| : νῦν δὲ εὕρηκά τι διὰ σοῦ καὶ λαμπρότερον εἰς ἀμοιβήν . χρήμασιν ἐσωφρόνισας τὸν ἀδελφὸν τὸν τοῦδε , μᾶλλον | ||
| διὰ χρήσιμον ἢ διὰ ἡδονὴν οὕτω δώσουσι καὶ λήψονται τὴν ἀμοιβήν , ὡς ἀμφοτέροις δοκεῖ ἄξιον εἶναι . οὕτω γὰρ |
| μὲν τὸ τὴν χώραν κεκομίσθαι πέπρακταί τι , πρὸς δὲ τιμὴν καὶ δόξαν αἴσχιστα : εἰ γὰρ μὴ παρῆλθε Φίλιππος | ||
| καὶ ἁμαρτεῖν παρ ' αὐτοῖς διὰ τὴν παρὰ τοῖς ἀνθρώποις τιμὴν καὶ εὐδοκίμησιν . Ἐδυσωπούμην οὖν ἀντὶ τοῦ ηὐλαβούμην . |
| διαφέρει τῆς ἐλευθεριότητος εἴπωμεν . ἡ μὲν γὰρ ἐλευθεριότης περὶ δόσιν ἐστὶ καὶ λῆψιν , ἡ δὲ μεγαλοπρέπεια περὶ τὴν | ||
| εἰ μὲν γὰρ αὐτόχειρ , ὦ ἄνδρες , μετὰ τὴν δόσιν παραχρῆμα γεγένοιτο , ἀληθῶς ἂν ἔδοξεν εἶναι τυχὸν τῆς |
| πόλει καὶ χώρᾳ καὶ πᾶσιν ἠγωνισμένους , ἀνθ ' ὧν εὔκλειαν εἰκὸς ὑπάρχειν καὶ χάριν ἀθάνατον παρὰ τῶν τὰ δίκαια | ||
| , ὁ μὲν Ζεὺς σύστασιν καὶ εὐγαμίαν καὶ φιλίαν καὶ εὔκλειαν , ἔσθ ' ὅτε καὶ τέκνωσιν , ἡ δὲ |
| . αἰτοῦντος δὲ Δημητρίου μιγῆναι αὐτῇ ἀντηξίωσε δοῦναι καὶ αὐτὸν δωρεάν τινα . δόντος δ ' ἐπιστρέψασα λέγει : Ἀγαμέμνονος | ||
| , „ φησί , ” βουλαὶ τοῦτον εἰλήφασι τὸν τρόπον δωρεάν . ” ἡ λύσις κατ ' ἀντίθεσιν ἐνδόξου : |
| συνήσθημεν , Οὐιτελλίου τότε , παρ ' οὗ διεδέξω τὴν ἐπιτροπήν , ἐν τῇ πόλει διατρίβοντος , ᾧ τὰ περὶ | ||
| παρακατέθετο , οὐδὲ τούτου μεμνήσῃ , ἀλλὰ καὶ καταισχυνεῖς τὴν ἐπιτροπήν ; εἰ δέ σοι ὀρφανόν τινα ὁ θεὸς παρέθετο |
| μόνον οὐχὶ τοῦτο λέγων σοι προτρέπομαι ὁρίσαι καὶ τάξαι τὴν ἀντίδοσιν . τὰ πολλὰ γὰρ οὐ τοῦ ἴσου τιμῶσιν οἱ | ||
| καὶ ἀντιδοῦναι πονηρῶν ἀκακίαν . ἀπείρηκε δὲ καὶ τὴν τοιαύτην ἀντίδοσιν ὁ ἱερὸς λόγος , ὅταν φῇ : ” οὐκ |
| ὠτός , ὡς πατὴρ ἀποθνῄσκων : ἔμελλε γάρ σοι πᾶσαν ἐντολὴν δώσειν , ἀρχὴν τοσαύτην πῶς λαβοῦσα τηρήσεις . σὺ | ||
| οὕτως ἁπλῶς διακονῶν τῷ θεῷ ζήσεται . φύλασσε οὖν τὴν ἐντολὴν ταύτην , ὥς σοι λελάληκα , ἵνα ἡ μετάνοιά |
| ἄκων ἀμαθής , ὁ δ ' ἑκὼν εὐάγωγος : οὗ χάριν καὶ ἐπὶ πρόσωπον πεσεῖν λέγεται , ἐπὶ τὰς αἰσθήσεις | ||
| ὡς οὔτε ἔξω τῶν νόμων οὐδὲν ἐπαγγέλλομεν πλείω τε εἰσόμεθα χάριν τῶν τὰ ἄδικα παρὰ τῶν ἀδίκων αἰτούντων . Ἤδη |
| τότε τὰ πρωτοτόκιά μου εἴληφε , καὶ νῦν εἴληφε τὴν εὐλογίαν μου ” . πρεσβύτερα δὲ ὁ μὲν φαῦλος ἡγεῖται | ||
| ἀντὶ τοῦ ἐπαρκούμενος , ἤγουν βοηθούμενος ὑπὸ χρημάτων , καὶ εὐλογίαν , τουτέστιν ἔπαινον προστιθείς , μὴ ζητήσῃ θεὸς γενέσθαι |
| χρή , γιγνώσκοντας ὅτι ἡμεῖς μὲν οἱ ἀντίδικοι κατ ' εὔνοιαν κρίνοντες τὸ πρᾶγμα εἰκότως δίκαια ἑκάτεροι αὑτοὺς οἰόμεθα λέγειν | ||
| ἐκκλησίαν παρεκάλεσε τοῖς οἰκείοις λόγοις τηρεῖν τὴν πατροπαράδοτον πρὸς αὐτὸν εὔνοιαν , ἔπειτα τὸν πατέρα μεγαλοπρεπῶς θάψας κατὰ τὴν ἀκρόπολιν |
| διδάξαι τῆς ἀμπέλου τοὺς ἀνθρώπους , καὶ διὰ ταύτην τὴν εὐεργεσίαν τυχεῖν συμφωνουμένης ἀθανασίας . ὁμοίως δὲ τοὺς Ἰνδοὺς τὸν | ||
| ὅλων ἑκατὸν ἐτῶν τεκεῖν τοιοῦτον ἄνδρα , μηδὲ ἄλλον εἰς εὐεργεσίαν τῶν φίλων πρόχειρον ἢ πρὸς ἐπίδοσιν χρημάτων ἀφθονέστερον τοῦ |
| ὅταν ἀδικοῦντες εὐθὺς διὰ τῆς ἀπαρχῆς φαινώμεθα , ἢ μᾶλλον ἀτιμίαν οἰήσαιτ ' ἂν τὸ τοιοῦτο δρᾶν ; ἐν τῷ | ||
