συμφέρει δὲ Φιλίππῳ καὶ Φωκεῦσι καὶ ὑμῖν ὁμοίως ἅπασι τῆς ἀναλγησίας καὶ τῆς βαρύτητος τῆς τῶν Θηβαίων ἀπαλλαγῆναι . ἀντὶ | ||
τὸ καλόν : πραότητα δέ , ἕξιν μέσην ὀργιλότητος καὶ ἀναλγησίας : ἐλευθεριότητα δέ , μεσότητα ἀσωτίας καὶ ἀνελευθερίας : |
ἰσχυρὸν θεὸν ἐγὼ ποήσω τήμερον δοῦναι δίκην , ὁτιὴ καταλύει περιφανῶς εἷς ὢν μόνος τὴν δημοκρατίαν , οὔτε τὴν βουλὴν | ||
τῆς ἀμείνονος οἴεσθαι πειρᾶσθαι τύχης . τὸ γὰρ οὕτω μὲν περιφανῶς ὑπὸ τῶν κρειττόνων τετιμημένον , οὕτω δὲ τοῖς ἀνθρώποις |
ἀπρέπειαν ὀκνῶ καὶ λέγειν , ὧν ἀπηλλαγμένοι ἂν εἶεν , κολακείας τε πλουσίων πένητες ἀπορίας τε καὶ ἀλγηδόνας ὅσας ἐν | ||
δουλεύοντες ἀλλ ' οἱ μετὰ πειθοῦς ὑπακούοντες ἀνύποπτα καὶ ἔξω κολακείας προσποιήτου δρῶντές τε καὶ πάσχοντες διατελοῦσι καὶ οὐδέ ποτε |
ἐπιτελέσαντες ? [ τὰ ἱερὰ ] εἶδον , ἔλασσον σφᾶς θαυμάζω μὴ γινώσκειν [ ] , ὅσοι δὲ παρὰ τοῦ | ||
ἄνδρας , προέμενοι ἀπολέσθαι αὐτοὺς ἀποπλέοντες ᾤχοντο . οὐ μέντοι θαυμάζω γε τὸ Κριτίαν † παρανενομηκέναι † : ὅτε γὰρ |
πρὸς Ἀπολλώνιον . : ὁ δ ' Αἰσχύλος καλῶς ἔοικεν ἐπιπλήττειν τοῖς νομίζουσι τὸν θάνατον εἶναι κακόν , λέγων ὧδε | ||
καὶ βιαζόμενον ἑαυτῶι τὸ ἀγρίδιον πωλῆσαι , μέχρι μέν τινος ἐπιπλήττειν , τῆς δ ' ἐπιθυμίας ἐπίτασιν λαμβανούσης , φῆσαι |
Ἀθηναίων οὐ φιλίας γνώμας , ἐλπίζων δέ σφεας ὑπήσειν τῆς ἀγνωμοσύνης , ὡς δοριαλώτου ἐούσης πάσης τῆς Ἀττικῆς χώρης καὶ | ||
εἰπεῖν πολεμίων καταστάντων καὶ πανταχόθεν κεκυκλωμένων , ἔτι δ ' ἀγνωμοσύνης ἀπροσδοκήτου συμβάσης ὥστε καὶ βασιλέα κληθῆναι κατὰ τῆς πόλεως |
δὲ καὶ τούτων ὑπαρχόντων οὐκ ἂν ἀποσταίην ὧν διενοήθην . παρελήλυθα γὰρ οὐ χαριούμενος ὑμῖν οὐδὲ χειροτονίαν μνηστεύσων ἀλλ ' | ||
τοῖς δρωμένοις , κολακεύσων μὲν ἐγὼ πρῶτος εἰς τὰ βασίλεια παρελήλυθα , κολακεύσοντες δὲ ὑμεῖς οἱ τὸν λόγον ἐπαινεσόμενοι . |
δ ' ὑπὲρ ταύτης πάντων ἀμφισβητεῖν τετολμήκασιν : εἰς τοῦτο ἀναιδείας ἐληλύθασι . Λαβὲ δὴ αὐτοῖς τοὺς νόμους , παρ | ||
τῷ Χαριδήμῳ διὰ βραχέων , καὶ δεῖξαι τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἀναιδείας τῶν ἐπαινούντων αὐτόν . ἓν δ ' ὑμῖν ἐκεῖν |
ἀλλοκότως εἰρῆσθαι , εἰ δὴ ἅπερ ἠναγκαζόμην , ἐν τούτοις εὐτυχηκέναι φημί . δεῖ δή με λῦσαι τὸ αἴνιγμα , | ||
τὴν ἀρίστην κατασκευήν , ὥστε οὐδὲ τοὺς ἰατροὺς πάντας ταύτης εὐτυχηκέναι τῆς ἐμπειρίας . Συμπληρουμένου καὶ τοῦ περὶ τῶν διαθέσεων |
. διὸ σπουδάζωμεν ἕκαστον τῶν εἰρημένων στομίων καταδεῖν τοῖς ἀρρήκτοις ἐγκρατείας δεσμοῖς : ” ὅσα γὰρ οὐχὶ δεσμῷ καταδεῖται ” | ||
τὸ αὔξεσθαι , σχεδὸν ἐκ παίδων τοῖς περὶ καρτερίας καὶ ἐγκρατείας καὶ ἀρετῆς πάσης λόγοις ἐπαντληθέντες . διὸ εἰ καὶ |
συγχωρεῖτε κηρύττεσθαι , τὸ δὲ καθαρὰν πολεμίων τὴν Ἀττικὴν οὐ ζητεῖτε τοῖς γεγενημένοις συνάπτεσθαι : μηδεὶς , ὦ ἄνδρες δικασταὶ | ||
φωνὴν δὲ βάρβαρον οὐ δοκιμάζετε ; αὐλούντων καὶ ᾀδόντων φωνὰς ζητεῖτε ἐμμελεῖς , καὶ ποιητῶν ἔμμετρα ποιούντων ἐπιλαμβάνεσθε , εἰ |
ἐπάγεις Θήβας οὐκ ἔτι εἶναι μαθών : αὐτόθεν τὴν λοιδορίαν κατέβαλες : οὐκ ἴσασιν Ἀθηναῖοι τιμᾷν Ἑλληνικὴν καταστρεψάμενον πόλιν Ἀλέξανδρον | ||
ὡς κρεάγρα . τὴν πεντακοσιοστήν : Εἰ μὴ ὑπὲρ ἐμοῦ κατέβαλες τὴν πεντακοσιοστήν . νόμος γὰρ τοῦ μὴ φέροντος τὴν |
