. ἀρχαῖα δὲ τὰ πάλαι μὲν συνήθη , νῦν δὲ ἐκλελοιπότα , ὡς λέγει Δημοσθένης ἐν τῷ κατὰ Ἀριστοκράτους περὶ | ||
γενόμενος ταῦτα μὲν οὐκ ἂν δυνηθείη ποιῆσαι , τἀναντία δὲ ἐκλελοιπότα καθιστὰς μοναρχήσειεν ἄν : διὸ καὶ γιγνόμενον τοῦτο ἐνίους |
, ἐπιλέγοντες ὅπως , ὅταν γένηται βασιλεύς , τῆς χάριτος μνημονεύοι . οὐ μὴν ἀλλ ' ἡ τερατεία προῆλθεν εἰς | ||
δικάζειν . τάχα δ ' ἂν τούτου καὶ ἐν Βελλεροφόντῃ μνημονεύοι εἰπών [ . ] : καὶ ξεστὸν ὄχθον Δαναϊδῶν |
εὐδαίμων : οὔπω γὰρ ἔφυ τις ἄλυπος . ἔμολον ἀμφὶ παρακτίαν ψάμαθον Αὐλίδος ἐναλίας , Εὐρίπου διὰ χευμάτων κέλσασα στενοπόρθμων | ||
τοῦ τόπου οἰστρήσασα ] ὑπὸ οἴστρου ἐκβακχευθεῖσα τὴν ] εἰς παρακτίαν ] τὴν παραθαλασσίαν κέλευθον ] ὁδόν ᾖξας ] ὥρμησας |
θαυμάζων δὲ αὐτόν φησιν , ὅτι κἂν ἐκεῖνος ὁ μέγας καταδικασθῇ . Γ ἐκ τῆς Νιόβης δὲ † † . | ||
κακά . Ἐρήμη δίκη : ὅταν μὴ ἀπαντήσας ὁ διωκόμενος καταδικασθῇ . Ἑστίᾳ θύει : ἐπὶ τῶν πολλὰ ἑστιώντων . |
μέν , ὁπόσον ἐθέλεις , πράξεις καὶ οὐδὲν ἂν ἐπικούρων δέοιο : ἡμῖν δὲ καὶ σοῦ καὶ τῶν σῶν πολιτῶν | ||
, ὦ γύναι , εἰ τοῦ μὲν ταράχου τούτου μὴ δέοιο , βούλοιο δ ' ἀκριβῶς διοικεῖν τὰ ὄντα εἰδέναι |
ποιέουϲι . δῆλον μὲν οὖν τοιϲίδε μάλιϲτά ἐϲτιν , ὁκόταν ἐκπεπτώκῃ : προΐϲχει γὰρ ἡ κάτω γνάθοϲ ἐϲ τὸ ἔμπροϲθεν | ||
ἐστιν : τὰ μὲν σημεῖα ταῦτα , οἷς ἂν ἔσω ἐκπεπτώκῃ . ἐὰν οὖν ἐκπεσὼν μὴ ἐμπέσῃ , ἀλλὰ καταπωρωθῇ |
βασιλεὺς προσκαλέσας πάντας παραγγέλλει τὰ ποιητέα . ὥστε ὁρῶν ταῦτα ἡγήσαιο ἂν τοὺς μὲν ἄλλους αὐτοσχεδιαστὰς εἶναι τῶν στρατιωτικῶν , | ||
καὶ φιλονικίαν καὶ φιλοτιμίας τὰς Λακεδαιμονίων , παῖδ ' ἂν ἡγήσαιο σαυτὸν πᾶσι τοῖς τοιούτοις . εἰ δ ' αὖ |
τοὺς νυμφίους ἐν γάμοις ἐγκώμια ἔγραφον , οἷος ἦν ὁ Ἀγαμήστωρ ὁ Φαρσάλιος καὶ ἕτεροι καὶ Ἡσίοδος αὐτὸς γράψας ἐπιθαλάμιον | ||
τοῦ δὲ Τύφων , τοῦ δὲ Λάϊος , τοῦ δὲ Ἀγαμήστωρ , τοῦ δὲ Τίσανδρος , ἐφ ' οὗ ἄρχοντος |
καθαιμακτὸν ἐν δόμοις κείμενον , ἢ καὶ λόγον του προσπόλων πυθώμεθα : τὰ μὲν γὰρ οἶδα συμφορᾶς , τὰ δ | ||
καὶ οὐ λόγου ἕνεκα ταῦτα λέγει . αὐτοῦ οὖν σαφέστερον πυθώμεθα τί ποτε νοεῖ : καὶ ἐάν τι φαίνηται λέγων |
. : Ἀριστόδημος δὲ ἐν δευτέρῳ Γελοίων ἀπομνημονευμάτων φησί : Δωρίωνος τοῦ κρουματοποιοῦ , κυλλόποδος ὄντος , ἀπώλετο ἐν συμποσίῳ | ||
Ἐπιφράδεος τοῦ Χαριφήμου τοῦ Φιλοτέρπεος τοῦ Ἰδμονίδα τοῦ Εὐκλέους τοῦ Δωρίωνος τοῦ Ὀρφέως . Γοργίας δὲ ὁ Λεοντῖνος . εἰς |
, ἀλλὰ καλῶς βεβουλευμένους . ὁ γὰρ νενικηκώς , ὅταν ἐλπίζῃ τοῦ πολέμου μένοντος ἐπὶ τοὺς ἐχθροὺς μεταστήσεσθαι τούτῳ τὴν | ||
νομίζεσθαι τὸ παράπαν ἄνθρωπον , ὃς ἂν μὴ ἐπὶ θεὸν ἐλπίζῃ . Μετὰ δὲ τὴν ἐλπίδος νίκην ἀγὼν δεύτερός ἐστιν |
ὃς ἐσφέρει νόσον καινὴν γυναιξὶ καὶ λέχη λυμαίνεται . κἄνπερ λάβητε , δέσμιον πορεύσατε δεῦρ ' αὐτόν , ὡς ἂν | ||
' ὁρᾷς ὅσους ἄνωθεν ἐπεφόρησε τῶν λίθων , ἵνα μὴ λάβητε μηδέποτ ' αὐτήν . Εἰπέ μοι , ἡμᾶς δὲ |
οἰκονομία πρὸς τὸ μὴ τοῖς ἀναξίοις δίδοσθαι τὰ καλά . Λεγέτω καὶ κατάσκοπος συλληφθείς : οὐκ εἰμὶ πολέμιος , ‖ | ||
οὐκ εἰμὶ πολέμιος , ‖ ἢ ‖ ὡς ηὐτομόληκα . Λεγέτω καὶ ὁ στρατηγὸς ἢ τὰ πολεμοποιοῦντα εἰρήνην πραγματευόμενος ἢ |
