιμονίας . κατὰ μὲν οὖν τοὺς παλαιοὺς χρόνους ἀνεύρετος ἦν διὰ τὸν ἀπὸ τῆς ὅλης οἰκουμένης ἐκτοπισμόν , |
ἡ οὐσία σωματική τίς ἐστι σύστασις , ἡ δὲ σωματικὴ σύστασις οὐ δεῖταί τινος , ἐν ᾧ γενομένη τὸ εἶναι | ||
ἡ γὰρ ἐπὶ τοῖς αἰσθητοῖς τοῦ καθόλου συναίσθησίς τε καὶ σύστασις καὶ ἡ ἐπὶ τοῖς πρώτοις καθόλου λῆψις τῆς ἀρχῆς |
. Δευτέρα Σικελία . Τρίτη Κρήτη . Τετάρτη Κύπρος . Πέμπτη Εὔβοια . Ἕκτη Κύρνος . Ἑβδόμη Λέσβος . Ὀγδόη | ||
χρόνος καὶ φίλων συμβουλὴ καὶ ἀποδημία καὶ ὅσα τοιαῦτα . Πέμπτη ἀντίθεσις : δυνατὸν πάλιν κτήσασθαι χρήματα . Ἣν λύσεις |
γε μὴ διδάσκαλοι , οὐδὲ μαθηταί ; Φαίνεται οὕτως . Ἀρετὴ ἄρα οὐκ ἂν εἴη διδακτόν ; Οὐκ ἔοικεν , | ||
θεωμένοις εἰς μίαν τελευτὴν ἀπολήγειν . ἀλλ ' ἥ γε Ἀρετὴ προσάγουσα τὸν Ἡρακλέα πλησίον ἔδειξέ τε τὰ ἄκρα πλεῖστον |
ἐκ ποιοῦ πυρώδους , ἐκ ποιοῦ ἀερώδους , ἐκ ποιοῦ πνευματικοῦ : ἐκ τετάρτου τινὸς ἀκατονομάστου , ὃ ἦν αὐτῷ | ||
ἐκ ποιοῦ πυρώδους , ἐκ ποιοῦ ἀερώδους , ἐκ ποιοῦ πνευματικοῦ , ἐκ τετάρ - του τινὸς ἀκατονομάστου : τοῦτο |
νομίζοντες ὅπερ ἦν , ἀπό τε τῶν παρόντων πολὺ σφῶν καθυπέρτερα τὰ πράγματα εἶναι καί , εἰ δύναιντο κρατῆσαι Ἀθηναίων | ||
μᾶλλον : ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἐν παντὶ δὴ ἀθυμίας ἦσαν καθυπέρτερα : τῶν Ἀθηναίων . φόβου : ἀπὸ φ . |
περιττῶν χρησιμωτάτη πᾶσι πυρετοῖς ἐστιν , ὡσαύτως ἀραίωσίς τε καὶ χάλασις , οὔτε δὲ χύσις οὔτε θερμότης , ἀλλ ' | ||
οὕτως δὲ κἀπὶ τῶν ἄρθρων πολλάκις . ἡ μὲν οὖν χάλασις ὑγρανθέντων ἀμέτρως τῶν ἀμφ ' αὐτὰ συνδέσμων καὶ τενόντων |
οἳ δὲ οἴονται εἰς τὸ τυχὸν σῶμα τὴν τυχοῦσαν ψυχὴν εἰσοικίζεσθαι , εἰς τὸ τοῦ ἐλέφαντος , ἂν οὕτω τύχῃ | ||
τι κυΐσκεσθαι λέγει , τὸ δ ' ἐν τοῖς κυουμένοις εἰσοικίζεσθαι . ὥσπερ οὖν εἴ τις λέγει συμφορὰν ψυχῆς εἶναι |
