τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι κατεστάθησαν τρεῖς , Αὖλος Σεμπρώνιος , Λεύκιος Ἀτίλιος , Τίτος Κόιντος . ἐπὶ δὲ τούτων Κορίνθιοι μὲν | ||
δ ' ἐζωγρήθησαν . καὶ μετ ' αὐτῶν ὁ στρατηγὸς Ἀτίλιος , ὕπατος γεγονώς , αἰχμάλωτος ἦν . τόνδε μὲν |
. καὶ τὸ μὲν θέατρον ἔπαιζεν ὡς ἐπὶ γελοίῳ , Ποστούμιος δὲ προτείνας τὸ μεμολυσμένον “ ἐκπλυνεῖτ ' , ” | ||
οὐδὲν τῶν Ταραντίνων ἀποκριναμένων ἀπῆλθον οἱ πρέσβεις . ὁ δὲ Ποστούμιος τὴν ὕβριν ἐκ τῆς ἐσθῆτος οὐκ ἀποπλύνας ἐπέδειξε Ῥωμαίοις |
τάχους οἱ ὕπατοι διακληρωσάμενοι τὰ στρατεύματα ἐξῄεσαν , Σπόριος μὲν Φούριος ἐπὶ τὰς Αἰκανῶν πόλεις , Καίσων δὲ Φάβιος ἐπὶ | ||
Ἀθήνησιν Εὐφήμου ἐν Ῥώμῃ κατεστάθησαν ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι Λεύκιος Φούριος , Λεύκιος Κοΐντιος , Αὖλος Σεμπρώνιος . ἐπὶ δὲ |
, ἐν Ῥώμῃ δὲ ὑπῆρχον ὕπατοι Ὀπίτερος Λουκρήτιος καὶ Λεύκιος Σέργιος Φιδηνιάτης . ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναῖοι τοῖς Δηλίοις ἐγκαλοῦντες | ||
ἀκριβῶς παρ ' αὐτῶν τὴν ὅλην ἐπιβουλήν . Ὅτι Λεύκιος Σέργιος ὁ ἐπικαλούμενος Κατιλίνας κατάχρεως γεγονὼς ἀπόστασιν ἐμελέτησεν , ὁ |
τῆς θαλάσσης αὐτὸν ἐν ἀπορίᾳ καταστήσειν . ἃ θεωρῶν ὁ Λούκουλλος τοὺς φίλους ἀνεμίμνησκε τῆς ὑποσχέσεως καὶ τὸ ἐπαγγελθὲν ὡς | ||
καταλέγειν ἔδοξεν ἀπὸ κλήρου τότε συναγαγεῖν . ὧν ἐστρατήγει Λικίνιος Λούκουλλος ὕπατος , πρεσβευτῇ χρώμενος Κορνηλίῳ Σκιπίωνι , τῷ Καρχηδόνα |
. Παραλαβὼν δὲ τὴν ἀρχὴν Οὐαλέριος καὶ προσελόμενος ἱππάρχην Κόιντον Σερουίλιον , ἀδελφὸν τοῦ συνυπατεύσαντος Ἀππίῳ Σερουιλίου , παρήγγειλε τὸν | ||
Ἀθήνησιν Ἀρχίου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Λεύκιον Παπίριον Μουγιλανὸν καὶ Γάιον Σερουίλιον Στροῦκτον . ἐπὶ δὲ τούτων Ἀργεῖοι μὲν ἐγκαλέσαντες τοῖς |
ἵνα σημαίνῃ τὸν ξηρόφωνον , . , . * . Αὐλός : τὸ φωνητικὸν ὄργανον καὶ ὁ εἰς εὐθὺ ἐξακοντισμὸς | ||
κυρίως ἀμερίζειν : καὶ τροπῇ τοῦ ζ εἰς δ . Αὐλός , παρὰ τὸ αὖσαι καὶ φωνῆσαι : αὖε δ |
πραγμάτων , Κωνσταντῖνος καὶ Μαξέντιος , ἐξ αὐγούστων γεγενημένοι , Λικίνιος καὶ Μαξιμιανὸς , ἐξ ἰδιωτῶν πρὸς τὴν ἀρχὴν κεκλημένοι | ||
καὶ Λεύκιος Φούριος , ἔτι δὲ Γάιος [ Λεύκιος ] Λικίνιος καὶ Πόπλιος Κοίλιος . ἐπὶ δὲ τούτων Θηβαῖοι μεγάλῃ |
δ ' Αἰκανοὺς ἄγειν τὴν στρατιὰν τὸν ἕτερον τῶν ὑπάτων Σερούιον Φούριον : καὶ ἐγίνετο ταχεῖα ἀμφοῖν ἡ ἔξοδος . | ||
ἀμφοτέρους ἐπιχειρήματα ἐπὶ ταῖς δυσμαῖς ὄντας ἤδη τοῦ βίου ; Σερούιον μὲν Τύλλιον τὸν ἐπιεικέστατον τῶν βασιλέων καὶ πλεῖστα ὑμᾶς |
ἐν Ῥώμῃ δ ' ὕπατοι κατεστάθησαν Λεύκιος Οὐαλέριος καὶ Αὖλος Μάλλιος , παρὰ δ ' Ἠλείοις ὀλυμπιὰς ἤχθη ἐνενηκοστὴ ἐνάτη | ||
Λεύκιος Τιτίνιος , Πόπλιος Λικίνιος , Πόπλιος Μελαῖος , Κόιντος Μάλλιος , Γναῖος Γενύκιος , Λεύκιος Ἀτίλιος . τούτων δὲ |
ὅτι δουλεύουσα ἔτεκεν αὐτόν . εἴη δ ' ἂν ὁ Σερούιος εἰς τὴν Ἑλληνικὴν διάλεκτον μεταβιβαζόμενος Δούλιος . Φέρεται δέ | ||
δὲ Σερουίλιος ὁ ἕτερος τῶν ὑπάτων ἐπὶ Οὐολούσκους ἐστράτευσε : Σερούιος δὲ Φούριος ἀνθύπατος ἐπὶ τὸ Αἰκανῶν ἔθνος . ἑκάστῳ |
, Λεύκιον Παπίριον , Μάρκον Φούριον , Οὐαλέριον , Αὖλον Μάλλιον , Λεύκιον καὶ Ποστούμιον . ἐπὶ δὲ τούτων Λακεδαιμόνιοι | ||
ὀρεγομένους ἔργων ὁμοίων , ἐς μὲν Φαισούλας τῆς Τυρρηνίας Γάιον Μάλλιον , ἐς δὲ τὴν Πικηνίτιδα καὶ τὴν Ἀπουλίαν ἑτέρους |
τριακοσίοις ἀπῳκισμένους σημείοις , τὴν στρατιὰν ἐκίνησαν , ἦς ἀφηγεῖτο Παπίριος Κούρσωρ , τὴν τῆς δικτατωρίας ἔχων ἐξουσίαν . Χρείας | ||
