κρόκην κατάγουσα ἢ στήμονα κλώθουσα ἐποριζόμην τὰ σιτία μόλις : ἔβοσκον δὲ σέ , ὦ θύγατερ , τὴν ἐλπίδα περιμένουσα | ||
προσκυνῶν τὴν θόλον ” . Ἀριστοφάνης Θεσμοφοριαζούσαις μόλις στεφανηπλοκοῦς ' ἔβοσκον ἐν ταῖς μυρίναις , τέως μὲν † οὐκ ἄν |
οὐ γάρ ἐστιν ἄλλων τοιαύτη σοφία τῶν νῦν ἀνθρώπων . Κἀγὼ εἶπον : Τί γελᾷς , ὦ Κλεινία , ἐπὶ | ||
σκορπίον , ἐκταραχθέντα ἀναπηδῆσαι , εἶτα γνόντα τὸ γεγενημένον , Κἀγὼ σὲ , φησὶν , ἐκφοβήσω , βασιλεῦ : δός |
ἂν ἴσως εἴης ᾐσθημένος . Πάνυ μὲν οὖν καὶ ταῦτα τεθέαμαι κἀκεῖνα πολλῶν ἀκήκοα . Καὶ μὴν χηνοβωτίας γε καὶ | ||
, ἔνια μὲν ὁμαλῶϲ , ἔνια δὲ ἀνωμάλωϲ ϲύγκειται . τεθέαμαι γὰρ ἤδη τινὰϲ ἔχονταϲ κοιλίαν μὲν ψυχράν , κεφαλὴν |
Πάπιος μεταθεμένους ἐστράτευεν : οἱ δ ' ἡγεμόνες αὐτῶν οὐχ ὑπακούσαντες τῷ κηρύγματι ἐλήφθησαν αἰχμάλωτοι καὶ λιμῷ πρὸς τοῦ Παπίου | ||
καὶ ἄλλο τι μεῖζον εὐθὺς ἐπιταχθήσεσθε ὡς φόβῳ καὶ τοῦτο ὑπακούσαντες : ἀπισχυρισάμενοι δὲ σαφὲς ἂν καταστήσαιτε αὐτοῖς ἀπὸ τοῦ |
Γύριννα καὶ Ἀτθὶς Ἀνακτορία : καὶ ὅτιπερ , Σωκράτει οἱ ἀντίτεχνοι , Πρόδικος καὶ Γοργίας καὶ Θρασύμαχος καὶ Πρωταγόρας , | ||
ἐν δὲ γέρουσι παῖς : ἐπὶ τῶν παλινβόλων : οἱ ἀντίτεχνοι τοῦ Ἑρμογένους ἑπτακαίδεκα ἐτῶν ὄντος , ὅτε τὴν ῥητορικὴν |
δ ' οὐ μέλλει , εἴπερ γε δρᾷ αὐτό ; Ἀκούων σκόπει . οἱ γάρ που βέλτιστοι ἡμῶν ἀκροώμενοι Ὁμήρου | ||
. Χάριν ἐκτέλει . Εὐτυχίαν εὔχου . Τύχην στέργε . Ἀκούων ὅρα . Ἐργάζου κτητά . Ἔριν μίσει . Ὄνειδος |
λέγων τῷ λέγοντι πῶς ἂν ἀντιλέγοι ; Καὶ ὁ μὲν Κτήσιππος ἐσίγησεν : ἐγὼ δὲ θαυμάσας τὸν λόγον , Πῶς | ||
αὐτοῦ διήκουσαν Σωκράτους , Κριτόβουλος , Ἑρμογένης , Ἐπιγένης , Κτήσιππος . ὁ δ ' οὖν Κρίτων διαλόγους γέγραφεν ἐν |
/ ] ⌈ τοῦ μὴ γινώσκεσθαι , τίνες εἰσίν . εὐφήμει ] εὔφημα λέγε . σμῆνος ] πλῆθος ⌈ κυρίως | ||
μὴ γραφῆναι , τοῦτον ἄκοντα λαβεῖν τὸ γέρας νομοθετεῖς ; εὐφήμει , ἂν ἔφη , γνώμης εἰσίν , οὐκ ἀνάγκης |
φασι Χείρων ' , ἐξέθρεψας Περικλέα ; Κᾆτ ' ἐν κλίναις ἐλεφαντόποσιν καὶ στρώμασι πορφυροβάπτοις , κἀν φοινικίσι Σαρδιανικαῖσιν κοσμησάμενοι | ||
καὶ ἀναθημάτων λέγεται : κατακεῖσθαι δὲ ἐπ ' ἀνθρώπων ἐν κλίναις ὄντων . πόλις μὲν ὁ τόπος καὶ οἱ κατοικοῦντες |
ἐς τὴν ξυμφορὰν ὡς ἐκ τῶν παρόντων κόσμον μάλιστα μέλλῃ οἴσειν . τοὺς δὲ λόγους μακροτέρους οὐ παρὰ τὸ εἰωθὸς | ||
εἱλόμην ταῦτα , ἃ ἐμοὶ μὲν λύπας ἐπὶ χρόνον πλεῖστον οἴσειν ἔμελλεν , ὑμῖν δὲ ταχίστην τοῦ παρόντος τότε κακοῦ |
λέγων : εὐλογία καὶ θάνατος πρόκειται πρὸ προσώπου ὑμῶν : λάβετε οὖν ὑμεῖς τὴν εὐλογίαν καὶ μὴ τὸν θάνατον . | ||
οὖν πρὸς ἀμφοτέρους : “ Τοὺς μὲν τέτταρας χρυσοῦς ἤδη λάβετε μισθὸν ἀγαθῆς μηνύσεως : ἀκούσατε δὲ ὡς ἔχω περὶ |
. ἀγυιεὺς ὁ . . . κινοειδὴς . . . Κραπατάλλοις : “ ὦ δέσποτ ' ἀγυιεῦ . . . | ||
: νοσώδη γὰρ εἶναι τότε , ὡς καὶ Φερεκράτης ἐν Κραπατάλλοις εἴρηκεν . Ἀριστοφάνης δ ' ἐν Προαγῶνι : κάμνοντα |
λατομίας . τότε μὲν οὖν διὰ τὴν εὐτραπελίαν τῶν λόγων μειδιάσας ὁ Διονύσιος ἤνεγκε τὴν παρρησίαν , τοῦ γέλωτος τὴν | ||
αἴλουρος ἀπ ' Αἰγύπτου ἦλθεν εἰς Βαβυλῶνα ” ; κἀκεῖνος μειδιάσας φησί : „ καὶ πῶς , ὦ βασιλεῦ , |