καὶ φιλόλογος ἐν ταῖς ὁμιλίαις καὶ οὐχ ὅμοιος Ἀθηνίωνι τῷ περιπατητικῷ φιλοσόφῳ , τῷ καὶ διατριβῆς προστάντι φιλοσόφου Ἀθήνησί τε | ||
λαθὸν εἶτα ἐν καλῷ τῆς μνήμης ἀφίκετο . Λακύδῃ τῷ περιπατητικῷ κτῆμα ἦν χηνός τι χρῆμα θαυμάσιον . ἐφίλει γοῦν |
ὅμως δὲ δι ' ἀλγηδόνων καὶ ὀδυνῶν γίγνεται αὐτοῖς ἡ ὠφελία καὶ ἐνθάδε καὶ ἐν Ἅιδου : οὐ γὰρ οἷόν | ||
πόλει πολλοὺς διέφθειρεν , ἔς τε τὴν Πελοπόννησον ἔπρασσεν ὅπῃ ὠφελία τις γενήσεται . μετὰ δὲ τῆς Ποτειδαίας τὴν ἀποτείχισιν |
ἐντελέχεια ἐνδελεχείας : ἐνδελέχεια μὲν γάρ ἐστιν ἡ συνέχεια : ἐντελέχεια δὲ ἡ τελειότης καὶ τὸ εἶδος τοῦ ὑποκειμένου : | ||
ἡ ὄψις καὶ ἡ νόησις , ἀτελὴς δὲ ἡ κίνησις ἐντελέχεια καὶ ἀεὶ τὸ ἄλλο καὶ ἄλλο προσλαμβάνουσα , τόπον |
καταληκτικὰ καὶ ἀκατάληκτα , τὰ δὲ τρίμετρα , ὧν τελευταῖον μικτος αὔων βροτούς . γιγνομέναισι λάχη ] ὁ παρὼν χορὸς | ||
? ? ? [ σέ τε καὶ ῥαδ [ ] μικτος αλωᾱν ] ? ἵν ' ἀγλαοχαίτᾱν ? ? ? |
, καὶ διὰ τούτου τοῦ τρόπου ἡ μεγίστη καὶ συμφορωτάτη διόρθωσις γίνεται τῶν ἠθῶν . κρατίστους δ ' οἶμαι τῶν | ||
πᾶσι κοινὰ ποιέουσα . μηροῦ δὲ κατάτασις μὲν ἰσχυρὴ καὶ διόρθωσις κοινὴ ἢ χερσὶν ἢ μοχλῷ , τὰ μὲν ἔσω |
κυβερνήτης τοῦ πλοίου . οὗτος γὰρ ἐντελέχεια μέν , ἀλλὰ χωριστή . τάχα δὲ καὶ περὶ πάσης τῆς ψυχῆς τύπῳ | ||
ἐστί τινων πρὸς ἄλληλα . αὕτη οὖν ἡ ἑτερότης ἢ χωριστή ἐστι καὶ κατὰ συμβεβηκός , ἥτις πέφυκε χωρίζεσθαι ἐκείνων |
Περὶ δὲ τὴν γυναῖκα ἐμποδίζεσθαι τὴν κύησιν ἢ παρὰ τὸ ἔνθερμον καὶ πυρώδη εἶναι τὴν μήτραν ἢ κατάψυχρον καὶ κάθυγρον | ||
περὶ τὴν ἐσχάτην τῶν ἀπλανῶν ἁψῖδα ἵστασθαι . τὸ γὰρ ἔνθερμον καὶ διάπυρον ἠρεμεῖν αὐτὴν οὐκ ἐᾷ : διὸ πολλὰ |
τάχα : ταχέως . τύρβη : ταραχή . τιμωρέουσα : βοηθοῦσα . ὡς καὶ Εὐριπίδης ἐν Οἰνεῖ φησιν . ἐγὼ | ||