| περὶ τὸν ἐκ σοῦ καὶ πείσας τὸν σοφιστὴν ἐνεγκεῖν τὴν ἀτιμίαν ἐτήρησα τῷ νέῳ τὸ κέρδος . πέμπε δὴ γράμματα |
| ἀδελφόν , τὰ σώμαθ ' ἡμῶν εἰς τὰς χεῖρας ἐνέθηκεν παρακαταθήκην ἐπονομάζων , τὴν μὲν ἀδελφὴν Δημοφῶντι καὶ δύο τάλαντα | ||
| καὶ Ἴωνά τινα συγγραφέα φασὶν εἰρηκέναι : ἡμεῖς δὲ τοῦτο παρακαταθήκην ἐροῦμεν ὡς Πλάτων καὶ Θουκυδίδης καὶ Δημοσθένης . . |
| καὶ ἕτερον , ἡ ἔξοδος διαιρουμένη εἰς δύο τῶν παίδων ζημίαν σοι ποιεῖ : οὕτως εἴ ἐστί σοι , τάχ | ||
| μὲν δὴ τάδε νόμῳ περιλαβόντες ἐπώμοσαν ἐπὶ τῷ νόμῳ καὶ ζημίαν ὥρισαν , ἡγούμενοι τὴν λοιπὴν γῆν αὐτίκα τοῖς πένησι |
| , ἐπ ' εὐγενείᾳ μέγα φρονῶν , ὅμως διὰ τὴν ὑπόσχεσιν δώσειν ὡμολόγησεν . Ὡς δὲ ταῦτα συνέθεντο , πᾶσαν | ||
| κατ ' ἰδίαν ἐρεῖν τοῦ ἀληθοῦς . ὅθεν νῦν τὴν ὑπόσχεσιν πληροῦντες ἐν πρώτοις σκεπτώμεθα εἰ ἔστι τι ἀληθές . |
| μὴ προϊέμενος ταῦτα , ἀνθ ' ὧν ἐκεῖνα πιπράσκεται , προῖκα αὐτὰ βουλήσῃ λαμβάνειν . ἀλλὰ πόσου πιπράσκονται θρίδακες ; | ||
| προξενήτρια . ἐπῆρε : κυρίως ἀνεχαύνωσεν , ἀνεκούφισεν , ἐπαγγελλομένη προῖκα δώσειν μεγάλην : καταχρηστικῶς δὲ ἀντὶ τοῦ “ ἀνέπεισεν |
| τοῦ ἀποκτεῖναι : σημαίνει τὸ ἀπόψηφοι ἐγένοντο οἷον οὐκ ἤνεγκαν ψῆφον . καὶ ἀποψηφισθεὶς ὁ ἄτιμος : χρῶ πανταχοῦ . | ||
| οὐδ ' ἐστὶν αὐτῷ πάτριον ὄντ ' ἀσύμβολον ἰχθὺν ἔχοντα ψῆφον ἀδικεῖν οὐδένα . Ἄλεξις δ ' ἐν Πυραύνῳ Στράτιον |
| : τὰ ἄλογα κάλλιόν εἰσιν παρὰ τὸν ἄνθρωπον , ὅτι κόλασιν οὐκ ἔχουσιν : ἡμᾶς δὲ ἔλαβες καὶ εἰς κρίσιν | ||
| ἐξώλλυντο , ὕδωρ δ ' ὑπερεῖχε γενείου . τίνα δὲ κόλασιν ὑπέμενον Ἀθήνησιν οἱ μὴ λύσαντες τὸν προτεθέντα γρῖφον , |
| τὸν βίον ἔχειν τε καὶ ἐσχηκέναι χρὴ πρὸς αὑτοῦ γονέας εὐφημίαν διαφερόντως , διότι κούφων καὶ πτηνῶν λόγων βαρυτάτη ζημίαπᾶσι | ||
| ὁ Μιλτιάδης ποιήσει , καὶ πολὺς μὲν ὁ Δαρεῖος εἰς εὐφημίαν αὐτῷ , πολὺς δὲ Δᾶτις ὁ Δαρείου σατράπης , |
| , ταῦτά μοι δοκῶ φράσειν καὶ τούτων ἀξιώσειν εὐαγγέλια , δικαίαν χάριν , Ἀντιπάτρῳ παρὰ σοῦ δοθῆναι . περὶ γὰρ | ||
| τῶν πλειόνων γνώμῃ , ἄλλην τιν ' ἂν ὑποψίαν οὐχὶ δικαίαν ἔχειν φανείη . ἐγὼ μὲν δὴ σιωπᾶν ἂν ᾤμην |
| ἔν τε ὀνόμασιν ἔν τε ἀντωνυμίαις , ἁπάντων τῶν δυναμένων κτῆσιν ἀναδέξασθαι . διὰ τοῦτο τὸ μὲν Νέα πόλις καὶ | ||
| προσοίσοντος τὰς χεῖρας , εἴ τι ἔχεις ἀγαθὸν εἰς φίλων κτῆσιν , δίδασκε . Οὐδὲ τὸ στόμα οὖν , ἔφη |
| ἐπαινοῦντες δὲ τὸν ἐπιστήσαντα , συγχαίροντες δὲ σοὶ τοῦ λαβεῖν ἀφορμὴν πρὸς ἐπίδειξιν τῆς ἀρετῆς . χάριεν δὲ ἐκεῖνο τῶν | ||
| , στρατηγῶν βασιλεῖ , παρ ' ὑμῶν οὐδ ' ἡντινοῦν ἀφορμὴν λαβών , κατεναυμάχησεν Λακεδαιμονίους , καὶ πρότερον τοῖς ἄλλοις |
| καὶ τοῖς ἑτέροις αὑτοὺς δοῦναι , πῶς ἂν εἴη τὴν αἰσχύνην ταύτην ἐκπεφευγός ; ἄξιον δ ' ἐξετάσαι πῶς ποτε | ||
| ἐπὶ τῷ πάντων δὴ ἀνθρώπων φιλτάτῳ , οἱ δὲ ἐς αἰσχύνην μᾶλλόν τι ὡς οὐ πρέποντα οὔτ ' οὖν βασιλεῖ |
| . εἰκότως δὲ ἡ Ἀφροδίτη τὴν παρ ' ἀμφοῖν εἰσπράττεται τιμωρίαν , παρὰ μὲν Φαίδρας , ὅτι ἀφ ' Ἡλίου | ||
| , καλῶς κέχρησαι τῷ νόμῳ . εἰ δὲ οὐδέ πω τιμωρίαν παρέσχηκας , ἀνθότου τοῦτον ἀντ ' ἀπολογίας προβάλλῃ τὸν |
| . δέσποιναι ] κυρίαι , κύριαι . . δέομαι ] δέησιν ποιῶ , ἀξιῶ , ἱκετεύω . , παρακαλῶ . | ||