τινες ἄλλοι , βραχέα ἐκέκτηντο , καὶ τούτων τὰ πολλὰ πεντηκοντόρους : ὀψέ τε ἀφ ' οὗ Ἀθηναίους Θεμιστοκλῆς ἔπεισεν | ||
καὶ κατάφρακτα , καὶ ταχείας ναῦς , τριακοντόρους τε καὶ πεντηκοντόρους , καὶ τὴν ἄλλην δὲ ἅπασαν τούτων ἐπισκευήν τε |
καὶ τότε τῷ ἅμματι τῆς μετωπικῆς ἀγκύλης δύο ἢ τρεῖς περιειλήσεις γινέσθωσαν , εἶθ ' ὑπονοστείτω ἡ καιρία ὡς ὑπὸ | ||
δὲ ] τοῦ εἰλητοῦ ἐπιδέσμου ἐπάγονται δύο ἢ τρεῖς κυκλοτερεῖς περιειλήσεις , καὶ τότε ὁ τελαμὼν καθέλκεται δι ' αὐτοῦ |
μὴ τιθέναι . ὅτι τοίνυν οὐδ ' εἰ φανερῶς ἔμελλεν ἁλόντος τούτου μηδεὶς εἰσοίσειν μηδ ' ἐθελήσειν εἰσπράττειν , οὐδ | ||
ὑποθῆξαι , ἵνα ἐκπέσῃ φεύγων καὶ τοῖς δικτύοις καταληφθῇ . ἁλόντος δὲ τοῦ θηρός , ὃ δὲ ἐπινίκιόν τινα οἱονεὶ |
δὲ οἱ στρατηγοὶ Νικόστρατος Διειτρέφους , Νικίας Νικηράτου , Αὐτοκλῆς Τολμαίου . Ἡ μὲν δὴ ἐκεχειρία αὕτη ἐγένετο , καὶ | ||
ἑκάστοις ἐπὶ τὰ χωρία ταῦτα πολέμια ὄντα , Τολμίδου τοῦ Τολμαίου στρατηγοῦντος . καὶ Χαιρώνειαν ἑλόντες καὶ ἀνδραποδίσαντες ἀπεχώρουν φυλακὴν |
τῇ ὑποθέσει . ] τὴν ἐναντίαν Σάκᾳ : Οὗτος ἐστιν Ἀκέστωρ , τραγῳδίας ποιητής . ἐκαλεῖτο δὲ καὶ Σάκας , | ||
φησι Λιβύης Κυρήνην τὴν Ὑψέως . . . . : Ἀκέστωρ . . . ἱστορεῖ ἐπ ' Εὐρυπύλου βασιλεύοντος Κυρήνης |
Περσικοῖς καὶ Σκύθαι Σκυθικοῖς καὶ Θρᾷκες τοῖς αὑτῶν καὶ ὁ Ἰλλυριὸς τοῖς οἰκείοις . καὶ ἡμῶν δὲ ὅστις οὐ μαίνεται | ||
καὶ κρατοῦσι . καὶ βασιλεύει Κάδμος Ἰλλυριῶν , καὶ παῖς Ἰλλυριὸς αὐτῷ γίνεται . αὖθις δὲ μετὰ Ἁρμονίας εἰς δράκοντα |
πρὸς τοὺς πολίτας ὀλολύζουσα καὶ σπαραττομένη . θ τίθει ] τιθέτω . κωφῇ ] εἰς ὦτα μὴ ἀκουούσης . κωφῇ | ||
. λαβοῦσα τοίνυν τὴν ἀρχὴν τοῦ τελαμῶνος κατὰ τοῦ ἀκροχειρίου τιθέτω καὶ τὴν ἐπείλησιν ἐγκύκλιον ἀγέτω κατὰ τῶν δακτύλων ἐκτεταμένων |
ἀλλὰ γαλῆν . ὡς ἀηδὴς δὲ τὴν φωνὴν κωμῳδεῖται ὁ Ἡγέλοχος . . ἔστι δὲ παροιμία ἐπὶ τῶν διαφυγόντων τὰ | ||
ἐχομένη ἡ Μελεάγρου , τελευταία δὲ τῶν βασιλικῶν ἰλῶν ἧς Ἡγέλοχος ὁ Ἱπποστράτου ἰλάρχης ἦν . ξυμπάσης δὲ τῆς ἵππου |
Περιηγητής . . . . Μένιππος δὲ χωρίον Τραπεζοῦντος ἐν Περίπλωι τῶν δύο Πόντων . Ἑκαταῖος δὲ καὶ Θεόπομπος πόλιν | ||
ζ Ἑρμώνακτος κώμην φησί . Μένιππος δὲ χωρίον Τραπεζοῦντος ἐν Περίπλωι τῶν δύο Πόντων . Ἑκαταῖος δὲ καὶ Θεόπομπος πόλιν |
βίη : καὶ ἢν μὲν ἀποκαθαίρηται ὁ ἄνθρωπος , τοῦδε ταρασσομένου , ἀποκρίνεται ὁκόσον ἂν πλέον ᾖ τοῦ καιροῦ . | ||
ἀποσκίασις . εἰδώλοισιν : ὁμοιώμασι , τυπώμασιν . Ἀτυζομένοιο : ταρασσομένου : ἀτύω τὸ ταράσσω ἀτύσω , καὶ κατὰ παραγωγὴν |
τε ἐνέπρησε καὶ Κάννας παρέλαβε , καὶ Κανύσιον περικαθήμενος Σαυνίταις ἐπελθοῦσιν ἀντεμάχετο ἐγκρατῶς , μέχρι φόνος πολὺς ἑκατέρων ἐγένετο καὶ | ||
, οὐδὲ μᾶλλον τοῖς δικαίως κινδυνεύουσιν ὠργίσθησαν ἢ τοῖς ἀδίκως ἐπελθοῦσιν . οὕτω δὲ λαμπροῖς τοῖς λογισμοῖς χρησάμενοι πρέπουσαν τὴν |
πρυτανεῖον , ὑφ ' ὧν , ὡς λέγει , τοιαῦτα πεπόνθοι . . διαιρούμενος ] οἱονεὶ σαφῶς λέγων καὶ ἄντικρυς | ||
τροφὴν αὖθιϲ τὸ δεύτερον , εἰ μή τι τῶν ϲπλάγχνων πεπόνθοι , ὀνήϲει τούτουϲ , εἰ μηδὲν κωλύοι , καὶ |
δὲ ἐκείνου , καὶ λαβομένη τῆς χειρὸς αὐτοῦ ἡ Πολυκρίτη μιμνήσκεται περὶ προδοσίας τοῦ χωρίου , καὶ πολλὰ καθικετεύει αὐτήν | ||
