| δὲ οὐκ ἀρέσκει τισὶ λόγους μονολημμάτους εἶναι , οὐκ εἰσὶν ἀξιοπιστότεροι Ἀντιπάτρου , ὃς οὐδὲ τοὺς τοιούτους λόγους ἀποδοκιμάζει . | ||
| δὲ οὐκ ἀρέσκει τισὶ λόγους μονολημμάτους εἶναι , οὐκ εἰσὶν ἀξιοπιστότεροι Ἀντιπάτρου , ὃς οὐδὲ τοὺς τοιούτους λόγους ἀποδοκιμάζει . |
| ἡμῖν νυνδὴ γεγονέναι . Πῶς λέγεις τοῦτο καὶ τίνι τεκμηρίῳ χρῇ ; Φράσω δῆλον ὅτι : σὺ δέ μοι συνακολούθησον | ||
| ὦ Καλλίκλεις , ὡς πανοῦργος εἶ καί μοι ὥσπερ παιδὶ χρῇ , τοτὲ μὲν τὰ αὐτὰ φάσκων οὕτως ἔχειν , |
| . ” . Τίμων ὁ Φλιάσιος ἐν τῷ τρίτῳ τῶν σίλλων Ἀρίστωνά φησι τὸν Χῖον , Ζήνωνος δὲ τοῦ Κιτιέως | ||
| συνάγειν ἐπιχειρεῖς ; περὶ δὲ τοῦ Ἐπικούρου Τίμων ἐν γʹ σίλλων φησί : γαστρὶ χαριζόμενος , τῆς οὐ λαμυρώτερον οὐδέν |
| οὖν ἐστιν ὃ ἐν Λυκούργῳ κατανοήσας μᾶλλον ἐθέμην τῷ θείῳ προσρήματι ἢ τῷ ἀνθρωπίνῳ ; ἡ πρᾳότης καὶ ἡ δικαιοσύνη | ||
| τοὔνομα , οὐκ ἀπέχονται μὴ οὐ πολίτην τιθέναι καὶ τῷ προσρήματι τούτῳ καλεῖν , ὅπου γε καὶ προστάτην ἀτεχνῶς ὥσπερ |
| τὰς τῆς πολιτείας διοικήσεις . Ἀληθέστατα ? ? : τόδε μένὦ Θωμάσιεκαὶ ἑκών γε συμφαίην ἂν ἔγωγε , οὐκ ἐλάττονος | ||
| αὐτοῦ ἅπερ καὶ περὶ ἐκείνου ἐρρήθη ; Τοῦτο ? ? μένὦ Μηνόδωρεἴσως ἂν εἴη καὶ μόλις θεραπεύοιτο : πῶς δὲ |
| κἀγαθοὺς οὐ προσδέχει , σαυτὸν δὲ λυχνοπώλαισι καὶ νευρορράφοις καὶ σκυτοτόμοις καὶ βυρσοπώλαισιν δίδως . Εὖ γὰρ ποιῶ τὸν δῆμον | ||
| ἦν λυχνοποιός . νευρορράφοις ] διὰ τὸν προβατοπώλην Λυσικλέα . σκυτοτόμοις καὶ βυρσοπώλαισι : Κλέωνι καὶ Λυσικλεῖ . ὀνειδίζει δὲ |
| ἰσχάδες . ἃ πάντα φησὶν ὁ Λυκόφρων ἐν τοῖς πεποιημένοις σατύροις αὐτῷ , οὓς Μενέδημος ἐπέγραψεν , ἐγκώμιον τοῦ φιλοσόφου | ||
| Τιμοκλῆς ἰδὼν ἐπὶ τῶν ἵππων δύο σκόμβρους ἔφη ἐν τοῖς σατύροις εἶναι . Ὅστις ἀγοράζει πτωχὸς ὢν ὄψον πολύ , |
| συμβουλίη ἡ ἐς ἡμέας τείνουσα . Τοῦ μὲν γὰρ πεπειρημένος συμβουλεύεις , τοῦ δὲ ἄπειρος ἐών : τὸ μὲν γὰρ | ||
| ἧττον δὲ ἀντιθέσεως . ἀλλὰ λέξει τις : μισθοφορεῖν ἡμῖν συμβουλεύεις ; τοῦτο δ ' ἦν Ἀθηναίοις εὐδοξοῦσιν ἐπαχθές τε |
| περὶ τούτου τοῦ πράγματος , ζητοῦντες εἴ τις ἐμοὶ καὶ Ἐρατοσθένει ἔχθρα πώποτε γεγένηται πλὴν ταύτης . οὐδεμίαν γὰρ εὑρήσετε | ||
| βαρύνεται : σημαίνει δὲ τὴν κάμινον , ὡς παρὰ τῷ Ἐρατοσθένει : ” μέσον δ ' ἐξαύσατο βαυνόν ” , |
| τῷ ἐπιγράμματι ἐκάλεσε , βασιλεύων ὅμως Αἰγύπτου . Χαιρέᾳ δὲ Σικυωνίῳ πύκτῃ παιδὶ ἐπίγραμμά ἐστιν ὡς νικήσειεν ἡλικίαν νέος καὶ | ||
| δὲ πρὸς τὰ αὐτὰ ἐπιτηδειοτάτη . ἀγρίας μαλάχης ῥίζαι ἑψῶνται Σικυωνίῳ ἐλαίῳ μετ ' ὀλίγου ὕδατος , ἕως ξηραὶ γένωνται |
| , ἐμῆς δὲ γυναικός , ἐπείσθην ὑπ ' ἐκείνης εἰσποιῆσαι Μακαρτάτῳ τὸν ἕτερον τῶν παίδων : οὐχ ἵνα μὴ λῃτουργοίην | ||
| Ἁγνίου ἀδελφοὶ ἦσαν ὁμοπάτριοι καὶ ὁμομήτριοι . τῷ δέ γε Μακαρτάτῳ τῳδί , τῷ υἱεῖ τῷ Θεοπόμπου , οὐδὲν ἐγένετο |
| ἀρχαὶ τῶν ὄντων τὰ στοιχεῖα ὑπάρχουσι , κέχρηται μάρτυρι Ἐμπεδοκλεῖ εἰρηκότι τὰ τέσσαρα στοιχεῖα καὶ τοῖς ἄλλοις φυσιολόγοις τοῖς εἰρηκόσιν | ||
| ποιεῖσθαι ; ἔχεις ἐξηγήσασθαι ; παντὸς γὰρ μᾶλλον ἔοικας ἀληθῆ εἰρηκότι . Ναί : ἀλλὰ γὰρ κοινὴ βουλὴ ᾧτινι τρόπῳ |