ὦσι τοῖς σώμασι . τὰ δὲ ὑμέτερα φθόνου μεστὰ καὶ βλακείας πολλῆς . Διὰ τοῦτο προὐθυμήθην ἀπὸ τῶν νομιζομένων παρ | ||
τῶν κατὰ πόλιν πραγμάτων σχολὴν πολλὴν ἄγοντες ἀργίας τε καὶ βλακείας σὺν αἰ - σχύνῃ τίνοντες δίκας αὐτουργοὶ πάντες ἐγίνοντο |
οἱ δημοτικοὶ δίκαια πάσχειν αὐτοὺς ὑπελάμβανον καὶ ἐπέχαιρον ὑπ ' εὐηθείας , ὡς ἐκείνοις μόνοις τῆς τυραννίδος βαρείας ἐσομένης , | ||
ἄγειν καὶ ὑβριζόμενον ἀνέχεσθαι οὐ μετριότητος , ἀλλὰ ἀνανδρίας καὶ εὐηθείας εἰκότως ἂν νομίζοιτο . τὰ μὲν γὰρ τελευταῖα τίνι |
τοῦ πνεύματος ἀπεκεκλείμην , καὶ μετὰ πολλῆς τῆς πραγματείας καὶ ἀπιστίας μόλις ἄν ποτε ἀνέπνευσα βιαίως καὶ ἀγαπητῶς , πνιγμοί | ||
λήψονται , τῆς αὐτῆς ἐπ ' ἀμφοτέρων ὑποπιπτούσης πίστεως ἢ ἀπιστίας , ἐὰν δὲ ἐξ ἀποδείξεως , εἰς ἄπειρον ἐκπεσοῦνται |
γίγνονται οἷοι δοξάζειν ψευδῆ . ὅταν γάρ τι ὁρῶσιν ἢ ἀκούωσιν ἢ ἐπινοῶσιν , ἕκαστα ἀπονέμειν ταχὺ ἑκάστοις οὐ δυνάμενοι | ||
γραφὴ ἐν δικαστηρίοις γίγνηται . μηδὲ πολλάκις τῆς αὐτῆς δίκης ἀκούωσιν οἱ δικασταί . εἶτα τοῖς ὁρικοῖς , ὅτι ταὐτόν |
αὐτοὶ τηλικαῦτα καὶ τοιαῦτα περιεργασάμενοι βοήθειαν αἰτήσουσιν , οὐ δίκην ὑφέξουσι . νὴ Δί ' ἀλλ ' ἤδη δεδώκασιν αὐτάρκη | ||
: ἢ γὰρ οὐχ ὑπομενοῦσιν ὑμᾶς ἐπιόντας ὁμοθυμαδὸν ἢ δίκας ὑφέξουσι τῆς τόλμης ἀξίας : ἐνθυμήθητε γάρ , ὅτι Οὐολοῦσκοι |
, θαυμαστὸν ὅσον φησὶ περιεῖναι τῷ Περικλεῖ τῆς ἐλευθερίας καὶ παρρησίας , οὐ γὰρ ἄγεσθαι μᾶλλον ἢ ἄγειν τὸν δῆμον | ||
ὅτι μὲν ἢ πάντας ἢ τοὺς πλείους ἀνιάσω διὰ τῆς παρρησίας , οὐκ ἀγνοῶ , πολὺ δέ γε βέλτιον λυπηθέντας |
ἀνατεινάμενοι τὰς μάστιγας ἐφώρμησαν , οἱ δὲ τὸ συνειδὸς τῆς δουλείας οὐ φέροντες αὐτίκα φεύγοντες ᾤχοντο . Πέρσαι περὶ Μυκάλην | ||
κακὸν ὑπ ' αὐτῶν πάθωσιν . ἀλλὰ ταῦτα μὲν οἶμαι δουλείας ἔργα εἰκότως ἂν νομίζοιτο : αἱ δὲ τιμαὶ ἔμοιγε |
δὲ τὰ ὅπλα τίνος γέγονεν ἀφορμή ; τῆς παρὰ σοῦ δυσμενείας καὶ μίσους . οὐκοῦν ἐξ ὧν ἠτυχήσαμεν , ταῦτα | ||
ἑαυτοῦ δὲ τοὺς μόρους ὑπογράφειν . ἀλλ ' εἰ χωρὶς δυσμενείας σκέπτεσθαι ἐθελήσετε , εὕροιτε ἂν οὔτε δρῶντας ἑκόντας ἡμᾶς |
τὸ πλεονέκτημα τῆς εὐτυχίας ἔγκλημα ποιούμενοι , καὶ οὐδὲ ἐκεῖνο συνίετε , ὅτι πολλοὶ συμμαχήσαντες , οὐ μέντοι κρατήσαντες τὰ | ||
ποιητὴς λέγων οὕτως : ὦ λιπερνῆτες γεωργοί , τἀμὰ δὴ συνίετε ῥήματ ' , εἰ βούλεσθ ' ἀκοῦσαι τήνδ ' |
βούλεται νομίσαι μανίαν εἴτε καὶ φιλοτιμίαν : διὰ γὰρ τῆς εἰρωνείας μᾶλλον , ἢ εἰ ἐξ εὐθείας ἐλέγετο , ηὔξηται | ||
. Γ ψυχήν γ ' ἄριστος Γ : τοῦτο μετὰ εἰρωνείας , ὡς δηλοῖ καὶ τὸ ἑξῆς . Γ ὅτι |
, ἐν μεθορίῳ στήσαντες αὐτάς , ἐπειδὴ τό τε ὑπέραυχον ἀλαζονείας γέμον πολλῆς | κακὸν καὶ τὸ ταπεινοῦ καὶ ἀφανοῦς | ||
ἐπιμέλειαν καὶ θερα - πείαν τῆς αὑτοῦ ψυχῆς , μακρὰν ἀλαζονείας καὶ ἀπάτης καὶ τρυφῆς , εὐτέλειάν τε καὶ σωφροσύνηνκαὶ |
ὑπὸ τῶν δυνατωτέρων . διεληλυθότες δὲ ὑπὲρ ὧν προῃρού - μεθα , τὴν ἐπαγγελίαν τῆς γραφῆς βεβαιοῦν ἐγχειρήσομεν . Περὶ | ||
κρείττονος καὶ χείρονος , ἵνα τὸν κρείττονα σκοπὸν αἱρησώ - μεθα μᾶλλον τοῦ χείρονος . οὕτως οὐκ ἀποδεχόμεθα τοὺς λέγοντας |
ἡγοῦντο Πομπήιον καὶ τῷ Καίσαρι ἐδυσχέραινον τῆς παρὰ τὴν ὑπατείαν ὑπεροψίας σφῶν : οἱ δὲ καὶ τῷ ὄντι οὐκ ἀσφαλὲς | ||
μὴ γεύσωνται , πεπιστεύκασιν οἱ ἐπιχώριοι , ὅτι τῆς ἐκείνων ὑπεροψίας ἐστὶν αὐτοῖς λιμὸς τὸ τίμημα . Ἄγευστοι γὰρ ὄντες |