κατὰ τὸ ἔργον κινδυνευούσας . διατριβῆναι : διαφθαρῆναι . ʃ ἀπολεῖν τὸν χρόνον . κακοῖ τὸ ναυτικόν : ἤγουν εἰς | ||
συμπράξειν τῷ σώματι , παθόντα δέ [ τι ] πάντας ἀπολεῖν τοὺς μετ ' αὐτοῦ . τὴν δὲ φάλαγγα τῶν |
εἰς Σικελίαν ἐστράτευον . Γ μέμνηται δὲ αὐτοῦ καὶ Εὔπολις Πόλεσιν ὡς οὖν τίν ' ἔλθω δῆτά σοι τῶν μάντεων | ||
: στρατηγὸς ἦν τοῦ ναυτικοῦ . καὶ Εὔπολις μέμνηται ἐν Πόλεσιν οὕτως περὶ τοῦ Ἀδειμάντου οὐκ ἀργαλέον δῆτ ' ἐστὶ |
μεγάλην καὶ κόνδυλον ὄψον ἐπ ' αὐτῇ . καὶ ἐν Ὁλκάσι : καὶ κολλύραν τοῖσι περῶσιν διὰ τοὐν Μαραθῶνι τρόπαιον | ||
τῶν λύτρων . κωρυκίς : θύλακος , πήρα . Ἀριστοφάνης Ὁλκάσι : σπυρὶς οὐ μικρὰ καὶ κωρυκίς , ἣ καὶ |
καὶ Τιμοκλέα τὸν Στωϊκόν , ἀνδρῶν βέλτιστον , ἐκθύμως πάνυ ἐρίζοντας : ὁ γοῦν Τιμοκλῆς καὶ ἵδρου καὶ τὴν φωνὴν | ||
Ἰδὼν δέ ποτε δύο τινὰς φιλοσόφους κομιδῇ ἀπαιδεύτως ἐν ζητήσει ἐρίζοντας καὶ τὸν μὲν ἄτοπα ἐρωτῶντα , τὸν δὲ οὐδὲν |
τύχαις ταῖς οἴκοθεν ἤλγουν μὲν ἤλγουν , συμφορὰς δ ' ἠνειχόμην , σῶν δὲ στερηθεὶς ὠιχόμην ἄκων γάμων . νῦν | ||
ἦν , ἀλλὰ φάρμακον ὥσπερ ψυχῆς νοσούσης . περιβαλλούσης οὖν ἠνειχόμην καὶ περιπλεκομένης πρὸς τὰς περιπλοκὰς οὐκ ἀντέλεγον : καὶ |
εἶναι τὸν Καίσαρα . οἱ μὲν δὴ πρέσβεις , οὐκ ἀνασχομένων τῶν δύο τελῶν ἐντυχεῖν σφίσιν ἄνευ τοῦ Καίσαρος , | ||
φιλοτιμουμένων . λέγουσιν ὅτι Δημοσθένης ἀπολογούμενος ὑπέρ τινος κινδυνεύοντος οὐκ ἀνασχομένων τῶν δικαστῶν εἶπεν : Ἀκούσατε , ὦ ἄνδρες , |
κἂν ἀγνοῶσιν αὐτούς : κακὰς δὲ οἱ ἔχθιστοι ἢ οἱ μισούμενοι ἢ οἱ μισοῦντες τοὺς ὁρῶντας , κἂν λανθάνωσιν . | ||
τὰ Ἀθήνησιν Διονύσια καὶ Παναθήναια , ἀλλὰ ἑορτάζουσιν μισοῦντες καὶ μισούμενοι : πόλεμόν μοι λέγεις , οὐχ ἑορτήν . Καλαὶ |
ὡς οἱ στρατηγοὶ οἱ μὴ θάψαντες τοὺς εἰς τὸ πέλαγος ἀνῃρημένους : καὶ πάλιν ὡς ὁ ῥήτωρ ὁ ἀναγκασθεὶς καὶ | ||
τοὺς πεσόντας ἐπῄει , θεώμενος δὲ τῶν φίλων τοὺς ἀρίστους ἀνῃρημένους ᾤμωξε καὶ δακρύσας εἶπεν οὐ χρῄζειν ἑτέρας τοιᾶσδε νίκης |
γὰρ ταῖς ἀνίαις τὴν ἀθλίαν ζωὴν ἀπορρήξω ἤ , κἂν ἐπιβιῶναι δυνηθῶ , τὸν μακρὸν καὶ σὺν αἰσθήσει θάνατον ἐκδέξομαι | ||
ἐκ τοῦ αἵματος τὸ πέλαγος , τὸ πραχθὲν συνῆκεν καὶ ἐπιβιῶναι τοῖς παιδικοῖς οὐκ ἐτόλμησε . πολλῇ τοίνυν τῇ ῥύμῃ |
, σκοπέειν τινὰ τὰ ἑωυτοῦ . τοῦτο οὖν ἐμαυτῷ πολλάκις ἐπᾴδων , ὡς ἑώρων εἰπεῖν βιαζομένους τοὺς νέους , οἴεσθε | ||
δὲ μετὰ ταῦτα καὶ εἰς αὖθις περὶ αὐτῶν τούτων πειράσομαι ἐπᾴδων πείθειν . τὸ δέ μοι δεδομένον ὑπὸ σφῷν ἴτω |
τοὺς ὑπ ' αὐτοῦ συντεθειμένους λογισμοὺς κομίζων εἰς Σικελίαν , ἐπώλει . Εἴρηται οὖν διὰ τοῦτο ἡ παροιμία . Μασχάλην | ||
ἀπὸ ἑκάστης φυλῆς , πάντα τὰ δημόσια τέλη πωλοῦσα : ἐπώλει δὲ καὶ τὰ κτήματα τὰ δημευόμενα . Ἐγγυᾶται . |
αὐτῶν φιληθεὶς ἐν τῷ μέρει . τούτῳ φασὶ καὶ Σιμωνίδης συνεβίωσε καὶ Πίνδαρος , καὶ οὐκ ὤκνησέ γε Σιμωνίδης βαρὺς | ||
δ ' Ἀθηνόδωροι δύο , ὧν ὁ μὲν Κορδυλίων καλούμενος συνεβίωσε Μάρκῳ Κάτωνι καὶ ἐτελεύτα παρ ' ἐκείνῳ , ὁ |
δοκεῖτε οὐκ εἶναι θεόν . . + Δὶς ἐξαμαρτάνοντες οὐκ εὐγνωμόνως : ἔστιν γάρ , ἔστιν : εἰ δέ τις | ||