| βαλανεύσω Γ : διακονήσω , ὑπουργήσω . Γ βαλανεύσω : ἐγχέω ἐμαυτῷ τῶν σπονδῶν . ἀπὸ τῶν ἑαυτοῖς ἐπιχεόντων ὕδωρ | ||
| ' αὐτοῦ ἡ ῥῆσις οὕτως : Ἐγὼ δ ' οὐκ ἐγχέω τοῖς περιοδυνωμένοις φάρμακον οὐδὲν οὐδ ' ἐκμάττω δι ' |
| ὁ ἰατρὸς εἶπεν : Οὐδέν σοι λείπει ἢ κρεμασθῆναι . Δυσκόλῳ ἰατρῷ τις λέγει : Τί ποιήσω , ὅτι αἶμα | ||
| : ἐγὼ δέ σοι οὐ φαίνομαι ἀξιοπιστότερος ἐκείνου εἶναι ; Δυσκόλῳ τις ἐφώνει : ὁ δὲ ἀπεκρίνατο : Οὐκ εἰμὶ |
| οὓς ἔλεγεν παρερχόμενος , καὶ εἰπεῖν ὅτι πόσῳ σοῦ ἐγὼ κομψότερος μάντις εἰμί . Τί οὖν ; ἐγὼ λέγω , | ||
| ἄλλῳ , ἀλλὰ τούτῳ γε , ὡς ἔοικεν , εἰμὶ κομψότερος : προῖκα γὰρ ἐμαυτὸν ἐπαινεῖν ἀξιῶ , καὶ ταῦθ |
| ἀλύεις ὅτι Ἶρον ἐνίκησας . πολλὴ δὲ ἡ χρῆσις παρὰ Πλουτάρχῳ . ἀλύω τὸ χαίρω , ὡς καὶ Ὅμηρος ἐν | ||
| τὴν Σύροις πάτριον , πεισθεὶς τῷ ὀνείρῳ οὐδὲ παραδείγματι τῷ Πλουτάρχῳ χρησάμενος ἔφαγέ τε τότε καὶ ἤσθιεν ἀεὶ τῶν κρεῶν |
| πρότασις καὶ ἀπόδοσις γίνονται πρῶται οἷον ἐν μὲν γὰρ τῷ προσγράψαι μηδὲ τὸ λοιπὸν ἐξεῖναι δοῦναι ὑμᾶς τὸ δοῦναι ὑμῖν | ||
| διὰ γὰρ τὸ ῥᾳδίως ἐξαπατᾶσθαι τὸν δῆμον ταῦτ ' εἰκότως προσγράψαι . τί οὖν ἐκώλυεν , εἴπερ ταῦθ ' οὕτως |
| ἐμόν ] ? . καὶ σόν γ ' ὁμοίως . Παμφίλης ; Ἁβρότονον ] ? ἱκετεύω σε , μή μ | ||
| . , , : Φέρεται δ ' αὐτοῦ ἐν τοῖς Παμφίλης Ὑπομνήμασι καὶ αἴνιγμα τοῖον : Εἶς ὁ πατὴρ , |
| μὴ εἴπῃς ὅτι ἀποθνήσκεις καὶ κακῶς ἔχεις . ἀλλὰ καὶ εἴπου σε δέοι ἐπιορκῆσαι , ἐπιόρκησον : ἐν καλῷ γάρ | ||
| , τοῖς δὲ ἧττον γίνονται ἐκ τῶν προηγησαμένων : ἔνθεν εἴπου τις πολλὰ ἐλάλησε καὶ ἀσθενέστερον ἐποίησε τὸν λάρυγγα , |
| : παρὰ τὸ ἄλη ἀλῶ , παράγωγον ἀλαίνω , ὡς δρῶ δραίνω , . , . . Ἀλαλή : ὁ | ||
| : ἢ παρὰ τὸ ἄνω βλέπειν : ἢ παρὰ τὸ δρῶ , τὸ βλέπω , ἄδρωπος καὶ ἄνθρωπος : ἢ |
| γράφειν μόνον τι ἐν αὐτοῖς , τὰ δὲ ὥστε καὶ ἀργυρίδιον κατατίθεσθαι , ἅπερ καὶ κιβώτια ἐκάλουν , τὰ δ | ||
| κἄν τις προσέλθῃ χρηστὸς ἄνθρωπος φίλος αἰτῶν λαβεῖν τι σμικρὸν ἀργυρίδιον , ἔξαρνός ἐστι μηδ ' ἰδεῖν με πώποτε . |
| τὸν βίον , ὠφέλιμα δὲ ὄντα ηὑρίσκετο πάντα ὁπόσοις τις ἐπίσταιτο χρῆσθαι . πάσας μὲν οὖν τὰς ἐπιστήμας οὔτε μαθεῖν | ||
| ὥστε οὐκ ἐξῆν τοῦ συσσιτίου μετασχεῖν , εἰ μή τις ἐπίσταιτο γεωμετρεῖν ἢ φιλοσοφεῖν . ὅθεν Φιλίππου τὴν ἀρχὴν παραλαβόντος |
| ἰδεῖν οὔτε ζῶσαν οὔτε τεθνεῶσαν ἀγαθόν . καὶ εἰ μὲν χαλεπαίνοι ἢ ὀργίζοιτο ἢ βλάπτοι τὸν ὁρῶντα τὸ ὄναρ , | ||
| Ἐδέκωνος εἰρῆσθαι ὡς καὶ αὐτῷ ὁ Ἀττήλας περὶ τῶν φυγάδων χαλεπαίνοι : ἔδει γὰρ ἢ πάντας ἀπολαβεῖν ἢ πρέσβεις ἐκ |
| βουλομένους σῴζεσθαι , καὶ προφάσεις ζητεῖν δι ' ἃς ἅπαντα προησόμεθα . καὶ τίς οὐκ ἂν ἀπέκτεινέν με δικαίως , | ||
| . εἰ δ ' ᾧ κρείττους ἐσμὲν ἐκείνου , τοῦτο προησόμεθα , τί τοῖς ἐκεῖνον ὑμνοῦσιν ἀντιθήσομεν ; εἶθ ' |
| τοὺς ἄρχοντας αἰδοῦς . τὸ γὰρ μήτε τοῖς οὕτως ὠμῶς τετολμημένοις ἐν φόνῳ τῷ βασιλικῷ ἐπεξιέναι τινά , μήτε τὴν | ||
| . καὶ τῷ βασιλεῖ δυσχεραίνοντες κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἐπὶ τοῖς τετολμημένοις κατὰ τἀδελφοῦ , τήν τε θεραπείαν τὴν βασιλικὴν περιέσπασαν |
| περιφέρεια τοιούτων κϚ λδ , οἵων ἐστὶν ὁ περὶ τὸ ΒΗΛ ὀρθογώνιον κύκλος τξ . καὶ ἡ μὲν ὑπὸ ΒΗΛ | ||
