Κυναίγειρε , τῆς Βριάρεω πολυχειρίας ἵνα πᾶσάν μοι τὴν Ἀσίαν ἐκράτησας : καὶ νῦν πρὸς τοσοῦτον μέρος ἀντήρκεσας ὅσον Νάξον | ||
στέφη , ὡς ἐπλάτυνας εἰς τὰ πατρῷα πλάτη , ὡς ἐκράτησας τῶν πάλαι κρατουμένων . Εἴθε προκύψαις τοῦ τάφου , |
ἀνέγνως ἢ Ἀντίπατρον . εἰ μὲν γὰρ καὶ Ἀρχέδημον , ἀπέχεις ἅπαντα . , . καὶ μὴν ἐγὼ ὑμῖν ἐξηγήσομαι | ||
σὴ χάρις ἡμῖν καὶ ὠφέλεια ; ἀλλὰ σύ γε τοσοῦτον ἀπέχεις τοῦ πράττειν καὶ συγκατορθοῦν ἡμῖν τι τῶν κοινῇ χρησίμων |
' ἐμοῦ τούτῳ ἐδάνεισεν . καταστήσας δὲ φύλακας τῆς νεὼς διηγησάμην τοῖς ἐγγυηταῖς τῆς τραπέζης τὴν πρᾶξιν , καὶ παρέδωκα | ||
μάθοις ὡς οὐκ ἀγεννῆ σοι καὶ τοῦτον φίλον τὸν Εὐθύδικον διηγησάμην . Πότερον δὲ ἀπώλοντο , ὦ Μνήσιππε , οἱ |
, ἵνα χαρῇς μετὰ τῶν ἁγίων . λέγω αὐτῇ : Κυρία , ἐπεὶ ἅπαξ ἄξιόν με ἡγήσω τοῦ πάντα μοι | ||
ἐτελέσθη ἡ οἰκοδομὴ τοῦ πύργου . ἐπηρώτησα αὐτὴν λέγων : Κυρία , ἤθελον γνῶναι τῶν λίθων τὴν ἔξοδον καὶ τὴν |
φωνῇ μεγάλῃ λέγουσα : Ἀδὰμ Ἀδάμ , ποῦ εἶ ; ἀνάστα ἐλθὲ πρός με , καὶ δείξω σοι μέγα μυστήριον | ||
ἐκοιμᾶτο . ἐπιστᾶσα δὲ αὐτῷ ἡ Τύχη ἐβόα : ” ἀνάστα καὶ ἄπελθε ἐντεῦθεν , μήπως κάτωθεν τοῦ φρέατος πεσὼν |
. , ὕβρεος . ἐπίδειξαι ] παράστησον , δήλωσον , φανέρωσον , δεῖξον . προτέρους ] παλαιοὺς . ἀνθρώπους , | ||
ἀπαλλαγὴν φράσω . . πάντ ' ἐκκάλυψον ] ἐκκάλυψον καὶ φανέρωσον καὶ εἰπὲ ἡμῖν πᾶσαν αἰτίαν , καὶ τὸν τρόπον |
θανάτῳ , ἀλλὰ λίθοις λιθοβολήσωμεν αὐτόν . Ἐλυπήθησαν οὖν σφόδρα Βαροὺχ καὶ Ἀβιμέλεχ ὅτι ἤθελον ἀκοῦσαι πλήρης τὰ μυστήρια ἃ | ||
ἀπὸ τοῦ Ἱερεμίου . Δράμων δὲ Ἱερεμίας ἀνήγγειλε ταῦτα τῷ Βαροὺχ , καὶ ἔλθοντες εἰς τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ διέρρηξεν |
: πρὸς τὴν πόλιν ὁ λόγος : εἴ τι ἐκείνοις ἥσθης , φησί , καὶ νῦν κώμαζε . ἵνα μὴ | ||
, Μάρκος δὲ παρὼν μὲν ταῦτα ἔσχεν , ἃ πυθόμενος ἥσθης : πετόμενον δὲ αὐτὸν μετὰ τοῦ θείου καὶ ταῦτα |
πρὸς Κορινθίους δευτέραι λέγει : ἐλεύσομαι πάλιν εἰς ὀπτασίας καὶ ἀποκαλύψεις κυρίου . οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῶιεἴτε ἐν σώματι εἴτε | ||
. ἀρκοῦσίν σοι αἱ ἀποκαλύψεις αὗται . μήτι δύνῃ ἰσχυροτέρας ἀποκαλύψεις ὧν ἑώρακας ἰδεῖν ; ἀποκριθεὶς αὐτῷ λέγω : Κύριε |
σχῆμα καταφυλάξῃ . ἀλλ ' ὡς μάλιστα τοῖν ποδοῖν ἐπικτυπῶν βάδιζε . ἡμῖν δ ' ἂν αἰσχύνην φέροι πάσαισι παρὰ | ||
καὶ τὸν Σπεκτάτον ἡγοῦ τάχιστα ὄψεσθαι . μεθ ' οὗ βάδιζε , πρὸς θεῶν , εἰς Ἰταλίαν , ὡς σοί |
; Τὴν ἄκανθαν ἔξελε . Τί τὸ πρᾶγμα τουτί ; Δεῦρο πάλιν βαδιστέον . Ἄπολλον , ὅς που Δῆλον ἢ | ||
οἵτινες οἶνον μὴ πίνους ' ἄστρου καὶ κυνὸς ἀρχομένου . Δεῦρο σὺν αὐλητῆρι : παρὰ κλαίοντι γελῶντες πίνωμεν , κείνου |
: ἐπῄνουν τὴν Ἠχὼ τὸ Ἀμαρυλλίδος ὄνομα μετ ' ἐμὲ καλοῦσαν : κατέκλων τὰς σύριγγας , ὅτι μοι τὰς μὲν | ||
φίλην οὖσαν αὐτῷ πατρόθεν καὶ συλλαβοῦσαν ἔτι ὄντι νεωτέρῳ καὶ καλοῦσαν ἐπὶ ταῦτα καὶ νῦν , αἱρούμενος δὲ εἰρηνεύειν τε |
