| γάρ τίς θ ' ἕνα μῆνα μένων ἀπὸ ἧς ἀλόχοιο ἀσχαλάᾳ . ἢ παρὰ τὸ σχῶ σχάλλω καὶ ἀσχάλλω , | ||
| γάρ τίς θ ' ἕνα μῆνα μένων ἀπὸ ἧς ἀλόχοιο ἀσχαλάᾳ σὺν νηῒ πολυζύγῳ , ὅν περ ἄελλαι χειμέριαι εἰλέωσιν |
| μὲν κατὰ βένθος ἀλίγκιαι αἰθυίῃσιν δῦνον , ἐπεί ῥ ' ἀλόχοιο Διὸς πόρσυνον ἐφετμάς : τοὺς δ ' ἄμυδις βληχή | ||
| ὡς Ἀγαμέμνων ὤλεθ ' ὑπ ' Αἰγίσθοιο δόλῳ καὶ ἧς ἀλόχοιο . ἀλλ ' ἤτοι θάνατον μὲν ὁμοίιον οὐδὲ θεοί |
| καὶ πῖθ ' ἆσσον ἰὼν πίδακος ἁμετέρας : μνᾶσαι δὲ κράναν καὶ ἀπόπροθι , ἃν ἐπὶ Γίλλῳ Σῖμος ἀποφθιμένῳ παιδὶ | ||
| ἀεὶ δαίνυντο τράπεζαν , χάλκεον ἄγγος ἔχων . τάχα δὲ κράναν ἐνόησεν ἡμένῳ ἐν χώρῳ : περὶ δὲ θρύα πολλὰ |
| ἐν νεφέεσσι μεταχρονίην φορέεσκε , μέσφ ' ὅτ ' ἐπὶ Θρῄκης χιονώδεας ἷξεν ἐναύλους , οὐδ ' εἴ κ ' | ||
| ἐξεπόρθησαν δορί , τοὺς Μοψοπείους αἰθαλώσασαι γύας . Πάππος δὲ Θρῄκης οὑμὸς αἰστώσας πλάκα χώραν τ ' Ἐορδῶν καὶ Γαλαδραίων |
| τότ ' ἔειπεν Ἀπόλλων : Οὐκέτι τλάσομαι ψυχᾷ γένος ἁμὸν ὀλέσσαι οἰκτροτάτῳ θανάτῳ ματρὸς βαρείᾳ σὺν πάθᾳ . ὣς φάτο | ||
| , πρίν σφε δι ' ἀνθερεῶνος ὑπ ' ἔγχεϊ θυμὸν ὀλέσσαι . Νῦν δ ' ἄρ ' ἀάσπετον ἄλγος ὀιζυρῶς |
| ἐπόρουσε Δόλοψ αἰχμῆς ἐῢ εἰδὼς Λαμπετίδης , ὃν Λάμπος ἐγείνατο φέρτατον υἱὸν Λαομεδοντιάδης εὖ εἰδότα θούριδος ἀλκῆς , ὃς τότε | ||
| ἐξαῦτις ἀφ ' Αἵμονος , ὅν ῥα Πελασγὸς / γείνατο φέρτατον υἱόν : ὁ δ ' αὖ τέκε Θεσσαλὸν Αἵμων |
| ὅτε . ἀμφιβαλών : περιπλέξας . περιηγέϊ : κυκλοτερεῖ . περιηγέα : σφαιροειδῆ . ὁλκῷ : σώματι . Ὑγρός : | ||
| θῆλυν στόλον : ἔνθ ' ἁλιῆες κύρτον ἐτεχνήσαντο βαθύν , περιηγέα πάντῃ : τὸν δὲ φυτῶν λάχνῃσι περὶ στόμα πάντα |
| θεείῳ πρῶτον , ἔπειτα δ ' ἔνιψ ' ὕδατος καλῇσι ῥοῇσι , νίψατο δ ' αὐτὸς χεῖρας , ἀφύσσατο δ | ||
| ἐξίκανε περικλυτός ὅν ποτε Βάκχῳ νύμφη ὑποκλινθεῖσα παρ ' Ἀσωποῖο ῥοῇσι τίκτεν , ἄμωμον ἔχοντα δέμας καὶ ἐπίφρονα μῆτιν . |
| ἐσμεν , ὡς τὴν ἰδίαν καταλείψαντες εἰς ἑτέραν μετοικεῖν . Πελίαο ἕκητι : τουτέστιν ἕνεκα Πελίου ἔστι μοι οἰκεῖν . | ||
| συνθέτως ἀναγινώσκειν Πελιαοφόνον : ἐκ γὰρ δυοῖν τελείων ἐστὶ τοῦ Πελίαο καὶ τοῦ φόνου . γίνεται δὲ τοιαύτη σύνθεσις , |
| ῥῆσιν θέσαν . γείτονα δ ' ἐκκάλεσεν Διὸς ὑψίστου προφάταν ἔξοχον , ὀρθόμαντιν Τειρεσίαν : ὁ δέ οἱ φράζε καὶ | ||
| νῦν , υἱὸν ἐπεί μοι δῶκε γενέσθαί τε τραφέμεν τε ἔξοχον ἡρώων : ὃ δ ' ἀνέδραμεν ἔρνεϊ ἶσος : |
| Εὔχετο δ ' ἀθανάτοισι καὶ υἱέα τοῖον ἰδέσθαι κείνου ἀπὸ Σκύροιο πολυκλύστοιο μολόντα . Ἀργεῖοι δ ' ἄρα πᾶσιν ἐπευφήμησαν | ||
| νήσῳ ταὐτὸν ἔχων , ὅρμου σύμβολόν εἰμι Φάρος . Αἰγιβότου Σκύροιο λιπὼν πέδον Ἴλιον ἔπλω οἷος Ἀχιλλείδης πρόσθε μενεπτόλεμος , |
| Ἰδαίοιο ῥεέθροις παῖδα Πάριν Πριάμοιο , τὸν ἀγλαὸν ἡβητῆρα , Τροίης βουκολέοντα κατ ' οὔρεα , τέκνον , ἀκούεις , | ||
| ὑφαντήν , πόλλ ' , ὅς ' ἂν οὐδέ ποτε Τροίης ἐξήρατ ' Ὀδυσσεύς , εἴ περ ἀπήμων ἦλθε , |
| κεφαλαῖς ἄϊε λειβόμενον δυσπενθέϊ σὺν καμάτῳ , Περσεὺς ὁπότε τˈρίτον ἄυσεν κασιγˈνητᾶν μέρος ἐνναλίᾳ Σερί̆φῳ λαοῖσί τε μοῖραν ἄγων . | ||