| ΒΗΛ ὀρθογώνιον κύκλος τξ . ὥστε καὶ ἡ μὲν ὑπὸ ΒΗΛ γωνία τοιούτων ἐστὶν ιδ ιδ , οἵων εἰσὶν αἱ |
| δ ' ἔπλησας φωνᾶς ἅλα : νῦν πάλιν ἄλλον υἱέα δακρύεις καινῷ δ ' ἐπὶ πένθεϊ τάκῃ . ἀμφότεροι παγαῖς | ||
| ; Ἒ ἔ , αἰαῖ . Ὦ παῖ , τί δακρύεις ; Φεῦ . Μηδὲν μέγ ' ἀΰσῃς . Ἀπολεῖς |
| πανοῦργος ὃν ἔλεγ ' ἡμῖν Κλεισθένης ; Οὗτος , τί κύπτεις ; Δῆσον αὐτὸν εἰσάγων , ὦ τοξότ ' , | ||
| νέον αὐταῖς ἀποδοῦναι . Τί μοι , ὦ βέλτιστε , κύπτεις εἰς γῆν καὶ τὴν χρόαν εἰς ἔλεγχον αἰδοῦς μεταβάλλεις |
| καὶ ἡ εἰϲ ἰϲχιαδικοὺϲ ἀναγραφομένη καὶ τοὺϲ χρονίωϲ κεφαλαλγοῦνταϲ καὶ ἡμικρανικοὺϲ τέλεον ἀποπαύει . Ϲκόρδων ⋖ δ , κηροῦ ⋖ | ||
| καὶ τούτῳ μόνῳ τούϲ τε ϲὺν πυρετῷ καὶ ἄνευ πυρετοῦ ἡμικρανικοὺϲ ἐθεράπευϲεν . Ἐὰν δὲ παροξυϲμὸϲ ἐπιγένηται μέγιϲτοϲ , ὡϲ |
| : τὸν δὲ ἐπ ' ἐμοῦ ναὸν καὶ τὸ ἄγαλμα Πυθοκλῆς ἀνέθηκεν . τῷ δὲ τῆς Πειθοῦς ἱερῷ τὸ ἐγγὺς | ||
| , ἐρυθρά : ἄγρυπνος : τεταρταίη ἀπέθανεν ἐς νύκτα . Πυθοκλῆς τοῖσι κάμνουσιν ὕδωρ , γάλα πολλῷ τῷ ὕδατι μιγνὺς |
| γὰρ τἀγάθ ' αὔξεται βροτοῖς . Ἐν νυκτὶ βουλὴ τοῖς σοφοῖσι γίγνεται . Ἔνεγκε λύπην καὶ βλάβην ἐρρωμένως . Ἐχθροὺς | ||
| ὡς εὐχερῆ δὲ τὰ λοιπὰ παρήκαμεν . Πολὺ μὲν ἐν σοφοῖσι κοὐκ ἀνώνυμον τὸ Περὶ ἑρμηνείας τοῦ Ἀριστοτέλους βιβλίον τῆς |
| , καὶ πάλιν ταῦτα ἀγανακτῶ καὶ τούτοις ἀγανακτῶ καὶ τούτοις ἀγανακτῶ . . ἄγλιθες : ἐξ ὧν σύγκειται . . | ||
| Θεσμοφόρῳ τρέφων διὰ παντὸς τοῦ βίου ; ταῦτα καὶ αὐτὸς ἀγανακτῶ , πρὸς ἐνίων μὲν ἀτίμως λακτιζόμενος καὶ λαφυσσόμενος καὶ |
| Αἰτωλίᾳ . . : Τρύφων ὁ Ἀλεξανδρεὺς ἐν τοῖς Φυτικοῖς ἐπιγραφομένοις ἄρτων ἐκτίθεται γένη , εἴ τι κἀγὼ μέμνημαι , | ||
| οὕτως : ὀψοφάγος εἶ καὶ κνισολοιχός . ἐν δὲ τοῖς ἐπιγραφομένοις Συντρέχουσι κνισολοιχίαν εἴρηκεν ἐν τούτοις : ὁ πορνοβοσκὸς γὰρ |
| . ἀποκριθεῖσά μοι λέγει : Οὐχ ὅτι σὺ ἐκ πάντων ἀξιώτερος εἶ ἵνα σοι ἀποκαλυφθῇ : ἄλλοι γάρ σου πρότεροί | ||
| τῆς λεοντῆς καὶ λέγοντα πρὸς αὐτόν , ὡς ἐγὼ τούτων ἀξιώτερος . Οὐκ ἀποφθερῇ , κακὸν κάθαρμα , ἐπὶ τοὺς |
| , Ἄνδριος καὶ οὗτος , Προκλῆς ὁ Λυκαστίδα : τοῖς πλάσταις δὲ οἳ τοὺς ἀνδριάντας ἐποίησαν , τῷ μὲν Στόμιός | ||
| τῇ Σπάρτῃ δημιουργῶν . ἔπειτα δυσσεβὲς ἔθος εἰσάγεις γραφεῦσι καὶ πλάσταις . ὅσοι γὰρ ἂν γυναικῶν ἐρῶντες τυγχάνοιεν , εἴτε |
| τόδε δ ' ἐστὶ τοιοῦτο : δεινῶς λεπτὸν καὶ τοῖς σκυβάλοις ἀμιγές . τοῦτό πῃ μὲν αὐτὸ μόνον δίεισι , | ||
| μάλιστα βαλάνοις . πιαίνεται δὲ καὶ πιτύροις σιτίνοις , καὶ σκυβάλοις τοῖς ἀπὸ τῆς ἅλω , καὶ τῷ σίτῳ . |
| προστετίμηται κατὰ νόμον ἢ κατὰ ψήφισμα δεσμοῦ ἢ τὸ λοιπὸν προστιμηθῇ , εἶναι αὐτῷ ἢ ἄλλῳ ὑπὲρ ἐκείνου ἐγγυητὰς καταστῆσαι | ||
| , ἀλλὰ καὶ γέγραπται , ἢ τὸ λοιπὸν ἐάν τινι προστιμηθῇ δεσμοῦ , εἶναι καταστήσαντι τοὺς ἐγγυητάς , ἦ μὴν |
| υἱεῖς Ἀθηναίους , ὅτι εἰσήγαγεν τάριχος . [ οὓς καὶ Τιμοκλῆς ἰδὼν ἐπὶ τῶν ἵππων δύο σκόμβρους ἔφη ἐν τοῖς | ||
| καὶ τίς ὁ Τηλέμαχος . καὶ ὁ Δημόκριτος ἔφη : Τιμοκλῆς ὁ τῆς κωμῳδίας ποιητὴς ἐν μὲν δράματι Λήθῃ φησί |
| : „ τοῦ χάριν , ὦ δέσποτα , οὕτω διατελεῖς ἀθυμῶν ; ἐμοὶ προσανάθου , χαίρειν εἰπὼν τῷ λυπεῖσθαι : | ||