ἀνόσιοι καὶ παράσπονδοι εἶναι ; οὐδὲ [ ] ‖ τοὐναντίον εὐγνωμόνως [ ] καὶ ? ἀσμένως ἀποδιδόντες | καὶ τὰς |
τῇ πήρᾳ , καθά φησιν Ὀλυμπιόδωρος ὁ Ἀθηναίων προστατήσας καὶ Πολύευκτος ὁ ῥήτωρ καὶ Λυσανίας ὁ Αἰσχρίωνος . ἐπιστείλας δέ | ||
δραχμῶν ὡς δικαίως καὶ προσοφειλομένων ἀπετίμησέ μοι τὴν οἰκίαν ὁ Πολύευκτος , αὐτὸς οὗτός μοι μαρτυρεῖ καὶ ἡ τούτου γυνὴ |
ὅδ ' αὖτ ' ἐκείνου φθόγγος ἐξωλέστερος . κλίθητι καὶ πίωμεν : οὐ καὶ σιτία πάρεστιν ; ὦ δύστηνε , | ||
τρία θρέμματα καὶ σφάξατε ταχέως καὶ ὑπηρετήσατε ἵνα φάγωμεν καὶ πίωμεν : ὅτι εὐφρασία ἐστὶν ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη . |
ἂν πέτωνται ἄνεμον προσημαίνουσι . Στρουθοὶ χειμῶνος ἀφ ' ἑσπέρας θορυβοῦντες ἢ ἀνέμου μεταβολὴν σημαίνουσιν ἢ ὕδωρ ὑέτιον . Ἐρωδιὸς | ||
πολέμου ἀνιοῦσαν ἐπεὶ λίην ἐκοπώθην , ὕπνου δευομένην οὐκ εἴασαν θορυβοῦντες οὐδ ' ὀλίγον καταμῦσαι : ἐγὼ δ ' ἄϋπνος |
ἵνα μὴ εὐκαιροῦντες οἱ ἐχθροὶ σφοδρῶς ἐπίκεινται τοῖς ἔσωθεν . Δοῦναι δὲ σημεῖον τοῖς ἐν αὐτῷ , τὶ μὲν τῇ | ||
τῶν ἀναγκαίων ἐνδεεῖς καθεστήκωσιν παρὰ τὴν ἡμετέραν δύναμιν . ” Δοῦναι δὲ τὰ βιβλία τὰ ὑπάρχοντα ἡμῖν πάντα Ἑρμάρχῳ . |
μὲν οὖν τούτους ἱκανῶς ὁ Παναίτιος ἐν τοῖς περὶ Σωκράτους ἀντείρηκεν , ὁ δὲ Φαληρεὺς ἐν τῷ Σωκράτει φησὶ μνημονεύειν | ||
, ἢ ὅτι ὁ Χαιρήμων ἢ ἄλλος τις πρὸς αὐτὴν ἀντείρηκεν . Ἐπεὶ τούτῳ γε τῷ λόγῳ πάντα ἔσται ἀκατάληπτα |
καὶ τόδε τῇ προτεραίᾳ διεδέδοτο ὡς πρὸς ἀνίσχοντα τὸν ἥλιον ἀσπασάμενος , ὥσπερ ἀμέλει καὶ τοὺς Βραχμᾶνάς φασι ποιεῖν , | ||
μοι ποτὲ δοῦλος . ” ταχὺ πρὸς τοῦτον ἀπιὼν καὶ ἀσπασάμενος καὶ παρακαθισάμενος , “ Ἔδωκα , ” ἔφην , |
στρατηγοὺς ἑλόμενοι τοὺς χαριεστάτους , ἀνήχθησαν ἐπὶ τὴν Κέρκυραν , κεκρικότες διὰ τάχους ναυμαχῆσαι . οἱ δὲ Κερκυραῖοι πυνθανόμενοι τὸν | ||
μὲν οὖν βάρβαροι τὴν ὑπώρειαν κατειλημμένοι τὴν ἡσυχίαν ἦγον , κεκρικότες τοῖς πολεμίοις ἐπιθέσθαι κατὰ τὴν διάβασιν τοῦ ποταμοῦ : |
σύ μοι λειτουργιῶν ἀτέλειαν δέδωκας δοὺς τὸν Ἀθήνησι θρόνον „ ἀναβοήσας ὁ αὐτοκράτωρ „ οὔτε σὺ ” εἶπεν ” ἀτελὴς | ||
θεραπεύειν , ἀλλὰ καὶ ὅσους εἶδεν μόνον , εἰς μέσους ἀναβοήσας τοὺς πενθοῦντας , ὡς μετὰ ταῦτα ἐγένετο φανερόν “ |
τὴν ἐκκλησίαν . Τοῦτο λέγεται κάθαρμα καὶ καθάρσιον . Ἀριστοφάνης Ἀχαρνεῦσι : Πάριθ ' , ὡς ἂν ἐντὸς ἦτε τοῦ | ||
παρὰ τὸ τὸ κάρα δινεῖσθαι , ὡς καὶ Ἀριστοφάνης ἐν Ἀχαρνεῦσι . κόλλικες : ἀρτίσκων εἶδος ὡς πλακούντων , ὧν |
. ὧν εἷς ὢν καὶ Ἄγνων χρυσοῦς ἥλους ἐν ταῖς κρηπῖσι [ καὶ τοῖς ὑποδήμασιν ] ἐφόρει . Κλεῖτος δ | ||
ἐμπεδώσειε τὴν ἐπαγγελίαν : τοῦ δὲ φήσαντος , ἐν ταῖς κρηπῖσι τῶν παίδων καὶ ἄλλους τινὰς χιλίους χρυσοῦς κεκρύφθαι διὰ |
ἐν τῷ περὶ Μέθης Λυγκεύς τε ὁ Σάμιος ἐν ταῖς Ἐπιστολαῖς . ΡΥΤΟΝ ἔχει τὸ υ βραχὺ καὶ ὀξύνεται . | ||
Συβαρίτιδάς τ ' εὐωχίας . καὶ Πλάτων δέ φησιν ἐν Ἐπιστολαῖς : ἐλθόντα με εἰς Σικελίαν ὁ ταύτῃ βίος οὐδαμῇ |
[ ] καὶ φθάσαι πρῶτος ? [ φράσας . ὁ Κλεαίνετος γάρ , οὗ τὸ μειράκιον [ τὸ σὸν ἐργάζεται | ||
κατέλιπεν , ἀλλ ' οὐκ ἀπεπνίγη καταφαγών : μάλιστα δὲ Κλεαίνετος μὲν οὐκ ἐδήδοκ ' οἶδ ' ὅτι ὁ τραγικὸς |
