| μεταβαίνει ἐξ ὧν τὸ ὅλον γέγονεν . πάλιν ἡ μὲν ἀποδεικτικὴ ἀπὸ τῶν αἰτιῶν τὰ αἰτιατὰ δείκνυσιν , ἡ δὲ | ||
| τῶν ταῖς οὐσίαις καθ ' αὑτὰ συμβεβηκότων , εἴπερ πᾶσα ἀποδεικτικὴ περί τι ὑποκείμενον θεωρεῖ τὰ καθ ' αὑτὰ συμβεβηκότα |
| τοῖς ἑαυτῆς χρήσεται εἰς ἑαυτήν : ταύτης γὰρ εὕρημα ἡ ὁριστικὴ καὶ ἡ διαιρετική . Δέδεικται γοῦν διὰ τριῶν αἰτιῶν | ||
| τὸν ὑπὸ Ξενοκράτους ἀποδοθέντα ὁρισμὸν τῆς φρονήσεως λέγοντος φρόνησίς ἐστιν ὁριστικὴ καὶ θεωρητικὴ τῶν ὄντων κτλ . Γράφει δὲ καὶ |
| , ἔνυδρα . Ὅτι ἡ σοφία οὐκ ἔστι πρακτικὴ ἀλλὰ θεωρητική , δῆλον ἐντεῦθεν : μετὰ γὰρ τὸ εὐπορῆσαι τοὺς | ||
| τῆς διαιρέσεως . καὶ διὰ μὲν τῆς διαιρέσεως ἐμάθομεν ὅτι θεωρητική ἐστι καὶ πρακτική : εἰς γὰρ ταῦτα τὰ δύο |
| πως αὐτῶν εἷς λόγος καὶ μιᾶς ἐπιστήμης ἡ πάντων τούτων θεωρία : τῆς γὰρ ἰατρικῆς . καὶ περὶ τοῦ ὄντος | ||
| ἔστιν αἰτιατόν . Τουτέστιν ἡ περὶ πάσης τῆς θεωρητικῆς φιλοσοφίας θεωρία κατὰ τὶ μὲν χαλεπή ἐστι , κατὰ τὶ δὲ |
| ἔχοιμεν ἐπιστήμην , ῥᾴδιον ἀπ ' ἐκείνης πεῖσαι λέγοντας : διδασκαλία γάρ ἐστιν ὁ κατὰ τὴν ἐπιστήμην λόγος , τοῦτο | ||
| κηρύττουσιν αὐτοῦ τὸν λόγον , ἵνα διὰ τῆς γαστριμαργίας ἡ διδασκαλία τοῦ λόγου κρατύνηται . . . . . . |
| προνοίας εἴη ἂν λόγων οἰκειότερον καὶ θεολογικῆς θεωρίας ἐχόμενον : ἠθικὴ δὲ ἡ προκειμένη πραγματεία , καὶ ὅσον κατ ' | ||
| τῇ φρονήσει ἕπεται καὶ ἡ σωφροσύνη , ὅτι καὶ πᾶσα ἠθικὴ ἀρετή , ὁ δὲ σώφρων οὐ δύναται ἐγκρατὴς εἶναι |
| τῆς ἐργασίας ὑπὸ πλειόνων ἐξευρημένη διὰ τὴν ὁμοιότητα , ἢ μέθοδός ἐστιν ἀπο - τελεσματικὴ τῶν ἐπιτηδείων πρὸς τὸ εὖ | ||
| , ὥσπερ καὶ περὶ τῶν καθ ' αὑτὰ ὑπαρχόντων μία μέθοδός ἐστιν ἡ ἀπόδειξις : τοῖς δὲ οὐ μία ἀλλὰ |
| ὡς γὰρ ἡ διπλῆ πρὸς τὴν ὅλην , οὕτως ἡ ἁπλῆ πρὸς τὴν ἡμίσειαν τῆς ὅλης . ἔστω γὰρ λόγου | ||
| ψυχῇ ὡς φάρμακα ὀφείλει τὴν φύσιν τῆς ψυχῆς διερευνᾶν πότερον ἁπλῆ ἢ σύνθετος , καὶ εἰ σύνθετος , ἐκ ποίων |
| προσεπηρεάζων , αὐτός τε ἂν εἴη πειραστικὸς ἥ τε πειραστικὴ διαλεκτική τις . ἐριστικοὶ δὲ καὶ φαινόμενοι ἔλεγχοι καὶ συλλογισμοὶ | ||
| , καὶ οὐ διεζευγμένους . Εἴτ ' οὖν ἐρώτησις ἡ διαλεκτική . ἐν τούτοις παραδοῦναι βούλεται πῶς δεῖ ἀπαντᾶν πρὸς |
| ἀντίστροφος , ἡ ὁριστική : χρῆται γὰρ καὶ ὁρισμοῖς ἡ μαθηματική , καὶ τούτους δι ' ἀκριβείας ποιεῖται . τρόπος | ||
| ' ἐκείνην ἡ περὶ τῶν φυσικῶν , καὶ οὕτως ἡ μαθηματική , καὶ ἐσχάτης ἐπὶ τούτοις ἀντιληψόμεθα τῆς θεολογίας . |
| . δευτέραν δέ , ὅτι εἰσαγωγὴ οὖσα φιλοσοφίας ἡ παροῦσα πραγματεία , τῆς τεχνούσης τὰς ἄλλας τέχνας καὶ ἐπιστήμας , | ||
| γὰρ αὐτῇ γνῶσις ὡς ὀφθαλμοῖς βλέψις καὶ εὐνομία ὡς ζωῆς πραγματεία . καὶ εἶδες ἂν περὶ μηδὲν ἄλλο τὴν νεάζουσαν |
| καθ ' ἕκαστον . ὅτι δὲ οὐδενὸς τούτων ἔστιν ἐπιστήμη διαιρετική , ῥᾴδιον ἴσως ἐπελθεῖν . ιηʹ περὶ τῆς ὀνόματος | ||
| δ ' ἄλλη παρὰ τὴν ἀποδεικτικήν τε καὶ συλλογιστικὴν ἡ διαιρετική ἐστι , καὶ ὅτι ἥδε οὐ συλλογίζεσθαι πέφυκε , |
| καὶ τρίτου μὴ μετρῇ , ἀδύνατος ἡ τοῦ τετάρτου ἀνάλογον εὕρεσις , εἰ δὲ μετρεῖ , δυνατή . καὶ ἐὰν | ||
| μόνῳ τούτῳ τῷ μέρει τοῦ λόγου εὑρίσκονται : ἡ μέντοι εὕρεσις ἐν παντὶ μέρει λόγου : καὶ γὰρ ἐν τοῖς |