| . ταῦτα ἔγραφον ἀσθενοῦντος Κλεο - βούλου , νοσεῖ δὲ ἀθυμῶν , ὅτι αὐτοῦ καταθέουσι δύο κανθάρω . ἢν οὖν |
| Κότυν , ὅτι κηδεστὴς ἦν Ἰφικράτει τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ Χαριδήμῳ Κερσοβλέπτης , καὶ τὰ πεπραγμέν ' ὁρῶ πολλῷ μείζονα | ||
| ἀνεψιὸν εἶναι ἐκ πατραδέλφων Πολέμωνι τῷ πατρὶ τῷ Ἁγνίου καὶ Χαριδήμῳ τῷ πατρὶ τῷ Θεοπόμπου , τὴν δὲ μητέρα τὴν |
| τοῦ συστραφῆναι , ὡς καὶ Τυραννίων , ᾧ καὶ μᾶλλον συγκατατίθεμαι . πολλὴ δὲ ἡ κίνησις αὐτοῦ παρὰ τῷ ποιητῇ | ||
| Ἀσκαλωνίτης , εἴτε ἐπὶ τοῦ συστραφῆναι , ᾧ καὶ μᾶλλον συγκατατίθεμαι : ἔστι δὲ ἀόριστος δεύτερος . ἀλῶ , τὸ |
| ἑταίροις , καθάπερ δάνειον τῷ χρήσαντι μᾶλλον δοτέον ἢ τῷ ἑταίρῳ . ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ δὲ λέγω , ὅτι | ||
| αὐτὸν ἐπιτρέψαι Λυσιθείδῃ , αὑτοῦ μὲν καὶ Ἰσοκράτους καὶ Ἀφαρέως ἑταίρῳ , γνωρίμῳ δὲ τοῦ πατρός . ἐπιτρέψαντος δὲ τοῦ |
| τῷ οἰκήματι τούτῳ πόλλ ' ἔτη , ἕως τὰ χρήματα ἀπέτεισεν ἃ ἔδοξε τῆς πόλεως ὄντ ' ἔχειν : καὶ | ||
| καὶ συνέδρου γενομένου κλοπὴν αὐτοῦ τὸ δικαστήριον κατέγνω καὶ δεκαπλάσιον ἀπέτεισεν , καὶ παρεπρεσβεύσατ ' εἰς Αἴγυπτον , καὶ τοὺς |
| ἔστιν ἅμα πατὴρ τοῦ λόγου . Οὐδείς σοι , ὦ Ἐρυξίμαχε , φάναι τὸν Σωκράτη , ἐναντία ψηφιεῖται . οὔτε | ||
| λέγεις ; εἰπεῖν τὸν Ἀλκιβιάδην : δοκεῖ χρῆναι , ὦ Ἐρυξίμαχε ; ἐπιθῶμαι τῷ ἀνδρὶ καὶ τιμωρήσωμαι ὑμῶν ἐναντίον ; |
| : νυνὶ δ ' ἐξηγητὴν τοῦτον λαβὼν τῆς ἁπάσης κακοηθείας μεμάθηκα . Διαλαμβάνων γὰρ ἕκαστον ἡμῶν ἐν μέρει , τῷ | ||
| τὸ ὄρος , ἐν ᾧ ἔβοσκον τὰ πρόβατα , ἐκεῖσε μεμάθηκα ἀπὸ χάους τινός . ἀκούσαντες δὲ οἱ ἐγχώριοι ἔκτισαν |
| ἃ ξυνέθεντο , ἔξω τε τούτων πρὸς τὸν Μαντινικὸν καὶ Ἐπιδαύριον πόλεμον καὶ ἐς ἄλλα ἀμφοτέροις ἁμαρτήματα ἐγένοντο καὶ οἱ | ||
| τοὺς Ἀθηναίους , τὸν Αἰγινήτην δὲ Ἀριστείδην καὶ Δόρκωνα τὸν Ἐπιδαύριον καὶ Μόλωνα τὸν Τροιζήνιον καὶ πολλοὺς ἄλλους τῶν Ἑλλήνων |
| τὸν Σοφοκλέα τὸ πῶμα τῆς λάρνακος . κοινῶς ἔφηλις . ἐπηλυγάζονται : ἐπισκιάζονται , ἐπικρύπτονται . λύγην γὰρ καλοῦσιν οἱ | ||
| Θουκυδίδης ἐν Ϛʹ φησί : τῷ κοινῷ φόβῳ τὸ σφέτερον ἐπηλυγάζονται . ἐσαφάσῃς τῷ δακτύλῳ : ἀντὶ τοῦ ἐφάψῃ . |
| κοθόρνους εἶχες , ἂν γνῶναί ς ' ἔτι . Τί δαί ; Τὸ πολὺ τάριχος οὐκ εἴρηκά πω . Μὰ | ||
| τὸ δὲ αἰτοῦμαι τὸ μεθ ' ἱκεσίας . . τί δαί : Σύνδεσμος ἐρωτηματικός : διὰ τὴν ἔκτασιν δὲ διὰ |
| Δείναρχος κατὰ Κηφισοκλέους . Ἀπίλλειν : Λυσίας ἐν τῇ κατὰ Θεομνήστου , εἰ γνήσιος , ” ἀποκλείειν “ νομίζεται . | ||
| ἅπερ ἀπείρηται λέγειν εἰς ἀλλήλους δεδήλωκε Λυσίας ἐν τῷ κατὰ Θεομνήστου , εἰ γνήσιος ὁ λόγος . Ἀπορώτατος : ἀντὶ |
| μετὰ ταῦτά φασιν ἀφανῆ γεγονέναι . καὶ ὅτι ταῦτα οὐ ψεύδομαι , ἡ Μελίτη συνομολογήσει καὶ θεράπαιναι δύο , μεθ | ||
| τοῦτο καὶ . . ἀπὸ βαρυτόνου . τὸ φείδω ψεύδω ψεύδομαι , ἐρείδω ἐρείδομαι παραλήγουσι διφθόγγῳ . Τὰ εἰς ΔΩ |
| γέλωτος εἵνεκα ἀσκοῦσι χάριτας κερτόμους . ἐγὼ δέ πως μισῶ γελοίους , οἵτινες τήτῃ σοφῶν ἀχάλιν ' ἔχουσι στόματα : | ||
| γερόντιον καὶ ἡμίτραγον στρατιώτην ἄλλον καὶ γυμνήτας ὀρχηστάς , πάντας γελοίους . ἐπεὶ δὲ ἤγγελτο πυρπολῶν ὁ θεὸς ἤδη τὴν |