ἐπιστάμενοι . Ἔτι δὴ ἐπὶ τὸ τρίτον καταβαλῶν ὥσπερ πάλαισμα ὥρμα ὁ Εὐθύδημος τὸν νεανίσκον : καὶ ἐγὼ γνοὺς βαπτιζόμενον | ||
: καὶ γὰρ ὁ πούς , εἰ φρένας εἶχεν , ὥρμα ἂν ἐπὶ τὸ πηλοῦσθαι . Ἐπεί τοι τίνος ἕνεκα |
θήλειαν οὖσαν . τῷ τρόπῳ ; ἄρρενα καλῶ ' γὼ κάρδοπον ; μάλιστά γε , ὥσπερ γε καὶ Κλεώνυμον . | ||
: ὅτι ἣν ἔδει σε καρδόπην εἰπεῖν , εἶπες ἀπαιδεύτως κάρδοπον . εὐηθικῶς : ἀπαιδεύτως . ' κάλεσας εὐηθικῶς ] |
λάλων , ὦ Πλάτων , καὶ ἀργῶν καὶ δειλῶν αὐτόθεν κατάβαλε , μή που τις καὶ Τρῶας ἐγείρῃσιν θεὸς ἄλλος | ||
οἰνοχοήσειν ἡμῖν ἀπ ' αὐτοῦ . Τὸν μὲν εἴρωνα πεδοῖ κατάβαλε : σὺ δὲ εὔπορα ποιήσας τὰ ὦτα ἤδη ἄκουε |
μοι τῶν θρήνων : σὺ δ ' ἀμφὶ βωμίους : φάνηθι ἀπὸ κοινοῦ . ἵνα ἱκετεύσῃς τοὺς θεοὺς λῆξιν δοῦναι | ||
ἰώμενον πόλεις . ἀλλ ' ἐπειδὴ τἀκεῖ τεθεράπευκας ἱκανῶς , φάνηθι καὶ τῇδε . φανήσῃ δὲ ἐρῶσιν , οἷς ἡδὺ |
τι παρ ' ἐμοῦ καὶ τυχὼν Ταυρομενείτας μὲν εἰς χρήματα εὐηργέτησεν , ἐμὲ δ ' εἰς ἐπίδειξιν ἧς ἔχειν ὑπ | ||
διαμεμνῆσθαι τὰς εὐεργεσίας , ἃς ὁ πάππος αὐτῶν τὸ κοινὸν εὐηργέτησεν ὑποτάξας μὲν ὑμῖν τὰς Λατίνων τοσαύτας πόλεις ἀντιποιουμένας τῆς |
, ἀλλὰ καὶ ὁ ἐκείνου . ὁ δὲ ᾐσχύνθη καὶ ἐσιώπησε . λέγει οὖν ὁ τῆς κόρης πατήρ , Ἐγὼ | ||
ὁ πεπαιδευμένος ἔσται ἢ ὁ ἀπαίδευτος ; ” ἐπεὶ δὲ ἐσιώπησε , ” δοκεῖς μοι „ , εἶπε „ μειράκιον |
ἐγχυμάτιζε . Νίτρον ὀπτὸν ἔμπλασον εἰς τὸ οὖς καὶ ὄξος ἐπίσταζε , καὶ ἔριον ἐνθεὶς ἔασον διὰ νυκτός : τῇ | ||
ἄλλο . χελώνης λιμναίας ἥν τινες ἀμύδα καλοῦσιν , αἷμα ἐπίσταζε ἐπὶ τὸ βρέγμα . Κεφ . βʹ . [ |
τὸ δὶς τὰ αὐτὰ λέγειν παθαινομένης ψυχῆς εἰσιν ἴδια . ἐπίλυσιν ] ἐλευθερίαν . Ξ ἐπίλυσιν ] διάλυσιν . ἐπίλυσιν | ||
παρόντι καταλιπὼν πρὸς τὴν δευτέραν ἐπιχειρεῖ τὴν αὐτῇ προσήκουσαν ἐπιφέρων ἐπίλυσιν . πρὸς τὰς αἰτίας τοίνυν εὐθὺς ἀπαντᾷ τοῦ τῆς |
, ἐγὼ δὲ πρὸς ἑκάτερον οὐκ ὀκνῶ καὶ ἀθυμεῖν ὅτε σιγᾷς καὶ γεγραφέναι μὲν πολλάκις , εἶναι δὲ ἐν ταῖς | ||
οὐδαμῶς . τί δέ : ὅταν σιγᾷς , οὐ πάντα σιγᾷς ; ναί . οὐκοῦν καὶ τὰ λέγοντα σιγᾷς : |
δὲ παιδία : ἀλλ ' ὅμως οὐδένα αὐτῶν δεῦρο ἀναβιβασάμενος δεήσομαι ὑμῶν ἀποψηφίσασθαι . ” τί δὴ οὖν οὐδὲν τούτων | ||
ἠκούσατ ' ἀρτίως , μὴ εἰσαγώγιμον εἶναι τὴν δίκην . δεήσομαι δὲ καὶ δίκαια καὶ μέτρι ' ὑμῶν ἁπάντων , |
ἀνὴρ πολλῶν ἀντάξιος ἄλλων : ἐπίταττε οὖν ὅτι βούλει . Ἄκουσον δή , εἰπεῖν τὸν Ἐρυξίμαχον . ἡμῖν πρὶν σὲ | ||
δὲ σῶμα καὶ δόμων περιπτυχὰς καταιθαλώσῃ σου Λικυμνίαις βολαῖς . Ἄκουσον , αὕτη : παῦε τῶν παφλασμάτων : ἔχ ' |
καὶ τὴν ἐμαυτοῦ προαίρεσιν κατὰ φύσιν ἔχουσαν τηρῆσαι : οὐ τηρήσω δέ , ἐὰν ἀγανακτῶ πρὸς τὰ γινόμενα . Ταράσσει | ||
ἅλμα : ὅμως εἰ καὶ κινδυνεύω τελειῶσαι τὸ ποίημα , τηρήσω γε τὴν ὑπόσχεσιν , ὥσπερ καὶ ἡμεῖς λέγομεν : |
ἐμπλέοντες ἢ ὅ τι ἂν εὑρίσκωσιν ἀμφότεροι . Πολλάκις δὲ διεμαρτυράμην , ὡς οὐ διαιρῶν λέγω νῦν , ὅσον δὲ | ||
αὐτὸν μαχαίρᾳ . Πλὴν ὅτε ἐβούλοντο ἀνελεῖν αὐτόν , πολλὰ διεμαρτυράμην αὐτοῖς μετὰ δακρύων , τοῦ μὴ ποιῆσαι τὴν ἀνομίαν |