, ἡ ἀλαλκοῦσα τῷ μένει , ὅ ἐστι τῇ δυνάμει βοηθοῦσα . ἢ ἡ ἐν Ἀλαλκομεναῖς πόλει τῆς Βοιωτίας τιμωμένη |
ρξστʹ . Παθογνωμονικόν ἐστιν τῶν τε ἐντὸς καὶ τῶν ἐκτὸς σημείωσις . ἢ παθογνωμονικόν ἐστιν ἐξ οὗ γινώσκεται τὸ πάθος | ||
] : ἰστέον ὅτι ἄλλο ἐστὶ τὸ ξυντεκμαίρεσθαι καὶ ἄλλο σημείωσις . τὸ γὰρ ξυντεκμαίρεσθαι τὸ μετὰ λόγου σημειοῦσθαι . |
τὰ αἰτιώδη πράγματα καὶ ἀπὸ αἰτίων τούτων καὶ τὰ αἰτιατὰ κρειττόνως ἢ ἔστιν ἐκεῖνα νοῶν , οὕτω καὶ ὁ δυνάμει | ||
ὀνόματι θηλυκῷ . ὀρθότερον ] ὑγιέστερον . , ὀρθοτέρως , κρειττόνως , κρεῖττον . ἦν ἄν ] κάλλιον δηλονότι , |
τόν τε Πέρσην ἐς ἐλπίδα μειζόνων πραγμάτων ἐτύφωσε τηλικούτων ἔργων εὐπραγία . ὡς δὲ ταῦτα τῷ Ἀλεξάνδρῳ ἐδηλώθη χαλεπῶς νοσοῦντι | ||
καὶ ἐρώντων ἡδονὴ καὶ ὅλως ἡ ἐπὶ παντὶ τῷ γιγνομένῳ εὐπραγία . γῆν ὅτε ἂν καταλίπῃ τύχη , τότε καὶ |
ἐπιδείκνυσι τὴν αὑτῆς φύσιν : ἡ γὰρ τὰ ἄγρια καλὰ φύουσα δύναται θεραπευομένη καὶ τὰ ἥμερα καλὰ ἐκφέρειν . φύσιν | ||
πεποιημένων ἡ λέξις . φυσίζωος ἡ τὰ πρὸς τὸ ζῆν φύουσα . φυταλίη κῆπος . φῦλον ἀντὶ τοῦ γένος : |
ὄνομα , κέχρηται δὲ αὐτῷ Ἀριστοφάνης . ἐγχειρητὴς δὲ καὶ ἐγχείρησις Ἀριστοφάνης . Ἀριστοφάνης δὲ μελῳδὸς καὶ προσῳδὸς εἴρηκε . | ||
. Ἐπεὶ δὲ τοῖς πρὸς ἐκείνους λόγοις συνεχής ἐστιν ἡ ἐγχείρησις τῆς ἡμετέρας ὑποσχέσεως , λαβόντες ἀρχὴν ἑτέραν λέγωμεν , |
ἑτέρων ἕτερα ἐπιτιθέμενα . Πολυειδεστάτη ἐστὶ τοῦ ἐπιπλάσματος τοῦδε ἡ μεταχείρισις καὶ ἐπαρκὴς εἰς πολλά : ἤτοι γὰρ εὖ μάλα | ||
Οὐκοῦν τὰ μὲν ἐπινοήματα ἔστιν ὅτε ταὐτά , ἡ δὲ μεταχείρισις τὴν διαφορὰν ποιεῖ τοῦ λόγου . ὁρᾷς δὲ καὶ |
καλὸν ὁ νόμος ἐνὸν ἐπαινεῖ . τί γὰρ δὴ δικαίῳ χωριζόμενον ἡδονῆς ἀγαθὸν ἂν γίγνοιτο ; φέρε , κλέος τε | ||
τὸν δ ' αἰθέρα εἰς τοὺς βλαστοὺς ὡς ἑκάτερον ἑκατέρου χωριζόμενον , ἀλλ ' ἐκ μιᾶς ὕλης καὶ ὑφ ' |
