κέρδους τὰ κοινὰ δίκαια τῶν Ἑλλήνων προέσθαι , μηδ ' ἀνταλλάξασθαι μηδεμιᾶς χάριτος μηδ ' ὠφελείας τὴν εἰς τοὺς Ἕλληνας | ||
Ἡρακληείη πρὸς αὐτὸ ἐβιάζετο , μεγίστων ἀγαθῶν βραχύν τινα πόνον ἀνταλλάξασθαι πείθουσα . Τί γὰρ ἂν ἄλλο καὶ ἀνταποδοίην αὐτῷ |
εἰ τοσαύτην εὔνοιαν ἀπονέμοιτε τῷ πρεσβύτῃ , ὅσην αὐτοῦ πρώην ἐδώκατε τῷ παιδί : ὡς ἔμοιγε , ὦ φιλότης , | ||
, οὓς νῦν αἰτιώμενοι πάντας ἀφαιρεῖσθαι κελεύουσιν , οὐκ ἂν ἐδώκατε ; ἐγὼ μὲν οἶμαι . „ εἶτα πάλιν ἡ |
, ὡς μὴ τοῦ μήκους ἡ ἀρρυθμία ἐν λεπτῷ μᾶλλον ἐλέγχοιτο : εἶτ ' ἔνδοθεν αὐτὸς κεκραγώς , ἑαυτὸν ἀνακλῶν | ||
ταὐτὸν διαιρετὸν εἶναί τι καὶ ἐπ ' ἄπειρον διαιρετόν . ἐλέγχοιτο δ ' ἂν διὰ τοῦ προβλήματος τούτου καὶ ὁ |
τῶν Ἀχαιῶν καὶ τὰ καθόλου συμβαίνοντα αὐτῷ . οἱ γὰρ δυστυχοῦντες ἄνθρωποι πολλάκις εἰώθασι μεμνῆσθαι τῶν συμφορῶν καὶ τοῖς εἰδόσιν | ||
ζῷα δειλότερα . ” ὁ μῦθος δηλοῖ , ὅτι οἱ δυστυχοῦντες ἐξ ἑτέρων χείρονα πασχόντων παραμυθοῦνται . λάρος ἰχθὺν καταπιὼν |
. εἰ ταῦτα παρ ' ὑμῶν ἐγίγνετο , πολλοὺς ἂν εἴχετε τοὺς βοῶντας , τοὺς λέγοντας , τοὺς διδάσκοντας , | ||
ὑμεῖς μέν , ὦ Ἀθηναῖοι , τὰς ἐλπίδας τῆς σωτηρίας εἴχετε ἐν τῷ τὸν στρατηγὸν ὑμῶν ἐκπλεύσαντα ταχέως τῶν ἐπικαίρων |
κάνναβιν καὶ κηρὸν καὶ πίτταν . ἡ δὲ λινουργία καὶ τεθρύληται : καὶ γὰρ εἰς τοὺς ἔξω τόπους ἐξεκόμιζον , | ||
Ἁλιεῖς λεγόμενοι θαλαττουργοί τινες ἄνδρες . παρ ' Ἑρμιονεῦσι δὲ τεθρύληται τὴν εἰς Ἅιδου κατάβασιν σύντομον εἶναι : διόπερ οὐκ |
δυσχερῆ ἀνθιστάμενος . . ⌈ κάμνῃς [ κάμνεις ] ⌈ ἀπαγορεύῃς , κοπιᾷς [ ἀπαγορεύῃς κοπιῶν ] , ἀδημονεῖς , | ||
ἀπεροῦμέν γέ πω ; Ἥκιστα , ἐάνπερ μὴ σύ γε ἀπαγορεύῃς . Λέγε δή , τί ἂν αὐτὸ μάλιστα εἰπόντες |
ὁ πολὺς τεθήπασιν αὐτούς , καὶ μάλιστα ὁπόσους μηδὲν τῶν ἀναγκαιοτέρων ἀσχολεῖ , καὶ παρεστᾶσι πρὸς τὸ θράσος καὶ τὴν | ||
τἀνθρώπου σκέπτεσθαι . οἱ δὲ ἀπὸ τῶν ἠθικῶν κατήρξαντο ὡς ἀναγκαιοτέρων καὶ πρὸς εὐδαιμονίαν ἐπισπώντων , καθὸ καὶ ὁ Σωκράτης |
σὺν παντὶ τῷ πλήθει . ὁπόσοι τι τότε αὐτοὺς θειάσαντες ἐπήλπισαν : θεοφορηθέντες ἐν ἐλπίδι ἐποίησαν ʃ ἤγουν θεῖά τινα | ||
' ἐπίστασις πράξεων κατὰ κρίσιν καὶ ἀναστροφήν . ἤλπισαν καὶ ἐπήλπισαν διαφέρει . ἤλπισαν μὲν γὰρ αὐτοί τινες , ἐλπίδας |
ἀσφαλίζεται λόγος εἰς τέλος : ἀλλ ' ἐπὶ τριῶν μαρτύρων σταθήσεται πᾶν ῥῆμα . οἱ δὲ δύο ἄγγελοι ὁ ἐκ | ||
αἰπὺς δ ' ἁλιβρὼς ὄχμος ἐν μεταιχμίῳ Μάγαρσος ἁγνῶν ἠρίων σταθήσεται , ὡς μὴ βλέπωσι , μηδὲ νερτέρων ἕδρας δύντες |
ὑπηρετήσω , καὶ Γ χρεία οὐκ ἔσται παιδός . Γ φιλοτιμεῖται δὲ περὶ τὰς ὑπηρεσίας κατὰ πάντα τὸν Στιλβίδην πλεονεκτῶν | ||
ἐφικτά , ἃ δὲ ἄμεινον ἢ μὴ χεῖρον διαθήσεται , φιλοτιμεῖται πρὸς ταῦτα . ὁ γοῦν Πλάτων καὶ ἐς τὰς |
ἕως γε μένομεν αὐτοῦ σκεπτέον μοι δοκεῖ εἶναι ὅπως ἀσφαλέστατα μενοῦμεν , εἴ τε ἤδη δοκεῖ ἀπιέναι , ὅπως ἀσφαλέστατα | ||
δέ , ὦ Κῦρε , καὶ ὧν ἐγὼ κρατῶ καὶ μενοῦμεν παρὰ σοὶ καὶ ὁρῶντες σὲ ἀνεξόμεθα καὶ καρτερήσομεν ὑπὸ |
. εἰρήνη μὲν γὰρ καὶ ὁμόνοια τοὺς χρωμένους οὐδὲν πώποτε ἔβλαψεν , ἔχθρα δὲ καὶ φιλονικία θαυμαστὸν εἰ μὴ σφόδρα | ||