ἑῆς ἀπὸ τῆλε φυγόντες αἴσχεα πολλὰ φέρωμεν ἀναλκείῃ ὑπὸ λυγρῇ ἀλλοδαπὴν περόωντες ἐπὶ χθόνα , μηδ ' ἐνὶ πάτρῃ μίμνοντες | ||
τῷ ὡρονόμῳ . Εἰ δέ νύ τις πάτρηθεν ἐπ ' ἀλλοδαπὴν χθόνα βαίνοι αὐτὸν ἀφ ' ὡρονόμου , χῶρόν γε |
, τῆς ἐμαυτῆς πόρτης . ἄπειμι ] ἀπέρχομαι . , ἀπελεύσομαι . καίτοι ] γρ . ” καὶ τοῦτο “ | ||
ἐκ θείας δοκιμασίας ἐλεούμενος ὕστερον ἐν ἑαυτῷ λέγει μικροψυχήσας : ἀπελεύσομαι εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ διακρινοῦμαι τῷ θεῷ μου , ὅτι |
. τούτων μὲν ὀβολόν , εἰ πολύ , τίθημι : λογιοῦμαι γάρ . αὗται δὲ ῥόαι . ὡς εὐγενεῖς . | ||
. κἂν πάλιν δυνηθῶ , ποιήσω πάλιν καὶ οὐδὲν ὑμῖν λογιοῦμαι τῶν τοιούτων . οὐδὲ γὰρ οἱ γονεῖς τοῖς τέκνοις |
πολλῇ φαντασίᾳ καὶ δόξῃ πρὸς κατάπληξιν τῶν ἐκεῖ κεχρημένος . Νεκτεναβὼ δ ' ἀκούσας παραγεγονέναι τὸν Αἴσωπον , ” ἐνήδρευμαι | ||
δὲ καὶ τὴν παρασκευὴν θεασάμενος προσκυνήσας ἔστη . ὁ δὲ Νεκτεναβὼ πρὸς αὐτὸν ἔφη “ τίνι ἴκελον βλέπεις με καὶ |
] . ὄσην δὲ καὶ τὴν γλάσσαν , οὖτος , ἔσχηκας . Κύδιλλα , κοῦ ' στι Πυρρίης , κάλει | ||
. ἐμοὶ μὲν οὐδεὶς δοκεῖ κρείσσονα ἐσχηκέναι περίστασιν ἧς σὺ ἔσχηκας , ἂν θέλῃς ὡς ἀθλητὴς νεανίσκῳ χρῆσθαι . καὶ |
ἀντίδοσιν , οἷον ὅτι τοσάδε σοι μέλλω δοῦναι ὑπὲρ ὧν μαθήσομαι καὶ τοσάδε ὑπὲρ ὧν τερφθήσομαι . ἡ μὲν οὖν | ||
τίνος ἀκούσω : τίνος κλύω : ἀπὸ τίνος ἀκούσω καὶ μαθήσομαι τὸ συμβάν σοι αἴτιον ὅθεν ἀπώλου : ἦ , |
εἰ δ ' ἐγὼ [ ] ι τι προσέχεσθεμ [ πάρειμι τοῦτον πά [ ] α [ ! ] ἐγώ | ||
οὐδ ' ἀνάγκῃ πρὸς σὲ παρεγενόμην , ἀλλ ' αὐθαίρετος πάρειμι . ἀνάσχου δέ μου μικρὸν ἀκοῦσαι . ἀνήρ τις |
κακοτεχνίαν εἶπεν : ” ἀλλ ' , ὦ οὗτος , πέπαυσο . ἐν σοὶ γάρ ἐστι τοῦτο , ὃ ἔχεις | ||
ἀκούσασα ἔφη : „ ἀλλ ' , ὦ αὕτη , πέπαυσο ἐπὶ τούτῳ σεμνυνομένη : ὅσῳ γὰρ ἂν πλείονα τίκτῃς |
ἦν ἱππότης . Ἐπιστραφεὶς οὖν πρὸς αὐτὸν μετὰ τοῦ ξίφους ἐξώρμησεν : ὁ δ ' εὐθὺς ἐπιγνοὺς ἐκεῖνον ἱκέτης ἦν | ||
οἷς ἐπαγγειλάμενος ὁ Διονύσιος συντόμως ἥξειν μετὰ πλείονος δυνάμεως , ἐξώρμησεν ἐκ τῆς Γέλας μετὰ τῶν ἰδίων στρατιωτῶν . Θέας |
φησί ” δέσποτα ” . ὃ δέ „ τί τεθορυβημένος πάρει ; „ φησί : καὶ ὁ Ζηνᾶς : ” | ||
, ὡς ἐς γυναῖκας , ἐφ ' ὅπερ ἐς Θήβας πάρει : πλόκαμός τε γάρ σου ταναὸς οὐ πάλης ὕπο |
ἱκανῶς κεχόρτασμαι γάρ . ἀγαθοῦ δαίμονος δέχομαι . λαβοῦς ' ἀπένεγκε ταύτην ἐκ ποδῶν . Ὁ κάπηλος γὰρ οὑκ τῶν | ||
ἱκανῶς κεχόρτασμαι γάρ . Ἀγαθοῦ Δαίμονος δέχομαι . λαβοῦς ' ἀπένεγκε ταύτην ἐκποδών . Ξέναρχος ἐν Διδύμοις : ὡς ὑπό |
' ὅπως μὴ βοήσῃς πρὸς τὸ ῥηθὲν μηδὲ ὀργισθῇς : κρατήσεις μὲν γὰρ καὶ ἀκόντων , μακρῷ δὲ ἄμεινον ἑκόντων | ||
, οὐ λόγῳ τυχόν , ἀλλ ' ἔργῳ : καὶ κρατήσεις οὐ μόνον τῶν ἀνδρῶν ἁπάντων , ἀλλὰ καὶ τῶν |
. Ἀλλ ' ἄγε , Μυρμιδόνεσσι καὶ ἱπποδάμοισιν Ἀχαιοῖς τειρομένοις ἐπάμυνε μέγ ' ἀμφ ' ἀγαθοῖο τοκῆος χωόμενος δηίοισι : | ||
Μεσσήνιος Ἴδας μέλλε κασιγνήτοιο βαλεῖν σφετέροιο φονῆα : ἀλλὰ Ζεὺς ἐπάμυνε , χερῶν δέ οἱ ἔκβαλε τυκτήν μάρμαρον , αὐτὸν |