| ' ἄγχ ' ἵπποιο Σίνων κίεν : ἦκα δ ' ἄυσεν , ἦκα μάλ ' , ὡς μή πού τις |
| . ἡ δὲ σύνταξις οὕτως : λιπὼν δὲ Ληθαιῶνος ὑψηλὸν κλέτας ὁ Ὀδυσσεὺς καὶ τόδε καὶ τόδε ὅπου ὁ Ζεὺς | ||
| κατ ' Αὐσονῖτιν ἕλκονται χθόνα , λιπὼν δὲ Ληθαιῶνος ὑψηλὸν κλέτας λίμνην τ ' Ἄορνον ἀμφιτορνωτὴν βρόχῳ καὶ χεῦμα Κωκυτοῖο |
| : κτῆσις δ ' ἁλιώσεται ἄλλη , ἥτις ἂν ἐκ μεγάρων συλήσιος οἰχνεύσειεν . εἰ δὲ Λέοντος ἔχῃσι μένος πολυωπέτις | ||
| . νῦν αὖ παῖδ ' ἀγαπητὸν ἀνηρέψαντο θύελλαι ἀκλέα ἐκ μεγάρων , οὐδ ' ὁρμηθέντος ἄκουσα . σχέτλιαι , οὐδ |
| . δ ' ] γὰρ . ἄκοιτιν ] † τὴν σύνευνον . πέλας ] † πλησίον . ταρβῶ ] ἐκπλήττομαι | ||
| ζηλωτὸν ἐκεῖνον αὐτοῖς ἐποίησεν ἕνεκεν τῆς ὁμοφροσύνης αὐτοῦ πρὸς τὴν σύνευνον . διὰ γὰρ αὐτὸ τοῦτο δηλονότι παρὰ τοῦ πατρὸς |
| ἐν νηυσὶν χρήιζων οἴκαδε κέρδος ἄγειν ἰχθυόεντ ' ἀνέμοισι φορεόμενος ἀργαλέοισιν , φειδωλὴν ψυχῆς οὐδεμίαν θέμενος : ἄλλος γῆν τέμνων | ||
| ὣς γὰρ ἄμεινον ἔσσεται , ἤν κε δόλῳ καὶ μήδεσιν ἀργαλέοισιν ἄστυ μέγ ' ἐκπέρσωμεν οὗ εἵνεκα δεῦρο μολόντες πάσχομεν |
| : [ βορέης ] τε νότος τ ' ἐν πείρασι γαίης [ ] οισι μινυνθάνει : ἀγλαὸν ἥβην [ ´πησι | ||
| καὶ ὁ Κολοφώνιος Ξενοφάνης : φησὶ γάρ : πάντες γὰρ γαίης τε καὶ ὕδατος ἐκγενόμεσθα . ἐκ γῆς δὲ καὶ |
| ' ὑπεδέξατο γαῖα σῶμα : κάρη δ ' ἀπάτερθε κυλινδομένη πεφόρητο ἱεμένου φωνῆς : ταχέως δ ' ἅμ ' ἀπέπτατο | ||
| ' αὐτὸς πρηνής : ἐκ δέ οἱ αἷμα διὰ στόματος πεφόρητο ἀθρόον : αἶψα δ ' ἄναλκις ἀπὸ μελέων φύγε |
| ' ἄρ ' Ἕκτωρ ἀντικρὺ μεμαώς , ὀλοοίτροχος ὣς ἀπὸ πέτρης , ὅν τε κατὰ στεφάνης ποταμὸς χειμάρροος ὤσῃ ῥήξας | ||
| κυκλώσαντες , ἅτ ' ἀνδράσι δυσμενέεσσι διπλὰ περιπροβαλόντες ἀνάρσια τείχεα πέτρης . καὶ τότ ' ἀνὴρ ἄργιλον ὁμοῦ πίειραν ἀείρας |
| λον ὅμιλον [ οὐδ ] ' ἔτι δηρόν [ ] ἔεργεν [ ] ! ντα ? ? . . . | ||
| ἀνδρῶν ἀσπιστάων . ὅτι ἔν τισι γράφεται ἀπὸ τάφρου πύργος ἔεργεν . οὐ δύναται δὲ τὸ ἐκ νηῶν συναφὲς εἶναι |
| ἥρωάς φησι , νεφέλας δὲ τοὺς δημοτικοὺς ὄχλους . πόθι τόσσον ὅμιλον : οὐχ ὑγιῶς τὸ πόθι : ἔστι γὰρ | ||
| μοι ἐγὼ πάντων περιώσιον αἰνὰ παθοῦσα : οὐ γάρ μοι τόσσον περ ἐπήλυθεν ἄλλό τι πῆμα , οὔτε κασιγνήτων οὔτ |
| μάλιστα τοὺς θεωμένους , ἢ τὸν Ὀδυσσέα ὅταν ἐπὶ τὸν οὐδὸν ἐφαλλόμενον ᾄδῃς , ἐκφανῆ γιγνόμενον τοῖς μνηστῆρσι καὶ ἐκ | ||
| στίχας ἀνδρῶν , στῆ δ ' ἄρ ' ἐπ ' οὐδὸν ἰών . σχεδόθεν δέ οἱ ἦν παράσιτος Χαιρεφόων , |
| χαμάδις βόμβησε πεσοῦσα . γνῶ δ ' Αἴας κατὰ θυμὸν ἀμύμονα ῥίγησέν τε ἔργα θεῶν , ὅ ῥα πάγχυ μάχης | ||
| πολὺ πάντων εἶναι ἄριστον τῶν ἄλλων οἴνων , μετ ' ἀμύμονα Χῖον ἄλυπον . ἔστι δέ τις οἶνος , τὸν |
| , βακτρεύμασι τυφλοῦ ποδὸς ἐξάγαγες ἐς φῶς λεχήρη σκοτίων ἐκ θαλάμων οἰκτροτάτοισιν δακρύοισιν , πολιὸν αἰθεροφαὲς εἴδωλον ἢ νέκυν ἔνερθεν | ||
| ὀνείρων . αὐτὰρ ὁ ποντοπόρων Ἑλένην ἐπὶ σέλματα νηῶν ἐκ θαλάμων ἐκόμισε φιλοξείνου Μενελάου , κυδιόων δ ' ὑπέροπλον ὑποσχεσίῃ |
| χέρνιβα δέ σφ ' Ἄρητος ἐν ἀνθεμόεντι λέβητι ἤλυθεν ἐκ θαλάμοιο φέρων , ἑτέρῃ δ ' ἔχεν οὐλὰς ἐν κανέῳ | ||