κατέκαυσεν , ἡ δὲ τοῦ οὔρου δριμύτης τὰς ὀσφρήσεις μου ἔβλαψεν ἄν . ταῦτα οὖν τὰ τρία ἐκφεύγων φαῦλα περιπατῶν |
ἐλάλησα , κοινοῦ παραλαμβανομένου τοῦ ἄνθρωπος . εἰ γὰρ μὴ προτεθείη ὄνομα τοῦ τοιούτου ἄρθρου , οὐδ ' ἂν ἔτι | ||
ἑξῆς ἐστιν ὁ δὲ ἐμὸς πατὴρ ὀϊσθείς . εἰ γὰρ προτεθείη μὲν τὸ ὄνομα , ἐπενεχθείη δὲ ἡ ἀντωνυμία , |
πρὸς τοὺς πέλας ἑρμηνείᾳ . εἶτα καὶ ὡς ἔφην , προσκοπὴν ἐμποιεῖ τὸ μετὰ προσοχῆς καὶ ῥητορείας λαλεῖν . μετακτέον | ||
παρ ' ἐκείνην καὶ οἱονεὶ βάρβαρον ἀδόκιμος γενήσεται καὶ ὡς προσκοπὴν ἐμποιοῦσα τελέως ἄχρηστος . Ἐπιχειρητέον δὲ καὶ ἀπὸ τῆς |
. καὶ διαλλακτάς : λείπει τὸ χρή : καὶ χρὴ διαλλακτάς : ἀπὸ κοινοῦ δὲ ἀκουστέον τὸ ὡς ἐγὼ κρίνω | ||
ξύμπαντες κινδυνεύομεν : ξυμμάχους δὲ οὐδέποτε τὸ λοιπὸν ἐπαξόμεθα οὐδὲ διαλλακτάς . τάδε γὰρ ποιοῦντες ἔν τε τῷ παρόντι δυοῖν |
κακοῖς αὐτῶν ὑβρίζειν ἐῶντες αὐτούς . οἶμαι γάρ , εἰ ἐθέλετε σκοπεῖν , τοὺς αὐτοὺς εὑρήσετε καὶ τότε κακίστους καὶ | ||
τῶν στρατηγῶν ἀξιοστρατηγότεροι . κἀγὼ δέ , εἰ μὲν ὑμεῖς ἐθέλετε ἐξορμᾶν ἐπὶ ταῦτα , ἕπεσθαι ὑμῖν βούλομαι , εἰ |
ἄλλ ' ἂν ἀπολαύσαιμι τοῦ μαθήματος ; καὶ ταῦτ ' ἐθελήσεις ἀπομόσαι μοι τοὺς θεοὺς ἵν ' ἂν κελεύσω ' | ||
ἐπιτύχοιμι . . ταῦτ ' ] διά , κατά . ἐθελήσεις ] νεύσειας . ἀπομόσαι ] ἐπομόσαι . ἀπομόσαι ] |
γνώμην λαβόντες τότε τὴν κάθοδον ἡμῖν συνεχωρήσατε ἐφ ' οἷς ἠξιοῦμεν , πότερα λογισμῷ προϊδόμενοι τὸ κράτιστον ἢ τῇ ἀνάγκῃ | ||
Γαΐῳ κεφαλαιώδη τύπον περιέχον ὧν τε ἐπάθομεν καὶ ὧν τυχεῖν ἠξιοῦμεν . ἦν δὲ σχεδὸν τοῦτο ἐπιτομή τις ἱκετείας μακροτέρας |
ἀνθρώποισι ἐν τῇ γενεῇ ταύτῃ οἰκοδεσποτέουσι , οὗτοι ὅκως τοκέες ἑωυτοῖσι πάντα ἰκέλους ἐκτελέουσιν καὶ χρόην καὶ μορφὴν καὶ ἔργα | ||
καὶ ὀδύνην παρέχει ὀξέην , ὥστε ἐνίοισι δοκέειν τὸ ῥῆγμα ἑωυτοῖσι μεθεστάναι : καὶ ἢν τύχῃ ὥστε ἐς τὸν ὦμον |
, ᾧ μόνῳ καταλαβεῖν ἔστι διανοίας ζημίαν . εἰ δὲ δυνηθεῖεν ἀναβλέψαι , θεασάμενοι τὰς δι ' ἀφροσύνης ἀπάτας καὶ | ||
μείζων , εἰ δὴ διερεισάμενοι καθελεῖν αὐτὸ βουληθεῖέν τε καὶ δυνηθεῖεν . τὰ γὰρ ἡδονῆς ὁλκοῦ δελέατα αὐστηρῷ τόνῳ καθελεῖν |
βροτῶν κάκιον ὅστις ἐκτριβήσεταί ποτε . Ἦ ταῦτα δῆτ ' ἀνεκτὰ πρὸς τούτου κλύειν ; Οὐκ εἰς ὄλεθρον ; οὐχὶ | ||
τε ὄντι καὶ ἄλλως γενναίῳ καὶ ὡπλισμένης γῆς ἄρχοντι οὐκ ἀνεκτὰ ταῦτα ἐφαίνετο , ὅθεν πολλὴν μὲν ἀσπίδα παρέταττε , |
οὔσης καὶ τὸ δημόσιον ἀδίκημα συνανῄρηται : εἰ γὰρ τοῦτο ἀνέλοιμεν , πῶς ἂν ἔτι δημοσίᾳ κρίνειν δυνάμεθα : ὥστε | ||
ὑπὲρ τῶν κεκτημένων τὰς οὐσίας πρὸς τοὺς ἐπιδεεῖς . εἰ ἀνέλοιμεν ἐκ μέσου καὶ τὰς βλασφημίας ἃς ἐπὶ τῷ θεωρικῷ |
διδομένων αὐτοῖς , χαλεπῶν δὲ καὶ φοβερῶν εἰ μὴ τοσαῦτα λαμβάνοιεν , καὶ ἔτι πλείω τῶν διδομένων αὐτοῖς , οὐχ | ||
συκοφαντῶν ποιεῖν . ἐκεῖνοι μὲν γὰρ παρ ' ὧν χρήματα λαμβάνοιεν ζῆν εἴων , ἡμεῖς δὲ ἀποκτενοῦμεν μηδὲν ἀδικοῦντας , |
οὔτε τῇ προσποιήσει τῆς ἀναχωρήσεως δεῖ ἐξαπατᾶσθαι . Ἐκ τοῦ ὄκνου καὶ τῆς ὠχριάσεως διαγνωστέον τοὺς δειλοὺς τῶν ἀρχόντων καὶ | ||
καὶ ὑπ ' ἀγνοίας τοῦ θορύβου τῶν Καίσαρος , καὶ ὄκνου , μὴ μάχης περὶ δείλην ἑσπέραν ἄρχειν , οἱ |
