, καὶ σκιάδια αὐτοῖς ἕπεται : τὸ γὰρ κάλλος τιμῶντες ἀσκοῦσιν ὅσα καλλωπίζει τὴν ὄψιν : ἀλήθειάν τε ὁμοίως καὶ | ||
ἰδίας κατοικοῦσιν οὔτε διαλέκτῳ τινὶ παρηλλαγμένῃ χρῶνται οὔτε βίον παράσημον ἀσκοῦσιν . Οὐ μὴν ἐπινοίᾳ τινὶ καὶ φροντίδι πολυπραγμόνων ἀνθρώπων |
χρῆμα . Εἰ δ ' οἱ μὲν λόγοι σαφεῖς καὶ πρόχειροι , καὶ μεστὰ πάντα διδασκάλων καὶ μαθημάτων , ἀντιτυπεῖ | ||
ἐκ τούτων ὥσπερ χειραγωγούμενοι καὶ τὰς ἐπὶ τοῖς συμπεπλεγμένοις ἀποδιδόναι πρόχειροι γένοιντ ' ἂν διαγνώσεις τε καὶ προγνώσεις . Ἐμοὶ |
ἂν γλαὺξ ἀνακράγῃ δεδοίκαμεν . ] ἀγωνίαι , δόξαι , φιλοτιμίαι , νόμοι , ἅπαντα ταῦτ ' ἐπίθετα τῇ φύσει | ||
ὁρμαί , δικαιοσύνῃ δὲ αἱ περὶ τἀδικεῖν σπουδαί τε καὶ φιλοτιμίαι καὶ συνελόντι φράσαι ταῖς ἀρεταῖς καὶ ταῖς κατ ' |
ποθητύν , ἀλλὰ τὸ μὲν φιλέουσι , τὸ δ ' ἐχθαίρουσι χόλοισιν : αὐταῖς δ ' ἀγκαλίδεσσιν ἑῶν τέθνηκε τοκήων | ||
δ ' αἶσαν ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶντες , οὐδ ' ὣς ἐχθαίρουσι καὶ οὐ λείπουσι φονῆα . σοῦβε τάλαν , κακοεργέ |
ὑπῆρχε Τυνδάρεως καὶ οἱ αὐτοῦ ἀδελφοί . αἱμύλους δὲ αὐτοὺς σκώπτουσιν εἶναι καὶ ψεύστας καὶ δολίους ὥς φησι καὶ Εὐριπίδης | ||
ἔχειν ὅμοιον γέρας , ἀμβροσίῃ δέ . εἰ δέ τινες σκώπτουσιν ἀλαζονοχαυνοφλύαροι , ὡς ἅδιστος ἔφυ πάντων Φοινίκιος οἶνος , |
ἐπιτελέειν τὰ συνέθεντο , ἐπεὶ δὲ ἐστερῆσθαι αὐτῶν , οὐ δίκαιοι εἶναι ἀποφέρειν ἔτι , ἀλλὰ τοὺς ἔχοντας αὐτὰ Αἰγινήτας | ||
εἰσιν σοφίᾳ σοφοί ; Ναί . Τί δέ ; οἱ δίκαιοι δικαιοσύνῃ δίκαιοι ; Πάνυ γε . Οὐκοῦν καὶ οἱ |
τὰ ἔργα παρεχόμενον ὅμοια , πάγχυ περιχαρέες ἐόντες πᾶν δὴ ἕτοιμοι ἦσαν ὑπηρετέειν . Ὁ δὲ διαλιπὼν ἡμέρας τὰς συγκειμένας | ||
; οἱ γὰρ ἥρωες . . . . . κακοῦν ἕτοιμοι μᾶλλον ἤπερ ὠφελεῖν . οἱ τὰς ὀφρῦς αἴροντες ὡς |
λεγούσης ταῦτα Πολυξένης λέγει καὶ ἡ Ἑκάβη διὰ μέσου : χαίρουσιν ἄλλοι καὶ , ἂν ζῇ Πολύδωρος , ἀπιστῶ : | ||
εὐχαῖς νόμος ἐστὶν ἡμῖν εὔχεσθαι , οἵτινές τε καὶ ὁπόθεν χαίρουσιν ὀνομαζόμενοι , ταῦτα καὶ ἡμᾶς αὐτοὺς καλεῖν , ὡς |
δὴ καὶ ἀνάκτωρας τεκμαίρεο Μήνης ἠδὲ καὶ ὡρονόμου μή που κεκρυμμένοι εἶεν , φέγγεϊ μαρμαρυγῇ τε δεδασμένοι Ἠελίοιο , εἰ | ||
ταῦτα ἃ διηγήσω : τοῦτό ἐστι τὸ πρᾶγμα , θησαυροὶ κεκρυμμένοι τῶν Πριαμιδῶν : ταύτῃ τῇ διανοίᾳ : γινώσκεις τῆς |
. . . , . ἀξιέραστος ὁ ἀγαθός : οἱ σπουδαῖοι φίλοι : συμμάχους ποιεῖσθαι τοὺς εὐψύχους ἅμα καὶ δικαίους | ||
τὰς ἀρετάς , καθ ' ἃς διὰ παντὸς ζῶντες οἱ σπουδαῖοι καὶ ἐνεργοῦντες οὐδέποτε εἰς λήθην αὐτῶν ἔρχονται . αἱ |
ἀδοξία προσπεσοῦσα κωλύσει , πάντα ὑπομενοῦσι πράττειν λόγῳ καὶ παρακλήσει πειθόμενοι , ἀναγκαζόμενοι δ ' , ὥσπερ σὺ νῦν ἀξιοῖς | ||
ἀποστάντας ἀπελθεῖν ὑποσπόνδους εἴασαν Τισαμενῷ καὶ τῷ ἐν Δελφοῖς χρηστηρίῳ πειθόμενοι : τελευταῖον δὲ ὁ Τισαμενὸς ἐμαντεύσατο ἐν Τανάγρᾳ σφίσι |
βέλτιον : αὕτη γὰρ ἐκληρώθη τὸν θρῆνον [ τοῖς γὰρ θρηνοῦσιν ἐγγίνεται ] . ἡ τὸν Ἴακχον γεννήσασα ἡ καλλίπαις | ||
καὶ εἰκότως : εἴ γε τούτους μὲν καὶ ἐπαινοῦσι καὶ θρηνοῦσιν ἄλλοι , ἐκεῖνοι δὲ εἴτε τοῦτο ἐθέλοις εἴτε ἐκεῖνο |
ὅλον ὄν , τῶν ἄλλων τῶν παρ ' αὐτὸ μηδενὸς ἀποστατεῖν , οὐδὲν τοῦ χεῖσθαι δεηθὲν οὐδὲ τῷ μοίρας τινὰς | ||