τὴν γῆν ἅμα τῷ νεωτέρῳ Γράκχῳ διανέμειν Φούλβιος Φλάκκος καὶ Παπίριος Κάρβων , ἀμελούντων δὲ τῶν κεκτημένων αὐτὴν ἀπογράφεσθαι κατηγόρους |
. Ὧδε δὲ ἔτι ἐχόντων , ὁ Ἀντώνιος καὶ ὁ Λέπιδος ἐκ τοῦ βουλευτηρίου προῆλθον : καὶ γάρ τινες αὐτοὺς | ||
δείσασα ὥρκωσε μὴ πολέμῳ διακριθῆναι , κληρωσάμενος δ ' ὁ Λέπιδος τὴν ὑπὲρ Ἄλπεις Γαλατίαν , ἐπὶ τὰ ἀρχαιρέσια οὐ |
] σὺ δὲ οὕτω πικρὸς ὥστε καιροῦ παραπεσόντος ἐτιμωρήσω . Ἰούλιός γε τοι τῶν μὲν ἄλλων γράμματα ἐκόμισε , παρὰ | ||
: σὺ δὲ οὕτω πικρὸς ὥστε καιροῦ παραπεσόντος ἐτιμωρήσω : Ἰούλιός γέ τοι παρὰ τῶν μὲν ἄλλων γράμματα ἐκόμισε , |
ὑπὲρ τῶν ἐν τῷ στρατοπέδῳ , κατέστησαν αὐτοκράτορα μὲν Μάρκον Φούριον . . . . οὗτοι δὲ πάντας τοὺς ἐν | ||
ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους ἕξ , Μάρκον Φούριον καὶ Λεύκιον Φούριον , ἔτι δὲ Αὖλον Ποστόμιον καὶ Λεύκιον Λοκρήτιον καὶ |
ὤφθη διὰ δρυμῶν δρόμῳ φερομένη , ἀνά τε ἔδραμεν ὁ Σερτώριος καὶ εὐθύς , ὥσπερ αὐτῇ προκαταρχόμενος , ἠκροβολίσατο ἐς | ||
οἳ τὰ αὐτὰ ἐφρόνουν , Γάιός τε Μιλώνιος καὶ Κόιντος Σερτώριος καὶ Γάιος Μάριος ἕτερος . Ἡ μὲν δὴ βουλὴ |
φιλελευθέρῳ τῆς γνώμης ἐκάθισε . μετὰ δὲ τοῦτον ἀναστὰς Λεύκιος Κοίντιος ὁ καλούμενος Κικιννᾶ - τος καὶ Τίτος Κοίντιος Καπετωλῖνος | ||
ἐπειδὴ τὸν ἄνδρα τόνδε ὀνομασθέντα ἤκουσαν παραλαμβάνουσι τὴν ὑπατείαν Τῖτος Κοίντιος Καπιτωλῖνος καὶ Ἄππιος Κλαύδιος Σαβῖνος , οὔτε τὰς φύσεις |
ἦσαν γενόμεναι . ἔλυσαν δ ' ἐκ τοιᾶσδε προφάσεως . Ἀμίλχαρ ὁ Βάρκας ἐπίκλησιν , ὅτε περ ἐν Σικελίᾳ Καρχηδονίων | ||
οἱ συγγενεῖς τῶν φευγόντων καταδακρύσειαν . Γολόσσῃ δὲ καὶ ἐπανιόντι Ἀμίλχαρ ὁ Σαυνίτης ἐπέθετο καί τινας μὲν ἔκτεινεν , αὐτὸν |
ἄρχων Ἀρίμνηστος , ἐν Ῥώμῃ δ ' ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι κατεστάθησαν τέτταρες , Τίτος Κλαύδιος καὶ Σπόριος Ναύτιος , | ||
. Ἀγρίππας Μενήνιος καὶ Πόπλιος Λουκρήτιος καὶ Σερούιος Ναύτιος , χιλίαρχοι † τιμηθέντες , ἐπί - θεσίν τινα κατὰ τῆς |
ἀρχὴν Διοκλῆς , ἐν Ῥώμῃ δὲ τὴν ὕπατον εἶχον ἀρχὴν Κόιντος Φάβιος καὶ Γάιος Φούριος . περὶ δὲ τούτους τοὺς | ||
ἀρχαιρεσιῶν καιρός , ὕπατοι δ ' ἀπεδείχθησαν ὑπὸ τοῦ δήμου Κόιντος Σουλπίκιος Καμερῖνος καὶ Σέργιος Λάρκιος Φλαύιος τὸ δεύτερον . |
μὲν ἦρχε Θεόφιλος , ἐν Ῥώμῃ δὲ κατεστάθησαν ὕπατοι Γάιος Σουλπίκιος καὶ Γάιος Κοΐντιος , ὀλυμπιὰς δ ' ἤχθη ὀγδόη | ||
Κελτικὸν ἔθνος θηριωδέστατον , ἐπῆλθεν Ῥωμαίοις , καὶ αὐτοῖς Γάιος Σουλπίκιος δικτάτωρ μετὰ στρατιᾶς ἀπήντα , ὅς τις καὶ στρατηγήματι |
φθείρειν . Λοκρήτιος μὲν οὖν εἰς τὴν Αἰκανῶν ἐνέβαλεν , Οὐετούριος δ ' εἰς τὴν Οὐολούσκων . Αἰκανοὶ μὲν οὖν | ||
Λεύκιος Ἀτίλιος , Μάρκος Πομπώνιος , Γάιος Δυίλιος , Μάρκος Οὐετούριος , Οὐαλέριος Ποπλίλιος , ὀλυμπιὰς δ ' ἤχθη ἐνενηκοστὴ |
ἐν τῷ ψηφίσματι Μάριος ἐπεκήρυττεν . Οὕτω μὲν δὴ καὶ Μέτελλος , ἀνὴρ εὐδοκιμώτατος , ἔφευγε , καὶ ὁ Ἀπουλήιος | ||
ἐκ τοῦ πυρὸς τῶν ἱεροφαντῶν τις Λεύκιος Καικίλιος ὁ καλούμενος Μέτελλος ἀνὴρ ὑπατικός , ὁ τὸν ἀοίδιμον ἐκ Σικελίας ἀπὸ |
' ἄρχοντος δ ' Ἀθήνησιν Ἀριστοφῶντος ἐν Ῥώμῃ διεδέξαντο τὴν ὑπατικὴν ἀρχὴν Γάιος Δομέττιος καὶ Αὖλος Κορνήλιος . ἐπὶ δὲ | ||
ὢν ἐκ τούτων Ἀννίβας τῶν προοιμίων συνέμιξε τῷ Φλαμινίῳ τὴν ὑπατικὴν στρατιὰν ἄγοντι , καὶ αὐτόν τε καὶ τὸ σὺν |