ἧκε , ἀνάβηθι , ἀλλὰ καὶ κλαῦσον καὶ γράψον καὶ δεήθητι . „ ἡ δὲ εὖ μάλα πείθεται , παρακούειν | ||
βίᾳ ἐρεῖν . σὺ οὖν , ὦ Φαῖδρε , αὐτοῦ δεήθητι ὅπερ τάχα πάντως ποιήσει νῦν ἤδη ποιεῖν . Ἐμοὶ |
ἐγὼ κατὰ μὲν τὰ Ἀριστάνδρου καὶ Ἀρτεμιδώρου , Οὐ καλῶς ἀποβήσονται ταῦτά γε τὰ ἐνύπνια ἐν ὑμῖν , ἀλλὰ σοὶ | ||
καὶ ταυτότητος . ἐκ δὲ τῆς ἀπισώσεως ταύτης ὀρθῶς ἡμῖν ἀποβήσονται αἱ λεγόμεναι ἠθικαὶ ἀρεταί , σωφροσύνη , ἀνδρεία , |
, ΝΔ : λέγω , ὅτι ἴση ἐστὶν ἡ ὑπὸ ΗΑΛ γωνία τῇ ὑπὸ ΜΔΝ γωνίᾳ . Κείσθω τῇ ΔΜ | ||
καὶ ἡ ΛΓ . ἐπεὶ οὖν ὀρθή ἐστιν ἡ ὑπὸ ΗΑΛ ἐν ἡμικυκλίῳ καὶ κάθετος ἡ ΑΜ , ἔστιν ἄρα |
τοῖς ἐμοῖς γράμμασιν ὅλῃ μοι ἐντυγχάνων . ἐγώ , δέσποτα Δημήτριε , ὅταν μὲν ἔξω σε θεάσωμαι καὶ ἀκούσω μετὰ | ||
ὑστεραίᾳ προσαγαγόντος αὐτοῦ τῇ πέτρᾳ τῶν βαρβάρων τις ἀνεβόησεν Βασιλεῦ Δημήτριε , τί βουλόμενος ἢ τίνος ἀναγκάζοντος πολεμεῖς ἡμᾶς , |
τιμω - ρεῖν μεγάλαις βασάνοις καὶ πικραῖς . Καὶ εἶπεν Ἐζεκίας τῷ ἁγίῳ προφήτῃ Ἡσαΐᾳ : Εὐλόγησον , πάτερ , | ||
. Εἰσὶ δὲ πρώτης φυλῆς : Ἰώσηφος Ἐζεκίας Ζαχαρίας Ἰωάννης Ἐζεκίας Ἐλισσαῖος . Δευτέρας : Ἰούδας Σίμων Σομόηλος Ἀδαῖος Ματταθίας |
. καὶ Εὐριπίδης ἐν Ἡρακλεῖ γέροντα τὴν δ ' ἔσω γραῖαν δόμων ἀντὶ τοῦ ἔνδον . καὶ Εὔβουλος ὁ τῆς | ||
καρδία σφαλήσεται . καὶ τὸν γέροντα τήν τ ' ἔσω γραῖαν δόμων τιμᾶτε πατρὸς μητέρ ' Ἀλκμήνην ἐμοῦ ξένους τε |
τῶν χρημάτων : ἐνταῦθα ᾔει καὶ ἡ Ἀνθία : οὐκ ἐγνώριζε δὲ Ἱππόθοον , οὐδὲ Ἱππόθοος τὴν Ἀνθίαν . Ὁπότε | ||
οὐδαμοῦ Θήρωνα εὑρεῖν ἠδύνατο . ἐμπόρους ἐξήταζε καὶ πορθμεῖς , ἐγνώριζε δὲ οὐδείς . ἐν πολλῇ τοίνυν ἀπορίᾳ γενόμενος κωπῆρες |
, ποία ταῦτα ἦν ἐλευθερία , ἧς οὐδ ' ἐλπὶς ὑπεφαίνετο ἔτι ; τί δὲ οἱ τοῦ δήμου προστάται Καισήτιος | ||
σωτηρίας ἐλπὶς τὴν πόλιν ἀπελελοίπει , μία δέ τις ἡμῖν ὑπεφαίνετο τὴν ἐμὴν ἀπαιτοῦσα γονήν , παρεχώρησα τῆς παιδός , |
αὐτῶν οἱ τῆς σπείρης τῆς Ἰταλικῆς πεζοί . πάντων δὲ ἡγείσθω Πούλχερ , ὅστις καὶ τῆς σπείρης τῆς Ἰταλικῆς ἄρχει | ||
ζῶσαν ἡλικίαν ὁ χρόνος προήγαγεν ἡμᾶς . Μηδεὶς δ ' ἡγείσθω μ ' ἀποροῦντα τί χρὴ περὶ τούτων εἰπεῖν ἑκάστου |
ἀνεῖναί σε , τὸ ταπεινοῦν : ὅταν θέλω , πάλιν εὐφραίνῃ καὶ μετέωρος πορεύῃ εἰς Ἀθήνας . τί λέγεις πρὸς | ||
ὧν πάλαι τε θαυμάζῃ καὶ οὓς ἐκ μικρῶν μεγάλους ποιῶν εὐφραίνῃ . Ὅταν συνέλθωσιν ἀγαθὴ γνώμη καὶ τύχη καὶ ὁ |
τῶιδε , τἄλλα γ ' εὐτυχῶς πεπραγότες . μή νυν τρέσηις ἔτ ' ἐχθρὸν Ἀργείων δόρυ : ἐγὼ γὰρ αὐτὴ | ||
χρήσωνται τύχηι ; οἵδ ' οὐ προδώσουσίν σε , μὴ τρέσηις , ξένοι . τοσόνδε γάρ τοι θάρσος , οὐδὲν |
. Μένιππος ἐν περίπλῳ τοῦ Πόντου ” ἀπὸ Κρηνίδων εἰς Ψύλλαν χωρίον στάδια κʹ , ἀπὸ Ψύλλης χωρίου εἰς Τίον | ||
τάφους , πανώλεθρον κηλῖδα θωύξας γένει , ὁ τὴν πόδαργον Ψύλλαν ἡνιοστροφῶν καὶ τὴν ὁπλαῖς Ἅρπινναν Ἁρπυίαις ἴσην . τὸν |
ταῖσδ ' Ἐλευθεραῖς Αἰθέρα καὶ Γαῖαν πάντων γενέτειραν ἀείδω κακῶν κατάρχεις τήνδε μοῦσαν εἰσάγων κοὔτ ' ἂν δίκης βουλαῖσι προσθεῖ | ||