| , δεησόμενος ὑμῶν . Λέγοις ἄν , ἔφη , τὴν δέησιν . Καὶ ἐγὼ εἶπον : Τῷ ἀδελφῷ ὑμῶν τῷ |
| Αἰγίνῃ ἦν καὶ σύνεγγυς . καὶ πρὸς Αἰσχίνην δέ τινα φιλοτιμίαν εἶχε , φασίν , ὅτι δή περ καὶ αὐτὸς | ||
| ὄντα ἐπαινούμενον ἐπισφραγῖσαι τῷ θανάτῳ τὴν ἀρετὴν δίδωσιν αὐτῷ , φιλοτιμίαν ἅμα καὶ τὸ ἐν τούτοις πανηγυρίσαι : καὶ εἴδη |
| , οὐκ ἐδέξατο τὴν βάσανον ; οὐκοῦν τῷ φεύγειν τὴν βάσανον ὑφῃρημένος ἐξελέγχεται . ἆρ ' οὖν ἂν ὑμῖν αἰσχυνθῆναι | ||
| : Ἐν μὲν λιθίναις ἀκόναις ὁ χρυσὸς ἐξετάζεται , διδοὺς βάσανον φανεράν : ἐν δὲ χρυσῷ ἀνδρῶν ἀγαθῶν τε κακῶν |
| δὲ ἀπόδειξις τὸ τόδε τῷδε ὑπάρχειν παρίστησιν . ἱκανὴν δὲ πίστιν καὶ τὴν ἐκ τῆς ἐπαγωγῆς ὠνόμασεν ὡς καὶ τῶν | ||
| τι τῶν ἄλλων , ὁπόσηι πόρος ἐστὶ νοῆσαι , γυίων πίστιν ἔρυκε , νόει δ ' ἧι δῆλον ἕκαστον . |
| . δραχ . εʹ ὕδωρ ὄμβριον . ἐγὼ δὲ τούτου πεῖραν ἔχω πολλὴν , ὡς καὶ μετά τινος τῶν ἄλλων | ||
| τὴν κύστιν . . ἕρδειν ] ποιεῖν : πειρωμένων ] πεῖραν λαμβανόντων καὶ ἐγχειρούντων αὐτοῖς πρὸς πόλεμον . . ἀποσόβησιν |
| καλεῖ , ἤγουν ταχυΐππους ἢ ποικίλως ἱππαζομένους . φροντίζω τὸ φροντίδα ἔχω κοινῶς μὲν γενικῇ συντάσσεται , ἀττικῶς δὲ μετὰ | ||
| ἡ τῶν χαλεπῶν εὐκολία . κατανείμας γὰρ εἰς ἅπαντας τὴν φροντίδα καὶ μηδὲν μέρος συγχωρήσας τῆς στρατιᾶς ὑπὲρ δύναμιν πιεσθῆναι |
| , ἀπάρχεσθαι , τὰ ἠρία ἐπιτελεῖν . . . . ὄνησιν ] ἤγουν τὸ εὖ πάσχειν παρὰ τῶν παίδων . | ||
| τῇ ὑγιείᾳ τὰ τῆς ψυχῆς ἀγαθὰ καὶ τὴν τῶν ὄντων ὄνησιν . πῶς οὖν οὐ τοῦτον ἀνακηρύττειν χρὴ ἐν πανηγύρεσί |
| ὄντος , περὶ ὧν αὐτὸς ἠδίκημαι λέγειν . ἀλλὰ βούλομαι πρόκλησιν ὑμῖν ἀναγνῶναι : γνώσεσθε γὰρ ἐξ αὐτῆς ἀκούσαντες , | ||
| τὴν γυναῖκά μου διέφθειρας . προκαλῇ με , Διονύσιε , πρόκλησιν οὐδαμῶς σοι συμφέρουσαν . μαρτύρομαι : φίλος εἰμί σου |
| κατέσχε καὶ μάλιστα δὴ τοὺς ἀφέντας δικαστὰς ὠμῶς ἐκόλασε τὴν σωτηρίαν ἀναφέρων εἰς τὴν ἑαυτοῦ στρατηγίαν , οὐκ εἰς τὴν | ||
| παντελῶς [ μὲν ] ἀπεγνωκότες [ εἰς τέλος ] τὴν σωτηρίαν : πολλάκις γὰρ τοῖς τοιούτοις ἐπιφανεὶς ὁ τῆς πλημυρίδος |
| ὑπαρξάντων μοι εἰς αὐτὸν ἄλλο τι πάρεστιν , ἢ τὴν κηδεμονίαν ἐννοεῖν τοῦ παιδός ; ἐκτείνων δὲ τὸ πρός τι | ||
| ταῦτα πράττειν πατρὶ τυγχάνοντι πρέπον : τοῦτο τιμὴν καλὴν χρὴ κηδεμονίαν τὸ εὖ σώματος καὶ τὰ τοιαῦτα : εἶτα ἔπαγε |
| ἢ νυνί , καὶ ὑπὸ Ἀστυφίλου , οὐδετέρῳ αὐτοῖν τὴν ἀξίαν χάριν ἀποδίδως : ἐμὲ μὲν γὰρ ὑὸν ὄντα Θεοφράστου | ||
| . γλισχραντιλογεξεπιτρίπτου ] γλίσχρου καὶ φειδωλοῦ καὶ ἀντιλογίαν ἐπίτριπτον καὶ ἀξίαν ὀλέθρου ἔχοντος . ἀλλ ' εἰς Ἀκαδημίαν : ἐνταῦθα |
| εἰ λογίσαιτο , πόσος ἂν ἦν αὐτῷ λόγος ἐπιθέντι τὴν ὀφειλομένην δίκην , ἣν εἴ τις ᾐτιάσατο λαβόντα , συκοφάντης | ||
| ὡς ἀπαιτοῦντες τοῦ κοινοῦ πό - νου τὴν ἐπικαρπίαν τὴν ὀφειλομένην σφίσιν ἐκ τῆς νομῆς , καὶ οἵ γε ἁλιεῖς |
| πόλεως , ἄδειαν αἰτήσαντες ἔλεγον οἱ μάγοι : ” τὴν πεπρωμένην , ὦ βασιλεῦ , μοῖραν , χείρονά τε καὶ | ||
| ἀνάγκης διωκόμενα : ὁκόσα δ ' ἂν πρότερον ἐμπλήσῃ τὴν πεπρωμένην μοίρην , ταῦτα διακρίνεται πρῶτα , ἅμα δὲ καὶ |
| , ταῦτα προςεδόκων , ταῦτ ' ἤλπιζον δρᾷν μετὰ τὴν ἀριστείαν τὸν πλούσιον : ὡς δ ' ἐπὶ τὴν ἀριστείαν | ||