, ἐν Ῥώμῃ δ ' ὕπατοι κατεστάθησαν Λούκιος Λουκράτιος καὶ Τίτος Οὐετούριος Κιχωρῖνος . ἐπὶ δὲ τούτων Θηβαῖοι μὲν τεταπεινωμένοι | ||
ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι τέτταρες κατεστάθησαν , Γάιος Φούριος καὶ Τίτος Κοΐντιος , ἔτι δὲ Μάρκος Ποστούμιος καὶ Αὖλος Κορνήλιος |
Πομπηίῳ . Εἶτ ' ἐφεξῆς αὐτός τε καὶ Πομπήιος καὶ Κύντος Σκηπίων ἐπὶ τὸν Πουρίαθον ἐξεπέμφθησαν , ὃς ἐν τῇ | ||
ἔργοις ἑκάτερος τῶν ὑπάτων ἐθριάμβευσεν . Ἐντεῦθεν Πόρκιος Κάτων καὶ Κύντος Μάρκιος Ῥὴξ δέχονται τὴν ἀρχὴν ἑξακοσιοστοῦ καὶ τριακοστοῦ τῆς |
Οὐρίατθος ἔκτεινε χωρὶς ὀλίγων . καὶ τὸν Τάγον ποταμὸν διαβὰς ἐστρατοπέδευεν ἐν ὄρει περιφύτῳ μὲν ἐλάαις , Ἀφροδίτης δ ' | ||
οὗ Πινάριος ἡγεῖτο , αὐτὸς δὲ μάλα θρασέως πολὺ προελθὼν ἐστρατοπέδευεν ἐν τῷ πεδίῳ , σταδίους ὀκτὼ μόνους ἀποσχὼν ἀπὸ |
Οἱ οὖν ἑξῆς ὕπατοι , Γνέος Σερβίλιος Σκηπίων καὶ Γάϊος Σεμπρώνιος Βλέσος ἑξήκοντα καὶ διακοσίας ναυσὶν ἐπὶ τὴν Ἀφρικὴν ἐξέπλευσαν | ||
τέλος ἀκριβές . Ἰάποσι δὲ τοῖς ἐντὸς Ἄλπεων ἐπολέμησε μὲν Σεμπρώνιος ὁ Τουδιτανὸς ἐπίκλην καὶ Πανδούσας Τιβέριος . καὶ ἐοίκασιν |
τῆς Ἀσίας αὐτῆς . Καὶ πεμφθεὶς ἐπ ' αὐτὸν Λικίνιος Κράσσος μετὰ πολλοῦ συμμαχικοῦ : Νικομήδης τε γὰρ Βιθυνίας βασιλεὺς | ||
τὸ Σπαρτάκειον ἔργον . Διὰ δὲ τὴν χειροτονίαν τήνδε καὶ Κράσσος , ἵνα μὴ τὸ κλέος τοῦ πολέμου γένοιτο Πομπηίου |
ἀρχὴν διῴκουν , Λεύκιος Οὐαλέριος , Μάρκος Φούριος , Κόιντος Σερουίλιος , Κόιντος Σουλπίκιος . τούτων δὲ τὴν ἀρχὴν παρειληφότων | ||
τῶν συμμάχων ὀλίγη τις ἐξελθοῦσα δύναμις , ἧς ἡγεῖτο Κόιντος Σερουίλιος ἅτερος τῶν ὑπάτων , ἐν τοῖς Λατίνων ὅροις διέτριψεν |
εἶτα ἀπέπνιξαν . Μετὰ τοῦτον ἧκε τὰ τῆς ὑπατείας ἐπὶ Λούκιον Δίλιον Μέτελλον καὶ Τίτον Κύντιον Φλαμίνιον . Κατὰ τοῦτον | ||
Μάμερκος Αἰμίλιος , δικτάτωρ χειροτονηθεὶς καὶ λαβὼν ἄρχοντα τῶν ἱππέων Λούκιον Κυίντιον Κιγκιννάτον , τόν τε πόλεμον ἔλυσε καὶ τὸν |
τὴν ἡγεμονίαν τοῦ μὲν ἀριστεροῦ κέρως οἱ Ταρκυνίου παῖδες , Σέξτος καὶ Τῖτος , Ῥωμαίων τ ' αὐτῶν τοὺς φυγάδας | ||
εἴ τις ἀρχὴ γένοιτο . ἐν τούτῳ δὴ τῷ καιρῷ Σέξτος ὁ πρεσβύτατος τῶν Ταρκυνίου παίδων ἀποσταλεὶς ὑπὸ τοῦ πατρὸς |
δὲ Ῥωμαίων ἐν Ἰβηρίᾳ , Πούπλιός τε Κορνήλιος Σκιπίων καὶ Γναῖος Κορνήλιος Σκιπίων , ἀλλήλοιν ἀδελφώ , λαμπρὰ ἔργα ἀποδεικνυμένω | ||
ἔστε ἐπανέλθοιεν ἐς Ῥώμην . ἐπὶ δὲ τῷ Μετέλλῳ καὶ Γναῖος Πομπήιος , ὁ μετ ' οὐ πολὺ Μέγας παρονομασθείς |
Ἀθήνησι Κράτητος Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Κόιντον Φούριον Φόσον καὶ Μάνιον Παπίριον Κράσσον . ἐπὶ δὲ τούτων κατὰ τὴν Ἰταλίαν οἱ | ||
σύγκλητον ὡς ἐπὶ ἄλλο συναγαγεῖν καὶ κτεῖναι Πόπλιον Ἀντίστιον καὶ Παπίριον Κάρβωνα ἕτερον καὶ Λεύκιον Δομίτιον καὶ Μούκιον Σκαιόλαν , |
φράσαντος , ἐκείνου δὲ Κορνηλίῳ τῷ ἱερεῖ , προστάξαι τὸν Κορνήλιον τῷ Ἄντρωνι λούεσθαι πρὸ τῆς θυσίας ἀπὸ τοῦ Θύμβρεως | ||
' Ἀθήνησιν Ἐπαμείνονος Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Λεύκιον Παπίριον καὶ Αὖλον Κορνήλιον Μακερῖνον . ἐπὶ δὲ τούτων ἐν μὲν ταῖς Ἀθήναις |
ἀνίστατο πάλιν . ὁ δ ' ἐξεγείρων αὐτὴν δήμαρχος ἦν Πόπλιος Βολέρων , ὁ τῷ πρόσθεν ἐνιαυτῷ τοῖς περὶ Αἰμίλιόν | ||
' αὐτὸν ἐκπεμφθεὶς Οὐαρίνιος Γλάβρος , ἐπὶ δ ' ἐκείνῳ Πόπλιος Οὐαλέριος , οὐ πολιτικὴν στρατιὰν ἄγοντες , ἀλλ ' |
καὶ τὰς συμμαχικὰς ἀναλαβόντες δυνάμεις ἐξῆγον εἰς τὴν ὕπαιθρον , Οὐεργίνιος μὲν ἐπὶ τὰς Αἰκανῶν πόλεις , Κάσσιος δ ' | ||