| τερπνόν : οὐ γὰρ μετὰ μάθησιν ἀπόλαυσις , ἀλλὰ ἅμα μάθησις καὶ ἀπόλαυσις . Οὔτε τοὺς προχείρους εἰς φιλίαν οὔτε | ||
| πρὸς ὃ καὶ ἐν ἀρχαῖς εἰπὼν πᾶσα διδασκαλία καὶ πᾶσα μάθησις ἀντιδιαστελλόμενος εἶπε τὸ διανοητικὸν ὡς οὔσης καὶ αἰσθητικῆς τινος |
| ἐναντίως πως ἔχει πρὸς τὰ ἄλλα : καὶ γὰρ ἡ ἀναλυτικὴ ἐναντίως ἔχει πρὸς τὴν διαιρετικήν , ὅτι ἡ μὲν | ||
| ἀποδεικτικὴ ἀπὸ τῶν αἰτιῶν τὰ αἰτιατὰ δείκνυσιν , ἡ δὲ ἀναλυτικὴ ἀπὸ τῶν αἰτιατῶν ἐπὶ τὰ αἴτια μεταβαίνει . πάσαις |
| ἀποδείξει ἐμπεριέχεται , ὡς μεμαθήκαμεν : ἀπόδειξις γάρ ἐστιν ἀντεστραμμένη ἀνάλυσις . Πῶς ἀνωτέρω μὲν εἶπεν ἀναγκαίαν τὴν γνῶσιν τῶν | ||
| τε ἐπαγωγὴ μαρτυρεῖ τὸ φθειρόμενον σύνθετον δεικνῦσα : καὶ ἡ ἀνάλυσις δέ : οἷον εἰ ἡ φιάλη εἰς τὸν χρυσόν |
| εἶναι κατάληψιν τῷ λόγῳ τούτῳ χρώμενοι : εἰ μέλλοι εἶναι κατάληψις , δεῖ τὸ γινῶσκον ἐφαρμόζειν τῷ γινωσκομένῳ : εἰ | ||
| λόγος τυπωδῶς ἐμφανίζων τὰ πράγματα . ζʹ . Ἐπιστήμη ἐστὶ κατάληψις ἀσφαλὴς καὶ ἀμετάπτωτος ὑπὸ λόγου . δυνατὸν δὲ καὶ |
| προσομοιάζουσά πως ταύτῃ , καὶ ἰδικῶς ἐστι πασῶν τῶν βοτανῶν φθαρτική . σκευάζουσι δὲ αὐτὴν ἐν Ἀραβίᾳ οὕτως : ξηράναντες | ||
| γεῦσις γάρ τις ἀμφότερα , ἀλλὰ τὸ μὲν φαύλη καὶ φθαρτική , τὸ δὲ τελειωτικὸν καὶ κατὰ φύσιν , τὸ |
| οὔτε τῶν ἀπείρων οὔτε τῶν ἄλλοτε ἄλλως γινομένων ἔστι τις τεχνικὴ γνῶσις . αἱ δέ γε κατὰ μέρος ἱστορίαι ἄπειροί | ||
| τῆς εὑρέσεως : ἢ γὰρ ἐθνική ἐστιν ἡ λέξις ἢ τεχνικὴ ἢ νομική . ὁ γοῦν παρασάγγης οὐκ οἶδα τίς |
| θείας ζωῆς μεταδίδωσι , τῆς τε προγνώσεως καὶ τῶν θείων νοήσεων μετέχουσα καὶ ἡμᾶς θείους ὡς ἀληθῶς ἀπεργάζεται : ἡ | ||
| ' ὡς ἕτερον πρὸς ἕτερον κοινωνεῖ τῶν ἐν ταῖς εὐχαῖς νοήσεων . Ἀλλ ' αἱ λιτανεῖαι , ὡς φῄς , |
| ἐν ᾧ λόγῳ ἐστὶν ἡ διὰ πασῶν καὶ διὰ πέντε μικτὴ συμφωνία , ὅπερ οὐχ ὑπῆρχε τῇ προτέρᾳ μεσότητι γʹ | ||
| κεφαλαίων ἑκάτερον ἂν εἴη τῶν προοιμίων μικτόν , ἐπεὶ καὶ μικτὴ τῶν κεφαλαίων ἡ φύσις . τὰ δὲ ἐντεῦθεν λοιπὸν |
| λόγους ὅλα μέρεσι τοῖς αὐτῶν συγκρίνουσα , τὸ δὲ διαστηματικὸν ἀριθμητικὴ γνωματεύουσα , μερίζουσα τὸ ὅλον , τὰς τῶν μερῶν | ||
| , Ϛʹ ηʹ ιβʹ , τουτέστι τῷ τρίτῳ : καὶ ἀριθμητικὴ δὲ μεσότης ληφθέντος τοῦ Ϛʹ ἡμιολίου μὲν λόγου τῶν |
| διδασκαλία καὶ μάθησις διανοητική ἐστι , πᾶσα διδασκαλία καὶ μάθησις διανοητικὴ ἐκ προϋπαρχούσης γίνεται γνώσεως : ἡ ἀποδεικτικὴ ἄρα ἐκ | ||
| μὲν γάρ . Εἰπὼν ὅτι πᾶσα διδασκαλία καὶ πᾶσα μάθησις διανοητικὴ ἐκ προϋπαρχούσης γίνεται γνώσεως , καὶ πιστωσάμενος τοῦτο καὶ |
| Πάνυ μὲν οὖν . Τέχνη ἄρα ἐστὶν ἡ παρασιτική . Τέχνη , ὡς ἔοικεν . Καὶ μὴν κυβερνήτας μὲν ἀγαθοὺς | ||
| καὶ ὥσπερ ἐν τῷ Περὶ εὑρέσεων βιβλίῳ ἐπιγραφῆς οὔσης Ἑρμογένους Τέχνη περὶ εὑρέσεων : περὶ τῶν ἐξ ὑπολήψεως προοιμίων , |
| ἄλλως μὲν συνήλλαξεν , ἄλλως δὲ σπεύδει διαλυθῆναι . ἡ νομικὴ μὲν οὖν ἡ ἀγοραία τοιαύτη , ὡς τόδε μὲν | ||
| ἡ πραγματικὴ τοῦτο ἔχει ἐν τῇ τῶν παρανόμων γραφῇ : νομικὴ γὰρ ἐνταῦθα ἡ ζήτησις : ῥητοῦ γὰρ ζήτησις ὧδε |
| . ἢ ταῦτά φησιν ἵνα δείξῃ πᾶσαν ἐπιστημονικὴν μέθοδον τῆς ἀποδεικτικῆς ὑπηρέτιδα : εἰ γὰρ πᾶσα ἐπιστήμη ἐκ ζητήσεως ἀρχομένη | ||