| δ ' ἀμφιπόλοις , αἵ οἱ δυοκαίδεκα πᾶσαι ἐν προδόμῳ θαλάμοιο θυώδεος ηὐλίζοντο ἥλικες , οὔπω λέκτρα σὺν ἀνδράσι πορσύνουσαι |
| λεπτῆς ἐριήκοον ἔμμεν ἀϋτῆς . Ἤδη καί τινα φῶτα χόλῳ χρυσέης Ἀφροδίτης ἔργα πρὸς ἱμερόεντα γάμων ἀμενηνὸν ἐόντα μεμνῆσθαι φιλότητος | ||
| , νηῷ ἐν μεγάλῳ , τόθι πολλάκις αὐτὸς Ἀπόλλων ἱστάμενος χρυσέης ἀναλύεται ἅμμα φαρέτρης , ἢ ἀπὸ Μιλήτοιο ἢ ἐκ |
| . καὶ ὅτι ἔτρεφον αὐτὸν ὑπὸ ζαθέῳ ἄντρῳ τρήρωνες ἀμβροσίην φορέουσαι ἀπ ' Ὠκεανοῖο ῥοάων : νέκταρ δ ' ἐκ | ||
| . δέδεικται γὰρ ἐν τοῖς κωνικοῖς . Ἡμίονος καὶ ὄνος φορέουσαι οἶνον ἔβαινον , αὐτὰρ ὄνος στενάχιζεν ἐπ ' ἄχθει |
| ἐμβεβαὼς Πυρόεις , δυτικῷ παρεούσης Ἀφρογενοῦς κέντρῳ , φθορέας λέκτρων ἀνέφηνεν ἀλλοτρίων , ἀλόχους δέ τ ' ὀπιπεύσαντες ἄγονται ἐξ | ||
| δέ τινων τὴν μάχαιραν , ἡ αἲξ τοῖς ποσὶ σκαλεύουσα ἀνέφηνεν . Ὅμοιον , Κορώνη τὸν σκορπίον , Κόνιν φυ |
| Ὀξειῶν κατὰ τὰ Τρωικὰ Μέγητα ἄρχειν φησὶν Ὅμηρος ” ὃν τίκτε Διὶ φίλος ἱππότα Φυλεύς , ὅς ποτε „ Δουλίχιόνδ | ||
| Ἀγκαίωι . . . ὃν Ἰμβρασίοισι παρ ' ὕδασιν Ἀστυπάλαια τίκτε Ποσειδάωνι ] ὅτι Ποσειδῶνος καὶ Ἀστυπαλαίας τῆς Φοίνικος ὁ |
| [ ἵνα ] γνώητε δαέντες [ ] πιστὰ πάροιθεν [ Διωνύσου ] ? τε θάλειαν [ ] ν ? κακοδήνεϊ | ||
| δ ' ἕσπεται ἄσπετα φῦλα Πευκαλέων : μετὰ τοὺς δὲ Διωνύσου θεράποντες Γαργαρίδαι ναίουσιν , ὅθι χρυσοῖο γενέθλην δαιδαλέην Ὕπανίς |
| ! ] ! ! ! ! βρηνα ! ! [ ἔδρακες [ ] Αἰσήποιο [ ] ! ! [ ! | ||
| καὶ καλὸν ἐντάφιον . Ζεῦ πάτερ , Ὀθρυάδα τίνα φέρτερον ἔδρακες ἄλλον ὃς μόνος ἐκ Θυρέας οὐκ ἐθέλησε μολεῖν πατρίδ |
| ἀλλὰ πυριβλήτοισι δαμεὶς ἀδόκητον ὀιστοῖς οὐκ ἔθελες ζώειν περικαλλέος ἄμμορος Ἡροῦς . σὺν βλεφάρων δ ' ἀκτῖσιν ἀέξετο πυρσὸς Ἐρώτων | ||
| δ ' οὐχ εὗρον ὀπωπῆς . αὐτίκα τεθναίην λεχέων ἐπιβήμενος Ἡροῦς . οὐκ ἂν ἐγὼ κατ ' Ὄλυμπον ἐφιμείρω θεὸς |
| κρήδεμνον τανύσσαι . † ) τὸ τανύσσαι ἀπαρέμφατον διὰ τὸ βαλέειν . . Ο . ἂψ ἀπολυσάμενος βαλέειν εἰς οἴνοπα | ||
| κε μὴ ἔλθῃσιν ἄναξ τεὸς ὡς ἀγορεύω , δμῶας ἐπισσεύας βαλέειν μεγάλης κατὰ πέτρης , ὄφρα καὶ ἄλλος πτωχὸς ἀλεύεται |
| ἄρχεσθαι βιότου χρόνον ἐξαριθμοῦντας : νυκτερινῇ γενέθλῃ δὲ Σεληναίης ἀπὸ μοίρης . ὁππότε δ ' ἂν κέντρων ἐκτὸς δύο φῶτ | ||
| οὐκ ἄν ποτε πήματι κύρσαι : ἀλλ ' ὅτε τις μοίρης τριτάτης πρὸς μέτρον ἐλαύνοι πίνων ἀβλεμέως , τότε δ |
| παρὰ ναῦφιν ἀνέστη δῖος Ἀχιλλεύς , ἄλγιον αἴ κ ' ἐθέλῃσι τῷ ἔσσεται : οὔ μιν ἔγωγε φεύξομαι ἐκ πολέμοιο | ||
| Χρυσόθεμις καὶ Λαοδίκη καὶ Ἰφιάνασσα , τάων ἥν κ ' ἐθέλῃσι φίλην ἀνάεδνον ἀγέσθω πρὸς οἶκον Πηλῆος : ἐγὼ δ |
| Ἐλεγείοις ὡς ποτηρίου οὕτως : ἀλλ ' ἄγε σὺν κώθωνι θοῆς διὰ σέλματα νηὸς φοίτα καὶ κοίλων πώματ ' ἄφελκε | ||
| : ψυχὴ γὰρ νεφέεσσι μεταχρονίη πεπότητο . αὐτομάτοις δὲ πόδεσσι θοῆς ἐπεβήσατ ' ἀπήνης , καί ῥ ' ἑτέρῃ μὲν |
| καὶ ἀμείλικτον ᾄδουσιν . Ἀέθλων ] * Τινὲς πρὸς τὸ ἀέθλων λαμβάνουσιν ἔξωθεν ἀπό , οὕτω : Τὸ δὲ εὖ | ||
| , ἀνὰ δ ' αὐλὸν ἐπ ' αὐτὰν ὄρσομεν ἱππίων ἀέθλων κορυφάν , ἅ τε Φοίβῳ θῆκεν Ἄδραστος ἐπ ' |