τὴν ἰδίαν ἀρετὴν καὶ τὰ πολέμια πάνυ ἀγαθός : Σπόριος Οὐεργίνιος ἦν ὄνομα αὐτῷ . οὗτος ἔφη Μάρκον Ἰκίλλιον , |
συνωμοσίαν ἐπήχθησαν ὡς ἀναστήσοντες ἐπὶ Ῥωμαίους τὴν Γαλατίαν . καὶ Λέντλος μὲν αὐτοῖς συνέπεμπεν ἐς Κατιλίναν Βουλτούρκιον , ἄνδρα Κροτωνιάτην | ||
καὶ συμμάχους τῆς ἡγεμονίας ἀνηγόρευεν ἄκυρον δὲ τὸ δόγμα ἐποίησε Λέντλος ὁ ἐπικαλούμενος Σπινθήρ . οἱ δὲ Κρῆτες ἀπηλλάγησαν . |
: ἐὰν δὲ λάβῃς ἀτάκτως - φερομένας ἢ ἱστιοδρομούσας , ἐπιπλεύσας ἐν τάξει παντὶ τῷ στόλῳ τὰς μὲν ἀμυνομένας πειρῶ | ||
ἐς τὴν χώραν ἀδεῶς ἐξῄεσαν : ὁ δὲ διεσκεδασμένων πάλιν ἐπιπλεύσας ἐς τὴν Σάμον πολλῷ πλείονα λείαν τῆς προτέρας ἥρπασε |
υἱὸς Τούβερτος , Τῖτος Αἰβούτιος Τίτου υἱὸς Φλαούιος , Σέρβιος Σολπίκιος Ποπλίου υἱὸς Καμερῖνος , Αὖλος Ποστούμιος Ποπλίου υἱὸς Βάλβος | ||
ἄρχοντος δ ' Ἀθήνησι Φιλοκλέους ἐν Ῥώμῃ κατεστάθησαν ὕπατοι Γάιος Σολπίκιος καὶ Γάιος Αἴλιος . ἐπὶ δὲ τούτων Ἀρριδαῖος ὁ |
διεδέξαντο χιλίαρχοι τέσσαρες , Πόπλιος Κορνήλιος , Νουμέριος Φάβιος , Λεύκιος Οὐαλέριος . τούτων δὲ τὴν ἀρχὴν παρειληφότων Βυζάντιοι πρὸς | ||
γιγνομένων δὲ τῶν ἄλλων ἢ βραδυνόντων , ἐς Πραινεστὸν ἀνεχώρει Λεύκιος , δεδιέναι λέγων Καίσαρα διὰ τὴν ἀρχὴν δορυφορούμενον , |
ἐξ αὐτοῦ Νίνυαν παῖδα . μετὰ δὲ τὸν Νίνου θάνατον ἐτείχισε τὴν Βαβυλῶνα ὀπτῇ πλίνθῳ καὶ ἀσφάλτῳ καὶ τὸ τοῦ | ||
Φοίνικες ἔσχον οἱ μετὰ Κάδμου . ὃς τήν τε Καδμείαν ἐτείχισε καὶ τὴν ἀρχὴν τοῖς ἐκγόνοις ἀπέλιπεν . ἐκεῖνοι δὲ |
βασιλεῖς καὶ τὰς ἄλλας ἀρχὰς καθιστάναι , συνάρχοντα αἱρεῖται Πόπλιον Οὐαλέριον , ἀπόγονον , ὡς καὶ πρότερον εἶπον , τοῦ | ||
ἄρχοντος δ ' Ἀθήνησι Δημοτίωνος Ῥωμαῖοι μὲν ὑπάτους κατέστησαν Πούπλιον Οὐαλέριον Ποπλικόλαν καὶ Γάιον Ναύτιον Ῥοῦφον . ἐπὶ δὲ τούτων |
Ῥωμαίων στρατηγὸς τὸ Ταυρομένιον ἀνεσώσατο Ῥωμαίοις , καρτερῶς μὲν αὐτὸ πολιορκήσας καὶ εἰς ἄφατον ἀνάγκην καὶ λιμὸν τοὺς ἀποστάτας συγκλείσας | ||
ἤλπισεν ἔσχε τέλος . Λούκουλλος γὰρ αὐτῷ προκαθεσθεὶς καὶ πολιορκοῦντα πολιορκήσας , λιμῷ τε πιέσας αὐτόν τε καὶ τὸ στρατόπεδον |
, Λεύκιον Παπίριον , Μάρκον Πόπλιον , Τίτον Κορνήλιον , Κόιντον Λεύκιον . ἐπὶ δὲ τούτων , Λακε - δαιμονίων | ||
ἐπίβασιν ἐς συκοφαντίαν τῶν ἐχθρῶν τὸ πολίτευμα αὐτοῦ τιθέμενοι , Κόιντον Οὐράιον δήμαρχον ἔπεισαν εἰσηγήσασθαι κρίσεις εἶναι κατὰ τῶν τοῖς |
χώρας ἐκείνης τοῖς ὑπάτοις ἑαυτοὺς ἐνεχείρισαν . Μετὰ τούτους , Λουκίου Αἰμιλίου διαδεξαμένου τὴν ἀρχὴν , πλῆθος Γάλλων ὑπὲρ ἀριθμὸν | ||
τῆς οἰκίας , ὡς μὴ ἄθυρμα γένοιτο ἀνδρῶν σπουδαίων . Λουκίου τούτου κἀκεῖνο θαυμάσιον : ἐσπούδαζε μὲν ὁ αὐτοκράτωρ Μάρκος |
τῶν δεινῶν τῇ πόλει ἐγένετο ; ἐπειδὴ τοίνυν οἱ τριάκοντα κατεστάθησαν εὐθέως κρίσιν τοῖς ἀνδράσι τούτοις ἐποίουν ἐν τῇ βουλῇ | ||
δ ' Ἀθήνησι Χίωνος ἐν Ῥώμῃ ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι κατεστάθησαν Κόιντος Σερουίλιος καὶ Γάιος Οὐετόριος καὶ Αὖλος Κορνήλιος , |
' ὅλως ὑποτρέσας . μετὰ μικρὸν ὁ Μῆδος δὲ Δαρεῖος ἐπελάσας μετὰ πολλῆς δυνάμεως , ὅν φασιν Ἀστυάγην παῖδες Ἑλλήνων | ||
συναγαγόντες αὑτούςἐπὶ τούτους ἐγὼ σπασάμενος τὴν σπάθην ἅπαντι τῷ θυμῷ ἐπελάσας ἀνατρέπω μὲν ὅσον ἑπτὰ τοὺς προεστῶτας αὐτῶν τῇ ἐμβολῇ |
ἄρχοντος δ ' Ἀθήνησι Πυθοδώρου Ῥωμαῖοι μὲν ὑπάτους κατέστησεν Τίτον Κοΐντιον καὶ Νίττον Μενήνιον , Ἠλεῖοι δ ' ἤγαγον ὀλυμπιάδα | ||
' ἄρχοντος δ ' Ἀθήνησι Τληπολέμου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Τίτον Κοΐντιον καὶ Κόιντον Σερουίλιον Στροῦκτον . ἐπὶ δὲ τούτων Ἀρταξέρξης |