| ὁ ὅρος , ἀναγκαῖον καὶ περὶ ὅρου ἀποδοῦναι τὸν περὶ ἀποδεικτικῆς ἐπιστήμης διδάσκοντα , καὶ τοσοῦτον ὅσον τῇ ἀποδείξει συμβάλλεται |
| τὸ ὄνομα καὶ ὁ λόγος καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ ἐπιστήμη τοῦ ὄντος , ἀφαιρεῖ καὶ ταύτην . Εἰ δὲ | ||
| τὸ σχῆμα οὔτε τοὔνομα οὔθ ' ὁ ὁρισμὸς οὔτ ' ἐπιστήμη γνῶσίς ἐστιν αὐτοῦ , ἀλλὰ θέαν δεῖ τοῦ πράγματος |
| Θεοδόσιος , μάθωμεν τί ἐστι κανών , καὶ τί ἐστιν εἰσαγωγή , καὶ τί ἐστιν ἐπιτομή . Κανὼν τοίνυν ἐστὶ | ||
| εἰσὶ τῆς φιλοσοφίας . ἄλλως τε δὲ τὸ παρὸν σύγγραμμα εἰσαγωγή ἐστι πάσης τῆς φιλοσοφίας : καὶ γὰρ διὰ τούτου |
| οὐσίαν τἀγαθοῦ τίθενται τὴν εὐλόγιστον ἐκλογὴν τῶν κατὰ φύσιν : ἐκλογὴ δὲ οὐκ ἔστιν εὐλόγιστος ἡ μὴ πρός τι γενομένη | ||
| ἐστιν ; ἔστω γάρ , ὡς αὐτοὶ λέγουσιν , εὐλόγιστος ἐκλογὴ τῶν ἀξίαν ἐχόντων πρὸς τὸ εὐδαιμονεῖν . ὅρα τοίνυν |
| αἱρετὴ καὶ οὐ πρὸς ἄλλο σκοπεῖ , ἀλλὰ μόνον ἡ γνῶσις αὐτῆς ἀρκεῖ πρὸς εὐδαιμονίαν . κατήκοοι . ἀντὶ τοῦ | ||
| τῆς φιλοσοφίας θαυμάσας τις τὸ ὑπερέχον τῆς γνώσεως εἴποι γνῶσις γνῶσις πολλάκις καὶ οὐδαμῶς ἄγνοια : μόνη γὰρ ἡ φιλοσοφία |
| αὐτοῦ τῆς τῶν τεχνῶν ἐπιτηδεύσεως ἕτερον . γίνεται δὲ ἡ δεῖξις ἐκ τῶν ἡμῖν προτέρων καὶ σαφεστέρων πρὸς τὸ σαφέστερον | ||
| ταῦτα γὰρ τὰ δεικνύμενα διὰ συλλογισμοῦ . καὶ ἔστιν ἡ δεῖξις γεγονυῖα διὰ τοῦ τὸ ἑπόμενον τῇ εὐδαιμονίᾳ , ὅ |
| διὰ ταύτην λέγοντες αὑτοὺς ἀποδίδοσθαι τὴν πρόφασιν ἀληθεύοιεν ἄν . Λοιπὸν δὴ καὶ ἀληθέστατον μέν , ἥκιστα δὲ πρὸς αὐτῶν | ||
| τίθεσθαι ἀλλὰ τί , καὶ οὐ τέλειοι οἱ τοιοῦτοι . Λοιπὸν δὲ λεκτέον τί εἶπεν ἕτερόν τι τῶν κειμένων , |
| τὸ ἀκήν . ἐστὶ καὶ ἀναδιπλασιασμὸς ἀκωκὴν , ὡς ἄγω ἀγωγή . Ἀμέγαρτον , ποτὲ μὲν δηλοῖ τὸ εὐτελὲς καὶ | ||
| τὴν ἀκήν ἐστι , καὶ ἀναδιπλασιασμῷ ἀκωκή , ὡς ἄγω ἀγωγή . . . . . . ἀκωκή , , |
| τοῦ τοῦ Κρόνου ἐκκεντρότητος καὶ τοῦ ἀπογείου . Ϛʹ . ἀπόδειξις τῆς τοῦ ἐπικύκλου αὐτοῦ πηλικότητος . ζʹ . περὶ | ||
| “ ἔνιοι δὲ καὶ οὕτω συνερωτῶσιν : ” εἰ ἔστιν ἀπόδειξις , ἀπόδειξις ἔστιν : εἰ μὴ ἔστιν ἀπόδειξις , |
| ἡ περὶ τὸ γένειον κυκλοτερὴς περιείλησις , σκέπαρνος ἡ μηνοειδὴς ἐπαγωγὴ τῆς περιειλήσεως . ἐν δὲ τοῖς ἀποτελέσμασι τῶν πλοκῶν | ||
| ἐδώκατε ; ἐγὼ μὲν οἶμαι . „ εἶτα πάλιν ἡ ἐπαγωγὴ ἐνθυμηματικῶς . ἴδιον δὲ ἐνθυμήματος δριμύτητος δόξαν ἀποτελεῖν , |
| τὸ ἐλεῶ τῆς πρώτης καὶ δευτέρας , καὶ ἡ χρῆσις διττή , ἡ μέντοι ἀναλογία τῆς δευτέρας αὐτὸ εἶναι βούλεται | ||
| ῥινῶν , ἢ δι ' ἱδρώτων . ἡ δὲ χολέρα διττή ἐστι καθ ' Ἱπποκράτην , ἡ μὲν ὑγρὰ , |
| χερουβὶμ τὸν θεὸν ὑπὲρ ἀνθρώπων . ἕκτῃ ἀγγέλων παράστασις καὶ διάκρισις πάσης κτίσεως . ὥρα ζʹ * ἐν ᾗ αἰνοῦσιν | ||
| καὶ τὸ ἐκ ταύτης ὠφελούμενον . μόνη γὰρ ἡ τούτων διάκρισις προθυμίαν εἰς ἀρετῆς ἄσκησιν ἂν παράσχοι καὶ πρὸς τὴν |
| μάλιστα μετὰ Κρόνου , φαντασίας κατοιχομένων καὶ θηρίων ἢ δεσμωτῶν ἀποδείκνυται , τοῦ δὲ Διὸς ὁρῶντος αὐτὴν διὰ προφητῶν καὶ | ||
| τά τε καταπλάσματα καὶ ἃ δή τινες μαλάγματα καλοῦσιν οἵας ἀποδείκνυται δυνάμεις τά τε φύματα καὶ τὰ ἀποστήματα διαχέοντα καὶ |
| ὁ τὸν κανόνα καὶ τὸν ὅρον ἀποδιδούς . Τί ἔστιν ἐμπειρία ; ἡ πολλάκις τοῦ αὐτοῦ πράγματος δοκιμασία καὶ γνῶσις | ||