: καὶ τὰ ἐπιρρήματα ἀχαρίστως , ἀναισθήτως , ἀδίκως , ἀγνωμόνως , ἐπιλησμόνως . τὸ δὲ δίκαιον εἶναι περὶ τοὺς | ||
οἵους δεῖ καὶ τῆι πόλει καὶ τοῖς φίλοις , ἐνδεχόμενον ἀγνωμόνως χρῆσθαι τούτοις , οὓς ἐπηνόρθωσαν , οὐδ ' ἀγνώμονας |
ἐκείνων πάλιν ἐξηπατήθησαν . προειπόντες γὰρ ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίας πολεμήσειν Ἀθηναίοις καὶ τούτῳ προσαγόμενοι τοὺς πολλοὺς , ἐπειδὴ | ||
καὶ πρὸς τὸν Δάμιν ἔφη ” ἐπίδειξιν πεποίημαί σοι τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐμαυτοῦ καὶ θάρρει . ” τότε πρῶτον ὁ |
λέγει δὲ δεῖν μαθεῖν πρῶτον ἀστρονομίαν . εἰ γὰρ τὸ καταψεύδεσθαι καὶ ἀνθρώπων δεινόν , πολὺ δεινότερον θεῶν : καταψεύδοιτο | ||
πῶς οὐκ ἄξιος μέμψεως , τοσαύτης καὶ τηλικαύτης ἐπωνυμίας ἐπιχειρῶν καταψεύδεσθαι ; ποῦ γὰρ ὁμολογεῖ ταῦτα ; ποῦ δὲ συμβαίνει |
τοὺς Μεσσηνίους . οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι διὰ τὴν πρὸς τούτους ἀκατάλλακτον ἀλλοτριότητα τῶν σπονδῶν οὐ προείλοντο κοινωνεῖν [ διὰ τοὺς | ||
κραταιότερον ἱδρυθῇ , δυνήσεται τὸ δελεάζον καὶ κολακεῦον ὡς ἐχθρὸν ἀκατάλλακτον καὶ δυσθήρατον φύσει διαζεῦξαι . τοῦτο γὰρ ἔσθ ' |
ὥστε μηδὲ χιτωνίσκου δεῆσαι μεταλαβεῖν , καὶ οὔπω πρόσθεν ἐμαυτοῦ ῥᾴονος ᾐσθόμην . διήγαγον δὲ περιπάτῳ χρώμενος κατ ' οἰκίαν | ||
διάγειν ὑμᾶς πυνθανώμεθα . τὴν δὲ ἀρχὴν ἐκεῖθέν ποθεν ποιήσομαι ῥᾴονος ἕνεκα παρακολουθήσεως , ὅθεν καὶ ἡνίκα ἐξηγούμην σοι περὶ |
ὀλιγαρχία δὶς κατέστη . ὥστε οὐκ ἄξιον τούτοις πολλάκις χρῆσθαι συμβούλοις , οἷς οὐδὲ ἅπαξ ἐλυσιτέλησε πειθομένοις . σκέψασθαι δὲ | ||
ὡς ἓν δυνατοὶ φράζειν ἐσόμεθα ; οὔκουν ἐάν γε ἡμῖν συμβούλοις πειθώμεθα , ἄλλως δέ πως μηχανησόμεθα ἐν τῇ πόλει |
' ἡμέρας ὅσον δέκα ἐπὶ τὴν διὰ τοῦ γάλακτος κάθαρσιν ἐλθετέον , ἥτις οὐ κενοῖ μόνον , ἀλλὰ καὶ ἐπικίρνησι | ||
ἢ περιπάτῳ γοῦν ἢ αἰώρᾳ προδιασαλεῦσαι τὸ σωμάτιον , οὕτως ἐλθετέον ἐπὶ τὴν χρῆσιν , μήτε πρωϊαίτερον , εἰ οἷόν |
διά τινος ἐπιπλάστου [ καὶ ] ἀγαθοῦ ἤθους καὶ ὑποκρίσει ἐπιεικείας πιστευθέντα οὕτω κλέψαι , ἐὰν δὲ Ἄρης δυνάμει καὶ | ||
ἐκ τῶν πρεσβυτέρων τε καὶ τῶν πεῖραν ἤδη δεδωκότων τῆς ἐπιεικείας τοὺς προνοησομένους τοῦ κοινῇ συμφέροντος ὀνομάζων ἠξίου ποιεῖν ὑπάτους |
τῇ νυκτί . τί ἂν οὖν βουλόμενος ἐγὼ τοιοῦτον κίνδυνον ἐκινδύνευον , εἰ μὴ τὸ μέγιστον τῶν ἀδικημάτων ἦν ὑπ | ||
. Εἶτα , ὦ ἄνδρες δικασταί , εἰ μὲν οὗτοι ἐκινδύνευον , ἠξίουν ἂν τοῖς αὑτῶν οἰκείοις ὑμᾶς πιστεύειν μαρτυροῦσι |
πρὸς σῶμα , μορφὰς καὶ τύπους καὶ μερισμοὺς καὶ σωματοειδεῖς φιλοτιμίας αὐτοῖς παρέχων , ἐπειδὴ ἤδη ἡ ψυχὴ σχέσιν ἀναλαβοῦσα | ||
τῶν ἄλλων τῶν κατὰ τὴν οἰκίαν , παρ ' ἀμφοτέροις φιλοτιμίας βιαιοτέρας γενομένης ἔλαθεν ὁ παῖς ἐν ταῖς χερσὶ τῶν |
λέγοντες : ὁ βίος δὲ παμμίαρος αὐτῶν , ἀμαθίας καὶ θράσους καὶ ἀσελγείας ἀνάπλεως , ὕβρις οὐ μικρὰ καθ ' | ||
, καὶ τρέχω τὸν περὶ ψυχῆς , καὶ τὸ τοῦ θράσους , τῆς ἀναιδείας . Τούτων εἰσὶ καὶ αἱ ἐλλείψεις |
μὲν γὰρ καλοὶ τὰ τοιαῦτα οὐχ ὑπομένουσιν : οἱ δὲ αἰσχροὶ καὶ ἡδέως προσίενται , νομίζοντες διὰ τὴν ψυχὴν καλοὶ | ||
φαῦλοι , μικροὶ τὸ σῶμα , δυσειδεῖς τὸ χρῶμα , αἰσχροὶ τὰς ὄψεις , ὑπὸ ζυγὸν δὲ ἐργαστικώτατοι . Μῆδοι |
