| , εἴ οἵ ποθι σῆμα ἢ νυκτὸς μέτρων ἠὲ πλόου ἀγγείλειεν . . . . , Παρανατέλλει δὲ νοτόθεν καὶ | ||
| τις , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , μεταξὺ νυνί πως εἰσδραμὼν ἀγγείλειεν ὑμῖν ὅτι τοῦ Μαραθῶνι τροπαίου τοὐπίγραμμα ἐκκεκόλαπται , θορυβησάντων |
| . παροῦσα προοῦσα : , . . . . τίς τάρ σφωε θεῶν ἔριδι ξυνέηκε μάχεσθαι : ὅτι ὁ Ζηνόδοτος | ||
| γραφὰς τοῦ Ζηνοδότου , οὐ παρέλκει καὶ περὶ τοῦ τίς τάρ σφωι διαλαβεῖν : τὴν γὰρ τοιαύτην γραφὴν καὶ Σέλευκος |
| λαμπετόωντι ἐΐκτην : “ ὢ πόποι , ἦ μέγα ἔργον ὑπερφιάλως ἐτελέσθη Τηλεμάχῳ ὁδὸς ἥδε : φάμεν δέ οἱ οὐ | ||
| , τῶν ἄλλων ἕτερον χρῆμά τι θαμβαλέον . εἰ μὲν ὑπερφιάλως κατ ' ἐναντίον ἐλθέμεν ἔτλης , συμπάντων γε σοφῶν |
| μετέλθοι . ” τὴν δ ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα : “ ξεῖν ' , ἐπεὶ ἂρ δὴ ταῦτά | ||
| γενέσθαι . ” τὸν δ ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα : “ ἔσσεται οὕτως , ἄττα : σὺ δ |
| ὀλλύμενοί περ . Τὸν δὲ καὶ ἐσθλὸν ἐόντα Πάρις μέγα νείκεσεν ἄντην : Πουλυδάμα , σὺ μέν ἐσσι φυγοπτόλεμος καὶ | ||
| τι προσέφη ἑκάεργος Ἀπόλλων , ἀλλὰ χολωσαμένη Διὸς αἰδοίη παράκοιτις νείκεσεν ἰοχέαιραν ὀνειδείοις ἐπέεσσι : πῶς δὲ σὺ νῦν μέμονας |
| , ἄγχι δέ τοι νύξ αὖλιν ἄγει , κοίτου δὲ λιλαίεαι ἔργον ἀνύσσας , τῆμος δὴ ποταμοῖο πολυρραγέος κατὰ δίνας | ||
| καὶ κῆρ ' ἀίδηλον δώσω , ἐπεί νύ μοι ἄντα λιλαίεαι ἰσοφαρίζειν : καί κεν ἀναπνεύσουσιν ὅσοι σέθεν εἵνεκα λυγρῷ |
| ὥσπερ παρὰ τὸ σπορά γίνεται σπόριμος καὶ παρὰ τὸ ἀλκή ἄλκιμος , οὕτως καὶ παρὰ τὸ αἶσα , οἷον : | ||
| . ὁρίζεται γοῦν ἐν τῷ ἀλλά περ οἶος ἴτω Τελαμώνιος ἄλκιμος Αἴας διὰ τῆς ἐπιφορᾶς τοῦ Τελαμώνιος . πῶς οὖν |
| οἴκοθεν οἴκοθι , οὐρανόθεν οὐρανόθι , αὐτόθεν αὐτόθι , πόθεν πόθι , ἀγχόθεν ἀγχόθι . ἅπερ φυλάσσει τὸ θ , | ||
| ὄφρ ' ἐῢ εἰδῶ : τίς πόθεν εἰς ἀνδρῶν ; πόθι τοι πόλις ἠδὲ τοκῆες ; ὁπποίης τ ' ἐπὶ |
| γλυκύτατον [ ] ! οτρ ? ? ? [ ] καλ [ εἰ τὸ ? καλὸν ς [ ὥσπερ λύκος | ||
| ἰδὲ ] θνητῶν ? ἀνθρώπων ! ! ! [ ] καλ ? ? ἄλγος ἐπ ' ἄλγει Ζεὺς ? [ |
| χρειὼ θελκτήριον οἶδα πόθοιο : εἰ δέ σοι αὐτῇ μῦθος ἐφανδάνει , ἦ τ ' ἂν ἔγωγε ἑσποίμην , σὺ | ||
| ἐμοῖσι συναρθμῆσαι ἐπέεσσιν . ἔνθ ' εἴ τοι τόδε ἔργον ἐφανδάνει , οὔτι μεγαίρω , κτεῖνέ τε καὶ Κόλχοισιν ἀείρεο |
| ἀντιπέρην τροπικοί , μέσσος δέ ἑ μεσσόθι τέμνει . Οὔ κεν Ἀθηναίης χειρῶν δεδιδαγμένος ἀνὴρ ἄλλῃ κολλήσαιτο κυλινδόμενα τροχάλεια τοῖά | ||
| ἕλωμαι καλῶς ἂν ἔχοι . Π . . ἐγὼ δέ κεν αὐτὸς ἕλωμαι : ὅτι περισσεύει ὁ δέ σύνδεσμος , |
| δ ' Ὀδυσεὺς γήθησεν ἰδὼν καὶ μῦθον ἔειπε : “ Μέντορ , ἄμυνον ἀρήν , μνῆσαι δ ' ἐτάροιο φίλοιο | ||
| τὴν δ ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα : “ Μέντορ , πῶς τ ' ἄρ ' ἴω , πῶς |
| τό τοι καὶ κέρδιον αὐτῷ ἔσσεται , οὗτινος ὧδε κεχρημένος εἰλήλουθας . ἠέ τι Αὐγείην ἢ καὶ δμώων τινὰ κείνου | ||
| ἔκ τ ' ὀνόμαζε : τέκνον τίπτε λιπὼν πόλεμον θρασὺν εἰλήλουθας ; ἦ μάλα δὴ τείρουσι δυσώνυμοι υἷες Ἀχαιῶν μαρνάμενοι |