οὐ πάντως καὶ μέμνηται , ὁ δὲ μεμνημένος πάντως καὶ μιμνήσκεται . καὶ ἄλλως μνήμη ἐστὶν ἡ τῷ μνημονικῷ ἀεὶ |
τινὸϲ ἢ φλεγματικοῦ χυμοῦ ϲεϲηπότοϲ ἢ καὶ ἁλμυροῦ ϲυνιϲταμένη , διαγινώϲκεται δὲ ἀπὸ τῆϲ ἡλικίαϲ καὶ κράϲεωϲ καὶ διαίτηϲ ὥραϲ | ||
διὰ τὰ ψύχοντα ἢ τὰ ϲτύφοντα ἢ τὰ ξηραίνοντα . διαγινώϲκεται δὲ εὐθὺϲ μὲν ἀποδύντων ἀχροίᾳ τε λευκῇ ἅμα καὶ |
φύσιν αὐτοῦ κατηγορούμενον . ὅταν δὲ τὸ λευκὸν τοῦ ἀνθρώπου κατηγορήσωμεν , ἥ τε κατηγορία κατὰ φύσιν ἔσται καὶ ῥῆμα | ||
πῇ , τουτέστι τὰ ὁμοῦ καὶ συνθέτως κατηγορεῖσθαι ὀφείλοντα , κατηγορήσωμεν ἁπλῶς , ἤγουν ἰδίᾳ καὶ ἀσυνθέτως : ἢ ὅταν |
τοὺς ἡγουμένους τοῦ στρατοπέδου , ἐνέδρας κατασκευάσας ἢ τόπους ἐπιτηδείους προκαταλαβόμενος ἐπίθου καταστρατοπεδεύουσιν αὐτοῖς νυκτὸς πρὸ τοῦ δίδοσθαι τάφρου ἐπιλαβέσθαι | ||
οὐ κατεπλάγη τὴν τῶν Μακεδόνων ἀρετήν . ὁ δὲ βασιλεὺς προκαταλαβόμενος τὰς παρόδους καὶ τῆς Κοσσαίας τὴν πλείστην πορθήσας καὶ |
ἀργυρωμάτων ἐμάρμαιρε ἁ οἰκία . Φιλιππίδης δ ' ἐν Ἀργυρίου ἀφανισμῷ ὡς φορτικοῦ μέμνηται τοῦ τοιούτου καὶ σπανίου , ζηλουμένου | ||
ἡ καλουμένη πυρρίχη , εἴτ ' Ἀθηνᾶς πρώτης ἐπὶ Τιτάνων ἀφανισμῷ χορεύειν καὶ ὀρχεῖσθαι σὺν τοῖς ὅπλοις τἀπινίκια ὑπὸ χαρᾶς |
ἀνερευνᾷ μέχρι φωράσῃ : ἢ καὶ μύσας , ἄν τις προσάψηται ἢ ἐάν τις προσδείξῃ , μαντευόμενος λέγει , ἔστ | ||
εἶτα ἥκιστος ὢν νήχεσθαι ἐκβρασθῇ , πᾶς ὅστις ἂν αὐτοῦ προσάψηται τῇ χειρὶ ἀπόλλυται ἀμεληθείς . ἀλλὰ καὶ τῇ βακτηρίᾳ |
ἄνω ἔλσοιμ ' ὅπα μέλλοιμί γ ' εἰράναν ἰδῆν . Λέγοιμ ' ἄν : οὐ δεῖ γὰρ κεκρύφθαι τὸν λόγον | ||
δῆτα τὸ σπουδαῖον ὅ τι τοῦτ ' ἐστί σοι . Λέγοιμ ' ἂν ἤδη . Πρὶν λέγειν δ ' , |
ἂν σκυθρωπότερος αὑτοῦ γίγνεσθαι καὶ ἀναχωροίη . τῆς δὲ μεσημβρίας αἰσχύνοιτ ' ἂν ὀφθῆναι ἀνθρώπων τινὶ καὶ ἔνδον μένοι ἂν | ||
θεάτρῳ γε καὶ παντοίοις ἀνθρώποις ᾄδειν ἑστὼς ὀρθὸς ἔτι μᾶλλον αἰσχύνοιτ ' ἄν : καὶ ταῦτά γ ' εἰ καθάπερ |
μὲν δραστήριον καὶ γενναῖον , ἄλλον δὲ μαλακόν . ἐν Νίνωι δ ' ἐπὶ τοῦ μνήματος αὐτοῦ τοῦτ ' ἐπιγέγραπται | ||
αὐτῶι συμφέρειν , τὸν τοῦ ζῆν χρόνον κατέμεινεν ἐν τῆι Νίνωι . παραπλησίως δὲ τούτωι καὶ οἱ λοιποὶ βασιλεῖς , |
τὸν Κρότωνα συμπράξαντος καὶ Ἀρχίου τοῦ τὰς Συρακούσσας οἰκίσαντος , προσπλεύσαντος κατὰ τύχην ἡνίκα ὥρμητο ἐπὶ τὸν τῶν Συρακουσσῶν οἰκισμόν | ||
. διόπερ ἀνεπίβατος τοῖς ἄλλοις τηρεῖται , θανατουμένου παντὸς τοῦ προσπλεύσαντος ὑπὸ τῶν καθεσταμένων ἐπ ' αὐτῆς φυλάκων . οὗτοι |
τοῦτο πάσχει : εἰ δὲ σφαλεῖσαν αὐτοὶ φήσουσι , τοῦ σφάλματος λεγέτωσαν τὴν αἰτίαν . Πότε δὲ ἐσφάλη ; Εἰ | ||
οὖν μὴ κατὰ τύχην ἥττης γενομένης αὐτοὶ δοκοῖεν αἴτιοι τοῦ σφάλματος , αὐτοὺς μὲν ἡσυχάζειν ἐκέλευσεν , ἄλλους δὲ τριηράρχους |
ἐπιφανείας ἐν τοῖς ἡρωικοῖς χρόνοις φρονήματος ἦν πλήρης καὶ μεγάλων ὠρέγετο πραγμάτων . κατὰ μὲν οὖν τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν οἱ | ||
τὸ ἀγνοεῖν τὰ αὑτῷ προσήκοντα : εἰ γὰρ ᾔδει , ὠρέγετο ἄν , ἀγαθῶν ὄντων : ὁ τοιοῦτος δὲ ἠλίθιος |
. περιπέμψας δ ' εὐθὺς πανταχῇ τοὺς ἐξαγγελοῦντας , ὅτι σῴζοιτο , πυνθάνεται Καλουίσιον σὺν ταῖς πρόπλοις καταπλέοντα καὶ ὡς | ||
ἡ στέρησις , ἀλλὰ ταὐτὸν ἀκριβῶς τῇ ὕλῃ , πῶς σῴζοιτο ἂν ἐν τῷ τινος εἴδους μεταλαμβάνειν ; ὅτι φησί |