| ἐόντι δαΐφρονι Δηιοφόντῃ λαιὸν ἐς ὀφθαλμόν , διὰ δ ' οὔατος ἐξεπέρησε δεξιτεροῦ , γλήνην δὲ διέτμαγεν , οὕνεκα Μοῖραι | ||
| ] φηρὸς ? [ ] ? ? ἀγρίου [ ] οὔατος ? μέσσαν [ ] συνάραξέ τε π [ ] |
| [ Ζεὺς ] δὲ [ πλέον ] ? , ὃν γενετῆρα Δαρδάνου ἡμετέροιο καὶ Ἡρακλῆος ? [ ] ? ? | ||
| [ Ζεὺς ] δὲ [ πλέον ] ? , ὃν γενετῆρα ] Δαρδάνου ἡμετέροιο καὶ Ἡρακλῆος ? [ ] ἀκούω |
| Μαχάονι , καί ῥά μιν ὦκα οὔτασεν ἐγχείῃ περιμήκεΐ τε στιβαρῇ τε δεξιτερὸν κατὰ γλουτόν . Ὃ δ ' οὐκ | ||
| Ἀμυκλαίων βασιλῆα : ἀλλ ' ὅγ ' ὑπεξανέδυ κεφαλῇ , στιβαρῇ δ ' ἅμα χειρί πλῆξεν ὑπὸ σκαιὸν κρόταφον καὶ |
| ' Αἰήτης Κόλχων ἀγὸς ᾖεν ἰδέσθαι . Τόφρα δὲ Μηδείης ὑποθημοσύνῃσιν Ἰήσων , φάρμακα μυδήνας , ἠμὲν σάκος ἀμφεπάλυνεν ἠδὲ | ||
| ὁ ποιητὴς ἐπεὶ σοφὸς ἤραρε τέκτων καὶ εὖ εἰδὼς σοφίης ὑποθημοσύνῃσιν Ἀθήνης , μεθίστησι τὴν προσηγορίαν ταύτην ἐπὶ τὸν θεὸν |
| ' ἀφραδίῃ προφερέστατον ἡμεροκοίτην ἰχθύν , ὃν παρὰ πάντας ἀεργότατον τέκεν ἅλμη . τοῦ δ ' ἤτοι κεφαλῆς μὲν ἄνω | ||
| , τῶν ἦρχ ' Ἀσκάλαφος καὶ Ἰάλμενος υἷες Ἄρηος οὓς τέκεν Ἀστυόχη δόμῳ Ἄκτορος Ἀζεΐδαο , παρθένος αἰδοίη ὑπερώϊον εἰσαναβᾶσα |
| κῆρ ἔσσυτο σὺν τεύχεσσιν , ἐπεὶ μόρον αἰνὸν ἄκουσε παιδὸς ἑῆς : τῷ γάρ ῥα κατ ' οὐρανὸν εὐρὺν ἰόντι | ||
| ὅσσοι γυμνῆτες ἄνω σπεύδουσι πρὸς ὕψος . σωζόμεναι δι ' ἑῆς ἀλκῆς . . . τοῖς δὲ διδακτὸν ἔδωκε φάους |
| ἁ πτεροῦσσα παρθένος τιν ' ἀνδρῶν . χρόνωι δ ' ἔβα Πυθίαις ἀποστολαῖσιν Οἰδίπους ὁ τλάμων Θηβαίαν τάνδε γᾶν τότ | ||
| ἄλοχον πάιδάς τε φίλους , ὃ δ ' ἐς ἄλσος ἔβα δάφναισι κατάσκιον ποσὶν πάις Διός . καὶ Ἀντίμαχος δ |
| βιότου τέλος . ἄλλοτε δ ' ἀλλοῖος οὖρος πάντας ἀνθρώπους ἐπαΐσσων ἐλαύνει . τοὶ μὲν ὦν Θήβαισι τιμάεντες ἀρχᾶθεν λέγονται | ||
| βαλέειν , ὃ δὲ δεύτερος ἔλθοι . δουρὶ δ ' ἐπαΐσσων προσέφη κρατερὸς Διομήδης : ἠὲ μέν ' ἠέ σε |
| ἐστί , Σίνων δέ μοι οὔνομα κεῖται : Αἴσιμον αὖ καλέουσιν ἐμὸν πολιὸν γενετῆρα : ἵππον δ ' Ἀργείοισι παλαίφατον | ||
| γε μὲν ἐξ ἁλὸς ἐλθεῖν νυκτὸς ἀπερχομένης : καί μιν καλέουσιν Ἀητόν . Δελφὶς δ ' οὐ μάλα πολλὸς ἐπιτρέχει |
| δ ' αὖτε δυώδεκα δῶκεν ἕπεσθαι Μηδείῃ δμωὰς Φαιηκίδας ἐκ μεγάροιο . Ἤματι δ ' ἑβδομάτῳ Δρεπάνην λίπον : ἤλυθε | ||
| ] : [ ] [ [ ] ε διὲκ ? μεγάροιο [ ] θύραζε συν ? [ [ μελάμπυγον ] |
| , ἥν τ ' ἐδάμασσε βαλὼν αἰζήιος ἀνὴρ ἰῷ ἀπὸ νευρῆς , αὐτὸς δ ' ἀπαλήσεται ἄλλῃ χώρου ἄιδρις ἐών | ||
| τῶν κερῶν συνάφεια ποιεῖται τὰ τόξα . Ἀλλ ' εἴη νευρῆς ] ἀλλὰ γένοιτο νευρᾶς σημεῖα τὰ δεξιὰ τοῦ Πόντου |
| εἰ δ ' Ἄρης συνίῃσιν ὁμοῦ καλῇ Κυθερείῃ , ὑβρισταὶ λεχέων τε καὶ ἀλλοτρίων ὑμεναίων γίνονται , ἀναφανδὰ μάλ ' | ||
| ἀναπαυομένη τοῖς λέχεσιν , ἀλλ ' ἀεὶ γρηγοροῦσα πελειάς . λεχέων ἤτοι τῶν μενόντων ἔτι ἐν τῇ καλιᾷ : ταύτην |
| ἵκοντο κομίζους ' ἔνδοθι κρωσσοῦ λείψαν ' ἀπὸ ξείνης ἀθρόα πυρκαϊῆς . Πίνδαρος ὁ μελοποιὸς ἐρωτηθεὶς ὑπό τινος τί πρίονος | ||
| ἱρήν . ὣς δ ' αὔτως ἑτέρωθεν ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ νεκροὺς πυρκαϊῆς ἐπινήνεον ἀχνύμενοι κῆρ , ἐν δὲ πυρὶ πρήσαντες ἔβαν |