| ἔγειρεν , ἕζετο δ ' ὀρθωθεὶς καί σφεας πρὸς μῦθον ἔειπεν : Ἀτρεΐδη τε καὶ ἄλλοι ἀριστῆες Παναχαιῶν , πρῶτον | ||
| λοισθήϊον ἔκφερ ' ἄεθλον μειδιόων , καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν : εἰδόσιν ὔμμ ' ἐρέω πᾶσιν φίλοι , ὡς |
| Σκυθίαν ἀποπτῆναι , ὅθεν καὶ ἐληλύθεσαν . τίς γὰρ δὴ Φινῆος : τοῦτο ἐρώτησίς ἐστιν ὡς ἀπὸ τοῦ ποιητοῦ πρὸς | ||
| μῆτιν πορσύνωμεν ἐπίρροθον , εἴ γ ' ἐπικέλσαι μέλλετε , Φινῆος μεμνημένοι ὡς ἐπέτελλεν . οὐδὲ γὰρ Ἡρακλέης , ὁπότ |
| , λῦσον βλεφάρων γοργωπὸν ἕδραν , λεῖπε χαμεύνας φυλλοστρώτους , Ἕκτορ : καιρὸς γὰρ ἀκοῦσαι . τίς ὅδἦ ' φίλιος | ||
| . . δὴ τότε Πουλυδάμας θρασὺν Ἕκτορα εἶπε παραστάς : Ἕκτορ , ἀεὶ μὲν πώς μοι ἐπιπλήσσεις ἀγορῇσιν . ἡ |
| ἐπ ' ἄλλοτ ' ἄλλον ὥτε μέλισσα θύνει λόγον . ἔλπομαι δ ' Ἐφυραίων ὄπ ' ἀμφὶ Πηνεϊὸν γλυκεῖαν προχεόντων | ||
| γάρ : ἐπεὶ οὐδ ' ἐμὲ νήϊδά γ ' οὕτως ἔλπομαι ἐν Σαλαμῖνι γενέσθαι τε τραφέμεν τε . εἰ μὴ |
| γὰρ τὰ κωμικὰ ὑποδήματα , ἐμβάται δὲ τὰ τραγικά . ἐμεῖο καὶ ἐμοῖο διαφέρει . ἐμεῖο μὲν γάρ ἐστιν ἀσύναρθρον | ||
| ἄστυ κατήνυκε πῦρ ἀίδηλον . Νῦν δ ' ἄγ ' ἐμεῖο πίθεσθε ἐνὶ φρεσίν : οὐ γὰρ ὀίω ἄλλον ἀμείνονα |
| ἠρήσαντο παραὶ λεχέεσσι κλιθῆναι . ἡ δ ' αὖ Τηλέμαχον προσεφώνεεν , ὃν φίλον υἱόν : “ Τηλέμαχ ' , | ||
| ' ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο , αἶψα δ ' ἑὸν πατέρα προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα : “ ἴσχεο , μηδέ τι τοῦτον |
| μει ] ονφι ? ? ] ! υται ] ! ειαν ? ? ] νο ? [ ! [ [ | ||
| . . . . . . ] αταν [ ] ειαν ? ? [ . . . . . . |
| περιστερός : Βλαττερὸς ὄνομα κύριον : πρότερος : ὕστερος : φέρτερος : ὁ δὲ κανὼν καὶ ἐπὶ ἀντωνυμιῶν : σφέτερος | ||
| Φιλόξενος εἰς τὰ Συγκριτικὰ λέγει , ὅτι τὸ βέλτερος καὶ φέρτερος οὔκ εἰσι συγκριτικά : θέματα δέ εἰσι συμπεπτωκότα τύποις |
| ἐνέδησε βαρείῃ σχέτλιος , ὃς τότε μέν μοι ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν Ἴλιον ἐκπέρσαντ ' εὐτείχεον ἀπονέεσθαι , νῦν δὲ κακὴν | ||
| γαῖα καὶ οὐρανὸς ἐντὸς ἐέργει , μέσφ ' ὅτε μοι κατένευσεν Ὀλύμπιος υἱέα δῖον ἔκπαγλον θήσειν καὶ ἀρήιον . Ἀλλὰ |
| προέηκε τεῒν τάδε μυθήσασθαι . ” τὴν δ ' αὖτε προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια : “ εἰ μὲν δὴ θεός ἐσσι | ||
| φρένας παρέπεισε κελαινάς , ἀλλά ἑ κερτομέουσα μέγ ' ἀχνύμενον προσέειπε : Τίπτε μοι εἰλήλουθας ἐναντίον , ἥν ῥα πάροιθε |
| ' αὐτὴ πέλας ἷζεν ἐνωπαδίς . αἶψα δὲ μύθῳ χρειὼ ναυτιλίην τε διακριδὸν ἐξερέεινεν , ἠδ ' ὁπόθεν μετὰ γαῖαν | ||
| ἔασιν , τῶν ὅτινα πρύμνης ἐπιβήσομεν , οὔ τις ἰάψει ναυτιλίην . ἀλλ ' ὦκα παραιφάμενος τάδε πάντας θαρσαλέως ὀρόθυνον |
| τῆς ἀρετῆς , καὶ ἀντὶ τῆς αὐτός : ὁ δὲ προσέειπεν ἄνακτα , ἡ δὲ χιτῶν ' ἐνδῦσα . ἔτι | ||
| τῶν ἀρκτικῶν τόπων ὀρθοτονοῦνται : ἐμὲ δ ' ἔγνω καὶ προσέειπεν . Ἐν δὲ τοῖς ἐπιῤῥήμασιν ἐγκλίνεται τὰ ὑποκείμενα : |