ὥστε μηδαμοῦ εἶναι τὴν ἀρετήν , ἧς ἐφέσει τὸν θάνατον ὑπεμείναμεν ; ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἱκανῶς τοῖς θείοις ἀνδράσιν | ||
ἀμετρήτων κακῶν ἐκείνων ὧν κατὰ πᾶσαν τὴν περίοδον τοῦ πλοὸς ὑπεμείναμεν , πῶς ἐκαρτερήσαμεν ἐνέγκαι τοσαύτην πολυειδῆ συμφοράν , ἀνθρώπεια |
πρόσφατον , νεωστὶ ἐστραμμένην , καινήν . . μὴ μὰν ἀσπουδί γε , δαμασσάμενοί περ , ἕλοιεν νῆας ἐυσσέλμουςἡ διπλῆ | ||
εἰρύατο : νῦν αὖτέ με μοῖρα κιχάνει . μὴ μὰν ἀσπουδί γε καὶ ἀκλειῶς ἀπολοίμην , ἀλλὰ μέγα ῥέξας τι |
ἀμυγδαλῆ μὲν παιζέτω παρ ' ἀμυγδαλῆν . Δεινὰ δεινὰ κοὐκ ἀνασχετὰ ἐν τῇ πόλει πράττουσιν οἱ νεώτεροι . ὅπου γὰρ | ||
ἐνθύμησιν ἔχοντες . . ὑμᾶς ἐρωτῶ , θρέμματ ' οὐκ ἀνασχετὰ , ἢ ταῦτ ' ἄριστα ] καθ ' ὑπόκρισιν |
ἐμοῖς ἔσηι . τί φήις ; φρονεῖς μὲν ὀρθὰ κοὐ μαίνηι , γύναι , ἥτις , τυράννων ἑστίαν ἠικισμένη , | ||
ὅμως χορευτέον , κοὐ θεομαχήσω σῶν λόγων πεισθεὶς ὕπο . μαίνηι γὰρ ὡς ἄλγιστα , κοὔτε φαρμάκοις ἄκη λάβοις ἂν |
εἴρηται ἀπὸ τῶν ἀγροικικῶς ὀρχουμένων . Αἲξ τὴν μάχαιραν . Ἄδακρυς πόλεμος , καὶ Καθεύδοντος τροπαῖον : ἐπὶ τῶν ῥᾷστα | ||
δὲ ἀπὸ τῶν ἀγροικικῶς ὀρχουμένων . Αἲξ τὴν μάχαιραν . Ἄδακρυς πόλεμος : καί : Καθεύδοντος τρόπαιον : ἐπὶ τῶν |
ποιήσετε , καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις σεμνοὶ καὶ ἄξιοι τῆς πόλεως δόξετ ' εἶναι . ὑμῖν γὰρ ἔστιν ὅρκος , ὃν | ||
πράως οἴσετ ' ἐφ ' οἷς τότ ' ἠγανακτεῖτε , δόξετ ' ὀργιζόμενοι κατεγνωκέναι τὰ χρήματα τούτων , οὐκ ἀδικούμενοι |
τὸ ἐπιχείρημα ὅτι ἀλλ ' ἐὰν παρασκευαζώμεθα , οὐδὲν ἧττον δόξομεν αἱρεῖσθαι πόλεμον , ἐξ οὗ συνάγεται τὸ δεινόν , | ||
εἰκότως , εἰ γὰρ ἀκόλουθα λέγομεν , συνειδέναι τοῖς πεποιηκόσι δόξομεν , οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ τρισαριστέως , οὗπερ εἰκόνα |
δὲ πολλῷ ἐλάττους εἶεν αἱ πόλεις παρ ' ἃς ἂν σπεύδῃ τις , τότε τὴν χρείαν μᾶλλον αὐξήσεις δι ' | ||
: οὐχ ἕδρας ἀκμὴ σῴζειν θέλοντας ἄνδρα γ ' ὃς σπεύδῃ θανεῖν . Χωρεῖν ἕτοιμος , κοὐ λόγῳ δείξω μόνον |
πάλιν τούτων τοῖς ἐναντίοις ἐπιφημίσμασιν ἀφορμᾶσθαι , πεζούς τε ἀντὶ ναυβατῶν πορευομένους καὶ ὁπλιτικῷ προσέχοντας μᾶλλον ἢ ναυτικῷ . ὅμως | ||
γνώμην εἶχον πλεῖν , ἐλπίζοντες νῆσόν τε οὐκ ἀδύνατον καὶ ναυβατῶν πλήθει καὶ πεζῷ προσάξεσθαι , καὶ ἅμα ἡγούμενοι αὐτοὶ |
ναυμαχοῦντας ἔσφηλεν . ὥστε οὐ κατὰ τὴν ἡμετέραν κακίαν τὸ ἡσσᾶσθαι προσεγένετο , οὐδὲ δίκαιον τῆς γνώμης τὸ μὴ κατὰ | ||
μὲν αἰδὼς ἦν τὸ δύο τέλεσιν οὖσιν δι ' ἑνὸς ἡσσᾶσθαι , τοῖς δὲ φιλοτιμία μόνοις τῶν δύο κρατῆσαι . |
φράσις καὶ τὸ σχῆμα ἀττικόν , ὡς τὸ “ μανίαν μαίνῃ ” . ἀττικὸν δέ ἐστι τὸ εἰπόντα τὸ πρᾶγμα | ||
τὸν μείζονα αὐτοῦ , ἐπικατεγέλων ἄν σοι καὶ ἔλεγον ὅτι μαίνῃ : ὅτι εἶπας , Ἠιχμαλωτεύθη ὁ λαὸς εἰς Βαβυλῶνα |
ἀκαιρίαν ἡγησάμενοι παρίδητε , ὅταν δέῃ χρῆσθαι , τότ ' ἀναγκασθήσεσθε παρασκευάζεσθαι . Ἤδη δέ τις εἶπεν ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοί | ||
μὴ προχείρους ἔχῃ ἐν τῇ ψυχῇ ; καὶ οὕτω δὴ ἀναγκασθήσεσθε εἰς ταὐτὸν περιτρέχειν μυριάκις οὐδὲν πλέον ποιοῦντες ; “ |
φάτο , Τυδεΐδης δὲ διάνδιχα μερμήριξεν ἵππους τε στρέψαι καὶ ἐναντίβιον μαχέσασθαι . τρὶς μὲν μερμήριξε κατὰ φρένα καὶ κατὰ | ||