μάλιστα πρέπειν ἱεροῖς , ἄδειαν δ ' εἶναι τοῖς ἐθέλουσι βλασφημεῖν ; καὶ θύοντας μὲν οὕτω κοσμίους εἶναι , οἷς | ||
μέχρι τοσούτου μαθεῖν περὶ ἁπάντων τούτων , μέχρι τοῦ μὴ βλασφημεῖν περὶ αὐτά , εὐφημεῖν δὲ ἀεὶ θύοντάς τε καὶ |
τοὺς νέους μὴ ἡδέως δέχεσθαι τὰς φανερὰς νουθετήσεις , ἵνα ψυχαγωγούμενοι καὶ ἀπατώμενοι παρὰ τῆς ἡδονῆς τῆς ἐν τῷ μύθῳ | ||
ἀρχαίων ἦθος , ὅπως οἱ μὲν φιλομαθοῦντες μετά τινος εὐμουσίας ψυχαγωγούμενοι ῥᾷον ζητῶσί τε καὶ εὑρίσκωσι τὴν ἀλήθειαν , οἱ |
τούτοις : καὶ δὴ οἷα συμφοιτῶν τε εἰς Ἀσκληπιοῦ καὶ φιλοκαλίας ἐλλείπων οὐδὲν συνῆν ἐμοὶ καθ ' ἑκάστην ἡμέραν κατὰ | ||
δὲ ῥαθυμοῦντας αἰτιώμενος , ἕνα σκοπὸν πᾶσι σπουδῆς τε καὶ φιλοκαλίας ἀπεργάζεται . Ἑκάστη μὲν οὖν ἡλικία πρὸς γεωργίαν ἔχει |
περὶ δὲ τὴν ἀκμὴν ἤν τε καταφερόμενον τὸν ἄῤῥωστον ἢ παραπαίοντα ἢ ἀλύοντα βλέπῃς ἢ τοῦ πυρετοῦ τὸ μέγεθος οὐχ | ||
. σοφός ] ἐγὼ δὲ οὐ πείθομαι μελαγχολῶντ ' ] παραπαίοντα , παραλογιζόμενον . παραφρονοῦντα ἀπέπεμψέ ] εἰς τοὐπίσω κατόπιν |
τῆς γυναικός , ἵνα μὴ πρὸς φαῦλον καὶ εὐτελὲς διαλέγεσθαι δοκῇς πρόσωπον : ἐπὶ γὰρ τῶν ἀνδρῶν οὐ φέρει ψόγον | ||
δικαστήρια εἰσίῃς ἐπὶ τῷ συμβουλεύειν πρὸ τῶν ἄλλων , καὶ δοκῇς πέρα τῆς ἡλικίας θρασύνεσθαι , ἢ [ ὅταν ] |
παίειν : καὶ δι ' ὀλίγου πᾶσα ἡ πόλις ἦν ἀκοσμίας πλήρης καὶ θορύβου . ἅμα δὲ τῇ στάσει τῇ | ||
πολέμων . ἐξηττώμενοι δὲ τῆς κραυγῆς τῶν νέων καὶ τῆς ἀκοσμίας τό τε φιλότιμον αὐτῶν ὑφορώμενοι καὶ τὸν ἐπιπολασμόν , |
, τούτου δὴ μόνου καὶ τύραννος . ὑπὸ τυράννου γινομένης ἀπειλῆς τίνος εἶ τότε μάλιστα μέμνησο . λόγον οἶς οὐ | ||
οἶδα τὰ τοιαῦτα , ὅτι μέχρι ψόφου κενοῦ χωρεῖ καὶ ἀπειλῆς “ . οἶδα θρίων τὸν ψόφον : ⌈ ὅτι |
πένης : οἱ δὲ ὅτι οἱ ἀλφιταμοιβοὶ τοῦ Ναυσικύδους τοῦτο ἀπέλαυσαν . γυναικώδης οὗτος . . ἀνεβορβόρυξαν : Ἀνετάραττον . | ||
γὰρ ἤρκεσεν ἡ πόλις αὑτῇ καὶ ἐν Σαλαμῖνι τῶν γιγνομένων ἀπέλαυσαν οἱ λοιποί . καὶ τότε μὲν ἡμέρᾳ μιᾷ τῆς |
ὁρμῆς οὐδ ' ὅλως ἀφέξεται . Δεῖ γὰρ τὸ τῆς ὑπερηφανίας μέγεθος καὶ τὸ τῆς ἐσθῆτος τυραννικὸν οἴκοι φυλάττειν , | ||
] ? περὶ τοῦ κουφίζειν ? [ ] [ ? ὑπερηφανίας ] ἐπιτομὴν ? [ τὸ ἴδιον ] μὲν ἔβλεπεν |
εἴη μή με αἰσχύνῃ περιβαλεῖν . ἀλλ ' εἴς τε Ἑρμόλαον γίγνου τοιοῦτος ὁποῖον οἶδα καὶ τὸ πρὸς ἡμᾶς ἐπιστέλλειν | ||
γένοιτο ἄνθρωπος εἶπεν ἂν ἀποκτείνηι τὸν ἐνδοξότατον , τὸν δὲ Ἑρμόλαον ἐπὶ τὴν πρᾶξιν παροξύνων ἐκέλευε μὴ δεδιέναι τὴν χρυσῆν |
τε καὶ τοῦ λεγομένου τότε εὐνούχου , καταφρονήσαντος τῆς Καμβύσου μωρίας . Λέγεται δὴ ταῦτά γε , καὶ ἔοικεν σχεδὸν | ||
ἤ τι τοιοῦτο . τὸ δ ' ἐμὲ : Οὐ μωρίας πλέων . . 〛 ἀποσποδῆσαι : Ἀντὶ τοῦ ἀφανίσαι |
οὐκ ἐπετρέψαμεν οὔτε γνώμης οὔτε λόγων ὑποσχεῖν σε δίκας . ἀποτυχόντες καὶ τούτου τελευτῶντες ἧκον ἐφ ' ἡμᾶς αἰτιώμενοί σε | ||
ἀναβοῶσα : Ὄμφακές εἰσι ταῦτα . Ὅτι πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ἀποτυχόντες τῶν πραγμάτων σπουδάζουσι διὰ τοῦ ψεύδους συγκαλύψαι τὴν ἧτταν |
τοὺς ἄλλους ταῦτα παθόντες . πάλιν οὖν συνελευσόμεθα Ἀθήναζε οἱ ἀναξίως ἀνασεσοβημένοι ὡς τὸ πρόσθεν . Ἄγοντες τὴν ἔτειον ἑορτὴν | ||
. εὐθὺ δὲ καὶ τῶν Συρακοσίων οἱ πλεῖστοι μετεμελήθησαν , ἀναξίως τῆς ἰδίας ἀρετῆς ὁρῶντες πεφυγαδευμένον τὸν Ἑρμοκράτην . διὸ |