| δίφροιο νοήσατο χερσὶν ἑλέσθαι : ῥοίζησεν δ ' ἄρα πιφαύσκων Διομήδεϊ δίῳ . Αὐτὰρ ὃ μερμήριζε μένων ὅ τι κύντατον | ||
| θεὰ λευκώλενος Ἥρη , καὶ ἐπ ' ἄλλου , Τυδείδῃ Διομήδεϊ Πάλλας Ἀθήνη δῶκε μένος καὶ θάρσος , καὶ ἐπ |
| φέγγος τὸ φερώνυμον τοκῆος : Φαέθων φάος λοχεύων νεαρὸν σέλας κομίζοι . Ζεφύρου πνέοντος αὔραις Χαρίτων θάλος δοκεύω : ῥοδέης | ||
| ἄλλα τινὰ [ ] ἃ [ κἂν ? ] [ κομίζοι - ] εἰς [ ] τὰς ἀπαγωγὰς [ ] |
| εἶπεν [ ! ! ! ! ! ! ! ] σει ? οὐ μή [ ] σε ἀποκτενῶ [ οὐδὲ | ||
| καὶ ἐπόψεται , εἰ δὲ ἀγαθὸς ἐπιμαρτυρήσῃ ἀστὴρ γαμή - σει μετὰ ταῦτα καλὴν γυναῖκα καὶ εὐσταθὴς ἔσται καὶ καλοῦ |
| ἐσάντα μολὼν ἔτ ' ἐσέδρακεν ἠριγένειαν . Νῦν δ ' ὀίω φεύξεσθαι Ἀχαιῶν ὄβριμα τέκνα νηυσὶν ἐυπρώροισι δαϊκταμένου Ἀχιλῆος . | ||
| ἄλυξεν , ἀλλ ' ἐδάμη παλάμῃσιν Ἀχιλλέος , ᾧ περ ὀίω καὶ θεὸν ἀντιάσαντα μάχῃ ἔνι δῃωθῆναι : οἵην τήνδ |
| , οἳ τούτων ἀμφοτέρων ταμίαι . Οὔτις ἄποινα διδοὺς θάνατον φύγοι οὐδὲ βαρεῖαν δυστυχίην , εἰ μὴ μοῖρ ' ἐπὶ | ||
| ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος , ὁρμαίνους ' , ἤ οἱ θάνατον φύγοι υἱὸς ἀμύμων , ἦ ὅ γ ' ὑπὸ μνηστῆρσιν |
| ἀκόνιτον ἐνεβλάστησεν ὀρόγκοις . τῷ καί που τιτάνοιο χερὸς βάρος ἔσσεται ἄρκος πιμπλαμένης ὅτε νέκταρ ἐύτριβι κιρρὸν ἀφύσσῃς μετρήδηνκοτύλη δὲ | ||
| γὰρ ἐγὼ τόδε οἶδα κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν : ἔσσεται ἦμαρ ὅτ ' ἄν ποτ ' ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ |
| θεῆς σύνοδόνδε κιούσης βαιὸν ἂν ἐκ πολλοῦ δοίης τό τοι ἔσσετ ' ἄμεινον . Περὶ δὲ ἀγορασμοῦ σκέπτου οὕτως . | ||
| ' ἁλὸς στεινωπόν , ἐπεὶ φάος οὔ νύ τι τόσσον ἔσσετ ' ἐν εὐχωλῇσιν ὅσον τ ' ἐνὶ κάρτεϊ χειρῶν |
| πρὸς τοῦ δοκοῦντος οὐδὲν εἰδέναι κακόν . Ὄλοιομήπω , πρὶν μάθοιμ ' εἰ καὶ πάλιν γνώμην μετοίσεις : εἰ δὲ | ||
| γηγενεῖς ; χἄτερά γε πόλλ ' : ἀλλ ' ὅτι μάθοιμ ' ἑκάστοτε ἐπελανθανόμην ἂν εὐθὺς ὑπὸ πλήθους ἐτῶν . |
| ἐϋπλοκάμῳ εἰπεῖν νημερτέα βουλήν , νόστον Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος , ὥς κε νέηται , οὔτε θεῶν πομπῇ οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων : | ||
| ἠὲ σαωθήτω : ἣ γὰρ πολέμου ὀαριστύς . ὃς δέ κε Πάτροκλον καὶ τεθνηῶτά περ ἔμπης Τρῶας ἐς ἱπποδάμους ἐρύσῃ |
| ἔβην καὶ ἐμῆς ἀπελήλυθα πάτρης : ἀλλ ' οὔ πω σεῦ ἄκουσα κακὸν ἔπος οὐδ ' ἀσύφηλον : ἀλλ ' | ||
| [ ! ] ! [ ] [ ] πολύλλιτε , σεῦ δέ τις , οἴω , [ ] ! υχατέουσα |
| λαμπροί , βλέφαρα ἐκπεπετασμένα παχέα , παχύπους , παχύρρινος , ἀντίον ὁρῶν , ἄνω τείνων ἑαυτόν , πυρρὸς τὴν χροιάν | ||
| , ἀλλ ' οὔ τι πρήσσει : θαμέες γὰρ ἄκοντες ἀντίον ἀΐσσουσι θρασειάων ἀπὸ χειρῶν , καιόμεναί τε δεταί , |
| γε πάσχοντες κακῶς . μὴ ταῦτα : λείπων ἱερὰ καὶ στείχων πάτραν τί δή με δρᾶσαι νουθετούμενον χρεών ; καθαρὸς | ||
| ναυστάθμων δαίεται ; νικᾶις , ἐπειδὴ πᾶσιν ἁνδάνει τάδε . στείχων δὲ κοίμα συμμάχους : τάχ ' ἂν στρατὸς κινοῖτ |
| ποιητὴς καλεῖ , οἷον : ” δεῦρ ' ἴθι , νύμφα φίλη ” , καὶ ὅτι παρώνυμος τῇ νύμφῃ ὁ | ||