| ἠγανάκτει , καὶ τὸν λοιμὸν διεκίνησε , καὶ μετὰ τὴν ἀριστείαν ἐπανελθεῖν ἐκώλυσε . ΜΕτὰ ταῦτα ὁ ἐπίλογος κοινός . |
| τῆς αὐτῆς ἀνασχέσθαι φλυαρίας , καὶ πάλιν σου γνῶναι τὴν συκοφαντίαν , ὅπερ καὶ πρότερον γέγονεν : εἶτα τῷ πηλίκῳ | ||
| ἀρετὴν παρακαλέσαι κηρύξαντα τῇ ψήφῳ τὸ μήποτ ' ἂν γενέσθαι συκοφαντίαν κρείττονα βίου τοῖς νόμοις ἀκολουθοῦντος . Ὁ ὑμέτερος μὲν |
| καὶ φλύαρον ἄνδρα μαρτυροῦσι . Γαστέρες λαγαραὶ εὐρωστίαν ψυχῆς καὶ φιλοφροσύνην σημαίνουσιν , αἱ δὲ ἰσχναὶ πάνυ καὶ κεναὶ δειλίαν | ||
| συμπόσια διδόντες ἐναρμόττειν , τὸ δὲ μόνον τέλος αὐτῶν εἶναι φιλοφροσύνην οὐ τιθέντες , ἀλλὰ καί τιν ' ἕτερα , |
| τῆς ἐλευθερίας ἐν ἀνάγκῃ γενέσθαι : οἰκεῖον γὰρ ἀγαθὸν τὴν ἐλευθερίαν λέγει ἀτολμίᾳ : δι ' ἀτολμίαν . σφίσι : | ||
| . δούλους δὲ ἐλευθέρους ποιεῖ : ἥλιον γὰρ καὶ τὴν ἐλευθερίαν καλοῦσιν ἄνθρωποι . τοῖς δὲ λοιποῖς εἰς ἐπίκτησιν ὠφέλιμος |
| φαύλῳ γίνεται χείρονος : καὶ τὰ ἄλλα , ὅσα περὶ εὐτυχίαν ἢ ἀτυχίαν ἐστίν , ἅπερ οἱ πλεῖστοι τῶν ἀνθρώπων | ||
| ὥσθ ' ἅμα τῇ κείνου καθόδῳ καὶ τὴν τῶν πραγμάτων εὐτυχίαν εἰς τὴν πόλιν ἥκειν διελάμβανον . πρὸς δὲ τούτοις |
| κεκρύφασιν . ἔχουσι ] ἀντὶ τοῦ ἔλαχον . μοῖραν ] δυστυχίαν . μοῖραν ] τύχην . θ λαχόντες ] κληρωθέντες | ||
| ἄρχειν μεμελετηκέναι τῇ δυστυχίᾳ ὀνομασθέντα : διὰ τὴν συμπεσοῦσαν αὐτῷ δυστυχίαν ὀνομασθέντα , ὀνομαστὸν γενόμενον , ὑποληφθῆναι ὅτι ἐτυράννησεν ἀπαρνηθέντα |
| κλῶνας ἱδρῶτι καὶ πόνοις ἔλεγε φύεσθαι : πρακτικὸν δὲ τὸ πρᾶξιν σημαῖνον , οἷον Πυθαγόρας ἐρωτηθείς , ὅσος ἂν εἴη | ||
| ὁρμᾷ οἷον τυφλῇ τῇ φορᾷ χρωμένη , οὐχὶ ἑκούσιον τὴν πρᾶξιν οὐδὲ τὴν διάθεσιν λεκτέον : καὶ ὅταν αὐτὴ παρ |
| κατὰ τὴν φθορὰν αὐτῶν , καὶ τοῦτ ' εἶναι τὴν ἀρὰν τὴν Ὁμήρου ἐπαρωμένου εἰς ὕδωρ πάντα ἐλθεῖν , ὡς | ||
| αὐτοῖς τοῦτον τὸν ὅρκον ὀμόσαι , ἀλλὰ καὶ προστροπὴν καὶ ἀρὰν ἰσχυρὰν ὑπὲρ τούτων ἐποιήσαντο . Γέγραπται γὰρ οὕτως ἐν |
| μόνῳ θαρσοίητε , δόξετε ἀκριβῶς παρὰ τῶν ὅπλων εἰληφέναι τὴν δυναστείαν , εἰ δὲ τῷ κατ ' ἀρετὴν ὑπερέχειν , | ||
| τὸ βασίλειον κράτος τῶν Ἀσσυρίων ἐπὶ μικρὸν ἀπώλεσεν ἣν εἶχε δυναστείαν . ὡς δ ' ἥρπασε καὶ Σέσωστριν θάνατος ἐκ |
| ἐδόκει , τὸ καταφρονεῖν τοῦ θείου : τυραννικὴν γὰρ εἶχεν ἐξουσίαν τότε πᾶς ἄνθρωπος μέλαιναν φορῶν ἐσθῆτα , καὶ δημοσίᾳ | ||
| , δόξαν τῷ δαίμονι , δικαίων ἀπολαύοντας . καὶ γὰρ ἐξουσίαν ἔχοντες δρᾶν διὰ τὴν τυραννίδα τὰ πρὸς ὠμότητα , |
| ταύταις ; εἰπέ μοι . οὐκ ἀλλ ' ἀπέδωκας , ἐνέχυρον δήπου λαβών . Κομψόν γε τοῦτ ' ἐστὶν παρ | ||
| δέ τ ' ἀμείνονές εἰσι καὶ ἄλλοι . ἔχων οὖν ἐνέχυρον ὁ Ὀδυσσεὺς τὴν ἐκείνου ψῆφον καὶ εὖ εἰδὼς ὅτι |
| ἔχειν κώμας τε πολλὰς καὶ πόλεις τῶν ἐκείνου , μὴ λύσαντι δὲ ἄστεων τῶν περὶ Ἐλεφαντίνην ἀποστῆναι . Σκεψάμενος οὖν | ||
| αὐτοῦ λαβεῖν ἀξιοῦν , τὸν δὲ μὴ δυνηθέντα διακρῖναι τῷ λύσαντι χρήματα ἀποτίνειν . Ὁμολογήσαντα δὲ τὸν Εἵρωμον καὶ μὴ |
| τῇ πόλει καὶ τοῖς ζῶσιν ταῦτ ' ἂν ἐνέγκοι πλείστην εὐδοξίαν . χαλεπὸν πατρὶ καὶ μητρὶ παίδων στερηθῆναι καὶ ἐρήμοις | ||
| πρὸς ἡλικίαν , πρὸς ἀρετήν , πρὸς ἐμπειρίαν , πρὸς εὐδοξίαν . ὁ γὰρ ἐπιστάμενος αἰδεῖσθαι πρὸς ἑκάστην τῶν εἰρημένων |