ˈ ὁ Φαλαίνιος ἐπικαλούˈμενος ? ? διεφθαρμένος ˈ ὑπ ' Ἀμίλκου καὶ τῶν ? ˈ φυγάδων καὶ παˈρεσκευασμένος ἂν ˈ | ||
Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων πολέμου νομιστέον πρώτην μὲν αἰτίαν γεγονέναι τὸν Ἀμίλκου θυμὸν , τοῦ Βάρκα μὲν ἐπικαλουμένου , πατρὸς δὲ |
βδελυρὲ σύ . Μὰ τὴν Ἑκάτην , οὐ δῆτα : μαινοίμην γὰρ ἄν . Ἀλλ ' , ὦ νεανίσκ ' | ||
οὐχ ὡς τούτου βελτίονος ὄντος , ὧν ὁ Δημοσθένης εἶπε μαινοίμην γὰρ ἄν , εἰ τοῦτο λέγοιμι , ἀλλ ' |
βουλῆς καὶ ἱππάρχοις καὶ χιλιάρχοις αὐτοῦ Πομπηίου , ὁ δὲ Ποπίλιος αὐτοὺς ἐς Ῥώμην ἔπεμπε δικασομένους τῷ Πομπηίῳ . κρίσεως | ||
αὐτῷ καὶ λέγοντι βουλεύσεσθαι , κύκλον τῇ ῥάβδῳ περιέγραψεν ὁ Ποπίλιος καὶ εἶπεν ” ἐνταῦθα βουλεύου . “ ὃ μὲν |
καὶ πρόφθεγξις . καὶ τρυγεροὺς τὰ φθέγματα , ὡς ἔφη Πολύζηλος ὁ κωμικός : ἀλλ ' οὐ τρυγεροὺς τὰ φθέγματ | ||
τῆς χώρας τῶν Φοινίκων κατέσχον τὰ πράγματα οἱ Ἕλληνες . Πολύζηλος δὲ Φάκαν φησὶ καὶ τὴν θυγάτερα αὐτοῦ Δορκίαν εἰδέναι |
ἐλασματίου τὸ πέρας κατ ' ἐλάτησιν λελεπτοποιημένον εἰς τὴν τοῦ ῥάμματος . . . . . . . . . | ||
ἁμματίῳ , ἐπ ' αὐτοῖς ἁμματιζομένων ἢ ταινιδίων ἢ ναυτικοῦ ῥάμματος . ἐπὶ δὲ τῶν μετὰ τραύματος καταγμάτων , ἀντὶ |
οὔτε τι εἰπεῖν οὔτ ' ἔρξαι δύναται . πολλάκις γὰρ ἐξίπταται ὁ νοῦς τῆς ψυχῆς , καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ | ||
διαπνεῖ δὲ ἐπὶ πλεῖστον καταιγίζουσα τῷ τοῦ λόγου πνεύματι καὶ ἐξίπταται κουφιζομένη τῷ τῆς γλώττης πτερῷ . ταῦτά με τὰ |
τὸ συλλαμβάνω , ὅπερ Ὅμηρος ἁλώω ἔφη : ἤ κεν ἁλώω : παράγεται δὲ ἀπὸ τούτου καὶ τὸ ἁλίσκω . | ||
, ἵνα εἴπωμεν αὐτὸ ἀπὸ τρισυλλάβου , ἀπὸ τοῦ ἐὰν ἁλώω , ἐὰν ἁλώῃς , ἐὰν ἁλώῃ . ἀλλ ' |
Ἀθήναις . ἐκ τούτου δὲ γίγνεται Δάικλος , τοῦ δὲ Ἐπίλυκος , τοῦ δὲ Ἀκέστωρ , τοῦ δὲ Ἀγήνωρ , | ||
, ὡς Σπεύσιππος παρίστησιν ἐν δʹ Ὁμοίων . μνημονεύει αὐτῶν Ἐπίλυκος ἐν Κωραλίσκῳ . Ἄλεξις ἐν Θράσωνί φησι : σοῦ |
; σοῦ γὰρ ἐξηρτήμεθα δρῶμέν τε τοιαῦθ ' ἃν σὺ τυγχάνῃς θέλων . Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ Ξενοφάνης καὶ Ζήνων | ||
: ἀλλ ' ὅταν τὴν ἔνθεσιν ἐντὸς ἤδη τῶν ὀδόντων τυγχάνῃς κατεσπακώς , τοῦτ ' | ἐν ἀσφαλεῖ νόμιζε τῶν |
ἂν ἐμαυτὸν ἀποστερῆσαι βουληθείην ὥσθ ' ὅταν τὰ τῆς περιστάσεως ἀπαιτῇ πρεσβευτοῦ ἢ συμβούλου δημηγορίαν ἢ τῶν ἄλλων τι τοιοῦτον | ||
μᾶλλον ἰσχύειν δύναται , καὶ ὡς ἂν ἡ χρεία μᾶλλον ἀπαιτῇ μεθοδεύειν . Ἡ μετάθεσις τῆς αἰτίας πρὸς τὰ ἀπ |
. χρῶ δὲ καὶ μετὰ μέλιτος . Ἄλλο κάλλιστον . Κισσοῦ τοῦ χρυσίζοντος δεσμίδιον λαβὼν καὶ ξηράνας ἐπ ' ὀλίγον | ||
ὀνοστὸς ἐν μάχαις . ὃς πρῶτα μὲν Ῥαίκηλον οἰκήσει μολὼν Κισσοῦ παρ ' αἰπὺν πρῶνα καὶ Λαφυστίας κερασφόρους γυναῖκας . |
τὸν χάρακα . ἐδόκει τ ' αὐτοῖς συλλαβέσθαι τοῦ μὴ πασσυδὶ διαφθαρῆναι χειμὼν πολὺς ἐξ οὐρανοῦ καταρραγεὶς καὶ σκότος , | ||
ἔχοντας ναυτικόν , καὶ ἐπὶ θαλάσσης κατοικοῦντας , μὴ οὐ πασσυδὶ σκευωρησαμένους , καὶ τροφὰς ὅσας εἶχον συνεμβαλλομένους σώζεσθαι , |
τὰ αἱματικὰ ἀπὸ τῆς αὐτῆς προφάσεως ἐπιγίνεται , παντὸς τοῦ εἰωθότος ἀπιέναι κατὰ τὸ ἀφανὲς εἰς ἕνα τόπον συνδιδομένου τὸν | ||