εἰς σύνοικον τῆς ἐρωμένης . κατορθωθεῖσα γὰρ βεβαίως ἐπιθυμία ταχέως ἀπομαραίνεται . ἀλλὰ νῦν μὲν ὡς ἐραστὴς ἀπὸ τῆς θέας | ||
αὑτοῖς περὶ ὧν λέγουσι , καὶ ἡ ῥητορικὴ ἐκείνη πως ἀπομαραίνεται , ὥστε παίδων μηδὲν δοκεῖν διαφέρειν . περὶ μὲν |
τοῦ κέρδους παραλογίζεται : ἕνεκα γὰρ τοῦ κέρδους καὶ οἱ αἰδήμονες πολλάκις ἀναισχυντοῦσιν . Χρομίῳ κεν ὑπασπίζων : τῷ Χρομίῳ | ||
τε ἀναίσχυντοι περὶ τὰ αἰσχρὰ καὶ οἱ πλέον τοῦ δέοντος αἰδήμονες , οἱ λεγόμενοι καταπλῆγες , οὐδὲν μᾶλλον διὰ τοῦτο |
προστάξεσιν ὑπηρετοῦντες . πῶς δὲ οὐ παράλογα καὶ γέμοντα πολλῆς ἀναισχυντίας ἢ μανίας ἢ οὐκ ἔχω τί λέγω διὰ γὰρ | ||
γε πάνυ θαρραλέον ἐν τοῖς τοιούτοις οὐ πόρρω θρασύτητος καὶ ἀναισχυντίας ἐστίν . καὶ ἔμοιγε εἴη μηδὲν μὲν τοιοῦτο σφάλλεσθαι |
: ἀλλ ' ἕτερον τρόπον ἔδει τὴν τῶν χορηγούντων σπάνιν παραμυθεῖσθαι εἰς συντέλειαν ἀγαγόντα τὰς χορηγίας καὶ κατὰ ταὐτὰ ταῖς | ||
δέχεσθαι ὡς προθυμότατα καὶ βουλευομένῳ συμβουλεύειν κἂν ἀντιπέσῃ τι , παραμυθεῖσθαι , κἂν εὐτυχεῖν συμβῇ , συγχαίρειν . οἱ μὲν |
οὖν μελεδανθῇ κατὰ τρόπον , ὑγιαίνεται : ἢν δὲ μὴ μελεδανθῇ , αὐτομάτη οὐκ ἐξέρχεται , θάνατον μέντοι οὐκ ἐπάγει | ||
ἀμφὶ τῆσδε ὧδε ἔχει : καί οἱ ξυμβήσεται , ἢν μελεδανθῇ , ὑγιέα γενέσθαι : ἢν δὲ μὴ , χωλὴν |
ἐς πεῖραν ἐλθὼν καὶ τόνδε μάλιστα τὸν πόλεμον ἡγούμενος , ἀπροφασίστως δὴ καὶ ὀξέως γενόμενον , ἄσπειστον ἕξειν , πᾶσαν | ||
ἅπαντα , ἅπερ ἂν αὐτοῖς Κρατερὸς ἐπέταττε καὶ Ἀντίπατρος , ἀπροφασίστως ἐπράττετο . καὶ ταῦτα μέχρι τοῦ πέμπτου βιβλίου . |
οἶδε γὰρ ὡς ἐγὼ πρὸς αὐτὸν ἔχω καὶ ὡς πρόσθεν φαιδρῶς βιοτεύων νυνὶ διάκειμαι , ἔρημος ὢν καὶ διὰ πένθους | ||
μύστῃ παρέχων διαφυγὴν καὶ σωτηρίαν : ὁ δὲ Φράβιθος μάλα φαιδρῶς γελάσας πρὸς . . ἐπὶ Κωνσταντίνου πόλιν οὕτω τῆς |
οἱ μὲν διὰ λήθην ὧν εὖ πεπόνθασι μεγάλου κτήματος εὐχαριστίας ἐσφάλησαν , οἱ δὲ ὑπὸ σφοδρᾶς οἰήσεως ἑαυτοὺς τῶν συμβεβηκότων | ||
οἱ μὲν γὰρ προνενικηκότες διὰ τὴν προγεγενημένην εὐημερίαν μεγαλαυχοῦντες παραδόξως ἐσφάλησαν , οἱ δὲ διὰ τὴν ἧτταν πεπτωκότες ταῖς ἐλπίσιν |
δ ' ἡμέτεραι ψυχαὶ οὐ δυνάμεναι ἐκδῦναι τὰ σώματα σωματικῆς ἐφίενται ἀρετῆς . δυνατῇ δὲ καὶ στερεᾷ οὐσίᾳ τῇ χαλκοῦ | ||
οἰκείαν γινομένη πρόοδος αὐτῶν , ἐπεὶ οὕτως μάτην τοῦ τέλους ἐφίενται . τῶν δὲ κατὰ φθορὰν ἡ θατέρου φθορὰ θατέρου |
τῆς σήψεως , πυρέττουσι μᾶλλον : ὅταν δὲ τὰ τῆς ὠμότητος , ῥιγῶσι , καὶ διὰ τὸ ὑπάρχειν αὐτὰ ἡπισαπῆ | ||
μὴ δεδοικότα παθεῖν τὸ μέλλον δεινὸν ἢ δεδοικότα πάσης μὲν ὠμότητος ἀνάπλεων φόνον , παντὸς δὲ θανάτου δυσποτμώτερον μόρον οὐ |
ζῴων ἔχουσι τὴν ἐπιμέλειαν , ὑπὸ τῶν ἀπαντώντων προσκυνοῦνται καὶ τιμῶνται . ὅταν δ ' ἀποθάνῃ τι τῶν εἰρημένων , | ||
φησιν . ἀντὶ τοῦ ἀνελλιπῶς καὶ αἰωνίως παρὰ τῷ Διὶ τιμῶνται τῷ ἐν οὐρανῷ ὄντι . πότνια Ἀγλαΐα : ἀπὸ |
. τῆς γὰρ ἔξω τροφῆς δῃουμένης , τῆς δὲ ἔνδον ἐπιλειπούσης ἑώρων μέν , ὡς οὐκ ἔνεστιν ἕτερον τρόπον ἐλευθέρως | ||
στήλαις ἔξωθεν φερόμενοι , τοσῷδ ' ἰσχναίνονται πλέον τῆς τροφῆς ἐπιλειπούσης : εἶναί τε παρὰ θαλάττιον ὗν τὸ ζῷον τοῦτο |
διδάσκαλός τε ἐν τῷ τοιούτῳ φοιτητὰς φοβεῖται καὶ θωπεύει , φοιτηταί τε διδασκάλων ὀλιγωροῦσιν , οὕτω δὲ καὶ παιδαγωγῶν : | ||