, ὡς τὸ πρὶν ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσιν , ἄντα Ποσειδάωνος ἐναντίβιον πολεμίζειν . ἀπὸ τούτου ἀθετοῦνται στίχοι γʹ . οὐ |
. Εἰ οἱ μὲν εὖ ἡγοῖντο , οἱ δ ' ἕποιντο , ἔτι φήσω τοῦ αὐτοῦ εἶναι συνθώκου τοῦτο , | ||
χοἱ μὲν ἅμα : καὶ οἱ ταῦροι ἅμα ταῖς βουσὶν ἕποιντο ἐπὶ τὰς φυλλάδας . μηδὲν ἀτιμαγελεῦντες : μηδαμῶς καταλείποντες |
οὔσης εἶναί τι πρῶτον αἴτιον : τὸ γὰρ πρῶτον αἴτιον ἀπειροδύναμόν ἐστι καὶ ὁμοίως αἴτιον πάντων . τὸ γοῦν κατὰ | ||
οὔσης εἶναί τι πρῶτον αἴτιον : τὸ γὰρ πρῶτον αἴτιον ἀπειροδύναμόν ἐστι καὶ ὁμοίως αἴτιον πάντων . τὸ γοῦν κατὰ |
ἢ κέρδους ἕνεκέν τινος ἢ χάριτος ἰδίας παρὰ ταῦτ ' ἐπιχειροῖ δρᾶν ἕτερα , μηδὲν γιγνώσκων , ἆρα οὐ τοῦ | ||
δυνατὰ οὔτ ' ἂν βούλοιτο ματαίας βουλήσεις οὔτ ' ἂν ἐπιχειροῖ . σχεδὸν μὲν γὰρ εὐδαίμονας ἅμα καὶ ἀγαθοὺς ἀνάγκη |
λίσσου . εἰ δὲ σὸς πόσις καινὰ λέχη σεβίζει , κείνωι τόδε μὴ χαράσσου : Ζεύς σοι τάδε συνδικήσει . | ||
] δ ' ἄτιμος [ ὅς γε ] μὴ ? κείνωι [ συνῆι ' : ] Εἴη ἂν [ τῶι |
εἰ καὶ οὐδὲν ὁ αὐτοῦ λόγος ἰσχύει , σαίνων καὶ κολακευτικῶς καὶ δολίως ἄγαν ὑπερχόμενος πρὸς πάντας . πάγχυ καὶ | ||
τῶν ἔξω φροντίδος . Ἕπεσθε μητρὶ χοῖροι : ἐπὶ τῶν κολακευτικῶς τισιν ἑπομένων τροφῆς ἕνεκα . Ἐπὶ βύρσης ἐκαθέζετο : |
, προσεπιτούτοις δὲ καὶ τὴν μητέρα δικαίως ἔλεγε τύψαι πρὸς παρηγόρημα τοῦ πατρός , ἀγανακτήσας ὁ γέρων μετὰ τῶν σὺν | ||
κακοπραγιῶν , ἑτέρῳ τρόπῳ τὰς οὐσίας ἀπένειμεν αὐτοῖς , βραχὺ παρηγόρημα μεγάλου κακοῦ . τίς οὖν ὁ τρόπος ; ἀδελφὸν |
Μεγαρέων ψήφισμα μὴ καθέλοιμεν , ὅπερ μάλιστα προύχονται , εἰ καθαιρεθείη , μὴ ἂν γίγνεσθαι τὸν πόλεμον , μηδὲ ἐν | ||
, εἰδὼς μὴ ἄλλως συστησομένην τὴν βασιλείαν , εἰ μὴ καθαιρεθείη ἡ πολιτεία : ἐξ ἑτέρου δὲ ὅτι παρ ' |
ἵκηαι τῷδ ' αὐτῷ ἐνὶ χώρῳ , ἀπεσσόμεθ ' : οἰόθι δ ' αὐτός λίσσεό μιν πυκινοῖσι παρατροπέων ἐπέεσσιν . | ||
: τὸν ἔρωτα εἶναι μέγα στύγημα τοῖς ἀνθρώποις λέγει . οἰόθι δ ' ἀντικρύ : μόνος δὲ πρὸς τὴν Μήδειαν |
τῶν οἰκείων , προσκολλώμενος καὶ ἑνούμενος τῇ ἑαυτοῦ γυναικί , εὐνοῶν μᾶλλον αὐτῇ ; διὸ καὶ μέχρι θανάτου πολλάκις ὑπεύθυνοι | ||
δι ' ἐλευθερίαν : ἀπὸ τῆς γνώμης , οἷον εἰ εὐνοῶν , ἢ δύσνους ὤν : ἀπὸ ποσότητος κατὰ πρόσωπον |
ἐρίβωλον ἵκοιο , πρὸς Αἰσχίνην ἔφη , “ εἰς τρίτην ἀποθανοῦμαι . ” μέλλοντί τε αὐτῷ τὸ κώνειον πίεσθαι Ἀπολλόδωρος | ||
τε καὶ ἀηδέστερον ζῆν ; ἀλλὰ μὴν εἴ γε ἀδίκως ἀποθανοῦμαι , τοῖς μὲν ἀδίκως ἐμὲ ἀποκτείνασιν αἰσχρὸν ἂν εἴη |
οἳ δ ' ἀλλήλοις ἐτόλμων ἐπανίστασθαι πώγωνας ἔχουσι ; καὶ περιήγοντο μὲν δύο ἢ τρεῖς ἑταιρουμένους , αὐτοὶ δὲ τὰς | ||
οἱ δ ' ἀλλήλοις ἐτόλμων ἐπανίστασθαι πώγωνας ἔχουσι ; καὶ περιήγοντο μὲν δύο καὶ τρεῖς ἑταιρουμένους , αὐτοὶ δὲ τὰς |
, πρὸς ὀλίγον ἀνεβίουν , ὦ Ὀνησίκριτε , ἀποθανὼν ὡς μάθοιμι ὅπως ταῦτα οἱ ἄνθρωποι τότε ἀναγιγνώσκουσιν . εἰ δὲ | ||
μὲν πολύποδα εἶδον , ἃ δὲ πάσχει , ἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ . Ὁποίᾳ ἂν πέτρᾳ προσελθὼν ἁρμόσῃ τὰς |