ἐείκοσι καὶ πόδες εἶεν . * ) ὅτι ὁμοία ἡ προφορὰ τῆς ὑπερβολῆς τῷ „ οὐδ ' εἴ μοι δέκα | ||
, οἱ μένοντες ἐκεῖ ταχὺ μετέρχονται . Ἐπιμονὴ δέ ἐστι προφορὰ πλειόνων λέξεων ἐπίσης τὸ αὐτὸ σημαινουσῶν , ἢ καὶ |
σχισθέντος γὰρ ἑνός τινος γίνεται δύο : οὐ τοίνυν οὔτε σύνοδος οὔτε σχίσις τὰ δύο , ἵν ' ἂν ἦν | ||
ἀποσπασθὲν ἑκάτερον ἑκατέρου . Μιμοῦνται δὲ καὶ ἐκκλησίαι καὶ πᾶσα σύνοδος ὡς εἰς ἓν τὸ φρονεῖν ἰόντων : καὶ χωρὶς |
στέρησιν διὰ τὸν ἀνεπιτήδειον τοῦ χρόνου : ἵνα γὰρ γένηται στέρησις , χρεία χρόνου ἐπιτηδείου καὶ τῶν λοιπῶν τῶν εἰρημένων | ||
. ἀλλὰ καὶ εἴ τις πανσελήνου οὔσης εἴποι ὅτι ἐπειδὴ στέρησις ἐγένετο τοῦ ἐξ αὐτῆς φωτός , ἐξέλιπε , τούτου |
φανερὰ καὶ οὐκ ἀμφίβολα . θ προῦπτος ] ὁμολογούμενος . προῦπτος ] ἐμπρέπων , ὁμολογούμενος . προῦπτος ] ἀληθής . | ||
τούτου ὕπαρξις . “ καὶ ἔστιν ἡ τῆς συνερωτήσεως πιθανότης προῦπτος . πάσης γὰρ φύσεως καὶ ψυχῆς ἡ καταρχὴ τῆς |
θετέον . Εἰ δὲ ὑπόστασιν ἄνευ ἐνεργείας τις θεῖτο , ἐλλιπὴς ἡ ἀρχὴ καὶ ἀτελὴς ἡ τελειοτάτη πασῶν ἔσται . | ||
οὐ διαστὰς ἀφ ' ἑαυτοῦ οὐδὲ ἀσθενὴς τῷ μερισμῷ οὐδὲ ἐλλιπὴς οὐδὲ τοῖς μέρεσι γενόμενος ἅτε ἑκάστου μὴ ἀποσπασθέντος τοῦ |
ἂν εἴη τις ὅλως γνώριμος ὁρισμὸς ἑκάστου τῶν γενῶν ἀεὶ προϋπάρχοντος γένους , ὃ γνῶναι μὲν οὐχ οἷόν τε ἄνευ | ||
ἄξιον παραλιπεῖν διὰ τὸ τῆς περιπετείας παράδοξον . τοῦ γὰρ προϋπάρχοντος βασιλέως Στράτωνος διὰ τὴν πρὸς Δαρεῖον φιλίαν ἐκπεσόντος ἐκ |
ἐπειδὴ ἐγένετο παρ ' ἡμῶν ἀπὸ τῆς Προνοίας συνετάττετο . Δύναμις δὲ καὶ τοῦτο μεγάλη , καλῶς καὶ τοῖς κακοῖς | ||
αἷμα καὶ πνεῦμα , καὶ θερμασίη διὰ τούτων φοιτᾷ . Δύναμις μίη καὶ οὐ μίη , ᾗ πάντα ταῦτα καὶ |
εὔρυθμος μέν ἐστιν , ἐπειδὴ διαπεποίκιλταί τισιν ῥυθμοῖς , οὐκ ἔρρυθμος δέ , ἐπειδὴ οὐχὶ τοῖς αὐτοῖς οὐδὲ κατὰ τὸ | ||