ἀγαπᾶν τὴν βραδυτῆτα τοῦ τάχους , εἰ μέλλοιεν οἱ γνησιώτατοι φοιτηταί , διότι μὴ ταχὺ χαρίζονται , συχνότερον ἐπιστέλλειν . |
προστιθέναι δὲ τῆς παιδείας τὸ ἀνάλογον , ὠφελείας γένοιτο ἂν ὁμολογουμένης αἴτιον . Οὐ γὰρ ἰατρὸς ἀγαθὸς τῷ νοσοῦντι μιᾷ | ||
οὐδενὸς ἂν χεῖρον , ὅσῳ καὶ λοιδορήσαιμι . ἀλλὰ περὶ ὁμολογουμένης ἀνοίας οὐδὲν ἂν καινὸν λέγοιτο : καὶ τὸ μεθιστάναι |
. Ὅσοι λέγουσι θῆλυν ἔλαφον κέρατα οὐ φύειν , οὐκ αἰδοῦνται τοὺς τοῦ ἐναντίου μάρτυρας , Σοφοκλέα μὲν εἰπόντα νομὰς | ||
τοῖς κρατοῦσιν ; τίνας δὲ μᾶλλον [ οἱ κρατοῦντες ] αἰδοῦνται ; τίνας μὲν οὕτως ἀγαπῶσιν οἱ χρηστοὶ ἄρχοντες ; |
' αὖθίς σοι καὶ αὖθις λέγω ὅτι ἐγὼ αὐτοῦ πόρρω ἀφέστηκα . Τί ἂν οὖν τις πρός με ἀγανακτοίη , | ||
ὦ Ἀθηναῖοι , ὅσον φιλονεικίας ἢ τοῦ βασκαίνειν τὸν ἄνδρα ἀφέστηκα , τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τούτου ποιήσομαι . δυοῖν γὰρ |
τὸ πρᾶγμα ὅλον ἄδικός ἐστιν ἄνθρωπος . πλεῖστοι δὲ αὐτοῦ ἀκηκόασιν λέγοντος , οἱ μὲν ὅτι τὸ παράπαν οὐκ ἔλαβε | ||
τὰ παρὰ σοῦ , πρὸς ἃ καὶ παρ ' ἡμῶν ἀκηκόασιν ἁρμόζοντα τοῖς σοῖς γράμμασι . Πάντα γὰρ ὅσα σοι |
, οἱ δὲ ἐκείνους τῷ τε ἐγχειρήματι ἀνοσίους , ἐπεὶ πλεονεξίας ἕνεκα ἐπὶ ἄνδρας συγγενεῖς ἐπίασι , καὶ θεῶν ἀσεβεῖς | ||
βίῳ οἱ μὲν ἀνδραποδώδεις , ἔφη , φύονται δόξης καὶ πλεονεξίας θηραταί , οἱ δὲ φιλόσοφοι τῆς ἀληθείας . καὶ |
ἡμῖν εὐίατα καὶ τούτου μακρῷ δεύτερα . Πῶς ἂν ἀπολογησάμενος συγγνώμης παρὰ σοῦ τύχοιμι , ὅτι σοι τούτων τῶν ἡμερῶν | ||
τὸ φίλτρον , ἐλάνθανον μᾶλλον ἐξάπτων . Οὐ μὴν ἔξω συγγνώμης τι πεπονθέναι . εἰ μὲν γὰρ εἰς γῆρας ἐλθὼν |
δεινὸν ἵμερον ἔχοντες καὶ πόθον ὀρέγουσι χεῖρας οὐ παροῦσι πολλάκις ὀνειρώττοντες , οὕτω καὶ θεοῖς ἄνθρωποι ἀγαπῶντες δικαίως διά τε | ||
τῷ Πρωταγόρᾳ τὰς πρὸς αὐτὸν ἐνστάσεις δοκεῖ διαλύειν . οἱ ὀνειρώττοντες . ἐντεῦθεν ἄρχεται λύειν τὰς πρὸς Πρωταγόραν ἐνστάσεις διὰ |
πρῶτος αὐτὸς ἦρχον περὶ τοῦ κάλλους λέγειν , προοιμίων ἂν ἐδεόμην συχνῶν , ἐπεὶ δ ' ἐπὶ πολλοῖς ἔρχομαι τοῖς | ||
ἐμαυτὸν ἐπαφεῖναι : ὡς δ ' οἱ παρόντες κατέσχον , ἐδεόμην ἐπισχεῖν τε τὴν ναῦν καί τινα ἁλέσθαι κατὰ τῆς |
δῆτα ἔφησθα ἐμὸς εἶναι φίλος , ὁπότε γε τῶν ἐμοὶ πολεμιωτάτων Ἀργείων πέφηνας . τούτων δὴ τῆς ἀδικίας αὐτίκα μάλα | ||
ἔφερεν οὐκ ἐπὶ τούτων μόνον , ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῶν πολεμιωτάτων Καρχηδονίων . παρα - γενομένων γὰρ πρὸς αὐτὸν ἐκ |
. . Ἐντεῦθεν δέ ἐστι καὶ τὸ ἀσύμφωνον τῶν τοιούτων ἐκδόσεων πρός τε τὰς θείας ἡμῶν γραφὰς καὶ πρὸς ἄλληλα | ||
τοῖς εἰς τὴν Ὀδύσσειαν , ὅπερ ὅτι τινὲς τῶν Ἀρισταρχείων ἐκδόσεων ” κνέε τυρόν ” λέγουσι κατὰ διάλυσιν τοῦ κνῆ |
, [ ἐλυποῦντο ] ἀπαλλαγέντες ἤλγουν , ἤθελόν τι , ἠγνόουν ὅ τι θέλουσι . Τοῦτο μόνον ᾔδεσαν ὅτι τὸν | ||
πένης ἀνῄρηται : καὶ ἔλυσεν ὁ πλούσιος συγγνωμονικῶς , ὅτι ἠγνόουν ὡς ἑαυτὸν διαχρήσεται , οὕτω τὴν ἀπὸ τοῦ πλουσίου |
ἐπιφάνειαν εὐτυχοῦντες ὡς ἐμοὶ δοκεῖ . οἱ δὲ τὸ πρηνὲς ἐπαινοῦντες ἔλεγον καὶ οὗτοι ταὐτὰ τοῖς προτέροις πλὴν τῆς τοξικῆς | ||
τοῦ μαχομένου μοι , καὶ οὕτως ἄτοπον : οἱ γὰρ ἐπαινοῦντες τὸν μαχόμενον αὐτῷ ψεύδεσθαι αὐτόν φασι , καὶ οἱ |
εἰρηκὼς εἴη , νῦν γε λέγων περὶ ὧν οὐκ ὀρθῶς ἐγκαλοῦσιν οἱ πρέσβεις τῇ πόλει , παρὰ πάντων ἄν μοι | ||