| πάμπαν ἄδακρυν Μοῖραι ἐσικχήναντο . Τὸν μὲν ἄρ ' ἐκ φλοίσβου Ἀσβώτιοι ὦκα φέροντες ὑστάτιον ῥύσαντο κονισαλέῃσιν ἐθείραις ἵπποι καλὰ | ||
| εἰσί , βουλὰς βουλεύει θείου παρὰ σήματι Ἴλου νόσφιν ἀπὸ φλοίσβου : φυλακὰς δ ' ἃς εἴρεαι ἥρως οὔ τις |
| . . , [ αὐτὰρ ὁμοῦ Μυσοῖσιν ἐμῷ ὑπὸ πατρὶ δάμασσεν καὶ Φρύγας ] . Τινὲς γράφουσι Μυγδόνας [ ἀντὶ | ||
| ἔφατ ' εὐχόμενος : τὸν δ ' οὐ βέλος ὠκὺ δάμασσεν , ἀλλ ' ἀναχωρήσας πρόσθ ' ἵπποιιν καὶ ὄχεσφιν |
| φαίνεται εἶναι , εἰς ὅ κέ τοι φήνωσι θεοὶ κυδρὴν παράκοιτιν . ἄλλο δέ τοί τι ἔπος ἐρέω , σὺ | ||
| νῦν , Μενέλαε , χολούμενος : οὐ γὰρ ἔοικε κουριδίην παράκοιτιν ἐναιρέμεν ἧς πέρι πολλὰ ἄλγε ' ἀνέτλημεν Πριάμῳ κακὰ |
| ἀλλ ' ἄρα κἀκεῖθεν πάλιν ἤλυθε Σίσυφος ἥρως ἐς φάος ἠελίου σφῆισι πολυφροσύναις οὐδ ' εἰ ψεύδεα μὲν ποιοῖς ἐτύμοισιν | ||
| δὲ ἰδόντες θαύμαζον κατὰ δῶμα διοτρεφέος βασιλῆος . ὥστε γὰρ ἠελίου αἴγλη πέλεν ἠὲ σελήνης δῶμα καθ ' ὑψερεφὲς Μενελάου |
| μόνης τὸν Ἥφαιστον λέγοντι γεγενῆσθαι : Ἥρη δ ' Ἥφαιστον κλυτὸν οὐ φιλότητι μιγεῖσα γείνατο . Ὅμηρος δὲ Διὸς καὶ | ||
| δὲ τάπητα λιανθέα δῶκε φέρεσθαι ἀθλοφόρῳ Πολυδεύκει : ὃ γὰρ κλυτὸν ᾔρατο νῖκος . Αὐτὸς δ ' εὐκαμπὲς τόξον λάβεν |
| σανορες ? ! ! [ [ ] μαι ? τὸν ἔτικτε Κόω ! [ [ Κρονίδαι ] μεγαλωνύμωι ? [ | ||
| ἄκοιτιν : ἡ δ ' Ἥβην καὶ Ἄρηα καὶ Εἰλείθυιαν ἔτικτε μιχθεῖς ' ἐν φιλότητι θεῶν βασιλῆι καὶ ἀνδρῶν . |
| ᾔτεε δὲ Πριάμοιο θυγατρῶν ” εἶδος ἀρίστην , Κασσάνδρην , ἀνάεδνον . „ βίας δὲ οὐδὲ μέμνηται , οὐδ ' | ||
| Λαοδίκη καὶ Ἰφιάνασσα , τάων ἥν κ ' ἐθέλῃσθα φίλην ἀνάεδνον ἄγεσθαι πρὸς οἶκον Πηλῆος : ὃ δ ' αὖτ |
| δὲ δρώμενα καὶ δεινὰ ἤδη : ἐμπεπτωκὼς γὰρ ὁ σῦς Ἀγκαίῳ τούτῳ κατὰ τὸν μηρὸν κεῖται ὁ νεανίας ἀθρόον ἐκρέων | ||
| ἀπὸ πείσματ ' ἔκοψεν : ἄγχι δὲ παρθενικῆς κεκορυθμένος ἰθυντῆρι Ἀγκαίῳ παρέβασκεν : ἐπείγετο δ ' εἰρεσίῃ νηῦς σπερχομένων ἄμοτον |
| πάγοισιν ἰλλόμενος χαλκέῃσιν ἀλυκτοπέδῃσι Προμηθεύς αἰετὸν ἥπατι φέρβε παλιμπετὲς † ἀίσσοντα : τὸν μὲν ἐπ ' ἀκροτάτης ἴδον ἑσπέρου ὀξέι | ||
| ὅτε σήματα λυγρὰ κατὰ πτόλιν εἰσενόησεν εἰς ἓν ἅμ ' ἀίσσοντα , μέγ ' ἴαχεν , εὖτε λέαινα ἥν ῥά |
| πρὸ πόληος ὑπὲρ βαθυκύμονας ὄχθας γείτονα πόντον ἔχω στυγεραῖς βουλῇσι τοκήων . οὐδέ μοι ἐγγὺς ἔασιν ὁμήλικες οὐδὲ χορεῖαι ἠιθέων | ||
| τινές ἐστον ἀνδρῶν : οὐ γὰρ σφῶν γε γένος ἀπόλωλε τοκήων , ἀλλ ' ἀνδρῶν γένος ἐστὲ διοτρεφέων βασιλήων σκηπτούχων |
| ἑὸν πτολίεθρον , ὑπὲρ ξείνοιο δ ' ἄνακτος μάρναται ἐκ θυμοῖο καὶ οὐκ ἐμπάζεται ἀνδρῶν ἐνθεμένη φρεσὶ θάρσος ἀταρτηρόν τε | ||
| κρατερῆς χερὸς ἀλκῇ ἐγχείη στονόεσσα ποτὶ χθονὸς οὖδας ἔρεισε δευόμενον θυμοῖο . Βάλεν δ ' Εὐήνορα δῖον τυτθὸν ὑπὲρ λαπάρην |
| γυναῖκας . ὁππότε δ ' αὖ Φαίνων μὲν ὑπὲρ κέντρου μεσάτοιο ἱστῆται , τῷ δ ' αὖτε καταντιπέρην Ἀφροδίτη , | ||
| ὃν ἄπεισιν ἐκ δυτικοῦ κέντρου , πρῆξιν δέ τοι ἐκ μεσάτοιο ὕψεος εὖ φράσσαιο , τί δ ' αὖ τέλος |
| ἄσπετα δῶρα δίδωμι : αἰδέομαι δ ' ἀέκουσαν ἀπὸ μεγάροιο δίεσθαι μύθῳ ἀναγκαίῳ : μὴ τοῦτο θεὸς τελέσειεν . ” | ||