| βουλεύεσθαί ἐστι . πεῖρα γὰρ γνῶσις πράγματος ἑνὸς ἄλογος , ἐμπειρία δὲ γνῶσις πλειόνων ἄνευ τῆς αἰτίας ἢ μνήμη καὶ |
| ἱστορία τῶν προπεπειραμένων . τέταρτον ἡ τοῦ ὁμοίου μετάβασις . μεθοδικὴ δέ ἐστιν ἡ κοινότησιν προσέχουσα καὶ τῇ τοῦ ὁμοίου | ||
| ὑπεραίρειν τοῖς μεγέθεσι τὰς ἑλεπόλεις . ἔστι δὲ καὶ τοῦτο μεθοδικὴ θεωρία , ἣν διείλεγμαι ἐν τοῖς Ὀπτικοῖς : ἔγκειται |
| καὶ ὅλον ὑπῆρχε πρὸς ἄλληλα : ἡ γὰρ ἐπὶ μέρους ἀπόφανσις μέρος τῆς καθόλου , ὑφ ' ἥνπερ τέτακται , | ||
| καὶ πρὸς τὸν ὁρισμὸν τῆς καταφάσεως καὶ τῆς ἀποφάσεως ἡ ἀπόφανσις παραλαμβάνεται , δι ' ὧν ῥηθήσεται “ κατάφασις μέν |
| διηγήμασι μετὰ πολλῶν ἑτέρων καὶ ἡ κατ ' εὐθεῖαν πτῶσιν ἀπαγγελία : εὔγνωστον γὰρ [ ἐν ] ταῖς συνεχέσιν ἀναπαύσεσι | ||
| μὲν γάρ ἐστι σύντομος ἀπόκρισις , πεῦσις δὲ μακρᾶς πράξεως ἀπαγγελία , ἀνάκρισις δὲ δευτέρων ἐξέτασις . ἔσται τοῦ γενήσεται |
| οὔτε γὰρ πάντων τῶν παρὰ ποιηταῖς λεγομένων δύναται εἶναι τέχνη γραμματικὴ οὔτε τινῶν . καὶ πάντων μὲν αὐτόθεν ἀδύνατον , | ||
| καὶ ὅλως ἐπιστήμη πρὸς τινὰ ἐπιστήμην ; Οὐ γὰρ ἡ γραμματικὴ ὕστερον τῆς τινος γραμματικῆς , ἀλλὰ μᾶλλον οὔσης γραμματικῆς |
| ἀγωνιζομένων χρώμενος ἔπραξε τόδε τι : σαφὴς δὲ καὶ ἡ διήγησις ἔσται τῇ λέξει ἢ τῇ τάξει ἢ ἀμφοῖν . | ||
| ] ὧν εἶπον πρότερον ἴχνος ] τὸ τέλος . ἑτέρα διήγησις . Κάνωβος ἦν κυβερνήτης τῶν νεῶν Μενελάου , ὃν |
| εἰς τὸ περὶ εὐπορίας προτάσεων , καὶ εἰς τὸ περὶ ἀναλύσεως συλλογισμοῦ , ἐπιγέγραπται Ἀναλυτικὰ ἐκ τοῦ τιμιωτέρου μέρους : | ||
| τε ἀναποδείκτου καὶ τρίτου , καθὼς πάρεστι μαθεῖν ἐκ τῆς ἀναλύσεως , ἥτις σαφεστέρα μᾶλλον γενήσεται ἐπὶ τοῦ τρόπου ποιησαμένων |
| ἴσως κωλύει τρέφειν ἀλεκτρυόνας ἢ κυβεύειν : οὐδὲν γὰρ ἡ ἀστρονομία ἐμποδών ἐστι τὸ μὴ τὰ δέοντα ποιεῖν : καὶ | ||
| καταγίνεται καὶ περὶ τὰ σχήματα τῆς γῆς , ἡ δὲ ἀστρονομία περὶ κινούμενον μέγεθος , οὐ μόνον δὲ κινούμενον ἀλλ |
| δὲ δυὰς μήκους ἐστὶν ἀπεργαστική . καθάπερ γὰρ ἐπὶ τῶν γεωμετρικῶν ἀρχῶν ὑπεδείξαμεν πρῶτον , τίς ἐστιν ἡ στιγμή , | ||
| ' εὐθείας ἔσονται ἀλλήλαις αἱ εὐθεῖαι . Ἕν τι τῶν γεωμετρικῶν ἐστιν ὀνομάτων τὸ πόρισμα . καλοῦσι δὲ πορίσματα καὶ |
| τῆς ἐμπειρίας , ὅτι αὕτη ἤδη καὶ τῆς αἰτίας ἐστὶ γνωστική , χειροτέχνου δὲ ἀρχιτέκτων ἀντὶ τοῦ τοῦ δὲ τεχνίτου | ||
| ἡ πῇ ἀληθής ; ἀλλ ' οὐδὲ ἐπιστήμη τῶν ἀρχῶν γνωστική : αἱ μὲν γὰρ ἀρχαὶ τῶν ἀποδείξεων γνωριμώτεραι , |
| . ἀλλ ' ἐπεὶ καὶ τῶν ἐν τοῖς σώμασι διαστημάτων τριττή τις ἡ φύσις , ἡ μὲν ἀρχηγέτις ἐφ ' | ||
| λόγον τῶν εἰσιόντων [ . . ] . Μεμαθήκαμεν ὅτι τριττή ἐστιν ἡ πέψις : ἔστι γὰρ πρώτη ἡ χυλοποίησις |
| εὐβουλίαν τινά . ἀλλὰ μὴν οὐκ ἔστιν εὐβουλία τις ἡ ἀγχίνοια , οὐκ ἄρα ταὐτὸν εὐβουλία καὶ εὐστοχία . ὅτι | ||
| τοίνυν ἡγεμονικὰς ἐνεργείας τὰς ὑπὸ τῆς ἀρχῆς μόνης γινομένας . ἀγχίνοια μὲν οὖν λεπτομεροῦς οὐσίας γνώρισμα , βραδυτὴς δὲ διανοίας |
| ἔπειτα δὲ οὐδὲ πάντα ἀπὸ τῶν αἰσθητῶν δύναται λαμβάνειν ἡ γεωμετρία : πολλὰ γὰρ σχήματα καὶ πάθη θεωρεῖ σχημάτων , | ||
| σχεδὸν δὲ αἱ αὐταὶ καὶ ἀκριβεῖς καὶ αὐτάρκεις , οἷον γεωμετρία καὶ ἀριθμητική : τῶν γὰρ τοιούτων καὶ ὥρισται τὰ |