„ . ἄττιν , οὐχ Ἄττιδα . Δημοσθένης : ” κατάρχεις τοῖς Σάβοις : Ἄττις Ὕις , Ἄττις ” . |
καταθέους ἐκείνας ὑφηγήσεις : ὄνομα θεῶν ἑτέρων μήτε τῇ ψυχῇ παραδέξῃ εἰς ὑπόμνησιν μήτε φωνῇ διερμηνεύσῃς , ἀλλ ' ἑκάτερον | ||
καὶ Μωυσῆς μέντοι φησὶν ἐν τοῖς ἀπαγορευτικοῖς : ” οὐ παραδέξῃ ἀκοὴν ματαίαν ” , οὐχὶ μόνον τοῦτο λέγων , |
παῖς οὗτος οὐ δύναται μαθεῖν ἢν μὴ Δωροδοκιστί . Ἰδοὺ θέασαι , κοὐχ ἅπαντας ἐκφέρω . Οἴμ ' ὡς χεσείω | ||
τοῦτο ὁ Πόλεμος τὸ μέλι εἰς τὴν θυείαν βάλλει . θέασαι , ὅτι καὶ ἡμεῖς εὐφυῶς , εἴγε μὴ σφαλῶμεν |
] ὅλους ἐποίει δηλονότι ἀγορητάς . ἄνειμι ] ἀνέρχομαι , ἀπέρχομαι , ἀπελεύσομαι , μετελεύσομαι , ἀνελεύσομαι . ἐντεῦθεν ] | ||
γὰρ ἄν με ἔπεμπον πάλιν πρὸς ὑμᾶς . νῦν δὲ ἀπέρχομαι πρὸς μὲν Λακεδαιμονίους ὑφ ' ὑμῶν διαβεβλημένος , Σεύθῃ |
ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος . + ἤγουν ὦ Ἐτέοκλες καὶ Πολύνεικες . εὐφήμως εἶπε τὸ ἐπανθήσαντες : ἔδει γὰρ εἰπεῖν | ||
. φιλικῶς γὰρ διέκειτο πρὸς αὐτόν . . παισθεὶς ] Πολύνεικες . . σὺ δ ' ἔθανες ] φησὶ πάλιν |
' ὅτι καὶ ἡ τοῦ αὐτός οὐδετέρα ἀντωνυμία εἰς ο λήξασα εἶχε τὴν τόνου ὑποπαραίτησιν , καθὸ συνετονοῦτο τῇ ἀρσενικῇ | ||
ἐμῶν λέκτρων γεραιὰ ξύννομ ' , εὐγενὲς γύναι , κλαυμάτων λήξασα τῶνδε καὶ γόων σαφές τί μοι λέξον . ἀνθρώπεια |
ἔσῃ τέλειος : ἐὰν ἀγγαρεύσῃ σέ τις μίλιον ἕν , ὕπαγε μετ ' αὐτοῦ δύο : ἐὰν ἄρῃ τις τὸ | ||
ὃν ὅπως ἐγχυτριεῖς . ὕπαγ ' , ὦ παῖ , ὕπαγε . ἐθελήσεις τί μοι οὖν , ὦ πάτερ , |
αἰνίττεται . γράφει οὖν αὐτῷ τὸν λόγον τοῦτον , ὥσπερ εἴπαμεν , ἐπιλαμβανόμενος αὐτοῦ . εἰ δέ τις ζητήσοι τὴν | ||
, εἴτε ὀξώδεις εἰσὶν , εἴτε πικροί : καὶ τοῦτο εἴπαμεν οὐ τῇ γεύσει τῇ οἰκείᾳ ὁ Ἰατρὸς κρίνει αὐτὰ |
τοιαῦτα . Εἶτα ἀντιθήσεις τούτου τοῦ νόμου τὴν διά - νοιαν : ἀλλὰ δίκην ὁ λόγος λέγει τὴν τιμωρίαν . | ||
ἠθικὸν ποιεῖ τὸν λόγον καὶ ἐπιεικῆ κατὰ τὴν ἔν - νοιαν . Τούτοις δὲ ἅπασι τοῖς εἰρημένοις καὶ ὅτε φεύγοι |
ἔσιμεν ἐς οἴκους δῆθεν ὡς θανούμενοι . ἔχω τοσοῦτον , τἀπίλοιπα δ ' οὐκ ἔχω . γόους πρὸς αὐτὴν θησόμεσθ | ||
ὁ δυστυχὴς ἐγώ . ὦ Ζεῦ , τίν ' ἤδη τἀπίλοιπα τῶν ἐμῶν ; πέραιν ] ' ὃ βούλει τοῦτο |
διάρροια ἐπιγίνεται αὐτῷ : ταῦτα πάντα ἀνερέσθαι χρή , ὅπως δυνηθῇς ὀρθῶς βουλεύεσθαι . αἰσχρὰ γὰρ ἡ ξυμφορὰ φάρμακον δόντα | ||
ἵνα μὴ πάντοτε πονῇς , ἀλλὰ καὶ τῶν πονηθέντων ἀπόνασθαι δυνηθῇς . τοῦτο δὲ ἐνταυθοῖ καταμένων οὐδέποτε εὑρήσεις τοῖς αἰσθητοῖς |
δ ' ἔμ ' ἔσκηψεν [ τάδε . κἄπειτ ' ἀυτεῖς καὶ σὺ μαρτύρηι θεοὺς αὐτὸς τάδ ' ἔρξας καὶ | ||
τίν ' , ὦ τεκοῦσα μῆτερ , ἔκπληξιν νέαν φίλοις ἀυτεῖς τῶνδε δωμάτων πάρος ; ὦ θύγατερ , ἔρρει σῶν |
οὕτως ἀγαθόν τί μοι γένοιτο . εἶτα οἴει μέ σοι παρακαθημένην πόθεν ζήσειν ; ἀλλὰ δακρύεις : πεπαύσῃ μετὰ μικρόν | ||
, τὴν δὲ Ξανθίππηνγιγνώσκεις γάρἔχουσάν τε τὸ παιδίον αὐτοῦ καὶ παρακαθημένην . ὡς οὖν εἶδεν ἡμᾶς ἡ Ξανθίππη , ἀνηυφήμησέ |
' ἐξέπιον κάδον : νῦν δ ' ἁβρῶς ἐρόεσσαν ψάλλω πηκτίδα τῆι φίληι κωμάζων † παιδὶ ἁβρῆι † . ψάλλω | ||