, ὡς ἡμεῖς ἐκεῖνο κατὰ τὸ κρεῖττον : ἀλλὰ γὰρ δοξάζομεν ὅ τι ἀδόξαστον , ἢ περιτρέπεται , φησίν , | ||
ἔστιν , ἀλλ ' ὅτι οὐκ ἔστιν : ἐπεὶ γὰρ δοξάζομεν περὶ τοῦ μὴ ὄντος αὐτὸ τοῦτο ὅτι οὐκ ἔστι |
ἀμελεῖν . ταῦτα δέ ἐστι μὲν ἀληθῆ , μᾶλλον δὲ ὀφείλετε ἀποστῆναι δι ' αὐτὰ τοῦ πράγματος . τούς τε | ||
τούτων θρασύτητος καὶ πονηρίας ἔργα πράως οἴσετε ; ἀλλὰ μισεῖν ὀφείλετε τοὺς τοιούτους , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , μᾶλλον ἢ |
Ἢν γὰρ ὁ Πλοῦτος νυνὶ βλέψῃ καὶ μὴ τυφλὸς ὢν περινοστῇ , ὡς τοὺς ἀγαθοὺς τῶν ἀνθρώπων βαδιεῖται κοὐκ ἀπολείψει | ||
Αἰθιόπων στολή . μέχρι | δ ' ἂν τοῦτο ἐζωσμένος περινοστῇ , ἅπαντες | τοῦτον οἱ ἐντυγχάνοντες προσκυνοῦσίν | τε |
τὸν τοσοῦτον πρότερον Πλάτωνος , ἢ πῶς ἂν Πλάτων μᾶλλον ἐλεγχθείη τἀναντία αὐτὸς ἑαυτῷ λέγων ἢ εἰ φαίνοιτο ἅμα τ | ||
ἔχοντα , αὐτὸν ἀποκτιννύναι . πῶς οὖν ἄν τις μᾶλλον ἐλεγχθείη παράνομ ' εἰρηκὼς ἢ πῶς δεινότερ ' ἂν γράφων |
ὀλίγα νοεῖται : ὁ χρόνος δὲ καὶ ἡ κίνησις οὐκ ἀναγκασθήσονται ἀρχὴν ἔχειν ἢ τελευτήν : ἔστι γὰρ ἐν τούτοις | ||
τοῦτο τὸ πάθος ἐλήλυθεν εἰς τὴν ὕλην , αὐτὸ ἐκεῖνο ἀναγκασθήσονται ὁμολογεῖν ἀθάνατον εἶναι , ἄδεκτον ὂν τοῦ ἐναντίου ᾧ |
ποτ ' ἀγκάλαις ; ὁ Βακχίου παῖς , ὡς σαφέστερον μάθηις . ἐν σέλμασιν νεώς ἐστιν ἢ φέρεις σύ νιν | ||
ἔξεστι . τῶν σῶν δ ' οὕνεχ ' , ὡς μάθηις , λόγων δώσω τόδ ' αὐτῆι : τῆσδε δ |
ὅτι τοῖς ὑποτιθεμένοις ἰδέας ταῦτα ἕπεται τὰ εἰρημένα καὶ τούτων ἀτοπώτερα , τὸ γίνεσθαι ἀπείρους ἰδέας . εἰ οὖν ἀδύνατον | ||
δεσπότης . ταυτὶ μὲν ἐπιστεῖλαι ῥᾷστον καὶ ἔτι γε τούτων ἀτοπώτερα , ἀλλ ' εἰ τὸ πρὸς τοσαύτην ἐκπίπτειν ἀτοπίαν |
καὶ τὸ κλέος διὰ τάδε , ὅτι πιστεύεταί τε ἤδη ἀνενδοιάστως , καὶ ὁ φθόνος τῶν ἀνθρώπων οὐ προσγίγνεται , | ||
ἄχθεται . Ἐπιθυμίας δὴ καὶ φόβου μὴ ὄντων ἀρχικῶν , ἀνενδοιάστως συγχωρηθήσεται τὸ μηδὲ τῶν ἄλλων τι παθῶν ἁπλοῦν εἶναι |
τῆς ἐπιστήμης . ταῦτα ἡμεῖς ἀκηκόαμεν καὶ μισοῦμεν μεγαλαυχίαν καὶ συγχαίρομέν γε τραγῳδίᾳ , ὅτι μέτριά τε φρονεῖ καὶ φεύγει | ||
τῆς ἐπιστήμης . ταῦτα ἡμεῖς ἀκηκόαμεν καὶ μισοῦμεν μεγαλαυχίαν καὶ συγχαίρομέν γε τραγῳδίᾳ , ὅτι μέτριά τε φρονεῖ καὶ φεύγει |
καὶ ἀκλειής : Ὅμηρος : μὴ μὰν ἀσπουδεί γε καὶ ἀκλειῶς ἀπολοίμην . . . . ἀκμαῖος : ὁ μὴ | ||
γαῖαν ἱκέσθαι πετράων ἔκτοσθε : καταυτόθι δ ' ἄμμε καλύψει ἀκλειῶς κακὸς οἶτος , ἐτώσια γηράσκοντας . ” Ὧς ἔφατ |
προσήκει λέγειν ; ἢ τόδε μὲν ἐπίστανται , ἡγούμενοι δὲ λήσειν περὶ τοῦ παντὸς πλείω λόγον ἢ τοῦ προσήκοντος ποιοῦνται | ||
τελέσειν ἃ διέγνωκας , ὦ μάταιε , ἐλπίζεις ἀποτυχών τε λήσειν , ὅτι σου τὸ φρόνημα μόνον ἦν προδότου , |
ζῴων λέγεται , καταχρηστικῶς δὲ καὶ ἐπὶ τῶν νωθεστέρως καὶ ἀσπουδεὶ πορευομένων . καὶ Ὅμηρός φησι : ἥμενος ἢ ἕρπων | ||
, μεγάλα ἔργα καὶ τοῖς ἔπειτα πυθέσθαι ἄξια ἐργασάμενος οὐκ ἀσπουδεὶ ἀποθανεῖταιταῦτα γνοὺς καταπηδᾷ ἀπὸ τοῦ τείχους ἐς τὴν ἄκραν |
Ῥαχήλ . τὴν δὲ αἰτίαν ἐν τοῖς κατ ' ἰδίαν ἐξευρήσομεν . περὶ δὲ τοῦ Δὰν πάλιν κατανοητέον . δύο | ||
, τῆς τέχνης . Φέρε , ποῦ τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐξευρήσομεν ; Ζητῶμεν αὐτόν . Ἀλλ ' ὁδὶ προσέρχεται ὥσπερ |