| ] ἰσχυρός . ἡμέτερον + ἀλλ ' ἐπεὶ δοκεῖς : ἔκθεσις τοῦ δράματος . οἱ δὲ στίχοι εἰσὶ τροχαϊκοὶ κεʹ | ||
| οὕτω φησί : διήγησίς ἐστι τῶν ἐν τῇ ὑποθέσει πραγμάτων ἔκθεσις εἰς τὸ ὑπὲρ τοῦ λέγοντος πρόσωπον ῥέουσα . Θεόδωρος |
| τῶν ἄλλων ἀρχόντων παράπτωμα ἢ ἀστοχία γένηται , ἔστιν ἐλπὶς σύντομος ἐπανορθώσεως : εἰ δὲ ὁ πρῶτος τοῦ στρατοῦ πταίσει | ||
| ἐπιστολὴν γράφει . φιλοφρόνησις γάρ τις βούλεται εἶναι ἡ ἐπιστολὴ σύντομος , καὶ περὶ ἁπλοῦ πράγματος ἔκθεσις καὶ ἐν ὀνόμασιν |
| περιόδους πεπερασμένας ὁ κόσμος διοικῆται . Ὁ λόγος καὶ ἡ λογικὴ τέχνη δυνάμεις εἰσὶν ἑαυταῖς ἀρκούμεναι καὶ τοῖς καθ ' | ||
| ἀλλήλων οὐσίαι , τρόπον δὲ ἄλλον συνιοῦσαι , καθάπερ ἡ λογικὴ ψυχὴ καὶ τὸ ζῷον ἢ τὸ ὀστρέϊνον ζῷον καὶ |
| ὑπάρχουσιν ἄμφω ἀκάκωτοι , ἐν ἐκείνῳ τῷ ἔτει προστεθήσεται ἡ παίδευσις αὐτοῦ καὶ ἡ γνῶσις καὶ μεταδώσει πολλοῖς τῆς οἰκείας | ||
| δὲ ἐγκωμιαστικὰ δηλονότι ἔστι τάδε : γένος , ἀγωγὴ , παίδευσις , ἡλικία , φύσις ψυχῆς καὶ σώματος , ἐπιτηδεύματα |
| αὐλητής , πυρετός , ἄλλα τρισμύρια ; ἡ δ ' εὔροια οὐδὲν οὕτως ἔχει ὡς τὸ διηνεκὲς καὶ ἀνεμπόδιστον . | ||
| καὶ δυσροεῖν . ἂν ἀφεθῶ , φησίν , εὐθὺς πᾶσα εὔροια , οὐδενὸς ἐπιστρέφομαι , πᾶσιν ὡς ἴσος καὶ ὅμοιος |
| ἀλλὰ πρωτουργοῦ αἰτίας οὔσης . Ἄνευ μὲν οὖν σώματος οὖσα κυριωτάτη τε αὐτῆς καὶ ἐλευθέρα καὶ κοσμικῆς αἰτίας ἔξω : | ||
| ἡ προκειμένη ἐπιστήμη , πρώτη τε οὖσα πασῶν ἐπιστημῶν καὶ κυριωτάτη . ἐρεῖ δὲ καὶ ὅτι καὶ περὶ ταὐτὰ τῷ |
| κακοήθεις μὲν αἱ νόσοι καὶ ἡ περὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀταξία δυσκατάληπτος , οὐδὲν δὲ ἧττον ἐπὶ τὸ διάμετρον ἐλθοῦσα ἡ | ||
| τοὺς ἐντυγχάνοντας ἡ διάκρισις ἐλέγχεται ἤτοι ἀληθὴς ἢ ἀνυπόστατος ἢ δυσκατάληπτος . ὅνπερ μὲν οὖν τρόπον οὐσίαν μίαν πολυτελοῦς οἴνου |
| καὶ ἀνάμνησις : μνήμη μὲν γάρ ἐστι μονὴ νοῦ , ἀνάμνησις δὲ ἀπολομένης μνήμης ἀνανέωσις . καὶ ἡμεῖς μὲν οὕτως | ||
| κατὰ τὰ αὐτὰ παρίστατο ἅπασιν εἰκάζειν : ἐμὲ δὲ ἐσῆλθεν ἀνάμνησις ὡς Θουκυδίδης ποιήσειεν ἐν τοῖς λόγοις Λοκρῶν τῶν πρὸς |
| χιτώνἙκτορείου χιτῶνος , ἐμὸς φίλοςἐμοῦ φίλου πρόδηλός ἐστιν ἡ ἑξῆς ἀκολουθία . τοιοῦτόν ἐστι τὸ πατὴρ δ ' ἐμὸς αὐτίκ | ||
| ; ἡ τοῦ ἑξῆς ὁδήγησις , τουτέστιν ἡ τοῦ νοήματος ἀκολουθία . Τί ἔστι κατὰ τοὺς ἐνυπάρχοντας ποιητικοὺς τρόπους ; |
| ὅμως δὲ δι ' ἀλγηδόνων καὶ ὀδυνῶν γίγνεται αὐτοῖς ἡ ὠφελία καὶ ἐνθάδε καὶ ἐν Ἅιδου : οὐ γὰρ οἷόν | ||
| πόλει πολλοὺς διέφθειρεν , ἔς τε τὴν Πελοπόννησον ἔπρασσεν ὅπῃ ὠφελία τις γενήσεται . μετὰ δὲ τῆς Ποτειδαίας τὴν ἀποτείχισιν |
| εἶπον ὅτι τῆς λεγούσης ἄνθρωπος δίκαιος οὐκ ἔστιν ἁπλῆς ἀποφάσεως μερικωτέρα ἐστίν . κατεσκεύασαν δὲ τοῦτον τὸν τρόπον : ἐλάμβανον | ||
| 〚 καὶ 〛 ἢ ἡ μὲν καθολικωτέρα , ἡ δὲ μερικωτέρα . εἰ οὖν ἕτεραί εἰσιν , οὐκ ἀποδεξόμεθα , |
| πιθανῶν λόγων πείθειν τοὺς πολλοὺς , ἀλλὰ μὴ διὰ τῶν ἐπιστημονικῶν , ὡς ἐπαΐειν παντελῶς ἀδυνατοῦσιν : τρίτον τὸ πρὸς | ||
| τῇ χειρί . ἄλλως τε καὶ ποῦ ἴσασιν ἐνίας τῶν ἐπιστημονικῶν λέξεων οἱ γραμματικοί , καθάπερ τὴν παρὰ Ἀριστοτέλει ἐντελέχειαν |
| λέγοντες οὕτως : ὅτι οὐ παντὶ συμβεβηκότι ἁρμόζει αὕτη ἡ ὑπογραφή , εἰ μὴ τῷ ἀχωρίστῳ . πρὸς ὅ φαμεν | ||