, ἤλγουν . ἡγοῦμαι μέντοι τὰ νῦν οὐ σφόδρα ὑμῶν ἀποστατεῖν ἥκοντος ὑμῖν Ὀλυμπίου τοῦ καλοῦ δικάσαι τε ἀγαθοῦ καὶ |
φησίν , τὰς ποικίλας βασάνους καὶ τιμωρίας . βιωτικαί εἰσι βάσανοι : τιμωροῦνται γὰρ οἱ μὲν ζημίαις , οἱ δὲ | ||
ἐφ ' ὃ μεθίστησιν ὡμολόγηται : οἷον ἔλεος , ἢ βάσανοι καὶ τὰ τοιαῦτα , ἐνταῦθα δὲ εἰ μέμηνε ζητεῖται |
ἐναργής : αἱ δ ' ἄλλαι δεινότητές τε δοκοῦσαι καὶ σοφίαι ἐν μὲν πολιτικαῖς δυναστείαις γιγνόμεναι φορτικαί , ἐν δὲ | ||
μελέτη δὲ ἄσκησις . ἐπιτήδευμα . αἰπειναί : δυσέφικτοι . σοφίαι μὲν αἰπειναί : τουτέστιν ἐφ ' ὑψηλοῦ καὶ προβάσεως |
. οἱ δ ' οὖν πλεῖστοι τῶν ἰσχνοφώνων , ὅταν ἐθέλωσι μέγα φωνῆσαι , τότε μάλιστα ἐμποδίζονται : γίνεται γὰρ | ||
τὰς ναῦς : τῶν Λακεδαιμονίων δηλονότι . ἢν μὲν ἀντεκπλεῖν ἐθέλωσι σφίσιν : τὸ σχῆμα ἀνανταπόδοτον . Ὅμηρος [ Α |
μακαριστοὶ μὲν ὑμεῖς τῶν ἄνω προγόνων ἐπ ' ἀμφότερα , εὐδαίμονες δὲ τῶν ἀφ ' ὑμῶν φύντων , ἔτι δὲ | ||
μακάριος νομίζοιτο : πολλάκις γὰρ οἱ τὸν ἔμπροσθεν πάντα βίον εὐδαίμονες δόξαντες εἶναι πρὸς αὐτῇ τῇ τοῦ βίου καταστροφῇ μεγίσταις |
οἱ ῥήτορες . εἰ γὰρ τὰ δοκοῦντα λέγουσιν , οὐ πείθουσιν : οὐδεὶς γὰρ ἐφ ' αὑτοῦ γιγνώσκων ἑτέρῳ περὶ | ||
τῶν ἑαυτῶν πολιτῶν προῖκα συνεῖναι ὧι ἂν βούλωνται , τούτους πείθουσιν τὰς ἐκείνων συνουσίας ἀπολιπόντας σφίσιν ξυνεῖναι χρήματα διδόντας καὶ |
γέ εἰσιν ἢ οὔκ εἰσιν , καὶ ἆρά γε ἡμῶν φροντίζουσιν ἢ οὔ . οὐδεὶς γοῦν ἔννοιαν ἔλαβε τοιαύτην , | ||
οἷς νομίζουσιν εἶναι ὁπότε βούλονται προσελθεῖν , τούτων οὐ πάνυ φροντίζουσιν : οὓς δ ' ἂν διὰ χρόνου ἴδωσιν ἢ |
ἀθανάτων ἔχραινον ἀπενθέας αἵματι βωμούς . οἰκτρότατοι δὲ γέροντες ἀτιμοτάτοισι φόνοισιν οὐδ ' ὀρθοὶ κτείνοντο , χαμαὶ δ ' ἱκετήσια | ||
, καὶ ἀσεβεῖν ἔφασκον τοὺς ἀνθρώπους βωμὸν ἐρεύθοντας μακάρων θερμοῖσι φόνοισιν . καὶ Ἐμπεδοκλῆς πού φησιν οὐ παύσεσθε φόνοιο δυσηχέος |
ἐν τούτοις δολεροὶ κρύπτοντες τὸν νοῦν καὶ τὸν σκοπὸν αὑτῶν κακομήχανοί τε καὶ κακοῦργοι . ὅσοι δὲ ἅμα τῷ γέλωτι | ||
ἐν τούτοις δολεροὶ κρύπτοντες τὸν νοῦν καὶ τὸν σκοπὸν αὑτῶν κακομήχανοί τε καὶ κακοῦργοι . ὅσοι δὲ ἅμα τῷ γέλωτι |
σημεῖον . Οἱ τὸν ἥλιον οὗτοι θεραπεύοντες ἄνευ αἵματος καὶ τιμῶντες θεὸν προσηγορίᾳ δευτέρᾳ καὶ τὴν γαστέρα κολάζοντες καὶ ἐν | ||
συνουσίας , τὰ δὲ νομιζόμενα συνετελέσαμεν καὶ κοινῇ καὶ ἰδίᾳ τιμῶντες ἐκεῖνον , ἐχωριζόμεθα κατὰ τὰς αἱρέσεις , ἃς ἕκαστος |
Διονύσου θεράποντες Γαργαρίδαι κατοικοῦσιν , ὑπερβαλλόντες γὰρ ἐκεῖνοι τὸν Διόνυσον τιμῶσιν : ὅπου τὴν ποικίλην τοῦ χρυσοῦ γενεὰν ἢ τὸ | ||
ἀγάπημα , Εὐτελία , κλεινῆς ἔγγονε Σωφροσύνης , σὴν ἀρετὴν τιμῶσιν ὅσοι τὰ δίκαι ' ἀσκοῦσιν τίθει μαγείρῳ μνᾶς δέκ |
: οἱ δὲ ἀπεκρίναντο αὐτοῖς , ὅτι δύναμιν μὲν οὐ δώσουσι , τοὺς δὲ Διοσκούρους αὐτοῖς ἐπιπέμψουσιν . Ἀναστρέψαντες δὲ | ||
ὅμοιον δὲ τῷ ὁμηρικῷ : “ ἀλλ ' εἰ μὲν δώσουσι γέρας μεγάθυμοι Ἀχαιοί ” . οὐ γὰρ ἀπέδωκε σύνταξιν |
' εἰ λέγοι τις Σικελικά . σκεύη μὲν οὖν καὶ κτήματ ' ᾠόμην φέρειν . τὸ δὴ λεγόμενον τοῦτο Μυσῶν | ||
τῶν ἰδίων οὐδένα πώποτε κίνδυνον ἐξέστη . ἀφ ' ὧν κτήματ ' ἀθάνατ ' αὐτῷ περίεστιν , τὰ μὲν τῶν |