| : λιχμάζοντες . Τὴν μὲν γάρ : ὅρα θαῦμα . δίεσθαι : ζητεῖν . Ῥηξαμένους : πέμψαντας . Πρός : |
| Χειρότερος : μικρότερος , ἀσθενέστερος , μικρὸς , ἀσθενής . ἐπισχεδόν : πλησίον . ἀντιβολήσῃ : συναντήσῃ , ἐπέλθῃ . | ||
| ἰξύας , ἠύτε κοῦραι , ἔσταν ὑπὲρ κεφαλῆς μάλ ' ἐπισχεδόν , ἂν δ ' ἐκάλυψαν πέπλον ἐρυσσάμεναι κούφῃ χερί |
| : ἀρχομένου . ἀνυμένοιο : δυνομένου . Μεσάτου : λείπει ἤματος . ἑσπερίου : εἰς τὸ ἑσπερινόν . ὄρφνῃ : | ||
| τε μειλίσσοντο . Ἀμβολίη δ ' εἰς ἦμαρ ἀεὶ ἐξ ἤματος ἦεν ναυτιλίης . δηρὸν δ ' ἂν ἐλίνυον αὖθι |
| τιν ' ἄνδρα δεῦρο πρυμνήτην χθονὸς ἐλθόντ ' ἐποίσειν εὖ κεκασμένον δόρυ . αὐτοὶ γὰρ ἡμεῖς ὄντες ἐν τάφοις τότε | ||
| καὶ ζαμένησε καὶ ἤρισεν ᾧ παρακοίτῃ , ἐκ πάντων τέχνῃσι κεκασμένον Οὐρανιώνων . ἐκ δ ' Ἀμφιτρίτης καὶ ἐρικτύπου Ἐννοσιγαίου |
| βάς Ἄβας , φάς Περίφας , χωρὶς τῆς ἑκών καὶ ἀέκων . Αἱ εὐθεῖαι καὶ αἰτιατικαὶ τῶν ἄρθρων ὀξύνονται : | ||
| τρομέω νιν ἐπερχόμενον , ὥστε φερέζυγος ἵππος ἀεθλοφόρος ποτὶ γήραι ἀέκων σὺν ὄχεσφι θοοῖς ἐς ἅμιλλαν ἔβα . Εὐρύαλε γλαυκέων |
| τένοντος : λῦσε δ ' ἄρ ' ἀνέρος ἦτορ , ὑπέκλασε δ ' ἅψεα πάντα . Τυδείδης δ ' ἕλε | ||
| ἐνοπήν : τῷ δ ' ἄτροπος ἤντετο Μοῖρα ἥ οἱ ὑπέκλασε νόστον , ἀπειρέσιον δ ' ἄρα πένθος πατρὶ πόρεν |
| οὕτως μεγαλοπρεπῶς σοφὸν ἄνδρα , οἶσθ ' ὅτι δύο ὑεῖς ἔθρεψε , Πάραλον καὶ Ξάνθιππον ; Ἔγωγε . Τούτους μέντοι | ||
| ἀλωῆς : ἡ διπλῆ ὅτι καθ ' Ὅμηρον ἡ Θέτις ἔθρεψε τὸν Ἀχιλλέα , οὐ Χείρων ὡς οἱ νεώτεροι . |
| Εὐρύμαχος θεοειδής , ἀρχοὶ μνηστήρων : ἀρετῇ δ ' ἔσαν ἔξοχ ' ἄριστοι . τὼ δ ' ἐξ οἴκου βῆσαν | ||
| οἶμον ἐπὶ σκυλάκων : τόσσοι δ ' ἐπὶ πᾶσι κύνεσσιν ἔξοχ ' ἀρίζηλοι , μάλα τ ' ἀγρευτῆρσι μέλονται , |
| ζωογόνωι σπινθῆρι περίρρυτα πάντα φυλάσσει . ἔνθεν πρωτογόνοιο νόου κρατέουσα θεμέθλων σύνδρομος ὑψιμέδοντος , ὅλου κόσμοιο τιθήνη , μουσοτόκος Σοφίη | ||
| λάβρος , ἄφαρ δέ τε πάντα κατὰ χθονὸς ἀμφιχέηται ἐκ θεμέθλων , μάλα γάρ ῥα περιτρομέει βαθὺ γαῖα : ὣς |
| εσιν ὀπφθαλμοῖσιν [ τετακγμένοι ] ? μύσσται [ ] σοφὸν κικλήσκουσιν μαντικὸν ] ὄντα προφήτην [ [ ] λαροισιν ? | ||
| τοὔνομα θηρσὶ κατηγορέει , φορέουσι . Τοὺς δ ' ἄρα κικλήσκουσιν ἐνὶ ξυλόχοισιν ἰόρκους : κἀκείνοις ἐλάφοιο δέμας , ῥινὸν |
| : “ ὄσσε δ ' ἄμερδεν αὐγὴ χαλκείη . ” ἀμφιπολεύεις περιέπεις : “ κεῖνός γ ' ἐλθὼν τὸν ἐμὸν | ||
| . ] [ Ζῆνα γὰρ ] αὐτὸν ἄνακτα καὶ Αἰακὸν ἀμφιπολεύεις [ ] [ φύτλης ] ὑμετέρης ἡγήτορας ? ? |
| : ὀλοὴ γὰρ ἐπ ' αὐτῷ μοῖρα τέτυκται . μηδὲ δόμον ποιῶν ἀνεπίξεστον καταλείπειν , μή τοι ἐφεζομένη κρώξῃ λακέρυζα | ||
| . σὰ δ ' ἔριςοὐκ ἔρις ἀλλὰ φόνωι φόνος Οἰδιπόδα δόμον ὤλεσε κρανθεῖς ' αἵματι δεινῶι , αἵματι λυγρῶι . |
| ' ἄπο : τῶν γὰρ ἄτλητον μῶμον ὑπεκπροφυγὼν Θούριον ἔσχε πάτρην . τὸ ἐθνικὸν ὁμωνύμως Θούριοι , καὶ Θουριακοί , | ||
| δόμον , ἣ σύμπασαν ἐυφροσύνην βιότοιο , ὔμμι δὲ καὶ πάτρην καὶ δώματα ναιέμεν αὖτις ἤνυσα , καὶ γλυκεροῖσιν ἔτ |