| ἅμα γίνονται καὶ ἀλεαίνουσιν αὐτούς . καλοῦνται δὲ ἄρα οὗτοι κανδυτᾶνες , ὡς ἐκείνοις φίλον . θαυμάσαι δὲ τῶν μυῶν | ||
| ἅμα γίνονται καὶ ἀλεαίνουσιν αὐτούς . καλοῦνται δὲ ἄρα οὗτοι κανδυτᾶνες , ὡς ἐκείνοις φίλον . θαυμάσαι δὲ τῶν μυῶν |
| αὐτὴν ὁ ἀδελφὸς Πολέμων ἀνεψιῷ ὄντι ἑαυτοῦ , τοῦ δὴ Φιλάγρου τοῦ ἀνεψιοῦ τοῦ Πολέμωνος καὶ τῆς Φυλομάχης τῆς ἀδελφῆς | ||
| πρὸς πατρός . ὁ Εὐβουλίδης δὲ τίνος ἦν πατρός ; Φιλάγρου τοῦ ἀνεψιοῦ τοῦ Ἁγνίου . μητρὸς δὲ τίνος ; |
| τις . Πολλῶν τοίνυν καὶ δεινῶν ὄντων τῶν πεπραγμένων Αἰσχίνῃ τουτῳί , καὶ πολλὴν κακίαν ἐχόντων , ὡς καὶ ὑμῖν | ||
| : ὑποπεπτώκαμεν καὶ καλῶς ἠρίσταμεν . Ἕρμιππος ἀριστάναι καὶ παρεστάναι τουτῳί . εὕρηται δὲ καὶ τὸ καταριστᾶν καὶ τὸ παραδειπνεῖν |
| Σοφοκλῆς δὲ Ἀλουσίους : τινὲς δὲ Ἀλίους ὡς Πύλος Πύλιος Πυλίους . . . ἄλπεια : ἡ ἠϊὼν πρὸς ἄρκτον | ||
| δὲ φυγάδες , ἀπέσφαττον . μετὰ δὲ ταῦτα τούς τε Πυλίους , ὡς οὐδεὶς αὐτοῖς ἐβοήθει , σὺν αὐτῷ τῷ |
| ἐν τοῖς Γετικοῖς . ] Δεισιδαιμονία : Κρίτων ἐν τοῖς Γετικοῖς φησιν : Οἱ δὲ βασιλεῖς τῶν Γετῶν ἀπάτῃ καὶ | ||
| τῶν περὶ βασιλέα τοῖς ἐρύμασι νενεμημένων : Κρίτων ἐν τοῖς Γετικοῖς . . : Λέγει δὲ τοὺς Μυσοὺς ὁ Ποσειδώνιος |
| πατέρα καί τι καὶ χαίροντα φιλόστοργον προσειπὼν καὶ πᾶν ὅτου δεοίμην ἀσμένως πειθόμενον , τούτοις αὐτὸν προθωπεύσας ὀμωμοκώς τε κατ | ||
| σῇ κεῖται χειρί . κατέμεινε δέ , ὅπως ἀεί σου δεοίμην καὶ ἔχοις , ὅ τι χαρίζοιο . καίτοι τοῦτο |
| Παρὰ δὲ τοῖς πεζοῖς ἐπὶ μὲν πράγματος διδασκαλίᾳ Ξενοφῶν ἐν Ἀπομνημονεύμασιν ἀδικεῖ Σωκράτης οὓς μὲν ἡ πόλις νομίζει θεοὺς οὐ | ||
| ταῦτα ἐπέγραψέν τι βιβλίον Περὶ τοῦ παρὰ Ξενοφῶντι ἐν τοῖς Ἀπομνημονεύμασιν Ἀντιφῶντος , οὐδὲν ἴδιον προσεξευρών . . τούτωι [ |
| τι δοκεῖ οὕτως : ἀπορῶ μέντοι διατεθρυλημένος τὰ ὦτα ἀκούων Θρασυμάχου καὶ μυρίων ἄλλων , τὸν δὲ ὑπὲρ τῆς δικαιοσύνης | ||
| καὶ τὰς ἐπιθέτους κατασκευὰς βέλτιον ἀποδειξαμένους . ἡ μὲν οὖν Θρασυμάχου λέξις , εἰ δὴ πηγή τις ἦν ὄντως τῆς |
| προστίθεται μᾶλλον ὡς σοφῷ τῷ ἔθνει ἐπὶ τοσοῦτον ὡς καὶ Ἑρέννιον Φίλωνα ἐν τῷ Περὶ Ἰουδαίων συγγράμματι πρῶτον μὲν ἀμφιβάλλειν | ||
| πως ὡς σοφῶι τῶι ἔθνει ἐπὶ τοσοῦτον , ὡς καὶ Ἑρέννιον Φίλωνα ἐν τῶι Περὶ Ἰουδαίων συγγράμματι πρῶτον μὲν ἀμφιβάλλειν |
| ὅσα εἰς αὐτὰ τὰ αἰσθητὰ κατατέτακται : ἔστι γὰρ ἐν Καλλίᾳ καὶ ἄνθρωπος καὶ ζῷον , ἃ πῶς ἂν εἶεν | ||
| δ ' ἂν καὶ παρὰ Ξενοφῶντι ἐν τῷ συμποσίῳ Σωκράτη Καλλίᾳ μαρτυροῦντα , ὡς πολὺ κρείττων ἐστὶν ὁ τῆς ψυχῆς |
| Ἄνυτος , οὐ Λύκων . Πῶς οὖν οὐ προηγούμενος τῷ Διογένει ὁ βίος οὗτος , ὃν ἑκὼν εἵλετο , ὃν | ||
| δὲ καὶ αὕτη οὐδὲν ἧττον τῶν μεγίστων διαγνώσεων ἀκριβεστάτη καὶ Διογένει καὶ τοῖς κατ ' ἐκείνου καιροῦ σοφοῖς ὡς μαντική |
| αὖθις δὲ καταχρηστικῶς ὡς ἐπὶ πάσης ἀφοσιώσεως . ἄλλως : παροιμιῶδες . ἀπὸ Μακαρίας τῆς Ἡρακλέους θυγατρὸς ἐπιδιδούσης ἑαυτὴν ὑπὲρ | ||
| οὐκ εὐδαιμονῶ : ἀντὶ τοῦ : ἐψεύσω τῆς ἐλπίδος : παροιμιῶδες τὸ ἡμιστίχιον : ἐὰν μὴ πείσω : οὕτως κέκριται |