δοκεῖν ἐτόλμων : ἀλλ ' εἴτε δοῦλος εἴτε πτωχὸς καὶ μαστιγίας ὢν μέλλοιμι τοὺς πολεμίους κακόν τι δράσειν , ἐπεχείρουν | ||
αὖ ἐπετήδευε κομᾶν , κομήτης τούτου καὶ ὁ νεκρός . μαστιγίας αὖ εἴ τις ἦν καὶ ἴχνη εἶχε τῶν πληγῶν |
ἀλλὰ ὑμῶν ἐθελησάντων [ αἰχμάλωτος - ] ἄχρι τίνος ἑαλωκὼς ἀρνήσομαι ; καὶ ὅτι μὲν οἱ ταύτης τῆς ἡλικίας ἄνδρες | ||
' ἐξειργασμένοις . οὕτω δ ' ἔπραξακαὶ τάδ ' οὐκ ἀρνήσομαι ὡς μήτε φεύγειν μήτ ' ἀμύνεσθαι μόρον . ἄπειρον |
ποτε Εὐριπίδης γυναῖκα σώσει ' . οὐχ ὁρᾷς ἐν ταῖς τραγῳδίαισιν αὐτὰς ὡς στυγεῖ ; τοὺς δὲ παρασίτους ἠγάπα . | ||
ποτε Εὐριπίδης γυναῖκα σώσει ' . οὐχ ὁρᾷς ἐν ταῖς τραγῳδίαισιν αὐτὰς ὡς στυγεῖ ; τοὺς δὲ παρασίτους ἠγάπα . |
σοφισταῖς πάμπολλα εὕροις ἄν : τάφους τε γὰρ ἐμψύχους τοὺς γῦπας λέγουσιν , ὧνπερ εἰσὶ μάλιστα ἄξιοι , καὶ ἄλλα | ||
οὐ Προμηθέως ἐστίν . Οὐκ ἐγὼ ἔλεγον ὅτι θᾶττον τοὺς γῦπας ἕωλος νεκρὸς ἐν φανερῷ κείμενος ἢ θέαμά τι τῶν |
ἀνὴρ πολλῶν ἀντάξιος ἄλλων : ἐπίταττε οὖν ὅτι βούλει . Ἄκουσον δή , εἰπεῖν τὸν Ἐρυξίμαχον . ἡμῖν πρὶν σὲ | ||
δὲ σῶμα καὶ δόμων περιπτυχὰς καταιθαλώσῃ σου Λικυμνίαις βολαῖς . Ἄκουσον , αὕτη : παῦε τῶν παφλασμάτων : ἔχ ' |
δὲ οὐ τοῦτο λέγει φαίνειν αὐτήν ἀλλὰ τοῖς ? τε τὴγ γῆν ἐργαζομένοις καὶ τοῖς ? ? ναυτιλλομένοις ? , | ||
ἁλμυρὸν ἐγ μεγάλων καὶ γωνιοειδῶν , οὐκ ἄλογόν πως περὶ τὴγ γῆν γίνεσθαι τὸν αὐτὸν τρόπον τὴν ἁλμυρότητα ὅνπερ κἀν |
τῶν χωρίων ὡς ἴδιον ἔτρεφε Πάριν ὀνομάσας . ὕστερον δὲ ποιμνίοις ἀλεξήσας ἀπὸ ληστῶν Ἀλέξανδρος ἐκλήθη . τοιγὰρ ψαλάξεις : | ||
ἔργοις , καὶ ἀποπλανώμενοι ἐν γράμμασι , καὶ ἐν τοῖς ποιμνίοις ὑμῶν , ἕως ὁ Κύριος δῴη ὑμῖν σύζυγον , |
: φυσῶντα εὐθύνας : τιμωρίας , δίκας ἀμύλους : πλακοῦντας ἐμπολῶ : κερδαίνω προῖκα : δωρεάν ἁλῶ : ληφθῶ λῆξαι | ||
οὐδὲ κολλύβου , νυνὶ δὲ πέντε γ ' αὐτὰ δραχμῶν ἐμπολῶ , ὁδὶ δὲ τριδράχμους τοὺς κάδους εἰς τοὺς ἀγρούς |
διεπεπόμφει ὁ Κῦρος ἀπὸ τῆς τραπέζης , εἶπεν ἄρα ὁ Γωβρύας : Ἀλλ ' , ἐγώ , ὦ Κῦρε , | ||
συμπροθυμήσεσθαι ταῦτ ' ἔφασαν καὶ Κυαξάρης . Γαδάτας δὲ καὶ Γωβρύας καὶ τεῖχος ἑκάτερος αὐτῶν , ἢν ἐπιτρέψωσιν οἱ σύμμαχοι |
' ἐκ τοῦ περὶ Μυκήνας Ἄργους φησὶν ἐν Ἱκέτισιν ἢ Δαναΐσι τὸ γένος αὐτῶν . καὶ τὴν Πελοπόννησον δὲ Πελασγίαν | ||
. , . : καθαίρομαι γῆρας : ἐκδύομαι . Αἰσχύλος Δαναΐσι . . Γεωγραφ . , : . . . |
κάνθαρον . Φρύνιχος Κωμασταῖς : εἶτα κεραμεύων ἂν οἴκοι σωφρόνως Χαιρέστρατος ἑκατὸν ἂν τῆς ἡμέρας ἔκλαιεν οἴνου κανθάρους . Νικόστρατος | ||
ἁπάσας λελῃτούργηκε καὶ τὰς πλείστας νίκας νενίκηκεν : οὑτοσὶ δὲ Χαιρέστρατος τηλικοῦτος ὢν τετριηράρχηκε , κεχορήγηκε δὲ τραγῳδοῖς , γεγυμνασιάρχηκε |
παῖς , τύραννοι ὄντες , ὁ μὲν ἐν Ῥηγίῳ , Ἀναξίλας δὲ ἐν Μεσσήνῃ , πόλεμον τοῖς Ἐπιζεφυρίοις Λοκροῖς ἠπείλησαν | ||
πρὸς τὸ ἔτυμον ἀναφέροντες , ἀλλὰ πρὸς τὸ εὐσχημονέστερον . Ἀναξίλας : ἐὰν δέ τις μέτρια λέγουσι τοῖς δεομένοις ὑπουργῇ |
υἱεῖς Ἀθηναίους , ὅτι εἰσήγαγεν τάριχος . [ οὓς καὶ Τιμοκλῆς ἰδὼν ἐπὶ τῶν ἵππων δύο σκόμβρους ἔφη ἐν τοῖς | ||