καὶ ἡ ἑτέρα χεὶρ ] τείνει τὸν νοῦν ἐς τὴν πηκτίδα καὶ παραφαίνει τῶν ὀδόντων ὅσον ἀπόχρη τῷ ᾄδοντι ; |
, καὶ πάλιν ταῦτα ἀγανακτῶ καὶ τούτοις ἀγανακτῶ καὶ τούτοις ἀγανακτῶ . . ἄγλιθες : ἐξ ὧν σύγκειται . . | ||
Θεσμοφόρῳ τρέφων διὰ παντὸς τοῦ βίου ; ταῦτα καὶ αὐτὸς ἀγανακτῶ , πρὸς ἐνίων μὲν ἀτίμως λακτιζόμενος καὶ λαφυσσόμενος καὶ |
' ἐπιπίοις βληχωνίαν . Ἀλλ ' ὡς τάχιστα τήνδε τὴν Θεωρίαν ἀπάγαγε τῇ βουλῇ λαβών , ἧσπέρ ποτ ' ἦν | ||
ἐτέλεσσε καὶ ψυχὴν θνητήν , κἀμὲ νόθον † τελέσαι . Θεωρίαν ἀπάξειν . θεωρίαν ἀπάξειν ἀντὶ τοῦ θυσίαν ἀπενεγκεῖν . |
, τὴν αὐτῆς τῆς γνώσεως τῶν κατὰ τὴν ἐπιστήμην ἕνεκεν μετιοῦσαν αὐτὰ καὶ αἱρουμένην , ἀλλὰ μὴ διά τινα ἀποβαίνοντα | ||
, εἶτα ἐκ τούτου κατὰ βραχὺ εἰς μικρὰς ῥανίδας δροσιζούσας μετιοῦσαν : ὅταν ὁ ἥλιος γένηται ἐν δυσμῇ , τότε |
καὶ ἐλαίου , ψιμύθιον σὺν λιθαργύρῳ καὶ ὄξει , δαφνίδων πίεσμα , μύρτα σὺν κηρωτῇ μυρσίνῃ , κισσοῦ φύλλα ἐν | ||
Αἴτνην κατέχεις , τὴν ἀνεμόεσσαν , τὴν οὖσαν ἶπον καὶ πίεσμα καὶ βάρος τοῦ ἑκατοντακεφάλου Τυφῶνος τοῦ ὀμβρίμου , δέξαι |
κεχήνῃ . Εἰ δέ ποτ ' εἰς ἀγρὸν οὗτος ἀπελθὼν εἰρηναῖος διατρίψῃ , καὶ χῖδρα φαγὼν ἀναθαρρήσῃ καὶ στεμφύλῳ εἰς | ||
καὶ ἀποβλέπῃ . Γ οὗτος ] ὁ Δῆμος . Γ εἰρηναῖος ] μετὰ εἰρήνης . Γ χίδρα : τινὲς ἄγρια |
ἀρσενικὰ ἐξ αὐτῶν , οὕτω καὶ παιδίσκοι παιδίσκων καὶ παιδίσκαι παιδισκῶν . Αἱ εἰς ΕΣ εὐθεῖαι πληθυντικαὶ ὑπερδισύλλαβοι μὲν οὖσαι | ||
Ἰωσὴφ λέγοντος πρὸς Φαραὼ τὸν πατέρα μου , ὅτι τέκνα παιδισκῶν εἰσι Δὰν καὶ Γὰδ καὶ οὐκ εἰσὶν ἀδελφοί μου |
διοίξηις σφάγια καὶ τρώσηις φόνον ὀξύστομον μάχαιραν ἐς γαίας μυχοὺς κρύψον παρ ' αὐτὰς ἑπτὰ πυρκαιὰς νεκρῶν . φόβον γὰρ | ||
. κεκαρτέρηται τἄμ ' : ὄλωλα γάρ , πάτερ . κρύψον δέ μου πρόσωπον ὡς τάχος πέπλοις . ὦ κλείν |
μ ' ἀφείλω τῶν ἐμῶν ” ἐκεκράγει . λέων δὲ τερφθεὶς εἶπε τὸν λύκον σκώπτων “ σοὶ γὰρ δικαίως ὑπὸ | ||
ἀπὸ τῶν σῶν καρπῶν ὀπώραν πρώϊμον . “ ὁ δὲ τερφθεὶς ἔφη ” νὴ τὴν σωτηρίαν μου , καλὰ σῦκα |
σύμβουλος τοῦ φωτὸς , μὴ μεριμνήσῃς τὸ πῶς ἀποστείλῃς πρὸς Ἱερεμίαν : ἔρχεται γὰρ πρός σε ὤρᾳ τοῦ φωτὸς αὔριον | ||
ἀπὸ τοῦ βασιλέως τῶν Χαλδαίων , ἐλάλησεν ὁ θεὸς πρὸς Ἱερεμίαν λέγων : Ἱερεμία , ὁ ἐκλεκτός μου , ἀνάστα |
, ταῦτα μαθήματα : εἴτε ῥᾴδια εἴτε χαλεπά , ταύτῃ ἰτέον , ἀμελεῖν δὲ οὐ δεῖ , τουτέστιν ὅτι ὁδῷ | ||
ῥᾳδίως σβέννυται . καὶ τούτων μὲν ἅλις . ἑξῆς δὲ ἰτέον τῷ λόγῳ καὶ περὶ τῶν ἐλαιωδῶν ῥητέον χρωμάτων . |
ἀνέθορον . καὶ αὐτοῖς βουλευομένοις ἔδοξεν ἐπὶ τὰ πλήθη μισθώματα περιπέμπειν : ἤλπιζον γάρ , ἀρξαμένων τινῶν ἐπαινεῖν τὰ γεγενημένα | ||
ὑμῖν εἶναι τὸ τοιοῦτον ἐνόμισεν ; ἀλλ ' εἰ μὴ περιπέμπειν ταύτην τὴν πρεσβείαν ἔνεστι μηδ ' ἐγχωρεῖ , πρὸς |
ἐμπόριον καὶ πόλις Κελτική . Στράβων τετάρτῃ . Μαρκιανὸς δὲ Ναρβωνησίαν αὐτήν φησι . τὸ ἐθνικὸν Ναρβωνίτης ὡς Ἀσκαλωνίτης . | ||
ἐμπόριον καὶ πόλις Κελτική : Στράβων δ . Μαρκιανὸς δὲ Ναρβωνησίαν αὐτήν φησι . τὸ ἐθνικὸν Ναρβωνίτης . . . |