ἐγκαλοῦσιν ὡς ἀδολεσχοτέρωι διὰ τὰς διλογίας , πολλαχῆ μὲν ἴσως ἐγκαλοῦσιν ὀρθῶς , πολλαχῆ δὲ οὐκ αἰσθάνονται τῆς ἐναργείας τοῦ |
ὅθεν Κικόνιον : ὠνομάσθη δὲ καθ ' ὑπερβολὰς χαλεπότητος καὶ μοχθηρίας τῶν ἐποικησάντων : στάσει γὰρ δὴ βιασθέντες ἐξέπεσον τῆς | ||
ἐπιμελητὴν προσπεσεῖσθαί τινι αἰσχρᾷ ἐπιθυμίᾳ , καὶ προβήσεσθαι μέντοι πόρρω μοχθηρίας . ταῦτα δ ' εἰπὼν οὐκ ἐψεύσατο , ἀλλ |
τοιαύτης ἐμέλησε τῆς προσθήκης , σοὶ δὲ οἷς ταύτης ἐμέλησεν ἔδειξας οὐ σφόδρα τοῖς νόμοις οἷς λέγεις θαρρεῖν . Χωρὶς | ||
: τοὺς Ὀζόλας νῦν σὺ Λοκροὺς ? ? γράφε : ἔδειξας οἷς ἔγραψας Ὀζόλας πλέον καὶ Φωκεῦσιν ἤδη . . |
εἰς τὴν αὑτῶν χώραν , λῃζόμενοι δὲ τὴν ἀλλοτρίαν καὶ ἀδικοῦντες τὸν ἄργυρον οὐ παραλείπουσι . τὸ δ ' ἔθνος | ||
παύονται ταῦτα ἀμφισβητοῦντες καὶ ἄλλοθι καὶ ἐν τοῖς δικαστηρίοις : ἀδικοῦντες γὰρ πάμπολλα , πάντα ποιοῦσι καὶ λέγουσι φεύγοντες τὴν |
πόλιόν φασιν , ἀπήμονα φυλάττειν καὶ τοῦτον παρὰ τῆς πείρας ἐσχήκαμεν . Ἔστι δὲ δυσῶδες τοῦτο καὶ φορτικὸν τοῖς ἑρπετοῖς | ||
κακῶν ὁπόσα ἔξεστί σοι καὶ δεῖξον ἡμῖν ὡς οὐδὲν ἔλαττον ἐσχήκαμεν ἢ εἰ γράφειν εἴχομεν τῷ τῆς γνώσεως κυρίῳ . |
τινί ; ἢ ἀτραπίῃσι , τουτέστιν ἐκτραπεὶς τῆς ὀρθῆς καὶ δικαίας ὁδοῦ : παρὰ τὴν ἀτραπόν , ἥ ἐστιν ὁδός | ||
πατήρ , ἕτερον δ ' ἀνένευσε : τὰς μὲν γὰρ δικαίας τῶν εὐχῶν προσίετο ἄνω διὰ τοῦ στομίου καὶ ἐπὶ |
νικᾶν , πολλὰ ἕτερα παρίημι , ὧν εἷς ἕκαστος αὑτὸν ἀναμιμνήσκων ἀνὴρ ἀγαθὸς γιγνέσθω : ὅσα δὲ τὰ διαφέροντα ἐν | ||
δέ ἐστιν ἐμαυτοῦ , γράφω λύων τε τὴν αἰτίαν καὶ ἀναμιμνήσκων σε τῶν παλαιῶν μαντευμάτων , ἐν οἷς προὔλεγον ὡς |
λογισμοῦ : ἔξεδροι : οἱ ἐξεδροποιοὶ τῶν φρενῶν μου ἤτοι μαινόμενοι , ἐξεστηκότες , ἄδικοι , παραλογιστικοὶ , μὴ καλῶς | ||
, ἢ ἐκάθητο , νὴ Δία , ἀναμένων ἕως ἄνθρωποι μαινόμενοι , οὐ γὰρ φήσω ὅτι καὶ θεοί , ἐγκυρήσαντες |
εὐπρεπῶς ᾤετο παρῃτῆσθαι τὸν γάμον : Δάφνις δὲ οὐκ εἶχε μέμφεσθαι τὰ λελεγμένα . Λειπόμενος δὲ πολὺ τῶν αἰτουμένων τὸ | ||
, οὐ δοκεῖ σοι ἄλογον εἶναι ἀγαθὸν φάσκοντα πεποιηκέναι τινὰ μέμφεσθαι τούτῳ ὅτι ὑφ ' ἑαυτοῦ ἀγαθὸς γεγονώς τε καὶ |
σκῶμμα , τωθασμός . ῥήματα δὲ παίζειν , γελᾶν , γελοιάζειν , κομψεύεσθαι , χαριεντίζεσθαι , στωμύλλεσθαι , σκώπτειν , | ||
ἀπὸ πάσης εὐθυμίας καὶ πληρώσεως τὸ καυχᾶσθαι καὶ σκώπτειν καὶ γελοιάζειν , ἀπὸ δὲ τῆς ἀλλοι - ούσης τὴν γνώμην |
, μάλιστα δ ' αὐτῶν ἐν τοῖς ἐγκωμίοις καὶ τοῖς ψόγοις αἱ χρήσεις . τρίτον δὲ πίστεις , αἷς ἀνάγκη | ||
κτλ . . : ἐγγὺς δὲ τούτων εἰσὶν οἱ τοῖς ψόγοις ἐπαίνους τινὰς παρατιθέντες , ὡς ἐπὶ Σωκράτους Ἀριστόξενος , |
Ἀνάλογον δὲ καὶ τῶν κακῶν τὰ μέν ἐστι ποιητικὰ τῆς κακοδαιμονίας , τὰ δὲ τελικά , τὰ δὲ ἀμφοτέρως ἔχοντα | ||
καὶ καθάπερ ἐν φαρμακοπώλου πυξίδων ὄχλον , ἀγγεῖα μεστὰ πολλῆς κακοδαιμονίας , ἐν οἷς ὀδόντων σμηκτικαὶ δυνάμεις ἢ βλέφαρα μελαίνουσα |
, μηνύσατε ἐπαοιδήν : εἰ μὴ ἔχω , τί με θέλετε ποιεῖν ; οὐ δύναμαι τὸν θάνατον ἀποφυγεῖν : τὸ | ||
τῆς θαλάσσης ἀπέχομεν . χωρίον δὲ ὑμῖν δίδομεν , ὃ θέλετε , ἐπιλέξασθαι καὶ μετελθοῦσιν αὐτονόμοις εἶναι . τοῦτο δ |
καὶ μάλα γε σοφούς , καὶ ἠκρίβουν τὰ ἐκ τῆς παιδεύσεως , οὐκ ἐψεύσαντο τῆς διδασκαλίας τὸν πόνον , φασίν | ||