| ἄλλου ἄλλοσε τὴν δειλαίαν καλοῦντος , δεῦρ ' ἴθι , νύμφα φίλη , ἵνα θέσκελα ἔργα ἴδηαι ; Καὶ δείκνυσι |
| γεγονὸς βλέπων . λῶστον παρὰ τὸ λῶ τὸ θέλω . νημερτὴς ἀπὸ τοῦ νη στερητικοῦ μορίου καὶ τοῦ ἁμαρτάνω ὁ | ||
| ἀμφιβεβήκῃ , τῆμος ἄρ ' ἐξ ἁλὸς εἶσι γέρων ἅλιος νημερτὴς πνοιῇ ὕπο ζεφύροιο , μελαίνῃ φρικὶ καλυφθείς , ἐκ |
| ' ἐπεὶ οὖν περόωντο μετὰ χρύσειον ἄεθλον Ἀργώης ἐπὶ νηὸς Ἰήσονι συμπονέοντες παῖδε Βορειόνεω Ζήτης Κάλαΐς τε κλεεννώ , οἰκτείραντε | ||
| δ ' αἶψα πόδες φέρον ἐκ μεγάροιο , ὥς κεν Ἰήσονι μῦθον ἐναίσιμον ἀγγείλειεν Ἀρήτης βουλάς τε θεουδέος Ἀλκινόοιο . |
| Ψαμάθη ἐγέννησε παρὰ τοῖς αἰγιαλοῖς τῆς θαλάσσης , εἰκότως ὡς Νηρηΐς . κρέοντος δὲ , ἤτοι τοῦ ἐνδόξου ἢ βασιλέως | ||
| ὀξεῖαν συναιροῦνται , οἷον ζωός ζώς , ἑσταώς ἑστώς , Νηρηΐς Νηρῄς , Βρισηΐς Βρισῄς : πῶς οὖν τὸ ἀδελφιδοῦς |
| δαιτὶ θεοὶ ποίησαν ἑταίρην . ” τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφης , Εὔμαιε συβῶτα : “ ῥεῖ ' ἔγνως , | ||
| σοὶ δὲ φρένας ἄφρονι πεῖθε . Τὸν δ ' ὀλιγοδρανέων προσέφης Πατρόκλεες ἱππεῦ : ἤδη νῦν Ἕκτορ μεγάλ ' εὔχεο |
| τάχ ' ὥτερος : Δωρικὴ ἡ συναλοιφή : ὁ ἅτερος ὥτερος . τὸ γὰρ ὁ ἕτερος διὰ τοῦ ου οὕτερος | ||
| ὡς παρὰ Ἡροδότῳ . τάχ ' ὥτερος : ἡμαρτημένως ἐξενήνοχεν ὥτερος ἄλλον : ἕτερος γὰρ ἐκ δυοῖν , ἄλλος ἐκ |
| πάντ ' ἀγορεύειν . Πρῶτα θεὸν τιμᾶν , μετέπειτα δὲ σεῖο γονῆας . πάντα δίκαια νέμειν , μὴ δὲ κρίσιν | ||
| μεῖναι ἐπερχόμενον : νῦν αὖτέ με θυμὸς ἀνῆκε στήμεναι ἀντία σεῖο : ἕλοιμί κεν ἤ κεν ἁλοίην . ἀλλ ' |
| Χῖος ἐν † τῶι κατωτικῶι † δούμωι . Ἑρμῆ , φίλ ' Ἑρμῆ , Μαιαδεῦ , Κυλλήνιε , ἐπεύχομαί τοι | ||
| τινὸς αὐτῶν λάβηται . ἡ δ ' ἔξεχ ' ὦ φίλ ' ἥλιε παιδιὰ κρότον ἔχει τῶν παίδων σὺν τῷ |
| ἔφατ ' ἔκ τ ' ὀνόμαζε : τίπτε Θέτι τανύπεπλε ἱκάνεις ἡμέτερον δῶ αἰδοίη τε φίλη τε ; πάρος γε | ||
| ἀροτρεύς ἀθανάτων , ὦ ξεῖνε , φραδῇ τινὸς ἐνθάδ ' ἱκάνεις , ὥς τοι πᾶν ὃ θέλεις αἶψα χρέος ἐκτετέλεσται |
| φιλότητα μετ ' ἀμφοτέροισι τίθησθα ; ” τὴν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς : “ τέκνον ἐμόν , τί | ||
| οἱ τόσον ὠδύσαο , Ζεῦ ; ” τὴν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς : “ τέκνον ἐμόν , ποῖόν |
| ἀταρβήτοιο μένος καὶ κῦδος ἀρέσθαι . Ἣ δέ που ἐν θαλάμοισιν ἀκηχεμένη περὶ παιδὶ ἐσθλὴ Δηιδάμεια πολύστονα δάκρυα χεῦε , | ||
| . ὡς δ ' ὅτε τις νύμφη θαλερὸν πόσιν ἐν θαλάμοισιν μύρεται , ᾧ μιν ὄπασσαν ἀδελφεοὶ ἠὲ τοκῆες , |
| ὃ γὰρ Δαναοῖς πέλεν ἀλκή : Ὦ φίλοι , εἰ ἐτεόν μοι ἀρήγετε εὐμενέοντες , σήμερον ἠὲ θάνωμεν ὑπ ' | ||
| αὖ λάεσσι καὶ αἰγανέῃσι θοῇσι βάλλοντες πονέοντο καταντίον , ὡς ἐτεόν περ . Ἐν δ ' ἄρα καὶ πόλεμοι φθισήνορες |
| ὁδὸν ἐντύνοιτο , φεύγων νείκε ' ἄνακτος ὁμοκλήν τ ' ἀλγινόεσσαν . ἀλλ ' ἢν μὲν Φαίνοντι συνῇ κερόεσσα Σελήνη | ||
| ἀπαίσιον ὠρύονται ἀνδράσιν : ὃς δέ κε γῆρυν ἐν οὔασιν ἀλγινόεσσαν δέξηται στυγερῆς τ ' ἐνοπῆς κωκυτὸν ἀκούσῃ , οὐ |