ἤθη : τί οὖν ; εἰ χρήματα ἡμῖν ὤρεγον οἱ χρηστοὶ νομάδες , ἆρ ' ἄν , ὦ Δάμι , | ||
αὐτὸ τοῦτο καὶ οἱ δίκαιοι τῶν παίδων πράττουσιν καὶ οἱ χρηστοὶ τῶν πατέρων : οὔτε γὰρ νέος καλὸς κἀγαθὸς ἄλλον |
οὐκ ἄχρηστα , οἱ ἁλτῆρες οὐκ ἄχρηστοι , ἀλλὰ τισὶν ἄχρηστοι , τισὶν πάλιν χρήσιμοι . ἄν μου πυνθάνῃ νῦν | ||
διακόσια στάδια κεκμηκότες , ἀσύντακτοι , διεσπαρμένοι πρὸς μάχην ἦσαν ἄχρηστοι . ὁ δὲ τοὺς αὑτοῦ στρατιώτας βεβρωκότας , ἀναπαυσαμένους |
σεμνάς τε [ Χάριτας ] ? ? εὐκλεεῖς τε Μοίσας εὐμενεῖς τε Μοίρας Ἠέλιόν τ ' ἀκάμαντα Σελήνην τε πλήθουσαν | ||
ἐκμελὴς δόξεις καὶ διασπάσονται σῶμα , ᾧ καὶ θηρία φθεγγομένῳ εὐμενεῖς ἀκοὰς παρέσχεν . ζʹ . Τίς ἡ βλοσυρὸν μὲν |
. Ὅσοι λέγουσι θῆλυν ἔλαφον κέρατα οὐ φύειν , οὐκ αἰδοῦνται τοὺς τοῦ ἐναντίου μάρτυρας , Σοφοκλέα μὲν εἰπόντα νομὰς | ||
τοῖς κρατοῦσιν ; τίνας δὲ μᾶλλον [ οἱ κρατοῦντες ] αἰδοῦνται ; τίνας μὲν οὕτως ἀγαπῶσιν οἱ χρηστοὶ ἄρχοντες ; |
ἀμφὶ δέ ς ' ἄλλοι κτείνοντο Τρώων καὶ Ἀχαιῶν υἷες ἄριστοι , μαρνάμενοι περὶ σεῖο : σὺ δ ' ἐν | ||
πανδημεὶ πάντες ἀνύμνησαν . σοὶ μόνῳ πάντων καὶ Ἀθηναίων οἱ ἄριστοι τῶν εὐφημιῶν ἐξίσταντο : ἔχαιρον ὑπὸ σοῦ μόνου πάντες |
τὸ αὐτὸ ὄνομα , οἷον ἡμεῖς τοι πατέρων μέγ ' ἀμείνονες εὐχόμεθ ' εἶναι , ἡμεῖς καὶ Θήβης ἕδος εἵλομεν | ||
γὰρ ἔοικεν ἀριστέας ἔμμεναι ἄνδρας καὶ δορί : θαρσαλέοι γὰρ ἀμείνονες ἐν δαῒ φῶτες . Ὣς φάμενον προσέειπε μένος Λαερτιάδαο |
τριάκοντα Σπαρτιατῶν . πολλοὶ δὲ αὐτῷ καὶ τῶν περιοίκων ἐθελονταὶ καλοὶ κἀγαθοὶ ἠκολούθουν , καὶ ξένοι τῶν τροφίμων καλουμένων , | ||
εἴδη τέτταρα . ἓν μέν , ἐὰν ὦσιν οἱ πρόγονοι καλοὶ κἀγαθοὶ καὶ δίκαιοι , τοὺς ἐκ τούτων γεγεννημένους εὐγενεῖς |
ἐπεὶ δὲ ἀποδιδόναι δεῖ , τηνικαῦτα σχετλιάζουσιν | καὶ τοῖς διδοῦσιν αὐτὰ θεοῖς λοιδοροῦντες , ὅτι | μὴ ἀποστερεῖν αὐτοῖς | ||
ὁ ἀριθμός . οἱ θηλυκοὶ ἀστέρες τῷ τεκνοδότῃ μαρτυροῦντες θηλυκὰ διδοῦσιν , οἱ ἄρρενες ἄρρενα . ἐπὶ ἀρσενικῆς γενέσεως , |
τὸν βασιλέα , τάς τε ὕβρεις ἁπάσας , ὅσας ἦσαν ὑβρισμένοι πρὸς τῶν μειρακίων , κατηγόρουν , καὶ τοὺς τραυματίας | ||
καὶ ἡμῖν ἔσονται δύσνοι , ὡς ὑφ ' ἡμῶν ἀτεχνῶς ὑβρισμένοι , μανία δή που σαφὴς ἀντὶ μικρῶν καὶ φαύλων |
. Πληθ . Αἱ τρήρωνες , τῶν τρηρώνων , ταῖς τρήρωσι , τὰς τρήρωνας , ὦ τρήρωνες . Ἑνικά . | ||
καὶ Ἥρας [ . Ε , ] αἱ δὲ βάτην τρήρωσι πελειάσιν ἴθμαθ ' ὁμοῖαι . σπερμολόγων : Ὄνομα ὀρνέων |
μικρότερος τοῦ ἀετοῦ ὁ ἱέραξ . οὕτως καὶ τῶν θεῶν εὐδαιμονέστεροι οἱ ὄρνεις . . Λάμπων δ ' ὄμνυσι : | ||
πλουσίων , χρήματα διδόντες ἢ καὶ ἄλλῳ τρόπῳ πείθοντες , εὐδαιμονέστεροι ἔσεσθε αὐτῆς τῆς εὐδαιμονίας . εἰ δ ' αὐτοὶ |
λογισμοῦ , εἰ μήτι ὅτι διὰ κακότητα ἢ τῦφον ἢ ὑπερηφάνειαν τυραννικῶς φερόμενος καὶ μηδ ' ὅλως προσποιούμενος τὴν παρουσίαν | ||
: μεγαλανορίαν : μεγαλοφροσύνην . ἢ μεγαλορρημοσύνην οἱονεὶ μεγαληγορίαν . ὑπερηφάνειαν : τὸν ὑπερήφανον ἄνδρα καταβάλλεις : ταπεινοῖς : λείπει |
πληθυντικά ἐστι , καὶ νῦν ἀνάλογον ἕξει τὸ ἐπιστέαται τῷ ἐπίστανται , ὅπερ οὐ συμφωνεῖ . ἔστιν οὖν ἀντὶ τοῦ | ||
μαντικὸς ὢν ἢ χρησμολόγος τις ἢ ὅσοι τὰς Χαλδαίων μεθόδους ἐπίστανται ; φασὶ γοῦν εἰδέναι τὰ τοιαῦτα . οὐ γὰρ |