μηδενὸς συνεπιμερίζοντος αὐτῷ ἢ συσχηματιζομένου , δηλοῖ προσθήκην γνώσεως καὶ παιδεύσεως καὶ φρονήσεως καὶ πλούτου καὶ προσκείσεται ταῖς γραφαῖς καὶ |
ὥσθ ' ὑπερφυῶς ἡδόμενος ἄξια παραινῶ σοι διανοεῖσθαι τῆς τοσαύτης φιλανθρωπίας , ἵνα μὴ μόνον πρὸς τὸ παρὸν ᾖς μεγαλόφρων | ||
δὲ τῆς τοῦ Δημιουργοῦ δυνάμεως καὶ δικαιοσύνης καὶ πραότητος καὶ φιλανθρωπίας . Οἶδε τὴν φθορὰν ταύτην ὁ Πλάτων , εἰ |
ὀλίγον εὐπορώτεροι ʃ ὑπερφέρετε τῶν ἄλλων . ἃ τῇ ἀπορίᾳ ἐκτήθη : ὑπ ' ἀπορίας κινηθέντες ἐκτησάμεθα . θαρσοῦντες : | ||
δύο καὶ δὴ καὶ ἀδελφῷ : καὶ τὸ ἔθνος πᾶν ἐκτήθη . Ἐγένετο δὲ τὸ ἔργον ἡμέραις τριάκοντα , ἔφθασέ |
οὐ βούλεταί τινα ἀντιπεσεῖν αὐτῷ . ἐπεὶ οὖν οἱ ἰσχυρογνώμονες ἡττῶνται ὑπὸ τῶν παθῶν καὶ τῶν ἡδονῶν τῶν αἰσχρῶν , | ||
καὶ διὰ τοῦτο , εἰ μικρὰ λύπη ἐπιπέσῃ αὐτοῖς , ἡττῶνται ὑπ ' αὐτῆς . ὁ οὖν ἡττώμενος ὑπὸ τῶν |
, τότε Μιτυληναίων δυναστεύοντα , καὶ δείσαντα περὶ τῆς ἑαυτοῦ γνώμης , καθίσαι τε ἐπὶ τὸν βωμὸν ἱκέτην καὶ ἀπολυθῆναι | ||
βουλομένου τὰς πόλεις ἢ διαβάλλειν ἡμᾶς , ἀποπειρωμένου πῶς ἔχομεν γνώμης περὶ τῶν πραγμάτων : καὶ ἔστω παράδειγμα τὸ ζήτημα |
οἱ θεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν παρέξοντες , εἰ καὶ τῇ φύσει ἀπίθανα ἔσται . τὸ δὲ μέγιστον , ἐπίδειξις ἔσται τὸ | ||
ὅτι παιδίου τινος ὡς ἀληθῶς ἔργον ἐπεπόνθειν πιστεύσας τοῖς ποιηταῖς ἀπίθανα οὕτως ψευδομένοις , ὡς μηδὲν ὑγιὲς ἀρέσκεσθαι αὐτοῖς . |
πράττουσί τι τῶν καθ ' ἡδονὴν καὶ ἅμα μεταμέλονται καὶ κακίζουσιν ἑαυτούς . ὁμοίως καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων κακιῶν ὁ | ||
τῆς τοῦ Διὸς ἐπικουρίας ἀτεκνίας αἴτιοι γίνονται καὶ τὸ σπόριμον κακίζουσιν . Ἄρης μεσουρανήσας ἐν θηλυκῷ ζῳδίῳ ἐπὶ νυκτερινῆς γενέσεως |
: νῦν δὲ σὲ χάριν αἰτοῦμαι , ἣν οὐκ ἂν ἠβουλόμην αἰτεῖν ἠναγκάσθαι . Κυρίνῳ παῖς ἐστιν Ὁνωράτος , ὁ | ||
ἐστίν : ἡ γὰρ ὁδὸς ταύτην ἔχει τὴν τάξιν : ἠβουλόμην πρᾶξαι , πρᾶξαι δὲ τόδε τι , ὅ τί |
καὶ περιρραντηρίοις χρῆσθαι , πόρρωθεν μοιχείας ἀνείργων καὶ τῶν ἐπὶ μοιχείαις ἐγκλημάτων . Ἐὰν δέ τις χήραν ἀποθανόντος ἀνδρὸς ἢ | ||
τε ἀρρενικὰ καὶ θηλυκὰ πρόσωπα ὑπομένουσι καὶ ψόγοις ἐπαίσχροις ἢ μοιχείαις περιτρέπονται καὶ περιβοησίας καὶ δειγματισμοὺς ἀναδέχονται : τινὲς μὲν |
ἀληθεύειν . οὕτως οὖν καὶ ἐνταῦθα τὸ νομίζω ἀντὶ τοῦ κρίνω καὶ πιστεύω . ἄλλως : ὅτι τὸ νομίζω καὶ | ||
, ὅ ἐστι δοκιμασίαν , ἥν , φησίν , ἐγὼ κρίνω Τιμάρχῳ . Ἄλλως . τοῦτό φησιν , ὅτι ὁ |
ἐργάζεται διδάσκων ἄρχειν . ἐκεῖνά τε οὖν μανθάνετε καὶ ἡμῶν μέμνησθε καὶ Μάγνῳ πληροῦτε τὰς ἐλπίδας . Ἓν αἰτοῦντι δύο | ||
τὸ μέγιστον , ὅτι πρεσβύτερον εἴη ψυχὴ σώματος ἅπασα παντόςἆρα μέμνησθε ; ἢ πάντως που τοῦτό γε ; ὃ γὰρ |
διὰ τί οὐ τούτῳ τῷ μέρει δόντες τὸ νοεῖν ἑαυτὸ ἀπαλλαξόμεθα ; Ἢ ὅτι ἔδομεν αὐτῷ τὰ ἔξω σκοπεῖσθαι καὶ | ||
δύ ' ὀβολῶν . Ἔχε λαβών : καὶ γὰρ ἄσμενοι ἀπαλλαξόμεθα ἐνοχλοῦντος αὐτοῦ καὶ βοῶντος καὶ ἅπαντας ἁπαξαπλῶς ὑβρίζοντος καὶ |
, ἀλλὰ πάντα ἀναστρέφουσι . τούτων οἱ ὀφθαλμοὶ οἴδασιν εἶναι κατήγοροι τῶν κρυφίων : τὰ γὰρ ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς σημεῖα | ||
ἀπογραψάτωσαν - ] [ ] [ ] [ οἱ ] κατήγοροι οὕτως [ ] ? ἀναστραφέντας ? [ : ὑπελάμβανον |