ἐλαίῳ τὴν γαστέρα καὶ σκεπάσας ἐρίοις κατακοιμηθείη χρόνον πλείονα τοῦ εἰωθότος . συστῆναι δ ' αὐτῆς φθασάσης , καὶ κενουμένων |
βούλει τῶν σοφιστῶν . . . καὶ γὰρ ἂν δεινὰ ποιοίην , ὦ Εὔδικε , εἰ Ὀλυμπίαζε μὲν εἰς τὴν | ||
ποιοίην , εἰ μὴ πειθοίμην σοὶ τῷ ἐπιτρόπῳ καὶ μὴ ποιοίην ἃ κελεύεις . Ἀλλὰ μήν , ἔφη , κελεύω |
ὦ Κρίτων , ταῦτα καθομολογῶν , ὅπως μὴ παρὰ δόξαν ὁμολογῇς : οἶδα γὰρ ὅτι ὀλίγοις τισὶ ταῦτα καὶ δοκεῖ | ||
τὰ ἐπιστελλόμενα , ἔφη , βούλομαι , ἵνα εἰδὼς αὐτὰ ὁμολογῇς , ἄν τί σε πρὸς ταῦτα ἐρωτᾷ . ἐνῆν |
τῶν ἔμπροσθεν ἐκλάμψαι , τὴν δὲ θάλασσαν πάλιν τὴν ὁδὸν ἐπικλύσαι : τοὺς δὲ Αἰγυπτίους ὑπό τε τοῦ πυρὸς καὶ | ||
συγχωρήσας δὲ τῷ μετεωρισμῷ τοῦ ἐδάφους συμμετεωρισθεῖσαν καὶ τὴν θάλατταν ἐπικλύσαι τοὺς μέχρι τοῦ μαντείου τόπους , πλέον τι ἀπὸ |
ἀμφοτέραις γεγονυῖα , ὥσθ ' ἅπαντας αὐτοὺς ἀκούειν εἴτε τοῦ κατέχοντος τὸ τέμενος ἥρωος εἴτε τοῦ καλουμένου Φαύνου . τούτῳ | ||
νυκτὶ ὕστερον , ὤφθη τοιάδε , ἔμεινα δὲ καὶ πλείους κατέχοντος τοῦ θεοῦ . Τελεσφόρος ἦν ὀρεωκόμος : οὗτος ἐδόκει |
κεφαλὰς εἶναι ὀφέων . ὃ θηρίον ἐλθὼν ὁ Ἡρακλῆς μετὰ Ὕλλου τοῦ θεράποντος αὐτοῦ ἀπέκτεινε . μυθεύεται δὲ καὶ τοῦτο | ||
Ἀερόπου Τεγεάτης ἐμονομάχησεν ἰδίᾳ πρὸς Ὕλλον , καὶ ἐκράτησε τοῦ Ὕλλου τῇ μάχῃ . Λακεδαιμονίους τε οἱ Τεγεᾶται πρῶτοι Ἀρκάδων |
ἀντιπαρατάττεσθαι , μὴ ὀκνείτω καὶ ἕωθεν ἀριστοποιεῖσθαι σημαίνειν , μὴ φθάσωσιν νήστισιν ἐπιθέντες οἱ πολέμιοι τὴν ἀνάγκην τοῦ μάχεσθαι . | ||
καὶ τῶν Ἀθηναίων προσδοκίμων ὄντων ἄλλῃ στρατιᾷ καί , ἢν φθάσωσιν αὐτοὶ πρότερον διαφθείραντες τὸ παρὸν στράτευμα αὐτῶν , διαπεπολεμησόμενον |
τούτου κατίασιν ἐς Πελοπόννησον Ἡρακλεῖδαι , Τήμενος μὲν καὶ Κρεσφόντης Ἀριστομάχου , τοῦ τρίτου δὲ Ἀριστοδήμου προτεθνεῶτος εἵποντο οἱ παῖδες | ||
. ἀκούω γοῦν Εὐρυσθένην καὶ Προκλέα [ κατὰ ] τοὺς Ἀριστομάχου τοῦ Κλεάνδου τοῦ Ὕλλου τοῦ Ἡρακλέους παῖδας βουλομένους ἄγεσθαι |
Η ἀλλὰ διὰ τοῦ Ε κλίνεται φράτηρ φράτερος , Πίηρ Πίερος : εἰ δὲ βραχεῖαν ἔχει ταύτην , φυλάσσει τὸ | ||
ἱστορικὸν Χάρακα αὕτη : Αἰθούσης Θρᾴσσης Λίνος , τοῦ δὲ Πίερος , τοῦ δ ' Οἴαγρος , τοῦ δ ' |
ὧν βρέγμα ἀνατρηθὲν δίχα θλίψεως ἐπιδῆσαι θέλομεν . ῥόμβος . Θέντες τὴν ἀρχὴν ὑπὸ τὴν ἀπαθῆ [ ἐπὶ ] μασχάλην | ||
ὧν τοὺς μυξωτῆρας θέλομεν ἐπιδῆσαι . ἡμίρομβος ἐπὶ ῥινός . Θέντες τὴν ἀρχὴν ἐπὶ ἰνίον ἄγομεν τὴν ἐπείλησιν λοξὴν μὲν |
συνεξαίρειν αὐταῖς τὰ κατωτέρω , ὅ τε κατὰ τὸ διάφραγμα κατασπῶν μὲν τὸ στέρνον , ἀνασπῶν δὲ βραχύ τι καὶ | ||
γλοιοῦ πάχος χρῶ ἐν βαλανείῳ ὡς κάλλιστον . [ Ἀποφλεγματισμὸς κατασπῶν ἐκ τοῦ κρανίου φλέγμα . ] Ἀγριοσταφίδας μετὰ μαστίχης |
ἔδειξε δὲ τοῦ λοιμοῦ παρενοχλοῦντος τοῖς Ἕλλησιν , ὡς ἔμαθεν ὑποστέλλεσθαι τὰ θεῖα καὶ σέβειν . ἄκουε γάρ , ἡλίκην | ||
ἀγῶνας ἴοι καὶ ὑποθερμαίνοιτο , οὐδὲν μικρὸν λέγειν οὐδ ' ὑποστέλλεσθαι , ἀλλὰ καὶ αὑτὸν καὶ τοὺς στρατιώτας ἐξαίρειν . |
ἢ τὴν Τιμαίου πικρίαν , θαρσῶν ἀποφαίνομαι , μηδενὶ τὸν Δημοχάρους βίον ἔνοχον εἶναι τῶν τοιούτων κατηγορημάτων κτλ . . | ||
. . στράτου Γαργήττιος , Περικλῆς Περικλείτου Πιτθεύς , Χαρῖνος Δημοχάρους Γαργήττιος . κἀν τοῖς τοῦ βασιλέως δὲ νόμοις γέγραπται |