| μειρακίου γὰρ ἤδη τι φρονεῖς πλέον : Νῆ ' ἄρσας ἐρέτῃσιν ἐείκοσιν , ἥ τις ἀρίστη , ἔρχεο πευσόμενος πατρὸς | ||
| ἐοῦσαν , σεύατ ' ἴμεν Πόντονδε , φίλα φρονέους ' ἐρέτῃσιν . ὡς δ ' ὅτε τις πάτρηθεν ἀλώμενος , |
| ἔχρησε δύνασθαι καὶ τὰς Σειρῆνας παρελθεῖν αὐτοὺς Ὀρφέως συμπλέοντος . σκοπιῆς Πιμπληίδος ἄγχι τεκέσθαι : Πίμπλεια χωρίον κατὰ Πιερίαν : | ||
| ἀλλ ' ὅγε χαλκείην πλαταγὴν ἐνὶ χερσὶ τινάσσων δούπει ἐπὶ σκοπιῆς περιμήκεος , αἱ δ ' ἐφέβοντο τηλοῦ ἀτυζηλῷ ὑπὸ |
| νήσῳ ἔνι τοῖα γυναῖκες ἀνδράσι δηριόωνται , ὅτ ' Ἀπόλλωνα θυηλαῖς Αἰγλήτην Ἀνάφης τιμήορον ἱλάσκωνται . Ἀλλ ' ὅτε δὴ | ||
| ' αἰεὶ Κυθέρειαν ἱλασκομένη Ἀφροδίτην πολλάκι καὶ τὸν Ἔρωτα παρηγορέεσκε θυηλαῖς μητρὶ σὺν οὐρανίῃ φλογερὴν τρομέουσα φαρέτρην . ἀλλ ' |
| ! ] ναδ [ ! ! ] ὦδε . τὦναρ ὦδ ' ἰ [ ! ! ! ! ! ! | ||
| ] . ἄκουσον δή ἄ σοι χρεΐζους [ ] ' ὦδ ' ἔβην ἀπαγγεῖλαι : ὀ Ματαλίνης [ ] τῆς |
| ἧς ἀλόχοιο ἀσχαλάᾳ σὺν νηῒ πολυζύγῳ , ὅν περ ἄελλαι χειμέριαι εἰλέωσιν ὀρινομένη τε θάλασσα : ἡμῖν δ ' εἴνατός | ||
| χειμῶνος χειμέριον . Κολοιοὶ ἐκ τοῦ νότου πετόμενοι καὶ τευθίδες χειμέριαι . Φωνὴ ἐν λιμένι ἀποψοφοῦσα καὶ πολύπλοκον ἠχοῦσα χειμέριον |
| τοῦ γὰρ ἐσορᾶν γίγνετ ' ἀνθρώποις ἐρᾶν . Ἀπτῆνα , τυτθόν , ἄρτι γυμνὸν ὀστράκων . Ἀλλ ' ἢ τρίορχος | ||
| , ὥς σε περιπτύξω καὶ χείλεα χείλεσι μίξω . ἔγρεο τυτθόν , Ἄδωνι , τὸ δ ' αὖ πύματόν με |
| μὴν τερπωλῆς ἀπολείπεαι , αἴ κ ' ἐθέλῃσθα τέρπεσθαι , γλυκερὴ δὲ πέλει βασιλήϊος ἄγρη . νῆα μὲν εὐγόμφωτον , | ||
| ἐμοὶ μέλος λιγαίνοι : ὁ δὲ δῆμος ἐστὶν οὗτος , γλυκερὴ ῥέουσα Μοῦσα . Περί με πνέων ὁ Φοῖβος χέλυν |
| [ ] δ ' αὖ βωμοῖο τόσον χάλκειον [ ] ἐλάσσας [ ] ! ου μῆκός τε , τὸν οὐ | ||
| ἔνι κυδιανείρῃ ὀφθαλμοῖσιν ὄπωπα , καὶ εὖτ ' ἐπὶ νηυσὶν ἐλάσσας Ἀργείους κτείνεσκε δαΐζων ὀξέϊ χαλκῷ : ἡμεῖς δ ' |
| πλεῖον δ ' ἄκος ἕψεται οἴνῃ . ἐν δὲ φόβην ἐρύσασθαι ἀειθαλέος κυπαρίσσου ἐς ποτόν , ἢ πάνακες , ἢ | ||
| . . οὐδ ' εἴ κέν ς ' αὐτὸν χρυσῶι ἐρύσασθαι ἀνώγοι ˈ Δαρδανίδης Πρίαμος . . . ] ὅτι |
| , ἀνιαρὸν δ ' ἐμοί : ὃν ἄρτι κρημνῶν ἐκ δρακοντείων ἑλὼν αὐτοσφαγῆ δύστηνος ἐκόμις ' ἐν χεροῖν . βοᾶι | ||
| Σπαρτῶν ἀκαμαντολογχᾶν : τῶν κατὰ τὰς Θήβας ἀναδοθέντων ἐκ τῶν δρακοντείων ὀδόντων , ὧν καὶ Εὐριπίδης μέμνηται : ἢ Σπαρτῶν |
| . ” Αἰπύτιον τὸν τοῦ Αἰπύτου : “ Αἰπύτιον παρὰ τύμβον . ” ἔστι δὲ οὗτος τῶν Ἀρκαδικῶν ἡρώων , | ||
| μέτρον ἐστὶν ἄριστον . γαῖαν ἐπιμοιρᾶσθαι ἀταρχύτοις νεκύεσσιν . μὴ τύμβον φθιμένων ἀνορύξηις μηδ ' ἀθέατα δείξηις ἠελίωι καὶ δαιμόνιον |
| μέλδουσιν ἅμ ' ἰχθύσιν οὐλοὸν ἅλμην . ἦμος δ ' Ἑρμείαο δόμοις καλὴ Κυθέρεια σύν τ ' αὐτῷ Στίλβοντι φαείνητ | ||
| ὃς Δολόπεσσιν ἄνασσεν ἐνὶ Φθίῃ ἐριβώλῳ . Τρισσὴν δ ' Ἑρμείαο κλυτὴν εἰσέδρακα γένναν , Αἰθαλίδην , ὃν ἔτικτε περικλυτὴ |
| μεθύσκεσθαι , ἐς ὃ ἐς ὄρχησίν τε ἀνίστασθαι καὶ ἐς ἀοιδὴν ἀπικνέεσθαι . Τούτων μὲν αὕτη λέγεται δίαιτα εἶναι . | ||
| αὐτὸν ποιητάς , ἐπεὶ καὶ αὐτός πού φησι τὴν γὰρ ἀοιδὴν μᾶλλον ἐπικλείους ' ἄνθρωποι ἥτις ἀκουόντεσσι νεωτάτη ἀμφιπέληται , |