νομοθέτῃ : καὶ διὰ τοῦτο ῥᾷον ἄγονται καὶ τοῖς νόμοις πείθονται μᾶλλον , κἂν ἄλλως ἀπειθεῖς ὦσι , φύσει τινὶ | ||
ἄγροικοι , ἤτοι οἱ χωρῖται , οὗτοι γὰρ ἀπαίδευτοι ὄντες πείθονται λόγῳ τινί , οἱ μέν , ὅτι οἱ ἰσχυρογνώμονές |
ᾧ διηγόμην καὶ ἀνασκιρτήσας ἵεμαι δρόμῳ εἴσω ἔνθα ἐδείπνουν οἱ κίναιδοι σὺν τῷ δεσπότῃ τῶν ἀγρῶν . ἐνταῦθα εἰσδραμὼν ἀνατρέπω | ||
, τοῦ Διὸς μὴ ὁρῶντος , οἱ μὲν μάχλοι καὶ κίναιδοι , αἱ δὲ πόρναι . ἐπὶ δὲ θηλυκῆς γενέσεως |
? δὴ περιρρύτας ? [ ? ? ποτ ' αἴας ὤλεσαν [ ] ? ? ῥυσίπτολιν ? ? ? ? | ||
σπουδῆς ἀγορεύεις , ἐξ ἄρα δή τοι ἔπειτα θεοὶ φρένας ὤλεσαν αὐτοί , ὃς κέλεαι Ζηνὸς μὲν ἐριγδούποιο λαθέσθαι βουλέων |
τοῖς ὄντως καλοῖς οὐδὲν ἧττον ἢ τοῖς δικαίως ἐπαινουμένοις οἱ κόλακες : ἀρετὴ ἤδη καὶ δόξα καὶ τιμὴ καὶ κέρδος | ||
δὴ ταῦτα καὶ μεγάλα τῶν ἔργων , ἃ λογοποιοῦσιν οἱ κόλακες , τάχει μᾶλλον ἢ τῇ ῥώμῃ κρατῶν τούτοις οἷς |
προσφθέγγομαι . ἴτ ' , ὦ νέοι μοι τῆσδε γῆς ὁμήλικες , προσείπαθ ' ἡμᾶς καὶ προπέμψατε χθονός : ὡς | ||
ὅτι μάλιστα ἀκροποδητὶ ἐπεγείρῃ ἑαυτόν : ἀλλ ' εἰ μέλλουσιν ὁμήλικες φανεῖσθαι , ὁ μείζων ἐκεῖνος ἐπικύψει καὶ ταπεινότερον ἀποφανεῖ |
τίς σοι ἐνδῷ ὁτιοῦν , τούτου ἅσμενος ἔχῃ ὥσπερ τὰ μειράκια . ὡς δὴ σὺ οἴει ἐμὲ ἢ καὶ ἄλλον | ||
καὶ μετ ' ἐκεῖνον αὖ πλεῖν ἢ σταδίῳ λαλίστερα Ἀριστοφάνης μειράκια γενέσθαι φησὶν , ἅτ ' , οἶμαι , τοσοῦτον |
ἀσελγέστεροι δὲ τῶν ὄνων , ἁρπακτικώτεροι δὲ τῶν γαλῶν , φιλονεικότεροι δὲ τῶν ἀλεκτρυόνων . τοιγαροῦν γέλωτα ὀφλισκάνουσιν ὠθιζόμενοι ἐπ | ||
. ἐρεῖς δὲ πολλὰ καὶ γνωμικῶς , ὅτι πεφύκασιν ἄνθρωποι φιλονεικότεροι εἶναι , καὶ μὴ ταχέως παραχωρεῖν : ἔτι δὲ |
δικαίως τῷ ἀνελόντι ἀποδεδώκασι τὴν δωρεὰν , καὶ ὅτι πάντες ἀποδέξονται , καὶ ὅτι μὴ γένοιτο μὲν καιρὸν τοῦτον γενέσθαι | ||
πρεσβύται σύλλογον περὶ σὲ ποιησάμενοι ζηλώσουσι μὲν τῆς εὐπαιδίας , ἀποδέξονται δὲ χρημάτων προκρίναντα τὴν τοῦ παιδὸς θεραπείαν . ἔλπιζε |
πρᾳότερον ἦν . οἱ γὰρ τὸ μὲν ἦθος δημοτικοί , γενναῖοι δὲ τὰς ψυχάς , ἰσχυροὶ δὲ τὰ σώματα , | ||
ἄξιον παρρησιασαμένους εἰπεῖν : εὐχῶν ἀρίστην εἶναι συμβέβηκεν , ὦ γενναῖοι , καὶ τέλος εὐδαιμονίας τὴν πρὸς θεὸν ἐξομοίωσιν . |
ἐνθυμηθῆναι , ὅτι ὅσοι μὴ ἐπεποίηντο ἀλλ ' ἦσαν πεφυκότες γνήσιοι , τούτοις ὁ νόμος δίδωσιν , ἐὰν ἄπαιδες ὦσιν | ||
ὥς φησιν Ἀριστοτέλης . εἰδέναι μέντοι γε χρὴ ὅτι οἱ γνήσιοι Πυθαγόρειοι ἀντίχθονα ἐκάλουν τὴν σεληνιακὴν σφαῖραν , ἐπειδὴ ὥσπερ |
καὶ τὸ ἔθος διαμένει ἐν τῇ θυσίᾳ τοῦ Φόρβαντος . Ἐλεύθεροι γάρ εἰσιν οἱ διακονοῦντες , δούλῳ δὲ προσελθεῖν οὐκ | ||
εἰσι κακίονες ἀνδρῶν , ἀλέες δὲ ἄριστοι ἀνδρῶν ἁπάντων . Ἐλεύθεροι γὰρ ἐόντες οὐ πάντα ἐλεύθεροί εἰσι : ἔπεστι γάρ |
τοῦτο τοῖς νικῶσι γίγνεται : τά τε γὰρ ὑπάρχοντα ἀσφαλῶς κέκτηνται τά τε τῶν πολεμίων ἀδεῶς καρποῦνται . δικαιότητος μέγα | ||
σφενδόνης αἷς ἔνεστι μόλιβδος . . τὸ πέπανται ἀντὶ τοῦ κέκτηνται . καὶ ὁ ποιητὴς πολυπάμμονος ἀνδρὸς ἐν αὐλῇ . |
ταὐτὸν τοῦτο κάκιστον : καὶ διὰ τοῦτο οἱ ἰατροὶ πάντες ἀπαγορεύουσιν τοῖς ἀσθενοῦσιν μὴ χρῆσθαι ἐλαίῳ ἀλλ ' ἢ ὅτι | ||