, ἔνδον ἐν τοῖς οἴκοις ἐλάμβανον , ἐπικουφίζειν ἐθέλων τοῦ δυστυχήματος . ὁ δὲ , ὥσπερ τοὐναντίον παρ ' ἡμῶν | ||
καὶ πάλαι μὲν οὐ διεκέκριτο ἐν τῷ τοιῷδε ἐγκλήματι ἀδίκημα δυστυχήματος , ἀλλ ' ἐν ἴσῳ καθειστήκει τὸ βουλεῦσαί τι |
φυγαῖς ἐζημιῶσθαι , τοὺς δὲ τῶν τυράννων φίλους θανάτῳ . ἀντιλέγοντος δὲ καὶ πρὸς τὴν ἐπιείκειαν τῆς κολάσεως τοῦ ἀνδρὸς | ||
ἰσημερίαν ἀράντων τῶν χρηστῶν ναυτῶν ἐκ Πατρῶν ἄκοντος ἐμοῦ καὶ ἀντιλέγοντος ἐξ ἀρχῆς οὐδ ' ἂν λέγων εἴποις , ἐν |
τὴν ἰκμάδα τοῦ τῆϲ καρδίαϲ ϲώματοϲ , οἱ δὲ ἔτι μενούϲηϲ τῆϲ ὑγρότητοϲ γιγνόμενοι τὸ ϲῶμα τῆϲ καρδίαϲ καταλαμβάνοντεϲ ἐντεῦθεν | ||
ἐπὶ τὸν ἕτερον διὰ τῆϲ βάϲεωϲ τοῦ ϲταφυλώματοϲ διενεγκεῖν καὶ μενούϲηϲ τῆϲ πρώτηϲ βελόνηϲ κόψαντα τὴν διπλόην τοῦ λίνου τοῦ |
ἐκείνου συμβαίνει τὴν αὐτὴν κίνησιν προϊέναι μέχρι τινός , τοῦ κινήσαντος οὐ παρόντος , οὕτως οὐδὲν κωλύει κίνησίν τινα καὶ | ||
ἂν ὁ θεὸς ἀναιρῇ περί τε τῶν χρημάτων καὶ τοῦ κινήσαντος , τοῦτο ἡ πόλις ὑπηρετοῦσα ταῖς μαντείαις δράτω τοῦ |
] τὴν ἡμέραν , ἡ νύξ μοι μενεῖ : κἂν δεήθωμεν πάλιν ἡμέρας , τὸ φῶς οὐκ ἀπελεύσεται : κἂν | ||
] τὴν ἡμέραν , ἡ νύξ μοι μενεῖ : κἂν δεήθωμεν πάλιν ἡμέρας , τὸ φῶς οὐκ ἀπελεύσεται : κἂν |
, ἐκ δὲ τοῦ Ἐπιμηθέος τοῦ καὶ Ὀποῦντος ἐγεννήθη ἡ Πύῤῥα , ἐκ δὲ τῆς Πύῤῥας καὶ Δευκαλίωνος ἡ Πρωτογένεια | ||
λίθους λαβόντες ὄπισθεν αὐτῶν ἔῤῥιπτον : καὶ οὓς μὲν ἡ Πύῤῥα ἔῤῥιπτε γυναῖκες , οὓς δὲ Δευκαλίων ἄνδρες ἐγένοντο . |
, καὶ ὑμᾶς οὕτω νῦν , ὅταν ἐξαπατῶν καὶ φενακίζων ὀδύρηται καὶ κλάῃ καὶ δέηται , ταῦθ ' ὑποβάλλειν αὐτῷ | ||
γινόμενοι κινοῦσιν ἔλεον , ἵνα τῶν μέν τις τὴν ὀρφανίαν ὀδύρηται καὶ τὰς ταύτῃ παρακολουθούσας συμφορὰς καὶ τὸ ἀναίσθητον αὐτῶν |
δυνατόν πᾶν δύναμις◄ διανεκῆ . διὰ παντός . οὕτω καὶ Διογενιανός . οὐχ οἷα . παροιμία ἐπὶ τῶν λεγομένων ἢ | ||
εἷς τῶν οἰκετῶν εἶπε τὸν στίχον τοῦτον ⋮ Ὁ δὲ Διογενιανός , Ἀγκαῖος ἄμπελον φυτεύσας , φησί , βαρέως ἐπέκειτο |
, καθά φησιν Αἰσχίνης , κατὰ κλέος Σωκράτους . οὗτος σοφιστεύσας , ὥς φησι Φαινίας ὁ περιπατητικὸς ὁ Ἐρέσιος , | ||
ἐστι μάθοις παρὰ τῶν εἰδότων . „ . : οὗτος σοφιστεύσας , ὥς φησι Φανίας ὁ Περιπατητικὸς ὁ Ἐρέσιος , |
ἔφαθ ' , οἱ δ ' ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδ ' ἐπίθοντο . πρῶτα μὲν ἂρ λούσαντο καὶ | ||
χέρσον [ . ] Ὣς Τρῶες , ἐπεὶ [ ] κλύον [ αἰχματὰν ] Ἀχιλλέα μίμνοντ [ ' ] ἐν |
' ἑκατέρων τῶν θαλασσῶν περιεχομένη , τοῦ τε ὠκεανοῦ τοῦ ἀρκτῴου καὶ δυτικοῦ καὶ τῆς καθ ' ἡμᾶς θαλάσσης . | ||
ὥσπερ διῃρημένη καὶ διεσπαρμένη , κατὰ πλείστου μέρους διήκει τοῦ ἀρκτῴου ὠκεανοῦ , δύο μάλιστα μακροτάτους ἰσθμοὺς ὥσπερ πόδας τινὰς |
σημαντικὸν ἢ ἀληθείας ἢ ψεύδους : καὶ γὰρ ἂν ἀμέσως κατηγορῆται τοῦ ὑποκειμένου , καὶ τότε δυνάμει τὸ μὲν ἔστι | ||
, ὡς ὅταν τὰ ἐν τῷ αὐτῷ ὑποκειμένῳ συμβεβηκότα ἀλλήλων κατηγορῆται , οἷον τοῦ Σωκράτους ὄντος φαλακροῦ καὶ φιλοσόφου λέγωμεν |
οἱ γὰρ σφῆκες ἀναίσχυντοί εἰσιν . Ἄλλως : τάχα ὅτι γυμνωθείσης τῆς σαρκὸς ὑπὸ τῶν λύκων ἐσθιόντων , αὐτὰ τότε | ||
οὕτω πολλάκις τὸ ἀποσυρὲν δέρμα , κἂν μελανθῆναι φθάσῃ : γυμνωθείσης δὲ τῆς σαρκὸς τοῦ δέρματος , δύσκολος ἡ ἐπούλωσις |