| τὰ πρὸς πόλεμον εὐπρεπῆ , ἅπερ παρεσκεύαζεν ὁ εἰς τὴν λειτουργίαν ταύτην προβληθείς . εἴ τινα οὖν ἐχθρὸν εἶχον οἱ | ||
| ὅτι περ ἠκολούθησέ μοι συνεχῶς ἐπηρεάζων παρ ' ὅλην τὴν λειτουργίαν καὶ μικρὰ καὶ μείζω , καὶ ὅτι τοὺς στεφάνους |
| γὰρ ἰσότητι δόξαν καὶ ἀσφάλειαν ἀκολουθήσειν , τῇ δὲ πλεονεξίᾳ βλασφημίαν καὶ φόβον , δι ' ὧν ταχέως ἂν αὐτοῦ | ||
| τοίνυν μετὰ τοῦ λῃτουργεῖν τὰ σφέτερ ' αὐτῶν διεφθαρκότες τὴν βλασφημίαν ἀντὶ τῆς χρείας τῇ πόλει καταλείπουσιν : οἱ δ |
| . καὶ θαυμαστὸν οὐδέν , εἰ πάλαι πρὸς ταύτην τὴν μερίδα κεχήνατε τὸ μὲν κεφάλαιον εἰδότες , ὡς νικῶν ἔπιπτε | ||
| μαθεῖν χρὴ ] πρέπει μήπω ] μηδαμῶς λέγε μοῖραν ] μερίδα ἡδονῆς ] εὐφροσύνης πόρε ] πάρασχε , δός ἱστορήσωμεν |
| . τῶν δ ' ἀγρίων ἡ μὲν οἷον καθη - μένην ἔχουσα τὴν κωδύαν ἤδη φαρμακῶδες ἔχει τὸ σπέρμα ψῦχον | ||
| πράττουσαν ἢ λέγουσαν , ἀλλὰ σιγῇ τῷ πατρὶ διδο - μένην . Τί γάρ ; ἐκ τῶν γενομένων περὶ αὐτὴν |
| εἶναι φίλων : πυθομένου δέ τινος διὰ ποίαν αἰτίαν τοιαύτην εὐχὴν ποιεῖται , „ ὅτι „ , ἔφη , ” | ||
| τοῦ γένους , φιλοτιμησομένων πατρίδι , διαθησόντων ἀγῶνας . εἶτα εὐχὴν ἐπιθήσεις τοῖς εἰρημέ - νοις , αὐτὸς αἰτῶν αὐτοῖς |
| . δεινὸν δέ μοι δοκεῖ εἶναι , εἰ ὅταν μὲν εἰσφορὰν εἰσενεγκεῖν δέῃ , ἣν πάντες εἴσεσθαι μέλλουσιν , οὐκ | ||
| ὅσα τοιαῦτα , δῆλος ἦν λοιπὸν διὰ τὴν τῶν χρημάτων εἰσφορὰν καὶ ἕτερον δι ' ἑτέρου προανύων . ἀλλ ' |
| ] παραπλησίως [ ] ἐν τῶι ὀγδόωι : καὶ τὴν ὠφελίαν τίθενται [ ] [ τὸν αὐτὸν - ] τρόπον | ||
| ἰώμενός τις μισθαρνῇ ; Οὐκ ἔφη . Οὐκοῦν τήν γε ὠφελίαν ἑκάστης τῆς τέχνης ἰδίαν ὡμολογήσαμεν εἶναι ; Ἔστω , |
| ᾖ καὶ δένδρα . Οἶδα ὃ καλεῖς τὴν περὶ ἐμοῦ φήμην : οὐκ ἀνθρώπους χιλίους ἢ μυρίους ἢ δὶς τοσούτους | ||
| κατὰ κλέος , ὃ πρὶν ἄκουον : κατὰ τὴν διαδεδομένην φήμην . ἀρθμόν : φιλίαν . ἀρθμόν : συμβίβασιν . |
| Ἀδράστειαν ? [ σέβω ἐπὶ Διομνήστωι γενοίμην νυμφίωι [ ὁμολογουμένην ἀτυχίαν . τα ! [ ἠδικημένος κατεῖχον . ἀνδράποδον [ | ||
| θυγατρὶ συμβαλέσθαι , λέγων τὴν ἀπορίαν τὴν αὑτοῦ καὶ τὴν ἀτυχίαν τὴν πρότερον γενομένην τῇ ἀνθρώπῳ πρὸς τὸν Φράστορα , |
| λόγους , ὡς ὑψηλούς τε καὶ μεγαλοπρεπεῖς . βουλόμενος οὖν χαρίσασθαι αὐτῷ , ἅμα τε ἐπιδεῖξαι ὅτι οὐκ ἀδύνατός ἐστιν | ||
| ἄρχοντ ' αὐτῶν καταλιπὼν Μῆδον ὃν ᾤετο Κυαξάρῃ ἂν μάλιστα χαρίσασθαι , ἀπῄει συλλαβὼν τὸ στράτευμα ὅσον τε ἦλθεν ἔχων |
| αὐτοῖς οἴονται τοῦ ὀνόματος , ἥκειν εἰς ἀκρόπολιν ἐπὶ τὴν διανομήν . δύο μναῖ ἑκάστῳ δοθήσονται καὶ σησαμαῖος πλακοῦς : | ||
| δὲ ἄλλων ἴσως ὀρθότερον ἐνείμαντό τε καὶ εὐτυχέστερον ἐθείωσαν τὴν διανομήν : ἡμεῖς δὲ οὖν νῦν φαμεν ὀρθότατα προῃρῆσθαι τὸν |
| θανεῖν τοῦ σοῦ πρὸ παιδός , ἀλλὰ τήνδ ' εἰάσατε γυναῖκ ' ὀθνείαν , ἣν ἐγὼ καὶ μητέρα καὶ πατέρ | ||
| μέγ ' ἕξεις , ἂν λάβῃς μικρὸν κακόν . τὸ γυναῖκ ' ἔχειν εἶναί τε παίδων , Παρμένων , πατέρα |
| ἐπεὶ οὕτως εἶ ἑδράστερος καὶ συνετός , οὐ τεύξῃ τὴν ἐπαγγελίαν . ” ὁ Αἴσωπος μαθὼν ὅτι στερεῖται τῆς ἐπαγγελίας | ||
| καὶ τὴν τοῦ ὅπως δεῖ κρίνειν τοὺς ὀνείρους διδασκαλίαν καὶ ἐπαγγελίαν τῶν ἐν ἀμφοτέραις ταῖς βίβλοις γραφησομένων περὶ πάντων τῶν |