κατεφρόνησαν καὶ τῶν νόμων τῶν ὑμετέρων , καὶ ἃ διαρρήδην ἀπαγορεύουσιν οἱ νόμοι μὴ ποιεῖν , οὑτωσὶ καταφρονητικῶς ᾐκίσαντο τὰ |
εἴκελος : ὄμματα δ ' αὐτοῦ δριμύλα καὶ φλογόεντα : κακαὶ φρένες , ἁδὺ λάλημα : οὐ γὰρ ἴσον νοέει | ||
χερσὶν ἐπισταμένῃσι θοῶς οἰήια νωμᾶν : πάντα γὰρ ἄλλυδις ἄλλα κακαὶ διέχευον ἄελλαι . Οὐδέ τις ἐλπωρὴ βιότου πέλεν , |
ἐξομοιούντων ἑαυτούς τισιν ἢ χρηστοῖς ἢ φαύλοις ⋮ Τούτου φασὶ χῆρον εἶναι τὸν πόντον διὰ τὸ ἀπεχθάνεσθαι τῷ ψυχρῷ καὶ | ||
ζώῳ κενεῷ γεγαῶτι Τιτὰν καὶ Πυρόεις ἄμφω κατόπισθεν ἕπωνται , χῆρον ἀεὶ τεύχουσι δόμον γλυκερῶν ἀπὸ τέκνων . ὅσσαι δὲ |
ξεῖνον ἀτιμῆσαι : πρὸς γὰρ Διός εἰσιν ἅπαντες ξεῖνοί τε πτωχοί τε . δόσις δ ' ὀλίγη τε φίλη τε | ||
ὅτι ἴδε τοὺς ῥήτορας , ὡς , ὁπόταν μέν εἰσι πτωχοί , εἰσὶν εὐσεβεῖς καὶ δίκαιοι , ὅταν δὲ πλουτήσωσι |
οὐ πολλοὶ ἴσασι βροτῶν τόδε θεῖον ἔδεσμα , οὐδ ' ἔσθειν ἐθέλουσιν , ὅσοι κούφαν καὶ λεβώδη ψυχὴν κέκτηνται θνητῶν | ||
χρόνον . ἡ Λακεδαιμονίων δὲ δίαιθ ' ὁμαλῶς διάκειται , ἔσθειν καὶ πίνειν σύμμετρα πρὸς τὸ φρονεῖν καὶ τὸ πονεῖν |
φιλεῖ : οἳ τὰς πόλεις ἔχουσι κἀξιώματα τοῖς ἀνθαμίλλοις εἰσὶ πολεμιώτατοι . ἐλθὼν δ ' ἐς οἶκον ἀλλότριον ἔπηλυς ὢν | ||
ἐς τοὺς πολεμίους , καὶ τέλος αὐτοί σφι ἐγίνοντο κτείνοντες πολεμιώτατοι . Οὕτω δὴ τὸ δεύτερον Ἰωνίη ἀπὸ Περσέων ἀπέστη |
ἐναντίος , τὰ ἐναντία . Οἱ τὰ γόνατα ἔσω νεύοντες γυναικεῖοί τε καὶ θηλυδρίαι . Ἰσχία παχέα γυναικεῖον ἄνδρα σημαίνει | ||
ἐναντίος , τὰ ἐναντία . Οἱ τὰ γόνατα ἔσω νεύοντες γυναικεῖοί τε καὶ θηλυδρίαι . Ἰσχία παχέα γυναικεῖον ἄνδρα σημαίνει |
ποιητὸν ἐπὶ τὸν κλῆρον εἰσαγαγεῖν , ὥσπερ ἐπὶ τὰ σαυτοῦ κτήματα καὶ οὐκ εἰς τὰ κατὰ νόμον τῷ προσήκοντι δοθησόμενα | ||
δὲ ἐμοιράσαντο , τουτέστιν ὀξύθυμοι ὄντες ἐμοιράσαντο καὶ διενείμαντο τὰ κτήματα ὥστε ἴσα λαχεῖν . λέγει δὲ τὰς ταφάς : |
' ἀρετὴν ὑπ ' ἀλλήλων ὠφελοῦνται κἂν μὴ συνῶσι μηδὲ γιγνώσκοντες τυγχάνωσι . τῶν τοίνυν Ἀθήνησι νομοθετῶν Τριπτόλεμον παλαιότατον παρειλήφαμεν | ||
' Ἀθηναῖοι , ἵνα μὴ διασπασθείησαν , ἐπηκολούθουν , καίπερ γιγνώσκοντες ὅτι κίνδυνος εἴη κυκλωθῆναι . τέως μὲν οὖν οἱ |
ἐστὶν ἐξ ἀρχαίων , ἕτεροι ἐροῦσιν οἵ τινες ἱστορίην ἐξηγήσασθαι δυνατώτεροι . Ἦλθον δὲ πεμφθεὶς ὑπὸ τοῦ πατρὸς , τέσσαρας | ||
λάβῃ , καὶ πρὸς τὴν τοῦ καθόλου σύστασιν καὶ νόησιν δυνατώτεροι γινόμεθα , ἕως ἂν τὴν λογικὴν ἕξιν , καθ |
, μέγα ἔργον , ὃ οὐ δύο γ ' ἄνδρε φέροιεν , οἷοι νῦν βροτοί εἰς ' : ὃ δέ | ||
. εἴθε λύρα καλὴ γενοίμην ἐλεφαντίνα καί με καλοὶ παῖδες φέροιεν Διονύσιον ἐς χορόν . εἴθ ' ἄπυρον καλὸν γενοίμαν |
. καὶ ὑμῖν μέν , ὦ δικασταί , τὴν μείζω δεδώκασι τιμήν , ὅτι καθ ' αὑτὰ δύνασθε φθέγγεσθαι , | ||
καὶ ταύτην ὁρῶντές σου τὴν δικαιοσύνην οἱ θεοὶ μισθόν σοι δεδώκασι τὸν φίλον αὑτοῖς ἄνδρα καὶ σοὶ πεποιηκότες , ἄνδρα |
' ἀπείρους καὶ μακραίωνας βίου , ξύμπαντά τ ' εἰπὼν θεοφιλεῖς ἐμὰς τύχας παιῶν ' ἐπηυφήμησεν εὐθυμῶν ἐμέ . κἀγὼ | ||
' ἀπείρους καὶ μακραίωνας βίους , ξύμπαντά τ ' εἰπὼν θεοφιλεῖς ἐμὰς τύχας παιᾶν ' ἐπηυφήμησεν , εὐθυμῶν ἐμέ . |
τῇ ἡμέρᾳ δικάζοντες ᾗ μέλλοιεν τελευτᾶν : κακῶς οὖν αἱ δίκαι ἐκρίνοντο . ὅ τε οὖν Πλούτων καὶ οἱ ἐπιμεληταὶ | ||