κοτε Χορασμίων , ἐν οὔροισι ἐὸν Χορασμίων τε αὐτῶν καὶ Ὑρκανίων καὶ Πάρθων καὶ Σαραγγέων καὶ Θαμαναίων : ἐπείτε δὲ | ||
ὀλίγῃ Περσῶν στρατιᾷ ἑκόντων μὲν ἡγήσατο Μήδων , ἑκόντων δὲ Ὑρκανίων , κατεστρέψατο δὲ Σύρους , Ἀσσυρίους , Ἀραβίους , |
: οἱ δὲ Ἀκαρνᾶνες ἠξίουν Δημοσθένη τὸν στρατηγὸν τῶν Ἀθηναίων ἀποτειχίζειν αὐτούς , νομίζοντες ῥᾳδίως γ ' ἂν ἐκπολιορκῆσαι καὶ | ||
ἐρέψομεν πρὸς ἀετόν , στεγάσομέν φασι πρὸς ἀέτωμα . τειχίζειν ἀποτειχίζειν , πύργους ἐφιστάναι , μεταπύργια , προμαχεῶνας , ἐπάλξεις |
μὲν τὴν γῆν ἐπέπεμπεν Ὀκτάουιον , ταῖς δὲ ναυσὶν αὐτὸς ἐπέπλει . καὶ οἱ Καρχηδόνιοι τὴν ἧσσαν Ἀννίβου πυθόμενοι πρέσβεις | ||
ναῦν εἰς τὴν Αἴγυπτον ἐνθένδε . καὶ ὁ μὲν Παρμενίσκος ἐπέπλει ἐπὶ τῆς νεώς , οὑτοσὶ δὲ αὐτοῦ κατέμενεν . |
ἔχθρας ἀλλήλοις ὄντα οὐδέποτε πιστῶς διαλλάττεται . Σύλλου φιλία καὶ Μετέλλου τοῦ Πίου : ἐπὶ φίλων ἀκραιφνῶς καὶ ἀδόλως φιλούντων | ||
Ἀφρικῆς μὲν Σκιπίωνος , οὗ τῶν ἁρμάτων Ἀσδρούβας ἡγεῖτο , Μετέλλου δὲ ἐκ Μακεδονίας , οὗ προέτρεχεν Ἀνδρίσκος : τοῦτο |
διὰ τὸ μὴ ἐῤῥιζῶσθαι μαραινομένων , Ἀδώνιδος αὐτοὺς ἐκάλουν . Αὐλὸν σάλπιγγι συγκρίνεις : ἐπὶ τῶν τὰ ἐλάττω τοῖς μείζοσι | ||
τῆς θύρας : οἷον ἐπὶ αὐτὰς ἀφῖξαι τὰς θύρας . Αὐλὸν σάλπιγγι συγκρίνεις : ἐπὶ τῶν τὰ ἐλάττω τοῖς μείζοσι |
Πομπήιος δὲ Θουρίων μὲν ἀπεωσμένος , Κωνσεντίαν δ ' ἔτι περικαθήμενος , ἐφ ' οἷς ὁ Ἀντώνιος ἐδυσχέραινεν . ὡς | ||
Λάκωνες προσετίθεντο καὶ Βοιωτία πᾶσα χωρίς γε Θεσπιέων , οὓς περικαθήμενος ἐπολιόρκει . τοῦ δ ' αὐτοῦ χρόνου Μητροφάνης , |
πόλιν ἅμα τοῖς γεραιτέροις καὶ ὀλίγῳ τινὶ στρατεύματι ἀκμαίῳ Τῖτος Λάρκιος ἐφύλαττεν . ὁ μὲν οὖν Οὐολούσκων πόλεμος ταχεῖαν τὴν | ||
ἔδοξαν γεγονέναι , δύο μὲν ἐξ αὐτῶν Ἑρμίνιός τε καὶ Λάρκιος διεφθαρμένων αὐτοῖς ἤδη τῶν σκεπαστηρίων διὰ τὰς συνεχεῖς πληγὰς |
οὐκ ἀπήντησε ταῦτα ταύτῃ : πόθεν ; χρόνου δὲ ὀλίγου διεληλυθότος , αἱ μὲν τοῦ θεοῦ τριετηρίδες ἀφίκοντο , ὃ | ||
ὑπὲρ τῶν μνηστήρων πολεμήσαντες ἀριστεύοντος τοῦ Τηλεμάχου . χρόνου δὲ διεληλυθότος ὁρᾶι Ὀδυσσεὺς ἐνύπνια τὴν αὐτοῦ τελευτὴν σημαίνοντα : καὶ |
ἔχοντες . οὐ πολὺ δὲ προεληλυθότων αὐτῶν ἐπιφαίνεται πάλιν ὁ Μιθραδάτης , ἱππέας ἔχων ὡς διακοσίους καὶ τοξότας καὶ σφενδονήτας | ||
θαρροῦσι διώκειν ὡς ἐφεψομένης ἱκανῆς δυνάμεως . ἐπεὶ δὲ ὁ Μιθραδάτης κατειλήφει , καὶ ἤδη σφενδόναι καὶ τοξεύματα ἐξικνοῦντο , |
ἔτος Βηίους κατέστησαν αὐτοκράτορα μὲν Μάρκον Φούριον , ἵππαρχον δὲ Πόπλιον Κορνήλιον . οὗτοι δὲ ἀναλαβόντες τὰς δυνάμεις Βηίους ἐξεπολιόρκησαν | ||
' Ἀθήνησι Σωσιγένους Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον Οὐαλέριον καὶ Γναῖον Πόπλιον . ἐπὶ δὲ τούτων Ἀρύμβας ὁ τῶν Μολοττῶν βασιλεὺς |
καὶ ποταμὸς ὁμώνυμος , Μαρσύας καλούμενος , καθὼς ἱστορεῖ Ἀλέξανδρος Κορνήλιος ἐν γʹ Φρυγιακῶν . Εὐημερίδας δὲ ὁ Κνίδιος ἱστορίας | ||
στρατηγῷ . ” ὃ μὲν οὕτως εἶπεν , Πούπλιος δὲ Κορνήλιος , Κορνηλίου Λέντλου συγγενής , τοῦ τότε ὄντος ὑπάτου |
Ῥώμῃ τὴν ὑπατικὴν ἀρχὴν εἶχον χιλίαρχοι ἕξ , Κόιντος [ Καίσων ] Σουλπίκιος , Αἶνος Καίσων Φάβιος , Κόιντος Σερουίλιος | ||
ὁλόκληρόν τε καὶ ἀπαθῆ χρήμασιν εὔπορον κατέστησε τὴν πατρίδα . Καίσων δὲ Φάβιος ὁ ἕτερος τῶν ὑπάτων , οὐ - |
τὴν ὑπατείαν τὸν ἕτερον τῶν κατηγορησάντων τοῦ Κασσίου , Καίσωνα Φάβιον ἀδελφὸν ὄντα τοῦ τότε ὑπατεύοντος Κοΐντου , καὶ ἐκ | ||