| τῆς ὀργῆς ὑμῶν ἔς με γεγένηται καὶ ἐκκλησίαν τούτου ἕνεκα ξυνήγαγον , ὅπως ὑπομνήσω καὶ μέμψωμαι εἴ τι μὴ ὀρθῶς | ||
| δὲ τῶν περὶ τὸν ἄνδρα ἀγνοήσαντι . ὡς μὲν οὖν ξυνήγαγον ταῦτα διεσπασμένα καὶ ὡς ἐπεμελήθην τοῦ ξυνθεῖναι αὐτά , |
| , ὡς Ἀριστοτέλης ἐν Συρακουσίων πολιτείαι , ὅμοιοι τοῖς Λακεδαιμονίων Εἵλωσι καὶ παρὰ Θεσσαλοῖς Πενέσταις καὶ παρὰ Κρησὶν Κλαρώταις . | ||
| κατακρέμανται , τοῖσι πρεσβύταισιν ἀποδάκνειν ὀδάξ ; Καὶ Εὔπολις ἐν Εἵλωσι : καὶ γένηται τοῖσδε σάμερον κοπίς . Δεῖπνον δ |
| , ζώνης ; ἀπεύχῃ μητρὸς αἷμα φίλτατον ; ἤδη σὺ μαρτύρησον , ἐξηγοῦ δέ μοι , Ἄπολλον , εἴ σφε | ||
| ὅτι περιφανῶς ἐτόλμησάν μου καταψεύσασθαι . Ἀνάβηθι δέ μοι καὶ μαρτύρησον . Περὶ μὲν τοίνυν αὐτῆς τῆς αἰτίας οὐκ οἶδ |
| ἂν μὴ δειλὸς ᾖ . Τοῖς γὰρ μεριμνῶσίν τε καὶ λυπουμένοις ἅπασα νὺξ ἔοικε φαίνεσθαι μακρά . Ὅτε μειράκιον ἦν | ||
| ἄνοιαν ἀνδρείως φέρειν . Ἡδύ γε φίλου λόγος ἐστὶ τοῖς λυπουμένοις . Ἕλληνές εἰσιν ἄνδρες οὐκ ἀγνώμονες , καὶ μετὰ |
| οὔτε παρὰ τῶν ὁρώντων ἀκούειν οὔτε ἀναγράφειν οἴομαι δεῖν , νεμεσῶ δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις , ὅσοι πλείω τῶν συγχωρουμένων | ||
| οἱ δὲ ἐν μὲν ταῖς τραγῳδίαις ἐχέτωσαν χώραν , οὐ νεμεσῶ τοῖς ποιηταῖς τῶν ὀνομάτων : ἐν δὲ τῷ βίου |
| τὰ τοῦ ῥήματος , λέγω ἐν ἑτέρῳ προσώπῳ , ἀνθρώπῳ ὡμίλησα ᾧ παρέσχον ξενίαν . εἰ μέντοι τις τῇ προκειμένῃ | ||
| τῶν ἄρθρων , ἡ διὰ τῶν ἀναφορικῶν ἀντωνυμιῶν , ἀνθρώπῳ ὡμίλησα καὶ αὐτῷ παρέσχον ξενίαν , [ ὁ ] γραμματικὸς |
| , λέγειν : ἀλλὰ πόλιν ὅλην τίς δύναιτ ' ἂν καυχήσασθαι στρατηγὸς ἢ λοχαγὸς ἑλών , ὥσπερ ἐγὼ τὴν Κοριολανῶν | ||
| τὸν ἀνταγωνιστὴν αὐτοῦ νικήσας καὶ οὐκ ἐάσας νικῆσαί τε καὶ καυχήσασθαι . . Ἐν δόξᾳ θέμενος ] θέμενος ἑαυτὸν δηλονότι |
| αἴ , Πυθαγόρης τί τόσον κυάμους ἐσεβάσθη ; καὶ θάνε φοιτηταῖς ἄμμιγα τοῖς ἰδίοις . χωρίον ἦν κυάμων : ἵνα | ||
| καὶ σοφιστὴν οὐδὲν ἂν οὕτω λαμπρύνειεν ὡς εἰ πολλοῖς περιρρέοιτο φοιτηταῖς , οὐδὲν ὅ τι οὐ κινεῖς , δι ' |
| ] μοῖραν [ ] ! ν προς [ ] ! λεγο [ ] εν [ ] μεν . . . | ||
| πολλ [ ! υκο [ ξυν [ μαρτ ? [ λεγο ? ! [ [ ] ´ ? [ . |
| . ὃ δὲ προτιμηθεὶς καὶ μέγα φρονῶν , προσελθὼν τῷ Φωκίωνι χρῆσόν μοι ἔφη τὴν ῥυπαρὰν χλαμύδα , ἣν εἰώθεις | ||
| . ὁ δὲ προτιμηθεὶς καὶ μέγα φρονῶν , προσελθὼν τῷ Φωκίωνι , χρῆσόν μοι , ἔφη , τὴν ῥυπαρὰν χλαμύδα |
| τῇ τοῦ Κτησιφῶντος κατηγορίᾳ . ἔστι δὲ καὶ τέταρτον αὐτοῦ φρόντισμα , ἐπιστολαί , οὐ πολλαὶ μέν , εὐπαιδευσίας δὲ | ||
| δ ' οὐκέτι Φοῖβος ⌊ ἄεθλον ⌋ τοῦτον ἔχει : φρόντισμα ἐνδμενη ? ! ! ! [ ! ! ! |
| τῆς ει διφθόγγου γράφει Ἀρκάδιος ” τὸ τοπικὸν Χαιρωνική ὡς Μαντινική „ . ἐκ γὰρ τοῦ Χαίρωνος ἔστι Χαιρωνικός . | ||
| εἰς ἔρωτα ἔπαινον , Μαντινικῇ γυναικὶ ἀνατίθησιν : ἀλλὰ εἴτε Μαντινική , εἴτε καὶ Λεσβία τὶς ἦν ἡ τοῦ λόγου |
| πριάμενος γὰρ φάρμακον ἀνέπεισα τὸν οἰνοχόον , ἐπειδὰν τάχιστα ὁ Πτοιόδωρος αἰτήσῃ πιεῖν , πίνει δὲ ἐπιεικῶς ζωρότερονἐμβαλόντα εἰς κύλικα | ||
| , Θεσσαλοῦ Ξενοφῶν . Πτοιοδώρῳ σὺν πατρί : Τερψίου ἀδελφὸς Πτοιόδωρος , καὶ Τερψίου μὲν παῖδες Ἐρίτιμος καὶ Ναμερτίδας , |