ἂν ὀργίζοιτ ' ἔπη κλύων ἃ νῦν σὺ τήνδ ' ἀτιμάζεις πόλιν ; Ἥξει γὰρ αὐτά , κἂν ἐγὼ σιγῇ | ||
' αὐτή σοι τότ ' ἠπίως , σὺ δὲ ταύτην ἀτιμάζεις : ἐπιδειχθήσει θ ' ἅμα ἀτυχὴς γεγονὼς καὶ σκαιὸς |
Λυδῶν πάλιν ἀποστάντων αὐτὸς ἐλαύνων ἐπὶ Βαβυλῶνος Μαζάρην τὸν Μῆδον κατέπεμψε προστάξας , ὅταν κατάσχῃ τὴν χώραν , ἀφελέσθαι τὰ | ||
στρατιωτῶν , καὶ Ἀσκληπιόδωρον τὸν Φίλωνος τοὺς φόρους ἐκλέγειν . κατέπεμψε δὲ καὶ ἐς Ἀρμενίαν Μιθρήνην σατράπην , ὃς τὴν |
γὰρ εἰ καὶ μὴ τοῖς ῥήμασι , τοῖς γοῦν πράγμασιν ἐπέσταλται . μίαν δὲ ἐπιστολὴν ὑποτέταχα πρὸς τὴν σὴν τοῦ | ||
' ὡς τάχιστα τευχέων πάλους , ὅσοις δικαστῶν τοῦτ ' ἐπέσταλται τέλος . ὦ Φοῖβ ' Ἄπολλον , πῶς ἀγὼν |
δὲ νῦν τὸ χωρίον τελέως : εἰς δὲ τὴν νῦν Χρῦσαν τὴν κατὰ Ἁμαξιτὸν μεθίδρυται τὸ ἱερόν , τῶν Κιλίκων | ||
συμμαχίας ἀφαιρούμενοι τοὺς Τρῶας . ἐξ ὧν μίαν ἑλόντες , Χρῦσαν , γέρας ἔδοσαν Ἀγαμέμνονι Χρυσηίδα , Χρύσου ἱερέως Ἀπόλλωνος |
: εἰς ἑαυτὸν χρεωστεῖ μωρίαν , ἀντὶ τοῦ αὐτὸς ἑαυτοῦ καταγνοίη μωρίαν : † ὡς εἴ τις εἴποι : ὁ | ||
. οἱ δὲ ἀνοητότατοι ταῖς γυναιξὶ παρηκολούθουν . ὧν ἀμφότερα καταγνοίη τις ἄν , εἴτ ' αὐτοὶ τὰς γυναῖκας ἐφόβουν |
διερευνωμένῳ ; Ἀλλ ' οὔ τι σοῦ γε , ὦ Θεόδωρε , ἄμεινον . μὴ οὖν οἴου ἐμὲ μὲν τῷ | ||
ἐρώτα οὖν καὶ ἀκούσῃ . Ἀλλά μοι δοκῶ , ὦ Θεόδωρε , περί γε ὧν κελεύει Θεαίτητος οὐ πείσεσθαι αὐτῷ |
ὀξέως κινδυνεῦσαι τῆς πατρίδος διὰ μάχης μιᾶς . ὡς δὲ περιπέμψας ὁ Κίννας περὶ τὸ ἄστυ κήρυκας ἐδίδου τοῖς ἐς | ||
οὖν καὶ ἀνδρῶν ἀγροίκων πλῆθος ἀθροίσας καὶ ἐς τὸν δῆμον περιπέμψας χρήματα τῶν τε δημάρχων Μᾶρκον Καίλιον πριάμενος ἐς τὴν |
, πάτερ [ , καὶ ] δέομαι , βάδισον πρὸς Ἑνὼχ [ τὸν πατέρα ἡμῶν καὶ ἐρώτησον ] . . | ||
καὶ οὐ ψευδῶς . καὶ ὅτε ἤκουσεν Μαθουσάλεκ τοὺς λόγους Ἑνὼχ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ , μυστηριακῶς γὰρ ἐδήλωσεν αὐτῷ , |
τι εἰπεῖν ἢ τῶν ἄλλων ἁπάντων . Οὐ πρὸς ἀλλότριον ἀναγνώσῃ , ὦ βέλτιστε , καὶ ἅμα οὐ τὴν ἑρμηνείαν | ||
ὁ πόλεμος ὅδε συνεστήκῃ . Μηδὲ ὑμέας Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδὼν ἀναγνώσῃ , λεήνας τὸν Μαρδονίου λόγον . Τούτῳ μὲν γὰρ |
, Ὀππιανὲ θρυλούμενε κλυτῆς εἵνεκ ' ἀοιδῆς , ἀλλ ' ἀνύσας θηησάμην σέο καλλιέπειαν . Σοὶ τοὺς περὶ κυνηγεσίων ἀνατίθημι | ||
” καὶ „ ὡς εἰδεῖεν οἱ θεοί . „ καὶ ἀνύσας ἱκανῶς , καὶ ἀφθόνως τοῦ πνεύματος ἐνδόντας : καὶ |
ψηφιεῖται εἰσαγώγιμον εἶναι , ἐμπορικὴν οὖσαν . ἔπειτα , ὦ Λάκριτε , σοὶ μὲν τοῦτο δίκαιον δοκεῖ εἶναι , ἐμοὶ | ||
οὖν δεῖ ταύτην εἰσελθεῖν τὴν δίκην ; δίδαξον , ὦ Λάκριτε , μόνον δίκαιόν τι λέγων καὶ κατὰ τοὺς νόμους |
πρώτων ὁρισμοῖς χρῶνται πρὸς τὰς τῶν μετὰ ταῦτα ἀποδείξεις . Διδάσκει πῶς τὸ πρῶτον μέσον τοῦ πρώτου ἄκρου ὁρισμός ἐστι | ||
χαλκοῦν χρυσοῦν ὀστοῦν περισπώμενα . Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις . Διδάσκει δὲ ἡμᾶς ὁ τεχνικὸς περὶ τῶν εἰς αν ληγόντων |