| γὰρ καθ ' ἕκαστα οὐκ ἔστι κυρίως ὁρισμός , ἀλλὰ ὑπογραφή . εἰ οὖν ἐκ τῆς τούτων γνώσεως ἡ τῶν |
| ἁπλῆ τίς ἐστι κατηγορία , ἡ δὲ τῶν πρός τι σύνθετος , ῥᾷον δὲ τὰ ἁπλᾶ μανθάνομεν τῶν πολυσχεδῶν ; | ||
| καὶ ὁ τῇδε ἵππος ἐκ τῶν τῇδε φύσεων ἀνομοίων οὐσῶν σύνθετος ᾖ . πάντα γὰρ ταῦτα κωμῳδοῦντός ἐστι μᾶλλον ἢ |
| . λέγω , ὅτι ὀρθὴ ἔσται ἡ πρὸς τῷ Α συνισταμένη γωνία . ἐκβεβλήσθω γὰρ ἡ ΓΒ ἐπὶ τὸ Δ | ||
| . ” ὁ δὲ Ἀπίων , σύμφορος ἡ ἐκ πολλῶν συνισταμένη . σύνθεο ἐπὶ τοῦ ἀντὶ τοῦ συνθηκοποίησον . καὶ |
| ῥητέον εἶναί τινα περὶ τὸν βίον ἐπιστήμην . Πᾶσά τε ὑπαρκτὴ τέχνη καὶ ἐπιστήμη ἐκ τῶν ἀποδιδομένων ὑπὸ αὐτῆς τεχνικῶν | ||
| , δεήσει μὴ ὄντων θεῶν μηδὲ δικαιοσύνην ὑπαρκτὴν εἶναι . ὑπαρκτὴ δέ ἐστιν ἡ δικαιοσύνη : ῥητέον ἄρα καὶ θεοὺς |
| τὰς παλλακίδας συνουσίας , καὶ ἔτι ἡ διὰ τῆς μουσικῆς ἐπανόρθωσις , δι ' ἧς καὶ τὸ οἰστρημένον μειράκιον ὑπὸ | ||
| μᾶλλον ἢ ἀναγκαῖον . ἴσως μὲν οὖν καὶ καλὸν ἡ ἐπανόρθωσις , οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἀναγκαῖον : κωλύει γὰρ |
| , ὥσπερ ἡ οἰκοδομική : φρόνησις δὲ ἕξις μετὰ λόγου πρακτική , ὡς μετὰ ταῦτα ῥηθήσεται : ἡ ἄρα τέχνη | ||
| καὶ διὰ μὲν τῆς διαιρέσεως ἐμάθομεν ὅτι θεωρητική ἐστι καὶ πρακτική : εἰς γὰρ ταῦτα τὰ δύο διείλομεν τὴν φιλοσοφίαν |
| τὸ δεύτερον “ . Ἔτι χρὴ γινώσκειν , ὅτι τῶν ἀναποδείκτων οἱ μέν εἰσιν ἁπλοῖ , οἱ δὲ οὐχ ἁπλοῖ | ||
| γὰρ ἡ δι ' ὁρισμῶν θεωρία καὶ ἡ λῆψις τῶν ἀναποδείκτων ἀρχῶν ἐπιστῆμαι καλοῦνται κυρίως : ἀλλ ' ὅτι γε |
| ἐξ αὐτῶν ποιοὶ ὠνομάζοντο , εἰ μὴ ποιότητες ἦσαν ἡ σύνεσις καὶ ἡ ἀσυνεσία . οὕτω δείξας ὅτι εἰσί , | ||
| εὐβουλίας τοσαῦτα : ῥητέον δὲ περὶ συνέσεως . ἔστι τοίνυν σύνεσις καὶ ἀσυνεσία , καθ ' ἃς λέγομεν συνετοὺς καὶ |
| ὀργανικὰ οὐ προσποιούμενοι τὸ σύνθετον . Ἔστι δ ' οὐκ ἀντιδιαίρεσις τὸ σύνθετον πρὸς τὸ ἁπλοῦν εἶναι , ἀλλὰ κατὰ | ||
| τὰ μέν ἐστι λογικά , τὰ δὲ ἄλογα . ” ἀντιδιαίρεσις δέ ἐστι γένους εἰς εἶδος τομὴ κατὰ τοὐναντίον , |
| ὁ θυμὸς ὥσπερ προσταχθεὶς τιμωρήσασθαι , ᾄττει ἐπὶ τοῦτο . συλλογίζεται μὲν οὐδέν , ὅμοιον δέ τι πάσχει τῷ συλλογισαμένῳ | ||
| , τῆς αἰσθήσεως μὴ συλλογιζομένης ; οὔτε μὴν ἡ δόξα συλλογίζεται ὡς μόνα τὰ συμπεράσματα εἰδυῖα καὶ διὰ τοῦτο διανοίας |
| εἰδῶν τῶν ἐναντίων διακρίνει ἕξιν καὶ στέρησιν : τῶν γὰρ ἀμέσων ἐναντίων ἀνάγκη θατέρου μετέχειν τὸ ὑποκείμενον ζῷον , ἕξις | ||
| λέγει τὰ ἀμέσως ὑπάρχοντα : ἐκ γὰρ τῶν προσεχῶν καὶ ἀμέσων ὑπαρχόντων αἱ ἐπιστῆμαι , ὡς εἴρηται ἐν τῇ Ἀποδεικτικῇ |
| πολύτροποι , βεβαιότης ἐπιστημῶν , τῶν ἀρετῆς ἁπάσης θεωρημάτων ἄληστος ἀνάληψις . τούτων οὐδὲν οὐδεὶς θνητὸς ἱκανὸς φυτουργῆσαι , πάντων | ||
| τοῦ θνητοειδοῦς σώματος , τελειότης δέ , τῆς οἰκείας εὐζωΐας ἀνάληψις , πρὸς τὴν θείαν ὁμοίωσιν ἐπανάγουσα . ταῦτα δὲ |
| προτάσεων , ὅταν ἡ πρὸς τὸ ἔλαττον ἄκρον ἐνδέχεσθαι λαμβάνηται πρότασις , ἀεὶ γίνεται συλλογισμός , πλὴν ὁτὲ μὲν ἐξ | ||
| εἶναι ἀπόφασις . φανερὸν ἄρα γέγονεν ὅτι μιᾷ προτάσει μία πρότασις ἀντιφατικῶς μάχεται . ἐν οἷς τὸ πρῶτον κεφάλαιον . |
| τῆϲ τῇ τήν ὦ . Ἀντωνυμία ἐϲτὶ λέξιϲ ἀντὶ ὀνόματοϲ παραλαμβανομένη , προϲώπων ὡριϲμένων δηλωτική . Παρέπεται δὲ τῇ ἀντωνυμίᾳ | ||