ἡδονὴν θηρώμενοι ὡς ἐχθροῖς ὑμῖν προσενεχθῶμεν . Οὐδὲν θαυμαστὸν εἰ πρεσβευόμενοι ὑπὲρ εὐνοίας ἐν ταῖς ὑπουργίαις καταδεέστεροι τῆς χρείας ἐλεγχόμεθα | ||
, κομίσασθαι ἂν αὐτοὶ Πύλον , ἦλθον ἐς τοὺς Βοιωτοὺς πρεσβευόμενοι καὶ ἐδέοντο σφίσι Πάνακτόν τε καὶ τοὺς Ἀθηναίων δεσμώτας |
κούφους ἐξιέναι , μηδὲ τούτους ἀτάκτους , προεξερευνῶντάς τε καὶ προκαταλαμβάνοντας τὰ ὑψηλὰ τῶν χωρίων , ἵν ' ὡς ἐκ | ||
δυναμένους τε παρ ' αὐτοῖς καὶ ὑμῖν ἐχθροὺς ὄντας καὶ προκαταλαμβάνοντας ἡμᾶς νῦν ἐς τὴν ὑμετέραν ἐπιχείρησιν „ . διττῶν |
κέρδος εἶναι καλῶς τινα ἀποθανεῖν , πολὺ δὲ εἶναι ῥᾷον ἀηττήτοις οὖσιν ἔτι καὶ τὰς τόλμας καθεστηκόσιν ἐξ ἴσου προθυμίᾳ | ||
ὡς ἐφ ' ὁμολογουμένῃ νίκῃ πρὸς τὸν ἀγῶνα ἵεντο φρονήμασιν ἀηττήτοις : καὶ συμπλακέντες τοσαύτῃ περιουσίᾳ ῥώμης καὶ τόλμης ἐχρήσαντο |
πάνυ , οἶνός τε Θάσιος καὶ μύρον καὶ στέμματα . Στεφάνους ἐνεγκεῖν δεῦρο τῶν χρηστῶν δύο , καὶ δᾷδα χρηστὴν | ||
ὦ Οὐλπιανέ . Φησὶ γὰρ οὕτως ὁ μελιχρὸς ποιητής : Στεφάνους ὁ δ ' ἀνὴρ τρεῖς ἕκαστος εἶχεν , τοὺς |
μὴ λέγ ' , ὦ πόνηρε , ταῦτ ' . Ἔχ ' ἥσυχος . Ἐγὼ γὰρ ἀποδείξω σε τοῦ Διὸς | ||
χορδὴν φέρε . Φέρε , τοῦ δόρατος ἀφελκύσωμαι τοὔλυτρον . Ἔχ ' , ἀντέχου , παῖ . Καὶ σύ , |
πάσχοντας : ἔχει δὲ ἡ γραφὴ αὐτοῦ . οὕτως : Ὀπίου . . . . . . . . . | ||
ἄρτῳ κατάπλασσε . Πρὸς τοὺς ἐν τοῖς βλεφάροις ἄνθρακας . Ὀπίου , μίσυος ὀπτοῦ , ἀκακίας , λεπίδος χαλκῆς ἀνὰ |
, οὕτω τε σημαίνων αὐτοῖς εἴτε ἄγρας εἴτε τινὸς ἑτέρας αἴσθοιτο βλάβης , εἴτε ὡς ὀλίγην ἐκκλῖναι δέοι τὴν θάλασσαν | ||
ἄνδρα θέλει τῇ ἑαυτοῦ γαμετῇ συνιόντα : εἰ δὲ μοιχείας αἴσθοιτο , ἀθυμεῖ τοσοῦτον , ὡς διαφθείρεσθαι . Οἱ δὲ |
σὺ ἡμῖν πιστὰ θεῶν πεποίησο καὶ δεξιὰν δός , ἵνα φέρωμεν καὶ τοῖς ἄλλοις τὰ αὐτὰ ἅπερ ἂν αὐτοὶ λάβωμεν | ||
, νῦν δ ' ἔχεις οἵας σε δεῖ . μοχλοὺς φέρωμεν ἢ χεροῖν ἀνασπάσω κορυφαῖς ὑποβαλὼν ὦμον ἢ βραχίονα ; |
. τρέφει δέ γ ' ἀνδρὸς μόχθος ἡμένας ἔσω . κτενεῖν ἔοικας , ὦ τέκνον , τὴν μητέρα . σύ | ||
δὲ χεῖρας προϊσχομένους καὶ ζωγρήσαντες ὑποσχόμενοί τε ἡμῖν ὕστερον μὴ κτενεῖν παρανόμως διεφθείρατε , πῶς οὐ δεινὰ εἴργασθε ; καὶ |
δὲ τὴν θεοειδῆ εἰκόνα τῶν γονέων ἢ τὴν ἡρωϊκὴν τῶν ἀγχιστέων ἔμφασιν μὴ τιμῶντες οὐκ εἰς ἐκείνους ἀσεβήσομεν , οἷς | ||
, ἐπικαλεόμενοι κατὰ τὸ χρηστήριόν σφι βοηθέειν , ὡς ἐόντων ἀγχιστέων : οἱ δέ σφι αἰτέουσι ἐπικουρίην τοὺς Αἰακίδας συμπέμπειν |
ὑπὸ ΕΖΗ γωνία δοθεῖσα : ὥστε καὶ λοιπὴ ἡ ὑπὸ ΖΕΒ γωνία δοθεῖσά ἐστιν . εἰ δὲ οὔ , συμπιπτέτωσαν | ||
ὑπὸ ΔΖΚ ἴση τῇ ὑπὸ ΖΕΒ , αἱ δὲ ὑπὸ ΖΕΒ , ΘΕΒ δύο ὀρθαῖς ἴσαι , καὶ αἱ ὑπὸ |
ὠφέλειαν ἐξιώμενος βλάβῃ δικαιοτάτῃ . ἐὰν δὲ ἄπορος ὢν ἐκτίνειν ἀδυνατῇ τό γε ἐπιτίμιον , πιπρασκέσθωθέμις γὰρ ἐλευθερίας στέρεσθαι τὸν | ||
Ὃς δ ' ἂν δρᾶν γε , ὦ Σώκρατες , ἀδυνατῇ τὸ τοιοῦτον , μηδέποτε τοῖς νῦν ζητουμένοις ὀνόμασιν αὐτὸν |
ὡς τάχιστα βοηθεῖν τοῖς ἀνδράσιν , ὅπως εἰ ἔτι εἰσὶ σῷοι , σὺν ἐκείνοις μαχώμεθα καὶ μὴ μόνοι λειφθέντες μόνοι | ||
τινες τῶν Κρητῶν . οὕτως ἀφίκοντο ἐπὶ τὸ στρατόπεδον πάντες σῷοι ὄντες . Ἐπεὶ δὲ οὔτε Χειρίσοφος ἧκεν οὔτε πλοῖα |