: τριῶν γὰρ λαμβανομένων λόγων ἐν τοῖς ἑπτὰ οὐδείς ἐστιν ἔρρυθμος : ὧν εἷς μέν ἐστιν ὁ τοῦ ἐπιτρίτου , |
λόγος εὑρέθη , καθ ' ὃν ἄφεσις ψυχῇ δουλείας καὶ παντελὴς ἐλευθερία προκηρύττεται , ἤ τις τῶν μετ ' αὐτὸν | ||
ὁρίζεται δὲ αὐτὸν Μινουκιανὸς μὲν οὕτως : στοχασμός ἐστιν ἄρνησις παντελὴς τοῦ ἐπιφερομένου ἐγκλήματος , οὐκ εὖ δὲ ἔχει ὁ |
καὶ μεθορμιζομένοις ἐξ ἀκρασίας εἰς ἐγκράτειαν καὶ τὰ μὲν τῆς ὑπαιτίου ζωῆς κακίζουσι καὶ ὅσα ἐναπεμάξαντο ταῖς ψυχαῖς αἰσχρὰ εἴδωλα | ||
τὸν πρῶτον ἄνθρωπον ἀπολαῦσαί τινος κακοπραγίας . ἀρχὴ δὲ τῆς ὑπαιτίου ζωῆς αὐτῷ γίνεται γυνή : μέχρι μὲν γὰρ εἷς |
ἂν εἴη πλὴν ψυχῆς θεοφιλοῦς εὐσέβεια ; ἧς τὸ εὐχάριστον ἀθανατίζεται καὶ ἀνάγραπτον στηλιτεύεται παρὰ θεῷ συνδιαιωνίζον ἡλίῳ καὶ σελήνῃ | ||
ὀλιγοχρόνιός ἐστι καὶ ἐφήμερος : ἡ δὲ τοῦ σπουδαίου ‖ ἀθανατίζεται ‖ . ‖ [ Καὶ ] τὸ μὲν σπουδαῖον |
οἰκείας φύσεως καὶ κινήσεως οὕτως ἐφέλκηται τὸ χόριον : μὴ σῳζομένης δὲ τῆς πρὸς τὸ βρέφος τοῦ χορίου συνεχείας μολίβδου | ||
ἐπιβλαβές , δεῖ γὰρ ἐμπείρως τὴν ὁλκὴν γενέσθαι . διὸ σῳζομένης τῆς πρὸς τὸν ὀμφαλὸν αὐτοῦ συνεχείας ἐπὶ χειρῶν μιᾶς |
ὑπατείας ἦσαν παραγγελίαι , καὶ ἔδει τὸν παραγγέλλοντα παρεῖναι , ἐσελθόντι δὲ οὐκ ἦν ἔτι ἐπὶ τὸν θρίαμβον ἐπανελθεῖν . | ||
ἀλλ ' ἐνθάδε πόλλ ' ἀγορεύεις . ἐς τοῦτο οὖν ἐσελθόντι τὸ οἴκημα τὸ μὲν σύμπαν τὸ ἐν δεξιᾷ τῆς |
ἀιδές , νοητὸν δὲ καὶ φιλοσοφίᾳ αἱρετόν , τοῦτο δὲ εἰθισμένη μισεῖν τε καὶ τρέμειν καὶ φεύγειν , οὕτω δὴ | ||
διοριζομένη , πάντα δὲ ἐν ἀρετῇ λέγειν τε καὶ πράττειν εἰθισμένη : ἣν ἀδέσποτον εἶναι καὶ ὁ τοῦ θείου Πλάτωνος |
τῆς ἀδιαστάτου καὶ ἀιδίου περὶ γῆν ἀκμῆς τὰ φυόμενα : καθαρθεῖσα γὰρ ἢ ποταμῶν ἀναχύσεσιν , ὥσπερ φασὶν Αἴγυπτον , | ||
προτέρα διάθεσις εἰ μὲν ἅπαξ συσταίη , δι ' ἐμέτων καθαρθεῖσα καθίσταται ῥᾳδίως : εἰ δ ' αὖθις ἐξ ἑτέρου |