καὶ τίς ὁ Τηλέμαχος . καὶ ὁ Δημόκριτος ἔφη : Τιμοκλῆς ὁ τῆς κωμῳδίας ποιητὴς ἐν μὲν δράματι Λήθῃ φησί |
τῆς ἡμετέρας τῶν ἀνδρῶν ἅττ ' ἐποεῖτε : οὐ γὰρ γρύζειν εἰᾶθ ' ἡμᾶς , καίτοὐκ ἠρέσκετέ γ ' ἡμᾶς | ||
ὅτι ταυτὶ συνίσασιν ἅπαντες , σὲ δ ' οὐ χρὴ γρύζειν . ᾄδουσι δὲ καὶ Χαβρίου τι ῥῆμα , δοκεῖν |
σοι παρακλήσεως δέοι . Οἷον ἔχων ἐν χεροῖν ἀγαθὸν οὐκ ἐχρώμην . Εὐκαρπίωνα γὰρ τὸν καλὸν πολλαὶ μὲν πολλάκις δεῦρ | ||
παροῦσι : ἀλλ ' ὁμοίως καὶ μὴ παροῦσιν αὐτοῖς φίλοις ἐχρώμην καὶ ἐγγὺς ὤν : ὁ ὅμοιος : γράφεται καὶ |
ὡς ἀσεβῆ ἀνελόντες , ἀλλὰ φύγοιμεν τὸν θάνατον , μὴ χαρισάμενοι τῇ πατρίδι ὡς μετὰ θάνατον ἴσως εὐκλείας τευξόμενοι ; | ||
δῆμον ἔλεγον , ὅτι τὰς μὲν εἰς ἑαυτοὺς ὕβρεις ἀφείκασι χαρισάμενοι πολλοῖς καὶ ἀγαθοῖς ἀνδράσι δεομένοις , οἷς οὐκ ἦν |
συγγραφέα εἰς τὸν ὁμώνυμον κατεπόντου ποταμόν . ΑΤΤΑΓΑΣ . Ἀριστοφάνης Πελαργοῖς : ἀτταγᾶς ἥδιστον ἕψειν ἐν ἐπινικίοις κρέας . Ἀλέξανδρος | ||
δὲ καὶ κακόβιος καὶ φιλοχρήματος , ὡς καὶ ἐν τοῖς Πελαργοῖς εἴρηται περὶ τούτου , ὅστις ἕνεκεν τῆς φειδωλίας οὐδένα |
εἰ ἐπίοιεν , φοβεροὶ δὲ τοῖς περιοίκοις ὄντες , ὡς ὑποπτήσσειν τε καὶ ὑποτελεῖν ἡμῖν τοὺς πλείστους αὐτῶν . ἐν | ||
ὅσον ἥδιστος , φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶ τὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖν , καὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς |
, τὴν δὲ περιουσίαν πένης . Εὔπολις μὲν οὖν ἐν Πόλεσι διὰ τὴν χροιὰν πύξινον αὐτὸν καλεῖ , Ἀριστοφάνης δ | ||
ἡ Τῆνος , θηριώδης δοκεῖ εἶναι . δηλοῖ καὶ Εὔπολις Πόλεσι Τῆνος αὕτη , πολλοὺς ἔχουσα σκορπίους . Καλλίστρατος δὲ |
: κατ ' ὀφθαλμῶν δ ' ἔχυτ ' ἀχλύς . Ἀμφίνομος δ ' Ὀδυσῆος ἐείσατο κυδαλίμοιο ἀντίος ἀΐξας , εἴρυτο | ||
κατέστησαν φρουρὸν ἕνα τῶν λῃστῶν , Ἀμφίνομον . Οὗτος ὁ Ἀμφίνομος ἤδη μὲν καὶ πρότερον ἑαλώκει τῆς Ἀνθίας , τότε |
ἐν δύο τοῖσδε παραλλάττουσιν , ὅτι τε φυσώδεις ὁμοίως τοῖς κυάμοις οὔκ εἰσι , καὶ ὅτι τὴν ῥυπτικὴν δύναμιν οὐκ | ||
. καὶ τὰς ἀρχὰς δὲ ἐνίας φύλλοις ἐκληροῦντο , πρότερον κυάμοις κληρουμένας . Ἄλλως . μὴ ἄρα τὴν τῶν ψήφων |
μ ' Ἀντισθένης ἠλευθέρωσεν , οὐκέτι ἐδούλευσα , ” πῶς ἠλευθέρωσεν ; ἄκουε τί λέγει : “ Ἐδίδαξέν με τὰ | ||
Δύμην δὲ καὶ Ναύπακτον καὶ Καλυδῶνα φρουρουμένην ὑπ ' Ἀχαιῶν ἠλευθέρωσεν . ἐστράτευσαν δὲ καὶ εἰς Θετταλίαν Βοιωτοί , καὶ |
μόρια τοῦ ϲώματοϲ , ἐμπροϲθότονοϲ καλεῖται : ὅταν δὲ εἰϲ τοὐπίϲω , ὀπιϲθότονοϲ : ὅταν δὲ ἰϲοϲθενῶϲ ἐφ ' ἑκάτερα | ||
ἑτέραϲ δὲ δύο μεταξὺ πέμπτηϲ καὶ ἕκτηϲ μικρὸν ἀπονευούϲαϲ εἰϲ τοὐπίϲω καὶ ἄλλην κατὰ μέϲον τοῦ ϲτέρνου καὶ ἑτέραν ὑπεράνω |
μόνος τῶν ἁπάντων ἀγνώσσεις ὡς ἐγὼ μὲν πάλαι βασιλεὺς ὢν πέπαυμαι τοῖς παισὶ διανείμας τὴν ἀρχήν , ὁ δὲ Ζεὺς | ||
ἡρμοσμένως . ἀρμοῖ : νεωστί . καὶ Αἰσχύλος : ἀρμοῖ πέπαυμαι τοὺς ἐμοὺς θρηνῶν πόνους . τὸ ὡς δὲ βαθεῖαι |
οἴμοι κακοδαίμων , ὡς ἐρῶ : μὰ τοὺς θεούς , Τιθύμαλλος οὐδεπώποτ ' ἠράσθη φαγεῖν . ἦν δὲ καὶ ὁ | ||
τὸ γένος , ὥς φασιν , μόνον . ὁ γοῦν Τιθύμαλλος ἀθάνατος περιέρχεται . Οὐ τοῖς γὰρ ὀμνύουσι τὸν φρονοῦντα |