τις τὴν πραγματείαν εὕροι τοιοῦτον ὄντα : παραπλησίως δὲ καὶ Φάβιον , ὡς ἐπ ' αὐτῶν δειχθήσεται τῶν καιρῶν . |
τὰ δίκαια Πομπηίῳ καὶ κατηγορήσων τοῦ παιδὸς ἐπὶ Πομπηίου . χιλιάρχους δὲ αὐτῷ καὶ ἱππάρχους ἐπὶ τιμῇ κελεύσαντος ὑπαντᾶν τοῦ | ||
ἦρχε Κηφισόδωρος , ἐν Ῥώμῃ δ ' ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους ὁ δῆμος τέσσαρας κατέστησε , Λεύκιον Φούριον , Παῦλον |
καὶ βίᾳ κατέσχεν , οὐκ ὀλίγον στράτευμα τῶν Ποντικῶν μάχῃ τρεψάμενος . Εἷλεν δὲ καὶ τὰς Ἀθήνας : καὶ κατέσκαπτο | ||
ἐπὶ τῆς δευτέρας φυλακῆς τεταγμένους ἐζώγρησε , τοὺς δὲ τρίτους τρεψάμενος ἐκράτησε τῶν παρόδων καὶ τοὺς πλείστους τῶν περὶ τὸν |
νεωτερίσειαν , ἀνεῳγυῖαν ἔχοι τὴν διὰ τῶν πυλῶν εἴσοδον . Μάγας Παραιτώνιον κατασχὼν συνέταξε τοῖς φρυκτωροῖς πυρσὸν φίλιον αἴρειν ἑσπέρας | ||
. Παρὰ τοῦ βασιλέως γράμμαθ ' ἥκει σοι Μάγα . Μάγας , κακόδαιμον , γράμματ ' οὐκ ἐπίσταται . Οὐ |
ὑπολιπών , ἵνα αὐτὸν ὁ Ἀγρίππας ἔτι παρεῖναι νομίζοι . Ἀγρίππας μὲν δὴ διαναπαύσας τὸν στρατόν , ἐς ὅσον ἤπειγεν | ||
, τοῖς περὶ Ἰδομενέα καὶ Λεοντέα . ἐντεῦθεν δὲ μετήνεγκεν Ἀγρίππας τὸν πεπτωκότα λέοντα , Λυσίππου ἔργον : ἀνέθηκε δὲ |
τῇ στρατιῇ ἧκε βοηθέων , Σκύθην μὲν τὸν μούναρχον τῶν Ζαγκλαίων ὡς ἀποβαλόντα τὴν πόλιν ὁ Ἱπποκράτης πεδήσας καὶ τὸν | ||
ἀγρῶν πάντα Ἱπποκράτεα λαγχάνειν . Τοὺς μὲν δὴ πλέονας τῶν Ζαγκλαίων αὐτὸς ἐν ἀνδραπόδων λόγῳ εἶχε δήσας , τοὺς δὲ |
ἐγίνοντο πάντες ἐς τρισμυρίους , ἐπεστάτει δὲ τοῦ μὲν δεξιοῦ Δομίτιος αὐτὸς καὶ ἐς τὸ μέσον αὐτὸν ἵστη τὸν ὕπατον | ||
Περὶ Ἡρακλείας . : Μόκατα , Βιθυνίας πόλις , ὡς Δομίτιος Καλλίστρατος ἐν τῷ Περὶ Ἡρακλείας τετάρτῳ . : Ὁδιούπολις |
πάντων κατὰ πλῆθος ἐπὶ τὸ συνέδριον ὠσαμένων , ἀναγκασθεὶς ὁ Σήστιος τὴν βουλὴν συναγαγεῖν μόνος , ἐπειδὴ ὁ Μενήνιος ἀδύνατος | ||
, Γάιος Ἰούλιος , [ Γάιος ] Σουλπίκιος , Πόπλιος Σήστιος , Ῥωμύλος , Σπόριος Ποστούμιος Καλβίνιος . οὗτοι τοὺς |
. καὶ ἑαυτὸν πελάτην ἐκείνου λέγει τε καὶ ᾄδει . Ποστοῦμος , Ῥωμαῖος , ἀπὸ Καπύης , τά τε Ἑλλήνων | ||
. καὶ ἑαυτὸν πελάτην ἐκείνου λέγει τε καὶ ᾄδει . Ποστοῦμος , Ῥωμαῖος , ἀπὸ Καπύης , τά τε Ἑλλήνων |
παρέσχε . Καὶ ποιουμένῳ τὴν ἐπὶ Πάρθους αὐτῷ στρατείαν συνεξώρμησεν Ὑρκανός . Μάρτυς δὲ τούτων ἡμῖν ἐστι καὶ Νικόλαος ὁ | ||
διὰ τὸ Ἱσπανός Καρμανός Καμπανός Γερμανός Βρεττανός Ὠρητανός Ἀφρικανός Ἀλβανός Ὑρκανός . οὐδὲν γὰρ τούτων ἀπὸ γενικῆς καθαρευούσης . ὁ |
ἐπὶ Τυρρηνίας ἄξοντα τὰς δυνάμεις . ἀντέπραττε δὲ πρὸς ταῦτα Σπόριος Ἰκίλιος τῶν δημάρχων εἷς : καὶ συνάγων εἰς ἐκκλησίαν | ||
ὑπάτοις . Οἱ δὲ παρὰ τούτων τὴν ἀρχὴν παραλαβόντες , Σπόριος Ναύτιος καὶ Σέξτος Φούριος , στρατιάν θ ' ὅσην |
μήτε ποδάνιπτρον θύραζ ' ἐκχεῖτε μήτε λούτριον . κἀπὸ τῆς Διειτρέφους τραπέζης οἴμοι κακοδαίμων τῆς τόθ ' ἡμέρας , ὅτε | ||
ἤπειρον λαθόντες διεκομίσθησαν . τῇ δὲ ἐπιγιγνομένῃ ἡμέρᾳ Νικόστρατος ὁ Διειτρέφους Ἀθηναίων στρατηγὸς παραγίγνεται βοηθῶν ἐκ Ναυπάκτου δώδεκα ναυσὶ καὶ |
καὶ Φαβώνιος ἐδημάρχει καὶ Βάρων τὴν ἑξαπέλεκυν ἦρχεν ἀρχὴν καὶ Ῥουτίλιος ὑπάτευεν . ἐῶ τὸν Πρίσκον καὶ τὸν Θρασέαν καὶ | ||
ἐν τοῖς ἰδίοις ἀγροῖς ὄρνιθας ὠνεῖτο δραχμιαίους , ὁ δὲ Ῥουτίλιος παρὰ τῶν ἁλιευόντων αὑτοῦ δούλων τριωβόλου τὴν μνᾶν τοῦ |
Δείδιος μὲν καὶ ἐθριάμβευσεν , πάλιν δὲ τῶν Κελτιβήρων ἀποστάντων Φλάκκος ἐπιπεμφθεὶς ἔκτεινε δισμυρίους . ἐν δὲ Βελγήδῃ πόλει ὁ | ||