| ὀξυτόνως ἀνεγνώσθησαν παρὰ τῷ ποιητῇ καὶ ἅπασι τραγικοῖς τε καὶ κωμικοῖς , αἵ τε γραφαὶ οὐκ ἔχουσι τὸ ι προσκείμενον | ||
| ποτήριον . ἀγαθῶν ἀγαθίδες : τάττεται ἡ παροιμία παρὰ τοῖς κωμικοῖς ἐπὶ πολλῶν ἀγαθῶν . ἀγάλλεσθαι : χαίρειν , μεγαλοφρονεῖν |
| ὀργὴν μὴ φύλασσε θνητὸς ὤν εἴπερ γὰρ οὐδὲ τοῖς κακῶς δεδρακόσιν ἀκουσίως δίκαιον εἰς ὀργὴν πεσεῖν , οὐδ ' ἢν | ||
| ' ὡς εἶδε πολλοὺς ὀλοφυρομένους τε τὸ πάθος καὶ τοῖς δεδρακόσιν ἀπεχθομένους , τελευτῶσα εἶπεν οὐδὲν αὐτοῖς ἐκ τῶν ἀνοσίων |
| οὕτω σφίσιν ἀσφαλεστέρως ἔχειν , οἷς τις εἴη εὔνους , κρατήσασι προσχωρῆσαι : ὁ δὲ Βρασίδας ὡς οὐκ ἔπειθεν , | ||
| μὲν τῷ σφαλῆναι παραπλησίως πράττειν ᾗ καὶ πρὸ τοῦ , κρατήσασι δὲ πάντων ἔστιν ἀπηλλάχθαι τῶν κακῶν . καὶ μὴν |
| ' ἣν αἰτίαν οἱ κατὰ λόγον γράφοντες τὰς γεωγραφίας ἐν πίναξι γράφουσι παραμήκεσιν , ὡς διπλάσιον εἶναι τὸ μῆκος τοῦ | ||
| τοῖς Ἕλλησιν , ὃς τῷ ἀκρατέστατος εἶναι , ἐντεταμένος τοῖς πίναξι τὸ αἰδοῖον ἐγράφετο . συμβαίνει δὲ τὸ πάθος , |
| κοινότητες , οὐδὲν συμφέρον ἐνδείκνυνται , διὰ τούτου ἄν τις ἐπιδείξειε , διαφέρειν λέγων τὸ αὐτὰ τὰ κοινὰ ἐνδείκνυσθαι ἢ | ||
| ἐπὶ πᾶσιν ἢ πλείοσι συγχωρῆσαι , διὰ τούτων ἄν τις ἐπιδείξειε . παρὰ τὴν αἰτίαν , καὶ τοὺς πάσχοντας τόπους |
| κήδῃ σαυτοῦ τε καὶ ἡμῶν καὶ τῆς ὅλης ἀρχῆς , πείσθητι τὰ βέλτιστα συμβουλεύουσι ἡμῖν καὶ κοινώνει τῶν τε πραγμάτων | ||
| προξενεῖ . μισεῖ δὲ ὁ θεὸς τοὺς ἀλαζόνας . φέρε πείσθητι τῷ Σατύρῳ καὶ χάρισαι τῷ θεῷ . ” κἀγὼ |
| τοῦ δήμου προστάξαντος ζητῆσαι τὴν βουλήν , εἰ συνέρχεται τοῖς φυγάσιν εἰς Μέγαρα , καὶ ζητήσασαν ἀποφῆναι πρὸς ὑμᾶς , | ||
| τῇ Χαναναίων γῇ : τέταρτον , διὰ τί προθεσμία τοῖς φυγάσιν ὥρισται τοῦ κατελθεῖν ὁ τοῦ ἀρχιερέως θάνατος . λεκτέον |
| , καὶ λοιπὴ ἄρα ἡ ὑπὸ ΕΔΓ λοιπῇ τῇ ὑπὸ ΗΖΓ ἴση ἐστίν . ἀλλὰ καὶ ἡ ὑπὸ ΔΕΓ τῇ | ||
| ΒΖ τῇ ΖΓ , διπλάσιόν ἐστι τὸ ΕΒΖΗ παραλληλόγραμμον τοῦ ΗΖΓ τριγώνου . καὶ ἐπεί , ἐὰν ᾖ δύο πρίσματα |
| . ἐπὶ τῷ τέλει κορωνίς . 〛 θερμὸν ἔργον : Παράδοξον , ἢ τολμηρὸν , ἢ εὐκίνητον . Πενία παραβάλλουσα | ||
| . Ὑπερήδιστα , εἰ καί σοι παράδοξον τοῦτο δόξει . Παράδοξον , εἰ γέρων τε καὶ ἀσθενὴς ἄτεκνός τε προσέτι |
| ἐπὶ ὑποσχέσει εἰρήνης , αὐτὸς ἀντιλέγει . ὅταν ἔν τινι δυσκολίᾳ καιροῦ γράφῃς τινὰς ἐπανορθώσεις , ἁρμόσει τὸ ἐξ ἀτόπου | ||
| Εὐάγριον οἴκαδε ζεύγει κοσμοῦντι τὸν ὀχούμενον . τοῖς γὰρ ἐν δυσκολίᾳ γεγενημένοις καλὸν οἶμαι τὰ τοιαῦτα βοηθεῖν , ἃ δύναταί |
| . καταλειφθεὶς δὴ μόνος , οὐκ ἔχων εἰς τίνα πόλιν σωθήσομαι , παρὰ τὴν θάλατταν ἄλλως ἐπλανώμην , εἴ πού | ||
| μ εἰ εὑρήσω τὸ ἀπολόμενον μα εἰ σοφιστεύσω μβ εἰ σωθήσομαι ἀσθενῶν μγ εἰ ἀνοίξω ἐργαστήριον μδ εἰ ἕξω χρόνον |
| . εἴ τις δικαστὴς ἢ διαιτητὴς θεῶν . ἐνταῦθ ' ἀπόστα μικρόν . ε [ κοδι ] ' οἰκῶν πλησίον | ||
| λέγουσιν , καὶ παράστα . Μένανδρος Παιδίῳ : ἐνταῦθ ' ἀπόστα μικρόν , Δὶς ἐξαπατῶντι : ἐμοὶ πάραστα : τὴν |
| . ὑφ ' οὗ γ ' ἥκιστ ' ἐχρῆν . οἶσθας σὺ τοῦτον ; οἶδα : καὶ συν ! [ | ||
| χρυσοῦν κάνθαρον . } ποῖον ; τὸ πλοῖον ; οὐδὲν οἶσθας , ἄθλιε . } τὴν ναῦν σεσῶσθαί μοι λέγεις |