λυκόψολοϲ . ἀντὶ θείου ἀπύρου ϲανδαράχη . ἀντὶ ἰοῦ ϲιδήρου ϲκωρία ϲιδήρου . ἀντὶ ἰξοῦ δρυΐνου χαμαιλέων μέλαϲ . ἀντὶ | ||
χρῶμαι φαρ - μάκῳ ξηραίνοντι . ἡ δὲ τοῦ ἀργύρου ϲκωρία ὀνομάζεται ἕλκυϲμα : ξηραντικῆϲ δέ ἐϲτι δυνάμεωϲ . Ϲτίμμι |
τούτῳ δεύτερον , ὅπωϲ ἰϲόρροποϲ καὶ μὴ ἑτεροκλινὴϲ ὁ ἐπιϲπαϲμὸϲ ἐπιτελοῖτο : εἶτα ἕλκειν ὁμαλῶϲ μὴ μόνον ἐπ ' εὐθείαϲ | ||
παλαίστρῃ εἰθισμένων . καὶ οὗτος δὲ ὁ τρόπος οὕτως ἂν ἐπιτελοῖτο διαλλάσσων τῇ διὰ τῶν ὀνίσκων κατατάσει : δεῖ δὲ |
τινῶν Γορδιανοῦ φίλων καὶ οἰκείων εἴτε γνόντες ὑπὸ φήμης , παρειστήκεσαν ταῖς πύλαις , φράξαντες πᾶσαν τὴν ἐς τὸ Καπετώλιον | ||
πλούτους λέγω καὶ γένη καὶ δυναστείας , γυμνοὶ κάτω νενευκότες παρειστήκεσαν ὥσπερ τινὰ ὄνειρον ἀναπεμπαζόμενοι τὴν παρ ' ἡμῖν εὐδαιμονίαν |
ἀδοξία ἀπελαθήσεται , ἡ μὴ οὖσα οὐ προστεθήσεται , μὴ συμμαχησάντων δὲ τοῖς κινδυνεύουσιν ἡ νῦν οὖσα δόξα οὐ παραμενεῖ | ||
ἐὰν τοὺς αἰχμαλώτους ἀφέντες φιλίαν συνάπτησθε , προδόται φανήσεσθε τῶν συμμαχησάντων , καὶ τοὺς κοινοὺς ἐχθροὺς δυνάμενοι ταπεινῶσαι , τοσούτους |
ἐπαίνων ὀνομαστοί . ὅταν δὲ ὡς βασιλέα θαυμάζῃ τινὰ καὶ ἐπαινῇ καὶ τάττῃ τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐν τῇ ποιήσει , | ||
τοὺς τόπους ἐκείνους καὶ κατανέμεται . ὅταν οὖν ὁ Ἱπποκράτης ἐπαινῇ τὴν ἐπὶ τὰ ἐντὸς ῥῆξιν , ἀρίστην αὐτὴν ὑποτιθέμενος |
διελθεῖν , ἵνα μηδὲν τῶν ἀνηκόντων εἰς τὴν ὑποκειμένην ἱστορίαν ἀγνοῆται . Φρίξον τὸν Ἀθάμαντος μυθολογοῦσι διὰ τὰς ἀπὸ τῆς | ||
τοῦ θεοῦ : διὸ οὐδὲ ἐπιστρέφεται κἂν ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων ἀγνοῆται . σεαυτοῦ μὴ κρατῶν ἄλλων μὴ θέλε κρατεῖν . |
ἐπικαμπίῳ , τὴν δὲ φάλαγγα καὶ τοὺς ἐλαφροὺς ἐπὶ τοῦ λαιοῦ κέρως ἔστησε καὶ ἀπὸ τούτων ἐπικάμπιον ἔταξε . Πῶρος | ||
Ἡνιόχου τῷ Κριῷ συνανατέλλειν . . . Ἀλλ ' Ἔριφοι λαιοῦ τε θέναρ ποδὸς Αἰγὶ σὺν αὐτῇ Ταύρῳ συμφορέονται . |
κλίνοιτο . καὶ ἃ μὲν βαρύτονα : Μέγης Γύγης Σάγγης Μόργης . τὸ μέντοι ἀργής ἐπιθετικὸν , ὥσπερ καὶ τὸ | ||
δὲ ὁ τεχνικός , ὅτι σεσημείωται τὸ μάσθλης μάσθλητος , Μόργης Μόργητος καὶ Μήλης Μήλητος : τὰ γὰρ ἄλλα ἔχου |
ἐς τὴν πόλιν . ἑνὸς δὲ τῶν φερόντων τὸ σκέλος συντρίβεντος τῷ ἑτέρῳ τὴν χεῖρα ἐπιθεὶς ᾔει . παρὰ δὲ | ||
ἐς τὴν πόλιν . ἑνὸς δὲ τῶν φερόντων τὸ σκέλος συντρίβεντος τῷ ἑτέρῳ τὴν χεῖρα ἐπιθεὶς ᾔει . παρὰ δὲ |
ὠφέλειαν ἐξιώμενος βλάβῃ δικαιοτάτῃ . ἐὰν δὲ ἄπορος ὢν ἐκτίνειν ἀδυνατῇ τό γε ἐπιτίμιον , πιπρασκέσθωθέμις γὰρ ἐλευθερίας στέρεσθαι τὸν | ||
Ὃς δ ' ἂν δρᾶν γε , ὦ Σώκρατες , ἀδυνατῇ τὸ τοιοῦτον , μηδέποτε τοῖς νῦν ζητουμένοις ὀνόμασιν αὐτὸν |
Ὄσιρις , οὗ καὶ κατ ' ἔτος γίνονται τελεταὶ ὡς ἀπολλυμένου καὶ εὑρισκομένου καὶ κατὰ μέλος ζητουμένου : οὔτε γὰρ | ||
προστάτην τῶν Μουσῶν μάρτυρα προσκαλούμενος , ὅπως ἐπακούσῃ αὐτοῦ ἀδίκως ἀπολλυμένου , ἔρριψεν ἑαυτὸν ἀπὸ τοῦ κρημνοῦ κάτω . καὶ |
τῶν Περσῶν βασιλεῖς . : Καρύστιος ἐν Ἱστορικοῖς ὑπομνήμασι , Χάρωνι , φησὶ , τῷ Χαλκιδεῖ παῖς καλὸς ἦν , | ||
πάλιν ἀνακλάσας ἐφίλησεν . Καρύστιος δ ' ἐν Ἱστορικοῖς Ὑπομνήμασι Χάρωνι , φησί , τῷ Χαλκιδεῖ παῖς καλὸς ἦν καὶ |