γὰρ Μουνυχιῶνι μηνὶ τοῦ ἔαρος δικάζονται αἱ πρὸς τοὺς ξένους δίκαι . τοῦτο δὲ χειμῶνος : ἐπειδὴ ῥίψασπις ὁ Κλεώνυμος |
τεταρταῖος μάλιστα ἀποθνήσκει : ἢν δὲ καὶ ταύτας ὑπερφύγῃ , ἐλπίδες μὲν οὐ πολλαί : κινδυνεύει δὲ καὶ ἐν τῇσιν | ||
' οὐχὶ περιοδικοὺς , ὡς ἐπλανήθησαν ἐκ τοῦ λέγεσθαι : ἐλπίδες δ ' ὀκνηρότεραι γονέων παιδὸς βίαν ἔσχον ἐν Πυθῶνι |
τυραννίδων : ξυναῖσι δ ' ἀμφ ' ἀρεταῖς τέταμαι : φθονεροὶ δ ' ἀμύνονται . ἀλλ ' εἴ τις ἄκˈρον | ||
βούλεται δηλῶσαι ἐν τούτοις : ἓν μέν , ὅτι οἱ φθονεροὶ τοὺς εἰς ἄκρον εὐδαιμονίας ἐληλακότας καὶ ἀποθανόντας ἀμύνονται τῇ |
πάντα σωθῆναι τοῖς Μαντινεῦσιν , αὐτῶν δ ' ἀπέθανον ἄνδρες ἀγαθοί , καὶ ἀπέκτειναν δὲ δῆλον ὅτι τοιούτους : οὐδὲν | ||
. λβʹ . Ὅτι καὶ ζῶντες καὶ τελευτήσαντες εὐδαίμονες οἱ ἀγαθοί . Τοὺς περὶ Θεῶν ἀκούειν ἐθέλοντας δεῖ μὲν ἐκ |
καὶ πάντων μικροῦ δεῖν τὰς γνώμας πρὸς ἑαυτὸν ἐφειλκύσατο . Πᾶσι γὰρ ἦν ἐπέραστος ὁ ἀνὴρ ὡς πᾶσι κομῶν τοῖς | ||
. Γάμους κράτει . Τύχην νόμιζε . Ἐγγύην φεῦγε . Πᾶσι διαλέγου . Ὁμοίοις χρῶ . Δαπανῶν ἄρχου . Κτώμενος |
ἀλλήλων ἀνῄρουν , οἵ τε ἡγεμόνες αὐτοὶ πρὸ πάντων κινδυνεύοντες προετρέποντο τοὺς ὑποτεταγμένους εὐρώστως ὑπομένειν τὸ δεινόν , οἵ τ | ||
τῶν πολιτῶν καὶ οὐ τοὺς χειρίστους ἀπέκτεινον , πολλοὺς δὲ προετρέποντο ἀδικεῖν , εἶπέ που ὁ Σωκράτης ὅτι θαυμαστόν οἱ |
φεύγουσιν , ἀοσσητῆρα δὲ μόχθον , μόχθον ἀοσσητῆρα βίου μάλα πεφρίκασιν . Οὐδέ σφι κρείων ἐνὶ δώμασιν ὄλβος ὁμιλεῖ , | ||
ἄρα καὶ μεγέθει πολὺ μείζονες , ἠδ ' ἑκάτερθεν ὀξέα πεφρίκασιν ἀρειοτέρῃσιν ἀκωκαῖς . Λείπω τρισσὰ γένεθλα , κακὸν μίμημα |
ὁρμὴ εἰς τοὺς κινδύνους , ὡς μὴ ἀγεννέστεροι καὶ ἀτολμότεροι φαίνοιντο τῶν ἀλεκτρυόνων μηδὲ προαπαγορεύοιεν ὑπὸ τραυμάτων ἢ καμάτου ἤ | ||
; βούλονται μὲν γὰρ εὐδοκιμεῖν ὡς ἄριστοι δή που , φαίνοιντο δ ' ἂν οὕτω γε ἐξ ἴσου τοῖς κακίστοις |
πρὸς θάνατον ὡς μεγάλων ἀγαθῶν στερούμενοι : οἱ δὲ πένητες ῥιψοκίνδυνοί εἰσιν ἐπιλογιζόμενοι ὡς λυσιτελεῖ κινδυνεύσαντα κτήσασθαι καὶ ἀποθανεῖν μᾶλλον | ||
πρὸς θάνατον ὡς μεγάλων ἀγαθῶν στερούμενοι : οἱ δὲ πένητες ῥιψοκίνδυνοί εἰσιν ἐπιλογιζόμενοι ὡς λυσιτελεῖ κινδυνεύσαντα κτήσασθαι καὶ ἀποθανεῖν μᾶλλον |
καὶ οὕτως ἐκεῖνος εὑρὼν καιρὸν φυγῇ ἐχρήσατο , καὶ οἱ φίλοι ἔφυγον εἰς τοὺς βωμοὺς τῶν θεῶν . οὓς οὗτοι | ||
τινος ἢ πεπονθόσιν κακῶς ἔστιν καταφυγὴ πᾶσιν , οἱ χρηστοὶ φίλοι . δεῖ γὰρ ἀποδύρασθαί τι μὴ γελώμενον : καὶ |
ἀφανῶς γὰρ καὶ οἱ μῶμοι καὶ αἱ καταλαλιαὶ καὶ αἱ κακοπάθειαι πᾶσιν ἐπέρχονται . . Ἑσπερίδας θ ' αἷς . | ||
τῆς στοργῆς λαμβάνων τῆς πρὸς αὑτόν . ὥσπερ δὲ αἱ κακοπάθειαι τοῦ σώματος ἡδίους τὰς ἀναπαύσεις ποιοῦσιν , οὕτως αἱ |
ὄντα καὶ ἄπολιν . τοιαῦτα κατὰ τὴν ἀγορὰν δημηγοροῦντες ἄνδρες ἰταμοὶ καὶ λέγειν οὐκ ἀδύνατοι πολλοὺς μὲν ἠρέθισαν τῶν δημοτικῶν | ||
παθὼν κἂν αἰτίαν λάβοι , τὸ γὰρ τῶν ἀγοραίων ἔθνος ἰταμοὶ καὶ θρασεῖς , σοφιστὴς δὲ ξυσπουδάζων μειρακίοις τὸ πολὺ |
ἥπατι δὲ καὶ σπληνὶ φλεγμαίνουσι μέν εἰσι [ δὲ ] βλαβεραί , καθάπερ καὶ τὰ σῦκα , τῷ κοινῷ λόγῳ | ||
νεφροὺϲ ἐκκαθαίρουϲιν . ἥπατι δὲ καὶ ϲπληνὶ φλεγμαίνουϲι μέν εἰϲι βλαβεραί , καθάπερ καὶ τὰ χλωρὰ ϲῦκα , τῷ κοινῷ |