| εὔαδε θυμῷ , ἢ θανέειν δηίοισιν ὑπ ' ἀνδράσιν ἢ ὑπαλύξαι Ἀργείοις μέγα κῦδος ἐελδομένοισι φέροντα . Ὣς φάτο θαρσαλέως | ||
| ἀλιτρῶν στρωφῶντ ' , οὐδέ τι ἔστι θεὰς ἀλιτόνθ ' ὑπαλύξαι . Σὺν δέ οἱ ἄλλαι ἕποντο δυώδεκα , πᾶσαι |
| μάλ ' ἀμφὶ φόνῳ Πατρόκλου μερμηρίζων , ἢ ἤδη καὶ κεῖνον ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ αὐτοῦ ἐπ ' ἀντιθέῳ Σαρπηδόνι φαίδιμος | ||
| ἂν ὑμᾶς ἔχειν μὴ φανερῶς αὐτῆς ἐνδούσης , ἢ ' κεῖνον λαβεῖν βούλεσθαι . οἶμαι μὲν οὖν οὐδὲ βοηθήσειν αὐτήν |
| δ ' αὐτὴ πέλας ἷζεν ἐνωπαδίς . αἶψα δὲ μύθῳ χρειὼ ναυτιλίην τε διακριδὸν ἐξερέεινεν , ἠδ ' ὁπόθεν μετὰ | ||
| : ἔνειπε . πατὴρ τεός : Ἀπόλλων . τὸ δὲ χρειὼ δηλοῖ καὶ τὸ κατὰ χρείαν καὶ μοῖραν λεγόμενον καὶ |
| οὐκ οἶσθας οὔτε ? πόλιν οὔτε πῶς πόλις διοικεῖται , οἰκεῖς ? ? ? δὲ σήμερον μὲν ἐν Βρικινδήροις ἐχθὲς | ||
| Ἀλλ ' ὦ Ζεῦ , παῖ τοῦ Κρόνου , ὃς οἰκεῖς τὴν Αἴτνην , τὸν πιεσμὸν τὸν ἐπὶ πολὺ τοῦ |
| τὸ πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε καὶ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη , ὕπατε κρειόντων . τὸ χρῆμα τῶν νυκτῶν : | ||
| Ζεὺς πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε καὶ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη , ὕπατε κρειόντων . καὶ αὐτὸς μὲν ὁ Ζεύς |
| θ ' Ἅλιόν τε Νοήμονά τε Πρύτανίν τε . καί νύ κ ' ἔτι πλέονας Λυκίων κτάνε δῖος Ὀδυσσεὺς εἰ | ||
| , ἐπεὶ ἦ νύ με πένθος ἰάπτει λευγαλέον : τό νύ μ ' εἴθε καταφθίσειε γοῶντα πρὶν Πηλῆα πυθέσθαι ἀμύμονα |
| τῆς πόλεως , τοῦτο αὔξετε καὶ πλέον οἱ ἀγα - θοὶ ὑμῶν . . . : οἱ ἀγαθοὶ ὑμῶν ἡγείσθωσαν | ||
| εὐφορίαν συνεπάγοντες ταῖς ἐκκρίσεσιν , πάντως ἂν εἶεν ἀγα - θοὶ φαινόμενοι . τἀναντία δὲ αὐτῆς πέφυκεν ἐπὶ τοῖς ἐναντίως |
| ' ὄλεθρον ἀνήγαγε καὶ κατέπεφνε δειπνίσσας , ὥς τίς τε κατέκτανε βοῦν ἐπὶ φάτνῃ . οὐδέ τις Ἀτρεΐδεω ἑτάρων λίπεθ | ||
| οὐλομένῃ ἀλόχῳ οἶκόνδε καλέσσας , δειπνίσσας , ὥς τίς τε κατέκτανε βοῦν ἐπὶ φάτνῃ . ὣς θάνον οἰκτίστῳ θανάτῳ : |
| . Ἀχαιίδα γαῖαν τὴν Πελοπόννησον . ἀχάριστα ἀχαρίστως : “ ξεῖν ' , ἐπεὶ οὐκ ἀχάριστα παρ ' ἡμῖν ταῦτ | ||
| πρόγονον τίομεν γένος οἱ περὶ λίμναν ἄγε νῦν , ὦ ξεῖν ' , ἐπὶ ποιοφύτων ? ἵστω ? σηκῶν ? |
| ' ] ναί . ὡς ] ὥστε . . ὦ πόποι κεδνῆς ἀρωγῆς ] φεῦ ἕνεκα τῶν καλλίστων καὶ γενναιοτάτων | ||
| Τεῦκρος δ ' ἐρρίγησε , κασίγνητον δὲ προσηύδα : ὢ πόποι ἦ δὴ πάγχυ μάχης ἐπὶ μήδεα κείρει δαίμων ἡμετέρης |
| ἔστη , καί ῥ ' ὀλοὸν γελάσας τοῖον ποτὶ μῦθον ἔειπε : Κεῖσό νυν ἐν κονίῃσι , κυνῶν βόσις ἠδ | ||
| , ἐκ δ ' ἦλθε κλισίης καί σφεας πρὸς μῦθον ἔειπε : τίφθ ' οὕτω κατὰ νῆας ἀνὰ στρατὸν οἶοι |
| ὁμάδησαν ἀνὰ μέγαρα σκιόεντα : ὧδε δέ τις εἴπεσκε νέων ὑπερηνορεόντων : “ ἦ μάλα δὴ γάμον ἄμμι πολυμνήστη βασίλεια | ||
| , ἐπὶ ξείνοις γελόωντες . ὧδε δέ τις εἴπεσκε νέων ὑπερηνορεόντων : “ Τηλέμαχ ' , οὔ τις σεῖο κακοξεινώτερος |
| τελέσαι , ἀλλὰ μετ ' ἐσθλὸν ἰὼν βούλευ καὶ πολλὰ μογῆσαι καὶ μακρὴν ποσσίν , Κύρν ' , ὁδὸν ἐκτελέσαι | ||