| ὅσς ' ἐπέπαντο . νῦν δέ με λευγαλέαις ἔρισιν εἵμαρτο δαμῆναι καὶ πενίῃ καὶ ὅς ' ἄλλα βροτοὺς κηφῆνας ἐλαστρεῖ | ||
| ὅσς ' ἐπέπαντο . νῦν δέ με λευγαλέαις ἔρισιν εἵμαρτο δαμῆναι καὶ πενίῃ καὶ ὅς ' ἄλλα βροτοὺς κηφῆνας ἐλαστρεῖ |
| . τῶν δ ' ἤτοι δραχμὰς μὲν ὑπὸ πλάστιγγος ἀφέλκοις δοιὰς τὴν πέμπτην παρθέμενος δεκάδα , ἥμισυ θηρείοιο βαλὼν τροχοειδέος | ||
| ' ἐπιμίσγεο ἄμμι , καὶ σαγαπηνὸν ἄγοι τετράδα τοσσατίην . δοιὰς δ ' εἰσάξεις τά περ Ἴστριος ἔκβαλε κάστωρ μήδεα |
| ' ἄρά σφισι θάμβος ἐπήλυθεν , εὖτ ' ἐσίδοντο ἀνέρα λευγαλέῃσιν ἐπιστενάχοντ ' ὀδύνῃσι κεκλιμένον στυφελοῖο κατ ' οὔδεος . | ||
| ' ἀπὸ θυμὸν ὀλέσσας , ὡς ἴδε δυσμενέων ὑπὸ χείρεσι λευγαλέῃσιν αἰθόμενον πτολίεθρον ἀπολλυμένους θ ' ἅμα λαοὺς πανσυδίῃ καὶ |
| θεῷ δὲ δυνατὸν μελαίνας ἐκ νυκτὸς ἀμίαντον ὄρσαι φάος , κελαινεφέϊ δὲ σκότει καλύψαι σέλας καθαρόν ἁμέρας γλυκὺ δὲ πόλεμος | ||
| ἀνίπτοισιν Διὶ λείβειν αἴθοπα οἶνον ἅζομαι : οὐδέ πῃ ἔστι κελαινεφέϊ Κρονίωνι αἵματι καὶ λύθρῳ πεπαλαγμένον εὐχετάασθαι . ἀλλὰ σὺ |
| καὶ πρὸϲ ἄρκτον ὁ οἶκοϲ : εἰ δὲ καὶ εἴη αὔρη Βορέου ψυχρὴ ἐπιπνείουϲα , ζωγρήϲει κακῶϲ κεκαφηότα θυμόν . | ||
| μήτ ' ἐπὶ λουτρὰ βάλῃς χροΐ , μή σε καὶ αὔρη πημήνῃ τερπνῆς ἐντὸς ἐόντα μέθης . φεῦγε δ ' |
| πῆμα πολύστονον , ἄλλοτε δ ' αὖτε εἰς ἀγαθόν . Μερόπων δὲ πανόλβιος οὔ τις ἐτύχθη ἐς τέλος ἐξ ἀρχῆς | ||
| τοῦτο , ὥστε τοὺς ἐργασαμένους αὐτὸ τῶν καθ ' Ἡρακλέα Μερόπων φασὶν εἶναι . ἀλλὰ μὴν καὶ τῷ κατακομίζοντι παιδὶ |
| ἀελλόποδες δέ μιν ἵπποι , ὡς ἐτεόν , σπεύδοντες ὑπὲρ πόντοιο φέρεσκον χρυσείῃ μάστιγι πεπληγότες : ἀμφὶ δὲ κῦμα στόρνυτ | ||
| βαλλόμενον , κἂν λίθος εἴη : “ ὡς καὶ νῦν πόντοιο δὲ βαλὼν βέλος ἤγαγε νῆα . ” βεβολημένος ὥσπερ |
| θείῃ τύχῃ . Ὡς δ ' ἐγερθῆναι τὸν Ἡρακλέα , δίζησθαι , πάντα δὲ τῆς χώρης ἐπεξελθόντα τέλος ἀπικέσθαι ἐς | ||
| χρὴ γὰρ ὁμῶς ἐπὶ γῆν τε καὶ εὐρέα νῶτα θαλάσσης δίζησθαι χαλεπῆς , Κύρνε , λύσιν πενίης . τεθνάμεναι , |
| τὸν ἀγῶνα διαθέμενος τοῦτο τότε ἐπήνεγκεν . ἐν δ ' ἕσπερον ἔφλεξε : τὸ ἑσπερινὸν φάος . ὅτι ἐν πανσελήνῳ | ||
| δεδηγμένος , τηλοῦ προθεῖναι θηρσὶν ὠμησταῖς βορὰν μολόντας εἰς γῆν ἕσπερον Λαιστρυγόνων , ὅπου συνοικεῖ δαψιλὴς ἐρημία . αἱ δ |
| κατὰ νῆας , κάπνισσάν τε κατὰ κλισίας , καὶ δεῖπνον ἕλοντο . ἄλλος δ ' ἄλλῳ ἔρεζε θεῶν αἰειγενετάων εὐχόμενος | ||
| τότε που δόρποιο καὶ ἀκρήτοιο ποτοῖο παυσάμενοι Δαναοὶ λαθικηδέα κοῖτον ἕλοντο . Χθιζὸν γὰρ καμάτοιο μένος κατεδάμνατο πάντας : τῶ |
| ὀλοή : λαοὶ δὲ περισταδὸν ἄλλοθεν ἄλλοι πυρκαϊὴν σβέσσαντο θοῶς εὐώδεϊ οἴνῳ . Ὀστέα δ ' ἀλλέξαντες ἄδην ἐπέχευαν ἄλειφα | ||
| κοριάννου , καὶ κέδρου ἢ κυπαρίσσου πρίσματα , ἐν οἴνῳ εὐώδεϊ δὸς πιεῖν : καὶ τῶν ἐχίνων , ἢν ἔχῃ |
| ' ἐυφρονέοντα θρασὺς πάις Οἰνείδαο λέξατό μ ' ἐκ πάντων ἐπιτάρροθον , ὄφρ ' ἀφίκωμαι ἐς φύλακας : μέγα δ | ||
| : αὐτόν τε Κρονίδην σεισίχθονα κυανοχαίτην , κύματος ἐκπροθορόντα μολεῖν ἐπιτάρροθον ὅρκων . Τόφρα μὲν οὖν ἐπίκουροι Ἰάσονος ἔμπεδον αἰεί |