| . Θεραπεία δὲ καὶ τούτων κοινὴ ἡ ἐπὶ παντὸς ῥευματισμοῦ παραλαμβανομένη . Πρῶτον μὲν οὖν ἐπὶ ἡσυχίας καὶ ὀλιγοσιτίας καὶ |
| φίλην αὐτῷ συντομίαν συνόψει συντομωτάτῃ περιβάλωμεν : σύνοψις γὰρ καὶ συντομία φίλαι τῷ Ἀριστοτέλει , Πυθαγορείῳ κατ ' ἀλήθειαν γεγονότι | ||
| ἐντελῆ συναγόμενόν τε ἐκ τῶν κατὰ μέρος , ἵνα μὴ συντομία μόνον , ἀλλὰ καὶ σαφήνεια τοῖς ἐντευξομένοις ὑπάρχῃ . |
| τὴν ψυχήν . , ; , . . κοσμιότης τάττουσα κοσμιότης καὶ σωφροσύνη οὐ μόνον εἰσὶν ἀπαλλαγαὶ καὶ ἀφαιρέσεις τῶν | ||
| ἀλήθεια θέμις ἁγιστεία εὐορκία δικαιοσύνη ἰσότης εὐσυνθεσία κοινωνία ἐχεθυμία σωφροσύνη κοσμιότης ἐγκράτεια πρᾳότης ὀλιγοδεΐα εὐκολία αἰδὼς ἀπραγμοσύνη ἀνδρεία γενναιότης εὐβουλία |
| γνῶσις τῶν ἁπλῶν φαρμάκων καὶ τῶν ἐν αὐτοῖς δυνάμεων οὕτως ἀναγκαιοτάτη καθέστηκεν , ὡς μηδ ' οἷόν τε εἶναι χωρὶς | ||
| ἐχόντων τὴν ἀναφοράν : πρὸς γὰρ τὸν ἀναλυόμενον λεγόμενον τόπον ἀναγκαιοτάτη ἐστὶν ἡ τούτου γνῶσις . ὅσην δὲ ἔχει δύναμιν |
| παροῦσαν ὑπόθεσιν . ἀντίθεσις δέ , ὅταν ἀπό τινος κεφαλαίου ὁρμᾶται , οἷον ἀπὸ δικαίου ἢ συμφέροντος ἤ τινος τῶν | ||
| ἰσχὺς κεκράτηκεν . ἀλλ ' ἥδε θεῶν ἴσον ὀφθαλμοῖς φάος ὁρμᾶται μήτηρ βασιλέως , βασίλεια δ ' ἐμή : προσπίτνω |
| ὡρίσθη κατὰ τὴν ὑπόστασιν : συνῆπτε δὲ αὐτὸν καὶ ἡ ζωτική , ἀλλὰ κατὰ τὴν δευτέραν διάκρισιν , καθ ' | ||
| ἡ τῶν ῥάβδων φύσις καὶ ὅλως οἷον ἀρχή τις αὕτη ζωτική . διὸ καὶ ἐξαιρουμένου καὶ πονήσαντος θνήσκει : ἐπεὶ |
| , καὶ διὰ τούτου τοῦ τρόπου ἡ μεγίστη καὶ συμφορωτάτη διόρθωσις γίνεται τῶν ἠθῶν . κρατίστους δ ' οἶμαι τῶν | ||
| πᾶσι κοινὰ ποιέουσα . μηροῦ δὲ κατάτασις μὲν ἰσχυρὴ καὶ διόρθωσις κοινὴ ἢ χερσὶν ἢ μοχλῷ , τὰ μὲν ἔσω |
| ἀνακρίσεως διαφέρει . ἐρώτησις μὲν γάρ ἐστι σύντομος ἀπόκρισις , πεῦσις δὲ μακρᾶς πράξεως ἀπαγγελία , ἀνάκρισις δὲ δευτέρων ἐξέτασις | ||
| λόγος , ἐγκώμιον δὲ ὁ πολλὰς περιλαμβάνων . ἐρώτησις , πεῦσις καὶ ἀνάκρισις διαφέρει . ἐρώτησις μὲν ἡ τοῦ ναί |
| . ἀνάλυσις τὸ σχῆμα κατὰ φιλοσόφους : ἀνάλυσις δέ ἐστιν ἀντεστραμμένη ἀπόδειξις τουτέστιν ἀνάπαλιν λύσις . τῷ καὶ ἐπεὶ δαίτηθεν | ||
| πρὸ αὐτοῦ . Ἡ αὐτὴ πρότασίς ἐστι τοῦ πρὸ αὐτοῦ ἀντεστραμμένη , διπλῆ μέντοι . ὥσπερ γὰρ τὸ ἀπὸ τῆς |
| ὤφθη σὺν αὐτῇ τῇ ἑβδομάδι , ὥστε ἀναγκαίως τελεσιουργία καὶ συμπλήρωσις τοῖς οὖσιν ἀποτελεῖται δι ' ἀμφοτέρων τῶν ἀριθμῶν , | ||
| ὤφθη σὺν αὐτῇ τῇ ἑβδομάδι , ὥστε ἀναγκαίως τελεσιουργία καὶ συμπλήρωσις τοῖς οὖσιν ἀποτελεῖται δι ' ἀμφοτέρων τῶν ἀριθμῶν , |
| ὕπνος σύνοδός τις τοῦ θερμοῦ εἴσω τῆς καρδίας καὶ ἀντιπερίστασις φυσικὴ διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν . ὅθεν δ ' ἐκλείπει | ||
| οἱ σταγόνες μᾶλλον τοῦ αἵματος καὶ τῶν ἐντέρων ἐπιφέρεται ἡ φυσικὴ πιμελή . προσέτι δὲ καὶ σαρκώδη τὰ ἐκκρινόμενα φαίνεται |
| πηλικότητα ἐργασόμεθα . Καὶ ἔτι πρῶτος μὲν τόπος τῶν αὐξητικῶν ἐπιχειρημάτων ὁ ἀπὸ τῆς ποσότητος : ἔτι δὲ οὗτος τοιοῦτος | ||
| μετὰ δὲ τὸν προσδιορισμὸν τοῦτον τὸ προκείμενον διὰ πέντε τινῶν ἐπιχειρημάτων δεῖξαι προτίθεται . καὶ ἔστι τὸ πρῶτον ἐπιχείρημα ἀπὸ |