| περ κοτέουσα , πρὶν τλῆναι κακὰ πολλὰ καὶ ἄλγεσι πάγχυ μογῆσαι . Τοὔνεκά μιν κατὰ βένθος ἐδάμνατο δηρὸν ὀιζὺς πάντοθε |
| κτήματα δοίην , εἴ κ ' ἐθέλων γε μένοις : ἀέκοντα δέ ς ' οὔ τις ἐρύξει Φαιήκων : μὴ | ||
| ' ἀκάμαντα βοῶπις πότνια Ἥρη πέμψεν ἐπ ' Ὠκεανοῖο ῥοὰς ἀέκοντα νέεσθαι : ἠέλιος μὲν ἔδυ , παύσαντο δὲ δῖοι |
| ἔοικε . ” τὴν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφης , Εὔμαιε συβῶτα : “ εἰ γάρ τοι , βασίλεια , σιωπήσειαν | ||
| τε δοκοῖσι . τὸν δ ' ἐπικερτομέων προσέφης , Εὔμαιε συβῶτα : “ νῦν μὲν δὴ μάλα πάγχυ , Μελάνθιε |
| ' ἀνθρώποισι καὶ ὕστερον ἐσσομένοισι . Καί οἱ πὰρ κλισίην φαρέτρη παρεκέκλιτο μακρὴ ἰῶν πεπληθυῖα : πέλοντο δ ' ἄρ | ||
| πτερὰ καί σευ ἀπ ' ὤμων τείνοιτ ' ἀργυρέων ἰοδόκος φαρέτρη καὶ σταίης παρ ' Ἔρωτα , φίλ ' Ἄγλαον |
| γὰρ σάφα ἴσαμι τοῦθ ' , ὅτι τῶν ἐμῶν μνάμα ποκ ' ἐσσεῖται λόγων τούτων ἔτι . καὶ λαβών τις | ||
| ἐσσομένοις : ἀρετήν γε μὲν ἐκ Διὸς αἰτεῦ . Ἔν ποκ ' ἄρα Σπάρτᾳ ξανθότριχι πὰρ Μενελάῳ παρθενικαὶ θάλλοντα κόμαις |
| ἐελδομένοισιν ἔειπεν : Ὦ φίλοι , εἰ ἐτεόν γε μενεπτόλεμοι πελόμεσθα , νῦν μᾶλλον στυγεροῖσι μαχώμεθα δυσμενέεσσι , μή πως | ||
| ὀστρακέων δύσμορον ἐργασίην . Ἦ ἄρα δὴ μάλα πάντες ἁμαρτίνοοι πελόμεσθα ἄνθρωποι , φέρομεν δὲ θεῶν ἑτερόρροπα δῶρα ἀφραδέϊ κραδίῃ |
| ξυστᾶς ' ἀεί τιν ' ἐκ φόβου φόβον τρέφω , κείνου προκηραίνουσα : νὺξ γὰρ εἰσάγει καὶ νὺξ ἀπωθεῖ διαδεδεγμένη | ||
| ηὔδα : “ Ἀτρεΐδη Μενέλαε διοτρεφές , ὄρχαμε λαῶν , κείνου μέν τοι ὅδ ' υἱὸς ἐτήτυμον , ὡς ἀγορεύεις |
| ξυντυχεῖν , δυνατοὶ ἐόντες εὐπορέειν , διαντλίζονται περὶ μισθαρίων , ἀτρεκέως ἐθέλοντες ὑγιέες εἶναι εἵνεκεν ἐργασίης τόκων ἢ γεωργίης , | ||
| ἀνεπιστημοσύνης . Ἅμα δὲ καὶ οἱ ἰητροὶ ἁμαρτάνουσιν , οὐκ ἀτρεκέως πυνθανόμενοι τὴν πρόφασιν τῆς νούσου , ἀλλ ' ὡς |
| κήδεα πέσσει . ἀλλ ' ἄγε δὴ καὶ νῶϊ μεδώμεθα δῖε γεραιὲ σίτου : ἔπειτά κεν αὖτε φίλον παῖδα κλαίοισθα | ||
| Ξάνθε τε καὶ σὺ Πόδαργε , καὶ Αἴθων Λάμπε τε δῖε , νῦν μοι τὴν κομιδὴν ἀποτίνετον . ἀθετεῖται , |
| Ἐμφέρεται : συμφέρεται , κινεῖται . δέ : δή . ἐξονομῆναι : ἔχοι , δυνηθῇ , κατ ' ὄνομα εἴπῃ | ||
| . ” ὣς ἔφατ ' : αἴδετο γὰρ θαλερὸν γάμον ἐξονομῆναι πατρὶ φίλῳ : ὁ δὲ πάντα νόει καὶ ἀμείβετο |
| : ἐὰν δράμω : δραμεῖν γὰρ καὶ δράμοιμι , ἐὰν φύγω φυγεῖν καὶ φύγοιμι . Τὰ δεύτερα καὶ τρίτα τῶν | ||
| , ὡς ἐπεμβάληι . οἴμοι , κτενεῖ με : ποῖ φύγω ; παρῆν δ ' ὁρᾶν οὐ ταῦτα μορφῆς σχήματ |
| ἀλλὰ ταῦτα μόνον ἔλεγον : Ἄνερ Κλειτοφῶν , Λευκίππης μόνης ἄνερ , πιστὲ καὶ βέβαιε , ὃν οὐδὲ συγκαθεύδουσα πέπεικεν | ||
| δὲ ἱέρεια εἶπε πρὸς αὐτόν , δυσχεράνασα τῇ ὄψει , ἄνερ ἀπὸ τῶν ἱερῶν . ὁ δὲ Ὅμηρος ἐς θυμόν |
| συνομαίμονος : ἣ δὲ καὶ αὐτή ἀμφὶ πόσει σφετέρῳ πλέον ἄχνυται Ἰφικλῆι , σῷ υἱεῖ : πάντων γὰρ ὀιζυρώτατα τέκνα | ||
| ἐπάμυνον , ἐπεὶ φίλος ὅς τις ἑταίρου μέμνηται κταμένοιο καὶ ἄχνυται οὐκέτ ' ἐόντος . Ὣς φάτο : τοῦ δ |