οὔτε πρὸς ὀργὴν δεξομένης εἰ δι ' ὄκνου τὸ ἔργον λάβοιτε οὔτε μικρὰν χάριν εἰσομένης ὑμῖν εἰ τιμιωτέραν ἡγήσαισθε τῆς | ||
τι χρήσιμον ἐσκεμμένος ἥκει τις , τοῦτ ' ἂν ἀκούσαντες λάβοιτε , ἀλλὰ καὶ τῆς ὑμετέρας τύχης ὑπολαμβάνω πολλὰ τῶν |
ἐκείνοις ὑπῆρχε . πρῶτον μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι ἦσαν ὥστε οὐκ ἐδέδισαν βασανισθῆναι : ἔπειτα πατρίδα σφετέραν αὐτῶν καταλιπόντες ἕτοιμοι ἦσαν | ||
ὀλίγῳ ξυμβάντα παρὰ λόγον αὐτοῖς ἔκπληξιν μεγίστην παρεῖχε , καὶ ἐδέδισαν μή ποτε αὖθις ξυμφορά τις αὐτοῖς περιτύχῃ οἵα καὶ |
δὴ μηνύουσιν ἡμῖν ἀθάνατον ψυχὴν εἶναι δικαστάς τε ἴσχειν καὶ τίνειν τὰς μεγίστας τιμωρίας , ὅταν τις ἀπαλλαχθῇ τοῦ σώματος | ||
: ὅτι δ ' ἂν ὄφλῃ , τετραπλασίαν μὲν τούτου τίνειν , γιγνέσθω δὲ τὸ μὲν ἥμισυ τοῦ παιδός , |
' εἰ εὐμαθεῖς ἔσονται οἱ παραδιδόμενοι εἰς μάθησιν τέχνης ἢ ἀμελεῖς ἀποβαίνουσιν , καὶ περὶ τῷδε εἴτε ἐπιμέλεια καὶ ἡ | ||
γὰρ οἴχεται , ὅταν γλυκείας ἡδονῆς ἥσσων τις ἦι . ἀμελεῖς ὧν σε φροντίζειν ἐχρῆν : ψυχῆς φύσιν γὰρ ὧδε |
ὡς ἀσυλίαν εὑρησόμενοι , κωλυτέον : κἂν ὀφθῶσι παρεισδύντες , ἐκδοτέον ἐπ ' ἀναιρέσει τοιαῦτα ἐπιλέγοντας , ἀσυλίαν ἀνιέροις τὸ | ||
καὶ πότερ ' ἄκων ἢ ἑκών , πάνδεινον γράφειν ὡς ἐκδοτέον τοῖς ἐγκαλοῦσιν . Ἔτι τοίνυν ἔσθ ' ἕκτη τιμωρία |
συνεγεῖραι , πόρρωθεν ἀναδιδάσκων τὸ μὴ τοῖς ἀβουλήτοις τῶν ἐχθρανάντων ἐφήδεσθαι , βαρύμηνι πάθος ἐπιχαιρεκακίαν εἰδώς , ἀδελφὸν ὁμοῦ καὶ | ||
γλαῦκα μὴ τοῦτο τοῖς ὀρνέοις ποιεῖν παραινεῖν μηδὲ φυτοῦ βλάστῃ ἐφήδεσθαι ἰξὸν πεφυκότος φέρειν , πτηνοῖς ὄλεθρον . τὰ δὲ |
ἐσβαλόντες οἱ βάρβαροι : ἐμήδιζόν τε γὰρ καὶ οὐκ ἐδόκεε Θεσσαλοῖσι . Ὡς δὲ ἐκ τῆς Δωρίδος ἐς τὴν Φωκίδα | ||
ἀτραπὸν ταύτην ἐξεῦρον μὲν οἱ ἐπιχώριοι Μηλιέες , ἐξευρόντες δὲ Θεσσαλοῖσι κατηγήσαντο ἐπὶ Φωκέας , τότε ὅτε οἱ Φωκέες φράξαντες |
συνηγορίας μισθόν , ἣν ὑπὲρ τῆς τέχνης ἧς ἔφορός ἐστιν εἰργασάμην . ὅτι μόνη πέφυκεν ἄσυλος ἀρετὴ τῷ κεκτημένῳ . | ||
ἐν ὀλίγωι χρόνωι πάνυ πλέον ἢ πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν μνᾶς εἰργασάμην , καὶ ἐξ ἑνός γε χωρίου πάνυ σμικροῦ Ἰνυκοῦ |
μὴ φρονῶν ἀλαζονείᾳ καὶ ψόφοις ἁλίσκεται . Μόνος ἔστ ' ἀπαρηγόρητον ἀνθρώποις ἔρως . Ἔστι δέ γυνὴ λέγουσα χρήσθ ' | ||
τὸν ἀέρα θρήνων ἐπλήρουν καὶ στεναγμὸς ἦν αὐτοῖς διηνεκὴς καὶ ἀπαρηγόρητον δάκρυον . Τότε καὶ κόραι πολλαί , μήπω πρότερον |
εἶναιὅτι δ ' ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , ὦ φίλε | ||
ἂν καὶ εὖ πράττειν . Συνέφη . Ἆρ ' οὖν εὐδαιμονοῖμεν ἂν διὰ τὰ παρόντα ἀγαθά , εἰ μηδὲν ἡμᾶς |
Ἀθήνη : “ τοιγὰρ ἐγώ τοι ταῦτα μάλ ' ἀτρεκέως ἀγορεύσω . Μέντης Ἀγχιάλοιο δαΐφρονος εὔχομαι εἶναι υἱός , ἀτὰρ | ||
με ταῦτα κελεύεις εἰπεῖν : αὐτὰρ ἐγὼ μάλα τοι πρόφρων ἀγορεύσω . κάλλιστον μὲν τῶν ἀγαθῶν ἔσται μέτρον εἶναι αὐτὸν |
τῶν τότε οὐκ ἀθύμως καὶ ἅμα τῶν περιοίκων ἀπροφασίστως σφίσιν ἐπικουρούντων , λόγου μὲν συνέπεσεν οὐδὲν ἄξιον γενέσθαι παρὰ οὐδετέρων | ||
ἔδειξας . πολλοὺς δὲ ἀκούω τοιαῦτα διαφυγεῖν κύματα τῇ τῶν ἐπικουρούντων προθυμίᾳ . τὰ μὲν γὰρ πρῶτα φοβερὰ καὶ πᾶν |