. Ἦσαν δὲ ἐν τῇσι πρόσθεν ἡμέρῃσιν ἀκρηχολίαι , καὶ κλαυθμοὶ οἷον παιδαρίου , καὶ βοὴ , καὶ δείματα , | ||
ἐκ κεφαλῆς ὀδύνης ἀρξαμένης , ἔκτοσθεν ἐγένετο : βοὴ , κλαυθμοὶ πουλλοὶ , ὀλιγάκις ἡσυχίη . Περὶ δὲ τὰς τεσσαράκοντα |
μένος . Κεῖνος ἐπέγνω μανίαις ψαύων τὸν θεὸν ἐν κερτομίοις γλώσσαις . Παύεσκε μὲν γὰρ ἐνθέους γυναῖκας εὔιόν τε πῦρ | ||
στάχυν ὄμπνιον : πολύν , δαψιλῆ . Φιλητᾶς ἐν Ἀτάκτοις γλώσσαις ἀπέδωκεν ὄμπνιον στάχυν τὸν εὔχυλον καὶ τρόφιμον . Κυρηναίων |
λευκὸν ἀντείνουσα πῆχυν . ἐντεῦθεν ἐννοοῦμεν τοὺς παρ ' Αἰσχύλῳ ἀγκυλητοὺς κοττάβους . λέγονται δὲ καὶ δόρατα ἀγκυλητὰ καὶ μεσάγκυλα | ||
γὰρ αὐτῶι σκοπὸς ἀεὶ τοὐμὸν κάρα , τοῦ δ ' ἀγκυλητοὺς κοσσάβιους † εστισκοποσεκτεμων † × – ˘ – ἡβῶσα |
: ἰσχυρίζει ὅτι οὐκ ἀσθενὴς ἦν ἡ Σάμος , ἥτις μονονουχὶ ἐκράτησε τῆς θαλάσσης πολεμοῦσα πρὸς τοὺς Ἀθηναίους . ἐν | ||
οὕτως ὁ μὲν οὖν παρὼν καιρός , ὦ Ἀθηναῖοι , μονονουχὶ λέγει φωνὴν ἀφιείς , ὅτι τῶν πραγμάτων ὑμῖν ἐκείνων |
γῆς ἀπελήλυθε ; φυλάττεται παρὰ τίσιν ; οὐ γὰρ δὴ κἀγὼ καθάπερ ἐκεῖνος ἐν ὑποψίαις εἰμί , ὡς ἀπιστεῖσθαι . | ||
ἀλλὰ πρὸς τὰς τῶν πραγμάτων φύσεις καὶ μεταπτώσεις . οὕτω κἀγὼ καθάπερ τι φοβερὸν θηρίον κεχαρισμένοις λόγοις τιθασεύσας τὸν Ἀλέξανδρον |
εὖ ἔχοντος , χαριέντως γ ' , ἔφη , ὦ νεανίσκε , τὸ σωμάτιον διάκεισαι . τί οὖν οἴει , | ||
. Ζήνων πρὸς τὸν πλείω λαλεῖν θέλοντα ἢ ἀκούειν ” νεανίσκε , ” εἶπεν , „ ἡ φύσις ἡμῖν γλῶτταν |
ἔφη , οἴει θηρίου ἀγριότητα δυσφορωτέραν εἶναι ἢ μητρός ; Ἐγὼ μὲν οἶμαι , ἔφη , τῆς μητρός , τῆς | ||
, καὶ τῶν τάφων τῶν προγόνων καὶ τῶν τροπαίων . Ἐγὼ δὲ ἁπάντων μὲν τούτων ἔφην δεῖν μεμνῆσθαι , μιμεῖσθαι |
ὡς τὰ Αἰγύπτια κιβώρια . ΚΟΝΔΥ ποτήριον Ἀσιατικόν . Μένανδρος Κόλακι : κοτύλας χωροῦν δέκα ἐν Καππαδοκίᾳ κόνδυ χρυσοῦν , | ||
μοι τὸ πάρος πολὺ φίλτατος ἦσθα . καὶ Μένανδρος ἐν Κόλακι ἄνθρωπε , πέρυσι νεκρὸς ἦσθα καὶ πτωχός , νυνὶ |
οἶνος ἑτοῖμος , ὃς οὔποτέ φησι προδώσειν , μείλιχος ἐν κεράμοις , ἄνθεος ὀζόμενος : ἐν δὲ μέσοις ἁγνὴν ὀδμὴν | ||
οἶνος ἕτοιμος , ὃς οὔποτέ φησι προδώσειν , μείλιχος ἐν κεράμοις ' ἄνθεος ὀζόμενος : ἐν δὲ μέσοις ' ἁγνὴν |
καὶ τὴν ὑπόσχεσιν ἀπεπλήρωσεν τῷ Ἀρσακόμᾳ παραδοὺς τὴν κεφαλὴν τοῦ Λευκάνορος . ὁ Μακέντης δὲ καθ ' ὁδὸν ἀκούσας τὰ | ||
ἐς Εὐβίοτον περιελθοῦσαν τὴν ἀρχήν , ὃς ἀδελφὸς ὢν νόθος Λευκάνορος Σκύθαις μὲν ἀεὶ φίλος ἐστίν , Ἀλανοῖς δὲ ἀπέχθεται |
Ἑρμησιάνακτα περὶ τούτου τοῦ ἔρωτος . καὶ γὰρ Δίφιλος ὁ κωμῳδιοποιὸς πεποίηκεν ἐν Σαπφοῖ δράματι Σαπφοῦς ἐραστὰς Ἀρχίλοχον καὶ Ἱππώνακτα | ||
' Ἐρυθραῖς ἀγαθὴ θηρεύεται αἰγιαλῖτις . Ναυσικράτης δ ' ὁ κωμῳδιοποιὸς ἐπαινεῖ τὰς Αἰξωνικὰς τρίγλας λέγων : μετ ' αὐτῶν |
ἐπέχει . . μελιγλώσσοις ] θελκτικαῖς . . ἐπαοιδαῖσι ] τραγῳδίαις . . λόγοις . θέλξει ] ἀπατήσει καὶ ὑπάξεται | ||
, αὐτοὶ δ ' ὑπὸ μαστίγων ἠλαύνεσθε τῶν ἐν ταῖς τραγῳδίαις , οὐκ ἂν οὕτως χαλεπῶς διέκεισθε . αὐτὸν γὰρ |
ἡγεμόνες ἐπῄνεσαν . . . . ἦν ] ἀντὶ τοῦ ἤμην . . μήπω συνήγορον ] μέλλει γὰρ ὕστερον καὶ | ||