πολλάκις εἰς τοὺς αἰτίους . ” ἀλλ ' ὁ μὲν Φλάκκος τά τε λεκτέα ἡσυχάζων καὶ τὰ ἡσυχαστέα λέγων οὕτως |
Πλάγκου μὲν ὁ ἀδελφὸς Πλώτιος , Ἀσινίου δὲ ὁ πενθερὸς Κοΐντιος . καὶ οὐ κατ ' ἀξίωσιν ἄρα μόνην οἵδε | ||
τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι τέτταρες κατεστάθησαν , Γάιος Φούριος καὶ Τίτος Κοΐντιος , ἔτι δὲ Μάρκος Ποστούμιος καὶ Αὖλος Κορνήλιος . |
τῇ πρεσβείᾳ ἠσμένιζον . Πρὸ βραχέος δὲ ὁ Τριάριος τὸν Ῥωμαϊκὸν στόλον ἔχων , ὥρμησεν ἀπὸ Νικομηδείας ἐπὶ τὰς Ποντικὰς | ||
δεδυκότος ἡλίου τοὺς ἱππέας ἧκεν ἄγων ἐπὶ τὸ στρατόπεδον τὸ Ῥωμαϊκὸν ἐκ τοῦ διωγμοῦ καὶ τὴν ἐπελθοῦσαν νύκτα ἐν εὐπαθείαις |
τῇ γαλήνῃ παρελήλυθας . Οἱ δὲ δὴ τὸν πατέρα τὸν Τίτου μηδέν σου ταύτῃ λείπεσθαι λέγοντες τὸν ἐν μὲν ταῖς | ||
, ἐκεῖθεν δὲ ἐξεφοίτησε δεῦρο : ἀκούω δὲ καὶ ἐπὶ Τίτου ἀνδρὸς καλοῦ καὶ ἀγαθοῦ ἐν τῇ Ῥώμῃ ταὐτὸν γεγονέναι |
ἔτι τῶν πλεόνων τῆς πατρῴας ἀρχῆς ἐπικρατῶν . πόλεις τε Μασσανάσσου τὰς μὲν ὑπήγετο , τὰς δ ' ἐβιάζετο . | ||
Πτολεμαῖος δ ' ὁ βασιλεὺς ἐν ὀγδόῳ Ὑπομνημάτων , περὶ Μασσανάσσου τὸν λόγον ποιούμενος , τοῦ Λιβύων βασιλέως , φησὶ |
τάδε πράξας ἀνήγετο ταῖς τε ἰδίαις καὶ ταῖς τριάκοντα , Κλώδιος δὲ ἐκ Βρούτου πεμφθεὶς ἐς Ῥόδον ἐπὶ νεῶν τρισκαίδεκα | ||
μάλιστα Καίσαρος ἐχθροί , Καννούτιός τε καὶ Γάιος Φλάυιος καὶ Κλώδιος ὁ Βιθυνικὸς καὶ ἕτεροι . τοῦτο μὲν δὴ τέλος |
νοῦσον ἐγίνετο τάδε . Ὑπὸ Κύρου κατασταθεὶς ἦν Σαρδίων ὕπαρχος Ὀροίτης ἀνὴρ Πέρσης . Οὗτος ἐπεθύμησε πρήγματος οὐκ ὁσίου : | ||
θάνατον καὶ τῶν μάγων τὴν βασιληίην μένων ἐν τῇσι Σάρδισι Ὀροίτης ὠφέλεε μὲν οὐδὲν Πέρσας ὑπὸ Μήδων ἀπαραιρημένους τὴν ἀρχήν |
ἀντέχοντας εἰς ἀθυμίαν καὶ δέος κατέστησεν . . Δεύτερον ὑπατεύοντος Αὔλου Κορνηλίου Κόσσου καὶ Τίτου Κοιντίου αὐχμῷ μεγάλῳ κακωθεῖσα ἡ | ||
ἱπποδρόμων ὑπὲρ αὐτὰς ἱδρυμένος τὰς ἀφέσεις , εὐξαμένου μὲν αὐτὸν Αὔλου Ποστουμίου τοῦ δικτάτορος ὑπὲρ τῆς πόλεως ἀναθήσειν τοῖς θεοῖς |
Σκυθῶν δὲ ἀκτή . Ἑκαταῖος Ἀσίᾳ . Κάσπειρος , πόλις Πάρθων προσεχὴς τῇ Ἰνδικῇ . Ἡρόδοτος γʹ . τὸ ἐθνικὸν | ||
κατερράγη . [ . ἴλη . ] Οἱ δὲ τῶν Πάρθων οἰσυΐνας ἀσπίδας ἔχοντες καὶ κράνη οἰσύινα πλοκήν τινα πάτριον |
ἄρχοντας ἔπεμψαν βουλευσομένους μετ ' αὐτοῦ περὶ τῆς συμμαχίας . Ἀρσάμης λαμπρὰν ὑποδοχὴν παρασκευασάμενος εἱστία τοὺς ἄρχοντας καὶ προέθηκεν ἀγορὰν | ||
Πηγασταγὼν Αἰγυπτογενής , ὅ τε τῆς ἱερᾶς Μέμφιδος ἄρχων μέγας Ἀρσάμης , τάς τ ' ὠγυγίους Θήβας ἐφέπων Ἀριόμαρδος , |
. . . Πόπλιος Ποστούμιος Κοίντου υἱὸς Τούβερτος , Τῖτος Αἰβούτιος Τίτου υἱὸς Φλαούιος , Σέρβιος Σολπίκιος Ποπλίου υἱὸς Καμερῖνος | ||
εἰς τὸν ἐπιόντα ἐνιαυτὸν ἀπεδείχθησαν Πόπλιος Οὐετούριος Γεμῖνος καὶ Πόπλιος Αἰβούτιος Ἔλβας . τούτων ὁ μὲν Αἰβούτιος ἐπὶ τῶν πολιτικῶν |
. οἱ δὲ ἑτοίμως ἐσέφερον ἐκλυόμενοι τὴν διαβολήν , μέχρι Πούπλιος Οὐεντίδιος , ἐστρατευμένος τε Γαΐῳ Καίσαρι καὶ Ἀντωνίῳ φίλος | ||
ποιῶν ὁ βασιλεὺς Ἀντίοχος ἔσται Ῥωμαίοις φίλος : ὁ δὲ Πούπλιος αὐτοῖς ὧδε ἀπεκρίνατο : “ αἴτιος μὲν αὑτῷ διὰ |
σύμβολα τῷ Λευκίῳ . καὶ γνώμην ἐποιοῦντο Οὐεντίδιος μὲν καὶ Ἀσίνιος βαδίζειν καὶ ὣς μαχούμενοι , Πλάγκος δὲ ἔσεσθαι μέσους | ||
ἀλλήλοις ἐπέστειλαν , διώκοντι δὲ τῷ Ἀντωνίῳ Δέκμον προσγίγνεται Πολλίων Ἀσίνιος ἄγων δύο τέλη . καὶ Πλάγκῳ μὲν Ἀσίνιος ἔπραξε |
ἔδοξε τὰς πηγὰς τοῦ ποταμοῦ περιοδεῦσαι . καὶ ὁ μὲν Φούλβιος ἀντιπαρώδευεν , ὃ δὲ καὶ ὣς ἐνήδρευε , Νομάδας | ||