| τῆς πόλεως ; Καὶ ὡς ἀληθῆ λέγω , ἀναγίγνωσκε τὴν μαρτυρίαν . Οὗτος τοίνυν τῷ ἡμετέρῳ θείῳ ἄπροικον τὴν ἀδελ | ||
| τοὺς ἡγουμένους : εἰς ἀνεπαίσθητον γὰρ χάριν ἡ τιμὴ τιθεμένη μαρτυρίαν ἀνόθευτον περιεῖχε τῆς ἀληθείας . ὁπότε γὰρ ἐκλείποι τις |
| εἶναι . αὐτῶν δὲ τούτων ἕκαστον καὶ πρὸς ἡδονὴν καὶ ὠφέλειαν κατὰ τὴν ἄνω γεγονυῖαν διαίρεσιν . χρὴ δὲ καὶ | ||
| λύπην δηλοῖ . Ἀγκὼν εὐώνυμος εὐφρασίαν δηλοῖ . Ἀγκὼν δεξιὸς ὠφέλειαν σημαίνει . Πῆχυς εὐώνυμος πολλὰ ἀγαθὰ σημαίνει . δεξιὸς |
| εἰς ἀγριότητα καὶ θηρίων φύσιν . Ἕν τι τῶν εἰς φιλανθρωπίαν τεινόντων παράγγελμα κἀκεῖνο διατάττεται , μισθὸν πένητος αὐθημερὸν ἀποδιδόναι | ||
| τῶν ἐπιτιμώντων : οὐ μὴν οἴομαι δεῖν , ταύτην τὴν φιλανθρωπίαν διώκων , λέγειν παρ ' ἃ συμφέρειν ὑμῖν ἡγοῦμαι |
| αὐτοῦ ὁ τοῦτον παραθέμενος , σέβας ἡγούμενος τὴν τοῦ ξένου ἐκδίκησιν . Τοὺς δὲ ὄντας ἐν αἰχμαλωσίᾳ παρ ' αὐτοῖς | ||
| τῶν παρεμβολῶν , οἱ ταχθέντες εἰς ἡμέραν κρίσεως , ποιῆσαι ἐκδίκησιν ἐν τοῖς πνεύμασι τῆς πλάνης καὶ τοῦ Βελίαρ . |
| εἶναι ἐξὸν ἀγωνίζεσθαι : μηδὲ τύχης τινὸς ἢ δαίμονος τὴν προθυμίαν ἀποσκευά - ζοντος : εἰ γὰρ τοῦτ ' ἦν | ||
| ἀλλ ' ὅτε ὁ ἀδελφὸς ἦν , πολλὴν ἐπεδείξω τὴν προθυμίαν : νῦν δὲ περὶ τοῦ πατρὸς ἀναχαιτίζεις τὴν μάχην |
| πρὸς αὐτὴν λέγει ὁ Προμηθεὺς , ἰδοὺ , δίδωμί σοι αἵρεσιν : πρόκρινε γὰρ , ἢ τὰ ἐπίλοιπα τῶν σῶν | ||
| , ὥστ ' ἐξ ἁπάντων ῥᾳδίαν τὴν τοῦ συμφέροντος ὑμῖν αἵρεσιν γενέσθαι . Ὁ μὲν οὖν παρὼν καιρός , ὦ |
| , στεφανώσας τὸν ποιητὴν καὶ χρίσας μύρῳ : αἰτιασάμενος τὴν παρρησίαν τῶν ἐπῶν , ὅτι ὁ Ζεὺς πεποίηται αὐτῷ τῇ | ||
| καὶ διὰ τοῦτο ἀποδέχεται τοῦ νεανίσκου τὴν εἰς τὸν βασιλέα παρρησίαν . ἀτὰρ οὐ τέλος ἵκεο μύθων φησίν , ἦ |
| ἁμαρτάνουσιν εὐθὺς ἐπέξεισιν ὁ θεός , ἀλλὰ δίδωσι χρόνον εἰς μετάνοιαν καὶ τὴν τοῦ σφάλματος ἴασίν τε καὶ ἐπανόρθωσιν . | ||
| . τινὲς δὲ αὐτῶν εἰς τέλος ἀπέστησαν . οὗτοι οὖν μετάνοιαν οὐκ ἔχουσιν : διὰ τὰς πραγματείας γὰρ αὐτῶν ἐβλασφήμησαν |
| πατὴρ βασιλεύων κατεγήρασε . παρήνεγκε δέ σοι καὶ τὴν Διονυσίου μοναρχίαν , ὥσπερ προσῆκόν σοι τοὺς ἀσεβεστάτους ἀλλ ' οὐ | ||
| γλυκέος καὶ τῶν λοιπῶν : τὴν δ ' ἐν αὐτοῖς μοναρχίαν νόσου ποιητικήν : φθοροποιὸν γὰρ ἑκατέρου μοναρχία : καὶ |
| πάντ ' ἐλλείπειν τοῦ μετρίου , ὅταν δὲ εἰς τὴν ὑμετέραν ἀρετὴν καὶ φύσιν καὶ τὸ πρόχειρον πρὸς τὰς εὐεργεσίας | ||
| παρανόμως γὰρ ἐλθεῖν ἡμᾶς ἐν σπονδαῖς καὶ ἱερομηνίᾳ ἐπὶ τὴν ὑμετέραν πόλιν , οὐ νομίζομεν οὐδ ' ἐν τούτοις ὑμῶν |
| δὲ εἰς οὐρανὸν ἀνάγει . μὴ δεχομένου δὲ Πολυδεύκους τὴν ἀθανασίαν ὄντος νεκροῦ Κάστορος , Ζεὺς ἀμφοτέροις παρ ' ἡμέραν | ||
| - ] ἐκβάλλειν . [ ὅσιος ] γὰρ ὁ τὴν ἀθανασίαν [ ] καὶ [ τὴν ] ἄκραν μακαριότητα [ |
| τῶν ἁγίων ἐντολῶν τοῦ θεοῦ , διὰ τὴν κακίαν καὶ ἁμαρτίαν τὴν πληθύουσαν ἐν αὐτῷ ἤδη ἂν ἐκλελοίπει . Καὶ | ||
| εἰς τὸν αὐτὸν δαίμον ' ἦλθε : εἰς τὴν αὐτὴν ἁμαρτίαν : καὶ γὰρ παρανόμως ἐφόνευσε . πλέον δὲ τοῦτο |
| βωμὸν μεταμέλειν τέ σοι ἔφησθα καὶ πείσας ἐμὲ πιστὰ πάλιν ἔδωκάς μοι καὶ ἔλαβες παρ ' ἐμοῦ ; καὶ ταῦθ | ||