, καὶ ἐπλήθυνεν αὐτὸν ἐν ἀργυρίῳ καὶ χρυσίῳ : καὶ ἤμην μετ ' αὐτοῦ μῆνας τρεῖς καὶ ἡμέρας πέντε . |
ἐν τοῖς Γετικοῖς . ] Δεισιδαιμονία : Κρίτων ἐν τοῖς Γετικοῖς φησιν : Οἱ δὲ βασιλεῖς τῶν Γετῶν ἀπάτῃ καὶ | ||
τῶν περὶ βασιλέα τοῖς ἐρύμασι νενεμημένων : Κρίτων ἐν τοῖς Γετικοῖς . . : Λέγει δὲ τοὺς Μυσοὺς ὁ Ποσειδώνιος |
λυσιτελεῖν αὑτοῖς ὑπελάμβανον , καὶ τὸ μέγιστον , σφῶν αὐτῶν καταγιγνώσκειν μᾶλλον ἠξίουν ἢ ' κείνου . ὥστ ' εἰ | ||
ἄν τις αὐτῶν σχῇ τινα φαύλην αἰτίαν , μὴ πρότερον καταγιγνώσκειν , μηδ ' ἂν ἐλέγχηται , πρὶν ἂν παρ |
φησί , περὶ τῶν ζητουμένων νῦν ὑφ ' ἡμῶν οὕτως διώρισε . ζητοῦνται δὲ αἱ ἀρχαὶ καὶ τὰ αἴτια τῶν | ||
Δεσμώτου . καίτοι θεοῖσι : Καίτοι τίς φησίν , ἄλλος διώρισε τιμὰς τοῖς νέοις τούτοις θεοῖς ; τοῦτο δὲ λέγει |
αἰσθήσεται τῆς βλάβης . ” “ ὀρθῶς ἂν ” ἔφη Πολύχαρμος “ ταῦτα ἔλεγες , εἰ μὴ πόλεμος ἦν : | ||
δὲ καὶ ἀναστρέφειν πειρώμενοι πλαγίους ἔχοντες τοὺς ἵππους ἡλίσκοντο . Πολύχαρμος μέντοι ὁ Φαρσάλιος ἱππαρχῶν ἀνέστρεψέ τε καὶ μαχόμενος σὺν |
, κινδυνεύομεν ὄναρ πεπλουτηκέναι . Τί μάλιστα ; ἔφη ὁ Μενέξενος . Φοβοῦμαι , ἦν δ ' ἐγώ , μὴ | ||
ἢ Γρῦλος αʹ , Νήρινθος αʹ , Σοφιστὴς αʹ , Μενέξενος αʹ , Ἐρωτικὸς αʹ , Συμπόσιον αʹ , Περὶ |
οὐ προείπομέν σοι ταῦτα ; Ὁ δὲ ἱκετεύων ἔλεγεν : Ἐλέησόν με καὶ μὴ ταῖς Ἀγαρηνῶν χερσὶ παραδοθῆναι ἐάσῃς με | ||
ἐκείνην εἰς τὸν κριτήν : ἔλεγεν δὲ ἡ ψυχή : Ἐλέησόν με , κύριε . καὶ εἶπεν ὁ κριτής : |
, σεμνός τις ἐγένου καὶ τὰς ὀφρῦς ὑπὲρ τοὺς κροτάφους ἐπῆρας . εἶτα σχῆμα ἔχων καὶ βιβλίδιον μετὰ χεῖρας εἰς | ||
κἀξ οἴνου βότρυς , καὶ μυελόν . Εἰκῆ μ ' ἐπῆρας ὄντα τηλικουτονί πολλοῖς ἐμαυτὸν ἐγκυλῖσαι πράγμασιν . ἐγὼ γὰρ |
. πρώτιστα μὲν οὖν πάντες ἄναυδοι τότ ' ἐπέστησαν καὶ κύψαντες χρόνον οὐκ ὀλίγον διεφρόντιζον . κᾆτ ' ἐξαίφνης , | ||
πρώτιστα μὲν οὖν πάντες ἀναυδεῖς τότ ' ἐπέστησαν , καὶ κύψαντες χρόνον οὐκ ὀλίγον διεφρόντιζον . κᾆτ ' ἐξαίφνης ἔτι |
κἂν μέλλῃ ὁ μαθών , ἄδικος ὤν , πλεονεκτήσειν . Δεινῶς τινα πολυπράγμονα ἡγεῖ τὸν θεόν , καὶ περίεργον , | ||
. Καὶ ταῦτ ' ἔτλη τις χεὶρ γυναικεία κτίσαι ; Δεινῶς γε : πεύσῃ δ ' , ὥστε μαρτυρεῖν ἐμοί |
Εὐριπίδῃ . οὐ Μενεκράτης μὲν ἔφασκεν εἶναι Ζεὺς θεός ; Νικόστρατος δ ' ἁργεῖος ἕτερος Ἡρακλῆς ; ἔνθ ' ὄνων | ||
τῷ σκίμποδι κατακεῖσθαι σκύμνον , ἐφ ' ᾧ ἐκάθευδεν ὁ Νικόστρατος . Νικοστράτῳ μὲν δή , ὡς ηὐξήθη , καὶ |
, τεθαρρηκότες . Ἀρριανός : οἱ δὲ ἐσκεδασμένοι καὶ οὐ παρεστηκότες ταῖς γνώμαις ἐς φυγὴν ἐτράπησαν . . πονήσαντα : | ||
. παρεστηκότες : Ἀρριανός : οἱ δὲ ἐσκεδασμένοι καὶ οὐ παρεστηκότες ταῖς γνώμαις ἐς φυγὴν ἐτράπησαν . . . . |
. ἡ μὲν γὰρ ἀληθὴς ἦν λύσις ἐκείνη ὅτι οὐ περιγέγονε Χερρόνησος : ἐπεὶ δὲ ψεῦδος ἦν , τὸ σόφισμα | ||
πῦρ , ὁτὲ δὲ εἰς θηρία : ὁ δὲ καρτερήσας περιγέγονε . περὶ δὲ τῆς μεταμορφώσεως αὐτῆς καὶ Σοφοκλῆς φησιν |
ὑμεῖς τε , παῖδες , τῷδε : καὶ καταίνεσον μήποτε προδώσειν τάσδ ' ἑκών , τελεῖν δ ' ὅς ' | ||
ἠθέλομεν βασιλέα καθιστάναι , καὶ ἐδώκαμεν καὶ ἐλάβομεν πιστὰ μὴ προδώσειν ἀλλήλους , καὶ οὗτος οὔτε τοὺς θεοὺς δείσας οὔτε |