φωτὸς ὑπὸ γῆς ἀντιφράξεως . ἡ σελήνη ἀντιφράττεται : τὸ ἀντιφραττόμενον ἐκλείπει : ἡ σελήνη ἄρα ἐκλείπει . ὥστε διάφοροι | ||
, οὕτω πως ἀνείρουσα : ἡ σελήνη ἀντιφράττεται , τὸ ἀντιφραττόμενον ἐκλείπει : ἡ σελήνη ἄρα ἐκλείπει . Λέγεται δὲ |
ταύτῃ πορευτέον . ἀμελῆσαι δὲ οὐ θεμιτόν ἐστι θεῶν , καταφανοῦς γενομένης τῆς πάντων αὐτῶν κατὰ τρόπον λεγομένης φήμης εὐτυχοῦς | ||
εἰς τὰ Κεντόριπα παρεισπεσεῖν εἰσδεχομένων αὐτόν τινων πολιτικῶν ἀνδρῶν , καταφανοῦς δὲ τῆς ἐπιβουλῆς γενομένης καὶ τῶν φρουρῶν παραβοηθησάντων ἐξέπεσεν |
. ἡ δὲ διὰ τούτων κτῆσις πατρῴα , πατρική , πάτριος , προγονική , καὶ ἱερὰ πατρῷα καὶ πάτρια καὶ | ||
στοιχεῖα καθάπερ ἐπὶ τοῦδε , ὁ φάτριος Ζεὺς ἤγουν ὁ πάτριος . τὸ δὲ τριώβολον ἡμίδραχμόν ἐστιν . ἡλιασταί ] |
α εἰς ο , παρὰ τὸ κάζω ῥῆμα : ὅθεν κέκασμαι , κέκασται , κεκασμένος ὄνομα ῥηματικὸν κασμὸς , καὶ | ||
α εἰς ο . παρὰ τὸ κάζω ῥῆμα , ὅθεν κέκασμαι κέκασται κεκασμένος , ὄνομα ῥηματικὸν κασμός , καὶ μεταθέσει |
ὑπὲρ αὐτοκράτορος οὐκ εἰκὸς ἦν εὐλαβηθῆναι , μή τις γένηται μήνυσις τῷ πάντα σεμνοποιοῦντι τὰ καθ ' αὑτὸν διαφερόντως ; | ||
δὲ συμφορᾷ τῆς πόλεως οὔσης τοῖς ἐξηγηταῖς τῶν ἱερῶν γίνεται μήνυσις ὑπὸ δούλου τινός , ὅτι μία τῶν ἱεροποιῶν παρθένων |
τὴν ἀκρόπολιν ἀνήγαγον : καὶ τὰ ἑξῆς . λαʹ . Παραβολὴ δέ ἐστιν ὄντος καὶ γινομένου πράγματος ἀπομνημόνευσις πρὸς ὁμοίωσιν | ||
παραβολὴν ἴση ἡ ΖΗ τῇ ΗΛ : ὅπερ ἀδύνατον . Παραβολὴ ἐλλείψεως ἢ κύκλου περιφερείας οὐκ ἐφάψεται κατὰ δύο σημεῖα |
ἄγειν : ἄλυπός ἐστι καὶ ἄφοβος καὶ ἀκοινώνητος κακῶν , ἀνένδοτος , ἀνώδυνος , ἀκμής , εὐδαιμονίας ἀκράτου μεστός : | ||
σιδηρόφρων ] στερεός . σιδηρόφρων ] ἀπηνής . σιδηρόφρων ] ἀνένδοτος . σιδηρόφρων ] ἀνδρεῖος . σιδηρόφρων ] σκληρὸς καὶ |