| ἀπέφηνας τῶν χρεῶν , ἐπειδὴ δὲ δευτέρῳ μηνὶ τὴν ἀπόφασιν ἔδωκάς μοι , τοῦ νόμου κελεύοντος τριῶν ἡμερῶν , νῦν |
| τῆς Ἑλλάδος . περαιουμένων δ ' αὐτῶν κατά τινα θεῶν πρόνοιαν ἐκ τῆς Εὐρώπης εἰς τὴν Ἀσίαν ἐπὶ κριοῦ χρυσομάλλου | ||
| τὸν ἱεροφάντην ὥσπερ Δελφικόν τινα τρίποδα πρὸς τὴν τοῦ μέλλοντος πρόνοιαν πᾶσι τοῖς δεομένοις ἀνακείμενον , σοφίᾳ τινὶ περιῆλθε ξένῃ |
| τὸ γῆρας , ἀφῃρημένος δὲ ταῦτα τῇ πολιᾷ βούλομαί σοι νουθεσίαν ἐμήν , ὥσπερ εἴ τινα παιδαγωγόν , ἐπὶ Τροίαν | ||
| πρὸ τῆς κατ ' αὐτὸν ἡλικίας ἤνεγκε χρόνος , τὴν νουθεσίαν διατιθέμενος , ἀλλὰ μύθοις τὰ πάντα παιδοτριβῶν , οὕτω |
| Οὐ μὴν τῶν ἑορτῶν ἡ πυκνότης τοῖς ἔργοις λυμαίνεται πόνων ἀτέλειαν ἔχουσα , ἀλλὰ μᾶλλον τὰς τέχνας αὗται κοσμοῦσι προθυμοτέρους | ||
| ἀνδρὸς ἐν αὐλῇ . . πάω . κομίζομαι . . ἀτέλειαν ] τέλεια σημαίνει τὸ ἀνάλωμα . καὶ ἀτέλεια τοὐναντίον |
| οὕτω , Δημόκλεις , κατὰ χρήματ ' ἄριστον ἁπάντων τὴν δαπάνην θέσθαι καὶ μελέτην ἐχέμεν . οὔτε γὰρ ἂν προκαμὼν | ||
| ἐν τῇ χώρᾳ τῇ βασιλέως ᾖ μεταπεμψαμένου βασιλέως , τὴν δαπάνην βασιλέα παρέχειν . ἢν δέ τις τῶν πόλεων ὁπόσαι |
| ζέουσαν οὐ δυνηθεὶς προκαταπαῦσαι τοῦ φρονήματος εὐθὺς ἀπὸ τῶν ταῦτα δεδωκότων ἤρξατο . ἀντὶ γὰρ τοῦ ζητεῖν , ὅν τινα | ||
| τῆς θηριακῆς ἐφεξῆς ἤ τι τῶν ἄλλων τῶν πείρᾳ † δεδωκότων , οἷόν ἐστι τόδε τὸ πάνυ δοκιμώτατον : ὀποῦ |
| μὲν ἐξέβαλεν ἐκ τῆς ἀγορᾶς , τῷ δὲ Μαιλίῳ πολλὴν ἄδειαν καὶ ῥώμην παρέσχεν . ἐν τοιαύτῃ δὴ καταστάσει τῆς | ||
| . κατὰ ταὐτὰ δὲ καὶ ἐλευθερία : ἡ μὲν γὰρ ἄδειαν σωμάτων ἀπ ' ἀνθρώπων δυνατωτέρων , ἡ δὲ διανοίας |
| νίκην θαυμάζει τοῦ νενικηκότος , τοσοῦτον τοῦ ἡττηθέντος θαυμάζει τὴν ἀναίδειαν . οὐ γὰρ τὸν ἀλλαντοπώλην τοσοῦτον ὅσον τὸν Κλέωνα | ||
| καὶ Φορμίωνι τῷ παρασχομένῳ τουτονὶ νεμεσῆσαι τοῖς πεπραγμένοις , τὴν ἀναίδειαν τοῦ τρόπου καὶ τὴν ἀχαριστίαν ἰδόντας . οἶμαι γὰρ |
| κλέπτων ἢ βιαζόμενος , ἂν μὲν μείζω , μείζονα τὴν ἔκτισιν τῷ πημανθέντι τινέτω , ἐλάττω δὲ ζημιώσας σμικροτέραν , | ||
| τὸν Τυδέα , οὓς γαμβροὺς ἐποιήσατο ἐπὶ τῆς βασιλείας τὴν ἔκτισιν . μὴ λακώνιζε , ὦ γύναι , μηδὲ μιμοῦ |
| διορθῶσαί τινα νόμον , ὅταν ποιῆται τὴν περὶ τῆς διορθώσεως συμβουλίαν , τὸν ἑαυτοῦ τράχηλον εἰς βρόχον ἐντιθέναι , καὶ | ||
| μᾶλλον ἀπέδυσας αὐτόν , ἂν ὀνειδίσῃς . ἀνὴρ γυναικὸς λαμβάνων συμβουλίαν πεσεῖν δεδοικώς , βούλεται πάλιν πεσεῖν . ὁ γῆρας |
| τὴν εἰς τὰ γύναια παροινίαν , τὴν γενομένην ἐντεῦθεν αὐτοῖς συμφοράν , τὴν πρὸς τὸν Ἀπόλλω καταφυγήν , τὴν ἀπόκρισιν | ||
| ' ἕτερος . Ὧν οὐδένα ἐγὼ παρακαλῶ δεῦρο τὴν αὑτοῦ συμφοράν , ἣν εἵλετο σιγᾶν , εἰς πολλοὺς ἐκμαρτυρήσοντα , |
| πρᾶγμα : μανθάνω ϲχεδὸγ γὰρ ἐξ ὧν πρόϲ με τὴν ὑποψίαν ἔχειϲ : διὰ τὸ δ ' ἐρᾶν ϲε ϲυγγνώμην | ||
| προσώπου : καὶ ἐν τῷ στοχασμῷ ὁ μὲν τῶν ἰατρῶν ὑποψίαν ἔχων , ὁ δὲ κατελθὼν καὶ εἰπὼν ὅτι τεθνήξεται |
| συμμεῖναι , καθάπερ Ἐπαμεινώνδας ἔδειξε : τελευτήσαντος γὰρ ἐκείνου τὴν ἡγεμονίαν ἀποβαλεῖν εὐθὺς τοὺς Θηβαίους γευσαμένους αὐτῆς μόνον : αἴτιον | ||
| Βαβυλωνίων , ὑπ ' ἐκείνου παρεκλήθη καταλῦσαι τὴν τῶν Ἀσσυρίων ἡγεμονίαν . ἦν δ ' οὗτος ὄνομα μὲν Βέλεσυς , |