ἐπ ' Ἰταλίας , μᾶλλον δὲ ἐπὶ Συρίας . Οὐκ ἠχθέσθην τῆς ἐκ βασιλέως τροφῆς ἐπ ' ἄλλους μεταστάσης . | ||
οὐ ποιήσεις ὑπισχνεῖσθαι . νῦν τοίνυν ὁρῶν διαφθειρόμενον τὸν νόμον ἠχθέσθην : Λητόϊος μὲν γὰρ ἐδεήθη τὰ δίκαια , σὺ |
. ἐγὼ δ ' ἐρῶ . . . τοῖς γὰρ ἑστιωμένοις τὸν καιρὸν ἀποδίδωμι τῆς συγκράσεως . σὺ πρὸς θεῶν | ||
νῦν ποιεῖς . ἐγὼ δ ' ἐρῶ : τοῖσιν γὰρ ἑστιωμένοις τὸν καιρὸν ἀποδίδωμι τῆς συγκράσεως . ἤδη σὺ πρὸς |
τὰ δίκαια φησίν . Ἤδη δέ που καὶ τὴν τέχνην ἀπεκαλύψατο : ἐμὲ γὰρ λόγων εἵνεκα παῖδες ἂν φιλοῖεν : | ||
θέλεις . “ ἔτι λέγοντος ἡ Καλλιρόη γνωρίσασα τὴν φωνὴν ἀπεκαλύψατο καὶ ἀμφότεροι συνεβόησαν ” Χαιρέα , “ ” Καλλιρόη |
δὲ πάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενοςοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρονομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶ τὸν πίθον καὶ | ||
ἐκίνει γέλωτα τοσοῦτον ὅσον ἐβούλου , πολλοῦ δὲ ἄρ ' ἐπεθύμεις , ὡς δὲ διεπαυσάμην , τῶν τις ἀκροατῶν ἤρετό |
σάρξ , ἐν ᾗ κατῴκησε τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον , ἐδούλευσε τῷ πνεύματι καλῶς ἐν σεμνότητι καὶ ἁγνείᾳ πορευθεῖσα , | ||
ἐλέγχοντος τὴν δόξαν . Ἦν δὲ Θρᾷσσα τὸ γένος : ἐδούλευσε δὲ σὺν Αἰσώπῳ Ἰάδμονι Μυτιληναίῳ , ἐλυτρώσατο δὲ αὐτὴν |
Αἰξί : τοῦδε νῦν γεῦσαι λαβών . καὶ ὁ Οὐλπιανὸς Ἔφιππος , ἔφη , ἐν Πελταστῇ ἔνθ ' ὄνων ἵππων | ||
Ἀσκάλωνι λίμνῃ διὰ τὴν ὕβριν καὶ ὑπὸ ἰχθύων ἐβρώθη . Ἔφιππος ὁ κωμῳδιοποιὸς παίζων φησίν : ὁπότε τῷ Γηρυόνῃ ναέται |
γιγνόμενοι τέτανοι οὐ μάλα διαϲῴζονται . οὔτε δὲ νηπίοιϲ οὔτε γέρουϲιν ὁ τετανικὸϲ ϲπαϲμὸϲ γίγνεται : τοῖϲ γὰρ νηπίοιϲ ἡ | ||
, οὐ ϲμικρὰ βλάπτονται . ἀϲφαλέϲτερον οὖν ἐϲτι τοῖϲ ἀϲθενέϲι γέρουϲιν ὀλίγα μὲν προϲφέρειν ἐν τροφαῖϲ , τρὶϲ δὲ τῆϲ |
. σικύδιον δ ' ὑποκοριστικῶς εἴρηκε Φρύνιχος ἐν Μονοτρόπῳ : κἀντραγεῖν σικύδιον . Θεόφραστος δέ φησι σικυῶν τρία εἶναι γένη | ||
δὴ κατακλινῶ : σὺ δὲ τράπεζαν ἔκφερε , καὶ κύλικα κἀντραγεῖν , ἵν ' ἥδιον πίω . ἰδοὺ κύλιξ σοι |
τῆς ] πόλεως τοὺς ἐπιφανεστάτους παῖδας ὁμήρους ἅμα τοῖς πρεσβευταῖς ἀποστείλωσιν : ὅπερ καὶ συνέβη . ἀφικομένων γὰρ τῶν πρέσβεων | ||
ἐν Ἰωνίᾳ πόλεσιν καὶ πρώτοις Χίοις , ὅπως αὐτῷ πορφύραν ἀποστείλωσιν . ἤθελεν γὰρ τοὺς ἑταίρους ἅπαντας ἁλουργὰς ἐνδῦσαι στολάς |
νῦν οὐδ ' ὅποι καταφεύγοιεν . οἳ δὲ καὶ τοῦτο ἐγέλων , καὶ τὸ ξίφος τις ἠπείλησεν ἀπορρίψειν , εἰ | ||
: οἱ δὲ δασύτητα περὶ τὴν πυγὴν τοῦ Ἡρακλέους ὁρῶντες ἐγέλων , ἀναμνησθέντες τῆς μητρός . Πυθόμενος δὲ Ἡρακλῆς τὴν |
τὰ πρόβατα καὶ αἱ αἶγες αἰχμάλωτοι μετὰ σοῦ γενόμεναι ; Τοιαῦτα λέγοντα αὐτὸν ἐκ τῶν δακρύων καὶ τῆς λύπης ὕπνος | ||
εὑρίσκει , στόλους ἀποπέμπει , συντάττει δυνάμεις , ἀντιμεθίσταται . Τοιαῦτα καὶ τότε καὶ πολλάκις πρός με Φίλιππος περὶ τἀνδρὸς |
ὁ βίος ταχέως ἐπιλείψῃ , ἀντὶ τοῦ , ἐὰν μὴ τελευτήσω , ἀλλὰ ζῶ , σὺν τῷ ταχεῖ τεθρίππῳ παραγεγονὼς | ||
φρονεῖν οὐδ ' εὐφραίνεσθαι ἐκπεπταμένως . νῦν δ ' ἢν τελευτήσω , καταλείπω μὲν ὑμᾶς , ὦ παῖδες , ζῶντας |