τῆσδε τῆς ἀποικίας λύσειν : ὁ δὲ Γράκχος καὶ ὁ Φούλβιος , ἐπεὶ καὶ τοῦδε ἐξέπιπτον , μεμηνόσιν ἐοικότες ἐψεῦσθαι |
καταγαγεῖν . ἐφ ' ᾧ δὴ καὶ θριαμβεῦσαι κατὰ τῶν Νομάδων αὐτῷ παρέσχεν ὁ Σύλλας , ἔτι ὄντι νέῳ καὶ | ||
Ἡρακλεωτικῶν στηλῶν οἱ Μαυρούσιοι κατοικοῦσιν . Ἐπὶ τούτοις δὲ τῶν Νομάδων τὰ πολλὰ ἔθνη παράκεινται , ὅπου οἱ Μασαισύλιοι καὶ |
δὴ ἄλλα τῆς πόλεως ἐπόρθουν , Τιμοκλείας δὲ τὴν οἰκίαν κατελάβετο Θρᾷξ ἵππαρχος . οὗτος ὁ Θρᾷξ μετὰ τὸ δεῖπνον | ||
κουριδίου ταύτῃ τέλος ἔσχεν . Κυάνιππος δέ , ὡς ἐπελθὼν κατελάβετο λελωβημένην τὴν Λευκώνην , μεγάλῳ τε ἄχει ἐπληρώθη καὶ |
μηνυθεὶς εὑρεθήσεται : ἐὰν δὲ ἐπὶ τοῦ μεσουρανήματος , ἐν ἐπιφανεῖ καὶ πολυοχλουμένῳ τόπῳ εὑρεθήσεται : ἐὰν δὲ ὑπὸ γῆν | ||
τῶν τραυμάτων ἐλάττωσιν ἀπέγνω τὸν διωγμόν . οὗτος μὲν οὖν ἐπιφανεῖ μάχῃ νικήσας καὶ δύο μεγάλους ἡγεμόνας ἀνελὼν μεγάλης ἔτυχε |
τῆς Παφλαγονίας ἄρξαντα ὑπὸ πολλῶν δυναστευομένης , ἐπελθόντα τὴν τῶν Βεβρύκων κατασχεῖν , ἣν δ ' ἐξέλιπεν ἐπώνυμον ἑαυτοῦ καταλιπεῖν | ||
κλῶπα σὺν Τεύκρῳ στρατὸν καὶ σὺν Σκαμάνδρῳ Δραυκίῳ φυτοσπόρῳ εἰς Βεβρύκων ἔστειλαν οἰκητήριον , σμίνθοισι δηρίσοντας , ὧν ἀπὸ σπορᾶς |
δεκαπέντε χωρεῖν ἐρέτας ἐξ ἀμφοτέρων τῶν πλευρῶν . Καὶ ἀποβὰς ἐθριάμβευσεν ἐφ ' ἅρματος χρυσοῦ , τοῖς δύο παισὶ περιεστοιχισμένος | ||
, εἰκοστῷ καὶ τετάρτῳ τῆς ἡλικίας ἔτει κατὰ τῶν Ἄφρων ἐθριάμβευσεν . Οὕτως ἐτελεύτησαν ὅ τε ἰταλικὸς πόλεμος καὶ ὁ |
στράτευμα χωρεῖν , ὃ προεξεπέπεμπτο ἐπὶ τὸν Παρθικὸν πόλεμον Μάρκος Αἰμίλιος ) , καὶ σὺν αὐτῷ ἥκειν τἀσφαλοῦς ἕνεκεν εἰς | ||
, τὴν ὕπατον ἀρχὴν εἶχον Κόιντος Φάβιος Οὐιβουλανὸς καὶ Τιβέριος Αἰμίλιος Μάμερκος . ἐπὶ δὲ τούτων Ἀρταξέρξης μὲν ὁ βασιλεὺς |
ἀποστάντων Ἀντιπάτρου καὶ Κλονίου καὶ Ἀερόπου , τούτους καταλαβομένους Λαοδίκειαν ἐξεπολιόρκησεν . καὶ χρησάμενος μεγαλοψύχως αὐτοῖς ἀπέλυσε τῶν ἐγκλημάτων : | ||
Ὡς τὴν Ἄορνον καλουμένην Πέτραν , ἀνάλωτον ἀεὶ γεγενημένην , ἐξεπολιόρκησεν . λϚʹ . Ὡς Ταξίλην μὲν τὸν βασιλέα τῶν |
περὶ τὸ τέταρτον ἔτος τῆς δωδεκάτης ὀλυμπιάδος . Κόϊντος δὲ Φάβιος κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς ὀγδόης ὀλυμπιάδος . Κάτων | ||
ἀνὴρ ὑπὸ Ἀννίβου τὰ τείχη φυλάττειν πεπιστευμένος . τοῦτο μαθὼν Φάβιος τὸν Ταραντῖνον στρατιώτην ἐσέπεμψε πρὸς τὴν ἀδελφήν . ὁ |
τῶν Ῥωμαίων κρατίστους γενέσθαι , καὶ τὸν ἡγεμόνα αὐτῶν Αὖλον Ποστόμιον Ἄλβον , ὃς ἔσχε τὴν δικτάτορα ἀρχὴν ἐν τῷ | ||
, Μάρκον Φούριον καὶ Λεύκιον Φούριον , ἔτι δὲ Αὖλον Ποστόμιον καὶ Λεύκιον Λοκρήτιον καὶ Μάρκον Φάβιον καὶ Λεύκιον Ποστόμιον |
: ὑπερασπίζω : αἰτιατικῆι . Ἀρριανός : καὶ ἐπὶ τούτωι Λεοννάτος ὁ ὑπερασπίσας Ἀλέξανδρον . . . . : τινὲς | ||
καὶ παρασκευὰς μείζους ἐποιοῦντο πρὸς τὴν τῶν ὅλων ἐπίθεσιν . Λεοννάτος δέ , παραγενομένου πρὸς αὐτὸν Ἑκαταίου πρεσβευτοῦ καὶ δεομένου |
τῷ δ ' αὐτῷ τρόπῳ καὶ τοὺς δευτέρους καὶ τρίτους ἐπειχθεὶς ἀνεῖλεν , ἀγνοοῦντας ἔτι τὰ πάθη τὰ τῶν προτέρων | ||
ὧν εὗρεν ἑτοίμων φίλων καὶ ἱππέων τετρακοσίων , μάλα θρασέως ἐπειχθεὶς ἐπέπεσε τοῖς χιλίοις καὶ πεντακοσίοις εὐναζομένοις ἔτι περὶ πόλιν |
πέμψας ἐς τὸ Βρεντέσιον κωλύειν Ἀντώνιον ἐπανιόντα . ὁ δὲ Μάνιος καὶ ἐπιστολὴν ἐδείκνυε τοῦ Ἀντωνίου , εἴτε πλασάμενος εἴτε | ||
αὐτῶν γένοιτ ' ἄχαρι . Ταῦτα μὲν Ἄππιος εἶπεν . Μάνιος δὲ Οὐαλέριος ὁ δημοτικώτατος τῶν ἐκ τοῦ συνεδρίου καὶ |