| ἐξετάζων κατὰ θεωρίαν δείξει δηλαδή : ἀλλ ' ἥ γε διαίρεσις ἀπαιτεῖ , θαυμαστὸν δὲ οὐδέν , εἰ παρεῖται , | ||
| . Τάχα δ ' ἐκείνη πρός γε τὰ νῦν ἡ διαίρεσις ὅτι τὴν πέψιν τιθέμεθα χρώμασι καὶ χυλοῖς καὶ πυκνότητι |
| τῷ δευτέρῳ ἐπιγραφησομένῳ δὲ περὶ τῶν ζῳοτοκούντων , νῦν δὲ ὑπομνήσεως χάριν ἐπιτετροχάσθω . Ἐπειδὴ δὲ ἀρχὴ πάσης γενέσεως ἐναίμου | ||
| αὕτη ἡ τετρακτύς , ὅσον τοῖς παροῦσι προσήκει λόγοις , ὑπομνήσεως ἔτυχε , φέρε καί , ἐφ ' ἃ προελθεῖν |
| ἀξίαν , καὶ ἔτι : ἡ ἀχρώματος καὶ ἀσχημάτιστος καὶ ἀναφὴς οὐσία ψυχῆς κυβερνητῇ μόνῳ θεατή , διὰ ταῦτα καὶ | ||
| φυσικῶν προβλημάτων κάθαρσιν , οἷον ὅτι τὸ πᾶν σώματα καὶ ἀναφὴς φύσις ἐστίν , ἢ ὅτι ἄτομα τὰ στοιχεῖα , |
| ἀλλ ' ἐν ταῖς πόλεσι περὶ τοῦτ ' ἐστι πᾶσα νομοθεσία . τὸ οὖν εἰδέναι τίνας μὲν δεῖ κολάζειν , | ||
| δέοντος τρέφεται , ἀλλ ' ἔστιν εἰπεῖν ὅτι ταύτῃ ἡ νομοθεσία παλαιῶν ἐστιν ἐξηγητῶν , ὅτι τὰ καταμήνια ποσῷ πλεονάζουσιν |
| αὐτὸ ἕκαστον καθ ' αὑτὸ πρόκειται , ὁποῖόν τί ἐστι σεμνότης δεῖξαι καὶ ὅπως γίνεται , ὁποῖόν τί ἐστι τραχύτης | ||
| θρυλλεῖσθαι τὴν Ὀδυσσέως εὐδοξίαν . τοῖς γὰρ περὶ Ὀδυσσέως κεκηρυγμένοις σεμνότης τις ἐπήνθει . ποτανὴν δὲ μηχανὴν τὰ ποιήματα εἶπε |
| Μήτηρ Πριάμου , ὥς φησι Πορφύριος ἐν τῷ περὶ τῶν παραλελειμμένων τῷ ποιήτῃ ὀνομάτων , κατὰ μὲν Ἀλκμᾶνα τὸν μελοποιὸν | ||
| παρ ' ἐκείνων τοὺς λογισμοὺς τῶν τε εἰρημένων καὶ τῶν παραλελειμμένων ἀπαιτεῖν . ἐγὼ δὲ ὑπὲρ μὲν ὧν ἰδίᾳ ἠπιστάμηνλέγω |
| τοῖς λόγοις ἐλέγετο ὑπὸ σοῦ ἡ δικαιοσύνη καὶ σωφροσύνη καὶ ὁσιότης καὶ πάντα ταῦτα ὡς ἕν τι εἴη συλλήβδην , | ||
| τὸ δὲ πρότερον αὖ ἐφάνη ἡμῖν ἡ δικαιοσύνη καὶ ἡ ὁσιότης σχεδόν τι ταὐτὸν ὄν . Ἴθι δή , ἦν |
| τοῦ Ἑρμοῦ ἡ τῶν ἐκ τῆς λοξώσεως κατὰ πλάτος παρόδων παράθεσις , τῶν μέντοι παρ ' αὐτὴν μόνην τὴν λόξωσιν | ||
| πρώτην θέσιν ἐπαγγελλομένη τῶν προσώπων , ἡ δὲ τῶν ἄρθρων παράθεσις ἐν δευτέρᾳ τάξει παραλαμβάνεται ὑποταγέντων ταῖς ἀντωνυμίαις , ἐγὼ |
| ἀπειλημμένους . ὅλην . . . . ἆρ ' οὖν ἀκριβεστέρα σκέψις θέα τε ἂν περὶ ὁτουοῦν ὁτῳοῦν γίγνοιτο , | ||
| οὐχὶ καὶ αὐτῆς ἐφιεμένης τοῦ ἀγαθοῦ ; καὶ μὴν ὅσον ἀκριβεστέρα τῆς τέχνης ἡ ἐπιστήμη , τοσοῦτον ἂν εἴη καὶ |
| ἐμβολίμων ὁμοίως ἐχρήσαντο . Καὶ δοκεῖ μάλιστα πάντων αὕτη ἡ περίοδος τοῖς φαινομένοις συμφωνεῖν . Ἡ σελήνη ὑπὸ τοῦ ἡλίου | ||
| κῶλα ζʹ καὶ τὰ τῆς ἀντιστροφῆς τοσαῦτα . τὸ αʹ περίοδος ἐξ ἰαμβικῆς καὶ τροχαϊκῆς συζυγίας : ἡ μέντοι τροχαϊκὴ |
| τρόπον ἀπὸ μὲν τοῦ μείζονος ἀρχομένων ὅρου συνίσταται ἀναλογία ἐν ἐπιμερέσι λόγοις δισεπιτρίτοις : οἷον θʹ Ϛʹ δʹ : ἐκ | ||
| γίνονται γεωμετρικαί , ἀλλὰ καὶ ἐν ἐπιμορίοις εἴδεσιν ἅπασι καὶ ἐπιμερέσι καὶ μικτοῖς , καὶ τὸ ἐξαίρετον ἰδίωμα τῆς μεσότητος |
| τῶν καθ ' αὑτὸ ἐπιχειρεῖ . οὐκ ἔστι δὲ ἡ πειραστικὴ ὡς ἡ γεωμετρία , ἀλλ ' ἡ μὲν γεωμετρία | ||
| τούτων ἀπαιτῆται λόγον , ἐκ τίνων ; ἔστι δὲ ἡ πειραστικὴ καὶ ἐριστικὴ ταὐτὸν τῇ διαλεκτικῇ τῷ μὴ ἐφ ' |
| δόξα ψευδὴς οὐδέποτε . εἰπὼν δὲ οὐδὲ δὴ δόξα ἡ εὐβουλία , ἐπήγαγε τὸ οὐδεμία , ὅτι διάφορα τὰ γένη | ||
| καὶ ἄνευ μελέτης , τοῦτό ἐστιν εὐστοχία : ἡ δὲ εὐβουλία οὐ τοιαύτη : μετὰ γὰρ χρόνον καὶ βραδέως ἡ |