| στόμα Θερμώδοντος . τῆς δὲ πρὸς ἀντιπέραιαν ὑπαὶ ῥιπὴν ζεφύροιο φαίνετ ' ἀπειρεσίου ποταμοῦ ῥόος Εὐφρήταο , ὃς δ ' | ||
| τὸ δ ' ἀντίον ἀτρεκὲς αὔτως χαλκείῃ δείκηλον ἐν ἀσπίδι φαίνετ ' ἰδέσθαι . Ἐν δὲ βοῶν ἔσκεν λάσιος νομός |
| Αἰήτης Κόλχων ἀγὸς ᾖεν ἰδέσθαι . Τόφρα δὲ Μηδείης ὑποθημοσύνῃσιν Ἰήσων , φάρμακα μυδήνας , ἠμὲν σάκος ἀμφεπάλυνεν ἠδὲ δόρυ | ||
| ἐν δὲ πεσεῖν αὐτὴ μαλερῷ πυρί . τοῖα δ ' Ἰήσων μειλιχίοις ἐπέεσσιν ὑποδδείσας προσέειπεν : “ Ἴσχεο , δαιμονίη |
| . Φοιτεόντων δ ' ἐκείνων ὧδε , τῶν δέ τε κεῖσε , συμμισγομένων πρὸς ἄλληλα , τὴν πεπρωμένην μοίρην ἕκαστον | ||
| , ἣν Ἀφροδίτη δῶχ ' , ὅτε μ ' ἤγαγε κεῖσε φίλης ἀπὸ πατρίδος αἴης , παῖδά τ ' ἐμὴν |
| τὸ τόσσον : λέγει γάρ οὔ ταρ ὅ γ ' εὐχωλῆς ἐπιμέμφεται οὐδ ' ἑκατόμβης . καὶ πρότερον προδιοικεῖται τὴν | ||
| ' ἕνεκ ' ἀρητῆρος , ὃν ἠτίμης ' Ἀγαμέμνων . εὐχωλῆς ἐπιμέμφεται : ὅτι ἐλλείπει τὸ περί , καὶ περισσὸν |
| ὄφρ ' ἐῢ εἰδῶ , ἢ ἤδη σάφα οἶδε περίφρων Πηνελόπεια νοστήσαντά σε δεῦρ ' , ἦ ἄγγελον ὀτρύνωμεν . | ||
| ὀλέθρῳ . ” τὴν δ ' ἠμείβετ ' ἔπειτα περίφρων Πηνελόπεια : “ μαῖα φίλη , χαλεπόν σε θεῶν αἰειγενετάων |
| οἳ Ζηνὶ μενεαίνομεν ἀφρονέοντες : ἦ ἔτι μιν μέμαμεν καταπαυσέμεν ἆσσον ἰόντες ἢ ἔπει ἠὲ βίῃ : ὁ δ ' | ||
| ἔστι , τέκνον Ἀντιγόνη ; Γυναῖχ ' ὁρῶ στείχουσαν ἡμῶν ἆσσον , Αἰτναίας ἐπὶ πώλου βεβῶσαν : κρατὶ δ ' |
| τοιοῦτον δὲ εἶναι καὶ τὸ Ὁμηρικόν φασιν “ ἢ ὁδὸν ἐλθέμεναι . ” εἰ δὲ ψιλωθείη ἡ προτέρα , σημαίνει | ||
| : ὣς Ἀχιλῆ ' ὄτρυνε μένος καὶ θυμὸς ἀγήνωρ ἀντίον ἐλθέμεναι μεγαλήτορος Αἰνείαο . οἳ δ ' ὅτε δὴ σχεδὸν |
| αὐθάδεις καθαιρεῖν . τοῦτο δὲ μετὰ ἀπειλῆς δρᾷ λοιδορῶν . ἐνίσπε : ἔνειπε . πατὴρ τεός : Ἀπόλλων . τὸ | ||
| αὐθάδεις καθαιρεῖν . τοῦτο δὲ μετὰ ἀπειλῆς δρᾷ λοιδορῶν . ἐνίσπε : ἔνειπε . πατὴρ τεός : Ἀπόλλων . τὸ |
| μὲν Σαΐων τις ἀγάλλεται , ἣν παρὰ θάμνῳ ἔντος ἀμώμητον κάλλιπον οὐκ ἐθέλων , αὐτὸς δ ' ἐξέφυγον θανάτου τέλος | ||
| μὲν Σαΐων τις ἀγάλλεται , ἣν παρὰ θάμνῳ ἔντος ἀμώμητον κάλλιπον οὐκ ἐθέλων . καὶ πάλιν Ἀθῆναι μέν εἰσι τῆς |
| : καὶ Ὅμηρος : τοῦ δ ' αὐτοῦ λυκάβαντος ἐλεύσεται ἐνθαδ ' Ὀδυσσεύς . λυκάβας ὁ χρόνος διὰ τοὺς δώδεκα | ||
| : καὶ Ὅμηρος : τοῦ δ ' αὐτοῦ λυκάβαντος ἐλεύσεται ἐνθαδ ' Ὀδυσσεύς . λυκάβας ὁ χρόνος διὰ τοὺς δώδεκα |
| Πυθίαν εἰπεῖν , Λυδὲ γένος , πολλῶν βασιλεῦ , μέγα νήπιε Κροῖσε , μὴ βούλου πολύευκτον ἰὰν κατὰ δώματ ' | ||
| ὁ Ἡσίοδος ὡς πρὸς τὸν ἀδελφὸν λέγων ” ἐργάζευ , νήπιε Πέρση “ πᾶσι παραινεῖ . οὕτω καὶ ὁ Ἰσοκράτης |
| ἀολλέες , οὐδέ τις αὐτῶν ἐξεφάνη : δηρὸν δὲ καθήμενος ἐσκοπίαζον . ὣς ἔφατ ' , αὐτὰρ ἐγὼ περὶ μὲν | ||
| ' ἔντεα φωτῶν αἵματι . Τρωιάδες δ ' ἀπὸ τείχεος ἐσκοπίαζον αἰζηῶν στονόεντα μόθον , πάσῃσι δὲ γυῖα ἔτρεμεν εὐχομένῃσιν |
| διάλληλα τὰ τῆς ἐπιχειρήσεως . τί γὰρ οὐ μᾶλλον ἡ τύ ὠλιγώρηται , ὅτι εἰς ν οὐ λήγει , ἢ | ||
| ἐριθακὶς ἁ μελανόχρως αἰτεῖ : καὶ δωσῶ οἱ , ἐπεὶ τύ μοι ἐνδιαθρύπτῃ . ἅλλεται ὀφθαλμός μευ ὁ δεξιός : |