| † ἀεὶ μέμψιν ἰδίαν αὐτὸν ἐπάναγκες λαβεῖν . τὸ δοκεῖν διαβολὴν ἔσχε μείζω τοῦ ποιεῖν . ὅστις δὲ διαβολαῖσι πείθεται | ||
| οἱ τοῦ Μαρκίου παῖδες , ἐπὶ τὸν βασιλέα Ταρκύνιον τὴν διαβολὴν τοῦ ἄγους ἀνέφερον ἄλλο μὲν οὐθὲν ἔχοντες φέρειν τῆς |
| οὐδενὶ δικαίῳ παραβαλλόμενος τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα καὶ τὴν ἐπιτιμίαν . πολεμιῶ : Ἀττικόν , ἀπὸ τοῦ πολεμίζω . | ||
| φαίνεται , καὶ πολλοὶ μᾶλλον αἱροῦνται θάνατον ἢ ζῆν τὴν ἐπιτιμίαν ἀποβαλόντες , ὅτι τῷ ἐθελήσαντι τύπτειν ἔξεστι καὶ κόλασις |
| , πάντως ἔτι καὶ σύνθετον ἐνέργειαν , ζῴῳ τῷ ὅλῳ πρέπουσαν , ὅλην τινὰ καὶ αὐτὴν οὖσαν , ἐν ᾗ | ||
| ἀνέχονται ἄνθρωποι καὶ ξὺν ἀνάγκῃ τὸ κόσμιον . Ἀλλὰ δὴ πρέπουσαν κεφαλὴν ἐπιτιθέντες τῷ λόγῳ τέλειον αὐτὸ βασιλεῖ δῶρον προσάγωμεν |
| τὸν ἅπαντα χρόνον τὴν καλλίστην ταύτην καὶ λυσιτελεστάτην καὶ μόνην προσήκουσαν ἀνθρώποις φιλοτιμούμενοι , νῦν ἀμφοτέρων ὄντων , τοῦ τε | ||
| τοῦ παρ ' ἡμῖν μνήματος καὶ πατρῴου δίκην ἐπράξατο τὴν προσήκουσαν τὸν παροινήσαντα μὲν ἐς τόνδε τὸν δῆμον , περικόψαντα |
| ἀνηρτημένον τῇ καλοκἀγαθίᾳ Δωρίωνα , ᾧ τὴν ἀπὸ τῶν ἄλλων εὐφροσύνην ἀμβλύνει τὰ περὶ τοῦτον οὐ μεταβεβλημένα . καὶ μὴν | ||
| ὄνος ἄγων μυστήρια : ἐπὶ τῶν ἑτέροις κακοπαθούντων καὶ παρεχόντων εὐφροσύνην διὰ τὸ τῷ καιρῷ τῶν μεγάλων μυστηρίων ἐξ ἄστεος |
| Θ : ἀπορήσας λύσεως ἐπὶ τὴν τοῦ Σωκράτους δόκησιν ἀνάγει πιστοτέραν οὖσαν . τὰ δὲ πρόσωπα οὕτως : ἀπὸ τοῦ | ||
| οὔτ ' Εὐρύτῳ : ἡ γὰρ τῶν ὁμολογουμένων ἀρίστων ὑπεξαίρεσις πιστοτέραν ποιεῖ τὴν ἐπαγγελίαν . Αἰτιολογία δέ ἐστιν , ὅταν |
| ταῦτα πάντα συνιδών , ἐμηχανήσατο ποῦ κείμενον ἕκαστον τῶν μερῶν νικῶσαν ἀρετήν , ἡττωμένην δὲ κακίαν , ἐν τῷ παντὶ | ||
| μὲν τῆς ἡμετέρας οὖσαν , μᾶλλον δέ , τοῖς ἅπασι νικῶσαν . τοῖς δ ' οὖν ἀφαιρεθεῖσιν ἃ μάλιστα ἔχειν |
| καὶ οἴνου ἐπιδιδόναι βραχέος καὶ μάλιστα μετὰ φλεβοτομίαν καὶ γαστρὸς ὑπαγωγὴν καὶ κάθαρσιν μετρίαν ὅλου τοῦ σώματος . οὐ δεῖ | ||
| τῶν ἀριθμῶν ἀρχάς , ἔπειτα διπλῆν ποιώμεθα τὴν τῶν μαγαδίων ὑπαγωγὴν ἐν τῇ πρὸς ἑκάτερα τὰ πέρατα τοῦ διὰ πασῶν |
| καὶ Τίτον τὸν Δομετιανοῦ . Μάρκος αὐτός , φιλοσοφίαν καὶ ἐπιείκειαν προσποιούμενος , Λουκίου τὴν ὕβριν οὐκ ἤνεγκεν ὄντος γαμβροῦ | ||
| ἕλκεα εἶναι . Ἔχει γάρ τινα καὶ οὗτος ὁ λόγος ἐπιείκειαν : πολλαχῆ γὰρ ἠδέλφισται τὰ ἕτερα τοῖσιν ἑτέροισιν . |
| μήτε ϲῆψιϲ χυμῶν . εἰ μέντοι μεγάλην ϲτοχάζοιο ἔϲεϲθαι τὴν βλάβην , ἐπιϲχεῖν τὴν δόϲιν , διὰ δὲ τῶν ἔξωθεν | ||
| , ἀλλ ' οὐδὲ ἀδικίαν τὸ παράπαν θήσω τὴν τοιαύτην βλάβην , οὔτε ἂν μείζων οὔτε ἂν ἐλάττων τῳ γίγνηται |
| μοι δοκεῖ φράζειν , ὦ Μέγιλλε , δεῖν εἶναι τὴν συνεπομένην ὁ ξένος . ἦ γάρ ; Τὴν δημώδη γε | ||
| , ἔτι δὲ οἶμαι πρότερον γεγονότων , εἰδὼς ἐκείνοις μᾶλλον συνεπομένην τὴν δόξαν . καὶ μέντοι γε οὐκ ἐπ ' |
| καὶ ἀπροαίρετα , πρὸς τὰ ἐπ ' ἄλλοις ὄντα τὴν ἔκκλισιν ἔχων ἀναγκαίως φοβήσεται , ἀκαταστατήσει , ταραχθήσεται . οὐ | ||
| ὑμῖν νεῦρα φιλοσόφου . ποῖα νεῦρα ; ὄρεξιν ἀναπότευκτον , ἔκκλισιν ἀπερίπτωτον , ὁρμὴν καθήκουσαν , πρόθεσιν ἐπιμελῆ , συγκατάθεσιν |