ἡγεῖσθαι τὰς γυναῖκας . ἃ μὲν γὰρ ἐν τοῖς συμποσίοις δρῶσιν καὶ ἃ μεθύσκονται , μακρὸν ἂν εἴη λέγειν . | ||
ὀρχοῖτ ' εὖ , θέαμ ' ἦν : νῦν δὲ δρῶσιν οὐδέν , ἀλλ ' ὥσπερ ἀπόπληκτοι στάδην ἑστῶτες ὠρύονται |
ἢ δ ' οἰωνούς . ” ἀρθμήσαντε φιλιάσαντες , καὶ ἄρθμιοι οἱ φίλοι : ἀρθμὸς γὰρ ἡ φιλία . ἅρσεν | ||
ληϊστῆρσιν ἐπισπόμενος Ταφίοισιν ἤκαχε Θεσπρωτούς : οἱ δ ' ἥμιν ἄρθμιοι ἦσαν . τόν ῥ ' ἔθελον φθεῖσαι καὶ ἀπορραῖσαι |
, Ἐπίκοινον δὲ τῶν γυναικῶν τὴν μίξιν ποιεῦνται , ἵνα κασίγνητοί τε ἀλλήλων ἔωσι καὶ οἰκήιοι ἐόντες πάντες μήτε φθόνῳ | ||
πέλοιτο . Θοοὶ δέ οἱ ἄνδρες ἕποντο , Ἕκτορος ἀγχεμάχοιο κασίγνητοί τε φίλοι τε , ὄβριμον ἐν στέρνοισιν ἀναπνείοντες Ἄρηα |
νεῶν πλῆθος καὶ τὴν προθυμίαν τῆς πόλεως καὶ τὰς πράξεις ἐγκωμιάζουσιν , ἐγὼ δὲ , εἰ καὶ παράδοξον εἰπεῖν , | ||
καὶ ἄλλως ἐπίσημοι , οὐ μόνον τῇ ἀφηγήσει τῶν ἐξειργασμένων ἐγκωμιάζουσιν , ἔνδηλοι δὲ ἅπασι γίγνονται , ὅτι δὴ αὐτοῖς |
συνουσίας . οἷοι οὖν Διὸς καὶ Αἰγίνης περιεπόλησαν τὸ λέκτρον ἔρωτες : ὁ γὰρ Ζεὺς οὐ μόνον δι ' ἐπιθυμίαν | ||
βάλλει . λευκᾶς καθύπερθε γαλάνας εὐπρόσωποι σφᾶς † παριῆσαν † ἔρωτες ναΐας κληΐδος χαραξιπόντου δαιμονίαν ἐς ὕβριν . εὐθὺς ἀνέπλησεν |
ἢ πλουσίους ἢ σοφοὺς ἢ ἀγαθοὺς ἢ ἀνδρείους γενομένους οὐκ ἀποδέχονται ἡδέως οἱ ἄνθρωποι . εἰ δὴ ταῦτα ἀληθῆ λέγομεν | ||
ὅσα καλλωπίζει τὴν ὄψιν : ἀλήθειάν τε ὁμοίως καὶ ἀρετὴν ἀποδέχονται : διόπερ οὐδὲ τῇ ἡλικίᾳ τῶν γερόντων προνομίαν διδόασιν |
περὶ τοῖς στόμασι τῶν ἀνθρώπων ἱκετεύουσαι καταπίνειν , εἴ τι φιλοῖεν τὰς λευκότατας . οἱ δ ' ἰχθύες οἴκαδ ' | ||
περὶ τοῖς στόμασιν τῶν ἀνθρώπων ἱκετεύουσαι καταπίνειν , εἴ τι φιλοῖεν τὰς λευκοτάτας . οἱ δ ' ἰχθύες οἴκαδ ' |
πυκνοὺς καὶ μεγάλους , δηίων ἀνδρῶν ἀλεωρήν . Καὶ μαχόμενοι θνήσκουσι γενναίως οἵ τε ἡγεμόνες καὶ οἱ τούτοις ἑπόμενοι μὴ | ||
γένηται , οὐχ οἵη τέ ἐστι περιγενέσθαι ἡ γυνή : θνήσκουσι δὲ ἄλλαι ἄλλῳ χρόνῳ , ὅκως ἂν καὶ τὰ |
πραγμάτων φανείη τι μεῖζον ἡμῖν ἀληθείας εἴτε ἀνωμότοις εἴτε καὶ ὀμνύουσιν . τὸ δὴ σέβου ὅρκον οὐ μόνον εὐορκεῖν ἀλλὰ | ||
Ἀττικοὶ τὰ μικρὰ λαγύνια . ὀλλύασιν ὀμνύασιν Ἀττικοί , ὀλλύουσιν ὀμνύουσιν Ἕλληνες . οὐχ ἥκιστα Ἀττικοί , μάλιστα Ἕλληνες . |
σκιάδια αὐτοῖς ἕπεται : τὸ γὰρ κάλλος τιμῶντες ἀσκοῦσιν ὅσα καλλωπίζει τὴν ὄψιν : ἀλήθειάν τε ὁμοίως καὶ ἀρετὴν ἀποδέχονται | ||
ἐσπουδακώς . Πλάτων δέ , ὃς ἐπαγγέλλεται σοφίαν , τρυφεροῖς καλλωπίζει καὶ περιέργοις σχήμασι τὴν φράσιν . καὶ οὔπω τοῦθ |
οἱ μάλιστα φίλοι : δι ' αὐτοὺς γὰρ τοὺς φίλους φιλοῦσι καὶ βούλονται αὐτοῖς τὰ ἀγαθά , καὶ οὐ δι | ||
τοῦ λόφου πράττειν ἔοικε τὸ εἰρημένον . Οἱ κολοιοὶ δεινῶς φιλοῦσι τὸ ὁμόφυλον . τοῦτό τοι καὶ διαφθείρει αὐτοὺς πολλάκις |
, τὸ δὲ τοῦ μειλιχίου σύκινον , τὰ δὲ σύκα μείλιχα καλεῖσθαι : ὠφελιμώτερα δὲ πάντων τῶν ξυλίνων καρπῶν ἀνθρώποις | ||
ἐέρσην , τοῦ δ ' ἔπε ' ἐκ στόματος ῥεῖ μείλιχα : οἱ δέ τε λαοὶ πάντες ἐς αὐτὸν ὁρῶσι |
δὲ κατ ' ἐμαυτὸν γενόμενος καὶ ὑπὸ τοῦ Σατύρου παροξυνθεὶς ἤσκουν ἐμαυτὸν εἰς εὐτολμίαν ἐπὶ τὴν παρθένον : “ Μέχρι | ||