| δὲ φίλημ ' ἁβροσύναν , καί μοι τὸ λαμπρὸν ἔρος ἀελίω καὶ τὸ καλὸν λέλογχε , φανερὸν ποιοῦσα πᾶσιν ὡς | ||
| ! ! ] ' Ἀχέροντα μεγ ? [ ζάβαις [ ἀελίω ] κόθαρον φάος [ ὄψεσθ ' , ἀλλ ' |
| , μητρὸς δ ' ἐκ Θέτιδος καλλιπλοκάμου ἁλοσύδνης : αὐτὰρ ἐγὼν υἱὸς μεγαλήτορος Ἀγχίσαο εὔχομαι ἐκγεγάμεν , μήτηρ δέ μοί | ||
| : τὰ πρὸ τοῦ δύ ' ἄνδρες ἔλεγον , εἷς ἐγὼν ἀποχρέω . τὰς θυσίας καὶ τὰς λαμπροτέρας παρασκευὰς ἐκάλουν |
| ἔστι τις Ἑλλοπίη πολυλήϊος ἠδ ' εὐλείμων ἀφνειὴ μήλοισι καὶ εἰλιπόδεσσι βόεσσιν : ἐν δ ' ἄνδρες ναίουσι πολύρρηνες πολυβοῦται | ||
| . ἠΰτε ταῦρον ἔπεφνε λέων ἀγέληφι μετελθὼν αἴθωνα μεγάθυμον ἐν εἰλιπόδεσσι βόεσσι , ὤλετό τε στενάχων ὑπὸ γαμφηλῇσι λέοντος , |
| τῶν λόγων ἐπῃσθόμην πρὸς ἔξοδον στείχουσα , Παλλάδος θεᾶς ὅπως ἱκοίμην εὐγμάτων προσήγορος . Καὶ τυγχάνω τε κλῇθρ ' ἀνασπαστοῦ | ||
| τῆς ἀπάτης τὸ „ καί κεν ” ἐλέγχιστος πολυδίψιον Ἄργος ἱκοίμην . ” τοῦτο δ ' ἤτοι ἀντὶ τοῦ πολυπόθητον |
| ἄσχετον οὐκ ἐπιεικτόν ” καὶ “ μητρός τοι μένος ἐστὶν ἀάσχετον οὐκ ἐπιεικτόν . ” ἀαγές ἄθραυστον , ἰσχυρόν . | ||
| ὃ γὰρ περιδάμνατο πάντας . Ἣ δ ' ἄρα κυδιάασκεν ἀάσχετον : ἕζετο δ ' ἵππῳ καλῷ τ ' ὠκυτάτῳ |
| , νίσσεο δ ' ἔμπης ᾗ φίλον , ᾗ τοι ἕαδεν ἀφορμηθέντι νέεσθαι . ” Ὧς ἄρ ' ἔφη , | ||
| ἀναβιβάζει τὸν τόνον , ἔειπεν , ἔοργεν , ἕεδνα , ἕαδεν , εἰ πλεονασμός : τὸ γὰρ ἑώρων διὰ τὸ |
| ἐπαρωγὸς ἐλεύσεται εἴκελος ἀλκὴν πατρὶ ἑῷ , πολέσιν δὲ κακὸν δηίοισι πελάσσει . Ἦ νυ σοὶ οὐ Τρώων ἐπιμέμβλεται , | ||
| Ἀχαιοῖς τειρομένοις ἐπάμυνε μέγ ' ἀμφ ' ἀγαθοῖο τοκῆος χωόμενος δηίοισι : κλέος δέ τοι ἔσσεται ἐσθλὸν Εὐρύπυλον δαμάσαντι μάχης |
| [ ] α ? : νεο ? [ [ ] χη [ [ ] φήρι [ [ ] ! ω | ||
| χαῖρε καὶ οφρας˘˘ ! [ – – – [ ] χη τοίας φυσεπιδεμνι ? [ [ ] τοιω Τίμανδρ ' |
| πεδίον δέ , ἔνθ ' ἄλοχος πολύδωρος ἐναντίη ἦλθε θέουσα Ἀνδρομάχη θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἠετίωνος Ἠετίων ὃς ἔναιεν ὑπὸ Πλάκῳ ὑληέσσῃ | ||
| αὐτὴν εἶπεν ἐκεῖνος , ἴσμεν δὲ καὶ τί ποιεῖν εἴωθεν Ἀνδρομάχη : ὥστε πρὸς τὸ τῆς γυναικὸς ἀποβλέπων ἦθος ἐκέλευσε |
| “ ᾔομεν ὡς ἐκέλευες ” καὶ τὸ “ ἄνδρα μοι ἔννεπε , μοῦσα ” καὶ τὸ “ Ἰλιόθεν με φέρων | ||
| , τόδ ' ἐλήλυθεν πᾶν κράτος ὠγύγιον : τό μοι ἔννεπε τί σοι χρεὼν ὑπουργεῖν . Νῦν μέν , ἴσως |
| , δέγμενος ὁππότε ναῦφιν ἀφορμηθεῖεν Ἀχαιοί : τῷ μιν ἐεισαμένη προσέφη πόδας ὠκέα Ἶρις : ὦ γέρον αἰεί τοι μῦθοι | ||
| δέμας καὶ εἶδος ἐρίζειν . ” τὴν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : “ πότνα θεά , μή μοι |
| ' ἐστὶ φίλα . . καὶ νῦν ἐν Δαναοῖσι θεοπροπέων ἀγορεύεις , ὡς δὴ τοῦδ ' ἕνεκά σφιν ἑκηβόλος ἄλγεα | ||
| ἔλπεαι υἷας Ἀχαιῶν ἀπτολέμους τ ' ἔμεναι καὶ ἀνάλκιδας ὡς ἀγορεύεις ; εἰ δέ τοι αὐτῷ θυμὸς ἐπέσσυται ὥς τε |
| οὔτι πέλει σθένος οὐδέ τις ἀλκὴ τρηχείαις γενύεσσιν ὑπερφιάλως ἐρύσαντα ἐκφυγέειν , ἅτε πῶλον ἀποπτυστῆρα χαλινῶν : ἀλλ ' αἰεὶ | ||
| τε κυκλώσαντο ἱέμενοι ] μάρψαι ? , ταὶ δ ' ἐκφυγέειν καὶ ἀλύξαι . ἔς τε Κεφαλλήνων ] ἀγερώχων φῦλον |