κουφότατον . Τεκμήριον δὲ μέγιστον , ὅταν ἄνθρωπος ἐν ἡλίῳ βαδίζῃ , ἢ καθίζῃ ἱμάτιον ἔχων : ὁκόσα μὲν τοῦ | ||
ἐπανοιδέει , καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ ὑγροὶ γλαμυροὶ , καὶ ἢν βαδίζῃ , ἆσθμά μιν λαμβάνει , καὶ ἀσθενείη γίνεται . |
ὁμολογοῦντος τὴν ἐπὶ τοὺς μηδὲν ἀδικοῦντας στράτευσιν , ἐπειδὴ περὶ μηδετέρου τούτων βούλεται τὸν λόγον ὑπέχειν : οἷς ἐπιτίθησιν οὔθ | ||
εἰς τὴν Ἀττικὴν , ἢ διεῖναι , ὡς ἄν τις μηδετέρου δικαίως τύχοι . λογίζεσθε γὰρ , εἰ μὲν , |
εἰ πολλοὶ πρὸ ἐμοῦ παρ ' ἐκείνῳ : ὥστε καὶ Νικοκλεῖ χαρίζοιο ἂν πειθόμενός τ ' ἐμοὶ καὶ σπενδόμενος πρὸς | ||
μέτριος ἦν . ᾧ καὶ φίλον ἐποίησας ἐμοί τε καὶ Νικοκλεῖ τὸν ἄνδρα , ὅτι τὰ αὑτοῦ τιμῶν οὐκ ἠτίμαζε |
, καὶ ὃν τρόπον οὐδέν ἐστι τὸ ἐφθάρθαι συντελεστικὸν μὴ προϋπάρξαντος τοῦ φθείρεσθαι παρατατικοῦ , οὕτως ἀδύνατόν ἐστι , μὴ | ||
αὐτὸν κανόνα τῶν δύο κεφαλαίων ἐναντίων ὄντων ἀδύνατον ἦν συλλογισμοῦ προϋπάρξαντος μὴ ἀντιθεῖναι ὅρον . ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τῶν ἀντιθετικῶν |
Σαγχουνιάθων μὲν τῇ Φοινίκων γλώττῃ συνέγραψε , Φίλων δὲ ὁ Βύβλιος εἰς τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν δι ' ὀκτὼ βιβλίων ἡρμήνευσεν | ||
διάδημα τῆς κεφαλῆς ἀπέθετο φυομένης βοτάνης βύβλου . τὸ ἐθνικὸν Βύβλιος καὶ Βυβλιάς , . . . + . . |
οἱ μὲν Κλειοῦς , οἱ δὲ Εὐτέρπης . Ὅμηρος δὲ Ἠϊονέως φησίν [ Κ ] : ἐν δέ σφι Ῥῆσος | ||
. Ἀντίονος . φασὶ δέ , ὅτι γαμήσας Δῖαν τὴν Ἠϊονέως θυγατέρα πολλὰ ὑπέσχετο δώσειν δῶρα . ἐλθόντος δὲ ἐπὶ |
καὶ τὰ ἄλλα μὲν αὐτοῦ κατεγίγνωσκον μονονουχὶ ζωμῶν καὶ λοπάδων μεμνημένου καὶ ἐπιδακρύοντος τῇ τῶν πλακούντων μνήμῃ , τοῦτο δὲ | ||
περὶ γὰρ τούτων τὸν αὐτὸν τρόπον ἔχειν εἰκὸς οἷον εἰ μεμνημένου του περί τινος τύχοι τοῦτο γενόμενον . τί γὰρ |
Κῦρος ἀπεκρίνατο : Ὅτι , ἔφη , ἐγώ , ὦ Γωβρύα , πολλοὺς μὲν οἶμαι εἶναι ἀνθρώπους οἳ οὔτε ἀσεβεῖν | ||
μεθ ' αὑτοῦ ἐξῆγεν ἅπαντας : καὶ πολλὰ δεομένου τοῦ Γωβρύα ἔνδον δειπνεῖν οὐκ ἠθέλησεν , ἀλλ ' ἐν τῷ |
ἐπὶ μαλακίᾳ σκώπτει Γηρυτάδῃ - : ἦν δ ' οὗτος Τισαμένου παῖς , Ἀθηναῖος , παιδικὰ Παυσανίου - τοῦ τραγικοῦ | ||
περὶ ἔτεα εἴκοσιν . ϠΞΖΘ . Ὀξύ . Ἡ παρὰ Τισαμένου γυνὴ κατέκειτο , ᾗ τὰ εἰλεώδεα δυσφόρως ὥρμησεν . |
Βῶλα : ὡς Νῶλα . καὶ Βωλανοί . . . Βωταχίδαι : τόπος Ἀρκαδίας : ἀπὸ Βωτάχου τινός : Βώταχος | ||
τῷ τρίτῳ καταρράκτῃ . τὸ ἐθνικὸν Βωγχίτης ὡς Μεμφίτης . Βωταχίδαι , τόπος Ἀρκαδίας , ἀπὸ Βωτάχου . Νικόλαος εʹ |
προσποιουμένων : οἱ γὰρ μάντεις ἅλα καὶ κύαμον τιθέασι . Αἴρειν μασχάλην : ἀντὶ τοῦ εὐωχεῖσθαι : εἴρηται ἀπὸ τῶν | ||
βουλευομένων μὴ ἐν πράγμασιν εἶναι . λέγεται δὲ καί : Αἴρειν ἔξω πόδα αἰτίας . Αἴτει καὶ τοὺς ἀνδριάντας ἄλφιτα |
τοῦ ἐνιαυτοῦ : ὑγρόν τε γάρ ἐστι καὶ θερμόν . Γνοίης δ ' ἂν τοῖσδε : οἱ ἄνθρωποι τοῦ ἦρος | ||
χολὴ τὴν θερίην κατέχει τὸ σῶμα καὶ τὸ φθινόπωρον . Γνοίης δ ' ἂν τοῖσδε : οἱ ἄνθρωποι αὐτόματοι ταύτην |
με αὐλοῦσαν εὑρὼν παρὰ τῇ Κροκάλῃ ὑπὸ τοῦ ἀντεραστοῦ αὐτοῦ Γόργου μεμισθωμένην καὶ τούς τε αὐλούς μου συνέτριψε καὶ τὴν | ||
στόμα . Ἐνθαῦτα τριήκοντα νέας αἱρέουσι τῶν βαρβάρων καὶ τὸν Γόργου τοῦ Σαλαμινίων βασιλέος ἀδελφεὸν Φιλάονα τὸν Χέρσιος , λόγιμον |