| γῆν Ἀριστοφάνης λέγει . καὶ ἡ ἀμβολὰς δὲ γῆ παρὰ Ξενοφῶντι τοῖς ὀρύγμασι προσήκει , καὶ εἰ μὴ τοῖς μετάλλοις | ||
| καὶ Ναυσικλείδης χρήματα δώσοντες τῷ στρατεύματι , καὶ ξενοῦνται τῷ Ξενοφῶντι καὶ ἵππον ὃν ἐν Λαμψάκῳ ἀπέδοτο πεντήκοντα δαρεικῶν , |
| καὶ διότι πιστότερόν ἐστι βάσανος μαρτύρων : τοῖς μὲν γὰρ μάρτυσι συμφέρει πολλάκις ψεύσασθαι , τοῖς δὲ βασανιζομένοις λυσιτελεῖ τἀληθῆ | ||
| παρακεκλημένους ἢ ἔργον τὸ καταψευδομαρτυρεῖν ποιουμένους . ἀντιτάξομεν δὲ τοῖς μάρτυσι καὶ τὰ εἰκότα λέγοντες , ὅτι ταῦτα μὲν οὐδέποτε |
| ζητῆσαι οὐ ζητήσω , ἀλλ ' ὥσπερ ἐπὶ εἰσαγωγικῇ διδασκαλίᾳ διαλεκτικώτερον τὰ περὶ αὐτῶν διδάξω , τοῦτ ' ἔστι τί | ||
| , φησὶν ὅτι οὐ θεολογικώτερον περὶ αὐτῶν ζητῶ , ἀλλὰ διαλεκτικώτερον : τοῦτο γὰρ ἀποίκιλόν ἐστι . τί δέ ἐστι |
| τῆς τέχνης τὴν ἡδονήν . εἰς τοὺς σοφιστὰς τὸν μάγειρον ἐγγράφω . ἑστήκαθ ' ὑμεῖς : κάεται δ ' ἐμοὶ | ||
| . Ἡρόδοτον δὲ ἀξιῶ μή μοι μηνίειν , εἰ μύθοις ἐγγράφω ὅσα ὑπὲρ τῆς τῶν ἔχεων ὠδῖνος ᾄδει . Φυσικὴ |
| οἱ τριάκοντα πολλοὺς μὲν τῶν πολιτῶν καὶ οὐ τοὺς χειρίστους ἀπέκτεινον , πολλοὺς δὲ προετρέποντο ἀδικεῖν , εἶπέ που ὁ | ||
| τῷ πολέμῳ δεδρακότες εἰσίν , ὁπότε μὴ φαῖεν , ἀπάγοντες ἀπέκτεινον καὶ ἐξαίρετον ἐποιήσαντο οὐδένα . διέφθειραν δὲ Πλαταιῶν μὲν |
| τούτων μὲν καὶ συγγενῶν ὄντων , σχολῇ γ ' ἂν ἀδόκιμον καὶ μιξοβάρβαρον προσεῖτο φωνήν . ὁ δ ' οὖν | ||
| ψαλμῳδὸν ἐδιηγούμεθα δικαιώματα , καὶ τὸ μοχθηρὸν ἡμῶν τῶν τρόπων ἀδόκιμον τὸ περιφανὲς τοῦτο καὶ σεβάσμιον ἀπειργάσατο , ἀνάξιον κρίναντος |
| , ὡς ἰατροῖς πρᾶγμα μηνυθῆι τόδε . εἶἑν , τί σιγᾶις ; οὐκ ἐχρῆν σιγᾶν , τέκνον , ἀλλ ' | ||
| χρῆν θεσπιωιδεῖν , ὃς δέδοικεν οὐδένα . Κρέον , τί σιγᾶις γῆρυν ἄφθογγον σχάσας ; κἀμοὶ γὰρ οὐδὲν ἧσσον ἔκπληξις |
| , περιττότερόν τι νῦν ἢ ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν Ὀλυνθιακῶν προσεξευρὼν καὶ διδοὺς χρῆσιν ἀμφοτέρων τῶν μεθόδων . ἐκεῖ μὲν | ||
| εὐεπῄβολον τῆς πγαγματείας ἑωρακώς , προσθείη δ ' ἂν ὁ προσεξευρὼν τὸ ἐπὶ πᾶσι κάμνουσί τε καὶ ὑγιαίνουσι τῆς πραγματείας |
| πεποιηκὼς φαίνεται . τὸ γὰρ ὧν ἐποίησε πρότερον ὑπομιμνήσκειν ταῦτα ἐπεσταλκότα , πῶς οὐχ ὅπερ εἴρηκα πράττοντός ἐστι . Ἄλλο | ||
| καταγνῶναι τῆς ἐμαυτοῦ σιωπῆς οὐδ ' ὡς ἦν μοι κάλλιον ἐπεσταλκότα εἶναι πεισθῆναι . τῆς γὰρ νῦν οὔσης αἰτίας ἡ |
| τε καὶ Εὐκλείδου καὶ Κράτητος σκολιῶς καὶ πεφυρμένως καὶ ἀπαρατηρήτως γραφὲν εἰς τὸ περὶ μερῶν κωμῳδίας καὶ παραβάσεως εὐθυτάτως τε | ||
| εὐθείας , τότε ὑπερβάλλειν , ὅτε δὲ ἔλασσόν ἐστι τὸ γραφὲν χωρίον αὐτῆς τῆς εὐθείας , ὡς εἶναι τὸ μὲν |
| δὲ ἀφροδίσιον τινὶ ἡδονῇ , καὶ τὸ ἀγαθὸν ἄρα τινὶ ἀφροδισίῳ : ὑπέκειτο δὲ καὶ οὐδενί . Καὶ καθ ' | ||
| τῷ παρανόμῳ ἀφροδισίῳ , καὶ τὸ ἀγαθὸν ἄρα παντὶ παρανόμῳ ἀφροδισίῳ : ὑπέκειτο δὲ καὶ οὐδενί , ὅπερ ἀδύνατον . |
| Ἀριστοτέλης ἐν τοῖς Ὑπομνήμασί | φησιν , ὅτι Θόας ὁ Ἰθακήσιος ἱστορεῖ παρὰ Φρυξὶ πικέριον καλεῖσθαι τὸ βούτυρον . πηρῖνα | ||
| ἀπὸ δὲ χλαῖναν βάλε : τὴν δὲ κόμισσε κῆρυξ Εὐρυβάτης Ἰθακήσιος ὅς οἱ ὀπήδει : αὐτὸς δ ' Ἀτρεΐδεω Ἀγαμέμνονος |