μισθὸν ἐκ τούτων . λάβοις . οὐκοῦν συναρέσκει σοι ; συναρέσκει διαφόρως : ἂν γὰρ κακοηθεύσηι , μαχοῦμαί σοι τότε | ||
τἀνθάδε , ἀμείνω δοκῶν . ἀλλ ' οὐδὲ τῷ θεῷ συναρέσκει , ᾧ μέχρι νῦν συμβούλῳ τε καὶ ἐπιτρόπῳ ἐμαυτοῦ |
παιδευτῶν . Δεῦρ ' ἴθι παῖ , ἐπὶ τῶν ἐμῶν καθίζου γονάτων . οὐ φαυλότερος ἔσομαί σοι τοῦ Φοίνικος τοῦ | ||
: „ σὺ δ ' , ὦ τέκνον , τέως καθίζου μοὐνθαδί „ . λέγουσι δὲ καὶ καθίζανε : Φερεκράτης |
. Γ καὶ ἐν ἐκθέσει στίχοι ἐπικοὶ ιʹ . Γ φράζ ' Ἐρεχθεΐδη : οἱ ἑξῆς οὗτοι στίχοι δακτυλικοί εἰσιν | ||
' ἐκείνῳ τἀνδρὶ τῆς ἐμῆς χερός . Διδοὺς δὲ τόνδε φράζ ' ὅπως μηδεὶς βροτῶν κείνου πάροιθεν ἀμφιδύσεται χροΐ , |
. [ πόλει δὲ καὶ σοὶ ταῦτ ' ἐπισκήπτω , Κρέον : ἤνπερ κρατήσηι τἀμά , Πολυνείκους νέκυν μήποτε ταφῆναι | ||
' ὅμως : τίνος μ ' ἕκατι γῆς ἀποστέλλεις , Κρέον ; δέδοικά ς ' , οὐδὲν δεῖ παραμπίσχειν λόγους |
νομίζων χάριν ἡμῖν , ὑπομιμνῄσκω , ἀλλ ' ἵνα μὴ λάθω τι παθὼν τούτων ἀνάξιον : οὐδὲ γὰρ ὑμῖν ἂν | ||
ἕνεκα κἂν ἐμαυτὸν διερευνῴμην τί λέγω , φοβούμενος μή ποτε λάθω οἰόμενος μέν τι εἰδέναι , εἰδὼς δὲ μή . |
πίνειν ἡμῖν ἐστι , καὶ τῶν παίδων τις ἐκ τοῦ κυλικείου τῶν ποτηρίων παραφερέτω : ὁρῶ γὰρ πλῆθος καλῶν καὶ | ||
ὥστε τῶν συναχθέντων χρημάτων ἐκόμιζον τὰ πλεῖστα καὶ τῶν ἐκ κυλικείου χρυσωμάτων : ἀπεσκευάσαντο δὲ καὶ τῶν βασιλείων κλίνας τὰς |
ταύτην γάρ φησι ἐν τῷ μαγεύειν . ὁ Μύνδιος : Μύνδος πόλις Ἀρκαδίας , ἔνθεν ἦν ὁ νεανίας . οἱ | ||
, πόλις Αἰγύπτου . Ἑκαταῖος . ὁ πολίτης Μυλοπολίτης . Μύνδος , πόλις Καρίας . Ἑκαταῖος Ἀσίᾳ . ἔστι καὶ |
ἐστὶν ἢ ῥητέον , ἀλλ ' ὅσα ἂν ὁ λόγος ὑφηγῆται συντείνει αὐτὴ πρὸς τὸ κεφάλαιον , ὃ προεστήσατο . | ||
θεάς . Ἔσται ταῦτα , ἂν αὐτὸς ὁ θεὸς ἡμῖν ὑφηγῆται . συνεύχου μόνον . Λέγοις ἂν τὸ μετὰ τοῦτο |
ἐκείνοις τε καὶ ἡμῖν , ἐξ ἴσου δὲ ἀμφοτέροις ἐκποδὼν ἕστηκας , μᾶλλον δὲ βοηθεῖς μὲν οὐδετέροις , τῇ δὲ | ||
μὴ πολυπραγμόνει . „ ὁ γὰρ τόπος ἐν ᾧ σὺ ἕστηκας „ φησί ” γῆ ἁγία ἐστί ” . ποῖος |
θάλατταν , ὡς ὁρᾷς , φρίκη κατέχει καὶ τὸν οὐρανὸν ὑποβέβηκεν ἀχλὺς καὶ πάντα πανταχόθεν συννέφελα , καὶ οἱ ἄνεμοι | ||
τῶν ἐναιωρημάτων εἴληφε λόγον : ὅσα δ ' εἴθ ' ὑποβέβηκεν ἢ ὑπερῆρται , ἐναιωρήματα μὲν ἂν καὶ ταῦτα κληθείη |
τόπον , ὥραν τῆς μάχης . ἐν δὲ τῇ τῶν Τιβαρηνῶν γῇ αἱ γυναῖκες ὅταν τέκωσι , τημελοῦσι τοὺς ἄνδρας | ||
τόπον καὶ ὥραν τῆς μάχης . Ἐν δὲ τῇ τῶν Τιβαρηνῶν γῇ αἱ γυναῖκες , ὅταν τέκωσι , τημελοῦσι τοὺς |
. ποτὶ γλωχῖνα : πρὸς τὴν γωνίαν τοῦ θρόνου . λέχριος : πλαγίως . ἐνδρομίδας : κυρίως τῶν κυνηγῶν τὰ | ||
ἔδωκε μόσχῳ λάλον Ἄπιδι στόμα . παρὰ δ ' αὐτὸν λέχριος στὰς ἐλιχμήσατο στολήν , προφανῶς τοῦτο διδάσκων , Ἀποδύσῃ |
τοῦ Ἀπόλλωνος . ἀνέθεσαν δὲ καὶ Ἀβρακιῶται χαλκοῦν ὄνον , νυκτομαχίᾳ Μολοσσοὺς νικήσαντες . λόχον μέν σφισιν ἐν νυκτὶ οἱ | ||
ἐλαύνειν τὸν Αἰακὸν παρελᾶν . ἀλλ ' οὐδὲ τοὺς ἐν νυκτομαχίᾳ μέντοι τῶν φίλων ὑπ ' ἀγνοίας ἁπτομένους ἐπαινοῦμεν , |