μετ ' αὐτῶν ἀναιρέθητι . οἱ δὲ αὐτοὶ οὕτως ἐπιπόνως ἤσκουν , ὡς μηδὲ λουτρῶν ἀνέχεσθαι , ἀλλ ' ἀρκεῖσθαι |
εἰκοστῇ τῶν ἱστοριῶν οὕτως : εἰσὶ δ ' οἱ μόθακες σύντροφοι τῶν Λακεδαιμονίων : ἕκαστος γὰρ τῶν πολιτικῶν παίδων ὡς | ||
λαλούσης . Ἐλθὼν δὲ παρ ' αὐτοὺς τί ποιοῦμεν , σύντροφοι ; τί δὲ βουλευόμεθα , οἰκέται ; Δοκεῖς τινι |
, χρηστὸς τίς ἢ τίς φαῦλος : καὶ ὅμως τοσούτους ὑποδεχόμενοι περὶ τοὺς ἀγαθοὺς μᾶλλον ἐσπουδάκασιν . τὸ δὲ πολὺ | ||
οἱ πρὸ αὐτοῦ βασιλεῖς . ἐκεῖνοι μὲν γὰρ τοὺς ξένους ὑποδεχόμενοι καὶ μεταδιδόντες τῆς ἰσοπολιτείας φύσιν τ ' ἢ τύχην |
ἡγούμενοι δεινὸν ἀποβήσεσθαι θαρροῦσι δι ' ἐμπειρίαν , οἱ δὲ ἀνδρεῖοι ἀπεγνωκότες τὴν σωτηρίαν καὶ δυσχεραίνοντες τὸν τοιοῦτον θάνατον δι | ||
τοὺς ἥρως εἰ καλοί τε , ὡς ᾄδονται , καὶ ἀνδρεῖοι καὶ σοφοὶ ἦσαν . τὸν γὰρ πόλεμον , ὃς |
ὑπὲρ ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν ὁμοίως ὥσπερ ἡμῶν ἑνὶ ἑκάστῳ . ἀποθνῄσκοντες γὰρ ἐπέσκηψαν καὶ ἡμῖν καὶ τοῖς φίλοις ἅπασι τιμωρεῖν | ||
ὧν ἐσιτοῦντο ἥρωες , ἐν κόσμῳ δὲ οὐδὲν τούτων : ἀποθνῄσκοντες γὰρ οἱ δαιτυμόνες τὰ μὲν λελάκτισται , τὰ δὲ |
ἡμῖν αἱ ἡδοναὶ γίνονται καὶ αἱ εὐφροσύναι καὶ γέλωτες καὶ παιδιαὶ ἢ ἐντεῦθεν , καὶ λῦπαι καὶ ἀνίαι καὶ δυσφροσύναι | ||
ἐπὶ τῶν ἐνδιατριβόντων τοῖς μηδενὸς ἀξίοις . πεσσοί : αἱ παιδιαὶ ἀπὸ τῶν πεσσῶν , οἵπερ εἰσὶν ἀστράγαλοι . πηδάλια |
ἀξιόλογον ἔργον συνετελέσθη , δύο δὲ παρατάξεις ἐγένοντο μεγάλαι καὶ περιβόητοι . καὶ τῇ μὲν πρώτῃ Διονύσιος θαυμαστῶς ἀγωνισάμενος περὶ | ||
' , εἶχον : εἰσὶ δ ' οἱ ξένοι οἱ περιβόητοι Σωσίας εἷς οὑτοσί . πολλῶν γεγονότων ἀθλίων κατὰ τὸν |
δὲ καὶ τάδε , μνημήια ὅτι Ἰνδοὶ τοῖς τελευτήσασιν οὐ ποιέουσιν , ἀλλὰ τὰς ἀρετὰς γὰρ τῶν ἀνδρῶν ἱκανὰς ἐς | ||
, ὥσπερ καὶ ἄλλαι πολλαὶ μυῶν παραλλαγαὶ καὶ νεύρων τοῦτο ποιέουσιν . Δῆλον μὲν οὖν ἐκ τῶνδε μάλιστά ἐστιν , |
πρῶται ζʹ μοῖραι εἰσὶν Ἄρεως τεθορυβημέναι εὐκίνητοι ἄστατοι ὀργίλοι ἐλευθερόγλωσσοι μεγαλόφρονες σπανότεκνοι πολυάδελφοι , ἀνώμαλοι ταῖς τύχαις , διάπυροι , | ||
Εὔδοξος , Ἵππαρχος , Ἀρχιμήδης , ἄλλαι φύσεις ὀξεῖαι , μεγαλόφρονες , φιλόπονοι , πανοῦργοι , αὐθάδεις , αὐτῆς τῆς |
τάξιν καὶ προσέτι γε τῶν ἐξηπατηκότων , οἳ σφίσιν αὐτοῖς χαριζόμενοι τὰ οὐκ ὄντα ἔφρασαν . ἐπειδὴ γὰρ θυμὸς μέγας | ||
δέχονται , ἀλλὰ ὅτι διὰ τοῦ θεραπεύειν τοὺς θεοὺς αὐτοῖς χαριζόμενοι ἁρμοζόμεθα καὶ οἰκειούμεθα τοῖς θεοῖς . Τὸ γοῦν τῶνδε |
φωτεινὸς [ ἀπεκόμισεν ] εἰς ἀπορρήτους [ ] τόπους οἳ λελήθασιν [ ] τούσδε τοὺς τόπους [ τῶν ] ? | ||
ἐργάζεσθαι τολμῶσι καὶ ἐσθίειν ὑμῶν τῶν τεττίγων ἀφειδῶς ἔχουσι καὶ λελήθασιν ἑαυτοὺς ταῖς Μούσαις ταῖς Διὸς θυγατράσι ταῦτα ἄπο θυμοῦ |
ποίησε καὶ οὐρανῷ ἐγκατένασσεν . ὣς δ ' αὔτως τρήρωσι πελειάσιν ὤπασε τιμήν , αἳ δή τοι θέρεος καὶ χείματος | ||
ποίησε καὶ οὐρανῷ ἐγκατένασσεν . Ὣς δ ' αὔτως τρήρωσι πελειάσιν ὤπασε τιμήν , αἳ δή τοι θέρεος καὶ χείματος |
ἀμελεῖσθαι δοκῶν ὑπὸ θεῶν , κακίω μὲν γιγνόμενον πρὸς τὰς κακίους ψυχάς , ἀμείνω δὲ πρὸς τὰς ἀμείνους πορευόμενον , | ||
πρόσθεν ἐχρῆτο τοῖς ξένοις , ἕπεσθαι καὶ ἡμᾶς καὶ μὴ κακίους εἶναι τῶν πρόσθεν τούτῳ συναναβάντων : ἐὰν δὲ μείζων |