ἀποίσομαι ὡς φρονίμη καὶ συνετή : συνετῆς γὰρ τὸ καὶ δυστυχοῦντι τῷ πατρὶ αἱρεῖσθαι συνεῖναι , ὡσεὶ ἔλεγεν : ἐβουλόμην | ||
οἱ δὲ πολλοὶ τὰ τῆς φρουρᾶς ὅπλα καταπεπληγμένοι συνήλγουν τῷ δυστυχοῦντι , καὶ τήν τε ἐκείνου συμφορὰν ἅμα καὶ τὴν |
μοι . Τί σοι ἐντείλωμαι ; ὁ Ζεύς σοι οὐκ ἐντέταλται ; οὐ δέδωκέν σοι τὰ μὲν σὰ ἀκώλυστα [ | ||
ταύτας τηρῶν ἄλλων τινῶν προσδέῃ ; ἀλλ ' ἐκεῖνος οὐκ ἐντέταλται ταῦτα ; φέρε τὰς προλήψεις , φέρε τὰς ἀποδείξεις |
ἑξῆς τὸ ὁδοῦ πάρεργον οὐκ εἰσιτέον εἰς ἱερὸν οὐδὲ προσκυνητέον τοπαράπαν , οὐδ ' εἰ πρὸς ταῖς θύραις αὐταῖς παριὼν | ||
βʹ . Ὁδοῦ πάρεργον οὔτε εἰσιτέον εἰς ἱερὸν οὔτε προσκυνητέον τοπαράπαν , οὐδ ' εἰ πρὸς ταῖς θύραις αὐταῖς παριὼν |
πεντήκοντα καὶ διακόσιοι , οἷς ἵππους τοὺς μὲν παρ ' Ἐγεσταίων καὶ Καταναίων ἔλαβον , τοὺς δ ' ἐπρίαντο , | ||
δόξαν ἀρετῆς μελετῶσιν . ὥστε οὐ περὶ τῶν ἐν Σικελίᾳ Ἐγεσταίων ἡμῖν , ἀνδρῶν βαρβάρων , ὁ ἀγών , εἰ |
τῆς διακρίσεως καὶ τῶν κύκλῳ βοστρύχων , ὡς ἐκ πολλοῦ δυστυχοῦσα . ἡ δὲ κόρη νεαρὸν πρόσωπον , οἵα ἂν | ||
εὑρεῖν καὶ ἀπὸ τοῦ χρώματος : ἐπὶ γὰρ τῆς καθάρσεως δυστυχοῦσα ἡ φύσις , ὠχρότερον ποιεῖ τὸ χρῶμα : εἰ |
, εἰ τὸν ἄνδρα ἡδέως ἴδοις καὶ ποιήσαις δῆλον ὅτι μέμφῃ τὰ περὶ αὐτὸν πεπραγμένα . ἔστι δὲ καὶ γένους | ||
ὄντι μοι περὶ σὲ οἷος ὢν περὶ ἐμὲ ἔπειτά μοι μέμφῃ . ἐγὼ μέν γέ σοι ἤγαγον συμμάχους , οὐχ |
οντι πείθεσθαι καλῶς ? ? [ ] ταῦτα : μὴ λέξῃς πλέω . [ εἶπον ] Ζηνὸς αἰάξαι ? ? | ||
καὶ τοξεύοντα καὶ ἑστηῶτ ' ἐπὶ νώτοις . Πολλάκις ἢν λέξῃς μοι , ἀθρήσεις πάντα λέοντα . Οὔτε γὰρ οὐράνιος |
ὦσι τοῖς σώμασι . τὰ δὲ ὑμέτερα φθόνου μεστὰ καὶ βλακείας πολλῆς . Διὰ τοῦτο προὐθυμήθην ἀπὸ τῶν νομιζομένων παρ | ||
τῶν κατὰ πόλιν πραγμάτων σχολὴν πολλὴν ἄγοντες ἀργίας τε καὶ βλακείας σὺν αἰ - σχύνῃ τίνοντες δίκας αὐτουργοὶ πάντες ἐγίνοντο |
. λέγε δὲ καὶ ὡς οὔτε ταῦτα τότε σοὶ πράξαντι συνήνεγκεν οὔτε νῦν ἐλυσιτέλησεν ἄν . ἂν δὲ σοὶ μηδὲν | ||
καὶ οἱ τοῖς λόγοις ἀνιώμενοι τούτοις , οἷς τὰ παρόντα συνήνεγκεν : οἷς δ ' ἐλυμήνατο , τῶν ἐπαινούντων . |
. Τὸ ψεῦδος ἰσχὺν τῆς ἀληθείας ἔχει ἐνίοτε μείζω καὶ πιθανωτέραν ὄχλου . Τοὺς τὸν ἴδιον δαπανῶντας ἀλογίστως βίον τὸ | ||
ταῖς ἱεραῖς γραφαῖς ἐντυγχανόντων ἐπιζητήσειν : ἐὰν μὲν οὖν ἐπισκεψάμενοι πιθανωτέραν αἰτίαν εὕρωσιν , ἑαυτούς τε καὶ ἡμᾶς ὠφελήσουσιν : |
. Ξ ὀλοίατο ] φθαρῶσι . οἱ Αἰολεῖς τὸ ὄλοιντο ὀλοίατο ποιοῦσι καὶ τὸ τύπτοιντο τυπτοίατο . ὀλοίατο ] διαφθαροῖεν | ||
Ξ ὀλοίατο ] διαφθαρῶσι . ὀλοίατο ] φθαρεῖεν . Ξ ὀλοίατο ] φθαρῶσι . οἱ Αἰολεῖς τὸ ὄλοιντο ὀλοίατο ποιοῦσι |
; ὅτι φημὶ δεῖν ὑμᾶς , ἐπειδὴ τὸ μὲν πάντας μισθοφορεῖν δυσχεραίνουσί τινες , τὸ δὲ συνταχθῆναι καὶ παρασκευασθῆναι παρὰ | ||
ἡ ἀπόλαυσις περιίσταται , καὶ τὸ πρᾶγμα οὐδαμῶς ἴσον , μισθοφορεῖν μὲν ὑπὲρ τοῦ κρατεῖν τῶν πολεμίων , τῶν ἄθλων |
τις : ἄνθρωπος . ἐνὶ φρεσίν : ἐν λογισμοῖς . πιστώσαιτο : πιστεύσει , πιστωθῇ . Αἰεὶ γάρ : γνώμη | ||
τοῦ μὴ ῥᾴδιον εἶναι ὁρισμῷ ἢ καὶ ἀδύνατον εἶναι λαβεῖν πιστώσαιτο . Ἀλλὰ πῶς εἶδός τι , ὅταν πρὸς τὸ |